راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی

تنظیمات گرافیکی

انجام بازی‌های ویدیویی را می‌توان سرگرمی بخش زیادی از مردم جهان به حساب آورد. در این بین پلتفرم رایانه‌های شخصی یکی از پرطرفدارترین پلتفرم‌های بازی‌های ویدیویی بوده که کاربران به‌واسطه آن می‌توانند نسبت به کنسول‌ها از کیفیت بیشتری برخوردار شده و درعین‌حال تنظیمات گرافیکی بازی‌های خود را نیز تغییر دهند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با گزینه‌های گرافیکی بازی‌های ویدیویی پلتفرم رایانه‌های شخصی آشنا کنیم، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Resolution

تنظیمات گرافیکی

وضوح یا همان Resolution تعداد ردیف‌ها و ستون‌های متشکل از پیکسل را در یک تصویر نشان می‌دهد. طبیعتا هر چه این مقدار بالاتر باشند، خروجی تصویر جزئیات بیشتری را نشان خواهد داد.

FPS (فریم بر ثانیه)

فریم در واقع تعداد تصاویر ایجادشده در هر ثانیه است. این اصطلاح با ویژگی نرخ نوسازی (refresh rate) متفاوت است. نرخ نوسازی به معنای تعداد دفعاتی است که تصویر نمایشگر شما نوسازی (به‌روزرسانی) می‌شود و واحد آن نیز هرتز (Hz) است.

Upscaling and downsamplingتنظیمات گرافیکی

به معنای ثابت نگه داشتن خروجی تصویر و در عین حال، تعدیل وضوح رندرشده است. اگر وضوح نمایش داده شده بر روی نمایشگر شما بیشتر از وضوح رندرشده است، به این اقدام Upscaling می‌گویند و بالعکس این عمل نیز downsampling یا downscaling نامیده می‌شود.

Vertical sync

تنظیمات گرافیکی

اگر تعداد فریم‌های خروجی بیش از نرخ نوسازی یک نمایشگر باشند، آنگاه پارگی تصویر رخ می‌دهد. یکی از راه‌حل‌های این مشکل، فعال کردن گزینه vsync است.

G-sync و FreeSync

یکی از راه‌حل‌های جدید پیرامون پارگی تصویر، فناوری G-sync شرکت انویدیا و فناوری FreeSync شرکت AMD است. در این فناوری‌ها نرخ نوسازی مانیتور همگام با خروجی فریم بازی‌ها تغییر می‌کند.

Anti-aliasing

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی لبه‌های اشیاء را نرم‌تر می‌کند. در وضوح‌های بالاتر این مشکل کمتر دیده می‌شود. تکنیک‌های ضدشکستگی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • SSAA: یک تکنیک بسیار سنگین بوده که فشار زیادی را بر روی کارت‌ گرافیک وارد می‌کند. جایگزین‌های مناسب‌تر این تکنیک نیز به شرح زیر هستند:
  • MSAA: از تکنیک SSAA کاراتر بوده اما هنوز بسیار سنگین بوده و در بازی‌های قدیمی‌تر گزینه اصلی به شمار می‌آید.
  • CSAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت انویدیا ابداع شده است.
  • CFAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت AMD روانه بازار شده است.
  • FXAA: تکنیک FXAA یک فیلتر پساپردازشی بوده و بر کل صحنه اعمال می‌شود. این گزینه فشار بسیار کمی به کارت گرافیک وارد کرده و در اکثر بازی‌های امروزی به‌عنوان گزینه پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود.
  • MLAA: این تکنیک در کارت‌های شرکت AMD فعال بوده و در آن کل فریم پردازش می‌شود.
  • SMAA: ترکیبی از راهبردهای MLAA ،MSAA و SSAA بوده و از طریق نرم‌افزار  SweetFX قابل اجرا است.
  • TAA یا TXAA: تکنیک TXAA ابتدا در کارت‌های مجهز به معماری کپلر شرکت انویدیا و سری پس از آن موجود بود، نسخه عمومی‌تر این قابلیت که یک تکنیک anti-aliasing (ضد شکستگی) موقتی است، TAA نام دارد.
  • MFAA: درحالی‌که MSAA مجموعه‌ای از الگوها را نمونه‌برداری می‌کند، در MFAA امکان پردازش نمونه الگوهای قابل‌برنامه‌ریزی وجود دارد. این تکنیک متعلق به شرکت انویدیا است.
  • DLSS: این تکنیک جدیدترین فناوری شرکت انویدیا بوده و در کارت‌های سری GeForce RTX این شرکت موجود است. این تکنیک از شبکه عصبی عمیق جهت استخراج ویژگی‌های چندبعدی یک صحنه استفاده کرده و به‌صورت هوشمندانه‌ای جزئیات چندین فریم را ترکیب کرده و یک خروجی شفاف و پیچیده را ارائه می‌کند. تکنیک‌هایی مانند TAA چنین قابلیتی را ندارند.

تکنیک‌های Anti-aliasing از درجات 4x، 2x و 8x تبعیت می‌کنند. هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و البته پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

فیلترهای Bilinear و trilinear

تنظیمات گرافیکی

فیلتر بافت‌ها به‌ معنای شیوه نمایش یک بافت دوبعدی و سایر اطلاعات در یک مدل سه‌بعدی است. ابتدایی‌ترین شیوه فیلترینگ بافت‌ها، bilinear (دودویی) است. جهت بهبود عملکرد بدون کاهش کیفیت، بازی‌ها از یک بافت با وضوح پایین‌تر استفاده می‌کند که به آن mipmap می‌گویند. تکنیک Bilinear نقاط بین mipmap‌ها را پوشش نمی‌دهد، در نتیجه فیلترینگ trilinear از هر دو mipmap متوالی نمونه‌برداری کرده و انتقالی نرم و پیوسته را ترتیب می‌دهد.

فیلتر Anisotropic

فیلترینگ Trilinear تا حدودی معایب تکنیک bilinear را پوشش می‌دهد، اما منظر هنوز تار دیده می‌شود. این همان‌جایی است که قابلیت anisotropic filtering وارد عمل شده و در زاویه‌های دید مورب، کیفیت بافت‌ها را بهبود می‌بخشد. این تکنیک نیز از درجات: 8x ،4x ،2x و  16x بهره می‌برد. طبیعتا هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و به طبع پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

Ambient occlusion

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا تمامی اجزای یک محیط از روشنایی یکسانی برخوردار نشوند. این قابلیت برخلاف نور مستقیم، سایه‌های سختی ایجاد نمی‌کند، بلکه به تولید سایه‌های نرم در شکاف‌ها و نقاط داخلی کمک می‌کند. SSAO یکی از تکنیک‌های ایجاد Ambient occlusion (انسداد محیطی) بوده و نسخه‌های پیشرفته‌تر آن شامل +HBAO و  HDAO می‌شوند.

