سامسونگ بالاخره طی چند روز اخیر گوشی جدید اندرویدی خود را که به عنوان گل سر سبد گوشی های هوشمند سامسونگ به شمار می آید معرفی کرد و نام آن را Samsung Galaxy S9+ و Samsung Galaxy S9 نهاد. با یک نگاه ابتدایی که به مشخصه های این گوشی انداختم، برخی ویژگی ها را دوست داشتم چون ارتقا پیدا کرده بود اما برخی ویژگی ها کماکان در حد متوسط در این گوشی تعبیه شده اند. 

گویا آی تی: اگر قصد خرید این گوشی ها را دارید، لطفا کمی به نیازهای اولیه تان برای استفاده از گوشی توجه کنید و بعد به تناسب تنوع برند ها و مدل ها، یک گوشی کاملا دلخواه خریداری کنید.

خب بیایید با هم ویژگی های Samsung Galaxy S9+ را بررسی کنیم

بررسی ویژگی های طراحی گوشی Samsung Galaxy S9+

گوشی گلکسی اس ۹ پلاس، گوشی هوشمند اندرویدی است که به طور پیش فرض از سیستم عامل اندروید ۸ پشتیبانی می کند. اندازه ابعاد گوشی موضوعی است که برای خیلی ها اهمیت دارد. قبل از اینکه این گوشی را به دست بگیرید و آن را تجربه کنید بدانید که سامسونگ این گوشی را در سایز بزرگ و در ابعاد ۱۵۸٫۱ x 73.8 x 8.5 میلی متر ارائه کرده است.

به تناسب بزرگ بودن این گوشی، وزن آن ۱۸۹ گرم نهایی شده که از متوسط گوشی های هم رده اش، حدود ۲۰ گرم سنگین تر است! آیا شما واقعا نگران ۲۰ گرم سنگینی هستید؟

این گوشی مطابق گوشی های پرچم دار این برند در هر دوره از بدنه ای شیشه ای و آلومینیمی تشکیل شده است. این ترکیب به گوشی زیبایی بیشتر و استحکام بهتری می بخشد.

دو تا از ویژگی های مهم این گوشی، بهره مندی از اسکنر عنبیه چشم و Fingerprint لمسی است.

این گوشی هوشمند تحت گواهی تاییدیه IP 68 ارائه شده و ضد رطوبت و گرد و خاک است.

سامسونگ طراحی رنگ این گوشی را به گونه ای انجام داده که بتواند بعد از فروش آن را در دست اقشار مختلف مردم ببیند. از جمله می توان به طراحی رنگ های این گوشی به رنگ مشکی، خاکستری، بنفش و آبی اشاره کرد.

بررسی ویژگی های نمایشگر گوشی Samsung Galaxy S9+

در بخش نمایشگر این گوشی واقعا حرف هایی برای گفتن دارد.

نمایشگر گوشی گلکسی اس ۹ پلاس سامسونگ به اندازه ۶٫۲ اینچ در نظر گرفته شده است که رزولوشن فوق العاده آن به اندازه ۱۴۴۰ در ۲۹۶۰ پیکسل گزارش شده است. این اندازه از نمایشگر با پوشش میزان گزارش شده از رزلوشن به تراکم پیکسلی بالای ۵۳۰ پیکسل در اینچ می انجامد که واقعا رقم فوق العاده و کم نظیری در میان گوشی های هوشمند است.

نمایشگر یاد شده تحت تکنولوژی Super AMOLED طراحی و تولید شده است.

در نهایت از دیگر ویژگی های این نمایشگر پر قدرت می توان به قابلیت هایی مثل  پشتیبانی از ویدئو HDR، شیشه مقاوم در برابر خراش، حسگر نور محیطی، حسگر مجاورت اشاره داشت.

بررسی ویژگی های دوربین گوشی Samsung Galaxy S9+

اگر به عکاسی علاقمند هستید شاید این گوشی بتواند برخی از ویژگی هایش را در دل شما جا کند اما برخی دیگر واقعا حرفی برای گفتن ندارد. در دوره ای که بسیاری از گوشی های هوشمند با دوربین های عقب و اصلی بالا تر از ۱۲ مگاپیکسل ارائه می شوند، جای تعجب دارد که سامسونگ هنوز روی رقم ۱۲ مگاپیکسل تمرکز دارد.

حتی فلش پشتیبانی کننده از این دوربین، فلش ساده ال ای دی است. اما اندازه پیکسل سنسور دوربین به اندازه کافی ارتقا پیدا کرده و به میزان ۱٫۴ μm گزارش شده که فوق العاده است.

دوربین سلفی گیر این گوشی نیز یک دوربین ۸ مگاپیکسلی است.

نظر کلی شما در رابطه با دوربین این گوشی چیست؟

بررسی ویژگی های سخت افزاری گوشی Samsung Galaxy S9+

این گوشی هوشمند از چیپ پردازنده Qualcomm Snapdragon 845 SDM845 بهره مند است که یک پردازش گر ۸ هسته ای، با فرکانس پردازشی ۲٫۸ گیگاهرتز آن را مدیریت می کند.

پردازشگر گرافیکی این سیستم نیز Adreno 630 گزارش شده است که این پردازشگر و برند آن برای تمام اهالی سامسونگ کاملا نام آشنا است.

ویژگی خاصی که از این گوشی به چشم واقعا می آید میزان حافظه رم است که به میزان ۶ گیگابایت گزارش شده است. دقت کنید که شما این گوشی را با حافظه داخلی و پیش فرض ۶۴ گیگابایتی خریداری می کنید اما به کمک توسعه دهنده های حافظه ای می توانید میزان آن را تا ۴۰۰ گیگابایت ارتقا دهید.

باتری این گوشی با ظرفیت ۳۵۰۰ mAh بهترین انتخابی بوده که سامسونگ ترجیح داده برای گل سر سبد خود تایید کند. در کنا این پشتیبانی از شارژ وایرلس ویژگی جدیدی است که کاربران این گوشی را هیجان زده خواهد کرد.

