اگر کامپیوترتان دچار مشکلاتی مثل قفل کردن‌های مداومشده است، یا در صفحه نمایش فقط یک صفحه آبی می‌بینید، یا سیستم بوت نمی شود، و یا سرعت سیستم تان به طور غیر طبیعی کند شده است، و مشکلاتی از این قبیل باید بدانید که سیستم‌تان از ناحیه هارد دیسکش دچار مشکل شده است.

هارد دیسک علاوه بر بالا بودن قیمتش، از لحاظ اطلاعاتش دارای اهمیت زیادی است، و ممکن است در صورت خرابی آن، درصد دسترسی به اطلاعاتش صفر شود؛ پس در صورت بروز هرگونه مشکل برای هارد، باید راه حل های برطرف کردن آن‌ها را هم بدانیم تا علاوه بر نگهداری اطلاعات، با خرابی کامل هارد هم رو به رو نشویم.

با ما در ادامه این مقاله و بررسی مشکلات و راه حل‌های خرابی هارد همراه باشید.

اگر از سیستم عامل‌های ویندوزی استفاده می‌کنید، مثل ۷،۸،۱۰ به راحتی می‌توانید از ابزار Check Disk که مایکروسافت برای تشخیص و بهبود مشکلات هارد در نظر گرفته است، استفاده کنید.

Check Disk چیست؟ و زمان استفاده از آن چگونه است؟

Chkdsk.exe که نام دیگر برنامه Check Disk است، به طور سیستمی در ویندوزها تعبیه شده است، و با اجرای آن به راحتی می‌توانید مشکلات احتمالی هاردتان را پیدا کنید و آن‌ها را رفع کنید.

اگر سیستم کامپیوتری و لپ تاپتان خیلی با خطر ضربه فیزیکی همراه نیست، بهتر است هر چندماه کوتاه، یک بار این برنامه را اجرا کنید تا مشکلات احتمالی هاردتان زودتر رفع و رجوع شود؛ البته این برنامه چون درایوها را یکی یکی اسکن می‌کند، پس مقداری زمان بر هم هست، ولی ارزش هاردتان را دارد.

 

حذف فایل‌های تکراری در ویندوز

اگر با محیط گرافیکی ویندوز برای اجرای این برنامه راحت تر هستید و بخواهید که فایل های تکراری را که در یک درایو خاص هستند پیدا کنید، باید برنامه Check Disk را اجرا کنید؛ برای این‌کار روی درایو مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه properties را انتخاب کنید.

حالا در این پنجره به زبانه Tools بروید.

کاربرنی که با ویندوز ۷ کار می کنند بر روی گزینه Check now کلیک کنند، و کاربرانی که ویندوز ۸،۱۰ دارند گزینه Check را انتخاب کنند.

 

اگر از ویندوز ۸ یا ۱۰ استفاده می کنید و در این مرحله مشکل هاردتان به صورت خودکار شناسایی نشد، می توانید از تشخیص دستی برای این کار استفاده کنید، برای این منظور مطابق تصویر زیر گزینه Scan drive را انتخاب کنید.

در این صورت با وجود تشخیص مشکل هاردتان، می بینید که سیستم برای رفع مشکل ریستارت نمی شود، چرا که این گزینه نمی تواند به صورت خودکار مشکلات هاردتان را بر طرف کند.

بعد از اینکه مشکل سیستم تان تشخیص داده شد، می توانید برای رفع مشکل از گزینه هایی که خود ویندوز در اختیارتان قرار داده استفاده کنید.

اما اگر این گزینه نتوانست که به خوبی درایو را بررسی کند و مشکلات احتمالی آن را تشخیص دهد بر روی close کلیک کنید.

اگر از ویندوز ۷ استفاده می کنید، بعد از انتخاب Check now در زبانه Tools، دو گزینه به نام Automatically Fix File System Errors و Scan For and Attempt Recovery of Bad Sectors هست، هر دو را فعال کنید و گزینه استارت را کلیک کنید؛ در ضمن از قبل باید همه برنامه های باز را ببندید، و سپس بعد از فعال کردن گزینه ها کامپیوتر را ریستارت کنید؛ چون ویندوز در حال پیدا کردن بد سکتورهاست و به طور خودکار هم خیلی از مشکلات هارد را برطرف می کند، ممکن است این عملیات چند ساعت از وقت سیستم شما را بگیرد. و در صورت تکمیل عملیات، دیگر ویندوز اجازه ندارد از سکتورهای خراب استفاده کند و حتی اطلاعاتی را که در کنار این بدسکتورها قرار دارند را می تواند  تا حد زیادی بازیابی کند.

