مک بوک پرو ۲۰۱۶ به ماژول حافظه SSD قابل تعویض مجهز است

/در , , , , , , , , , , , , , , /توسط

کمپانی اپل تاکنون چندین مک بوک و ابزار های مختلف دیگر را با حافظه ذخیره سازی SSD تجهیز،  تولید و عرضه نموده است. اما یکی از ویژگی هایی که تمامی این مک بوک ها و ابزارها داشته اند عدم امکان تعویض و جابه جایی حافظه SSD است. به تازگی اخباری منتشر گردیده که در آن به امکان تعویض حافظه SSD  در مک بوک پرو ۲۰۱۶ اشاره دارد. اگر اطلاعات بیشتری از این محصول می خواهید با مجله اینترنتی گویا آی تی همراه باشید.

وب سایت Macsales به تازگی با انجام آزمایشاتی بر روی مک بوک پرو ۲۰۱۶ کشف نموده که ماژول SSD‏ ‏ حافظه این دستگاه برخلاف تمامی ابزار های دیگر کمپانی اپل که از حافظه SSD بهره مند هستند، قادر به تعویض می باشد.

این وب سایت چندی پیش با انتشار تصاویری از یک مک بوک پروی ۲۰۱۶ اعلام نمود که  امکان جدا سازی و تعویض حافظه آن با یک ماژول  SSD‌دیگر در این نسخه از مک‌ بوک پرو وجود دارد که احتمالا بسیاری از کسانی که برای خرید مک ‌بوک پرو و تاچ‌ بار جذاب‌ اش برنامه‌ ریزی کرده‌ اند را خوشحال می ‌کند.

البته توجه به این نکته نیز مهم است که قیمت کارت های حافظه SSD با توجه به بالا رفتن ظرفیت آن به صورتی تصاعدی افزایش می یابد و تعویض حافظه مک بوک پرو چندان کم هزینه نخواهد بود اما در هر صورت این ویژگی بسیار خوشحال کننده بوده و می تواند برخی از کاربران را برای خرید مک بوک پرو متقاعد نماید.

به نظر شما این ویژگی تا چه میزان می توان کاربران علاقه مند به مک بوک های اپل را برای خرید این نسخه متقاعد نماید؟ نظرات و دیدگاه های خود را درباره این ویژگی مک بوک پرو ۲۰۱۶ با دیگر کاربران مجله اینترنتی گویا آی تی در میان بگذارید. همچنین با اشتراک گذاری این مطلب در شبکه های اجتماعی خود این خبر را نشر دهید.

چگونه بر دمای CPU کامپیوتر خود نظارت و کنترل داشته باشیم؟

/در , , , , , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

دو گروه کاربر وجود دارد که نگران دمای کامپیوتر خود هستند. کسانی که کار اورکلاک (Overclock) انجام می‌دهند و تقریباً همه‌ی کسانی که لپتاپ قوی دارند. با این حساب آیا تا به حال پیش آمده که بخواهید بدانید CPU کامپیوتر شما در چه دمایی کار می‌کند؟

برنامه‌های ویندوزی زیادی برای نظارت بر دمای کامپیوتر وجود دارند. با ما همراه باشید تا دو مورد از این برنامه‌ها را به شما معرفی کنیم.

حل مشکل گرمای cpu

کنترل ساده‌ی دمای پردازنده: Core Temp

مهم‌ترین بخش کامپیوتر که باید دمای آن را اندازه‌گیری کنید پردازنده یا CPU است. Core Temp یک برنامه‌ی ساده و سبک است که در بخش System Tray قرار می‌گیرد و بدون ایجاد اخلال در بخش‌های دیگر دمای CPU را کنترل می‌کند. این برنامه گزینه‌های مختلفی دارد که به سلیقه‌ی خود می‌توانید آن را شخصی سازی کنید، و حتی با استفاده از برنامه‌هایی مثل Rainmeter آن را سفارشی نمایید.

Core Temp را از سایت رسمی آن دانلود کرده و بر روی کامپیوتر خود نصب کنید. در هنگام نصب حتماً تیک نصب بسته‌های شخص ثالث را بردارید! این گزینه به طور پیشفرض برای من انتخاب نشده بود، اما بعضی کاربران اشاره کردند که این گزینه به صورت پیشفرض برای آن‌ها انتخاب شده بود.

Core Temp

زمانی که برنامه را اجرا می‌کنید، آیکن یا آیکن‌های آن در بخش System Tray ظاهر شده و دمای CPU شما را نشان می‌دهد. اگر پردازنده‌ی شما (مثل اکثر پردازنده‌های جدید) چند هسته دارد، برای هر هسته‌ی آیکن جداگانه‌ای ظاهر خواهد شد.

کنترل گرمای cpu

برای نمایش یا مخفی کردن پنجره‌ی اصلی بر روی آیکن‌ها کلیک راست کنید. در این پنجره اطلاعاتی درباره‌ی پردازنده‌ی شما مثل مدل، سرعت و دمای هر هسته‌ی آن نشان داده خواهد شد.

کنترل گرمای پردازنده سیستم

به مقدار کادر TJ. Max توجه کنید، این عدد حداکثر دمای مجازی است که توسط تولید کننده‌ی پردازنده‌تان مشخص شده است. اگر دمای CPU شما به این دما نزدیک شود، گفته می‌شود که پردازنده‌ی شما دچار Overheat یا گرمای بیش از حد شده است. (معمولاً بهتر است دمای پردازنده‌ی خود را ۱۰ تا ۲۰ درجه پایین‌تر از این مقدار نگه دارید، اگر دما از این بالاتر باشد یعنی یک جای کار می‌لنگد مگر این که پردازنده‌ی خود را اورکلاک کرده باشید.)

Core Temp باید بتواند در اکثر پردازنده‌های جدید مقدار Tj. Max را به دست آورد، اما بهتر است خودتان هم به طور مجزا اطلاعات CPU خود را بررسی کرده و کاملاً از آن مطمئن شوید. اگرچه تفاوت این مقدار در پردازنده‌های متفاوت کم می‌باشد، ولی در اختیار داشتن این عدد خیلی مهم است، چون با داشتن آن می‌توانید پردازنده‌ی خود را در دمای مناسب نگه دارید.

برای پیکربندی برخی از دیگر ویژگی‌های کاربردی Core Temp به مسیر Options > Settings بروید. چند مورد از این تنظیمات را در ادامه می‌آوریم:

  • General > Start Core Temp with Windows: با روشن کردن این گزینه بدون این که نیاز باشد تا هر دفعه برای کنترل دما برنامه را اجرا کنید، خود نرم افزار با راه‌اندازی ویندوز فعال خواهد شد. با این حال اگر فقط گاهاً به این برنامه نیاز دارید بهتر است این گزینه را خاموش کنید.
  • Display > Start Core Temp minimized: اگر گزینه‌ی Start Core Temp with Windows را فعال کرده باشید، شاید بخواهید این ویژگی را هم فعال کنید تا برنامه به طور خودکار به حالت کمینه (Minimize) درآید.
  • Display > Hide Taskbar Button: اگر می‌خواهید این برنامه همیشه فعال باشد، بهتر است این گزینه را فعال کنید تا فضای کمتری از نوار وظیفه‌ی شما اشغال شود.
  • Notification Area > Notification Area Icons: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا چگونگی نمایش این برنامه در بخش نوتیفیکیشن (یا به عبارت مشهورتر System Tray) را مشخص کنید. می‌توانید تعیین کنید که فقط آیکن اپلیکیشن نمایش داده شود یا دمای پردازنده هم وجود داشته باشد. پیشنهاد می‌کنیم گزینه‌ی highest temperature را (به جای all cores که همه‌ی هسته‌ها را نشان می‌دهد) انتخاب کنید. علاوه بر این‌ها می‌توانید فونت و رنگ را هم انتخاب نمایید.

تنظیمات کنترل دمای سی پی یو

اگر آیکن برنامه فقط به صورت نوتیفیکیشن نمایش می‌یابد و می‌خواهید آن را در همه حال داشته باشید، کافی است آن را کشیده و بر روی نوار وظیفه رها کنید.

علت یابی گرمای لپ تاپ

اگر خواستید دما را در ناحیه‌ی نوتیفیکیشن به نمایش درآورید، شاید بهتر باشد تا Temperature Polling Interval را از زبانه‌ی General تنظیمات نرم افزار تغییر دهید. این گزینه به طور پیشفرض ۱۰۰۰ میلی ثانیه می‌باشد، ولی اگر تغییر مکرر اعداد شما را اذیت می‌کند، می‌توانید آن را بیشتر کنید. به یاد داشته باشید که هر چه آن را بالاتر ببرید، اگر پردازنده‌ی شما داغ شده باشد، زمان بیشتری طول می‌کشد تا شما متوجه این دمای بالا بشوید.

Core Temp گزینه‌های دیگری هم دارد، مثلاً اگر به بخش Options > Overheat Protection بروید می‌توانید کامپیوتر را طوری تنظیم کنید تا با رسیدن به حداکثر دمای ایمن به شما هشدار بدهد.

کنترل پیشرفته‌ی کل سیستم: HWMonitor

دمای CPU عموماً مهم‌ترین دمایی است که باید بر آن نظارت داشته باشید. اما اگر می‌خواهید دمای کل سیستم از جمله مادربرد، CPU، گرافیک و هارد درایو را ببینید، HWMonitor در این زمینه امکانات بیشتری به شما می‌دهد.

آخرین نسخه‌ی این نرم افزار را از وبسایت رسمی آن دانلود کنید. ما پیشنهاد می‌کنیم نسخه‌ی ZIP را بگیرید چون نیازی به نصب ندارد، اما انتخاب با شماست. آن را اجرا کنید تا بتوانید جدول دماها، سرعت فن و چیزهای دیگر را ببینید.

تنظیمات CPU

برای فهمیدن دمای پردازنده به بخش CPU بروید -برای مثال پردازنده‌ی من که Intel Core i7 4930K است- و به لیست دماهای Core # نگاه کنید.

(به یاد داشته باشید که Core Temperature با CPU Temp که در بخش مادربرد برخی از کامپیوترها وجود دارد فرق می‌کند. مردم عموماً می‌خواهند دمای هسته را بدانند. )

CPU

راحت باشید و دمای بخش‌های دیگر سیستم را هم ببینید. امکانات دیگری در این برنامه وجود ندارد، ولی استفاده از آن به هر حال مفید است.

نکته‌ای درباره‌ی دمای پردازنده‌های AMD

نظارت بر دمای پردازنده‌های AMD مدت‌هاست که معمای علاقه‌مندان به کامپیوتر بوده است. برخلاف اکثر پردازنده‌های اینتل، دستگاه‌های AMD دو دما را نشان می‌دهند: CPU Temperature و Core Temperature.

CPU Temperature دمای واقعی به دست آمده از سنسورهای درون سوکت CPU است. در طرف دیگر Core Temperature، اصلاً یک دمای واقعی نیست. این گزینه یک اندازه‌گیری قراردادی بر حسب درجه سلسیوس است که طراحی شده تا تقلیدی از سنسور دما باشد.

بخش BIOS سیستم هم اغلب دمای CPU را نشان می‌دهد که احتمالاً با دمای برنامه‌هایی مثل Core Temp که دمای Core Temperature را نشان می‌دهد فرق می‌کند. بعضی برنامه‌ها مثل HWMonitor هر دو دما را نشان می‌دهد.