HDRR

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا محیط‌های تاریک، روشن‌تر به نظر رسیده و در نتیجه جزئیات آن‌ها بهتر مشاهده شود. نسخه قدیمی‌تر این ویژگی، HDR نامیده می‌شود که در DirectX 9 و پایین‌تر به‌کار گرفته می‌شود.

Bloom

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک نیز باعث می‌شود تا منابع نوری همانند خورشید و چراغ‌ها، بیش از مقدار حقیقی خود روشن به نظر برسند. این قابلیت بیشتر در زمانی خود را نشان می‌دهد که بازی‌باز از محیط‌های تاریک وارد محیط‌های روشن می‌شود.

Motion blur

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی باعث می‌شود تا همانند فیلم‌ها، حرکات آیتم‌های بازی تار دیده شوند. این تکنیک اولین بار در بازی Crysis 2 و به دلیل ضعف توان پردازشی کنسول‌های نسل هفتمی به‌کار گرفته شد.

Depth of field

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک در بازی‌ها به معنای تار شدن پس‌زمینه است. یعنی جایی که بر روی آن تمرکز داریم، واضح شده و سایر نقاط تار می‌شوند.

Shadow Quality

تنظیمات گرافیکی

میزان واقع‌گرایانه بودن سایه‌ها را تعیین می‌کند.

View Distance و Field of View

تنظیمات گرافیکی

  • View Distance (فاصله دید): هر چه شدت این گزینه را بیشتر کنیم، می‌توانیم آیتم‌های دوردست را با جزئیات بالاتری مشاهده کنیم.
  • Field of View (افق دید): بیشتر به گیم‌پلی مرتبط است تا گرافیک. این ویژگی باعث می‌شود تا در یک صحنه بتوانید از لحاظ افقی، آیتم‌های بیشتری را مشاهده کنید، هرچند که افزایش شدت این گزینه می‌تواند اشیاء را کوچک‌تر نشان دهد.

Tessellation

تنظیمات گرافیکی

اگر این گزینه را فعال نکنیم، سطوح مختلف مانند دیوارها و کف زمین، صاف و بدون برجستگی دیده می‌شوند. اما در صورت فعال کردن این گزینه، این سطوح نیز پستی‌وبلندی‌هایی داشته و در نتیجه واقعی‌تر به نظر می‌رسند.

Output Adapter

به لپ‌تاپ‌ها اجازه می‌دهد تا کارت گرافیک موردنظر جهت پردازش بازی را انتخاب کنند.

Output Monitor

در این گزینه می‌توانید مانیتور موردنظر خود جهت نمایش تصویر را برگزینید.

Screen Type

شیوه نمایش تصویر شامل: window (حالت پنجره‌ای)، borderless window (پنجره‌ای بدون حاشیه) و exclusive fullscreen mode (تمام صفحه اختصاصی) را در بر می‌گیرد.

Triple Buffering

Triple Buffering نرخ تأخیر یک فریمی را جهت ارائه تجربه‌ای روان‌تر به‌کار گرفته و کاهش نرخ فریم به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور را در نظر نمی‌گیرد، اما Double Buffering باعث می‌شود تا هر بار که فریم بازی شما به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور کاهش می‌یابد، نرخ فریم بازی نیز نیمه شود (مثلا از 60 به 30 فریم کاهش یابد).

Quality Preset Level

در این قسمت می‌توانید تمامی تنظیمات گرافیکی را به‌صورت یک‌جا و به‌صورت متناسب با یکدیگر تغییر دهید.

Lighting Quality

به کیفیت نورپردازی در بازی اشاره می‌کند.

Global Illumination Quality

تنظیمات گرافیکی

به نحوه واکنش نور نسبت به اشیای محیط اشاره دارد. مثلا در هنگام استفاده از چراغ‌ دستی، اشیای نزدیک بیشتر از اشیای دور روشن می‌شوند.

Far Shadow Quality

به سایه آیتم‌های دوردست همانند درختان اشاره دارد.

Reflection Quality

کیفیت بازتاب‌های شیشه‌ها و گودال‌های آب را نشان می‌دهد.

Mirror Quality

کیفیت بازتاب آینه‌های بازی را تعیین می‌کند.

Water Quality

تنظیمات گرافیکی

این گزینه نیز کیفیت و واقع‌گرایی شکستگی، انعکاس و فیزیک آب را تعیین می‌کند.

Volumetrics Quality

تنظیمات گرافیکی

باعث می‌شود تا نور از میان غبار، مه و دود نیز عبور کند. کیفیت کلی ابرها نیز به این ویژگی وابسته است.

Particle Quality

کیفیت ذرات را در آتش، دود و جرقه‌ها تغییر می‌دهد.

Graphics API

در این قسمت می‌توانید رابط برنامه‌نویسی کاربردی را از Direct X به Vulkan و بالعکس تغییر دهید.

Geometry Level of Detail

در اینجا می‌توانید میزان وفور جزئیات و آیتم‌های محیط را دستکاری کنید.

Post Processing

باعث تصحیح رنگ‌ها و همچنین طبیعی‌تر شدن افکت‌های نوری، lens flare و سایر موارد مرتبط با نور خورشید می‌شود.

Level of Detail

سطح جزئیات آیتم‌های مختلف محیط بازی را تعیین می‌کند.

Screen Space Reflections

تنظیمات گرافیکیبا فعال کردن این ویژگی، باری تصمیم می‌گیرد تا در هنگام برخورد با سطوح براق همانند آب‌ها، در صورت نیاز از تکنیک رهگیری پرتو استفاده کند.

Dynamic Foliage

باعث می‌شود تا گیاهان و شاخ‌ و برگ‌ درختان در هنگام تماس با سایر آیتم‌های بازی مانند حیوانات و انسان‌های رهگذر، تکان خورده و واکنش نشان دهند.

Vignette Blur

تاری ضعیفی را در اطراف لبه‌های نمایشگر ایجاد می‌کند.

PureHair

کیفیت و فیزیک موی شخصیت‌های بازی را ارتقاء می‌دهد.

Lens Flare

تنظیمات گرافیکی

با فعال کردن این ویژگی در هنگام مشاهده مستقیم نور خورشید، ذرات نور خورشید شکسته شده و دایره‌هایی رنگی ایجاد می‌شوند.

Screen Effects

تنظیمات گرافیکی

لکه‌ها، خاک، خون و سایر موارد را بر روی نمایشگر کاربر نشان داده و تا حدودی نیز افکت film grain (نویز و برفک فیلم‌ها) را به‌کار می‌گیرد.

Rendering Mode

شیوه رندر کردن تصاویر بازی است. مثلا Interlaced نسبت به حالت Normal، کیفیت را کاهش می‌دهد.