 

 

اگر روی سیستم‌تان برنامه‌های بازی هست، و نم یخواهید که آنها را ببندید، دو گزینه موجود برای شما فعال نمی شود؛ پس بر روی Cancel کلیک کنید و سپس اجرای عیب یابی سیستم تان را با گزینه schedule a disk check به زمان دیگیری موکول کنید.

 

 

نحوه توقف زمان بندی برنامه Disk Check

گاهی برای ویندوز برنامه ریزی کرده اید که در صورت استارتاپ شدنش، برنامه Disk Check را هم اجرا کند؛ اگر الان از این انتخاب پشیمان شده اید می توانید از دستورات خط فرمان ویندوز به راحتی این اجرا را لغو کنید.

قبل از شروع باید با حساب کاربری مدیر یا Administrative سیستم را راه اندازی کنید، اما اگر الان وارد شده اید می توانید به منوی استارات بروید، در انجا عبارت command prompt را چستجو کنید و سپس بر روی آیکن آن راست کلیک کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

 

الان در صفحه کامند پرامت عبارت زیر را تایپ کنید، به جای واژه “C” می توانید نام درایو دلخواه خود را تایپ کنید و اینتر بزنید:

chkntfs c:

حالا پیغام زیر به شما نشان می‌دهد که چک دیسک، به صورت دستی زمان بندی شده است.

در صورتی که ویندوزبه صورت خودکار، اسکن هاردها را زمان بندی کرده باشد باید پیغام  Volume is dirty را برایتان نشان دهد؛ ین پیغام یعنی اینکه با استارتاپ شدن ویندوز، به طور خودکار ویندوز برنامه chkdsk.exe را اجرا خواهد کرد.

و اگر با شروع ویندوز، زمان بندی برای اجرای chkdsk در نظر گرفته نشده باشد، پیغام the volume is not dirty را بر روی صفحه می بینید.

حالا در صورتی که بخواهید می‌توانید اجرای زمان بندی چک دیسک را لغو کنید، برای این کار دستور زیر را تایپ کرده و Enter بزنید:

chkntfs /x c:

 

درست است که بعد از اینتر کردن دستورتان هیچ پیغامی مبنی بر لغو زمان‌بندی چک دیسک نمی بینید اما به طور خودکار بعد از اینکه سیستم تان را روشن کنید، ویندوز برنامه چک دیسک را اجرا نمی کند.

در هر صورت اگر به هر دلیلی فراموش کردید که زمان بندی را لغو کنید، به طور خودکار بعد از اجرای زمان بندی چک دیسک، ویندوز به شما ۶ ثانیه زمان می‌دهد تا بتوانید آن را لغو کنید.

 

 

اجرای دستور ChkDsk در محیط خط فرمان

اکثر کاربران برای کنترل بیشتر روی هاردشان ترجیح می دهند، که از محیط دستوری Command Prompt برای اجرای چک دیسک استفاده کنند؛ بعلاوه کاربران ویندوزهای ۸ و ۱۰ که نتوانسته اند از طریق محیط ویندوزی و مراحل بالا مشکل سیستم خود را پیدا کنند حتما باید برای بررسی کردن کامل هارد و رفع مشکل هاردشان از این محیط استفاده کنند.

برای باز کردن محیط خط دستوری می توانید کلیدهای ترکیبی ویندوز و X را نگهدارید، و سپس با انتخاب Command Prompt (Admin)، محیط به صورت دسترسی ادمینی برای شما باز می شود.

حال اگر از دستور chkdsk استفاده کنید، مشکلات سیستم تان به راحتی پیدا می‌شود و گزارشی از آن هم نمایش داده می‌شود ولی رفع نمی شود، چون با این دستور مجوز فقط خواندنی (read-only) برای بررسی هارد و درایو صادر می شود.

