هارد دیسک کاملا دیوانه شده و با مصرف۱۰۰ درصدی در حال فعالیت است. Disk usage با باز کردن گوگل کروم یا هر برنامه ای به ۱۰۰ درصد می رسد. تصور می کنید که نباید چنین باشد چون کار خاصی با سیستم انجام نمی دهید اما متاسفانه این طور نیست و هارد دیسک لپتاپ همچنان اشغال است و خبری از کمتر شدن فعالیتش نیست. متاسفانه جدیدترین نگارش های ویندوز (ویندوز ۱۰) موجب نقص عملکرد هارددرایوها شده و در نتیجه عملکرد کلی سیستم عامل را کند می کنند. این مساله هم هارددیسک ها (HDD) و هم درایوهای نیمه جامد (SSD) را تحت تاثیر قرار می دهد.

گویا آی تی – کامپیوتر یا لپتاپ تان هنگ می کند و کند عمل می کند. از همان ویندوز همیشگی استفاده می کنید، این طور نیست؟ جز این که یک دستگاه جدید (لپ تاپ، تبلت یا کامپیوتر) خریداری کرده اید و هنوز چند صباحی از نصب این سیستم عامل نگذشته که با این مشکل مواجه شده اید. مشکل Disk usage 100% کجاست؟ چرا کامپیوتر یا لپتاپ تان کند شده است؟

اگر عملکرد سیستم کند شده میزان استفاده از دیسک را بررسی کنید
کندی عملکرد زمانی به خوبی حس می شود که بخواهید یک فایل یا برنامه را با استفاده از قابلیت جستجوی ویندوز پیدا کرده یا فعالیتی انجام دهید که به نحوی تکیه زیادی روی هارددرایو سیستم داشته باشد مثل کپی و جای‌گذاری یک سری فایل.
برای حصول اطمینان از این که واقعا با مشکل مواجه شده اید زمانی که سیستم کند شد کلیدهای CTRL+ALT+DEL را فشار داده و سپس Task Manager را انتخاب کنید (برای این کار می توان روی نوار وظیفه کلیک راست و گزینه Task Manager را انتخاب کرد). دقت داشته باشید اگر درایو سیستم اشغال باشد انجام این کار اندکی طول خواهد کشید.
بعد از باز شدن پنجره مدیر وظیفه در برگه اول یعنی Processes ستون Disk را پیدا کنید. اگر عملکرد درایو مشکل داشته باشد این مقدار ۱۰۰ درصد خواهد بود و رنگ قرمزی که به دور ستون کشیده شده هم نشان از وجود مشکل می دهد.
بعد از حصول اطمینان از وجود مشکل چند گزینه پیش رو خواهید داشت.

۱- ابتدا نرم افزار آنتی ویروس را بررسی کنید
در چنین مواقعی اولین چیزی که باید انجام داد بررسی سیستم برای وجود بدافزارهاست. نرم افزار امنیتی که نصب کرده اید (صرفنظر از رایگان یا تجاری بودن) عهده دار چنین وظیفه ای است. نرم افزار ساده و معروفی مثل Malwarebytes Anti-Malware قادر به اسکن سیستم و تشخیص مشکلات احتمالی است هر چند اشغال بودن درایو احتمالا عملکرد آن را بسیار کند خواهد کرد.
اگر نرم افزار موفق به پیدا کردن بدافزار شد از امکانات آن برای پاک سازی استفاده نمایید و قبل از بررسی بهتر شدن عملکرد ابتدا سیستم را از نو راه اندازی کنید. اگر سیستم فاقد بدافزار بود پس گام بعدی را انجام دهید.

۲- غیرفعال کرن جستجوی ویندوز برای بهبود عملکرد درایو

گزینه بعد که باید چک کرد قابلیت جستجوی ویندوز است.
وجود یک نقص نرم افزاری در ویندوز ۸ و ۱۰ باعث بروز یک به اصطلاح ”چرخه جستجو“ شده و بار و فشار اضافی به درایو تحمیل خواهد کرد.

برای جلوگیری از بروز این مساله طی نشست فعلی ویندوز (تا زمان راه اندازی مجدد آن) خط فرمان (CMD) را احضار کنید؛ سریع ترین راه برای اجرای خط فرمان تایپ عبارت CMD منوی استارت است؛ بعد از نمایش نتایج روی آیکن خط فرمان کلیک راست کرده و گزینه Run as Administrator را بزنید.

بعد از باز شدن خط فرمان این عبارت را تایپ کرده و کلید Enter را بزنید:
net.exe stop “Windows search”
برای غیرفعال سازی همیشگی قابلیت جستجو یا نمایه گذاری ابتدا کلید ویندوز روی صفحه کلید را نگه داشته و سپس کلید R را بزنید؛ حال عبارت services.msc را در پنجره باز شده تایپ کرده و Enter را فشار دهید. در پنجره باز شده بعد از پیدا کردن گزینه Windows Search روی آن دوبار کلیک کنید؛ حال در قسمت Startup type گزینه Disabled را انتخاب کنید. در اینجا می توان سرویس مورد نظر را به طور کلی یا موقتا متوقف کرد. برای ذخیره تنظیمات حتما OK را بزنید.

چند دقیقه بعد از غیرفعال کردن قابلیت جستجوی ویندوز عملکرد ویندوز ۸ یا ۱۰ بهبود قابل ملاحظه ای خواهد یافت. در غیر این صورت گام بعدی را دنبال کنید.

