این لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت لینوکس را بخرید!

/در , , , , , , , /توسط

نام لینوکس اغلب با ارزان بودن همراه شده است. در واقع این موضوع زیاد عادلانه نیست، اما اگر بخواهید کامپیوتری با سیستم عامل رایگان داشته باشید، می‌توانید مبلغ زیادی صرفه جویی کنید! تا چه مبلغی؟ برای این که بدانید لینوکس تا چه اندازه می‌تواند باعث ارزانی شود، چند لپ‌تاپ ارزان قیمت مجهز به این سیستم عامل را به شما معرفی می‌کنیم.

ممکن است تصور کنید که می‌توانید لینوکس را روی هر نوع کامپیوتری نصب کنید و به این ترتیب کلمه “دستگاه لینوکس” کمی دور از ذهن به نظر می‌آید، اما در این میان سخت‌افزار نقش مهمی ایفا می‌کند. سخت افزارهای زیادی وجود دارند که به راحتی با درایورهای لینوکس کار نمی‌کنند و باعث می‌شوند که یک دستگاه ناکارآمد داشته باشید. در یک دیوایس اختصاصی لینوکس هرگز با مشکل ناسازگاری سخت‌افزاری مواجه نمی‌شوید، اما ابتدا باید تصمیم بگیرید که چه چیزی می‌خواهید؟ یک کامپیوتر یا لپ‌تاپ لینوکس؟

اگر صفحه نمایش بزرگ می‌خواهید باید به دنبال خرید دسکتاپ باشید؛ اما اگر به دنبال خرید یک لپ‌تاپ لینوکس هستید، در ادامه مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Pinebook 64

  • سیستم عامل:                  Ubuntu 16.05 MATE
  • صفحه نمایش:                ۱۴‌‌inch Full HD (1920×۱۰۸۰) IPS screen
  • پردازنده:                         ۱.۲GHz ARM Cortex A53 processor
  • حافظه رم:                       ۲GB
  • حافظه ذخیره:               ( ۱۶GB internal storage (with microSD slot up to 256GB
  • پورت‌های ارتباطی:         ۸۰۲.۱۱bgn Wi-Fi, Bluetooth 4.0
  • باتری:                             ۱۰,۰۰۰mAh lithium-polymer

آیا این لپ‌تاپ ۹۹ دلاری واقعا خوب است؟ ما به تازگی Pinebook 64 را بررسی کردیم و این دستگاه واقعا ما را تحت تاثیر  قرار داد! این لپ‌تاپ بر قابلیت حمل، بیش‌تر از کارایی تمرکز دارد و در حقیقت برای کارهای سنگین چندان مناسب نیست. Pinebook 64 کار مرور وب، پخش مولتی‌مدیا و پردازش‌های متنی را به خوبی انجام می‌دهد و البته بیشتر از این هم نمی‌توانید در این قیمت انتظار داشته باشید. این لپ‌تاپ همچنین از تمامی سیستم‌های عامل بر پایه لینوکس و همچنین اندروید پشتیبانی می‌کند؛ بنابراین اگر Ubuntu MATE را دوست ندارید، گزینه‌های دیگری هم در پیش روی شماست.

Alpha Litebook

  • سیستم عامل:                  Elementary OS
  • صفحه نمایش:               ( ۱۴‌‌inch Full HD (1920×۱۰۸۰
  • پردازنده:                        ۲.۱GHz Intel Celeron N3150 processor
  • حافظه رم:                      ۴GB
  • حافظه ذخیره:                ۱۲۰GB SSD or 500GB HDD
  • پورت‌های ارتباطی:         ۸۰۲.۱۱bgn Wi-Fi, Bluetooth 4.0
  • باتری:                             ۴cell lithium-ion battery

Alpha Litebook یکی از جدیدترین لپ‌تاپ‌های لینوکس موجود در بازار بوده و تاکنون چند بار مورد بررسی قرار گرفته است. این لپ‌تاپ با قیمت ۲۴۹ دلاری خودش به خوبی کار می‌کند و تمامی انتظاراتی را که از آن می‌رود، برآورده می‌کند. این دستگاه با سیستم عامل Elementary OS ارایه می‌شود که یکی از زیباترین توزیع‌های لینوکس است و در کنار این زیبایی، استفاده آسان برای عموم کاربران را هم به همراه دارد. همچنین این سیستم عامل تعدادی از برنامه‌های مخصوص به خود را دارد و علاوه بر این‌ها Alpha هم تعدادی از برنامه‌های مورد علاقه خودش مانند OnlyOffice suite ،AppArmor و… را به لپ‌تاپ Litebook اضافه نموده است.

شما می‌توانید Alpha Litebook را با حافظه‌های ۱۲۰GB SSD یا ۵۰۰GB HDD انتخاب کنید، اما ما به شدت توصیه می‌کنیم که به سمت SSD بروید؛ با این انتخاب عمر باتری لپ‌تاپ ۲ ساعت افزایش می‌یابد؛ هر چند که برای افزایش عمر باتری موارد دیگری را هم باید رعایت کنید. از سوی دیگر حافظه SSD باعث سبک‌تر شدن دستگاه می‌شود و حمل آن را با راحتی و اطمینان بیشتری همراه می‌کند.

System76 Lemur

  • سیستم عامل:                  Pop!_OS 17.10 or Ubuntu 16.04
  • صفحه نمایش:               ۱۴‌‌inch Full HD (1920×۱۰۸۰) IPS screen
  • پردازنده:                        ۲.۴GHz Intel Core i3-7100U processor
  • حافظه رم:                      ۸GB
  • حافظه ذخیره:                ۱۲۰GB SSD
  • پورت‌های ارتباطی:         ۸۰۲.۱۱bgn Wi-Fi, Bluetooth 4.0
  • باتری:                             ۴cell lithium-ion battery

برای مدت‌ها System76 یکی از بهترین مکان‌ها برای خرید لپ‌تاپ‌ها و کامپیوترهای لینوکس بود. این برند طیف گسترده‌ای از نوت‌بوک‌ها را دارد که ارزان‌ترین آن‌ها Lemur 14 با قابلیت جابجایی بالاست.

بر خلاف بسیاری از دیگر لپ‌تاپ های لینوکس، این دستگاه از یک پردازنده قدرتمند Intel Core (حتی تا Core i7) استفاده می‌کند؛ حافظه رم و حافظه ذخیره‌سازی را هم می‌توان در مقادیر مختلف خریداری کرد. این لپ‌تاپ با تمام انواع پورت‌های ارتباطی، از جمله HDMI ،DVI ،USB Type-C و USB معمولی ارایه می‌شود و صفحه نمایش آن هم از نوع مات و ضد انعکاس نور است.

Lemur می‌تواند با شاخه‌ای از لینوکس به نام Linux Pop همراه باشد یا این که فقط سیستم عامل ساده Ubuntu روی آن نصب شده باشد؛ انتخاب با خودتان است. همان طور که انتظار می‌رود، Lemur چندان ارزان نیست (شروع قیمت از ۷۴۹ دلار )، اما System76 یک پیشنهاد عالی دارد! ۷۰ دلار در ماه بپردازید و این لپ‌تاپ را به خانه ببرید؛ یا این که تمام مبلغ را نقدا پرداخت کنید و از ۱۰۰ دلار تخیف برخوردار شوید؛ بد نیست نه؟

چیزهایی که باید به یاد داشته باشید:

مهم نیست که کدام یک از این سه لپ‌تاپ را انتخاب کنید، مطمئن شوید که از توزیع مناسب لینوکس برای خودتان استفاده می‌کنید، در غیر این صورت از لپ‌تاپ لینوکس متنفر خواهید شد و این قضاوت به هیچ وجه عادلانه نیست!

این نکات را به یاد داشته باشید:

  • محصولات یکی از تولیدکنندگان مشهور به نام Slimbook در لیست پیشنهادی ما قرار ندارند؛ به این دلیل که لپ‌تاپ‌های رده پایین آن ضعیف‌تر از محصولات System76  هستند.
  • در اینجا به دلیل محدوده قیمت مورد نظر، از لپ‌تاپ بسیار محبوب Dell XPS 13 Developer Edition نام نبرده‌ایم؛ اما اگر با قیمت ۸۵۰ دلاری آن مشکلی ندارید، این دستگاه در حال حاضر بهترین لپ‌تاپ‌ لینوکس موجود در جهان است.
  • مانند همیشه، خرید یک لپ‌تاپ ویندوزی و نصب لینوکس روی آن توصیه نمی‌شود؛ اما در این صورت، انتخاب سخت‌افزارهایی که مورد تایید Ubuntu قرار گرفته‌اند ریسک قطعات ناسازگار یا عدم اجرای درایورها را کاهش می‌دهد.

آیا لپ‌تاپ‌های ارزشمند دیگری با سیستم عامل لینوکس وجود دارند که ما آنها را از یاد برده‌ایم؟ شما چه لپ‌تاپ‌هایی را توصیه می‌کنید؟

نوشته این لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت لینوکس را بخرید! اولین بار در پدیدار شد.

آموزش نصب و اجرای Ubuntu ،openSUSE ،SUSE و Fedora بر روی ویندوز ۱۰

/در , , , , , /توسط

در به‌روز‌رسانی اخیر ویندوز ۱۰ که در اوایل پاییز ارائه شد، سیستم مربوط به اجرای خط فرمان لینوکس در ویندوز، دست‌خوش تحولی بزرگ گردید. این سیستم که تا پیش از این فقط از توزیع Ubuntu پشتیبانی می‌کرد، اکنون برای open SUSE ،SUSE Linux Enterprise Server و Fedora نیز قابل اجرا است. همچنین سایر نسخه‌های لینوکس نیز در آینده نزدیک به این لیست اضافه خواهند شد.

همان‌طور که اشاره شد، این سیستم تا کنون فقط برای Ubuntu و با نام Bash on Windows وجود داشت. ولی مایکروسافت در به‌روز‌رسانی جدید، نام این سیستم را نیز تغییر داده است. در واقع نام سیستم با توجه به توزیع لینوکس متناظر با آن مشخص می‌شود. به‌عنوان مثال برای Ubuntu از نام Ubuntu on Windows Subsystem for Linux و برای SUSE از SUSE on Windows Subsystem for Linux  استفاده می‌شود. همچنین برای سایر نسخه‌ها، نام‌گذاری با استفاده از همین الگو انجام می‌شود.

