تیمی از محققین در مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا (Goddard Space Flight Center) در مریلند آمریکا، نشانههایی از بخار آب در بالای سطح قمر یخی سیاره مشتری یعنی اروپا پیدا کردهاند. اروپا، بهعنوان یک سنگ فضایی کوچک، یکی از اهداف بسیار مهم برای جستجوی حیات فرازمینی است.
Lucas Paganini، سرپرست این پروژه و دانشمند علوم سیارهای ناسا، در بیانیه این آژانس فضایی گفته است: در حالیکه دانشمندان هنوز نتوانستهاند بر روی این قمر مایعی پیدا کنند، اما ما موفق به کشف چیز دیگری شدهایم؛ بخار آب.
براساس مقالهای که در همین رابطه، روز دوشنبه در مجله Nature Astronomy منتشر شد، تیم ناسا توانسته است در بالای سطح اروپا مقادیری بخار آب بیابد که در عرض چند دقیقه میتواند یک استخر استاندارد شنا را پر کند.
در حالیکه این مقدار بخار آب، زیاد به نظر میرسد؛ اما تنها برای مشاهدات انجام شده از روی زمین کافی است. دانشمندان، از ۱۷ مشاهدهای که توسط رصدخانه W. M. Keck در هاوایی انجام دادهاند، تنها در یکی از آنها موفق به یافتن بخار آب شدهاند. این رصدخانه، از یک طیفسنج مخصوص که کار آن اسکن نور فروسرخ منتشرشده یا جذبشده توسط سیارات است، برای شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در اتمسفر این سیارات استفاده میکند.
Paganini و تیمش در مقاله مذکور نوشتهاند: ما نشان دادیم که انتشار بخار آب بر روی اروپا، در مقایسه با ارزیابیهای قبلی ما، در سطوح پایینتر و تنها در فعالیتهای نادر ولی شدیدتر برخی از نقاط قمر اتفاق میافتد.
دانشمندان برای سالها حدس میزدند که بر روی سطح اروپا آب وجود دارد و حالا به نظر میرسد که مشاهده رصدخانهای انجامشده این حدسیات را تایید میکنند.
بیش از دو دهه پیش، فضاپیمای گالیله ناسا شواهدی از یک مایع رسانای الکتریکی بر روی سطح اروپا پیدا کرده بود. سپس در سال 2018، بررسی و آنالیز دادههای بدستآمده، وجود آن را تایید کردند. همچنین دادههایی که قبلا توسط تلسکوپ فضایی هابل جمعآوری شده بود نیز این موضوع را پشتیبانی میکردند.
Avi Mandell، دانشمند علوم سیارهای مرکز گادرد در بیانیه ناسا گفته است: ما یافتههای خود را چندین بار مورد بررسی قرار دادیم تا خطاهای احتمالی موجود در مشاهداتی که از روی زمین انجام شده بودند را حذف کنیم. با اینحال، ما در نهایت مجبور خواهیم بود که به قمر اروپا نزدیکتر شویم تا ببینم واقعا چه چیزی در حال اتفاق افتادن است.
البته ناسا پیشاپیش ماموریتی را برای این منظور تدارک دیده است. کاوشگر بدون سرنشین Europa Clipper قرار است در سال 2023 از نزدیک نگاهی به سطح یخی اروپا بیندازد.
این کاوشگر مجهز به انواع دوربینها، طیفسنجها و همچنین یک رادار برای بررسی ضخامت پوسته یخی آن خواهد بود و شاید منجر به یافتههای بیشتری درباره بخار آب موجود در بالای سطح قمر مشتری گردد.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2019-11-27 07:30:002019-11-27 07:30:00آیا سیاره مشتری قابل سکونت است؟ ناسا وجود بخار آب در یکی از قمرهای این سیاره را تایید کرد!
تلسکوپ فضایی جیمز وب ، یکی از برترین ابزارهای تحقیقاتی برای رصد سیارات فراخورشیدی در دهههای آینده خواهد بود؛ اما این تلسکوپ به جز این میتواند ابزاری قوی برای جستجوی نشانههای حیات در منظومه شمسی هم باشد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی آخرین آزمونهای برودتی خود را در ساختمان مرکز فضایی جانسون ۳۲ با موفقیت پشت سر گذاشته است. در این ساختمان تجهیزات اپتیکی تلسکوپ در اتاقک مخصوصی قرار گرفتند، این اتاقک مخصوص در واقع یک محفظه خلاء است که به دمای بسیار پایینی دست مییابد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب در این مرکز یکی از آخرین آزمونهای برودتی خود را پشت سر گذاشت تا تیم ماموریت جیمز وب از کارایی تلسکوپ در سرمای بسیار شدید اعماق فضا اطمینان حاصل کنند. جیمز وب به تازگی آزمایشهایی را در مرکز سفرهای فضایی گودارد ناسا در مریلند پشت سر گذاشته بود. در این آزمایشها مهندسان ناسا اطمینان حاصل کرده بودند که تلسکوپ فضایی قادر به مقاومت در برابر ارتعاشات شدید و شرایط سخت پرتاب به فضا و همچنین پروازهای فضایی است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب، تقریبا ۱۰۰ روز در اتاقکی در مرکز فضایی جانسون به سر برد. این اتاقک خلاء عظیم که در سال ۲۰۱۳ بازسازی شده است. گفتنی است ناسا پیش از این آزمونهای ماژول فضاپیمای آپولو به مقصد ماه را در این ساختمان انجام میداد. این آزمون برودتی نهایی تایید کرد که کل تجهیزات اپتیکی تلسکوپ میتوانند در فاصله ۱.۶ کیلومتری زمین به خوبی کار کنند.
جیمز وب دارای ظرفیت نوری هفت برابر هابل است، در واقع گفته میشود، این تلسکوپ بهقدری حساس و دقیق است که امکان مشاهده و رصد، یک کرم شبتاب در فاصله یکمیلیون کیلومتری را دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب تقریبا دو دهه است که مراحل ساخت و طراحی خود را سپری میکند. تلسکوپ جیمز وب، به اندازه یک زمین تنیس است و بزرگترین تلسکوپ فضایی ساخته بشر محسوب میشود. این تلسکوپ که ۱۰۰ برابر قویتر از تلسکوپ فضایی هابل بوده، قرار است در سال ۲۰۱۸ در مدار زمین قرار گیرد. جیمز وب دارای ظرفیت نوری هفت برابر هابل است، در واقع گفته میشود، جیمز وب بهقدری حساس و دقیق است که امکان مشاهده و رصد، یک کرم شبتاب در فاصله یک میلیون کیلومتری را دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب (نامگذاری از روی نام جیمز ای وب، دومین مدیر ناسا) با استفاده از ابرازهای قدرتمند مادونقرمز خود میتواند، برای بررسی جهانهای اقیانوسی منظومه شمسی یعنی اروپا و انسلادوس مورداستفاده قرار گیرد.