۳- غیرفعال سازی سرویس Superfetch

سرویس Superfetch ویندوز بنا به دلایلی به عنوان یکی از علت های اصلی مشکلات پیش آمده درایوهای HDD و SSD در ویندوزهای ۸ و ۱۰ معرفی شده است.
برای غیرفعال سازی این سرویس مجددا خط فرمان را احضار کرده و این عبارت را بنویسید:
net.exe stop superfetch

مجددا چند دقیقه تامل کنید تا معلوم شود که آیا این سرویس تاثیر منفی روی عملکرد سیستم داشته است یا خیر. باید ابزار بررسی دیسک را هم با نوشتن این فرمان در خط فرمان اجرا کنید:
chkdsk.exe /f /r
بعد از فشردن کلید Enter از شما درخواست می شود که برای کامل کردن عملیات سیستم را از نو راه اندازی نمایید و از این رو بهتر است ابتدا تمام نرم افزارها و پرونده های باز را ببندید و سپس این کار را انجام دهید.
اگر این ترفند هم جوابگو نبود شاید با مساله ای مواجه باشید که پیدا کردن آن مشکل اما حل آن بسیار ساده باشد.

۴- آیا مشکل از فلش است؟

در مطالب قبلی وب سایت به این پرداخته ایم که چرا فناوری فلش شرکت ادوب باید به تاریخ بپیوندد. فلش یکی از آسیب پذیرترین فناوری های شناخته شده در دنیای کامپیوترهاست که خرابکاران همواره برای نفوذ به سیستم ها از آن استفاده می کنند. به نظر می رسد فلش یکی از مقصران اصلی اشغال شدن عملکرد ۱۰۰ درصدی درایو در ویندوز ۱۰ و ویندوز ۸ باشد، البته اگر کاربر از مرورگر کروم استفاده کند.

نحوه رفع این مشکل بستگی به نسخه ای از کروم دارد که در حال استفاده از آن هستید. در نگارش های قدیمی تر عرضه شده قبل از نسخه ۵۷ ام به نوار آدرس رفته و بعد از تایپ عبارت chrome://plugins را تایپ و Enter کنید.
پنجره جدید تنظیمات لیستی از پلاگین های نصب شده را به شما نشان خواهد داد. اگر برای مشاهده ویدئوها فلش را نصب کرده باشید شاهد حضور آن در این لیست خواهید بود.
روی دکمه آبی رنگ Disable کلیک نمایید؛ با این کار گزینه Adobe Flash Player خاکستری رنگ خواهد شد.-چند لحظه صبر نموده و سپس مدیر وظیفه ویندوز را اجرا کنید. مشکلات عملکرد مربوط به درایو سیستم باید حل شده باشد. اگر این طور نیست پس بهتر است کروم را بسته و بعد از چند دقیقه مجددا اجرا نمایید.
هر چند از آن جایی که به روزرسانی کروم به صورت مخفیانه و بدون دخالت کاربر در پشت صحنه انجام می شود شاید این راه حل مشکل را برطرف نکند. اگر از نسخه ۵۷ کروم یا نگارش جدیدتری استفاده می کنید مراحل غیرفعال سازی فلش فرق می کند.

ابتدا وارد قسمت تنظیمات کروم شده و سپس گزینه Show advanced settings را بزنید. حال به بخش Privacy رفته، گزینه Content settings را کلیک و Flash را پیدا کنید. سه گزینه رو به روی شما خواهد بود؛ سومین گزینه یعنی Block sites from running Flash را انتخاب کنید و سپس Done را بزنید. مرورگر را از نو راه اندازی و عملکرد هارددیسک را زیر نظر بگیرید.
اگر باز هم مشکل حل نشد شاید نیازمند تغییر تنظیمات باشید. ما گزینه وسط یعنی Ask first before allowing sites to run Flash را پیشنهاد می کنیم.

۵- آیا اسکایپ منابع دیسک را مصرف می کند؟

یکی از نرم افزارهای پر کاربرد که گاهی اوقات منابع هارددیسک را ۱۰۰ درصد اشغال می کند اسکایپ است.
برای اطلاع و غیرفعال کردن منابع OTT این نرم افزار کار را با بررسی عدم اجرای آن شروع می کنیم. این کار را می توان با نگاهی به مدیر وظیفه یا چک کردن سینی سیستم (System Tray) که کنار ساعت ویندوز قرار گرفته می توان انجام داد. اگر اسکایپ در حال اجراست روی آیکن آن کلیک راست کرده و گزینه Quit را بزنید.

بعد از این به محل نصب اسکایپ مراجعه کنید که احتمالا این آدرس باشد:
C:\Program Files (x86)\Skype\Phone\
در اینجا می توان فایل Skype.exe را پیدا کرد. روی آن کلیک راست و سپس Properties را بزنید. به برگه Security رفته و Edit را بزنید. بعد از این گزینه ALL APPLICATION PACKAGES را انتخاب و در ستون Allow تیک گزینه Write را بزنید.
با کلیک روی Apply و سپس OK کار را تمام کنید. مجددا به مدیر وظیفه مراجعه و تغییرات را بررسی کنید. اگر تفاوت محسوسی مشاهده نکردید می توانید از نرم افزار دیگری برای برقراری تماس های ویدئویی استفاده کنید.
اگر مشکل حل نشد پیشنهاد بعدی را امتحان کنید.

۶- باگ فیرمویر PCI-Express را حل کنید

بعضی از راه اندازها (درایورها) در ویندوز ۱۰ به درستی اجرا نمی شوند. یکی از راه اندازهایی که باعث اشغال ۱۰۰ عملکرد هارددیسک می شود درایور StorAHCI.sys است که یک نقص نرم افزاری در سطح فیرمویر دارد. درایور StorAHCI.sys مربوط به ابزارهای ذخیره سازی متصل شده به مادر برد کامپیوتر یا لپ تاپ از طریق رابط PCI Express است.