 

 

اگر می‌خواهید که علاوه بر تشخیص عیوب هاردتان، به رفع آن‌ها هم بپردازید پس، از قبل تمام فایل‌هایی را که در درایو مربوطه باز هستند، را ببندید و سپس دستور زیر را تایپ کنید:

chkdsk /f c:

 

 

می‌توانید با استفاده از دستور زیر، بد سکتورهای موجود در درایوتان را هم پیدا و رفع کنید:

chkdsk /r c:

 

طبق گزارشات، برنامه Chkdsk خیلی از مشکلات سیستم شما را پیدا و رفع می کند، و هاردتان دو مرتبه به روال عادی و قبلی خود کار می کند، و مشکلات سرعت، قفل کردن و.. هم رفع می شود.

نتیجه گیری:

هارد دیسک یکی از اجزای حیاتی برای کارایی سیستم های کامپیوتری محسوب می شود؛ و اختلال در عمکرد آن می تواند باعث بروز مشکلاتی از قبیل قفل کردن های مکرر سیستم، خاموش شدن آن، بالا نیامدن ویندوز، اختلال در سرعت و.. شود.

پس با تشخیص به موقع مشکلات آن و با صرف هیچ هزینه ای، می توانید از متضرر شدن خرید هارد دیسک دوباره و حتی از دست رفتن اطلاعاتتان جلوگیری کنید.

در این مقاله روش‌های تشخیص به موقع اختلال در هارد و رفع این نواقص، به سادگی و با ابزارهای رایگان ویندوز بیان شده اند. دیدگاه ها و تجربیات دیگر خود در این باره را با گویا آی تی در میان گذاشته و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

کیبوردهای مکانیکی به خاطر صدای واضح خود معروف‌اند، اما این به معنای آن نیست که شما (یا کسانی که با شما در آن محل حضور دارند) لزوماً عاشق این صداها هستید. خوشبختانه به روشی بسیار ساده و کم هزینه، از طریق استفاده از سوئیچ‌های ضربه گیر می‌توانید صدای این کیبوردها را کم کنید.

سوئیچ‌های ضربه گیر به مثابه کمک فنر دکمه‌های کیبورد

کیبوردهای مکانیکی به دلیل طبیعت خود نسبت به کیبوردهای لاستیکی صدای بیشتری دارند. حرکت‌های خشک، واکنش‌گرایی عالی و ملموس بودن قابل توجه این کیبوردها در هنگام تایپ باعث می‌شود تا صدای خیلی بیشتری تولید کنند. بعضی‌ها مثل خود من، واقعاً عاشق صدای مسلسل-وار تایپ در این کیبوردها هستند. اما اگر هم اتاقی یا همسر شما از این صدا خوشش نمی‌آید، زمان آن است تا به فکر چاره‌ای برای این قضیه باشید.

بهترین راه برای ساکت کردن صدای کیبوردهای مکانیکی این است که در کلیدهای خود از حلقه‌های چنبری لاستیکی استفاده کنید. این حلقه‌ها مثل کمک فنر هر کلید کار می‌کند و مانع از برخورد مستقیم کلید با سطح زیرین آن می‌شود. البته این روش صدای کیبورد شما را به کلی قطع نمی‌کند، ولی صدای آن را تا حد صدای یک کیبورد لاستیکی کاهش می‌دهد.

البته این روش فقط برای کم کردن صدای زیر کلیدها مناسب است. اگر سوئیچ‌هایی دارید که در لحظه‌ی بکارگیری صدای «کلیک» می‌دهند، این حلقه‌ها در قبال آن‌ها نمی‌توانند کاری بکنند.

اما اگر این حلقه‌های چنبری به درستی جایگذاری شوند، در دکمه‌های غیر کلیکی عملکرد خوبی خواهند داشت. برخی از کاربران این کارها را انجام می‌دهند و بعد متوجه می‌شوند که ۱) آن صدای بلند از بین رفته و ۲) می‌فهمند که حالت طبیعی پایین رفتن دکمه‌ها که یکی از تجربه‌های لذت بخش کیبوردهای مکانیکی است از بین رفته، بنابراین دوباره حلقه‌ها بر می‌دارند. اگرچه قدردان حذف صدای دکمه‌ها هستیم، ولی اگر درست تایپ لمسی می‌کنید، تغییر حالت دکمه‌ها نباید چندان تاثیری روی شما داشته باشد، در واقع فکر می‌کنم این تغییر حتی باعث شد تا تایپ لمسی من بهبود پیدا کند. ضربه گیرها سطح اضافه‌ای از بازخورد نامحسوس را فراهم می‌کنند که حتی ما را تشویق می‌کند تا در هنگام تایپ کردن لمس‌های سبک‌تری داشته باشیم.

