هند در حال برداشتن قدم‌های مهمی برای تشویق و گسترش تولید محصولات شرکت‌هایی مانند اپل و سامسونگ در داخل این کشور است. روز جمعه کمیته‌ای از وزاری هند که مسئول برنامه‌ای موسوم به Production Linked Incentive Scheme یا PLI هستند تصمیم گرفتند تا شروط مهمی را از این برنامه حذف یا تغییر دهند.

این اقدامات، به‌منظور جذب سرمایه‌گذاری بیشتر و تبدیل هند به یک شریک تجاری خوب برای سایر کشورها انجام می‌گیرد. از آنجاییکه رشد مدوام اقتصادی چین باعث شده تا هزینه تولید محصولات در این کشور در سال‌های اخیر گران‌تر شود، بسیاری از شرکت‌ها به دنبال انتقال کارخانه‌های خود به سایر کشورهای آسیایی مانند ویتنام، کامبوج و تایلند هستند.

یکی از تغییرات مهمی که کمیته وزرای هند به آن‌ رای دادند شامل حذف قانونی می‌شود که الزام می‌کرد حداقل ۴۰ درصد از ارزش یک کارخانه و تجهیزات آن باید وارد این کشور شود. تغییراتی هم در زمینه مشوق‌های پیشنهادی دولت هند ایجاد شد که یکی از آن‌ها حذف شروطی بود که دولت‌های محلی را از دادن مشوق‌ها به شرکت‌های مختلف باز می‌داشت.

سایر اصلاحات ایجادشده در قوانین PLI شامل کم کردن مقدار اطلاعاتی که دولت هند قبلا از شرکت‌ها درخواست می‌کرد و همچنین دادن اختیار کامل به کمیته وزرا برای تغییر یک‌جانبه قوانین سرمایه‌گذاری می‌شوند.

برنامه PLI شامل ارایه مشوق‌های ۴ تا ۶ درصدی به شرکت‌های واجد شرایطی می‌شود که در یک بازه زمانی پنج‌ساله، محصولات‌شان فروش افزایشی داشته باشند. شرکت‌ها برای بهره‌مندی از این مشوق‌ها باید در سال اول محصولاتی به ارزش مجموع بیش از ۴۰ میلیارد روپیه هند و در سال‌های بعدی به ترتیب، ۸۰ میلیارد، ۱۵۰ میلیارد، ۲۰۰ میلیارد و ۲۵۰ میلیارد روپیه تولید کنند.

اپل احتمالا اولین شرکتی خواهد بود که از شرایط جدید PLI بهره‌مند خواهد شد و از آن به‌عنوان کاتالیزور مهمی در مذاکراتش با شرکای چینی خود استفاده خواهد کرد. بنابراین، فاکسکان و ویسترون که از شرکای اصلی اپل هستند ممکن است به‌زودی بخش بزرگی از کارخانه‌های تولید آیفون خود را به هند منتقل کنند.

چنین اتفاقی برای شرکت پگاترون، یکی دیگر از شرکای اپل هم می‌تواند بیفتد. این شرکت هم‌اکنون در حال گفتگو با دولت هند برای انتقال بخشی از کارخانه‌های خود به این کشور است. اگر چنین اتفاقی بیفتد، مطمئنا سایر شرکت‌ها هم از الگوی اپل برای افزایش تولیدات خود در هند تبعیت خواهند کرد.

نوشته هند قوانین خود را برای جذب شرکت‌های خارجی و افزایش تولید داخلی تغییر می‌دهد اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

این روزها بازار بورس بسیار رونق گرفته و میزان مراجعه مردم به کارگزاری‌های بزرگی مانند کارگزاری مفید و آگاه بیش از گذشته شده است. سرمایه‌‌گذاران بازار بورس برای کسب درآمد بیشتر از این بازار پرریسک معمولا عوامل مختلفی را مورد بررسی قرار می‌دهند. در واقع می‌توان گفت که موفقیت در این بازار نیازمند ارزیابی مستمر وضعیت بازار و روند قیمت یا سود سهام شرکت‌ها در دوره‌های مختلف است. یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که در ارزیابی بازار سرمایه بسیار مفید است تحلیل شاخص بورس است.