اگر هیچ کدام از راه حل های قبلی مشکل را حل نکرده احتمالا سیستم شما با این نقص نرم افزاری دست و پنجه نرم می کند. ابتدا مدیر ابزار (Device Manager) را باز کنید؛ برای این منظور از قسمت جستجوی ویندوز استفاده کنید یا در محیط ویندوز روی آیکن This PC کلیک راست کرده و بعد از رفتن به ‍Properties گزینه Device Manager را بزنید)؛ بعد از این شاخه IDE ATA/ATAPI Controllers را باز کنید. اگر یک مدخل AHCI Controller در لیست نمایان شد روی آن دو بار کلیک کنید و سپس برگه Driver را باز و نهایتا Driver Details را انتخاب کنید. آیا راه انداز مذکور با این عبارت نشان داده شده:
C:\Windows\system32\DRIVERS\storahci.sys
اگر پاسخ مثبت است این نقص نرم افزاری مقصر اصلی است. پنجره جزئیات راه انداز را بسته و به برگه Details بروید و از منوی پایین آمدنی گزینه Device instance path را انتخاب کنید. هنگامی که گزینه Value نشان داده شد، کلیک راست کرده و گزینه Copy را بزنید. ویرایشگر متنی سیستم (مثلا Notepad) را باز کرده و محتویات کپی شده را در آن جاگذاری (Paste) کنید.
بعد از این کلید ویندوز روی صفحه کلید را نگه داشته، R را بزنید و در پنجره ظاهر شده عبارت regedit را نوشته و OK کنید. بعد از باز شدن پنجره رجیستری ویندوز این آدرس را دنبال کنید:
HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Enum\PCI\
و رشته کاراکترهایی که در Notepad جاگذاری کرده بودید را برای باز کردن کنترلر AHCI درست استفاده کنید. سپس شاخه زیر را باز کنید:
Device Parameters\Interrupt Management\MessageSignaledInterruptProperties
در اینجا گزینه MSISupported را در قسمت سمت راست می بینید. روی آن دو بار کلیک و در کادر Value data: مقدار ۰ (صفر) را وارد کنید. برای تائید کار OK را زده و سیستم را از نو راه اندازی کنید.

۷- غیرفعال کردن ویژگی Diagnostic Tracking در ویندوز ۱۰

در گام آخر باید تاثیر ویژگی Diagnostic Tracking یا ردگیری تشخیص را بررسی نمود. ویژگی که به خاطر حفاظت از حریم شخصی تان هم که شده بهتر است آن را غیرفعال کنید. بروز نقص در این ویژگی ویندوز هم یکی از عوامل اشغال شدن ۱۰۰ درصدی عملکرد هارددیسک ها شناخته شده است.
زمانی که صحبت از کاهش استفاده از هارددیسک به میان می آید به جای دستکاری تنظیمات حریم خصوصی ویندوز بهتر است سرویس ردگیری تشخیص که در لیست سرویس های ویندوز با عبارت DiagTrack شناخته می شود را غیرفعال کنید. اگر این سرویس باعث بروز مشکل شده با مراجعه به خط فرمان می توان آن را غیرفعال کرد.

بعد از باز کردن خط فرمان این فرمان ها را یکی بعد از دیگری تایپ کرده و Enter را بزنید:
sc config “DiagTrack” start= disabled

sc stop “DiagTrack”
علاوه بر این توصیه می کنیم ویژگی دریافت ترفند، راهنمایی و پیشنهادهای ویندوز را هم غیرفعال کنید. برای این منظور ابتدا مسیر زیر را در ویندوز دنبال کنید:
Settings/System/Notification & actions
حال در این قسمت گزینه Get tips, tricks and suggestions as you use windows را غیرفعال کنید. انجام این کار موجب بهبود عملکرد ویندوز خواهد شد.

اشغال ۱۰۰ درصدی منابع هارددیسک به ندرت اتفاق می افتد

دلیل خاصی برای اشغال ۱۰۰ درصدی منابع هارددیسک در شرایط عادی وجود ندارد. کامپیوتری که کند شده قطعا با مشکل مواجه است و اگر با غیرفعال کردن پلاگین مرورگر، متوقف کردن سرویس ها یا استفاده از ضد ویروس مشکل حل نشود به احتمال زیاد با نقص در سخت افزارها مواجه هستید.
شاید عمر هارددیسک به سر آمده یا قطعات داخلی آن دچار مشکل شده اند. بعید نیست نیازمند تعویض کابل های نقل و انتقال داده باشید. شاید هم مشکل به ابزار یکپارچه سازی ویندوز (Defragment) ویندوز مرتبط باشد. اگر کامپیوتر سعی در یکپارچه سازی درایو داشته باشد اما روی سیستم یک SSD (و نه یک HDD) نصب باشد، مشکلاتی جدی می تواند رخ دهد. این مساله را می توان با باز کردن ابزار زمان بندی انجام کارها یا Task Scheduler ویندوز و غیرفعال کردن وظیفه زمان بندی شده یکپارچه سازی هارددیسک مرتفع کرد.
آیا راهکارهای مطرح شده مشکل شما را حل کرد؟ اگر همچنان با این مشکل دست و پنجه نرم کنید در قسمت نظرات، مساله را مطرح کنید تا راه حلی برای آن پیدا کنیم.

زمانی که با استفاده از گزینه ی Delete اطلاعات موجود در هارد دیسک را حذف می کنیم، این اطلاعات به صورتی کدگذاری می شوند که با استفاده از برخی نرم افزارها و ترفندهای خاص قابل بازیابی مجدد هستند. عدم آگاهی از چنین ویژگی ای ممکن است حریم شخصی بسیاری از افراد را مورد تهدید قرار دهد. در صورتی که شما فلش مموری، هارد دیسک، هارد درایو و … خود را، که روی آن اطلاعات شخصی دارید در اختیار شخص دیگری قرار می دهید، باید توجه داشته باشید که دیلیت کردن اطلاعات نمی تواند آن ها را برای همیشه از حافظه پاک کند.

