نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس

اگر بخواهید که سیستم‌عاملی دیگری بر روی کامپیوتر لینوکسی خود داشته باشید، می‌توانید از بوت دوگانه استفاده کنید. البته امکان استفاده از یک ماشین مجازی نیز وجود دارد. حال اگر روش دوم را انتخاب کنید چه؟ از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنید؟ در این مطلب به آموزش نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس می‌پردازیم.

ماشین مجازی در مقابل بوت دوگانه

دو راه جهت اجرای دو سیستم‌عامل بر روی یک کامپیوتر وجود دارند: بوت دوگانه و ماشین مجازی. بوت دوگانه خوب است، اما معایب خودش را نیز دارد. به‌عنوان مثال، می‌توانید دو یا چند نسخه لینوکس (شاید Linux Mint یا Ubuntu) را بر روی رایانه خود نصب کنید. به هر حال، همگان از این روش چندان راضی نیستند. مواردی همچون ریبوت کردن کامپیوتر می‌توانند به تجربه شما آسیب برساند.

فرایند ریستارت، انتخاب سیستم‌عاملی متفاوت در صفحه بوت‌لودر GRUB و سپس بوت کردن، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. چنین مسائلی بیشتر در هنگامی رخ می‌دهند که لینوکس را در کنار ویندوز نصب کرده باشید. در کامپیوترهای کندتر، شاید فرایند بالا حدود 5 الی 10 دقیقه زمان ببرد. اگر هم آنتی ویروس شما در مرحله بوت نیز فعالیت داشته باشد، آنگاه باید بیشتر صبر کنید. در هر صورت، اجرای سیستم‌عامل ثانویه با استفاده از یک ماشین مجازی، می‌تواند این مشکلات را برطرف سازد.

این مطلب را نیز بخوانید: تفاوت بین لینوکس و یونیکس شامل چه مواردی می‌شود؟

ماشین مجازی چیست؟

پیش از شروع نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس خود، باید با ماشین مجازی بیشتر آشنا شوید. ماشین‌های مجازی (VMs)، اپلیکیشن‌هایی هستند که یک محیط نرم‌افزاری را در داخل سیستم‌عاملی دیگر، ایجاد می‌کنند. در داخل این محیط نرم‌افزاری نیز می‌توانید یک سیستم‌عامل دیگر را نصب کنید. سیستم‌عامل اصلی را “host OS” و سیستم‌عامل ثانویه را “guest OS” می‌نامند. علاوه بر این، این مجازی‌سازی (virtualization) می‌تواند به کمک سخت‌افزارهای اختصاصی، تعدیل شود.

شیوه فعال کردن مجازی‌سازی در کامپیوتر

شاید سیستم‌عامل دوم شما بدون استفاده از مجازی‌سازی سخت‌افزاری نیز کار کند، اما در صورت وجود این گزینه، قطعا استفاده از آن، ارزشش را خواهد داشت. مخصوصا به این دلیل که بدین ترتیب، میزان استفاده از منابع رایانه شما کاهش می‌یابد. جهت بررسی اینکه آیا کامپیوتر شما از مجازی‌سازی پشتیبانی می‌کند یا خیر، باید در لینوکس خود، یک Terminal را باز کرده و سپس دستور زیر را در آن وارد کنید:

lscpu

به دنبال واژه “Virtualization” بگردید. نوع مجازی‌سازی مورد پشتیبانی توسط پردازنده رایانه شما، لیست خواهد شد. باید یکی از گزینه‌های VT-x ،VT-d و یا AMD-V را مشاهده کنید.

جهت فعال کردن مجازی‌سازی سخت‌افزاری، باید کامپیوتر خود را ریستارت کرده تا به BIOS/UEFI دسترسی پیدا کنید. شیوه دسترسی به این منو نیز به سیستم شما بستگی دارد. معمولا باید پس از ریستارت شدن رایانه، کلیدهای “Del” و یا “F2” را فشار دهید. در BIOS باید صفحه “Advanced” را پیدا کرده و سپس به دنبال یکی از موارد زیر بگردید:

  • Virtualization
  • VT-x (اینتل. کامپیوترهای قدیمی‌تر، از VT-d برخوردار هستند)
  • AMD-V (پردازنده‌های AMD)

در BIOS‌های قدیمی می‌توانید فقط از صفحه‌کلید استفاده کنید. این در حالی است که در UEFI‌ها، امکان استفاده از موس نیز فراهم است. پس از فعال کردن مجازی‌سازی، باید کلید “F10” را جهت ذخیره‌سازی و خروج، فشار دهید.

در ادامه، رایانه شما ریبوت می‌شود.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

ابزارهای ماشین مجازی برای لینوکس

در ادامه فرایند نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس ، به معرفی اپلیکیشن ماشین مجازی می‌پردازیم.

VirtualBox

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VirtualBox یک ماشین مجازی همه‌کاره است. در این ابزار می‌توانید تقریبا تمامی سیستم‌عامل‌ها را شبیه‌سازی کنید (البته به غیر از گزینه‌های مبتنی بر پردازنده‌های ARM). این ابزار در حین مجازی‌سازی، می‌تواند از سخت‌افزار و نرم‌افزار شما نیز به‌صورت بهینه استفاده کند و همچنین ماشین‌های مجازی را به‌عنوان دیسک ایمیج‌ها، ذخیره کند. بدین ترتیب، تهیه پشتیبان از آن‌ها و یا مهاجرت به کامپیوتر و سایر اپلیکیشن‌های ماشین مجازی، آسان‌تر می‌شود. VirtualBox مخصوصا در زمینه اجرای توزیع‌های 32 و 64 بیتی لینوکس و ویندوز، عملکرد خوبی دارد. همچنین امکان اجرای macOS در این اپلیکیشن نیز فراهم است.

QEMU

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

اگر قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را به‌عنوان ماشین مجازی لینوکس خود دارید، آنگاه QEMU بهترین گزینه است. این ابزار برای شبیه‌سازی اندروید، Raspberry و یا سیستم‌عامل‌های غیر Linux RISC نیز مناسب است. البته QEMU کمی هم چالش‌برانگیز است، زیرا به جای رابط کاربری موس محور، بر خطوط دستوری تکیه دارد. جهت صرفه‌جویی در وقت، برخی از سیستم‌عامل‌ها توسط خود QEMU قابل دانلود هستند.

نام کامل QEMU نیز “Quick Emulator” است. این ابزار در اصل یک محیط گسترده‌تر بوده که در آن می‌توانید به مدیریت مجازی‌سازی سخت‌افزاری بپردازید. با استفاده از دستور زیر می‌توانید QEMU را نصب کنید:

sudo apt install qemu qemu-kvm libvirt-bin

همان‌طور که بدان اشاره شد، رابط کاربری دستوری Terminal، جهت اجرای QEMU مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قضیه می‌تواند برای کاربران جدید لینوکس، کمی سخت باشد، اما خوشبختانه راه‌حل‌هایی هم در این زمینه وجود دارند. نسخه‌های زیر، یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را نیز شامل می‌شوند، بنابراین بدون تایپ کردن دستورات نیز می‌توانید یک مجازی‌ساز لینوکس را اجرا کنید:

  • QtEmu
  • AQEMU
  • JavaQemu

این پروژه‌ها هنوز در حال توسعه هستند. جهت دریافت بهترین نتیجه، QtEmu را امتحان کنید.

