سیستم عامل‌های مختلف چگونه از اطلاعات‌مان محافظت می‌کنند؟

سیستم‌عامل‌ها مسئول دنبال کردن و صدور اجازه برای اجرای برنامه‌ها بر روی کامپیوتر هستند. آن‌ها منابع کامپیوتر شما را بین برنامه‌ها تقسیم می‌کنند و به شما اجازه می‌دهند تا سخت‌افزارهای تحت نظر آن برنامه را دست‌کاری کنید. به عبارت دیگر، هر دستگاهی که می‌تواند برنامه‌های خود را اجرا کند، به یکی از سیستم‌عامل‌های مک، ویندوز و یا لینوکس نیاز خواهد داشت.

در حالی‌که برخی از سیستم‌عامل‌ها نسبت به سایرین امن‌تر هستند، بسیاری دیگر از نمونه‌های مدرن امروزی بهترین عملکردها را برای محافظت از خود در برابر مشکلات احتمالی انجام می‌دهند. به همین دلیل، قرار دادن برخی سیستم‌عامل‌ها در رده بدترین‌ها تنها به‌دلیل سوءاستفاده‌های بیشتر بوده و یک اشتباه است.

در این مقاله برخی از تکنیک‌های محافظت از اطلاعات را که اکثر سیستم‌عامل‌های مدرن از آن‌ها استفاده می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌دهیم.

محافظت از حافظه

در اولین مرحله وقتی یک برنامه می‌خواهد اجرا شود باید به منابع دسترسی داشته باشد تا به‌سرعت بتواند آن‌ها را دست‌کاری کند. RAM یا حافظه دسترسی تصادفی دقیقا همین کار را انجام می‌دهد. RAM که یک نوع حافظه ذخیره‌سازی موقت است و پس از هربار خاموش شدن سیستم پاک می‌شود. بدین صورت اجازه می‌دهد تا داده‌ها نوشته شده و بسیار سریع خوانده شوند. هنگامی‌که یک برنامه راه‌اندازی می‌شود، سیستم‌عامل دسترسی برنامه را به بخشی از این منبع باز می‌کند.

از آن‌جایی‌که همه برنامه‌ها باید از این منبع استفاده کنند، ممکن است یک برنامه مخرب به مکان دیگری در حافظه که به آن اختصاص داده نشده؛ دسترسی پیدا کند. buffer overflow نمونه‌ای از این وضعیت است که دستکاری حافظه در خارج از منطقه موردنظر را نشان می‌دهد. این می‌تواند به برنامه خراب‌کار اجازه دهد بدون اطلاع کاربر اجرا شده و اطلاعات ذخیره شده در حافظه را بخواند.

در حالی‌که سیستم‌عامل‌ها نمی‌توانند مانع از بروز این‌گونه مشکلات شوند، بسیاری از اقدامات مدرن مانع از انجام آن‌ها خواهد شد. این کار از طریق حفاظت از مناطق حافظه انجام می‌شود که برنامه‌ها مجاز به دسترسی به آن نیستند. به این معنا که به‌جای اجازه دادن به برنامه‌ها برای انجام هر کاری که صرفا موجب از کارافتادن سیستم خواهد شد بهتر است از هر گونه نقض امنیتی بالقوه جلوگیری شود.

رتبه‌بندی کاربران سیستم

سیستم‌عامل همچنین از مفهوم امتیازات برای کمک به محفاظت از کامپیوتر استفاده می‌کند. ایده امتیازدهی بر این مبنا است که یک کامپیوتر کاربران مختلفی دارد که قادرند به اطلاعات متفاوتی مانند توانایی تغییر برخی تنظیمات سیستم به‌عنوان یک امتیاز، دسترسی داشته باشند. بدون آن‌ها، هر برنامه‌ای که کاربر اجرا می‌کند، ممکن است توانایی رایانه را به خطر بیاندازد و کارایی سیستم‌عامل را تغییر دهد.

