۹ راه‌کار که شما را در عکاسی با آی‌فون حرفه‌ای می‌کند!

9 راه‌کار که شما را در عکاسی با آی‌فون حرفه‌ای می‌کند!

امروزه یکی از ملاک‌های خرید گوشی‌های هوشمند دوربین آن‌هاست. گوشی‌های آی‌فون با ارایه بستر مناسب سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، بدون شک یکی از بهترین انتخاب‌ها در این زمینه هستند. ما در این مطلب قصد داریم تا با بیان نکاتی ساده، به شما در عکاسی حرفه‌ای با آی‌فون خود کمک کنیم. پس با ما همراه باشید.

زیاد عکس بگیرید!

یکی از مزیت‌های دوربین موبایل نسبت به دوربین‌های دیجیتال، همراهی همیشگی آن است. آی‌فون خود را در جیب‌تان آماده داشته باشید و از هر موقعیت یا منظره‌ای که خوشتان آمد عکس بگیرید. تعداد بیشتر عکس مطمئنا شانس شما را در گرفتن سایه‌های اجسام یا طیف‌های نوری مختلف و زیبا بیشتر می‌کند. در ضمن عکاسی بیشتر تمرینی برای یافتن استایل عکاسی خودتان نیز است. در پایان روز هم می‌توانید عکس‌های هنری خود را ذخیره و دیگر تصاویر را که با سلیقه‌تان مطابق نیست، حذف کنید.

در انتخاب زاویه خلاق باشید

می‌توان گفت راحت‌ترین راه حرفه‌ای جلوه دادن خود، خلاقیت در انتخاب زاویه برای عکاسی است. برای شروع این کار، کافی است چشم‌ها را بشویید و دوباره به اطراف خود دقت کنید! زاویه‌ای جدید برای عکاسی از گلدان همیشگی کنار پنجره، مسیری که هر روز رفت و آمد می‌کنید و حتی میز کار خود؛ همه این‌ها سوژه‌های بالقوه‌ای برای ابتکار هستند.

به دنبال نور باشید

عکاسی به نور احتیاج دارد و هیچ دوربینی در تاریکی عکس‌های زیبایی نخواهد گرفت. برای شروع، نور چراغ‌های برق گزینه‌های خوبی هستند؛ نور چراغ ماشین‌ها و مغازه‌ها در شب نیز جلوه زیبایی دارند. ببینید چطور می‌توانید از نور به نفع خود در عکاسی استفاده کنید. یکی از تکنیک‌های خوب و ابتدایی در این زمینه می‌تواند اینگونه باشد: منبع نور خود را شناسایی کنید، تصویر را قاب بندی کرده و منتظر بمانید تا شخصی از قاب تصویر شما بگذرد. به همین راحتی!

کنترل کامل دوربین را به دست بگیرید

مطمئنا حالت اتوماتیک عکاسی در گوشی‌های آی‌فون، کار را برای گرفتن یک عکس ساده راحت کرده است. اما برای عکاسی حرفه‌ای بهتر است خودتان کنترل همه چیز را در دست داشته باشید. پس جسارت به خرج داده و برای یک بار هم که شده به حالت تنظیم دستی دوربین بروید. در این زمینه برنامه‌هایی مانند VSCO یا MuseCam گزینه‌های خوبی از قبیل تنظیم سرعت شاتر دوربین و حتی گرفتن عکس به صورت Raw در اختیار شما می‌گذارند.

برای تاثیر‌گذاری بیشتر ویرایش کنید

بعد از گرفتن عکس کارهای زیادی می‌شود با آن کرد. غالبا ویرایش تصاویر است که آن‌ها را از یک عکس معمولی به یک عکس هنری و زیبا تبدیل می‌کند. اجازه ندهید کسی به شما بگوید کار ویرایش تصاویرتان بد است. همه چیز به سلیقه شما بستگی دارد. استفاده از برنامه‌های جانبی، علاوه بر امکانات بسیار خوبی که آی‌فون به شما ارائه می‌دهد، می‌تواند کمک بزرگی در این راه باشد.

دوربین گوشی خود را بهتر بشناسید

آیا می‌دانستید با آی‌فون خود می‌توانید به راحتی از اجسام در حال حرکت عکس بگیرید؟! این تنها یکی از مواردی است که شاید بسیاری از دارندگان گوشی‌های آی‌فون از آن اطلاعی نداشته باشند. مطمئن باشید دوربین آی‌فون امکانات زیادی دارد که از آن بی‌خبرید. پس دست از عکاسی در مقابل آینه بردارید و به شناخت دوربین گوشی خود بپردازید!

قابلیت زوم در آی‌فون 7 پلاس

مهم‌ترین تغییر در دوربین گوشی آی‌فون 7 پلاس، اضافه کردن لنز دوم در گوشی بود که اپل آن را تله‌فوتو نامید. این قابلیت به شما امکان دو برابر زوم اپتیکال و ده برابر زوم دیجیتال می‌دهد. تصور کنید در خیابان مشغول قدم‌زدن هستید که سوژه‌ای آن طرف خیابان نظر شما را به خود جلب می‌کند و امکان تردد به آنجا هم وجود ندارد؛ به راحتی گوشی خود را از جیب خارج کنید و از این قابلیت مفید حداکثر استفاده را ببرید.

استفاده از حالت پرتره (Portrait mode)

یکی دیگر از ویژگی‌های جدید گوشی آی‌فون 7 پلاس، استفاده از حالت پرتره در عکاسی است. با فعال کردن این حالت، گوشی آی‌فون با کمک دو لنز پشتی خود به صورت خودکار اختلاف فاصله‌ای را که بین سوژه عکاسی و پس‌زمینه عکس وجود دارد، تشخیص داده و این اختلاف را با نه درجه عمق مشخص می‌کند. در این حالت، پس‌زمینه عکس به صورت تار دیده می‌‌شود. حال همه چیز به خلاقیت شما و نحوه استفاده از این قابلیت بستگی دارد.

استفاده از سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مورد نیاز

استفاده از لنزهای اضافه، فلاش، پک باتری و وسایلی از این دست می‌تواند در مراحل بعد کمک حال شما باشد. در کشور ما که دسترسی به این وسایل به راحتی و برای همه امکان‌پذیر نیست، نرم‌افزارهای متفاوت در این زمینه تا حدودی می‌توانند این جای خالی را پر کنند. نرم‌افزارهایی مانند Slow Shutter Cam ،Adobe Photoshop Express ،Camera+ ،Snapseed با توجه به نیازهای مختلف کاربران، می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند.

نوشته 9 راه‌کار که شما را در عکاسی با آی‌فون حرفه‌ای می‌کند! اولین بار در پدیدار شد.

چگونه با استفاده از دوربین‌های دوگانه، بهترین تصاویر را به ثبت برسانیم؟

چگونه با استفاده از دوربین‌های دوگانه، بهترین تصاویر را به ثبت برسانیم؟

بسیاری از برندهای نامی در دنیای اسمارت فون‌هاازجمله اپل، ال‌جی و هواوی– به استفاده از دوربین‌های دوگانه در محصولات خود روی آورده‌اند و بسیاری دیگر هم دنباله این مسیر را پی گرفته‌اند. البته نحوه استفاده از این تکنولوژی در بین کمپانی‌ها متفاوت است. به‌عنوان مثال در هواوی P9 از لنز دوم برای ثبت تصاویر سیاه‌وسفید و جذب نور بیشتر استفاده‌ شده درحالی‌که لنز دوم در آیفون 7 پلاس، وظیفه زوم اپتیکال 2 برابری و نزدیک‌تر شدن به اشیاء را بر عهده دارد (لنزهای آیفون 7 پلاس، یکی با زاویه دید بالا و دیگری تله فوتو است).

حالا قصد داریم چند روش ساده را معرفی کنیم تا با استفاده از آنها، بهترین تصاویر را با لنزهای دوگانه ثبت نمایید.

از حالت پرتره به بهترین شکل استفاده کنید

به لطف سیستم‌عامل iOS 10.1، آیفون 7 پلاس می‌تواند از حالت پرتره بهره بگیرد. در این حالت، افکت «بوکه» ایجاد شده و تصویر بک‌گراند به‌صورت خودکار مات می‌شود. البته حالت پرتره هنوز در نسخه بتا است اما بااین‌وجود، تجربه بسیار خوبی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

وقتی به حالت Portrait در اپلیکیشن دوربین بروید، گوشی آیفون به شما می‌گوید که آیا باید به سوژه نزدیک شوید و یا از آن فاصله بگیرید و همچنین در صورت نیاز به نور بیشتر، شما را مطلع خواهد کرد.

برای تسلط بیشتر به این ویژگی نیاز به تمرین دارید و نباید از آن، توقع معجزه داشته باشید. ترکیب‌بندی خود را تا حد ممکن ساده نگه دارید. شی موردنظر شما جاندار باشد یا بی‌جان، باید از فوکوس کردن بر روی جسم اشتباه خودداری کنید. مانند اتفاقی که در تصویر بالا برای تیغ‌های کاکتوس افتاده است. می‌توانید با ضربه زدن به نمایشگر و بالا یا پایین بردن آیکون خورشید، میزان نوردهی را تنظیم کنید. این کار می‌تواند اشیاء را روشن‌تر و یا تیره‌تر کند.

با استفاده از زوم اپتیکال، به سوژه نزدیک شوید

استفاده از زوم اپتیکال در آیفون 7 پلاس کار سختی نیست. کافی است کلید 1* را در بالای کلید شاتر فشار دهید و مرتباً این کار را انجام دهید. تا درنهایت به زوم اپتیکال 2 برابری برسید.

