چرا اپل و مایکروسافت در کامپیوترهای جدیدشان از پردازنده های قدیمی استفاده میکنند؟
اپل و مایکروسافت از نسل جدید کامپیوترهای خود رونمایی کردهاند. اما چرا این دو کمپانی از پردازندههای قدیمی در محصولات جدید خود استفاده کردهاند؟
اپل و مایکروسافت از نسل جدید کامپیوترهای خود رونمایی کردهاند. اما چرا این دو کمپانی از پردازندههای قدیمی در محصولات جدید خود استفاده کردهاند؟
در حالت کلی، فناوری پدیدهای قابل احترام است به خصوص اگر در جهت رفع مشکلات جامعهی بشری، به ویژه مردم مناطق فقیر باشد.
سیدیها زمانی آیندهی موسیقی بودند، اما اکنون منقرض شدهاند، به نظر میرسد این بار نوبت به تلویزیون رسیده است.
کمپانی آرم (ARM) که آن را به طراح ساختار تراشههای پردازشی میشناسیم، حالا از طرح جدید پردازندههای مبتنی بر هستههای Cortex-M23 و Cortex-M33 رونمایی کرده که در زمینهی اینترنت اشیاء کاربرد خواهد داشت.
ناسا قصد دارد هواپیماهایی بسازد که بتوانند بالهای خود را در حین پرواز نیز در صورت لزوم جمع کنند.
اگر مثل من جز بچههای دهه ۶۰ باشید، حتما خاطرتان هست که تا چندسال پیش، اوج ذوق و شوق ما ارسال اس ام اس بود! آنهم با روشهایی عجیبوغریب. حتی یادم هست اولین بار برای فعال سازی سیستم پیامک، حدود چند ساعت در صف بودم تا بتوانم با التماس این سیستم فوق پیشرفته را فعال کنم. در حال و هوای خودمان بودیم و اینترنت دیال آپ و صدای اتصال جالبش که ناگهان زمزمههایی برای اتصال به اینترنت از طریق خطوط تلفن همراه برای اولین بار مطرح شد.
زمانی که تنها یک اپراتور در کشور فعال بود، اینترنت GPRS برای اولین بار پا به سیمکارتهای کاربران نهاد و توانست با سرعت فوق ضعیف خود کمی فناوری را وارد زندگی ما کند. پس از آنهم که اپراتور دوم اضافه شده و سرعت Edge و نهایتا اپراتور بعدی و نسل سوم برای کاربران ایرانی فعال شد.
اما در اینجا قصد یادآوری خاطرات نسل سوخته دهه ۶۰ را ندارم، اما خب حس کردم این موضوع را کودکانی که این روزها با یک گوشی و اتصال پر سرعت به اینترنت ۴G برای خود کلش آف کلنز بازی میکنند؛ باید بدانند!
در این جا میخواهیم نگاهی به سیر تکاملی شبکه اطلاعات سیمکارتهای همراه داشته باشیم.
همه ما میدانیم که خطوط باریک در بالای گوشی تلفن همراهمان، بیانگر قدرت سیگنال و توان ارتباطی سیم کارت ماست؛ اما خوب است بدانیم که در این میان چه تفاوتهایی بین GPRS، E، ۳G، ۴G و ۵G وجود دارد.
تمامی این حروفی که بهطور کامل یا مختصر گفته شد، نشان میدهد که شما تا چه حد میتوانید با بهرهگیری از قدرت اتصال سیم کارت خود به شبکه جهانی اینترنت، به دانلود یا آپلود فایلهای مورد نظر پرداخته یا چت کرده و فیلم تماشا کنید.
هر نسل بهطور عادی پیشرفتهتر از نسل قبل شد. شبکه ۲G یا نسل دوم، از سال ۱۹۹۹ وارد خطوط موبایلی شد و نسل سوم یعنی ۳G از سال ۲۰۰۱ میهمان تلفنهای همراه شد. پس از آن نیز در سال ۲۰۱۲ نسل چهارم یا شبکه ۴G عمومیت پیدا کرد. نسل پنجم یا ۵G نیز به زودی به کمک کاربران خواهد آمد.