VMware Workstation Player

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VMware با هزاران مشتری شرکتی، در زمینه مجازی‌سازی دسکتاپ و سرور، پیشتاز است. خوشبختانه نسخه رایگان این اپلیکیشن نیز منتشر شده است. این ابزار از تمامی سیستم‌عامل‌های مهم لینوکس و بیش از 200 سیستم‌عامل دیگر، پشتیبانی می‌کند. VMware Workstation Player یک راه‌کار هوشمندانه است. البته برخلاف QEMU، اپلیکیشن VMware Workstation Player نمی‌تواند سیستم‌عامل‌های مبتنی بر ARM را اجرا کند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم؟

کدام نسخه از لینوکس، بهترین کارایی را در یک ماشین مجازی دارد؟

پس از انتخاب ماشین مجازی موردنظر خود، وقت آن فرا رسیده که سیستم‌عامل موردنظر خود جهت نصب بر روی آن را انتخاب کنید. به‌عنوان نمونه، می‌توانید به‌راحتی سیستم‌عامل ویندوز را بر روی VirtualBox و VMware، اجرا کنید. متقابلا، QEMU نیز جهت اجرای سیستم‌عامل‌های ARM محور همانند Raspberry Pi و اندروید، طراحی شده است. این در حالی است که سیستم‌عاملی سبک همانند Lubuntu، می‌تواند بر روی تمامی ماشین‌های مجازی اشاره شده در این مقاله، اجرا شود.

اما اگر قصد اجرای تمامی این ماشین‌های مجازی را داشته باشید چه؟ خوشبختانه این نرم‌افزارها با یکدیگر سازگاری بالایی دارند. شما می‌توانید یک فایل VDI را از VirtualBox به یک ماشین دیگر، وارد کنید. همچنین می‌توانید یک VMware VMDK را به یک فایل خواندنی IMG برای QEMU، تبدیل کنید. بنابراین، فارغ از گزینه‌ مورد استفاده شما، می‌توانید ماشین مجازی‌سازی خود را به دستگاه‌های دیگر نیز انتقال دهید.

از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنیم؟

در بالا، نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس را مورد بحث قرار دادیم. همچنین سه گزینه را نیز به شما معرفی کردیم. حال باید کدام را انتخاب کنید؟

خب، این موضوع به این آسانی‌ها هم نیست. اگر به دنبال مجازی‌سازی آسان، سرراست و متن-باز بوده، آنگاه باید VirtualBox را انتخاب کنید. اگر هم متن-باز بودن یک اپلیکیشن برای شما مهم نیست، آنگاه شاید VMware بتواند گزینه بهتری برای شما باشد، مخصوصا بر روی کامپیوترهای جدیدتر. اگر هم قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را بر روی لینوکس خود دارید، آنگاه انتخاب شما باید QEMU باشد. اگر چندان حوصله کار با Terminal را ندارید، آنگاه بهتر است که از یک رابط کاربری گرافیکی استفاده کنید.

نوشته نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس

اگر بخواهید که سیستم‌عاملی دیگری بر روی کامپیوتر لینوکسی خود داشته باشید، می‌توانید از بوت دوگانه استفاده کنید. البته امکان استفاده از یک ماشین مجازی نیز وجود دارد. حال اگر روش دوم را انتخاب کنید چه؟ از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنید؟ در این مطلب به آموزش نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس می‌پردازیم.

ماشین مجازی در مقابل بوت دوگانه

دو راه جهت اجرای دو سیستم‌عامل بر روی یک کامپیوتر وجود دارند: بوت دوگانه و ماشین مجازی. بوت دوگانه خوب است، اما معایب خودش را نیز دارد. به‌عنوان مثال، می‌توانید دو یا چند نسخه لینوکس (شاید Linux Mint یا Ubuntu) را بر روی رایانه خود نصب کنید. به هر حال، همگان از این روش چندان راضی نیستند. مواردی همچون ریبوت کردن کامپیوتر می‌توانند به تجربه شما آسیب برساند.

فرایند ریستارت، انتخاب سیستم‌عاملی متفاوت در صفحه بوت‌لودر GRUB و سپس بوت کردن، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. چنین مسائلی بیشتر در هنگامی رخ می‌دهند که لینوکس را در کنار ویندوز نصب کرده باشید. در کامپیوترهای کندتر، شاید فرایند بالا حدود 5 الی 10 دقیقه زمان ببرد. اگر هم آنتی ویروس شما در مرحله بوت نیز فعالیت داشته باشد، آنگاه باید بیشتر صبر کنید. در هر صورت، اجرای سیستم‌عامل ثانویه با استفاده از یک ماشین مجازی، می‌تواند این مشکلات را برطرف سازد.

این مطلب را نیز بخوانید: تفاوت بین لینوکس و یونیکس شامل چه مواردی می‌شود؟

ماشین مجازی چیست؟

پیش از شروع نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس خود، باید با ماشین مجازی بیشتر آشنا شوید. ماشین‌های مجازی (VMs)، اپلیکیشن‌هایی هستند که یک محیط نرم‌افزاری را در داخل سیستم‌عاملی دیگر، ایجاد می‌کنند. در داخل این محیط نرم‌افزاری نیز می‌توانید یک سیستم‌عامل دیگر را نصب کنید. سیستم‌عامل اصلی را “host OS” و سیستم‌عامل ثانویه را “guest OS” می‌نامند. علاوه بر این، این مجازی‌سازی (virtualization) می‌تواند به کمک سخت‌افزارهای اختصاصی، تعدیل شود.

شیوه فعال کردن مجازی‌سازی در کامپیوتر

شاید سیستم‌عامل دوم شما بدون استفاده از مجازی‌سازی سخت‌افزاری نیز کار کند، اما در صورت وجود این گزینه، قطعا استفاده از آن، ارزشش را خواهد داشت. مخصوصا به این دلیل که بدین ترتیب، میزان استفاده از منابع رایانه شما کاهش می‌یابد. جهت بررسی اینکه آیا کامپیوتر شما از مجازی‌سازی پشتیبانی می‌کند یا خیر، باید در لینوکس خود، یک Terminal را باز کرده و سپس دستور زیر را در آن وارد کنید:

lscpu

به دنبال واژه “Virtualization” بگردید. نوع مجازی‌سازی مورد پشتیبانی توسط پردازنده رایانه شما، لیست خواهد شد. باید یکی از گزینه‌های VT-x ،VT-d و یا AMD-V را مشاهده کنید.

