آموزش کامل ۸ روش گرفتن اسکرین شات در لینوکس

/در , , , , /توسط
گرفتن اسکرین شات در لینوکس

به هر دلیلی که قصد توضیح آن نداریم ممکن است شما بخواهید آن چه که روی سیستم تان و نمایشگرتان دیده می شود را ذخیره کنید یا با دیگران به اشتراک بگذارید. اگر از کاربران لینوکس باشید قطعا در این باره کمی پیچیدگی وجود دارد. در لینوکس توزیع های مختلفی ارائه شده است، که ابزارهای این آموزش برای گرفتن اسکرین شات در لینوکس، می تواند در اغلب آن ها کار کند.

اسکرین شات گرفتن در لینوکس با Shutter

Shutter یکی از ابزارهای عالی برای لینوکس است که سال ها در خدمت لینوکس و توزیع های آن بوده است. در حال حاضر این ابزار به طور رسمی در منابع لینوکس موجود نیست.

اسکرین شات گرفتن در لینوکس با Shutter

Shutter  در حال حاضر دارای ابزارهای مختلفی است که بسیاری از کاربران صرفا بخاطر گرفتن اسکرین شات در لینوکس از آن استفاده می کنند.

کافی است نرم افزار را نصب کنید و از طریق ابزارهایی که دارید، محوطه مورد نظر خود را در دسکتاپ تنظیم کنید و بعد با یک کلیک شات زیبا و تمیز و خوش کیفیتی از آن چه می بینید بگیرید.

برای تهیه شاتر به این سایت مراجعه کنید

 

گرفتن عکس صفحه در لینوکس با Flameshot

Flameshot یک برنامه چند در یک است. بدین معنی که وقتی شما با کمک این ابزار، اسکرین شات خوبی از صفحه تان در لینوکس گرفتید، دیگر نیازی نیست برای ویرایش عکس، ان را به برنامه دیگری ایمپورت کنید. تنها کاری که باید کنید این است که، بعد از گرفتن عکس، قبل از ذخیره کردن، از آن چه به شما ارائه می شود ( نظیر کراپ کردن – افزودن متن و برخی افکت ها و کاور ها ) آن را ذخیره کنید.

گرفتن عکس صفحه در لینوکس با Flameshot

افزودن باکس ها، خطوط، رنگ آمیزی و تکست در این ابزار، چیزی شبیه به نرم افزار نقاشی ویندوز یا همان paint است که عالی عمل می کند.

رابط کاربری اپلیکیشن ساده است و در یک بستر همه جانبه، در سمت راست صفحه می توانید نوار ابزار آن را در اختیار داشته باشید.

برای داشتن Flameshot این سایت را ببینید

 

اسکرین شات گرفتن با Kazam در لینوکس

Kazam یک سر و گردن از سایر نرم افزارهای اسکرین شات گیری در لینوکس بالاتر است چرا که تمرکز آن روی اشتراک گذاری نمایشگر به بهترین شیوه است. بدین صورت شما می توانید هم تصویر نمایشگر را به صورت فیلم و هم به صورت عکس با دیگران به اشتراک بگذارید.

گزینه هایی که برای این مساله در Kazam در نظر گرفته شده به صورت زیر است:

  •  Screencast
  • Screenshot

این دو گزینه، با ارائه دو گروه عملکردی با ویژگی های خاص، کار کسانی که به طور ویژه با نمایشگر در لینوکس کار دارند را آسان می کند.

اسکرین شات گرفتن با Kazam در لینوکس

ابتدا بسته به اینکه می خواهید یک صفحه نمایش یا یک جریان ویدیویی از دسکتپ خود در لینوکس  داشته باشید یکی از آنها را انتخاب کنید. در این آموزش ما با تمرکز بر Screenshot  کار خود را شروع می کنیم.

سپس پارامترهای اضافی دیگری را تنظیم کنید، مثلا آیا می خواهید ماوس یا کادر پنجره را در عکس و فیلم داشته باشید یا نه؟ و این که می خواهید چه مدت بعد از اقدام، عکس تان و یا فیلم صفحه نمایش ذخیره شود؟ این تاخیر را هم در باکس آخر با علامت های – و + ایجاد کنید

در نهایت باید یکی از آپشن های Fullscreen, Window, یا Area را انتخاب کنید تا مطابق ان چه که می خواهید عکس از صفحه در لینوکس گرفته شود.

برای داشتن این ابزار فوق العاده اینجا را کلیک کنید

 

ذخیره عکس صفحه در لینوکس در کلود با ScreenCloud

ScreenCloud یک ابزار برای گرفتن عکس صفحه نمایش در لینوکس است که بیشتر شبکه محور است. بدین صورت شما می توانید آزادانه هر مدلی را برای گرفتن اسکرین شات، و هر محوطه ای را انتخاب کنید.

ذخیره عکس صفحه در لینوکس در کلود با ScreenCloud

بعد از انتخاب و گرفتن اسکرین شات می توانید مستقیما عکس را روی سیستم ذخیره کنید یا این که آن را در یک سرویس ابری در دسترس، آپلود کنید.

از جمله زمینه هایی که می توانید این ابزار، از آن ها استفاده کنید می توان به

  1. FTP
  2. Ubuntu One
  3. Dropbox
  4. Imgur

اشاره داشت.

برای گرفتن شات در لینوکس و ذخیره در کلود با این ابزار، اینجا را کلیک کنید

 

اسکرین شات در لینوکس با Gnome Screenshot

از آن جا که توزیع Gnome لینوکس بسیار محبوب است، یک ابزار رسمی برای گرفتن اسکرین شات در لینوکس در این توزیع ارائه می شود که Gnome Screenshot  نام دارد . شما می توانید این ابزار را به راحتی در دسکتاپ سیستم خود اگر با توزیع Gnome  کار می کنید ببینید.

اسکرین شات در لینوکس با Gnome Screenshot

آن چه که در Gnome Screenshot در اختیار شماست بدین ترتیب است که:

  1. می توانید ۳ حالت، تمام صفحه، محوطه مستطیلی و صفحه فعال را برای ذخیره اسکرین شات استفاده کنید
  2. می توانید تاخیر از اقدام تا گرفتن اسکرین شات را تنظیم کنید
  3. می توانید وجود ماوس یا کادر برای عکسی که می گیرید را تنظیم کنید ( که باشد یا نباشد )
  4. وجود برخی افکت های اضافی مثل کادرها و مرزبندی ها و حتی سایه ها

این ابزار فقط برای توزیع مورد نظر، به طور رسمی ارائه شده و نیاز به دانلود نیست.

 

اسکرین شات گیری در لینوکس به کمک KDE Spectacle

اگر چه که این ابزار در عملکرد بسیار عالی است ولی ما نمی توانیم چیز زیاد و متفاوتی از آن بگوییم چرا که انعکاسی از  Gnome Screenshot  است که در محیط دسکتاپ KDE  کار می کند.

اسکرین شات در لینوکس

هر آن چه که در بخش قبل در مورد Gnome Screenshot  گفته ایم، برای ابزار KDE Spectacle نیز می توان تعریف کرد. صرف نظر از ویژگی های کاملا مشابه، رابط کاربری این دو نرم افزار هم دقیقا مثل یکدیگر است.

برای دانلود Spectacle  کلیک کنید

 

ابزار همه کاره پردازش تصویر به نام ImageMagick

وقتی کسی اسمی از ImageMagick می شنود کمتر ممکن است به این واقعیت پی برده باشد که این نرم افزار یکی از ابزارهای همه کاره در پردازش تصویر است که تقریبا ۱ دهه، همراه با لینوکسی ها بوده است.

اما چیزی که در باره این ابزار صدق می کند این است که، هیچ ابزار گرافیکی کنترلی ندارد. وقتی که آن را فعال می کنید مطابق عکس زیر هیچ دکمه اقدامی ندارد. اما فقط با خط فرمان می توانید آن را مدیریت کنید:

ابزار همه کاره پردازش تصویر به نام ImageMagick

برای گرفتن عکس یک پنجره یا منطقه از صفحه، می توانید به عنوان مثال وارد یک ترمینال شوید و از قطعه کد زیر استفاده کنید:

import name_of_file.jpg

سپس آنچه را که می خواهید از آن شات بگیرید را  انتخاب کنید و ImageMagick آن را به عنوان پرونده “name_of_file.jpg” ذخیره می کند. برای تغییر قالب، می توانید پسوند پرونده را تغییر دهید، “jpg” را برای png ، tiff یا هر فرمتی که توسط ImageMagick پشتیبانی می شود، تغییر دهید.

این ابزار، در واقع کاری می کند که شما فقط بتوانید از تمام صفحه عکس تهیه کنید اما برای گرفتن بهترین خروجی ها می توانید این راهنما را هم مطالعه کنید.

 

ذخیره صفحه نمایش لینوکس با  GIMP

با وجود لیست مناسبی که در این مقاله معرفی کرده ایم، شاید نیازی به معرفی GIMP  نباشد، اما اگر شما عاشق کار کردن روی تصاویر هستید، چه دلیلی دارد از ابزار حرفه ای GIMP  استفاده نکنید؟ وقتی یک گیگابایت فضا دارید، می توانید با ابزار پیشنهاد شده، تغییرات خاصی روی تصویر خود اعمال کنید.

ذخیره صفحه نمایش لینوکس با  GIMP

برای گرفتن تصویر از یک بخش از صفحه نمایش خود ، GIMP را اجرا کنید و “File -> Screenshot” را انتخاب کنید. سپس فضای مورد نظر را برای ذخیره به عنوان یک تصویر صفحه تعریف کنید.