Mesh Quality

افزایش شدت این گزینه باعث می‌شود تا منافذ اشیاء واضح‌تر دیده شوند.

Contact Shadows

تنظیمات گرافیکی تنظیمات گرافیکی

کیفیت سایه‌های نقاط جزئی را تغییر می‌دهد.

Subsurface Scattering

جزئیات پوست شخصیت‌های بازی را تغییر می‌دهد. این تغییرات فقط در نمای نزدیک قابل‌رؤیت هستند.

نوشته راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی

تنظیمات گرافیکی

انجام بازی‌های ویدیویی را می‌توان سرگرمی بخش زیادی از مردم جهان به حساب آورد. در این بین پلتفرم رایانه‌های شخصی یکی از پرطرفدارترین پلتفرم‌های بازی‌های ویدیویی بوده که کاربران به‌واسطه آن می‌توانند نسبت به کنسول‌ها از کیفیت بیشتری برخوردار شده و درعین‌حال تنظیمات گرافیکی بازی‌های خود را نیز تغییر دهند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با گزینه‌های گرافیکی بازی‌های ویدیویی پلتفرم رایانه‌های شخصی آشنا کنیم، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Resolution

تنظیمات گرافیکی

وضوح یا همان Resolution تعداد ردیف‌ها و ستون‌های متشکل از پیکسل را در یک تصویر نشان می‌دهد. طبیعتا هر چه این مقدار بالاتر باشند، خروجی تصویر جزئیات بیشتری را نشان خواهد داد.

FPS (فریم بر ثانیه)

فریم در واقع تعداد تصاویر ایجادشده در هر ثانیه است. این اصطلاح با ویژگی نرخ نوسازی (refresh rate) متفاوت است. نرخ نوسازی به معنای تعداد دفعاتی است که تصویر نمایشگر شما نوسازی (به‌روزرسانی) می‌شود و واحد آن نیز هرتز (Hz) است.

Upscaling and downsamplingتنظیمات گرافیکی

به معنای ثابت نگه داشتن خروجی تصویر و در عین حال، تعدیل وضوح رندرشده است. اگر وضوح نمایش داده شده بر روی نمایشگر شما بیشتر از وضوح رندرشده است، به این اقدام Upscaling می‌گویند و بالعکس این عمل نیز downsampling یا downscaling نامیده می‌شود.

Vertical sync

تنظیمات گرافیکی

اگر تعداد فریم‌های خروجی بیش از نرخ نوسازی یک نمایشگر باشند، آنگاه پارگی تصویر رخ می‌دهد. یکی از راه‌حل‌های این مشکل، فعال کردن گزینه vsync است.

G-sync و FreeSync

یکی از راه‌حل‌های جدید پیرامون پارگی تصویر، فناوری G-sync شرکت انویدیا و فناوری FreeSync شرکت AMD است. در این فناوری‌ها نرخ نوسازی مانیتور همگام با خروجی فریم بازی‌ها تغییر می‌کند.

Anti-aliasing

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی لبه‌های اشیاء را نرم‌تر می‌کند. در وضوح‌های بالاتر این مشکل کمتر دیده می‌شود. تکنیک‌های ضدشکستگی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • SSAA: یک تکنیک بسیار سنگین بوده که فشار زیادی را بر روی کارت‌ گرافیک وارد می‌کند. جایگزین‌های مناسب‌تر این تکنیک نیز به شرح زیر هستند:
  • MSAA: از تکنیک SSAA کاراتر بوده اما هنوز بسیار سنگین بوده و در بازی‌های قدیمی‌تر گزینه اصلی به شمار می‌آید.
  • CSAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت انویدیا ابداع شده است.
  • CFAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت AMD روانه بازار شده است.
  • FXAA: تکنیک FXAA یک فیلتر پساپردازشی بوده و بر کل صحنه اعمال می‌شود. این گزینه فشار بسیار کمی به کارت گرافیک وارد کرده و در اکثر بازی‌های امروزی به‌عنوان گزینه پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود.
  • MLAA: این تکنیک در کارت‌های شرکت AMD فعال بوده و در آن کل فریم پردازش می‌شود.
  • SMAA: ترکیبی از راهبردهای MLAA ،MSAA و SSAA بوده و از طریق نرم‌افزار  SweetFX قابل اجرا است.
  • TAA یا TXAA: تکنیک TXAA ابتدا در کارت‌های مجهز به معماری کپلر شرکت انویدیا و سری پس از آن موجود بود، نسخه عمومی‌تر این قابلیت که یک تکنیک anti-aliasing (ضد شکستگی) موقتی است، TAA نام دارد.
  • MFAA: درحالی‌که MSAA مجموعه‌ای از الگوها را نمونه‌برداری می‌کند، در MFAA امکان پردازش نمونه الگوهای قابل‌برنامه‌ریزی وجود دارد. این تکنیک متعلق به شرکت انویدیا است.
  • DLSS: این تکنیک جدیدترین فناوری شرکت انویدیا بوده و در کارت‌های سری GeForce RTX این شرکت موجود است. این تکنیک از شبکه عصبی عمیق جهت استخراج ویژگی‌های چندبعدی یک صحنه استفاده کرده و به‌صورت هوشمندانه‌ای جزئیات چندین فریم را ترکیب کرده و یک خروجی شفاف و پیچیده را ارائه می‌کند. تکنیک‌هایی مانند TAA چنین قابلیتی را ندارند.

تکنیک‌های Anti-aliasing از درجات 4x، 2x و 8x تبعیت می‌کنند. هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و البته پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

فیلترهای Bilinear و trilinear

تنظیمات گرافیکی

فیلتر بافت‌ها به‌ معنای شیوه نمایش یک بافت دوبعدی و سایر اطلاعات در یک مدل سه‌بعدی است. ابتدایی‌ترین شیوه فیلترینگ بافت‌ها، bilinear (دودویی) است. جهت بهبود عملکرد بدون کاهش کیفیت، بازی‌ها از یک بافت با وضوح پایین‌تر استفاده می‌کند که به آن mipmap می‌گویند. تکنیک Bilinear نقاط بین mipmap‌ها را پوشش نمی‌دهد، در نتیجه فیلترینگ trilinear از هر دو mipmap متوالی نمونه‌برداری کرده و انتقالی نرم و پیوسته را ترتیب می‌دهد.

فیلتر Anisotropic

فیلترینگ Trilinear تا حدودی معایب تکنیک bilinear را پوشش می‌دهد، اما منظر هنوز تار دیده می‌شود. این همان‌جایی است که قابلیت anisotropic filtering وارد عمل شده و در زاویه‌های دید مورب، کیفیت بافت‌ها را بهبود می‌بخشد. این تکنیک نیز از درجات: 8x ،4x ،2x و  16x بهره می‌برد. طبیعتا هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و به طبع پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

Ambient occlusion

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا تمامی اجزای یک محیط از روشنایی یکسانی برخوردار نشوند. این قابلیت برخلاف نور مستقیم، سایه‌های سختی ایجاد نمی‌کند، بلکه به تولید سایه‌های نرم در شکاف‌ها و نقاط داخلی کمک می‌کند. SSAO یکی از تکنیک‌های ایجاد Ambient occlusion (انسداد محیطی) بوده و نسخه‌های پیشرفته‌تر آن شامل +HBAO و  HDAO می‌شوند.