برای مثال ویندوز دارای حساب کاربری مدیریت است که به کاربر اجازه می‌دهد تا تغییرات موردنظرش در سیستم را اعمال کند. به همین ترتیب، سیستم‌عامل‌های لینوکس یک حساب کاربری فوق‌العاده دارند که به طور مشابه رفتار کرده و به شما اجازه می‌دهد تقریبا همه چیز را بدون هر نوع محدودیتی تحت تاثیر قرار دهید. با این حال، قدرت بیشتر، ریسک‌های بزرگ‌تری را هم به همراه دارد و اگر بدافزار از قدرت بالایی برخوردار باشد امکان بروز هر نوع آسیب بالقوه‌ای وجود خواهد داشت. به‌طور مثال ممکن است کاربران عادی قادر به درخواست اجرای برنامه‌های خاص نباشند اما کاربر دیگری با امتیاز بیشتر، می‌تواند به همراه هر نوع برنامه مخرب در حال اجرا، هرکاری را انجام دهد.

به همین دلیل است که این روزها بسیاری از سیستم‌عامل‌ها اعمال محدودیت برای کاربر را به‌عنوان بهترین انتخاب پذیرفته‌اند. استفاده از این روش به کاهش آسیب‌های وارده توسط برنامه کمک می‌کند. سیستم‌عامل‌ها از کاربران درخواست می‌کنند تا مهم‌ترین کارهایی را که می‌خواهند انجام دهند، تعیین کنند و پس از انجام این کار، تنها مواردی که به‌صورت دستی مشخص شده‌اند قابل دسترس خواهند بود.

کاربران چگونه متوجه این کنترل می‌شوند؟

برای مثال ویندوز دارای آیتمی به نام UAC (کنترل حساب کاربر) است. UAC، به‌عنوان وسیله‌ای برای اعطای مجوزهای بیشتر به برنامه‌هاعمل می‌کند. به طور پیش‌فرض، برنامه‌ها تنها با یک مجموعه کوچک از امتیازات اجرا می‌شوند، UAC زمانی که آن‌ها نیاز به انجام کاری دیگری مانند تغییر فایل سیستم دارند، به کاربر اطلاع می‌دهد.

به همین ترتیب، لینوکس نیز چیزهای مشابه ویندوز دارد که با نام‌های Sudo و Polkit شناخته می‌شوند. در واقع آن‌ها دو روش برای انجام یک کار هستند و آن اجرای یک برنامه با سطح بالاتری از امتیاز است. تنها تفاوت واقعی این است که Polkit عمدتا در دسکتاپ‌های لینوکس استفاده می شود و کمی شبیه UAC در ویندوز است. به غیر از این، هر دو آن‌ها به‌طور مشابه کار کرده و از کاربران برای انجام هر اقدامی درخواست می‌کنند تا رمزعبور خود را وارد کنند.

سیستم‌عامل‌های تلفن‌های همراه در سطح کاملا متفاوتی کار می‌کنند و به‌طور پیش‌فرض، کاربران حتی نمی‌توانند به این امتیازات قدرت‌مند دسترسی داشته باشند مگر اینکه برخی از تغییرات را انجام دهند. این بدان معنا است که کاربران با محدود کردن آنچه که می‌توانند انجام دهند، سیستم‌های خود را تا حد ممکن امن نگه دارند. در سیستم‌عامل iOS، به این کار جیلبریک و یا قفل‌شکنی گفته می‌شود که معادل روت کردن در اندروید است و صرف نظر از نام، هر دو تقریبا کارهای مشابهی را انجام می‌دهند.