اصطلاح شاخص یا Index بیانگر عددی است که با استفاده از آن می‌توان تغییرات یک یا چند متغیر را در طول مدت‌زمان معینی اندازه‌گیری کرد. در بازار بورس هم شاخص‌های متعددی برای نشان دادن وضعیت عمومی این بازار وجود دارند. هر شاخص دارای فرمول محاسباتی خاص خودش است و هر کدام از آن‌ها جنبه‌های مختلفی از وضعیت گذشته و فعلی بازار بورس را نشان می‌دهند. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با تعریف هر کدام از این شاخص‌ها آشنا کنیم.

شاخص کل یا TEPIX

شاخص کل یا شاخص قیمت پرکاربردترین شاخص بورس است و بیانگر میزان تغییرات قیمت سهام شرکت‌های حاضر در بازار سرمایه است که می‌تواند بازدهی این بازار را نشان دهد. بنابراین اگر شاخص کل بورس در ابتدای سال ۲۰ هزار واحد باشد و در پایان سال با ۱۰ هزار واحد افزایش به ۳۰ هزار واحد برسد معنای آن این است که میانگین بازدهی بورس از محل افزایش قیمت سهام شرکت‌ها در آن سال ۵۰ درصد بوده است.

البته این نکته را هم باید ذکر کنیم که تاثیر شرکت‌های بزرگ در افزایش یا کاهش شاخص کل بسیار زیاد است و این امر شاید یکی از نقاط ضعف این شاخص باشد. برای مثال، اگر اکثر سهام بازار با درصدهای منفی معامله شوند، چند معامله با درصد مثبت بر روی سهام شرکت‌های بزرگ می‌تواند شاخص کل بورس را مثبت کند و برعکس. البته برای رفع این مشکل از شاخص کل هم‌وزن استفاده می‌کنند که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

اگر بخواهیم شاخص کل را براساس فرمول بیان کنیم به صورت زیر خواهد بود:

۱۰۰*(ارزش جاری بازار در زمان مبدا/ ارزش جاری بازار سهام در زمان محاسبه) = شاخص کل 

ارزش جاری بازار، از مجموع ارزش جاری شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس به دست می‌آید. خود ارزش جاری هر شرکت برابر است با حاصلضرب تعداد سهام آن شرکت در قیمت هر سهم شرکت. ارزش جاری بازار در زمان مبدا نیز مربوط به مجموع ارزش جاری شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس در سال پایه می‌شود. در بورس اوراق بهادار تهران، سال ۱۳۶۹ به‌عنوان سال پایه در نظر گرفته می‌شود.

 شاخص کل (قیمت) هم‌وزن

شاخص کل هم‌وزن یکی دیگر از شاخص‌های مهم بازار بورس است که تاثیر همه شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس را به‌طور برابر در محاسبه شاخص کل در نظر می‌گیرد. بنابراین در این شاخص برخلاف شاخص کل، وزن و اندازه شرکت‌ها تاثیرگذار نیست و میزان بازدهی قیمت سهام شرکت‌ها بدون در نظر گرفتن بزرگی آن‌ها محاسبه می‌شود. بنابراین  اگر شما از تمامی شرکت‌های حاضر در بورس به تعداد مساوی سهم داشته باشد، شاخص کل هم‌وزن میزان بازدهی آن سبد سهام را برایتان نشان خواهد داد.

شاخص بازده نقدی یا TEDIX

شاخص دیگر در بازار بورس شاخص بازده نقدی (سود) است. این شاخص برخلاف شاخص کل که میانگین تغییرات قیمت شرکت‌ها را محاسبه می‌کند، میانگین بازده سود نقدی پرداختی از سوی آن‌ها به سهامداران را نشان می‌دهد. بنابراین هر وقت شاخص سود نقدی رو به کاهش بود، به این معنی است که شرکت‌ها به‌طور میانگین سود نقدی کمتری بین سهامداران خود تقسیم کرده‌اند.

شاخص قیمت و بازده نقدی یا TEDPIX

شاخص قیمت همانطور که از نامش پیداست بیانگر میانگین تغییرات قیمت و بازده نقدی سهام شرکت‌های حاضر در بازار بورس است که می تواند بازده کل سرمایه گذاری بر روی اوراق سهام را در طی یک دوره معین نشان دهد. البته این شاخص نیز همان مشکل شاخص کل را دارد و تاثیرگذاری شرکت‌های بزرگ در آن بیشتر است.