به دلایل واضح گزینه های اضافی برای مدیریت منطقه اسکرین شات گیری به طور خاص، در این نرم افزار وجود ندارد و علتش هم مشخص است! چرا که تمام آن چه برای ویرایش کردن، و افکت گذاری نیاز دارید در آن در اختیار شماست. بیشترین امکانات پردازشی و مدیریت ویرایش ها در لینوکس در این نرم افزار در اختیار شماست.

تقریبا می توان گفت که بخش هایی از فوتوشاپ را به طور کامل در این نرم افزار در اختیار دارید.

 

آیا شما با هدف گرفتن اسکرین شات در لینوکس از ابزار دیگری استفاده می کنید؟ نام آن را برای ما بنویسید

منبع

نوشته آموزش کامل ۸ روش گرفتن اسکرین شات در لینوکس اولین بار در گويا آی‌ تی پدیدار شد.

هاست لینوکس یا هاست ویندوز: کدام مناسب شما است؟

/در , , , /توسط

این‌بار ما قصد داریم به یک سوال قدیمی ولی بسیار مهم بپردازیم. هاست لینوکس یا هاست ویندوز: کدام مناسب شما است؟

هنگامی‌که، قصد خرید یک سرویس میزبانی وب را دارید به خصوص اگر یک استارتاپ راه اندازی کرده‌اید و به دنبال هاست ایرانی هستید، نباید فقط بر روی قیمت و ویژگی‌های اصلی آن تمرکز داشته باشید. انتخاب سیستم عامل (OS) هم به اندازه‌ی مابقی موارد، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

شاید برای شما سوال شود که در هاست ایرانی و استارتاپ، چرا فقط قیمت و ویژگی‌های اصلی یک سرویس میزبانی (هاست) ملاک مناسبی برای تصمیم گیری نیست. علت این است که قیمت و ویژگی‌ها روی کاغذ، اصل مطلب را در تفاوت هاست لینوکس و هاست ویندوز ادا نمی‌کنند. آینده موفق یا ناموفق هر کسب و کار اینترنتی را قدرت، امکانات و امنیت سرورهای میزبان آن کسب و کار، تعیین می‌کنند. نوع سیستم عامل، نقشی مهمی را در این مولفه‌های تاثیر گذار در موفقیت کسب و کار ایفا می‌کند.

انتخاب سیستم عامل معمولا به دو گزینه‌ی اصلی ختم می‌شود: میزبانی تحت لینوکس یا ویندوز

این دو سیستم عامل، رهبران بلامنازع صنعت میزبانی وب هستند. علی رغم اینکه هردو برای میزبانی وب استفاده می‌شوند، تفاوت‌هایی در آنها وجود دارد. پس کدام بهتر است؟ هاست لینوکس یا ویندوز؟ برای رسیدن به جواب این سوال باید ابتدا هر دو را بررسی و مقایسه کرد در نهایت می‌توانیم اعلام کنیم کدام بهتر است.

 

هاست لینوکس چیست؟

در هاست لینوکس شما فایل‌های وب سایت خود را بر روی یک سرور که سیستم عامل آن لینوکس است بارگذاری می‌کنید. سرورهای لینوکس به وسیله‌ی تعداد قابل توجهی وب سایت استفاده می‌شوند. یکی از دلایل اصلی این قضیه “متن باز “(Open Source) بودن آن است و شرکت‌های میزبان، نیاز به پرداخت هزینه لایسنس جداگانه، برای سیستم عامل را ندارند.

هاست ویندوز چیست؟

هاست ویندوز از سرورهایی استفاده می‌کند که سیستم عامل آنها “مایکروسافت ویندوز سرور” است. به صورت کلی ویندوز می‌تواند تمام ویژگی‌های موجود در لینوکس را در کنار ویژگی‌های مخصوص ویندوز پشتیبانی کند. اما عموما سرورهای ویندوزی به دلیل متن باز نبودن آنها، هزینه‌ی حفظ و نگهداری بالاتری به نسبت رقیب خود دارند.

البته در هاست ایرانی به دلیل اینکه قوانین کپی رایت همانند خارج از ایران رعایت نمی‌شود، هزینه‌ی لایسنس ویندوز از هزینه‌های کلی شرکت‌های میزبان، حذف می‌شود. این امر خود منجر به کاهش هزینه‌ها در این شرکت‌ها می‌گردد و بالطبع بر روی هزینه‌ی نهایی “هاست ویندوز” تاثیر می‌گذارد.

حال که با ماهیت این دو سیستم عامل آشنا شدید، به مقایسه چند تفاوت کلیدی آنها می‌پردازیم.

 

تفاوت در کاربرد

شاید بتوان گفت یکی از اصلی‌ترین دلایلی که افراد به دنبال خرید هاست لینوکس یا ویندوز هستند برای راه اندازی وب سایت‌هایی خاص، یا فروشگاه‌های آنلاین است. معمولا اگر قصد راه اندازی یک فروشگاه آنلاین را داشته باشید متوجه می‌شوید که، “هاست لینوکس” بیشتر مناسب شما خواهد بود. علت این مورد، زیرساخت‌های نرم افزاری است که برای راه اندازی فروشگاه توسعه یافته‌اند و اکثرا برای عملکرد مطلوب نیاز به سیستم عامل لینوکس دارند.

در مقابل، “سرورهای ویندوزی” بیشتر در سازمان‌ها‌ی بزرگ که تیم‌های اختصاصی IT دارند، استفاده می‌شوند. آنها در کنار این سرورهای ویندوزی از نرم افزارها و ابزارهایی که اختصاصی مایکروسافت ویندوز هست، استفاده می‌کنند. نرم افزارهایی همانند Exchange و SharePoint یا زبان برنامه نویسی ASP.Net جزو این راهکارهای نرم افزاری هستند.

تفاوت در کنترل پنل

اگر نیاز به مقداری کمک، برای افزایش بازدهی سیستم هاستینگ خود دارید می‌بایست، برای سرور لینوکس یا ویندوز خود اقدام به نصب کنترل پنل نمایید. لینوکس دارای دو کنترل پنل محبوب جهانی (Plesk و Cpanel) است که در قریب به اکثر شرکت‌های میزبانی، در سطح جهان استفاده می‌شوند. با این دو کنترل پنل شما می‌توانید حجم عظیمی از نرم افزارها و ابزارهای توسعه وب سایت را، به سادگی چند کلیک نصب و استفاده نمایید. در کنار این دو کنترل پنل محبوب، گزینه‌های زیاد دیگری هم وجود دارند که به شما حق انتخاب و قدرت عملیاتی می‌دهند.

در نقطه‌ی مقابل سرورهای مبتنی بر ویندوز، تنها کنترل پنل Plesk را دارند که نسخه‌ی مشابه لینوکسی هم دارد. البته دو کنترل پنل دیگر نیز برای ویندوز وجود دارند، اما به دلیل عدم بروز رسانی‌های نرم افزاری مناسب، از عملکرد قابل قیاسی با Plesk یا Cpanel برخوردار نیستند.

برای شما زمانی تفاوت این دو سیستم عامل مهم می‌شود که، با کدام کنترل پنل ترجیح می‌دهید پروژه‌ی خود را پیاده سازی کنید.

تفاوت در دیتابیس سرور

نکته‌ی دیگری که در تفاوت دو هاست لینوکس و هاست ویندوز وجود دارد نوع نرم افزار دیتابیس سرور ارایه شده در آنها است. مایکروسافت دیتابیس سرور اختصاصی خود را تحت عنوان SQL Server تنها برای سیستم عامل ویندوز ارایه نموده است. در مقابل لینوکس دارای دیتابیس سرور اختصاصی نیست و تقریبا تمام دیتابیس سرورهایی که در لینوکس قابل ارایه هستند، در ویندوز نیز ارایه شده‌اند. این امر باعث می‌شود کسب‌وکارهایی که نیاز به استفاده از چند نوع دیتابیس در کنار SQL Server دارند، اقدام به تهیه هاست ویندوز نمایند.

البته ناگفته نماند نسخه‌ی متن باز SQL Server برای سیستم عامل لینوکس هم ارایه شده است اما عملکردی قابل مقایسه با نسخه‌ی ویندوز خود ندارد.

تفاوت در پایداری و امنیت

ما مهمترین نکته را برای آخرین تفاوت گذاشتیم. مهم نیست از شرکت میزبان خود برای چه کاری استفاده می‌کنید، می‌توان با اطمینان گفت، شما به دنبال راهکاری هستید که برای شما امنیتِ پایداری را، به همراه داشته باشد تا بتوانید با آرامش خیال به توسعه کسب و کار خود بپردازید. هر شرکت خوبِ میزبانی می‌تواند، جدا از نوع سیستم عامل به شما در رسیدن به امنیت بالا کمک کند و با در اختیار گذاشتن ابزارهایی برای شما، می توانید اطمینان حاصل کنید که امنیت کسب و کار آنلاین شما فراهم شده است. اما داده‌های آماری نشان می‌دهند سرورهای ویندوزی به دلیل محبوبیت آنها در سازمان‌های بزرگ، بیشتر مورد هدف حمله‌های آنلاین قرار می‌گیرند و نقاط ضعف امنیتی بیشتری به نسبت رقیب خود دارند.

جدای اینکه هاست لینوکس به نسبت ویندوز از امنیت بیشتری برخوردار است به دلیل ماهیت زیر ساخت نرم افزاری خود پایداری بیشتر هم دارد. در دنیای وب، سرورهای لینوکسی هستند که سالهاست نیاز به ریبوت به هر دلیلی نداشته‌اند و بی وقفه خدمات دهی نموده‌اند. این نکته در مورد ویندوز نمی توان گفت صادق است.

