تفاوت بین پروکسی و VPN چیست؟ + جدول

اگر در حال خواندن این مطلب هستید، احتمالاً می‌خواهید به هر دلیلی آدرس IP خود را تغییر دهید، اما شاید بخواهید تمام فعالیت‌های فضای وب خود را نیز رمزگذاری کنید.

به نظر شما بهتر است از کدام یک استفاده کنید، VPN یا سرور پراکسی؟ هر کدام از این دو مزایا و معایب خود را دارند.

ادامه مطلب را بخوانید؛ ما به شما کمک خواهیم کرد تا تصمیمی آگاهانه و سریع بگیرید.

بیایید با اصول اولیه شروع کنیم، VPN چیست و سرور پروکسی چه چیزی است؟

VPN‌ها

VPN‌ها سرورهای خصوصی مجازی هستند که تمام فعالیت های وب کاربران و آدرس‌های IP دستگاه را رمزگذاری می‌کنند. به طور معمول، آنها به شکل یک برنامه یا یک افزونه مرورگر هستند.

سرورهای پروکسی

از طرف دیگر، سرور پروکسی رایانه‌ای است که بین کاربر و سرور او قرار می‌گیرد و فقط آدرس IP دستگاه او را پنهان می‌کند، نه تمام فعالیت‌های وب را. همچنین سرور پروکسی تنها در یک وب سایت یا برنامه کار می‌کند. ما اکثرا انواع سرورهای پروکسی زیر را می‌بینیم:

SOCKS5:

بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند از SOCKS5 برای مواردی مانند اشتراک‌گذاری فایل، پخش ویدیو و بازی‌های آنلاین استفاده کنند، اما سرعت آن بسیار کندتر از HTTP است.

HTTP:

HTTP یک سرور پراکسی است که معمولاً برای دسترسی به وب‌سایت‌های دارای محدودیت جغرافیایی استفاده می‌شود. اگر در کشوری زندگی می‌کنید که سطح بالایی از سانسور اینترنت دارد، HTTP گزینه خوبی برای شما است.

Transparent:

سرورهای پروکسی فقط برای باز کردن قفل وب سایت‌های خاص استفاده نمی‌شوند. آنها همچنین‌ می‌توانند برای اهداف دیگری نیز به کار گرفته شوند. آیا نمی‌توانید با رایانه‌های موجود در کتابخانه عمومی دانشگاه  خود به فیس‌بوک بروید؟ خوب، به این دلیل است که کتابداران ممکن است از یک سرور پروکسی Transparent استفاده کرده باشند که از دسترسی به برخی وب سایت‌ها جلوگیری می‌کند. کالج‌ها و صاحبان کسب و کارها نیز اغلب از این سرورها استفاده می‌کنند.

پروکسی در مقابل VPN

بستگی به نیاز شما دارد که بخواهید از سرور پروکسی یا VPN استفاده کنید، اما به احتمال زیاد استفاده از VPN راحت‌تر خواهد بود. به جدول زیر توجه کنید.

ویژگی‌ها

پروکسی

VPN

هزینه
معمولا رایگان معمولا خریدنی
تعداد استفاده
۱ نا محدود
رمزگذاری آدرس IP
بله بله
رمزگذاری فعالیت‌های اینترنتی
خیر بله
فروش داده‌های کاربران
بله خیر
پوشش
یک وبسیایت یا اپلیکیشن تمامی وبسایت‌ها و اپلیکیشن‌ها
سازگاری با استریم و بازی
بله بله
می توان از آن برای دور زدن محدودیت های جغرافیایی استفاده کرد
بله بله
سرعت مرور را کاهش می دهد
بله بله

 

تفاوت های کلیدی

ابتدا، اجازه دهید در مورد تفاوت‌های عمده بین VPN و سرورهای پروکسی صحبت کنیم.

رمزگذاری:

تفاوت اصلی بین پروکسی و VPN رمزگذاری است. VPN‌ها نه تنها آدرس IP خصوصی شما، بلکه تمام فعالیت‌های وب شما مانند وب‌سایت هایی را که بازدید می‌کنید، با استفاده از رمزگذاری پنهان می‌کنند. از طرف دیگر، سرورهای پروکسی فقط آدرس IP شما را تغییر می‌دهند، اما فعالیت‌های آنلاین شما را رمزگذاری نمی‌کنند.

فروش داده‌ها:

اکثر سرورهای پروکسی رایگان هستند و برای جبران هزینه، بسیاری از آنها داده‌های کاربران را به تبلیغ کنندگان می‌فروشند. از طرف دیگر، بیشتر VPN ها پولی هستند و داده‌های ترافیک کاربر را ثبت یا به اشتراک نمی گذارند.

پولی در مقابل رایگان:

بسیاری از گزینه‌های VPN رایگان در دسترس هستند ولی محدودیت‌هایی در مورد میزان داده‌ای که می‌توانید در روز استفاده کنید، تعداد سرورهایی که می‌توانید به آنها تغییر دهید و موارد دیگر را دارند. بنابراین برای اکثر مردم، تکیه کردن روی گزینه پولی منطقی است، در حالی که اکثر سرورهای پروکسی رایگان هستند.

پوشش:

VPNها تمام فعالیت‌های وب کاربر را رمزگذاری می‌کنند، بدون توجه به وب سایت یا برنامه. در حالی که سرورهای پروکسی فقط یک وب‌سایت یا برنامه را در یک زمان پنهان می‌کنند.

شباهت‌های کلیدی

در جستجوی زمینه‌های مشترک به این موارد برخورد می‌کنیم:

پنهان کردن آدرس های IP:

هم VPN‌ها و هم سرورهای پروکسی آدرس IP دستگاه شما را مخفی می‌کنند.

پخش استریم و سازگاری با بازی:

هر دو با سرویس‌های استریم و کنسول‌های بازی کار می‌کنند، اگرچه برای پراکسی‌ها باید از SOCKS5 استفاده کنید.

کاهش سرعت مرور:

هر دو روش حداقل کمی سرعت مرور شما را کاهش می‌دهند ( اتصالات پراکسی معمولاً کندتر از اتصالات VPN هستند. )

دور زدن محدودیت‌های جغرافیایی:

اگر می‌خواهید محدودیت‌های اینترنت دولتی را دور بزنید، هم یک VPN و هم یک سرور پراکسی می‌توانند این کار را انجام دهند.

آیا به هر دو نیاز دارید؟

در یک کلام، نه، اگر از قبل VPN دارید، نیازی به دانلود پروکسی نیست. VPN‌ها قادر به انجام تمام  کارهایی هستند که سرورهای پروکسی انجام می‌دهند، بنابراین نیازی به آنها  نیست. با این حال، اگر یک سرور پروکسی Transparent دارید که وب سایت‌های خاصی را مسدود می‌کند، ممکن است برای دور زدن این محدودیت‌ها به یک VPN نیاز داشته باشید.

کدام یک را باید استفاده کنید؟

از کدام یک باید استفاده کنیم؟ VPN یا سرور پروکسی؟ مزایا و معایب هر کدام را بررسی می‌کنیم.

چرا باید از VPN استفاده کنید؟

پوشش همه وب‌سایت‌ها و برنامه‌ها:  اگر می‌خواهید بیش از یک وب‌سایت یا برنامه تحت پوشش قرار گیرد، VPN ساده‌ترین گزینه است.

رمزگذاری ترافیک وب: در صورتی که می‌خواهید وب سایت‌های بازدید شده رمزگذاری شوند و نه فقط آدرس IP دستگاه شما، VPN تنها گزینه‌‌ای است که دارید.

بدون ثبت ترافیک:  اکثر VPN‌ها  ترافیک شما را ثبت نمی‌کنند، که این موضوعدر مورد سرورهای پروکسی صدق نمی‌کند.

سرعت بهتر: سرعت‌ها از  یک VPN به VPN دیگر بسیار متفاو ت است اما به طور کلی، آنها سریعتر از سرورهای پروکسی هستند.

چرا نباید از VPN استفاده کنید؟

اگر فقط به یک بار استفاده نیاز دارید: اگر اینطور است، استفاده از سرور پروکسی احتمالا ساده‌تر و ارزان‌تر خواهد بود.

ممکن است مجبور به پرداخت شوید:  برخی از VPN ها وجود دارند که کاملاً رایگان هستند یا دوره آزمایشی رایگان دارند، اما به طور کلی، VPN‌ها معمولاً هزینه دارند در حالی که پروکسی‌ها کاملا رایگان هستند.

چرا باید از سرور پروکسی استفاده کنید؟

فقط نیاز به پنهان کردن یک وب سایت یا آدرس IP برنامه دارید: اگر به یک وب سایت یا یک برنامه نیاز دارید، دریافت یک سرور پروکسی برای پوشش یک وب سایت یا برنامه ساده‌تر از دانلود VPN است.
کاملا و همیشه رایگان: بدون پرداخت، بدون مشکل!

چرا نباید از سرور پروکسی استفاده کنید؟

ترافیک وب را رمزگذاری نمی‌کند: ارائه‌دهنده خدمات اینترنت شما همچنان می‌تواند دقیقاً آنچه را که آنلاین انجام می‌دهید، ببیند و فقط آدرس IP دستگاه شما تغییر می‌کند.
ترافیک وب را ثبت می‌کند و می‌فروشد: سرورهای پروکسی نه تنها فعالیت وب شما را ثبت می‌کنند، بلکه آن را به طور بالقوه به تبلیغ کنندگان شخص ثالث نیز می‌فروشند.
فقط روی یک وب‌سایت یا برنامه کار می‌کند: اکثر مردم می‌خواهند از تمام فعالیت‌های وب خود محافظت کنند.

در مجموع در حالی که سرورهای پروکسی مطمئناً کاربردهای مفید خودشان را دارند، VPN ها راه بسیار جامع و مؤثرتری برای فعالیت‌های خصوصی و محفوظ ماندن در فضای  آنلاین هستند.

نوشته تفاوت بین پروکسی و VPN چیست؟ + جدول اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

بررسی یک تصمیم بزرگ؛ بازار چندین هزار میلیاردی تجارت الکترونیک کشور در اینستاگرام و تلگرام

در این مقاله به بازار بزرگ تجارت الکترونیک در کشور می‌پردازیم و بررسی خواهیم کرد که تعداد کسب و کارها در پیام رسان های خارجی و بومی چقدر است؟

در هفته‌های اخیر آمار و اقدام بسیار متفاوتی از حجم معادلات و تراکنش‌های اقتصاد دیجیتال کشور در حوزه کسب و کارهای آنلاین و همچنین افرادی آسیب دیده در این حوزه از سمت مسئولین مختلف منتشر شد.

از طرفی قطع پلتفرم‌های محبوب خارجی و هدایت اجباری کاربران به پلتفرم‌های بومی باعث شده تا ارقام جالبی در خصوص استفاده مردم از پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی داخلی بیان شود.

اما سوال اصلی آن است که در حال حاضر حجم گردش مالی و تراکنش‌های کسب و کارهای آنلاین چه مقدار است و درواقع چه حجمی از اقتصاد آنلاین دچار خسارت شده است، همچنین مسئولینی که آدرس شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی را به مردم می‌دهند آیا از میزان درآمد فعلی کسب و کارهای آنلاین در این پلتفرم‌ها خبر دارند و کوچ اجباری کاربران به پیام‌رسان و شبکه‌های اجتماعی داخلی یک حرکت هدفمند و تصمیمی عاقلانه است یا خیر؟

یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شود کسب و کارهای آنلاین تمایل نداشته باشند از اینستاگرام و تلگرام به شبکه‌های اجتماعی داخلی بیایند آن است که تاکنون استقبال خوبی از پلتفرم‌های بومی در این بخش نشده و کاربران زیادی در این شبکه‌ها فعال نیستند.

طبیعتا هر کسب و کاری نیاز به مشتری دارد، زمانی که شما در یک شبکه اجتماعی یا پیام‌رسان مشتری نداشته باشید، عملا کسب و کار شما شکست خورده است.

نمونه آن در سال‌های 97 و 98 و همزمان با فیلترینگ تلگرام و قطع اینترنت بین‌الملل رخ داد که بسیاری از کاربران و کسب و کارها به پلتفرم‌های بومی روی آوردند اما تجربه ناموفقی بود و با علت استقبال پایین مردم و فروش کم در این شبکه‌ها به تلگرام فیلتر شده و اینستاگرام بازگشتند.

در ادامه با بررسی آمارهای ارائه شده در گزارش جامع سالانه تجارت الکترونیک در سال 1400، به بررسی حجم گردش مالی و بزرگی این بازار و همچنین میزان استقبال مردم از شبکه‌های داخلی خواهیم پرداخت.

حجم بازار تجارت الکترونیک کشور چقدر است؟

در حوزه تجارت الکترونیک با بازار بسیار بزرگی طرف هستیم، بازاری که ارزش کل گردش مالی آن رقم عجیب 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریال است! ارزش کل گردش مالی تجارت الکترونیک در سال 1400 برابر با 17 درصد تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت است.

این بازار بزرگ بیش از یک ماه است که آسیب دیده و گردش مالی در آن به شکل فاحشی کاهش پیدا کرده است. البته برای نظر نهایی باید منتظر آمارهای رسمی بود اما بر اساس اخبار و بیانیه‌هایی که برندها، استارتاپ‌ها و کسب و کارهای مختلف آنلاین و دیجیتال در کشور ارائه می‌کنند، درآمد این شرکت‌های بزرگ و کوچک به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرده و بسیاری از آن‌ها در معرض نابودی قرار گرفتند.

نکته بسیار مهم دیگر در خصوص این بازار آن است که بیش از 94 درصد سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه تجارت الکترونیک توسط بخش خصوصی صورت گرفته و در واقع سرمایه توسط مردم عادی تامین شده است.

در این بخش سازمان‌ها و بخش‌های مختلف دولتی نقش بسزایی نداشتند و با آسیب دیدن این حوزه، سرمایه بخش خصوصی است که در معرض نابودی قرار می‌گیرد.

در گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک اشاره شده که تنها یک درصد از سرمایه حوزه تجارت الکترونیک مربوط به دولت است و بیش از 94 درصد این سرمایه توسط بخشی خصوصی تامین شده است. این یعنی بازاری به بزرگی 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریال توسط مردم تشکیل شده و قطعا با آسیب دیدن آن، در نگاه اول دولت ضرر مالی نخواهد دید، هر چند که عواقب آن غیرقابل جبران خواهد بود اما وابستگی این حوزه به بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران این بخش موضوعی غیرقابل انکار است.

