تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد

تلسکوپ هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد

این سیاره‌ی سیاه که حداقل ۹۴ درصد از نور ستاره‌ی میزبان خود را جذب می‌کند، توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده است.

تیلور بل محققی از دانشگاه مک گیل و موسسه تحقیقات سیارات فراخورشیدی کانادا در مونترال، کبک و محقق ارشد مطالعه هابل گفت:

ما انتظار پیدا کردن چنین سیاره‌ی سیاهی را نداشتیم. بیشتر سیارات موسوم به مشتری‌های داغ، حدود ۴۰ درصد از نور ستاره میزبان خود را منعکس می‌کنند.

مشتری‌های داغ به غول‌های گازی ۴۰ برابر بزرگ‌تر از مشتری گفته می‌شود که فاصله بسیار نزدیکی به ستاره میزبان خود دارند.

این سیاره که به طور رسمی «WASP-12b» نام‌گذاری شده است، برای نخستین بار در سال ۲۰۰۸ کشف شد. محققان در مورد این سیاره‌ی خارج از منظومه شمسی یا به‌اصطلاح فراخورشیدی که ۱۴۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد، اطلاعات چندانی ندارند.

سیاره WASP-12b همچون دیگر مشتری‌های داغ، فاصله بسیار نزدیکی به ستاره منظومه خود دارد. به‌طوری که تنها ۱ روز برای گردش به دور آن نیاز دارد. به این ترتیب، یک سال در سیاره WASP-12b به اندازه ۱ روز زمینی است. سیاره‌ WASP-12b، به دلیل نیروی گرانش شدید ناشی از ستاره منظومه خود، به شکل بیضوی در آمده است.

WASP-12b، حدود ۳.۲ میلیون کیلومتر از ستاره‌ منظومه خود فاصله دارد. همچنین این سیاره که ۴۶ برابر کمتر از فاصله زمین به خورشید است، دارای قفل گرانشی دارد، یعنی همیشه روبه‌سوی ستاره‌ی میزبان خود دارد؛ همچون ماه که همیشه یک‌سوی آن از زمین قابل مشاهده است. در مقابل سمت روشن این سیاره، همیشه در معرض پرتوهای شدید ستاره‌ای است.

دمای سطحی این سیاره حدود ۴۰۰۰ درجه فارنهایت (۲۶۰۰ درجه سانتی‌گراد) که به داغی یک ستاره است. از آنجایی WASP-12b دارای قفل گرانشی است، سمت تاریک آن بیشتر نور جو خود را جذب می‌کند. به گفته دانشمندان، WASP-12b یکی از سیاه‌ترین سیارات خارج از منظومه شمسی است که تابه‌حال کشف شده است.

این سیاره به سیاهی آسفالت است که در اطراف ستاره‌ای همچون خورشید ما می‌چرخد. هدف این دست مطالعات مسلما کشف دنیاهای بالقوه قابل سکونت است، اما به نظر نمی‌رسد که WASP-12b سیاره‌ای باشد که مناسب سکونت باشد. تغییرات شدید سیاره WASP-12b نشان می‌دهد که این سیاره ماهیتا نور را به خود جذب می‌کند. اما می‌تواند به محققان در افزایش درکشان نسبت به سیارات مشتری داغ کمک زیادی کند.

تیلور بل گفت:

این مطالعه‌ی جدید هابل نشان دهنده‌ی تنوع بسیار بالای مشتری‌های داغ است. در واقع می‌توان سیاراتی به مانند WASP-12b را مشاهده کرد که بیش از ۲۶۰۰ درجه سانتی‌گراد دما دارند و بعضی از آن‌ها حدود ۱۲۰۰ درجه سانتی‌گراد دما دارند که هر دو در دسته سیارات مشتری‌های داغ جای می‌گیرند. مطالعاتی که در گذشته در مورد مشتری‌های داغ انجام گرفته است، نشان می‌دهد که اختلاف دمای بین نیمه‌ی روز و شب، با وجود روزهای گرم افزایش می‌یابد.

.