در انتها شما به عنوان مالک کسب و کار خود که شاید استارتاپ هم باشد، وظیفه‌ی مدیریت امنیت و حفاظت از وب سایت خود را دارید. اما خیلی از مدیران سرور و توسعه دهندگان نرم افزارهای آنلاین متوجه شده‌اند فراهم نمودن امنیت در هاست لینوکس راحت‌تر است.

نتیجه گیری ایران هاست

برای خاتمه این بحث با در نظر گرفتن تفاوت‌ها و ویژگی‌های هر یک از دو هاست لینوکس و هاست ویندوز می‌توان گفت اگر شما نیاز به نسخه‌ی نرم افزار خاصی که تنها در سیستم عامل ویندوز ارایه می‌شود ندارید، بهتر است الویت انتخاب خود را هاست لینوکس قرار دهید. به خصوص اگر استارتاپ دارید و امنیت برای شما بسیار مهم تر از مابقی ویژگی‌ها است.

 

 

 

 

 

نوشته هاست لینوکس یا هاست ویندوز: کدام مناسب شما است؟ اولین بار در گويا آی‌ تی پدیدار شد.

روش نظارت بر عملکرد کارت گرافیک انویدیا در لینوکس

/در , , , /توسط
نظارت بر گرافیک در لینوکس

حتی اگر شما یکی از بهترین نصب ها برای توزیع مورد نظرتان در لینوکس داشته باشید، این گارانتی برای کار کردن جی پی یو، یا درایو گرافیکی به خوبی و دلخواه نیست. اما یکی از شیوه های نظارت بر گرافیک در لینوکس این است که بتوانید با کمک مدیریت ابزار ها در این سیستم عامل، کارت گرافیک را مورد بررسی قرار دهید و ببینید که مشکل از کجاست.

راهنمای امروز گویا آی تی به شما کمک می کند تا این مساله را کم و بیش مد نظر قرار دهید و مساله را حل کنید. البته این راهنما بر پایه کارت گرافیک Nvidia  است.

 

روش نظارت بر کارت گرافیک انویدیا در لینوکس

برای این که بتوانید عملکرد گرافیک لینوکس را مورد بررسی قرار دهید نیاز به ابزار دارید. ما دو ابزار عالی برای ین موضوع پیدا کرده ایم. آنچه در این مقاله به آن می پردازیم شامل موارد زیر است:

  1.  NVTOP
  2. Nvidia-SMI

 

نظارت بر عملکرد گرافیک در لینوکس با NVTOP

اگر در سیستم عامل لینوکس خود به دنبال روشی برای نظارت بر GPU  در زمان واقعی و لحظه ای هستید NVTOP یک انتخاب خوب است. برای داشتن این برنامه می توانید اینجا را کلیک کنید تا به وب سایت آن مراجعه کرده و دانلود نمایید.

برای این که بتوانید از این برنامه به خوبی استفاده کنید باید مطمئن باشید که سرویس گرافیکی شما، انویدیا است.

نظارت بر عملکرد گرافیک در لینوکس با NVTOP

برای استفاده از NVTOP  و شروع کار کردن با آن باید از ترمینال شروع نمایید.

در این برنامه نمودار هایی مشاهده می کنید که شامل موارد مختلفی است. به طور کلی با کمک این برنامه می توانید به چیزهایی نظیر:

  1. مصرف فن
  2. جی پی یو فعلی
  3. میزام مصرف حافظه ای کارت گرافیک
  4. میزان دمای فعلی
  5. داده هایی در مورد مصرف برق

را مشاهده کنید.

برای نصب می توانید از دستور زیر استفاده کنید:

sudo apt install nvtop

اگر از توزیع دیگری در لینوکس استفاده می کنید یا از Ubuntu or Debian استفاده می کنید، شما باید عملیات نصب را مطابق راهنمای این صفحه انجام دهید.

به هر حال وقتی عملیات نصب انجام شد می توانید آن را به کمک دستور زیر در ترمینال اجرا کنید

nvtop

اگر می خواهید پیش از آن پرچم های فرمان اضافی را ببنید تا در حد ممکن NVTOP  را پیش از اجرا شخصی سازی کنید به جای عبارت بالا nvtop -h را اجرا کنید.

nvtop -h

بدین ترتیب می توانید کامل ترین اطلاعات در مورد عملکرد کارت گرافیک و درایور گرافیکی خود در لینوکس ( بر پایه انویدیا ) دریافت کنید.

 

نظارت بر گرافیک در لینوکس با Nvidia-SMI

یک روش جایگزین برای نرم افزار شخص ثالث Nvidia-SMI، این است که از Nvidia-SMI استفاده کنید.  این ابزار پیش  بسته بندی شده است که انویدیا برای کاربران لینوکس در اختیار شما قرار می دهد ، بنابراین برای استفاده از آن دیگر نیازی به نصب چیز دیگری ندارید.

این ابزار درست مثل NVTOP  در اطراف Nvidia Management Library ساخت یافته است تا به شما کامل ترین اطلاعات در زمینه عملکرد جی پی یو در لینوکس ارائه کند.

نظارت بر گرافیک در لینوکس با Nvidia-SMI

به همین دلیل است که بیشتر اطلاعاتی که با Nvidia-SMI خواهید دید با NVTOP مشابه یا یکسان است. شما می توانید تصویری از قدرت فعلی پردازنده گرافیکی و استفاده از حافظه ، از جمله لیستی از فرآیندهای در حال اجرا دریافت کنید.

برای اجرای این ابزار ، به فرض نصب درایور مورد نیاز ، یک ترمینال را باز کرده و تایپ کنید:

nvidia-smi

با این دستور فی الفور، تمام اطلاعات لیست می شوند.

تنها مزیت این ابزار نسبت به ابزار قبلی این است که وضوح اطلاعات و شفافیت داده ها را به خوبی می توانید مشاهده کنید.

با این ابزار می توانید عملکرد کلی این درایور را مشاهده کنید ( برخلاف این که فقط در زمان کنونی آن را بررسی کنید )

شاید یکی از دلایل اصلی این برتری این باشد که ارائه کننده این ابزار، خود انویدیا است.

شما می توانید بارها و بارها از این دستور استفاده کنید و گزارش بگیرید. اگر بخواهید اطلاعات را ذخیره کنید، کافی است از دستور زیر استفاده کنید

nvidia-smi> nvidia-encam.txt

این دستور نتایج را در یک فایل متنی برای تان ذخیره می کند.

اگر بخواهید یک لیست کامل از پرچم های قابل تنظیم و شخصی سازی را مشاهده کنید، می توانید از دستور زیر استفاده کنید

nvidia-smi -h

بدین ترتیب با این دو گزینه می توانید به راحتی به عملکرد و وضعیت کارت گرافیک انویدیا در لینوکس دست پیدا کنید و در صدد بهینه سازی ها باشید.

آیا در این باره نظری دارید؟

منبع

نوشته روش نظارت بر عملکرد کارت گرافیک انویدیا در لینوکس اولین بار در گويا آی‌ تی پدیدار شد.

مخفی کردن فایل مخفی کردن فایل در ویندوز اندروید Ios

/در , , , , , , , , , /توسط
مخفی کردن فایل در ویندوز اندروید Ios

موضوع مخفی کردن فایل در پلتفرم های مختلف موضوع مورد بحث تمام دوران دنیای تکنولوژی است چرا که بشر، همیشه چیزی برای پنهان کردن دارد و هیچ چیزی بهتر از ابزارهای تحت کنترل او نظیر رایانه ها و موبایل نیست.

امکان مخفی کردن فایل در تمام پلتفرم ها

خوشبختانه با پیشرفت روز به روز نرم افزاری و سخت افزاری، تمامی پلتفرم هایی که کاربران در حال کار کردن بر روی ان ها هستند، اعم از رایانه های مبتنی بر ویندوز، مک و لینوکس و تمامی پلتفرم های موبایلی نظیر دیوایس های مبتنی بر اندروید و دیوایس های iOS  ای همه دارای این امکان مخفی کردن فایل هستند.

پنهان کردن فایل در هر کدام از این پلتفرم ها روال خاصی دارد که ما در این مقاله به طور کامل به این موضوع می پردازیم.

مخفی کردن فایل در ویندوز اندروید Ios

مخفی کردن فایل در ویندوز

ویندوز دارای امکانی است که به صورت show hidden files شناخته می شود و به کمک آن می توان فایل های مخفی شده را نمایش داد. اما پیش از این که بخواهید از این امکان سیستم ویندوز استفاده کنید لازم است که ابتدا فایل یا فایل هایی را مخفی و پنهان کرده باشید.

برای مخفی سازی فایل در ویندوز، ابتدا به کمک  و  یا .. وارد پنجره ای شوید که فایل مورد نظر شما برای مخفی کردن در آن قرار دارد.

فایل را انتخاب کرده و روی آن راست کلیک کنید و گزینه آخر یعنی Properties را انتخاب کنید

مخفی کردن فایل در ویندوز

با انتخاب این گزینه، یک باکس نمایش داده می شود که در انتهای آن گزینه hiden را مشاهده می کنید.

مخفی کردن فایل در ویندوز

در نهایت این گزینه را تیک دار کنید و گزینه apply و بعد ok  را بزنید تا تغییرات اعمال شود.

همچنین ویندزو دارای نوع دیگری از فایل های پنهان است که به صورت system file شناخته می شود. برای اینکه بخواهید از این مدل استفاده کنید لازم است که مشخص کنید که فایل از نوع system file است. بدین صورت برای آشکار سازی فایل های پنهان شده از نوع system file، باید گزینه ای با عنوان Hide protected operating system files (recommended)” را فعال کنند تا فایل مورد نظر را پیدا کنند. این کار ها از طریق رابط گرافیکی ویندوز قابل انجام نیست و دستورات خاص خود را دارد که از مجال این پست خارج است.