از نظر اسپیکر گوشی گلکسی اس ۹ پلاس حرف جدیدی دارد! خروجی صدای این گوشی به دو صورت خروجی صدای تلفن ( برای تماس ) و خروجی موزیک تعبیه شده که برای خروج صدای موزیک، دو اسپیکر جداگانه روی گوشی تعبیه شده است. این قابلیت تقریبا میان گوشی های هوشمند کم نظیر بوده است.

از جمله سنسورهای تعبیه شده در این گوشی نیز می توان به Accelerometer, Gyroscope, Compass, Hall (for flip covers), Barometer اشاره کرد.

چراغ های ال ای دی پشتیبانی کننده از نوتیفی، بازخورد لمسی، آهنگ های زنگ، لرزش، حالت پرواز، حالت بی صدا، بلندگو نیز از دیگر قابلیت هایی است که برای بخش نوتیفی ها در نظر گرفته شده است.

از دیگر ویژگی های مبتنی بر صوت در این گوشی می توان به شماره گیری صوتی، دستورات صوتی، ضبط صوت نیز اشاره کرد.

شاید با وجود برنامه های آنلاین و افزایش سرعت اینترنت، نیازی به استفاده از بلوتوث نداشته باشید اما اگر بخواهید هدست بلوتوثی به گوشی نصب کنید، کافی است که بدانید این گوشی از بلوتوث ۵٫۰ پشتیبانی می کند که آخرین تکنولوژی روز بلوتوثی تا کنون بوده است.

از نظر پشتیبانی از وای فای نیز این گوشی با مشخصه وای فای ۸۰۲٫۱۱ a, b, g, n, ac و به صورت دو بانده، معرفی شده که بهره مندی از Mobile hotspot ویژگی شاخص آن است. 

این گوشی از کانکتور یو اس بی USB Type-C ( با قابلیت معکوس سازی ) نیز پشتیبانی می کند.

گوشی گلکسی اس ۹ پلاس سامسونگ قرار است ۱۶ اکتبر روانه بازار شود و قیمتی که برای ان در نظر گرفته شده ۸۴۰ دلار است.

زمانی که بخواهید یک دستگاه گوشی سامسونگ گلگسی اس ۹ پلاس خریداری کنید فروشنده شما را با سه مدل از این گوشی مواجه خواهد کرد. اولین مدل، همان چیزی است که تا کنون برای شما از آن گفتیم.

مدل دوم، در حقیقت از نظر پردازنده گرافیکی و پردازشگر مرکزی، دارای کمی تفاوت است:

دارای چیپ سیستم Samsung Exynos 9 9810

با پشتیبانی از یک سی پی یو ۸ هسته ای با ویژگی های  ۲۹۰۰ MHz, Exynos M3 and ARM Cortex-A55, 64-bit, 10 nm

پردازنده گرافیکی: Mali-G72 MP18

همچنین مدل سوم همان گوشی است که در ابتدا در مورد آن صحبت کردیم، منتها با تفاوت اینکه از دو اسلات سیم کارت بهره مند است که یکی از آن ها با بخش توسعه دهنده حافظه ای مشترک است.

آیا شما در صدد خریداری این گوشی هستید؟ به نظر شما این گوشی جدید سامسونگ با گلکسی اس ۸ چه تفاوت هایی دارد؟ دیدگاه ها و تجربیات خود را برای ما در بخش نظرات بنویسید.

منبع

گیمرهای بازی‌های کامپیوتر برای به تعادل درآوردن عملکرد سیستم با کیفیت گرافیک باید با تنظیمات گرافیکی زیادی سروکله بزنند. اگر نمی‌خواهید این تنظیمات را به صورت دستی تغییر دهید، انویدیا، AMD و حتی خود اینتل ابزارهایی برای انجام این کار در اختیار شما قرار داده‌اند.

گویا آی تی: البته اگر گیمر حرفه‌ای هستید بهتر است این کار را به صورت دستی انجام دهید. چون با تنظیم دستی تنظیمات بهترین ترکیب ممکن برای توان عملکردی و ترجیحات سیستمی به دست می‌آید، اما برای انجام این کار ابتدا باید گزینه‌های موجود را بشناسید و بعد برای آزمایش آن‌ها وقت بگذارید. منتها با کمک راهکارهای جایگزین موجود فقط به یک کلیک نیاز دارید. و اگرچه که این روش کاملاً ایده‌آل نیست، ولی تعادل خوبی بین تلاش و نتایج زحمات شما را به ارمغان می‌آورد.

چرا نگذاریم خود بازی‌ها تنظیمات شما را به طور خودکار شناسایی کنند؟

اکثر بازی‌ها سعی می‌کنند به طور خودکار تنظیمات گرافیک شما را تنظیم کنند. وقتی بازی‌ها برای اولین بار اجرا می‌شوند، تنظیماتی که به صورت پیشفرض مناسب هستند انتخاب می‌شود، و گروه‌های تنظیماتی مختلفی مثل Low، Medium، High و Ultra را برای شما فراهم می‌کنند. البته ممکن است گزینه‌ای تحت عنوان Autodetect هم داشته باشد که  به طور خودکار می‌تواند تنظیمات سخت‌افزار شما را شناسایی کند.

ولی این تنظیمات خودکار درون-گیمی بهترین تنظیمات موجود نیست. تنظیماتی مثل Low، Medium، High و Ultra به سخت‌افزار شما بستگی ندارند، بلکه صرفاً دسته‌بندی‌های مختلفی از تنظیمات هستند. مثلاً برای بازی‌های قدیمی‌تر می‌توانید از حالت Ultra و برای بازی‌های جدیدتر که سخت‌افزار قوی‌تری می‌طلبند از حالت Medium استفاده کنید. اما همچنان باید به آزمون و خطا ادامه دهید تا شاید در نهایت بتوانید به یک نتیجه‌ی خوب برسید. گزینه‌ی Autodetect هم همیشه خوب عمل نمی‌کند، چون گاهی اوقات نمی‌تواند شرایط را به خوبی شناسایی کند و اگر سخت‌افزار خوبی داشته باشید، ممکن است نتواند از حداکثر توان آن بهره بگیرد.