جهت فعال کردن مجازی‌سازی سخت‌افزاری، باید کامپیوتر خود را ریستارت کرده تا به BIOS/UEFI دسترسی پیدا کنید. شیوه دسترسی به این منو نیز به سیستم شما بستگی دارد. معمولا باید پس از ریستارت شدن رایانه، کلیدهای “Del” و یا “F2” را فشار دهید. در BIOS باید صفحه “Advanced” را پیدا کرده و سپس به دنبال یکی از موارد زیر بگردید:

  • Virtualization
  • VT-x (اینتل. کامپیوترهای قدیمی‌تر، از VT-d برخوردار هستند)
  • AMD-V (پردازنده‌های AMD)

در BIOS‌های قدیمی می‌توانید فقط از صفحه‌کلید استفاده کنید. این در حالی است که در UEFI‌ها، امکان استفاده از موس نیز فراهم است. پس از فعال کردن مجازی‌سازی، باید کلید “F10” را جهت ذخیره‌سازی و خروج، فشار دهید.

در ادامه، رایانه شما ریبوت می‌شود.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

ابزارهای ماشین مجازی برای لینوکس

در ادامه فرایند نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس ، به معرفی اپلیکیشن ماشین مجازی می‌پردازیم.

VirtualBox

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VirtualBox یک ماشین مجازی همه‌کاره است. در این ابزار می‌توانید تقریبا تمامی سیستم‌عامل‌ها را شبیه‌سازی کنید (البته به غیر از گزینه‌های مبتنی بر پردازنده‌های ARM). این ابزار در حین مجازی‌سازی، می‌تواند از سخت‌افزار و نرم‌افزار شما نیز به‌صورت بهینه استفاده کند و همچنین ماشین‌های مجازی را به‌عنوان دیسک ایمیج‌ها، ذخیره کند. بدین ترتیب، تهیه پشتیبان از آن‌ها و یا مهاجرت به کامپیوتر و سایر اپلیکیشن‌های ماشین مجازی، آسان‌تر می‌شود. VirtualBox مخصوصا در زمینه اجرای توزیع‌های 32 و 64 بیتی لینوکس و ویندوز، عملکرد خوبی دارد. همچنین امکان اجرای macOS در این اپلیکیشن نیز فراهم است.

QEMU

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

اگر قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را به‌عنوان ماشین مجازی لینوکس خود دارید، آنگاه QEMU بهترین گزینه است. این ابزار برای شبیه‌سازی اندروید، Raspberry و یا سیستم‌عامل‌های غیر Linux RISC نیز مناسب است. البته QEMU کمی هم چالش‌برانگیز است، زیرا به جای رابط کاربری موس محور، بر خطوط دستوری تکیه دارد. جهت صرفه‌جویی در وقت، برخی از سیستم‌عامل‌ها توسط خود QEMU قابل دانلود هستند.

نام کامل QEMU نیز “Quick Emulator” است. این ابزار در اصل یک محیط گسترده‌تر بوده که در آن می‌توانید به مدیریت مجازی‌سازی سخت‌افزاری بپردازید. با استفاده از دستور زیر می‌توانید QEMU را نصب کنید:

sudo apt install qemu qemu-kvm libvirt-bin

همان‌طور که بدان اشاره شد، رابط کاربری دستوری Terminal، جهت اجرای QEMU مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قضیه می‌تواند برای کاربران جدید لینوکس، کمی سخت باشد، اما خوشبختانه راه‌حل‌هایی هم در این زمینه وجود دارند. نسخه‌های زیر، یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را نیز شامل می‌شوند، بنابراین بدون تایپ کردن دستورات نیز می‌توانید یک مجازی‌ساز لینوکس را اجرا کنید:

  • QtEmu
  • AQEMU
  • JavaQemu

این پروژه‌ها هنوز در حال توسعه هستند. جهت دریافت بهترین نتیجه، QtEmu را امتحان کنید.

VMware Workstation Player

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VMware با هزاران مشتری شرکتی، در زمینه مجازی‌سازی دسکتاپ و سرور، پیشتاز است. خوشبختانه نسخه رایگان این اپلیکیشن نیز منتشر شده است. این ابزار از تمامی سیستم‌عامل‌های مهم لینوکس و بیش از 200 سیستم‌عامل دیگر، پشتیبانی می‌کند. VMware Workstation Player یک راه‌کار هوشمندانه است. البته برخلاف QEMU، اپلیکیشن VMware Workstation Player نمی‌تواند سیستم‌عامل‌های مبتنی بر ARM را اجرا کند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم؟

کدام نسخه از لینوکس، بهترین کارایی را در یک ماشین مجازی دارد؟

پس از انتخاب ماشین مجازی موردنظر خود، وقت آن فرا رسیده که سیستم‌عامل موردنظر خود جهت نصب بر روی آن را انتخاب کنید. به‌عنوان نمونه، می‌توانید به‌راحتی سیستم‌عامل ویندوز را بر روی VirtualBox و VMware، اجرا کنید. متقابلا، QEMU نیز جهت اجرای سیستم‌عامل‌های ARM محور همانند Raspberry Pi و اندروید، طراحی شده است. این در حالی است که سیستم‌عاملی سبک همانند Lubuntu، می‌تواند بر روی تمامی ماشین‌های مجازی اشاره شده در این مقاله، اجرا شود.

اما اگر قصد اجرای تمامی این ماشین‌های مجازی را داشته باشید چه؟ خوشبختانه این نرم‌افزارها با یکدیگر سازگاری بالایی دارند. شما می‌توانید یک فایل VDI را از VirtualBox به یک ماشین دیگر، وارد کنید. همچنین می‌توانید یک VMware VMDK را به یک فایل خواندنی IMG برای QEMU، تبدیل کنید. بنابراین، فارغ از گزینه‌ مورد استفاده شما، می‌توانید ماشین مجازی‌سازی خود را به دستگاه‌های دیگر نیز انتقال دهید.

از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنیم؟

در بالا، نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس را مورد بحث قرار دادیم. همچنین سه گزینه را نیز به شما معرفی کردیم. حال باید کدام را انتخاب کنید؟

خب، این موضوع به این آسانی‌ها هم نیست. اگر به دنبال مجازی‌سازی آسان، سرراست و متن-باز بوده، آنگاه باید VirtualBox را انتخاب کنید. اگر هم متن-باز بودن یک اپلیکیشن برای شما مهم نیست، آنگاه شاید VMware بتواند گزینه بهتری برای شما باشد، مخصوصا بر روی کامپیوترهای جدیدتر. اگر هم قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را بر روی لینوکس خود دارید، آنگاه انتخاب شما باید QEMU باشد. اگر چندان حوصله کار با Terminal را ندارید، آنگاه بهتر است که از یک رابط کاربری گرافیکی استفاده کنید.

نوشته نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس

اگر بخواهید که سیستم‌عاملی دیگری بر روی کامپیوتر لینوکسی خود داشته باشید، می‌توانید از بوت دوگانه استفاده کنید. البته امکان استفاده از یک ماشین مجازی نیز وجود دارد. حال اگر روش دوم را انتخاب کنید چه؟ از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنید؟ در این مطلب به آموزش نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس می‌پردازیم.

ماشین مجازی در مقابل بوت دوگانه

دو راه جهت اجرای دو سیستم‌عامل بر روی یک کامپیوتر وجود دارند: بوت دوگانه و ماشین مجازی. بوت دوگانه خوب است، اما معایب خودش را نیز دارد. به‌عنوان مثال، می‌توانید دو یا چند نسخه لینوکس (شاید Linux Mint یا Ubuntu) را بر روی رایانه خود نصب کنید. به هر حال، همگان از این روش چندان راضی نیستند. مواردی همچون ریبوت کردن کامپیوتر می‌توانند به تجربه شما آسیب برساند.