CPU Temperature در سطوح پایین دقیق‌تر است، اما در سطوح بالا چنین نیست. Core Temperature در هنگام داغ شدن پردازنده دقیق‌تر است و همین موقع است که میزان دما واقعاً اهمیت دارد. پس تقریباً در همه‌ی موارد باید به Core Temperature توجه داشته باشید. اگر سیستم شما در حالت idle است، این برنامه دماهای غیرقابل باوری (مثل ۱۵ درجه سلسیوس) نشان می‌دهد، اما هنگامی که قطعه‌ها گرم شدند، برنامه به طور دقیق‌تر و کاربردی‌تری مقادیر را نشان می‌دهد.

اگر دما را نداشتیم (یا این دما خیلی غلط به نظر می‌رسد) چه کار کنیم؟

در برخی مواقع شاید یکی از برنامه‌های بالا درست کار نکند. یا با یک برنامه‌ی کنترل دمای دیگر تطابقی نداشته باشد، یا دما خیلی پایین باشد یا اصلاً دمایی وجود نداشته باشد.

این اتفاقات به دلایل زیادی می‌افتد، اما چند کار می‌توانید بکنید:

  • آیا در حال مشاهده‌ی سنسورهای صحیح هستید؟ اگر در دو برنامه تطابقی وجود ندارد، احتمالاً -و به خصوص در دستگاه‌های AMD- یک برنامه در حال گزارش Core Temperature و دیگری در حال گزارش از CPU Temperature است. مطمئن شوید که سنسورهای یکسان را در نظر گرفته باشید. همان طور که بالاتر گفتیم، شما باید Core Temperature را با هم مقایسه کنید.
  • حتماً برنامه‌های خود را به‌روز رسانی کنید. برای مثال اگر از نسخه‌ی قدیمی Core Temp استفاده می‌کنید، شاید از پردازنده‌ی شما پشتیبانی نکند، یا نتواند دمای دقیقی به دست آورد (اصلاً اگر بتواند دمایی به دست آورد). آخرین نسخه را دانلود کنید تا ببینید مشکل برطرف می‌شود یا نه. اگر پردازنده‌ی شما خیلی جدید است هم شاید بهتر باشد کمی صبر کنید و منتظر یک به‌روز رسانی جدید باشید.
  • سن کامپیوتر شما چقدر است؟ اگر بیش از چند سال است، احتمالاً توسط برنامه‌هایی مثل Core Temp پشتیبانی نمی‌شود.

ما می‌توانیم یک کتاب در مورد کنترل دمای CPU بنویسیم، ولی تا همین جای کار برای کسب اطلاعات عمومی از وضعیت حرارتی CPU کافی است.

کنترل دما مفید، و چیزی است که همه باید گاهاً آن را بررسی کنند. اما اگر کامپیوترتان مرتباً داغ می‌کند، احتمالاً یک دلیل مهم‌تر وجود دارد که باید آن را پیدا کنید. Task Manager را باز کرده و ببینید کدام پردازش بیشترین استفاده را از CPU دارد، آن را متوقف کنید (یا ببینید که چرا چنین مصرفی بالایی دارد). مطمئن شوید که دریچه‌های تهویه‌ی سیستم، خصوصاً اگر یک لپتاپ دارید مسدود نشده باشد. دریچه‌ها را تمیز کنید و نگذارید گرد و خاک آن جا جمع شود. هر چه یک کامپیوتر قدیمی‌تر و کثیف‌تر شود، فن آن سخت‌تر کار خواهد کرد تا دمای سیستم را تعدیل کند.

به همین راحتی با استفاده از نرم افزار و البته نظارت دقیق می توان عملکرد گرمایی CPU را تحت نظر داشت و جلوی سوختن ناگهانی آن را گرفت. در صورتی که با چنین مشکلی تا کنون روبرو بوده اید می توانید از این فرصت استفاده کنید و تجربه خود را در اختیار کاربران گویا آی تی قرار دهید. علاوه بر این می توانید برای افزایش امنیت لپ تاپ های دوستانتان، این مطلب را برای آنان ارسال کنید یا اینکه در شبکه های اجتماعی آن را نشر دهید.

منبع: howtogeek

چگونه بر دمای CPU کامپیوتر خود نظارت و کنترل داشته باشیم؟

/در , , , , , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

دو گروه کاربر وجود دارد که نگران دمای کامپیوتر خود هستند. کسانی که کار اورکلاک (Overclock) انجام می‌دهند و تقریباً همه‌ی کسانی که لپتاپ قوی دارند. با این حساب آیا تا به حال پیش آمده که بخواهید بدانید CPU کامپیوتر شما در چه دمایی کار می‌کند؟

برنامه‌های ویندوزی زیادی برای نظارت بر دمای کامپیوتر وجود دارند. با ما همراه باشید تا دو مورد از این برنامه‌ها را به شما معرفی کنیم.

حل مشکل گرمای cpu

کنترل ساده‌ی دمای پردازنده: Core Temp

مهم‌ترین بخش کامپیوتر که باید دمای آن را اندازه‌گیری کنید پردازنده یا CPU است. Core Temp یک برنامه‌ی ساده و سبک است که در بخش System Tray قرار می‌گیرد و بدون ایجاد اخلال در بخش‌های دیگر دمای CPU را کنترل می‌کند. این برنامه گزینه‌های مختلفی دارد که به سلیقه‌ی خود می‌توانید آن را شخصی سازی کنید، و حتی با استفاده از برنامه‌هایی مثل Rainmeter آن را سفارشی نمایید.

Core Temp را از سایت رسمی آن دانلود کرده و بر روی کامپیوتر خود نصب کنید. در هنگام نصب حتماً تیک نصب بسته‌های شخص ثالث را بردارید! این گزینه به طور پیشفرض برای من انتخاب نشده بود، اما بعضی کاربران اشاره کردند که این گزینه به صورت پیشفرض برای آن‌ها انتخاب شده بود.

Core Temp

زمانی که برنامه را اجرا می‌کنید، آیکن یا آیکن‌های آن در بخش System Tray ظاهر شده و دمای CPU شما را نشان می‌دهد. اگر پردازنده‌ی شما (مثل اکثر پردازنده‌های جدید) چند هسته دارد، برای هر هسته‌ی آیکن جداگانه‌ای ظاهر خواهد شد.

کنترل گرمای cpu

برای نمایش یا مخفی کردن پنجره‌ی اصلی بر روی آیکن‌ها کلیک راست کنید. در این پنجره اطلاعاتی درباره‌ی پردازنده‌ی شما مثل مدل، سرعت و دمای هر هسته‌ی آن نشان داده خواهد شد.

کنترل گرمای پردازنده سیستم

به مقدار کادر TJ. Max توجه کنید، این عدد حداکثر دمای مجازی است که توسط تولید کننده‌ی پردازنده‌تان مشخص شده است. اگر دمای CPU شما به این دما نزدیک شود، گفته می‌شود که پردازنده‌ی شما دچار Overheat یا گرمای بیش از حد شده است. (معمولاً بهتر است دمای پردازنده‌ی خود را ۱۰ تا ۲۰ درجه پایین‌تر از این مقدار نگه دارید، اگر دما از این بالاتر باشد یعنی یک جای کار می‌لنگد مگر این که پردازنده‌ی خود را اورکلاک کرده باشید.)

Core Temp باید بتواند در اکثر پردازنده‌های جدید مقدار Tj. Max را به دست آورد، اما بهتر است خودتان هم به طور مجزا اطلاعات CPU خود را بررسی کرده و کاملاً از آن مطمئن شوید. اگرچه تفاوت این مقدار در پردازنده‌های متفاوت کم می‌باشد، ولی در اختیار داشتن این عدد خیلی مهم است، چون با داشتن آن می‌توانید پردازنده‌ی خود را در دمای مناسب نگه دارید.

برای پیکربندی برخی از دیگر ویژگی‌های کاربردی Core Temp به مسیر Options > Settings بروید. چند مورد از این تنظیمات را در ادامه می‌آوریم:

  • General > Start Core Temp with Windows: با روشن کردن این گزینه بدون این که نیاز باشد تا هر دفعه برای کنترل دما برنامه را اجرا کنید، خود نرم افزار با راه‌اندازی ویندوز فعال خواهد شد. با این حال اگر فقط گاهاً به این برنامه نیاز دارید بهتر است این گزینه را خاموش کنید.
  • Display > Start Core Temp minimized: اگر گزینه‌ی Start Core Temp with Windows را فعال کرده باشید، شاید بخواهید این ویژگی را هم فعال کنید تا برنامه به طور خودکار به حالت کمینه (Minimize) درآید.
  • Display > Hide Taskbar Button: اگر می‌خواهید این برنامه همیشه فعال باشد، بهتر است این گزینه را فعال کنید تا فضای کمتری از نوار وظیفه‌ی شما اشغال شود.
  • Notification Area > Notification Area Icons: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا چگونگی نمایش این برنامه در بخش نوتیفیکیشن (یا به عبارت مشهورتر System Tray) را مشخص کنید. می‌توانید تعیین کنید که فقط آیکن اپلیکیشن نمایش داده شود یا دمای پردازنده هم وجود داشته باشد. پیشنهاد می‌کنیم گزینه‌ی highest temperature را (به جای all cores که همه‌ی هسته‌ها را نشان می‌دهد) انتخاب کنید. علاوه بر این‌ها می‌توانید فونت و رنگ را هم انتخاب نمایید.

تنظیمات کنترل دمای سی پی یو

اگر آیکن برنامه فقط به صورت نوتیفیکیشن نمایش می‌یابد و می‌خواهید آن را در همه حال داشته باشید، کافی است آن را کشیده و بر روی نوار وظیفه رها کنید.

علت یابی گرمای لپ تاپ

اگر خواستید دما را در ناحیه‌ی نوتیفیکیشن به نمایش درآورید، شاید بهتر باشد تا Temperature Polling Interval را از زبانه‌ی General تنظیمات نرم افزار تغییر دهید. این گزینه به طور پیشفرض ۱۰۰۰ میلی ثانیه می‌باشد، ولی اگر تغییر مکرر اعداد شما را اذیت می‌کند، می‌توانید آن را بیشتر کنید. به یاد داشته باشید که هر چه آن را بالاتر ببرید، اگر پردازنده‌ی شما داغ شده باشد، زمان بیشتری طول می‌کشد تا شما متوجه این دمای بالا بشوید.

Core Temp گزینه‌های دیگری هم دارد، مثلاً اگر به بخش Options > Overheat Protection بروید می‌توانید کامپیوتر را طوری تنظیم کنید تا با رسیدن به حداکثر دمای ایمن به شما هشدار بدهد.

کنترل پیشرفته‌ی کل سیستم: HWMonitor

دمای CPU عموماً مهم‌ترین دمایی است که باید بر آن نظارت داشته باشید. اما اگر می‌خواهید دمای کل سیستم از جمله مادربرد، CPU، گرافیک و هارد درایو را ببینید، HWMonitor در این زمینه امکانات بیشتری به شما می‌دهد.

آخرین نسخه‌ی این نرم افزار را از وبسایت رسمی آن دانلود کنید. ما پیشنهاد می‌کنیم نسخه‌ی ZIP را بگیرید چون نیازی به نصب ندارد، اما انتخاب با شماست. آن را اجرا کنید تا بتوانید جدول دماها، سرعت فن و چیزهای دیگر را ببینید.