نحوه انتخاب کردن توزیع لینوکس

تا پیش از عرضه به‌روز‌رسانی جدید ویندوز ۱۰، برای نصب توزیع Ubuntu بر روی ویندوز، لازم بود برنامه bash.exe را اجرا کنید. ولی اکنون می‌توانید توزیع مورد نظر خود را از فروشگاه آنلاین مایکروسافت انتخاب و دریافت کنید.

عجله نکنید. پیش از رفتن به فروشگاه، می‌بایست ویژگی Windows Subsystem for Linux را در ویندوز فعال نمایید. برای این منظور مراحل زیر را انجام دهید:

  • بر روی Start کلیک راست کرده یا کلید‌های ویندوز و X را بفشارید.
  • از منوی باز شده، گزینه Control Panel را کلیک کنید.
  • در لیست موجود، بر روی گزینه Programs کلیک کنید.
  • گزینه Turn Windows features on or off را انتخاب نمایید.
  • لیستی از ویژگی‌های موجود ویندوز برای شما نمایش داده می‌شود. در این لیست گزینه Windows Subsystem for Linux را بیابید و تیک مربوط به آن را بزنید.
  • بر روی گزینه OK کلیک کنید.
  • یک بار سیستم خود را Restart نمایید تا تنظیمات مربوطه اعمال گردد.

حال زمان آن فرا رسیده است که سری به فروشگاه مایکروسافت بزنید و نسخه لینوکس مد نظر خود را دریافت کنید. Microsoft Store را باز کرده و عبارت Linux را جستجو نمایید. گزینه‌ای با عنوان Get the apps در پایین صفحه، نمایش داده می‌شود. بر روی آن کلیک کنید.

لیستی از توزیع‌های لینوکس که توسط Microsoft Store ارائه شده و در دسترس کاربران قرار دارد، برای شما نمایش داده می‌شود. توزیع دلخواه خود را انتخاب کرده و بر روی گزینه Get کلیک کنید تا عملیات نصب، آغاز شود.

کدام توزیع سیستم عامل لینوکس را انتخاب کنیم؟

زیر سیستم طراحی شده برای اجرای لینوکس در ویندوز ۱۰، یک ویژگی در حال توسعه است و در حال حاضر به منظور دسترسی به خط فرمان لینوکس در سیستم عامل ویندوز استفاده می‌شود.

اگر شما به تازگی کار با لینوکس را شروع کرده‌اید یا قصد یادگیری لینوکس را دارید، Ubuntu بهترین گزینه برای شما به حساب می‌آید. این توزیع از لینوکس بسیار متداول و مرسوم بوده و به خوبی پشتیبانی می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید، توزیع‌های مختلف لینوکس، تنظیمات و نرم‌افزار‌های گوناگونی نیز دارند. بنابراین اگر یک کاربر حرفه‌ای یا یک برنامه‌نویس هستید، می‌بایست نسخه‌ای از لینوکس را انتخاب کنید که بیشترین کارایی را برای کار شما داشته باشد.

همچنین اگر تجربه کار با سیستم عامل لینوکس را دارید، به احتمال خیلی زیاد ترجیح می‌دهید که باز هم از نسخه‌ای استفاده کنید که سابقه کار کردن با آن را دارید. ولی همان‌طور که در ابتدای مقاله اشاره شد، در حال حاضر این سیستم فقط برای Ubuntu ،SUSE openSUSE و Fedora ارائه شده است. بنابراین اگر پیش از این، کاربر توزیع‌های سبک Debian بوده‌اید، بهتر است Ubuntu را انتخاب و اگر از توزیع‌های بر پایه RPM استفاده می‌کردید، می‌توانید SUSE یا Fedora را انتخاب نمایید.

اجرای چندین توزیع مختلف لینوکس، در کنار هم

شما مجبور نیستید که فقط یک توزیع خاص لینوکس را انتخاب کنید. می‌توانید هر چند نسخه‌ای که مد نظرتان بوده را نصب کرده و حتی همه آن‌ها را با هم اجرا کنید. در این حالت برای هر یک از لینوکس‌های نصب شده، یک پنجره کنسول جدا‌گانه خواهید داشت.

برای اجرای هر یک از توزیع‌های لینوکس نصب شده بر روی ویندوز ۱۰، فقط کافی است بر روی آیکون مربوط به آن در منوی Start کلیک کنید. اگر یافتن آیکون مربوطه دشوار است، می‌توانید به سادگی و با تایپ کردن نام نسخه مورد نظر، به آن دسترسی پیدا کنید. به‌عنوان مثال برای نسخه Ubuntu، عبارت ubuntu، برای openSUSE، عبارت opensuse-42 و برای SUSE Linux Enterprise Server، عبارت sles-12 را تایپ کنید.

هر یک از توزیع‌های لینوکس به‌صورت جداگانه و مستقل از یکدیگر اجرا شده و فایل سیستم و نرم‌افزار نصب شده مخصوص به خود را دارند. با این حال، همه آن‌ها قادر هستند که به فایل سیستم ویندوز دسترسی داشته باشند، بنابراین شما می‌توانید فایل‌های مختلف را بین آن‌ها به اشتراک بگذارید.

همچنین محیط‌های لینوکس اجرا شده، از یک شبکه مشترک استفاده می‌کنند. این بدان معنی است که آن‌ها می‌توانند با یکدیگر و با برنامه‌های ویندوز ارتباط برقرار کنند. به‌عنوان مثال شما می‌توانید یک وب سرور Apache بر روی سیستم Ubuntu نصب کنید و آن را به پایگاه داده موجود بر روی openSUSE ارتباط دهید، سپس از طریق مرورگری که در ویندوز ۱۰ نصب کرده‌اید، به این وب سرور دسترسی داشه باشید.

نوشته آموزش نصب و اجرای Ubuntu ،openSUSE ،SUSE و Fedora بر روی ویندوز ۱۰ اولین بار در پدیدار شد.

ویکی‌لیکس: سازمان سیا از این سه ابزار برای هک دستگاه‌های مک و لینوکس استفاده می‌کرد

/در , , , , /توسط

ویکی‌لیکس به‌تازگی و در ادامه افشاگری‌های سریالی خود در خصوص بدافزارها و سواستفاده‌های نسبت داده شده به دولت آمریکا و هم‌دستانش، اطلاعات دست‌اولی را در رابطه با سه ابزار حمله دیجیتالی که توسط سازمان سیا (CIA) مورد استفاده قرار می‌گرفت، در فضای وب منتشر کرد.

این ابزارها به‌عنوان بخشی از پروژه سیا به نام “Imperial” به منظور هک سیستم‌های مبتنی بر سیستم عامل‌های Mac OS و لینوکس طراحی شده بودند که شامل Achilles، Aeris و SeaPea می‌شوند.

در خصوص این سه ابزار هک باید گفت که ابزار نخست یعنی Achilles به مهاجمان این اجازه را می‌دهد تا تروجان‌های مخرب را با برنامه‌های کاربردی و پرونده‌های نصب Disk Image در سیستم‌های مک ترکیب کنند. زمانی‌که یکی از Disk Image‌های آلوده بر روی سیستم باز و به دنبال آن، نصب می‌شد، کد مخرب در پس‌زمینه به اجرا درمی‌آمد.

ابزار هک دوم، Aeris نام دارد که درواقع، یک کد نوشته‌ شده با زبان برنامه‌نویسی C است و به سیستم‌های مبتنی بر POSIX همانند Dabian، FreeBS CentOS و غیره حمله می‌کند. به‌نظر می‌رسد که این ابزار برای هدف‌گیری سیستم‌های قابل‌حمل طراحی شده بود. براساس اسناد منتشر شده توسط ویکی‌لیکس، این ابزار قادر به ارائه قابلیت‌های دستور و کنترل مشابه آن‌چه که در نرم‌افزار ویندوزی وجود دارد، است.

ویکی‌لیکس

و در نهایت ابزار SeaPea که یک روت‌کیت سیستم عامل Mac OS است و نسخه‌های 10.6 و 10.7 این سیستم عامل را مورد حمله قرار می‌دهد. این کد خود را در فایل‌های سیستم عامل مخفی می‌کند و در حالت ری‌بوت، اقدامات خرابکارانه خود را انجام می‌دهد. پیش‌تر نام SeaPea به عنوان ابزاری برای هک گوشی‌های آی‌فون نیز در فضای وب منتشر شده بود.

البته این اسناد و جزییات درج شده در آن‌ها، هنوز مورد تایید قرار نگرفتند و ویکی‌لیکس تنها چنین اطلاعات سری و یا بهتر بگوییم ادعاهایی را مطرح کرده است. بااین‌حال جای تردیدی نیست که دولت‌ها، دستگاه‌های الکترونیکی ما را مورد هدف قرار داده و ابزارهای دیجیتالی را برای هک این دستگاه‌ها توسعه می‌دهند.

نوشته ویکی‌لیکس: سازمان سیا از این سه ابزار برای هک دستگاه‌های مک و لینوکس استفاده می‌کرد اولین بار در پدیدار شد.

چگونه عمر باتری لپتاپ‌های مبتنی بر لینوکس را به حداکثر برسانیم؟

/در , , , , , , , /توسط

شرکت‌های تولید کننده‌ی لپتاپ زمان زیادی را صرف بهینه‌سازی درایوهای دستگاه برای افزایش عمر باتری در ویندوز می‌کنند. اما معمولاً به لینوکس چنین توجهی نمی‌شود. عملکرد لینوکس در همان سخت‌افزار شاید مشابه ویندوز باشد، ولی عمر باتری آن لزوماً به همان اندازه نیست.

مصرف باتری در لینوکس در طول سالیان متمادی پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است. هسته‌ی لینوکس بهتر شده و اگر از لپتاپ استفاده کنید، توزیع‌های لینوکسی به طور خودکار بهینه‌سازی‌های زیادی را اعمال می‌کنند. اما هنوز هم مجالی برای بهتر کردن عمر باتری وجود دارد.