HDRR

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا محیط‌های تاریک، روشن‌تر به نظر رسیده و در نتیجه جزئیات آن‌ها بهتر مشاهده شود. نسخه قدیمی‌تر این ویژگی، HDR نامیده می‌شود که در DirectX 9 و پایین‌تر به‌کار گرفته می‌شود.

Bloom

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک نیز باعث می‌شود تا منابع نوری همانند خورشید و چراغ‌ها، بیش از مقدار حقیقی خود روشن به نظر برسند. این قابلیت بیشتر در زمانی خود را نشان می‌دهد که بازی‌باز از محیط‌های تاریک وارد محیط‌های روشن می‌شود.

Motion blur

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی باعث می‌شود تا همانند فیلم‌ها، حرکات آیتم‌های بازی تار دیده شوند. این تکنیک اولین بار در بازی Crysis 2 و به دلیل ضعف توان پردازشی کنسول‌های نسل هفتمی به‌کار گرفته شد.

Depth of field

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک در بازی‌ها به معنای تار شدن پس‌زمینه است. یعنی جایی که بر روی آن تمرکز داریم، واضح شده و سایر نقاط تار می‌شوند.

Shadow Quality

تنظیمات گرافیکی

میزان واقع‌گرایانه بودن سایه‌ها را تعیین می‌کند.

View Distance و Field of View

تنظیمات گرافیکی

  • View Distance (فاصله دید): هر چه شدت این گزینه را بیشتر کنیم، می‌توانیم آیتم‌های دوردست را با جزئیات بالاتری مشاهده کنیم.
  • Field of View (افق دید): بیشتر به گیم‌پلی مرتبط است تا گرافیک. این ویژگی باعث می‌شود تا در یک صحنه بتوانید از لحاظ افقی، آیتم‌های بیشتری را مشاهده کنید، هرچند که افزایش شدت این گزینه می‌تواند اشیاء را کوچک‌تر نشان دهد.

Tessellation

تنظیمات گرافیکی

اگر این گزینه را فعال نکنیم، سطوح مختلف مانند دیوارها و کف زمین، صاف و بدون برجستگی دیده می‌شوند. اما در صورت فعال کردن این گزینه، این سطوح نیز پستی‌وبلندی‌هایی داشته و در نتیجه واقعی‌تر به نظر می‌رسند.

Output Adapter

به لپ‌تاپ‌ها اجازه می‌دهد تا کارت گرافیک موردنظر جهت پردازش بازی را انتخاب کنند.

Output Monitor

در این گزینه می‌توانید مانیتور موردنظر خود جهت نمایش تصویر را برگزینید.

Screen Type

شیوه نمایش تصویر شامل: window (حالت پنجره‌ای)، borderless window (پنجره‌ای بدون حاشیه) و exclusive fullscreen mode (تمام صفحه اختصاصی) را در بر می‌گیرد.

Triple Buffering

Triple Buffering نرخ تأخیر یک فریمی را جهت ارائه تجربه‌ای روان‌تر به‌کار گرفته و کاهش نرخ فریم به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور را در نظر نمی‌گیرد، اما Double Buffering باعث می‌شود تا هر بار که فریم بازی شما به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور کاهش می‌یابد، نرخ فریم بازی نیز نیمه شود (مثلا از 60 به 30 فریم کاهش یابد).

Quality Preset Level

در این قسمت می‌توانید تمامی تنظیمات گرافیکی را به‌صورت یک‌جا و به‌صورت متناسب با یکدیگر تغییر دهید.

Lighting Quality

به کیفیت نورپردازی در بازی اشاره می‌کند.

Global Illumination Quality

تنظیمات گرافیکی

به نحوه واکنش نور نسبت به اشیای محیط اشاره دارد. مثلا در هنگام استفاده از چراغ‌ دستی، اشیای نزدیک بیشتر از اشیای دور روشن می‌شوند.

Far Shadow Quality

به سایه آیتم‌های دوردست همانند درختان اشاره دارد.

Reflection Quality

کیفیت بازتاب‌های شیشه‌ها و گودال‌های آب را نشان می‌دهد.

Mirror Quality

کیفیت بازتاب آینه‌های بازی را تعیین می‌کند.

Water Quality

تنظیمات گرافیکی

این گزینه نیز کیفیت و واقع‌گرایی شکستگی، انعکاس و فیزیک آب را تعیین می‌کند.

Volumetrics Quality

تنظیمات گرافیکی

باعث می‌شود تا نور از میان غبار، مه و دود نیز عبور کند. کیفیت کلی ابرها نیز به این ویژگی وابسته است.

Particle Quality

کیفیت ذرات را در آتش، دود و جرقه‌ها تغییر می‌دهد.

Graphics API

در این قسمت می‌توانید رابط برنامه‌نویسی کاربردی را از Direct X به Vulkan و بالعکس تغییر دهید.

Geometry Level of Detail

در اینجا می‌توانید میزان وفور جزئیات و آیتم‌های محیط را دستکاری کنید.

Post Processing

باعث تصحیح رنگ‌ها و همچنین طبیعی‌تر شدن افکت‌های نوری، lens flare و سایر موارد مرتبط با نور خورشید می‌شود.

Level of Detail

سطح جزئیات آیتم‌های مختلف محیط بازی را تعیین می‌کند.

Screen Space Reflections

تنظیمات گرافیکیبا فعال کردن این ویژگی، باری تصمیم می‌گیرد تا در هنگام برخورد با سطوح براق همانند آب‌ها، در صورت نیاز از تکنیک رهگیری پرتو استفاده کند.

Dynamic Foliage

باعث می‌شود تا گیاهان و شاخ‌ و برگ‌ درختان در هنگام تماس با سایر آیتم‌های بازی مانند حیوانات و انسان‌های رهگذر، تکان خورده و واکنش نشان دهند.

Vignette Blur

تاری ضعیفی را در اطراف لبه‌های نمایشگر ایجاد می‌کند.

PureHair

کیفیت و فیزیک موی شخصیت‌های بازی را ارتقاء می‌دهد.

Lens Flare

تنظیمات گرافیکی

با فعال کردن این ویژگی در هنگام مشاهده مستقیم نور خورشید، ذرات نور خورشید شکسته شده و دایره‌هایی رنگی ایجاد می‌شوند.

