اسنپ: اختلال باعث نمایش کرایه های نجومی شده بود

مدیر بخش تجاری تاکسی اینترنتی اسنپ گفت: دلیل افزایش خارج از عرف کرایه‌های تاکسی در روز گذشته به دلیل اختلالی بود که در سیستم به وجود آمد.
 
به گزارش ایرنا، سه شنبه کرایه‌های عجیبی که الگوریتم اسنپ به کاربران نشان می‌داد باعث واکنش‌های بسیاری شد. رقم‌های عجیبی که حکایت از چند برابر شدن کرایه‌ها داشت. «اسکرین‌شات‌های» منتشر شده در توئیتر واکنش‌هایی را در پی داشت.  
 
«فرید شهابی» مدیر بخش تجاری اسنپ در گفت‌وگو با  ایرنا درباره رقم‌های عجیب و غریب کرایه‌های روز گذشته گفت: روز گذشته به دلیل مشکل فنی که از ساعت ۳:۳۵ تا ۴:۱۵ در سیستم قیمت‌گذاری اسنپ اتفاق افتاد، برخی از کاربران با کرایه‌های نامتعارفی مواجه شدند و اسکرین‌شات‌های قیمت‌ها، در فضای مجازی منتشر شد.
 
وی درباره اینکه چطور قرار است، خسارت کاربرانی را که در این بازه سفر داشتند جبران شود، اظهار داشت: اسنپ برای جبران خسارت این اختلال، مابه‌تفاوت رقم‌های نامتعارفی که روز گذشته پرداخت شده را از جانب شرکت به مسافران برمی‌گرداند؛ البته قرار نیست این مبالغ از راننده‌ها دریافت شود.
 
شهابی ادامه داد: همچنین اسنپ برای تمام افرادی که به دلیل قیمت‌های نامتعارف از انجام سفر خودداری کردند یک تخفیف سفر نیز در نظر گرفته است.

کدام شبکه اجتماعی بیشترین سهم را در فروش کسب و کارهای آنلاین دارد؟

سهم کسب و کارهای اینترنتی و آنلاین روز به‌روز در حال افزایش است، این کسب و کارها با کمترین هزینه در بستر فضای مجازی شکل گرفته‌اند؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد که سهم اینستاگرام در ارائه و معرفی کالا و خدمات واحدهای تجارت الکترونیکی ۸۳ درصد است.
 
به گزارش روز جمعه ایرنا، خرید و فروش ملزومات و ارائه خدمت در بستر فضای مجازی، جزو مسائلی است که با ظهور شبکه‌های اجتماعی به سبک زندگی افراد سراسر دنیا اضافه شده است. این تغییر سبک کسب‌وکار باعث شده تجارت الکترونیکی بتواند در چهار سال گذشته با رشد ۶.۸ برابری رو به رو شود.
 
بنابر گزارشی که مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به تازگی آن را منتشر کرده است، اکنون ۷۸ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی به منظور ارائه کالا یا خدمات خود علاوه بر وب‌سایت از شبکه‌های اجتماعی نیز استفاده می‌کنند. همچنین ۲۸ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی علاوه بر وب‌سایت از اپلیکیشن موبایل به منظور ارائه کالا یا خدمات خود بهره می‌برند.
 
طبق نظرسنجی به عمل آمده توسط پرسشنامه، در میان شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف اینستاگرام با ۸۳ درصد، بیشترین سهم استفاده را در میان واحدهای تجارت الکترونیکی دارا بوده است.
 
پس از اینستاگرام، واتس‌آپ ۵۳ درصد، تلگرام ۴۳ درصد، وبلاگ‌ و فیسبوک ۸ درصد، پیام‌رسان سروش ۵ درصد، پیام‌رسان‌های ایتا، بله، گپ ۳درصد، آی‌گپ ۲ درصد و سیگنال ۱ درصد در استفاده واحدهای تجارت الکترونیکی از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف نقش آفرینی کرده‌اند.
 
 
روش‌های تامین سرمایه واحد تجارت الکترونیک
 
هر واحد تجارت الکترونیکی برای شروع به کار و توسعه فعالیت‌های خود نیاز به سرمایه دارد. طبق داده‌های جمع‌آوری شده از طریق پرسشنامه، ۹۳ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی از روش سرمایه‌گذاری شخصی برای شروع و توسعه کسب‌وکار خود استفاده کرده‌اند.
 