ابزارهایی که توسط انویدیا، AMD و اینتل ساخته شده‌اند هوشمندانه‌تر هستند. در این برنامه‌ها توجه بیشتری به GPU، CPU و رزولوشن صفحه شده و اطلاعات نرم‌افزار با پایگاه داده‌ای از آزمایشات مختلف که بر روی سخت‌افزارهای گوناگون صورت گرفته مقایسه می‌شود. با این اطلاعات، خود بازی تنظیمات پیشنهادیِ مربوط به سخت‌افزار شما را ارائه می‌کند. حتی می‌توانید به بازی بگویید که گرافیک خود را در مقابل عملکرد سیستم بر روی چه سطحی تنظیم کند.

به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید از تنظیمات گرافیکی سفارشی استفاده کنید آن را دستکاری نمایید. ولی اگر تنظیمات خودکار را ترجیح می‌دهید، به جای گزینه‌هایی که در بازی وجود دارد از این ابزارها استفاده کنید. تنظیمات خودکار نقطه‌ی شروع خوبی برای دستکاری بازی‌ها یا فراهم کردن تنظیمات خودکار برای بازی‌هایی است که حتی نمی‌خواهید زحمت سروکله زدن با آن‌ها را به دوش بکشید.

گام نخست: دانلود NVIDIA GeForce Experience، AMD Gaming Evolved یا جدیدترین درایور اینتل

اگر گرافیک انویدیا دارید، باید اپلیکیشن GeForce Experience را نصب کنید. البته ممکن است آن را از قبل نصب کرده باشید، چون آپدیت درایور گرافیک سیستم از طریق همین برنامه انجام می‌شود. این ابزار ویژگی‌هایی دیگری مثل استریم داخلی بازی و امکان ضبط هم دارد، ولی ما در این آموزش فقط روی جنبه‌ی بهینه‌سازی گرافیک تمرکز می‌کنیم.

اگر کارت گرافیک AMD دارید، نرم‌افزار Gaming Evolved Client را دانلود و نصب کنید. این برنامه نسبت به GeForce Experience جنبه‌ی ارتباطی بیشتری دارد ولی ابزارهای بهینه‌سازی‌اش شبیه GeForce Experience است.

اگر گرافیک اینتل دارید، با نصب جدیدترین نسخه‌ی کنترل پنل گرافیک‌های HD اینتل می‌توانید این تنظیمات را انجام دهید. برای استفاده از این قابلیت‌ها حداقل به نسخه‌ی ۱۵٫۶۵ درایور گرافیک‌های اینتل نیاز دارید، این نسخه در تاریخ ۱۳ فوریه‌ی ۲۰۱۸ منتشر شده است.

گام دوم: کتابخانه‌ی بازی‌های خود را اسکن کنید

قبل از این که بازی را بهینه کنید، ابتدا باید در کتابخانه‌ی بازی خود به دنبال بازی‌های سازگار بگردید.

اگر از نرم‌افزار انویدیا استفاده می‌کنید، GeForce Experience را باز کرده و روی زبانه‌ی Games کلیک کنید. با این کار کتابخانه‌ی شما به طور خودکار اسکن شده و بازی‌های سازگار در سمت چپ نشان داده می‌شود.

کاربران AMD باید Gaming Evolved را اجرا کرده و به زبانه‌ی Library بروند. در این زبانه کتابخانه‌ی شما به طور خودکار اسکن می‌شود و بازی‌های سازگار در سمت چپ به نمایش در می‌آید.

کاربران اینتل هم باید نرم‌افزار Intel HD Graphics Control Panel را اجرا کرده و از پایین صفحه بر روی آیکن Gaming کلیک کنند. برای اجرای Intel Control Panel کافی است روی دسکتاپ کلیک راست کرده و گزینه‌ی Intel Graphics Settings را انتخاب نمایید.

از آن جایی که این ابزارها از همه‌ی بازی‌ها پشتیبانی نمی‌کنند، در این بخش نمی‌توانید همه‌ی بازی‌ها را ببینید، بلکه فقط بازی‌هایی که توسط نرم‌افزارهای مخصوص انویدیا، AMD و اینتل پشتیبانی شده باشند به نمایش در می‌آیند.

با این حال، اگر یک بازی سازگار باشد ولی در ظاهر چنین به نظر نرسد، با استفاده از ابزار مربوطه می‌توانید آن را شناسایی کنید. در اپلیکیشن GeForce Experience روی آیکن Preferences که در پایین لیست بازی‌ها قرار دارد کلیک کنید. با انجام این کار پوشه‌ی Program Files به طور طبیعی مورد جستجو قرار می‌گیرد، ولی می‌توانید پوشه‌ی جدید هم به این بخش اضافه کنید. برای مثال، اگر همه‌ی بازی‌های خود را در مسیر C:\Games یا D:\Games نصب کرده باشید، باید یک پوشه به این مسیر اضافه نمایید.

در اپلیکیشن Gaming Evolved شرکت AMD، می‌توانید به زبانه‌ی Library بروید، روی آیکن آچار فرانسه کلیک کرده و از پایین نوار سمت چپ علامت به اضافه را انتخاب کنید و در صورتی که فایل .exe مربوطه به طور خودکار در لیست ظاهر نشد، آن را به نرم‌افزار بدهید.

این حالت فقط به درد زمانی می‌خورد که برنامه از بازی پشتیبانی می‌کند، ولی نمی‌تواند آن را پیدا کند. با استفاده از این قابلیت می‌توانید بازی‌های ناسازگار را به صورت دستی اضافه کنید.

اینتل روشی خاصی برای وصل کردن Intel HD Graphics Control Panel به فایل‌های .exe ندارد. پس باید به نحوی مطمئن شوید که این ابزار همیشه می‌تواند بازی‌های سازگار را پیدا کند.

گام سوم: بهینه‌سازی!

حالا برای این که یک بازی را بهینه‌سازی کنید آن را از لیست انتخاب کرده و روی دکمه‌ی Optimize کلیک نمایید. در نرم‌افزار اینتل، ابتدا روی آیکن بازی و بعد روی Optimize کلیک کنید. (اگر قبلاً بازی را اجرا نکرده‌اید، برای عملکرد صحیح این دکمه ابتدا باید آن را اجرا نمایید.)