ثبت تصویر بدون نویز هم موضوع مهم دیگری است. هنگامی‌که بر روی یک سوژه زوم می‌کنید، ثابت و بدون لرزش نگه‌داشتن گوشی بسیار مهم است. برای این کار می‌توانید از یک سه پایه قابل‌ حمل استفاده نمایید. اگر هم تمایلی به این کار ندارید، می‌توانید از دیوار، میز و حتی شانه یک دوست و درمجموع هر شی ثابتی برای این منظور استفاده نمایید.

اگر دوربین شما از لنز دومی برای زوم بی‌بهره است، می‌تواند از گزینه‌ای به نام زوم دیجیتال استفاده کنید. البته زوم دیجیتال تکنولوژی چندان جذابی نبوده و تنها، تصویر را کراپ می‌کند. برای استفاده از آن باید کلید زوم را فشار داده و آن را کم یا زیاد کنید. نباید توقع نتیجه فوق‌العاده‌ای را داشته باشید.

بهترین فوکوس را داشته باشید

سیستم لنزهای دوگانه در برندهای اندرویدی متفاوت است. در اچ‌تی‌سی، هواوی و ال‌جی این موضوع را مشاهده می‌کنیم بنابراین ارایه توضیح درباره آنها کمی دشوار به نظر می‌رسد. پیشنهاد ما این است که از اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین در گوشی‌های اندرویدی استفاده کنید چراکه گزینه‌های زیادی را پیش روی شما قرار می‌دهد.

برای مثال در اپلیکیشن دوربین هواوی P9، گزینه‌ای وجود دارد که می‌توانید با فشردن آیکون گشودگی دیافراگم که در سمت چپ نمایشگر قرار دارد، افکت بوکه ایجاد کرده و تصویر بک‌گراند را مات کنید. البته برای استفاده از این ویژگی باید حالت تصویربرداری لنداسکیپ را انتخاب کرده و حالت پرتره را فراموش کنید. پس از فعال کردن حالت بوکه، می‌توانید میزان عمق تصویر را تغییر دهید.

به‌علاوه گوشی هواوی اجازه می‌دهد تا پس از ثبت تصویر هم بر روی سوژه موردنظرتان فوکوس کنید. آیکون گشودگی دیافراگم به هنگام گشودن تصویر از گالری هم ظاهر می‌شود. لنزهای دوگانه در گوشی‌های دو کمپانی ال‌جی و هواوی، تنظیمات دستی زیاد و قدرتمندی را در اختیار شما قرار می‌دهند که به شما اجازه می‌دهد تا فوکوس، نوردهی و سایر قابلیت‌ها را تنظیم کرده و بدون نیاز به دانلود اپلیکیشن شخص سوم، بهترین تجربه عکاسی را داشته باشید.

از اپلیکیشن‌های شخص سوم نهایت بهره را بگیرید

ممکن است تمایل زیادی به استفاده از اپلیکیشن‌های شخص سوم نداشته باشید اما باید گفت که آنها، گزینه‌های متنوعی را در اختیار شما قرار می‌دهند. پس از عرضه آیفون 7 پلاس، اپلیکیشن‌های بسیاری چون Camera+ و Filmic Pro به سرعت پشتیبانی از لنز دوم را اضافه نموده و اکنون ویژگی‌های بسیاری برای این لنز ارایه می‌کنند.

برای نمونه می‌توانید در صورت عدم تمایل به استفاده از دو حالت به‌صورت همزمان، بین لنز با زاویه بالا و لنز تله فوتو سوئیچ کنید. البته بعضی‌ اوقات iOS این امکان را از شما می‌گیرد. اما بسیاری از اپلیکیشنهای شخص ثالث، به شما اجازه می‌دهند تا ویژگی‌هایی چون میزان نوردهی، سرعت شاتر و حتی ISO را به‌دلخواه خود تغییر دهید. بنابراین استفاده از آنها می‌تواند ایده خوبی باشد.

در سیستم‌عامل اندروید هم اپلیکیشن‌هایی وجود دارد که از لنز دوگانه پشتیبانی می‌کنند اما بهتر است از همان اپلیکیشن پیش‌فرض استفاده نمایید چراکه امکانات بسیاری را در اختیار شما قرار می‌دهد که امکان بهره‌گیری هرچه بهتر از این ویژگی سخت‌افزاری را فراهم می‌کند.

حالت عکاسی را انتخاب کنید

یکی از مواردی که سازندگان گوشی‌های اندرویدی و اپل توجه خاصی به آن داشته‌اند، حالت‌های عکاسی است که می‌توانید در اپلیکیشن دوربین گوشی خود آنها را مشاهده نمایید.

در هواوی P9 می‌توانید از یک حالت مونوکروم استفاده کنید که امکان استفاده از لنز سیاه‌وسفید به صورت جداگانه را فراهم می‌کند تا تصاویر شارپ و واضح‌تری ثبت کنید.

در ال‌جی G5 و V20 حالت‌هایی چون Popout و Multi-view وجود دارد که امکان استفاده از دو لنز را به‌صورت جداگانه فراهم می‌کند تا بتوانید تصاویری با افکت چندگانه تهیه کنید. البته به‌ندرت از این ویژگی استفاده خواهید کرد اما آشنایی با روش کار آن خوب است.

نوشته چگونه با استفاده از دوربین‌های دوگانه، بهترین تصاویر را به ثبت برسانیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

آموزش عکس برداری حرفه ای از صحنه های ورزشی و اکشن

عکس برداری از ورزش یا حرکات اکشن یکی از چالش برانگیزترین جنبه‌های عکاسی است. اگر در این کار از تکنیک اشتباه استفاده کنید، خروجی کار به هیچ وجه مناسب نخواهد شد.

اما نگران نباشید، ما این جاییم تا با ذکر چند نکته و ترفند ضروری به شما کمک کنیم تا بتوانید بهترین عکس‌های اکشن را بگیرید.

۱. به دنبال اشتیاق بگردید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

ورزش فقط درباره‌ی فعالیت کردن نیست، بلکه در مورد اشتیاق ورزشکاران و حامیان آن‌ها هم هست. این وظیفه‌ی شماست که احساس آن لحظه را ضبط کنید. دنبال خوشحالی‌های کلاسیک برنده بگردید، اما دوربین را به سمت جمعیت هم بگیرید، چون آن جاست که رنگ و شلوغی پدیدار می‌شود.

۲. لازم نیست هر عکس را بلافاصله بعد از گرفتن بررسی کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

با وجود این که بررسی هیستوگرام‌ها برای تنظیم نوردهی مفید است، اما این کار را به خصوص در حین رویدادهای ورزشی بلافاصله بعد از گرفتن هر عکس انجام ندهید. زیرا در همان لحظه‌ای که حواس شما به نمایشگر دوربین پرت شده، ممکن است اتفاق مهمی بیفتد و شما آن را از دست بدهید.

۳. تصاویر پیوسته و کوتاه بهترین‌اند

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

دوربین‌های DSLR حرفه‌ای نرخ فریم سریعی دارند و در هنگام نیاز به طور پیوسته فعال می‌شوند. ولی اغلب بهتر است تصاویر خود را به صورت پیوسته بگیرید. این کار باعث می‌شود که از قفل شدن بافر در دوربین‌های ارزان‌تر جلوگیری شود، و به معنای این است که تصاویر تقریباً یکسان کمتری برای ویرایش کردن خواهید داشت.

۴. از نور طبیعی استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

در بسیاری از موقعیت‌های ورزشی، عکاس با نور طبیعی سر و کار زیادی دارد. این نور می‌تواند خشک، آرام، براق، شدید، کم یا به هر شکل دیگری باشد. در اکثر موارد، رویدادهای ورزشی در شرایط جوی مختلفی برگزار می‌شود، پس شما هم با کمک تکنیک‌های گوناگونی که برای کنترل ISO، سرعت شاتر و دیافراگم وجود دارد، باید خودتان را با آن شرایط وفق دهید.

اگر در موقعیتی قرار دارید که نور طبیعی یک امتیاز مثبت به شما می‌دهد، حتماً از آن استفاده کنید. خواه در عکس برداری از دورچرخه سواری کوهستان در یک جنگل باشید، یا ماراتنی که در شهر یا ساحل برگزار می‌شود، سعی کنید از نور موجود به نفع خودتان استفاده نمایید. نور هنگام غروب سایه‌های بلند می‌اندازد و در نتیجه پتانسیل قاب بندی‌های شعله مانند خوبی را ایجاد می‌کند. از طرف دیگر ابرهای طوفانی یک پشت صحنه‌ی ممتاز به حساب می‌آیند.

در این مواقع شاید لازم باشد تا برای پیدا کردن یک تعادل مناسب بین هدف و نورپردازی صحنه از مقداری جبران نوردهی استفاده کنید، در این صورت بدون این که زیادی درگیر بررسی عکس‌های قبلی بشوید (نکته‌ی ۲)، یک نگاه سریع به هیستوگرام خود بیندازید تا مطمئن شوید که نور تصاویر به اندازه‌ی کافی باشد.

۵. از فضای کافی برای تاثیرگذاری استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر برای نزدیک شدن به حرکت از لنز تله فوتو استفاده می‌کنید، بهتر است قاب را پر کنید. اما این روش تنها روش موجود برای تاثیر گذاری نیست. بهره گیری از فضای کافی در اطراف هدف یک راه عالی برای ایجاد یک ترکیب قوی است.

کلید این روش این است که چیزهای مختلف را ساده نگه دارید و مطمئن شوید که هدف اصلی شما، حتی اگر در این قابْ بزرگ نباشد، هنوز هم به طور واضح چشم را به عنوان مقصود عکاس جذب کند. شما می‌توانید این کار را با انتخاب یک عمق کم از محیط انجام دهید تا هدف‌تان به در پس‌زمینه و پیش‌زمینه واضح بماند؛ یا این که این کار را با اطمینان یافتن از این که پس‌زمینه خالی از هر گونه عامل حواس پرتی باشد انجام دهید. در این صورت، سیاه کامل یا سفید خالص می‌تواند کنتراست محکمی نسبت به نقطه‌ی هدف ایجاد کند.