انسلادوس دارای آب مایع، کربن آلی، نیتروژن (به حالت آمونیاک) و یک منبع انرژی است. بهجز کره زمین، نمیتوانیم ادعاهای فوق را در مورد هیچ جرم کیهانی دیگری در منظومه شمسی مطرح کنیم. به همین دلیل، اختر زیست شناسان از انسلادوس بهعنوان یکی از بهترین گزینههای موجود در منظومه شمسی نام میبرند که میتواند میزبان حیات باشد
قمر انسلادوس، جهان اقیانوسی با حیات بالقوه
قمر انسلادوس با قطر ۵۰۴ کیلومتر، میزبان یک اقیانوس حاوی آب مایع در زیر سطح یخی خود است. دانشمندان تصور میکنند، این اقیانوس ارتباطی با پوسته سنگی این قمر دارد که دارای فعلوانفعالات شیمیایی بسیاری است. به همین دلیل، اختر زیست شناسان از انسلادوس بهعنوان یکی از بهترین گزینههای موجود در منظومه شمسی نام میبرند که میتواند میزبان حیات باشد. فضاپیمای کاسینی با گذرهای مکرر خود از قمر انسلادوس موفق به کشف شواهدی از وجود شرایطی مطلوب برای شکلگیری زندگی میکروبی شده است.
به گفته کریس مککی، زیستشناس نجومی از مرکز تحقیقات ایمز ناسا در مافت فیلد، کالیفرنیا:
این (قمر) دارای آب مایع، کربن آلی، نیتروژن (به حالت آمونیاک) و یک منبع انرژی است. بهجز کره زمین، ما نمیتوانیم ادعاهای فوق را در مورد هیچ جرم کیهانی دیگری در منظومه شمسی مطرح کنیم.
پیش از اینکه کاسینی به انسلادوس برسد، دانشمندان مدتهای مدیدی بود از اینکه چرا این جرم کیهانی (قمر) دارای روشنترین بخش منظومه شمسی است، دچار شگفتی بودند. سرانجام دانشمندان با کشف کاسینی، موفق به مشاهده آبفشانهای عظیم، آتشفشانهای یخی و آب مایعی شدند که از این آتشفشانها فوران میکردند و در سطح انسلادوس قرار میگرفتند. با این اکتشاف شگفتانگیز کاسینی، مشخص شد که انسلادوس قمری فعال و دارای اقیانوسی عظیم از آب گرم مایعِ شور در زیرپوسته خود است.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه کاسینی میگوید:
ما همچنان که دادههای بیشتری از انسلادوس به دست میآوریم و آنها را با دادههای ابزارهای مختلف مقایسه میکنیم، شواهد بیشتری از وجود اقیانوس قابل سکونت در این قمر زحل مییابیم.
چالههای آدمبرفی شکل در قطب شمال انسلادوس. انسلادوس دارای آب مایع، کربن آلی، نیتروژن (به حالت آمونیاک) و یک منبع انرژی است. بهجز کره زمین، نمیتوانیم، ادعاهای فوق را در مورد هیچ جرم کیهانی دیگری در منظومه شمسی مطرح کنیم. به همین دلیل، اختر زیست شناسان از انسلادوس بهعنوان یکی از بهترین گزینههای موجود در منظومه شمسی نام میبرند که میتواند میزبان حیات باشد.
تصویر هنری از آبفشانهای اروپا. اقیانوس عظیم اروپا که میزان آب آن دو برابر همه اقیانوسهای زمین است، با لایههای یخی بسیار سرد و سختی که دارای ضخامتی نامشخص هستند محافظت میشود. تخمین زده میشود ارتفاع بخار آبفشان قمر اروپا حدود۲۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح این قمر باشد
قمر اروپا، دنیای یخی مرموزی در دل منظومه شمسی
آرتور سی کلارک نویسنده مشهور پیشبینی کرده بود که قمر اروپا ممکن است، مکان مناسبی برای زندگی باشد. این نویسنده شهیر داستانهای علمی تخیلی در رمان « ۲۰۱۰: ادیسه فضایی دوم»، این ایده را مطرح کرده بود. درواقع، اروپا تنها جایی بهجز زمین در منظومه شمسی است که دارای اقیانوسهای عمیقی حاوی آب مایع بوده که در زیرپوسته یخی قمر مدفون شده است. همچنین شرایط موجود در این اقیانوس ها-تاریک و گرم – حیات را در این قمر یخی امکانپذیر میکند.
دانشمندان پیش از این موفق به کشف آبفشانهایی در سطح قمر اروپا شده بودند. این کشف به این معنی است که فضاپیماهای آینده ممکن است بدون نیاز به حفاری، قادر به نمونهبرداری از اقیانوسهای اروپا باشد. از اقیانوس اروپا، همواره بهعنوان یکی از امیدوارکنندهترین مکانها برای کشف احتمالی حیات فرازمینی در منظومه شمسی یاد میشود.
اقیانوس عظیم اروپا که میزان آب آن دو برابر همه اقیانوسهای زمین است، با لایههای یخی بسیار سرد و سختی که دارای ضخامتی نامشخص هستند محافظت میشود. تخمین زده میشود ارتفاع بخار آبفشان قمر اروپا حدود۲۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح این قمر باشد. در حالی که تلسکوپ جیمز ممکن است که قادر نباشد توضیح کافی برای اقیانوسهای زیرزمینی این قمر یخی داشته باشد، اما ماموریتهای آینده مانند کاوشگر کیپلر اروپا که هدف اصلی آن تعیین قابلیت سکونت قمر اروپا است، میتواند از اطلاعات این تلسکوپ برای شناسایی نواحی مهم این قمر بهره ببرد.