بعد از این که در نرم‌افزار انویدیا یا AMD روی دکمه‌ی Optimize کلیک کردید، می‌توانید در لیست اسکرول کنید تا فرق بین تنظیمات فعلی بازی و تنظیمات پیشنهادی انویدیا یا AMD را که با عنوان Optimal نمایش داده شده است ببینید.

البته فراموش نکنید که ممکن است تنظیمات Optimal در تلاش اول به آن خوبی‌ها که فکر می‌کنید هم نباشد. شاید گرافیک خیلی برایتان باکیفیت نباشد یا بازی کُند و مشکل‌دار اجرا شود. زمانی که صحبت از عملکرد در برابر کیفیت می‌شود، برای این که بهینه‌سازی بازی‌ها به بهترین نحو انجام گردد باید نیازهای خود را تعیین کنید. (برای مثال، من دوست دارم بازی‌ها را با ۶۰ fps انجام دهم، حتی اگر لازم باشد که به خاطر این حالت کمی از کیفیت گرافیکی بازی را از دست بدهم.)

برای اعمال این تنظیمات در GeForce Experience روی آیکن کنار دکمه‌ی Optimize کلیک کنید تا گزینه‌های لازم برای تغییر رزولوشن و حالت نمایش در اختیارتان قرار بگیرد، اما مهم‌تر از همه یک اسلایدر هم پیش رویتان ظاهر می‌شود که با آن می‌توانید تنظیمات عملکرد یا گرافیک بازی را تغییر دهید.

در نرم‌افزار AMD Gaming Evolved، می‌توانید این اسلایدر را از صفحه‌ی اصلی برنامه ببینید، ولی گزینه‌های آن به اندازه‌ی نرم‌افزار انویدیا نیست و فقط سه حالت دارد: Performance، Quality و Balanced.

این دو ابزار بیشتر بر روی جنبه‌ی کیفیت گرافیکی بازی‌ها تاکید دارند، پس اگر می‌خواهید از حالت ۶۰ فریم بر ثانیه استفاده کنید، باید اسلایدر را کمی به سمت چپ ببرید. دوباره باید بگوییم که تغییر تنظیمات فقط از درون خود بازی امکان‌پذیر است، ولی این ابزارها تغییرات مدنظر شما را بیشتر از جنبه‌ی سخت‌افزاری اعمال می‌کنند. این برنامه‌ها در کمترین حالت به شما اجازه می‌دهند تا نقطه‌ای برای تعیین تنظیمات گرافیکی خود داشته باشید.

ابزار اینتل نمی‌گذارد که از داخل اپلیکیشن به چیزی بیشتر از فعال یا غیرفعال کردن تنظیمات توصیه شده دسترسی داشته باشید. برای دیدن تنظیمات توصیه شده روی آیکن یکی از بازی‌ها کلیک کرده و گزینه‌ی View settings را انتخاب کنید.

برای تغییر دادن این تنظیمات با استفاده از ابزار اینتل، باید بازی را اجرا کرده و تنظیمات را از داخل خود بازی تغییر دهید.

استفاده از این ابزارها بسیار ساده است. گیمرهایی که به دنبال بهینه‌سازی حرفه‌ای تنظیمات بازی‌های خود هستند، با استفاده از این برنامه‌ها می‌توانند به گزینه‌ها و امکانات بیشتری دسترسی داشته باشند.

منبع

بلندگوهای بلوتوث طوری طراحی نشده‌اند که در فاصله‌های زیاد خوب کار کنند. هدفون‌ها و بلندگوهای بلوتوث گاهی اوقات با مشکل مواجه می‌شوند. برخی از آن‌ها از همان روز اول ایراد دارند ولی برخی گاه و بیگاه ایراد پیدا می‌کنند. گویا آی تی: در هر دو حالت، به نظر نمی‌رسد که علت واضحی برای این نوع مشکلات وجود داشته باشد. اگر بلندگو یا هدست جدید خریده‌اید یا بلندگوی قدیمی‌تان حالا بعد از چند وقت با مشکل مواجه شده، با ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا راه‌حل آن را به شما بگوییم.

قطع و وصلی مکرر صدا

اگر از اول این مشکلات را داشتید، راه‌حل‌های زیر را امتحان کنید.

به‌روز رسانی درایورهای بلوتوث

اگر به تازگی استفاده از یک دستگاه صوتی بلوتوث را شروع کرده‌اید، بهتر است ببینید درایورهای مربوطه به درستی نصب شده‌اند یا نه. اگر از درایورهای عمومی خود ویندوز ۱۰ استفاده می‌کنید، سعی کنید دنبال درایور اختصاصی دستگاه که توسط سازنده‌ی آن ساخته شده باشید. به طور کلی اگر مشکل از درایور بلوتوث باشد، در سایر دستگاه‌های بلوتوثی مثل کیبوردها هم شاهد لگ و قطع و وصلی خواهید بود.

انتخاب دستگاه صوتی

بعضی از بلندگوها و هدفون‌ها به عنوان دو دستگاه متفاوت ثبت شده و هر دو هم به عنوان بلندگو و هم به عنوان هدست شناخته می‌شوند. برای این که ببینید دستگاه شما هم دو بار ثبت شده یا نه، یا اصلاً به جای بلندگوهای داخلی سیستم انتخاب شده یا نه، باید از منوی پایین ویندوز بر روی آیکن بلندگو کلیک کنید و از لیست دستگاه‌های ورودی/خروجی صوت وضعیت را بررسی نمایید.

پس دستگاه خود را انتخاب کنید تا ببینید مشکل برطرف می‌شود یا نه. اگر دستگاه دو بار ثبت شده، حالت ثانویه‌ی آن را انتخاب نمایید.

غیرفعال سازی امکان مکالمه با هندزفری

اپ Settings را باز کرده و به مسیر Devices > Bluetooth بروید. حالا از این بخش به دنبال اسم دستگاهتان بگردید.

