وقتی صدای هدفون ضعیف می شود چکار کنیم؟

/در , , , , , /توسط

شاید تا کنون برای تان پیش امده باشد که هدفون هایی که دائما از آن ها استفاده می کنید، با افت کیفیت صدا روبرو شوند. البته لازم نیست این اتفاق برای هر دو گوشی رخ دهد چرا که این اتفاق عموما به دلیل بدنه سخت افزاری و سیستم گوشی نیست و یک سری علت های خارجی دارد.

مثلا گاهی اوقات ممکن است به دلیل محافظت ضعیف، و انداختن هدفون به ته کیف یا روی قالی یا هر چیز دیگری، پرز ها به گوشی بچسبد و موجب شود که خروج صدا به سختی امکان پذیر باشد. گاهی اوقات هم به دلیل اینکه بهداشت را رعایت نمی کنید، لایه های چربی و اجرام داخل گوش به هدفون بچسبد و در این حالت هم سلامتی تان به خطر می افتد و هم اینکه هدفون کارایی خود را از دست خواهد داد. برای اینکه هدفون خراب شود  و نتواند به خوبی و با کیفیت صدا را خارج کند، می تواند علت های مختلفی داشته باشد که با کمی فکر کردن به زندگی روزمره می توانید آن ها را تشخیص دهید اما حالا تصور می کنیم که هدفون شما افت کیفیت دارد. گویا آی تی به شما یاد می دهد که چگونه هدست های خود را تمیز کنید.

گام اول:

اولین کاری که باید کنید این است که یک گوش پاک کن و یک خلال دندان داشده باشید و از طریق آن ها محفظه هدفون را تمیز کنید. اجزای ریز و لایه چربی را از روی هدفون بردارید به طوری که محفظه خروجی صدا عاری از هر گونه آلودگی باشد. بعضی از هدفون ها داخلی هستند و یک بخش سیلیکونی دارند که باید آن را جدا کنید و به داخل محفظه دسترسی داشته باشید تا بتوانید آن را تمیز کنید. دقت کنید که هرگز نباید خلال دندان یا گوش پاک کن را خیس کنید چرا که سخت افزار هدفون به احتمال زیاد آسیب خواهد دید و اگر رطوبت زیاد باشد دچار زنگ زدگی خواهد شد.

پاک کردن هدفون

قدم دوم:

بعد از اینکه اجرام خارجی را تمیز کردید، کمی مایع ظرف شویی یا دست شویی را در آب حل کنید. به جای این محلول می توانید از محلول هیدروژن پر اکسید هم استفاده کنید. بعد یک دستمال را با این مایع ها مرطوب کنید و کم کم روی محفظه بکشید به طوری که آب به داخل نفوذ نکند. دستمالی که استفاده می کنید نباید پرز دار یا کرک دار باشد. مثلا استفاده از دستمال کاغذی در این باره کار اشتباهی است. بهتر است از دستمال های نخی استفاده کنید و با مرطوب کردن آن، حسابی آن را بفشارید تا آب آن خارج شود. گاهی اوقات استفاده از دستمال مرطوب های آرایشی یا بچه گانه نیز مفید است البته به شرطی که دستمال مرطوب باشد و آب از آن نریزد

قدم سوم:

حالا باید یک مسواک نرم داشته باشید که البته قصد استفاده مجدد از آن نداشته باشید. قطعا محفظه کمی رطوبت دارد پس باید این مسواک را به طور افقی چند بار به آن بکشید، تا رطوبت آن کم شود. این کار را ادامه دهید تا زمانی که رطوبتی روی گوشی احساس نکنید:

قدم چهارم:

در این مرحله شاید نیاز به چراغ قوه داشته باشید تا بتوانید دوباره بخش های داخلی را مشاهده کنید تا ریز گردها و چیزهای اضافی که توسط مسواک رو آوری شده را دوباره تمیز کنید. شاید لازم باشد این کار را انجام دهید شاید هم نیازی نباشد چرا که ساختار همه هدست ها و هدفون ها شبیه هم نیستند.

بدین صورت می توانید هدست خود را تمیز کنید و از کیفیت صدای آن لذت ببرید. دقت کنید که اگر به نکات زیر توجه کنید، کارتان را با امنیت بیشتری دنبال خواهید کرد و به سلامت هدفون و هدست ها آسیبی نخواهد رسید:

اول اینکه مراقب باشید رطوبت به داخل هدست ورود پیدا نکند. حتی اگر گفته می شود برخی هدست ها ضد آب هستند در چنین شرایطی آن ها را در معرض رطوبت مستقیم قرار ندهید و حتی زیر شیر آب قرار ندهید چرا که بیشتر این عناوین تبلیغاتی هستند.

دوم اینکه وقتی در حال تمیز کردن هدست هستید نباید آن را به دستگاه متصل کنید. آن را کاملا آزاد کنید و هرگز از آن کار نکشید. شاید هدست به دستگاه وصل باشد و شما متوجه درگیر بودن آن با موسیقی نباشید.

سوم اینکه اگر با وجود این کار ها باز هم هدست مثل سابق صدای ضعیفی دارد علت آن این است که هدست های تان با مشکل سخت افزاری مواجه بوده اند.

نکته اضافی:

گاهی اوقات به دلیل درست تنظیم نکردن تنظیمات گوشی برای هدست، ممکن است که صدا به خوبی نرسد بنابراین همیشه تنظیمات گوشی خود را هم چک کنید مثلا در برخی دیوایس ها شما شاهد هشداری هستید که سیستم اجازه نمی دهد که صدای خروجی هدست از میزان خاصی بالاتر برود. بنابراین از عدم وجود این محدودیت روی گوشی خود اطمینان حاصل کنید.

بهتر است از هدست هایی استفاده کنید که دارای محفظه خارجی پلاستیکی اند. این گونه محفظه ها به راحتی جدا می شوند و قابل شستشو هستند. منتها در هنگام تمیز کردن چنین محفظه هایی باید مراقب بود که مخدوش نشوند و بعد از این که کاملا خشک شدند به دستگاه آن ها را وصل کنید.

در این باره دیدگاه ها و تجربیات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

آموزش افزایش طول عمر باتری گوشی های آیفون مبتنی بر iOS 11

/در , , , , , , , , , /توسط

پیش از این در گویا آی تی به اخبار و آموزش های مهم پیرامون ios 11 پرداخته بودیم و قول دادیم که این ماه هنوز به پایان نرسیده، شما بتوانید ios 10 را به ios 11 بروز رسانی کنید. البته این سیستم عامل هم اکنون در دسترس شما است و می توانید مثل یک کاربر عادی گوشی و آی پد و آی پاد خود را بروز رسانی کنید. البته توسعه دهندگان خیلی زودتر از امروز، قادر به این کار بوده اند.

به هر حال نسخه بتای این نسخه از سیستم عامل اپل هم اکنون به طور ناپایدار در اختیار شماست تا فید بک ها را برای اپل ارسال کند تا رفع عیوب و باگ ها صورت گرفته و نسخه نهایی و اصلی همراه با آیفون ۸ روانه بازار شود. تا این زمان حدود ۳ ماه باقی مانده است.

بعد از اینکه، سیستم عامل خود را بروز کردید، شاید برخی ویژگی ها برایتان کمی گنگ باشد از این رو می توانید به کمک دیگر مقالات آموزشی گویا آی تی که در دو قسمت ( قسمت ۱ )، و ( قسمت ۲ ) ایجاد کرده ایم، روش کار کردن با این نسخه از ios را یاد بگیرید.

اما یکی از مشکلاتی که تمام کاربران گوشی های هوشمند با آن مواجه هستند مشکل کمبود باتری و طول عمر کم باتری های گوشی های هوشمند است. از این رو مقاله ای نوشته ایم که این دسته از کاربران را بتواند به نحو احسن در این باره یاری کند. ترفند های یاد شده را با دقت روی آی او اس خود اجرا کنید و از افزایش طول عمر باتری لذت ببرید.

۱- مصرف باتری را بررسی کنید

اولین کاری که همیشه می توان کرد، این است که پیشگیری کنید. بدین منظور می توانید بررسی کنید که طی روزهای اخیر کدام یک از اپلیکیشن ها باتری خور خوبی بوده است. از این رو در بخش تنظیمات به مسیر Settings –> Battery بروید و اپلیکیشن ها را بررسی کنید و ببینید چند اپلیکیشن وجود دارند که موجب شده اند شما باتری تان را زودتر از دست بدهید. بهتر است که یک روز اخیر را بررسی کنید اما قانونا این بخش از ios قادر است تا ۷ روز پیش را آنالیز کرده و گزارشی به شما نشان دهد.

در این جا می توانید میزان مصرف باتری را به راحتی به میزان درصد مشاهده کنید اما اگر تب دوم که در مورد ۲ روز پیش است را باز کنید می توانید میزان فعالیت اپ ها به صورت پس زمینه و روی نمایشگر، را مشاهده کنید:

مثلا به فیس بوک نگاه کنید که در ابتدای این لیست قرار دارد. برنامه می گوید که این اپلیکیشن حدود ۲ ساعت روی نمایشگر فعال بوده و حدود ۱۱ دقیقه هم در پس زمینه فعال بوده است، به همین دلیل ۲۶ درصد از باتری را مصرف کرده است. خب اگر کاربر بخواهد حد اقل شش ساعت دیگر با فیس بوک کار کند سریع گوشی شارژش به صفر خواهد رسید و این یعنی اپلیکیشن فیس بوک سر ناسازگاری دارد. بدین ترتیب می توانید برخی اپ ها را از نصب خارج کنید یا حد اقل آن ها را اجرا نکنید.

۲- Background app refresh را غیرفعال کنید

قابلیت Background app refresh که در واقع رفرش و تازه سازی اپلیکیشن های فعال در پس زمینه است، موجب می شود که اپلیکیشن هایی که در پس زمینه فعال هستند را شوک دهی کرده و آن ها را به ادامه فعالیت در پس زمینه تشویق کند. البته ما نمی گوییم که کار کردن اپ ها در پس زمینه چیز مفیدی نیست، اتفاقا در برخی اوقات و برای برخی از اپ ها این چیز بسیار مفیدی است اما به طور فجیعی باتری شما را خالی خواهد کرد. حالا اگر طول عمر باتری برای تان مهم تر از برخی اپ ها است می توانید این قابلیت را غیرفعال کنید.

برای این کار به مسیر Settings –> General –> Background App Refresh بروید. در این بخش می توانید اپلیکیشن هایی را مشاهده کنید. در ادامه می توانید آن دسته از اپ هایی را که فعالیت پس زمینه زیادی دارند را انتخاب و این قابلیت را برای آنان غیرفعال کنید.

فعالیت پس زمینه اپ ها می تواند علاوه بر باتری خور بودن روی حجم ترافیک هم تاثیر بگذارد و حتی می تواند سرعت عملکرد گوشی را هم تا حدودی تحت تاثیر قرار دهد. حالا وقتی شما تصمیم می گیرید یکی از این اپ ها را غیرفعال کنید (  Background app refresh ) برای هر برنامه سه قابلیت در اختیارتان قرار می گیرد که به تناسب می توانید یکی را انتخاب کنید:

بدین منظور می بایست گزینه اول یعنی off را انتخاب کنید و تغییرات را ذخیره کنید.

۳- غیرفعال کردن Cellular Data در هنگام استفاده از وای فای

زمانی که شما از وای فای استفاده می کنید، نیازی نیست که منتظر تماس های تلفنی از طریق قابلیت Cellular باشید. شما می توانید با استفاده از قابلیت غیرفعال سازی Cellular data تماس ها را به صورت وای فای پاسخ دهی کنید. این کار به خصوص برای کاهش مصرف باتری خیلی موثر واقع می شود. بنابراین هنگامی که از وای فای استفاده می کنید به مسیر تنظیمات و بعد Cellular بروید و از آن جا ابتدا Cellular data را در ابتدای صفحه مطابق تصویر زیر غیرفعال کنید. بدین منظور اسلاید سبز رنگ جلوی آن را بکشید تا خاکستری و خاموش شود:

اگر روی گزینه دوم هم کلیک کنید می توانید این قابلیت را برای برخی اپ ها به طور اختصاصی خاموش یا روشن نگهدارید. به هر حال تنظیمات این بخش کاملا شخصی است و می توانید مطابق میل تان آن را انجام دهید.

۴- قابلیت های Wi-Fi و Bluetooth و Airdrop را غیرفعال کنید

شما به عنوان یک کاربر، همیشه به این قابلیت ها نیازی ندارید، از این رو می توانید هنگامی که نیاز به استفاده از این سه سرویس و سرویس های مشابه ندارید، ان ها را غیرفعال کنید تا میزان مصرف باتری تان کاهش پیدا کند. مخصوصا زمانی که از وای فای استفاده می کنید، باتری گوشی با سرعت عجیبی کاهش پیدا می کند.

افزایش طول عمر باتری ios 11

۵- تنظیم کردن Flashlight یا چراغ قوه، در حالت low

Flashlight یا چراغ قوه، یکی از قابلیت های ارزشمند در ios و دیگر سرویس های هوشمند به شمار می آید که با استفاده از تاچ سه بعدی در گوشی اپل می توان میزان آن را کم و زیاد کرد اما بهتر است که شما این قابلیت را در وضعیت پایین و low قرار دهید تا میزان مصرف باتری حسابی کاهش پیدا کند.

۶- Wi-Fi Assist را فعال کنید

Wi-Fi Assist یکی از قابلیت های مهم است که به طور اتوماتیک وضعیت ارتباط را وقتی که وای فای ضعیف می شود به حالت cellular فراخوانی کرده و ارتباطات را تحت این حالت مدیریت می کند. برای تنظیم این قابلیت به بخش Cellular بروید و در صفحه مربوط به تنظیمات این گزینه اسکرول کرده و به پایین بیایید تا جایی که Wi-Fi Assist را مشاهده کنید. این قابلیت را فعال کنید و بقیه چیزها را به خود گوشی واگذار کنید.