کانسپتی دیدنی از حیات در منظومه تراپیست-۱. منظومه تراپیست-۱ در صورت فلکی دلو قرار گرفته و حدود ۳۷۸ تریلیون کیلومتر از زمین ما فاصله دارد
منظومه تراپیست-۱ یکی از نخستین اهداف تلسکوپ فضایی جیمز وب
فوریه سال جاری بود که ناسا خبر فوقالعاده هیجانانگیزی منتشر کرد. ناسا اعلام کرد، موفق به کشف، هفت سیاره فراخورشیدی به اندازه زمین شده که به دور ستارهای که تنها ۴۰ سال نوری با ما فاصله دارد، گردش میکنند. سه مورد از این سیارات شبیه زمین، در ناحیه گلدیلاک (کمربند حیات) قرار دارند، به این ترتیب، این سیارات فراخورشیدی جدید، به طور بالقوه قابل سکونت هستند.
با وجود تکنولوژیهای فعلی، ما در زمانی نزدیک، قادر به دست یافتن به این سیارات فراخورشیدی واقع در منظومه تراپیست-۱ نخواهیم بود. این بدان معناست که طی دهههای آینده، ابزارهای علمی پیشرفته نزدیک زمین، امکان بیشتری برای اکتشاف این سیارات خواهند داشت. در این بین، تلسکوپ فضایی جیمز وب نقش بسیار مهمی را ایفا خواهد کرد.
آدام برگسر، استاد فیزیک نجومی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو گفت:
با کشف منظومه تراپیست-۱، این منظومه در صدر اهداف علمی دانشمندان و اخترشناسان قرار خواهد گرفت. حدس میزنم، منظومه تراپیست-۱ یکی از نخستین اهداف تلسکوپ فضایی جیمز وب باشد. میدانم چند تن از دانشمندان تیم ماموریت (تلسکوپ جیمز وب) که به ساخت و آزمایش دوربینهای تلسکوپ کمک کردهاند، مشتاقاند اهرمهای (فشار) خود را بهسوی این منظومه هیجانانگیز بچرخانند.
به نظر میرسد، کاترین دیک، محققی از دانشگاه کالتک (موسسه تحقیقاتی که آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا یکی از زیرمجموعههای آن به حساب میآید)، در این مورد اطمینان بیشتری دارد. او میگوید که منظومه تراپیست-۱به عنوان یک هدف علمی، بسیار معقول است.
او میگوید:
یکی از اولویتهای تحقیقاتی بزرگ تلسکوپ فضایی جیمز وب ، تشریح و اکتشاف جو سیاراتی به اندازه زمین و منظومه تراپیست-۱ با هفت سیاره به اندازه زمین – که سه مورد آن در ناحیه قابل سکونت واقع شدهاند- است. این منظومه هدف بسیار عالی محسوب میشود.
اخترشناسان میخواهند، از تواناییهای تلسکوپ فضایی جیمز وب ، برای اهداف فوقالعاده هیجانانگیز، از جمله بازگشت به بیش از ۱۳.۵ میلیارد سال قبل و گشودن اسرار جهان اولیه، اکتشاف کهکشانها و ستارگان و همچنین مطالعه جو سیارات فراخورشیدی (سیاراتی که خارج از منظومه شمسی قرار دارند) و همچنین پیدا کردن موقعیت سیاره فرضی نهم استفاده کنند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ، مکمل علمی تلسکوپ فضایی هابل و قویی ترین تلسکوپ فضایی است که تاکنون ساخته شده است. جیمز وب یک پروژه بینالمللی مشترک بین ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی کانادا است که قرار است در سال ۲۰۱۸ راهاندازی شود.
دانشمند ارشد سابق ناسا میگوید، آمریکاییها در احاطه اخبار جعلی هستند که مردم را در مورد تغییرات آب و هوایی بهاشتباه میاندازد. الن استوفان دانشمند ارشد سابق ناسا که دسامبر سال گذشته، از سمت خود در آژانس فضایی استعفا داد، در گفتگو با گاردین گفت، مجموعهای از دروغها و حقایق باوجودی که در این مورد ابهام علمی وجود ندارد، آمریکاییها را در نوعی بیاعتنایی در مورد عواقب بالقوه ادامه انتشار گازهای گلخانهای قرار داده است.
دسامبر سال گذشته هم کمیته علوم، فضا و تکنولوژی مجلس نمایندگان آمریکا به دلیل ریتوییت خبر گمراهکننده برایبارت نیوز (وبسایت محافظهکار) در مورد تغییرات آب و هوایی مورد انتقاد قرار گرفت. در مقاله منتشر شده در این وبسایت با عنوان: “شیرجه دمای جهانی. سکوت یخی آبوهوای هراسناک”، اشاره شده، دمای سیاره نسبت به سوابق ثبت شده کاهش یافته است. چیزی که به ظاهر، روند اخیر افزایش سریع دمای زمین را نادیده گرفته است. به هر حال، دانشمندان از این مقاله (و منبع آن، دیلی میل) انتقاد کردند و آن را نادرست و گمراه کننده دانستند.
مقاله اصلی دیلی میل که به گزارشی از ناسا اشاره داشته، ادعا میکرد، ال نینو دلیل افزایش دما بوده است. در بخش زیر تیتر این مقاله نوشته شده: “این نشان میدهد، افزایش دما شاید با انتشار گازهای گلخانهای پایین نیاید.”
جیمز دلیگپول، نویسنده وبسایت برایبارت نیوز، در مقاله مورد بحث اشاره کرده، پدیدههای آب و هوایی ال نینو و لانینا موجب افزایش سالهای گرمی شدهاند که سیاره در حال تجربه آن است. ال نینو، رویداد آب و هوایی است که در زمانی که دمای اقیانوس بیش از حد معمول افزایش یابد، رخ میدهد و نتیجه آن گرمتر شدن دمای جهانی است. پس از این رویداد، پدیده لانینا رخ میدهد که موجب سردتر شدن زمین میشود.
دلیگپول با اشاره به پدیده لانینا که موجب کاهش یک درجهای دمای زمین در ماههای اخیر شده، عنوان کرده، این کاهش دما را شاهدی بر گمراهی دانشمندان آب و هوایی دانسته است. دلیگپول همچنین ادعا کرده، ناسا گفته است که وقفهای در گرمایش جهانی رخداده که یکی از استدلالهای موردعلاقه منکران گرم شدن کره زمین است.
الن استوفان با اشاره به شرکتهای نفت و ذغال سنگ به عنوان مقصران این جریان، گفت: “ما اکنون در احاطه اطلاعات جعلی قرار داریم که از سوی افرادی که از این قضیه سود میبرند، رواج پیدا میکند. اخبار جعلی بسیار مضر است، چراکه وقتی مفهومی در ذهن مردم شکل گرفت، از ذهن خارج کردن آن بسیار دشوار است.”