به همین دلیل است که با تصمیمات لحظه‌ای و غیرکارشناسی از سمت سازمان‌های مسئول، جو متشنج و غیرقابل پیش‌بینی در بخش تجارت الکترونیک به وجود آمده و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه در حال کاهش است. اتفاقی که می‌تواند کل این تجارت عظیم را تحت تاثیر قرار دهد و موجب عقب ماندگی کشور شود.

اما این سرمایه عظیم بخش خصوصی در چه بستری فعال است؟ در همین مورد باز هم می‌توانیم به گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک اشاره کنیم، در این گزارش سهم هر یک از روش‌های فروش کالا و ارائه خدمات (جدا از ارائه خدمات در بستر سایت) به تفکیک اپلیکیشن، پیام‌رسان و شبکه اجتماعی بیان شده است.

بر این اساس، جدا از سایت‌های اینترنتی، 80 درصد سهم فروش و ارائه خدمات تجارت الکترونیک ایران در شبکه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد، همچنین 28 درصد از این خدمات در پیام‌رسان‌ها ارائه می‌شوند، یعنی سهم عمده این بازار در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته است.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

اما کدام پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی بیشترین سهم را در این حوزه داشتند؟

در این جا می‌توان به خوبی دعوای میان اپلیکیشن‌های خارجی و بومی را بررسی کرد، اینکه آیا می‌توان به یکباره از پلتفرم‌های خارجی به پلتفرم داخلی منتقل شد و آیا اصلا باید این کار صورت بگیرد یا خیر؟

میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف در بازار تجارت الکترونیک طبق جدول زیر است، بر همین اساس مشاهده می‌کنید که تاکنون آن بخش از خدمات و فروش کالا در حوزه تجارت الکترونیک که در بستر پیام‌رسان‌ها و شبکه اجتماعی بوده، به صورت گسترده در بستر شبکه‌های اجتماعی خارجی صورت گرفته است.

در این آمار، اینستاگرام بزرگ‌ترین نقش را دارد و 84 درصد فروشندگانی که در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها فعال هستند، در اینستاگرام خدمت خود را عرضه می‌کنند. سهم بعدی مربوط به واتساپ است که 49 درصد بازار را در اختیار دارد و پس از آن تلگرام 42 درصد سهم بازار را در اختیار دارد.

در میان پیام‌رسان‌های داخلی، سروش با 4 درصد سهم در این بازار، محبوب‌ترین اپلیکیشن بومی محسوب می‌شود اما میزان سهم آن اصلا قابل توجه نیست. همچنین بله، ایتا، آی‌گپ و گپ هرکدام با سهم کمتر از 4 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

به نظر می‌رسد آمار خود گویای همه چیز است، آیا با این شرایط می‌توان اینستاگرام را بست و توقع داشت که بخش خصوصی این حجم از سرمایه را بیخیال شود و بیاید در پلتفرم داخلی با تمام مشکلاتی که دارد و احتمالا در آینده به وجود خواهد آمد از صفر کار خودش را آغاز کند؟

اما بخش دیگری که باید برای مدیران و تصمیم‌گیران قابل توجه باشد، گروه سنی مالکین این کسب و کارها در بخش خصوصی هستند. بر اساس گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک، 60 درصد از مالکین این کسب و کارهای در گروه سنی 20 تا 40 سال قرار دارند، درواقع بخش اعظمی از این بازار به دست مدیران جوان و آینده‌دار کشور است، همان‌هایی که با ناامید شدنشان خطر مهاجرت و خروج سرمایه از این بازار را متوجه کشور می‌شود.

از طرفی بازار هدف این کسب و کارها نیز گروه سنی جوان است، بر اساس داده‌های موجود، 60 درصد مخاطبین این بازار در گروه سنی جوانان قرار دارند.

در انتهای این آمارها می‌توانیم به این مورد اشاره کنیم که 14 درصد از مالکین بازار بزرگ کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک خانم‌ها هستند، این در حالی است که خانم‌های مالکین کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک در سال 96 تنها 9 درصد بودند.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

درواقع بانوان توانستند حضور گسترده و قدرتمندی در این حوزه داشته باشند و پتانسیل‌های این بازار نیز کمک کرده تا خانم‌ها بتوانند به عنوان کارآفرین و مدیر در بخش تجارت الکترونیک فعالیت داشته باشند.

وقتی از تجارت الکترونیک صحبت می‌کنیم، یعنی بازاری 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریالی که با 17 درصد تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت برابر است. بازاری که بیش از 94 درصد سرمایه‌گذاری در آن توسط بخش خصوصی صورت گرفته و در اصل سرمایه مردم است. 80 درصد این بازار بزرگ بدون احتساب سایت‌ها، در بستر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی برقرار است و در همین بسترها رشد کرده است.

در میان پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی بیشترین سهم با اختلاف فاحش برای اینستاگرام، واتساپ و تلگرام است. درواقع بخش اصلی سرمایه در گردش 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریالی آن در اینستاگرام، واتساپ و تلگرام است، سه پلتفرمی که در حال حاضر بسته‌شده اند و احتمالا دیگر رفع فیلتر نمی‌شوند.

منطق مسئولین آن است که پلتفرم‌های خارجی ساخت دشمن را رها کنیم و به پلتفرم‌های داخلی روی بیاییم، اما قطعا با این حجم سرمایه در گردش این بازار آشنا نیستند. فیلترینگ این شبکه‌های اجتماعی یعنی تحمیل هزینه به مردم، مردمی که سال‌های تلاش کرده‌اند تا کسب و کار خود را راه بیندازند و درآمدی داشته باشند.

بستن شبکه‌های اجتماعی مشهور و فرستادن اجباری کسب و کارها به پیام‌رسان بومی، به معنای قطع درآمد کسب و کارها و شروع از نقطه ابتدایی است. علاوه بر این موارد باید بررسی کرد که تکلیف هزینه‌هایی که مردم در طی این سال‌های برای رشد و توسعه کسب و کار خود کشیده‌اند چه می‌شود؟ آیا به راحتی همه چیز را زیر پا می‌گذاریم و روز از نو روزی از نو؟

متاسفانه بخش خصوصی خود در این تفکر است که ضرر این تصمیمات گریبان‌گیرش نخواهد شد، زیرا تنها یک درصد سرمایه‌گذاری در این حوزه توسط بخش دولتی صورت گرفته، اما در طولانی مدت هزینه بسیار سنگینی بر گردن دولت تحمیل می‌شود، هزینه‌ای که برای جبران خسارت سنگین وارد شده به بخش خصوصی و تجارت الکترونیک است و باید از بیت‌المال تامین شود.

ضمن آنکه با پرداخت این هزینه‌ها و تامین خسارات، قطعا این بازار مانند گذشته سرپا نخواهد بود و آمار و ارقام رشد آن کاهش پیدا خواهد کرد.

نوشته بررسی یک تصمیم بزرگ؛ بازار چندین هزار میلیاردی تجارت الکترونیک کشور در اینستاگرام و تلگرام اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

بررسی یک تصمیم بزرگ؛ بازار چندین هزار میلیاردی تجارت الکترونیک کشور در اینستاگرام و تلگرام

در این مقاله به بازار بزرگ تجارت الکترونیک در کشور می‌پردازیم و بررسی خواهیم کرد که تعداد کسب و کارها در پیام رسان های خارجی و بومی چقدر است؟

در هفته‌های اخیر آمار و اقدام بسیار متفاوتی از حجم معادلات و تراکنش‌های اقتصاد دیجیتال کشور در حوزه کسب و کارهای آنلاین و همچنین افرادی آسیب دیده در این حوزه از سمت مسئولین مختلف منتشر شد.

از طرفی قطع پلتفرم‌های محبوب خارجی و هدایت اجباری کاربران به پلتفرم‌های بومی باعث شده تا ارقام جالبی در خصوص استفاده مردم از پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی داخلی بیان شود.

اما سوال اصلی آن است که در حال حاضر حجم گردش مالی و تراکنش‌های کسب و کارهای آنلاین چه مقدار است و درواقع چه حجمی از اقتصاد آنلاین دچار خسارت شده است، همچنین مسئولینی که آدرس شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی را به مردم می‌دهند آیا از میزان درآمد فعلی کسب و کارهای آنلاین در این پلتفرم‌ها خبر دارند و کوچ اجباری کاربران به پیام‌رسان و شبکه‌های اجتماعی داخلی یک حرکت هدفمند و تصمیمی عاقلانه است یا خیر؟

یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شود کسب و کارهای آنلاین تمایل نداشته باشند از اینستاگرام و تلگرام به شبکه‌های اجتماعی داخلی بیایند آن است که تاکنون استقبال خوبی از پلتفرم‌های بومی در این بخش نشده و کاربران زیادی در این شبکه‌ها فعال نیستند.

طبیعتا هر کسب و کاری نیاز به مشتری دارد، زمانی که شما در یک شبکه اجتماعی یا پیام‌رسان مشتری نداشته باشید، عملا کسب و کار شما شکست خورده است.

نمونه آن در سال‌های 97 و 98 و همزمان با فیلترینگ تلگرام و قطع اینترنت بین‌الملل رخ داد که بسیاری از کاربران و کسب و کارها به پلتفرم‌های بومی روی آوردند اما تجربه ناموفقی بود و با علت استقبال پایین مردم و فروش کم در این شبکه‌ها به تلگرام فیلتر شده و اینستاگرام بازگشتند.

در ادامه با بررسی آمارهای ارائه شده در گزارش جامع سالانه تجارت الکترونیک در سال 1400، به بررسی حجم گردش مالی و بزرگی این بازار و همچنین میزان استقبال مردم از شبکه‌های داخلی خواهیم پرداخت.

حجم بازار تجارت الکترونیک کشور چقدر است؟

در حوزه تجارت الکترونیک با بازار بسیار بزرگی طرف هستیم، بازاری که ارزش کل گردش مالی آن رقم عجیب 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریال است! ارزش کل گردش مالی تجارت الکترونیک در سال 1400 برابر با 17 درصد تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت است.

این بازار بزرگ بیش از یک ماه است که آسیب دیده و گردش مالی در آن به شکل فاحشی کاهش پیدا کرده است. البته برای نظر نهایی باید منتظر آمارهای رسمی بود اما بر اساس اخبار و بیانیه‌هایی که برندها، استارتاپ‌ها و کسب و کارهای مختلف آنلاین و دیجیتال در کشور ارائه می‌کنند، درآمد این شرکت‌های بزرگ و کوچک به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرده و بسیاری از آن‌ها در معرض نابودی قرار گرفتند.

نکته بسیار مهم دیگر در خصوص این بازار آن است که بیش از 94 درصد سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه تجارت الکترونیک توسط بخش خصوصی صورت گرفته و در واقع سرمایه توسط مردم عادی تامین شده است.

در این بخش سازمان‌ها و بخش‌های مختلف دولتی نقش بسزایی نداشتند و با آسیب دیدن این حوزه، سرمایه بخش خصوصی است که در معرض نابودی قرار می‌گیرد.

در گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک اشاره شده که تنها یک درصد از سرمایه حوزه تجارت الکترونیک مربوط به دولت است و بیش از 94 درصد این سرمایه توسط بخشی خصوصی تامین شده است. این یعنی بازاری به بزرگی 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریال توسط مردم تشکیل شده و قطعا با آسیب دیدن آن، در نگاه اول دولت ضرر مالی نخواهد دید، هر چند که عواقب آن غیرقابل جبران خواهد بود اما وابستگی این حوزه به بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران این بخش موضوعی غیرقابل انکار است.

به همین دلیل است که با تصمیمات لحظه‌ای و غیرکارشناسی از سمت سازمان‌های مسئول، جو متشنج و غیرقابل پیش‌بینی در بخش تجارت الکترونیک به وجود آمده و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه در حال کاهش است. اتفاقی که می‌تواند کل این تجارت عظیم را تحت تاثیر قرار دهد و موجب عقب ماندگی کشور شود.

اما این سرمایه عظیم بخش خصوصی در چه بستری فعال است؟ در همین مورد باز هم می‌توانیم به گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک اشاره کنیم، در این گزارش سهم هر یک از روش‌های فروش کالا و ارائه خدمات (جدا از ارائه خدمات در بستر سایت) به تفکیک اپلیکیشن، پیام‌رسان و شبکه اجتماعی بیان شده است.

بر این اساس، جدا از سایت‌های اینترنتی، 80 درصد سهم فروش و ارائه خدمات تجارت الکترونیک ایران در شبکه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد، همچنین 28 درصد از این خدمات در پیام‌رسان‌ها ارائه می‌شوند، یعنی سهم عمده این بازار در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته است.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

اما کدام پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی بیشترین سهم را در این حوزه داشتند؟

در این جا می‌توان به خوبی دعوای میان اپلیکیشن‌های خارجی و بومی را بررسی کرد، اینکه آیا می‌توان به یکباره از پلتفرم‌های خارجی به پلتفرم داخلی منتقل شد و آیا اصلا باید این کار صورت بگیرد یا خیر؟

میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف در بازار تجارت الکترونیک طبق جدول زیر است، بر همین اساس مشاهده می‌کنید که تاکنون آن بخش از خدمات و فروش کالا در حوزه تجارت الکترونیک که در بستر پیام‌رسان‌ها و شبکه اجتماعی بوده، به صورت گسترده در بستر شبکه‌های اجتماعی خارجی صورت گرفته است.

در این آمار، اینستاگرام بزرگ‌ترین نقش را دارد و 84 درصد فروشندگانی که در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها فعال هستند، در اینستاگرام خدمت خود را عرضه می‌کنند. سهم بعدی مربوط به واتساپ است که 49 درصد بازار را در اختیار دارد و پس از آن تلگرام 42 درصد سهم بازار را در اختیار دارد.

در میان پیام‌رسان‌های داخلی، سروش با 4 درصد سهم در این بازار، محبوب‌ترین اپلیکیشن بومی محسوب می‌شود اما میزان سهم آن اصلا قابل توجه نیست. همچنین بله، ایتا، آی‌گپ و گپ هرکدام با سهم کمتر از 4 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

به نظر می‌رسد آمار خود گویای همه چیز است، آیا با این شرایط می‌توان اینستاگرام را بست و توقع داشت که بخش خصوصی این حجم از سرمایه را بیخیال شود و بیاید در پلتفرم داخلی با تمام مشکلاتی که دارد و احتمالا در آینده به وجود خواهد آمد از صفر کار خودش را آغاز کند؟

اما بخش دیگری که باید برای مدیران و تصمیم‌گیران قابل توجه باشد، گروه سنی مالکین این کسب و کارها در بخش خصوصی هستند. بر اساس گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیک، 60 درصد از مالکین این کسب و کارهای در گروه سنی 20 تا 40 سال قرار دارند، درواقع بخش اعظمی از این بازار به دست مدیران جوان و آینده‌دار کشور است، همان‌هایی که با ناامید شدنشان خطر مهاجرت و خروج سرمایه از این بازار را متوجه کشور می‌شود.