سپس File Explorer را باز کرده و آدرس زیر را در آن وارد کنید:

Control Panel\Hardware and Sound\Devices and Printers

از این مسیر می‌توانید بلندگوها و هدفون‌های بلوتوث خود را ببینید. آن‌ها را نه از روی آیکن، بلکه از روی اسمشان شناسایی کنید. چون در این بخش اسامی به احتمال زیاد اشتباه است، پس نام گزینه‌ها به شما کمک می‌کند تا دستگاه خود را بیابید. سپس بر روی آن کلیک راست کرده و روی گزینه‌ی Properties کلیک کنید.

در پنجره‌ی Properties به زبانه‌ی Services بروید. کمی منتظر بمانید و بعد بخش Handsfree Telephony را غیرفعال کنید.

قطع و وصل شدن اتفاقی صدا

اگر دستگاهی که قبلاً به خوبی کار می‌کرد به تازگی با مشکل قطع و وصل شدن صدا مواجه شده است، ببینید درایور بلوتوث آپدیت شده یا نه. اگر آپدیت شده، مشکل احتمالاً به خاطر همین نسخه‌ی جدید است، پس باید به نسخه‌ی قبلی درایور برگردید. علاوه بر این بهتر است بلندگوها یا هدفون‌ها را با یک سیستم دیگر امتحان کنید تا ببینید مشکل همچنان پابرجا می‌ماند یا نه. اگر هنوز مشکل داشتید، احتمال دارد که خود بلندگو ایراد پیدا کرده باشد. اگر مشکل فقط زمانی ظاهر می‌شود که بلندگو یا هدفون را به کامپیوتر وصل می‌کنید، راه‌حل‌های زیر را امتحان کنید.

بررسی فاصله از سیستم

سعی کنید دستگاه را کمی به سیستم نزدیک‌تر کرده و بعد مجدداً مشکل را بررسی نمایید. اگر شرایط بهتر شد به احتمال زیاد دستگاه یا جسم فیزیکی دیگری مانع از دریافت کامل سیگنال‌ها می‌شود.

بررسی باتری

مطمئن شوید که دستگاهتان کامل شارژ داشته باشد. اگر می‌توانید، در حالتی که دستگاه به برق وصل است از آن استفاده کنید. اگر مشکل قطع و وصلی خوب شد، ممکن است باتری دستگاه خراب شده باشد یا به نحوی بر روی کیفیت صدا تاثیر گذاشته باشد. در این صورت یا باید به فکر تعویض باتری باشید، یا فقط در هنگام وصل بودن به برق از آن استفاده کنید.

اتصال دستگاه را از سیستم قطع و آن را دوباره وصل کنید

درست مثل وقت‌هایی که با Restart کردن سیستم خیلی از مشکلات را حل می‌کنید، در این جا هم می‌توانید ارتباط دستگاه را از کامپیوتر قطع کرده و دوباره آن را وصل کنید. محض اطمینان، بعد از این که ارتباط دستگاه را قطع کردید، یک بار سیستم را خاموش و روشن کنید بعد آن را مجدداً وصل نمایید.

حذف دستگاه‌های مداخله‌گر

تلفن‌ها و تبلت‌ها می‌توانند برای سیگنال بلوتوث مضر باشند. برای امتحان این دستگاه‌ها را از بلندگوهای بلوتوث خود دور کنید تا ببینید تاثیری به وجود می‌آید یا نه.

منبع

هارد دیسک هم مثل هر قطعه‌ی سخت‌افزاری دیگری می‌تواند خراب شود. به خصوص هاردهای مکانیکی که ممکن است بخش‌های متحرک آن‌ از کار بیفتد. حتی درایوهای حالت جامد (SSD) که بخش متحرک ندارند هم می‌توانند خراب شوند. همه‌ی درایوها یک چرخه‌ی عمر محدود دارند و بعد از آن از کار می‌افتد.

گویا آی تی: به همین دلیل همیشه باید یک بکاپ مناسب داشته باشید، چرا که یک روز بالاخره هارد شما هم خراب می‌شود و این اتفاق قابل پیش‌بینی نیست. اما اگر هاردتان هنوز جان دارد، شاید بتوانید قبل از این که کاملاً خراب شود اطلاعات آن را نجات بدهید.

چگونه بفهمیم درایو در حال خراب شدن است یا خراب شده؟

از کار افتادن هارد درایو انواع مختلفی دارد. حالت واضحش این است که خراب شود و کاملاً از کار بیفتد. در این صورت شاید کامپیوتر اصلاً آن را نشناسد و در هنگام راه‌اندازی سیستم با پیغام این که کامپیوتر هارد ندارد مواجه شوید. شاید هم فرآیند بوت شروع شود ولی سیستم نتواند آن را به پایان برساند.

خرابی درایو انواع فنی‌تری هم دارد که در آن درایو به ظاهر کار می‌کند ولی عملاً با مشکل روبرو است. در این حالت کامپیوتر شما گهگاه فریز می‌شود، از درایو صداهای غیرطبیعی می‌شنوید، ممکن است بخشی از اطلاعات مخدوش شود یا حتی با Bad Sector مواجه شوید.

هر نوع صدای کلیک مانندی که از درایو مکانیکی دستگاه شنیده شود یک نشانه‌ی بد است. این صداها نمایانگر این است که هد (Head) به مشکل خورده است؛ هد قطعه‌ای است که اطلاعات را از پلاترهای (صفحات) درایو می‌خواند یا روی آن‌ها می‌نویسد. برای جلوگیری از صدمات بیشتر بهتر است درایو را کاملاً خاموش کنید و اگر می‌خواهید اطلاعات خود را برگردانید از یک متخصص بازیابی اطلاعات کمک بگیرید. در درایوهای حالت جامد چنین صداهایی شنیده نمی‌شود چون در این دستگاه‌ها هیچ بخش متحرکی وجود ندارد.

از سیستم بررسی S.M.A.R.T. استفاده کنید

اگر حس می‌کنید درایوتان در حال خراب شدن است، می‌توانید از سیستم بررسی SMART استفاده کنید. این کلمه از عبارت‌های «فناوری خود-نظارتی، تجزیه و تحلیل و گزارش‌گیری» (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) گرفته شده و فناوری ویژه‌ای درون هارد درایو شماست که نشان می‌دهد هارد شما در حال خراب شدن است یا نه.