ساین کردن برنامه‌ها

یکی دیگر از اقدامات مهم امنیتی که این روزها اکثر سیستم‌عامل‌ها از آن استفاده می‌کنند، درخواست ساین کردن برنامه‌ها است. این کار تضمین می‌کند برنامه‌هایی که در رایانه شما اجرا می‌شوند از یک منبع قابل اعتماد نصب و تهیه شده‌اند و نمی‌توانند به سیستم شما آسیب برسانند. برنامه‌ها، مانند هرچیز دیگری در کامپیوتر، فقط از یک سری اطلاعات ساخته شده‌اند. به همین ترتیب می‌توان برای پردازش و تأیید صحت آن‌ها، از انواع امضاهای دیجیتالی استفاده کرد. ساین کردن یک برنامه، اطمینان حاصل می‌کند که آنچه شما در حال اجرای آن هستید همان چیزی است که در نظر داشته‌اید یا خیر.

معمولا، این فرآیند با اختیارات معینی انجام می‌شود که اجازه می‌دهد افراد کد خود را با پرداخت هزینه ثبت کنند. به عبارت دیگر اگر این کد تائید شود به این معنا است که نرم‌افزار برای آسیب رساندن به سیستم کاربران طراحی نشده است. برنامه‌هایی با یک پایگاه کاربری بزرگ به‌طور کلی توانایی انجام چنین کاری را دارند.

کاربران چگونه متوجه این کنترل می‌شوند؟

اکثر سیستم‌ عامل‌ها سعی می‌کنند تا برخی از سطح امضای دیجیتالی برنامه را داشته باشند. با این حال، اگر شما سعی در اجرای برنامه‌هایی داشته باشید که تأیید نشده‌اند، معمولا شما را متوقف نخواهند کرد. به این ترتیب، آن‌ها تمایل دارند تا سطح هشدار نسبت به انجام این کار را ارائه دهند مانند هشداری که UAC ویندوز درباره ناشر ناشناخته (unknown publisher) به کاربر می‌دهد.

با این وجود، این موضوع چیزی نیست که فقط در چند سیستم‌عامل محدود باشد. لینوکس در قالب مخازن نرم‌افزاری، دارای مکان‌های آنلاین است و برنامه‌های میزبانی که همه امضا شده و تأیید شده‌اند را دریافت می‌کند. در حالت تئوری، تا زمانی که برنامه‌های نصب شده از منابع ناشناخته را اجرا نکنید، ایمن هستید.

به‌عنوان مثال، سیستم‌عامل‌های تلفن همراه همه برنامه‌های خود را در یک مکان واحد قرار می‌دهند. کاربران اندروید از طریق فروشگاه Google Play و کاربران iOS با استفاده از App Store به این برنامه‌ها دسترسی دارند. تمام برنامه‌های کاربردی موجود در این فروشگاه‌ها قابل اعتماد بوده و به تائید رسیده‌اند.

در حالی‌که برخی از سیستم‌عامل‌ها از امنیت کمتری نسبت به سایرین برخوردار هستند مطرح کردن این بحث که آن‌ها به راحتی آسیب‌پذیر هستند، صحیح نیست. در حقیقت، موارد زیادی در پشت صحنه اتفاق می‌افتد و به حفظ امنیت رایانه شما کمک می‌کنند.

نوشته سیستم عامل‌های مختلف چگونه از اطلاعات‌مان محافظت می‌کنند؟ اولین بار در پدیدار شد.

رمزگذاری داده ها در لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه برای اولین بار در جهان

شرکت های تلسترا و اریکسون بعد از رمزگذاری داده ها در حین انتقال بر روی یک لینک ۱۰ گیگابیت بر ثانیه بین ایالات متحده و استرالیا، اکنون به دنبال تست فناوری رمزگذاری نوری بر روی یک لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه هستند.