شاخص ۵۰ شرکت فعال

این شاخص سطح عمومی قیمت ۵۰ شرکت فعال بورس را نشان می‌دهد. هر سه ماه یکبار، شرکت‌هایی که خرید و فروش سهام آن‌ها آسان‌تر و سریع‌تر از سایر شرکت‌ها صورت بگیرد در این شاخص قرار می‌گیرند. بنابراین فاکتور اصلی در انتخاب این ۵۰ شرکت، قابلیت نقدشوندگی آن‌هاست و این شاخص میانگین وزنی این ۵۰ شرکت را ارایه می‌کند.

نوشته شاخص بورس چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

سرمایه‌گذاری برای حفظ ارزش پول یکی از چیزهایی است که برای همه افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. بازار بورس یکی از جاهایی است که افراد می‌توانند برای این منظور در آن وارد شوند، اما این کار مستلزم داشتن دانش کافی درباره آن است. بنابراین برای کسانی که برای اولین بار می‌خواهند وارد این بازار شوند آشنایی با مفاهیم اولیه آن جزو ضرورت‌هاست. یک از این مفاهیم اصلی و اولیه حجم مبنا است.

در هر کشوری قانون‌گذاران بازار بورس تلاش می‌کنند تا شرایطی را مهیا کنند تا در آن معاملات و خرید و فروش‌های سهام بورس به نحوه مناسبی انجام شوند. در بازار بورس ایران نیز حجم مبنا یکی از آن قوانین است که برای جلوگیری از اعمال نفوذ در روال عادی معاملات و بروز نوسان‌های غیرطبیعی در قیمت‌ها وضع شده است. ما در اینجا قصد داریم که شما را با این مفهوم آشنا کنیم تا نحوه عمل آن را در بازار بورس بهتر بدانید. پس با ما همراه باشید.

حجم مبنا چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

قبل از آنکه به تعریف این مفهوم بپردازیم ابتدا بهتر است بدانیم منظور از حجم در بازار بورس چیست. حجم به تعداد سهام یک شرکت گفته می‌شود که در طول یک روز مورد معامله قرار می‌گیرد. حال با دانستن این تعریف می‌توانیم بگوییم که حجم مبنا یا stock volume در بازار بورس حداقل تعداد سهامی است که در یک روز باید معامله شود تا تمام درصد تغییرات مجاز آن روز (چه مثبت چه منفی) در تعیین قیمت روز بعد لحاظ گردد.

در بازار بورس ایران برای اینکه قیمت سهام یک شرکت بخواهد به بالاترین و پایین‌ترین نوسان خود برسد، براساس مصوبه سازمان بورس و اوراق بهادار در سال ۱۳۹۳ حداقل باید ۱۰ درصد از کل سهام شرکت در طول یک سال مورد معامله قرار بگیرد. بنابراین اگر این ۱۰ درصد را تقسیم بر ۲۵۰ روز کاری در سال بکنیم به عدد ۰.۰۰۰۴ به‌عنوان حجم مبنای روزانه یک سهم می‌رسیم. البته به خاطر داشته باشید که این حجم برای شرکت‌های فرابورس ۱ در نظر گرفته می‌شود.

نحوه محاسبه حجم مبنا:

• ابتدا تعداد سهام یک شرکت را در عدد ۰.۰۰۰۴ ضرب می‌کنیم.
•  عدد به‌دست‌آمده، حجم مبنای شرکت خواهد بود، اما در اینجا یک تبصره وجود دارد که به صورت زیر است.
• عدد مذکور را در قیمت پایانی سهم در روز چهارشنبه (آخرین روز کاری بورس) ضرب می‌کنیم:
• اگر عدد به‌دست آمده بین ۵۰ میلیارد ریال و ۱۲۰ میلیارد ریال بود، حجم مبنا برای روز شنبه همان عدد فوق خواهد بود.
• اگر عدد به‌دست‌آمده کمتر از ۵۰ میلیارد ریال باشد، حجم مبنا برای روز شنبه برابر خواهد بود با ۵۰ میلیارد ریال تقسیم بر قیمت پایانی روز چهارشنبه.