مشاهده فایل های مخفی شده در ویندوز ۸ و ۱۰

بعد از مخفی کردن فایل در ویندوز لازم است که بتوانید روش مشاهده و آشکار سازی فایل در ویندوز به صورت مجدد را بدانید. بدین منظور در پنجره File Explorer، از میان آپشن های موجود، روی گزینه view کلیک کنید و از بخش Show/hide گزینه Hidden items را انتخاب کنید. با انجام این کار، تمام فایل های پنهان شده، با یک شفافیت خاص که می توان آن ها را از فایل های معمولی و آشکار تشخیص داد

مخفی کردن فایل در ویندوز

آشکار کردن فایل مخفی در ویندوز ۷

در ویندوز ۷ کافی است پنجره ای را باز کنید و از بالای پنجره دکمه Organize را انتخاب کنید. با انتخاب این آپشن در میان زیر منو ها، گزینه ای به نام Folder and search options نمایش داده می شود که در وسط لیست قرار دارد. روی این گزینه کلیک کنید :

مخفی کردن فایل در ویندوز

با زدن این گزینه، پنجره ای باز می شود که معمولا دارای ۳ تب است. تب شماره ۲ که View نام دارد، را کلیک کنید . در این تب گزینه ای به نام Show hidden files, folders, and drives وجود دارد که باید آن را انتخاب کنید.

مخفی کردن فایل در ویندوز

بعد از این apply  و ok را بزنید تا فایل های پنهان شده را در محلی که آن ها را پنهان کرده اید با یک شفافیت خاص و قابل تشخیص از فایل های عادی مشاهده کنید.

مخفی کردن فایل و فولدر در لینوکس

برای مخفی کردن فایل در لینوکس تنها نیاز به تغییر نام فایل دارید و برای این کار باید یک قانون رعایت کنید. بیایید موضوع پنهان کردن فایل در لینوکس را با ذکر یک مثال دنبال کنیم:

تصور کنید که می خواهید فایلی با نام  را در لینوکس مخفی کنید. برای این کار کافی است که فایل را rename کنید و یک نقطه یا اصطلاحا یک پریود در ابتدای نام فایل قرار دهید و بعد تغییرات را ذخیره کنید. بدین صورت موفق به پنهان کردن فایل در لینوکس می شوید.

مخفی کردن فایل و فولدر در لینوکس

آشکار کردن فایل مخفی شده در لینوکس

بعد از مخفی سازی، لازم است که از  یک فایل منجر یا برنامه مدیریت فایل استفاده کنید. در برنامه مدیریت فایل گزینه ای به نام “Show hidden” وجود دارد که به شما کمک می کند تمام فایل های مخفی را نمایش دهید.

Nautilus file manager یکی از این فایل منجر هاست که اگر آن را نصب کنید، و بعد به منوی view بروید، می توانید آپشن Show Hidden Files را در آن مشاهده و بعد آن را انتخاب کنید تا فایل های پنهان نمایش داده شوند.

به جای استفاده از این مسیر می توانید کلید ترکیبی Ctrl+h را هم فشار دهید.

آشکار کردن فایل مخفی شده در لینوکس

با انجام این کار، فایل با وجود یک نقطه در کنار نام آن، نمایش داده خواهد شد. در لینوکس شما تغییر ظاهر در شفافیت رنگ آیکون مثل ویندوز مشاهده نمی کنید.

آشکار کردن فایل مخفی شده در لینوکس

شما می توانید فایل های پنهان شده را در Open یا Save dialog مشاهده کنید. در ابونتو، و هر توزیع مبتنی بر GNOME، کافی است بر روی لیست ها راست کلیک کنید و گزینه Show Hidden File را انتخاب کنید تا فایل های پنهان شده نمایش داده شوند.

 

آشکار کردن فایل مخفی شده در لینوکس

مخفی کردن فایل در Mac OS X

در سیستم عامل مک، عملیات مخفی کردن فایل در سیستم عامل مک، و نمایش آن کمی دشوار تر از لینوکس و ویندوز است.

در این سیستم عامل، مثل لینوکس باید یک کاراکتر نقطه  “. ” یا پریود در ابتدای نام فایل قرار دهید. با انجام این کار، پیام these named are reserved for the system را دریافت میکنید که به معنی این است که سیستم این تغییر را پذیرفته است.

اما برای نمایش مجدد فایل شما به رابط گرافیکی دسترسی ندارید.

برای اینکه پنهان کردن فایل در مک موفق آمیز باشد ابتدا لازم است که از دستورات chflags استفاده کنید تا این خصیصه را به آن معرفی کنید. برای این کار کلید ترکیبی Command + Space استفاده کنید و با نوشتن Terminal در بخش جستجو، وارد ترمینال شده و قطعه کد زیر را بنویسید:

chflags hidden

بعد از نوشتن این کد هرگز اینتر را نزنید

باید مطمئن باشید که بعد از hidden یک اسپیس گذاشته اید

مخفی کردن فایل در Mac OS X

بعد فایل و یا فولدری که می خواهید آن را مخفی کنید را پیدا کرده و آن را به صورت درگ کردن به داخل ترمینال بکشید. با این کار مسیر فایل در ترمینال نوشته می شود.

با این کار، اینتر را بزنید تا تغییرات اعمال شود

مخفی کردن فایل در Mac OS X

حالا با کمک دستورات، مطابق بالا، برای اشکار کردن فایل chflags nohidden ای ایجاد کنید

مشاهده فایل مخفی در mac os x

Mac OS X  دارای یک شورت کات رمز آلود برای مشاهده فایل ها و فولدرهایی است که برای هر برنامه Open یا Save dialog مورد استفاده قرار می گیرد. کافیست دکمه های ommand + Shift + Period را بزنید. این شورت کات صرفا در Open  یا Save dialogs  کاربرد دارد.

به هر حال این روش راحت ترین حالت برای دسترسی به فولدر ها در زمان احتیاج به آن ها است.

مخفی کردن فایل در Mac OS X

یابنده دارای رابط گرافیکی برای مشاهده فایل های پنهان شده در مک نیست و لازم است که از دستورات کامند در این رابطه استفاده کنید

برای این کار ترمینال را باز کنید.

دستور زیر را می توانید در Mac OS X 10.9 Mavericks دنبال کنید.

 

defaults write com.apple.finder AppleShowAllFiles TRUE

killall Finder

در ورژن های قدیمی تر از Mavericks در مک، ( ۱۰٫۸ Mountain Lion. 10.7 Lion, and 10.6 Snow Leopard ) از همین دستور استفاده کنید اما یک تغییر باید ایجاد کنید. این تغییر این است که به جای com.apple.finder عبارت com.apple.Finder را قرار دهید.

 

مخفی کردن فایل در Mac OS X

بدین صورت یابنده، یا همان Finder فایل های مخفی در مک  را نمایش خواهد داد.

در این جا نیز شبیه به ویندوز، فایل هایی که پنهان بوده اند یک شفافیت خاص دارند تا بتوانید فایل های پنهان از فایل های غیرپنهان را به درستی تشخیص دهید.

مخفی کردن فایل در Mac OS X

برای اینکه فایل ها را دوباره پنهان کنید، دستور زیر را در ترمینال اجرا کنید.

defaults write com.apple.finder AppleShowAllFiles FALSE

killall Finder

باز هم توجه کنید که در ورژن های قدیمی تر لازم است که عبارت com.apple.Finder را بکار ببرید.

مخفی کردن فایل در Mac OS X

 

مخفی کردن فایل در اندروید

در اندروید سیستم داخلی برای مخفی کردن و نمایش فایل های پنهان وجود ندارد. بهترین کار این است که از یک فایل منجر یا نرم افزار مدیریت فایل مناسب برای این کار روی پلتفرم اندرویدی خود استفاده کنید. اگر صرفا می خواهید عکس و ویدیو ها را در پلتفرم های مختلف اندرویدی پنهان کنید، می توانید مطلبی با عنوان آموزش مخفی کردن تصاویر در گوشی های اندرویدی را بخوانید. در این مطلب انواع گوشی های پرچم دار و روش مخفی کردن عکس در اندروید را معرفی کرده ایم و آموزش داده ایم.

دقت داشته باشید که هر نوع فایل منجری، قادر به پنهان سازی و یا نمایش فایل های پنهان نیست. در مارکت های مختلف نظیر گوگل پلی می توان انواع این فایل منجر ها را تست کنید. اما برای این آموزش من از فایل منجر  ES File Explorer برای مخفی کردن فایل در اندروید استفاده کرده ام.

نکته: اگر این فایل منجر بر روی سیستم اندرویدی شما کار نمی کند، ASTRO File Manager  نیز می تواند گزینه خوبی باشد.

برای شروع پنهان کردن فایل در اندروید کافی است این نرم افزار را دانلود و نصب کنید و بعد از اجرای آن به مسیر Menu -> Local -> storage بروید و فولدری که می خواهید محتویات آن را پنهان کنید را پیدا کنید. 

مخفی کردن فایل اندروید

در ادامه فولدر یا فایل هایی را که می خواهید آن ها را پنهان کنید انتخاب کنید :

مخفی کردن فایل اندروید

با انجام این کار، روی گزینه سه نقطه ای که ارائه دهنده اپشن های تنظیماتی است و در سمت راست و بالا قرار دارد، کلیک کنید و گزینه hide را انتخاب کنید. این کار کمک می کند که بتوانید به راحتی فایل و فولدرها را مخفی کنید. 