گویا آی تی – فرد آشنا با ریکاوری اطلاعات می تواند به راحتی بسیاری از اطلاعات حذف شده از حافظه ی شما را بازیابی کرده و مشاهده نماید. به همین سبب آشنایی با روش های حذف دائمی اطلاعات از هارد دیسک در زمانی که شما قصد فروش حافظه و یا قرض دادن آن به شخص دیگری را دارید بسیار مهم است. در ادامه با چگونگی حذف دائمی اطلاعات از هارد دیسک آشنا خواهید شد.

حذف دائمی همه ی اطلاعات از هارد دیسک
شاید امن ترین روش حذف اطلاعات موجود در هارد دیسک، پاک کردن کل هارد دیسک باشد. این روش زمانی مفید است که شما دیگر با رایانه ی خود کاری ندارید و قصد فروش، یا قرض دادن طولانی مدت آن را دارید.
باید توجه داشته باشید که پاک کردن کامل هارد دیسک باعث می شود تا رایانه دیگر قادر به بوت کردن سیستم عامل خود نباشد و در نتیجه عملاً رایانه ی شما تا زمان ورود اطلاعات سیستم عامل جدید، غیر قابل استفاده خواهد شد.
در صورتی که قصد دارید تمام اطلاعات هارد دیسک را حذف نمایید از روش زیر استفاده کنید:
۱- نرم افزار رایگان DBAN را از یک سایت معتبر دانلود نمایید.
۲- یک سی دی یا دی وی دی خالی را در درایو قرار دهید.
۳- با توجه به سیستم عامل خود یکی از گزینه های زیر را انتخاب نمایید:
سیستم عامل ویندوز ۷ و ۸ : Burn disk image
سیستم عامل ویندوز XP یا Vista : CD BurnerXP
سیستم عامل Mac OS X : دیسک Utility
پس از کلیک روی یکی از گزینه های فوق DBAN روی سی دی یا دی وی دی رایت خواهد شد.
۴- کامپیوتر را راه اندازی مجدد یا ریست نمایید.
۵- در این مرحله به جای بوت شدن ویندوز بایستی نرم افزار DBAN بوت شود. اگر چنین نشد و سیستم عامل همیشگی شما بوت شد، باید در تنظیمات کامپیوتر خود سی دی یا دی وی دی رام را به عنوان درایوبوت کامپیوتر انتخاب نمایید.
۶- پس از بوت شدن نرم افزار DBAN با فشردن دکمه ی Enter صفحه کلید، هارد درایو خود را از لیست انتخاب نمایید. در صورتی که می خواهید اطمینان حاصل نمایید که هیچ شخصی پس از شما به اطلاعات موجود در هارد دیسک تان دسترسی پیدا نمی کند، گزینه ی pass PRNG Stream-8 را انتخاب نمایید.
نکته ی مهم: دقت کنید که بسته به حجم اطلاعات موجود در حافظه، پاک کردن دائمی آن ها با این روش ممکن است چند ساعت و یا حتی چند روز طول بکشد. بنابراین بهتر است مطمئن شوید که دستگاه شما حتماً به برق متصل است و تلاش کنید که تا پیش از پایان حذف اطلاعات، دستگاه شما خاموش نشود.

حذف دائمی برخی اطلاعات از هارد دیسک
در روش پیشین تمام اطلاعات هارد دیسک پاک می شود. این روش برای افرادی که قصد دارند برخی از اطلاعات خود را حفظ کنند مناسب نیست. این افراد بهتر است به جای پاک کردن کل هارد دیسک از نرم افزار Eraserاستفاده نمایند. این نرم افزار رایگان بوده و به راحتی قابل نصب و اجرا می باشد. یکی از قابلیت های بسیار مفید این نرم افزار این است که می توان با تنظیم زمان بندی برای آن، اطلاعات موجود در یک پوشه را به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه به صورت خودکار و برای همیشه پاک کرد.
کامپیوترهایی که دارای سیستم عامل مک هستند، می توانند با استفاده از Trash basket اطلاعات خود را برای همیشه پاک کنند. برای این کار کافی است تا با باز کردن Finder روی گزینه ی Secure Empty Trash کلیک کنید. با استفاده از مسیر زیر نیز می توانید نسبت به خالی کردن سطل زباله به صورت حذف دائمی اطلاعات در سیستم عامل مک اقدام نمایید:
Preferences-> Advanced-> Empty Trash Security

شکستن هارد دیسک
در صورتی که زمان کافی برای پاک کردن اطلاعات هارد دیسک خود ندارید، می توانید با استفاده از یک چکش آن را بشکنید. بهتر است ضربه ها بیش تر به نواحی دیسک های فلزی هارد دیسک وارد شوند. پس از شکستن هارد دیسک در صورت امکان تکه های آن را در مناطق بی ارتباط با هم پراکنده کنید.

رمزگذاری روی اطلاعات هارد دیسک
یک گزینه ی کاربردی برای حفظ اطلاعات شخصی در زمانی که شما قصد پاک کردن آن ها ندارید، رمزگذاری روی اطلاعات هارد دیسک است. رمز گذاری روی اطلاعات هارد دیسک با استفاده از نرم افزار رایگان TrueCrypt امکان پذیر است. پس از رمزگذاری اطلاعات هارد دیسک با این نرم افزار، بازخوانی آن ها تقریباً برای هیچ فردی میسر نخواهد بود.