نقش حجم مبنا در تعیین قیمت پایانی

همانطور که می‌دانید سهم یک شرکت در هر روز معاملاتی در قیمت‌های مختلف و حجم‌های مختلف معامله می‌شود. قیمت پایانی برابر با میانگین وزنی قیمت‌های معامله‌شده در همان روز بر مبنای حجم مبنا است. به این ترتیب که اگر تعداد سهم‌های موردمعامله در یک روز، از حجم مبنا بیشتر شود، میانگین وزنی قیمت‌ها همان قیمت پایانی خواهد بود؛ اما اگر تعداد سهام موردمعامله کمتر از حجم مبنا باشد، قیمت نهایی با برقراری تناسب بین حجم معاملات و این حجم به دست خواهد آمد.

بنابراین باید توجه داشت که این قیمت با قیمت آخرین معامله تفاوت دارد. قیمت آخرین معامله، به آخرین قیمتی گفته می‌شود که یک سهام روی تابلو بین خریدار و فروشنده معامله می‌شود. اما اهمیت قیمت پایانی هر روز در این است که مبنای نوسانات قیمت روز بعد معاملاتی قرار می‌گیرد.

مزایا و معایب حجم مبنا

استفاده از حجم مبنا این مزیت را دارد که از نوسان‌های ساختگی جلوگیری می‌کند. اگر این حجم بر قیمت‌ پایانی سهمی اعمال نشود، یک یا چند سرمایه‌گذار می‌توانند با معامله تعداد کمی از سهام باعث تغییرات زیادی در قیمت بشوند. این اتفاق به‌ویژه در مورد شرکت‌های کوچک می‌تواند بسیار بیفتد. بنابراین با وجود حجم مبنا باید حداقلی از سهام مورد معامله قرار بگیرد تا حداکثر درصد نوسان در قیمت پایانی آن لحاظ گردد. اما از معایب اعمال این حجم آن است که قیمتها بسیار دیرتر به تعادل می‌رسند و صف‌های خرید و فروش بیشتری برای هر سهم به وجود می‌آید.

نوشته حجم مبنا چیست و چگونه آن را محاسبه و استفاده کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

دنیا در حال پیشرفت است و کم کم ماشین‌ها جای انسان‌ها را پر خواهند کرد. امروزه برخی کسب و کارها طلایه‌دار این انقلاب در جهان هستند. جیسون وِنک یکی از افرادی است که کسب و کاری در همین زمینه راه‌اندازی کرده و توانسته سر و صدای زیادی را هم به پا کند. در ادامه با تکراتو همراه باشید تا بیشتر به این موضوع بپردازیم.

شرکت نرم‌افزاری مدیریت سرمایه‌گذاری او همراه با تیم مشاوره‌ای مجرب و مستقلش، این روزها جایگاه ویژه‌ای برای خود در حوزه سرمایه‌گذاری باز کرده‌اند. آن‌ها به هیچ وجه خواهان برگشت به عقب نیستند.

هرروز صبح که ساعت ۵ جیسون وِنک در خانه مجلل خود در ساحل گرم لانگونا کالیفرنیا از خواب بیدار می‌شود، پشت میز کار خود می‌نشیند، یک بطری آب‌معدنی می‌نوشد و آیپدش را چک می‌کند. نگاهی به بازار آسیا می‌اندازد تا ببیند بازار آن روز چطور بسته‌شده و بعد سراغ بازار اروپا می‌رود و سپس اخبار مرتبط با بازار ایالات‌متحده آمریکا را دنبال می‌کند.

در یک منطقه زمانی دیگر، نزدیک به ۶۰ نفر از کارمندانش تنها دریکی از شرکت‌های او مشغول بکار هستند، نام شرکت سرمایه‌گذاری فرمولافویل (FormulaFolio) هست، که دفتر مرکزی آن در گِراند راپیدز میشیگان محله‌ای نزدیک به سَن جوین کالیفرنیا قرار دارد.

اغلب روزها، وِنک نه سروصورت خود را اصلاح می‌کند، نه حمام می‌رود و نه سفر کاری دارد؛ اما این بدین معنی نیست که او فرد تنبلی باشد. او می‌گوید اصلاح کردن خسته‌کننده است، هرلحظه‌ای که او تلف می‌کند به این معنی است که او فرصت گسترش سرمایه‌گذاری در فرمولافویل را از دست ‌داده است، مثلا الگوریتمی که آنان در حوزه مدیریت مالی یا پلتفرم نرم‌افزاری‌ای که بنا به توصیه مشاوران مالی در سال گذشته پیاده کردند، سبب شد این شرکت عنوان سریع‌ترین نرخ رشد را در بین شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی داشته باشد.