افزایش طول عمر باتری ios 11

۷- ویجت ها را خاموش کنید

ویجت ها قابلیت هایی هستند که روی تمام گوشی های هوشمند اندرویدی و ای او اس قابل اجرا هستند. هر چند این قابلیت ها سودمند هستند و شما ممکن است در روز یکی دوبار لازم باشد آن ها را نگاه کنید اما به طور قابل توجهی باتری گوشی را مصرف می کنند پس بهتر است که آن ها را حذف و یا غیرفعال کنید.

برای این که ویجت ها را در ios غیرفعال کنید در گوشی آیفون به سمت راست سوایپ کنید تا قابلیت Today View را مشاهده کنید. در این صفحه به سمت پایین اسکرول کنید تا جایی که Edit را مشاهده کنید. هر اپلیکیشنی را که مشاهده می کنید، با زدن کلمه ویرایش در جلوی آن، می توانید آن را از صفحه Today View حذف کنید تا میزان مصرف باتری نیز کاهش پیدا کند. این کار در واقع به حذف ویجت ها می انجامد.

افزایش طول عمر باتری ios 11

۸- Low Power Mode را فعال کنید

Low Power Mode یکی از قابلیت های ارزشمند اپل در سال اخیر بوده که در واقع کمک می کند که میزان مصرف باتری به حداقل ممکن برسد. برای این که این قابلیت را فعال کنید به مسیر Battery –> Low Power Mode بروید و این قابلیت را فعال کنید. همچنین اگر بخواهید آن را فعال کنید می توانید در سیری فرمان Turn on Low Power Mode را فراخوانی کنید تا این قابلیت برای تان فعال شود.

Turn on Low Power Mode

۹- اسکرین آیفون خود را روی زمین بگذارید

زمانی که گوشی خود را از طرف اسکرین رو به زمین بگذارید، هنگامی که نوتیفی ای برای تان ارسال می شود، موجب می شود که برخی از قابلیت های دیداری غیرفعال شود و بدین طریق در مصرف باتری تان حسابی صرفه جویی شود.

۱۰- قابلیت Hey Siri را خاموش کنید

Hey Siri قابلیتی است که برای فراخوانی گوشی شما و فراخوانی دستیار صوتی سیستم بکار می رود اما از زمانی که قابلیت Hey Siri را فعال می کنید از باتری شما مصرف می کند تا صدای شما را بشنود. بنابراین اگر Hey Siri را غیرفعال و خاموش کنید تا حد زیادی جلوی مصرف باتری را می گیرید. برای انجام تنظیمات این بخش کافی است مسیر Settings –> Siri & Search,  Listen for “Hey Siri” را طی کنید و تاگل مورد نظر را بکشید تا خاموش شود.

Settings –> Siri & Search, then toggle Listen for "Hey Siri"

۱۱- قابلیت Auto-Playing Videos را برای برخی اپلیکیشن ها غیرفعال کنید

برخی اپلیکیشن ها مثل فیس بوک و توییتر و یوتیوب از قابلیت پخش اتوماتیک ویدیو برخوردار هستند. البته پیش از این ما به شما آموخته ایم که چگونه از پخش اتوماتیک فیلم های یوتیوب در وب، ios و اندروید جلوگیری کنیم؟ همچنین این تنظیمات را برای جلوگیری از پخش اتوماتیک فیلم در فیس بوک نیز به شما آموخته ایم. اما برای تنظیم این مورد برای توییتر کافی است به مسیر  Settings and privacy –> Data usage –> Video autoplay رفته و never را انتخاب کنید. حالا هر بار فیلمی در توییتر وجود داشته باشد که در معرض پخش باشد تا شما به طور دستی فرمان پخش و پلی را ندهید، پخش نخواهد شد.

۱۲- Reduce Motion را غیرفعال کنید

Reduce Motion هم یکی از قابلیت های دیگر ios است که می تواند روی برخی از اپلیکیشن ها و قابلیت ها به طور خاص اثر بگذارد تا کاربری آن آسان تر باشد و در کنار هم به خوبی اجرا شوند اما این قابلیت را باید فعال کنید. بدین منظور می توانید مسیر Settings –> General –> Accessibility –> Reduce Motion را طی کنید و در آن جا Reduce Motion را فعال کنید.

۱۳- Auto-Brightness را غیرفعال کنید

قابلیت یاد شده به شما کمک می کند که گوشی تان در زمان های خاص میزان روشنایی را متناسب با محیط تنظیم کند و گاهی شفافیت نمایشگر را افزایش دهد و گاهی کاهش. به همین منظور می توانید این قابلیت را غیرفعال کنید تا همیشه در کمترین حالت ممکن اسکرین نور مصرف کند. بدین صورت به مسیر Settings –> Display & Brightness بروید و از آن جا Auto-Brightness را غیرفعال کنید:

Auto-Brightness

 

۱۴- قابلیت Raise to Wake را غیرفعال کنید

این قابلیت که برای اولین بار در ios 10 ارائه شد یک ویژگی خوب است که توسط آن می توانید تجربه کاربری با گوشی را ارتقا دهید اما از آن جا که لازم است این قابلیت دائما نمایشگر را روشن نگهدارد، می تواند تا حد زیادی به مصرف باتری کمک کند از این رو می توانید آن را غیرفعال کنید. بدین منظور به مسیر Settings –> Display & Brightness  بروید و در آن جا گزینه Raise to Wake را غیرفعال کنید.

Raise to Wake

۱۵-Notifications ها را برای اپلیکیشن های خاص غیرفعال کنید

شما می توانید اپ های خود را طوری تنظیم کنید که برای هر اپلیکیشنی نوتیفی هایی دریافت کنید اما فعال نگه داشتن این قابلیت موجب مصرف باتری می شود از این رو می توانید این قابلیت را برای برخی یا تمام اپ ها غیرفعال کنید. Settings –> Notifications مسیری است که می توانید از طریق آن روی اپ ها و نوتیفی های شان برنامه ریزی کنید.

در این باره تنظیمات ویژه دیگری نیز وجود دارند مثلا می توانید سیستم را طوری تنظیم کنید که از ارسال فید بک های قابل آنالیز به اپل خود داری کند، این کار تا حد زیادی می تواند جلوی مصرف باتری را بگیرد. اما مهم ترین ویژگی هایی که می تواند جلوی مصرف باتری در ios 11 را بگیرد در این مقاله شرح دادیم. بدین منظور می توانید با فعال کردن این ویژگی ها در مصرف انرژی و باتری گوشی صرفه جویی کنید و گوشی تان را در تایم بیشتری در هر بار فول شارژ شدن، در اختیار داشته باشید. به هر حال این ios 11 است در صورتی که فکر می کنید این قابلیت برای تان مفید نیست و با ios 11 عیاق تر هستید می توانید  بروز رسانی iOS 11 به iOS 10.3.2 را انجام دهید. اما فراموش نکنید که بعد از انتشار رسمی ios 11 حتی الامکان برگشت به ios قدیمی تر امکان پذیر نخواهد بود.

در این باره دیدگاه ها و نظرات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

چگونه بدون نرم افزار فیلم و عکس را روی DVD رایت کنیم؟

/در , , , , , , /توسط

نرم افزارهای مختلفی وجود دارند که هنگامی که می خواهید بر روی سی دی یا دی وی دی، چیزی رایت کنید، در این باره به شما کمک می کنند. یکی از این نرم افزار ها  DVD Flick است که بسیاری از افراد با آن اشنایی دارند. برخی هم که سال هاست عمر بیشتری در کنار کامپیوتر به سر کرده اند با برنامه های نرو یا nero آشنایی دارند. اما از زمانی که ویندوز ۷ روی کار آمد، مایکروسافت برای آن یک سرویس فوق العاده ارائه کرد که به شما کمک می کند بدون نیاز به هیچ برنامه اضافی دیتاهای خود را روی دیسک رایت کنید. در واقع یک رایتر داخلی در ویندوز ۷ تعبیه شده که در این باره به شما کمک می کند. امروز گویا آی تی قصد دارد با در نظر گرفتن فیلم و عکس، به شما یاد دهد که چگونه دیتای خود را روی دی وی دی رایت کنید.

گام اول: آماده سازی مدیا ( فیلم و عکس ها )

ابتدا درایو DVD خود را باز کنید و یک دی وی دی قابل رایت، روی آن قرار دهید. منظور از دی وی دی قابل رایت این است که تا کنون چیزی روی آن رایت نشده باشد. دقت کنید که شما می توانید از هر نوع دیسکی نظیر DVD-R, DVD+R, DVD-RW و غیره استفاده کنید چرا که تمامی این ها قابلیت پخش کردن مدیا را دارند و توسط DVD player ها پشتیبانی می شوند.

نکته: توجه کنید که این آموزش صرفا برای استفاده از دی وی دی، توسط DVD player بسط داده شده است به همین منظور از فیلم و عکس در آموزش استفاده کرده ایم.

بعد از اینکه dvd را روی درایو قرار دادید، استارت را کلیک کرده و در بخش جستجو عبارت dvd را بنویسید. در نتایج جستجو لیستی به شما ارائه می شود که Windows DVD Maker قابل مشاهده است.

این عبارت در واقع اولین چیزی است که در اولین سطر نمایش داده می شود پس روی ان کلیک کنید تا اجرا شود:

Windows DVD Maker

بدین صورت صفحه ای باز می شود که می توانید از این طریق عکس ها و فیلم هایی را که می خواهید روی دی وی دی رایت کنید را به برنامه معرفی کنید. تصویر زیر گویای این صفحه است. در میان منو ها در بالا Add items را مشاهده می کنید. این گزینه را کلیک کنید تا بدین صورت عکس ها را مسیر دهی کرده و روی برنامه لود کنید.

Add items

شما می توانید از طریق این ایتم از تمام بخش های هارد خود، دیتاها را به برنامه معرفی کنید. همانطور که مشاهده می کنید فیلم ها و عکس ها بر روی نمایشگر در پنل مورد نظر قرار می گیرد و نمایش داده می شود. اما نکته مهم این است که باید به اندازه ظرفیت دی وی دی خود دیتاها را لود کنید. اگر نمی دانید در این باره درست عمل می کنید یا نه، کافی است به انتهای صفحه نگاه کنید. در سمت چپ و پایین، نمودار دایره ای از میزان فضای مورد نظر را مشاهده می کنید. به عنوان مثال گفته شده که در دی وی دی مورد مثال ما، می توانیم تا ۱۵۰ دقیقه فیلم رایت کنیم که تا کنون ۹ دقیقه از آن پر شده است. پس هر بار که دیتایی اضافه می کنید این نمودار را زیر چشمی نگاه کنید تا مبادا از حجم یاد شده فراتر رود و موارد مهم از دستتان برود. نکته دیگر این است که می توانید فایل هایی که لود کرده اید را به راحتی حذف کنید و آن ها را با موارد دیگر جایگزین کنید.

در این سرویس شما می توانید شمار خاصی از نوع فایل ها را رایت کنید و بدین صورت نمی توان گفت که از ۱۰۰ در صد قالب ها پشتیبانی می کند. بدین منظور به لیست زیر دقت کنید:

Video files: ASF, AVI, DVR-MS, M1V, MP2, MP2V, MPE, MPEG, MPG, MPV2, WM, WMV

Photo files: BMP, DIB, EMF, GIF, JFIF, JPE, JPEG, JPG, PNG, TIF, TIFF, WMF

Sound files: AIF, AIFC, AIFF, ASF, AU, MP2, MP3, MPA, SND, WAV, WMA

زمانی که قصد دارید دیتاها را آماده کنید، حتما نوع آن ها را با نوع های معرفی شده در بالا بررسی و مقایسه کنید تا در صورت نیاز عملیات کانورت یا تبدیل را به خوبی انجام دهید و بعد آن را روی دی وی دی رایت کنید.

در ابتدای این آموزش به برنامه ای به نام DVD Flick. اشاره کردیم که از جمله بهترین ابزارها برای رایت به شمار می آیند یکی از مزیت های DVD Flick. این است که هنگام رایت کردن در صورتی که نیاز باشد عملیات کانورت و تبدیل را به خوبی انجام می دهد.

به هر حال در مثال این مطلب آموزشی شما می توانید تا ۱۵۰ دقیقه هر نوع فایلی را با هم ادغام کرده و روی دیسک رایت کنید.

گام دوم: تنظیمات تکنیکی را انجام دهید

به عکس بالا نگاه کنید. در انتها و سمت راست می توانید گزینه Options را مشاهده کنید. زمانی که دیتاها همه لود شدند، پیش از اینکه وارد عملیات رایت شوید، باید با کمک بخش Options شما دیتاهای خود را تنظیم کنید تا عملیات رایت کردن به خوبی انجام شود. آنچه در بخش Options نمایش داده می شود به صورت زیر است:

Options

در این جا چند گزینه مهم وجود دارد که باید تنظیم شود که به طور مختصر به توضیح آن می پردازیم:

Choose DVD playback settings

در ابتدای صفحه عبارت Choose DVD playback settings را مشاهده می کنید. در این جا سه گزینه وجود دارد. گزینه اول حاوی تنظیماتی است که بعد از رایت و قرار دادن دیسک روی دی وی دی پلیر، تنها به صورتی فیلم پخش می شود که خودتان به کمک منو ها آن را اجرا کنید. اما گزینه دوم به صورت پخش خودکار و اتمام با منو ها فیلم را تنظیم می کند. در نهایت گزینه سوم، بدین صورت عمل می کند که فیلم به طور اتوماتیک پخش می شود و بعد از اتمام دوباره پخش از سر گرفته می شود. عموما برای کنترل بهتر کاربران گزینه Start with DVD menu را انتخاب می کنند و توصیه می کنیم شما هم این گزینه را انتخاب کنید.

DVD aspect ratio

این گزینه در مورد ابعاد نمایش فیلم تعیین می شود که به صورت استاندارد به صورت ۴:۳ بوده است. برای نمایشگر های مسطح هم ۱۶:۹ پیشنهاد شده است. هر کدام را تمایل دارید انتخاب کنید و به سکشن بعدی بروید:

Video forma

فرمت ویدیو متفاوت است. عموما در برخی از کشورها، نظیر آمریکای شمالی و برخی از بخش های آمریکای جنوبی، نظیر برزیل و آرژانتین، نوع استاندارد به صورت NTSC  ارائه شده است همچنین ژاپن، کریه جنوبی، و فیلیپین و بیشتر کشورهای اسیایی گزینه PAL به عنوان فرمت استاندارد در نظر گرفته اند. به تناسب منطقه خود این دو گزینه را انتخاب کنید.