نکات اساسی برای صرفه‌جویی در مصرف باتری

قبل از این که وارد پروسه‌ّهای پیچیده‌تر شوید، برای به حداکثر رساندن عمر باتری همان کارهایی را بکنید که در ویندوز یا مک هم انجام می‌دادید.

برای مثال، لپتاپ خود را طوری تنظیم کنید که در زمان‌هایی که از آن استفاده نمی‌کنید سیستم زودتر وارد حالت Suspend – یا به عبارت لینوکسی آن Sleep Mode – شود. می‌توانید این گزینه را در بخش تنظیمات میزکار لینوکس خود پیدا کنید. مثلاً در توزیع اوبونتو باید به بخش System Settings بروید و وارد قسمت Power شوید.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

روشنایی صفحه هم می‌تواند تاثیر زیادی در عمر باتری داشته باشد. هر چه نور نمایشگر بیشتر باشد، عمر باتری کمتر می‌شود. اگر لپتاپتان دکمه‌ی میانبری برای انجام این کار دارد، آن را امتحان کنید. وگرنه می‌توانید گزینه‌ی آن را در تنظیمات میزکار لینوکس خود پیدا نمایید. این گزینه در اوبونتو در مسیر System Settings > Brightness & Lock قرار دارد.

علاوه بر این می‌توانید لینوکس را طوری تنظیم کنید که با غیرفعال شدن سیستم صفحه را زودتر خاموش کند. زمانی که نمایشگر دستگاه خاموش است، انرژی کمتری مصرف می‌شود. از اسکرین سیور استفاده نکنید، چون این برنامه‌ها باعث می‌شوند که کامپیوتر شما مدام روشن بماند و انرژی باتری هدر برود.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

به علاوه در صورتی که به بخش‌های رادیویی دستگاه نیاز ندارید، آن‌ها را غیر فعال کنید. برای نمونه، اگر از بلوتوث استفاده نمی‌کنید، می‌توانید آن را خاموش کنید تا در مصرف باتری صرفه جویی شود. برای انجام این کار در اوبونتو باید به مسیر System Settings > Bluetooth رفته و این بخش را خاموش نمایید.

اگر در حال استفاده از Wi-Fi نیستید، با خاموش کردن آن می‌توانید عمر باتری را کمی افزایش دهید. برای انجام این کار در اوبونتو باید به مسیر System Settings > Network بروید و حالت Airplane Mode را فعال کنید تا کلیه‌ی ارتباطات رادیویی دستگاه خاموش شود.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

به یاد داشته باشید که نحوه‌ی استفاده کردن از دستگاه هم اهمیت دارد. اجرای نرم‌افزارهای سنگین و بهره‌وری زیاد از منابع CPU باعث می‌شود تا لپتاپ از انرژی باتری بیشتر استفاده کند. از این رو به جای میزکار اصلی اوبونتو یعنی Unity می‌توانید به سراغ محیط‌های رومیزی سبک‌تر مثل LXDE که در این مورد Lubuntu نام دارد بروید.

نصب درایوهای گرافیکی مخصوص (در صورت نیاز)

اگر لپتاپ شما گرافیک مجتمع اینتل دارد، تبریک می‌گوییم. لازم نیست نگران مشکلات مربوط به مدیریت انرژی درایوهای گرافیکی باشید. گرافیک‌های اینتل سریع‌ترین گرافیک‌های موجود نیستند، ولی پشتیبانی از درایوهای منبع-باز در میان آن‌ها عالی است و به نوبه‌ی خود خوب کار می‌کنند.

اما اگر لپتاپ شما گرافیک NVIDIA یا AMD دارد، برای کاهش مصرف انرژی باید کمی دست به کار شوید. اگر هنوز برای نصب لینوکس در سیستم خود به مشکل برخورد می کنید مقاله مورد نظر را مطالعه کنید تا مشکلات خود را حل کنید در غیر اینصورت این ماجرا را دنبال کنید:

بدترین سناریو این است که لپتاپ با گرافیک NVIDIA Optimus یا گرافیک‌های قابل سوئیچ شدن AMD داشته باشید. این لپتاپ‌ها دو GPU مختلف دارند. برای مثال، لپتاپی که NVIDIA Optimus دارد، یک پردازنده‌ی گرافیکی قدرتمند و باتری-خوار NVIDIA و یک پردازنده‌ی گرافیکی ضعیف‌تر و باتری-پسندانه‌تر اینتل دارد. در ویندوز که از این قابلیت به خوبی پشتیبانی می‌شود، این لپتاپ طوری طراحی شده تا سیستم در شرایط عادی از گرافیک اینتل استفاده کند، و گرافیک NVIDIA فقط در هنگام بازی فعال شود.

اگر روی لپتاپی که گرافیک NVIDIA Optimus دارد، یک توزیع لینوکس نصب کنید، دستگاه به طور پیشفرض و در تمام اوقات از گرافیک NVIDIA استفاده می‌کند و باتری را می‌خورد. در این شرایط برای این که همه چیز درست کار کند، باید درایور لینوکس NVIDIA را نصب و Optimus را تنظیم کنید. برای انجام این کار در اوبونتو به دنبال بسته‌ی nvidia-prime بگردید. در بعضی از لپتاپ‌ها شاید بتوانید وارد BIOS یا UEFI شوید و GPU مجزای خود را غیر فعال نمایید تا لینوکس را مجبور کنید که فقط از گرافیک آنبرد استفاده کند.

حتی اگر GPU دوگانه و قابل سوئیچ کردن ندارید هم می‌توانید از درایورهای گرافیک NVIDIA یا AMD کمک بگیرید. این برنامه‌ها ممکن است دسترسی شما به ویژگی‌های مربوط به ذخیره‌ی انرژی که در درایورهای منبع-باز استاندارد موجود نیست را فراهم کنند.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

بررسی نیاز باتری نسبت به تعویض

اگر هنوز هم با عمر باتری دستگاه خود مشکل دارید، شاید لازم است آن را تعویض کنید. همه‌ی باتری‌ها در طول زمان خراب می‌شوند و در نتیجه نسبت به قبل زمان کمتری را در اختیار شما می‌گذارند.

مثلاً در اوبونتو می‌توانید بخش Power Statistics را از Dash باز کنید. به قسمت Laptop battery بروید. در بخش Energy when full می‌توانید ببینید که در حال حاضر باتری شما حداکثر چقدر می‌تواند شارژ نگه دارد. در بخش Energy (design) می‌توانید ببینید که در طراحی باتری شما حداکثر میزان شارژ چه مقدار در نظر گرفته شده است.

مقدار Energy when full را بر Energy (design) تقسیم کرده، سپس آن را در ۱۰۰ ضرب کنید تا بر حسب درصد به یک عدد برسید. مثلاً بر اساس تصویر زیر ما چنین محاسباتی انجام دادیم:

(۴۴٫۸ / ۵۴٫۳) * ۱۰۰ = ۸۲٫۵%

یعنی باتری شما فعلاً فقط می‌تواند از ۸۲٫۵% از ظرفیت اصلی‌اش استفاده کنید. این مقدار خیلی بد نیست. میزان ۱۰۰% را فقط در لپتاپ‌های نو می‌توان مشاهده کرد. اما اگر این عدد به کمتر از ۵۰% رسیده باشد، بهره‌وری باتری دیگر چندان زیاد نیست و زمان تعویض آن فرا رسیده است.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

اگر در توزیع لینوکس خود برنامه‌ی Power Statistics را ندارید، با استفاده از چند دستور در خط فرمان هم می‌توانید این اطلاعات را به دست آورید.

یک پنجره‌ی ترمینال باز کرده و دستورات زیر را اجرا کنید:

cat /sys/class/power_supply/BAT0/charge_full

cat /sys/class/power_supply/BAT0/charge_full_design

عدد اول را بر عدد دوم تقسیم و سپس آن را در ۱۰۰ ضرب کنید تا مقدار درصدی ظرفیت اصلی باتری به دست آید. برای مثال، محاسبات زیر بر اساس تصویر پایین به دست آمده است:

(۵۹۰۱۰۰۰ / ۷۱۵۰۰۰۰) * ۱۰۰ = ۸۲٫۵%

یعنی باتری در حال حاضر ۸۲٫۵% از ظرفیت کارخانه‌ای خود را در اختیار دارد.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

روش‌های پیشرفته‌تر برای صرفه جویی در مصرف باتری

روش‌ها و ترفندهای زیادی برای بهبود عمر باتری وجود دارد، کما این که به برخی از آن‌ها اشاره کردیم، اما در اکثر این روش‌ها به رغم تلاش زیادی که کاربر می‌کند، راندمان مناسبی به دست نمی‌آید. ابزارهای زیادی وجود دارد که هدف آن‌ها بهبود عمر باتری است، ولی آن‌ها نسبت به مدل‌هایی که چند سال قبل وجود داشتند دیگر چندان مفید نیستند. توزیع‌های لینوکس در سال‌های اخیر پیکربندی‌های خوبی برای لپتاپ‌ها داشته‌اند.

ابزار منبع-باز اینتل به نام PowerTOP سیستم شما را آزمایش کرده و بررسی می‌کند که کدامیک از قابلیت‌های ذخیره‌ی انرژی در دستگاه شما فعال شده است. حتی چند توصیه هم برای کاهش مصرف انرژی سیستم به شما ارائه می‌دهد. منتهی این برنامه یک ابزار خط فرمان است، بنابراین باید آن را از آن‌جا اجرا کنید. این برنامه را معمولاً می‌توانید در مخازن نرم‌افزاری توزیع لینوکس خودتان پیدا نمایید.