GPRS چیست؟
اولین شبکه مورد اتصال برای شما پس از عدم وجود سیگنال GPRS خواهد بود. این کلمه مخفف General Packet Radio Service یا سرویس بسته امواج رادیویی است. شبکه اطلاعاتی ویکیپدیا GPRS را به عنوان سرویس Best effort و یک سرویس دیتا همراه بر روی ۲G و ۳G سیستم جهانی GSM تعریف میکند.
بر اساس سیستم ۲G، فناوری GPRS سرعت دیتایی بین ۳۵ تا ۱۷۱ کیلوبیت در ثانیه ارائه میدهد. ترکیب این دو فناوری جدیدی با نام ۲.۵G را پایه گذاری کرد. بهطور کلی با این سیستم شما میتوانید ایمیل چک کرده و به صورت اینترنتی با صبر زیاد چت کنید!
Edge چیست؟
حال باید بدانیم معنی حضور حرف E در کنار المانهای سیگنال تلفن همراه شما چیست؟
حرف E مخفف کلمه EDGE یا Enhanced Data rates For GSM Evolution است. این استاندارد اولین مرحله پس از GPRS محسوب شده و سرعت آن بین ۱۲۰ تا ۳۸۴ کیلوبایت در ثانیه متغیر است. این استاندارد برای اولین بار در گوشهای آیفون مورد استفاده قرار گرفت. بهطور کلی E بهتر از GPRS است!
۳G چیست؟
استاندارد ۳G از فناوری با نام UMTS یا Universal Mobile Telecommunications System به عنوان معماری اصلی شبکه آن استفاده میکند. اولین چراغ این نسل جدید در سال ۲۰۰۱ روشن شد.
این شبکه امکانات موجود در شبکه ۲G را با فناوریهای جدید و پروتکلهای مدرنتری برای انتقال نرخ دادهها با سرعتی بسیار سریعتر با یکدیگر ترکیب میکند.
این فناوری آنچنان سرعتی داشت که اپل در تولید نسل بعدی آیفون خود، از نام آن به عنوان یکی از مهمترین ویژگیهای محصول جدید خود در آیفون استفاده کرد. اگر خاطرتان باشد آیفون ۳G و آیفون ۳GS این دو مدل بودند. فناوری ۳G میتوانست سرعتی بین ۳۸۴ کیلوبایت در ثانیه تا ۲ مگابایت در ثانیه را به کاربر ارائه کند.
نوع دیگری از فناوری ۳G با نام HPSA یا همان ۳.۵G با توانایی انتقال اطلاعات با سرعتی بین ۶۰۰ کیلوبایت در ثانیه تا ۱۰ مگابایت بر ثانیه عرضه شد. بهطور متوسط سرعت این نسل همیشه بین ۱ تا ۳ مگابایت در ثانیه است.
۴G چیست؟
میرسیم به جدیدترین نسل سیستم اطلاعات تلفنهای همراه. هم اکنون شبکه ۴G سریعترین شبکه دیتایی است که میتوانید بر روی اسمارت فون خود مشاهده نمایید. بهطور کلی و مقایسهای گاهی اوقات شبکه ۴G بهراحتی میتواند بسیار سریعتر از اینترنتی که از طریق وایفای دریافت میکنید باشد. البته قیمت بهرهگیری از این شبکه بهمراتب گرانتر از اینترنتهایی همچون ADSL است.
همانطور که شبکهها پیشرفتهتر میشوند، سرعت آنها نیز بهتر میشود. خوب مشخصا این شبکه قویتر از ۳G است؛ اما باید بدانید این برتری حدود ۵ برابر است!
شبکه ۴G بر اساس سیستم Wimax یا LTE و با حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابایت در ثانیه کار میکند. البته خیلی خوشحال نشوید، معمولا هیچ ارتباطی با این چنین سرعتی نصیب شما نخواهد شد، اما میانگین سرعت این شبکه بین ۳ تا ۱۰ مگابایت بر ثانیه خواهد بود. در بهترین حالت، اگر فرد خوش شانسی باشید میتوانید تا سرعت نهایتا ۲۰ مگابایت بر ثانیه را نیز بر روی اسمارت فون خود دریافت کنید.