Screen Effects

تنظیمات گرافیکی

لکه‌ها، خاک، خون و سایر موارد را بر روی نمایشگر کاربر نشان داده و تا حدودی نیز افکت film grain (نویز و برفک فیلم‌ها) را به‌کار می‌گیرد.

Rendering Mode

شیوه رندر کردن تصاویر بازی است. مثلا Interlaced نسبت به حالت Normal، کیفیت را کاهش می‌دهد.

Mesh Quality

افزایش شدت این گزینه باعث می‌شود تا منافذ اشیاء واضح‌تر دیده شوند.

Contact Shadows

تنظیمات گرافیکی تنظیمات گرافیکی

کیفیت سایه‌های نقاط جزئی را تغییر می‌دهد.

Subsurface Scattering

جزئیات پوست شخصیت‌های بازی را تغییر می‌دهد. این تغییرات فقط در نمای نزدیک قابل‌رؤیت هستند.

نوشته راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با سه مورد از بهترین آنتی‌ویروس‌های سیستم‌عامل مک آشنا شوید

آنتی‌ویروس مک

از لحاظ تاریخی، سیستم‌عامل مک را می‌توان یک اکوسیستم امن دانست. از ابتدا رایانه‌های مبتنی بر این سیستم‌عامل بیشتر توسط شرکت‌ها خریداری می‌شدند تا کاربران عادی. این رایانه‌ها از پروتکل‌های امنیتی سخت‌گیرانه‌تری بهره برده و هنگامی‌که بحث بر سر دانلود و نصب نرم‌افزارها باشد، کاربران مجبور خواهند بود که پیش از ادامه، گذرواژه‌ای را وارد کنند. همچنین به‌صورت اختیاری می‌توان منابع دانلود نرم‌افزارهای سیستم‌عامل مک را به منابع معتبر محدود کرد. در نتیجه این رویه‌ها، بدافزارها بسیار سخت‌تر می‌توانند به این سیستم‌عامل نفوذ کنند.

رایانه‌های مک تغییر نکرده‌اند. این دستگاه‌ها هنوز هم به‌اندازه روز اول خود باارزش هستند. چیزی که در این میان تغییر کرده، ویروس‌ها و بدافزارهای رایانه‌ای و همچنین شیوه انتشار آن‌ها است. بدافزارهای قدیمی جهت انتشار خود بیشتر بر ابزارهای فیزیکی همانند درایوهای فلاپی تکیه داشتند، بدافزارهای امروزی می‌توانند از پتانسیل‌ اینترنت در این زمینه استفاده کنند.

مرورگرهای اینترنت از طریق اجازه‌های متعدد، دسترسی وسیعی به سیستم‌عامل شما دارند. بنابراین اگر گذرواژه‌های امنیتی رایانه‌های مک به ویروس‌های اجازه  نفوذ ندهند، این بار بدافزارها از طریق مرورگرهای اینترنتی و از طریق دانلود برخی فایل‌ها به‌راحتی می‌توانند به رایانه شما وارد شوند. اگر به تاریخچه بدافزارهای سیستم‌عامل مک نگاهی بیندازید، مواردی مانند: لینک‌های مخرب، کدک‌هایی که به شما امکان مشاهده یک ویدیو را می‌دهند، ویروس‌های ضمیمه‌شده به فایل‌های دانلودی محافظ صفحه‌نمایش، بدافزارهایی که خود را شبیه به نرم‌افزارهای عادی جلوه می‌دهند و … مشاهده خواهید کرد. در سال 2006، شرکت اپل با انتشار آگهی تبلیغاتی زیر، سریعا به نخستین ویروس شناخته‌شده برای سیستم‌عامل Mac OS X واکنش نشان داد:

https://www.namasha.com/v/5Yd7babW

تهدیدات امنیتی از طریق نرم‌افزارها، استخراج ارزهای دیجیتال، تاریخچه صفحه‌کلید، نرم‌افزارهای جمع‌آوری داده، آسیب‌پذیری‌های روز صفر و … به رایانه شما دسترسی پیدا می‌کنند. با اتخاذ رویه‌های امن همانند به‌روز نگه‌داشتن سیستم‌عامل خود، دقت بیشتر در شیوه دانلود و نوع فایل‌های دانلودی، می‌توانید امنیت خود را بهبود بخشید. یکی دیگر از راه‌های بهبود امنیت کاربران، استفاده از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس است.

شاخص‌های نرم‌افزارهای امنیتی سیستم‌عامل macOS چه چیزهایی هستند؟

اگر با این‌گونه نرم‌افزارها آشنایی کافی نداشته باشید، شاید فکر کردن درباره آن‌ها چندان برای شما خوشایند نباشد. شرکت‌هایی که آنتی‌ویروس‌ها را توسعه می‌دهند، از این موضوع آگاهی داشته و سعی می‌کنند تا استفاده از این نرم‌افزارها را آسان‌تر نمایند. در زیر به‌صورت خلاصه به ویژگی‌های مهم این محصولات اشاره کرده و اطلاعات مختصری را نیز درباره میزان اهمیت آن‌ها در اختیار شما قرار می‌دهیم:

