بلایای کیهانی به نابودی زمین منجر می شوند؛ آیا زمین به زودی نابود خواهد شد؟
نابودی زمین از راه های مختلفی محقق خواهد شد و شاید هیچ راهی برای جلوگیری از آنها وجود نداشته باشد.
حیات روی زمین تنها به دلیل تعلیق سیاره روی یک تعادل ظریف و حقیقتا غیر محتمل به وجود آمده است. اتمسفر ما، نزدیکی به خورشید و بسیاری از رویداد های زیبای کیهانی، نه تنها حیات روی زمین را تضمین می کنند، بلکه باعث رشد آنها نیز می شوند. و حالا ما آدم ها در حالیکه پشت میزمان نشسته ایم، یا در حال نوشیدن قهوه و قدم زدن در خیابان هستیم، اصلا به وجود و هستی مان که تنها از طریق معجزه امکان پذیر است، فکر نمی کنیم.
با تمام این اوصاف، تمام چیزهای خوب روزی به پایان می رسند. روزی فرا می رسد که زمین دیگر مسکونی نخواهد بود و به چیزی که ما امروزه به خاطر داریم، شباهتی نخواهد داشت. حیات روی زمین احتمالا تا میلیارد ها سال بعد نیز ادامه خواهد داشت، اما بسته به فراز و نشیب های فیزیک ستاره شناسی، احتمال وقوع بسیار زودرس آن نیز وجود خواهد داشت.
در ادامه با راه هایی آشنا می شوید که احتمالا به نابودی زمین منجر خواهند شد؛ با تکرا همراه شوید.
.
۱. این احتمال وجود دارد که هسته ی مذاب زمین، سرد شود.
اطراف زمین را سپر های مغناطیسی محافظتی احاطه کرده اند؛ این لایه با نام مگنتوسفر شناخته می شود.
این میدان به دلیل چرخش زمین به وجود می آید؛ لایه ی ضخیمی از آهن مایع و نیکل در هسته ی بیرونی که در اطراف توپ جامدی از فلز (هسته ی داخلی) قرار دارد، یک دینامو الکتریکی غول آسا را به وجود می آورد.
مگنتوسفر، ذرات پر انرژی که از خورشید خارج می شود را شکسته و قبل از برخورد با زمین، اندازه و حالت آنها را تغییر می دهد.
اگر هسته خنک شود، ما مگنتوسفر را از دست می دهیم؛ این بدان معناست که در برابر بادهای خورشیدی که به آرامی اتمسفر زمین را در فضا منفجر می کنند، محافظت نمی شویم.
مریخ سیاره ای است که روزگاری از آب غنی بود؛ این سیاره میلیارد ها سال قبل به همین سرنوشت دچار شد و آن را به سرزمین بی حاصلی که ما امروز می شناسیم، تبدیل کرد.
۲. این احتمال وجود دارد که روند مرگ خورشید آغاز شده و بزرگ تر شود.
موقعیت قرار گرفتن خورشید و زمین به هم وابسته است؛ شاید بتوان گفت که مهم ترین دلیل برای ادامه ی وجود شکننده ی ما باشد.
اما خورشید هنوز هم یک ستاره است و ستاره ها روزی از بین خواهند رفت.
در حال حاضر، نیمی از عمر ستاره ی خورشید گذشته و به طور مداوم از طریق گداختن، هیدروژن را به هلیوم تبدیل می کند.
اما این روند همیشه ادامه نخواهد داشت. میلیاردها سال بعد، هیدروژن مورد نیاز خورشید کاهش یافته و خورشید، ترکیب کردن هلیوم را آغاز می کند.
این واکنش جدید، پر انرژی تر است و لایه های خورشید را به سمت بیرون می راند و در نهایت این احتمال وجود دارد که زمین را به سمت خود بکشد.
در آن صورت، آدم ها سوخته و سپس تبخیر می شوند.
گسترش خورشید، کره ی زمین را از مدار خارج می کند. زمین به یک سیاره ی یخ زده و بی حاصل تبدیل می شود که هیچ ستاره ای نداشته و در فضا سرگردان است.
۳. این احتمال وجود دارد که نابودی زمین از طریق برخورد با سیاره های سرکش عملی شود.
در اینجا که صحبت از سیاره های سرگردان به میان آمد باید بگوییم که فضا اصلا مهربان نیست. سیاره ها اغلب در زمان شکل گیری، از منظومه ی شمسی خود به بیرون پرتاب می شوند.
بنا بر شبیه سازی های اخیر، تعداد سیاره های سرگردان در کهکشان راه شیری بیشتر از ستاره هاست؛ به بیان دیگر، به ازای هر ستاره، ۱۰۰ هزار سیاره ی سرگردان وجود دارد.
این احتمال وجود دارد که یکی از آن سیاره ها به سمت منظومه ی شمسی ما سر خورده و کره ی زمین را به یک کره ی غیر قابل سکونت تبدیل کند و یا اینکه، ما را از منظومه ی شمسی خارج کند.
این احتمال نیز وجود دارد که یکی از آنها با کره ی زمین برخورد کرده و به طور کل آن را نابود کند.
این اتفاق اصلا غیر منتظره یا غیر ممکن نیست. نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال قبل، یک سیاره ی کوچک در منظومه ی شمسی به سیاره ی دیگری که از آن بزرگتر بود، برخورد کرد و کره ی زمین و قمر آن را به وجود آورد.