شبکه ۴G دارای باندها و طیفهای مختلفی است. ۲.۶ گیگاهرتز سریعترین نمونه و پس از آن ۱ گیگاهرتز و نهایتا ۸۰۰ مگاهرتز هستند.
امروزه اگر از آیفونهای ۴G بهرهمند بوده و یا اسمارت فونهایی دارید که با توانایی پشتیبانی از شبکه ۴G عرضه میشوند، میتوانید بهراحتی از این شبکه بهرهگیرید. باید اشاره کنیم که تعرفه بهرهگیری از شبکه ۴G معمولا گرانتر از ۳G است.
۵G چیست؟
حتما پیش خود میگویید خب با این شرایط پس از شبکه ۴G احتمالا نوبت شبکه ۵G خواهد بود. بله درست حدس زدهاید. هم اکنون کمپانی سامسونگ در کنار دیگر کمپانیهای بزرگ فعال در حوزه تولید اسمارت فونها و شبکههای مخابراتی در حال کار بر روی توسعه شبکه ۵G هستند. این شبکه یعنی mmWare یا فناوری سیار با حداکثر سرعت فوقالعاده ۱ گیگابایت در ثانیه عرضه خواهد شد. این رقم یعنی چیزی ۱۰۰ برابر شبکه سریع ۴G!
سامسونگ این نوید را میدهد که با توسعه این شبکه، کاربران میتوانند یک فیلم کامل را تنها در عرض ۱ ثانیه بهراحتی دانلود نمایند.
البته ذکر این نکته ضروری است که توسعه این شبکه حداقل تا سال ۲۰۲۰ میلادی به طول خواهد انجامید؛ اما اینکه چه زمان به ایران برسد نیز سوال مهمی خواهد بود!
نوشته تفاوت اینترنت همراه از GPRS تا ۵G اولین بار در - آیتیرسان پدیدار شد.
در این مطلب به معرفی ۱۰ دستگاه جدیدی که با بهرهگیری از فناوری روز، در راه ورود به بازار هستند، میپردازیم.
ابزارهای یادگیری ماشین، توانستهاند شرکت بزرگ اِورنوت را متقاعد کنند که حجم اطلاعات عظیم خود را به سرویسهای ابری گوگل بسپارد. اما آیا این ابزارها گوگل را به پیشتاز رایانش ابری تبدیل خواهد کرد؟
کمپانی شیائومی، صفحهکلید مکانیکی جدیدی معرفی کرده که جنس بدنهی آن آلومینیومی است و ۸۷ کلید دارد.
دیر زمانی از روزهایی که اینترنت موبایل به معنای استفاده از تکنولوژی GPRS و EDGE بود سپری نشده و حتی در بسیاری از نقاط کشور ما هنوز هم پوشش اینترنت همراه محدود به همین فناوریهایی است که به تاریخ پیوستهاند؛ با این حال در سالیان اخیر، بسیاری از نقاط کشور ما تحت پوشش شبکههای نسل سوم و چهارم (۳G و ۴G LTE) قرار گرفتهاند تا در عصری که زمزمه تکنولوژی نسل پنجم از دنیا به گوش میرسد، بتوانیم از مزایای شبکههای پرسرعت مدرن (هرچند در ظاهر قضیه) برخوردار شویم. شاید برای بسیاری از شما این پرسش مطرح باشد که این شبکههای جدید چه ویژگیها و تفاوتهایی با نسلهای گذشته دارند؟ در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا با مفهموم ۴G LTE بیشتر آشنا شویم.
برای این که به سرعت شبکه ۴G پی ببریم باید یک قدم به عقب برگردیم؛ تکنولوژی ۳G که در سال ۲۰۰۰ میلادی اختراع شد، در زمان خود یک تحول بسیار بزرگ بود و دسترسی به اینترنت را از طریق تلفن همراه آسانتر کرد. این تکنولوژی مطابق با استاندارد IMT-2000 سازمان بینالمللی ارتباطات سیار بود که سرعت دانلود ۲۰۰ کیلوبایت بر ثانیه یا به عبارت دیگر ۰.۲ مگابایت برثانیه را فراهم میکرد. هم اکنون ممکن است این سرعت خیلی کم به نظر برسد، (نه در کشور ما!) اما در آن زمان برای ارسال و دریافت ایمیل کافی بود. مطابق انتظار ،گام بعد از ۳G باید نسل چهارم (۴G) باشد.