مخفی کردن فولدر در اندروید

مشاهده فایل های مخفی در اندروید

برای مشاهده فایل های مخفی شده در اندروید، در رابط کاربری ساده آن، از سمت چپ و بالا، گزینه سه خط افقی را مطابق ان چه در عکس می بینید لمس کنید تا آپشن ها نمایش داده شود:

مخفی کردن فایل اندروید

با زدن این گزینه، به دنبال آپشن Settings باشید که معمولا در سمت راست قرار دارد. ( اولین گزینه در سمت راست با توجه به اسکرین شات زیر )

در بخش تنظیمات، روی منوی Display settings کلیک کنید

Display settings برای مخفی کردن فایل اندروید

در این قسمت می توانید گزینه Show hidden files را تیک بزنید تا فایل های مخفی نمایش داده شوند.

مخفی کردن فایل در ios

معمولا در پلتفرم ios شما می توانید فایل هایی نظیر عکس و ویدیو را پنهان کنید. البته بسیاری از افراد به دنبال قابلیت هایی مثل مخفی کردن نوتیفی در ios هستند که برای این منظور، راهنمای پنهان کردن محتویات نوتیفی در آیفون و آیپد بسیار مفید است.

اگر از ios 10 استفاده می کنید، با پنهان سازی فایل هایی نظیر عکس و فیلم، از تمام بخش ها به غیر از all photo تصاویر را پنهان می کنید که البته این به تنهایی یعنی امنیت ۱۰۰ درصد موجود نیست اما اگر از ios 11 استفاده کنید، با پنهان و مخفی کردن فایل در ios 11 به خوبی عکس و فیلم ها از داخل بخش all photo نیز پنهان می شود و این یعنی امنیت حاصل شده است.

در ادامه روش مخفی کردن عکس ها و فیلم ها در ios به صورت امن به شما یاد می دهیم.

ابتدا در آیفون خود اپلیکیشن Photos app را باز کنید.

بعد عکس هایی را که می خواهید پنهان کنید را انتخاب کنید

و در نهایت از تب هایی که در پایین صفحه مشاهده می کنید گزینه اشتراک گذاری را انتخاب کنید:

مخفی کردن فایل ios

بعد از این کار، گزینه hide را انتخاب کنید و تنظیمات را نهایی کنید:

مخفی کردن فایل ios

با انجام این کار، گزینه Hide Photo را یک بار دیگر فشار دهید تا عکس در فولدر hidden ذخیره شود:

Hide Photo و مخفی کردن فایل ios

وقتی که بخواهید عکس های پنهان شده را مشاهده کنید کافی است که در برنامه عکس ها به دنبال فولدر hidden باشید و روی آن ضربه بزنید تا بتوانید عکس ها را مشاهده کنید.

مخفی کردن فایل ios

اپلیکیشن مخفی کردن آلبوم در ios

یک روش دیگر برای اینکه بتوانید آلبوم های خود را مخفی کنید این است که ظاهر آلبوم را به صورت یک اپلیکیشن ماشین حساب درآورید. اپلیکیشنی وجود دارد به نام Secret Calculator Pro  که ظاهر آلبوم شما را به ماشین حساب تبدیل می کند به طوری که با باز کردن آلبوم، فرد تصور می کند که فقط ماشین حساب را باز کرده است در حالی که این ظاهر قضیه است. 

با وجود این برنامه، به کمک یک لمس می توان صفحه را کنار زد و آلبوم را مشاهده کرد:

Secret Calculator Pro

قیمت این اپلیکیشن حدودا ۲ دلار است.

 

منبع : https://www.gizdev.com

منبع: http://www.ubergizmo.com

منبع: https://www.howtogeek.com

منبع: https://www.iphonelife.com/

چطور اموجی های ابونتو را حذف کنیم؟

/در , , , /توسط
حذف اموجی از ابونتو

Ubuntu 18.04 LTS دارای مجموعه ای جدید محاوره ای از اموجی ها و شکلک هایی است که می توانید از ان در ارتباطات خود استفاده کنید اما اگر شما از این اموجی ها خوشتان نمی آید می توانید به راحتی این اموجی ها را حذف کنید. در این نسخه اموجی ها شکل رنگارنگ و درخشانی دارند که شاید به مذاق شما خوش نیاید.

گویا آی تی: به محض پاک کردن اموجی ها در هیچ کدام از نرم افزارها و سرویس های ارتباطی تان آن ها را مشاهده نخواهید کرد.

برای انجام این کار لازم است که با کمک یک دستور پکیج fonts-noto-color-emoji را از سیستم خود حذف کنید.

برای انجام این کار، لازم است که پنجره ترمینال را باز کنید. برای ای کار روی Activities که در سمت چپ و بالا قرار دارد کلیک کنید و در پنجره جستجو عبارت terminal را بنویسید.

همانطور که در تصویر زیر، شورت کات ترمینال را مشاهده می کنید می توانید روی این میانبر کلیک کنید تا وارد ترمینال شوید.

خب در محل قرار دادن دستور در ترمینال، عبارت زیر را بنویسید

sudo apt remove fonts-noto-color-emoji

و بعد اینتر را بزنید تا پکیج مورد نظر حذف شود.

بعد از اینتر زدن از شما یوزر نیم و پسورد سیستم را می خواهد، این دو گزینه را وارد کنید و بعد دکمه y را بزنید تا به عنوان تایید عملیات ها، به سیستم دستور حذف شدن را بدهید.

حذف اموجی از ابونتو

بعد از انجام عملیات می توانید دکمه های ترکیبی Ctrl+. یا  Ctrl+; را بزنید تا لیست اموجی های سیاه و سفید مرسومی که در نسخه های قبلی بود را مشاهده کنید.

اگر فکر می کنید اموجی های رنگی برای تان دلنشین تر و لذت بخش تر است می توانید به راحتی دوباره مراحل یاد شده را طی کنید و به پنجره دستورات و ترمینال بروید و بعد با نوشتن یک دستور، پکیج را مجددا نصب کنید.

برای این منظور، پس از وارد شدن به ترمینال عبارت زیر را در محل دستور بنویسید

sudo apt install fonts-noto-color-emoji

و بعد اینتر را بزنید تا پکیج شروع به نصب شدن کند. بعد از این که نصب شد، و عملیات تمام شد به راحتی می توانید وضعیت را بررسی کنید و از اموجی های رنگی و درخشان لذت ببرید.

در این باره نظرات و تجربیات خود را بنویسید. این مطلب را می توانید روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

منبع

 

چطور اموجی های ابونتو را حذف کنیم؟

/در , , , /توسط
حذف اموجی از ابونتو

Ubuntu 18.04 LTS دارای مجموعه ای جدید محاوره ای از اموجی ها و شکلک هایی است که می توانید از ان در ارتباطات خود استفاده کنید اما اگر شما از این اموجی ها خوشتان نمی آید می توانید به راحتی این اموجی ها را حذف کنید. در این نسخه اموجی ها شکل رنگارنگ و درخشانی دارند که شاید به مذاق شما خوش نیاید.

گویا آی تی: به محض پاک کردن اموجی ها در هیچ کدام از نرم افزارها و سرویس های ارتباطی تان آن ها را مشاهده نخواهید کرد.

برای انجام این کار لازم است که با کمک یک دستور پکیج fonts-noto-color-emoji را از سیستم خود حذف کنید.

برای انجام این کار، لازم است که پنجره ترمینال را باز کنید. برای ای کار روی Activities که در سمت چپ و بالا قرار دارد کلیک کنید و در پنجره جستجو عبارت terminal را بنویسید.

همانطور که در تصویر زیر، شورت کات ترمینال را مشاهده می کنید می توانید روی این میانبر کلیک کنید تا وارد ترمینال شوید.

خب در محل قرار دادن دستور در ترمینال، عبارت زیر را بنویسید

sudo apt remove fonts-noto-color-emoji

و بعد اینتر را بزنید تا پکیج مورد نظر حذف شود.

بعد از اینتر زدن از شما یوزر نیم و پسورد سیستم را می خواهد، این دو گزینه را وارد کنید و بعد دکمه y را بزنید تا به عنوان تایید عملیات ها، به سیستم دستور حذف شدن را بدهید.

حذف اموجی از ابونتو

بعد از انجام عملیات می توانید دکمه های ترکیبی Ctrl+. یا  Ctrl+; را بزنید تا لیست اموجی های سیاه و سفید مرسومی که در نسخه های قبلی بود را مشاهده کنید.

اگر فکر می کنید اموجی های رنگی برای تان دلنشین تر و لذت بخش تر است می توانید به راحتی دوباره مراحل یاد شده را طی کنید و به پنجره دستورات و ترمینال بروید و بعد با نوشتن یک دستور، پکیج را مجددا نصب کنید.

برای این منظور، پس از وارد شدن به ترمینال عبارت زیر را در محل دستور بنویسید

sudo apt install fonts-noto-color-emoji

و بعد اینتر را بزنید تا پکیج شروع به نصب شدن کند. بعد از این که نصب شد، و عملیات تمام شد به راحتی می توانید وضعیت را بررسی کنید و از اموجی های رنگی و درخشان لذت ببرید.

در این باره نظرات و تجربیات خود را بنویسید. این مطلب را می توانید روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

منبع

 

/توسط
{{unknown}}

تمام آن چه می توانید با Bash Shell جدید ویندوز ۱۰ انجام دهید

/در , , , , /توسط

آپدیت سالانه ویندوز ۱۰ در سال ۲۰۱۶ پشتیبانی از محیط لینوکس در ویندوز ۱۰ را ممکن کرد. اما این بیشتر از تنها Bash Shell است. این یک لایه پشتیبانی کامل برای اپلیکیشن های لینوکس در وینوز می باشد.

گویا آی تی: ما در این لیست تمام کار هایی که می توان با Bash Shell جدید ویندوز ۱۰ انجام داد را برای راحتی کار شما آورده ایم.