تنظیمات CPU

برای فهمیدن دمای پردازنده به بخش CPU بروید -برای مثال پردازنده‌ی من که Intel Core i7 4930K است- و به لیست دماهای Core # نگاه کنید.

(به یاد داشته باشید که Core Temperature با CPU Temp که در بخش مادربرد برخی از کامپیوترها وجود دارد فرق می‌کند. مردم عموماً می‌خواهند دمای هسته را بدانند. )

CPU

راحت باشید و دمای بخش‌های دیگر سیستم را هم ببینید. امکانات دیگری در این برنامه وجود ندارد، ولی استفاده از آن به هر حال مفید است.

نکته‌ای درباره‌ی دمای پردازنده‌های AMD

نظارت بر دمای پردازنده‌های AMD مدت‌هاست که معمای علاقه‌مندان به کامپیوتر بوده است. برخلاف اکثر پردازنده‌های اینتل، دستگاه‌های AMD دو دما را نشان می‌دهند: CPU Temperature و Core Temperature.

CPU Temperature دمای واقعی به دست آمده از سنسورهای درون سوکت CPU است. در طرف دیگر Core Temperature، اصلاً یک دمای واقعی نیست. این گزینه یک اندازه‌گیری قراردادی بر حسب درجه سلسیوس است که طراحی شده تا تقلیدی از سنسور دما باشد.

بخش BIOS سیستم هم اغلب دمای CPU را نشان می‌دهد که احتمالاً با دمای برنامه‌هایی مثل Core Temp که دمای Core Temperature را نشان می‌دهد فرق می‌کند. بعضی برنامه‌ها مثل HWMonitor هر دو دما را نشان می‌دهد.

CPU Temperature در سطوح پایین دقیق‌تر است، اما در سطوح بالا چنین نیست. Core Temperature در هنگام داغ شدن پردازنده دقیق‌تر است و همین موقع است که میزان دما واقعاً اهمیت دارد. پس تقریباً در همه‌ی موارد باید به Core Temperature توجه داشته باشید. اگر سیستم شما در حالت idle است، این برنامه دماهای غیرقابل باوری (مثل ۱۵ درجه سلسیوس) نشان می‌دهد، اما هنگامی که قطعه‌ها گرم شدند، برنامه به طور دقیق‌تر و کاربردی‌تری مقادیر را نشان می‌دهد.

اگر دما را نداشتیم (یا این دما خیلی غلط به نظر می‌رسد) چه کار کنیم؟

در برخی مواقع شاید یکی از برنامه‌های بالا درست کار نکند. یا با یک برنامه‌ی کنترل دمای دیگر تطابقی نداشته باشد، یا دما خیلی پایین باشد یا اصلاً دمایی وجود نداشته باشد.

این اتفاقات به دلایل زیادی می‌افتد، اما چند کار می‌توانید بکنید:

  • آیا در حال مشاهده‌ی سنسورهای صحیح هستید؟ اگر در دو برنامه تطابقی وجود ندارد، احتمالاً -و به خصوص در دستگاه‌های AMD- یک برنامه در حال گزارش Core Temperature و دیگری در حال گزارش از CPU Temperature است. مطمئن شوید که سنسورهای یکسان را در نظر گرفته باشید. همان طور که بالاتر گفتیم، شما باید Core Temperature را با هم مقایسه کنید.
  • حتماً برنامه‌های خود را به‌روز رسانی کنید. برای مثال اگر از نسخه‌ی قدیمی Core Temp استفاده می‌کنید، شاید از پردازنده‌ی شما پشتیبانی نکند، یا نتواند دمای دقیقی به دست آورد (اصلاً اگر بتواند دمایی به دست آورد). آخرین نسخه را دانلود کنید تا ببینید مشکل برطرف می‌شود یا نه. اگر پردازنده‌ی شما خیلی جدید است هم شاید بهتر باشد کمی صبر کنید و منتظر یک به‌روز رسانی جدید باشید.
  • سن کامپیوتر شما چقدر است؟ اگر بیش از چند سال است، احتمالاً توسط برنامه‌هایی مثل Core Temp پشتیبانی نمی‌شود.

ما می‌توانیم یک کتاب در مورد کنترل دمای CPU بنویسیم، ولی تا همین جای کار برای کسب اطلاعات عمومی از وضعیت حرارتی CPU کافی است.

کنترل دما مفید، و چیزی است که همه باید گاهاً آن را بررسی کنند. اما اگر کامپیوترتان مرتباً داغ می‌کند، احتمالاً یک دلیل مهم‌تر وجود دارد که باید آن را پیدا کنید. Task Manager را باز کرده و ببینید کدام پردازش بیشترین استفاده را از CPU دارد، آن را متوقف کنید (یا ببینید که چرا چنین مصرفی بالایی دارد). مطمئن شوید که دریچه‌های تهویه‌ی سیستم، خصوصاً اگر یک لپتاپ دارید مسدود نشده باشد. دریچه‌ها را تمیز کنید و نگذارید گرد و خاک آن جا جمع شود. هر چه یک کامپیوتر قدیمی‌تر و کثیف‌تر شود، فن آن سخت‌تر کار خواهد کرد تا دمای سیستم را تعدیل کند.

به همین راحتی با استفاده از نرم افزار و البته نظارت دقیق می توان عملکرد گرمایی CPU را تحت نظر داشت و جلوی سوختن ناگهانی آن را گرفت. در صورتی که با چنین مشکلی تا کنون روبرو بوده اید می توانید از این فرصت استفاده کنید و تجربه خود را در اختیار کاربران گویا آی تی قرار دهید. علاوه بر این می توانید برای افزایش امنیت لپ تاپ های دوستانتان، این مطلب را برای آنان ارسال کنید یا اینکه در شبکه های اجتماعی آن را نشر دهید.

منبع: howtogeek

بهترین گوشی های زیر ۵۰۰ هزارتومان کدامند؟

/در , , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

در بازار در هم و برهم گوشی های موبایل آنقدر انواع مختلف و با قیمت های بالا و پایین وجود دارد که انتخاب گوشی مناسب با سلیقه و قیمت مناسب که کارایی دلخواه شما را داشته باشد کمی دشوار به نظر می رسد. چندی پیش وب سایت ‏androidauthority‏ لیستی از بهترین گوشی های هوشمند منتشر نموده است که با قیمت زیر ۱۰۰ دلار ‏می توان آنها را تهیه کرد. از این رو در راهنمای خرید امروز مجله اینترنتی گویا آی تی قصد داریم به بررسی اسمارت فون هایی با قیمت کمتر از ۵۰۰ هزار تومان بپردازیم که قیمت جهانی آنها تا مبلغ ۱۰۰ دلار است، با ما همراه باشید.

 

Motorola Moto E (‎نسل دوم‎)‎

best-smartphones-under-100

به عنوان اولین اسمارت فون این لیست می توانیم به نسل دوم از اسمارت فون ‏Motorola Moto E‏ اشاره نماییم. محصولی که ‏از مشخصات سخت افزاری زیر بهره مند می باشد:‏

  • صفحه نمایش ۴٫۵ اینچی‎ IPS LCD ‎با وضوح ۹۶۰ در ۵۴۰ پیکسل
  • پردازنده چهار هسته‌ای اسنپدراگون ۴۱۰ با سنجش زمان ۱٫۲ گیگاهرتزی
  • رم ۱ گیگابایتی
  • حافظه داخلی ۸ گیگابایتی قابل ارتقا تا سقف ۳۲ گیگابایت از طریق کارت حافظه میکرو اس دی
  • دوربین اصلی ۵ مگاپیکسلی و دوربین سلفی‎ VGA
  • باتری ۲۳۹۰ میلی آمپری
  • اندروید ۵٫۰ لالی پاپ
  • ابعاد ۱۲۹٫۹ در ۶۶٫۸ در ۱۲٫۳ میلی متری و وزن ۱۴۵ گرمی
  • قیمت این گوشی هوشمند ۴۵۰ هزار تومان است

این اسمارت فون با قیمت باورنکردنی خود می تواند از اتصال ‏LTE‏ پشتیبانی کند.‏

ZTE ZMAX Pro

best-smartphones-under-100

این اسمارت فون که با ویژگی های خوب خود یک فبلت تمام عیار است با قیمت ۹۹ دلار در دسترس است ویژگی های این محصول مطابق زیر می باشد:

  • صفحه نمایش ۶ اینچی با وضوح ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل
  • پردازنده هشت هسته‌ای ۱٫۵ گیگاهرتزی، اسنپدراگون ۶۱۷
  • رم ۲ گیگابایتی
  • حافظه داخلی ۳۲ گیگابایتی قابل ارتقا تا سقف ۱۲۸ گیگابایت
  • دوربین اصلی ۱۳ مگاپیکسلی، دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی
  • باتری ۳۵۰۰ میلی‌ آمپری غیرقابل جابه‌جایی
  • اندروید ۶٫۰ مارشمالو
  • ابعاد ۱۶۵٫۱ در ۸۳٫۸ در ۸٫۹ میلی‌متر و وزن ۱۷۵ گرم
  • این گوشی به زودی روانه بازار خواهد شد

این اسمارت فون با دارا بودن پردازشگر نسبتا قوی و سنسور اثر انگشت از بهترین گوشی های این لیست به شمار می رود.

BLU R1 HD

best-smartphones-under-100

این محصول نیز یکی از بهترین اسمارت فون های لیست گوشی های هوشمند زیر ۵۰۰ هزار توان است و می توان گفت با طراحی فوق العاده و عملکرد خوب سخت افزار ها در نوع خود بی نظیر است. قیمت این محصول نیز ۹۹ دلار می باشد. این محصول دارای مشخصات زیر است:

  • صفحه نمایش ۵ اینچی IPS LCD با وضوح ۱۲۸۰ در ۷۲۰ پیکسل
  • پردازنده چهار هسته‌ای MediaTek MT6735 با سنجش زمان ۱٫۳ گیگاهرتزی
  • رم ۱ / ۲ گیگابایتی
  • حافظه داخلی ۸ / ۱۶ گیگابایتی قابل ارتقا از طریق کارت حافظه میکرو اس دی
  • دوربین اصلی ۸ مگاپیکسلی و دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی
  • باتری ۲۵۰۰ میلی آمپری غیر قابل جابه‌جایی
  • اندروید ۶٫۰ مارشمالو
  • ابعاد ۱۴۳ در ۷۰٫۷ در ۸٫۵ میلی متر و وزن ۱۴۲ گرمی
  • این گوشی به زودی روانه بازار خواهد شد

BLU Advance 5.0 HD

best-smartphones-under-100

اگر هنوز هم قیمت های اسمارت فون های معرفی شده برایتان مناسب نیست به عنوان آخرین اسمارت فون موجود در لیستگوشی های زیر ۵۰۰ هزار تومان می توانید نگاهی به BLU Advance 5.0 HD داشته باشید. اسمارت فونی که با قیمت ۶۹٫۹۹ دلاری خود و امکان بهره مندی از دو سیم کارت مشخصات نسبتا خوبی را به عنوان یک اسمارت فون میان رده ارزان قیمت داراست. این محصول دارای مشخصات زیر است:

  • صفحه نمایش ۵ اینچی IPS LCD با وضوح ۲۱۸۰ در ۷۲۰ پیکسل
  • پردازنده چهار هسته‌ای MediaTek MT6580 با سنجش زمان ۱٫۳ گیگاهرتزی
  • رم ۱ گیگابایتی
  • حافظه داخلی ۸ گیگابایتی قابل ارتقا از طریق کارت حافظه میکرو اس دی تا سقف ۶۴ گیگابایت
  • دوربین اصلی ۸ مگاپیکسلی و دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی
  • باتری ۲۲۰ میلی آمپری
  • اندروید ۶٫۰ مارشمالو
  • ابعاد ۱۴۵ در ۷۳٫۱ در ۹٫۷ میلی متری و وزن ۱۷۴ گرمی
  • قیمت این گوشی هوشمند ۲۵۰ هزار تومان است

در این لیست به معرفی ۴ اسمارت فون با قیمت هایی بسیار مناسب و سخت افزا هایی جالب پرداختیم که هرکدام می توانند یک گزینه بسیار خوب برای کسانی باشد که به دنبال گوشی هایی با امکانات زیاد و قیمت های پایین هستند، اسمارت فون هایی میان رده و ارزان قیمت.