این میزان نسبت به سال گذشته هفت درصد رشد داشته است. استفاده از روش جمع‌سپاری مالی، سرمایه‌گذاری‌های شرکتی نظیر شتاب‌دهنده‌ها و سرمایه‌گذاری دولتی به ترتیب سایر روش‌های جذب سرمایه هستند.
 
روش‌های دریافت‌وجه
 
۶۳ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی صرفا از درگاه پرداخت اینترنتی برای دریافت وجه از مشتری استفاده می‌کنند. این میزان نسبت به سال قبل ۱۳ درصد رشد داشته است. می‌توان شیوع کووید ۱۹ و لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی را عامل اصلی افزایش پرداخت‌ها به صورت اینترنتی دانست.
 
همچنین ۳۴درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی از هر دو روش COD (پرداخت در محل) و پرداخت از طریق درگاه اینترنتی بانکی، ۳ درصد از روش پرداخت در محل، کارت به کار و واریز به حساب استفاده می‌کنند.
 
روش ارسال و تحویل کالا
 
خدمات شرکت پست با آمار ۷۷ درصدی، بیشترین سهم ارسال کالا توسط واحدهای تجارت الکترونیکی فعال در حوزه فروش کالا را از آن خود کرده است. استفاده از شرکت‌های باربری بین شهری (۳۰درصد)، سیستم توزیع واحد تجارت الکترونیکی (۲۸درصد) و خدمات شرکت‌های پست خصوصی (۲۶درصد) به ترتیب سایر روش‌هایی هستندکه برای ارسال کالا از آن‌ها استفاه می‌کنند.

کدام شبکه اجتماعی بیشترین سهم را در فروش کسب و کارهای آنلاین دارد؟

سهم کسب و کارهای اینترنتی و آنلاین روز به‌روز در حال افزایش است، این کسب و کارها با کمترین هزینه در بستر فضای مجازی شکل گرفته‌اند؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد که سهم اینستاگرام در ارائه و معرفی کالا و خدمات واحدهای تجارت الکترونیکی ۸۳ درصد است.
 
به گزارش روز جمعه ایرنا، خرید و فروش ملزومات و ارائه خدمت در بستر فضای مجازی، جزو مسائلی است که با ظهور شبکه‌های اجتماعی به سبک زندگی افراد سراسر دنیا اضافه شده است. این تغییر سبک کسب‌وکار باعث شده تجارت الکترونیکی بتواند در چهار سال گذشته با رشد ۶.۸ برابری رو به رو شود.
 
بنابر گزارشی که مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به تازگی آن را منتشر کرده است، اکنون ۷۸ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی به منظور ارائه کالا یا خدمات خود علاوه بر وب‌سایت از شبکه‌های اجتماعی نیز استفاده می‌کنند. همچنین ۲۸ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی علاوه بر وب‌سایت از اپلیکیشن موبایل به منظور ارائه کالا یا خدمات خود بهره می‌برند.
 
طبق نظرسنجی به عمل آمده توسط پرسشنامه، در میان شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف اینستاگرام با ۸۳ درصد، بیشترین سهم استفاده را در میان واحدهای تجارت الکترونیکی دارا بوده است.
 
پس از اینستاگرام، واتس‌آپ ۵۳ درصد، تلگرام ۴۳ درصد، وبلاگ‌ و فیسبوک ۸ درصد، پیام‌رسان سروش ۵ درصد، پیام‌رسان‌های ایتا، بله، گپ ۳درصد، آی‌گپ ۲ درصد و سیگنال ۱ درصد در استفاده واحدهای تجارت الکترونیکی از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مختلف نقش آفرینی کرده‌اند.
 
 
روش‌های تامین سرمایه واحد تجارت الکترونیک
 
هر واحد تجارت الکترونیکی برای شروع به کار و توسعه فعالیت‌های خود نیاز به سرمایه دارد. طبق داده‌های جمع‌آوری شده از طریق پرسشنامه، ۹۳ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی از روش سرمایه‌گذاری شخصی برای شروع و توسعه کسب‌وکار خود استفاده کرده‌اند.
 
این میزان نسبت به سال گذشته هفت درصد رشد داشته است. استفاده از روش جمع‌سپاری مالی، سرمایه‌گذاری‌های شرکتی نظیر شتاب‌دهنده‌ها و سرمایه‌گذاری دولتی به ترتیب سایر روش‌های جذب سرمایه هستند.
 