DVD burner speed

در این بخش هم میزان سرعت رایت مشخص می شود. اگر بخواهید با سرعت بالا رایت کنید، می توانید سریع تر دی وی دی رایت شده را در اختیار بگیرید اما این گزینه  ممکن است با خطاهای هنگام رایت نیز مواجه شود بدین صورت ممکن است برخی از بخش ها با پارازیت رایت شود یا اینکه در پخش مشکل داشته باشد. به هر حال به تناسب این گزینه را انتخاب کنید.

در ادامه در این پنجره تب Compatibility هم مشاهده می کنید که لزومی ندارد تنظیمات را برای آن انجام دهید پس آن را نادیده بگیرید و روی ok کلیک کنید.

گام سوم: منو ها را انتخاب کنید

بدین منظور از صفحه ابتدایی نرم افزار و در میان منو ها “Menu text” را انتخاب کنید. در این بخش می توانید فونت، رنگ و قلم و مواردی نظیر آن را مشخص کنید. تنظیمات اضافی در مورد منو ها و بکگراند در بخش های مختلف این اپلیکیشن وجود دارد که می توانید در صورت نیاز آن ها را انتخاب کنید و بعد از آن، تنظیمات را نهایی کنید. حتی می توانید دکمه ها را شخصی سازی کنید. به هر حال این بخش بیشتر یک بخش فانی و فانتزی است که می توانید کمی برای جذاب شدن کار خود از آن استفاده کنید. برخی از بخش ها هم لزومی ندارد که صد در صد توسط شما تنظیم شوند. از این رو، تنظیمات را تکمیل کنید.

در هر حالتی که بخواهید منو ها را تنظیم کنید، می توانید Preview را زده و از ان چه که تنظیم می کنید یک پیش نمایش مشاهده کنید تا در صورتی که برای تان قابل قبول نیست، آن را تغییر دهید.

گام چهارم: رایت کنید!

بعد از اینکه مطمئن شدید همه چیز درست است و نیازی به تغییر ندارد کافی است که روی گزینه Burn کلیک کنید تا عملیات برنینگ یا رایت کردن صورت بگیرد. دقت کنید که به تناسب میزان حجم دیتایی که شما دارید ممکن است مدت زمان رایت کردن به طول انجامد. مدت زمان رایت شدن روی دی وی دی مورد نظر به تناسب میزان حجم دیتا، نوع دی وی دی و البته سرعت رایت شدن که در ابتدا تنظیم کرده اید متفاوت می باشد. پس اندکی صبر کنید تا سیستم کارش را به خوبی انجام دهد.

Burn

زمانی که عملیات رایت دیتاها به اتمام رسید، شما می توانید آن را بر روی هر گونه دی وی دی پلیر یا درایو دی وی دی، اجرا کنید و از فیلمی که رایت کرده اید لذت ببرید.

در این باره اگر سوالی دارید آن را در بخش نظرات بنویسید همچنین اگر تجربه رایت دی وی دی با کیفیت دارید، می توانید روش کار خود را با ذکر نوع نرم افزار و جزییات استفاده از آن در بخش نظرات بنویسید تا دیگر کاربران بتوانند از دانش شما استفاده کنند. همچنین این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

چگونه با Google Assistant گوگشی اندرویدی را قفل کنیم؟

/در , , , , , , , /توسط

Google Assistant یک ابزار قوی اندرویدی است که به عنوان یک دستیار به شما کمک می کند تعامل با گوشی های تان را راحت تر پیش ببرید. مثلا می توانید دمای هوا از آن بپرسید یا اینکه به کمک آن چیزی را سرچ کنید. از همه جالب تر اینکه در اخرین بروز رسانی ها برای دستیار صوتی گوگل یا Google Assistant این امکان فراهم شده که شما متن را وارد کنید و به جای صوت از آن استفاده کنید. البته برخی از دستگاه های اندرویدی هنوز از این ابزار به طور بومی پشتیبانی نمی کنند اما به راحتی می توان Google Assistant را بر روی اسمارت فون های اندرویدی دیگر فعال کرد. ولی مهم تر از این خوبی این ابزار این است که حالا برای کاربران اپل هم در دسترس است. بدین منظور به شما آموخته ایم که چگونه Google Assistant را روی MacOS نصب کنیم؟

اما در این مقاله می خواهیم به شما یاد دهیم که به کمک این ابزار گوگل، گوشی اندرویدی خود را قفل کنید. این کار برای زمانی که دستتان بند است و می خواهید گوشی را قفل کنید به کارتان می آید.

خوشبختانه استفاده از این ترفند نیازی به روت کردن گوشی ندارد و به راحتی می توانید آن را روی سیستم خود پیاده سازی کنید تنها باید چند شورت کات را برای گوگل اسیستنت پیاده سازی کنید. البته باید یک اپلیکیشن خاص برای قفل کردن گوشی را با این ابزار گوگل همگام سازی کنید.

google-assistant-to-lock-your-phone-no-root

گام اول: اپلیکیشن انتخاب کنید

مارکت اندرویدی یا گوگل پلی یا هر چیزی که از طریق آن شما اپلیکیشن دانلود می کنید، دارای شمار زیادی اپلیکیشن است که می توانید از طریق آن ها گوشی خود را قفل کنید اما من برای این اموزش نرم افزار Screen Off and Lock را انتخاب می کنم. برای دانلود این اپلیکیشن می توانید انتهای همین مقاله را ببینید اما پیش از آن دستور العمل ها را هم بخوانید.

گام دوم: میانبر های Google Assistant را فعال کنید

برای این کار Google Assistant را بر روی گوشی تان باز کنید. بر روی آیکون کشویی ضربه بزنید. موقعیت این آیکون در سمت راست و بالا قرار دارد. در صفحه اکسپلورر بر روی دکمه overflow ضربه زده و از آن جا Settings را انتخاب کنید. موقعیت یاد شده را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

Settings

وقتی که بخش تنظیمات را باز کردید، در این صفحه کمی پایین بیایید تا به گزینه PHONE برسید. بعد از این بر روی  Shortcuts ضربه بزنید تا امکان ایجاد این میانبرهای دلخواه فراهم شود. وقتی این صفحه را باز کردید یک ایکون + شناور را مشاهده می کنید که برای ایجاد  Shortcuts باید روی ان ضربه بزنید و بعد شورت کات را ایجاد کنید.

با زدن دکمه بعلاوه که در بالا مشاهده می کنید، صفحه ایجاد شورت کات نمایش داده می شود. بدین منظور می توانید ابتدا نامی برای میانبر خود ایجاد کنید. این میانبر را Lock my phone بنامید. در واقع این عبارت را باید در زیر سکشن When I say Ok Google بنویسید. تصویر زیر گویای تنظیمات این بخش است:

‘Google Assistant should do

در بالا فیلد دیگری با عنوان  Google Assistant should do نیز مشاهده می کنید. در این جا باید عبارت Open OFF+ را وارد کنید. به عکس نگاه کنید تا بدانید دقیقا باید عبارت را چگونه بنویسید. اگر در ترفندی که بکار می برید از اپلیکیشن دیگری استفاده می کنید کافی است در هنگام نوشتن کد مورد نظر، به جای عبارت OFF+ نام اپلیکیشن را بنویسید.

در نهایت در سمت راست و بالا دکمه SAVE را مشاهده می کنید که باید برای ذخیره سازی تنظیمات آن را بزنید.

حالا وقتی شما می خواهید گوشی خود را قفل کنید کافی است گوگل اسیستنت را فعال کرده و بگویید  Ok Google

این ابزار به خوبی می داند که در چنین شرایطی باید با اپلیکیشن مورد نظر شما ارتباط برقرار کند و آن را فعال کند تا گوشی قفل شود.

البته شما می توانید بجای عبارت یاد شده از lock my phone نیز استفاده کنید. مهم نیست که از چه عبارتی استفاده می کنید مهم این است که عبارتی که مد نظرتان است را در جای درست قرار دهید و بعد آن را درست صدا بزنید. شاید شما بخواهید از یک نام رمزی برای این کار استفاده کنید. مطمئن باشید که خیلی خوب جواب می دهد و می توانید بدین ترتیب خیلی راحت گوشی تان را قفل کنید. بهتر است عنوانی را انتخاب کنید که با آن راحت تر هستید و البته فراموش نمی کنید.

برای دانلود اپلیکیشن  Screen Off and Lock از گوگل پلی کلیک کنید.

همانطور که گفته شد شما نیازی ندارید که گوشی تان را روت کنید تا بتوانید از این ترفند استفاده کنید بلکه کافی است ابزارها را به درستی نصب کنید و شورت کات را به دقت تنظیم کنید. البته فراموش نکنید که حتما چند بار اپلیکیشن و دستور مورد نظر را تست کنید. اگر فکر می کنید که با حالت نوشتاری اسیستنت راحت تر هستید و دوست دارید آن را بیاموزید، ما به شما یاد داده ایم که چگونه ورودی Google Assistant را از حالت صوتی به نوشتاری تغییر دهیم؟

در این باره اگر تجربه کار کردن با اپلیکیشن و یا ابزار خاصی دارید می توانید آن را با ما در گویا آی تی به اشتراک بگذارید و در بخش نظرات بنویسید. می توانید برای اطلاع بیشتر این مطلب را روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

اگر دکمه پاور اندروید خراب شود چگونه گوشی را روشن کنیم؟

/در , , , , , , , /توسط

اسمارت فون ها ابزارهایی شکننده هستند که هر لحظه احتمال دارد این مشکل برایشان پیش بیاید، صرف نظر از گوشی ۷ ساله ای که من دارم، و بار ها به شدت به زمین خورده و هیچ مشکلی برایش پیش نیامده، گوشی های جدید امروزی بسیار نازک تر و ظریف تر از این هستند که با یک بار زمین خوردن مشکل دار نشوند. این بدین معنی است که شما باید در مدیریت گوشی ها توانمند تر باشید و دقت و مراقبت بیشتری به خرج دهید. همچنین می توانید با یک کاور، نمایشگر گوشی را محافظت کنید و یا اینکه با کیس و قاب و کیف مناسب بدنه را تا حدودی از ضربه حفظ کنید. وقتی صحبت از شکستگی گوشی می شود، اولین چیزی که تصور می کنید این است که گوشی را با یک نمایشگر شکسته و خاموش مشاهده کنید. اما حقیقت این است که ضربه دیدن گوشی تنها به نمایشگر محدود نمی شود. یکی از بخش های گوشی که حساسیت زیادی دارد و عموما با مشکل روبرو می شود دکمه پاور گوشی است. خوشبختانه ما ترفندی می دانیم که اگر گوشی شما از نظر دکمه پاور صدمه دید، یا این دکمه شکست و غیرفعال شد بتوانید آن را روشن کنید.

این ترفند صرفا برای کاربران پلتفرم های اندرویدی تهیه شده است.

ترفند اول: شبیه سازی دکمه فیزیکی

اگر دکمه پاور شما به گونه ای شکسته که چیزی از آن باقی نمانده می توانید با وسایلی خارجی و ساده، مثل خلال دندان یا گیره مو، جای ان را پر کنید و فشار لازم برای روشن سازی آن را شبیه سازی کنید. اما اگر این مشکل عمیق تر است می توانید به کمک کابل usb و فشار به موقع و درست دکمه هوم و ولوم گوشی را روشن کنید.

ترفند دوم: به کمک PC یا لپ تاپ

در این ترفند یاد می گیرید که چگونه گوشی خراب خود را با لپ تاپ یا سیستم های رومیزی روشن کنید. هر چند این روش بر روی شمار کمی از گوشی های اندرویدی کار می کند اما بد نیست آن را هم تست کنید. گوشی خود را با کابل USB تان به سیستم ویندوزی یا.. نصب کنید و اگر میزان شارژ به حد ۰ است، به گوشی اجازه دهید کمی شارژ شود چرا که برخی از گوشی ها حداقلی شارژ خاص برای روشن شدن نیاز دارند و تا این میزان به حد نصاب نرسد، فعال نمی شوند. پس پیشنهاد می کنم حدود ۳۰ دقیقه گوشی را به حال خود بگذارید تا شارژ شود.

گاهی اوقاب بسیاری از گوشی های هوشمند به محض اینکه میزان شارژ شدن شان به حد کافی برسد خود به خود روشن می شوند و نیازی به هیچ گونه اقدام اضافی توسط شما نیست. این موضوع مخصوصا برای زمانی که شارژ به ۰ می رسد و گوشی خود به خود خاموش می شود بیشتر کاربرد داشته و مشاهده شده است.

روش سوم: استفاده از دکمه های سخت افزاری دیگر روی گوشی

همانطور که می دانید دکمه هوم یا خانگی گوشی ها به همراه دکمه کنترل صدا یا ولوم، همیشه همراه هم بوده اند و تغییراتی را روی گوشی ها ایجاد کرده اند. برای روشن کردن گوشی که پاور آن صدمه دیده این بار هم این جفت وارد عمل می شوند. بدین منظور Volume Keys + Home Button را بیاد بسپارید و از آن استفاده کنید. برای استفاده از این ترفند باید مطمئن باشید که گوشی تان شارژ به اندازه کافی دارد. از این رو می توانید دکمه volume up یا افزایش ولوم را فشار دهید و در همین حال با کابل گوشی را به پی سی و یا لپ تاپ وصل کنید و کماکان دکمه ولوم را پایین نگهدارید و در همین حالت دکمه هوم را هم فشار دهید. شاید لازم باشد چند دقیقه به همین حالت گوشی را نگهدارید پس کمی صبور باشید و چند دقیقه تحمل کنید تا منوها روی گوشی ظاهر شوند. به محض دیدار منو روی گوشی و پایدار شدن نمایش آن می توانید دستان خود را رها کنید. در این حالت شمار زیادی منو و آپشن به شما نمایش می دهند که باید در میان آن ها کمی بچرخید شاید اگر تا کنون گوشی تان را روت نکرده باشید این کار برایتان ترسناک باشد و نگران از دست دادن گوشی تان باشید اما اگر دقت کنید با دکمه های ولوم می توانید در میان منو ها بچرخید و بعد از آن دکمه ریستارت را پیدا کرده و آن را بزنید. به همین سادگی گوشی تان روشن می شود.

