خورشید ما از خود پلاسما ساتع می کند که برخی اوقات کسانی که به تماشای کسوف نشسته اند از دیدن آن لذت می برند.

کره ی داغ خورشید  قابلیت های خاص جالبی در خود دارد. یکی از بحث بر انگیز ترین مشخصه های خورشید پدیده ایست که زبانه خورشیدی نام دارد. آن هایی که طرفدار مسائل اخترشناسی اند، بیننده های کسوف و کسانی که خورشید را تماشا می کنند همواره از زبانه خورشیدی می گویند. زبانه خورشیدی واقعا چیست؟

خورشید را یک توپ گازی بسیار مغناطیسی فرض کنید. در طی خطوط میدان مغناطیسی خورشید، حلقه های پلاسمایی تشکیل می شوند که تا بیرون از سطح درخشان خورشید و به درون فوتوسفر آن کشیده می شوند. این حلقه ها پلاسما همان زبانه های خورشیدی هستند و گاها قطیبزرگتر از قطر کره زمین دارند.

این زبانه ها از اتمسفر نازک و به شدت داغ خورشید که کورونا نام دارد به بیرون زبانه می کشند. آن ها در دمای پایین تری نسبت به کورونا ساتع می شوند. ممکن است این زبانه ها برای روز ها و گاهی ماه ها به همین صورت باقی بمانند و گاها عامل انتشار گازی قدرتمندی  که “آروغ زدن” خورشیدی نام دارند نیز هستند. این پدیده در واقع تخلیه جرمی کورونا است که می تواند  آسمان زمین را نورانی کند و حتی در عملکرد ابزار تکنولوژی ما هم اختلال ایجاد کند.

برای کسانی که خورشید را نظاره می کنند، پدیده زبانه خورشیدی لذت بخش است. البته باید مد نظر داشت که برای دیدن خورشید به هر نحوی باید این کار را با احتیاط و به درستی انجام داد. یکی از فیلتر های خورشیدی که امکان دیدن زبانه های خورشیدی را می دهد فیلتر هیدروژن آلفا (H-alpha) نام دارد که طول موج نوری را که زبانه ها تولید می کنند را انتقال می دهد.

اگر تلسکوپی در دست دارید که به فیلتر H-alpha مجهز شده است می توانید این زبانه های گازی قرمز را که از تن خورشید به بیرون کشیده می شوند را به آسانی رصد کنید و حتی شاهد تغییر آن ها در طول ساعات و دقایق پس از تشکیل شان باشید. تماشا ی این وقایع راهیست برای قدردانی از ستاره ی منظومه ی مان که منشا تمام انرژی های موجود که باعث امکان حیات در زمین هستند است.

منبع : astronomy