منبع: inverse

مطلب تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف سیاره‌ای به سیاهی آسفالت شد برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

کشف استراتوسفر در یک مشتری داغ چگونه می‌تواند به کشف حیات فرازمینی کمک کند؟

اخترشناسان برای نخستین بار موفق شدند، وجود استراتوسفر را در سیاره‌ای فراخورشیدی شناسایی کنند. این سیاره در فاصله ۸۸۰ سال نوری زمین واقع شده است. استراتوسفر، از لایه‌های فوقانی جو است که در آن درجه حرارت بالاست. این کشف ممکن است به اخترشناسان کمک کند تکنیک‌های جدیدی را توسعه دهند که درنهایت منجر به کشف حیات در دیگر سیارات خارج از منظومه شمسی شود.

کشف این سیاره در نشریه نیچر گزارش شده است، این سیاره WASP-121b نام دارد. این سیاره متعلق به دسته‌ای از سیارات فراخورشیدی که به مشتری‌های داغ موسوم‌اند. مشتری‌های داغ سیارات بسیار داغ و بزرگی در خارج از منظومه شمسی هستند که به معمولا به سبب فاصله کم به ستاره میزبان خود دارای دمای سطح بسیار بالایی هستند. این سیارات بسیار بزرگ هستند، به این دلیل به‌راحتی می‌توانند مطالعه شوند و در نتیجه اجازه می‌دهند که اخترشناسان دانسته‌های خود از سیارات خارج از منظومه شمسی افزایش دهند و فرضیه‌های خود را به اثبات برسانند. این کشف جدید تردید اخترشناسان در مورد وجود استراتوسفر در سیاره‌های خارج از منظومه شمسی را به اثبات رساند.

سیاره WASP-121b ، سیاره‌ای عظیم، تقریبا دو برابر بزرگ‌تر از غول گازی مشتری است. از آنجایی که این سیاره در مدار تنگ‌تری نسبت به عطارد (به دور خورشید)، به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد، دمای جو آن بیش از ۴۵۰۰ درجه فارنهایت (۲۴۸۲ درجه سانتی‌گراد) است، این دمای بالا در واقع می‌تواند آهن را بجوشاند.

اخترشناسان با بهره بردن از تلسکوپ فضایی هابل، قادر به شناسایی مولکول‌های آب در جو سیاره WASP-121b شدند که نشان می‌دهد، این سیاره فراخورشیدی دارای استراتوسفر است. اخترشناسان می‌گویند، دقیقا چیزی که باعث مرموز بودن استراتوسفر می‌شود، این است که گازهایی مانند اکسید وانادیوم و اکسید تیتانیوم به نظر همچون لایه ازون زمین عمل می‌کنند.

سیاره WASP-121b متعلق به دسته‌ای از سیارات فراخورشیدی است که به مشتری‌های داغ موسوم‌اند. مشتری‌های داغ سیارات بسیار داغ و بزرگی در خارج از منظومه شمسی هستند که معمولا به سبب فاصله کم به ستاره میزبان خود دارای دمای سطح بسیار بالایی هستند

سیاره WASP-121b متعلق به دسته‌ای از سیارات فراخورشیدی است که به مشتری‌های داغ موسوم‌اند. مشتری‌های داغ سیارات بسیار داغ و بزرگی در خارج از منظومه شمسی هستند که معمولا به سبب فاصله کم به ستاره میزبان خود دارای دمای سطح بسیار بالایی هستند

در زمین، جو به دو بخش تقسیم می‌شود: تروپوسفر، لایه نزدیک به سطح و استراتوسفر که لایه فوقانی جو است.  استراتوسفر حاوی ازون است که تشعشعات ماوراءبنفش مضر خورشید را جذب می‌کند و استراتوسفر را گرم می‌کند. این لایه با جذب بین ۹۹.۹ تا ۹۵ درصد تشعشعات فرابنفش موجب ادامه زندگی در سیاره ما می‌شود. این بدان معنی است که با پایین آمدن از لایه‌های جو، در تروپوسفر درجه حرارت کاهش می‌یابد و در استراتوسفر دما بالا می‌رود. اکثر دیگر سیارات منظومه شمسی ما، همچون مریخ، مشتری، زحل و حتی قمرهایی مانند تیتان سیاره زحل، دارای استراتوسفر هستند. به عنوان مثال در مشتری و تیتان، متان نقش اصلی را ایفا می‌کند. بنابراین اخترشناسان مدت‌هاست که فکر می‌کنند، سیارات خارج از منظومه شمسی هم ممکن است که دارای استراتوسفر باشند