این اتفاقات بهرغم خروج آمریکا از توافقنامه پاریس است که به گفته کارشناسان میتواند، تا سال ۲۰۲۵ هرساله ۱.۴ گیگا تن دیاکسید کربن اضافی وارد جو کره زمین کند. تصمیم بحثبرانگیز دونالد ترامپ رئیسجمهور ایالاتمتحده برای خروج این کشور از توافقنامه آب و هوایی پاریس، بحثهای زیادی را در مجامع علمی جهان و آمریکا برانگیخت.
دونالد ترامپ در سخنرانی ۱ ژوئن (۱۱ خرداد) خود در باغ رز کاخ سفید، اعلام کرد:”ایالاتمتحده از توافقنامه آب و هوایی پاریس کنار میشد، اما مجددا وارد توافقنامه پاریس یا یک توافقنامه دیگر را شروع میکند که شرایط عادلانهتری برای ایالاتمتحده، اقتصاد، کارگران، مردم و مالیاتدهندگان این کشور داشته باشد.”
به گفته استوفان، در طول شش ماه گذشته، جامعه علمی آمریکا با این تهدید از خواب بیدار شد و در پاسخ به این موضوع تلاشهای زیادی برای برقراری ارتباط با مردم و همچنین رسانهها انجام داد.
او قبل از حضور در فستیوال علمی چلتنهام در این هفته، گفت: “بخش سختتر این است که تبلیغات جعلی هنوز فعال است. همیشه متعجب بودهام که آیا این افراد صادقانه به نظرات غیرمنطقی خود باور دارند. وقتی این افراد میگویند، این (تغییرات آب و هوایی ) میتواند به خاطر “فعالیتهای آتشفشانی” یا “آبوهوا همیشه تغییر میکند” تا مردم را سردرگم و بهاشتباه بیندازند، واقعاً عصبانی میشوم.”
استوفان اضافه میکند، وقتی اخبار جعلی اغلب در رسانههای راستگرای بهعنوان یک مشکل قلمداد میشوند، او شواهدی از فرسایش توانایی افراد و طیف وسیعی از سیاستمداران را برای وارسی اطلاعات میبینند. او گفت: “همه ما مسئول این هستیم که بینشی که در اینترنت میخوانیم، درنتیجه (ممکن است) درست باشد.”
استوفان دسامبر گذشته، قبل از نتایج انتخابات آمریکا از سمت خود در ناسا استعفا داد. او گفت: “اما این (استعفا) هیچ ربطی به آن (انتخابات) نداشت، ولی خوشحالم دیگر آنجا نیستم.”
اما با این حال او به تعهداتش در برنامه مریخ ناسا همچنان پایبند است و به برنامه کاهش بودجه اخیر برنامه مشاهده زمین که به مشاهده آب و هوا و محیطزیست کمک میکند، واکنش نشان داد. بودجه این برنامه با ۱۶۷ میلیون دلار نسبتا کم است، در حالی که بودجه کل علوم زمین اکنون ۱.۷۵۴میلیارد دلار است.
استوفان در طول دوره فعالیت خود نقش برجستهای در علوم سیارهای برای درک محیطزیست زمین ایفا میکرد و میگوید، این فعالیتها نقش دیاکسید کربن اتمسفری را در کمک به تغییرات آب و هوایی بهخوبی به اثبات رساند. او تشابهی را بین انتشار کربن زمین و اثر گلخانهای سیاره زهره میبیند، سیارهای که زمانی دارای یک اقیانوس بود؛ اما اکنون دارای جهنم سمی با دمای سطحی نزدیک به ۵۰۰ درجه سانتیگراد است.
اتمها و مولکولهای جو زهره، به روشهای مختلفی نور خورشید را جذب میکنند و اثر به خصوصی “اثر گلخانهای” از خود بهجای میگذارند. سیاره زهره به دلیل همین اثر گلخانهای، گرمترین سیاره منظومه شمسی محسوب میشود. نور خورشید پس از نفوذ در جو این سیاره و جذب شدن توسط سطح آن، بهصورت گرما از سطح آن منعکس میشود. اما انبوه کربن دیاکسید جو زهره، این گرما را به دام انداخته و از رها شدن آن در فضای بیرونی جلوگیری میکند. این جذب اضافی گرما که “اثر گلخانهای” نام دارد، میانگین گرمای زهره را بیش از هر سیاره دیگری حتی نسبت به عطارد (نزدیکترین سیاره به خورشید) بالابرده است. وضعیتی که موجب شده آب اقیانوس در این سیاره تبخیر شود.
البته زمین مقصد چنین سناریوی افراطی نیست، حتی اگر همه دیاکسید کربن زمین بسوزد، بازهم اقیانوسهای زمین نمیجوشند. اما سیاره زهره به خوبی نشان داده، تغییرات چشمگیر میتواند، حتی زمانی که تعادلی خوبی در جو سیاره برقرار است، اتفاق بیفتد.
او میگوید:”ما هیچوقت به نزدیکی (تغییرات) سیاره زهره نمیرسیم، اما عواقب ناشی از فرستادن دیاکسید کربن بیشتر به جو، میتواند وخیم باشد. مدلسازیهایی هستند که نشان میدهند، اگر تمام سوختهای فسیلی خود را بسوزانیم، زمین برای انسانها غیرقابلسکونت میشود.”
تلاش برای پیدا کردن «مناطق قابل سکونت» فراتر از زمین، یکی از انگیزههای اصلی دوران فعالیت استوفان بوده است. او میگوید، به همین ترتیب، پاسخ به سؤال وجود اشکالی از حیات فرازمینی به ناگاه قابل دسترس به نظر میرسید. الن استوفان در ژوئن ۲۰۱۵ به صورت سر بسته گفته بود که نشانههایی از حیات فرازمینی وجود دارد. او در جریان کنفرانس خبری ناسا گفته بود: “فکر میکنم در حال آگاه شدن از نشانههای قوی از حیات فرازمینی طی یک دهه آینده باشیم. فکر میکنم مدارک قطعی طی ۲۰ تا ۳۰ سال آینده در دست داشته باشیم.”
استوفان در ادامه گفته بود: “ما در آستانه دانستن چیزهایی هستیم که هزاران سال باعث شگفتی مردم بوده است. در طول زندگیمان میخواستیم از وجود زندگیهای دیگری در منظومه شمسی آگاه شویم و مفهومشان را درک کنیم.”