این روش برای استفاده‌های ویراستاری هم عالی است، بنابراین اگر امیدوارید که بتوانید عکس‌هایتان را بفروشید، با دادن فضای کافی در قاب خود، به ویراستارها اجازه می‌دهید تا متن، تصویر یا هر چیز دیگری که می‌خواهند را به آن اضافه کنند. گرفتن این عکس‌ها سخت‌تر از زوم کردن ساده روی هدف است، ولی اگر روی ترکیب‌هایتان کار کنید، شانس بیشتری برای گرفتن یک تصویر منحصر به فرد خواهید داشت.

۶. از ISO بالا استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

سرعت زیاد شاتر غالباً کلید گرفتن تصاویر ورزشی مطلوب است. در اکثر ورزش‌های پر تحرک اگر می‌خواهید یک لحظه را فریز کنید، باید سرعت شاتر را روی ۱/۱۰۰۰۰ ثانیه قرار دهید.

در خیلی از مواقع برای دستیابی به این سرعت‌ها، آن هم زمانی که شدت نور کم است، باید ISO را بالا ببرید تا سنسور حساس‌تر شود. تصویربرداری در ISO800 برای حرفه‌ای‌های ورزش چندان عجیب نیست، اما اگر چاره‌ی دیگری نباشد، می‌توانید این مقدار را تا ۱۶۰۰، ۳۲۰۰ یا حتی بالاتر هم یبرید. با افزایش ISO مشکلات مربوط به نویز هم افزایش می‌یابد ولی اگر می‌خواهید تصویرتان تار نشود، نترسید و ISO را افزایش دهید.

۷. از یک کارت حافظه‌ی خوب استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

برای بهره‌وری حداکثری از دوربین در حین عکس برداری اکشن، از کارت حافظه‌ای استفاده کنید که سرعت نوشتن آن بالا باشد. سرعتی که بالاتر از ۹۰ مگابایت بر ثانیه باشد کافی است. کارت‌های کند ارزان هستند، اما به درد عکس برداری اکشن نمی‌خورند.

۸. از هر دو چشم خود استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

کاملاً طبیعی است که وقتی درون نمایاب لنز دوربین نگاه می‌کنید یکی از چشم‌های خود را ببندید، اما وقتی دارید از صحنه‌های ورزشی عکس می‌گیرید سعی کنید هر دو چشمتان را باز نگه دارید. این کار باعث می‌شود تا دید جانبی داشته باشید و در جریان رخدادهای اطرافتان هم قرار بگیرید.

۹. ضد نور عکس بگیرید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر نور شدیدی در پس‌زمینه وجود دارد، با ضد نور عکس بگیرید. هدف را طوری درون قاب خود جای دهید که ماهیت آن واضح باشد. چون نوردهی از روشن‌ترین ناحیه گرفته می‌شود، سرعت شاتر تقریباً زیاد خواهد شد.

۱۰. افق‌گرد

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر فقط یک تکنیک باشد که صحنه‌های ورزشی را بترکاند، آن افق‌گرد است! استفاده‌ی ماهرانه از این تکنیک به شما اجازه می‌دهد تا عکسی بگیرید که در آن هدف واضح اما پس‌زمینه در هم ریخته است.

کار سختی به نظر می‌رسد؟ تصویربرداری افق‌گرد با کمی تمرین و آگاهی از بعضی از تکنیک‌های نسبتاً سرراست خیلی هم ساده است. اصلی‌ترین چیزی که باید در نظر بگیرید سرعت حرکت هدف، حرکت خودتان، سرعت شاتر انتخاب شده و چیزهایی است که در پس‌زمینه وجود دارد.

بگذارید کار را با تنظیمات شروع کنیم. اگر لنز دوربین شما حالت تثبیت تصویر مخصوصی برای افق‌گرد ندارد، باید تثبیت تصویر را خاموش کنید. به علاوه شما باید روی هدف خود قفل کنید و فوکوس را متمرکز نگه دارید، پسAI Servo/Continuous AF را انتخاب کنید و مطمئن شوید که نقطه‌ی گروهی AF-ای داشته باشید که فوکوس را در محل مناسب دریافت می‌کند. اگر شک دارید، از یک گروه مرکزی یا نقطه‌ی مرکزی تنهای AF استفاده نمایید.

سرعت شاتر را کمتر از حد معمول قرار دهید. برای مثال، اگر می‌خواهید از یک ماشین عکس بگیرید که به طور عادی برای فریز شدن حداقل به ۱/۵۰۰ ثانیه نیاز دارد، سرعت شاتر را به ۱/۱۲۵ ثانیه تغییر دهید. در صورت لزوم می‌توانید از یک ISO کمتر و دیافراگم کوچک استفاده کنید.

به محض ورود هدف به میدان دید دوربین، فوکوس را قفل کرده و دوربین را بچرخانید. حرکت شما باید نرم و کنترل شده باشد. بهتر است موقعیت خود را طوری تنظیم کنید تا یک پس‌زمینه‌ی جالب مثل جنگل هم در قاب شما قرار بگیرد.

بعد از این که حرکت افق‌گرد شما آغاز شد شاتر را فشار دهید، و دوربین را در حین نوردهی به شکل یک قوس بچرخانید. برای یافتن بهترین سرعت ممکن برای هدف، شاید بهتر باشد تا سرعت شاتر را کم یا زیاد کنید.

با چند بار آزمون و خطا، قلق کار دستتان می‌آید!

۱۱. پس‌زمینه را محو کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

شما به سادگی با انتخاب ترکیبی مناسبی از دیافراگم و فاصله‌ی کانونی می‌توانید کاری کنید که هدف‌تان از پس‌زمینه متمایز شود. به بیان دقیق، اثر عمق میدان تقریباً در هر فاصله‌ی کانونی یکسان است. ولی به نظر می‌رسد که در صورت استفاده از یک لنز تله فوتو، وضوح حتی در دیافراگمی نظیر f/8 هم کاهش می‌یابد چون لنز تله فوتو هدف را بزرگ می‌کند.

اگر می‌خواهید تفاوت فوکوس را بین هدف و پس‌زمینه به حداکثر برسانید، باید دیافراگم را f/5.6، f/4 یا حتی در لنزهای طویل f/2.8 انتخاب کنید.

۱۲. توپ را پیدا کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

یکی از عناصری که در اکثر ورزش‌ها باعث تمایز عکس شما می‌شود، بودن توپ درون قاب است. برای متوقف ساختن توپ در محل دلخواه خود به سرعت شاتر زیاد و زمان‌بندی عالی نیاز دارید. اما زمانی که همه چیز جفت و جور شود، این نکته عامل جذابیت فوق العاده‌ای خواهد شد. این کار در ورزشی‌های راکت دار مثل تنیس خیلی راحت‌تر است، چون می‌توانید مسیر حرکت توپ را پیش بینی کنید.

سعی نکنید روی خود توپ در حال حرکت فوکوس کنید – چون در این صورت بازی را از دست می‌دهید – روی بازیکن فوکوس نمایید و امیدوار باشید که توپ در موقعیت مناسبی قرار بگیرد.

۱۳. درون آب بروید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

بسیاری از ورزش‌ها درون آب انجام می‌شود. اگرچه تصویربرداری در زمین خشک هم به نوبه‌ی خود خوب است، ولی اگر می‌خواهید عکسی بگیرید که در دنیای متفاوتی اتفاق افتاده است، حرکت با ورزشکاران ورزش‌های آبی تنها راه ممکن برای شماست. اما دوربین گران قیمت شما آن قدرها هم ضد آب نیست، پس به کاوری نیاز دارید که امکان تصویربرداری در زیر آب را هم به شما بدهد.

با پوشش مخصوصی مثل Ewa-Marine، کار کردن با دوربین کمی سخت می‌شود، ولی با کمی تمرین حتی از روی کیس PVC هم راحت می‌توانید از دکمه‌های مهم دستگاه استفاده کنید. به عنوان یک راه ثانویه می‌توانید نگاهی به دوربین‌های کاملاً ضد آب هم بیندازید. Canon، Nikon، Olympus، Fujifilm و دیگر تولید کنندگان دوربین مدل‌های مخصوصی برای تصویربرداری از زیر آب هم دارند.

۱۴. داستان بگویید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

همیشه سعی کنید تا با روایت عکس بگیرید. به هر تصویر به عنوان بخشی از یک داستان که چیزی درباره‌ی یک رویداد را برملا می‌کند نگاه کنید. اگر در حین عکاسی به عنوان یا توضیح مناسبی برای آن صحنه فکر می‌کنید، در نهایت خواهید دید که نتیجه‌ی کار موثرتر واقع می‌شود.

۱۵. یک زاویه‌ی متفاوت

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

برای به حداکثر رساندن تاثیرگذاری به دنبال زاویه‌های دراماتیک باشید. اگر فرصت دارید که زودتر برای یک رویداد برنامه ریزی کنید، به محل مسابقه بروید و آن جا قدم بزنید تا بتوانید موقعیت‌های مختلفی که برای عکاسی وجود دارد را پیدا کنید. در طول رویداد، از یک نقطه هزار عکس نگیرید، از مکان‌هایی که قبلاً پیدا کرده بودید هم استفاده کنید.

۱۶. ارتفاع را کم کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر می‌خواهید کمی حس پویایی به عکس‌های خود تزریق کنید، از ارتفاع پایین عکس بگیرید. در بعضی از ورزش‌ها مثل شنا، این کار باعث می‌شود تا شما هم دید هدف خود را داشته باشید، اما در ورزش‌های دیگر از این روش می‌توان برای آوردن بخش بیشتری از پس‌زمینه و ایجاد حسی بهتر از عمق استفاده نمود.