از طرفی بازار هدف این کسب و کارها نیز گروه سنی جوان است، بر اساس داده‌های موجود، 60 درصد مخاطبین این بازار در گروه سنی جوانان قرار دارند.

در انتهای این آمارها می‌توانیم به این مورد اشاره کنیم که 14 درصد از مالکین بازار بزرگ کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک خانم‌ها هستند، این در حالی است که خانم‌های مالکین کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک در سال 96 تنها 9 درصد بودند.

تعداد کسب و کارها پیام رسان های بومی

درواقع بانوان توانستند حضور گسترده و قدرتمندی در این حوزه داشته باشند و پتانسیل‌های این بازار نیز کمک کرده تا خانم‌ها بتوانند به عنوان کارآفرین و مدیر در بخش تجارت الکترونیک فعالیت داشته باشند.

وقتی از تجارت الکترونیک صحبت می‌کنیم، یعنی بازاری 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریالی که با 17 درصد تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت برابر است. بازاری که بیش از 94 درصد سرمایه‌گذاری در آن توسط بخش خصوصی صورت گرفته و در اصل سرمایه مردم است. 80 درصد این بازار بزرگ بدون احتساب سایت‌ها، در بستر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی برقرار است و در همین بسترها رشد کرده است.

در میان پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی بیشترین سهم با اختلاف فاحش برای اینستاگرام، واتساپ و تلگرام است. درواقع بخش اصلی سرمایه در گردش 12 هزار و 369 هزار میلیارد ریالی آن در اینستاگرام، واتساپ و تلگرام است، سه پلتفرمی که در حال حاضر بسته‌شده اند و احتمالا دیگر رفع فیلتر نمی‌شوند.

منطق مسئولین آن است که پلتفرم‌های خارجی ساخت دشمن را رها کنیم و به پلتفرم‌های داخلی روی بیاییم، اما قطعا با این حجم سرمایه در گردش این بازار آشنا نیستند. فیلترینگ این شبکه‌های اجتماعی یعنی تحمیل هزینه به مردم، مردمی که سال‌های تلاش کرده‌اند تا کسب و کار خود را راه بیندازند و درآمدی داشته باشند.

بستن شبکه‌های اجتماعی مشهور و فرستادن اجباری کسب و کارها به پیام‌رسان بومی، به معنای قطع درآمد کسب و کارها و شروع از نقطه ابتدایی است. علاوه بر این موارد باید بررسی کرد که تکلیف هزینه‌هایی که مردم در طی این سال‌های برای رشد و توسعه کسب و کار خود کشیده‌اند چه می‌شود؟ آیا به راحتی همه چیز را زیر پا می‌گذاریم و روز از نو روزی از نو؟

متاسفانه بخش خصوصی خود در این تفکر است که ضرر این تصمیمات گریبان‌گیرش نخواهد شد، زیرا تنها یک درصد سرمایه‌گذاری در این حوزه توسط بخش دولتی صورت گرفته، اما در طولانی مدت هزینه بسیار سنگینی بر گردن دولت تحمیل می‌شود، هزینه‌ای که برای جبران خسارت سنگین وارد شده به بخش خصوصی و تجارت الکترونیک است و باید از بیت‌المال تامین شود.

ضمن آنکه با پرداخت این هزینه‌ها و تامین خسارات، قطعا این بازار مانند گذشته سرپا نخواهد بود و آمار و ارقام رشد آن کاهش پیدا خواهد کرد.

نوشته بررسی یک تصمیم بزرگ؛ بازار چندین هزار میلیاردی تجارت الکترونیک کشور در اینستاگرام و تلگرام اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

بازخوانی سخنان رئیسی پیش از انتخابات درباره اینترنت و فضای مجازی

در این مطلب، مروری بر صبحت‌های سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشور، درباره اینترنت و فضای مجازی پیش از انتخابات ریاست جمهوری خواهیم داشت.

اختلالات، قطعی‌ها و محدودیت‌های گسترده در فضای اینترنت کشور ما و دنیای مجازی بیداد می‌کند. وضعیت کسب و کارهای بسیار زیادی که بر بستر پلتفرم‌هایی مانند اینستاگرام پایدار بودند، مانند وضعیت اقتصاد کشور اسفناک است.

در مقاله «در نکوهش یک اشتباه تکراری»، از ارز دیجیتال گرفته تا سفارت و اداره پست، به تمامی کسب و کارهایی که دچار مشکل شده و ضرر هنگفتی را تجربه کرده‌اند، پرداختیم.

با توجه به همین وضعیتی که از آن صحبت کردیم، یک سری وعده‌ها و صحبت‌های ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران را بازخوانی خواهیم کرد که ویدیوی آن‌ها را هم می‌توانید تماشا کنید. ابراهیم رئیسی تمامی این صحبت‌ها را قبل از انتخابات ریاست جمهوری 1400، در مناظرات و فیلم‌های تبلیغاتی خود زده بود.

«فضای مجازی: زمینه کسب و کار مردم»

ابتدا با ویدیوی تبلیغاتی ابراهیم رئیسی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 شروع کنیم. این ویدیو در دورانی که صحبت‌ها و اخباری پیرامون طرح صیانت از فضای مجازی و اینترنت پخش شده بود، ضبط شده است و ابراهیم رئیسی درباره همین موضوع اظهار نظر می‌کند.

رئیسی که خود را مخالف طرح صیانت از اینترنت نشان می‌دهد، فضای مجازی را «زمینه و ابزار کسب و کار مردم» می‌خواند و این موضوع را گوشزد می‌کند که مردم روی آن درآمد کسب می‌کنند. او این پرسش را منتقدانه مطرح می‌کند:

آخر کسی می‌آید محل درآمد مردم را تعطیل کند؟!

او از تجربه دخترانش در بستر اینترنت و راحتی آن‌ها برای خرید ارزان‌تر و مناسب‌تر کالاهای مورد نظرشان می‌گوید تا کاربرد اینترنت در زندگی روزانه را هم بازگو کرده باشد. همان‌طور که در ویدیوی زیر می‌بینید، او ادعا می‌کند که چند بار هم گفته است که فضای مجازی باید گسترش یابد.

رئیسی در ادامه این ویدیوی تبلیغاتی که برای انتخابات 1400 ضبط شده بود، از صفحه اینستاگرام خود می‌گوید و عنوان می‌کند که هرشب نگاهی به کامنت‌های خود می‌اندازد که طبق گفته خودش، برخی از آن‌ها درباره سخنرانی‌های او در جاهای مختلف و برخی درباره مشکلات است.

«در فضای مجازی عقبیم!»

ویدیوی بعدی که نگاهی به آن خواهیم داشت، قسمتی از مناظرات کاندیدهای ریاست جمهوری انتخابات سال 1400 است. ابراهیم رئیسی به عنوان یکی از کاندیدها درباره اینترنت و فضای مجازی صحبت می‌کند و معتقد است که کشور در این زمینه عقب بود، آنچنان که باید و شاید، کاری صورت نگرفته بود و زیرساخت‌ها هم مشکل داشت.

قسمت جالبی از صحبت‌های او، رو به نوجوانان و خصوصاً گیمرها است و به مشکلات پینگ بالا و سرعت اینترنت پایین اشاره می‌کند. او از گیمرها می‌پرسد که چه‌قدر هنگام بازی، به دلیل مشکلات و کندی اینترنت، به اصطلاح حالشان گرفته می‌شود و سپس نتیجه می‌گیرد که زیرساخت‌ها درست نیستند. پیشنهاد می‌کنیم سری به این مطلب بزنید: فیلتر بازی های آنلاین: کالاف دیوتی، فورتنایت، CS:GO و دوتا 2 قربانیان جدید فیلترینگ!

او در ادامه پژوهش‌گران را مورد هدف قرار می‌دهد و مشکلاتی که آن‌ها ممکن است با آن مواجه شوند، مثل قطع دسترسی به منابع خارجی که عمدتاً به دلیل فیلترینگ است، اشاره می‌کند. پیشنهاد می‌کنیم در این راستا مطلب «داستان ارزش‌هایی که در فیلترینگ می‌سوزد!» را بخوانید.

رئیسی از مشکل تولید محتوا در فضای مجازی و حقوق زنان که ضایع شده است، مانند زنان خانه‌داری که به تولید محتوای فضای مجازی در خانه می‌پردازند، سخن می‌گوید. همان‌طور که در ویدیوی زیر می‌توانید تماشا کنید، او از تجربه شخصی و 2 میلیون فالوور خود صحبت می‌کند تا بگوید با افراد فعال در فضای مجازی، ارتباط دارد و از این طریق به مشکلات آن‌ها آگاه می‌شود.

نوشته بازخوانی سخنان رئیسی پیش از انتخابات درباره اینترنت و فضای مجازی اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

در نکوهش یک اشتباه تکراری؛ وقتی با قطع اینترنت تمامی کسب‌و‌کارها با مشکل مواجه شده‌اند

در گزارشی که روزنامه شرق منتشر کرده است، به علت قطع اینترنت در هفته‌های اخیر، حدود 300 هزار فروشگاه اینترنتی تعطیل شده‌‌اند، بازاری که تقریبا به اندازه 750 بازار سنتی تجریش است.

رضا الفت نسب، عضو هیات مدیره اتحادیه کسب و کار‌های مجازی اعلام کرده بود که در ایران 300 هزار کسب و کار مجازی فعال هستند.

این در حالی است که حدود 400 باب مغازه در بازار سنتی تجریش که یکی از بزرگ‌ترین بازارهای سنتی در کشور است، فعالیت دارند و به این ترتیب بازاری به اندازه 750 بازار سنتی تجریش در کشور تعطیل شده است.

روزنامه شرق در گزارش خود به این موضوع اشاره کرده که حدود 9 میلیون ایرانی کرکره کسب و کار آنلاین خود را پایین کشیده‌اند.

این در حالی است که حدود 12 میلیون نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم از بازار ارز دیجیتال کشور درآمد دارند و این بازار نیز تقریبا تعطیل شده است.

بازار رمزارزها و کریپتوکارنسی

علی پاک‌باخته‌گان زنجانی، مدیر خانه بلاکچین ایران در خصوص اختلال بازار رمزارزها گفت: بستر اصلی بیت کوین و هر ارز دیجیتال دیگری اینترنت است. این اینترنت است که بیت کوین را به ارز دیجیتال تبدیل و امکان استخراج و معامله آن را فراهم کرده، بنابراین قطعی آن نیز ممکن است ضررهای جبران ناپذیری برای کاربران در پی داشته باشد.

پزشکان و سفارت‌خانه‌ها

در این گزارش به تاثیر قطع اینترنت بر روی دیگر کسب و کارها نیز پرداخته شده است، به عنوان مثال پزشکان اعلام کرده‌اند که برای نسخه‌نویسی الکترونیک دچار مشکل شده‌اند، حتی سفارتخانه‌ها اعلام کردند که علت کندی با توقیف صدور روادید برای ایرانی‌ها، اختلالات وسیع اینترنت است.

کاهش درآمد پست

محمود لیائی، مدیرعامل شرکت پست به تازگی اعلام کرده که به دلیل اختلالات به وجود آمده، درآمد این شرکت به یک سوم کاهش پیدا کرده است و این موضوع نشان می‌دهد که یک سوم مرسولات پستی و معاملات از طریق اینترنت بین‌الملل و پلتفرم خارجی انجام می‌گرفته است.

کاهش درآمد سایت‌های آنلاین

البته قطع اینترنت به طور کلی موجب شده تا استفاده مردم از برنامه‌ها و سرویس‌های مختلف به شدت قابل توجهی کاهش پیدا کند، اکثر رسانه‌های آنلاین دچار مشکل شده‌‌اند و به ویژه ورود کاربران از گوگل بسیار کاهش پیدا کرده است، این موردی است که سایت آی‌تی‌رسان و تمامی رسانه‌های آنلاین همکار ما با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

کاهش درآمد اپلیکیشن‌های مختلف

در همین خصوص بسیاری از سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها نیز اعلام کرده‌اند که با کاهش درآمد مواجه شده‌‌اند، به عنوان مثال استارتاپ آی‌قصه که در حوزه کودکان فعالیت دارد اعلام کرده که در ماه اخیر 52 درصد درآمد خود را از دست داده است.

همچنین فروشگاه اینترنتی بیپ‌تونز نیز اعلام کرد که با کاهش 45 درصدی فروش مواجه شده است.

این موارد در حالی است که رسانه‌های آنلاین با پلتفرم‌های داخلی با محدودیت اینترنت مواجه نشدند ولی به طور کلی نوع استفاده مردم از اینترنت و سرویس‌های داخلی کاهش پیدا کرده است. تعطیلی پلتفرم‌های برزگی مانند اینستاگرام و واتساپ باعث شده تا تمایل مردم به استفاده از خدمات اینترنت کاهش پیدا کند.

آیا ضرر کسب و کارها جبران می‌شود؟

حسین سلاح ورزی، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران به تازگی اعلام کرده که به دلیل فیلترینگ گسترده نیز شاهد افزایش 30 درصدی استفاده از وی‌پی‌ان هستیم، کسب و کارهای بزرگ هم به دلیل قطعی اینترنت دچار آسیب شده‌اند و به گفته تجار نمی‌شود طرف‌های خارجی را مجبور به استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی کرد.

وی گفت: قطعی مکرر اینترنت باعث افزایش مهاجرت نخبگان و استارتاپ‌ها و کاهش سرمایه‌گذاری می‌شود.

احسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی در همین خصوص گفت: دولت بسته حمایتی را برای جبران لطمات قطعی اینترنت در هفته‌های گذشته برای فعالان اقتصادی آماده کرده که به زودی ابلاغ خواهد شد.

وزیر اقتصاد همچنین قول داد که خسارات وارد شده به کسب و کارها پرداخت می‌شود، البته این وعده‌ها معمولا برای همه کسب و کارها عملی نمی‌شود و مشخص نیست که وزیر چگونه می‌خواهد میزان دقیق ضرر وارد شده به تمامی کسب و کارها را محاسبه و به آن‌ها پرداخت کند؟ همچنین آیا وزارت اقتصاد واقعا توانایی پرداخت خسارات به این سنگینی را دارد؟ بر اساس تجربه‌های گذشته این گونه به نظر نمی‌رسد.