امیدواریم که به کمک این لیست بتوانید گوشی هوشمند خود میانرده ی را یافته و به آسانی آن را خریداری نمایید. نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب در شبکه های اجتماعی خود به دیگران نیز در یافتن محصول دلخواهشان کمک نمایید.

منبع: androidauthority

راهنمای انتقال تصاویر از دوربین به کامپیوتر به صورت وایرلس

/در , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

اگر زیاد عکاسی می‌گیرید، می‌دانید که خارج کردن مدام کارت SD از دوربین، وصل کردن آن به کامپیوتر و انتقال فایل‌ها برای پیدا کردن عکسی که همین الان گرفتید کار اعصاب خورد کنی است. با گویا آی تی در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا روش انتقال بیسیم تصاویری که از دوربین به کامپیوتر را به شما آموزش دهیم.

چرا باید چنین کاری بکنم؟

اگر مخاطب هدف این مطلب باشید، در پاسخ به این سوال حتماً می‌گویید که «چرا نه؟ عالیه! دیگر لازم نیست کارت SD را به طور مداوم از دوربین دربیاورم و به کامپیوتر وصل کنم.» اما اگر احتمال این هم وجود دارد که شما مخاطب هدف این مطلب نباشید و از مزایای یک کارت SD بیسیم بی‌خبر باشید.

چند سال پیش بود که بالاخره با اضافه شدن یک چیپ وای فای ریز به کارت‌های SD توانستیم از صدمات ناشی از اصطکاک دائمی وارد و خارج کردن کارت‌های SD بکاهیم و از آن‌ها به صورت بیسیم استفاده کنیم. این سری به جز برچسب‌هایی که دارد، از نظر ظاهری هم با مدل‌های قدیمی متفاوت است.

اگر کارت SD استاندارد خود را با یک کارت حافظه‌ی Wi-Fi جایگزین کنید، می‌توانید از قابلیت‌هایی مثل امکان انتقال خودکار تصاویر به کامپیوتر، آپلود خودکار (یا با قابلیت انتخاب توسط شما) آن‌ها به یک سایت اشتراک گذاری تصویر یا شبکه‌های اجتماعی، و ارسال آن‌ها به دستگاه‌های موبایل نزدیک دوربین، مثلاً آیفون استفاده کنید.

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

اما اولین و آن قابلیتی که اکثر مردم را جذب می‌کند، مشخصاً همانی است که در ابتدا گفتیم: انتقال بیسیم تصاویر به کامپیوتر. اگر زیاد عکس می‌گیرید و مجبورید آن‌ها را مدام به کامپیوتر خود منتقل کنید، عاشق ویژگی انتقال خودکار خواهید شد. ما این‌جا در HTG تصاویر خودمان را زیاد با خانواده‌هایمان در فیسبوک به اشتراک می‌گذاریم و مجبوریم روزانه بیش از ۶ بار کارت SD را از دوربین خارج و فایل‌ها را منتقل کنیم، بنابراین قطعاً عاشق کارت‌های وای فایی که این چرخه به بکشنند خواهیم شد.

اما معایب کارت‌های SD وای فای چیست؟ اول قیمت آن. یک کارت SD وای فای معمولاً ۳ تا ۴ برابر یک کارت SD معمولی اما با همان ظرفیت قیمت خواهد داشت. دوم، با توجه به این که کارت SD وای فای دار توان باتری دوربین شما را می‌دزدد تا چیپ وای فای خود را تغذیه کرده و با دستگاه‌های دیگر ارتباط برقرار کند، پس به دفعات بیشتری مجبور به شارژ کردن دوربین خود خواهید شد.

اگر می‌خواهید فایل‌های بزرگ خام را منتقل کنید، قطعاً (اگر در خانه هستید) باید دوربین خود را به شارژ بزنید یا یک باتری زاپاس به همراه داشته باشید تا فرآیند انتقال فایل کامل شده و همچنان بتوانید از دوربین خود استفاده کنید.

با این وجود هر نسل از کارت‌های مجهز به وای فای مدیریت مصرف خود را بهبود بخشیده‌اند و مدل‌های جدید در این زمینه عملکرد بسیار بهتری دارند. جز این که باید باتری خود را بیشتر شارژ کنید، ولی از نظر راحتی انتقال بیسیم تاثیر کلی آن بر عمر باتری ناچیز است.

به چه چیزی نیاز داریم؟

قبل از هر چیز باید ببینید که آیا اصلاً به یک کارت SD وای فای نیاز دارید. چون پشتیبانی از وای فای داخلی هنوز هم در بسیاری از دوربین‌ها وجود ندارد. اگر یک دوربین جدید دارید، حتما دوباره چک کنید تا به اشتباه متصور وجود چنین قابلیتی نباشید!

در ثانی، باید ببینید که آیا دوربین شما از کارت SD وای فای پشتیبانی می‌کند. معمولاً اگر دوربین شما از کارت‌های حافظه‌ی SDHC پشتیبانی کند، بدون مشکل از کارت‌های SD وای فای هم پشتیبانی خواهد کرد. ما در این مطلب از کارت حافظه‌ای با برند Eye-Fi استفاده می‌کنیم؛ شما هم با استفاده از ابزار بررسی Eye-Fi ببینید که آیا دوربین‌تان از این کارت‌های حافظه پشتیبانی می‌کند یا نه. این ابزار جزئیات فراوانی دارد و نه تنها به شما می‌گویند که دوربین‌تان به این قابلیت سازگار است یا نه، بلکه اشکالاتی که ممکن است به دلیل محدودیت‌های سخت افزاری یا فرم‌وری با برخی از مدل‌های خاص داشته باشید را هم به شما نشان می‌دهد.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

حتی اگر کارت SD برند دیگری دارید هم معمولاً می‌توانید از ابزار Eye-Fi برای بررسی سازگاری آن با دوربین خود استفاده کنید، چون پارامترهای کلی آن در برندهای مختلف یکسان است.

نکته: یک سری از کارت‌های SD وای فای که از سال‌های پیش موجود هستند با دوربین‌های ناسازگار با کارت‌های حافظه‌ی SDHC هم کار می‌کند، اما این مدل دیگر تولید نمی‌شود و اگر آن‌ها را می‌خواهید باید در فروشگاه‌های اجناس دست دوم به دنبالشان بگردید.

حالا پس از آن که قابلیت دوربین خود را بررسی کردید، زمان انتخاب کارت وای فای است. همان طور که قبلاً گفتیم ما از برند Eye-Fi استفاده می‌کنیم، ولی مدل‌های محبوب دیگری هم مبتنی بر همان فناوری Eye-Fi توسط Toshiba و Trascend تولید شده است. اگر به دنبال آن‌ها هستید مدل Toshiba FlashAir و Transcend Wi-Fi را بررسی کنید. اگرچه تولید کنندگان دیگر تجربه‌های کاربری بهتری داشته‌اند، اما با توجه به این که برند Eye-Fi اولین شرکتی بود که به این زمینه وارد شد، بهترین پشتیبانی سخت افزار و نرم افزار را در اختیار دارد.

در هنگام انتخاب کارت SD به جز میزان فضای ذخیره سازی به سرعت انتقال داده‌ی آن هم توجه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کارت‌های SD مطلب چگونه یک کارت SD بخریم: سرعت، کلاس‌ها، اندازه‌ها و ظرفیت‌ها را ببینید.

راه‌اندازی کارت SD وای فای

در این راه‌اندازی دو بخش وجود دارد. فرآیند قالب بندی که در آن باید از شبکه‌ی وای فای محلی بر روی کارت SD وای فای چند فایل آزمایشی بریزیم تا مطمئن شویم که کارت حافظه قابل استفاده است، سپس تنظیمات کارت SD را با جزئیات بیشتری انجام دهیم.

آنلاین کردن کارت Wi-Fi

اگرچه می‌توانید Eye-Fi خود را طوری پیکربندی کنید تا بتواند تصاویر را به دستگاه iOS یا اندروید منتقل کند، اما فرآیند راه‌اندازی اولیه‌ی آن نیازمند یک کامپیوتر ویندوز یا مک است. کارت SD را درون کارت خوان وارد کنید و مستقیماً به ریشه‌ی آن بروید. هر چه برای شروع لازم دارید درون پوشه‌ی START HERE است.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

بر اساس سیستم عامل خود وارد زیر پوشه‌ی موردنظر شده و فایل نصب را اجرا کنید. پس از اتمام فرآیند جستجو و دانلود آپدیت‌های نرم افزاری، می‌توانید فایل نصب کامل که Eye-Fi Center نام دارد را اجرا نمایید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در حین نصب از شما خواسته می‌شود تا دسترسی نرم افزار را در فایروال ایجاد کرده و یک حساب کاربری Eye-Fi بسازید. حتی اگر تمایلی به استفاده از ابزارهای اشتراک گذاری Eye-Fi نداشته باشید هم برای کامل کردن فرآیند نصب باید یک حساب کاربری بسازید. پس از ساختن حساب کاربری منتظر کارت Eye-Fi خود بمانید تا در صورت لزوم به‌روز رسانی فرم‌ور را دریافت کند.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

اولین تصمیم مهمی که در فرآیند نصب می‌گیرید این است که می‌خواهید فایل‌ها به کامپیوتر یا موبایل خود منتقل شوند یا نه. با توجه به این که هدف ما دریافت فایل‌ها در کامپیوتر است تا بتوانیم آن‌ها را مرتب سازی، پردازش و آرشیو کنیم، گزینه‌ی My computer را انتخاب می‌کنیم.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در گام بعدی SSID یا همان نام شبکه‌ی بیسیم خود را وارد کرده و رمز عبور آن را بزنید. کامپیوتر دریافت کننده و کارت Eye-Fi باید در یک شبکه‌ی مشترک باشند. مهم نیست کامپیوترتان توسط کابل شبکه به مودم وصل شده یا اتصال وای فای، همین که دو دستگاه در یک شبکه باشند کافی است.

علاوه بر این Eye-Fi از شما می‌پرسد که چه شبکه‌ی اجتماعی‌ای را برای به اشتراک گذاری تصاویر خود انتخاب می‌کنید، البته می‌توانید این کار را به بعد هم موکول کنید. ما توصیه می‌کنیم این انتخاب را بعداً انجام دهید، چون چند ترفند و گزینه وجود دارد که بهتر است قبل از استفاده از شبکه‌های اجتماعی، آن‌ها را به کار گرفته باشید.