برای نمونه، برای نصب و اجرای PowerTOP در اوبونتو، باید یک پنجره‌ی ترمنیال باز کرده و دستورات زیر را اجرا کنید:

sudo apt install powertop

sudo powertop –calibrate

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

اگر مشکلات شما جدی‌تر است و به زمان بیشتری نیاز دارید، می‌توانید TLP را نصب کنید. این ابزار طراحی شده تا بسته‌ای مشتمل بر ترفندهای مختلف برای افزایش عمر باتری باشد. TLP در مخازن نرم‌افزاری اوبونتو موجود است. آن را نصب و سیستم را ریستارت کنید. این برنامه به طور خودکار با راه‌اندازی سیستم اجرا شده و بهینه‌سازی‌های مختلفی را برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی اعمال می‌کند.

برای مثال، TLP با شدت بیشتری دستگاه‌های USB را غیر فعال می‌کند، میزان کارکرد هارد دیسک شما را کاهش می‌دهد و فعالیت CPU را کنترل می‌نماید. اگر باتری شما در حال حاضر سالم و کامل است، استفاده از این ترفندها کاربرد چندانی برایتان ندارد، اما اگر می‌خواهید عمر باتری بیشتری داشته باشید، می‌توانید از این برنامه استفاده کنید.

مثلاً برای نصب TLP در اوبونتو باید دستور زیر را وارد نمایید:

sudo apt install tlp

سپس می‌توانید سیستم را ریستارت کنید تا TLP به طور خودکار با هر بار راه‌اندازی سیستم اجرا شود. اگر نمی‌خواهید همین الان سیستم را ریستارت کنید، می‌توانید برنامه را با وارد کردن دستور زیر اجرا کنید:

sudo tlp start

اگر باتری لپتاپ شما مشکلی ندارید بهتر است خودتان را درگیر TLP نکنید. ولی به عنوان آخرین گزینه، اگر می‌خواهید از همه‌ی این ترفندها بهره ببرید می‌توانید آن را فعال کنید. ابزارهای دیگری شبیه به TLP هم وجود دارد، اما نمی‌توان از همه‌ی آن‌ها در کنار هم استفاده کرد.

افزایش عمر باتری لپ تاپ لینوکس

در این باره دیدگاه های خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

برای سیستم عامل لینوکس از چه فایل سیستمی استفاده کنیم؟!

/در , , , , , /توسط
برای سیستم عامل لینوکس از چه فایل سیستمی استفاده کنیم؟!

هنگامی که می‌خواهید یک هارد را برای نصب سیستم عامل لینوکس فرمت کنید، با گزینه‌های بسیاری برای نوع فایل سیستم انتخابی مواجه می‌شوید. اگر شما نیز با این چالش روبرو شده‌اید و نمی‌دانید که کدام فایل سیستم را انتخاب کنید، در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ را بیابید.

اگر مطمین نیستید از Ext4 استفاده کنید

در این مقاله ما به بررسی فایل‌ سیستم‌های مختلف سیستم عامل لینوکس و تفاوت‌های بین آن‌ها خواهیم پرداخت. ولی اگر نسبت به انتخاب فایل سیستم برای لینوکس اطمینان کافی ندارید، بهترین گزینه Ext4 است.

Ext4 فایل سیستم پیش‌فرض اکثر نسخه‌های لینوکس است. Ext4 در واقع نسخه ارتقا یافته فایل سیستم Ext3 است. Ext4 یک فایل سیستم پایدار و مطمین است.


در آینده، نسخه‌های لینوکس به تدریج به سمت فایل سیستم BtrFS خواهند رفت. BtrFS نسخه بسیار پیشرفته فایل سیستم‌های لینوکس است که البته نیاز به بهبود و توسعه بیشتری دارد.

توجه داشته باشید که اگر هر درایوی را با فایل سیستم Ext4 فرمت کنید، این درایو فقط و فقط توسط سیستم عامل لینوکس قابل شناسایی و خوانده شدن است. بنابراین اگر به عنوان مثال قصد فرمت کردن یک درایو اکسترنال را دارید که از آن بین سیستم‌های مختلف استفاده می‌کنید، Ext4 اصلا گزینه مناسبی نیست. زیرا سیستم عامل‌های ویندوز و Mac قادر به خواندن فایل سیستم Ext4 نیستند. در این حالت بهتر است از exFAT یا FAT32 استفاده کنید.

اگر قصد دارید درایو اصلی و راه‌انداز سیستم عامل لینوکس خود را پارتیشن بندی کنید، بهتر است که یک قسمت از فضای هارد دیسک را به عنوان پارتیشن Swap (جانشین) در نظر بگیرید. پارتیشن Swap چیزی شبیه به Page File در سیستم عامل ویندوز است. (نحوه کار Page File به این صورت است که مقداری از فضای هارد دیسک را به عنوان حافظه RAM در نظر می‌گیرد) هنگامی که حافظه RAM سیستم پر شده باشد، سیستم عامل لینوکس اطلاعات موجود در آن را به پارتیشن Swap منتقل می‌کند. این پارتیشن باید با فایل سیستم مخصوص خود (Swap area) فرمت شود.

Journaling چیست؟

یکی از نکاتی که در هنگام انتخاب فایل سیستم باید به آن دقت کنید این است که در کنار نام برخی از فایل سیستم‌ها عبارت “Journaling” مشاهده می‌شود و در مورد برخی دیگر این‌طور نیست.

Journaling به گونه‌ای طراحی شده است که از تخریب دیتا که ممکن است ناشی از قطعی ناگهانی برق یا عواملی از این دست باشد، جلوگیری می‌کند. فرض کنید که سیستم شما در حال نوشتن یک سری اطلاعات بر روی هارد دیسک است که ناگهان برق قطع می‌شود. بدون استفاده از Journaling، سیستم اطلاع دقیقی ندارد که آیا فایل بصورت کامل بر روی دیسک نوشته شده است یا خیر و ممکن است فایلی که به هارد دیسک منتقل شده است، آسیب دیده باشد.

اگر از ویژگی Journaling  استفاده کرده باشید، سیستم عامل عملیات نوشتن فایل را در Journal یادداشت می‌کند. پس از نوشتن فایل بر روی دیسک نیز این کار را از لیست Journal حذف می‌کند. حال اگر در زمان نوشتن فایل بر روی دیسک برق قطع شود، هنگامی که سیستم مجددا راه‌اندازی شده و بالا می‌آید، Journal توسط سیستم عامل لینوکس بررسی می‌شود تا عملیاتی که انجام نشده‌اند یا بصورت ناقص انجام شده‌اند کامل شوند. به این صورت از تخریب فایل و از دست رفتن دیتا جلوگیری می‌شود.

Journaling سرعت نوشتن فایل بر روی دیسک را کمی کاهش می‌دهد. ولی استفاده از آن در کامپیوتر‌های دسکتاپ و لپ‌تاپ‌ها می‌تواند بسیار ارزشمند باشد، چرا که این کاهش سرعت خیلی چشمگیر نیست. کل فایل بر روی Journal نوشته نمی‌شود، بلکه آدرس محل فایل بر روی دیسک در Journal قرار می‌گیرد.

تمام فایل سیستم‌های جدید از ویژگی Journaling پشتیبانی می‌کنند. معمولا برای سرور‌ها و سیستم‌هایی از این قبیل، از ویژگی Journaling استفاده نمی‌شود، زیرا کارایی و سرعت در این سیستم‌ها نسبت به هر چیز دیگری اولویت دارد.

 

فایل سیستم‌های لینوکس چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

لینوکس یک سیستم عامل متن باز (Open-source) است. بنابراین هر شخصی در هر جای دنیا می‌تواند یک فایل سیستم جدید برای این سیستم عامل ایجاد کند. همین امر یکی از دلایل وجود فایل سیستم‌های بسیار زیاد برای لینوکس به شمار می‌آید.

  • Ext:
    اولین فایل سیستمی است که مشخصا برای لینوکس ایجاد شده است. این فایل سیستم که در سال 1992 معرفی شد، نسخه ارتقا یافته فایل سیستم Minix به حساب می‌آید. این فایل سیستم فاقد ویژگی‌های مهم و اساسی است و به همین دلیل اکثر نسخه‌های لینوکس در حال حاضر از Ext پشتیبانی نمی‌کنند.
  • Ext2:
    این فایل سیستم ویژگی Journaling را ندارد. اولین فایل سیستمی است که از یک سری ویژگی‌های اضافی مربوط به فایل‌ها و درایو‌هایی با حجم 2 ترابایت پشتیبانی می‌کند. سرعت نوشتن فایل بر روی دیسک در این فایل سیستم به علت عدم وجود Journaling بالا است. پیشنهاد می‌کنیم تا جایی که می‌توانید سمت این فایل سیستم نروید، مگر اینکه مطمین باشید که برای دلیل خاصی حتما نیاز دارید از آن استفاده کنید.
  • Ext3:
    همان Ext2 است که ویژگی Journaling به آن اضافه شده است. Ext3 به منظور سازگاری با Ext2 و امکان تبدیل پارتیشن‌های Ext2 به Ext3 بدون نیاز به فرمت کردن کل پارتیشن، طراحی و ساخته شد.
  • Ext4:
    این فایل سیستم نیز جهت سازگاری با نسخه‌های پیشین طراحی شد. ویژگی‌های جدیدی به Ext4 افزوده شده است. یکی از قابلیت‌های خوب و مفید این فایل سیستم، کاهش تکه تکه شده فایل‌ها (Fragmentation) است. Ext4 جدید‌ترین نسخه از سری فایل‌ سیستم‌های Ext است که در سال 2008 معرفی شد و امروزه در اکثر نسخه‌های لینوکس بصورت پیش‌فرض استفاده می‌شود.
  • BtrFS:
    برای اولین بار توسط Oracle طراحی و پیاده‌سازی شد. برگرفته از عبارت “B-Tree File System” است و ویژگی‌هایی مانند ادغام درایو‌ها، فشرده‌سازی و یکپارچه‌سازی (Defragmentation) را دارا است.
  • ReiserFS:
    این فایل سیستم که در سال 2001 معرفی شد، یک جهش بزرگ رو به جلو برای لینوکس بود. ReiserFS ویژگی‌های جدید بسیاری داشت که Ext هرگز قادر به دستیابی به آن‌ها نیست. این فایل سیستم جایگزین Reiser4 شد که البته ویژگی‌ها و قابلیت‌های آن نسبت به نسخه پیشین تا حد بسیار زیادی افزایش داشت.
  • ZFS:
    توسط Sun Microsystems برای سیستم عامل Solaris طراحی شد و اکنون در مالکیت Oracle قرار دارد. ZFS ویژگی‌های پیشرفته بسیاری دارد که از آن میان می‌توان به ادغام درایو‌ها اشاره کرد. در این فایل سیستم، هر فایل یک کنترل کننده خطا دارد، بنابراین ZFS قابلیت تشخیص خراب شدن فایل‌ها را نیز دارد.
  • XFS:
    در سال 1994 توسط کمپانی Silicon Graphics برای سیستم عامل SGI IRX طراحی و پیاده‌سازی شد و در سال 2001 وارد دنیای لینوکس گردید. XFS در هنگام کار با فایل‌هایی با حجم بالا کارایی بسیار خوبی دارد، ولی در مورد فایل‌های کوچک در مقایسه با سایر فایل سیستم‌ها عملکرد چندان مناسبی ندارد. بنابراین برای استفاده در سرور‌های خاصی که به طور حتم با فایل‌های حجیم سر و کار دارند، می‌تواند گزینه بسیار مناسبی باشد.
  • JFS:
    این فایل سیستم که نام آن برگرفته از عبارت “Journaled File System” است، در سال 1990 توسط کمپانی IBM و برای سیستم عامل IBM AIX طراحی شد و چند سال پس از آن به لینوکس راه یافت. JFS در هنگام کار بر روی فایل‌های بزرگ و کوچک، حداقل استفاده از CPU را دارد. اندازه پارتیشن‌های JFS را می‌توان بصورت پویا (Dynamic) تغییر داد.