مأموریتهایی برای جمعآوری نمونههایی از آبفشانهای اقمار اروپا و انسلادوس، میتواند نخستین علائم این فعالیت باشد. قمر سیاره زحل، انسلادوس در سالهای اخیر به یکی از محبوبترین اهداف علمی اخترشناسان تبدیل شده است. اکنون به نظر میرسد، دانشمندان از هر زمان دیگری به کشف حیات در سطح قمر انسلادوس نزدیکتر شدهاند. دانشمندان گمان میکنند قمر انسلادوس ممکن است باوجود آبفشانها، فعالیتهای هیدروترمالی و اقیانوسی که در زیر سطح یخی خود پنهان کرده، دارای شرایط مناسبی برای حیات فرازمینی باشد.
انسلادوس با قطر ۵۰۴ کیلومتر، میزبان یک اقیانوس حاوی آب مایع در زیر سطح یخی خود است. دانشمندان تصور میکنند این اقیانوس ارتباطی با پوسته سنگی این قمر دارد که دارای فعل و انفعالات شیمیایی بسیاری است. به این جهت، اختر زیست شناسان از انسلادوس به عنوان یکی از بهترین گزینههای موجود در منظومه شمسی نام میبرند که میتواند میزبان حیات باشد.
اخترشناسان به لطف فضاپیمای کاسینی که از سال ۲۰۰۴ در مدار زحل و انسلادوس در گردش است، این دادهها را به دست آوردهاند. آنها با آنالیز نمونههایی که کاسینی دو سال قبل از آبفشانهای انسلادوس به دست آورده، قادر به آشکار کردن شواهد جدیدی از وجود مولکولهای هیدروژن در این قمر شدند.
هیدروژن نشان دهنده وجود فعالیتهای هیدروترمالی در زیر پوسته یخی اقیانوس انسلادوس است و از آنجایی که برخی از اساسیترین اشکال حیات در اقیانوسهای زمین، در شرایطی مشابه به وجود آمدهاند، ممکن است چنین اشکالی از حیات در انسلادوس هم وجود داشته باشند.
در مورد دیگر قمر امیدوار بخش دیگر، قمر مشتری، اروپا هم باید بگوییم، دانشمندان اکتبر گذشته اعلام کرده بودند که موفق به کشف فوران بخارآب (آبفشان) در سطح قمر مشتری، اروپا شدهاند. این کشف به این معناست که فضاپیمای مأموریت اروپا ممکن است، بدون نیاز به حفاری، قادر به نمونهبرداری از اقیانوس اروپا باشد. از اقیانوس اروپا، همواره بهعنوان یکی از امیدوارکنندهترین مکانها برای کشف احتمالی حیات فرازمینی در منظومه شمسی یاد میشود.
اقیانوس عظیم اروپا – که میزان آب آن دو برابر همه اقیانوسهای زمین است – با لایه یخی بسیار سرد و سخت و با ضخامتی نامشخص محافظت میشود. آژانس فضایی ناسا، سال ۲۰۱۵ اعلام کرده بود، قصد دارد، تا دهه ۲۰۲۰، یک فضاپیمای رباتیک مجهز به مجموعه از ابزارهای علمی را به مدار اروپا اعزام کند. مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی و همچنین پنجمین سیاره نزدیک به خورشید است که بیش از ۵۰ قمر آن را احاطه کردهاند.
این جستجو در مورد چگونگی حیات فرازمینی باید به نحوی خیالپردازانه و با ذهنی آزاد باشد، ممکن است بهعنوان مثال، حیات به شکل مولکولهای پیچیده اما بدون DNA باشد. استوفان پیشبینی میکند، عدم اطمینان از حیات فرضی فرازمینی، میتواند به این معنی باشد که خبر کشف اولیهای میتواند، مبهم باشد و تبدیل به منبعی برای اختلافات علمی شود. او گفت: “این کشف بزرگی خواهد بود که (اشکالی) از زندگی را بیابیم که ساده و همچون یک قطره مایع باشند که در چیزی غوطهورند، در این مورد هیچکس مخالفتی نمیکند.”
سناریوی واقعیتر این است که برای تائید وجود، حیات فرازمینی به دههها زمان نیاز است. این استدلال دلیلی است که چرا الن استوفان مدافع قوی یک مأموریت سرنشین دار به مریخ است. او استدلال میکند که یک کاوشگر رباتیک برای تائید وجود حیات (درگذشته و یا حال سیاره) که ممکن است در زیر سطح سیاره در کمین نشسته باشد؛ قابلاطمینان نیست.
کاوشگرهای انسانی میتوانند حفاریهایی را انجام دهند که نمونههای خاکی را از اعماقی بیرون بکشد که چندین اینچ پایینتر از مریخنورد کریاسیتی ناسا و حتی از عمق دو متری که مأموریت آینده کاوشگر اگزومارس آژانس فضایی اروپا در نظر دارد انجام دهد بیشتر باشد و حتی میتوانند آنالیزهای علمی پیچیدهتری را انجام دهند.
آژانس فضایی اروپا میگوید، مریخنورد اگزومارس ۲۰۲۰، قادر به حفر تا عمق ۲ متری زیر سطح سیاره خواهد بود که به آن امکان جستجوی فعالیتهای احتمالی میکروارگانیسمها را خواهد داد. مریخنورد اگزومارس قرار است، در ماه اوت ۲۰۲۰ بهوسیله یک موشک پروتون روسیه پرتاب شود، سپس پس از هشت ماه به مریخ برسد و مأموریتش برای جستجوی حیات در سیاره سرخ را آغاز کند.
او پیشبینی میکند، انسان میتواند طی ۲۰ سال به مدار سیاره سرخ و ۳۰ سال به سطح آن برسد. او گفت: “من هنوز هم احساس میکنم، برای پاسخ به این سؤال (حیات در مریخ) و توافق نیاز به نمونهبرداریها و آنالیزهای بسیاری است و این برای من به معنی (حضور) انسان است.”
با این حال، او با نظریاتی که توسط افرادی همچون استیون هاوکینگ و ایلان ماسک رواج یافتهاند، مخالف است. بر اساس این نظریات، انسان باید برای جلوگیری از نابودی (انقراض) خود را آماده استعمار سیارات دیگر کند.