روش چهارم: استفاده از دکمه ولوم + کابل usb

همانطور که گفته شد همه گوشی ها شبیه به هم نیستند و برخی از این سرویس ها و روش ها فقط روی برخی پلتفرم ها عملی است. مثلا بسیاری از گوشی ها دارای دکمه هوم نیستند. در چنین شرایطی باید به حداقل ها اکتفا کرد و ممارست داشت. بدین منظور گوشی تان را در دست بگیرید و دکمه لوم را فشار دهید و در همین حالت گوشی را به پی سی یا لپ تاپ وصل کنید. وقتی گوشی را وصل کردید کماکان دکمه را پایین نگهدارید تا عبارت start  را مشاهده کنید. دقت کنید که حتی با دیدن این گزینه هم نباید دستتان را از روی گوشی بردارید بلکه همزمان که در حال فشار دکمه ولوم هستید دکمه استارت را هم بزنید تا گوشی روشن شود. بدین ترتیب می توانید یک گوشی بدون دکمه هوم و با یک دکمه پاور شکسته را روشن کنید.

روش پنجم: شیوه ای مخصوص گوشی های سامسونگ

گوشی های سامسونگ دارای ویژگی Download mode هستند که روش کار با آن ها با روش های دیگر کمی متفاوت است اما برای اینکه کار شما را برای روشن کردن گوشی راه بیندازد کافی است. اگر گوشی شما دارای دکمه فیزیکی هوم است که کار ساده است و باید دکمه کاهش ولوم و هوم را با هم فشار دهید و نگه دارید. اما اگر از گلکسی اس ۸ و گلکسی اس ۸ پلاس استفاده می کنید که دکمه فیزیکی هوم در آن تعبیه نشده است، باید همزمان دکمه  Bixby و البته دکمه افزایش صدا یا ولوم را فشار دهید. دقت کنید که در گلکسی جدید دکمه افزایش صدا و در گلکسی های قبلی دکمه کاهش صدا را باید فشار دهید. عموما باید بدین شیوه بتوانید گوشی های خود را روشن کنید اما اگر احیانا نتوانستید این کار را انجام دهید می توانید نام دقیق و مدل گوشی تان را در نت سرچ کنید و برای روشن کردن آن بدون کلید پاور، جستجو کنید.

روش ششم: استفاده از روش های نرم افزاری

اگر دکمه های سخت افزاری در این مرحله به شما کمک نمی کنند خوب است که از طریق روش های نرم افزاری گوشی خود را روشن کنید. برای این منظور، ابزار ADB را روی سیستم خود نصب کنید و در کنار آن ابزار دیگری به نام  Fastboot را هم نصب کنید. بعد به وسیله روش های یاد شده در مرحله قبل گوشی تان را به سیستم وصل و این ابزارها را اجرا و بعد گوشی را به حالت های گفته شده فعال کنید. در ادامه روش های تکمیلی را بخوانید:

Bootloader/Download/Fastboot Mode

ابتدا دکمه کاهش ولوم یا افزایش ولوم ( به تناسب نوع گوشی و کارخانه آن ) فشار داده و گوشی را به سیستم وصل کنید ( به وسیله کابل )

بعد متناسب با نوع گوشی تان یکی از روش ها زیر را برگزینید:

گوشی های نکسوس و پیکسل: دکمه کاهش ولوم را بگیرید و انقدر فشار دهید تا صفحه گوگل بالا بیاید. با این کار، گوشی را رها کنید تا کارش را به درستی به اتمام برساند و روشن شود.

 

گوشی های ال جی: برای این برند باید دکمه کاهش ولوم را انقدر فشار دهید تا لوگوی ال جی را مشاهده کنید. دقت کنید که اگر این کار برای تان مفید نبود، یک بار دکمه ولوم را رها کنید و دوباره آن را فشار دهید این بار باید حتما روشن شود.

گوشی های اچ تی سی: گوشی اچ تی سی از حالت خاصی به نام Fastboot Mode استفاده می کند. بدین منظور کافی است که دکمه کاهش ولوم را فشار دهید تا اینکه لوگوی اچ تی سی را مشاهده کنید یا اینکه منو ها برای تان نمایش داده شود. بعد از این می توانید دست خود را رها کنید.

گوشی Motorola: برای این برند کافی است فقط دکمه کاهش ولوم را فشار دهید! Motorola به درستی روشن خواهد شد.

با استفاده از این شیوه ها می توانید مشکل گوشی خود را از ساده ترین حالت تا پیشرفته ترین حالت، بررسی کرده و آن را حل کنید. دقت داشته باشید که این شیوه در واقع می تواند روی اکثر گوشی ها کارگر باشد در عین حال اگر شما از برند خاصی استفاده می کنید و شیوه روشن کردن گوشی بدون دکمه پاور را به طریق خاص تری یاد گرفته اید آن  را در بخش نظرات بنویسید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

آموزش Touch-Friendly تر کردن مرورگر Chrome برای Microsoft Surface

/در , , , , , , /توسط

با توجه به اینکه دنیای تکنولوژی از نظر سخت افزاری و نرم افزاری هر دو در حال کشیده شدن به سمت ابزارهای همراه هستند، جای تعجب دارد که هنوز با گذشت زمان بسیار، مرورگر گوگل کروم، بر روی سیستم های دسکتاپ و لپ تاپ حکومت می کند. از طرفی با وجود اینکه این مرورگر فوق العاده بر روی دستگاه های اندرویدی نیز آزمایش خود را به خوبی پس داده و طرفداران زیادی دارد در عین حال متاسفانه نتوانسته بر روی سرفیس های مایکروسافت خودی نشان دهد. از آن جا که برخی قابلیت های تاچ و لمسی برای این مرورگر هنوز تقویت نشده است، ما در این مقاله به شما کمک می کنیم که اگر از کاربران سرفیس هستید، به کمک قابلیت هایی که به شما یاد می دهیم، مرورگر گوگل کروم خود را تاچ فرندلی تر کنید.

گام اول: حالت تبلت سرفیس را فعال کنید

خب این واضح  است که برای این کار باید حالت تبلتی سرفیس را فعال کنید، و ضروری است که این موضوع را یاد آوری کنیم چرا که بسیاری از کاربران تنها از حالت دسکتاپ این دیوایس استفاده می کنند و نمی توان به آن ها ایراد گرفت که چرا این کار را می کنند و هرگز تمایلی ندارند حتی حالت تبلت آن را تست کنند. این دیوایس چنان تکامل پیدا کرده که شما می توانید از آن به عنوان تبلت هم استفاده کنید و هم آن را با موس کنترل کنید.

دقت کنید که شما اگر بخواهید این تست را روی حالت دسکتاپ انجام دهید نمی توانید تا انتها به هدف نهایی این متن برسید چرا که با تغییر حالت از حالت دسکتاپ به حالت تبلت، برخی از اپلیکیشن ها نظیر همین مرورگر گوگل کروم تغییر رابط کاربری می دهند و عملکردشان متفاوت از هم خواهد شد. کافی است که وقت بگذارید و این دو مود را با هم مقایسه کنید. پس هرگز به خیال اینکه شما از یک دیوایس و یک اپلیکیشن استفاده می کنید این گام ابتدایی و اساسی را سر سری و دست کم نگیرید.

برای اینکه حالت تبلت را فعال کنید، کافی است که با سوایپ به سمت راست،  Action Center را باز کنید. حالت تبلت همان طور که فلش در تصویر بالا اشاره می کند با عنوان Tablet Mode مشخص شده است. در این حالت باید سه دکمه را مشاهده کنید که آن سه عبارتند از، دکمه ویندوز، دکمه برگشت به عقب و کورتانا ( تصویر اول )

گام دوم: به کیبرد مجازی تغییر وضعیت دهید

هر چند شما می توانید از قلم مجازی استفاده کنید و آدرس ها  و حتی عبارت هایی که می خواهید جستجو کنید را بنویسید اما ممکن است اشتباهی رخ دهد بنابراین توصیه می کنیم برای جلوگیری از خطای بیشتر و تسریع در عملکرد کیبرد مجازی را هم فعال کنید.

فعال کردن کیبرد مجازی هم کاری آسان است. بدین منظور کافی است که در یک کادر و یا باکس که باید چیزی نوشته شود، ضربه بزنید تا ابزار ورودی متن که به صورت پیش فرض ارائه شده بالا بیاید. اگر برای شما ابزار تشخیص دست خط ارائه شد که معمولا اینگونه است کافی است بر روی دکمه خودکار ضربه بزنید. این گزینه در سمت راست و در پایین پنجره قرار دارد. بدین صورت می توانید حالت های مختلف کیبرد را مشاهده کنید که مطابق زیر به شما نمایش می دهد:

در این حالت می توانید حالت استاندارد کیبرد و کیبرد تقسیم پذیر را انتخاب کنید. عموما چون سرفیس ها بزرگ مانیتور هستند حالت اسپلیت یا تقسیم بندی شده که دومین گزینه از سمت چپ است انتخاب می شود. حالا این به شما و تصمیم شما بر می گردد.

مورد مورد نظرتان را انتخاب کنید تا به کیبرد برگردید، و به گام بعدی برویم

گام سوم: همراه با مرورگر

قرار شد تکست و یا همان متن و فعال کردن کیبرد مجازی را روی مرورگر انجام دهیم. وقتی که این کار را انجام دادید، در پنجره گوگل کروم و در بخش آدرس بار عبارت chrome://flags را بنویسید.

با این کار صفحه ای مملو از تنظیمات به شما نمایش داده می شود که می توانید آن را در تصویر بالا مشاهده کنید. باید پاره ای از تنظیمات در این صفحه صورت بگیرد تا مرورگر تاچ فرندلی تر شود.

Scroll prediction: با فعال کردن این گزینه می توانید بخش های از صفحه را که نمایش داده نشده اند را با سرعت بیشتری به نمایش گذاشت. این موضوع برای زمانی عملی است که بخواهید به صورت تاچ از مرورگر استفاده کنید.

Touch initiated drag and drop: برای اینکه از درگ و دراپ برای انتقال دیتاها استفاده کنید باید این گزینه را فعال کنید تا بجای اینکه بخواهید از ماوس استفاده کنید، راحت تر عملیات کشیدن و انداختن دیتاها را انجام دهید. این گزینه برای آپلود کردن تصاویر به عنوان مثال کاربرد دارد.

Scroll Anchoring: این گزینه برای صفحاتی که به آهستگی باز  و لود می شوند کاربرد خوبی دارد چرا که کمک می کند المان های صفحه نظیر تصاویر به خوبی باز شوند.

دقت کنید که این آموزش صرفا برای کاربرانی مفید خواهد بود که از گوگل کروم ورژن ۵۹ استفاده می کنند چرا که برخی از این تنظیمات در نسخه های اولیه تر و قدیمی تر وجود ندارد البته ممکن است در نسخه های بعدی این گزینه ها نیز دستخوش تغییراتی شوند که البته اگر کمی با زبان انگلیسی و اصطلاحات مرورگرها آشنایی پیدا کتید می توانید به راحتی با دنبال کردن مسیر فلگ ها در مرورگر ( همین مسیری که برای پیدا کردن صفحه تنظیمات تکمیلی تا به اینجا دنبال کردیم ) می توانید قابلیت های دیگر را مشاهده کرده و تنظیم کنید.

بدین صورت شما می توانید حالا مرورگر کروم خود را تاچ فرندلی تر کرده و از لذت وب گردی در دنیای مجازی با این مرورگر در حالت تبلت بیشتر بهره ببرید. در این باره تجربیات و دیدگاه های خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

 

 

چگونه با ۵۲ قابلیت جدید iOS11 کار کنیم؟ ( قسمت ۱ )

/در , , , , , , , , , , /توسط

اپل iOS 11 را با قابلیت های جدیدی که دارد، کمی تا حدودی رونمایی کرده البته آن را در نسخه بتا برای پاره ای از کاربران انتشار داده که می توانند تغییرات را مشاهده کنند و البته کمک کنند تا باگ ها رفع شوند. اما برای تجربه بهتر این نسخه از سیستم عامل موبایلی اپل، می توانید با بروز رسانی iOS10 به iOS11 Beta برای iPad ،iPhone و iPod touch از آن بهره مند شوید. البته اگر بعد از مدتی گوشی تان کار نکرد، می توانید به راحتی این تنظیمات را به حالت اولیه برگرداند و بروز رسانی iOS 11 به iOS 10.3.2 دانگرید کرد چرا که همه چیز در نسخه بتا پایدار نیست و ممکن است کمی دردسر ساز باشد. گویا آی تی در این مقاله قصد دارد کمی تا حدودی به بررسی ویژگی های جدید ای او اس ۱۱ بپردازد و هر جا که لازم بود آموزشی جدید صورت گیرد آن را در اختیارتان قرار دهد. با بخش اول از این آموزش با ما همراه باشید

 

مدیریت Control Center در یک صفحه اختصاصی

Control Center بخش مهمی از IOS است که در IOS11 در یک صفحه ادغام شده است اما این برخلاف قاعده iOS 10 است چرا که در این ورژن از سیستم عامل اپل، شما در دو صفحه این قابلیت را در اختیار داشتید که هر دو صفحه از هم مجزا بودند. در Control Center در ای او اس ۱۱ همه چیز به طور بخش بخش شده و جدا در یک صفحه قرار گرفته که به کمک تاچ سه بعدی می توانید هر سکشن را توسعه دهید و دیتاهای مورد نظر خود را بخوانید:

Control Center

Control Center

Control Center را شخصی سازی کنید

در بالا گفته شد که Control Center در یک صفحه اختصاصی قرار داده شده است اما نکته مفید تر این است که شما می توانید اجزای Control Center را کاملا شخصی سازی کنید. می توانید آیتم ها را جابجا کنید یا اینکه آن ها را از صفحه حذف کنید. در عین حال، قابلیت هایی مثل کنترل موزیک، Airplane Mode, Cellular Data, Wi-Fi, Bluetooth, AirDrop, Personal Hotspot, Rotation Lock, Do Not Disturb, AirPlay مواردی هستند که امکان شخصی سازی و تغییر آن ها فراهم نیست. همانطور که در اسکرین شات زیر مشاهده می کنید این قابلیت از طریق بخش تنظیمات و از آن جا با ورود به  Control Center می توانید تنظیم کنید:

Control Center

از تغییرات Flashlight استقبال کنید!