 

وزیر اقتصاد تاکید کرد که اتفاقات اخیر موجب شده تا صدمات واقعی به اقتصاد وارد شود، او در این مورد گفت: ما باید صدمات وارد شده به بخش‌های اقتصادی را به رسمیت بشناسیم زیرا امنیت کسب و کار و سرمایه گذاری، شاخص‌های مختلف اقتصادی و معیشت مردم شامل فعالان بخش حقیقی اقتصاد، تجار و اصناف تحت تاثیر قرار گرفته است.

خاندوزی در همین مورد گفت: امنیت کسب و کار و سرمایه گذاری مورد تفاهم دولت و بخش خصوصی است و بر همین اساس به دنبال بازگشت آرامش و امنیت به این بخش هستیم.

جولان فروشندگان فیلترشکن‌ها

فروش نرم‌افزارهای تغییر آی‌پی و دور زدن فیلترینگ در کشور ما، امری بسیار رایج، راحت و در دسترس است؛ به طوری که گردش مالی این بازار در سال 1392، به 100 میلیارد تومان می‌رسید!

صادقانه بگوییم، در عصر ارتباطات فیلترینگ هیچ‌وقت مردم را از استفاده از سرویس یا برنامه خاصی باز نداشته، بلکه نیاز آن‌ها را به صرف هزینه و تحمل دشواری بیش‌تر برای دور زدن آن بالا برده است. پس این مبلغ 100 میلیارد تومانی، طی سالیان اخیر و فیلتر شدن بسیاری دیگر از سرویس‌های محبوب (مانند تلگرام که 62 میلیون کاربر ایرانی داشت) و در نتیجه افزایش نیاز بیش‌تر به دور زدن فیلترینگ، به صورت چشم‌گیری افزایش یافت و به مبالغ بالاتر رسید.

گردش مالی این بازار هم‌اکنون طبق تخمین‌ها و گزارشات اخیر، به 1000 میلیارد تومان رسیده است؛ مبلغ هنگفتی که سود سرشاری برای دلالان دارد.

جریان‌سازی مسئولان برای تحمیل استفاده از پلتفرم‌های بومی

در همین حال وزیر ارتباطات از مردم خواسته است که به پیام‌رسان‌های داخلی کوچ کنند و در پلتفرم‌های بومی کسب و کارشان را توسعه دهند.

وزیر ارتباطات تا کنون سخنانی گفته که احتمال فیلتر ماندن اینستاگرام بعد از پایان اعتراضات را افزایش می‌دهد، او در این مورد گفت: برنامه‌ای برای فیلترینگ این اپلیکیشن وجود نداشت ولی با توجه به این که اینستاگرام به قواعد پایبند نبود، تصمیم مراجع‌ ذی‌صلاح بر این شد که در سیاست‌ها تجدید نظر شود.

با توجه به این سخنان زارع‌پور احتمال فیلتر ماندن اینستاگرام افزایش پیدا کرد.

با توجه به اتفاقات اخیر و هجمه‌های وارد شده به پلتفرم‌های خارجی، به نظر می‌رسد که انواع اتهامات به این پلتفرم‌ها وارد می‌شود تا از ادامه فعالیت آن‌ها جلوگیری شود. چندی پیش محمد جعفر منتظری، دادستان کل کشور در سخنان خود گفته بود: باید آن زمان که هنوز کسب و کار مردم در فضای مجازی نبود، دوراندیشی می‌کردیم تا به جای استفاده از برنامه خارجی، با کمک فکر و اندیشه جوانان، شبکه داخلی ایجاد می‌کردیم، این کوتاهی‌ها، تقصیرها و تعمد در توجه نکردن به تاکید مقام معظم رهبری، امروز ما را به اینجا رسانده که در واتساپ و اینستاگرام شاهد برگزاری کلاس‌هایی برای جرم و جنایت، بی‌عفتی و هرزگی باشیم.

همچنین مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس در خصوص مدیریت فضای مجازی اعلام کرد بود: ما باید بهتر از واتساپ و دیگر پلتفرم‌ها را بیاوریم تا مردم خودشان انتخاب کنند. بچه‌های این مرز و بوم باید سرورهای قوی را در داخل کشور ایجاد کنند، ایتا را 5 طلبه راه‌اندازی کرد.

داستان همچنان ادامه دارد…

اما مشکل بزرگ‌تر آن است که تمامی این مشکلات و ضررهای مالی که به واسطه قطع اینترنت به وجود آمده همچنان ادامه دارد و به پایان نرسیده است. بارها مقامات دولتی و وزیر ارتباطات در سخنان خود گفته‌اند که اتصال به اینترنت با تصمیم مراجع ذی‌صلاح اتفاق خواهد افتاد.

علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت در نشست خبری خود در خصوص زمان اتصال مجدد اینترنت خارجی گفت: طبیعتا تشخیص دهنده مسائل امنیتی، مسئولان دبیرخانه شورای امنیت ملی هستند که با رصد لحظه به لحظه شرایط، در این زمینه تصمیم‌گیری می‌کنند.

به این ترتیب نمی‌توان هیچ زمان خاصی را برای پایان این حوادث و ضررهای هنگفت اقتصادی در خصوص کسب و کارها تعیین کرد، این وضعیت همچنان ادامع دارد و تدبیر خاصی هم برای آن در نظر گرفته نشده است.

در پایان می‌توانیم به توییت محمد سرافراز، رئیس پیشین سازمان صدا و سیما و عضو فعلی شورای عالی فضای مجازی اشاره‌ای داشته باشیم.

سرافراز نوشت: دشمنی بنام فضای مجازی ساخته‌اید و خلاف‌ها و ناکارآمدی‌های خود را گردنش می‌اندازید. فضایی که مردم برای کسب و کار و امور جاری پولش را داده‌اند بنام امنیت و بطور نامحدود قطع می‌کنید! آیا نا امنی خلق نمی‌کنید؟

 

نوشته در نکوهش یک اشتباه تکراری؛ وقتی با قطع اینترنت تمامی کسب‌و‌کارها با مشکل مواجه شده‌اند اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

شش موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است

جزیره پویا آیفون 14 پرو ممکن است پیشرفته به نظر برسد، اما هنوز هم سال‌ها از اندروید عقب‌تر است.

هر بار که اپل یک آیفون جدید را نمایش می‌دهد، تمام تلاش خود را می‌کند تا آن را به عنوان پیشرفته‌ترین گوشی هوشمند تاریخ به بازار عرضه کند اما در بسیاری از مواقع، اینطور نیست.

چه ناچ، فقدان آیفون تاشو، یا چه این واقعیت که ما هنوز با کانکتور لایتنینگ سروکار داریم،باعث می‌شود تا آیفون در مواردی به‌طور ناامیدکننده‌ای از اندروید عقب‌تر است.

در این مطلب به 6 موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است خواهیم پرداخت، همراه ما باشید:

1. ناچ و جزیره پویا

ما در سال 2017 با عرضه آیفون X با ناچ بدنام اپل آشنا شدیم و بیش از نیم دهه بعد، هنوز زنده و سالم است و آن را در گوشی‌های آیفون می‌بینیم. اگرچه اپل در طول سال‌ها بریدگی آن را اندکی کاهش داده است، اگر امروز یک آیفون مدل پایه را انتخاب کنید، همچنان بریدگی ناچ مانند آیفون قبلی شما وجود خواهد داشت.

در سال 2022، اپل جزیره دینامیک را در آیفون 14 پرو و ​​پرو مکس رونمایی کرد. اپل به جای یک بریدگی قدیمی، بسته حسگر جلویی و دوربین سلفی را به یک بریدگی بزرگ به شکل قرص در بالای صفحه‌نمایش آیفون منتقل کرد.

اگرچه اپل تصمیم گرفت این ناچ را به یک جزیره تبدیل کند، اما در واقع کوچکتر نشد. از آنجایی که جزیره پویا اپل در مقایسه با ناچ بسیار پایین‌تر روی نمایشگر آیفون قرار دارد، در واقع از قبل ممکن است بیشتر به چشم بیاید.

این امر به ویژه در هر زمانی که آیفون شما در حالت افقی قرار دارد صادق است. بنابراین، در حالی که اکثر مردم هنگام تماشای فیلم یا بازی می‌توانستند بریدگی ناچ را نادیده بگیرند، در بسیاری از مواقع، جزیره دینامیک مانند یک خشکی بزرگ در دریا به ظاهر می‌شود.

حقیقت این است که اگرچه بسیاری از گوشی‌های اندرویدی سال‌هاست که دوربین‌های کوچک پانچ‌هول دارند، اما به نظر می‌رسد که آیفون سال‌ها از نمایشگر تمام صفحه فاصله دارد.

2. آیفون تاشو فعلا رویایی بیش نیست

بیایید با این حقیقت روبرو شویم، تلفن‌های تاشو دیگر جدید نیستند. گلکسی فولد اصلی در سال 2019 عرضه شد و تنها در چند سال، سامسونگ توانسته است گوشی‌های تاشو را از اسباب‌بازی‌های گران‌قیمت به دستگاه‌هایی تبدیل کند که تقریباً ممکن است به درد هر کسی بخورد.

گلکسی فولد در زمینه گوشی‌های تاشو پیشتاز است، اما این تنها دستگاهی نیست که در فضای تاشو سروصدا به‌پا کرده است. ما دیده‌ایم که دستگاه‌هایی مانند Motorola Razr و سری Samsung Galaxy Z Flip همچنان مرزها را جابجا و به شکل گسترده‌ای در مورد شکل گوشی هوشمند تجدید نظر ایجاد می‌کنند.

اما وقتی نگاهی به کاری که اپل با آیفون انجام می‌دهد بیندازید، همه چیز خیلی بیشتر از گذشته، سنتی به نظر می‌رسد. اپل هنوز یک آیفون تاشو عرضه نکرده است و به نظر نمی‌رسد برنامه‌ای برای عرضه آن در آینده نزدیک داشته باشد.

اپل همیشه در انجام کارها به روش منحصر به فرد خود قاطع بوده است، حتی اگر جایی که بیشتر صنعت به آن سمت نمی‌رود. هزاران لپ‌تاپ ویندوزی سال‌هاست که صفحه‌نمایش لمسی دارند، اما ما هنوز یک مک‌بوک با صفحه لمسی نداریم. بنابراین، اگرچه تلفن‌های تاشو روز به روز رایج‌تر می‌شوند، اما ممکن است هرگز آن فناوری را در آیفون مشاهده نکنیم.

3. آیفون هنوز هم USB-C ندارد

ناراحت کننده است که ما حتی این را می‌گوییم، اما USB-C هنوز در آیفون وجود ندارد. در حالی که اکثریت قریب به اتفاق گوشی‌های اندرویدی، سال‌ها پیش به USB-C روی آوردند، آیفون از زمان عرضه آیفون 5 در سال 2013 به کانکتور لایتنینگ وفادار مانده است.

بر کسی پوشیده نیست که نگه داشتن آیفون در ساختار لایتنینگ باعث درآمدزایی اپل می‌شود. اگر شرکت‌ها می‌خواهند کابل‌ها و لوازم جانبی لایتنینگ بسازند، مجبورند هزینه‌های مجوز را به اپل بپردازند. اگرچه این ممکن است یک پیروزی برای اپل باشد، اما قطعاً برای مصرف کنندگان یک برد نیست. هنگام مقایسه لایتنینگ با USB-C، کانکتور لایتنینگ کندتر شارژ می‌کند و سرعت انتقال داده آن نزدیک به USB-C هم نیست.

اگرچه اپل تاکنون در مورد حفظ آیفون لایتنینگ قاطعانه عمل کرده است، اما در سال 2022، اتحادیه اروپا قانونی وضع کرد که سازندگان را مجبور می‌کرد تا USB-C را به هر دستگاه جدیدی که در قلمرو آن‌ها فروخته می‌شود اضافه کنند. این بدان معناست که احتمالاً در آینده نزدیک شاهد آیفون با USB-C خواهیم بود.

4. فقدان قابلیت شارژ معکوس

شارژ بی‌سیم قابلیتی است که روزانه افراد زیادی از آن استفاده می‌کنند. اما در حالی که استفاده از پد شارژ برای شارژ کردن گوشی عالی است، بسیاری از گوشی‌های اندرویدی می‌توانند خودشان به یک پد شارژ بی‌سیم تبدیل شوند.

شارژ بی‌سیم معکوس به شما امکان می‌دهد از باتری تلفن خود به عنوان شارژر بی‌سیم قابل حمل استفاده کنید. یعنی می‌توانید هدفون‌های بی‌سیم، ساعت‌های هوشمند یا هر وسیله جانبی سازگار دیگری را مستقیماً از تلفن خود شارژ کنید.

متأسفانه کاربران آیفون به این ویژگی دسترسی ندارند. آیفون دارای برخی ویژگی‌های انحصاری شارژ بی‌سیم مانند MagSafe است، اما ما دوست داریم آیفونی ببینیم که بتواند دستگاه‌های دیگر شما را نیز شارژ بی‌سیم معکوس کند.

5. آیفون بهترین دوربین‌های جهان را ندارد

اپل هر سال دوربین آیفون را به عنوان یکی از بزرگترین نقاط فروش معرفی می‌کند. اما در حالی که دوربین آیفون بدون پیشرفت نیست، برخی از گوشی‌های اندرویدی در حال حاضر عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند، حداقل در برخی از زمینه‌ها اینگونه است.

اپل به‌روزرسانی‌های گسترده‌ای در دوربین آیفون 14 پرو انجام داد و وضوح دوربین اصلی را از 12 مگاپیکسل به 48 مگاپیکسل رساند. با این حال، این موضوع در مقایسه با سنسور عظیم 108 مگاپیکسلی که در گلکسی اس 22 اولترا قرار داده شده است، چیزی نیست.

و باید بدانید که این برتری چیزی بیش از یک عدد چشمگیر در برگه مشخصات است. در مقایسه با Galaxy S22 Ultra، رقیب آیفون رنگ‌های زنده‌تر، عملکرد بهتر در نور کم و قابلیت زوم دیجیتال 100 برابری باورنکردنی را ارائه می‌کند.

بر کسی پوشیده نیست که آیفون دوربین فوق‌العاده‌ای دارد. و بیشتر مردم از آن راضی خواهند بود. اما، اگر در مورد عکاسی جدی هستید و می‌خواهید بهترین دوربین ممکن را در تلفن هوشمند داشته باشید، احتمالاً آن را در آیفون پیدا نخواهید کرد.

6. اندروید انتخاب‌های بیشتری به شما می‌دهد

استیو جابز می‌گوید: مردم نمی‌دانند چه می‌خواهند، مگر اینکه آن را به آن‌ها بدهی. و اپل واقعاً به این دلیل که به خریداران خود حق انتخاب زیادی نمی‌دهد، شهرت پیدا کرده است.