ایلان ماسک سپتامبر سال گذشته طرحش را با عنوان “تبدیل انسان به گونهای چند سیارهای” در کنفرانس بینالمللی فضانوردی در مکزیک ارائه کرد. بنیانگذار شرکت اسپیس ایکس در خلال سخنرانیاش در این کنفرانس گفت، دو راه پیش روی انسان است، ماندن در زمین و تسلیم انقراض شدن، و یا استعمار سیارات دیگر. وی استدلال کرد، مریخ با توجه به نزدیکی به زمین و همچنین شباهتش به سیاره ما، بهترین گزینه است. ماسک مدتهاست، ایده استعمار مریخ را در سر میپروراند.
ماسک همچنین جدول زمانی از مأموریتهای مریخ اسپیس ایکس را در کنفرانس ارائه کرد، که شامل شروع آزمایش مداری در سال ۲۰۱۸ و پرواز واقعی به مریخ در پایان سال ۲۰۲۲ بود. این شرکت قصد دارد، کپسول فضایی بدون سرنشین رد دراگون را در سال ۲۰۱۸ به مریخ بفرستد و به مرور کپسولهای فضایی دیگری به مأموریت مریخ اضافه کند.
در مورد استیون هاوکینگ هم باید بگوییم، نوامبر ۲۰۱۶ در صحبتهایی بحثبرانگیز اعلام کرد، شاید تا هزار سال آینده زمین برای انسانها غیرقابلسکونت شود. درواقع به گفته کیهانشناس و فیزیکدان شهیر، استیون هاوکینگ حداقل تا آن زمان باید برخی از ما انسانها از این سیاره خارجشده باشیم؛ چراکه در این غیر این صورت، ممکن است، برای همیشه با گونه انسان خداحافظی کنیم!
این فیزیکدان نظری بریتانیایی در خلال سخنرانی که در دانشگاه آکسفورد انجام داد، اشاره کرد، زمین هم همچون همه سیارات، آسیبپذیر است. موجودات زنده کنونی، بهویژه موجودات بزرگتر، مانند انسانها، میتوانند با توجه به آینده فاجعه باری که انتظار آن در سیاره میرود، منقرض شوند.
به گفته پرفسور هاوکینگ، تنها راه برای محافظت از گونه انسان این است که در بیش از یک مکان زندگی کند. درواقع باید گروه دیگری از انسانها بهصورت مستقل در سیارهای دیگر و یا ترجیحا در منظومه شمسی دیگری زندگی کنند. چراکه ممکن است، خورشید کنترلش را از دست دهد، خاموش شود و یا بهطور ناگهانی تشعشات خودش را به چیزی فراتر از محدوده بقای بیولوژیکی ما انسانها افزایش دهد.
برنامه ایلان ماسک برای استعمار مریخ با یک میلیون نفر و نجات بشر، میتواند همراستای پیشبینیهای پرفسور استیون هاوکینگ باشد.
الن استوفان گفت: “من یک انتقال بزرگ انسان به مریخ نمیبینم.”او همچنین در ادامه اشاره کرد که به تازگی معلمی به او گفته است که دانش آموزان به او گفتهاند، مسئله آب و هوا مهم نیست، چراکه همه میرویم و در مریخ زندگی میکنیم. استوفان گفت: “اولین کار این است که این سیاره را به صورت قابل سکونت حفظ کنیم. متنفرم که تمرکز خود را از روی این مسئله برداریم.”
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-06-10 13:49:192017-06-10 13:49:19الن استوفان: آمریکاییها در احاطه اخبار جعلی آب و هوایی قرار دارند
شاید حیات فرا زمینی به جای سطح سیارات دیگر، در اقیانوس های این سیارات آن وجود داشته باشد. این ادعای دانشمندی است که پیش بینی می کند، بسیاری از سیارات فراخورشیدی ما در منطقه زیست پذیر اطراف ستاره ها کشف خواهیم کرد، تقریبا به طور کامل از آب پوشیده شده اند.
۷۰ درصد از سطح زمین را آب پوشانده است. به همین ترتیب، به احتمال زیاد ۹۰ درصد از سطح سیارات فراخورشیدی هم تحت سلطه اقیانوس های وسیع باشند. فرگوس سیمپسون محققی از مرکز علوم کیهانی دانشگاه بارسلون می گوید، وجود چنین آب گسترده ای شاید توضیح این باشد که چرا برخی از این سیارات فراخورشیدی که اخترشناسان کشف کرده اند، به میزانی که پیش بینی می شود، متراکم نیستند.
اخترشناسان برای جستجوی حیات فرازمینی در سیارات فراخورشیدی به دنبال سیاراتی می گردند که در منطقه قابل سکونت واقع شده باشند. سیاراتی که در فاصله معینی از ستاره میزبان خود گردش می کنند، در محدوده مداری که درجه حرارات و سطح تشعشات به حدی است که وجود حیات را امکان پذیر می کند. به عنوان مثال به حدی که نه آنقدر نزدیک باشد که درجه حرارت زیاد موجب تبخیر آب سیاره شود و یا نه خیلی از ستاره مادر خود فاصله داشته باشد که آب به سنگی یخی تبدیل شود. در این بین، میزان خشکی سطح عامل مهمی به حساب نمی آید.
در مقاله ای که در ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی بریتانیا منتشر شده، شرح داده شده که “سیاره ای که دارای میزان قابل توجهی خشکی و آب باشد، باید موازنه متناسبی بین حجم آب و فضایی که برای ذخیره آن در اقیانوس ها دارد، برقرار کرده باشد. ”
البته این بدین معنا نیست که هیچ سنگی در سیاراتی که دارای آب هستند، وجود ندارد، اما شاید این اقیانوس ها به قدری عمیق باشند که خشکی نمی تواند به سطح برسد.
ما هنوز قادر به درک اینکه چرا زمین به خوبی چنین موازنه ای را برقرار کرده، نیستیم. در ادامه این مقاله می خوانیم: “خود زمین بسیار به تعریف ما از یک جهان آبی نزدیک است، سیاره ای که تمام خشکی های آن در یک اقیانوس فرو رفته اند.”
این فرضیه سیارات آبی ممکن است، قابل تعمیم به سیاره فراخورشیدی شبیه زمینی که به تازگی کشف شده باشد. دانشمندان به تازگی اعلام کردند، موفق به کشف سیاره ای به نام LHS 1140b شده اند، سیاره ای که اخترشناسان می گویند، حاوی سنگ و آب است و در موقعیتی مناسب به دور ستاره ای گردش می کند و تنها ۴۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.