اگر از این ایده خوشتان آمده، بیایید با هم ببینیم که چگونه می‌توانیم سوئیچ‌های ضربه گیر مناسب برای کیبورد خود را پیدا کنیم و آن‌ها را به کار ببندیم.

انتخاب ضربه گیر مناسب برای شما

نصب ضربه گیرها کار چندان سختی نیست، اما انتخاب یک ضربه گیر مناسب نیاز به کمی تحقیق و بررسی دارد. سه عامل اصلی وجود دارد که باید مدنظر داشته باشید: قطر حلقه‌ی چنبری، ضخامت (یا عمق) حلقه و سختی مواد آن. ترکیب مختلف این‌ها در کنار یکدیگر می‌توانند تجربیات متفاوتی را برای شما رقم بزنند.

قطر: جایگزینی برای راحتی نیست

حلقه باید روی دکمه‌ها راحت باشد، اما نه آن قدر تنگ که جا زدن آن سخت باشد یا پاره شود. با توجه به این که سوئیچ‌های Cherry MX بازار دکمه‌های کیبورد را تسخیر کرده‌اند، انتخاب قطر صحیح حلقه معمولاً کار راحتی است. عملاً همه‌ی جستجوهای مربوط به keyboard dampeners به حلقه‌های چنبری سازگار با Cherry منتهی می‌شود و احتمال این که برد شما هم از دکمه‌های سازگار با Cherry استفاده بکند زیاد است.

با این وجود اگر حلقه‌ها را از فروشگاهی به جز فروشگاه‌های فروشنده‌ی کیبوردهای مکانیکی می‌خرید، بهتر است اندازه‌های دقیق را داشته باشید. قطر داخلی حلقه‌های چنبریِ دکمه‌های Cherry MX حدوداً برابر ۵ میلی متر است. سوئیچ‌های شرکت Topre کمی چاق‌ترند و قطری معادل ۷ میلی متر دارند. اگر شک دارید، برند سوئیچ مورد نظر خود را جستجو کنید و ببینید که بقیه‌ی مردم از چه مدل‌هایی استفاده کرده‌اند.

ضخامت: حلقه‌های چنبری فاصله‌ی کلیدها از سطح را تغییر می‌دهند

شما می‌توانید ضربه گیرهای حلقه‌ای را در اندازه‌های مختلف در بازار پیدا کنید، اما برخلاف تفاوت ظریفی که بین مدل‌های مختلف آن وجود دارد، این ضخامت‌ها در تغییر حس کاربردی کیبورد اثر قابل توجهی دارند. نازک‌ترین حلقه‌های موجود که ۰٫۲ میلی متر هستند آن قدر باریک‌اند که به ندرت فاصله‌ی بین دکمه و سطح کیبورد را تغییر می‌دهند. این تغییر خیلی خیلی دقیق است و تا زمانی که آن‌ها را در کنار هم امتحان نکنید، شاید اصلاً متوجه تفاوتشان نشوید.

تغییرات افزایشی ضخامت در حلقه‌های چنبری به سرعت فاصله‌ی دکمه را کاهش می‌دهد. بهتر است به سراغ حلقه‌هایی با ضخامت بیشتر از ۰٫۴ میلی متر نروید، اما به هر حال حلقه‌هایی با ضخامت ۲٫۰ میلی متر هم در بازار وجود دارد.

سختی: منعطف، سفت یا چیزی بین این دو

اگر می‌خواهید حلقه‌ی چنبری بخرید روی آن‌ها معمولاً برچسب‌هایی مثل ۵۰A یا ۸۰A می‌بینید. A به مقیاس سختی اشاره می‌کند که برای اندازه‌گیری میزان انعطاف مواد لاستیکی استفاده می‌شود. مقیاس‌های مختلفی مثل D و R هم برای کاربردهای گوناگون لاستیک‌ها به کار می‌رود، ولی حلقه‌های چنبری با مقیاس A اندازه‌گیری می‌شود.

در این مقیاس، ۰ یعنی فوق العاده منعطف و ۱۰۰ یعنی به سختی سنگ. اگر می‌خواهید از حلقه‌های چنبری در کیبورد استفاده کنید، بهتر است به دنبال سختی ۴۰-۵۰A باشید، چون اگر بیشتر از این مقدار باشد، ممکن است حلقه آن قدر سفت باشد که قابلیت حذف صدای خود را از دست بدهد.