فرایند ریستارت، انتخاب سیستم‌عاملی متفاوت در صفحه بوت‌لودر GRUB و سپس بوت کردن، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. چنین مسائلی بیشتر در هنگامی رخ می‌دهند که لینوکس را در کنار ویندوز نصب کرده باشید. در کامپیوترهای کندتر، شاید فرایند بالا حدود 5 الی 10 دقیقه زمان ببرد. اگر هم آنتی ویروس شما در مرحله بوت نیز فعالیت داشته باشد، آنگاه باید بیشتر صبر کنید. در هر صورت، اجرای سیستم‌عامل ثانویه با استفاده از یک ماشین مجازی، می‌تواند این مشکلات را برطرف سازد.

این مطلب را نیز بخوانید: تفاوت بین لینوکس و یونیکس شامل چه مواردی می‌شود؟

ماشین مجازی چیست؟

پیش از شروع نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس خود، باید با ماشین مجازی بیشتر آشنا شوید. ماشین‌های مجازی (VMs)، اپلیکیشن‌هایی هستند که یک محیط نرم‌افزاری را در داخل سیستم‌عاملی دیگر، ایجاد می‌کنند. در داخل این محیط نرم‌افزاری نیز می‌توانید یک سیستم‌عامل دیگر را نصب کنید. سیستم‌عامل اصلی را “host OS” و سیستم‌عامل ثانویه را “guest OS” می‌نامند. علاوه بر این، این مجازی‌سازی (virtualization) می‌تواند به کمک سخت‌افزارهای اختصاصی، تعدیل شود.

شیوه فعال کردن مجازی‌سازی در کامپیوتر

شاید سیستم‌عامل دوم شما بدون استفاده از مجازی‌سازی سخت‌افزاری نیز کار کند، اما در صورت وجود این گزینه، قطعا استفاده از آن، ارزشش را خواهد داشت. مخصوصا به این دلیل که بدین ترتیب، میزان استفاده از منابع رایانه شما کاهش می‌یابد. جهت بررسی اینکه آیا کامپیوتر شما از مجازی‌سازی پشتیبانی می‌کند یا خیر، باید در لینوکس خود، یک Terminal را باز کرده و سپس دستور زیر را در آن وارد کنید:

lscpu

به دنبال واژه “Virtualization” بگردید. نوع مجازی‌سازی مورد پشتیبانی توسط پردازنده رایانه شما، لیست خواهد شد. باید یکی از گزینه‌های VT-x ،VT-d و یا AMD-V را مشاهده کنید.

جهت فعال کردن مجازی‌سازی سخت‌افزاری، باید کامپیوتر خود را ریستارت کرده تا به BIOS/UEFI دسترسی پیدا کنید. شیوه دسترسی به این منو نیز به سیستم شما بستگی دارد. معمولا باید پس از ریستارت شدن رایانه، کلیدهای “Del” و یا “F2” را فشار دهید. در BIOS باید صفحه “Advanced” را پیدا کرده و سپس به دنبال یکی از موارد زیر بگردید:

  • Virtualization
  • VT-x (اینتل. کامپیوترهای قدیمی‌تر، از VT-d برخوردار هستند)
  • AMD-V (پردازنده‌های AMD)

در BIOS‌های قدیمی می‌توانید فقط از صفحه‌کلید استفاده کنید. این در حالی است که در UEFI‌ها، امکان استفاده از موس نیز فراهم است. پس از فعال کردن مجازی‌سازی، باید کلید “F10” را جهت ذخیره‌سازی و خروج، فشار دهید.

در ادامه، رایانه شما ریبوت می‌شود.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

ابزارهای ماشین مجازی برای لینوکس

در ادامه فرایند نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس ، به معرفی اپلیکیشن ماشین مجازی می‌پردازیم.

VirtualBox

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VirtualBox یک ماشین مجازی همه‌کاره است. در این ابزار می‌توانید تقریبا تمامی سیستم‌عامل‌ها را شبیه‌سازی کنید (البته به غیر از گزینه‌های مبتنی بر پردازنده‌های ARM). این ابزار در حین مجازی‌سازی، می‌تواند از سخت‌افزار و نرم‌افزار شما نیز به‌صورت بهینه استفاده کند و همچنین ماشین‌های مجازی را به‌عنوان دیسک ایمیج‌ها، ذخیره کند. بدین ترتیب، تهیه پشتیبان از آن‌ها و یا مهاجرت به کامپیوتر و سایر اپلیکیشن‌های ماشین مجازی، آسان‌تر می‌شود. VirtualBox مخصوصا در زمینه اجرای توزیع‌های 32 و 64 بیتی لینوکس و ویندوز، عملکرد خوبی دارد. همچنین امکان اجرای macOS در این اپلیکیشن نیز فراهم است.

QEMU

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

اگر قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را به‌عنوان ماشین مجازی لینوکس خود دارید، آنگاه QEMU بهترین گزینه است. این ابزار برای شبیه‌سازی اندروید، Raspberry و یا سیستم‌عامل‌های غیر Linux RISC نیز مناسب است. البته QEMU کمی هم چالش‌برانگیز است، زیرا به جای رابط کاربری موس محور، بر خطوط دستوری تکیه دارد. جهت صرفه‌جویی در وقت، برخی از سیستم‌عامل‌ها توسط خود QEMU قابل دانلود هستند.

نام کامل QEMU نیز “Quick Emulator” است. این ابزار در اصل یک محیط گسترده‌تر بوده که در آن می‌توانید به مدیریت مجازی‌سازی سخت‌افزاری بپردازید. با استفاده از دستور زیر می‌توانید QEMU را نصب کنید:

sudo apt install qemu qemu-kvm libvirt-bin

همان‌طور که بدان اشاره شد، رابط کاربری دستوری Terminal، جهت اجرای QEMU مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قضیه می‌تواند برای کاربران جدید لینوکس، کمی سخت باشد، اما خوشبختانه راه‌حل‌هایی هم در این زمینه وجود دارند. نسخه‌های زیر، یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را نیز شامل می‌شوند، بنابراین بدون تایپ کردن دستورات نیز می‌توانید یک مجازی‌ساز لینوکس را اجرا کنید:

  • QtEmu
  • AQEMU
  • JavaQemu

این پروژه‌ها هنوز در حال توسعه هستند. جهت دریافت بهترین نتیجه، QtEmu را امتحان کنید.