۱۷. سرعت شاتر سریع‌تر

سرعت شاتر سریع هم معنای ورزش است چون برای فریز کردن بی‌نقص یک حرکت به آن نیاز دارید. همان طور که در نکته‌ی ۶ گفتیم، برای متوقف ساختن حرکت در قاب، تا جایی که می‌توانید سرعت شاتر را افزایش دهید.

هدف ما این است که از ایجاد هرگونه تاری حرکت در تصاویر جلوگیری کنیم و کاری کنیم که همه‌ی بخش‌های تصویر واضح شود. در اکثر ورزش‌ها این سرعت حدوداً باید ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا سریع‌تر باشد. البته مثل هر قانون نانوشته‌ای، زمان‌هایی هم هست که می‌توانید سرعت را کمتر از این مقدار قرار دهید، اما با این کار ریسک تار شدن تصویر را به جان خریده‌اید.

۱۸. فوکوس را قفل کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر می‌خواهید دوربین‌تان بتواند روی یک هدف متحرک قفل شود، مطمئن شوید که دستگاه در حالت Continuous AF (یا در بعضی از دوربین‌ها AI Servo) باشد. در این حالت، سیستم AF دوربین به طور پیوسته تلاش می‌کند تا مادامی که دکمه‌ی شاتر را نصفه فشار داده‌اید AF را روی هدف قفل کند. این یعنی می‌توانید هدفی را که به سمت شما حرکت می‌کند دنبال کنید، فوکوس را در حین دنبال کردن نگه دارید، و در لحظه‌ی مناسب شاتر را فشار دهید.

برای گرفتن عکس‌های پی در پی باید از Continuous AF در ترکیب با حالت تصویربرداری پیوسته استفاده کنید.

۱۹. از AF استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

سیستم‌های فوکوس خودکار سریع هستند، ولی اگر در حال استفاده از Live View هستید با AF عکس نگیرید، چون با این روش کندتر فوکوس می‌شود. دوربین شما نقاط AF مختلفی دارد. تعداد دقیق این نقاط با توجه به مدل‌های گوناگون فرق می‌کند، اما هر چه تعداد نقاط AF در دسترس شما بیشتر باشد، برای فوکوس دقیق انعطاف پذیری بیشتری خواهید داشت. برای دستیابی به فوکوس فوق دقیق، یک نقطه‌ی AF تنها انتخاب کنید. به علاوه ممکن است دوربین شما امکان انتخاب گروه‌های AF را هم در اختیارتان بگذارید؛ این گزینه برای دستیابی به فوکوس در هدف‌های مشکل مفید است.

به یاد داشته باشید که شما می‌توانید نقطه‌ی AF فعال را تغییر دهید. در بسیاری از دوربین‌ها، نقطه یا گروه AF فعال با استفاده از D-pad یا جوی استیک کوچکی که در زیر بدنه‌ی دوربین قرار دارد انتخاب می‌شود. اگر در پیدا کردن فوکوس مشکل دارید، به خودتان در اطراف هدف کمی فضا بدهید و از نقطه‌ی AF مرکزی استفاده کنید، این حالت معمولاً دقیق‌ترین حالت است.

۲۰. از مونوپاد استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

با وجود این که مونوپادها ضروری نیستند، اما بسیاری از عکاسان ورزشی برای ثابت نگه داشتن دوربین‌های سنگین خود از آن‌ها استفاده می‌کنند. حمل آن‌ها ساده است و فضای زیادی هم نمی‌گیرند، ولی در موقع لزوم به شما کمک می‌کنند تا تصاویر واضح‌تری بگیرید.

۲۱. یک لنز سریع بگیرید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

یک لنز تله فوتوی سریع (و در نتیجه گران) برای هر عکاسی لازم است. فاصله‌ی کانونی ۳۰۰ میلی متری به شما کمک می‌کند تا به صحنه نزدیک‌تر شوید، در حالی که یک دیافراگم سریع f/2.8 به معنای این است که لنز می‌تواند فوکوس دقیق‌تری داشته باشد. در شرایط سخت و پس‌زمینه‌های محو سرعت شاتر را افزایش دهید.

۲۲. تثبیت کننده تصویر را فعال کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

اگر روی لنزها یا در درون دوربین لرزشگیر (تثبیت کننده) تصویر دارید، آن را فعال کنید. با این کار احتمال ثبت تصاویر واضح خیلی زیاد می‌شود. بعضی از لنزها لرزشگیرهای مختلفی برای تصاویر دستی معمولی یا دستی افق‌گرد دارند.

۲۳. تعادل رنگ سفید در فضاهای داخلی

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

زمانی که در فضاهای داخلی عکاسی می‌کنید، با مشکلات مربوط به تعادل رنگ سفید روبرو می‌شوید زیرا دمای نور مصنوعی دوربین را گول می‌زند. یک راهکار ساده این است که دوربین را به Live View سوئیچ کنید و از درون تنظیمات WB موارد مختلف را امتحان کنید تا ببینید که کدام مورد در دوربین پشتی طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.

۲۴. حرکت‌ها را پیش بینی کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

هیجان ورزش به این است که شما هرگز نمی‌دانید که چه اتفاقی قرار است بیفتد، اما اگر آن ورزش را در طول سال‌های قبل دنبال کرده باشید قضیه فرق می‌کند. این دانش به شما کمک می‌کند تا در نقاطی که پتانسیل برخورد وجود دارد قرار بگیرید یا بدانید که چه لحظه‌ای از آن مسابقه سرنوشت ساز است.

۲۵. با احتیاط از فلش استفاده کنید

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

در بسیاری از ورزش‌ها اجازه‌ی تصویربرداری با فلش داده نمی‌شود، چون ممکن است باعث پرت شدن حواس شرکت کننده‌ها شود. پس ابتدا قوانین مسابقه را بررسی کنید. اگر امکان استفاده کردن وجود دارد، خلاقانه آن را به کار بگیرید. ترکیبی از سرعت شاتر کند، فلش پیوسته و حرکت افق‌گرد می‌تواند منجر به تصویری شود که در آن هدف به شکل جالبی ثابت است در حالی که محیط محو شده است.

۲۶. عکاسی از یک دنباله

عکس برداری از صحنه های ورزشی و اکشن

آیا تا به حال شده عکسی را ببینید که حرکتی را نشان می‌دهد و با خود بگویید که ای کاش می‌شد من هم چنین عکسی بگیرم؟ خوب، شما هم می‌توانید، فقط باید روی محل عکاسی فکر کنید و کمی با فتوشاپ کار کنید تا بتوانید تصاویر را به هم وصل کنید. تقریباً هر حرکتی می‌تواند یک دنباله باشد، ولی اگر فکر می‌کنید حرکت خاصی از یک ورزش مثل پرش اسب از روی مانع، پرش اسکی باز از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر یا حرکات یک اسکیت سوار می‌تواند جالب باشد، پس دوربین را بردارید و دست به کار شوید.

بهتر است دوربین را روی سه پایه قرار دهید تا پس‌زمینه‌ی تصاویر در حین عکاسی تکان نخورد، در این صورت ویرایش عکس‌ها در فتوشاپ راحت‌تر خواهد شد. دوربین خود را روی حالت تصویربرداری پیوسته بگذارید، یک نوردهی دستی انتخاب کنید و در عرض قاب خود دنباله‌ای از چند عکس بگیرید. سعی کنید تعداد عکس‌ها تا جای ممکن زیاد باشد، بعداً هر کدام که نخواستید را حذف می‌کنید.

در فتوشاپ، تصاویر را به صورت یک پشته در لایه‌های مختلف روی هم قرار دهید، به طوری که اولین تصویر لایه‌ی پایین باشد. با استفاده از Quick Mask Mode روی هر لایه‌ی جداگانه کار کنید و آن‌ها را درون تصویر اصلی خود ترکیب نمایید. بین هر قدم از دنباله‌ی خود یک فاصله بگذارید و همپوشانی‌ها را از پنل لایه‌ها مخفی کنید.

در این باره دیدگاه ها و نظرات خود را با ما در میان گذاشته و در صورتی که تجربه ای در این باره دارید یا نکته ای از نکات بالا از نظر شما جا افتاده است، آن را با گویا آی تی مطرح کنید.

تثبیت‌کننده تصویر چیست و نحوه کار آن چگونه است؟

تثبیت‌کننده تصویر چیست و نحوه کار آن چگونه است؟

هنگامی‌که از تثبیت‌کننده تصویر در عکاسی صحبت می‌کنیم، منظور ما همان لرزش گیر اپتیکال (optical Image stabilization) است که در بیشتر لنزهای رده‌بالا وجود دارد که به تازگی راه خود را به بسیاری از گوشی‌های هوشمند –مانند آی‌فون 7 پلاسپیدا کرده است. کمپانی کانن این ویژگی را تثبیت‌کننده تصویر (Image Stabilization) و کمپانی نیکون آن را کاهش لرزش (Vibration Reduction) می‌نامند.

روش کار لرزش گیر اپتیکال بدین‌صورت است که در صورت حرکت کردن دوربین، جزئی از لنز هم در خلاف جهت آن حرکت می‌کند تا اثر لرزش دوربین خنثی شود؛ یعنی اگر دست شما تکانی داشته باشد، المانی در لنز وجود دارد که با لرزش خود، حرکت دوربین را بی‌اثر می‌کند.