ویندوز ۷ و نسخه‌های قبل از آن دارای یک عیب بزرگ بودند و آن، بهینه نبودن این سیستم‌عامل‌ برای صفحات لمسی است. با معرفی ویندوز ۸ و ۱۰، مایکروسافت این نقص را به طور کامل مرتفع کرد. و پس از آن بود که لپتاپ های مختلفی با قابلیت صفحه لمسی روانه بازار شدند. یکی از این لپتاپ ها، سونی وایو دئو ۱۳ نام دارد که در ادامه به بررسی مشخصات فنی این لپتاپ می پردازیم.
گویا آی تی – این موضوع شرکت‌های سازنده کامپیوترهای شخصی دیگر را بر آن داشت، تعریف جدیدی از این محصولات با نام تبدیل‌پذیر یا “Convertible” معرفی نمایند. در واقع تبدیل‌پذیرها لپ‌تاپ‌هایی با صفحات نمایش لمسی می باشند که به کمک یک مکانیزم سخت‌افزاری قادر هستند، به سادگی و در هر زمان که کاربر تصمیم بگیرد، به تبلت تبدیل شوند. دومین سری محصولات تبدیل‌پذیر کمپانی سونی VAIO Duo 13 است که بعد از VAIO Duo 11 که در در نمایشگاه IFA در اختیار همگان قرار گرفت.

طراحی و ساخت
کمپانی‌های دیگر، پیش از عرضه VAIO Duo 13، روش‌های گوناگونی را برای محصولات تبدیل‌پذیر خود برگزیده بودند. برای نمونه IdeaPad Yoga کمپانی لنوو، دارای دو لولای مقاوم می باشد که به کمک آن‌ها قادر هستید دستگاه را تا زاویه ۳۶۰ درجه‌ای باز نموده و به عنوان یک تبلت از آن استفاده نمایید. کمپانی‌های HP و Acer هم از کیبوردهای جداشدنی بهره برده اند. اما کمپانی سونی برای محصول تبدیل‌پذیر خود راهکار کاملا متفاوتی را تعبیه کرده است. VAIO Duo 13 از مکانیزم کشویی بهره می گیرد که قبل از این، این مکانیزم را در تبلت ASUS Eee Pad Slider و یا حتی تلفن همراه تجاری Nokia E7 شاهد بودیم. وظیفه باز و بسته شدن دستگاه را یک پایه منیزیومی عریض، بر عهده دارد. دو قلاب فلزی، زمانی که دستگاه را به طور کامل باز می‌کنید، صفحه را محکم در جای خود نگاه می‌دارند. عمل باز و بسته شدن دستگاه بسیار روان انجام می گیرد و نیاز به نیروی زیادی برای این کار نیست. بر خلاف انتظار ما از یک آلترابوک باریک و سبک، استحکام و مقاومت VAIO Duo 13 خارق العاده است. کلیه بخش بدنه و شاسی می توان گفت از بهترین و باکیفیت‌ترین فلزات ساخته شده و روکش آلومینیومی و برس خرده دستگاه موجب می‌شود تا هنگام کار کردن با VAIO Duo 13 حس خوبی به شما دست بدهد. اما هنگامی به طراحی و مهندسی دقیق ژاپنی‌ها پی خواهید برد که VAIO Duo 13 را بسته و آن را به عنوان یک تبلت به کار بگیرید. دو بخش این دستگاه به اندازه ای دقیق و بدون فاصله بر روی یک دیگر قرار می‌گیرند که گویی با یک تبلت یکپارچه روبرو هستید. تنها ایراد دیده شده در این طراحی احتمالا این است که هنگامی که شما دستگاه را می بندید، صفحه‌نمایش آن به سمت بیرون است و در این حالت احتمال آسیب دیدن آن زیاد می‌شود. به همین دلیل، همیشه برای جابجا کردن این دستگاه نیاز به یک کاور و یا کیف وجود دارد. دوربین این آلترابوک، نکته جالب توجه دیگر است. سونی بر روی VAIO Duo 13 دو دوربین دو مگاپیکسلی یکی در بالای صفحه‌نمایش و دیگر در زیر لبه پشتی تعبیه کرده است. هر دو دوربین دارای سنسور دو مگاپیکسلی هستند اما اولی فقط قادر است با کیفیت VGA فیلم‌برداری کند درحالی‌که سنسور دوربین دوم از نوع Exmor می باشد و می‌تواند با کیفیت Full HD فیلم‌برداری انجام دهد. به هر حال نباید از این دو دوربین انتظار خاصی داشته باشید و در کل برای انجام تماس‌های تصویری و یا فیلم‌برداری در شرایط نوری مناسب هستند.

صفحه‌نمایش و قلم دیجیتال
صفحه نمایش این لپ‌تاپ از نوع IPS می باشد. البته گفتنی است این صفحه‌نمایش نسبت به پنل های TN تولید شده و هم‌ردیف این الترابوک، از زاویه دید و کیفیت بهتر و بیشتری برخوردار می باشد. درست است که نمی‌توان اذعان داشت که کیفیت صفحه‌نمایش VAIO Duo 13 به خوبی صفحات نمایش رتینای بکار رفته در MacBook Pro است، ولی اگر بخواهیم آنرا با آلترابوک‌های دیگر مورد قیاس قرار دهیم، به سادگی هم ردیف رده برترین‌های بازار قرار خواهد گرفت. کنتراست و کیفیت رنگ‌های صفحه‌نمایش این دستگاه کاملا مورد تایید طراحان و گرافیست‌ها قرار خواهند گرفت. لمسی بودن صفحه‌نمایش VAIO Duo 13 یکی دیگر از مزایای این دستگاه است. این صفحه‌نمایش لمسی خازنی است و قادر است تا ۱۰ لمس همزمان به خوبی تشخیص دهد.