شروع کار با لینوکس در ویندوز

Bash Shell جدید ویندوز 10

شما می توانید محیط لینوکس و Bash Shell را در تمام ادیشن های ویندوز از جمله ویندوز ۱۰ نسخه هوم نصب کنید. با این حال باید حتما نسخه ۶۴ بیت را داشته باشید. شما تنها می بایست قابلیت Windows Subsystem for Linuxرا فعال کرده و سپس نسخه لینوکس مورد نظرتان نظیر Ubuntu را از ویندوز استور نصب کنید.

پس از آپدیت Fall Creators در اواخر ۲۰۱۷ دیگر نیازی نیست حالت Developer را در ویندوز فعال کنید و این قابلیت دیگر بتا نیست.

نصب نرم افزار لینوکس

Bash Shell جدید ویندوز 10

راحت ترین راه برای نصب نرم افزار لینوکس در محیط اوبونتو (یا دبیان) از طریق فرمان apt-get (فرمان apt نیز می شود) است. این فرمان نرم افزار را از مخزن های نرم افزاری اوبونتو دانلود و نصب می کند. شما می توانید تنها با یک فرمان یک یا چندین نرم افزار را دانلود و نصب کنید.

از آن جایی که این کم و بیش یک محیط کاربری کاملا اوبونتو است شما می توانید نرم افزار ها را به شیوه های دیگر نیز نصب کنید. شما می توانید نرم افزار را از سورس کد جمع آوری و نصب کنید، درست همانطور که در لینوکس این کار ممکن است.

اگر نسخه دیگری از لینوکس را نصب کرده اید از فرمان ها برای نصب نرم افزار ها در آن نسخه به خصوص استفاده کنیدو به عنوان مثال openSUSE از فرمان zypper استفاده می کند.

اجرای چندین نسخه لینوکس

Bash Shell جدید ویندوز 10

آپدیت پاییزه Creators پشتیبانی چندین نسخه از لینوکس را نیز برای ویندوز فعال کرده است در حالی که پیش تر تنها اوبونتو برای آن موجود بود. فعل الحال شما می توانید اوبونتو، openSUSE Leap، SUSE Linux Enterprise Server، Debian GNU/Linux و یا Kali Linux را نصب کنید. Fedora نیز در راه است و احتما در آینده شاهد نسخه های بیشتری از لینوکس نیز خواهیم بود.

شما می توانید چندین نسخه از لینوکس را نصبک کرده و چندین نسخه را در آن واحد اجرا نیز کنید.

اگر نمی دانید کدام نسخه را نصب کنید ما اوبونتو را پیشنهاد می کنیم. اما اگر یک نسخه به خصوص از لینکوس را می خواهید شاید به این دلیل که می خواهید نرم افزاری را تست کنید که بر روی سروری که بر روی SUSE Linux Enterprise Server یا Debian سوار است اجرا می شود و یا اینکه به ابزار های آزمایش امنیت در Kali linux نیاز دارید، آن ها نیز در فروشگاه در موجود هستند.

دسترسی به فایل های ویندوزی در Bash و فایل های Bash در ویندوز

Bash Shell جدید ویندوز 10

فایل های لینوکسی و ویندوزی در حالت عادی از هم جدا شده اند اما یک راهی برای دسترسی به فایل های لینوکسی در ویندوز و برعکس وجود دارد.

نسخه های لینوکسی که شما نصب می کنید یک فولدر مخفی ایجاد می کنند که تمام فایل های مورد استفاده در آن لینوکس در آن جا ذخیره می شوند. می توان به این فولدر از ویندوز دسترسی داشت و بک آپ گیری و مشاهده این فایل ها با ابزار های ویندوز انجام داد اما مایکروسافت هشدار می دهد که شما نبایست این فایل های لینوکسی را با ابزار های ویندوز دست کاری کنید و یا فایل های جدیدی در آن جا ایجاد کنید.

وقتی که در محیط لینوکس قرار دارید می توانید در فولدر /mnt/ folder به درایو های ویندوز دسترسی پیدا کنید. به عنوان مثال، درایو C: شما در  /mnt/c و درایور D: شما در /mnt/d قرار دارد. اگر می خواهید با این فایل ها در محیط لینوکس و ویندوز کار کنید آن ها را در جایی از سیستم فایلی ویندوز قرار دهید و از طریق فولدر /mnt/ به آن ها دسترسی پیدا کنید.

ماونت کردن درایو های Removeable و Network Locations

Bash Shell جدید ویندوز 10

Windows Subsystem برای لینوکس به طور خودکار درایو های اینترنال را تحت فولدر /mnt/ سوار می کند اما این کار را به طور خودکار برای درایو های Removeable نظیر USB درایو ها و درایو های نوری (سی دی و …) انجام نمی دهد. همچنین نتورک درایو هایی را که ممکن است بر روی PC شما مپ شده باشند را نیز به طور خودکار سوار نمی کند.

با این حال، شما می توانید این ها را به طور دستی سوار کنید و با استفاده از یک فرمان سوار سازی مخصوص که از فایل سیستم drvfs استفاده می کند در محیط لینوکس به آن ها دسترسی داشته باشید.

سوییچ به Zsh (یا یک Shell دیگر)  به جای Bash

Bash Shell جدید ویندوز 10

در حالی که در اصل مایکروسافت این قابلیت را یک محیط “Bash Shell” معرفی کرد اما در واقع این یک قابلیت مطابقت بستری برای اجرای نرم افزار های لینوکس در ویندوز است. این بدین معنیست که در صورت تمایل می توانید Shell های دیگری را به جای Bash اجرا کنید.

به عنوان مثال می توانید از Zsh Shell به جای Bash استفاده کنید. شما حتی می توانید Bash Shell استاندارد را نیز وادار کنید که وقتی یک Shell لینوکس را در منوی استارت باز می کنید به طور خودکار به Zsh سوییچ کند.

استفاده از اسکریپت های Bash در ویندوز

Bash Shell جدید ویندوز 10

به لطف این محیط این امر ممکن شده است که بتوان یک اسکریپت Bash Shell را در ویندوز نوشت و آن را اجرا کرد. اسکریپت Bash شما می تواند به فایل های ویندوزی شما در فولدر /mnt/ دسترسی پیدا کند و از این رو شما می توانید از فرمان های لینوکس و اسکریپ های آن در فایل های ویندوزی معمولی استفاده کنید. همچنین شما می توانید فرمان های ویندوزی را در درون اسکریپت Bash اجرا کنید.

شما می توانید فرمان های Bash  را در Batch script و یا PowerShell script به کار گیرید که بسیار کاربردیست.

اجرای فرمان های لینوکس از خارج از Linux Shell

Bash Shell جدید ویندوز 10

اگر می خواهید سریعا یک برنامه را اجرا کنید، یک فرمان و یا اسکریپت را اجرا کنید شما حتی نیازی نیست که محیط Bash را بالا بیاورید. می توانید از فرمان bash –c یا wsl برای اجرای یک فرمان Linux از خارج از محیط Linux shell  استفاده کنید. محیط لینوکس به سادگی این فرمان را اجرا کرده و سپس خارج می شود. اگر شما این فرمان را از cmd یا Powershell اجرا کنید فرمان خروجی را به کنسول های cmd یا Powershell ارسال می کند.

می توان کار های زیادی با bash –c و wsl انجام داد. می توان با آن ها برای برنامه های لینوکس شورتکات ایجاد کرد و آن ها را با batch یا اسکریپت های Powershell یکپارچه کرد و یا اینکه آن ها را به هر طریقی که دیگر برنامه های ویندوز را اجرا می کنید اجرا کرد.

اجرای برنامه های ویندوز از Bash

Bash Shell جدید ویندوز 10

پس از آپدیت creators  (که در بهار ۲۰۱۷ ارائه شد) شما می توانید از محیط لینوکس برنامه های ویندوز را اجرا کنید. این بدین معنیست شما می توانید فرمان های ویندوز و لینوکس را در اسکریپت Bash با هم ادغام کنید و یا اینکه تنها فرمان های ویندوز را از Bash  استاندارد و یا Zsh Shell که در حال استفاده از آن هستید اجرا کنید.

برای اجرای برنامه ویندوز مسیر یک فایل .exe را وارد کرده و کلید اینتر را بزنید. شما برنامه های ویندوزی نصب شده را در فولدر /mnt/c در محیط Bash پیدا خواهید کرد. به یاد داشته باشید که فرمان به کلمات بزرگ و کوچک حساس است و از این رو مثلا Example.exe با example.exe در محیط لینوکس فرق می کند.

اجرای برنامه های گرافیکی دسکتاپی لینوکس

Bash Shell جدید ویندوز 10

مایکروسافت به طور رسمی از نرم افزار های گرافیکی لینوکس در ویندوز پشتیبانی نمی کند. Windows Subsystem for Linux برای اجرای برنامه های فرمانی که توسعه دهندگان به آن ها نیاز دارند ایجاد شده است. اما در واقع می توان برنامه های گرافیکی لینوکس را با استفاه از این قابلیت در ویندوز اجرا کرد.

البته این کار به صورت پیش فرض میسر نیست. شما باید یم X Server نصب کرده و متغیر های Display را نصب کنید و سپس اقدام به اجرای برنامه های گرافیکی لینوکس بر روی ویندوز اقدام کنید. هرچه برنامه ساده تر باشد امکان کار کردن آن بالاتر خواهد بود. هرچه برنامه پیچیده تر باشد احتمال اینکه کاری را بخواهد که هنوز Windows Subsystem for Linux قادر به پشتیبانی آن نیست بیشتر خواهد بود. شما باید امتحان کنید و امیدوار باشید تا خودتان بفهمید.