بعضی دوربین‌های دیگر و نیز برخی گوشی‌های هوشمند مانند آی‌فون 6s، ویژگی دیگری دارند که لرزش گیر مجازی نامیده می‌شود. در این روش، لنز حرکت فیزیکی نداشته و برای خنثی کردن حرکت دوربین، تصویر ضبط می‌شود و پس‌ از آن، دوربین با استفاده از الگوریتم‌های خاص، لرزش را از بین می‌برد. البته کارایی این ویژگی، به‌اندازه لرزش گیر فیزیکی نیست اما به‌هرحال از نبودنش بهتر است.

قانون معکوس: حداقل سرعت شاتر چقدر است؟

در یک لنز معمولی، حداقل سرعت شاتر با حفظ کیفیت تصویر، معکوس فاصله کانونی لنز است (اگر از دوربین ضریب برش‌دار استفاده می‌کنید، باید فاصله کانونی را در ضریب برش ضرب کنید). به عنوان مثال اگر از لنز 100 میلی‌متری در یک دوربین فول فریم (با ضریب برش 1) مانند Canon 5D MKIV استفاده می‌کنید، حداقل سرعت شاتر برابر با 1/100 ثانیه است. و در لنز 50 میلی‌متری این مقدار 1/50 ثانیه خواهد بود.

اگر از یک لنز 100 میلی‌متری بر روی یک دوربین با ضریب برش کراپ فکتور– Crop Factor) 1.6) مانند Canon EOS Rebel T6 بهره می‌گیرید، این ترکیب با یک لنز 160 میلی‌متری در یک دوربین فول فریم برابری می‌کند؛ بنابراین حداقل سرعت شاتر شما 1/160 ثانیه خواهد بود؛ در همین دوربین، لنز 50 میلی‌متری، مساوی با یک لنز 80 میلی‌متری در دوربین فول فریم است و حداقل سرعت شاتر هم 1/80 ثانیه.

توجه داشته باشید که این قانون تنها به هنگام لرزش دوربین کاربرد دارد. بنابراین اگر قصد عکاسی از یک جسم متحرک با سرعت بالا را دارید، لازم است تا سرعت شاتر بیشتر از حداقل ممکن ذکر شده باشد.

تثبیت‌کننده تصویر چگونه سرعت شاتر پایین‌تر از حداقل ذکر شده را ممکن می‌کند؟

هنگامی‌که تثبیت‌کننده تصویر (لرزش گیر تصویر) را فعال نمایید، می‌توانید سرعت شاتر را 2 تا 4 استپ نوری آهسته‌تر از قبل تنظیم نمایید.  اعدد دیافراگم هرکدام یک استپ نوری هستند. یعنی اگر دیافراگم را یک درجه باز یا بسته کنیم، می‌توانیم میزان نور را نصف یا دو برابر نماییم. اگر عدد دیافراگم را از ۸ به ۱۱ تغییر دهیم، دیافراگم یک استپ بسته شده است و میزان نور نصف می‌گردد و اگر از ۸ به ۵.۶ تغییر دهیم، یک استپ دیافراگم را باز کرده‌ایم و میزان نور دو برابر می‌شود.

اگر همان لنز 100 میلی‌متری را در نظر بگیرید، به‌جای سرعت شاتر 1/100 ثانیه، تثبیت‌کننده تصویر به شما اجازه می‌دهد تا سرعت شاتر را به 1/10 ثانیه برسانید و با این‌ وجود کیفیت تصویر همچنان خوب باقی می‌ماند. برای لنز 50 میلی‌متری می‌توانید تا 1/5 ثانیه سرعت را کم کنید.

تصویر زیر نشان‌دهنده تفاوت است. تصویر سمت چپ با لنز 200 میلی‌متری و سرعت شاتر 1/40 ثانیه و تثبیت‌کننده تصویر فعال ثبت شده و در تصویر سمت راست، تثبیت‌کننده تصویر غیرفعال است. تفاوت کیفیت دو تصویر کاملا مشهود است.


اگر در شب و یا در نور کم عکاسی می‌کنید، امکان استفاده از سرعت شاتر پایین تفاوت زیادی ایجاد خواهد کرد. نیازی نیست در این شرایط ISO را در حد بالایی قرار داده و یا بازشدگی دیافراگم را برای جذب نور بیشتر افزایش دهید. البته این به شرایط و طرز عملکرد عکاس هم بستگی دارد.

تثبیت‌کننده تصویر حتی در لنزهای با فاصله کانونی بیشتر و نور زیاد هم کاربرد دارد. اگر از یک لنز 300 میلی‌متری استفاده می‌کنید، حداقل سرعت شاتر در حالت غیرفعال بودن تثبیت‌کننده 1/300 ثانیه است. اگر میزان گشودگی دیافراگم را کم کرده و ISO را در حد پایینی قرار دهید، باز هم چنین سرعتی برای شاتر بالاست. با استفاده از تثبیت کننده تصویر، سرعت شاتر به 1/50 ثانیه می‌رسد. البته رساندن آن به 1/200 ثانیه هم ممکن است. این کار میزان جذب نور را کمی افزایش می‌دهد اما به شکل قابل‌ملاحظه‌ای، شارپ بودن (واضح بودن) تصویر بهتر خواهد شد. گاهی اوقات حتی اگر می‌توانید سرعت شاتر را کاهش دهید، نیازی به این کار نیست.

بازهم باید یادآوری کنیم که تثبیت‌کننده تصویر تنها در مورد حرکات دوربین به شما کمک خواهد کرد و اگر جسم موردنظرتان در حال حرکت باشد، تأثیری نمی‌گذارد. حتی اگر بخواهید از شخصی که ایستاده عکاسی نمایید، درصورتی‌که حرکت کند و سرعت شاتر پایین باشد، حرکت و لرزش او در عکس نهایی قابل‌ مشاهده است.

مشکل تثبیت‌کننده تصویر چیست؟

مشکل اصلی این ویژگی قیمتی است که باید برای آن بپردازید. دوربین EF 70200mm f/4L USM کانن که این ویژگی را ندارد، قیمتی معادل 599 دلار دارد. اما دوربین EF 70200mm f/4 L IS USM با داشتن تثبیت‌کننده تصویر، برچسب قیمتی 1099 دلاری را در مقابل مشتری قرار می‌دهد. این دو لنز به‌جز در وجود لرزش گیر، کاملا یکی هستند. این اتفاق در سایر لنزها هم می‌افتد و داشتن این ویژگی، قیمت محصول را تا چند صد دلار افزایش می‌دهد.

اگر حساب بانکی شما به‌اندازه کافی غنی است، لرزش گیر اپتیکال ویژگی خوبی است اما اگر احتمال استفاده از آن را نمی‌دهید، پرداختن هزینه اضافی کار غیرمنطقی است. تثبیت‌کننده تصویر در لنزهای بافاصله کانونی بالا و عکاسی در شرایط نور کم کارایی دارد اما در غیر این صورت، خرید آن هدر دادن پول است.

استفاده نادرست از تثبیت‌کننده تصویر می‌تواند در برخی شرایط تأثیر ناخوشایندی داشته باشد. اگر سرعت شاتر شما به هنگام تصویربرداری بیشتر از 1/500 ثانیه باشد، لرزش گیر اپتیکال کمک چندانی به بهبود کیفیت عکس نخواهد کرد. چراکه لرزیدن دست در زمانی کمتر از 1/500 ثانیه کمی دور از ذهن است!

حتی به دلیل حرکت المان‌های داخل لنز، فعال بودن این ویژگی می‌تواند به شارپ بودن تصویر آسیب بزند. بیشتر عکاسان حرفه‌ای تثبیت‌کننده تصویر را خاموش می‌کنند مگر آنکه در شرایط خاصی واقعا به آن نیاز داشته باشند.

به‌علاوه اگر از روش‌های دیگری برای تثبیت کردن لنز استفاده می‌کنید، مانند استفاده از سه پایه، لرزش‌گیر می‌تواند خاموش باشد زیرا در بهترین حالت کار مفیدی انجام نداده و در بدترین حالت باعث مات شدن تصویر شما می‌شود.


درنهایت، تثبیت‌کننده تصویر مصرف باتری را افزایش می‌دهد و اگر قصد دارید تا عمر باتری را بالا ببرید، بهتر است آن را خاموش نمایید. البته باوجود این معایب، تثبیت‌کننده تصویر ویژگی بسیار خوبی است و در حال تبدیل‌شدن به یک استاندارد در تمامی لنزهاست.

نوشته تثبیت‌کننده تصویر چیست و نحوه کار آن چگونه است؟ اولین بار در پدیدار شد.

برای شرکت در مسابقه عکاسی آیفون تا ۱۱ فروردین ۹۶ فرصت دارید

برای شرکت در مسابقه عکاسی آیفون تا 11 فروردین 96 فرصت دارید

مسابقه عکاسی با آیفون (IPPAWARDS)، بزرگترین مسابقه عکاسی با محوریت آیفون است که از سال ۲۰۰۷ آغاز به کار کرد و امسال دهمین دوره‌اش را برگزار می‌کند. شرکت کنندگان زیادی هم از سراسر جهان در این رقابت شرکت می‌کنند. برای شرکت در این مسابقه باید از آیفون یا آیپد استفاده کنید و تصویر مورد نظر را ثبت کنید. در زیر تصویری از برندگان دوره قبل را مشاهده می‌کنید.

تصویر برنده جایزه بزرگ مسابقه عکاسی آیفون از چین
تصویر برنده جایزه بزرگ از چین

استفاده از هرگونه لنز یا ویرایش‎هایی مثل سیاه و سفید کردن عکس مجز است. گاهی هم باید عکس اورجینال را، در صورت درخواست داوران تحویل داد. همچنین تمام تصاویر ارسالی نباید کمتر از ۱۰۰۰ پیکسل در عرض یا ارتفاع داشته باشند.