گویا آی تی – این شرکت ها اعلام کرده اند که با استفاده از دستگاه رمزگذاری بسیار کم تاخیر ۱۰ گیگابیت بر ثانیه شرکت تولید کننده تجهیزات ارتباطی و نرم افزاری Ciena موفق شده اند تا داده های در حال انتقال بر روی یک لینک ۱۰ گیگابیت بر ثانیه بین استرالیا و ایالات متحده را رمزگذاری کنند.
این دو شرکت با استفاده از یک فناوری رمزگذاری نوری پیشرفته، توانایی خود در تامین امنیت داده ها در حین انتقال بین ملبورن و لس آنجلس را بدون تاثیرگذاری بر سرعت، اعتبار و تاخیر آن اثبات کردند.
دارین وب، مدیر اجرایی خدمات و عملیات های بین المللی شرکت تلسترا می گوید،” نتیجه این تست نشان می دهد که داده ها اکنون می توانند در حین انتقال در مسافت های طولانی رمزگذاری شوند، در حالی که سرعت و اعتبار مورد انتظار مشتریان از شبکه بین المللی ما نیز برآورده می شود. ”
” ما به همکاری با شرکت های اریکسون و Ciena ادامه خواهیم داد تا این آزمایش را به مرحله بعد یعنی تست رمزگذاری ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه برسانیم. ”
به گفته امیلیو رومئو رئیس بخش استرالیا و نیوزلند شرکت اریکسون، این شرکت دانش خود در زمینه سیستم های شبکه نوری را عرضه کرده است تا به حرکت شرکت تلسترا به سمت تجاری سازی این فناوری امنیتی کمک کند.
تلسترا و اریکسون اعلام کرده اند که در شش ماه آینده به سمت اثبات رمزگذاری بر روی یک لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه ای بین لس آنجلس و ملبورن حرکت خواهند کرد.
این شرکت ها همچنین یک سال قبل متعهد شده بودند تا یک آزمایش رمزگذاری داده ها بر روی یک شبکه انتقال نوری شرکت تلسترا بین شهرهای سیدنی – کانبرا – ملبورن انجام دهند، به طوری که موفق شدند همزمان با خروج داده ها از بستر ابری خصوصی و انتقال آن در طول شبکه امنیت این داده ها را تامین کنند.
در این آزمایش ما شاهد بوده ایم که این سه شرکت توانسته اند با استفاده از تخصص یکپارچه سازی سیستم های شرکت اریکسون و محصول رمزگذاری WaveLogic شرکت Ciena در سرعت های ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه بر روی شبکه بین شهری تلسترا، تامین امنیت و محافظت از اطلاعات در یک شبکه پر ظرفیت را به انجام برسانند.
به گفته شرکت Ciena نتیجه نهایی این کار داده های امن و رمزگذاری شده است که سرعت شبکه را نیز کاهش نمی دهد.
فرانسوا لوکو دونو، معاون سابق رئیس و مامور ارشد عملیاتی شرکت Ciena زمانی گفته بود،” امروزه مشاغل می دانند که اهمیت امنیت داده ها صرفاً به امنیت داخلی این مشاغل محدود نمی شود، بلکه همزمان با خروج داده ها از بستر ابری خصوصی و در طول انتقال در شبکه نیز این امنیت اهمیت دارد، تامین امنیت باید بدون افزایش میزان تاخیر در ارسال داده ها یا قربانی کردن تجربه کاربر نهایی انجام شود.”
این شرکت ها همچنین در افزایش سرعت شبکه نیز با هم همکاری داشته اند، به طوری که شرکت های تلسترا، اریکسون و کوالکام در اوایل سپتامبر ۲۰۱۶ در حین تست شبکه LTE 4G به سرعت دانلود ۹۷۹ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود ۱۲۹ مگابیت بر ثانیه دست یافتند.