اما دیگر سیارات از بحث خارج نیستند، در همین حال ناسا خود را برای جستجوی علائم حیات در مریخ مهیا می کند، این آژانس فضایی همچنین ناوگانی از ربات ها را برای جستجوی حیات در قمر های یخی منظومه شمسی از جمله، انسلادوس و اروپا آماده می کند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-04-24 12:30:142017-04-24 12:30:14آیا حیات در اقیانوس های سیارات شبیه زمین جریان دارد؟
شرایط خاص موجود در قمر تیتان، بزرگترین قمر سیاره زحل، بهگونهای است که میتواند بهترین مکان در منظومه شمسی برای مطالعه تنوع حیات در فضا باشد.
فضاپیمای کاسینی، ماه آینده۱۲۶ امین و آخرین مانور گذر نزدیک خود را در اطراف تیتان انجام خواهد داد. دادههای فضاپیمای کاسینی میتواند، شواهد خوبی از ویژگیهای زمینشناسی، دریاچههای هیدروکربن مایع، مواد شیمیایی پیچیده موجود در جو و بهاحتمالزیاد حتی وجود یک اقیانوس شور در زیرپوسته یخی قمر تیتان در اختیار دانشمندان قرار دهد. اما آیا قمر تیتان که شباهت زیادی با زمین اولیه دارد، دارای حیات است؟
سارا هورست، دانشمند علوم سیارهای از دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور، میگوید:”ترکیبی از مواد آلی و مایع در قالب آب موجود در یک اقیانوس زیرسطحی و متان- اتان در سطح دریاچهها و دریاها، بدان معنی است که تیتان ممکن است، مکان ایده آلی در منظومه شمسی برای بررسی امکان سکونت پذیری، فرایندهای (شیمیایی) پیش بیولوژیکی و حضور و تنوع حیات در فضا باشد.”
قمر تیتان که بهاندازه سیاره عطارد است، تنها جرم کیهانی منظومه شمسی البته بهجز زمین است که دارای جو غلیظ و مایعات سطحی است. اما در عوض آب، دریاچههای قمر تیتان، از بارانهای هیدروکربنی تغذیه میشوند و غنی از متان مایع و اتان هستند، این مولکولهای آلی همان ساختارهای شیمیایی پیش بیولوژیکی یا ترکیبات شکلدهنده حیات هستند.
قمر تیتان که بزرگترین قمر از میان ۵۳ قمر سیاره زحل است، دارای تمام عناصر اساسی تشکیلدهنده حیات است، کربن، هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر، گوگرد و همچنین ذخایر هیدروکربنی است که از تمام هیدروکربن موجود در زمین بیشتر است. دانشمندان، مه موجود در جو قمر تیتان را مشابه مولکولهای پیش بیولوژیکی محیط زمین اولیه میدانند.
الیزابت ترتل، دانشمند علوم سیارهای از دانشگاه هاپکینز، میگوید: “قمر تیتان به ما فرصتی برای جستجوی علائم حیات به روشهای مختلفی را میدهد، همان حیات مبتنی بر آب، اما با سیستم بیولوژیکی که ممکن است از هیدروکربن به عنوان حلال بهره برده باشد.”
بریتنی اشمیت، دانشمند علوم سیارهای از موسسه تکنولوژی جورجیا بر این باور است که قمر تیتان انجام نمونههای بسیاری از آزمایشهای شیمی آلی با ساختارهای جایگزین را امکانپذیر میسازد.
او میگوید: ” نمونههای قمر تیتان فوقالعاده هستند، چراکه در این قمر با فرایند رسوبی مشابه سیارات سنگی، البته با یخ مواجه هستید. این ترکیب در طبیعت ترکیبی آلی محسوب میشود، اما لزوما پیش بیولوژیکی نیست.”
اکتشافات فضاپیمای کاسینی و هویگنس، دادههای ارزشمندی را در اختیار دانشمندان قرار داده که درنهایت قمر تیتان را بهعنوان یکی از ایدئالترین اجرام منظومه شمسی برای جستجوی حیات مطرح کرده است.
بیشتر توجه ناسا بر مریخ متمرکز بوده است، اما آژانس فضایی ایالاتمتحده، در حال حاضر مشغول کار بر روی مأموریت جستجوی حیات در اقیانوس قمر اروپای سیاره مشتری است.
در Astrobiology Strategy، میخوانیم: “توزیع اجرام کیهانی حاوی آب در منظومه شمسی ما و فراتر از آن؛ درک محدود ما از پدید آمدن حیات در زمین را به چالش کشیده و ما را وادار به تفکر در مورد شرایط محیطی پذیرای حیات کرده است.”
کوین هاند، اخترزیستشناسی از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا، میگوید:”آنچه ما با اکتشاف اروپا و جهان اقیانوسیش در تلاش برای انجامش هستیم، دستکمی از انقلابی علمی ندارد.“
احتمالا میلیون ها سال پیش، سطح سیاره کوتوله سرس به جز کوه آهونا مونز، دارای آتشفشان های یخی دیگری هم بوده است. آهونا مونز، کوه یخی هرمی شکل و عظیم در سرس است که حدود ۳۹۶۲ متر ارتفاع دارد. چگونگی ایجاد این کوه عظیم در سیاره کوتوله همیشه مورد بحث دانشمندان بوده است. همچنین مشاهده تنها یک آتشفشان یخی در این سیاره کوتوله، همیشه برای دانشمندان معمایی بوده است.
مایکل سوری از دانشگاه آریزونا در این مورد می گوید: “تصور کنید تنها یک آتشفشان در تمام زمین وجود داشته باشد. چنین چیزی تا حد زیادی گیج کننده است.”
به همین دلیل سوری و تیمش از آزمایشگاه مطالعات سیارهای و قمری دانشگاه آریزونا، تصور می کنند که سرس دارای آتشفشان های یخی دیگری هم بوده است. یکی از توضیحات احتمالی دانشمندان برای این مورد، این است که این ساختارها ممکن است در طول زمان مسطح شده باشد.
دانشمندان تصور می کنند، این آتشفشان ها به دلیل “سکون ویسکوزیته” به مرور ناپدید شده اند، اصطلاحی که برای توصیف حالتی بیان می شود که در آن هر گونه ماده جامدی با گذشت زمان به حالت مایع در می آید. از آنجایی که یخچال های طبیعی زمین هم به همین نحو تبدیل به مایع شده اند، چنین فرضیه ای می تواند در مورد آتشفشان های یخی مرموز سرس هم صادق باشد. به خصوص اینکه سیاره کوتوله سرس بین مریخ و مشتری واقع شده، جایی که نسبت به دیگر اجرام کیهانی همچون قمرهای یخی تیتان و اروپا به خورشید نزدیک تر است.