شرکت سهامی ونک، در سال ۲۰۱۱ با کمک مشاوران مالی خود توانست هم کسب‌وکار خود و هم امور مشتریانش را مدیریت کند، به‌گونه‌ای که در طی سه سال گذشته بیش از ۱۳،۰۰۰ درصد رشد کرده که ارزش سالانه آن معادل ۱۷٫۲ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶ بود.

مشکلات کار کردن با مردم

بنیان‌گذار ۳۷ ساله، مسیر طولانی‌ای را تا به این مرحله از زندگی‌اش پشت سر گذاشته است. در سال ۱۹۹۹، دانشجوی سال دوم دانشگاه دولتی گِراند ویل، قبل از اینکه از رشته علوم کامپیوتر انصراف بدهد، متوجه شد دوست‌دخترش باردار است. بعد از مشاهده لیست مشاغل موسسه مورگان استنی، او درخواستی استخدام خود را به دفتر گراند راپیدز ارسال نمود.

ونک به نیویورک سفر کرد، بعد از پشت سر گذاشت آزمون استخدامی‌اش، به‌عنوان مشاور مالی در شرکت مشغول بکار شد. بعد از گذشت یک سال او دوباره به گراند راپیدز برگشت تا در کنار همسر و فرزندش باشد.

بعد از مدت‌ها کار درزمینه خدمات مالی، ونک شاهد مسائلی بود که بنا به گفته خودش مشکل عمده صنعت بشمار می‌رفت. مردم باید بتوانند پول را مدیریت کنند. او فکر نمی‌کرد که مشاوران و مدیران بتوانند سودی فراتر از مدل‌های کامپیوتری برای سرمایه‌گذاران فراهم کنند.

وِنک می‌گوید:

مشکلاتی که در کار کردن با انسان‌ها وجود دارد این است که آن‌ها مریض می‌شوند، مشکلات خانوادگی دارند، بعد از مدتی باید بازنشسته بشوند و البته گاهی هم طمع‌کار می‌شوند. مدیریت صدها مشتری آن‌هم به روش دستی به نظر راه‌حل خوبی نمی‌آید و البته احتمال خطا در این روش بسیار بالاست

وِنک ایده ساخت یک مدل کامپیوتری را مطرح کرد که در آن اطلاعات بازار، چه در گذشته و چه در حال حاضر کنار هم به سرمایه‌گذاران نمایش داده می‌شد تا به آن‌ها این نوید را بدهد که سرمایه‌گذاری ایمن و قوی‌ای خواهند داشت که مسلما میزان سودآوری آنها به قدرت ریسک‌پذیری‌شان بستگی خواهد داشت.

او ایده همه‌چیزهایی که در ذهن داشت را در اولین شرکتی که در سال ۲۰۰۵ بنیان‌گذاری نمود به کار گرفت، او حتی از مشاوران مالی بازنشسته و همچنین شرکت‌های مدیریتی امور سرمایه‌گذاری و مالی در این مسیر استفاده کرد. او سال‌ها پیش، چشم‌انداز آنچه حالا به آن رسیده است را درک کرده بود.

به گفته خود وِنک، الگوریتمی که او دریکی از سمینارهایش برای مشاوران مالی در سال ۲۰۱۳ ترسیم کرد، آن‌قدر جذاب بود که برخی از شرکت‌کنندگان سمینار از او می‌پرسیدند که آیا می‌توانند سیستم فرمولی و پلتفرم مدیریت مشتری‌ او را برای مشتریان خودشان‌ هم اجرا کنند. این دقیقا همان چیزی بود که فرمولافویل انتظارش را می‌کشید.

مشاوره روبو (Robo) برای خود مشاوران

ونک می‌گوید: «به این فکر کنید که ما با عنوان روبو (Robo) به خود مشاوران مالی مشاوره می‌دهیم»، با ارجاع مشاوران مالی به یک کلاس آموزشی به آن‌ها کمک می‌کنیم که متوجه بشوند نیازهای انسانی فراتر از مشاوره‌ها و مدیریت‌های امور مالی هست.

امروزه، الگوریتم ونک به‌عنوان تاکتیک اختصاصی دارایی‌ها مطرح‌شده است، این یعنی سیستم به‌صورت خودکار سود (یا وجه نقدی) سپرده‌گذار را به پروفایل کاربری او منتقل می‌کند که این خود بسته به قدرت ریسک مشتری می‌تواند، سهام، سود معامله‌های صورت گرفته یا اوراق قرضه باشد.