اگر شما از تاچ سه بعدی روی چراغ قوه در آیفون استفاده می کنید در این نسخه جدید به جز سه حالت اولیه، متوسط و قوی گزینه ۴ امی هم مشاهده می کنید که البته نامی برای آن انتخاب نشده که می توانید خودتان آن را تست کنید:

دوستانی که از نسخه قدیمی تر آی او اس استفاده می کنند می توانند روش جدید کنترل نور Flashlight در iOS 10 به کمک touch سه بعدی را دنبال کنند تا این قابلیت را در آی او اس ۱۰ داشته باشند.

بدون نیاز به مک، نمایشگر را ضبط کنید!

تا پیش از این امکان ضبط کردن نمایشگر آیفون به خودی خود با یک ابزار داخلی وجود نداشت و نهایتا باید با کمک مک این کار را انجام می دادیم اما حالا در کنترل سنتر، شما می توانید یک بخش پنهان را پیدا کنید که به شما کمک می کند به طور اختصاصی بدون نیاز به هیچ ابزار اضافی از نمایشگر عکس و فیلم بگیرید. دقت کنید که این فیلم گرفتن می تواند به کمک میکروفون صدا را هم ضبط کند که قابلیتی عالی است و این موضوع از طریق کنترل مرکزی قابل استفاده است. دقت کنید که  گرفتن فیلم از نمایشگر آیفون، آی پاد و آی پد برای کاربران IOS در ورژن های پایین تر از ۱۱ نیز امکان پذیر است.

موارد اضافی در بخشControl Center را دریابید

این بخش از iOS 10 تقویت شده و هم اکنون در IOS 11 نیز ارائه شده است. در این سیستم عامل جدید علاوه بر وجود امکانات قبلی می توانید مواردی نظیر Cellular Data, Personal Hotspot, Screen Recording, Alarm, Do Not Disturb While Driving, Notes, Accessibility Shortcuts, Apple TV Remote, Guided Access, Low Power Mode, Magnifier, Stopwatch, Text Size, و Voice Memos را هم مشاهده کنید.

برای استفاده از حالت راه اندازی سریع Control Center نیاز به تاچ سه بعدی ندارید

اگر شما از این بخش هنوز با قابلیت تاچ سه بعدی استفاده می کنید، می توانید با قابلیت های اضافی در این حالت، آیکون ها را در بخش کنترل مرکزی فراخوانی کنید اما اگر گوشی شما از این قابلیت برخوردار نیست به این معنی نیست که نمی توانید از اجزای کنترل سنتر استفاده کنید بلکه می توانید با یک تاچ قوی و بلند، قابلیت ها را فراخوانی کنید و از اجزا استفاده کنید.

البته دقت کنید که این قابلیت یعنی استفاده از تاچ قوی و طولانی، بجای تاچ سه بعدی، فقط در بخش کنترل مرکزی کاربرد دارد و دروی دیگر بخش ها جوابگو نیست.

بهینه شدن Screen Effects برای iMessage

اگر در اپلیکیشن آی مسیج از Balloons and Confetti خوشتان می آید باید بگوییم که در این نسخه جدید از IOS امکانات جدید تری نیز قرار داده شده است که البته چیز بیشتری در مورد آن گفته نشده اما می توانید در تصویر زیر این تغییرات را مشاهده کنید:

ذخیره سازی مسیج ها در آی کلود

این بدین معنی است که پیام هایی که در آی مسیج ارسال می کنید می توانند در بخش آی کلود ذخیره شوند و مدام به روز رسانی شوند. از این رو شما می توانید از طریق مک نیز به آن ها دسترسی داشته باشید. پس اگر می خواهید لیستی از مسیج ها را پاک کنید علاوه بر اینکه لازم است آن را از طریق موبایل پاک کنید برای اطمینان بیشتر و پاک شدن دائمی باید از طریق مک نیز آن را پاک کنید تا به طور کامل پاک شوند.

آپدیت قابل توجه App Store را دیده اید؟

اپل استور در IOS 11 تغییرات قابل توجهی داشته است که آن را تعاملی تر کرده است. علاوه بر طراحی ظاهری جدیدی که دارد، برخی دسته های جدید به آن اضافه شده است. از سویی کاربران می توانند به سادگی، روی اپ ها نظر خود را ارسال کنند و توسعه دهندگان نیز به پاسخ گویی بپردازند. علاوه بر این رتبه بندی ها و اولیت ها نیز برای اپ ها در اپ استور برنامه ریزی شده است که در این باره اخبار بیشتری در دسترس نیست.

امکان رتبه بندی به اپ ها در اپلیکیشن ها برداشته شده است

اگر تا IOS 10.3 با این سیستم عامل همراه بوده باشید قطعا تا کنون دیده اید که وقتی اپلیکیشنی را نصب می کنید این امکان را دارید که از طریق خود اپلیکیشن آن را رتبه بندی کنید و از ۵ ستاره، هر تعداد ستاره که می خواهید به آن اختصاص دهید و رتبه دهید اما در بروز رسانی جدید این قابلیت در کنار اپ ها حذف شده و آن صرفا به اپ استور برنامه ریزی شده است.

QR Codes را با دوربین اسکن کنید

نکته جالب در بروز رسانی دوربین در IOS 11 این است که می توانید از طریق آن کد های کیو آر را اسکن کنید. این بدین معنی است که دیگر لازم نیست روی گوشی های اپلی، از نرم افزار مستقل کیو ار کد خوان استفاده کنید. در واقع بدین ترتیب می توان گفت که اپ ها در حال پیش روی به سوی ادغام هستند تا به صورت یک ابزار منسجم در اختیار کاربر قرار بگیرند:

Portrait Mode با OIS و HDR & Flash کار می کنند

در حالت پرتره، در آیفون ۷ این قابلیت ها به هر دلیلی دسترسی وجود نداشت اما در نسخه جدید آی او اس موسوم به IOS 11 این امکانات به خوبی اضافه شده است. نه تنها در نسخه جدید به این قابلیت ها دسترسی دارید بلکه می توان گفت ویژگی Depth Effect نیز بسیار قوی تر و با تفاوت بیشتری در اختیار شما در این حالت قرار گرفته است. این موضوع پیش ازا ین در گویا آی تی مورد بحث قرار گرفته و می توانید بیاموزید که چگونه از حالت پرتره آیفون ۷ پلاس استفاده کنیم؟

Pics & Videos فرمت های جدیدی پیدا کرده اند

همانطور که می دانید ویدیو و عکس هر کدام رنج خاصی از انواع تایپ ها و قالب ها دارند. در اپل و آی او اس قبلی به عقب، برای عکس ها از نوع JPEG و برای فیلم ها از نوع H.264 استفاده می شده است. اما در نسخه جدید از آی او اس، این قابلیت ها حالت جدیدی دارند.

به این ترتیب در آی او اس جدید عکس ها با فرمت HEIF و فیلم ها با فرمت  H.265 ثبت می شوند. البته شما اگر با این فرمت ها مشکل دارید می توانید در بخش تنظیمات دوربین آن ها را مورد بررسی قرار داده و تنظیمات را مطابق آن چه دوست دارید اوکی کنید.

انتخاب Still Image برای Live Photos

تا پیش ازا ین در آی او اس های قبلی شما برای اینکه برای تصاویر زنده از یک Still Image استفاده کنید می بایست از یک اپلیکیشن ثانویه و غیربومی اپل استفاده می کردید که معروف ترین آن  Google’s Motion Stills بوده است اما حالا به یمن آی او اس ۱۱ شما می توانید به طور بومی و به طور تو کار از اپلیکیشن و قابلیتی استفاده کنید که خود آی او اس ۱۱ در اختیارتان قرار داده است. به منظور استفاده از آن کافی است به بخش آیکون Edit بروید، بعد شما می توانید کاور های مختلفی را مشاهده کنید که می توانید آن ها را روی تصویر ارائه دهید، در نهایت افکت مورد نظر تان را که انتخاب کردید گزینه “Make Key Photo را انتخاب کرده و در نهایت برای ثبت نهایی Done را بزنید

Trim Live Photos را تست کنید

از طریق برخی امکانات ویرایشی عکس ها نظیر ان چه که در بالا گفته شد، شما می توانید عکس های تر و تمیز تری داشته باشید و قابلیت  trim Live Photos را تست کنید. بدین ترتیب می توانید روی آیکون ها به خوبی، افکت مورد نظر را به صورت فشار دادن گزینه ها آن ها را ایجاد کنید. جای هیچ نگرانی نیست چرا که اگر افکت لازم و  trim Live Photos کردن ها باب میل تان نبود می توانید تغییرات را به حالت قبل برگردانید پس با خیال راحت هر کدام را خواستید تست کنید تا به مورد دلخواه تان برسید.

لایو فوتوهایی که ایجاد کرده اید را برای کاربران اندروید ارسال کنید

اپل راهی ایجاد کرده که ای او اس با اندروید رفاقت داشته باشند از این رو می توانید از طریق MMS می توانید به راحتی فایل های متحرک خود را برای کاربران اندرویدی ارسال کنید. البته فرمت ها در هر دو پلتفرم متفاوت است اما آی او اس پیش از ارسال ان را به MP4 تبدیل کرده تا پس از ارسال، اندرویدی ها بی درد سر آن ها را مشاهده کنند.

تبدیل لایو فوتوها به GIFs

به لایو فوتوها در این سیستم عامل و در این نسخه توجه ویژه تری شده است. بدین ترتیب کاربران می توانند علاوه بر روش بالا برای تبدیل فرمت آن ها از ایمیل هم استفاده کنند و نسخه یاد شده را به گیف تبدیل کنند. در واقع اگر امکان باز کردن لایو فوتوها از طریق اندروید وجود ندارد کاربر می تواند آن را از طریق ایمیل برای دوست اندرویدی خود ارسال کند تا عکس زنده مورد نظر به صورت گیف تبدیل شود. گیف خوشبختانه در تمام دستگاه های اندرویدی جدید قابلیت شناسایی داشته و مورد استفاده قرار می گیرد.

افزودن Markup به اسکرین شات ها

گرفتن اسکرین شات یک قابلیت فوق العاده است که گوشی های هوشمند با خود به ارمغان آورده اند و کاربران ای او اس نیز از آن مستثنی نیستند. از این رو می توان گفت که، اپل برای اینکه این گروه، بتوانند روی اسکرین شات ها مدیریت بهتری داشته باشند، می توانند به راحتی آن را پس از ایجاد در یک برنامه ویرایشی باز کنند و هر آن چه که می خواهند روی آن تغییر دهند. به تصویر زیر نگاه کنید، اسکرین شاتی که گرفته شده، با ابزارهایی که در زیر اسکرین شات قرار دارد کاملا قابل ویرایش و نشانه گذاری است.

دیتاهای خود را به PDF تبدیل کنید

یکی از ویژگی های خوب ای او اس ۱۱ این است که علاوه بر اینکه می توان از طریق آن اسکرین شات ها را مارک گذاری کند، می تواند کمک کند که هر دیتایی نظیر صفحه وب، عکس، اسکرین شات، و حتی نوت و یادداشت ها را به پی دی اف تبدیل کرد. حتی قابلیت جدید تر هم این است که می توان روی پی دی اف ها نیز مارک گذاری و نشانه گذاری کرد و آن را تا حدی که اجازه داده شده ویرایش کنند. اما چگونه ؟ در این باره دکمه ای با عنوان Markup as PDF وجود دارد که در این مهم شما را یاری خواهد کرد. آموزش تبدیل صفحات وب، یادداشت و مقاله به PDF در iOS با دکمه Print که پیش از این در گویا آی تی ایجاد شده است دقیقا به همین موضوع اختصاص دارد.

Dark Mode هم برای IOS از راه رسید

حالت تاریک حالتی جدیدی از تغییر و معکوس کردن رنگ برای محافظت بهتر از چشم هاست که هر بار در هر نسخه از آی او اس، به طریقی شناخته شده است اما در اخرین بروز رسانی شما می توانید حالت تاریک را از طریق اسکرین فعال کنید و از آن بهره ببرید. برای اینکه با این قابلیت بیشتر آشنا شوید توصیه می شود که تفاوت Smart Invert و Classic Invert در iOS11 را مورد بررسی قرار دهید و روش استفاده و فعال سازی آن را یاد بگیرید.

 

تنظیم نوتیفی های ادامه دار هم امکان پذیر شد!

راستش واقعا نمی دانم چه کسی دقیقا به این قابلیت نیاز خواهد داشت اما این به عنوان قابلیت قابل قبولی است که ممکن است برای بسیاری از افراد خوشایند و حتی ضروری باشد. با استفاده از این قابلیت نوتیفی ها نا محدود ادامه پیدا می کنند تا اینکه کاربر آن را خاموش کند! شما به ما بگویید این قابلیت برای چه چیز ها و چه شرایطی مفید است؟

خداحافظی با اپلیکیشن های ۳۲ بیتی!

اینکه اپلیکیشن های ۳۲ بیتی دیگر روی IOS 11 کار نمی کنند ممکن است یک خبر بد باشد. علت این که اپ های ۳۲ بیتی جای خود را به اپ های ۶۴ بیتی داده اند حتما دلیلی فنی داشته اما نگران اپلیکیشن های خود نباشید چرا که تمامی آن ها تا آن جا که امکان داشته قابلیت به روز رسانی به نسخه جدید ۶۴ بیتی دارند پس کافی است نام آن ها را بدانید و آن ها را از طریق اپ استور بروز رسانی کنید حتی می توانید این اپ ها را به محض باز کردن در ای او اس ۱۱، بروز رسانی کنید چرا که یک صفحه پاپ آپ در این باره به شما کمک می کند که این کار را سریع تر انجام دهید که نمونه اش در عکس زیر آورده شده است:

متفاوت زوم کنید!