هنگامی که فرآیند پیکربندی ابتدایی را به پایان رساندید از شما خواسته می‌شود تا کارت SD را خارج کرده، آن را به دوربین وصل نموده و یک عکس بگیرید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

این عکس در حقیقت یک تصویر آزمایشی است تا از صحت عملکرد انتقال خودکار اطمینان حاصل کنید. در تصویر بالا می‌بینید که عکس لگوی کوچکی که همکارمان در مقابل پنجره قرار داده به سرعت به کامپیوتر منتقل شده است.

مدیریت توان پرخاشگرانه از متداول‌ترین خطاهایی است که از طرف دوربین در فرآیند انتقال اتفاق می‌افتد. بسیاری از دوربین‌ها بلافاصله پس از گرفتن عکس در عرض چند ثانیه شروع به حفظ انرژی می‌کنند، اما این مقدار برای به اتمام رساندن فرآیند انتقال فایل‌ها از طریق وای فای کافی نیست. شما می‌توانید با تنظیم توقف در هنگام Autometering یا با استفاده از دیگر ویژگی‌ها این مشکل را کاهش دهید. اگر با این مشکل مواجه شدید مطلب آموزش مدیریت تنظیمات Eye-Fi را ببینید.

پیکربندی کارت Eye-Fi

پس از این که با یک آزمایش ساده از کارکرد صحیح ارتباط با شبکه‌ی خانگی خود مطمئن شدید، کارت حافظه را دوباره به کامپیوتر خود وصل کرده و نرم افزار Eye-Fi Center را باز کنید. می‌توانید چند لحظه در این نرم افزار بگردید تا کمی بیشتر با محیط و رابط کاربری آن آشنا شوید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

پیش از استفاده از کارت Eye-Fi بهتر است نگاهی به تنظیمات آن بیاندازید. برای انجام این کار به مسیر File -> Settings -> Eye-Fi Card بروید.

با توجه به این که گزینه‌های زیادی در منوی پیکربندی این نرم افزار وجود دارد، بررسی همه‌ی آن‌ها نیازمند زمان زیادی است. پس بیایید نگاهی به هر بخش بیاندازیم و ببینیم که چه چیزهایی در آن وجود دارد. اگرچه هدف اصلی این پست این است که آموزش ساده‌ی انتقال فایل از دوربین به کامپیوتر را به شما نشان دهیم، اما Eye-Fi محصولات کاملی هستند که بررسی اجمالی ابزارهای آن‌ها خالی از لطف نیست. به علاوه گزینه‌هایی وجود دارد که شاید بخواهید از آن‌ها برای اهداف مرتبط با حریم خصوصی (مثل قابلیت علامت گذاری جغرافیایی) استفاده کنید، پس بررسی کوتاهی بر گزینه‌های موجود در این نرم افزار خواهیم داشت.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در زبانه‌ی Network می‌توانید هر چیزی که با اتصال به دنیای بیرون مرتبط باشد را پیدا کنید. از زبانه‌ی Private Networks می‌توانید شبکه‌های Wi-Fi را حذف و اضافه کنید، یا برای ایجاد اتصال بین دستگاه‌های مختلف دوربین (اگر Eye-Fi شما از این قابلیت پشتیبانی می‌کند) شبکه‌ی مستقیم ad-hoc بسازید، و کارت Eye-Fi خود را برای استفاده از هات‌اسپات‌های عمومی پیکربندی کنید تا در موقعیت‌هایی که اتصالات وای فای وجود دارد، دستگاه شما شروع به آپلود تصاویر کند.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

از زبانه‌ی Photos می‌توانید برای تغییر مقاصد محلی و آنلاین تصاویر خود استفاده کنید. با استفاده از زیرزبانه‌ی Computer هم می‌توانید برای تغییر محلی که فایل‌ها در کامپیوتر محلی شما ذخیره شدند، و همچنین تعیین چگونگی مرتب سازی و ذخیره شدن آن‌ها استفاده کنید. از زبانه‌ی Online می‌توانید برای فعال سازی و پیکربندی اشتراک گذاری‌های آنلاین مثلاً در شبکه‌هایی مثل Flickr، فیسبوک و امثال آن استفاده کنید.

زبانه‌ی RAW خیلی شبیه به زبانه‌ی Photos است اما این زبانه بیشتر به چگونگی انتقال و ذخیره شدن فایل‌های RAW تمرکز دارد. اگر با فایل‌های RAW سر و کار دارید، خوب است بتوانید بین نحوه‌ی برخورد با تصاویر JPEG و RAW تفاوت قائل شوید. برای مثال اگر از یک رویداد عکاسی کرده‌اید و هر دو مدل تصاویر را لازم دارید تا بعداً بر روی فایل‌های RAW کار کنید، اما همین الان فایل‌های JPEG  را بر روی صفحه‌ی رویداد فیسبوک این مراسم آپلود کنید، می‌توانید از تنظیمات جریان کاری دوگانه استفاده کنید (تا فایل‌های RAW به کامپیوتر و فایل‌های JPEG به پلتفرم آن شبکه‌ی مجازی ارسال شود).

اگر دوربین شما از ضبط فیلم هم پشتیبانی می‌کند، زبانه‌ی Videos به شما اجازه می‌دهد تا همان پیکربندی‌هایی که پیشتر گفته شد را این بار به جای تصاویر، بر روی ویدیوها انجام دهید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

Eye-Fi View سرویسی است که خیلی‌ها فکر می‌کنند فقط پولی است، و چون نمی‌خواهند پولی خرج کنند از آن استفاده نمی‌کنند. اما این سرویس در واقع دو طرح دارد. طرح رایگان (که به شما اجازه می‌دهد تصاویرتان برای به اشتراک گذاری و پشتیبان گیری ساده‌تر تا هفت روز در فضای ابری نگه دارید) و پولی (که به قیمت سالانه‌ی ۴۹.۹۹ دلار به شما فضای ذخیره سازی نامحدود ارائه می‌دهد).

زبانه‌ی Notifications این امکان را به شما می‌دهد تا نوتیفیکیشن‌های ایمیل، SMS، فیسبوک و توئیتر را دریافت کنید، تا هر زمان که کارت Eye-Fiتان تصویری در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت، شما مطلع شوید.

علامت گذاری جغرافیایی امکانی است که عقل فرمان می‌دهد تا از آن استفاده نکنیم. البته همه‌ی تصاویر Eye-Fi به طور پیشفرض با موقعیتی که عکس در آن گرفته شده علامت گذاری می‌شوند. برای فعال و غیرفعال کردن آن می‌توانید از گزینه‌های موجود در زبانه‌ی Geotagging استفاده کنید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

آخرین زبانه‌ی پیکربندی Transfer Mode است که دو ویژگی واقعاً مفید دارد. از بخش Selective Transfer می‌توانید انواع مختلف حالت‌های انتقال را تعیین کنید. Eye-Fi به طور پیشفرض همه‌ی عکس‌هایی که می‌گیرید را آپلود می‌کند. اگر در هنگام عکس گرفتن چندین عکس می‌گیرید که بهترین حالت ممکن را به دست آورید، در این صورت حجم و انرژی زیادی تلف می‌شود. با انتخاب عملکرد Protect از داخل تنظیمات دوربین می‌توانید تعیین کنید که با انتخاب شما حالت آپلود به صورت انتخابی تغییر یابد. با این کار هر تصویری که انتخاب کنید آپلود می‌شود، اما چیزهای باقی مانده برای انتقال دستی در دوربین باقی می‌مانند یا باید آن‌ها را پاک کنید.

از زبانه‌ی Endless Memory هم می‌توانید ویژگی نسبتاً (مفید و) جدیدی را پیدا کنید. زمانی که Endless Memory فعال است Eye-Fi به کندی شروع به حذف فایل‌های قدیمی می‌کند (فایل‌هایی که قبلاً با موفقیت به کامپیوتر شما منتقل شده‌اند). با این قابلیت تقریباً می‌تونید از هر چیزی که بخواهید عکس بگیرید، چون فضای بیشتری دارید.

با کمی صرف هزینه و چند دقیقه وقت به سادگی می‌توانید دوربین دیجیتال خود را به یک دوربین شبکه‌ای قادر به ارسال و دریافت بیسیم تبدیل کنید. آیا تا به حال تجربه‌ی استفاده از کارت‌های SD وای فای را داشته‌اید؟ دیدگاه‌های خود را در بخش نظرات با گویا آی تی در میان بگذارید.

منبع: howtogeek

راهنمای خرید بهترین گوشی های سلفی با قیمت بیشتر از ۱میلیون و ۲۰۰ هزار تومان

/در , , , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

چندی است که گرفتن عکسهای سلفی یه یک سرگرمی رایج در میان کاربران گوشی های هوشمند بدل شده است و اکثر افراد اهمیت زیادی به کیفیت مطلوب عکسهای سلفی از خود نشان می دهند. پیش از این به معرفی راهنمای خرید گوشی سلفی تا سقف ۱میلیون ۲۰۰ هزار تومان پرداختیم و در این مقاله قصد داریم شما را با لیستی از بهترین گوشی های سلفی با قیمت بیشتر از ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان آشنا نماییم. اگر شما نیز از علاقه مندان به عکسهای سلفی هستید و قصد خرید یک اسمارت فون مطلوب در این رنج قیمتی را دارید با راهنمای خرید امروز مجله اینترنتی گویا آی تی همراه باشید.

به طور حتم خرید یک اسمارت فون که تنها با دارا بودن دوربین سلفی خوب بتواند عکسهای مناسبی را بگیرد و از سخت افزاری خوب و قوی بهره مند نباشد طرفداران زیادی نخواهد داشت. متاسفانه در خرید های حضوری بعضی از فروشندگان با راهنمایی های غلط خریدار را از داشتن یک اسمارت فون بی نقص محروم می نمایند. از این رو توصیه می شود پیش از خرید هر اسمارت فونی ابتدا با جستجو در اینترنت و با توجه به راهنمای خرید های متنوع و نظرات کاربران و مصرف کنندگان اسمارت فونی مطلوب و با کیفیت را برگزینید.

تمامی گوشی ‌های زیر با گارانتی و خدمات پس از فروش ارائه می‌شوند؛ بنابراین هنگام خرید حتما نسخه گارانتی دار محصول را خریداری کنید. همچنین قیمت ‌های اسمارت فون ‌ها با احتساب قیمت گارانتی ذکر شده‌اند. البته ممکن است در گذر زمان، این قیمت‌ ها با افزایش یا کاهش روبرو شوند. توصیه می ‌کنیم پیش از اقدام به خرید، سری به بازار بزنید و جویای قیمت‌ های جدید شوید.