نوشته برای سیستم عامل لینوکس از چه فایل سیستمی استفاده کنیم؟! اولین بار در پدیدار شد.

آموزش نصب لینوکس به زبان ساده

/در , , , , , , , /توسط

یکی از تجربه های لذت بخش کار با سیستم عامل های قدیمی و خاطره انگیز از جمله لینوکس است که هم اکنون کاربرد چندانی ندارد.حال می خواهیم به روش کاملا ساده نصب لینوکس را بر روی سیستم به شما آموزش دهیم.

با نصب این سیستم عامل تغییرات جالب و جذابی را مشاهده خواهید کرد که مهمترین این تغییرات افزایش سرعت سیستم شماست و هم چنین احتمال آسیب پذیری سیستم با ورود بد افزار به حداقل می رسد و قدرت محاسباتی در سیستم عامل شما به شدت افزایش می یابد.

قبل از شروع و تجربه لذت در لینوکس گردی باید نسخه دلخواه لینوکس را که قصد نصب دارید انتخاب کرده که این گام مهمترین مرحله کار شماست.دلیل این اهمیت وجود تعداد نسخه های زیاد سیستم عامل لینوکس است که کاربر را دچار سردرگمی می کند.پس از انتخاب سیستم عامل مناسب فقط باید مراحل نصب لینوکس را تکمیل نمایید.

نحوه بوت کردن سیستم برای نصب لینوکس :

قبل از شروع راهنمای نصب به این نکته توجه کنید سیستم قدیمی که تمایل به نصب لینوکس را روی آن دارید سیستم مقصد نام گذاری می کنیم.

گام های زیر را به ترتیب اجرا کنید :

بارگزاری نسخه مورد علاقه از سیستم عامل لینوکس(توصیه می شود این گام ها را در رایانه ای غیر از سیستم مقصد صورت گیرد)

how-to-install-linux

ساخت یک درایو راه اندازی

با استفاده از این درایو سیستم مقصد را بوت کنید و مراحل نصب را سپری کنید.

گام اول بسیار آسان است. سیستم لینوکس را از وب سایت mint یا Ubuntu یا هر سایت دلخواه دیگری که نسخه مورد علاقه لینوکس شما را دارد دانلود کنید.فایل دانلود شده باید در قالب یک فایل به حالت iso باشد و در هنگام بارگزاری دقت به نسخه ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی را داشته باشد.زیرا سازگاری ۳۲ بیتی به ۶۴ بیتی و بالعکس در سیستم عامل لینوکس امکان پذیر نیست.

گام دوم : ساخت درایو راه انداز است که باید برای این گام دقت و توجه بیشتری به خرج داد.بهترین و راحت ترین کار بهره گیری از یک حافظه فلش می باشد. مهمترین علت بهره گیری از فلش این است که سیستم مقصد روی فلش بوت نشود.توصیه می شود در مرحله نخست یک حافظه فلش برای این کار در نظر گرفته شود و مراحل را ادامه دهید ، اگر دچار مشکل شدید از سی دی یا دی وی دی برای ایجاد درایو راه اندازه بهره بگیرید.

میزان فضای مورد نیاز برای راه اندازی درایو بستگی به میزان حجم نسخه سیستم عامل لینوکس مورد نظر و دانلودی شما دارد.تازه ترین نسخه های مینت و ابونت به تریب حدود ۱٫۸ گیگ و ۱٫۵ گیگ نیاز به فضا دارد. پس تقریبا برای این کار ۲ گیگ بایت حافظه کافی است. حتما از خالی کردن حافظه فلش اطمینان پیدا کنید زیرا ممکن است در روند راه اندازی درایو اطلاعات دیگر فلش پاک شود.

ایجاد و ساخت راه انداز درایو :

بعد از دانلود نسخه مورد نظر که فایلiso   می باشد شما به یک ابزار نیاز دارید تا با آن حافظه usb  را تبدیل به درایو راه انداز کنید.

یکی از بهترین نرم افزارها برای این کار rufus  است که هم بدون هزینه است و هم ساده و آسان می باشد، نسخه قابل حمل را بارگزاری کنید تا نیازی به نصب کردن هم ضرورت نداشته باشد.

۱-ابتدا فلش مموری خود را به رایانه متصل کنید و برنامه rufus  را اجرا نمایید.

۲-قسمت device که در قسمت بالای صفحه قرار گرفته را مشاهده و سپس برسی کنید حالت حافظه فلش انتخاب شده باشد اگر غیر از حافظه فلش انتخاب شده بود می بایست آن را به حافظه فلش تغییر دهید.

۳-پایین قسمت Format Options  و در مقابل گزینه  Create a bootable disk using” که باید تیک خورده باشد،سپس روی آیکون دیسک کلیک کنید و به پوشه ای بروید که فایل ایزو در آن ذخیره شده،گزینه open  یا باز کردن را کلیک کنید.

۴-اگر مایل هستید می توانید اسم درایو را در زیر قسمت New volume label  به نام مورد علاقه تغییر دهید. این کار اجباری نیست. در گام آخر نیز می توانید استارت را انتخاب کنید. اندکی تامل کنید تا فلش مموری فرمت و فایل ایزو روی آن قرار بگیرد.

install Linux

نحوه بوت کردن سیستم لینوکس با استفاده از درایو راه انداز:

حال موقع رفتن به سیستم عامل مقصد است.در نظر گرفتن شرایط حال سیستم و سیستم مقصد و ویروسی بودن یا نبودن آن ارزش چندانی ندارد و فقط باید سیستم را فلش مموری خود بوت نمایید.

به منظور این کار نخست باید صفحه تنظیمات bios  سیستم رفته و ترتیب بوت شدن سیستم عامل را تغییر دهید.در حالت اولیه پیش فرض بوت شدن با هارد دیسک است پس باید ان را به حافظه usb  یا همان فلش مموری تغییر دهید و به عنوان نخستین راه اندازی معرفی کنید. در تعدادی از سیستم عامل ها نیازی به بایوس نمی باشد که در این سیستم ها فقط باید دکمه راه اندازی انتخاب شود .

در صورتی که مستقیم به منوی بوت هدایت نشدید می توانید از تنظیمات بایوس،ترتیب بوت شدن را انتخاب نمایید.برای ورود به صفحه بایوس پس از روشن نمودن سیستم و دریافت صدای بوق می توانید از کلید های f12 ,f9, f2   یا دکمه دیلیت استفاده کنید و آن ها را فشار دهید.

هنگام ورود به بایوس منو مرتبط با بوت را جست و جو کنید و اطمینان حاصل کنید که “Flash Drive” یا “USB Drive” به عنوان نخستین گزینه برای راه اندازی سیستم انتخاب نمایید. پس از آن تنظیمات بایوس را ذخیره و از آن خارج شوید که معمولا با فشردن اف ۱۰ این کار را می شود انجام داد).

لینوکس را همزمان با ویندوز داشته باشیم ؟

سیستم عامل لینوکس بدون نیاز به نصب و مراحل آن و فقط از طریق بوت با یک فلش مموری امکان پذیر است برای همین بهترین روش برای آزمایش نسخه های متعدد لینوکس ست تا بتوانید بهترین نسخه را انتخاب و گلچین نمایید.

مهمترین اقدامی که باید در هنگام نصب سیستم عامل لینوکس را آن را باید فرا بگیرید این است که ایا می خواهید همزمان ویندوز را در کنار لینوکس داشته باشید یا خیر؟

install Linux

در صورت نیاز به استفاده همزمان از دو سیستم عامل هنگام بارگزاری سیستم از شما می خواهد یکی از سیستم عامل ها را انتخاب نمایید. اگر فقط نیاز به استفاده از سیستم عامل لینوکس داشته باشید هارد دیسک شما به صورت کامل فرمت شده و لینوکس بر روی آن نصب می گردد. حالت اول یعنی استفاده همزمان از دو سیستم عامل معمولا هنگامی انتخاب می شود و فضای خالی مورد نیاز وجود داشته باشد.

در قسمت پایانی این مقاله می خواهیم دستور العمل های لینوکس را مرور کنیم که شاید در نسخه های مختلف این دستور ها با هم تفاوت داشته باشند.

حال مراحل نصب لینوکس mint  را مرور می کنیم :

الف : بوت کردن سیستم با استفاده از حافظه فلش که از قبل تعریف کرده اید.