زوم کردن عکس ها در ای او اس، کمی متفاوت و البته ترفند پذیر بوده است اما حالا این کار خیلی ساده تر شده است. گاهی بزرگ کردن به سادگی صورت می گرفت اما کوچک کردن تصویر در ای او اس کمی دردسر داشت اما حالا می توانید با دوبار تپ کردن و کشیدن انگشت به بالا تصاویر را بزرگ کرده و به تناسب، با دوبار تپ کردن و کشیدن تصویر به پایین، آن را کوچک کنید.

صفحه ورود رمز کمی تغییر کرده است!

البته تضمینی نمی دهیم که از این تغییر هیجان زده شوید اما خب تغییرات کوچکی روی این صفحه ایجاد شده که می تواند تنوع ساز باشد. در زیر می توانید دو حالت برای ای او اس جدید و قدیم را مشاهده کنید

این نمایشی از صفحه ورود کد در ای او اس ۱۰ می باشد و بعدی نیز برای IOS 11 معرفی شده است:

راستش را بخواهید من فقط از تغییرات رنگ در این دو مود راضی بودم.

ماشین حساب هم تغییر چهره داده است

یکی دیگر از تغییرات نه چندان عجیب و غریب در ای او اس جدید این بوده که ماشین حساب را از حالتی به حالت دیگر تبدیل کرده است. آی او اسی ها خوب می دانند که در IOS 10 به قبل ماشین حساب به صورت دکمه های مربعی بوده است اما اپل زحمت کشیده و برای ایجاد تنوع ان را حالت گرد شده درآورده است که شات آن را در زیر مشاهده می کنید:

چند آیتم را همزمان انتقال دهید

این موضوع درست زمانی کاربرد دارد که می خواهید آیتم هایی را با هم مرتب کنید. فرض کنید در حال ویرایش صفحه اول هستید، می خواهید پاره ای از اپ ها و یا فولدرها را گروه بندی کنید. بدین ترتیب نیازی نیست که تک تک فولدرها را به پوشه ای خاص ببرید. کافی است یکی را انتخاب و دیگری را به آن اضافه کنید. اینگونه خیلی کارها سریع پیش می رود:

آیکون باتری هم از تغییر بی نصیب نماند

نسبت به تغییر باتری در IOS 11 تا کسی مستقیما چیزی نگوید، دیگران کم پیش می آید که درست متوجه شوند اما جالب این جاست که اپل برای آن هم برنامه ریزی داشته است. در این اسکرین شات می توانید تغییرات را مشاهده کنید:

بدین ترتیب می توانید جزییات و تغییرات کاربری در ای او اس ۱۱ را به صورت زیر در اختیار بگیرید. البته این بخشی از این تغییرات بود که در ادامه آن ها را در پست های بعدی معرفی خواهیم کرد.

در این باره دیدگاه های خود را با گویا آی تی در میان گذاشته و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی قرار دهید و البته منتظر قسمت دوم باشید.

نقد و بررسی مینی پی‏‌سی Remix Mini؛ کوچک و کارآمد!

/در , , , , , , , , , , , , /توسط

تا مدت‏ها پیش، تجربه سیستم‌عامل‌های دسکتاپ بر روی کیس‌های بزرگ یا لپ‌تاپ‌‏های کوچک و سبک امکان‌پذیر بود اما با ظهور مینی پی‌سی (Mini PC)، دریچه‎ای تازه به سوی کاربران گشوده شد تا لذت استفاده از سیستم‎عامل‌های دسکتاپ را با خرید یک محصول بسیار کوچک (در حد و اندازه‎های مودم) تجربه نمایند. با گسترش مینی‌ پی‎سی‌ها و استقبال کاربران از آن‎، نمونه‎های متنوع‎تری وارد بازار شد که از جمله آن‏ها می‎توان به مینی‌ پی‌سی‌های گیمینگ اشاره کرد که ابعادی برابر با کنسول‌های بازی دارند و قدرت آن، رایانه‎های شخصی را گیمینگ عظیم‌الجثه را به چالش می‎کشد و این اواخر نیز، مینی کامپیوترهای اندرویدی وارد بازار شده است. در ادامه، نگاهی به اولین مینی‎ پی‌سی اندرویدی بازار یعنی Remix Mini خواهیم داشت. برای جزئیات بیشتر در ادامه مطلب با وب‎سایت گویا آی‎تی همراه باشید.

Remix Mini با نسخه شخصی‌سازی شده سیستم‎عامل اندروید یعنی Remix OS همراه شده است (در واقع، رابط‌کاربری سیستم‎عامل اندروید در مانیتورهای بزرگ بهینه شده است و با تغییراتی اندک، اجرای تمامی برنامه‎ها بر روی مانیتور یا سینمای خانگی امکان‏پذیر خواهد بود) و تجربه استفاده از آن، مانند کار با رایانه‎های مبتنی بر سیستم‎عامل ویندوز لذت‎بخش خواهد بود.

Remix Mini توسط شرکت Jide توسعه یافته است و پیش از اینکه این محصول به صورت انبوه وارد بازار شود، شرکت سازنده با ارائه در آن Kickstarter توانست مبلغ لازم را برای تولید این مینی پی‌سی اندرویدی جمع‌آوری نماید. طراحی Remix Mini بسیار ساده است و همان‌طور که گفته شد، ابعاد آن در حد و اندازه مودم‌های ADSL است؛ به‌طوریکه حمل آن بسیار ساده بود و می‌توان با قرار دادن آن در کیف خود، این مینی‎ پی‌سی را به راحتی حمل نمایید. ابعاد Remix Mini برابر است با ۴٫۹ در ۳٫۵ در ۱٫۰ اینچ و وزن آن نیز به ۴۱۰ گرم می‏رسد.

Remix Mini

Remix Mini از دکمه پاور استفاده نمی‎کند و این موضوع به حفظ سادگی طراحی آن کمک نموده است. در بالای دستگاه، یک دکمه لمسی وجود دارد و با یک‎بار ضربه بر روی آن، دستگاه روشن می‎شود و ضربه مجدد، منوی پاور را فعال خواهد کرد. با توجه به قیمت پایین این مینی پی‌سی (Remix Mini در واقع نزدیک به ۷۰ دلار قیمت دارد و با پرداخت ۳۸۰ هزار تومان در داخل کشورمان قابل خریداری است)، نباید انتظار مشخصات سخت‎افزاری قدرت‎مندی را از Remix Mini داشته باشید و اجرای برنامه‎های معمول مانند یوتیوب، آفیس و کروم تنها کاری است که می‌توانید با این مینی‎ پی‌‎سی انجام دهید.

Remix Mini به پردازنده چهار هسته‎ای مجهز شده است و چهار هسته پردازشی با فرکانس ۱٫۲ گیگاهرتز به آن قدرت می‎دهد و تنها دو گیگابایت حافظه رم نیز برای آن درنظر گرفته شده است. ۱۶ گیگابایت حافظه حافظه داخلی، نیز مینی پی‌سی Remix Mini را به انتخابی نه‎چندان ضعیف مبدل می‎سازد. البته امکان ارتقای فضای ذخیره‎سازی با استفاده از یک حافظه میکرو SD وجود دارد. حافظه داخلی از نوع eMMC بوده و با استفاده از حافظه میکرو SD، می‎توانید فضای ذخیره‌سازی را حداکثر تا ۱۲۸ گیگابایت افزایش دهید.

پردازشگر گرافیکی Mali 400 MP2 نیز، پردازش محتوای گرافیکی را برعهده دارد و با توجه به مشخصاتی که از آن سراغ داریم؛ اجرای بازی‏های گرافیکی به امری محال برای Remix Mini مبدل خواهد شد.

Remix Mini

بر روی این مینی‏ پی‌سی، درگاه Ethernet قرار دارد و خروجی HDMI به همراه جک هدفون، از دیگر درگاه‎های ارتباطی خواهد بود که برای Remix Mini درنظر گرفته شده است. این مینی‏ پی‎سی تنها به دو درگاه یواس‎بی ۲٫۰ مجهز شده است و هیچ درگاه یواس‎بی ۳٫۰ بر روی بدنه آن وجود ندارد؛ به همین جهت، امکان انتقال اطلاعات بر روی حافظه‌های اکسترنال با سرعت بالا وجود ندارد اما با توجه به ماهیت کلی Remix Mini به عنوان یک مینی پی‌سی ارزان‌قیمت، به شرکت سازنده بابت عدم تجهیز این دستگاه به درگاه یواس‏‌بی ۳٫۰ نباید خرده گرفت.

مینی‌ پی‌سی Remix Mini از اتصال وای‌فای پشتیبانی می‏کند و بلوتوث ۴٫۰، از دیگر قابلیت‌هایی است که این رایانه همراه کوچک با خود یدک می‎کشد. کمبود تعداد پورت‌های یواس‌بی ۲٫۰، چندان آزاردهنده نخواهد بود زیرا با استفاده از یک هاب، می‌توانید به تعداد پورت بیشتری دسترسی داشته باشد؛ البته به هیچ عنوان به یواس‌بی ۳٫۰ دسترسی نخواهید داشت!

درون جعبه Remix Mini، کابل HMDI قرار دارد و آداپتور برق شهری، استفاده از آن‎را امکان‎پذیر خواهد نمود. برای محدود کردن خروجی صدا مینی‎ پی‎سی Remix Mini، می‌توان از یک هدفون با جک ۳٫۵ میلی‎متری استفاده کرد یا حتی می‎توانید خروجی صدا را به بلندگوهای استریو انتقال دهید؛ در این زمینه، هیچ محدودیتی وجود نخواهد داشت.

همان‏طور که بالاتر گفته شد، مینی پی‌سی Remix Mini به پردازنده چهار هسته‌ای Cortex A53 مجهز شده است (این هسته‎های پردازشی عملکرد تقریباً ضعیفی دارند) و به همین جهت، تنها اجازه خواهید داشت تا از برنامه‌هایی نظیر آفیس، کروم یا یوتیوب بر روی مینی پی‌سی خود استفاده نمایید و در اجرای بازی‌های گرافیکی عرضه شده برای سیستم‎عامل اندروید، Remix Mini رفیق نیمه راه می‎شود!

هنگام اجرای مجموعه آفیس بر روی Remix Mini، برنامه‎هایی نظیر ورد یا اکسل به فرم نسخه دسکتاپ خود بر روی رایانه‎های ویندوزی قابل استفاده خواهد بود. البته برخی گزینه‎ها در نسخه اندرویدی مجموعه آفیس وجود ندارد که در نسخه‎های دسکتاپ این مجموعه ارائه می‎شود؛ اگر استفاده شما از مجموعه آفیس به تایپ و … محدود باشد، نبود این قابلیت‎ها چندان جلب توجه نخواهد کرد.

Remix Mini

با وجود محدودیت‎های Remix Mini به عنوان یک مینی پی‌سی اندرویدی، احتمالاً به دنبال استفاده از آن با اتصال یک صفحه‎کلید و ماوس از Remix Mini خواهید بود. برای کاربرانی که در خارج از ایران زندگی می‎کنند، عدم پشتیبانی Remix OS 2.0 از زبان فارسی چندان آزاردهنده نخواهد بود اما در صورتی‎که در ایران هستید، نمی‎توان از این مینی پی‌سی برای تایپ مقالات به زبان فارسی استفاده نمود؛ مشکلی که استفاده از Remix Mini را بیش از پیش، بی‌فایده خواهد نمود!

هم‏چنین، میان‎برهای موجود بر روی صفحه‎کلید برای تعویض زبان و … پاسخ‎گو نیست و این، یکی دیگر از موارد آزاردهنده‎ای است که در Remix Mini وجود دارد. با این‏حال، برخی از میان‎برهای صفحه‌کلید نظیر Alt + Tab، Ctrl + C، Ctrl + X و … که از آن برای جابه‎جایی میان پنجره‎های در حال اجرا، کپی از یک متن و Cut نمودن آن وجود دارد، هم‎چنان در Remix OS 2.0 پشتیبانی می‎شود و این مینی‎ پی‎سی اندرویدی، نسبت به آن‎ها پاسخ‎گو است.

با این تفاسیر، احتمالاً Remix Mini را تنها یک رایانه‎ ارزان‎قیمت اندرویدی خواهید یافت که برای اجرای برنامه‎های سبک و یا جست‎وجو در اینترنت به زبان انگلیسی کاربرد خواهد داشت؛ باید گفت که دقیقاً چنین است و Remix Mini به هیچ عنوان قابل مقایسه با رایانه‎های ویندوزی یا حتی نمونه‎های مشابه با سیستم‎عامل ویندوز مایکروسافت نخواهد بود.

علاوه‏براین، برخی از برنامه‎ها از اجرا در حالت Full Screen در سیستم‎عامل Remix OS 2.0 سرباز زده و به شکل یک پنجره کوچک اجرا می‏شود. به همین جهت، استفاده از آن‎ها شما را به دلیل ابعاد کوچک‎شان، به زحمت می‌اندازد. با این وجود، برنامه‎هایی مانند کروم یا یوتیوب در حالت Full Screen اجرا می‌شود و در هنگام اجرای مرورگر نیز، امکان جابه‎جایی تب‎های باز وجود دارد و قابلیت‎های آن با نسخه ویندوزی کروم، چندان متفاوت نیست.

کاربران در صورت تمایل، می‌توانند اندازه پنچره‏های در حال اجرا را تغییر دهند؛ برنامه‌ها را Minimize نمایند و در صورتی‎که برنامه مدنظرتان پشتیبانی نماید، حتی می‎توانید آن‎را به صورت فول اسکرین (Full Screen یا تمام صفحه) اجرا کنید؛ این قابلیت برای پخش فیلم در گوگل کروم یا مشاهده ویدیوهای برنامه یوتیوب کاربرد خواهد داشت. اجرای ویدیو با رزولوشن ۴K بر روی Remix Mini وجود دارد اما از آنجایی‎که این مینی پی‌سی حداکثر از رزولوشن Full HD با ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل پشتیبانی می‎کند، این ویژگی چندان به چشم نمی‌آید.