  • قابلیت‌های اسکن: همانند محافظان امنیتی، نرم‌افزارهای امنیتی نیز باید اسکن‌های مرتبی را بر روی فایل‌های مورد محافظت خود انجام دهند. این اپلیکیشن‌ها باید بتوانند انواع مختلف فایل‌ها را اسکن کنند. شیوه اسکن می‌تواند تمامی رایانه شما و یا قسمت‌های ریزتر مانند فایل یا پوشه‌ای مشخص را در بر گیرد. برخی از نرم‌افزارهای امنیتی حتی جهت پیدا کردن بدافزارها، ایمیل‌های دریافتی را نیز اسکن می‌کنند.
  • مسدود کردن تهدیدات مخرب: یک اپلیکیشن امنیتی باید بتواند رایانه شما را در برابر انواع حملات مانند: جاسوسی‌ها، تبلیغات مزاحم، باج‌افزارها و فیشینگ محافظت نماید. این نرم‌افزارها همچنین باید این توانایی را داشته باشند که اگر بدافزاری از شکاف‌های امنیتی آن‌ها عبور کرد، پیش از وارد‌کردن هرگونه ضربه‌ای، آن را به‌سرعت قرنطینه کنند.
  • تأثیر کم بر عملکرد سیستم: نرم‌افزارهای امنیتی باید به‌‎گونه‌‌ای باشند که به‌آرامی در پس‌زمینه به فعالیت پرداخته و عملکرد رایانه شما را تحت تأثیر قرار ندهند؛ درست همانند یک بادی‌گارد. آنتی‌ویروس‌ها نباید بخشی قابل‌توجهی از منابع رایانه شما را در اختیار خود گرفته و یا حتی موجب کندی آن شوند. برخی از نرم‌افزارهای امنیتی جهت نیل به این هدف، به کاربران خود این اجازه را می‌دهند که اسکن را به‌گونه‌ای ترتیب دهند که در ساعات بلااستفاده بودن رایانه انجام شوند (مثلا در هنگام خواب).
  • راحتی در استفاده: ازآنجایی‌که آنتی‌ویروس‌ها از آن دسته نرم‌افزارهایی هستند که مردم به‌صورت روزانه از آن‌ها استفاده می‌کنند، پس شیوه بهره‌برداری از آن‌ها نیز باید آسان باشد. نباید فهم یکی از عملکردهای چنین نرم‌افزارهایی ساعت‌ها به‌ طول بینجامد. یک اپلیکیشن امنیتی مناسب باید بخش‌های برچسب‌خورده‌ای داشته باشد و همچنین چندین گزینه شخصی‌سازی را نیز در اختیار کاربران خود قرار دهد. بسیاری از این برنامه‌ها همچنین ویژگی‌های اضافی مانند: مدیریت گذرواژه، خدمات VPN، محافظت از هویت و یا یک فایروال شخصی را نیز نیز پیشنهاد داده که می‌توانید آن‌ها را با پرداخت هزینه‌های اضافی به دست آورید.
  • قیمت‌‌گذاری منصفانه: فقط به این دلیل که این برنامه‌ها به‌سختی مشغول فعالیت بوده تا از رایانه شما محافظت کنند، کاربران نباید مجبور شوند که قیمت‌هایی غیرمنصفانه را بابت آن‌ها بپردازند، مخصوصا در حالتی که نرم‌افزار خریداری شده دقیقا نیازهای شما را برآورده نسازد. مراقب هزینه‌های خرید اشتراک، کارمزدهای مخفی و سایر هزینه‌هایی که پس از دوره آزمایشی (معمولا 30 روزه) ظاهر می‌شوند، باشید. بسیاری از اپلیکیشن‌ها یک دوره آزمایشی را پیشنهاد داده و شما در این مدت باید به توانایی‌های نرم‌افزار موردنظر توجه کنید تا بدین شیوه منابع مالی خود را بیهود هدر ندهید.

بهترین آنتی‌ویروس در حالت کلی: Bitdefender Total Security 2020

آنتی‌ویروس مک

Bitdefender Total Security 2020 (با هزینه اشتراک سال اول به مبلغ 44.99 دلار و سال‌های پس از آن به مبلغ 89.99 دلار)، قدرتمندترین و جامع‌ترین نرم‌افزار امنیتی سیستم‌عامل macOS در بازار است. چه بخواهید که تمامی رایانه خود را اسکن کنید و چه بخواهید که فقط قسمت مشخصی را بررسی کنید، در هر صورت این آنتی‌ویروس شما را راضی خواهد کرد. Bitdefender اسکن‌هایی خودکار را اجرا کرده و همچنین اقداماتی قابل‌اجرا را نیز به شما پیشنهاد می‌دهد. این نرم‌افزار به شما این امکان را می‌دهد تا اسکن‌ها و گزینه‌های این نرم‌افزار را به‌صورت دلخواه شخصی‌سازی کنید.

این نرم‌افزار از یک رابط کاربری زیبا بهره برده و قابلیت‌های آن نیز به‌صورت واضحی برچسب خورده و سازماندهی شده‌اند. ظاهر ساده و مدرن این آنتی‌ویروس، استفاده از آن و نیز مشاهده وضعیت کنونی امنیت رایانه شما را آسان‌تر کرده است. Bitdefender به همان اندازه که زیبا است، به همان اندازه نیز در پس‌زمینه به‌آرامی اجرا شده و تأثیر بسیارکمی بر عملکرد رایانه شما دارد. همچنین کنترل‌های پایه‌ای والدینی نیز در این نرم‌افزار گنجانده شده و از این طریق می‌توانید دسترسی کودکان خود به محتوای مخرب آنلاین را محدود کنید.

Bitdefender جهت محافظت در مقابل تهدیدهای جاسوسی، بدافزارها، تبلیغات مزاحم، باج‌افزارها و فیشینگ، یک گزینه قدرتمند به حساب می‌آید. این آنتی‌ویروس در برابر بدافزارهای مبتنی بر سیستم‌عامل‌ مک و ویندوز، عملکردی عالی را از خود نشان داده و همچنین در صورت استفاده از این اپلیکیشن جهت تهیه پشتیبان از فایل‌های شما، این آنتی‌ویروس از قابلیت ماشین زمان نیز برخوردار است. شما همچنین می‌توانید فایل‌های بسیار مهم خود را در لیست دیده‌بانی اختصاصی Safe Files آنتی‌ویروس Bitdefender به‌صورت بهتری محافظت کنید؛ این اقدام باعث می‌شود تا هر کسی که مورد تأیید شما نیست، نتواند این فایل‌ها را تغییر دهد.

کاربران همچنین می‌توانند از سرویس داخلی VPN این نرم‌افزار نیز بهره جویند. این سرویس می‌تواند روزانه تا 200 مگابایت از ترافیک اینترنتی شما را رمزنگاری کند. در نهایت باید بگوییم که Bitdefender Total Security 2020 می‌تواند رایانه شما را در برابر تمامی تهدیدهای شناخته‌شده محافظت کند، استفاده از آن آسان بوده، ویژگی‌های اضافی مناسبی داشته و همین باعث می‌شود تا این آنتی‌ویروس بهترین انتخاب کاربران سیستم‌عامل مک باشد.

بهترین گزینه‌ اقتصادی: AVG Antivirus

آنتی‌ویروس مک

اگر می‌خواهید که امنیت رایانه مک شما تضمین شود و درعین‌حال نیز منابع مالی محدودی دارید، AVG Antivirus (رایگان) می‌تواند انتخابی آشکار جهت استفاده در سیستم‌عامل macOS Yosemite و یا نسخه‌های بالاتر باشد. اپلیکیشن‌‌های امنیتی رایگان فراوانی وجود دارند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها همانند AVG قابل‌اعتماد نیستند. هرچند که این اپلیکیشن تنها محافظت‌های پایه‌ای را ارائه می‌دهد، اما کیفیت همین سطح از محافظت را می‌توان با گزینه‌های پولی مقایسه کرد.

AVG Antivirus در مقابل تهدیدات امنیتی سیستم‌عامل مک مقاوم بوده و علاوه بر این‌ها می‌تواند گزینه‌ای مناسب جهت مقابله با ابزارهای جاسوسی، ویروس‌های رایانه‌های شخصی (سایر سیستم‌عامل‌ها) و همچنین بدافزارهای سیستم‌عامل اندروید باشد. در فضای آنلاین و در مقابل وب‌سایت‌ها، دانلودها و ایمیل‌های مخرب نیز از حمایت بی قید و شرط این آنتی‌ویروس برخوردار خواهید شد.