اما صرف نظر از تمام مزایای صفحه‌نمایش VAIO Duo 13 ، دومین نقطه ضعف آن براق و آینه‌ای بودن را نمی توان از نظر دور داشت. این براق بودن صفحه‌نمایش موجب می‌شود تا در فضاهای خارجی و یا در زیر تابش مستقیم نور آفتاب کاربر نتواند به سهولت از این دستگاه استفاده کند. افزون بر این صفحه‌نمایش VAIO Duo 13 ، به گونه ای است که شدیدا مستعد جذب اثر انگشت است، بنابراین در صورتی که تمایل دارید از VAIO Duo 13 به عنوان یک تبلت استفاده کنید، به صورت مداوم باید سطح نمایشگر آن را تمیز کنید.
یک قلم دیجیتالی نیز به همراه VAIO Duo 13 ارائه گردیده است. این قلم دارای ویژگی لمسی شناور است به این معنی که صفحه‌نمایش قادر است آن را از فاصله یک سانتی‌متری نیز تشخیص دهد. دو کلید بر روی این قلم ساخته شده از جنس آلومینیوم، قرار داده شده است. کاربرد این کلیدها این است که از آن‌ها به عنوان کلیک راست ماوس و یا برای انتخاب بخش خاصی از متن یا عکس مورد نظر کاربر می‌توان استفاده کرد. استفاده کردن از این قلم به طور کلی بسیار لذت‌بخش است و زمانی که به عادت کار کردن با آن کنید، خیلی سریع کارها و وظایف روزمره خود را می‌توانید به انجام برسانید. گفتنی است وجود این قلم دیجیتالی در این محصول، برای طراحان و گرافیست‌ها مزیت بزرگی به شمار می آید. بر خلاف سری ۱۱ اینچی خوشبختانه این محصول که هیچ جایی برای نگهداری قلم بر روی دستگاه تعبیه نشده بود، سونی یک شیار برای نگهداری قلم بر روی لبه سمت راست دستگاه در نظر گرفته است که از گم شدن و جا گذاشتن قلم جلوگیری می‌کند.

کیبورد و تاچ پد
باز به مکانیزم کشویی می پردازیم. زمانی که دستگاه را گشوده و صفحه‌نمایش را به بالا می‌برید، با یک صفحه کلی جزیره‌ای ساخته شده از فلز روبرو می‌شوید. اندازه کلیدها کمی کوچک‌تر از استاندارد کیبوردهای جزیره‌ای دیگر می باشد اما به دلیل وجود فاصله مناسب بین آن‌ها، خطاهای تایپی کاهش خواهد یافت. همان گونه که از یک لپ‌تاپ سیزده اینچی انتظار داریم، صفحه کلید VAIO Duo 13 دارای قسمت عددی مجزا نمی باشد. به دلیل داشتن عمق کم و اندازه کوچک کلیدها عمل تایپ کردن با صفحه کلید این دستگاه ، به مقداری تمرین نیاز دارد. در ضمن، به دلیل نزدیک بودن بیش از اندازه به صفحه‌نمایش، کلیدهای F1 تا F12 نیز در شرایط مناسبی قرار ندارند، که همه این‌ها موجب می‌شوند تا این دستگاه را به افرادی که تایپ کردن، در کارهای روزمره‌ی آن‌ها به میزان زیادی انجام می شود، نتوان پیشنهاد داد. شایان ذکر است که کیبورد VAIO Duo 13 از نور پس‌زمینه نیز برخوردار می باشد که البته از چنین دستگاه گران‌قیمتی، کمتر از این هم انتظار نداشتیم!

به دلیل کمبود فضا، در مدل ۱۱ اینچی VAIO Duo تاچ پد وجود نداشت و بجای آن سه کلید مجزا بر روی لبه دستگاه در پایین کلید Space، در نظر گرفته شده بود که دو کلید پیرامون آن، نقش کلیدهای تاچ پد را ایفا می‌کردند. بخش تاچ پد به صورت یک برجستگی لمسی گرد و کوچک، مانند لپ‌تاپ‌های صنعتی لنوو که یک Joystick در میان کلیدها وجود دارد و کار حرکت دادن نشانگر ماوس را انجام می‌دهد، در میان کلیدهای G، H و B جاسازی شده بود. اما در مدل ۱۳ اینچی این دستگاه به دلیل ابعاد بزرگ‌تر دستگاه و محدود نبودن آن، یک تاچ پد وسیع اما ظریف در پایین کلید Space قرار داده شده که شما در آن هیچ کلیدی را نمی بینید. این تاچ پد کوچک از فرمان‌های چند لمسی نیز پشتیبانی می‌کند و برای حرکت دادن نشانگر ماوس و یا بزرگنمایی و یا کلیک کردن مناسب است. احتمالا اما به دلیل کوچک بودن آن شما راحت‌تر باشید تا از صفحه‌نمایش لمسی برای این دستوران بهره ببرید. دو بلندگوی استریوی بسیار کوچک و ظریف پایین همین لبه جلویی، قرار داده شده‌اند. کیفیت صدای آن‌ها با وجود بلندی صدای رضایت‌بخش، پایین است و این بلندگوهای کوچک برای گوش کردن به موسیقی و یا تماشای فیلم چندان مناسب به نظر نمیرسد.