Remix Mini

در پایین صفحه‌ اصلی Remix OS 2.0، تسک‌بار قرار دارد و چینش المان‎های آن، مانند سیستم‎عامل ویندوز ۱۰ مایکروسافت است. تعدادی دکمه در گوشه سمت چپ وجود دارد و برای دسترسی به اپ دراور، باید با ماوس، لوگوی موجود در گوشه سمت چپ را انتخاب کنید. با انتخاب این لوگو، لیست برنامه‏‎ها به صورت عمودی قابل پیمایش است و می‎توانید برنامه مدنظر خود را با کلیک نمودن بر روی آیکون مربوط به آن، اجرا کنید.

سیستم‎عامل Remix OS 2.0 بر مبنای اندروید لالی‌پاپ ۵٫۱ توسعه یافته است و متاسفانه، هیچ آپدیت جدیدی برای Remix Mini از اردیبهشت‏ ماه ۱۳۹۵ منتشر نشده. به همین جهت، اگر امیدوار هستید که Remix Mini در آینده بتواند از زبان فارسی با صفحه‎کلید پشتیبانی نماید، بیهوده منتظر خواهید بود. با این وجود، در Remix OS قابلیتی مانند برنامه ویندوز اینسایدر سیستم‌‏عامل ویندوز ۱۰ وجود دارد که کاربران با عضویت در آن، می‎توانند نسخه‌‏های آزمایشی جدید را تجربه نمایند. البته، همان‏طور که گفته شد؛ پشتیبانی نرم‌افزاری از این دستگاه تقریباً به پایان رسیده است.

در بازه قیمتی کم‌تر از ۵۰۰ هزار تومان، مینی پی‌سی‎های چندانی وجود ندارد؛ حداقل در بازار ایران، این‎طور است. با این وجود، Remix Mini با سیستم‏عامل اندروید یکی از بهترین انتخاب‎هایی خواهد بود که می‎توان برای تجربه این پلت‌فرم بر روی نمایشگرهای بزرگ داشت. تجربه استفاده از برخی برنامه‏‌ها مانند گوگل کروم، مانند نسخه دسکتاپ آن‎ها برای سیستم‎عامل ویندوز است و می‏توانید بین پنجره‎ها به سادگی جابه‎جا شده یا موقعیت آن‎ها را تغییر دهید. اجرای برنامه یوتیوب و یا پخش‌کننده‎های دیگر به منظور مشاهده فیلم با استفاده از Remix Mini لذت‏بخش خواهد بود و البته نباید از ابعاد بسیار کوچک این مینی پی‎سی صرف‏نظر نمود.

هرچند، این Remix Mini و از همه مهم‏تر، پلت‎فرم آن یعنی Remix OS 2.0 بدون عیب نیست؛ یکی از مشکلات آن، عدم پشتیبانی برخی از برنامه‎ها از حالت Full Screen است و به همین جهت، تعدادی از اپلیکیشن‎ها به صورت پنجره‏ای کوچک اجرا می‎شود.

مشکل دیگر نیز به عدم پشتیبانی سیستم‎عامل Remix OS 2.0 از زبان فارسی مربوط می‎شود؛ به همین جهت، باید همواره به صورت انگلیسی در اینترنت جست‎وجو نمایید یا استفاده از مجموعه آفیس تنها برای ساختن اسناد جدید به زبان انگلیسی کاربرد خواهد داشت؛ این محدودیت حداقل در کشورمان، آزاردهنده است. علاوه‌براین، Remix Mini حافظه داخلی محدودی دارد و این موضوع در ذخیره محتوای مدنظرتان، مشکل‌ساز خواهد شد؛ هرچند، می‎توانید با اتصال یک هاب به این مینی پی‎سی، از هارد اکسترنال برای ذخیره‎سازی محتوای بیشتر کمک بگیرید یا در صورتی‎که به دنبال نصب یک برنامه حجیم اندرویدی هستید، افزایش فضای ذخیره‏سازی با استفاده از حافظه میکرو SD مناسب‌ترین راه خواهد بود.

در صورتی‎که مایل به خرید مینی پی‏‌سی Remix Mini هستید، می‏‌توانید با پرداخت ۳۷۹ هزار تومان آن‎را خریداری نمایید. این رایانه قابل‏‌حمل و کوچک، توسط وب‌سایت www.digikala.comبه فروش می‌‏رسد و در صورت خرید آن نیز، مینی پی‏سی Remix Mini تا یک سال گارانتی خواهد داشت.

لیست مشخصات‏‌فنی مینی‏ پی‏‌سی Remix Mini در ادامه آمده است:

نام Jide Remix Mini
قیمت ۷۰ دلار / ۳۸۰ هزار تومان
گارانتی دارد
پردازنده Allwinner با چهار هسته Cortex A53 با فرکانس ۱٫۲ گیگاهرتز
سیستم‌‏عامل Remix OS 2.0 (نسخه شخصی‌سازی شده سیستم‎عامل اندروید لالی‌پاپ ۵٫۱)
پشتیبانی نرم‎افزاری به پایان رسیده است
حافظه رم دو گیگابایت DDR3
حافظه داخلی ۱۶ گیگابایت
خروجی HDMI دارد؛ حداکثر رزولوشن، Full HD
درگاه USB 2.0 دارد؛ دو درگاه USB 2.0
درگاه USB 3.0 ندارد
جک هدفون دارد
پشتیبانی از حافظه SD دارد؛ حداکثر تا ۱۲۸ گیگابایت
پشتیبانی از وای‎فای دارد
Wi-Fi 802.11b/g/n
پشتیبانی از بلوتوث دارد

بلوتوث ۴٫۰

منبع: گویا آی‏‌تی

چگونه کیفیت دوربین OnePlus 3 و ۳T را افزایش دهیم؟

/در , , , , , , , , /توسط

زمانی که قصد داریم به بررسی گوشی های OnePlus 3 و ۳T  بپردازیم همه معتقدیم که وضعیت سخت افزاری این گوشی ها بسیار عالی هستند اما از آن جا که این دو گوشی سخت افزارهای عالی ای دارند، کیفیت خوبی برای ضبط عکس و دوربین در آن مشاهده نشده و علت آن هم ضعف نرم افزاری است. وقتی که پای کیفیت تصویر به میان می آید، این وضعیت نرم افزاری دستگاه ها است که خود را به نمایش می گذارد و تا حد زیادی ارتباط پیدا می کند.

حالا برای گوشی های وان پلاس به هر دلیلی، سخت افزار و نرم افزار به گونه ای امیخته نشده اند که بتوانند تصاویر با کیفیتی بگیرند. با این حال، ما روشی جایگزین پیدا کرده ایم که می تواند تا حد زیادی کیفیت دوربین را در این گوشی ها افزایش دهد تا کاربران بتوانند فیلم های خوبی بگیرند و عکس های با کیفیتی ثبت کنند. بدین منظور به نیازمندی ها دقت کنید:

نیازمندی ها برای افزایش کیفیت دوربین گوشی های OnePlus 3 و ۳T

اولین چیزی که باید در دسترس داشته باشید یک گوشی OnePlus 3 و ۳T  روت شده است.

در ادامه TWRP نیز باید نصب شده باشد

و در نهایت  firmware پیش فرض یا OxygenOS بر اساس کاستوم رامی که نصب شده است.

Snapdragon Camera را می شناسید؟

اگر از نیازمندی هایی که در بالا گفته ایم اطمینان دارید، حالا نوبت به این می رسد که اپلیکیشن جادویی را نصب کنید که می تواند دوربین را کمی تا حدودی زیر  و رو کند و آن را ارتقا بدهد. فایل فشرده این اپلیکیشن را از لینک زیر دانلود کنید

Download the Snapdragon Camera ZIP for OnePlus 3 & 3T (.zip)

 

TWRP و نصب اپلیکیشن تحت ریبوت TWRP

بعد از اینکه اپلیکیشن را دانلود کردید نمی توانید آن را فورا نصب کنید چرا که باید وارد مود ریبوت شوید. برای این منظور، دکمه پاور را محکم فشار دهید تا دکمه ریبوت را مشاهده کنید. وقتی این دکمه را دیدید آن را لمس کنید و بعد Recovery. را بزنید. در چنین شرایطی یک بک آپ NANDroid ایجاد می شود. این یک روش محافظتی است که مزایای زیادی دارد که البته در این مقاله جای بحث ندارد.

بعد از اینکه یک بک آپ NANDroid ایجاد کردید، به منوی اصلی TWRP برگردید، و Install را لمس کنید. بعد از این، کمی صفحه را زیر و بالا کنید تا بتوانید Downloads را مشاهده کنید. در این پوشه باید بتوانید فایل زیپ دانلود شده ای که در لینک بالا آن را دانلود کرده اید پیدا کنید.

عملیات نصب و فلش شدن را دنبال کنید تا اینکه اپلیکیشن نصب شود. در نهایت Reboot system را انتخاب کنید تا با انجام این عمل نصب تکمیل شود.

تنظیم مجوز ها

زمانی که شما اپلیکیشن مورد نظر را نصب کردید، باید به این اپلیکیشن اجازه دهید تا هم به سخت افزار گوشی و هم به نرم افزار گوشی دسترسی داشته باشد. در واقع شما مجوز این امر را صادر می کنید. ایجاد کیفیت عالی برای دوربین و عملکرد آن منوط به این است که این دو یعنی سخت افزار و نرم افزار به هم گره خورده و عملیات را با هم انجام دهند. بنابراین نیاز به پاره ای تنظیمات دارید. برای این کار از بخش تنظیمات به دنبال منوی Apps باشید. وقتی وارد لیست اپلیکیشن ها شدید، اپلیکیشن Snapdragon Camera را پیدا کنید که هم اکنون آن را نصب کرده اید. بعد از این که آن را یافتید، روی App Permissions ضربه بزنید. باید در این بخش اجازه دسترسی به پاره ای موارد به این اپ بدهید که  از جمله حداقل باید این مجوز ها به Camera، Microphone و Storage داده شود.

نکته: اگر شما هنگام عکس گرفتن یا استفاده از دوربین از قابلیت geotag هم استفاده می کنید باید مجوز لوکیشن هم به آن بدهید که به عنوان Location نشان داده شده است. همچنین ممکن است بخواهید بعد از اینکه شات هایی گرفتید، حاصل کار خود را به دوستان خود نیز ارسال کرده و تصاویر و فیلم ها را به اشتراک بگذارید. در صورتی که مجوز Contacts را تنظیم نکرده باشید نمی توانید این کار را انجام دهید بنابراین بخاطر اطمینان بیشتر همین حالا این مجوز را هم تنظیم کنید.

لیست مجوز ها را در بالا مشاهده می کنید.

حالا از این اپلیکیشن لذت ببرید

زمانی که شما لیست مجوز ها را مشاهده کردید و آن چه را که لازم دانستید صادر کردید، به عقب برگردید و اپلیکیشن را باز کنید. دقت کنید که ابتدای امر، برنامه یک خود آموز دارد که طی آن به شما یاد می دهد که چگونه، با اپلیکیشن ارتباط برقرار کنید. برای این منظور تصویری نظیر زیر مشاهده می کنید

این برنامه یک برنامه عکس برداری و فیلم برداری ساده نیست. در این اپلیکیشن می توانید امکانات، منو ها و مود های مختلفی را مشاهده کنید که می تواند به هر نحوی تجربه خوبی از عکس برداری را در اختیارتان قرار دهد. بدین منظور می توانید به سادگی از منو ها استفاده کنید.

در بالا پاره ای از بخش های در دسترس در این اپلیکیشن در اختیار شما قرار داده شده که مشاهده می کنید. حتی نوع عمودی یا افقی بودن فیلم برداری، فیلتر ها، مود ها و همه و همه در منو ها گنجانده شده اند و می توانید از آن ها استفاده کنید.

لازم است که باز هم ذکر کنیم که این اپلیکیشن بر روی گوشی های روت شده عمل می کند و نمی توان آن را روی گوشی های معمولی، اجرا کرد. اما مطمئنا برای گوشی های معمولی هم روش هایی برای ارتقای کیفیت دوربین وجود دارد. بدین منظور اگر تجربه ای دارید دیدگاه های خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

چگونه به تلویزیون HD خود هدفون بلوتوث وصل کنیم؟

/در , , , , , , /توسط

استفاده از هدفون بیسیم برای تماشای برنامه‌های تلویزیون یکی از روش‌های مناسب برای جلوگیری از پرت شدن حواس سایر اعضای خانه است. با ما همراه باشید تا نحوه‌ی وصل کردن این هدفون‌ها به تلویزیون را به شما نشان دهیم.

 

چرا باید چنین کاری بکنم؟

 

در ابتدای امر دو سوال اساسی وجود دارد: «اصلاً چرا باید به تلویزیون HD هدفون وصل کرد؟» و «چرا به جای هدفون‌ّهای بلوتوث نباید از هدست‌های RF (فرکانس رادیویی) استفاده کرد؟»

 

دلایل گوناگونی برای وصل کردن هدفون به تلویزیون وجود دارد. اگر قدرت شنوایی کاربر پایین آمده یا فرد نمی‌تواند با سایر اعضای خانه روی میزان صدای تلویزیون به توافق برسد، با استفاده از هدفون می‌توانید به رضایت حداکثری دست یابید. اگر می‌خواهید فیلم ببینید یا بازی کنید اما می‌ترسید اعضای خانه را از خواب بیدار کنید، هدفون‌های بیسیم پاسخ مناسبی به این معضل است.

 

حالا باید بگوییم که چرا هدفون بلوتوث را به هدست‌هایی که از فرکانس‌های رادیویی استفاده می‌کنند ترجیح می‌دهیم؟ حقیقت این است که هر کدام از این فناوری‌ها مزایا و معایب مختلفی دارند. یک هدست بیسیم RF خوب مثل Sennhesier RS120 ($60) نسبت به بسیاری از هدست‌های بلوتوث کیفیت صدا و رنج شنوایی بهتری دارد. اما هدست‌های RF برای وصل شدن به تلویزیون شما به بیس انتقال بزرگتری نیاز دارند که مقدار آن با توجه به ایستگاه شارژ تا دو برابر هم می‌شود. علاوه بر این، در صورتی می‌توانید از این هدفون‌ها استفاده کنید که کل فرستنده را به آن دستگاه وصل نمایید (این یعنی مثلاً نمی‌توانید هدفون Sennhesier را با خودتان به داخل هواپیما ببرید). مضاف بر این هدست‌های اضافه گران هستند (برای نمونه همین هدفون Sennhesier RS120 شصت دلار قیمت دارد، و موارد مشابه هم کمتر از این مقدار نخواهند بود).