این محققان با مدل سازی هایی به این نتیجه رسیده اند که ممکن است کوه های یخی سرس حداقل دارای ۴۰ درصد آب بوده اند. به طور کلی، تخمین زده می شود که بین ۱۷ تا ۳۰ درصد وزن سیاره کوتوله سرس را آب تشکیل داده باشد. چیزی که برای این سیاره کوتوله، مقادیر زیادی از آب محسوب می شود؛ چرا که وزن شبه سیاره سرس در حدود یک میلیون تریلیون تن است.
بنابراین در سرس، حدود ۰.۲ تا ۰.۳ تن آب وجود دارد، مقادیری که در مقایسه با آب کره زمین، چندان هم کم نیست. سیاره ما دارای حدود ۱۸ تریلیون تن آب در اقیانوس ها است، البته قطر زمین هم ۱۰ برابر بزرگتر از سرس است.
دانشمندان گمان می کنند، آب مایع در دوران اولیه شکل گیری منظومه شمسی در سرس جریان داشته است؛ اما با سردتر شدن سیاره کوتوله، یخ سطحی موجود در نواحی استوایی سرس، تصعید (تبدیل از حالت جامد به حالت گاز) شده و یا به بخش فوقانی سیارک رفته و اتمسفر ظریفی را شکل داده است. با این حال در نواحی مرتفع، یک متر از آب می توانسته در طول حیات ۴.۵ میلیارد ساله سرس در سطح سیاره باقی بماند.
دانشمندان می گویند، ذوب یخ های سرس، احتمالا صدها میلیون سال زمان برده است. احتمالا کوه آهونا مونز هم با قدمت تقریبی ۲۰۰ میلیون ساله نسبتا جوان باشد که بنا بر فرضیات در نهایت همچون همتایان خود ناپدید خواهد شد.
دانشمندان در حال برنامه ریزی برای شناسایی بقایای آتشفشان های ناپدید شده سرس هستند. به گفته کلسی سینگر از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو: “از آنجایی که ویژگی های همه آتشفشان های یخی در اجرام کیهانی دیگر متفاوت هستند، تصور می کنم، این تحقیقات جدید می تواند، دانسته های موجود ما را در این مورد به نحو چشمگیری افزایش دهد.”
اگر دانشمندان موفق به اثبات وجود آتشفشان های باستانی در سیاره کوتوله سرس شوند، تحقیقات مشابهی می تواند در اقمار یخی (همچون دو قمر اروپا و تیتان) و همچنین سیارات دیگر نیز انجام شود.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-02-06 11:50:182017-02-06 11:50:18سیاره کوتوله سرس ممکن است دارای آتشفشان های یخی زیادی بوده باشد
فضاپیمای جونو پس از سفری یک ساله، سه ماه قبل به مدار سیاره مشتری رسید. این کاوشگر پس چند روز، دوربین نور مرئی (JunoCam) خود را روشن کرد و نخستین مشاهداتش از تشعشات شدید مشتری را به زمین ارسال کرد. اما در حالحاضر به نظر می رسد، موتور اصلی جونو با مشکل مواجه شده است. فضاپیمای جونو در حال آماده شدن برای رسیدن به مدار نهایی خود در اطراف غول گازی بود که هفته گذشته، تیم آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا، متوجه خرابی دریچه های برگشتی هلیوم فضاپیما شدند.
ریک نیباکین، یکی از مدیران پروژه جونو گفت: “دریچه ها باید در عرض چند ثانیه باز می شدند، اما این پروسه چند دقیقه طول کشید. نیاز داریم، قبل از استفاده از سوخت موتور اصلی، این مسئله را به خوبی بررسی کنیم.”
این مانور در اصل قرار بود، ۱۹ اکتبر (چهارشنبه هفته جاری) انجام شود اما حال با مشکلاتی که برای موتور پیش آمده، کاوشگر تا زمان نزدیکی به گذر نزدیک بُرد خود در ۱۱ دسامبر، قادر به حرکت نخواهد بود. البته ناسا اعلام کرده، این رویداد نتیجه وخیمی در بر نخواهد داشت. در واقع، اعضای تیم ماموریت جونو نیازی نیست، مانور جونو را به عقب بیاندازند؛ چرا که سنسورها و ابزارهای جونو، برای جمع آوری داده از مشتری مشکلی ندارند. همچنین وقتی جونو به مدار تنگ تر برسد، دیگر نیازی نیست به موتور اصلی خود متکی باشد و می تواند از تراسترهای کوچکترش بهره ببرد. اما اگر در نهایت، این مشکل رفع نشود و جونو قادر به استفاده از سوخت موتور اصلی خود نشود، متاسفانه تمام داده ها و عکس هایی که دانشمندان انتظارش را داشتند، از دست خواهد رفت.
فضاپیمای جونو پس از پایان مأموریت کاوشگر گالیله در سال ۲۰۰۳، به نخستین کاوشگر مدار مشتری تبدیل شد. در طول مأموریت ۲۰ ماهه جونو، این فضاپیما برای جمعآوری اطلاعات در مورد فضای داخلی سیاره بر فراز ابرهای گازی آن، تنها ۳۰۰۰ کیلومتر گردش خواهد کرد. جونو همچنین قرار است شفق شدید این سیاره را هم مورد کاوش قرار دهد. فضاپیمای جونو همچنین قادر به کشف اقمار بیشتری در مشتری خواهد بود، این سیاره در حال حاضر میزبان ۶۰ قمر شناخته شده است.
در نهایت پس از پایان مأموریت در اواسط اکتبر آینده، فضاپیما در جو مشتری نابود خواهد شد. مهندسان ناسا قرار است به منظور احتمال هرگونه برخورد جونو با قمر اروپا که تصور میشود دارای حیات میکروبی باشد، فضاپیمای جونو را بر روی ابرهای مشتری نابود کنند، تا احتمال برخورد هرگونه آلودگی زمینی با اروپا را از بین ببرند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-10-17 09:40:312016-10-17 09:40:31مانور فضاپیمای جونو به دلیل اشکال در موتور اصلی به زمان دیگری موکول شد