یکی از قابلیت‌های عالی AVG این است که به‌صورت دائمی پایگاه اطلاعاتی بدافزارهای بالقوه و همچنین روش‌های شناسایی خود را به‌روزرسانی می‌کند. این نرم‌افزار در هر جایی که ویروسی جدید را شناسایی کند، سریعا آنتی‌ویروس شما را به‌روزرسانی می‌کند. با این اوصاف رایانه مک شما در هر لحظه در برابر جدیدترین بدافزارها نیز مقاوم است.

این نرم‌افزار همیشه در پس‌زمینه اجرا می‌شود، بنابراین نباید نگران فعال کردن آن و یا به‌روزرسانی دستی آن باشید. اگر محافظت و عملکرد بهتری را نیاز دارید، AVG گزینه‌های پولی اضافی مانند VPN امن، نرم‌افزار بهینه‌سازی رایانه و یا پشتیبانی فنی ویژه را نیز ارائه می‌دهد.

بهترین گزینه برای کنترل والدین: Sophos Antivirus Mac Home Premium

آنتی‌ویروس مک

Sophos Antivirus Mac Home Premium (با 42 دلار اشتراک سالیانه) گزینه‌ای قدرتمند و بدون ایراد بوده که برای والدین نگران بسیار مناسب است. اگر می‌دانید که کودکان شما جهت تکالیف مدرسه و یا گفت‌و‌گو با دوستان خود، به اینترنت نیازمند هستند، بهتر است که نرم‌افزاری را در اختیار داشته باشید که بتواند محتوای قابل‌دسترسی آن‌ها را کنترل کند. Sophos لیستی را از تلاش‌های دستیابی به صفحه‌های ممنوعه نگه می‌دارد. همچنین می‌توان این نرم‌افزار را به‌گونه‌ای تنظیم کرد که در هنگام بازدید از یک وب‌سایت ممنوعه، به کاربر هشدار دهد که بازدید از صفحه موردنظر ثبت خواهد شد، آیا در هر صورت مایل است که از وب‌سایت موردنظر بازدید کند یا خیر؟

این اپلیکیشن می‌تواند در مقابل تهدیداتی همانند باج‌افزار، بدافزار، ویروس‌ها، کرم‌ها، ربات‌ها و سایر تهاجم‌های ناخواسته نیز از کاربران خود محافظت نماید. تمامی فایل‌های مشکوک با تهدیدات مشخص‌شده در پایگاه اطلاعاتی SophosLabs مطابقت داده می‌شوند. این شرکت از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی بهره می‌برد تا با توجه به خصوصیات بدافزارهای قدیمی، بتواند برنامه‌های مخرب جدید را نیز تشخیص داده و در نتیجه رایانه مک شما را امن نگه دارد. بر خلاف سایر گزینه‌های نرم‌افزاری، Sophos مدیریت از راه دور را نیز ارائه می‌دهد، بنابراین شما می‌توانید با استفاده از یک اتصال اینترنت، دستگاه‌های موردنظر خود را اسکن کنید. این ویژگی برای کسانی که زیاد به مسافرت می‌روند، عالی است.

علاوه بر آسودگی خیال، Sophos ویژگی‌هایی قدرتمند و برخی از قابلیت‌های اضافی مانند محافظت از وب‌کم و میکروفن و پشتیبانی از مشتریان ویژه را نیز ارائه می‌دهد. یکی دیگر از این ویژگی‌های اضافی این نرم‌افزار، گواهی‌نامه‌ای است که تا 10 دستگاه از جمله دستگاه‌های ویندوزی را پوشش می‌دهد. این نرم‌افزار یک دوره آزمایشی را نیز ارائه می‌دهد تا کاربران پیش از خرید اشتراک بتوانند شناخت بهتری نسبت به آن پیدا کنند. با توجه به ویژگی‌های همه‌جانبه و برخی از قابلیت‌های اضافی، Sophos را می‌توان گزینه‌ای عالی برای والدین و سایر اشخاص قلمداد کرد.

نوشته با سه مورد از بهترین آنتی‌ویروس‌های سیستم‌عامل مک آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

یک مادربورد چگونه کار می‌کند؟

مادربورد

یکی از سخت‌افزارهای مهم داخل یک کیس کامپیوتر که سایر قطعات را به هم متصل کرده و همچنین انرژی لازمه آن‌ها را به‌صورت غیرمستقیم تأمین می‌کند، مادربورد نام دارد. در ادامه 5 عامل مهم در مادربوردها را بررسی می‌کنیم.

فرم فاکتور

مادربورد

 

شکل و چیدمان یک مادربورد را فرم فاکتور (form factor) می‌نامند. فرم فاکتور تعیین کننده محل قرارگیری قطعات و همچنین شکل و شمایل یک کیس است. استانداردهای دیگر به شرح زیر هستند:

  • سوکت ریزپردازنده: تعیین می‌کند که چه نوعی از واحد پردازنده مرکزی (CPU) در یک مادربورد قابل‌ استفاده است.
  • چیپست: یکی از اجزاهای سیستم منطقی رایانه بوده و معمولا از دو قسمت تشکیل می‌شود: پل شمالی (northbridge) و پل جنوبی (southbridge). این دو پل، پردازنده مرکزی را به سایر قطعات متصل می‌کنند. البته در مادربوردهای جدید، چیپست به‌صورت یکپارچه درنظر گرفته می‌شود.
  • تراشه سیستم پایه‌ای ورودی و خروجی (BIOS): این قطعه عملکردهای اساسی یک رایانه را کنترل کرده و هر بار که شما رایانه خود را روشن می‌کنید، یک خودآزمایی انجام می‌‌دهد. برخی از مادربوردها، BIOS دوگانه دارند. در یکی از آن‌ها نسخه پشتیبان ذخیره می‌شود تا در صورت بروز مشکلات و یا ایجاد خطاهایی در هنگام به‌روزرسانی، از نسخه پشتیبان استفاده شود.
  • تراشه ساعت واقعی (real time clock chip): یک تراشه مبتنی بر باتری بوده که تنظیمات اساسی و زمان رایانه را نگهداری می‌کند.

شکاف‌ها و درگاه‌هایی که در مادربوردها یافت می‌شوند:

  • اتصال قطعات جانبی (PCI): محل قرارگیری کارت صدا، گرافیک، کارت ضبط فیلم و همچنین کارت شبکه است.
  • درگاه گرافیکی تسریع‌شده (AGP): درگاه اختصاصی کارت گرافیک است.
  • درایو الکترونیک یکپارچه (IDE): محل اتصال هارددیسک‌ها است.
  • گذرگاه ترتیبی جهانی (USB) و FireWire: محل اتصال لوازم جانبی.
  • شکاف حافظه رم: محل قرارگیری رم است.