موضوعات مسابقه عکاسی آیفون

در رقابت امسال، بخشی هم با عنوان آمریکایی که می‌شناسم (The America I Know) اضافه شده است. در زیر تمام عناوین را می‌بینید.

The America I Know، انتزاعی (Abstract)، حیوانات ()Animals، معماری (Architecture)، کودکان (Children)، گل و گیاه (Floral)، مناظر (Landscape)، سبک زندگی (Lifestyle)، طبیعت (Nature)، اخبار و رویدادها (News and Events)، پانوراما (Panorama)، مردم (People)، پرتره (Portrait)، عکس‌های سریالی (۳ تصویر)، طبیعت بی جان (Still Life)، غروب آفتاب (Sunset)، سفر و گردشگری (Travel)، درختان (Trees)، و دیگر موضوعات.

جوایز مسابه عکاسی آیفون

جایزه برتر: تمامی شرکت کنندگان برای دریافت اعتبار عکاس برتر سال IPPA رقابت می‌کنند. ۱ نفر برنده جایزه برتر شده و ۳ برنده دیگر در جایگاه اول تا سوم قرار خواهند گرفت. این افراد جایزه عکاس سال را هم دریافت خواهند کرد.

۱۸ نشان طلا: برنده هر کدام از ۱۸ بخش یک نشان طلا بدست خواهند آورد.

۱۸ نشان پالادیومی: نفرات دوم و سوم هر بخش از ۱۸ موضوع برنده نشان پالادیومی خواهد شد.

گواهینامه در تمامی موضوعات: تمامی افراد اول، دوم و سوم در هر موضوع، گواهینامه رسمی IPPAWARDS را دریافت می‌کنند.

لوح تقدیر: به استعدادهای این مسابه لوح تقدیر تعلق می‌گیرد.

معیارهای داوری: اعضای هیئت داوران تمام تصاویر را بررسی می‌کنند و تصویری که شایستگی هنری، ابتکار، موضوع و استایل خوبی داشته باشد را به عنوان برنده انتخاب می‌کنند.

هزینه شرکت در مسابقه عکاسی آیفون

برای شرکت در این مسابقه باید به ازای هر عکس هزینه‌هایی بپردازید که به صورت زیر است.

۱ عکس: ۳.۵۰ دلار، ۳ عکس: ۷.۵۰ دلار، ۵ عکس: ۱۵.۵۰ دلار، ۱۰ عکس: ۲۷.۵۰ دلار، ۱۵ عکس: ۳۵.۵۰ دلار، ۲۰ عکس: ۵۰.۰۰ دلار و ۲۵ عکس: ۵۷.۵۰ دلار. هیچ محدودیتی در تعداد تصاویر وجود ندارد اما بهتر است که برترین عکس را بفرستید.

اعلام برندگان

تمامی برندگان بصورت آنلاین، از ۸ تا ۱۲ هفته پس از پایان ارسالات مشخص می‎شوند. برندگان موضوعی هم قبل از اعلام رسمی مشخص می‌شوند.

تنها تا ۱۱ فروردین ۱۳۹۶ (۳۱ مارس ۲۰۱۷) فرصت دارید تا در مسابقه عکاسی آیفون شرکت کنید. برای شرکت در مسابقه و دیدن تمام تصاویر برندگان دوره‌های قبل باید وارد وبسایت شوید.

ورود به وبسایت مسابقه

نوشته برای شرکت در مسابقه عکاسی آیفون تا ۱۱ فروردین ۹۶ فرصت دارید اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

تصاویری که با دیدنشان باور نمی‎کنید با یک موبایل گرفته شده‎اند

عکاسی با گوشی هوشمند / تصاویری که با دیدنشان باور نمی‎کنید با یک موبایل گرفته شده‎اند

عکاسی هنری است که به خلاقیت مربوط است و فرقی نمی‎کند، عکس با چه دوربینی گرفته شود. امروزه گوشی‎های هوشمند دوربین قابل قبول و گاها بسیار با کیفیتی دارند که شانس تجربه ثبت لحظه‌های ناب را به همه می‎دهد؛ هر چند که این موضوع شاید عکاسی را همه گیر و ارزش نام “عکاسی حرفه‎ای” را کم کند، اما هنوز هم ثبت تصاویر خوب، از عهده هر کسی بر نمی‌آید. در زیر تصاویری معمولی از عکاس رومانیایی، Andrei Mihai را می‌بینید که این بار سراغ عکاسی با گوشی هوشمند رفته و با افزودن کمی خلاقیت به تصاویر روزمره، توانسته تصاویری قابل قبول ثبت کند.

بلوط معلق

بلوط

عکس با موبایل

طبیعت

طبیعت

چشم انداز شهر

چشم انداز شهر

غروب و هواپیما

غروب و هواپیما

عکاسی مدرن

عکاسی مدرن

انعکاس شهر

انعکاس شهر

عکاسی با گوشی هوشمند

کلوس آپ

کلوس آپ

عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو

سگ

image-58bd9e24d0bec__700

سریع، سیاه و سفید

سریع، سیاه و سفید

دورنمای شهر در شب

دورنمای شهر در شب

قدم زدن روی ریل

قدم زدن روی ریل

ارتفاع

ارتفاع

منبع: boredpanda

نوشته تصاویری که با دیدنشان باور نمی‎کنید با یک موبایل گرفته شده‎اند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

چگونه در تصاویر خطای دید ایجاد کنیم؟

امروزه در هنر عکاسی ترفندی به نام ” خطای دید” ابداع شده است که ذهن زیبا و خلاق انسان‌ها را با دوربین شما، ترکیب می‌کند و باعث ایجاد و رونمایی بهترین و جذاب‌ترین تصاویر می شود؛ تصاویری که در عین تجسم واقعیت، واقعی نیستند.

با گویا آی تی در ادامه این مقاله برای آموزش این تکنیک، و پیاده کردن آن در زندگی عادی و روزمره خود همراه باشید.

ایجاد خطای دید در تصاویر

شاید برای شروع بهتر است به دنیای رنگارنگ و شکل‌های میوه‌ها سری بزنیم، اشکال منظمی که همیشه برای گرفتن عکس یکی از سوژه‌های خوب بوده است، اما شاید شما هم همیشه آن را بصورت دست نخورده دیده باشید، پس برای یک کار متفاوت بهتر است که آن را قطعه قطعه کنیم و از حالت همیشگی خارج کنیم. یادتان باشد به همراه عکس خود کمی خلاقیت هم از ذهن خود صرف کنیم تا هر چه بهتر یک تصویر واقعی غیر حقیقی تر بسازیم.

در قدم اول بهتر است، که یک میوه انتخاب کنید که به شکل دایره نزدیک باشد، و بعد آن را به راحتی به یک مجسمه و نماد زاویه دار تبدیل کنیم. همان طور که می دانید این مجسمه در تکنیک خطای دیدی به مجسمه چند منظری معروف است، یعنی یک حجم و نماد را در نظر می گیریم، مثل سیب و سپس با چند زوایه مختلف از آن تصواویر متفاوتی را برداشت می کنیم، کاری که می خواهیم مثلا با یک میوه مثل سیب انجام دهیم.

یادتان باشد برای انجام این کار، نیاز به تکنیک وابزار خاصی نیست و می‌توانید آن را به عنوان یک پروژه خانگی امتحان کنید. مثلا برای نور دادن به عکس خود می توانید که در کنار یک پنجره بزرگ این کار را انجام دهید تا نور هم طبیعی به نظر برسد، اگر نور عبوری از پنجره ها را نتوانستید بنا به دلخواه خود کم و یا زیاد کنید می‌توانید از فلاش استفاده کنید تا شدت نور قابل کنترل تر باشد، یا تعداد روشن بودن لامپ های موجود را کم یا زیاد کنید؛ در هر صورت منبع نور تصویر خود را انتخاب کنید، ما از فلاش استفاده می کنیم.

ایجاد خطای دید در عکس

همه جزئیات برای ایجاد تکنیک خطای دید در سوژه‌تان مهم به نظر می رسد، پس هیچ سوژه حداقلی برای شما وجود ندارد؛ می توانید به راحتی بر روی غذای خود کار کنید و یا از یک نمای بزرگ عکس بگیرید که تصاویر کوچک زیادی را دربر دارد و سپس روی آن ها تکنیک را پیدا کنید. مراحل آموزش خطای دید را گام به گام با ما همراهی کنید.

انتخاب پس زمینه مناسب، و سپس عکس را عمودی بگیرید؛ برای اینکه در شروع کار، عکس‌تان از پس زمینه خوبی برخوردار باشد و شما را از برنامه ویرایشگرها مثل فتوشاپ و.. بی نیاز کند، بهتر است که در پشت سوژه خود از یک پارچه با رنگ دلخواه، یا یک کاغذ استفاده کنید و اگر امکان نصب آن وجود ندارد، آن را بر روی زمین پهن کرده و سوژه خود را بر روی آن قرار داده و حالا از بالا عکس بگیرید؛ با این روش می‌توانید مطمئن باشید که عکس شما از شفافیت و یک دستی خاصی برخوردار می‌شود، برای حذف سایه های موجود در کننار عکس هم می‌توانید از فلاش استفاده کنید یا لامپ های خانگی خود را به سه پایه وصل کنید.

ایجاد خطای دید در عکس

سوژه خود را برش بزنید؛ میوه خوش رنگی را که برش زدن آن، تنوع خاصی دارد، برای عکس گرفتن انتخاب کنید، و سپس آن را قطعه قطعه کنید. میوه هایی را که به وسیله برش زدن قالب‌شان را از دست می دهند، انتخاب نکنید؛ مثلا سیب و خربزه را به راحتی می‌توان برش زد و علاوه بر اینکه ساختار خود را هم حفظ می کنند، قابل انعطاف به قالب‌های مختلف هم هستند.