۴. یکی از راه های نابودی زمین، بمباران آن توسط سیارک هاست. هالیوود عاشق فیلم هایی است که در آن نابودی زمین توسط سیارک ها محقق می شود.
سنگ های کیهانی می توانند بسیار مخرب باشند؛ احتمالا بزرگترین آنها، دایناسورها را از روی زمین محو کرد. با اینحال برای نابودی تمام یک سیاره، تعداد سیارک ها باید بسیار زیاد باشد.
با تمام این اوصاف، احتمال وقوع آن وجود دارد؛ زمین قبلا نیز تحت بمباران سیارک ها قرار گرفته است.
اثرات آن بمباران شهاب سنگی به اندازه ای بود که اقیانوس ها به مدت یک سال، می جوشیدند!
تمام حیات موجود در زمین، تک واحدی بود و تنها میکروب هایی با تحمل حرارت بالا از این واقعه جان سالم به در بردند. تقریبا می توان گفت که شکل زندگی بزرگتر امروزی، دوام نمی آورد. اگر چنین اتفاقی دوباره تکرار شود، دمای اتمسفر زمین به بیش از ۹۰۰ درجه ی فارنهایت (۴۸۲ درجه ی سانتیگراد) می رسد.
۵. این احتمال وجود دارد که زمین به یک سیاهچاله ی سرگردان نزدیک شود.
سیاهچاله ها، دومین موضوع مورد علاقه ی هالیوود برای نابودی زمین هستند و دلیل آن کاملا واضح است.
آنها به همان اندازه ای که مرموزند، وحشتناک نیز هستند؛ حتی نام آنها شوم است.
دانشمندان اطلاعات زیادی درباره ی سیاهچاله ها در اختیار ندارند، اما می دانیم که آنها بسیار متراکم هستند و حتی نور هم نمی تواند از قدرت مکش آنها در امان بماند.
دانشمندان معتقدند که سیاهچاله های سرگردان نیز در فضا وجود دارند. حضور آنها در نزدیکی منظومه ی شمسی اصلا غیر ممکن نیست.
اگر حتی نور هم نتواند از سیاهچاله دور بماند، پس زمین قطعا جان سالم به در نخواهد برد. در صورتیکه به دام یک سیاهچاله ی عظیم بیفتیم، احتمال بازگشت وجود ندارد و یک ساهچاله ی کوچک می تواند سیاره را به یک اسپاگتی تبدیل کند.
این احتمال وجود دارد که در ورای افق واقعه، اتم ها کشیده شوند تا اینکه اجزای آنها به طور کل از یکدیگر جدا شود.
نظریه ی دانشمندان در این باره دو احتمال را بررسی می کند؛ این احتمال وجود دارد که ما به سمت پایان جهان کشیده شویم و یا اینکه وارد هستی جدیدی شویم.
حتی اگر سیاهچاله ی سرگردان موفق به کشیدن کره ی زمین نشود، فاصله ی نزدیک آن می تواند زلزله ایجاد کند، سیاره را به سمت خورشید بکشد و یا اینکه ما را از منظومه ی شمسی خارج کند.
۶. شاید زمین در انفجار یک پرتو گاما محو شود.
انفجار پرتو گاما یا GRB یکی از قدرتمند ترین پدیده های کیهان به شمار می رود.
بیشتر آنها در نتیجه ی افول ستاره های عظیم به وجود می آیند. یک انفجار کوچک از آنها می تواند قدرتی چند برابر بیشتر از انرژی که خورشید در تمام طول عمر خود تولید کرده را، به وجود آورد.
این انرژی، قدرت ریشه کن کردن لایه ی اوزن و ایجاد موجی از نورهای فرابنفش را دارد، همچنین می تواند به روند خنک شدن زمین سرعت ببخشد.
شایان ذکر است، این احتمال وجود دارد که یک انفجار پرتو گاما، منجر به اولین انقراض در ۴۴۰ میلیون سال قبل شده باشد.
خوشبختانه، دیوید تامسون، مدیر پروژه در تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی به نشنال جئوگرافیک گفته است که انفجار پرتو گاما را نمی توان به عنوان یک نگرانی بزرگ در نظر گرفت. او احتمال وقوع این حادثه را با احتمال پیدا کردن یک خرس قطبی در کمد اتاقش یکی می داند.
۷. هستی می تواند در “ریپ بزرگ”، تکه تکه شود.
این مساله در واقع می تواند کل کیهان را از بین ببرد.
یک نیروی اسرار آمیز به نام انرژی تاریک در حال جدا کردن کیهان از یکدیگر است و سرعت آن به مرور افزایش می یابد.
اگر افزایش سرعت این روند همچنان ادامه داشته باشد، هیچ اتمی تا ۲۲ میلیون سال بعد نمی تواند پایدار بماند و تمام مواد موجود در کیهان به پرتو های تابشی تبدیل می شوند.
اما با در نظر داشتن اینکه “ریپ بزرگ” یک پدیده ی مهمل باشد، چه کسی می داند که بعد از یک فاجعه ی جهانی، بشر زنده خواهد ماند یا خیر؟
این احتمال وجود دارد که میکروب ها زنده بمانند تا حیات را از نو بسازند.
اما اگر همه چیز نابود شود، می توان امیدوار بود که حیات هوشمند دیگری نیز وجود داشته باشد.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: techinsider
نوشته بلایای کیهانی به نابودی زمین منجر می شوند؛ آیا زمین به زودی نابود خواهد شد؟ اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.