ب : بر روی گزینه اینستال لینوکس کلیک کنید

ج : تنظیمات مختص به زبان، نرم افزارهای جانبی و غیره را انجام دهید و نحوه نصب لینوکس را انتخاب کنید.

install Linux

در نهایت می توانید این سیستم عامل متفاوت را بدین گونه نصب کنید و از بودن با آن لذت ببرید. تجربه لینوکس می تواند زندگی کامپیوتری شما را تغییر دهد. اگر شما هم از کاربران لینوکس هستید می توانید از بخش نظرات همین مطلب در گویا آی تی این موضوع را مورد بررسی قرار داده و دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید. همچنین می توانید این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

آموزش نصب لینوکس به زبان ساده

/در , , , , , , , , , /توسط
آموزش نصب لینوکس به زبان ساده

احیای یک سیستم ویندوزی قدیمی و بدون استفاده، یکی از بهترین و جذاب‌ترین کار‌های ممکن در دنیاست! می‌خواهید بدانید چگونه می‌توان این کار را انجام داد؟ پاسخ بسیار ساده است، نصب لینوکس بر روی این سیستم.

نتیجه حاصل از این تغییر نیز بسیار دلچسب و خوب خواهد بود. پس از نصب لینوکس، سیستم شما سریع‌تر شده و احتمال نفوذ بد‌افزار در آن تقریبا به صفر می‌رسد. همچنین توان محاسباتی کامپیوتر شما تا حد زیادی افزایش می‌یابد.

پیش از شروع به کار، نسخه لینوکس مورد نظر را برای نصب بر روی سیستم خود انتخاب کنید. در واقع این مهم‌ترین قسمت کار شما است، چرا که نسخه‌های بسیار زیادی از سیستم عامل لینوکس وجود دارند. هنگامی که تصمیم خود را در این مورد گرفتید، تنها کاری که باید انجام دهید این است که سیستم عامل لینوکس را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.

انتخاب روش بوت برای نصب سیستم عامل

پیش از هر چیز لازم است یاد‌آور شویم که در این مقاله، سیستم قدیمی که قصد نصب کردن لینوکس بر روی آن را داریم، “سیستم مقصد” می‌نامیم.

حال مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید.

  • دانلود نسخه مورد نظر از سیستم عامل لینوکس. (پیشنهاد می‌کنیم این مرحله و تمام مراحل بعدی را در کامپیوتری غیر از سیستم مقصد انجام دهید.)
  • یک درایو راه‌انداز بسازید.
  • سیستم مقصد را با استفاده از این درایو راه‌انداز بوت کنید و مراحل نصب را ادامه دهید.

مرحله اول بسیار ساده است. سیستم عامل لینوکس را از وبسایت Mint یا Ubuntu یا هر وبسایت دیگری که نسخه لینوکس مورد نظر شما را ارایه می‌کند، دانلود کنید. نسخه سیستم‌ عاملی که دانلود می‌کنید می‌بایست درقالب یک فایل و بصورت ISO باشد. در هنگام دانلود به 32 بیتی یا 64 بیتی بودن سیستم عامل توجه کنید، زیرا پردازنده‌های کامپیوتر‌های قدیمی 32 بیتی بوده و امکان نصب نسخه 64 بیتی لینوکس بر روی آن‌ها وجود ندارد.

مرحله دوم که ایجاد یک درایو راه‌انداز است کمی به دقت و تمرکز بیشتری نیاز دارد. سریع‌ترین و آسان‌ترین روش، استفاده از یک حافظه فلش است. در واقع تنها دلیلی که می‌تواند برای عدم استفاده از فلش وجود داشته باشد این است که سیستم مقصد از روی حافظه USB بوت نشود. پیشنهاد می‌کنیم در ابتدا یک حافظه فلش را برای این منظور انتخاب کرده و پیش بروید. اگر جواب نگرفتید یا با مشکل برخورد کردید، از CD یا DVD برای ساخت درایو راه‌انداز استفاده کنید.

درایو راه‌انداز چه میزان فضای خالی باید داشته باشد؟ پاسخ این پرسش ارتباط مستقیم با حجم نسخه لینوکس انتخابی شما دارد. آخرین نسخه‌های Mint و Ubuntu به ترتیب حدود 1.8GB و 1.5GB فضا نیاز دارند. بنابر‌این یک حافظه 2 گیگا‌بایتی برای آن‌ها کافی است. مطمین شوید که حافظه فلش شما حاوی اطلاعات مهمی نیست، زیرا در روند ایجاد و ساخت درایو راه‌انداز، اطلاعات موجود در آن از بین خواهند رفت.

ساخت و ایجاد درایو راه‌انداز

پس از دانلود فایل ISO برای نصب لینوکس، شما به یک ابزار نیاز دارید تا بوسیله آن، حافظه USB خود را تبدیل به یک درایو راه‌انداز نمایید. نرم‌افزار Rufus یکی از بهترین ابزار‌ها برای این منظور است. این برنامه رایگان و سریع بوده و استفاده از آن نیز بسیار ساده است. همچنین می‌توانید نسخه قابل حمل آن را دانلود کنید تا دیگر نیازی به نصب کردن هم نداشته باشید.

  • حافظه فلش خود را به کامپیوتر وصل کنید. سپس برنامه Rufus را اجرا کنید.
  • در قسمت Device که در بالای صفحه قرار دارد، می‌بایست حافظه فلش انتخاب شده باشد. در غیر این‌صورت بر روی آن کلیک کرده و فلش را انتخاب کنید.
  • در زیر قسمت “Format Options” و در مقابل گزینه “Create a bootable disk using” که باید تیک هم خورده باشد، بر روی آیکون دیسک کلیک کرده و به مسیری بروید که فایل ISO را در آن‌جا ذخیره کرده‌اید. بر روی فایل کلیک کرده و گزینه “Open” را انتخاب کنید.
  • در صورت تمایل می‌توانید نام درایو را در زیر قسمت “New volume label” به نام دلخواه خود تغییر دهید. این کار ضروری نیست. در پایان بر روی “Start” کلیک کنید. چند لحظه صبر کنید تا حافظه فلش شما فرمت شده و فایل ISO بر روی آن قرار بگیرد.

 

 

بوت کردن سیستم با درایو راه‌انداز

اکنون زمان آن رسیده است که به سراغ سیستم مقصد برویم. اینکه شرایط فعلی این سیستم به چه صورت است یا حتی سیستم مقصد پیش از این توسط یک بدافزار مورد حمله قرار گرفته است، اصلا اهمیتی ندارد. شما فقط می‌بایست این سیستم را با حافظه فلش خود، بوت کنید.

برای این منظور لازم است ابتدا وارد صفحه تنظیمات BIOS سیستم شده و ترتیب بوت شدن سیستم را تغییر دهید. در حالت پیش‌فرض، اولویت بوت شدن با هارد دیسک است، پس می‌بایست آن را عوض کرده و حافظه USB را بعنوان اولین رسانه در هنگام راه‌اندازی، معرفی نمایید. در برخی از سیستم‌ها نیازی به ورود به BIOS نیست و این امکان وجود دارد که با فشار دادن یک کلید در هنگام راه‌اندازی، مستقیما به منوی بوت سیستم وارد شوید و از آن‌جا، رسانه مورد نظر خود را انتخاب کنید تا کامپیوتر شما از روی آن راه‌اندازی شود. معمولا در سیستم‌های مختلف، کلید‌های متفاوتی برای این منظور استفاده می‌شود.

اگر نتوانستید بصورت مستقیم به منوی بوت دسترسی پیدا کنید، همانطور که اشاره شد باید از طریق صفحه تنظیمات BIOS، اولویت بوت شدن سیستم را مشخص نمایید. برای ورود به BIOS، پس از روشن کردن کامپیوتر و شنیدن صدای بوق سلامت سیستم، کلید F2، F9، F12 یا Delete را فشار دهید. این کلید از سیستمی به سیستم دیگر متفاوت خواهد بود.

پس از ورود به BIOS، منو مربوط به بوت را بیابید و مطمین شوید که “Flash Drive” یا “USB Drive” بعنوان اولین گزینه برای راه‌اندازی سیستم انتخاب شده است. سپس تنظیمات BIOS را ذخیره کرده و از آن خارج شوید (معمولا با فشردن کلید F10 می‌توانید این کار را انجام دهید).

لینوکس کافی است یا ویندوز را هم در کنار آن نگه داریم؟

همانطور که احتمالا می‌دانید، سیستم عامل لینوکس را می‌توان بدون نصب کردن بر روی سیستم و فقط از طریق بوت کردن با یک حافظه Flash، اجرا کرد. این روش، بهترین راه برای امتحان کردن نسخه‌های مختلف این سیستم عامل است. از آنجایی که این مقاله در مورد نصب لینوکس است، بنابراین این مطلب را فعلا کنار گذاشته و تمرکز خود را به موضوع اصلی معطوف می‌نماییم.

مهم‌ترین تصمیمی که در هنگام نصب لینوکس باید بگیرید این است که آیا می‌خواهید لینوکس و ویندوز را همزمان و در کنار هم داشته باشید که در اینصورت هر بار در هنگام راه‌اندازی، سیستم از شما می‌خواهد که سیستم عامل مورد نظر را انتخاب کنید. حالت دوم این است که تصمیم بگیرید فقط لینوکس را بر روی سیستم خود نصب کنید. در این حالت، هارد دیسک شما بصورت کامل فرمت شده و سیستم عامل لینوکس بر روی آن نصب می‌شود. حالت اول (نگه داشتن ویندوز و نصب لینوکس در کنار آن) معمولا زمانی انتخاب می‌‌شود که فضای خالی به اندازه کافی در هارد دیسک شما وجود داشته باشد، به گونه‌ای که سیستم به سادگی بتواند هر دو سیستم عامل را در خود جای داده و بدون مشکل اجرا کند. همچنین زمانی که شما بنا به هر دلیلی به سیستم عامل ویندوز خود نیاز داشته باشید نیز باید این حالت را انتخاب کنید.

دستورالعمل‌هایی که در ادامه توضیح خواهیم داد ممکن است در نسخه‌های مختلف لینوکس، اندکی با هم تفاوت داشته باشند. آنچه که در زیر مشاهده می‌کنید مربوط به مراحل نصب لینوکس Mint است.