دانشمندان بر این باورند که در جو مشتری‌های داغ، استراتوسفر به‌وسیله عناصری همچون اکسید وانادیوم و اکسید تیتانیوم پدید می‌آید که تشعشعات ستاره میزبان را جذب می‌کنند و فقط در حالت گازی در دمای بالا حضور دارند. اما پیش‌ازاین کشف جدید، اخترشناسان موفق به پیدا کردن شواهد قطعی از وجود استراتوسفر در سیارات فراخورشیدی نشده بودند.

مایکل لین، استادیار دانشکده زمین و اکتشافات فضایی دانشگاه ایالتی آریزونا که در این مطالعه جدید حضور نداشته به The Verge گفت: “واقعیت این است که ما هیچ استراتوسفری را درجایی (سیارات فراخورشیدی) که انتظار داشتیم، ندیده بودیم، به همین دلیل در این مورد تردید زیادی وجود داشت. بنابراین در نهایت کشف یک استراتوسفر (در سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی) بسیار هیجان‌انگیز است.”

اخترشناسان برای کشف سیاره WASP-121b، چگونگی تغییر روشنایی سیاره فوق را در طول‌موج‌های نوری مختلف بررسی کردند. آن‌ها متوجه شدند که مولکول‌های آب در لایه‌های فوقانی جو سیاره WASP-121b می‌درخشند و به‌جای جذب نور، آن را منعکس می‌کنند. این بدان معناست که در این سیاره لایه آب داغی به‌صورت گاز وجود دارد. درواقع اگر در این سیاره استراتوسفر وجود نداشت، به‌جای این لایه داغ، لایه‌ای سرد در این قسمت از جو سیاره وجود می‌داشت. تغییر دما در استراتوسفر سیاره WASP-121b بسیار شدید است. تغییرات دما در این لایه از جو سیاره، حدود ۱۸۰۰ درجه فارنهایت (۹۸۲ درجه سانتی‌گراد) است. برای مقایسه، تغییرات دما در سیاره‌های قسمت بیرونی منظومه شمسی، معمولا کمتر از ۲۱۲ درجه فارنهایت (۱۰۰ درجه سانتی‌گراد) است.

در زمین، جو به دو بخش تقسیم می‌شود: تروپوسفر، لایه نزدیک به سطح و استراتوسفر که لایه فوقانی جو است. استراتوسفر حاوی ازون است که تشعشعات ماوراءبنفش مضر خورشید را جذب می‌کند و استراتوسفر را گرم می‌کند. این لایه با جذب بین 99.9 تا 95 درصد تشعشعات فرابنفش موجب ادامه زندگی در سیاره ما می‌شود

در زمین، جو به دو بخش تقسیم می‌شود: تروپوسفر، لایه نزدیک به سطح و استراتوسفر که لایه فوقانی جو است. استراتوسفر حاوی ازون است که تشعشعات ماوراءبنفش مضر خورشید را جذب می‌کند و استراتوسفر را گرم می‌کند. این لایه با جذب بین ۹۹.۹ تا ۹۵ درصد تشعشعات فرابنفش موجب ادامه زندگی در سیاره ما می‌شود

توماس ایوانز از دانشگاه اکستر در انگلستان محقق ارشد این مطالعه به The Verge گفت: “این یکی از بهترین شواهدی است که تاکنون از یک استراتوسفر در سیاره‌ای فراخورشیدی در اختیار داریم.”

اما با این وجود، هنوز دانشمندان چیزی‌های زیادی در مورد سیاره WASP-121b  و جو آن نمی‌دانند. ایوانز می‌گوید، دقیقا نمی‌دانیم چه چیزی باعث پدید آمدن استراتوسفر در این سیاره شده است. اخترشناسان قادر به شناسایی اکسید وانادیوم و مقادیری اکسید تیتانیوم شده‌اند، اما این شواهد قطعی نیستند.