اگر می‌خواهید یک آیفون جدید بخرید، واقعاً فقط چند گزینه برای انتخاب دارید. شما می‌توانید بین آیفون SE مقرون به صرفه، دو سایز آیفون پایه و دو سایز مدل آیفون پرو یکی را انتخاب کنید.

با این حال، اگر به دنبال یک گوشی اندرویدی هستید، تعداد زیادی گزینه برای انتخاب دارید. ممکن است یک تلفن هوشمند سنتی مانند دستگاهی از سری گلکسی سامسونگ یا یکی از تلفن‌های پیکسل گوگل را بخواهید، یا می‌توانید یک گوشی تاشو واقعاً پیشرفته مانند Galaxy Z Fold 4 یا Z Flip 4 را انتخاب کنید.

حتی می‌توانید گوشی‌هایی را بیابید که سبک و منحصربه‌فرد هستند، مانند Nothing Phone (1). نکته این است که رفتن به سمت اندروید یعنی انتخاب‌های بیشتر.

در نهایت دلیلی وجود دارد که آیفون پرفروش‌ترین گوشی هوشمند جهان است. iOS ساده است و برای استفاده آسان طراحی شده است. آیفون ادغام بسیار خوبی با مک و بقیه اکوسیستم اپل دارد و هر آیفون، شیک و خوش ساخت است.

در حالی که آیفون چیزهای زیادی برای ارائه دارد، اما وقتی صحبت از فناوری و ویژگی‌های پیشرفته به میان می‌آید، اپل سال‌ها از بسیاری از تولیدکنندگان اندروید عقب است.

بنابراین، اگر فردی هستید که عاشق فناوری است و در بیشتر مواقع به دنبال آخرین و بهترین‌ها هستید، انتخاب آیفون به معنای عقب ماندن است.

نوشته شش موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

شش موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است

جزیره پویا آیفون 14 پرو ممکن است پیشرفته به نظر برسد، اما هنوز هم سال‌ها از اندروید عقب‌تر است.

هر بار که اپل یک آیفون جدید را نمایش می‌دهد، تمام تلاش خود را می‌کند تا آن را به عنوان پیشرفته‌ترین گوشی هوشمند تاریخ به بازار عرضه کند اما در بسیاری از مواقع، اینطور نیست.

چه ناچ، فقدان آیفون تاشو، یا چه این واقعیت که ما هنوز با کانکتور لایتنینگ سروکار داریم،باعث می‌شود تا آیفون در مواردی به‌طور ناامیدکننده‌ای از اندروید عقب‌تر است.

در این مطلب به 6 موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است خواهیم پرداخت، همراه ما باشید:

1. ناچ و جزیره پویا

ما در سال 2017 با عرضه آیفون X با ناچ بدنام اپل آشنا شدیم و بیش از نیم دهه بعد، هنوز زنده و سالم است و آن را در گوشی‌های آیفون می‌بینیم. اگرچه اپل در طول سال‌ها بریدگی آن را اندکی کاهش داده است، اگر امروز یک آیفون مدل پایه را انتخاب کنید، همچنان بریدگی ناچ مانند آیفون قبلی شما وجود خواهد داشت.

در سال 2022، اپل جزیره دینامیک را در آیفون 14 پرو و ​​پرو مکس رونمایی کرد. اپل به جای یک بریدگی قدیمی، بسته حسگر جلویی و دوربین سلفی را به یک بریدگی بزرگ به شکل قرص در بالای صفحه‌نمایش آیفون منتقل کرد.

اگرچه اپل تصمیم گرفت این ناچ را به یک جزیره تبدیل کند، اما در واقع کوچکتر نشد. از آنجایی که جزیره پویا اپل در مقایسه با ناچ بسیار پایین‌تر روی نمایشگر آیفون قرار دارد، در واقع از قبل ممکن است بیشتر به چشم بیاید.

این امر به ویژه در هر زمانی که آیفون شما در حالت افقی قرار دارد صادق است. بنابراین، در حالی که اکثر مردم هنگام تماشای فیلم یا بازی می‌توانستند بریدگی ناچ را نادیده بگیرند، در بسیاری از مواقع، جزیره دینامیک مانند یک خشکی بزرگ در دریا به ظاهر می‌شود.

حقیقت این است که اگرچه بسیاری از گوشی‌های اندرویدی سال‌هاست که دوربین‌های کوچک پانچ‌هول دارند، اما به نظر می‌رسد که آیفون سال‌ها از نمایشگر تمام صفحه فاصله دارد.

2. آیفون تاشو فعلا رویایی بیش نیست

بیایید با این حقیقت روبرو شویم، تلفن‌های تاشو دیگر جدید نیستند. گلکسی فولد اصلی در سال 2019 عرضه شد و تنها در چند سال، سامسونگ توانسته است گوشی‌های تاشو را از اسباب‌بازی‌های گران‌قیمت به دستگاه‌هایی تبدیل کند که تقریباً ممکن است به درد هر کسی بخورد.

گلکسی فولد در زمینه گوشی‌های تاشو پیشتاز است، اما این تنها دستگاهی نیست که در فضای تاشو سروصدا به‌پا کرده است. ما دیده‌ایم که دستگاه‌هایی مانند Motorola Razr و سری Samsung Galaxy Z Flip همچنان مرزها را جابجا و به شکل گسترده‌ای در مورد شکل گوشی هوشمند تجدید نظر ایجاد می‌کنند.

اما وقتی نگاهی به کاری که اپل با آیفون انجام می‌دهد بیندازید، همه چیز خیلی بیشتر از گذشته، سنتی به نظر می‌رسد. اپل هنوز یک آیفون تاشو عرضه نکرده است و به نظر نمی‌رسد برنامه‌ای برای عرضه آن در آینده نزدیک داشته باشد.

اپل همیشه در انجام کارها به روش منحصر به فرد خود قاطع بوده است، حتی اگر جایی که بیشتر صنعت به آن سمت نمی‌رود. هزاران لپ‌تاپ ویندوزی سال‌هاست که صفحه‌نمایش لمسی دارند، اما ما هنوز یک مک‌بوک با صفحه لمسی نداریم. بنابراین، اگرچه تلفن‌های تاشو روز به روز رایج‌تر می‌شوند، اما ممکن است هرگز آن فناوری را در آیفون مشاهده نکنیم.

3. آیفون هنوز هم USB-C ندارد

ناراحت کننده است که ما حتی این را می‌گوییم، اما USB-C هنوز در آیفون وجود ندارد. در حالی که اکثریت قریب به اتفاق گوشی‌های اندرویدی، سال‌ها پیش به USB-C روی آوردند، آیفون از زمان عرضه آیفون 5 در سال 2013 به کانکتور لایتنینگ وفادار مانده است.

بر کسی پوشیده نیست که نگه داشتن آیفون در ساختار لایتنینگ باعث درآمدزایی اپل می‌شود. اگر شرکت‌ها می‌خواهند کابل‌ها و لوازم جانبی لایتنینگ بسازند، مجبورند هزینه‌های مجوز را به اپل بپردازند. اگرچه این ممکن است یک پیروزی برای اپل باشد، اما قطعاً برای مصرف کنندگان یک برد نیست. هنگام مقایسه لایتنینگ با USB-C، کانکتور لایتنینگ کندتر شارژ می‌کند و سرعت انتقال داده آن نزدیک به USB-C هم نیست.

اگرچه اپل تاکنون در مورد حفظ آیفون لایتنینگ قاطعانه عمل کرده است، اما در سال 2022، اتحادیه اروپا قانونی وضع کرد که سازندگان را مجبور می‌کرد تا USB-C را به هر دستگاه جدیدی که در قلمرو آن‌ها فروخته می‌شود اضافه کنند. این بدان معناست که احتمالاً در آینده نزدیک شاهد آیفون با USB-C خواهیم بود.

4. فقدان قابلیت شارژ معکوس

شارژ بی‌سیم قابلیتی است که روزانه افراد زیادی از آن استفاده می‌کنند. اما در حالی که استفاده از پد شارژ برای شارژ کردن گوشی عالی است، بسیاری از گوشی‌های اندرویدی می‌توانند خودشان به یک پد شارژ بی‌سیم تبدیل شوند.

شارژ بی‌سیم معکوس به شما امکان می‌دهد از باتری تلفن خود به عنوان شارژر بی‌سیم قابل حمل استفاده کنید. یعنی می‌توانید هدفون‌های بی‌سیم، ساعت‌های هوشمند یا هر وسیله جانبی سازگار دیگری را مستقیماً از تلفن خود شارژ کنید.

متأسفانه کاربران آیفون به این ویژگی دسترسی ندارند. آیفون دارای برخی ویژگی‌های انحصاری شارژ بی‌سیم مانند MagSafe است، اما ما دوست داریم آیفونی ببینیم که بتواند دستگاه‌های دیگر شما را نیز شارژ بی‌سیم معکوس کند.

5. آیفون بهترین دوربین‌های جهان را ندارد

اپل هر سال دوربین آیفون را به عنوان یکی از بزرگترین نقاط فروش معرفی می‌کند. اما در حالی که دوربین آیفون بدون پیشرفت نیست، برخی از گوشی‌های اندرویدی در حال حاضر عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند، حداقل در برخی از زمینه‌ها اینگونه است.

اپل به‌روزرسانی‌های گسترده‌ای در دوربین آیفون 14 پرو انجام داد و وضوح دوربین اصلی را از 12 مگاپیکسل به 48 مگاپیکسل رساند. با این حال، این موضوع در مقایسه با سنسور عظیم 108 مگاپیکسلی که در گلکسی اس 22 اولترا قرار داده شده است، چیزی نیست.

و باید بدانید که این برتری چیزی بیش از یک عدد چشمگیر در برگه مشخصات است. در مقایسه با Galaxy S22 Ultra، رقیب آیفون رنگ‌های زنده‌تر، عملکرد بهتر در نور کم و قابلیت زوم دیجیتال 100 برابری باورنکردنی را ارائه می‌کند.

بر کسی پوشیده نیست که آیفون دوربین فوق‌العاده‌ای دارد. و بیشتر مردم از آن راضی خواهند بود. اما، اگر در مورد عکاسی جدی هستید و می‌خواهید بهترین دوربین ممکن را در تلفن هوشمند داشته باشید، احتمالاً آن را در آیفون پیدا نخواهید کرد.

6. اندروید انتخاب‌های بیشتری به شما می‌دهد

استیو جابز می‌گوید: مردم نمی‌دانند چه می‌خواهند، مگر اینکه آن را به آن‌ها بدهی. و اپل واقعاً به این دلیل که به خریداران خود حق انتخاب زیادی نمی‌دهد، شهرت پیدا کرده است.

اگر می‌خواهید یک آیفون جدید بخرید، واقعاً فقط چند گزینه برای انتخاب دارید. شما می‌توانید بین آیفون SE مقرون به صرفه، دو سایز آیفون پایه و دو سایز مدل آیفون پرو یکی را انتخاب کنید.

با این حال، اگر به دنبال یک گوشی اندرویدی هستید، تعداد زیادی گزینه برای انتخاب دارید. ممکن است یک تلفن هوشمند سنتی مانند دستگاهی از سری گلکسی سامسونگ یا یکی از تلفن‌های پیکسل گوگل را بخواهید، یا می‌توانید یک گوشی تاشو واقعاً پیشرفته مانند Galaxy Z Fold 4 یا Z Flip 4 را انتخاب کنید.

حتی می‌توانید گوشی‌هایی را بیابید که سبک و منحصربه‌فرد هستند، مانند Nothing Phone (1). نکته این است که رفتن به سمت اندروید یعنی انتخاب‌های بیشتر.

در نهایت دلیلی وجود دارد که آیفون پرفروش‌ترین گوشی هوشمند جهان است. iOS ساده است و برای استفاده آسان طراحی شده است. آیفون ادغام بسیار خوبی با مک و بقیه اکوسیستم اپل دارد و هر آیفون، شیک و خوش ساخت است.

در حالی که آیفون چیزهای زیادی برای ارائه دارد، اما وقتی صحبت از فناوری و ویژگی‌های پیشرفته به میان می‌آید، اپل سال‌ها از بسیاری از تولیدکنندگان اندروید عقب است.

بنابراین، اگر فردی هستید که عاشق فناوری است و در بیشتر مواقع به دنبال آخرین و بهترین‌ها هستید، انتخاب آیفون به معنای عقب ماندن است.

نوشته شش موردی که آیفون در آن سال‌ها از اندروید عقب‌تر است اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

نگاهی به خطرات استفاده از VPN و مافیای آن با یاد صحبتی از احمدی‌نژاد!

خطرات استفاده از VPN

وضعیت آشفته این روزهای اینترنت و فیلترینگ، مردم را مجبور کرده خطرات VPN را به جان بخرند؛ اما این خطرات چه بوده و از سوی چه کسانی هستند؟

هفته‌ها گذشته و همچنان وضعیت اینترنت عادی نشده است. نزدیک یک ماه شده که اختلالات گسترده اینترنت و قطع دسترسی مردم به اینترنت آزاد و جهانی ادامه دارد، هرچند قبل از این جریانات هم وضعیت اینترنت ما از نظر کیفیت و دسترسی، همچین آش دهن‌سوزی هم نبود!

ما هم در آی‌تی‌رسان مدت‌هاست از مشکلات قطعی اینترنت می‌گوییم، در مطلب «داستان ارزش‌هایی که در فیلترینگ می‌سوزد!» از مشکلات مختلف بحث فیلترینگ گفتیم و در مقاله «سود هزار میلیارد تومانی دلالان از فیلترینگ!»، بررسی کردیم که چه کسانی از این ماجرا سودهای میلیاردی می‌برند.

در این مطلب، نگاهی به خطرات ناشی از استفاده از برنامه‌های مختلف رفع فیلترینگ، تغییر آی‌پی یا VPN خواهیم داشت؛ با ما همراه باشید.

کارایی و خطرات استفاده از VPN

بد نیست با مفهوم و کارایی اصلی VPN آشنا شویم. سه حرف VPN، مخفف کلمه «Virtual Private Network» است که می‌توان آن را «شبکه خصوصی مجازی» ترجمه کرد. استفاده از VPN فقط محدود به عبور از فیلترینگ نمی‌شود، بلکه مردم در سراسر جهان از آن برای چنین مواردی استفاده می‌کنند:

  • تغییر آدرس آی‌پی به منطقه یا کشوری دیگر
  • وب‌گردی و استفاده از اینترنت به صورت ناشناس
  • اتصال با پینگ (تاخیر) کم‌تر به سرورهایی که در نقاط دیگر دنیا هستند
  • انتقال امن‌تر و غیرقابل ردیابی داده‌ها

حال احتمالاً با خود می‌گویید با توجه به این نکات، این برنامه‌ها که باید امنیت ما را افزایش دهند؛ پس خطرات VPN از کجا ناشی می‌شوند؟ حرف شما درست است؛ برنامه‌های VPN امن و معتبر، مثل برنامه زیر، امنیت کاربران را بالا می‌برند، ولی مشکل ما از جای دیگری ناشی می‌شود که در ادامه به آن می‌پردازیم.