روش‌های دریافت‌وجه
 
۶۳ درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی صرفا از درگاه پرداخت اینترنتی برای دریافت وجه از مشتری استفاده می‌کنند. این میزان نسبت به سال قبل ۱۳ درصد رشد داشته است. می‌توان شیوع کووید ۱۹ و لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی را عامل اصلی افزایش پرداخت‌ها به صورت اینترنتی دانست.
 
همچنین ۳۴درصد از واحدهای تجارت الکترونیکی از هر دو روش COD (پرداخت در محل) و پرداخت از طریق درگاه اینترنتی بانکی، ۳ درصد از روش پرداخت در محل، کارت به کار و واریز به حساب استفاده می‌کنند.
 
روش ارسال و تحویل کالا
 
خدمات شرکت پست با آمار ۷۷ درصدی، بیشترین سهم ارسال کالا توسط واحدهای تجارت الکترونیکی فعال در حوزه فروش کالا را از آن خود کرده است. استفاده از شرکت‌های باربری بین شهری (۳۰درصد)، سیستم توزیع واحد تجارت الکترونیکی (۲۸درصد) و خدمات شرکت‌های پست خصوصی (۲۶درصد) به ترتیب سایر روش‌هایی هستندکه برای ارسال کالا از آن‌ها استفاه می‌کنند.

چرا در ایران همیشه «سیستم قطع است»؟

همشهری- عمادالدین قاسمی‌پناه: در جریان برگزاری انتخابات سامانه‌های رأی‌گیری مدت‌کوتاهی دچار اختلال شد اما چه عواملی باعث قطعی سامانه‌های مهم دولت الکترونیک می‌شوند؟
 
شاید در عصر دیجیتال که عمده کارهای روزمره و اداری مردم از طریق شبکه اینترنت، اپلیکیشن‌ها و سامانه‌ها انجام می‌شود، چیزی ناراحت‌کننده‌تر از قطعی سیستم در مراکز خدماتی نباشد. تقریبا همه کسانی که تاکنون به کارگزاری‌های تامین اجتماعی، پلیس + ۱۰، نمایندگی‌های اپراتورهای ارتباطی، بانک‌ها، دفاتر پیشخوان و بسیاری دیگر از مراکز خدماتی مراجعه کرده‌اند، حداقل یک‌بار با این مسئله مواجه شده‌اند. این در حالی است که قطعی مقطعی سیستم، این بار در روز جمعه گذشته در انتخاباتی رخ داد که قرار بود بخشی از فرایند آن ازجمله احراز هویت، به‌صورت الکترونیکی برگزار شود. این موضوع باعث شد تا برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از جمله نماینده خمینی‌شهر، روز دوشنبه گذشته در صحن علنی مجلس به این اتفاق اعتراض کند. در ادامه هم رئیس مجلس از کمیسیون‌های اصل ۹۰ و شوراها و امور داخلی مجلس خواست که این موضوع را پیگیری و گزارش آن را تهیه کنند.
 
کارشناسان و متخصصان رایانه، قطعی سامانه‌ها و سیستم‌های الکترونیکی را امری عادی می‌دانند که ممکن است در هر شرایطی اتفاق بیفتد، اما آنچه از نظر برخی، مهم‌تر از قطعی سیستم است، نبود اراده‌ای برای جلوگیری از تکرار چنین مشکلاتی است. بنابراین علاوه بر مشکلات فنی دخیل در قطعی سیستم‌ها، نقش مدیریت در قطع نشدن سامانه‌ها یا کوتاه بودن زمان اختلال یا قطعی، نکته‌ای کلیدی، تعیین‌کننده و غیرقابل چشم‌پوشی است. همچنین توسعه زیرساخت‌ها می‌تواند به کاهش بروز چنین مشکلاتی کمک کند.
 
 
چرا «سیستم قطع است»؟
«سیستم قطع است» جمله‌ای است آشنا برای هر کسی که سر و کارش به سازمان‌ها و ادارات دولتی افتاده باشد. متصدی ارائه‌دهنده خدمات هم معمولا برای توضیح درباره علت قطعی سیستم و پیش‌بینی زمان رفع مشکل، از دانش فنی لازم برخوردار نیست.
 
ایلیا وکیلی که متخصص فنی حوزه رایانه است، در گفت‌وگو با همشهری، ۴ عامل فنی عمده را در بروز مشکل در سامانه‌های خدماتی دخیل می‌داند.
 