  • سیستم را با حافظه فلش که پیش از این ایجاد کرده‌اید، بوت کنید.
  • بر روی گزینه “Install Linux” دو بار کلیک کنید.
  • تنظیمات مربوط به زبان، نصب نرم‌افزار‌های جانبی و مواردی از این قبیل را انجام دهید. حال زمان آن رسیده است که نحوه نصب لینوکس را مشخص کنید: نصب در کنار سیستم عامل فعلی یا پاک کردن هارد دیسک و نصب لینوکس.

 

 

پس از اینکه تصمیم خود را گرفتید و گزینه دلخواه خود را انتخاب کردید، با خیال راحت بنشینید و صبر کنید تا Linux کارش را به پایان برساند. مدت زمان نصب سیستم عامل لینوکس بسته به سرعت سیستم شما، متغیر خواهد بود.

نوشته آموزش نصب لینوکس به زبان ساده اولین بار در پدیدار شد.

۵ دلیل کشف شده برای اعتیاد کاربران به سیستم عامل لینوکس

/در , , , , , /توسط

شاید بخواهید علاوه بر استفاده از سیستم عامل‌های ویندوزی، یا حتی آخرین نسخه آن ویندوز ۱۰، سیستم عامل دیگری را روی سیستم خود نصب کنید، اما نصب دو سیستم عامل مقداری از کارایی کل سیستم‌تان را کم می‌کند پس باید به سراغ یکی از بهترین سیستم عامل‌ها بروید تا این کارایی در عین کم نشدن، زیاد هم بشود. که ما سیستم عامل آزاد لینوکس را معرفی می‌کنیم و در ادامه مقاله هم، تمام مزیت‌هایش را نسبت به سیستم عامل مک، از جمله امن بودن، رایگان بودن، جذاب تر بودن و .. را بررسی می کنیم، با ما همراه باشید.

 

همانطور که میدانید این سیستم عامل به صورت آزاد معرفی شده است و به هیچ شرکت خاصی هم وابسته نیست، و حتی متن باز است، و همیشه افراد ماجراجویی هستند که ویژگی های جدیدی را روی لینوکس اعمال می کنند و حتی مشکلات آن را بهبود می دهند.

سیستم عامل لینوکس

شاید بهترین و جالب ترین کار با این سیستم عامل این باشد که، شما می توانید قبل از نصب لینوکس آن را بچشید؛ به این صورت، در عین اینکه سیستم عامل مک شما روی سیستم تان نصب است، می توانید سیستم عامل لینوکس را به وسیله فلش USB و یا بالا آمدن دوگانه، راه اندازی کنید و محیط آن را ببینید؛ حتی می توانید که روی آن نرم افزارهای مختلفی را نصب و اجرا کنید؛ به این قابلیت خوب لینوکس، که یک سیستم عامل کامل را برای شما نصب می کند، نصب زنده یا Live Installation گفته می شود.

همانطور که گفته شد لینوکس به شرکت خاصی وابسته نیست، پس هر دانشگاه، شرکت و فردی می تواند روی آن تغییرات خاصی را ایجاد کند و به عنوان یک نسخه در بازار وارد کند و تا الان هم نسخه های زیادی از لینوکس عرضه شده است؛ در این بین نسخه ubuntu (اوبونتو) به عنوان محبوب‌ترین نسخه معرفی شده است، که برای افرادی که اطلاعات چندانی با این سیستم عامل ندارند بسیار مناسب است. پس برای شروع با این نسخه کار کنید و با همه امکانات خوب و ضعیف آن آشنا شوید تا بتوانید خود را برای کار با دیگر نسخه ها آماده کنید؛ با ما در بررسی ویژگی‌های اوبونتو همراه باشید.

 

اولین ویژگی: می‌توانید سیستم عامل قدیمی خود را نگه دارید.

سیستم عامل لینوکس

همان طور که بیان شد، شما می توانید برای نصب لینوکس، نسخه قدیمی سیستم عامل خود را هم نگه دارید و لازم نیست که ان را حذف کنید.

نسخه ابونتو را به راحتی می توانید از روی سایت‌های مختلف دانلود کنید  و با مراحل نصب آن هم به راحتی آشنا شوید، البته برای اینکه آن را  دانلود کنید باید یک دی وی دی یا یک فلش و یا هر وسیله ذخیره سازی دیگری که حداقل ۲ گیگابایت فضای آزاد داشته باشد، نیاز دارید، و بعد از ان مراحل انجام کار بسیار آسان است.

اگر شما از فلش یا  Dvdاستفاده کنید، می توانید سیستم عامل قبلی خود را هم حفظ کنید اما به اندازه کافی کارایی خوبی ندارد، و برای برخی عملیات‌های سیستمی با مشکل روبرو می شوید؛ بخاطر اینکه مثلا اگر از فلش استفاده کنید، باید برای سیستم مشخص کنید که ثبات ان فعال شده است.

دومین ویژگی: بالا آوردن و کار با آن بسیار آسان است.

سیستم عامل لینوکس

اوایل عرضه شدن لینوکس، کاربران برای نصب نرم افزارها با مشکلات پیچیده ای روبه رو بودند و همه کدک های این سیستم عامل را هم نمی‌توانستند پیاده کنند؛ شاید فقط  نسخه‌های اولیه این سیستم عامل برای حرفه‌ای‌های کامپیوتر مشقتی نداشت؛ اما در نسخه های جدید ان، مثل ابونتو می بینیم که این مشکل بسیار خوب رفع شده و به راحتی با کمک ابونتو می توانید که کدک های محبتوتان را انتخاب کنید و آن ها را دانلود کنید؛ علاوه بر اینکه در این نسخه قابلیت دانلود صوتی و تصویری آن هم قرار داده شده است. در بعضی از نسخه های پیشرفته تر می بینیم که اگر سیستم تان به وایفای متصل باشد، به طور خودکار به شبکه متصل می شود و کدک ها را دانلود می‌کند.

البته شما اگر به تازگی از محیط سیستم عامل های ویندوزی و مک دست کشیده اید و به این محیط آمده باشید، شاید برای اوایل، کار با محیط برایتان سردرگمی پیش بیاورد که این یک امر طبیعی است؛ شما به‌راحتی می‌توانید برای اینکه همه جزئیات این نسخه را بفهمید، فقط چند دقیقه وقت تان را در وب سایت های راهنما صرف کنید و اطلاعات خوبی درباره نصب راه اندازی و..ان بدست بیاورید.

سومین ویژگی: همه امکانات سیستم عامل ها در لینوکس هست.

سیستم عامل لینوکس

این نسخه، برای ۵۵ زبان دنیا عرضه شده است، و تمام اپلیکشین‌های دسکتاپ گنوم را پشتیبانی می‌کند و علاوه بر آن نرم افزارهای رایگانی را هم در خودش قرار داده است.

مثلا برای وب گردی، فایرفاکس، برای سرویس های ایمیل خود از نرم افزار تاندربرد استفاده کرده و برای بسته های نرم افزاری خود مثل واژه پرداز، تهیه پاورپوینتها و .. نرم افزار لایبرآفیس، و برای نسخه اوت لوک ویندوزی، نسخه Evolution تحت لینوکس را را تعبیه کرده است.

علاوه بر این نرم افزارهای رایگان، نرم افزارهای دیگری برای ویرایش تصویر مثل GIMP و یا Kodi برای مدیریت فایل های چند رسانه ای قرار داده است.

در کنار این‌ها می‌توان به نرم افزار های  معروف دیگری مثل Skipe، Plex ، Drop BOX، مدیا پلیر VLC، Google Chrome، اسلک، نرم افزار موسیقیایی اسپاتیفای، و برنامه های وبی مثل نسخه آنلاین مایکروسافت آفیس، و نسخه آنلاین Play Music گوگل را هم می توان نام برد.

اما اگر احیانا به یکی از نرم افزار های ویندوز نیاز داشتید که در لینوکس نبود، خیالتان راحت باشد چون که می توانید از نسخه‌های سازگاری که بین ویندوز و لینوکس وجود دارند استفاده کنید. در سایت Wine لیستی از نرم افزار های سازگار وجود دارند.

چهارمین ویژگی: بهترین امنیت با لینوکس.

سیستم عامل لینوکس

اکثر کاربرانی که می‌خواهند از سیستم خود به عنوان دسکتاپ استفاده کنند، به سراغ گزینه‌هایی مثل ویندوز و.. می‌روند و افراد کمی هستند که در کامپیوتر شخصی و رومیزی خودشان، از لینوکس استفاده کنند؛ اما افرادی هم هستند که مهم ترین اولویت‌شان در استفاده از کامپیوترهای شخصی، امنیت و جامعیت آن باشد؛ زیرا هکرهایی هستند که در صدد آسیب زدن به شرکت ها و افراد باشند.

در بین تمام سیستم عامل ها، لینوکس به خاطر اینکه به افراد، موسسات و دانشگاه ها اجازه می دهد که کدهایش را توسعه بدهند، اصلاح کنند، تغییر دهند، همیشه به عنوان یک سیستم عامل امن شناخته شده است و از ابتدا لینوکس بر پایه اهداف امنیتی طرح ریزی شده بود.

اما این نرم افزار جامع و مطمئن، باز هم با آسیب‌هایی رو به رو هست و می‌تواند مثل تمام نرم افزار و سیستم عامل‌ها با مشکلاتی هم رو به رو شود، اما نرم افزارهای خرابکار کمی وجود دارند که بتوانند روی این سیستم عامل اجرا شود و البته لینوکس اکثر آن ها را تشخیص می دهد و اجازه اجرا به آن‌ها نمی دهد؛ پس همچنان لینوکس تنها انتخاب برای کسانی است که امنیت اولیت اول آنهاست.

بهتر است بدانید که لینوکس در بین رقبایش آمار هنگ کمتری دارد و خیلی کم پیش می‌آید که با وجود اجرای چند نرم افزار، از میزان کارایی‌اش کم‌تر شود و یا حتی قفل کند؛ شاید این مزیت، جایگاه لینوکس را از بین بقیه سیستم عامل ها با مقدار زیادی بالاتر ببرد.