 

هدست‌های بلوتوث انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، چون می‌توانید آن‌ها را با هر دستگاهی که از بلوتوث پشتیبانی می‌کند جفت کنید و به این طریق استفاده از آن‌ها خیلی راحت‌تر است. با کمی خرج بیشتری می‌توانید دستگاهی بخرید که نه فقط به تلویزیون بلکه به موبایلتان هم وصل شود. به علاوه، چون هدفون‌های بلوتوث دیگر به خوبی فراگیر شده‌اند، ساده‌تر می‌توانید مدلی که مطابق نیازهای خودتان است را پیدا کنید و دیگر محدود به چند مدل RF نیستید.

 

البته در رابطه با هدفون‌های بلوتوث نکته‌ای وجود دارد که باید گفت. بعضی از مدل‌ها – به خصوص مدل‌های قدیمی‌تر – از لگ بسیار ناچیزی بین زمان خروج صدا از منبع و رسیدن آن به گوش‌های شما رنج می‌برند. وقتی موسیقی گوش می‌دهید یا بازی می‌کنید، این لگ خیلی ملموس نیست. ولی وقتی دارید ویدیو می‌بینید، حتی کوچک‌ترین لگ‌ها هم می‌تواند باعث غیرهماهنگ شدن صدا و تصویر شود. این موضوع باعث پرت شدن حواس فرد می‌شود. پس اگر می‌خواهید هدفون بلوتوث بخرید با خرج کردن مقدار بیشتری پول بهتر است دستگاهی تهیه کنید که از استانداردهای جدید و کم‌تاخیر بهره می‌برند.

 

چه چیزهای لازم است؟

 

وصل کردن هدفون بلوتوث به تلفن‌های هوشمند ساده است، چون بلوتوث مدت‌هاست که به عنوان یک قابلیت استاندارد بر روی موبایل‌ها وجود دارد. اما برخلاف انتظار، اکثر تلویزیون‌های جدیدی که باید از بلوتوث پشتیبانی کنند چنین امکانی ندارند. پس احتمالاً مجبورید خودتان این قابلیت را به دستگاه اضافه نمایید.

 

اولین مرحله برای انجام این کار این است که ببینید صدا در تلویزیون شما چگونه وجود دارد، سپس می‌توانید آداپتورهای مناسب را تهیه کرده و از اتصال صحیح هدفون بلوتوث خود اطمینان حاصل کنید.

 

تشخیص وضعیت دستگاه

 

اگر فقط یک تلویزیون دارید و هیچ دستگاه دیگری به آن وصل نیست، باید درگاه موجود در تلویزیون خود را بررسی کنید. اگر گیرنده یا سیستم صوتی خاصی دارید که همه‌ی منابع صوتی شما از آن‌جا تغذیه می‌شود، به جای تلویزیون باید آن دستگاه را بررسی نمایید. به این روش هدفون بیسیم جدید شما نه فقط برای تماشای تلویزیون، بلکه برای گوش دادن به موسیقی و هر محتوای صوتی دیگری که لازم داشته باشید کاربرد خواهد داشت.

 

چگونه به تلویزیون HD خود هدفون بلوتوث وصل کنیم؟

 

در تصویر بالا درگاه‌های مورد نیاز ما مشخص شده است. این تلویزیون سه نوع درگاه صوتی اولیه دارد که در مستطیل قرمز قابل مشاهده است. یک خروجی کامپوزیت چپ/راست (که در تصویر با عنوان L و R وجود دارد)، یک درگاه استاندارد ۳.۵ میلی متری (با عنوان AUDIO) و یک خروجی نوری TOSLINK (با عنوان OPTICAL).

 

البته این درگاه‌ها شاید در تلویزیون شما فرق داشته باشد، اما اکثر تلویزیون‌ها و گیرنده‌ها حداقل درگاه‌های نوری TOSLINK و درگاه ۳.۵ میلی متری یا کامپوزیت L/R را دارند. جک هدفون و جک‌های کامپوزیت L/R صدا را در قالب آنالوگ بیرون می‌دهند و به هیچ تبدیلی نیاز ندارند، ولی بسته به مدل آداپتور بلوتوث‌تان، شاید لازم باشد که یک آداپتور ارزان قیمت L/R به هدفون هم بخرید (مثل این مدل ۳ دلاری).

 

اگر تلویزیون شما به هر دلیلی خروجی آنالوگ ندارد و فقط خروجی TOSLINK دارد، لازم است یک مبدل صوتی دیجیتال به آنالوگ هم تهیه کنید. ما با موفقیت توانستیم از مبدل Portta PETDTAP استفاده کنیم. با وجود این که مبدل‌های نوری به آنالوگِ خوب قیمتی کمتر از ۱۵ دلار دارند، ولی قبل از خرید باید حواستان به درگاه‌های دستگاه باشد.

 

انتخاب فرستنده‌ی بلوتوث

 

کار بعدی شما انتخاب فرستنده‌ی بلوتوث است. این دستگاه به یکی از خروجی‌های صوتی تلویزیون یا گیرنده‌ی شما وصل می‌شود، و سپس با هدفون بلوتوث‌تان جفت می‌گردد. در هنگام خرید آداپتور بلوتوث باید دو عامل را در نظر بگیرید.

 

اولین و مهم‌ترین چیز این است که باید آداپتوری بگیرید که از aptX low-latency پشتیبانی کند. کدک aptX low-latency، همان طور که از نام آن پیداست، الگوریتم‌های بلوتوث فشرده‌سازی کم تاخیر است که در صورت جفت شدن با هدفون‌هایی که از aptX پشتیبانی می‌کنند، تاخیر صدا را به حداقل می‌رساند. تفاوت قیمت بین فرستنده‌های قدیمی بلوتوث و مدل‌های جدید مجهز به aptX خیلی ناچیز است، پس دلیلی ندارد که مدل‌های جدیدتر را نگیرید. اگر محصول مورد نظر شما aptX low-latency ندارد، به دنبال یک مدل دیگر بگردید.

 

دومین چیز این است که اگر تصمیم دارید آداپتوری بخرید که به جای یک جفت با دو هدفون از آن استفاده کنید، مثلاً برای خودتان و همسرتان، این نکته را حتماً در نظر داشته باشید. چرا که پیدا کردن آداپتور بلوتوثی که به خودی خود از چندین هدفون پشتیبانی کند سخت است، و یافتن دستگاهی که در هر دو ارتباط به کدک aptX مجهز باشد از آن هم مشکل‌تر است. اگر مدل ارزان‌تری مثل این مدل را خریدید یکی از دو حالت زیر برایتان پیش می‌آید: فقط یکی از هدفون‌ها از aptX بهره خواهد برد، یا در سناریوی بدتر aptX کلاً خاموش می‌شود و هیچ کدام از هدفون‌ها قادر به استفاده از آن نخواهند بود.

 

با در نظر گرفتن این ملاحظات، برای شما چند توصیه داریم. اول این که آداپتور محبوب و فعلی ما Avantree Dual Link Priva III است. با پرداخت ۴۵ دلار می‌توانید آداپتوری داشته باشید که نه تنها از aptX بهره می‌برد، بلکه از این قابلیت می‌توان بر روی دو هدفون همزمان استفاده کرد. ما در گذشته هم از Avantree Priva II راضی بودیم و حالا با پشتیبانی از aptX دوگانه بیش از پیش خوشحالیم. اگر می‌خواهید در لحظه از دو هدفون به طور همزمان استفاده کنید، این آداپتور بهترین گزینه برای شماست.

 

اگر فقط از یک جفت هدفون استفاده می‌کنید یا بودجه‌ی مورد نظرتان کمتر از ۲۵ دلار است، گزینه‌های بسیاری پیش روی‌تان است. فرستنده‌های بلوتوث زیادی در بازار موجود می‌باشد. در میان آن‌ها، ما Rockrok 2-1 با قیمت ۲۶ دلار را پیشنهاد می‌کنیم. این دستگاه با قیمت مناسب خود دارای دو ویژگی جالب است: باتری داخلی و توانایی فرستندگی و گیرندگی. یعنی با استفاده از این آداپتور نه تنها می‌توانید از تلویزیون به هدفون صدا بفرستید بلکه به کمک آن می‌توانید هر بلندگویی را به بلندگوی بلوتوث یا هر هدفونی را به هدفون بلوتوث تبدیل نمایید. در رنج قیمتِ زیر ۲۵ دلار کیفیت محصولات به شدت افت پیدا می‌کند و پشتیبانی از aptX کم تاخیر هم ناپدید می‌شود (پس اگر آداپتوری با قیمت ۱۲ دلار پیدا کردید، به یاد داشته باشید که یک جای کار می‌لنگد).

 

انتخاب هدفون بلوتوث

 

هدفون‌های بلوتوث بسیاری در بازار موجود است. درست مثل بازار هدفون‌های معمولی، هدفون‌هایی از ۲۰ دلار تا هدفونی هم‌قیمت یک اتومبیل هم وجود دارد. اگر برای استفاده از فیلم و بازی می‌خواهید هدفون بگیرید، حتماً دنبال مدلی باشید که از کدک کم تاخیر aptX پشتیبانی کند تا بتوانید از فرستنده‌ی aptX استفاده کنید.

 

اگرچه بحث راهنمایی برای خرید یک هدفون خوب در این مقال نمی‌گنجد، ولی برای آن‌هایی که به دنبال یک دستگاه ارزان و نسبتاً خوب هستند می‌توانیم هدفون Avantree Audition aptX را به قیمت ۵۵ دلار یا هدفون Naztech XJ-500 را به قیمت ۴۹ دلار پیشنهاد کنیم.

 

اما اگر هدفون سیمی فعلی خود را دوست دارید و نمی‌خواهید دوباره هزینه‌ای صرف یک هدفون بیسیم بکنید، همان طور که بالاتر گفتیم، به یک فرستنده‌ی بلوتوث برای تلویزیون و بعد به یک گیرنده‌ی بلوتوث برای وصل کردن هدفون به آن نیاز دارید. Rockrok 2-1 یکی از گزینه‌های خوب برای این مورد است که می‌تواند به عنوان گیرنده هم کار کند. آن را در حالت گیرندگی قرار دهید و با فرستنده‌ی خود جفت کنید، سپس هدفون‌های سیمی خود را به آن وصل نمایید.

 

چه از Rockrok استفاده کنید چه از مدل‌های دیگر، مهم‌ترین ویژگی که (که در کنار پشتیبانی از aptX) باید مورد توجه قرار دهید باتری داخلی است. به کمک این باتری می‌توانید دستگاه را کنار لپتاپ یا مبل قرار دهید، بنابراین لازم نیست دائماً آن را به برق وصل کنید.

 

چگونه آن را نصب و راه‌اندازی کنیم؟

 

مجموع زمانی که برای انتخاب و خرید آداپتور بلوتوث و هدفون صرف می‌کنید نسبت به زمانی که برای نصب و اندازی سیستم صرف می‌شود خیلی بیشتر است، چون کل فرآیند دوم از چند گام ساده فراتر نمی‌رود.

 

در بخش قبلی این مقاله گفتیم که باید مدل خروجی صوتی تلویزیون یا گیرنده‌ی خود را پیدا کنید. حالا وقت آن است تا همه چیز را وصل نمایید. اگر خروجی ۳.۵ میلی متری یا کامپوزیت L/R دارید، می‌توانید گیرنده‌ی بلوتوث را به طور مستقیم با استفاده از آداپتور هدفون-به-کامپوزیت به همان خروجی‌ها وصل کنید.

 

 

اگر از درگاه صوتی نوری استفاده می‌کنید، باید مبدل TOSLINK را هم به مجموعه اضافه کنید، به شکلی که خروجی TOSLINK تلویزیون یا گیرنده به مبدل وصل شود و سپس آداپتور بلوتوث را به مبدل وصل نمایید. در تصویر بالا ما تلویزیونی داریم که مجهز به یک جک هدفون خروجی است، پس بدون استفاده از آداپتور به طور مستقیم می‌توانیم فرستنده را به تلویزیون وصل کنیم.

 

سپس کافی است هدفون را با فرستنده‌ی بلوتوث جفت نمایید. هنگام استفاده از Priva و اکثر مدل‌های مشابه، فقط باید دکمه‌ی اصلی دستگاه را فشار داده و نگه دارید تا چراغ آن شروع به چشمک زدن کند. سپس از روی هدفون دکمه‌ی جفت کردن را نگه دارید. بعد از چند ثانیه بین دو دستگاه یک پیوند برقرار می‌شود. اکنون می‌توانید صدا را از طریق هدفون آزمایش کنید.

 

چگونه به تلویزیون HD خود هدفون بلوتوث وصل کنیم؟

 

اگر نمی‌توانید صدایی بشنوید، و اگر نمی‌دانید که هدفون‌تان به درستی جفت شده یا نه، می‌توانید گیرنده‌ی بلوتوث را از تلویزیون جدا کرده و آن را به یک منبع صوتی دیگر (مثل جک هدفون روی موبایل) وصل کنید.

 

اگر در هنگام آزمایش با منبع صوتی دوم صدایی شنیدید، باید به منوی تلویزیون یا گیرنده‌ی خود رفته و به دنبال بخشی برای جک هدفون یا auxiliary speakers بگردید. بعضی از دستگاه‌ها صدا را به پورت‌های کمکی منتقل نمی‌کنند، پس مجبورید خودتان این کار را برایشان تعریف کنید. اما به طور کلی با صرف نظر کردن از این قضیه، کل فرآیند کار به سادگی آب خوردن است.

در این باره دیدگاه ها و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید و در بخش نظرات برای ما بنویسید که برند تلویزیون شما چیست و چگونه یک هدفون بلوتوثی را به آن وصل می کنید. همچنین این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.