این تست ها از طریق تجمیع حامل ها، فناوری های آپ لینک ۶۴ Quadrature Amplitude Modulation (QAM)، دان لینک ۲۵۶ QAM و ۴x4 Multiple-Input Multiple-Output (MIMO) ؛ دستگاه Baseband 5216 اریکسون، که نیروی پردازش دیجیتالی سیگنال رادیویی را تامین می کند؛ دستگاه مودم تست Snapdragon X16 LTE شرکت کوالکام و شبکه پویای تلسترا انجام شد.
در ماه اکتبر، شرکت های تلسترا، اریکسون، کوالکام و Netgear شبکه ۴G خود با ظرفیت ۱ گیگابیت بر ثانیه را معرفی کردند، این در حالی است که این شرکت ها تست آن را قبل از عرضه تجاری آن انجام داده اند.
مایک رایت، مدیر شبکه گروه تلسترا در ماه اکتبر اعلام کرد، “ما به تخصص خودمان در زمینه ارتباطات می بالیم و امروز راه خود را با کامل کردن اولین مرحله تجاری سازی شبکه LTE در سطح گیگابیت ادامه می دهیم. ”
” ما با دستیابی به اولین شبکه LTE در سطح گیگابیت در جهان به طور قابل ملاحظه ای ظرفیت شبکه خود را بهبود داده و سرعت های دانلود واقعی LTE را نیز افزایش داده ایم، همچنین با ارائه سرویس LTE در یک کلاس کاملاً جدید از رقبای خود در این زمینه پیشی گرفته ایم. ”
شبکه تلسترا وقتی به سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه دست می یابد که همراه با روتر موبایل MR1100m شرکت Netgear استفاده شود، این روتر بر روی مودم Snapdragon X16 LTE و دستگاه وای فای شرکت کوالکام کار می کند.
روتر موبایل MR1100m اولین دستگاه برای مصرف کننده است که می تواند بر روی شبکه ۴G به سرعت های بالای ۱ گیگابیت بر ثانیه برسد. این روتر با تجمیع ۳ فناوری به این سرعت می رسد: ۴x4 MIMO بر روی مجموع دو حامل؛ ۲x2 MIMO بر روی حامل سوم؛ و Higher Order Modulation 256 QAM.
تلسترا و اریکسون همچنین در آزمایش زنده ۵G ماه سپتامبر به سرعت های دانلود بین ۱۸ و ۲۲ گیگابیت بر ثانیه دست یافته بودند.
با انجام این آزمایش در محیط باز و با استفاده از بستر آزمایشی رادیویی ۵G اریکسون، سرعت های ۲۰ گیگابیت در ثانیه بین دو دستگاه موبایل تقسیم شد به طوری که هر کدام به حدود سرعت دانلود ۱۰ گیگابیت بر ثانیه رسیدند، این به لطف استفاده از تکنولوژی Massive MIMO بر روی یک حامل سوم بود که چند کانال از داده ها را در یک زمان ارسال می کرد و به کاربران اجازه می داد تا به طور همزمان عملکرد حداکثری داشته باشند.
علاوه بر این، یک وسیله نقلیه در حال حرکت با استفاده از فناوری بیم فورمینگ (beam-forming) به سرعت های دانلود بین ۱ و ۶ گیگابیت بر ثانیه دست یافت، در این فناوری آنتن، سیگنال را به جایی که کاربر حضور دارد هدایت می کند.
در فوریه ۲۰۱۶ تلسترا و اریکسون اعلام کردند که در طول برگزاری بازی های کشورهای مشترک المنافع در منطقه Gold Coast استرالیا یک آزمایش بر روی شبکه ۵G تلسترا انجام خواهند داد، به طوری که به عنوان بخشی از این توافق، گروهی از مهندسان شبکه تلسترا به طور موقت به آزمایشگاه پژوهشی اریکسون در سوئد منتقل شده اند.
این دو شرکت شبکه ۵G خود را در سال ۲۰۱۵ معرفی کردند و تایید کرده اند که این شبکه تا سال ۲۰۲۰ آغاز به کار خواهد کرد.