وکیلی با اشاره به این که حجم بالای استفاده همزمان از یک سامانه می‌تواند باعث اختلال یا قطعی آن سامانه شود، مشکلات سخت‌افزاری، مشکلات نرم‌افزاری، اختلال شبکه و دانش و تجربه محدود کاربر را به‌عنوان عوامل فنی چهارگانه در قطعی سیستم معرفی می‌کند. این کارشناس در توضیح این عوامل می‌گوید: «در بخش نرم‌افزار، ممکن است برنامه‌نویس حجم بالای استفاده همزمان از سامانه را پیش‌بینی نکرده نباشد. درواقع، ممکن است توسعه یک سیستم به وسیله فردی انجام شده که تخصص و تجربه کافی برای توسعه آن را نداشته است.»  وکیلی به بخش سخت‌افزاری سامانه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «احتمال دیگر در مورد قطعی یک سامانه ممکن است به سخت‌افزار مورد استفاده مربوط باشد. به‌عنوان مثال، ممکن است از سخت‌افزاری استفاده شده که توانایی و قابلیت لازم در هنگام استفاده همزمان از آن سامانه را ندارد.»
 
این کارشناس فنی، قطعی ارتباط شبکه در یک نقطه خاص را عامل احتمالی دیگر در قطعی یک سامانه می‌داند و در مورد دانش کاربر می‌گوید: «ممکن است، اپراتوری که از سامانه استفاده می‌کند، توانایی رفع اختلال ایجاد شده را نداشته باشد. به‌عنوان مثال، اگر کارت شبکه کامپیوتر یک مرکز خدمات‌دهنده دچار مشکل شود، احتمالا اپراتور سیستم نمی‌تواند آن را تعویض یا تعمیر کند.»
 
 
چه باید کرد؟
بخشی از وظایف مدیریت به تامین منابع مالی، تهیه تجهیزات، توسعه زیرساخت‌ها و آموزش کاربران مربوط می‌شود. اگر زمان زیادی برای تعویض یا تعمیر یک قطعه سخت‌افزاری صرف می‌شود، نقش مدیریت تعیین‌کننده است، چرا که مشکل شناسایی شده، اما به دلایلی برای رفع این مشکل اقدامی نشده است. وکیلی در مورد رفع مشکلات با مثال‌هایی موضوع را روشن می‌کند: «اگر پیمانکار، تخصص لازم را ندارد باید پیمانکار متخصص جایگزین شود. اگر تکنولوژی مورد استفاده قدیمی است و جوابگوی خواسته مورد انتظار نیست ضرورت دارد که عوض شود یا ارتقا یابد. اگر کاربر از دانش کافی برخوردار نیست باید آموزش ببیند و اگر سخت‌افزار مشکل دارد لزوم ارتقای آن حتمی است.» علاوه بر این، او تأکید می‌کند که «ممکن است زیرساخت مناسبی برای یک سامانه فراهم نشده و پیش‌بینی‌های لازم برای زمانی که سامانه با مشکل مواجه می‌شود، نشده است».

پلتفرم جدید موزیلا برای بهتر شدن فضای اینترنت

شرکت نرم‌افزاری موزیلا از انتشار یک بستر جدید اشتراک داده موسوم به Rally خبر داد که به منظور ایجاد کنترل هرچه بیشتر روی نحوه به اشتراک‌گذاری داده‌های این شرکت طراحی شده است.
 
این سیستم جدید که در قالب یک افزونه به مرورگر اینترنتی فایرفاکس اضافه می‌شود به کاربران امکان خواهد داد داده‌های خود را به پروژه‌های مطالعاتی و تحقیقاتی اهدا کنند تا از آنها بتوان در ساخت منابع جدید، ابزارها و حتی سیاست‌های بالقوه افرادی و گروه‌هایی استفاده کرد که برای ایجاد فضای هرچه بهتر اینترنت و مقابله با فناوری‌های استثمارگر فعالیت می‌کنند.
 
«ربکا وِیس» مدیر مرکز علوم داده در شرکت موزیلا و یکی از توسعه‌دهندگان Rally در این خصوص توضیح داد که پلتفرم جدید به این پرسش پاسخ می‌دهد که «چه می‌شود اگر به جای اینکه شرکت‌ها داده‌های شما را بدون اجازه شما در اختیار بگیرند، انتخاب کنید که چه کسی به داده‌های شما دسترسی دارد و آن را برای منافع عمومی مورد استفاده قرار می‌دهد».
 