استفاده از VPN برای ما خطراتی به همراه دارد که اتفاقات اکثر آن‌ها امنیت ما را تهدید می‌کنند. اگر از هزینه مالی آن که ممکن است پولمان هم به کل بسوزد بگذریم، این برنامه‌ها حفره‌های امنیتی در دستگاه ما باز می‌کنند؛ منظور ما مشخصاً برنامه‌های نامعتبر با وضعیت و صاحبان نامعلوم است، نه برنامه‌های شناخته‌شده و معتبر.

با باز شدن این حفره‌های امنیتی در دستگاه‌های ما، امکان دسترسی هکرها راحت‌تر می‌شود و علاوه بر آن خود این برنامه‌ها با دسترسی‌های مختلفی که از ما می‌خواهند، به خودی خود می‌توانند جاسوس اطلاعاتمان و ناظر بر فعالیت کاربران در فضای مجازی یا حتی گالری آن‌ها باشند؛ اما چرا این خطر‌ها برای ما وجود دارند؟

منشا و علت وجود خطرات VPN برای ما با یک سوال مشخص می‌شود که در تیتر زیر آن را مطرح می‌کنیم:

چه کسانی VPN می‌فروشند؟

پاسخ به این سوال مهم را با یک ویدیوی جالب که چند وقت پیش از رئیس‌جمهور پیشین ایران که مدت‌هاست در پلتفرم‌هایی مثل توییتر که فیتلر هستند، فعالیت می‌کند، شروع می‌کنیم. به راستی محمود احمدی‌نژاد از چه برنامه‌ای برای عبور از فیلترینگ استفاده می‌کند؟

محمود احمدی‌نژاد که یادش نمی‌آید توییتر در زمان ریاست جمهوی خود او فیلتر شده بود، می‌گوید: «همان‌هایی که فیلتر می‌کنند، ابزار رفع این فیلترینگ را هم می‌فروشند!»

حال فکر می‌کنم متوجه شده باشید که وقتی ابزار VPN معتبر از دسترس خارج می‌شوند و شما مجبور به استفاده از ابزار پولی به جای آن‌ها هستید، که بسیار هم راحت و تنها با یک سرچ ساده می‌توانید به سایت‌های فروش آن دسترسی پیدا کنید، با چه مدل خطراتی مواجه شده باشید. اصلاً چگونه است که این سایت‌ها فعالیت خود را آزادانه و به راحتی ادامه می‌دهند؟

نکته اولی که باید به آن توجه کنید، این بیزینس که در کشور ما سود میلیارد تومانی هم دارد، غیرقانونی است! یعنی وقتی شما پولی برای آن پرداخت می‌کنید، همان مشکل و ریسکی که در سایت‌های شرط‌بندی وجود دارد را به جان می‌خرید. فرض کنید سرویس یک ساله خریدید و پس از یک هفته اشتراک شما به اتمام رسید، به کدام مرجع می‌خواهید مراجعه کنید و از کدام سازمان پولی که برای کاری غیرقانونی پرداخت کرده‌اید را پیگری کنید؟

به عنوان حرف آخر باید نکته‌ای را که در مقدمه و ادامه متن به آن اشاره کردیم، برای شما توضیح دهیم. وقتی می‌گوییم کاربران این خطرات را به «جان» می‌خرند از چه صحبت می‌کنیم؟ کافی است سوال تیتر بعدی را از خود بپرسید:

چه کسانی مجبور به استفاده از VPN و خطرات آن هستند؟

به دائمی شدن فیلترینگ اینستاگرام و واتس‌اپ و کسب و کارهای بلاتکلیف فکر کنید، به معلوم‌الحال بودن پیام‌رسان‌های داخلی فکر کنید، حتی فیلتر شدن بازی‌های آنلاین را در نظر بگیرید! پاسخ سوال تیتر در ذهن شما باید این باشد: «همه!»

فرقی نمی‌کند یک خانم یا آقای سالمند باشید و قصد ارتباط با فرزندان خود را داشته باشید، یک نوجوان باشید که گشت و گذار در فضای مجازی یا بازی کردن سرگرمی شما باشد، یک استاد، دانش‌آموز و یا دانشجو باشید و نیاز به تحقیقات و مطالعات داشته باشید، کسب و کاری در فضای مجازی را اداره کنید و یا حتی نویسنده این مقاله باشید و نیاز به دنبال کردن منابع و اخبار معتبر و عکس‌های مناسب برای مقالات خود داشته باشید؛ شما و ما، همگی به استفاده از این ابزار نیاز داریم تا کارهای ابتداییمان را انجام دهیم و در عصر تکنولوژی با جهان تعامل داشته باشیم و همه باید این خطرات را به جان بخریم.

نوشته نگاهی به خطرات استفاده از VPN و مافیای آن با یاد صحبتی از احمدی‌نژاد! اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

داستان ارزش‌هایی که در فیلترینگ می‌سوزد!

وضع بد اینترنت مربوط به یک یا دو هفته اخیر نیست، هرچند استاندارد اینترنت در کشور از همان ابتدا بسیار پایین‌تر از استانداردهای جهانی بود اما از آغاز دولت سیزدهم وضع پایداری و کیفیت اتصال به اینترنت نسبت به گذشته افت پیدا کرده و نارضایتی‌ها از این موضوع نیز رو به افزایش است.

آتش‌هایی که بیش از همه کسب و کار مردم در فضای مجازی را کساد کرده قرار نیست به پایان برسد. در یک سال اخیر این برای سومین بار است که درب فضای مجاز بسته می‌شود.

ابتدا در اسفند سال 1400 بود که به علت آتش‌سوزی در شرکت ارتباطات زیرساخت، شبکه اینترنت دچار اختلال شد، پس از آن در تابستان امسال به علت آتش‌سوزی دریکی از حوضچه‌های ارتباطی مخابرات تهران با مشکل کندی و قطع اینترنت مواجه شدیم، اما این بار آتشی که اغتشاشگران به دامن امنیت مردم انداخته‌اند باعث شده تا دیگر چیزی از اینترنت باقی نماند.

داستان، داستان آتش است، آتشی که هرکسی برای آن یک نام انتخاب می‌کند، اما مهم آن است که دولت به بهانه این آتش، سیم برق اینترنت را از پریز کشیده و به طور کلی فیوز را قطع کرده تا عموم مردم و البته کسب و کارهای مبتنی بر فضای مجازی در آتش محدودیت بسوزند.

در ظاهر متهم ردیف اول عیسی زارع‌پور یعنی وزیر ارتباطات است، کسی که از همان ابتدا هم عملکرد درخشانی نداشت و چندی پیش در مقاله‌ای به بررسی یک ساله فعالیت او در این وزارتخانه پرداختیم و از جمله مشکلات متعدد اینترنت و شبکه ارتباطی طی یک سال اخیر انتقاد کردیم.

اما حالا کار اینترنت به جایی رسیده که اصلا چیزی از آن باقی نمانده که بخواهیم از آن انتقاد کنیم. تجربه قطع اینترنت در سال 96 و 98 و بار دیگر در مهر 1401 تکرار شده تا ضربه‌ای غیرقابل جبران به بدنه کسب و کارهای مجازی و اینترنتی کشور وارد شود.

همه از اوضاع خبر دارید، اینترنت قطع است و بهانه‌هایی برای قطعی آن آورده می‌شود که دردی از کسب و کارهای مجازی دوا نمی‌کند.

بهانه هر چه که باشد چه درست و چه غلط، نان بسیاری را آجر کرده و در این وضع اقتصادی اسفناک، تلاش برای بقا را دشوارتر کرده است.

آغاز محدودیت در سال 96

دی ماه سال 1396 اولین باری بود که مردم طعم محدودیت اینترنت به دلیل اعتراضات را چشیدند. در آن زمان اینترنت با کندی و اختلال همراه بود اما اصلی‌ترین اتفاقی که در دی 96 رخ داد، فیلترینگ تلگرام و اینستاگرام بود. در آن زمان تلگرام و اینستاگرام دو شبکه اجتماعی و پیام‌رسان محبوب نزد مردم بودند و مراجع ذی‌صلاح به بهانه ارتباط معترضات در این دو پلتفرم، آن‌ها را فیلتر کردند.

داستان تکراری سال 98

داستان قطعی اینترنت در سال 1398 متفاوت بود، در سال 98 به طور کلی همه دسترسی‌ها به دیتای خارج از کشور قطع شده بود و کاربران حتی به گوگل هم دسترسی نداشتند، برای همین حتی یک سرچ ساده هم امکان‌پذیر نبود. در آن زمان با وجود آن که اعتبار زیادی برای رشد پیام‌رسان‌های ایرانی در نظر گرفته شده بود، اما همه پیام‌رسان‌ها بر روی هم به هیچ وجه نتوانستند خدمات خوبی به مردم ارائه دهند و آن‌هایی که به تلگرام و واتساپ و اینستاگرام و هر نوع پیام‌رسان دیگر دسترسی نداشتند، نتوانستند از پیام‌رسان‌های داخلی نیز استفاده کنند.

آزمون بزرگ استفاده از پلتفرم‌های ایرانی به جای پلتفرم‌‌های خارجی در سال 98 شکست سنگینی خورد و مردمی که یک هفته به هیچ سایت یا پلتفرم خارجی دسترسی نداشتند، نمی‌دانستند چه آینده‌ای در انتظار آنان است. قطع اینترنت در سال 98 را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین محدودیت‌های اینترنت در یک کشور در تاریخ دانست، به طوری که طبق گزارش نت‌بلاکس دسترسی 80 میلیون ایرانی به اینترنت در آن زمان به تنها 4 درصد رسیده بود.

در آن زمان پس از یک هفته، دسترسی به اینترنت به حالت عادی برگشت و مردم توانستند به شکل گذشته از اینترنت استفاده کنند. در سال 98 تلگرام فیلتر شده بود و پس از قطع اینترنت هم فیلتر باقی ماند و هیچ پلتفرم جدیدی وارد لیست سیاه فیلترینگ کشور نشد.

محمد جواد آذری جهرمی در آن زمان اعلام کرد که قطع اینترنت از طرف او یا وزارت ارتباطات نبوده و تصمیمی است که به شورای امنیت کشور بستگی دارد و زمان پایان یافتن آن نیز توسط این شورا اتخاذ خواهد شد. البته جهرمی پس از این اتفاقات از طرف خزانه‌داری آمریکا به علت دست داشتن در قطع اینترنت ایران، تحریم شد ولی خود بعد از این قطعی در یک پیام ویدیویی با چهره‌ای مغموم از مردم عذرخواهی کرد.

داستان آتشی دیگر در سال 1401

اما اتفاقات آخر آبان 98 این بار در ابتدای مهر 1401 تکرار شد و آتشی برافروخته شد تا باز هم کسب و کارهای اینترنتی و مجازی را در خود بسوزاند. داستان و بهانه این اتفاق تکراری است، اما خود قطع اینترنت به شکل دیگری رخ داد.

حالا بیش از ده روز است که اینترنت به شکل گسترده در کشور محدود شده اما نه مانند سال 98، محدودیت اینترنت در روزهای اخیر  یکپارچه نیست و برای هر کاربر تفاوت دارد. یک نفر به گوگل دسترسی دارد، یک نفر خیر، یک نفر با فیلترشکن می‌تواند وارد اینستاگرام شود و یک نفر دیگر حتی با فیلترشکن هم امکان استفاده از این شبکه اجتماعی را ندارد.

اما اتفاقی که برای همه قابل مشاهده است، اختلال در دسترسی به گوگل، پایین آمدن ظرفیت شبکه آن، قطعی‌های مستمر اینترنت در تمامی پلتفرم‌ها و فیلتر دسته‌ای از برنامه‌ها، بازی‌ها و شبکه‌های اجتماعی خارجی از جمله دو برنامه محبوب واتساپ و اینستاگرام است.

گوگل، اینستاگرام و واتساپ، سه برنامه و پلتفرم اصلی که می‌توان گفت بیش از 90 درصد کسب‌ و کارهای مجازی در ایران برپایه این سه پلتفرم استوار است از دسترس خارج شده‌اند. به ویژه گوگل و اینستاگرام که محل عرضه اندام غول‌های دنیای تجارت الکترونیک است و رقابت بسیار بالایی بر سر خودنمایی در آن‌ها وجود دارد، به طور کلی نابود شده‌اند.

دسترسی به گوگل و اینستاگرام دشوار شده و مانند زمان فیلترینگ تلگرام، بهانه بسیار خوبی ایجاد شده تا همه افراد یک خانواده به فیلترشکن دسترسی داشته باشند و استفاده از این برنامه که شاید برای کم سن و سال‌های خانواده خیلی خوب نباشد، فراگیر شود.

همانطور که می‌دانید، تمام استارتاپ‌ها و شرکت‌هایی که خدمات و سرویس‌های خود را در بستر اینترنت و وبسایت‌ها ارائه می‌دهند، به گوگل و الگوریتم‌های این موتور جستجو وابسته هستند و حیاتشان براساس ورودی کاربر از گوگل است.

از طرفی دیگر می‌رسیم به شرکت‌هایی که به طور کل در اینستاگرام یا حتی تلگرام فعالیت دارند، استارتاپ‌ها یا حتی کسب و کارهای خانگی که در بستر شبکه‌های اجتماعی به اطلاع‌رسانی، فروش سرویس یا خدمات و محصول می‌پردازند و در این مدت کسب و کار همه‌شان به معنای واقعی کلمه بر روی هواست.

تلاش و پشتکارهایی که دود می‌شود

راه اندازی یک کسب و کار در شرایط امروز اقتصادی در کشور اصلا آسان نیست. همه به خوبی می‌دانید که در این روزها دخل و خرج با هم جور در نمی‌آید و همه به سختی در تلاش هستند تا زندگی و آینده‌ای برای خود بسازند. در چنین شرایطی هر شرکت یا حتی افراد باید با سختی و تلاش بسیار بتوانند نانی در این بازار دشوار برای خود به دست بیاورند و سعی کنند تا کسب و کار خود را بهبود ببخشند.

به گزارش انجمن تجارت الکترونیک تهران، بیش از 400 هزار کسب و کار در این شرایط در آستانه نابودی قرار گرفته‌اند و معاش بیش از یک میلیون نفر قطع شده است. یک میلیون نفر یک عدد حدودی است که تنها به افرادی که در حال حاضر از کسب و کار خود در فضای اینستاگرام و فضای مجازی درآمد دارند، مربوط می‌شود.