ملاحظات جزئی: مواد، رنگ و تعداد

حلقه‌های چنبری از نظر جنس دو نوع اصلی دارند: EDPM و لاستیک نیتریل. این که چه جنسی را انتخاب کنید اهمیت خاصی ندارد، چون تفاوت‌هایی که این دو مدل با هم دارد (مثل مقاومت در برابر دما و تغییرات شیمیایی) تاثیری در استفاده‌ی عملی شما ندارد؛ بنابراین می‌توان گفت که هر دو ماده به خوبی از پس مقصود شما بر می‌آیند و دوام مناسبی دارند.

ملاحظه‌ی دوم رنگ است. در اکثر موارد رنگ حلقه‌ها هیچ اهمیتی ندارد، چون شما فقط زمانی آن‌ها را می‌بینید که در حال نصبشان هستید. بنابراین فرقی نمی‌کند که رنگ آن آبی، قرمز یا سیاه (که متداول‌ترین رنگ است) باشد.

با این حال اگر دکمه‌های کیبورد شما نیمه-شفاف یا شفاف است، بهتر است این نکته را در نظر بگیرید. در این صورت بهتر است از حلقه‌های بی‌رنگ استفاده کنید یا رنگی را انتخاب نمایید که با رنگ چراغ‌های LED کیبورد شما هماهنگ باشد.

در آخر، لازم نیست نگران تعدادی که روی بسته نوشته شده باشید، مگر این که بخواهید از یک فروشگاه تخصصی حلقه‌های چنبری خود را تهیه کنید. واضح است که باید به اندازه‌ی کافی حلقه بگیرید (بسته به این که کیبورد شما ۸۷ یا ۱۰۸ کلید داشته باشد)، ولی تقریباً همه‌ی بسته‌هایی که برای کیبورد عرضه می‌شود درون خود ۱۲۵ تا ۱۳۰ حلقه‌ی چنبری دارد و این مقدار از تعداد مورد نیاز هم بیشتر است.

نصب سوئیچ‌های ضربه گیر

نصب حلقه‌های چنبری در مقایسه با مراحل نسبتاً سخت انتخاب اندازه و میزان سختی، خیلی راحت است. برای نصب این ضربه گیرها به یک وسیله برای خارج کردن دکمه‌ها و کمی صبر نیاز دارید.

بعد از این که دکمه‌ها را خارج کردید، کافی است حلقه‌ها را روی ساقه‌ی دکمه قرار دهید. دقت کنید که حلقه‌ها را به درستی و بدون این که پیچ بخورند یا کج شوند در جای خود محکم کنید. اگر همه‌ی حلقه‌ها را به میزان مساوی درون بدنه فشار ندهید، بعد از این که دکمه‌ها را وصل کنید، فاصله‌ی دکمه‌ّهای مختلف با هم فرق می‌کند و حس نامطلوبی را به شما القا می‌کند.

بهتر است حلقه‌ها را مثل نمونه‌ی سمت راست موجود در تصویر بالا قرار دهید، یعنی آن‌ها را تا انتها فشار دهید. انجام این کار با انگشتان دست خیلی راحت است، اما اگر صلاح می‌دانید می‌توانید از یک وسیله مثل مداد برای فشار دادن آن استفاده کنید.

از حلقه‌های چنبری در دکمه‌هایی که جایی برای قرار دادن این سوئیچ‌ها ندارند استفاده نکنید. همان طور که در سمت چپ و راست دکمه‌ی موجود در تصویر زیر مشخص است، این دو بخش برخوردی با سطح کیبورد ندارند، اما نقش کوچکی در حالت فنری این دکمه بازی می‌کنند.

بعد از این که ضربه گیرها را نصب کردید، دکمه‌ها را دوباره در سر جای خود قرار دهید و آن‌ها را محکم فشار دهید. مراقب دکمه‌هایی مثل دکمه‌ی Space و Shift که حالت فنری دارند باشید.

کار تمام شد! حالا وقت این است که بدون اذیت کردن دیگران از تایپ کردن در کیبورد کم صدای جدید خود لذت ببرید. برای حل این مشکل آیا تا کنون به فکر راه و چاره ای بوده اید؟ دیدگاه ها و تجربیات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.