انتخاب محیط لینوکس پیش فرض

Bash Shell جدید ویندوز 10

اگر چندین نسخه از لینوکس را نصب دارید می توانید برای خودتان یک پیش فرض انتخاب کنید. این نسخه همانیست که وقتی نسخه لینوکس را به وسیله فرمان bash یا wsl اجرا می کنید بالا می آید و یا وقتی که از فرمان های  bash –c و یا wsl برای اجرای فرمان لینوکس در ویندوز استفاده می کنید.

حتی اگر چندین نسخه از لینوکس را نصب داشته باشید باز هم می توانید مستقیما آن ها را با اجرای یک فرمان نظیر Ubuntu یا opensuse -42 اجرا کنید. فرمان دقیقی که برای هر یک از نسخه های لینوکس به آن نیاز دارید در صفحه دانلود نسخه های لینوکس در فروشگاه مایکروسافت موجود است.

اجرای سریع Bash از File Explorer

Bash Shell جدید ویندوز 10

نیازی نیست که حتما Linux Shell را از روی آیکون شورتکات آن اجرا کنید. می توانید سریعا آن را با تایپ کردن “bash” در آدرس بار و فشردن کلید اینتر در درون File Explorer اجرا کنید. Bash Shell نسخه پیش فرض لینوکس شما بالا می آید و مسیر فعال فعلی همانی خواهد بود که شما در File Explorer باز کرده بودید.

تغییر دادن اکانت کاربری UNIX

Bash Shell جدید ویندوز 10

وقتی که برای اولین بار Bash  را راه اندازی می کنید یک پیغام برایتان می آید که می بایست یک اکانت کاربری UNIX بسازید و برای آن رمز عبور تعیین کنید. هر دفعه که Bash را باز می کنید به طور خودکار وارد این اکانت می شوید. اگر می خواهید اکانت Unix  را تغییر دهید و یا اینکه از اکانت روت تان به عنوان اکانت پیش فرض در Shell استفاده کنید یک فرمان مخفی برای این کار وجود دارد.

حذف و نصب دوباره یک محیط لینوکس

پس از اینکه برخی برنامه ها را نصب کردید و یا برخی تنظیمات را تغییر دادید ممکن است بخواهید که اوبونتو را دوباره نصب کنید و یا نسخه دیگری از لینوکس را نصب کرده و یک محیط لینوکس کاملا جدید را تجربه کنید. این کار یپش تر کمی پیچیده بود اما حالا می توانید به سادگی یک نسخه لینوکس را درست مانند دیگر اپلیکیشن ها حذف کنید و سپس آن را به راحتی از فروشگاه دوباره نصب کنید.

برای اینکه بدون دانلود دوباره نسخه لینوکس بتوانید یک سیستم جدید داشته باشید می توانید فرمان نسخه را به همراه گزینه “clean” از cmd و یا PowerShell اجرا کنید. به عنوان مثال برای اینکه بدون دانلود دوباره بتوانید اوبونتو را ریست کنید ubuntu clean را اجرا کنید.

اگر همچنان یک نسخه قدیمی تر لینوکس را نصب دارید می توایند آن را با فرمان lyxrun حذف کنید.

بروز رسانی محیط اوبونتو

Bash Shell جدید ویندوز 10

پس از آپدیت پاییزه Creators ویندوز ۱۰، شما حالا می بایست حتما Ubuntu  و دیگر محیط های لینوکس از فروشگاه ویندوز نصب کنید. وقتی این کار را انجام دهید آن ها به طور خودکار و بی نیاز از هرگونه فرمانی به آخرین نسخه آپدیت می شوند.

Bash Shell جدید ویندوز 10

با این جال اگر شما بر روی نسخه قدیمی تر ویندوز یک محیط Bash  ایجاد کردید می بایست نسخه قدیمی تر از Ubuntu را نصب کرده باشید.  می توانید تنها استور را باز کنید و آخرین نسخه اوبونتو را از ویندوز استور دانلود کنید.

https://www.howtogeek.com/265900/everything-you-can-do-with-windows-10s-new-bash-shell/

چگونه روی Raspberry Pi اوبونتو Core نصب کنیم؟

/در , , /توسط

آیا شده تا به حال بخواهید با قیمت کمتر از ۶۰ دلار یک سرور اوبونتویی داشته باشید؟ حالا به لطف اوبونتو Snappy Core که نسخه‌ی سبک و ساده‌ی شده‌ی اوبونتو است، می‌توانید یک سرور سبک را به راحتی بر روی رزبری پای بالا بیاورید. گویا آی تی: البته به یاد داشته باشید که واژه‌ی اوبونتو در اسم اوبونتو Snappy Core به معنای این نیست که با یک اوبونتوی معمولی سروکار خواهید داشت. چون این توزیع تماماً از بسته‌های Snappy استفاده می‌کند. یعنی کاربران نمی‌توانند از دستوراتی مثل sudo apt install x استفاده کنند. با این حال با ما همراه باشید تا در ادامه روش نصب این سیستم عامل را بر روی رزبری پای به شما آموزش دهیم.

نکته: Snappy Core از سایر دستگاه‌های خط تولید Pi مثل Orange Pi، Intel Joule و غیره هم پشتیبانی می‌کند.

اوبونتو Core چیست؟

اوبونتو Core نسخه‌ی ساده شده‌ی اوبونتو است که فاقد مبنای دبیانی این توزیع (apt/apt-get) می‌باشد. این نسخه از اوبونتو برای دستگاه‌های حوزه‌ی اینترنت چیزها، کامپیوترهای ابری و دستگاه‌های کوچکی نظیر رزبری پای ایده‌آل است.

با توجه به این که اوبونتو Core نسخه‌ی ساده‌تر اوبونتو است خیلی سبک‌تر اجرا می‌شود و نیازمند منابع کمتری می‌باشد. همه‌ی بسته‌ها و برنامه‌های این سیستم از طرف Snaps تامین می‌شود. این سبک از تامین بسته‌ها باعث شده دریافت جدیدترین نرم‌افزارها بر روی اوبونتو Core خیلی ساده باشد.

راه‌اندازی

ایجاد اکانت

برای استفاده از اوبونتو Core به یک اکانت SSO نیاز دارید. پس به این صفحه بروید و ثبت نام کنید. اگر با اکانت خودتان وارد اوبونتو Snappy Core شوید، رزبری پای و اکانت شما به هم وصل می‌شود.

ایمپورت کردن کلید SSH

بعد از ایجاد اکانت با اوبونتو، قدم بعدی ایمپورت کردن کلید SSH است. با این کار زمانی که وارد اوبونتو Core شوید، SSH به درستی کار می‌کند. اگر از قبل یک کلید عمومی SSH دارید (کلیدی که در مسیر ~/.ssh قرار داشته و پسوند .pub دارد) محتویات آن را در این صفحه پیست کنید.

در غیر این صورت باید کلید SSH مربوطه را بسازید.

ایجاد رسانه‌ی نصب

بعد از این که کلید عمومی SSH را ایمپورت کردید، قدم بعدی این است که رسانه‌ی نصب را بسازید. پس جدیدترین نسخه‌ی اوبونتو Core برای رزبری پای ۲ و ۳ را دانلود کنید. سپس یک کارت Micro SD به کامپیوتر خود وصل نمایید و بعد رسانه‌ی نصب را با Etcher رایت کنید.

اولین بوت

 

حالا رسانه‌ی نصب را به همراه یک کابل HDMI و یک کیبورد به رزبری پای وصل کنید. با روشن شدن دستگاه یک صفحه‌ی دریافت فرمان مشاهده می‌کنید. این صفحه نشان می‌دهد که رزبری پای آماده‌ی دریافت پیکربندی‌های لازم است. برای شروع فرآیند پیکربندی اوبونتو Core کلید اینتر را فشار دهید.

 

اکنون Start را انتخاب نمایید. در صفحه‌ی اول، باید اتصال شبکه‌ی رزبری پای را تنظیم کنید. اوبونتو Core از هر دو نوع اتصال اترنت و بیسیم پشتیبانی می‌کند. اگر می‌خواهید از Wi-Fi استفاده کنید، گزینه‌ی wlan0 را انتخاب نمایید.

 

پیکربندی

 

نکته: اگر کاربر رزبری پای ۲ هستید و می‌خواهید از اتصال وای فای استفاده کنید، باید یک دانگل وایرلس USB بگیرید.

 

چگونه روی Raspberry Pi اوبونتو Core نصب کنیم

در طول فرآیند پیکربندی، اگر از IPv4 استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که گزینه‌ی DHCPv4 را انتخاب کرده باشید. این گزینه به طور خودکار یک آدرس IP به دستگاه شما اختصاص می‌دهد. اگر از IPv6 استفاده می‌کنید، باید گزینه‌ی DHCPv6 را انتخاب نمایید.

 

بعد از این که پیکربندی شبکه را تمام کردید، اوبونتو Core از کاربر یک آدرس ایمیل می‌خواهد. به خاطر داشته باشید که این آدرس باید همان آدرسی باشد که پیش‌تر برای ساخت اکانت اوبونتو از آن استفاده کردید. در نهایت گزینه‌ی Done را انتخاب کنید.

 

چگونه روی Raspberry Pi اوبونتو Core نصب کنیم

 

در هنگام ورود اوبونتو Core به کاربر می‌گوید که دستگاه با آدرس ایمیلی که کاربر وارد کرده ثبت شده و از حالا کاربر می‌تواند از طریق SSH به آن وصل شود.

 

دستور SSH که بر روی صفحه ظاهر می‌شود را کپی کرده و آن را درون یک کامپیوتر لینوکسی وارد کنید. به یاد داشته باشید که برای وارد شدن با این روش به همان کلید SSH که پیش‌تر تایید کردید نیاز است. مطمئن شوید که کلیدی که به اکانت اوبونتوی خود اضافه کردید در هر کامپیوتری که قصد دارید با استفاده از آن وارد دستگاه شوید وجود داشته باشد. اسم فایل کلید چیزی شبیه ~/.ssh/id_rsa.pub است.