رمزگذاری داده ها در لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه برای اولین بار در جهان

شرکت های تلسترا و اریکسون بعد از رمزگذاری داده ها در حین انتقال بر روی یک لینک ۱۰ گیگابیت بر ثانیه بین ایالات متحده و استرالیا، اکنون به دنبال تست فناوری رمزگذاری نوری بر روی یک لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه هستند.

گویا آی تی – این شرکت ها اعلام کرده اند که با استفاده از دستگاه رمزگذاری بسیار کم تاخیر ۱۰ گیگابیت بر ثانیه شرکت تولید کننده تجهیزات ارتباطی و نرم افزاری Ciena موفق شده اند تا داده های در حال انتقال بر روی یک لینک ۱۰ گیگابیت بر ثانیه بین استرالیا و ایالات متحده را رمزگذاری کنند.
این دو شرکت با استفاده از یک فناوری رمزگذاری نوری پیشرفته، توانایی خود در تامین امنیت داده ها در حین انتقال بین ملبورن و لس آنجلس را بدون تاثیرگذاری بر سرعت، اعتبار و تاخیر آن اثبات کردند.
دارین وب، مدیر اجرایی خدمات و عملیات های بین المللی شرکت تلسترا می گوید،” نتیجه این تست نشان می دهد که داده ها اکنون می توانند در حین انتقال در مسافت های طولانی رمزگذاری شوند، در حالی که سرعت و اعتبار مورد انتظار مشتریان از شبکه بین المللی ما نیز برآورده می شود. ”
” ما به همکاری با شرکت های اریکسون و Ciena ادامه خواهیم داد تا این آزمایش را به مرحله بعد یعنی تست رمزگذاری ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه برسانیم. ”
به گفته امیلیو رومئو رئیس بخش استرالیا و نیوزلند شرکت اریکسون، این شرکت دانش خود در زمینه سیستم های شبکه نوری را عرضه کرده است تا به حرکت شرکت تلسترا به سمت تجاری سازی این فناوری امنیتی کمک کند.
تلسترا و اریکسون اعلام کرده اند که در شش ماه آینده به سمت اثبات رمزگذاری بر روی یک لینک ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه ای بین لس آنجلس و ملبورن حرکت خواهند کرد.
این شرکت ها همچنین یک سال قبل متعهد شده بودند تا یک آزمایش رمزگذاری داده ها بر روی یک شبکه انتقال نوری شرکت تلسترا بین شهرهای سیدنی – کانبرا – ملبورن انجام دهند، به طوری که موفق شدند همزمان با خروج داده ها از بستر ابری خصوصی و انتقال آن در طول شبکه امنیت این داده ها را تامین کنند.
در این آزمایش ما شاهد بوده ایم که این سه شرکت توانسته اند با استفاده از تخصص یکپارچه سازی سیستم های شرکت اریکسون و محصول رمزگذاری WaveLogic شرکت Ciena در سرعت های ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه بر روی شبکه بین شهری تلسترا، تامین امنیت و محافظت از اطلاعات در یک شبکه پر ظرفیت را به انجام برسانند.
به گفته شرکت Ciena نتیجه نهایی این کار داده های امن و رمزگذاری شده است که سرعت شبکه را نیز کاهش نمی دهد.
فرانسوا لوکو دونو، معاون سابق رئیس و مامور ارشد عملیاتی شرکت Ciena زمانی گفته بود،” امروزه مشاغل می دانند که اهمیت امنیت داده ها صرفاً به امنیت داخلی این مشاغل محدود نمی شود، بلکه همزمان با خروج داده ها از بستر ابری خصوصی و در طول انتقال در شبکه نیز این امنیت اهمیت دارد، تامین امنیت باید بدون افزایش میزان تاخیر در ارسال داده ها یا قربانی کردن تجربه کاربر نهایی انجام شود.”