سامسونگ گلکسی اس ۶ (Samsung Galaxy S6)

bgr-samsung-galaxy-s6-11-620x413

مزایا معایب
کیفیت Quad HD نمایشگر باتری نه چندان قدرتمند
پردازنده قدرتمند نسخه پایین اندروید
۳ گیگابایت رم
دوربین های باکیفیت اصلی و سلفی
حسگر تشخیص اثر انگشت
قابلیت شارژسریع
                               محدوده قیمتی: یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان

از مشخصات این پرچم دار کره ای می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • نمایشگر ۵٫۱ اینچی با دقت Quad HD
  • دوربین ۵ مگاپیکسلی سلفی با گشودگی دیافراگم f/1.9
  • دوربین اصلی ۱۶ مگاپیکسلی
  • پردازنده اگزینوس ۷۴۲۰ با فرکانس‌های ۱٫۵ و ۲٫۱ گیگاهرتز
  • ۳ گیگابایت حافظه اجرایی
  • دارای بروز رسان اندروید مارشمالو
  • باتری ۲۵۵۰ میلی آمپری

این اسمارت فون با قابلیت هایی چون استفاده همزمان دو دوربین در زمان مکالمه و فیلم برداری با کیفیت چهار برابر تمام اچ دی و عکاسی HDR توسط دوربین سلفی می تواند یکی از بهترین گوشی های این لیست باشد.

هوآوی میت ۸ (Huawei Mate 8)

huawei-mate-8-unboxing_05-620x348

مزایا معایب
نمایشگر با کیفیت Full HD عمر باتری متوسط
پردازنده و سخت افزار قوی
۳ گیگابایت رم
دوربین های ۸ و ۱۸ مگاپیکسلی
حسگر اثر انگشت
اندروید مارشمالو
محدوده قیمتی : یک میلیون و ۴۵۰ هزار تومان

این اسمارت فون از ویژگی های سخت افزاری زیر بهره مند است:

  • سنسور ۸ مگاپیکسلی دوربین سلفی با کیفیت تمام اچ دی
  • نمایشگر ۶ اینچی
  • پردازنده‌ی های سیلیکون کایرین ۹۵۰
  • ۳ گیگابایت رم
  • باتری ۴۰۰۰ میلی آمپری

این گوشی با دارا بودن قابلیت جذاب (Perfect Face) در دوربین خود به کاربر امکان تغییراتی بر روی جزئیات صورت را می دهد.

سامسونگ گلکسی سی ۵ (Samsung Galaxy C5)

galaxy-c5-header-620x349

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Full HD باتری نسبتا ضعیف
۴ گیگابایت رم پردازنده با فرکانس پایین
ساپورت نسل ۴چهارم اینترنت (۴G)
دوربین‌های ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی
حسگر اثر انگشت
اندروید مارشمالو
محدوده قیمتی: یک میلیون و ۴۵۰ هزار تومان

از مشخصات این اسمارت فون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • دوربین ۸ مگاپیکسلی سلفی با گشودگی دهانه لنزf/1.9 و ۱۶ مگاپیکسلی اصلی
  • چیپست اسنپدراگون ۶۱۷
  • ۴ گیگابایت رم
  • اندروید مارشمالو
  • باتری ۲۶۰۰ میلی آمپری

به کمک دوربین این دستگاه خواهید توانست تصاویری عریض و با کیفیت ثبت نمایید.

هوآوی پی ۹ (Huawei P9)

p9-7_0-620x465

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Full HD باتری نه چندان قوی
سخت افزار قوی و قدرتمند
دوربین های با کیفیت
حسگر اثر انگشت
اندروید مارشمالو
ساپورت اینترنت نسل چهارم (۴G)
محدوده قیمتی: یک میلیون و ۴۸۰ هزار تومان

از ویژگی های سخت افزاری این اسمارت فون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • دوربین ۸ مگاپیکسلی سلفی با کیفیت تمام اچ دی با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه و دوربین اصلی ۱۲ مگاپیکسلی ساخت کمپانی لایکا (Leica)
  • پردازنده‌ی های سیلیکون (HiSilicon)
  • ۳ گیگابایت رم
  • باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری

دوربین اصلی این اسمارت فون توسط کمپانی معتبر لایکا (Leica) تولید شده است. اما درباره این دوربین اطلاعاتی قطعی از دست نیست که تولید شده توسط کدام کمپانی است.

ال جی جی ۵ (LG G5)

lg-g5-620x459

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Quad HD باتری نه چندان قدرتمند
سخت افزار های قدرتمند
پشتیبانی از نسل چهارم اینترنت (۴G)
دوربین‌های ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی
فناوری شارژ سریع و درگاه جادویی
حسگر تشخیص اثر انگشت
محدوده قیمتی : یک میلیون و ۵۳۰ هزار تومان

از ویژگی های این اسمارت فون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • طراحی ماژولار
  • تعبیه درگاه جادویی
  • تعویض باتری بدون شارژ
  • دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی با گشودگی دریچه دیافراگم ۵ f/0
  • چیپست اسنپدراگون ۶۵۲
  • نمایشگر ۵٫۳ اینچی
  • ۳ گیگابایت حافظه اجرایی
  • باتری ۲۸۰۰ میلی آمپری

تصویر برداری با دوربین سلفی این دستگاه با کیفیت تمام اچ دی و ۳۰ فریم بر ثانیه نیز فراهم شده و ال جی در دوربین جلوی پرچمدار پیشین اش جای هیچ کم و کاستی باقی نگذاشته است.

ال جی وی ۱۰ (LG V10)

lg-v10-black-01-620x465

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Quad HD باتری نسبتا نامطلوب
تجهیز به نمایشگر دوم اندروید نسخه پایین
پردازنده قدرتمند
۴ گیگابایت رم
پشتیبانی از نسل چهارم اینترنت (۴G)
دوربین ۱۶ مگاپیکسلی اصلی و دو دوربین ۵ + ۵ مگاپیکسلی سلفی
فناوری شارژ سریع
گواهینامه استحکام نظامی
حسگر اثر انگشت
محدوده قیمتی: یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان

ویژگی های سخت افزاری این محصول شامل موارد زیر است:

  • دوربین دوگانه سلفی ۵ مگاپیکسلی با گشودگی دهانه دیافراگم f/0 با زاویه های ۸۰ درجه و ۱۲۰ درجه
  • چیپست اسنپدراگون ۸۰۸
  • ۴ گیگابایت رم
  • اندروید لالی پاپ ۵٫۱
  • باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری

به طور کل می توان این اسمارت فون را بسیار مطلوب و با کیفیت ارزیابی نمود و باید گفت دوربین های سلفی این دستگاه عکسهایی با کیفیت هرچه تمام تر به شما عرضه خواهند نمود.

سونی اکسپریا ایکس (Sony Xperia X)

sony-xperia-x-mwc-2016-hands-on-james-vincent-4-0-620x349

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Full HD باتری نه چندان مطلوب
 نمایشگر دوم فرکانس پایین پردازنده
۳ گیگابایت رم
پشتیبانی از نسل چهارم اینترنت  (۴G)
دوربین های با کیفیت ۱۳ و ۲۳ مگاپیکسلی
فناوری شارژ سریع
اسپیکر استریو
حسگر اثر انگشت
اندروید ۶ مارشمالو
محدوده قیمتی: یک میلیون و ۶۵۰ هزار تومان

از مشخصات سخت افزاری این اسمارت فون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • دوربین سلفی ۱۳ مگاپیکسلی و دوربین اصلی ۲۳ مگاپیکسلی که هردو دارای گشودگی دریچه دیافراگم f/2.0 هستند.
  • قابلیت تصویر برداری با کیفیت HDR
  • نمایشگر ۵ اینچی
  • پردازنده نسبتا قدرتمند اسنپدراگون ۶۵۰
  • ۳ گیگابایت رم
  • باتری ۲۶۲۰ میلی آمپری

عملکرد دوربین های این اسمارت فون را نیز می توان بسیار مطلوب ارزیابی نمود و با دوربین های آن  بدون کمک مونوپاد تصاویر عریضی می توان  به ثبت رساند. قابلیت فیلم برداری با کیفیت تمام اچ دی و سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه نیز از دیگر مزایای دو دوربین اکسپریا ایکس به شمار می‌روند. نکته جالب آنکه کاربر می‌تواند به وسیله دوربین سلفی، عکس‌های HDR ثبت کند.

اچ تی سی ۱۰ (HTC 10)

htc-10-sense-wallpaper-620x465

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Quad HD باتری نه چندان با کیفیت
پردازنده قدرتمند
۴ گیگابایت رم
فناوری شارژ سریع
درگاه USB-C
پشتیبانی از نسل چهارم اینترنت (۴G)
اندروید مارشمالو
حسگر اثر انگشت
          دوربین‌های ۱۲ و ۵ مگاپیکسلی
محدوده قیمتی: یک میلیون و ۹۵۰ هزار تومان

از ویژگی های سخت افزاری این اسمارت فون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • سنسور ۵ مگاپیکسلی برای دوربین جلو با فناوری OIS گشودگی دریچه دیافراگم f/1.8 امکان فیلم برداری تمام اچ دی و ۳۰ فریم بر ثانیه
  • نمایش ۵٫۲ اینچی
  • چیپست اسنپدراگون ۸۲۰
  • ۴ گیگابایت رم
  • باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری

اچ تی سی ۱۰ در واقع اولین اسمارت فونی است که به  فناوری OIS مجهز شده است و تصاویر دقیق و بدون نویزی ثبت می‌کند. گشودگی دریچه دیافراگم این دوربین f/1.8 بوده و امکان فیلم برداری تمام اچ دی و ۳۰ فریم بر ثانیه توسط دوربین سلفی ۱۰ وجود دارد. عکاسی HDR و فوکوس خودکار از دیگر قابلیت‌های دوربین دوم ۱۰ برشمرده می‌شوند.

سامسونگ گلکسی نوت ۵ (Galaxy Note 5)

note5-41-620x413

مزایا معایب
نمایشگر با دقت Quad HD باتری نه چندان قدرتمند
پردازنده بسیار با کیفیت نسخه پایین اندروید
۴ گیگابایت حافظه رم
حسگر اثر انگشت
دوربین‌های ۱۶ و ۵ مگاپیکسلی
پشتیبانی از نسل چهارم اینترنت (۴G)
فناوری شارژ سریع
محدوده قیمتی: دو میلیون و ۳۰ هزار تومان

از سخت افزارها و امکانات این اسمارت فون می توان به موراد زیر اشاره نمود:

  • دوربین سلفی با سنسور ۵ مگاپیکسلی با گشودگی دهانه لنز f/1.9
  • نمایشگر بزرگ ۵٫۷ اینچی
  • چیپست اگزینوس ۷۴۲۰
  • ۴ گیگابایت رم
  • نسخه اندروید ۵٫۱
  • باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری

به طور کلی میتوان گفت تفاوت‌های اصلی  نوت ۵ و اس ۶ در میزان رم و اندازه نمایشگر و البته قلم اس پن است. بنابراین اگر قصد دارید مبلغ کمتری برای این سخت افزار بپردازید، اس ۶ انتخاب بهتری برایتان خواهد بود.

 

نکته: باید گفت اینها تنها اسمارت فون های این رده قیمتی نیستند و اسمارت فون های بیشمار دیگری چون سامسونگ گلکسی اس ۷ (Samsung Galaxy S7) با قیمت دو میلیون و ۱۳۰ هزار تومان، اپل آیفون ۶ اس (Apple iPhone 6s) با قیمت دو میلیون و ۶۰۰ هزار تومان، سونی اکسپریا ایکس پرفورمنس (Sony Xperia X Performance) با قیمت دو میلیون و ۹۰۰ هزار تومان و سامسونگ گلکسی نوت ۷ (Samsung Galaxy Note 7) دردسرساز نیز می توانند در این لیست جای بگیرند.