VMware Workstation Player

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VMware با هزاران مشتری شرکتی، در زمینه مجازی‌سازی دسکتاپ و سرور، پیشتاز است. خوشبختانه نسخه رایگان این اپلیکیشن نیز منتشر شده است. این ابزار از تمامی سیستم‌عامل‌های مهم لینوکس و بیش از 200 سیستم‌عامل دیگر، پشتیبانی می‌کند. VMware Workstation Player یک راه‌کار هوشمندانه است. البته برخلاف QEMU، اپلیکیشن VMware Workstation Player نمی‌تواند سیستم‌عامل‌های مبتنی بر ARM را اجرا کند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم؟

کدام نسخه از لینوکس، بهترین کارایی را در یک ماشین مجازی دارد؟

پس از انتخاب ماشین مجازی موردنظر خود، وقت آن فرا رسیده که سیستم‌عامل موردنظر خود جهت نصب بر روی آن را انتخاب کنید. به‌عنوان نمونه، می‌توانید به‌راحتی سیستم‌عامل ویندوز را بر روی VirtualBox و VMware، اجرا کنید. متقابلا، QEMU نیز جهت اجرای سیستم‌عامل‌های ARM محور همانند Raspberry Pi و اندروید، طراحی شده است. این در حالی است که سیستم‌عاملی سبک همانند Lubuntu، می‌تواند بر روی تمامی ماشین‌های مجازی اشاره شده در این مقاله، اجرا شود.

اما اگر قصد اجرای تمامی این ماشین‌های مجازی را داشته باشید چه؟ خوشبختانه این نرم‌افزارها با یکدیگر سازگاری بالایی دارند. شما می‌توانید یک فایل VDI را از VirtualBox به یک ماشین دیگر، وارد کنید. همچنین می‌توانید یک VMware VMDK را به یک فایل خواندنی IMG برای QEMU، تبدیل کنید. بنابراین، فارغ از گزینه‌ مورد استفاده شما، می‌توانید ماشین مجازی‌سازی خود را به دستگاه‌های دیگر نیز انتقال دهید.

از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنیم؟

در بالا، نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس را مورد بحث قرار دادیم. همچنین سه گزینه را نیز به شما معرفی کردیم. حال باید کدام را انتخاب کنید؟

خب، این موضوع به این آسانی‌ها هم نیست. اگر به دنبال مجازی‌سازی آسان، سرراست و متن-باز بوده، آنگاه باید VirtualBox را انتخاب کنید. اگر هم متن-باز بودن یک اپلیکیشن برای شما مهم نیست، آنگاه شاید VMware بتواند گزینه بهتری برای شما باشد، مخصوصا بر روی کامپیوترهای جدیدتر. اگر هم قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را بر روی لینوکس خود دارید، آنگاه انتخاب شما باید QEMU باشد. اگر چندان حوصله کار با Terminal را ندارید، آنگاه بهتر است که از یک رابط کاربری گرافیکی استفاده کنید.

نوشته نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس

اگر بخواهید که سیستم‌عاملی دیگری بر روی کامپیوتر لینوکسی خود داشته باشید، می‌توانید از بوت دوگانه استفاده کنید. البته امکان استفاده از یک ماشین مجازی نیز وجود دارد. حال اگر روش دوم را انتخاب کنید چه؟ از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنید؟ در این مطلب به آموزش نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس می‌پردازیم.

ماشین مجازی در مقابل بوت دوگانه

دو راه جهت اجرای دو سیستم‌عامل بر روی یک کامپیوتر وجود دارند: بوت دوگانه و ماشین مجازی. بوت دوگانه خوب است، اما معایب خودش را نیز دارد. به‌عنوان مثال، می‌توانید دو یا چند نسخه لینوکس (شاید Linux Mint یا Ubuntu) را بر روی رایانه خود نصب کنید. به هر حال، همگان از این روش چندان راضی نیستند. مواردی همچون ریبوت کردن کامپیوتر می‌توانند به تجربه شما آسیب برساند.

فرایند ریستارت، انتخاب سیستم‌عاملی متفاوت در صفحه بوت‌لودر GRUB و سپس بوت کردن، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. چنین مسائلی بیشتر در هنگامی رخ می‌دهند که لینوکس را در کنار ویندوز نصب کرده باشید. در کامپیوترهای کندتر، شاید فرایند بالا حدود 5 الی 10 دقیقه زمان ببرد. اگر هم آنتی ویروس شما در مرحله بوت نیز فعالیت داشته باشد، آنگاه باید بیشتر صبر کنید. در هر صورت، اجرای سیستم‌عامل ثانویه با استفاده از یک ماشین مجازی، می‌تواند این مشکلات را برطرف سازد.

این مطلب را نیز بخوانید: تفاوت بین لینوکس و یونیکس شامل چه مواردی می‌شود؟

ماشین مجازی چیست؟

پیش از شروع نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس خود، باید با ماشین مجازی بیشتر آشنا شوید. ماشین‌های مجازی (VMs)، اپلیکیشن‌هایی هستند که یک محیط نرم‌افزاری را در داخل سیستم‌عاملی دیگر، ایجاد می‌کنند. در داخل این محیط نرم‌افزاری نیز می‌توانید یک سیستم‌عامل دیگر را نصب کنید. سیستم‌عامل اصلی را “host OS” و سیستم‌عامل ثانویه را “guest OS” می‌نامند. علاوه بر این، این مجازی‌سازی (virtualization) می‌تواند به کمک سخت‌افزارهای اختصاصی، تعدیل شود.

شیوه فعال کردن مجازی‌سازی در کامپیوتر

شاید سیستم‌عامل دوم شما بدون استفاده از مجازی‌سازی سخت‌افزاری نیز کار کند، اما در صورت وجود این گزینه، قطعا استفاده از آن، ارزشش را خواهد داشت. مخصوصا به این دلیل که بدین ترتیب، میزان استفاده از منابع رایانه شما کاهش می‌یابد. جهت بررسی اینکه آیا کامپیوتر شما از مجازی‌سازی پشتیبانی می‌کند یا خیر، باید در لینوکس خود، یک Terminal را باز کرده و سپس دستور زیر را در آن وارد کنید:

lscpu

به دنبال واژه “Virtualization” بگردید. نوع مجازی‌سازی مورد پشتیبانی توسط پردازنده رایانه شما، لیست خواهد شد. باید یکی از گزینه‌های VT-x ،VT-d و یا AMD-V را مشاهده کنید.

جهت فعال کردن مجازی‌سازی سخت‌افزاری، باید کامپیوتر خود را ریستارت کرده تا به BIOS/UEFI دسترسی پیدا کنید. شیوه دسترسی به این منو نیز به سیستم شما بستگی دارد. معمولا باید پس از ریستارت شدن رایانه، کلیدهای “Del” و یا “F2” را فشار دهید. در BIOS باید صفحه “Advanced” را پیدا کرده و سپس به دنبال یکی از موارد زیر بگردید:

  • Virtualization
  • VT-x (اینتل. کامپیوترهای قدیمی‌تر، از VT-d برخوردار هستند)
  • AMD-V (پردازنده‌های AMD)

در BIOS‌های قدیمی می‌توانید فقط از صفحه‌کلید استفاده کنید. این در حالی است که در UEFI‌ها، امکان استفاده از موس نیز فراهم است. پس از فعال کردن مجازی‌سازی، باید کلید “F10” را جهت ذخیره‌سازی و خروج، فشار دهید.

در ادامه، رایانه شما ریبوت می‌شود.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های ویندوز را بر روی مک اجرا کنیم؟

ابزارهای ماشین مجازی برای لینوکس

در ادامه فرایند نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس ، به معرفی اپلیکیشن ماشین مجازی می‌پردازیم.