باید در نظر گرفت که تعداد زیادی کارگاه، موسسه و فروشگاه آنلاین به امید فروش در اینستاگرام بیزینس خود را آغاز کرده و با دریافت وام یا رفتن زیر بار قسط به دنبال راه اندازی کسب و کاری هستند و تمامی تلاش‌های این افراد برای راه‌اندازی بیزینس کوچک یا بزرگ خود از بین رفته است.

فضای مجازی تنها مرجع برای افراد بد سرپرست، افراد دچار معلولیت یا افراد با شرایط خاص است که می‌توانند درآمدی برای خود داشته باشند، آیا در این شرایط کسی به فکر این افراد هست که آینده آن‌ها چه می‌شود؟

کسی که در خانه یا کارگاه خود به هزار زحمت تلاش کرده تا بتواند کسب و کاری را راه بیندازد یا کار آفرینی کند و شاید حتی در حد خرج خود درآمد داشته باشد تکلیفش چیست؟ آیا هر بار به دلیل اعتراضاتی که منشاء مشخصی دارد باید درب اینترنت را ببندیم و همه را از کار بیکار کنیم؟!

راه اندازی هر نوع کسب و کار به تخصص، صبر، هزینه و تلاش مستمر نیاز دارد، افرادی که مدت‌ها تلاش کرده‌اند، علم آموخته‌اند، هزینه کرده‌اند و زیر بار وام و قسط رفته‌اند تا بتوانند امروز درآمدی داشته باشند، تنها با یک بهانه و تصمیم یک مرجع، تمام روزها و شب‌هایی که به امید توسعه کسب و کار خود گذرانده‌اند را از باد رفته می‌بینند. تمام تلاش‌های آن‌ها بیهوده بوده و ناامیدی اولین ضربه‌ای است که بر پیکر این افراد وارد می‌شود.

هزینه‌ای که مردم می‌پردازند

اگر صرفا بخواهیم با رقم و عدد صحبت کنیم، باید بگوییم که طبق گزارش نت‌بلاکس، قطع اینترنت در ایران هر ساعت یک و نیم میلیون دلار برابر با 45 میلیارد تومان ضرر مالی به همراه دارد. ضرری که بیش از 90 درصد آن را مردم می‌پردازند و به طور مستقیم به شکاف عدالت اجتماعی در کشور و اقتصاد کمک می‌کند و تاثیر آن در سفره مردم دیده می‌شود.

با همین رقم و یک ضرب و جمع ساده به این نتیجه می‌رسیم که این وضع قطع اینترنت در کشور هر روز هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور ضرر وارد می‌کند. حال که 11 روز از قطع اینترنت می‌گذرد، این رقم به 11 هزار میلیارد تومان رسیده است. رقمی باورنکردنی که آسیبی غیرقابل جبران به اقتصاد کشور و مردم وارد می‌کند و البته طبیعتا هزینه آن را مردم خواهند پرداخت.

اینترنت در ایران ارزان نیست، البته اگر آن را به قیمت دلار حساب کنید و با سوئیس مقایسه کنید، شاید قیمت آن ارزان باشد، اما با توجه به ارزش پول ملی، درآمد، خرج‌ها، عدم ثبات و تمام مشکلات اقتصادی، اینترنت در ایران ارزان نیست.

تا همین حالا هم محدودیت‌های بسیار زیادی بر سر راه اینترنت در ایران قرار دارد که کار کسب و کارها را مختل کرده است، صرفا برای نمونه می‌توان به تمام ساعت‌هایی که یک اینفلوئنسر یا تولید کننده محتوا منتظر مانده تا ویدیوهایش در این اینترنت لاکپشتی آپلود شود اشاره کرد، افرادی که برای داشتن اینترنت با سرعت بالا باید بخش قابل توجهی از درآمد خود را خرج کنند تا تنها بتوانند ویدیو آپلود کنند.

با تمام این مشکلات و هزینه‌ها، حق هر فرد است زمانی که هزینه اینترنت را پرداخت می‌کند، مالیات آن را پرداخت می‌کند و پول بسته‌ها را می‌دهد، بتواند از این امکانات بهره‌مند شود. اما این اتفاق رخ نمی‌دهد و نکته بدتر آن است که هیچ مسئولی در این زمینه پاسخ‌گو نیست.

زارع‌پور به عنوان اولین فرد پاسخگو در خصوص قطعی اینترنت بیان کرده بود که این تصمیم توسط مراجع‌ ذی‌صلاح گرفته شده و او کاره‌ای نیست اما وزیر ارتباطات در خصوص هزینه‌های قطعی اینترنت با جمله‌ای دلسرد کننده گفت: آسیب و خساراتی که به کسب و کارهای فیزیکی و مجازی وارد شده است، برعهده کسانی است که این اغتشاشات و آشوب‌ها را به وجود آورده‌اند.

این جمله به سادگی یعنی وضعیت همین هست که هست و کسی هم نمی‌تواند کاری کند، تا زمانی که صدای معترضین بلند است، قطع اینترنت بدون در نظر گرفتن جوانب آن ادامه دارد و تشخیص آن بر عهده مراجع ذی‌صلاح است.

خسارتی ارزشمندتر از اسکناس

با کنار هم گذاشتن اتفاقاتی که در این حوزه طی سال‌های اخیر افتاده، به سادگی می‌توان دلیل مهاجرت بدون توقف نخبگان به خارج از کشور را فهمید. ضررهای این محدودیت‌ها و این مصلحت‌اندیشی‌ها صرفا مالی نیست. مهم‌ترین اثر آن قطع امید عده‌ای جوان علاقه‌مند به بازار کار و داشتن آینده در ایران است، ناامیدی چه بلایی بر سر نسل آینده خواهد آورد؟ زمانی که شما نمی‌توانید برای کسب و کار خود برنامه‌ای داشته باشید و همه تلاش‌های چند ساله‌تان در عرض چند ساعت در آتش تصمیمات می‌سوزد، دیگر با چه امید و روحیه‌ای می‌خواهید تلاش کنید تا باز هم از ابتدا کسب و کاری را بسازید؟

همه ادعای مسئولان آن است که مردم از پیام‌رسان‌ها و پلتفرم‌های داخلی استفاده کنند، اما امروز دیگر شما بهتر از ما می‌دانید که پلتفرم‌های داخلی چه مشکلاتی دارند، بارها و بارها به مشکلات عدیده و ناتمام پلتفرم‌های ایرانی که صرفا کپی نمونه‌های خارجی خود هستند، پرداخته‌ایم و این پلتفرم‌ها هم در زمینه جذب اعتماد کاربران بارها شکست خورده‌اند.

ضمن این که عدم حمایت از پیام‌رسان و شبکه اجتماعی داخلی مانند ایجاد یک مغازه در دل کویر است، زمانی که کسی از این پلتفرم‌ها استفاده نمی‌کند و خود این پلتفرم‌ها امکانات کافی برای سرویس‌دهی به میلیون‌ها ایرانی را ندارند، چگونه می‌توان انتظار داشت که در یک روز، تمامی کسب‌و‌کارهای اینستاگرامی به یک پلتفرم ایرانی کوچ کنند؟!

درواقع جایگزینی برای مسدود شدن پلتفرم‌ها وجود ندارد و مانند زمانی که همه پس از چند سال کار در تلگرام، با فضای فیلترشده این پیام‌رسان مواجه شدند و به اینستاگرام کوچ کرده و از ابتدای کسب و کار خود را راه انداختند، حالا با محدود شدن خود اینستاگرام، مجددا باید به دنبال یک پلتفرم جدید برای ارائه کسب و کار خود باشند.

این راه یک بن‌بست است، راه فراری وجود ندارد، باید سوخت و ساخت تا زمانی که آتش‌ها بخوابد و حال در آن زمان مشخص می‌شود که اینستاگرام فیلتر می‌ماند یا آنکه رفع فیلتر می‌شود، تمامی روضه‌هایی که خواندیم مربوط به زمانی است که بعد از مدتی محدودیت‌ها رفع شود، اگر قرار باشد که محدودیت‌ها به ویژه برای شبکه‌های اجتماعی خارجی پا برجا باشد، باید نشست و بر این رویای از دست رفته ایجاد کسب و کار در فضای مجازی برای کسب درآمد، گریست.

نوشته داستان ارزش‌هایی که در فیلترینگ می‌سوزد! اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

بررسی دوره وزارت عیسی زارع‌پور پس از گذشت یکسال

در روز سوم شهریور 1400 عیسی زارع‌پور از سمت مجلس، صلاحیت لازم برای تکیه زدن به جایگاه وزیر ارتباطات را به دست آورد و به عنوان جانشین محمد جواد آذری جهرمی معرفی شد. زارع‌پور 256 رای موافق و تنها 17 رای مخالف داشت و با کسب اکثریت ارا توانست به مدت چهارسال به‌عنوان وزیر ارتباطات انتخاب شود.

زارع‌پور دست پر به وزارتخانه آمد و مانند هر وزیر جدید دیگری، وعده وعیدهای مختلفی را داد. از مهم‌ترین اهداف مشخص او برای چهار سال وزارت ارتباطات می‌توان به حکمرانی فضای مجازی، تکمیل شبکه ملی اطلاعات، رشد 30 پله‌ای ایران در شاخص کمیت و کیفیت خدمات الکترونیکی، افزایش سهم فناوری اطلاعات از اقتصاد کشور و توسعه صنعت فضایی اشاره کرد.

حال یک سال و چند روزی می‌گذرد عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات شده و می‌خواهیم به دوره وزارت او، اتفاقاتی که رخ داده و میزان تحقق وعده‌ها و وضع امروز شبکه ارتباطی در کشور نگاهی بیندازیم.

اما به جز وزیر، رئیس جمهور هم در حوزه مرتبط با وزارت ارتباطات، وعده‌های جذابی را به مردم داد. وعده‌هایی که از اینترنت پرسرعت، پایدار و رایگان خبر می‌داد.

وعده‌های مشترک وزیر و رئیس جمهور

اجازه دهید ابتدا موضوع وعده‌های رئیس جمهور و نحوه عملی شدن آن را بررسی کنیم، در این خصوص باید بازگردیم به بیش از یک سال و یک ماه پیش، در تاریخ 14 خرداد 1400 ابراهیم رئیسی در حاشیه ضبط برنامه تلویزیونی ویژه رئیس جمهور و جوانان در جمع خبرنگاران آمد و در خصوص اینترنت رایگان صحبت کرد.

با دقت این سخنان را بخوانید، رئیسی گفت: اینترنت ساخت بشر است و به سرعت زندگی تمام مردم اعم از مرد، زن، روستایی، شهری، کودک و نوجوان را تحت تاثیر قرار داده است. فضای سایبری نیاز مهم و ضروری امروز جامعه است و تمام مردم باید از آن بهره‌مند شوند.

رئیس جمهور ادامه داد: در این وضعیت برای برخی امکان هزینه برای اینترنت وجود ندارد، ما برای کسانی که امکان پرداخت هزینه‌های اینترنت را ندارند باید یک کف خاصی به رایگان که میزان آن بعدا مشخص می‌شود در نظر بگیریم.

وی در خصوص میزان دسترسی مردم به اینترنت رایگان گفت: باید برای دسترسی مردم یعنی افرادی که در شهر و روستا زندگی می‌کنند یا با سواد و بی‌سواد هستند، یک مقدار کفی را در نظر بگیریم، منظور ما کل اینترنت نیست بلکه یک مقدار حداقلی برای آحاد مردم به‌ویژه قشر ضعیف است که بتوانند برای رفع نیاز‌هایشان به اینترنت دسترسی داشته باشند.

البته سخنان رئیس جمهور فعلی به این موارد ختم نمی‌شود، او طی سخنرانی خود در مسجد دانشگاه تهران وعده داد: به جهت تقویت اقتصاد فضای مجازی، اینترنت را برای دهک‌های پایین رایگان خواهم کرد.

وی در خصوص نگاه به فضای مجازی گفت: فضای مجازی بهترین ظرفیت برای نظارت ملت بر دولت است. اینترنت و فضای مجازی از مهمترین ساخته‌های بشر است که با سرعتی بیش از دیگر اختراعات و ابداعات، به لایه‌های زندگی مردم نفوذ کرده و آن را تحت تاثیر قرار داده است.

ابراهیم رییسی پیش‌تر در خصوص فضای مجازی گفته بود: ما در فضای مجازی عقب هستیم، زیرساخت‌ها مشکل دارد. من از جوان‌ها در منزل سوال می‌کنم، تاکنون چند بار شده که در حال انجام بازی‌های مربوط به خود به خاطر قطعی اینترنت حالتان گرفته شده است؟ پژوهشگران در هنگام کار پژوهشی خود ارتباطشان با کتابخانه‌ها در آن سر دنیا قطع می‌شود، این یعنی زیرساخت‌ها کامل نیست. ما در تولید محتوا در فضای مجازی مشکل داریم، حق بسیاری از خانم‌ها در این مسئله ضایع شده، حتی حق خانم خانه‌داری که به دنبال تولید محتواست، ضایع شده است.

رئیس جمهور وعده‌های زیادی در خصوص رایگان شدن اینترنت و افزایش کیفیت آن داد و طبیعتا باید فردی قابل و توانا را نیز برای عنوان مهم وزارت ارتباطات انتخاب می‌کرد، فردی که بتواند این وعده‌ها را اجرایی کند.

اهمیت وزارت ارتباطات موجب شده تا این وزارت خانه برگ برنده یک دولت باشد، برگ بنده‌ای که اگر کارش را درست انجام دهد، خیلی از ضعف‌ها پوشیده می‌شود. عیسی زارع‌پور آن برگ برنده است و حالا پس از گذشت یک سال از دوره وزارت او، شاهد هستیم که به تازگی وعده اینترنت رایگان تحقق پیدا کرده است، البته باید جزئی‌تر به این موضوع نگاه کرد.

اینترنت رایگان شد؟

اینترنت رایگان صرفا برای سه دهک اول یارانه بگیر است، یعنی سه دهک اول جامعه که عموما از قشر کمتر برخوردار هستند و درآمد کمتری دارند، می‌توانند از اینترنت رایگان استفاده کنند. به این ترتیب این اینترنت برای همه مردم نیست و صرفا قشر ضعیف جامعه از اینترنت رایگان برخوردار خواهند شد.