او در این خصوص گفت: «سیستم Rally برای شفافیت حریم شخصی و هسته اصلی فعالیت‌های مرورگر موزیلا ساخته شده و افراد را قادر می‌سازد تا داده‌های خود را در پروژه‌های جمع‌آوری سرمایه اصلی برای اینترنت بهتر و جامعه بهتر ارائه کنند. از این طریق محققان هر پروژه داده‌های باکیفیت بهتر در اختیار خواهند داشت و با درک صحیح منبع و اطمینان از انطباق آن با مقررات حریم خصوصی داده‌ها به فعالیت خود می‌پردازند».
 
منبع: .zdnet
ترجمه: همکاران سیستم

پلتفرم جدید موزیلا برای بهتر شدن فضای اینترنت

شرکت نرم‌افزاری موزیلا از انتشار یک بستر جدید اشتراک داده موسوم به Rally خبر داد که به منظور ایجاد کنترل هرچه بیشتر روی نحوه به اشتراک‌گذاری داده‌های این شرکت طراحی شده است.
 
این سیستم جدید که در قالب یک افزونه به مرورگر اینترنتی فایرفاکس اضافه می‌شود به کاربران امکان خواهد داد داده‌های خود را به پروژه‌های مطالعاتی و تحقیقاتی اهدا کنند تا از آنها بتوان در ساخت منابع جدید، ابزارها و حتی سیاست‌های بالقوه افرادی و گروه‌هایی استفاده کرد که برای ایجاد فضای هرچه بهتر اینترنت و مقابله با فناوری‌های استثمارگر فعالیت می‌کنند.
 
«ربکا وِیس» مدیر مرکز علوم داده در شرکت موزیلا و یکی از توسعه‌دهندگان Rally در این خصوص توضیح داد که پلتفرم جدید به این پرسش پاسخ می‌دهد که «چه می‌شود اگر به جای اینکه شرکت‌ها داده‌های شما را بدون اجازه شما در اختیار بگیرند، انتخاب کنید که چه کسی به داده‌های شما دسترسی دارد و آن را برای منافع عمومی مورد استفاده قرار می‌دهد».
 
او در این خصوص گفت: «سیستم Rally برای شفافیت حریم شخصی و هسته اصلی فعالیت‌های مرورگر موزیلا ساخته شده و افراد را قادر می‌سازد تا داده‌های خود را در پروژه‌های جمع‌آوری سرمایه اصلی برای اینترنت بهتر و جامعه بهتر ارائه کنند. از این طریق محققان هر پروژه داده‌های باکیفیت بهتر در اختیار خواهند داشت و با درک صحیح منبع و اطمینان از انطباق آن با مقررات حریم خصوصی داده‌ها به فعالیت خود می‌پردازند».
 
منبع: .zdnet
ترجمه: همکاران سیستم

قراردادها، شریان اصلی استارتاپ‌ها

 
انجام هر نوع تبادل و تعهد مستلزم تنظیم شکلی از قرارداد است، اما این امر در استارتاپ‌ها از اهمیت مضاعفی برخوردار است، چرا که ریسک فعالیت‌های استارتاپی بالا بوده و احتمال نقض تعهدات از جانب طرفین زیاد است.
 
قراردادهای مربوط به استارتاپ‌ها، عمدتا قراردادهای نوینی هستند که در این نوشتار مهم‌ترین و پرکاربردترین قراردادهای مورد نیاز استارتاپ‌ها بررسی می‌شود.
 
قرارداد موسسین (تفاهمنامه بنیانگذاران)
 
بدون شک راه‌اندازی یک استارتاپ بدون کمک، همراهی، هم‌افزایی و حمایت مالی دشوار است؛ بنابراین اکثریت به دنبال شریکی برای راه‌اندازی کسب و کار نوپای خود هستند تا با تجمیع منابع هم‌بنیانگذاران نیل به اهداف صورت پذیرد. قرارداد موسسین، پیش از تشکیل شرکت و در زمان توسعه‌ اولیه‌ ایده، بین مالک/مالکان معنوی ایده و شریک/شرکا تنظیم می‌شود. هدف از تدوین این قرارداد تنظیم روابط بین طرفین و تعیین میزان حقوق و تعهدات آن‌ها است.
 
هر تفاهمنامه باید متضمن بندهای مشخصات طرفین، وظایف و تعهدات به تفکیک و به طور واضح، اهداف پروژه و گام‌های اجرایی، میزان مشارکت هر یک از آن‌ها در سود و زیان، منع رقابت، منع افشای اطلاعات محرمانه و شیوه‌ حل اختلافات باشد.
 