VirtualBox

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VirtualBox یک ماشین مجازی همه‌کاره است. در این ابزار می‌توانید تقریبا تمامی سیستم‌عامل‌ها را شبیه‌سازی کنید (البته به غیر از گزینه‌های مبتنی بر پردازنده‌های ARM). این ابزار در حین مجازی‌سازی، می‌تواند از سخت‌افزار و نرم‌افزار شما نیز به‌صورت بهینه استفاده کند و همچنین ماشین‌های مجازی را به‌عنوان دیسک ایمیج‌ها، ذخیره کند. بدین ترتیب، تهیه پشتیبان از آن‌ها و یا مهاجرت به کامپیوتر و سایر اپلیکیشن‌های ماشین مجازی، آسان‌تر می‌شود. VirtualBox مخصوصا در زمینه اجرای توزیع‌های 32 و 64 بیتی لینوکس و ویندوز، عملکرد خوبی دارد. همچنین امکان اجرای macOS در این اپلیکیشن نیز فراهم است.

QEMU

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

اگر قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را به‌عنوان ماشین مجازی لینوکس خود دارید، آنگاه QEMU بهترین گزینه است. این ابزار برای شبیه‌سازی اندروید، Raspberry و یا سیستم‌عامل‌های غیر Linux RISC نیز مناسب است. البته QEMU کمی هم چالش‌برانگیز است، زیرا به جای رابط کاربری موس محور، بر خطوط دستوری تکیه دارد. جهت صرفه‌جویی در وقت، برخی از سیستم‌عامل‌ها توسط خود QEMU قابل دانلود هستند.

نام کامل QEMU نیز “Quick Emulator” است. این ابزار در اصل یک محیط گسترده‌تر بوده که در آن می‌توانید به مدیریت مجازی‌سازی سخت‌افزاری بپردازید. با استفاده از دستور زیر می‌توانید QEMU را نصب کنید:

sudo apt install qemu qemu-kvm libvirt-bin

همان‌طور که بدان اشاره شد، رابط کاربری دستوری Terminal، جهت اجرای QEMU مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قضیه می‌تواند برای کاربران جدید لینوکس، کمی سخت باشد، اما خوشبختانه راه‌حل‌هایی هم در این زمینه وجود دارند. نسخه‌های زیر، یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را نیز شامل می‌شوند، بنابراین بدون تایپ کردن دستورات نیز می‌توانید یک مجازی‌ساز لینوکس را اجرا کنید:

  • QtEmu
  • AQEMU
  • JavaQemu

این پروژه‌ها هنوز در حال توسعه هستند. جهت دریافت بهترین نتیجه، QtEmu را امتحان کنید.

VMware Workstation Player

نصب ماشین مجازی روی لینوکس

VMware با هزاران مشتری شرکتی، در زمینه مجازی‌سازی دسکتاپ و سرور، پیشتاز است. خوشبختانه نسخه رایگان این اپلیکیشن نیز منتشر شده است. این ابزار از تمامی سیستم‌عامل‌های مهم لینوکس و بیش از 200 سیستم‌عامل دیگر، پشتیبانی می‌کند. VMware Workstation Player یک راه‌کار هوشمندانه است. البته برخلاف QEMU، اپلیکیشن VMware Workstation Player نمی‌تواند سیستم‌عامل‌های مبتنی بر ARM را اجرا کند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم؟

کدام نسخه از لینوکس، بهترین کارایی را در یک ماشین مجازی دارد؟

پس از انتخاب ماشین مجازی موردنظر خود، وقت آن فرا رسیده که سیستم‌عامل موردنظر خود جهت نصب بر روی آن را انتخاب کنید. به‌عنوان نمونه، می‌توانید به‌راحتی سیستم‌عامل ویندوز را بر روی VirtualBox و VMware، اجرا کنید. متقابلا، QEMU نیز جهت اجرای سیستم‌عامل‌های ARM محور همانند Raspberry Pi و اندروید، طراحی شده است. این در حالی است که سیستم‌عاملی سبک همانند Lubuntu، می‌تواند بر روی تمامی ماشین‌های مجازی اشاره شده در این مقاله، اجرا شود.

اما اگر قصد اجرای تمامی این ماشین‌های مجازی را داشته باشید چه؟ خوشبختانه این نرم‌افزارها با یکدیگر سازگاری بالایی دارند. شما می‌توانید یک فایل VDI را از VirtualBox به یک ماشین دیگر، وارد کنید. همچنین می‌توانید یک VMware VMDK را به یک فایل خواندنی IMG برای QEMU، تبدیل کنید. بنابراین، فارغ از گزینه‌ مورد استفاده شما، می‌توانید ماشین مجازی‌سازی خود را به دستگاه‌های دیگر نیز انتقال دهید.

از کدام ماشین مجازی لینوکس باید استفاده کنیم؟

در بالا، نصب ماشین مجازی بر روی لینوکس را مورد بحث قرار دادیم. همچنین سه گزینه را نیز به شما معرفی کردیم. حال باید کدام را انتخاب کنید؟

خب، این موضوع به این آسانی‌ها هم نیست. اگر به دنبال مجازی‌سازی آسان، سرراست و متن-باز بوده، آنگاه باید VirtualBox را انتخاب کنید. اگر هم متن-باز بودن یک اپلیکیشن برای شما مهم نیست، آنگاه شاید VMware بتواند گزینه بهتری برای شما باشد، مخصوصا بر روی کامپیوترهای جدیدتر. اگر هم قصد اجرای یک سیستم‌عامل ARM محور را بر روی لینوکس خود دارید، آنگاه انتخاب شما باید QEMU باشد. اگر چندان حوصله کار با Terminal را ندارید، آنگاه بهتر است که از یک رابط کاربری گرافیکی استفاده کنید.

نوشته نحوه اجرای ماشین مجازی در لینوکس اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز ۱۰ اجرا کنیم

Mac

احتمالا تاکنون برایتان پیش آمده که یک نرم‌افزار آنقدر نظرتان را جلب کرده که همه جای اینترنت را گشته‌اید و در نهایت متوجه شده‌اید که این اپلیکیشن فقط برای سیستم عامل Mac توسعه یافته است. البته به لطف توسعه دهندگان قوی و وسعت پلتفرم ویندوز، این موارد به ندرت پیش می‌آید، اما به هر حال برخی از اپلیکیشن‌ها هستند که نسخه macOS آنها قابلیت‌ها و یا عملکرد بهتری را ارایه می‌دهند.

اگر کاربر یک کامپیوتر با سیستم عامل ویندوز 10 هستید، روش‌هایی وجود دارند که می‌توانید با استفاده از آنها برنامه‌های مک را بر روی کامپیوترتان اجرا کنید. در این مطلب قصد داریم چند روش برای اجرای این اپلیکیشن‌ها بر روی یک دستگاه مجهز به ویندوز 10 را به شما معرفی نماییم.

گام اول: یک ماشین مجازی macOS بسازید

آسان‌ترین راه برای اجرای برنامه‌های مک بر روی یک دستگاه ویندوز 10، مجازی‌سازی است. بدین منظور باید یک فرآیند زمان‌بر اما بسیار ساده را طی نمایید.