البته باید چند نکته را در نظر بگیرید. اول از همه، SMART همیشه بی‌نقص نیست؛ ممکن است هارد شما در حال خراب شدن باشد ولی در گزارش SMART وضعیت آن خوب باشد. و حتی اگر هارد شما در شرف از کار افتادن باشد، ممکن است پیش از این که وضع کاملاً خراب شود هشداری دریافت نکنید.

اگر می‌خواهید از SMART استفاده کنید می‌توانید از ابزارهای شخص ثالث مثل CrystalDiskInfo کمک بگیرید. اگر وضعیت درایو شما بد باشد، این یعنی دستگاه در حال خراب شدن است. البته با فرض این که در وهله‌ی اول بتوانید وارد ویندوز شوید. اگر خیلی دیر شده باشد، با استفاده از این روش نمی‌توانید از SMART استفاده کنید. با این حال، شاید بتوانید از طریق BIOS یا فرم‌ور UEFI به این سیستم دسترسی یابید. علاوه بر این اگر در هنگام راه‌اندازی سیستم خطای SMART را می‌بینید، این هم نشانه‌ای مبنی بر خراب شدن هارد درایو شماست.

چگونه مطمئن شویم که مشکل سخت‌افزاری است؟

اگر سیستم شما به مشکل خورده این اتفاق لزوماً به معنای آن نیست که هارد شما خراب شده یا دارد از کار می‌افتد. برای این که بفهمید مشکل واقعاً از هارد درایو است یا نه، حتماً با استفاده از چند روش ساده سعی کنید مشکل را شناسایی نمایید.

برای مثال اگر کامپیوتر شما در حین فرآیند بوت شدن درایو را شناسایی نمی‌کند، باید کیس را باز کرده و کابل‌هایی که این قطعه را به مادربرد و منبع تغذیه وصل می‌کنند را چک کنید. حتی یک بار آن‌ها را جدا کرده و مجدداً وصل نمایید تا مطمئن شوید که مشکل از اتصالات مذکور نباشد.

همچنین می‌توانید به BIOS با صفحه‌ی فرم‌ور UEFI کامپیوتر بروید تا ببینید درایو توسط دستگاه شناخته شده یا نه. اگر کامپیوتر درایو را می‌بینید اما نمی‌تواند از روی آن بوت شود، این یعنی درایو خراب شده است (یا یک مشکل نرم‌افزاری به وجود آمده). اگر کامپیوتر درایو را نمی‌بیند، احتمال دارد که اتصال آن ایراد داشته باشد یا آن قدر بد خراب شده که دیگر حتی قابل شناسایی هم نیست.

برخی از این مشکلات مربوط به ایرادات سخت‌افزاری است. برای مثال اگر درایو مکانیکی شما صداهای عجیب و غریب می‌دهد، به احتمال خیلی زیاد مشکل مربوط به سخت‌افزار درایو است.

اگر سیستم از روی درایو بوت نمی‌شود، ممکن است ویندوز شما دچار اشکال شده باشد. در این صورت باید ویندوز خود را عوض کنید تا ببینید مشکل برطرف می‌شود یا نه. اگر بخواهید می‌توانید با استفاده از دیسک نصاب ویندوز یا سیستم لایو لینوکس از اطلاعات خود پشتیبان بگیرید، ولی اگر هاردتان عملاً خراب شده باشد قادر به انجام این کار هم نخواهید بود. اگر سیستم لایو لینوکس نتواند هارد را ببیند، این خود نشانه‌ی دیگری مبنی بر خرابی هارد است. ولی اگر توانستید از فایل‌های خود پشتیبان بگیرید و دوباره ویندوز را نصب کنید، این یعنی هارد شما سالم است و مشکل نرم‌افزاری دارید.

سایر مشکلاتی که در هنگام استفاده از کامپیوتر با آن‌ها مواجه می‌شوید، مثل فریز کردن دستگاه و مخدوش شدن اطلاعات، می‌تواند ناشی از آلودگی به بدافزار یا مشکلات سیستمی ویندوز باشد. پس حتماً با استفاده از یک برنامه‌ی آنتی ویروس مناسب دستگاه را اسکن کنید و اگر فکر می‌کنید سیستم عامل درست کار نمی‌کند آن را مجدداً نصب نمایید.

به یاد داشته باشید که فریز کردن سیستم و خرابی اطلاعات می‌تواند از سایر قطعات سخت‌افزاری مثل رم، مادربرد یا منبع تغذیه نشأت گرفته باشد. برای این که سلامت رم را بررسی کنید می‌توانید از یک تست مموری استفاده نمایید، اما برای شناسایی ایرادات مربوط به مادربرد یا سایر قطعات سخت‌افزاری کار دشوارتری پیش رو دارید.

علاوه بر این برای بررسی سکتورهای بد می‌توانید از ابزار Check Disk (یا ChkDsk) استفاده کنید. سکتورهای بد نشانگر خرابی درایو است.

چگونه اطلاعات خود را از یک درایو در حال خراب شدن خارج کنیم؟

اگر مطمئن شدید که درایوتان دارد خراب می‌شود و هنوز به طور کامل از کار نیفتاده، باید فوراً از اطلاعات خود بکاپ بگیرید. برای انجام این کار می‌توانید از دیسک نصاب ویندوز یا لینوکس لایو استفاده کنید. به این روش حتی اگر کامپیوتر نتواند سیستم عامل را بوت کند و از روی درایو اجرا شود می‌توانید برخی از فایل‌های خود را بازیابی نمایید.

به علاوه، اگر می‌توانید هارد را از کامپیوتر خود جدا کرده و آن را به یک کامپیوتر دیگر وصل کنید. اگر درایو به شکل جزئی خراب شده، می‌توانید فایل‌های مهم خود را از آن خارج نمایید. همچنین با کمک ابزارهایی مثل Piriform Recuva هم قادر به انجام این کار خواهید بود، چرا که این برنامه‌ها مدعی بازیابی اطلاعات از دیسک‌های صدمه دیده هم هستند. البته در این جا نیز اگر درایو به طور کامل از دست رفته باشد، این کار جواب نمی‌دهد.