پورت‌ها و اتصالات
در VAIO Duo 13 نسبت به مدل ۱۱ اینچی یکی از تغییرات عمده‌ای که شاهد آن هستیم، حذف پورت VGA آن است و دیگر هیچ پورت یا اتصالی را بر روی لبه طرفین دستگاه تعبیه نشده است. کلیه اتصالات به پشت دستگاه منتقل شده‌اند و تنها کلیدهای تنظیم صدا بر روی لبه سمت چپ را در لبه آن می توانید ببینید. بر روی لبه پشتی دستگاه به ترتیب ورودی کابل شارژ، دو پورت USB 3.0 و یک پورت HDMI در یک طرف، و شیار کارت خوان دستگاه در کنار شیارهای خروجی هوای سیستم خنک کننده دستگاه، در طرف دیگر قرار داده شده اند. بدیهی است که مثل بسیاری از الترابوک ها VAIO Duo 13 با در نظر گرفتن باریکی و ظرافت این دستگاه ، نیز از نعمت داشتن پورت Ethernet محروم شده است. شرکت سونی برای ارتباطات بی‌سیم نیز از سوی دیگر، این الترابوک را به تکنولوژی NFC مجهز نموده است که ویژگی ارتباط میدان نزدیک را با دستگاه‌های دیگر که مجهز به این فناوری هستند به آن داده است. از دیگر امکانات ارتباطی بی‌سیم این دستگاه می توان شبکه بی‌سیم با استاندارد ۸۰۲٫۱۱a/b/g/n و نسل چهارم بلوتوث را نیز نام برد. ناگفته نماند این الترابوک دارای سنسورهای ژیروسکوپ و قطب نما و همچنین شتاب سنج نیز می باشد.

سخت‌افزار و باتری
VAIO Duo 13 با سخت‌افزارهای مختلفی عرضه شده است ولی همگی آن‌ها از نسل چهارم Haswell، پردازنده‌های ولتاژ پایین و دو هسته‌ای Intel Core بهره می گیرند. چیپ HD Graphics 4400 نیز مسئولیت انجام محاسبات گرافیکی را بر عهده دارد. بنابراین مطابق بیشتر آلترابوک ها، قدرت پردازش گرافیکی‌ای که VAIO Duo 13 ارائه می‌کند بسیار محدود است و آن را نمی‌توان دستگاه مناسبی برای تدوین ویدیو، کار با نرم‌افزارهای سه بعدی، برنامه‌نویسی و یا اجرای بازی‌های کامپیوتری به حساب آورد. اما برای انجام کارهای سبک‌تر، VAIO Duo 13 بسیار مناسب و مفید می باشد. بکارگیری حافظه‌های خشک و یا SSD موجب شده است تا سرعت لود شدن، کپی کردن فایل‌ها و اجرای برنامه‌ها، بسیار سریع انجام شود و محیط ویندوز تبدیل به راحتترین حالت ممکن شود. البته به این دلیل که کمپانی سونی شمار زیادی برنامه و سرویس به صورت پیش‌فرض، بر روی ویندوز دستگاه نصب کرده است، عملکرد سیستم‌عامل به طرز چشمگیری کاهش یافته است. بنابراین راه حل مناسب برای به دست آوردن سرعت واقعی و پردازش سریع این دستگاه نصب کردن یک ویندوز جدید و فاقد برنامه‌ها و سرویس‌های سون، می تواند باشد.

کلیه مدل‌های VAIO Duo 13 سونی به باتری‌های لیتیوم یون ۴ سلولی مجهز شده است. به طور کلی با در نظر داشتن شارژدهی نسبتا خوب آلترابوک‌ها و استفاده از پردازنده‌های ولتاژ پایین، انتظار این را داشتیم تا باتری این آلترابوک نیز عملکرد بسیار خوبی بتواند از خود بروز دهد. خوشبختانه انتظارات ما را ، VAIO Duo 13 به نحو احسن برآورده کرد. سونی VAIO Duo 13 در آزمون استاندارد مرورگری ممتد اینترنت از راه Wi-Fi، با درجه روشنایی متوسط، توانست حدود هفت ساعت شارژدهی تامین کند. این موضوع در حالتی ایست که بیشتر آلترابوک‌ها قادر هستند نهایتا بین ۴ تا ۵ ساعت شارژدهی داشته باشند! به دلیل ضخامت کم آلترابوک‌ها معمولا سیستم خنک‌کننده بهینه‌ای ندارند اما آزمونهای ما نتایج متفاوتی را با VAIO Duo 13 نشان داد. در حالتی که سیستم بیکار است و بار محاسباتی چندان سنگینی بر روی آن نیست، دمای همه بخش‌های دستگاه کاملا خنک بوده و تقریبا هیچ صدایی توسط فن خنک‌کننده تولید نمی شود. اما در حالت فشار کار شدید و هنگامی که بار محاسباتی سنگینی بر روی پردازنده وجود دارد، تنها دمای برخی از بخش ها، مثل زیر دستگاه و بالای کیبورد بالا رفته و صدای خفیف فن خنک‌کننده نیز به گوش می‌رسد که خوشبختانه هیچ‌کدام برای کاربر آزاردهنده نخواهد بود.

نتیجه‌گیری
سونی با ارائه محصول VAIO Duo 11، به جمع تولیدکنندگان دستگاه‌های تبدیل‌پذیر پیوست و با تولید VAIO Duo 13 توانست ویژگی‌های خود را در طراحی و عرضه محصولات تبدیل‌پذیر به خوبی نمایان سازد. دستگاه‌هایی که قارد هستند در هر زمان بین تبلت و لپ‌تاپ تغییر نموده و در آینده نیز به احتمال بسیار زیاد شاهد حضور تنوع زیادی از آن‌ها در بازار خواهیم بود. نکته ای که تغییرپذیرها را از هم متمایز می سازد، خلاقیت و نوآوری کمپانی تولید کننده آن‌هاست. درحالی‌که Lenovo از لولاهای ۳۶۰ درجه‌ای، Acer از داک کیبورد و ASUS از صفحه‌نمایش دوم بهره برده اند، سونی مکانیزم کشویی را برای محصول تغییرپذیر خود برگزیده است. حالت کشویی نیز شبیه مکانیزم های دیگر ، مزایا و معایب خاص خود را دارا می باشد که قبلا به توضیح آنها پرداختیم. با در نظر گرفتن عملکرد بالا و وزن سبک این دستگاه ، ابزاری مناسب برای گرافیست‌ها و کاربرانی است که نیاز به لپ‌تاپی دارند که در هر زمان بتوانند آن را به تبلتی تبدیل کنند که دارای ویژگی ها و قابلیت های بیش از آن باشد. اما در صورتی که معایب جزئی VAIO Duo 13 را نادیده بگیریم، با دستگاهی پرسرعت، چابک ، با کیفیت تولید بی‌نظیر و صفحه‌نمایش با کیفیت روبرو هستیم که هر موقعی که مایل بودیم آن را از لپ‌تاپ تبدیل به یک تبلت نماییم.