قدم اولتان برای مجازی‌سازی دانلود و نصب یک برنامه مناسب مانند Vmware خواهد بود. سپس باید یک نسخه دلخواه از سیستم عامل macOS که توسط این نرم‌افزار پشتیبانی شده را دانلود نموده و آن را در ماشین مجازی خود نصب کنید. بدین ترتیب شما به صورت مجازی یک کامپیوتر شخصی با سیستم عامل مک اپل در اختیار خواهید داشت.

Mac

گام دوم: به حساب کاربری اپل خود وارد شوید

از اینجا شما می‌توانید اپلیکیشن‌های سیستم عامل اپل را بسیار مشابه حالتی که در یک کامپیوتر واقعی مک می‌توان دریافت نمود، دانلود و استفاده کنید. حتی در حالت مجازی‌سازی شده هم به منظور دانلود و استفاده از اپ‌ها از اپ استور باید به حساب کاربری اپل خود وارد شوید.

Mac

گام سوم: اولین اپلیکیشن Mac خود را دانلود کنید!

پس از وارد شدن به حساب کاربری اپل، باید برنامه App Store را اجرا کنید. بدین ترتیب شما قادر خواهید بود که تقریبا هر اپلیکیشن macOS را در ماشین مجازی خود نصب نمایید.

از طریق داک (Dock) که در قسمت پایینی صفحه نمایش قرار گرفته، برنامه اپ استور را انتخاب کنید. شما باید در این مرحله اپل آی‌دی خود را وارد نمایید.

با جستجو در فروشگاه نرم‌افزاری اپل، اپ مورد نظر خودتان را پیدا نموده و بر روی دکمه Get و سپس Install کلیک کنید. پس از اتمام فرآیند نصب نرم‌افزار، بر روی دکمه Open کلیک کنید تا برنامه اجرا شود. برای نمونه، در تصویر زیر می‌توانید اپلیکیشن Downlink را مشاهده نمایید که به صورت خودکار پس‌زمینه سیستم عامل را با تصاویر ماهواره‌ای آپدیت می‌کند.

Mac

گام چهارم: ماشین مجازی Mac را با وضعیت فعلی ذخیره کنید

ذخیره‌سازی وضعیت فعلی سیستم عامل macOS در ماشین مجازی بسیار ساده‌ است. دلیل این امر استفاده از یک هارد دیسک مجازیست که تمام اطلاعات سیستم عامل بر روی آن قرار می‌گیرد. تغییراتی که در ماشین مجازی خود انجام می‌دهید در این هارد مجازی‌سازی شده ذخیره و برای دفعات بعدی که سیستم عامل مجازی مک خود را اجرا کنید، فراخوانی می‌شوند.

بهترین راه برای خاموش کردن سیستم عامل مجازی مک، انجام این کار از درون خود سیستم عامل است. دو نرم‌افزار مجازی‌سازی VirtualBox و VMware که در این زمینه کاملا شناخته شده هستند به شما این امکان را می‌دهند تا سیستم عامل و ماشین مجازی را به صورت یکجا و در هر لحظه که تمایل داشتید، خاموش کنید. اما درست مانند یک کامپیوتر و سخت‌افزار واقعی، انجام این کار می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود. در واقع خاموش کردن ناگهانی حتی در یک ماشین مجازی Mac نیز می‌تواند اطلاعات ذخیره‌ شده در هارد مجازی‌سازی شده را نیز معیوب کند.

برای خاموش کردن به شیوه صحیح، بر روی لوگوی اپل در گوشه سمت راست و بالا کلیک نموده و گزینه Shut Down را انتخاب نمایید. با این کار سیستم عامل مک تمامی نرم‌افزارها و سرویس‌های در حال اجرا را بسته و سپس ماشین مجازی نیز به طور کامل بسته می‌شود.

Snapshot و یا Power Off؟

کاربران نرم‌افزار مجازی‌سازی VirtualBox قابلیت ثبت یک Snapshot را نیز دارند. اسنپ‌شاپ در واقع وضعیت فعلی ماشین مجازی را ذخیره نموده و به شما اجازه می‌دهد رشته‌ای از اسنپ‌شات‌ها را که شامل اپلیکیشن‌های اپل و سیستم عامل مک می‌شود، ایجاد نمایید.

در صورتی که قصد انجام کاری را دارید که احتمالا می‌تواند به ماشین مجازی شما آسیب بزند، اسنپ‌شات‌ها قابلیت بسیار کاربردی و خوبی تلقی می‌شوند. یک اسنپ‌شات به شما اجازه می‌دهد تا ماشین مجازی خود را با وضعیت سالم و قبلی فراخوانی نمایید.

نسخه رایگان Vmware چنین قابلیتی را در اختیارتان قرار نمی‌دهد، اما به هر حال شما نباید به قابلیت اسنپ‌شات به عنوان یک نسخه پشتیبانی کاملا مطمئن نگاه کنید. علاوه بر این، قابلیت مذکور جایگزین مناسبی برای خاموش کردن صحیح یک ماشین مجازی به حساب نیامده و همچنان استفاده از گزینه Shut Down در سیستم عامل مجازی Mac بهترین روش خواهد بود.

اپلیکیشن‌های اپل به کندی اجرا می‌شوند

اگر ماشین مجازی macOS شما عملکرد خوبی ندارد و یا اپلیکیشن‌های مک با سرعت مناسبی اجرا نمی‌شوند باید به خاطر داشته باشید که قدرت پردازشی ماشین مجازی‌سازی از  سیستم کامپیوتر اصلی شما پایین‌تر است. در واقع نرم‌افزارهای مجازی‌سازی بخشی از قدرت پردازشی و منابع سیستمی شما را برای راه‌اندازی سیستم عامل مک مورد استفاده قرار می‌دهند. اگر از یک کامپیوتر بسیار قدرتمند شامل مقدار زیادی حافظه رم و یا پردازنده‌های چندهسته‌ای و قوی Core i9 اینتل استفاده کنید، این وضعیت برایتان مشکل‌ساز نخواهد بود.

اما از آنجایی که بسیاری از کاربران کامپیوترهایی در حد متوسط در اختیار دارند باید توجه داشته باشند که عملکرد و کارایی نرم‌افزارها در سیستم عامل مجازی‌سازی شده مک نمی‌توانند دقیقا مانند نسخه‌ای باشند که در یک کامپیوتر Mac واقعی در حال اجراست.

بروزرسانی ماشین مجازی macOS

در یک کلام انجام این کار توصیه نمی‌شود! در صورتی که ماشین مجازی macOS خود را چه بر روی VirtualBox و چه در Vmware بروزرسانی کنید به احتمال بسیار زیاد، ماشین مجازی شما دیگر قابل اجرا نخواهد بود. باتوجه به نحوه کانفیگ شدن ماشین‌های مجازی، فرآیند بروزرسانی در چنین ماشین‌هایی مانند بروزرسانی سیستم عامل مک در یک کامپیوتر اپل یا لپ‌تاپ مک‌بوک انجام نخواهد شد. در واقع نرم‌افزارهای مجازی‌سازی با استفاده از روش‌هایی امکان اجرای مجازی یک نسخه از سیستم عامل مک را به شما ارایه می‌دهند که ممکن است در نسخه‌های جدید میسر نباشد.