به خاطر داشته باشید که اگر درایو خراب شده، روشن نگه داشتن آن باعث تسریع روند خرابی و افزایش صدمات می‌شود. اگر اطلاعات مهمی را روی هارد خود دارید و حاضرید برای بازیابی آن‌ها پول زیادی خرج کنید، بهتر است درایو را خاموش کنید و آن را به نزد یکی از مراکز تخصصی بازیابی ببرید.

بازیابی اطلاعات با کمک مراکز تخصصی بازیابی

اگر نمی‌توانید اطلاعات را از روی درایو بخوانید، شاید هنوز راهی برای بازیابی آن‌ها وجود داشته باشد.

در صورتی که از اطلاعات خود به خوبی بکاپ گرفته باشید دیگر نیازی به مراکز بازیابی اطلاعات ندارید و خودتان به راحتی می‌توانید از پس مشکل بربیایید. کافی است یک هارد جدید بخرید، بر روی آن ویندوز نصب کنید و بعد اطلاعات را از روی بکاپ بازیابی نمایید. با انجام این کار در عرض چند ساعت همه چیز مثل قبل خواهد شد.

اما اگر بکاپ جدید نداشته باشید مشکل جدی‌تر می‌شود. در این شرایط باید به مراکز حرفه‌ای بازیابی اطلاعات مراجعه کنید تا آن‌ها در یک محیط مخصوص و تمیز درایو را باز کرده، هد آن را تعویض نمایند و با هد جدیدی که نصب می‌شود سعی کنند اطلاعات را از روی پلاترها بخوانند.

احتمالاً حدس زده‌اید که این خدمات خیلی پرهزینه هستند، و البته تضمینی وجود ندارد که اطلاعات شما بازیابی شود. ولی اگر اطلاعات تجاری مهم یا فایل‌هایی داشتید که قابل جایگزین شدن نیستند، تنها گزینه‌ی پیش روی شما همین مراکز است. برای بازیابی اطلاعات حذف شده هم می‌توانید از همین مراکز کمک بگیرید.

اگر نمی‌خواهید بابت بازیابی اطلاعات پول بدهید

اگر اطلاعات مدنظر شما خیلی مهم است، راهی جز مراجعه به مراکز تخصصی بازیابی اطلاعات ندارید. پس سعی نکنید خودتان این کار را انجام دهید.

اما اگر از خیر درایو گذشته‌اید و فقط می‌خواهید اطلاعات را برگردانید ولی دوست ندارید بابت این کار پولی بپردازید، چند راه پیش روی شما قرار دارد. اول هارد را در فریزر قرار دهید، چرا که بر طبق برخی گزارشات این روش گاهاً کارساز بوده است. نمی‌توان با اطمینان کامل گفت که این روش داستانی تخیلی است یا فقط به درد هاردهای قدیمی می‌خورد، ولی اگر هم جواب بدهد فقط بر روی هاردهای مکانیکی عمل خواهد کرد نه هاردهای حالت جامد. برخی افراد گزارش کرده‌اند که سرد کردن درایو باعث می‌شود تا این دستگاه برای مدت کوتاهی به پایداری برسد. این نظریه با توجه به عملکرد قطعات مکانیکی داخل درایو چندان غیرمنطقی نیست. اگر خواستید این کار را انجام دهید، حتماً هارد را درون دو لایه کیسه فریزر باکیفیت قرار دهید تا داخل درایو یخ و برفک نزند.

روش بعدی این است که کامپیوتر را خاموش کنید و کمی بعد به سراغ آن بروید. اگر عمر درایو به شماره افتاده باشد ممکن است بعضی وقت‌ها کار کند و بعضی وقت‌ها کار نکند. با این وجود اگر درایو واقعاً خراب شده، هر چه بیشتر آن را روشن نگه دارید، ممکن است شدت صدمات افزایش یابد. پس بهتر است آن را خاموش کنید و به نزد یک متخصص بازیابی اطلاعات ببرید تا در صورت لزوم اطلاعات مهم شما را برایتان بازیابی کند.

عملاً هیچ راهی برای جلوگیری از خراب شدن هارد درایوها وجود ندارد. بهترین کار این است که به طور منظم از اطلاعات خود بکاپ بگیرید تا در صورت خرابی بعداً بتوانید اطلاعات مهم‌تان را از جای دیگری بازیابی کنید.

منبع

یکی از مزایای لپ‌ تاپ ها نسبت به رایانه های PC وجود باتری برای لپ‌ تاپ ها است که می توان آن را با توجه به ظرفیت باتری تا چندین ساعت به کار گرفت. اما باتری لپ‌ تاپ ها با گذشت زمان عملکرد اولیه خود را از دست می دهند. برخی باتری ها نسبت به نمونه های دیگر بیشتر دوام می آورند اما هیچ‌ کدام از آن ها برای همیشه عمر نمی کنند. در این مطلب قصد داریم به شما آموزش دهیم که چطور از میزان سلامت باتری خود مطلع شوید. پس در ادامه با ما همراه باشید.

گویا آی تی – کاهش عملکرد باتری به ‌طور معمول در پنج سال نخست استفاده از لپ‌ تاپ دیده می شود. اگر باتری لپ‌ تاپ شما تنها طی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه شارژ خالی می کند دیگر زمان آن فرا رسیده تا یک باتری جدید خریداری کنید؛ اما اگر عمر باتری لپ‌ تاپ شما بیشتر از این مدت‌زمان است و قصد دارید از نظر میزان سلامت آن را بررسی کنید می توانید از ابزار مخفی و داخلی بررسی باتری ویندوز استفاده کنید. در ادامه چگونگی انجام این کار را بیان می کنیم.

در حال حاضر برای باتری های لپ‌ تاپ از دو مدل مختلف لیتیوم یون یا لیتیوم پلیمر (Lithium-ion – Lithium-polymer) استفاده می گردد. اگرچه هرکدام از این نوع باتری ها با استفاده از تکنولوژی متفاوتی ساخته ‌شده است اما در هر حال هر باتری تنها می تواند به تعداد متناهی چرخه شارژ و تخلیه شارژ را انجام دهد و پس‌ از آن باتری لپ‌ تاپ کارایی اولیه‌ی خود را از دست می دهد و به ‌مرور دیگر همانند روز اول شارژ نگه نمی دارد. البته این موضوع تنها مختص به باتری لپ‌ تاپ ها نیست و همان ‌طور که همه می دانیم این موضوع مربوط به ‌تمامی وسایلی است که از باتری های قابل شارژ استفاده می کنند نیز می شود از قبیل تبلت ها و گوشی های هوشمند یا حتی باتری های خودرو و غیره.