این شرکت ها همچنین در افزایش سرعت شبکه نیز با هم همکاری داشته اند، به طوری که شرکت های تلسترا، اریکسون و کوالکام در اوایل سپتامبر ۲۰۱۶ در حین تست شبکه LTE 4G به سرعت دانلود ۹۷۹ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود ۱۲۹ مگابیت بر ثانیه دست یافتند.
این تست ها از طریق تجمیع حامل ها، فناوری های آپ لینک ۶۴ Quadrature Amplitude Modulation (QAM)، دان لینک ۲۵۶ QAM و ۴x4 Multiple-Input Multiple-Output (MIMO) ؛ دستگاه Baseband 5216 اریکسون، که نیروی پردازش دیجیتالی سیگنال رادیویی را تامین می کند؛ دستگاه مودم تست Snapdragon X16 LTE شرکت کوالکام و شبکه پویای تلسترا انجام شد.
در ماه اکتبر، شرکت های تلسترا، اریکسون، کوالکام و Netgear شبکه ۴G خود با ظرفیت ۱ گیگابیت بر ثانیه را معرفی کردند، این در حالی است که این شرکت ها تست آن را قبل از عرضه تجاری آن انجام داده اند.
مایک رایت، مدیر شبکه گروه تلسترا در ماه اکتبر اعلام کرد، “ما به تخصص خودمان در زمینه ارتباطات می بالیم و امروز راه خود را با کامل کردن اولین مرحله تجاری سازی شبکه LTE در سطح گیگابیت ادامه می دهیم. ”
” ما با دستیابی به اولین شبکه LTE در سطح گیگابیت در جهان به طور قابل ملاحظه ای ظرفیت شبکه خود را بهبود داده و سرعت های دانلود واقعی LTE را نیز افزایش داده ایم، همچنین با ارائه سرویس LTE در یک کلاس کاملاً جدید از رقبای خود در این زمینه پیشی گرفته ایم. ”
شبکه تلسترا وقتی به سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه دست می یابد که همراه با روتر موبایل MR1100m شرکت Netgear استفاده شود، این روتر بر روی مودم Snapdragon X16 LTE و دستگاه وای فای شرکت کوالکام کار می کند.
روتر موبایل MR1100m اولین دستگاه برای مصرف کننده است که می تواند بر روی شبکه ۴G به سرعت های بالای ۱ گیگابیت بر ثانیه برسد. این روتر با تجمیع ۳ فناوری به این سرعت می رسد: ۴x4 MIMO بر روی مجموع دو حامل؛ ۲x2 MIMO بر روی حامل سوم؛ و Higher Order Modulation 256 QAM.
تلسترا و اریکسون همچنین در آزمایش زنده ۵G ماه سپتامبر به سرعت های دانلود بین ۱۸ و ۲۲ گیگابیت بر ثانیه دست یافته بودند.
با انجام این آزمایش در محیط باز و با استفاده از بستر آزمایشی رادیویی ۵G اریکسون، سرعت های ۲۰ گیگابیت در ثانیه بین دو دستگاه موبایل تقسیم شد به طوری که هر کدام به حدود سرعت دانلود ۱۰ گیگابیت بر ثانیه رسیدند، این به لطف استفاده از تکنولوژی Massive MIMO بر روی یک حامل سوم بود که چند کانال از داده ها را در یک زمان ارسال می کرد و به کاربران اجازه می داد تا به طور همزمان عملکرد حداکثری داشته باشند.
علاوه بر این، یک وسیله نقلیه در حال حرکت با استفاده از فناوری بیم فورمینگ (beam-forming) به سرعت های دانلود بین ۱ و ۶ گیگابیت بر ثانیه دست یافت، در این فناوری آنتن، سیگنال را به جایی که کاربر حضور دارد هدایت می کند.
در فوریه ۲۰۱۶ تلسترا و اریکسون اعلام کردند که در طول برگزاری بازی های کشورهای مشترک المنافع در منطقه Gold Coast استرالیا یک آزمایش بر روی شبکه ۵G تلسترا انجام خواهند داد، به طوری که به عنوان بخشی از این توافق، گروهی از مهندسان شبکه تلسترا به طور موقت به آزمایشگاه پژوهشی اریکسون در سوئد منتقل شده اند.
این دو شرکت شبکه ۵G خود را در سال ۲۰۱۵ معرفی کردند و تایید کرده اند که این شبکه تا سال ۲۰۲۰ آغاز به کار خواهد کرد.