توماس بیتی، اخترشناسی از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در این مطالعه حضور نداشته، می‌گوید که این کشف سؤالات زیادی را در مورد سایر مشتری‌های داغ مطرح کرده که دارای استراتوسفر نیستند. چرا سیاره WASP-121b استراتوسفر دارد و دیگر سیارات ندارند؟ چه اتفاقی در جو سیاره WASP-121b رخ داده است؟

زمینه تحقیقاتی سیارات فراخورشیدی هنوز در ابتدای راه خود است و بخشی از این تحقیقات برای پیدا کردن حیات در خارج منظومه شمسی است. سیاراتی مانند WASP-121b ، خیلی داغ‌تر از چیزی هستند که بتوانند حیات را در خود جای دهند. مشخصا این موضوع به وجود استراتوسفر در این سیارات ارتباط چندانی ندارد. اما مطالعه این سیارات اهمیت زیادی دارد، این سیارات به اخترشناسان امکان تست نظریه‌هایشان و همچنین درک بهتر این نوع سیارات را می‌دهد.

کوین هِنگ، مدیر مرکز فضایی دانشگاه برن در سوئیس، می‌گوید: “مطالعه این سیارات، اولین قدم‌ها برای بالا بردن مهارت‌ها، توسعه ابزارها و آماده شدن برای مطالعه سیارات شبیه زمین هستند. و این اولین گام در جاده‌ای طولانی است.”

لین می‌گوید، این دقیقا به مانند بازی سوپر ماریو است. شما در این بازی، می‌توانید از یک سوت جادویی برای رفتن به مراحل بالاتر و مرحله نهایی بازی استفاده کنید، اما بدون کسب مهارت‌ها و جمع‌آوری ابزارهای لازم، هیچ شانسی برای پیروزی بر غول مرحله آخر سوپر ماریو ندارید. مطالعه سیاراتی مانند WASP-121b مانند گذشتن از همه مراحل است که به اخترشناسان امکان افزایش دانسته‌هایشان را می‌دهد، بنابراین وقتی با سیاره‌ای شبیه به زمین مواجه شوند که قادر به‌جای دادن حیات در سطح خود است، آن‌ها برای مطالعات بیشتر آماده خواهند بود.

سیاره WASP-121b تقریبا دو برابر بزرگ‌تر از غول گازی مشتری است. ازآنجایی‌که این سیاره در مدار تنگ‌تری نسبت به عطارد (به دور خورشید)، به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد، دمای جو آن بیش از 4500 درجه فارنهایت (2482 درجه سانتی‌گراد) است، این دمای بالا درواقع می‌تواند آهن را بجوشاند

سیاره WASP-121b تقریبا دو برابر بزرگ‌تر از غول گازی مشتری است. ازآنجایی‌که این سیاره در مدار تنگ‌تری نسبت به عطارد (به دور خورشید)، به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد، دمای جو آن بیش از ۴۵۰۰ درجه فارنهایت (۲۴۸۲ درجه سانتی‌گراد) است، این دمای بالا درواقع می‌تواند آهن را بجوشاند

لین می‌گوید: “قطعا ما نمی‌خواهیم که در طول سفر خود، مشتری‌های داغ را نادیده بگیریم، چرا که می‌خواهیم ابزارهای خود را بسازیم. بنابراین وقتی‌که به دنبال سنجش مواد زیستی در سیاره‌ای شبیه به زمین باشیم، نیاز به درک بهتری از فیزیک پایه‌ای (این سیارات) داریم.”

ایوانز می‌گوید، باید برای مدت بیشتری سیاره WASP-121b را رصد کنیم. او در نهایت امیدوار است که این سیاره با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب مطالعه شود. تلسکوپ فضایی جیمز وب که سال آینده آغاز به کار می‌کند، می‌تواند به اخترشناسان امکان مشاهده دقیق‌تر را بدهد. تلسکوپ فضایی جیمز وب تقریبا دو دهه است که مراحل ساخت و طراحی خود را سپری می‌کند.

جیمز وب، به‌اندازه یک زمین تنیس است و بزرگ‌ترین تلسکوپ فضایی ساخته بشر محسوب می‌شود. این تلسکوپ که ۱۰۰ برابر قوی‌تر از تلسکوپ فضایی هابل است، قرار است در سال ۲۰۱۸ در مدار زمین قرار گیرد. جیمز وب دارای ظرفیت نوری هفت برابر هابل است، در واقع گفته می‌شود، این تلسکوپ به‌قدری حساس و دقیق است که امکان مشاهده و رصد، یک کرم شب‌تاب در فاصله یک ‌میلیون کیلومتری را دارد. و با وجود سنجش‌های دقیق‌تری که با استفاده از قوی‌ترین تلسکوپ فضایی جهان حاصل می‌شود، اخترشناسان امیدوارند که درنهایت قادر به کشف دلیل پدید آمدن استراتوسفر در سیاره WASP-121b شوند.