Defragmentation عبارتی است که برخی از افراد از آن کمی هراس دارند. البته چون Defragmentation عملیاتی است که روی سخت افزار هارد دیسک رخ می دهد شاید اینگونه موجب شده که برخی نگران خراب شدن سیستم خود باشند اما قابلیتی که شما توسط این عبارت در اختیار دارید می تواند به بهبود عملکرد سیستم شما بینجامد.

فرض می کنیم که شما طی سال ها شروع به پر کردن هارد خود کرده اید و دیتا ها را فقط کپی و پیست کرده اید. تا اینجا به شما ارتباط دارد اما شما هرگز نتوانسته اید مشخص کنید که این دیتاها دقیقا در کدام خانه های حافظه ای تان ذخیره شوند. این را سیستم انجام می دهد.

بعد از اینکه چند سال گذشت، شاهد ایراداتی در سیستم و ذخیره سازی می شوید. انگار که عملیات به سرعت و خوبی قبل پیش نمی رود. متخصصان عرصه سخت افزار برای این موضوع یک دلیل دارند و آن هم این است که هنگامی که سیستم به دنبال فضای خالی برای قرار دادن دیتای شما می گردد، به دلیل اینکه دیتاهای قبلی نا منظم و با فاصله های نا مشخص، در کنار و در فواصل هم قرار گرفته اند، سیستم زمان زیادی صرف می کند تا بتواند جای خالی مناسب دیتای شما را پیدا کند به همین دلیل همه چیز به کندی پیش می رود. اما درمان چیست؟

در مان این مشکل چیزی جز Defragmentation هارد نیست. امروز گویا آی تی به شما یاد می دهد، که چگونه از قابلیت Defragmentation استفاده کنید و از تسریع در عملکرد سیستم لذت ببرید.

Defragmentation چه کار می کند؟

Defragmentation در واقع روی هارد عملیاتی انجام می دهد تا دیتاها مرتب تر روی هارد قرار گیرند و بدین ترتیب، هنگام محاسبه مکان برای برای ذخیره سازی سیستم با دقت بیشتری عمل می کند.

چگونه با Defragmentation کار کنیم؟

برای این که این قابلیت را مورد استفاده قرار دهید می توانید از ویندوز های ۷، ۸ و ۱۰ استفاده کنید اما من در این آموزش با ویندوز ۷ کار می کنم. برای ورود به بخش Defragmentation کافی است از کنترا پنل استفاده کنید. مسیر Choose Start→Control Panel→System and Security را دنبال کنید تا به آستانه Defragmentation برسید:

برای دسترسی به بخش Defragmentation روی System and Security کلیک کنید تا نمایی مطابق زیر برایتان نمایش داده شود:

به انتهای اسکرین شات بالا نگاه کنید در واقع باید بخش Administrative Tools را مد نظر داشته باشید و گزینه دوم یعنی  Defragment Your Hard Drive را انتخاب کنید. دقت کنید که هنگام کلیک کردن روی گزینه اول یعنی دقیقا  Defragment Your Hard Drive کلیک کنید چرا که این جا یک گزینه زمان بندی نیز وجود دارد.

در این مرحله لیست درایوهای شما نمایش داده می شود. یک درایو را انتخاب کنید و روی گزینه  Analyze Disk کلیک کنید:

زمانی که این گزینه را کلیک کنید، در مقابل درایو مقابل درصدی نمایش داده می شود که البته پس از اتمام آنالیز این کار رخ می دهد:

کار آنالیز زیاد به طول نمی انجامد به اسکرین شات بالا نگاه کنید، بعد از اینکه، من آنالیز را انجام دادم، درصدی را در مقابل درایو نمایش داد که این درصد خط مشی اصلی برای دنبال کردن عملیات فشرده سازی است. اگر این عدد جلوی هر درایو کمتر از ۱۰ درصد باشد ( مثل وضعیت سیستم من در اسکرین شات بالا ) سیستم شما نیازی به این کار ندارد. اما اگر این رقم از ۱۰ بالاتر بود، باید عملیات Defragmentation را انجام دهید.

در چنین شرایطی کافی است روی گزینه Defragment Disk کلیک کنید که البته باید برای تمامی درایو ها این کار را انجام بدهید:

اجازه دهید سیستم کار خود را به درستی انجام دهد و حافظه را سازماندهی کند. در نهایت باید دکمه Close را بزنید. اما در مورد این عملیات باید به چند نکته دقت داشته باشید:

عملیات مورد نظر برای SSD با خطر کاهش عمر حافظه روبرو است از این رو اگر روی سیستم خود از SSD استفاده می کنید هرگز این کار را انجام ندهید.

بعد از اینکه Defrag را انجام دادید، بهتر است برای اینکه سیستم کار خود را به خوبی انجام دهد، یکبار سیستم را ریستارت کنید.

و نکته آخر هم اینکه هر چه که درایو شما حجم بیشتری داشته باشد عملیات Defrag کردن زمان بیشتری را صرف خواهد کرد پس در این باره باید به تناسب حجم درایو صبور تر باشید.

نتیجه این عملیات بر روی خانه های حافظه های شما به صورت زیر خواهد بود:

در این باره نظر و تجربیات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.