بخش ارتباطات رادیویی (ITU-R ) مربوط به سازمان جهانی ارتباطات، مجموعهای از الزامات شبکه ۴G LTE را تعریف میکند:
در این شبکه با استفاده از تلفن همراه و تبلت امکان دسترسی به حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه وجود دارد و دستگاههای ثابت مانند مراکز دسترسی به اینترنت باید بتوانند حداکثر سرعت ۱ گیگابایت بر ثانیه را فراهم کنند! در چند سال اخیر تکنولوژی ۳G نیز پیشرفتهایی داشته است؛ (High Speed Packet Access HSPA) که شبکه ۳/۵G یا ۳G توربو هم نامیده میشود میتواند سرعت دانلود حداکثر تا ۷.۲ مگابایت بر ثانیه را ارایه نماید. پس از آن شبکه ۴G به صورت (Evolved High Speed Packet Access) یا +HSPA (به معنای دسترسی به بستههای تکامل یافته سرعت بالای اینترنت، یا Long-Term Evolution) LTE) به وجود آمد. البته آنچه که ما آن را ۴G میدانیم به استاندارد ITU-R نرسیده و نمیتواند سرعت ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه را فراهم کند.
سرعت بالاتر تنها مزیت ۴G LTE نسبت به شبکه ۳G نیست و تا اینجای کار یک شبکه نسل سوم تکامل یافته را تعریف کردیم! به عبارت دیگر زمانی ۴G چهره واقعی خود را نشان میدهد که تکنولوژی هم برای استفاده از این سرعت بالا به اندازه کافی تکامل پیدا کند. یکی از دلایلی که سرعت واقعی شبکه ۴G LTE را مشاهده نمیکنیم تصمیم ITU-R مبنی بر اجازه استفاده از عنوان ۴G، توسط تولید کنندگان تلفن همراه برای دستگاههایی است که سرعتی بیشتر از شبکه ۳G را ارایه نمایند، حتی اگر به قابلیت LTE مجهز نبوده و فقط از +HSPA برخوردار باشند.
شبکه ۴G LTE واقعا چه سرعتی را تامین میکند؟
تا اینجا تاریخچه شبکه ۴G را مرور کردیم، حال اجازه بدهید پرسش دیگری را مطرح کنیم: ۴G LTE در حال حاضر واقعا چه سرعتی را پوشش میدهد؟ پاسخ این سوال خیلی واضح است؛ بستگی دارد به جایی که هستید و اوپراتوری که از آن استفاده میکنید! بر اساس یک گزارش از Open Signal متوسط سرعت دانلود شبکه LTE در ایالات متحده ۹/۹ و متوسط سرعت جهانی آن ۱۳/۵ مگابایت بر ثانیه است که با استاندارد این شبکه یعنی ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه فاصله بسیاری دارد اما نسبت به ۳G از سرعت خوبی برخوردار است. در رقابت بین چهار اپراتور بزرگ ایالات متحده بالاترین سرعت شبکه LTE فقط کمی بالاتر از ۱۲ مگابایت بر ثانیه و متعلق به Verizon بوده است. البته در نظر داشته باشید که سرعتها بر اساس میانگین محاسبه شدهاند و سرعت واقعی شما میتواند بیشتر یا کمتر باشد.
همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، یک تست سرعت با استفاده از اپلیکیشن Speedtest روی آیفون ۶S انجام شده است؛ (این اپلیکیشن برای اندروید هم در دسترس است) این تست با اپراتور T-Mobile در ایالت فلوریدا صورت گرفته و نتایج حاصله سرعت بالاتری از میانگین را نشان میدهند، البته هنوز خیلی کمتر از ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه هستند.
