گوی های غول آسایی از گِل گرم که در فضا سفر می کرده اند، به احتمال زیاد اجرام کیهانی منظومه شمسی را شکل داده اند. پیش از این دانشمندان بر این باور بودند که سیارک های سنگی، آب و مواد آلی را به سیارات سنگی همچون زمین آورده اند، اما تحقیقات جدید نشان میدهد، چیزی که در واقع این مواد را به زمین پرتاب کرده، سنگهای بزرگ و گِلی بوده اند.

فیلیپ ای. بالند و بریان جی تراویس، در مطالعه ای با عنوان “گوی های غول آسای منظومه شمسی اولیه” با استفاده از شبیه سازی های کامپیوتری نشان داده اند که سیارک های اولیه ای که پیش از این تصور می شد، سخت و سنگی بوده اند، به احتمال زیاد شکننده و گِلی بوده اند. فراوان ترین نوع سیارک، سیارک کندریتی است که از گرو غبار، یخ و ذرات معدنی تشکیل شده است. به نظر می رسد، این سیارک ها از بقایای گرد و غباری که خورشید را تشکیل داده اند، ساخته شده اند.

تراویس می گوید: “این اجرام کیهانی می توانسته اند به عنوان توده ای از سنگ های آذرین و گرد و غبار اولیه به همراه یخ رشد کرده باشند. گِل هم پس از اینکه یخ ها از گرمای ناشی از فروپاشی ایزوتوپ های رادیواکتیو و همچنین آب ناشی از گرد و غبارها ذوب شده اند؛ تشکیل شده اند.”

به عبارت دیگر، مواد موجود در یک سیارک کربنیکی باعث ایجاد یک انتقال گرمای طولانی شده اند که در نتیجه یک مرحله گِلی بزرگ، سیارک را به سنگ جامد تبدیل کرده اند. این یافته ها نشان می دهد که گوی گلی بزرگ می توانسته اند، در منظومه شمسی سفر کرده باشند و اجرام کیهانی (مشخصا سیارات سنگی ) منظومه ما را تشکیل داده باشند. این مطالعه جدید در نشریه “Science Advances” منتشر شده است. یافته های جدید می توانند، تاثیر زیادی روی نحوه شروع حیات در منظومه شمسی و همچنین چگونگی جستجوی دیگر سیارات قابل سکونت تاثیر بگذارند.

.

منبع: inverse

مطلب کره زمین در ابتدا یک گوی گل آلوده بوده است برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.