برخی از مادربوردهای دیگر نیز از فناوری‌های پیشرفته‌تری استفاده می‌کنند:

  • آرایه اضافی دیسک‌های مستقل (RAID): کنترلری که به رایانه امکان می‌دهد تا حافظه‌های ذخیره‌سازی مختلف را به‌صورت یکپارچه شناسایی کند.
  • PCI Express: پروتکلی جدید است که بیشتر شبیه به یک شبکه کار می‌کند تا یک گذرگاه. این شکاف نیاز به سایر درگاه‌ها همانند AGP را برطرف می‌سازد.

سوکت‌ها و پردازنده‌ها

مادربورد

در اولین روزهای رایانه‌های شخصی، تمامی پردازنده‌ها از پایه‌هایی استفاده می‌کردند که آرایه توری پایه‌ها (PGA) نامیده می‌شد و پردازنده مرکزی را به مادربورد متصل می‌کرد. تمامی پردازنده‌های آن زمان با آرایه‌ای به نام Socket 7 سازگار بودند.

امروزه شرکت‌های اینتل و AMD از سوکت‌های PGA مختلفی استفاده می‌کنند که البته هیچ‌کدام از آن‌ها، Socket 7 را شامل نمی‌شود. هرچقدر که ریزپردازنده‌ها پیشرفت کنند، به پایه‌های بیشتری احتیاج خواهند داشت؛ تا هم قابلیت‌های جدیدتر را مدیریت کرده و هم انرژی بیشتری را دریافت کنند.

جدیدترین پردازنده‌های شرکت اینتل از PGA استفاده نمی‌کنند. این پردازنده‌ها از استاندارد LGA که به Socket T نیز شناخته می‌شود، استفاده می‌کنند. LGA به معنای آرایه شبکه‌ای زمینی است. LGA از این لحاظ با PGA متفاوت است که در آن پایه‌ها به‌جای پردازنده، بر روی خود سوکت قرار داده می‌شوند (برعکس PGA).

چیپست‌

مادربورد

این تراشه ریزپردازنده را به مابقی قطعات مادربورد متصل می‌کند. این قطعه در مادربوردهای قدیمی از دو قسمت پل شمالی و جنوبی تشکیل می‌شود اما در مادربوردهای جدید، فقط یک قسمت دارد. پل شمالی از طریق گذرگاه جلویی (FSB) مستقیما به پردازنده متصل می‌شود. کنترلر حافظه رم بر روی پل شمالی قرار داده شده تا بدین شیوه پردازنده مرکزی به‌سرعت به حافظه رم دسترسی داشته باشد. پل شمالی به AGP، گذرگاه PCI Express و همچنین خود حافظه رم دسترسی دارد.

پل جنوبی سرعت کمتری نسبت به پل شمالی دارد. اطلاعات پردازنده ابتدا باید از پل شمالی عبور کرده و سپس به پل جنوبی برسند. سایر گذرگاه‌های دیگر نیز پل جنوبی را به گذرگاه PCI، درگاه‌های USB ،IDE و همچنین اتصالات SATA متصل می‌کنند. تولیدکنندگان سعی دارند تا عملکرد چیپست‌ها را بر اساس پردازنده‌های خاصی بهینه‌سازی کنند.

گذرگاه‌

مادربورد

سرعت گذرگاه:

گذرگاه (bus) جریانی (محیطی) است که اجزای مختلف یک مادربورد را به یکدیگر متصل می‌کند. هرچقدر میزان اطلاعات قابل‌حمل در یک زمان توسط گذرگاه بیشتر باشند، اطلاعات نیز با سرعت بیشتری جابه‌جا خواهند شد. سرعت یک گذرگاه بر اساس واحد مگاهرتز (MHz) سنجیده می‌شود. این میزان بدین معنا است که چه مقدار داده به‌صورت همزمان می‌توانند از طریق یک گذرگاه عبور کنند.

سرعت یک گذرگاه عموما به سرعت FSB اشاره می‌کند؛ یعنی سرعت مابین پردازنده مرکزی و پل شمالی. سرعت FSB می‌تواند از 66 الی 800 مگاهرتز متغیر باشد. ازآنجایی‌که پردازنده مرکزی از طریق پل شمالی به کنترلر رم متصل می‌شود، سرعت FSB می‌تواند به‌ طرز چشمگیری سرعت رایانه را افزایش دهد.

در زیر به برخی از گذرگاه‌های موجود بر روی مادربوردها اشاره می‌کنیم:

  • گذرگاه قسمت جنوبی (back side bus): این گذرگاه پردازنده را به سطح دوم حافظه کش متصل می‌کند. پردازنده، سرعت این گذرگاه را تعیین می‌کند.
  • گذرگاه حافظه ( memory bus): پل شمالی را به حافظه رم متصل می‌کند.
  • IDE یا ATA: پل جنوبی را به حافظه‌های ذخیره‌سازی (هارددیسک) متصل می‌کند.
  • AGP: کارت گرافیک را به حافظه رم و همچنین پردازنده مرکزی متصل می‌کند. سرعت گذرگاه AGP معمولا 66 مگاهرتز است.
  • PCI: شکاف PCI را به پل جنوبی متصل می‌کند. در بسیاری از مادربوردها سرعت این شکاف، 33 مگاهرتز است. نمونه مشابه این گذرگاه، PCI Express است. PCI Express بسیار سریع‌تر از PCI است. انتظار می‌رود که PCI Express جایگزین گذرگاه‌های PCI و AGP شود. سرعت بیشتر گذرگاه نمی‌تواند کندی پردازنده و یا چیپست را جبران کند.

حافظه رم و سایر قابلیت‌ها:

مادربوردسرعت حافظه رم می‌تواند سرعت دسترسی یک رایانه به اطلاعات و ساختارها را تحت تأثیر قرار دهد. میزان حافظه رم، حجم داده‌های در دسترس را نشان می‌دهد. مسلما هرچقدر حافظه رم بیشتر باشد، عملکرد نیز بهتر خواهد بود.

اکثر رم‌های امروزی از سیستم نرخ داده دوگانه (DDR) بهره می‌برند. این به معنای انتقال دو برابری داده‌ها به ازای هر چرخه انتقال بوده که همین موضوع باعث سریع‌تر شدن حافظه رم می‌شود. اکثر مادربوردها چندین شکاف توسعه رم داشته و همچنین اغلب آن‌ها به‌جای یک گذرگاه تکی، از طریق یک گذرگاه دوگانه به پل شمالی متصل می‌شوند. این مهم، سرعت دسترسی پردازنده مرکزی به داده‌های رم را بیشتر افزایش می‌دهد. نوع رم انتخابی باید متناظر با نوع شکاف مادربورد باشد؛ یعنی باید فناوری و همچنین تعداد پایه‌های این دو باهم همخوانی داشته باشد.

نوشته یک مادربورد چگونه کار می‌کند؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.