پنجمین ویژگی: دوستان پشتیبانی در لینوکس با شما هستند.

سیستم عامل لینوکس

شاید لینوکس تنها سیستم عامل وسوسه انگیز دنیا باشد، سیستم عاملی که همه امکاناتش را در عین امنیت، رایگان تامین در اختیارتان قرار می دهد، و حتی ویژگی متن بازی اش، آن را خواستنی تر می‌کند.

شما هر بار می توانید تغییرات جدید در نسخه های آن را مشاهده کنید و آن کدها را روی سیستم خود پیاده کنید تا با لینوکس در یک هیجان تمام نشدنی همراه باشید.

استفاده از لینوکس این خاصیت فوق تصور را دارد که همیشه افرادی از هر کجای دنیا هستند که بتوانند سیستم و نرم افزارهای شما را توسعه بدهند، و پشتیبانی کنند.

الان نرم افزارها و سیستم عامل هایی مشغول فعالیت هستند که بتوانند از ویژگی های خوب لینوکس از جمله توسعه نرم افزاری آن، استفاده کنند.

به نظر بهتراین است  که برای غرق شدن در نرم افزارهای توسعه یافته، از خود لینوکس شروع کنید.

برای امتحان کردن لینوکس، لازم نیست با ویندوز (یا Mac OS) خداحافظی کنید. اوبونتو می‌تواند بسیار آسان بر روی یک سیستم با بوت دوگانه یا حتی به طور مستقیم از روی یک فلش USB اجرا شود.

دیدگاه خود را در این باره با گویا آی تی در میان بگذارید و اگر از کاربران لینوکس هستید تجربیات ارزشمند خود را در باره این سیستم عامل در بخش نظرات بنویسید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

۶ توزیع لینوکس که در سال ۲۰۱۷ رشد بیشتری خواهند داشت

/در , , , , /توسط
لینوکس

لینوکس شاید سیستم عاملی باشد که افراد عادی زیاد با آن سروکار نداشته باشند، اما افراد حرفه‌ای خوب آن را می‌شناسند و از قابلیت‌های آن آگاهند. لینوکس توزیع‌های زیاد و مختلفی دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در زیر ۶ توزیع لینوکس را معرفی می‌کنیم که در سال ۲۰۱۷ رشد بیشتری خواهند داشت.

Antergos

Arch، لینوکس خوبیست، اما شاید برای همه کاربران ایده‌آل نباشد. برخی لینوکس‌ها مانند خانه تازه ساخته هستند و برخی هنوز ساخته نشده‌اند!

Anteros را می‌توان اوبونتوی Arch Linux دانست. Anteros خام بودن و هیجان انگیز بودن یک توزیع لینوکس را به شما می‌دهد، اما در عین حال شما را درگیر جزییات ریز و درشت Arch نمی‌کند. Antergos یک توزیع غلطکی است، یعنی آپدیت‌های جدید به سرعت برای عموم عرضه می‌شوند.

Antergos استفاده سهل و ساده‌ای دارد و تم‌ها، والپیپرها و آیکون‌هایی دارد که جذاب هستند. این لینوکس طراحی مینمالی داشته و سیستم شما را با نرم‌افزارهای زیاد شلوغ نمی‌کند.

KDE Neon

KDE Neon در سال ۲۰۱۶ عرضه شد، اما این چیزی از جذابیت آن کم نمی‌کند. KDE Neon بر اساس نسخه پایدار اوبونتو ۱۶.۰۴ LTS ساخته شده و آخرین نسخه KDE Plasma دسکتاپ را نیز دارد. اگر شما از اوبونتو و KDE خوشتان می‌آید، محال است که KDE Neon را دوست نداشته باشید!

در کل، سه نسخه از KDE Neon در دسترس است. نسخه User edition دارای آخرین نسخه پایدار KDE است، نسخه LTS user edition بر اساس Plasma 5.8 LTS ساخته شده و Developer edition که حاوی نسخه‌های نرم‌افزارهای در حال توسعه KDE است. Developer edition همچنین دارای فریم‌ورک، تولکیت و کتابخانه‌هایی برای توسعه است.

Fedora 26

فدورا ۲۶ در ماه ژوئن ۲۰۱۷ رونمایی می‌شود. هنوز زود است که بگوییم این نسخه چه چیزهایی برای ما به ارمغان می‌آورد، اما احتمالا شاهد GNOME 3.24، پایتان ۳.۶ و DNF 2 خواهیم بود.

Solus

Solus را نمی‌توان در این لیست قرار نداد. Solus خلاقانه‌ترین و مهمترین توزیع لینوکس است که در چند سال گذشته عرضه شده است و تقریبا همه چیز آن از ابتدا ساخته شده است. Solus لینوکسی مبتنی بر اوبونتو یا فدورا نیست که فقط برخی از ویژگی‌های آن فرق کرده باشد. Solus دسکتاپ خود و پکیج منیجر خود را دارد. البته نمی‌توان Solus را پایدارترین سیستم‌عامل دانست، اما رسیدن به این مرحله در این مدت زمان نیز کار بزرگیست.

Ubuntu Budgie

Ubuntu Budgie در پاییز سال گذشته میلادی به عنوان یکی از توزیع‌های اوبونتو معرفی شد و قرار است در هنگام معرفی اوبونتو ۱۷.۰۴ در آوریل ۲۰۱۷ معرفی شود.

Budgie دارای یک دسکتاپ تمیز بوده که تمام ویژگی‌های یک توزیع لینوکس مدرن را دارد. سایدبار Raven یکی از ویژگی‌های جالب این دسکتاپ است که به عنوان یک اکشن سنتر عمل می‌کند. به احتمال زیاد، قبل از رونمایی رسمی شاهد عرضه نسخه‌های آزمایشی این لینوکس جدید باشیم.

Ubuntu

بودن اوبونتو در این لیست تعجبی ندارد. اوبونتو ۱۷.۰۴ در ماه آوریل رونمایی می‌شود. گرچه در این نسخه نباید انتظار قابلیت‌های خیلی جدیدی را داشته باشیم، اما این نسخه باید بین جدید بودن و پایداری، تعادل برقرار کند.

نوشته ۶ توزیع لینوکس که در سال ۲۰۱۷ رشد بیشتری خواهند داشت اولین بار در پدیدار شد.

پشتیبانی برنامه تلگرام از سیستم‌عامل اندروید ۲٫۲، ۲٫۳ و ۳٫۰ متوقف شد

/در , , , , , , , , , , , , , /توسط

برنامه پیام‌رسانی محبوب واتس‌اپ، مدتی پیش به پشتیبانی از سیستم‌عامل اندروید ۲٫۱، اندروید ۲٫۲، آی‌او‌اس ۶ و ویندوز فون ۷ پایان داد. البته این موضوع، مدتی پیش در یک پست رسمی توسط تیم توسعه‌دهنده واتس‌اپ اعلام شده بود. حال، برنامه تلگرام نیز به تبعیت از این برنامه، دیگر از سیستم‌عامل اندروید ۲٫۲، اندروید ۲٫۳ و اندروید ۳٫۰ پشتیبانی نمی‌کند و برای استفاده از آن، باید از یک گوشی‌هوشمند یا تبلت اندرویدی مجهز به سیستم‌عامل اندروید ۴٫۰ یا بالاتر استفاده نمایید. برای جزئیات بیشتر در ادامه مطلب با گویا آی‌تی، همراه باشید.

همان‌طور که گفته شد، برنامه واتس‌اپ از سیستم‌عامل آی‌او‌اس ۶٫۰ نیز پشتیبانی نمی‌کند اما با وجود اینکه سیستم‌عامل آی‌او‌اس ۶٫۰ قدیمی شده است؛ برنامه تلگرام از این سیستم‌عامل هم‌چنان پشتیبانی خواهد کرد. پایان‌دادن به پشتیبانی از محصولات مجهز به سیستم‌عامل قدیمی، باعث می‌شود تا شرکت سازنده، قابلیت‌های بیشتری را برای دستگاه‌های اندرویدی یا مجهز به سیستم‌عامل آی‌او‌اس عرضه نمایند و این موضوع به سخت‌افزار قدرت‌مند دستگاه‌های جدید نیاز دارد.

با این‌حال، کاربرانی‌که سیستم‌عامل گوشی‌هوشمند یا تبلت آن‌ها دیگر توسط برنامه تلگرام پشتیبانی نمی‌شود، می‌توانند هم‌چنان با استفاده از نسخه تحت وب برنامه تلگرام از این برنامه پیام‌رسان محبوب استفاده نمایند که احتمالاً در بسیاری از مرورگرها کار خواهد کرد. البته در صورتی‌که به یک رایانه مجهز به سیستم‌عامل ویندوز، مک یا لینوکس دسترسی داشته باشید؛ امکان استفاده از برنامه توسعه‌ داده شده برای سیستم‌عامل رایانه شما وجود دارد.

جالب است که بدانید نزدیک به ۱٫۴ درصد از دستگاه‌های مجهز به سیستم‌عامل اندروید، از نسخه ۲٫۲، ۲٫۳ و ۳٫۰ سیستم‌عامل اندروید استفاده می‌کنند که نزدیک به ۱۹ میلیون و ۶۰۰ هزار دستگاه را شامل می‌شود. برای اطلاع، نزدیک به ۱۰۰ میلیون کاربر از برنامه تلگرام استفاده می‌کنند و این رقم برای برنامه واتس‌اپ، نزدیک به یک میلیارد است.

به همین جهت، با توجه به اینکه برنامه واتس‌اپ تعداد کم‌تری از نسخه‌های سیستم‌عامل اندروید را دیگر پشتیبانی نمی‌کند؛ برخلاف برنامه تلگرام که دیگر از اندروید ۲٫۲، ۲٫۳ و ۳٫۰ پشتیبانی نخواهد کرد و هم‌چنین با درنظر گرفتن تعداد کاربران برنامه واتس‌اپ و مقایسه آن با تعداد کاربران برنامه تلگرام، انتظار می‌رود که این تغییرات، تعداد کاربر بیشتری را در مقایسه با تلگرام، از برنامه واتس‌اپ جدا نماید.

منبع: Neowin