این کار به هیچ‌عنوان به سخت‌افزار اصلی کامپیوتر شما آسیب نخواهد زد اما احتمالا مجبور می‌شوید مجددا همان نسخه قدیمی را در نرم‌افزار مجازی‌سازی نصب کنید.

MacinCloud: یک جایگزین مبتنی بر فضای ابری

ممکن است استفاده از یک ماشین مجازی macOS به منظور اجرای اپلیکیشن‌های Mac یک گزینه ایده‌آل برای تمام کاربران به حساب نیاید. حتی اگر کامپیوتر اصلی شما از 4 گیگابایت رم برخوردار باشد باز هم می‌توانید یک ماشین مجازی با سیستم عامل مک را در اختیار داشته باشید اما بدون شک تجربه دلچسبی نخواهد بود. در واقع این مقدار حداقلی بوده و در کامپیوترهایی که رم آنها کمتر از این مقدار باشد اجرای سیستم عامل اپل به صورت مجازی امکان‌پذیر نیست.

یکی از گزینه‌های جایگزین برای چنین افرادی، استفاده از محیط سیستم عامل مک در یک فضای ابری است. این محیط‌ها به شما اجازه اجرای برنامه‌های مک و توسعه اپلیکیشن‌های macOS را داده و هیچ نیازی هم به قدرت پردازشی کامپیوتر شما وجود ندارد. اما مشکلی که در این سرویس ابری وجود دارد هزینه بالا و همچنین تاخیرهایی است که ارتباط اینترنتی بین کامپیوتر شما و سرورهای ابری ممکن است ایجاد کند.

استفاده از اپ‌های مک در ویندوز 10

خوشبختانه این روزها اکثر نرم‌افزارهای ارایه شده برای پلتفرم مک، نسخه‌های مناسبی در ویندوز 10 نیز دارند. حتی کاربران لینوکس نیز از این نرم‌افزارها بی‌بهره نیستند. اگر اپلیکیشن خاصی در سیستم عامل مک نظرتان را به خود جلب کرد با کمی جستجو در اینترنت احتمالا می‌توانید نسخه ویندوز یا لینوکس آن را نیز بیابید که در این صورت مقدار قابل توجه‌ای از زمان و دردسرهای احتمالی شما کم می‌شود.

استفاده از یک ماشین مجازی macOS به منظور تست یک اپلیکیشن می‌تواند بسیار کاربردی باشد، اما برای این کار ابتدا باید یک کامپیوتر با سخت‌افزار مناسب در اختیار داشته باشید، در غیراین‌صورت کارایی مناسبی را نه از ماشین مجازی و نه از اپلیکیشنی که قصد اجرایش را دارید، بدست نخواهید آورد.

نوشته چگونه برنامه‌های مک را در ویندوز 10 اجرا کنیم اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

آموزش تبدیل ویندوز به ماشین مجازی اندرویدی

شاید به هر دلیلی دوست داشته باشید، که کامپیوتر خود را به یک دستگاه اندرویدی تبدیل کنید. برای این کار کافی است از یک سرویس ماشین مجازی استفاده کنید. در این آموزش گویا آی تی به شما یاد می دهد که چگونه کامپیوتر خود را به از حالت ویندوزی به یک حالت اندرویدی با ورژن اندروید ۵ تبدیل کنید.

در این آموزش از آخرین نسخه  ماشین مجازی AMIDuOS استفاده شده است. اگر می خواهید برای همیشه و ماه ها از این سرویس استفاده کنید ناچار هستید ۱۵ دلار خرج کنید ( چیزی حدود ۶۰ هزار تومان! ) اما اگر می خواهید برای مدت کمی این تجربه را بدست آورید تنها کافیست این آموزش را دنبال کنید تا ۳۰ روز به طور رایگان رایانه تان را به دستگاه اندرویدی تبدیل کنید.

تبدیل pc به اندروید

نکته: گاهی اوقات در این روش، اجرای اپلیکیشن های سنگین با مشکل روبرو خواهد بود.

نکته: به ندرت پیش می آید که بخواهید حین استفاده از این ماشین مجازی تکنولوژی مجازی سازی را در تنظمیات BIOS کامپیوتر خود فعال کنید. اما اگر به چنین کاری نیاز داشتید ابتدا ترفند زیر را دنبال کنید:

ابتدا باید وارد بخش بایوس شوید. برای این کار سیستم خود را ریستارت کنید و در حین بالا آمدن ویندوز به تناسب رایانه تان، دکمه های F10 یا Del و یا Escape را بزنید ( هر سیستم با یک دکمه خاص به حالت بایوس می رود ) زمانی که پنجره مورد نظر باز شد باید عبارت Virtualization Technology را پیدا کنید. بعد از پیدا کردن آن را اکتیو کنید.

فعال سازی مجازی ساز

بعد شروع کنید نسخه AMIDuOS را دانلود کنید. این بسته تقریبا ۲٫۵ گیگابایت است. برای دانلود آن روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود AMIDuOS 

علاوه بر مورد بالا باید برخی بسته ها را هم دانلود و اجرا کنید تا بتوانید از طریق آن ها به گوگل پلی دسترسی داشته باشید. اگر نمی خواهید با ماشین اندرویدی جدیدتان وارد گوگل پلی شوید نیازی به نصب بسته های زیر نیست چرا که ماشین مجازی تان بدون این گزینه هم کار خواهد کرد. به هر حال اگر دوست دارید بسته را از لینک زیر دانلود کنید

دانلود بسته های اضافی

بعد از دانلود  AMIDuOS را باز کنید. در این مرحله سیستم شروع به تبدیل شدن به دستگاه اندرویدی می کند، و شما با یک صفحه آشنا روبرو خواهید شد که در واقع همان صفحه قفل اندروید است. 

اندروید

 

بعد از این که برنامه های اضافی gapps دانلود شدند، باید آن را با نرم افزار همگام سازی کنید. برای این کار روی بسته مطابق عکس زیر کلیک راست کرده و همگام سازی را انجام دهید. برای این کار باید وارد محیط ویندوزی شوید. کافیست بدون بستن برنامه در حال اجرا وارد ویندوز شوید و روی بسته مطابق عکس کلیک کنید و گزینه  Apple to DuOS را انتخاب کنید. بعد از این کار برنامه مجددا وارد محیط اندرویدی می شود .

اندرویدی کردن ویندوز

حالا می توانید با دستگاه اندرویدی تان به هدف تان برسید. عموما افراد برای تجربه اقدام به این کار می کنند اما گیم خور هایی هم هستند که برای کنترل بیشتر گیم هایشان تمایل دارند بازی ها را از طریق این سرویس ها دنبال کنند تا بتوانند مراحل را با دقت بیشتر یک به یک پشت سر بگذارند.

نظر شما در مورد تبدیل سیستم رایانه ای ویندوزی به اندروید چیست؟ آیا تا کنون در این باره تجربه ای داشته اید؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.