از ایده های غیر معمول و دست نخورده استفاده کنید؛ یک ایده به تنهایی نمی‌تواند سوژه شما را خاص کند، حتی اگر آن ایده قبلا موفق بوده باشد، پس یک ایده نو را بکار بگیرید؛ برای این‌کار هر ایده‌ای که به ذهنتان می‌رسد را در صورت امکان امتحان کنید، تا خلاقیت‌تان هم بیشتر بروز کند؛ نهایتا با نتایجی رو به رو می‌شوید که نمی‌دانستید در اثر عملی کردن ایده‌های عجیبتان است. مثلا اشکال خود را برعکس کنید، پشت و رو، همه را در نظر بگیرید. هر ایده ای را که برای خطای دید خوب به نظر می رسد را امتحان کنید الا ایده هایی که برش میوه را نشان می‌دهند.

نتیجه گیری:

یکی از استعدادهای افراد هنرمند، به کار گرفتن خلاقیتشان در ارائه تصاویر جذاب بدون استفاده از وسایل اضافی است.

تکنیک خطای دید یکی از شگردهای جدید این هنرمندان محسوب می شود، که هیچ سوژه ای را ذهن خلاق و زیبای خود کوچک به حساب نمی‌آورند؛ و تصاویری را خلق می کنند بدون اینکه واقعی باشند اما واقعی به نظر می‌رسند.

دیدگاه های خود را در رابطه با این مطلب با ما در میان گذاشته و تجربیات ارزشمند خود را به ما بگویید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

آموزش اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

عکاسان فیلم همیشه چنین تصاویری دارند. کافی است دکمه‌ی شاتر دوربین را فشار دهند تا تصاویر بی‌نظیرشان ثبت شود. هر فیلم ظاهر منحصر به فرد مخصوص به خود را دارد. اگر کمی با عکاسی آشنا باشید با یک نگاه ساده به این تصاویر می‌توانید به سرعت تشخیص دهید که مثلاً آن‌ها را با Kodak Ultra گرفته‌اند یا Tr-X.

در طرف دیگر اما شرایط عکاسان دیجیتال این قدر خوب نیست. در حالی که با هر صحنه از هر فیلم به شکل متفاوتی برخورد می‌شود و انتخاب فیلم مناسب برای کار بخشی از فرآیند عکاسی است، اما همه‌ی حسگرهای دیجیتال نوردهی خنثی و مسطحی دارند.

این روزها بسیاری از مردم به ویژگی Auto-Enhance موجود در ویرایشگرهای تصویر خود بسنده می‌کنند. اگرچه این قابلیت گاهی اوقات عملکرد خوبی دارد، ولی اگر این اصلاحات کوچک را خودتان انجام دهید، خروجی بهتری خواهید داشت. با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا با هم ببینیم که اصلاح خودکار چه کار می‌کند و چگونه خودمان می‌توانیم این اصلاحات را انجام دهید؟

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در این مطلب ما از فتوشاپ استفاده می‌کنیم، اما شما می‌توانید از هر برنامه‌ای که می‌خواهید استفاده کنید. در واقع هر چه با نرم‌افزار مورد نظر خود آشناتر باشید، کار ساده‌تری خواهید داشت.

به علاوه، اگر با یک تصویر RAW کار کنید بهترین نتیجه را خواهید داشت، اما ما در این کار بر روی تصاویر JPG و دیگر فرمت‌های تصویری کار می‌کنیم.

ما در این کار بر روی تصویری از ربکا دیون کار خواهیم کرد.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

مرحله اول: حذف ایرادها

در اولین گام باید همه‌ی مشکلات موجود را تصحیح نمایید. به تصویر خود نگاه کنید و مشکلات آن را در صورت وجود شناسایی نمایید. لازم است اطراف تصویر را کمی بیشتر ببرید؟ افق تصویر واضح است؟ چیزی در پس زمینه، تصویر را خراب نکرده؟ جوش یا لکه‌ای وجود ندارد؟ روی لنز گرد و خاک یا آب دیده نمی‌شود؟

هیچ چیزی به اندازه‌ی یک مشکل که به سادگی قابل اصلاح است تصویر شما را نابود نمی‌کند. بسته به ایرادی که در عکس وجود دارد می‌توانید از ابزارهای Crop Tool، Spot Healing Brush Tool، Healing Brush Tool یا Clone Stamp Tool استفاده کنید.

بیایید نگاهی به تصویر مورد نظر من بیندازیم. حداقل یک یا دو لکه‌ی کوچک بر روی صورت ربکا وجود دارد، و فکر می‌کنم در سمت چپ تصویر هم فضای خالی نسبتاً زیادی داریم.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

البته این‌ها مشکلات بزرگی نیستند، اما از جذابیت عکس می‌کاهند. با استفاده از ابزار Crop Tool و Spot Healing Brush به سادگی می‌توانید آن‌ها را برطرف کنیم و بر کیفیت عکس بیفزاییم.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

مرحله دو: افزودن کمی کنتراست

حسگرهای دیجیتال سعی می‌کنند تا در تصاویر مسطح تا جای ممکن اطلاعات را به ثبت برسانند. اگرچه با استفاده از این روش به سادگی می‌توان تصاویر مناسبی گرفت، اما این راه برای گرفتن عکس‌های خوب اصلا مفید نیست. افزودن کنتراست یکی از ساده‌ترین و سریع‌ترین روش‌های ممکن برای بهتر کردن ظاهر تصاویر دیجیتال است.

ما می‌خواهیم این کار را با استفاده از یک لایه‌ی Curves انجام دهیم؛ در صورتی که چیزی در مورد این روش نمی‌دانید، آن را در گوگل جستجو کنید. این ابزار قوی‌ترین راه برای اعمال نوردهی و کنتراست در فتوشاپ است.

برای افزودن یک لایه‌ی Curves به مسیر Layer > New Adjustment Layer > Curves بروید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در نقطه‌ای از یک سوم بالایی خط کلیک کرده و آن را به سمت بالا بکشید تا روشنایی هایلایت‌ها زیاد شود. مراقب باشید که زیاده‌روی نکنید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در نقطه‌ای از یک سوم پایین خط کلیک کرده و آن را به سمت پایین بکشید تا سایه‌ها تیره‌تر شود. دوباره، مراقب باشید که زیاده‌روی نکنید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

زمانی که با استفاده از لایه‌ی Curves کنتراست اضافه می‌کنید، ممکن است رنگ‌های شما کمی تغییر کند. اما ما نمی‌خواهیم چنین اتفاقی بیفتد. پس برای حل آن، لایه‌ی Curves را انتخاب و حالت ترکیبی آن را به Luminosity تغییر دهید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در نهایت تصویر با کمی کنتراست بیشتر به شکل زیر در می‌آید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

مرحله سه: اصلاح رنگ

حسگرهای دیجیتال تمایل به ثبت رنگ‌های خاکستری دارند، پس در آخرین مرحله باید آن‌ها را اصلاح کنید.

به مسیر Layer > New Adjustment Layer > Vibrance بروید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در این بخش دو اسلایدر وجود دارد. Vibrance و Saturation. Vibrance رنگ‌هایی که کمترین غلظت را دارند را اشباع می‌کند، در حالی که Saturation همه‌ی رنگ‌ها را به طور یکسان اشباع می‌کند.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

هر دو اسلایدر را به سمت راست بکشید. تقریباً همیشه می‌توانید بدون این که تصویر مضحک شود، اسلایدر Vibrance را بیشتر به طرف راست بکشید. به نظر من مقدار +۳۰ برای Vibrance و +۱۰ برای Saturation خروجی خوبی ایجاد می‌کند، ولی شما باید ببینید چه حالتی برای تصویرتان مناسب‌تر است.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

مراحل بعدی اختیاری هستند و انجام آن‌ها کار بیشتری می‌طلبد. تصویر شما همین الان هم خیلی بهتر شده، پس می‌توانید به همین مقدار بسنده کنید. اگر می‌خواهید کار را کمی فراتر ببرید به مسیر Layer > New Adjustment Layer > Hue/Saturation بروید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در این پنجره ما فقط با اسلایدر Hue سر و کار داریم. آن را از چپ به راست بکشید تا ببینید چه بر سر تصویر شما می‌آید. به طور کلی بهتر است آن را بین محدوده‌ی -۲۰ و +۲۰ نگه دارید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

برای این تصویر، من از حالتی که با مقدار -۷ در موهای بکی رخ می‌دهد خیلی خوشم آمد.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

در گام آخر باید همه‌ی رنگ‌ها را کنار هم بیاورید. برای انجام این کار به مسیر Layer > New Layer رفته یا با استفاده از کلیدهای ترکیبی کیبورد دکمه‌های Control+Shift+N را فشار دهید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

بر روی OK کلیک کنید و به مسیر Edit > Fill بروید. از منوی کشویی Contents گزینه‌ی Foreground Color را انتخاب نمایید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

نشانگر موس خود را به روی تصویر ببرید تا آیکن آن به صورت قطره چکان درآید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

این قطره چکان در واقع از رنگ مورد نظر شما نمونه گیری می‌کند. هر رنگی را که انتخاب کنید به عنوان Foreground Color تعیین می‌شود.

یکی از رنگ‌های غالب در تصویر را انتخاب کنید. مثلاً من در این تصویر یا باید رنگ قرمز موها را انتخاب کنم یا رنگ سبز پس‌زمینه.