امیدواریم این لیست بتواند به شما در خرید اسمارت فون مخصوص سلفی خود کمک مطلوبی نماید. به نظر شما جای چه گوشی هایی در این لیست خالی است؟ نظرات و تجارب کاربری خود را از اسمارت فون های موجود در این لیست با دیگر کاربران مجله اینترنتی گویا آی تی در میان بگذارید.

پیامک اطلاع رسانی قربانی بی برنامه گی و بی نظمی

/در , , , , , , , , , /توسط

مقالات و گزارش هایی با موضوع پیامک تبلیغاتی این روزها تقریبا هر هفتهدر یکی از سایتها با نگاه انتقادی همراه با تندی خاصی  به چشم می خورد که این موضوع در واقع دارد تبدیل به موضوعی می شود که بیشتر خواننده علاقه مند است تکلیف خود را با آن بداند که چگونه از شر آن خلاص شود.

اما علت این نفرت چسیت؟

آیا پیامک تبلیغاتی واقعا در این حد مضر و بی فایده است؟

یا برنامه ریزی غلط مدیران برای ساماندهی و اجرای آن باعث این طور زرد و پر نفرت شدن این موضوع شده است؟

با توجه به پتانسیل بالای اس ام اس مارکتینگ در جهان و استفاده مناسبی که در تمام دنیا از این موضوع می شود لازم است کمی در این موضوع تامل شود که کجای کار اشتباه بوده!

موضوع عجیبی که دست اند در کاران پنل اس ام اس و ارائه دهندگان خدمات پیامک تبلیغاتی با آن دست به گریبان هستند و شاید بر عکس جو زرد و همیشه همراه با کنایه سایتهای خبری در تیتر هایی که می خواهند اعلام کنند همه بدون استثنا از پیامک های تبلیغاتی متنفر هستند تمام دست اندر کاران خدمات پنل اس ام اس  بارها با این مشکل و سوال از طرف کاربران روبرو شده اند که چرا پیامک ها به گوشی ما نمی رسد از طرف دیگر وقتی با این پاسخ مواجه می شوند که احتمالا پیامک های تبلبغاتی خود را مسدود کردید و اعلام کردید که نمی خواهید پیامک تبیلغاتی دریافت کنید ؟

اعلام میکنند: خیر این اتفاق نیافتاده و از جاهای دیگر پیامک دریافت میکنند…!

واقعیت این است که بی برنامگی تنوع دیتابیس اپراتور ها وبی نظمی در تصمیم گیری های اینکه واقعا چه تعادلی برقرار کنیم تا هم کسانی که قصد اطلاع رسانی دارند بتوانند از سرویس ارسال پیامک انبوه توسط پنل اس ام اس استفاده کنند و همچنین کسانی که قصد ندارد پیامک های بی محتوا و به راستی مزاحم را دریافت کنند .

کارشناسان سامانه پیامک سحر اس ام اس یک راه حل نسبتا منطقی را بررسی کردند که امیدواریم  مسئولین سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و زیر ساخت  این طرح مورد بررسی و کارشناسی بیشتر قرار گیرد .

این طرح شامل ایجاد زیرساخت مناسب بدین شرح است:

– تشکیل دیتا بیس جامع در زیر ساخت و استعلام تمام اپراتور های ارزش افزوده و اطلاع رسانی از یک دیتا بیس جامع .

– ایجاد سامانه مبتی بر وب اپلیکیشن وussd  برای انتخاب دسته های اطلاع رسانی .

– طبقه بندی موضوع پیامک برای ارسال های بالک و خطوط خدماتی .

– مشخص شدن موضوع بالک قبل از درخواست ارسال توسط کاربر و نمایندگان سامانه پیامکی .

– الزامی شدن خطوط اختصاصی(به همراه هویت شناسی دقیق تر) با محتوای مشخص برای تمام کاربران

– گروه بندی شماره های مخاطبان که در کدام دسته قرار دارند و علاقه مند به دریافت چه موضوعی هستند و بررسی پیامک انبوه و نوع محتوای خطی که به آن اختصاص یافته قبل از ارسال می توان کابران را به موضوع، علاقه مند و نزدیک کرد.

نحوه اعلام علاقه مندی کاربران:

در ابتدای امر باید تمام شماره ها از لیست سایه خارج شوند چرا که درحال حاضر بی نظمی در این زمینه وجود دارد چرا که کاربری قصد داشته پیامک ارزش افزوده دریافت نکند و خط خود را وارد لیست سیاه اپراتور اطلاع رسانی کرده نه از شر آن خلاص شده و اطلاع رسانی فلان فروشگاه را که علاقه  داشته نیز از دست داده…!

پس باید ریست کرد و از نو شروع کرد با برنامه ریزی و اطلاع رسانی دقیق

پس از خارج شدن همه کاربران از لیست سیاه

با اطلاع رسانی دقیق کاربران و یکی از روش های وب اپلیکیشن و  ussd

دسته بندی که به آن علاقه ندارد را حذف میکند و الباقی می ماند.

مثلا تبلیغات های پزشکی را علاقه ندارد خب بلاک می کند.

اطلاع رسانی تخفیفات را علاقه ندارد بلاک میکند.

ولی در مورد تور های مسافرتی میخواهد پیامک دریافت کند.

یا اطلاع رسانی هیئت های مذهبی را علاقه دارد.

این بحث خارج از موضوع ارزش افزوده یا همان هر پیامک ۱۵۰ تومان که روی قبض شما می آید است.

ارزش افزوده خود یک دسته بندی محسوب می شود که کاربر می تواند حذف کند یا به ادامه آن علاقه مند است.

دسته بندی ها و موضوعات باید کاملا جزیی و ریز شده باشد و همه موضوعات را شامل شود امکان بلاک عمومی همه دسته ها نباید وجود داشته باشد .

چرا که برخی کاربران عصبانی ممکن است همه را نخوانده بلاک کنند و تا انتهای لیست مطالعه نکنند و این باعث می شود مثلا موضوع اطلاع رسانی هیئت های مذهبی که علاقه مند است و فراموش کرده را بلاک کند پس باید کاربر تک به تک موضوعات را بخواند و هر کدام را بی علاقه است بلاک کند .

با فروش سیم کارت لیست سیاه خارج می شود و کاربر جدید باید موضوعات بی علاقه را مجدد اعلام کند .

این شیوه برای هر دو گروه دریافت کننده و ارسال کننده سود مند است:

ارسال کننده می داند برای کسانی هزینه میکند که علاقه مند به موضوع هستند و هزینه اضافی پرداخت نمی کند.

دریافت کننده موضوع مورد علاقه خود را انتخاب می کند و پیامک غیر مرتبط دریافت نمی کند.

اشخاصی هم که با نفرت به تمام پیامک های تبلیغاتی نگاه می کنند واعتقاد دارند واقعا هیچ اطلاع رسانی مفیدی نمی تواند داشته باشد که این تفکر نیز  ناشی از بی حوصلگی کاربر دارد  یک بار همه موضوعات را بلاک میکنند و یک سند محکمی در حساب کاربری خود در اپلیکیشن مربوط دارند که با مراجعه به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و زیر ساخت می توانند مستند اعلام کنند من طبق این لیست همه را مسدود کرده ام چرا باز هم پیامک برای من می آید؟

در پایان این نکته را یاد آور می شویم که نحوه برخورد با موضوع پیامک تبلیغاتی و سامانه های پیامکی با برنامه و نظم نبوده چه برای مخاطبان وکسانی که قصد اطلاع رسانی دارند و به همین دلیل باید همه ساختار آن حذف و از نو برنامه ریزی و اجرا شود.

چرا که سامانه ها پیامکی پتانسیل بسیار خوب ارزان و سریعی برای اطلاع رسانی دارند مشروط بر برنامه ریزی ومهندسی از نو با بهره گیری از تجربه فعالان این حوزه که مستقیم با مصرف کننده در ارتباط هستند.

طرح ذکر شده ابتدایی نیاز به بررسی بیشتر دارد ولی اعتقاد داریم در کل قابل تامل و یک راه کار مناسب برای جنجال بی پایان پیامک های تبلیغاتی و اطلاع رسانی است.

منبع: پایگاه خبری سامانه پیامک سحر

آموزش تصویری نصب کارت گرافیک بر روی مادربورد

/در , , , , , , , , , , , , /توسط

کارت های گرافیکی IGP که بر روی پردازنده ها قرار دارد براحتی جوابگوی انجام اموری از قبیل وبگردی، تماشای فیلم و استفاده از نرم افزارهای ساده مانند آفیس می باشد. اما چنانچه قصد دارید تا یک بازی خوب را تجربه کنید اینجاست که نیازمند یک کارت گرافیک مجزا خواهید شد که پس از خریداری آن باید کارت گرافیک را بر روی یکی از شکاف های مخصوص بر روی مادربورد جای دهید. در عین آنکه انجام این کار بسیار ساده و راحت می باشد اما باید دقت کافی را در نصب آن به عمل آورد تا مبادا هزینه ی زیادی که برای خرید آن کرده اید در یک لحظه به باد برود. در ادامه با گویا آی تی همراه باشید تا به شما انجام این کار را به صورت اصولی آموزش دهیم.

مقدمه

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think1

قبل از انجام هرکاری باید تمامی اتصالاتی که به کیس شما متصل شده اند را جدا کنید. توجه داشته باشید در اولین قدم دکمه پاور پشت کیس را در حالت off قرار داده و سپس شروع به جداکردن اتصالات از جمله کابل پاور نمایید.

سازگاری با مادربورد

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

سپس مطمئن شوید که کارت گرافیکی که خریداری کرده اید سازگاری کامل با مادربورد شما داشته و شکاف مربوط به آن بر روی مادربورد وجود داشته باشد. درحال حاضر کارت های گرافیک همگی بر روی شکاف PCI-Express نصب می شوند. چنانچه سیستم شما عمر بالای ۵ سال دارد به احتمال زیاد از داشتن این نعمت محروم هستید و به جای آن شاهد شکاف AGP هستیم که متاسفانه کارت های گرافیک جدید، جایگاهی در آن ندارند.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

نصب گرافیک بر روی مادربرد

کار را از پشت کیس شروع کنید، اگر روبروی شکاف PCI-Express نوار فلزی را مشاهده کردید آن را به کمک انبردست جدا کنید تا در ادامه کار با مشکل مواجه نشوید. البته ممکن است کارت گرافیکی که تهیه کرده اید زیادی حرفه ای باشد و از ضخامت بالایی برخوردار باشد که در اینصورت نیازمند این هستید که یکی دیگر از این پوشش های فلزی پشت کیس را جدا کنید. سپس درب کیس که به سمت مادربرد است را باز نمایید.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

حال باید با نهایت دقت کارت گرافیک خود را دقیقا بر روی شکاف PCI-Express مماس کرده و آن را از قسمت بالا به سمت پایین فشار دهید تا مادربرد در شکاف جای گیرد. در اینجا نیازمند وارد کردن نیرو برای چفت شدن کارت گرافیک هستید، البته توجه داشته باشید که کارت گرافیک بدرستی با شکاف مماس شده باشد. در صورتی که این مورد را نادیده بگیرید احتمال خرابی اجزای اتصال آن در اثر فشار بیش از حد نیرو وجود دارد. “تق” ؟؟ صدایی این چنین شنیدید ؟ اصلا نگران نباشید بدلیل آنکه این صدا به معنای جا افتادن صحیح کارت گرافیک درون شکاف می باشد.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

پس از آن پیچ های کارت گرافیک که به صورت کامل روی قسمت فلزی و پشتی کیس قرار می گیرند را محکم سفت کنید تا کارت گرافیک وزن خود را بر روی کیس سوار کند تا آسیبی به شکاف PCI-Express وارد نشود.