تمامی فرآیندها به‌صورت اتوماتیک صورت می‌گیرند، درواقع الگوریتم وِنک تصمیم می‌گیرد که چه در خرید یا چه در فروش چه چیزی به نفع مشتری هست. ونک می‌گوید:

چون ما همیشه با معاملات واقعی سروکار داریم، این پلتفرم به مشتریان این امکان را می‌دهد که میزان سرمایه‌گذاری‌های خود را مدیریت کنند و معاملات خوبی داشته باشند، همچنین می‌توانند بازاریابی کنند، صورت‌حساب‌های خود را پرداخت کرده و در انجام امور اداری خود موفق عمل کنند.

بنا به مصوبه شورا عالی مدیریت، درصورتیکه شخصی مدیریت بیش از سه میلیون دلار را بر عهده داشته باشد، می‌تواند به‌صورت رایگان از خدمات فرمولافویل استفاده کند، در غیر این صورت هزینه اشتراک هرماه بالغ ‌بر ۲۰۰ دلار خواهد بود. علاوه بر این مشتریان بابت مشاوره هرساله هزینه حدود ۰.۲۵ تا ۰.۷۵ درصد در سال می‌پردازند (البته این هزینه برای مشتریان ویژه حدود ۱ تا ۱.۵۵ درصد می‌باشد). بنا به گزارش‌های مرکز اسناد مشاوره‌ای سرمایه‌گذاری، میانگین نرخ مشاوره سرمایه‌گذاری در سال ۲۰۱۶ در حدود ۰.۹۹ درصد بود.

وِنک می‌گوید:

۲۵۰ نفر از مشاوران ما، در سراسر کشور با استفاده از فرمولافویل اقدام به مدیریت ده هزار مشتری نموده‌اند و شرکت ما افتخار می‌کند که درمجموع بیش از ۲.۱ میلیارد دلار دارایی را تحت مدیریت خود دارد.

یافتن خلل‌ها و ضعف‌ها

بنا به گفته ویل تِرایت این استراتژی خیلی هوشمندانه است، یعنی یک شرکت آنالیزگر مثل Celent، با یک پیشینه قوی در حوزه مشاوره و خدمات مالی در عرصه بین‌الملل، عملکرد مشاوران روبو را موردبررسی قرار بدهد. او در ادامه می‌افزاید؛ هیچ‌چیز فنی و چشمگیری در پلتفرم مالی فرمولافویل وجود ندارد که سبب سردرگمی مشتری شود. شیوه کسب‌وکار ما که به‌طور مستقیم مشاوره در اختیار مشتریان می‌گذارد، در نوع خود کاملا بی‌نظیر است.

او در جایی دیگر می‌گوید:

این شیوه مثل بازی می‌ماند، امکانات آن برای برخی از مشاوران فوق‌العاده است، بخصوص آن‌هایی که مستقل هستند و کمتر رشد کرده‌اند، به خصوص کسانی که هیچ زد و بندی برای مدیریت بهتر سرمایه‌هایشان ندارند. تقریبا ۵۰ درصد از مشاوران، سرمایه‌گذاری‌های مشتریانشان را اصلا مدیریت نمی‌کنند

ترایت می‌گوید این سیستم همچنین شرکت‌ها را از بازارگرمی‌های ساختگی رقابتی مشتریان که به کمک امکانات مشاوره‌ای روبو، نظیر Betterment پرداخته می‌شوند، مصون نگه می‌دارد. این شرکت‌ها به‌طورمعمول از طریق پلتفرمی که به‌طور مستقیم به مشتریان ارائه می‌دهند، این کار را انجام می‌دهند که مقدار اعتبار لازم برای آن نزدیک به صفر درصد هست.

ونک درباره خود شرکت می‌گوید:

ما یک ابزار سرمایه‌گذاری شخصی هستیم که هرگز درباره آن نشنیده بودید و این دقیقا چیزی است که ما می‌خواهیم. کار ما این است که مشاوره را تبدیل به امری جدایی‌ناپذیر از کارکنیم.

.

منبع: inc

مطلب فرمولافویل ؛ استارتاپ یک فرد شلخته در سال گذشته ۱۷ میلیون دلار پول ساخته است برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.