اما اگر قصد دارید تا از وضعیت باتری لپ‌ تاپ خود آگاه شوید و از سیستم‌عامل ویندوز ۷ یا ۸ یا ۱۰ استفاده می کنید احتمالاً برایتان جالب خواهد بود که بدانید یک ابزار مخفی در دل ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰ نهفته است که می تواند باتری رایانه شما را بررسی کرده و اطلاعات بسیار دقیق و جالبی را به شما نمایش دهد که به ‌وسیله‌ی آن می توانید از میزان سلامت باتری خود نسبت به روزهای اول آن باخبر شوید.

هم چنین اگر قصد خرید لپ‌ تاپ دست‌ دوم دارید و تصمیم دارید از وضعیت سلامت باتری لپ‌ تاپ آگاهی پیدا کنید، این مقاله برای شما قطعاً مفید خواهد بود.

در ادامه مقاله به معرفی این قابلیت در ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰ و هم چنین روش مشابهی در ویندوز ۷ برای اطلاع از وضعیت سلامت باتری لپ‌ تاپ آشنا خواهید شد.

نحوه اطلاع از عملکرد و سلامت باتری لپ‌ تاپ در ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰:

برای دسترسی به این اطلاعات مفید لازم است مراحل زیر را دنبال کنید.

۱ – ابتدا برنامه command prompt را در ویندوز اجرا کنید تا به پنجره صدور فرامین DOS وارد شوید. راحت ‌ترین راه برای اجرای برنامه command prompt تایپ عبارت CMD در منوی استارت و سپس اجرای برنامه command prompt است.

۲ – در پنجره داس باز شده می بایست دستور زیر را عیناً وارد کنید و سپس کلید Enter در صفحه‌ کلید را بزنید:

powercfg /batteryreport

۳ – دقت داشته باشید که هنگام وارد کردن عبارت بالا باید باتری در لپ‌ تاپ قرار داشته باشد در غیر این ‌صورت با پیغام خطا روبه رو خواهید شد. هم چنین همان‌ طور که قبلاً هم ذکر شد این دستور مختص ویندوز ۸ یا ۸.۱ و ویندوز ۱۰ است و روش دیگری برای تهیه گزارش از عملکرد باتری لپ‌ تاپ در ویندوز ۷ نیز وجود دارد که در ادامه مقاله با آن نیز آشنا خواهید شد.

۴ – منتظر مراحل بیشتری بودید؟! کار تمام است!

حالا تنها کافی است چند ثانیه منتظر بمانید تا یک گزارش مفصل از وضعیت باتری لپ‌ تاپ‌تان آماده گردد.

گزارش تهیه‌ شده با فرمت html تهیه می شود. هنگامی که فرمان به طور کامل اجرا شد مسیر ذخیره فایل نهایی گزارش به شما اعلام خواهد شد.

حالا کافی است به درایو C و سپس شاخه‌ی Users و سپس شاخه‌ی نام کاربری خود بروید. در آن جا فایلی به نام battery report.html وجود دارد که اطلاعات کاملی از وضعیت باتری لپ‌ تاپ را به شما می دهد.

فایل battery-report.html را اجرا کنید تا در مرورگر شما بازگشایی شود.

در بخش ابتدایی این فایل می توانید اطلاعات ریز و درشتی از قبیل نام و نوع باتری لپ‌ تاپ و مشخصات آن و هم چنین گزارش کاملی از آخرین وضعیت شارژ و تخلیه شارژ باتری به دست آورید.

این اطلاعات می تواند بسیار مفید باشد و حتی از طریق آن می توانید متوجه شوید طی هفته ها، ماه ها و سال های گذشته به چه میزان از لپ‌ تاپ و باتری آن استفاده کرده‌اید.

بخش ارزیابی عمر باتری (Battery life estimates) را که در انتهای گزارش قرار دارد، پیدا کنید و مقادیر شارژ کامل (FULL CHARGE) را با ظرفیت طراحی (DESIGN CAPACITY) مقایسه کنید. اگر مقدار شارژ کامل بسیار کمتر است احتمالاً باید تعویض باتری لپ‌ تاپ را مدنظر قرار دهید.

نحوه اطلاع از عملکرد و سلامت باتری لپ‌ تاپ در ویندوز ۷:

اگر از سیستم‌عامل ویندوز ۷ استفاده می کنید روش مشابهی برای این کار وجود دارد. ابتدا بخش خط فرمان (Command Prompt) را با تایپ عبارت CMD در نوار جستجوی منوی استارت اجرا کنید و دستور powercfg /energy را در پنجره داس تایپ کرده و کلید Enter در صفحه ‌کلید را فشار دهید. پردازش این فرمان اندکی طول می کشد. هنگامی که فرمان به طور کامل اجرا شد مسیر ذخیره فایل نهایی گزارش به شما اعلام می شود. به مسیر یادشده مراجعه نموده و فایل گزارش را در مرورگر خود بازکنید. گزارش ساخته ‌شده در ویندوز ۷ به اندازه گزارشی که ویندوز ۸ یا ۱۰ در اختیارتان قرار می دهد کامل نیست اما در آن جا نیز می توانید از میزان سلامت باتری لپ‌ تاپ‌تان باخبر شوید.

در گزارش ساخته‌ شده بخش اطلاعات باتری (Battery Information) را پیدا کنید. اطلاعاتی که میزان سلامت باتری را به شما می گویند شامل مقدار ظرفیت طراحی (Design Capacity) و مقدار شارژ کامل (Full Charge) می شوند.

اگر مقدار شارژ کامل به طور قابل توجهی کمتر از مقدار ظرفیت طراحی است می توان نتیجه‌ گیری کرد باتری شما در حال تخلیه توان خود است. اگر مقدار بسیار پایین‌تر است احتمالاً باید تعویض باتری را مدنظر قرار دهید.