لین می‌گوید: “جیمز وب به‌کلی همه‌چیز را تغییر می‌دهد و اطلاعاتی که از هر سیاره (با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب) به دست می‌آوریم، بسیار بیشتر از اکنون خواهند بود.”

.

منبع: theverge

مطلب کشف استراتوسفر در یک مشتری داغ چگونه می‌تواند به کشف حیات فرازمینی کمک کند؟ برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند!

ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند!

ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند! دانشمندان برای نخستین بار موفق به شناسایی سیستم آب و هوایی یک سیاره گازی غول پیکر در خارج از منظومه شمسی شدند. گفته می شود، ابرها و بادهای خشن این سیاره فراخورشیدی از ماده معدنی کوراندوم، همان ترکیب یاقوت سرخ و کبود تشکیل شده اند؛ اما با رسیدن به اوج دمای روزانه (۲۵۰۰ درجه سانتیگراد) مواد معدنی این ابرها به طور کامل تبخیر می شوند.

دیوید آرمسترانگ یکی از محققان این تیم از دپارتمان اخترفیزیک دانشگاه وارویک، می گوید: “آنجا وضعیت جهنمی حکمفرما است.”

آرمسترانگ می گوید، ابرهای خارج از منظومه شمسی داری رنگ خاصی هستند؛ اما در مورد ترکیب هنوز مطمئن نیستیم. در این مورد چندین فرضیه در دست است که محتمل ترین آن، ماده معدنی کوراندوم است.

آرمسترانگ می گوید: “این به اتمسفر (سیاره) بستگی دارد، نمی دانیم رنگ این ابرها (دقیقا) چیست؛ اما قطعا چیز خیره کننده ای است.”

این سیاره HAT-P-7B نام دارد که ۶ سال قبل توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده و بیش از ۱۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و ۵۰۰ برابر بزرگتر از سیاره ما است.

دانشمندان به این سیاره که در صورت فلکی ماکیان واقع شده “مشتری داغ” لقب داده اند، چرا که این سیاره در دسته غول های گازی طبقه بندی می شود و از لحاظ اندازه، جرم و ترکیب به سیاره مشتری شبیه است؛ اما این سیاره در مدار نزدیک ستاره مادر خود، در حال گردش است، چیزی که منجر شده این سیاره دارای دمای سطحی فوق العاده بالایی باشد.

ابرهای سیاره HD 189733b داری رنگ خاصی هستند اما دانشمندان هنوز در مورد ترکیب این ابرها مطمئن نیستند.
ابرهای سیاره HD 189733b داری رنگ خاصی هستند اما دانشمندان هنوز در مورد ترکیب این ابرها مطمئن نیستند.

اواخر سال گذشته، نقشه آب و هوایی از سیاره مشتری داغ مشابهی به نام HD 189733b ساخته شد که در فاصله ۶۳ سال نوری صورت فلکی روباهک واقع است. اما اکنون، دانشمندان با رصد سیستم آب و هوایی سیاره HAT-P-7B طی چهار سال، دقیق ترین داده ها را از شرایط سیاره های دور درست (فراخورشیدی) به دست آورده اند.

هانا ویکفورد، محققی از مرکز سفرهای فضایی گودارد که در این مطالعه شرکت داشته می گوید: “با این جدول زمانی چهار ساله، واقعا امکان بررسی دقیق این سیارات وجود دارد. درک کامل ما از این سیاره ها و ابرها در اتمسفر (فراخورشیدی خودشان) تازه در ابتدای راه خود است.”

این محققان هنوز در مورد ماده تشکیل دهنده این ابرهای فراخورشیدی اطمینان ندارند، آنها برای این مورد دو گزینه را در نظر دارند، کوراندوم، ساختار کریستالی از جنس اکسید آلومینیوم که منجر به ایجاد یاقوت سرخ و یاقوت کبود می شود و پروسکایت، ماده معدنی از جنس اکسید تیتانیوم کلسیم که برای ساخت سلول های خورشیدی مورد استفاده قرار می گیرد.