 

استفاده از اوبونتو Core

 

بعد از راه‌انداری اولیه، اوبونتو Core یک صفحه‌ی ترمینال-شکل خالی بارگذاری می‌کند. حالا برای استفاده از سیستم یا با استفاده از SSH، یعنی به صورت از راه دور وارد رزبری پای شوید، یا به طور مستقیم به آن وصل شوید.

 

چگونه روی Raspberry Pi اوبونتو Core نصب کنیم

 

برای وارد شدن، حروف X و Y دستور زیر را با اطلاعات SSH خودتان که در حین فرآیند راه‌اندازی اولیه بر روی صفحه ظاهر شده بود جایگزین کنید:

ssh x@y

به خاطر داشته باشید که اوبونتو Core از apt استفاده نمی‌کند. پس برای نصب نرم‌افزار به بسته‌های Snap نیاز دارید.

یعنی اگر می‌خواهید رزبری پای خود را به یک سرور NextCloud تبدیل کنید، از دستور زیر استفاده نمایید:

sudo snap install nextcloud

یا اگر می‌خواهید از Docker استفاده کنید این فرمان را بنویسید:

sudo snap install docker

Snap نسخه‌های مخصوص سرور زیادی دارد که با استفاده از آن‌ها به راحتی می‌توانید بر روی رزبری پای یک سرور لینوکس ارزان بالا بیاورید.

نکته: لطفاً توجه کنید که اوبونتو Core به درد پردازش‌های معمولی نمی‌خورد، پس اگر می‌خواهید یک میزکار معمولی اوبونتو داشته باشید، بهتر است از نسخه‌ی رزبری پای اوبونتو Mate استفاده کنید. این توزیع علی‌رغم حال و هوای همیشگی اوبونتو از معماری ARM استفاده می‌کند.

منبع ۱ | منبع ۲

چگونه روی سرور اوبونتو دروپال نصب کنیم؟

/در , , , /توسط
چگونه روی سرور اوبونتو دروپال نصب کنیم؟

یکی از بهترین روش‌های ساخت سایت استفاده از سیستم مدیریت محتوا است، و یکی از بهترین این سیستم‌ها، به خصوص برای سرورهای لینوکسی، دروپال (Drupal) می‌باشد. این سیستم ابزاری پیشرفته با کلی ویژگی کاربردی است که به کاربران اجازه می‌دهد تا با توجه به نیازهای خود سریع و راحت بتوانند سایت بسازند. با ما همراه باشید تا به شما بگوییم که چگونه می‌توانید بر روی سرور اوبونتو دروپال نصب کنید.

 پیش‌نیازها

گویا آی تی: قبل از این که دروپال را بر روی سرور اوبونتو سوار کنید، بهتر است سیستم خود را آپدیت نمایید. با این کار می‌توانید مطمئن باشید که همه‌ی نرم‌افزارها به‌روز شده‌اند. پس از دستورات زیر استفاده کنید:

sudo apt update

sudo apt upgrade -y

علاوه بر این باید چند ابزار دیگر را هم نصب کنید. مواردی که برای استفاده از نرم‌افزار مدیریت محتوای دروپال ضروری هستند با کمک دستور زیر نصب می‌شوند:

sudo apt-get install php
php-mysql php-gd php-curl php-ssh2

همچنین باید مطمئن شوید که از قبل مجموعه‌ی LAMP را هم داشته باشید. در غیر این صورت با استفاده از دستورات زیر پکیج مربوطه را نصب کنید:

sudo apt install lamp-server^

در حین نصب LAMP از شما خواسته می‌شود تا برای MySQL یک گذرواژه‌ی ریشه انتخاب کنید. بهتر است یک عبارت امن را برگزینید تا امنیت‌تان به خطر نیفتد. به علاوه، مطمئن شوید که این گذرواژه با گذرواژه‌ی کاربر ریشه‌ی سرور فرق داشته باشد. انتخاب عبارتی یکسان برای گذرواژه‌ی کاربر ریشه‌ی لینوکس و SQL کار خطرناکی است و می‌تواند عواقب ناخوشایندی داشته باشد.

بعد از نصب همه‌ی این‌ها وقت آن رسیده تا آپاچی (Apache) را به صورت دستی اجرا کنید، پس دستور زیر را بزنید:

sudo service apache2 start

نصب دروپال

بعد از این که پیش‌نیازها با موفقیت نصب شد و همه چیز آماده بود، گام بعدی دانلود جدیدترین نسخه‌ی دروپال است. پس به وبسایت drupal.org بروید و نسخه‌ی tar.gz را دریافت کنید. برای این که راحت بتوانید این بسته را روی سرور دانلود نمایید، روی دکمه‌ی دانلود کلیک راست کنید، گزینه‌ی copy link location را بزنید و بعد آن را به ترمینال ببرید.

 چگونه روی سرور اوبونتو دروپال نصب کنیم؟

سپس با استفاده از wget آن را دانلود کنید. اگر از SSH استفاده نمی‌کنید، فایل tar.gz را دانلود کرده و با یک فلش به سرور منتقل نمایید. آنگاه دستور زیر را بزنید (اگر نسخه‌ی دروپال تغییر کرده، آن را به صورت دستی عوض کنید):

wget -P /tmp/ https://ftp.drupal.org/files/projects/drupal-8.4.4.tar.gz

دروپال دانلود می‌شود و حالا باید آن را در فهرست ریشه‌ی وب سرور خود نصب کنید. پس دستور زیر را بزنید:

tar xzvf
/tmp/drupal-8.4.4.tar.gz -C /var/www/html/ --strip-components=1

در این جا باید مجوزهای فهرست HTML را آپدیت کنید:

chown www-data:www-data -R/var/www/html/

chmod -R 755/var/www/html/

راه‌اندازی پایگاه داده‌ی دروپال

قبل از این که نرم‌افزار سرور به سرعت بارگذاری شود، دروپال به یک پایگاه داده نیاز دارد. برای ساخت یک پایگاه داده‌ی جدید از دستور زیر استفاده کنید و با کمک گذرواژه‌ای که کمی قبل‌تر انتخاب کردید وارد سیستم شوید.

mysql -u root -p

حالا که وارد شدید وقت آن رسیده که پایگاه داده را بسازید. پس دستور زیر را بزنید:

create database drupal;

سپس یک کاربر جدید بسازید تا نرم‌افزار دروپال بتواند از آن استفاده کند. مطمئن شوید که بخش securepassword را تغییر داده باشید.

نکته: گذرواژه‌ای که برای این بخش تعیین می‌کنید نباید با گذرواژه‌ی کاربر ریشه‌ی SQL یکی باشد.

به یاد داشته باشید که نام کاربری مورد استفاده‌ی دروپال drupalsite است.

grant all privileges on drupal.* todrupalsite@localhost identified by 'securepassword';

وقتی کار تمام شد، مجوزهای پایگاه داده‌ی SQL را بازنشانی کنید و خارج شوید.

flush privileges;

exit

پیکربندی دروپال

برای این که نرم‌افزار مدیریت محتوای دروپال به درستی شروع به کار کند ابتدا باید چند تغییر ساده را در سیستم اعمال کنید. اولین بخش این کار مربوط به وب سرور آپاچی است.

پس در وهله‌ی اول ماژول زیر را بازنویسی کنید تا امکان اعمال تغییرات برای دروپال فراهم شود.

sudo a2enmod rewrite

سپس برای استفاده کردن از پوشه‌ی sites-available یک فایل پیکربندی جدید بسازید.

sudo touch
/etc/apache2/sites-available/drupal.conf

یک پیوند سمبلیک بسازید و فایل پیکربندی جدید خود را با پوشه‌ی sites-available مرتبط کنید و آن را به پوشه‌ی sites-enabled وصل نمایید. با انجام این کار وب سرور آپاچی نرم‌افزار مدیریت محتوای دروپال را فعال می‌کند.

sudo ln -s/etc/apache2/sites-available/drupal.conf /etc/apache2/sites-enabled/drupal.conf

در آخر، با کمک ویرایشگر متنی nano تنظیمات خود را اعمال کنید.

sudo nano /etc/apache2/sites-available/drupal.conf

کدهای زیر را در فایل drupal.conf که با کمک دستور بالا باز کردید پیست نمایید.

<VirtualHost*:80>

[email protected]

DocumentRoot/var/www/html/

ServerName domain.com

ServerAlias www.domain.com

<Directory /var/www/html/>

Options FollowSymLinks

AllowOverride All

Order allow,deny

allow from all

</Directory>

ErrorLog/var/log/apache2/domain.com-error_log

CustomLog/var/log/apache2/domain.com-access_log common

</VirtualHost>

با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl + O و بعد Ctrl + X فایل را ذخیره کنید و از ویرایشگر خارج شوید.

نهایتاً وب سرور آپاچی را مجدداً راه‌اندازی کنید تا تغییرات اعمال شود.

sudo service apache2restart

استفاده از دروپال

 

 چگونه روی سرور اوبونتو دروپال نصب کنیم؟

دروپال راه‌اندازی شده و آماده به کار است. گام بعدی این است که اسکریپت نصب آن را اجرا کنید. نرم‌افزار مربوطه مرحله به مرحله در ایجاد اکانت به شما کمک می‌کند و همه چیز به درستی اجرا می‌شود.

بعد از این که نصب و راه‌اندازی دروپال به طور کامل انجام شد، می‌توانید وبسایت جدید خود را بسازید.

 

منبع