بر روی OK کلیک کنید تا این لایه با آن رنگ پر شود.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

لایه را انتخاب و Blend Mode آن را به Color تغییر دهید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

اکنون می‌بینید که تصویر شما به حالتی مثل عکس زیر در می‌آید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

همه‌ی رنگ‌های تصویر با رنگ قرمز-قهوه‌ای جایگزین می‌شود. حالا می‌توانید Opacity این لایه را کمتر کنید.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

معمولاً مقداری بین ۵٪ تا ۲۰٪ خوب است. من مقدار ۱۵٪ را انتخاب می‌کنم.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

این خروجی عالی است. لایه‌ی آخر همه‌ی رنگ‌ها را متمایل به همان رنگ قرمز-قهوه‌ای کرده و همه چیز را کنار یکدیگر قرار می‌دهد.

عکس زیر تصویر قبل و بعد از این تغییر را نشان می‌دهد.

اصلاح تصاویر بدون استفاده از قابلیت Auto-Enhance

این فرآیند باعث می‌شود تا تقریباً همه‌ی تصاویر دیجیتال خیلی بهتر حالت عادی خود شوند. البته شما می‌توانید پا را فراتر از این پست بگذارید و تا جایی که ذوق و استعداد یاری‌تان می‌کند ابزارها و رنگ‌های دیگر را امتحان کنید، حتی کنتراست و اشباع رنگ را به طور کامل حذف نمایید.

برای بهبود کیفیت تصاویر شما تا کنون چه ترفندهایی را در پیش گرفته اید؟ دیدگاه ها و تجربیات ارزشمند خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

 

آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن

آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن

گرفتن یک عکس خوب بدون اینکه از ISO، کار با آن و تاثیراتش بدانید، خیلی سخت و چالش‌برانگیز خواهد بود. در واقع ISO یکی از سه ستون عکاسی (دو تای دیگر اپرچر و سرعت شاتر هستند) است. هر عکاسی باید کار با این ویژگی مهم را بداند تا بتواند از تجهیزاتی که در اختیار دارد حداکثر بهره را ببرد. با ادامه مقاله همراه باشید تا از ISO بیشتر بدانید.

ISO چیست؟

به بیان بسیار ساده، ISO سطح حساسیت دوربین شما به نور موجود در محیط است. هر چه میزان این معیار کم باشد، دوربین به نور حساسیت کمتری دارد و طبیعتا با بالا بردن ISO حساسیت دوربین به نور بیشتر خواهد شد. اما شاید بپرسید که با کدام قسمت دوربین می‌توان این حساسیت را کم یا زیاد کرد؟ در پاسخ باید بگوییم که این کار بر عهده سنسور است. در واقع سنسور مهم‌ترین بخش یک دوربین است که می‌تواند نور مورد نیاز را جمع و آن را به یک تصویر تبدیل کند. زمانی که حساسیت بالا می‌رود، دوربین در گرفتن عکس بدون فلش و در نور کم، تواناتر نشان می‌دهد. البته همه چیز به همین خوبی‌ها نخواهد بود. زیرا بالا رفتن حساسیت نویز را نیز افزایش  می‌دهد و این جا است که کار مشکل می‌شود. به عکس زیر اگر توجه کنید، تفاوت را خواهید دید.

در هر دوربین پیش فرضی برای ISO است که در آن حالت دستگاه می‌تواند بهترین عکس ممکن را بگیرد. به طور معمول عدد ISO از 200-100 آغاز می‌شود. نکته‌ای که در رابطه با اعداد ایزو وجود دارد این است که بین هر عدد تا عدد بعدی حساسیت دو برابر می‌شود. این یعنی در ایزوی 200 دوربین دو برابر حالت 100 حساسیت به نور دارد. حالا احتمالا می‌پرسید که مثلا اینکه سنسوری شانزده برابر به نور حساسیت دارد یعنی چه؟ پاسخ چنین است: دوربین در این حالت تا شانزده برابر به زمان کمتری برای عکس گرفتن نیاز دارد.

چه زمانی از ایزوی کم استفاده کنیم؟

همانطور که پیش از این هم گفتیم باید تا آنجایی که می‌شود مقدار ISO را در پایین‌ترین حد نگه دارید. زمانی که نور به اندازه کافی وجود دارد باید مقدار ISO را در کم‌ترین حالت نگه دارید. البته زمان‌هایی هم هست که حتی در نور کم هم می‌توان مقدار ایزو را کم‌ترین مقدار انتخاب کرد و آن وقتی است که دوربین روی سه پایه یا یک سطح صاف بدون تکان قرار گرفته است. به خاطر داشته باشید که در این حالت دوربین به زمان بیشتری برای انداختن عکس نیاز خواهد داشت و هر چیزی که در این مدت تکان بخورد به مانند یک روح ظاهر خواهد شد.

چه زمانی مقدار ISO را افزایش دهیم؟

مقدار ایزو را باید زمانی افزایش داد که نور به اندازه کافی وجود ندارد. مثلا زمانی که عکاسی در محیط‌های داخلی انجام می‌شود و فلش مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بهتر است ایزو افزایش یابد تا از هر گونه تاری اجتناب شود. در مواقع دیگری هم می‌توان ایزو را افزایش داد، مثل وقتی که می‌خواهید عکسی با سرعت بسیار بالا بگیرید. البته باید بدانید که در این مدل عکاسی حضور نویزها تقریبا صد در صد است.

در بسیاری از DSLRهای جدید گزینه‌ای تحت عنوان Auto ISO وجود دارد که در نور بسیار کم بهترین عملکرد را خواهد داشت. خوبی این تنظیمات جدید این است که می‌توانید حداکثر مقدار ایزو را تعیین کنید و در این حالت دوربین در حالت خودکار از مقدار تعیین شده شما تجاوز نخواهد کرد.

نوشته آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن اولین بار در پدیدار شد.

آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن

آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن

گرفتن یک عکس خوب بدون اینکه از ISO، کار با آن و تاثیراتش بدانید، خیلی سخت و چالش‌برانگیز خواهد بود. در واقع ISO یکی از سه ستون عکاسی (دو تای دیگر اپرچر و سرعت شاتر هستند) است. هر عکاسی باید کار با این ویژگی مهم را بداند تا بتواند از تجهیزاتی که در اختیار دارد حداکثر بهره را ببرد. با ادامه مقاله همراه باشید تا از ISO بیشتر بدانید.

ISO چیست؟

به بیان بسیار ساده، ISO سطح حساسیت دوربین شما به نور موجود در محیط است. هر چه میزان این معیار کم باشد، دوربین به نور حساسیت کمتری دارد و طبیعتا با بالا بردن ISO حساسیت دوربین به نور بیشتر خواهد شد. اما شاید بپرسید که با کدام قسمت دوربین می‌توان این حساسیت را کم یا زیاد کرد؟ در پاسخ باید بگوییم که این کار بر عهده سنسور است. در واقع سنسور مهم‌ترین بخش یک دوربین است که می‌تواند نور مورد نیاز را جمع و آن را به یک تصویر تبدیل کند. زمانی که حساسیت بالا می‌رود، دوربین در گرفتن عکس بدون فلش و در نور کم، تواناتر نشان می‌دهد. البته همه چیز به همین خوبی‌ها نخواهد بود. زیرا بالا رفتن حساسیت نویز را نیز افزایش  می‌دهد و این جا است که کار مشکل می‌شود. به عکس زیر اگر توجه کنید، تفاوت را خواهید دید.

در هر دوربین پیش فرضی برای ISO است که در آن حالت دستگاه می‌تواند بهترین عکس ممکن را بگیرد. به طور معمول عدد ISO از 200-100 آغاز می‌شود. نکته‌ای که در رابطه با اعداد ایزو وجود دارد این است که بین هر عدد تا عدد بعدی حساسیت دو برابر می‌شود. این یعنی در ایزوی 200 دوربین دو برابر حالت 100 حساسیت به نور دارد. حالا احتمالا می‌پرسید که مثلا اینکه سنسوری شانزده برابر به نور حساسیت دارد یعنی چه؟ پاسخ چنین است: دوربین در این حالت تا شانزده برابر به زمان کمتری برای عکس گرفتن نیاز دارد.

چه زمانی از ایزوی کم استفاده کنیم؟

همانطور که پیش از این هم گفتیم باید تا آنجایی که می‌شود مقدار ISO را در پایین‌ترین حد نگه دارید. زمانی که نور به اندازه کافی وجود دارد باید مقدار ISO را در کم‌ترین حالت نگه دارید. البته زمان‌هایی هم هست که حتی در نور کم هم می‌توان مقدار ایزو را کم‌ترین مقدار انتخاب کرد و آن وقتی است که دوربین روی سه پایه یا یک سطح صاف بدون تکان قرار گرفته است. به خاطر داشته باشید که در این حالت دوربین به زمان بیشتری برای انداختن عکس نیاز خواهد داشت و هر چیزی که در این مدت تکان بخورد به مانند یک روح ظاهر خواهد شد.

چه زمانی مقدار ISO را افزایش دهیم؟

مقدار ایزو را باید زمانی افزایش داد که نور به اندازه کافی وجود ندارد. مثلا زمانی که عکاسی در محیط‌های داخلی انجام می‌شود و فلش مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بهتر است ایزو افزایش یابد تا از هر گونه تاری اجتناب شود. در مواقع دیگری هم می‌توان ایزو را افزایش داد، مثل وقتی که می‌خواهید عکسی با سرعت بسیار بالا بگیرید. البته باید بدانید که در این مدل عکاسی حضور نویزها تقریبا صد در صد است.

در بسیاری از DSLRهای جدید گزینه‌ای تحت عنوان Auto ISO وجود دارد که در نور بسیار کم بهترین عملکرد را خواهد داشت. خوبی این تنظیمات جدید این است که می‌توانید حداکثر مقدار ایزو را تعیین کنید و در این حالت دوربین در حالت خودکار از مقدار تعیین شده شما تجاوز نخواهد کرد.

نوشته آشنایی با مفهوم ISO در عکاسی و کاربرد آن اولین بار در پدیدار شد.