اما به نظر می رسد، کوراندوم گزینه محتمل تری باشد.

این تیم در نتیجه گیری مقاله خود نوشته اند: “در آنجا مواد کافی برای تشکیل یک ابر نوری ضخیم از جنس کوراندوم وجود دارد؛ اما برای پروسکایت چنین نیست، عمدتا به این دلیل که آلومینیوم (در آنجا) فراوان تر از تیتانیوم است. البته در این مورد چندین فرضیه وجود دارد. از این رو، فرضیه فوق احتمال حضور پروسکایت را در این ابرها رد نمی کند؛ اما نشان می دهد که احتمال حضور کوراندوم بیشتر است.”

دانشمندان با تجزیه و تحلیل داده های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، توانستند تغییرات شدت نور در زمان گردش این سیاره به دور ستاره مادر خود را مشاهده کنند و شرایط و آب و هوایی این سیاره فراخورشیدی را مورد بررسی قرار دهند.

به این ترتیب، دانشمندان تغییرات قابل توجهی را از لحاظ روشنایی و گرما در این سیاره مشاهده کردند، روشن ترین نقطه در این سیاره در طول روز رخ می داد.

HD 189733b حول ستاره ای در صورت فلکی روباهک در فاصله 64 سال نوری از ما می گردد. با توجه به اینکه فاصله این سیاره از ستاره مادر خود 30 بار کمتر از فاصله زمین از خورشید است دمای آن به بیش از 2500 درجه سانتیگراد هم می رسد. این غول گازی در سال 2008 توسط تلسکوپ فضایی کپلر کشف شده است.
HD 189733b حول ستاره ای در صورت فلکی روباهک در فاصله ۶۴ سال نوری از ما می گردد. با توجه به اینکه فاصله این سیاره از ستاره مادر خود ۳۰ بار کمتر از فاصله زمین از خورشید است دمای آن به بیش از ۲۵۰۰ درجه سانتیگراد هم می رسد. این غول گازی در سال ۲۰۰۸ توسط تلسکوپ فضایی کپلر کشف شده است.

سیاره ی HD 189733b همانند ماه، قفل گرانشی (قفل جزر و مدی) شده است، به این معنی که همیشه رو به ستاره خود دارد. زمین و ماه هم در قفل گرانشی هستند، به همین دلیل است که ما فقط یک سمت ماه را از زمین می‌بینیم. سیاره ‌ای که قفل گرانشی شده، دارای اختلاف دمای سطحی است که در مواجه با ستاره (داغ) و سمتی که از ستاره دور است (سرد) خواهد بود، به‌ خصوص که اتمسفری برای توزیع مجدد گرما نداشته باشد.

 آرمسترانگ فکر می کند، این تغییر روشن ترین نقطه به دلیل پوشش ابری ضخیمی و بادهای خشنی با سرعت چند کیلومتر در ساعت که در اطراف این سیاره گرم سوزان واقع شده اند، است.

این سیاره با وجود داشتن سمت داغ و سرد، دارای ابرهایی متراکم در سمت سرد و اختلاف دما است که موجب ایجاد بادهای سریعی شده اند که این ابرها را به سمت گرم سیاره برده و در آنجا تبخیر می کند.

 آرمسترانگ می گوید: “نتایج ما نشان می دهد، بادهای قوی اطراف این سیاره ابرها را از سمت شب به سمت روز سیاره می برد. سرعت این بادها به طور چشمگیری تغییر می کند که منجر به تشکیل ابرهای بزرگ (و ضخیم و متراکمی) و از هم پاشیدن آنها (به وسیله تبخیر شدن) می شود.”

این تیم به تحقیقات خود در مورد الگوهای آب و هوایی سیاره ی HD 189733b ادامه خواهد داد، به این ترتیب، باید منتظر فرضیه های جدیدی در مورد این ابرهای یاقوتی باشیم.

نتایج این مطالعه در نشریه “Nature Astronomy” به چاپ رسیده است.

.

منبع: sciencealert

نوشته ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.