نیازمند انرژی بیشتر !!

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

بسیاری از کارت های گرافیک پیشرفته نیازمند برق بیشتری برای راه اندازی خود هستند. به طبع مادربورد به تنهایی نمی تواند نیازهای کارت گرافیک شما را برطرف نماید. به همین خاطر یک کابل ۶ پین یا ۸ پین (بستگی به شکاف روی ماردبورد دارد) باید از پاور به کارت گرافیک متصل کنید. اگر به سیم های اضافی پاور که در کیس بدون استفاده قرار گرفته اند نگاهی بیاندازید، کابل مدنظر را خواهید یافت.

تمام شد

کار اتصال کارت گرافیک به مادربورد با موفقیت به اتمام رسید. حال باید تمامی اتصالاتی را که جدا کرده بودید را مجددا به کیس متصل نمایید. حتما توجه داشته باشید که کابل مانیتور را به کارت گرافیک متصل نمایید، چراکه در غیر اینصورت پس از روشن شدن سیستم، مانیتور تنها یک صفحه سیاه به شما نشان خواهد داد.

اگر مانیتور شما نیز جدید نمی باشد به احتمال قوی مانیتور شما نمی تواند به کارت گرافیک متصل شود، مگر آنکه از مبدل استفاده نمایید. بسیاری از مانیتورهای قدیمی از پورت VGA پشتیبانی می کنند و این در حالی است که بر روی کارت گرافیک جایگاه پورت های جدیدتری همچون DVI، HDMI و … می باشد. البته نگران قیمت این نوع مبدل نباشید، قیمت مبدل پورت DVI به VGA در بازار حدود ۶ هزار تومان می باشد.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

پس از آنکه سیستم خود را روشن کردید نوبت آن است که درایور مخصوص کارت گرافیک را بر روی سیستم خود با استفاده از سی دی که به همراه کارت گرافیک بود را نصب نماید و اگر به آن دسترسی ندارید، می توانید از وبگاه رسمی شرکت سازنده کارت گرافیک درایور مخصوص آن را دانلود و نصب نمایید.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی خود دیگران را نیز ازاین مطلب آگاه نمایید.

منبع: digitaltrends

آموزش تصویری نصب کارت گرافیک بر روی مادربورد

/در , , , , , , , , , , , , /توسط

کارت های گرافیکی IGP که بر روی پردازنده ها قرار دارد براحتی جوابگوی انجام اموری از قبیل وبگردی، تماشای فیلم و استفاده از نرم افزارهای ساده مانند آفیس می باشد. اما چنانچه قصد دارید تا یک بازی خوب را تجربه کنید اینجاست که نیازمند یک کارت گرافیک مجزا خواهید شد که پس از خریداری آن باید کارت گرافیک را بر روی یکی از شکاف های مخصوص بر روی مادربورد جای دهید. در عین آنکه انجام این کار بسیار ساده و راحت می باشد اما باید دقت کافی را در نصب آن به عمل آورد تا مبادا هزینه ی زیادی که برای خرید آن کرده اید در یک لحظه به باد برود. در ادامه با گویا آی تی همراه باشید تا به شما انجام این کار را به صورت اصولی آموزش دهیم.

مقدمه

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think1

قبل از انجام هرکاری باید تمامی اتصالاتی که به کیس شما متصل شده اند را جدا کنید. توجه داشته باشید در اولین قدم دکمه پاور پشت کیس را در حالت off قرار داده و سپس شروع به جداکردن اتصالات از جمله کابل پاور نمایید.

سازگاری با مادربورد

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

سپس مطمئن شوید که کارت گرافیکی که خریداری کرده اید سازگاری کامل با مادربورد شما داشته و شکاف مربوط به آن بر روی مادربورد وجود داشته باشد. درحال حاضر کارت های گرافیک همگی بر روی شکاف PCI-Express نصب می شوند. چنانچه سیستم شما عمر بالای ۵ سال دارد به احتمال زیاد از داشتن این نعمت محروم هستید و به جای آن شاهد شکاف AGP هستیم که متاسفانه کارت های گرافیک جدید، جایگاهی در آن ندارند.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

نصب گرافیک بر روی مادربرد

کار را از پشت کیس شروع کنید، اگر روبروی شکاف PCI-Express نوار فلزی را مشاهده کردید آن را به کمک انبردست جدا کنید تا در ادامه کار با مشکل مواجه نشوید. البته ممکن است کارت گرافیکی که تهیه کرده اید زیادی حرفه ای باشد و از ضخامت بالایی برخوردار باشد که در اینصورت نیازمند این هستید که یکی دیگر از این پوشش های فلزی پشت کیس را جدا کنید. سپس درب کیس که به سمت مادربرد است را باز نمایید.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

حال باید با نهایت دقت کارت گرافیک خود را دقیقا بر روی شکاف PCI-Express مماس کرده و آن را از قسمت بالا به سمت پایین فشار دهید تا مادربرد در شکاف جای گیرد. در اینجا نیازمند وارد کردن نیرو برای چفت شدن کارت گرافیک هستید، البته توجه داشته باشید که کارت گرافیک بدرستی با شکاف مماس شده باشد. در صورتی که این مورد را نادیده بگیرید احتمال خرابی اجزای اتصال آن در اثر فشار بیش از حد نیرو وجود دارد. “تق” ؟؟ صدایی این چنین شنیدید ؟ اصلا نگران نباشید بدلیل آنکه این صدا به معنای جا افتادن صحیح کارت گرافیک درون شکاف می باشد.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

پس از آن پیچ های کارت گرافیک که به صورت کامل روی قسمت فلزی و پشتی کیس قرار می گیرند را محکم سفت کنید تا کارت گرافیک وزن خود را بر روی کیس سوار کند تا آسیبی به شکاف PCI-Express وارد نشود.

نیازمند انرژی بیشتر !!

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

بسیاری از کارت های گرافیک پیشرفته نیازمند برق بیشتری برای راه اندازی خود هستند. به طبع مادربورد به تنهایی نمی تواند نیازهای کارت گرافیک شما را برطرف نماید. به همین خاطر یک کابل ۶ پین یا ۸ پین (بستگی به شکاف روی ماردبورد دارد) باید از پاور به کارت گرافیک متصل کنید. اگر به سیم های اضافی پاور که در کیس بدون استفاده قرار گرفته اند نگاهی بیاندازید، کابل مدنظر را خواهید یافت.

تمام شد

کار اتصال کارت گرافیک به مادربورد با موفقیت به اتمام رسید. حال باید تمامی اتصالاتی را که جدا کرده بودید را مجددا به کیس متصل نمایید. حتما توجه داشته باشید که کابل مانیتور را به کارت گرافیک متصل نمایید، چراکه در غیر اینصورت پس از روشن شدن سیستم، مانیتور تنها یک صفحه سیاه به شما نشان خواهد داد.

اگر مانیتور شما نیز جدید نمی باشد به احتمال قوی مانیتور شما نمی تواند به کارت گرافیک متصل شود، مگر آنکه از مبدل استفاده نمایید. بسیاری از مانیتورهای قدیمی از پورت VGA پشتیبانی می کنند و این در حالی است که بر روی کارت گرافیک جایگاه پورت های جدیدتری همچون DVI، HDMI و … می باشد. البته نگران قیمت این نوع مبدل نباشید، قیمت مبدل پورت DVI به VGA در بازار حدود ۶ هزار تومان می باشد.

installing-a-new-pc-graphics-card-is-easier-than-you-think

پس از آنکه سیستم خود را روشن کردید نوبت آن است که درایور مخصوص کارت گرافیک را بر روی سیستم خود با استفاده از سی دی که به همراه کارت گرافیک بود را نصب نماید و اگر به آن دسترسی ندارید، می توانید از وبگاه رسمی شرکت سازنده کارت گرافیک درایور مخصوص آن را دانلود و نصب نمایید.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی خود دیگران را نیز ازاین مطلب آگاه نمایید.

منبع: digitaltrends

مشخصات گوشی جدید Mi Note 2 شیائومی به بیرون درز شد

/در , , , , , , , , , , , , , , , /توسط

همانطور که می دانید مدتی است در رسانه ها خبرهای پر رنگ و کم رنگی در مورد گوشی های جدید شیائومی شنیده می شود. شیائومی همیشه پس از اپل محصولات خود را روانه بازار می کند تا کمی در هواداران اپل موج تزلزل ایجاد کند. ساعتی پیش متوجه شدیم که در وب سایتی به نام وبیو، گوشی جدیدی برای شیائومی منتشر کرده که نام آن Mi Note 2 است. گفته شده که این گوشی هوشمند که ظاهری شبیه به گوشی های اپل دارد از دوربین های دوگانه عقب بهره مند است.  این دوربین های دوگانه به صورت عمودی قرار گرفته اند.

گوشی جدید Mi Note 2

عکس قدیمی شیائومی Mi Note 2

 این گوشی از ماه ژوئن در خط تولید گسترده ای قرار گرفته و شرکت سازنده معتقد است که این گوشی فروش بالایی خواهد داشت و به عنوان یک گوشی پر فروش، در بازار آسیا، شناخته خواهد شد.

 در ماه یازدهم میلادی قرار است این گوشی رونمایی شود اما هنوز از خبر قطعی آن مطلع نیستیم. آنچه در این وب سایت در مورد  Mi Note 2 بیان شده این است که یک نمایشگر ۵٫۷ اینچی دارد، که از تکنولوژی Super AMOLED بهره مند است که در بسیاری از گوشی های هوشمند پرچم دار آن را می بینیم. رزولوشون نمایشگر این گوشی به میزان ۱۴۴۰ در ۲۵۶۰ پیکسل گزارش شده است. پردازنده این گوشی هوشمند جدید از نوع اسنپدراگون ۸۲۱ بوده که حافظه رم ۶ گیگابایتی آن، موجب شده که توجه بسیاری از رسانه ها به آن جلب شود. در این میان سخنی از حافظه ۲۵۶ گیگابایتی این گوشی شنیده شده که در کنار یک باتری ۴۰۰۰ میلی آمپر بر ساعتی، مجموعه ای از سخت افزارهای عظیم را به نمایش خواهد کشید.

گوشی جدید Mi Note 2

عکس جدید شیائومی Mi Note 2

 بدنه گوشی هوشمند Mi Note 2 از مواد شیشه و فلز طراحی شده است. برخی گفته اند که این گوشی دارای نمایش گر خمیده اند که البته در این مورد هنوز ۱۰۰ در صد مطمئن نیستیم.

با این حال و با توجه به این ویژگی ها، نظر شما در مورد گوشی های جدید شیائومی چیست؟ آیا می توان مثل سال های قبل این گوشی را به عنوان تهدیدی برای گوشی های اپل به شمار آورد؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این خبر به علاقمندان شیائومی بگویید که منتظر گوشی جدید شرکت محبوبشان باشند.