توجه کنید که فقط سرعت مطرح نیست، بلکه پوشش هم خیلی مهم است، جدای از همه اینها تا زمانی که عبارت LTE روی نوار اطلاع رسانی موبایل شما دیده نشود به شبکه پرسرعت وصل نشدهاید. پوشش شبکه هم بستگی به اوپراتور دارد، هر کدام از اوپراتورهای بزرگ آمریکایی AT&T, Sprint ,Verizon ,T-Mobile از باندهای فرکانسی متفاوتی استفاده میکنند تا سیگنالهای خود را از یکدیگر جدا کنند. باند فرکانسی شامل گروهی از فرکانسهای رادیویی است که برای برقراری ارتباط با دستگاههای موبایل به کار میرود؛ LTE به اپراتورها امکان میدهد تا اطلاعات را در بلوکهای مختلفی از پهنای باند مبادله کنند. در واقع یک بلوک پهنای باند، فضایی است که در یک شبکه به یک اپراتور اختصاص دارد. در حال حاضر دو اپراتور Verizon و T-Mobile گستردهترین کانالهای شبکه LTE را در اختیار دارند. پوشش شبکه در فرکانسهای پایینتر و به صورت مشخص در محدوده ۷۰۰ مگاهرتز دسترسی به LTE را در فضاهای بیشتری از جمله ساختمانها و فضاهای سرپوشیده امکانپذیر میکند. در واقع از نظر پوشش شبکه و تعداد مشترکین قادر به دریافت سیگنالهای LTE، سه اپراتور بزرگ ایالات متحده وضعیت تقریبا مشابهی دارند.
بر اساس گزارش OpenSignal اپراتور Verizon با پوشش نزدیک به ۸۷ درصد بهترین عملکرد را دارد و به دنبال آن اپراتورهای AT&T با ۸۲/۶ و T-Mobile با ۸۱/۲ درصد قرار دارند و Sprint هم با پوشش ۷۰ درصد به سرعت در حال نزدیک شدن به آنهاست. به خاطر داشته باشید که این اعداد و ارقام درباره تعداد مشترکینی است که در مکان و زمان واحد، امکان دریافت خدمات شبکه LTE را دارند و مربوط به پوشش جغرافیایی نیست.
آینده، LTE Advanced و ۵G
آنچه که خواندید مربوط به وضعیت حال حاضر است اما آینده چگونه خواهد بود؟ بیتردید سرعت شبکه موبایل به اندازه فعلی محدود نخواهد ماند و شاهد پیشرفت آن خواهیم بود. LTE Advanced یک استاندارد جدید بوده و هدف آن رسیدن به سرعت واقعی ۴G است؛ سرعتی که قرار بود بر اساس استاندارد ۴G دریافت کنیم! ۵G هم نسل بعدی ارتباطات خواهد بود و با سرعت ۱۰ گیگابایت بر ثانیه امکان دانلود یک فیلم کامل با رزولوشن HD را در زمان ۱ ثانیه نوید میدهد! بر خلاف ۴G که فقط از باندهای فرکانس پایین استفاده میکند، ۵G به صورت همزمان از باندهای فرکانس پایین و بسیار بالا بهره خواهد برد؛ در مقابل به دلیل استفاده از فرکانسهای بالا به خوبی ۴G نمیتواند مسافتهای دور را پوشش دهد و برای این کار به تقویت نیاز دارد. البته مسایل اینچنینی مانع رشد و گسترش نسل آینده ارتباطات موبایل نخواهند شد اما مسایل فنی و استانداردهای مورد نیاز هنوز نیاز به کار دارند و این شبکه تا قبل از سال ۲۰۲۰ میلادی نهایی نخواهد شد.
در حال حاضر شبکه ۴G برای بیشتر کاربران موبایل به اندازه کافی خوب به نظر میرسد و احتمالا تا چند سال آینده هم به همین صورت ادامه خواهد یافت و حتی اگر این شبکه به سرعت واقعی خود برسد بسیاری از مردم به ۵G احساس نیاز نخواهند کرد.
نوشته آشنایی با فناوری نسل چهارم ارتباطات (۴G LTE) اولین بار در - آیتیرسان پدیدار شد.