به طور کلی تقسیم بندی جامعه به قشر قوی و ضعیف به هیچ وجه نمی‌تواند تاثیر مثبتی از نظر روحی و روانی برروی افراد بگذارد، فرض کنید شما فرزند یک خانواده با حقوق پایین هستید و در رادیو و تلویزیون از شما به عنوان دهک‌های پایین جامعه یاد شود، چه حسی خواهید داشت؟

به هر شکل این بسته اینترنت برای سه دهک پایین جامعه خواهد بود، اما شرایط استفاده از بسته چیست؟ این بسته تنها برای سرپرست خانواده فعال می‌شود نه اعضای خانواده، یعنی سرپرست خانواده برای اشتراک اینترنت با بقیه افراد باید آن را هات‌اسپات کند. این موضوع خود استفاده از اینترنت را دشوار می‌کند و باعث می‌شود اعضای خانواده تنها در حضور پدر بتوانند از اینترنت استفاده کنند.

نکته بعدی آن است که این بسته برای یک سال تنها 40 گیگابایت حجم دارد!! درست خواندید: تنها 40 گیگابایت برای یک سال!! یعنی برای یک خانواده چهار نفره، نفری 10 گیگابایت در سال در نظر گرفته شده است. این در حالی است که 30 گیگابایت از این 40 گیگابایت به سایت‌های داخلی و منتخب اختصاص دارد. یعنی حتی نمی‌توان از آن در اینستاگرام استفاده کرد.

این بسته به هر چیزی شباهت دارد بجز اینترنت رایگان! چطور یک خانواده می‌تواند با 40 گیگابایت اینترنت که تازه 10 گیگابایت آن مربوط به کل اینترنت و 30 گیگابایت آن ویژه سایت‌های منتخب است، به امور خود در یک سال را برسند؟ حتی اگر نفری 40 گیگابایت برای اعضای خانواده در نظر گرفته می‌شد نیز مقدار حجم بسیار کمی بود اما 40 گیگابایت برای یک خانواده واقعا اتفاقی تمسخرآمیز است.

به این ترتیب نمی‌توان گفت که اینترنت برای دهک‌های پایین رایگان شده است، زیرا این طور نیست و بیشتر شبیه به راهی برای افزایش بازدید سایت‌های داخلی و منتخب می‌ماند!

افزایش کیفیت زیرساخت و پایداری اینترنت

ابراهیم رئیسی در سخنان خود از افزایش کیفیت زیرساخت اینترنت گفت، این که بسیاری از افراد هنگام کار با اینترنت با قطعی و اختلال مواجه می‌شوند، رئیس جمهور حتی از گیمرها هم مایه گذاشت و از آن‌ها پرسید: تا حالا چقدر شده که هنگام بازی با قطعی مواجه شوید و حالتان گرفته شود؟

اما آیا پایداری اینترنت افزایش پیدا کرده است؟ خیر! قطعی و اختلال در اینترنت طی ماه‌های اخیر بیشتر از سال‌های گذشته شده و مدام با اخبار مختلف که منجر به قطعی اینترنت می‌شود، مواجه می‌شویم.

قطعی اینترنت هر بار یک بهانه‌ای دارد، آخرین بار به علت آتش‌سوزی در حوضچه ارتباطی در یکی از مراکز مخابرات تهران شاهد قطعی چند ساعته اینترنت بودیم. البته قطعی اینترنت صرفا مربوط به ماه‌های اخیر نیست، در آذر سال گذشته، مشکل کندی و کاهش ظرفیت اینترنت چند روزی برای تمامی کاربران وجود داشت که در نهایت مشخص شد 430 گیگابایت از ظرفیت پهنای‌باند این شرکت از دست رفته است.

البته مشکلات اینترنت صرفا به این موارد ختم نمی‌شود، چندی پیش حالت جستجوی امن برای جستجوی تمامی کاربران ایرانی فعال شد. حالت جستجوی ایمن یا Safe Search برای مواقعی است که یک کودک از اینترنت استفاده می‌کند و در نتیجه بسیاری از محتواهای غیر‌اخلاقی یا نامناسب برای کودکان در گوگل به نمایش در نمی‌آید، با فعال شدن این قابلیت، IP سرچ‌های ایرانی با تغییر به مبدا موتورهای جستجو می‌رسد، به این ترتیب کاربران ایرانی با محدودیت به نتیجه جستجوهای گوگل دسترسی دارند.

وزیر ارتباطات چندی بعد با تایید این اتفاق گفت: یکی از نگرانی‌های جدی خانواده‌های ایرانی محدودیت در دسترسی به برخی محتویات است که در کشور هم ممنوع هستند. ما با همراهی اپراتورها، امکانی را فراهم کردیم که صرفا دسترسی به محتویات مستهجن، غیر‌اخلاقی با خشونت‌ بسیار شدید توسط پلتفرم‌های جستجو از طریق اپراتورهای مخابراتی محدود شود.

محدودیت دسترسی میلیون‌‌ها نفر به جستجوی آزاد در اینترنت به خاطر نگرانی خانواده‌ها و نشانه‌ای از بی‌عدالتی در دسترسی آزاد به اطلاعات است. نسخه بریدن برای 80 میلیون ایرانی و دسترسی آن‌ها به اینترنت به همین راحتی از جمله اتفاقات عجیب در دوره آقای زارع‌پور است. هرچند زارع‌پور چند وقتی است که وعده داده که اینترنت ویژه کودکان و نوجوانان به زودی عرضه می‌شود و طبیعتا باید در آن زمان شاهد رفع قابلیت جستجوی امن برای تمامی کاربران باشیم، هر چند بعید به نظر می‌رسد.

یکی دیگر از مشکلاتی که این چند وقته ایرانی‌ها با آن سر و کار داشتند، قطع اتصال ایرانی‌های مقیم خارج از کشور به اپلیکیشن‌های بانکی بود، این اتفاق برای کاربران خارج از کشور رخ داده و دسترسی این افراد به اپلیکیشن‌ برخی از بانک‌های کشور مسدود شده و به این ترتیب نمی‌توانند از خدمات بانکی بهره‌مند شوند. اتفاقی که بانک مرکزی به آن واکنشی نشان نداد ولی بانک پاسارگاد در پاسخ به اعتراض کاربران اعلام کرد که دستور قطع ارتباطات آی‌پی‌های خارجی به بانک‌های ایرانی توسط بانک مرکزی صادر شده و این مشکل موقتی است.

خلاصه ماجرا آن است که هیچ‌کس از وضعیت اینترنت راضی نیست، حتی نمایندگان مجلس نیز نسبت به کیفیت اینترنت انتقاد دارند و زارع‌پور را متهم ردیف اول این آشفته‌بازار اینترنت می‌دانند!

زارع‌پور قول افزایش رتبه ایران از نظر کیفیت اینترنت و سرعت را داده بود اما در حال حاضر خبری از اجرا شدن این وعده نیست.

افزایش قیمت اینترنت و حذف بسته‌های پرطرفدار

در ابتدای سال جاری اپراتورهای تلفن همراه و ISPها تصمیم گرفتند تا بسته‌های اینترنت خود را گران کرده و بسته‌های پرحجم، به صرفه و پرطرفدار را حذف کنند. البته قضیه گرانی اینترنت داستانی دارد که باید بشنوید.

داستان از این قرار است که بر اساس مصوبه رگولاتوری در سال 95، یک بازه قیمتی برای هزینه بسته‌های اینترنت تعیین شده است که از همان زمان تا حالا، اپراتورها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی بر اساس قیمت نزدیک به کف این بازه در حال ارائه اینترنت بودند، شرایط اقتصادی چندسال پیش و رقابت جدی اپراتورها باعث شد تا همراه اول و ایرانسل و از طرفی ISPها همواره به دنبال ارائه قیمت ارزان‌تر باشند تا بتوانند مشترکان بیشتری را به سمت خود جذب کنند.

اما شرایط اقتصادی حالا مانند 4 یا 5 سال پیش نیست، قیمت‌ها به شدت افزایش پیدا کرده و تحریم‌ها هم کار توسعه پوشش اینترنت، افزایش کیفیت و توسعه شرکت‌ها را سخت کرده است. به این ترتیب سال گذشته اپراتورها در حرکتی متحد تصمیم گرفتند تا قیمت بسته‌های اینترنت خود را افزایش داده و بسته‌های ارزان قیمت محبوب خود را حذف کنند.

این اتفاق در حالی رخ داد که مردم بیش از پیش به اینترنت نیاز داشتند و کلاس‌های درسی و دانشگاهی و کار بسیاری از شرکت‌ها به صورت غیرحضوری و اینترنتی پیگیری می‌شد. در آن زمان مجلس اجازه افزایش قیمت را به اپراتورها نداد و قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن هیچ اپراتوری تا پایان سال 1400 اجازه افزایش قیمت‌های خود را نداشت، هرچند که این افزایش قیمت همچنان بر اساس بازه تعیین شده رگولاتوری در سال 95 بود.

میانگین هزینه اینترنت

در نهایت قیمت اینترنت در ابتدای امسال افزایش یافت، اما این همه داستان نیست، افزایش قیمت باید باعث افزایش کیفیت خدمات شود، حتی خود وزیر هم در ابتدای سال در مصاحبه‌ای گفت: شرکت‌ها باید تضمین دهند که افزایش درآمد آن‌ها باید طی سه سال آینده به افزایش سرعت اینترنت منجر شود، همچنین پوشش نسل چهارم تلفن همراه از 80 درصد به 100 درصد برسد. ما برنامه‌ریزی کردیم که تا سه سال آینده 10 درصد مردم تحت پوشش 5G قرار بگیرند و اپراتورها باید در این خصوص سرمایه‌گذاری کنند.

فعلا در این خصوص نمی‌توان قضاوت کرد اما واقعیت آن است که طی چند سال گذشته جلوی گرانی اینترنت گرفته شد و این گرانی به دوره وزارت زارع‌پور رسید، این در حالی است که تاکنون کیفیت خدمات کاهش داشته و شاهد هیچ رشد و پیشرفتی از نظر پایداری و سرعت و کیفیت نیستیم.

احیای قدرت فضایی

یکی از وعده‌های زارع‌پور، آغاز مجدد پرتاب ماهواره‌های ایرانی بود. صنعت فضایی کشور چند سالی است که از مرکز توجه دولت خارج شده اما دولت سیزدهم از ابتدای فعالیت خود اعلام کرد که عزم جدی برای رونق صنعت فضایی دارد. در همین راستا رئیس سازمان فضایی در مصاحبه‌ای گفت که تا پایان سال 7 ماهواره آماده پرتاب خواهیم داشت.

سال گذشته ماهواره نور 2 با ماهواره‌بر قاصدک به فضا پرتاب شد و با موفقیت در مدار قرار گرفت. البته ماهواره‌بر سیمرغ محموله‌ای تحقیقاتی را به مدار فرستاد که به علت نرسیدن به سرعت مورد نظر، در مدار قرار نگرفت.

اما مهم‌ترین ماهواره‌ای که از سال گذشته تاکنون به فضا پرتاب شده، ماهواره خیام بود که تبلیغات زیادی بر روی آن انجام شد و برچسب نام ایرانی بر روی آن خورد. این ماهواره روز هجدهم مرداد توسط ماهواره‌بر روسی سایوز در ایستگاه فضایی بایکونور قزاقستان به فضا پرتاب شد و با موفقیت هم در مدار قرار گرفت.

دلیل آن که ماهواره خیام با ماهواره‌برهای ایرانی به فضا پرتاب نشد آن است که ماهواره‌بر‌های ایرانی توانایی پرتاب ماهواره‌های سبک را دارند ولی خیام 600 کیلوگرم وزن داشت.

چند روز پس از پرتاب مشخص شد که ماهواره خیام ایرانی نبوده و به سفارش ایران در روسیه ساخته شده بود، اتفاقی که به خودی خود ایرادی ندارد و همکاری دو طرفه برای ساخت ماهواره اتفاقی طبیعی است. اما مشکل آنجاست که مسئولان ایرانی با مردم صادق نبودند و اعلام کردند که این ماهواره ایرانی است. فریب مردم و ادعاهای عجیب و غریب در خصوص خیام و فتح فضا توسط یک ماهواره ایرانی که بعدا مشخص شد یک ماهواره روسی بوده، جای هیچ حرفی را باقی نگذاشت.

در هر صورت صنعت فضایی پس از چندسال سکون، مجددا به جنب و جوش افتاده و پرتاب ماهواره‌های متعدد خبر از روزهای خوب در آینده می‌دهد.

به انتظار تحقق وعده فیبر نوری

زارع‌پور از ابتدای وزارت خود، ایجاد فیبر نوری و اینترنت پرسرعت را نسخه شفابخش برای مشکلات اینترنت می‌دانست. این پروژه در حال اجرا است و وزارت ارتباطات می‌خواهد تا چند سال آینده اینترنت چند صد مگابیتی به مردم بدهد.

وزیر در این زمینه گفت: ما باید بار را از دوش شبکه ارتباطات سیار برداریم، زیرا این شبکه برای این حجم از تقاضا طراحی نشده است. در گذشته قصوری صورت گرفته و به شبکه ارتباطات ثابت به شکل لازم پرداخته نشده است.

اگر ما شبکه پرسرعت مبتنی بر فیبر نوری را به خانه‌های مردم برسانیم، مردم در منزل و محل کار از وای‌فای ثابت استفاده خواهند کرد و از بار شبکه سیار کاسته خواهد شد، ولی این پروژه بلند مدت است.

زارع‌پور تاکید کرد که تنها نسخه شفابخش افزایش کیفیت اینترنت، توسعه فیبر نوری است تا مردم در منزل یا محل کار بتوانند سرعت چند صد مگابیتی را تجربه کنند.

این وعده‌ تنها در حد حرف باقی مانده است و برای تحقق آن‌ باید تا انتهای دوره وزارت زارع‌پور صبر کنیم، اما به هر شکل از همین حالا می‌توان پیش‌بینی کرد که این طرح به شکلی که وزیر می‌گوید، نسخه شفابخش نیست. بزرگ‌ترین مشکل این طرح آن است که اینترنت ثابت در همه جا در دسترس نیست و کیفیت اینترنت همراه در خیابان‌ها، جاده‌ها و در بسیاری از موارد دیگر که مورد نیاز مردم است، همچنان پایین می‌ماند.

زارع‌پور تاکنون نتوانسته به شکلی که باید تغییری در شرایط شبکه ارتباطات ایجاد کند، نظر مردم در خصوص دوره وزارت زارع‌پور مثبت نیست و این روزها اعتراضات زیادی در فضای مجازی نسبت به کیفیت شبکه ارتباطی می‌شود، باید منتظر ماند و دید که آیا زارع‌پور می‌تواند به وعده‌های خودش در آینده عمل کند یا خیر؟! نظر شما چیست؟

نوشته بررسی دوره وزارت عیسی زارع‌پور پس از گذشت یکسال اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.