نکته‌ قابل توجه در این نوع قرارداد این است که با توجه به این که آغاز کار استارتاپ‌ها لزوما همراه با سود نخواهد بود و رسیدن به درآمد و کسب سود مستلزم عمل به تعهدات و همراهی موثر است، بهتر است در بند مربوط به تعهدات طرفین برای شخص متخلف ضمانت اجرا در نظر گرفته شود.
 
همچنین در بیشتر موارد شخص صاحب ایده، زمانی ایده و برنامه‌های خود را در اختیار شریک می‌گذارد که هنوز آن را به ثبت نرسانده است؛ بنابراین بند مربوط به عدم افشای اطلاعات بسیار حائز اهمیت است و حتی می‌توان قراردادی مستقل تحت عنوان محرمانگی تنظیم کرد.
 
 توافقنامه‌ سهامداران
 
توافقنامه‌ سهامداران، قراردادی الزام‌آور است که پس از ثبت شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی مستقل برای استارتاپ، به منظور تعیین چگونگی روابط سهامداران تنظیم می‌شود. این قرارداد شباهت بسیاری با قرارداد مذکور در بند قبل دارد و مهم‌ترین تفاوتش، زمان اجرایی شدن آن‌ است.
 
اگرچه پس از تشکیل شخصیت حقوقی مستقل برای کسب و کار، با توجه به نوع شرکت، بسیاری از امور تابع قانون تجارت خواهند بود، اما تنظیم یک قرارداد مستقل برای تعیین نقش و وظیفه‌ هر یک از سهامداران و تنظیم روابط آن‌ها برای پیشرفت پروژه حائز اهمیت است.
 
در توافقنامه‌ سهامداران باید بندهای مشخصات طرفین، آورده‌ی سهامداران، میزان سهام طرفین، انتقال دارایی‌ها به شخصیت حقوقی، وظایف و تعهدات به تفکیک و به طور واضح، اهداف کسب و کار و گام‌های اجرایی، نحوه‌ انتقال سهام، نحوه‌ تقسیم سود، منع رقابت، منع افشای اطلاعات و شیوه‌ حل اختلافات وجود داشته باشد.
 
ماهیت خاص استارتاپ‌ها به شکلی است که علاوه بر بندهایی که گفته شد، باید به موارد دیگری نیز توجه کرد:
 
انتقال دارایی‌ها به شخصیت حقوقی: در پروژه‌های استارتاپی معمولا از زمان ایجاد یک ایده و تبدیل آن به کسب و کار تا تشکیل شرکت، مدت زمان زیادی به طول می‌انجامد و این امر منجر می‌شود دارایی‌هایی که در واقع متعلق به پروژه است، به نام افراد ثبت شود. همچنین ممکن است گاهی بنا به دلایلی در زمان ثبت شخصیت حقوقی طرفین تمامی اموال مربوط به کسب و کار را به عنوان سرمایه‌ شرکت معرفی نکنند و همچنان این اموال در مالکیت سهامداران باقی بماند.
 
بنابراین ضروری است که در تفاهمنامه‌ی سهامداران بندی تحت عنوان «انتقال دارایی‌ها به شخصیت حقوقی» پیش‌بینی شود و طرفین متعهد شوند پس از ثبت شخصیت حقوقی در بازه‌ زمانی مشخص دارایی‌ها را به آن منتقل کنند و برای نقض کننده ضمانت اجرا در نظر گرفته شود.
 
نحوه انتقال سهام: شرکت‌های استارتاپی به میزان قابل توجهی وابسته به شخصیت سهامدارانشان هستند و خروج هر یک از سهامداران می‌تواند کسب و کار را به بن‌بست برساند؛ بنابراین لازم است فروش سهام مستلزم رعایت تشریفاتی باشد. برای مثال می‌توان خرید و فروش سهام را مشروط به موافقت تمامی اعضای هیئت مدیره کرد. لازم به ذکر است این محدودیت مغایرتی با قانون تجارت ندارد و باید در اساسنامه‌ شرکت نیز قید شود.
 
نحوه‌ تقسیم سود: با توجه به نوپا بودن کسب و کار، در بسیاری موارد لازم است سهامداران توافق نمایند در بازه‌ی زمانی مشخص تمام یا بخشی از سود خود را به سرمایه‌ی شرکت تزریق کنند.
 
شیوه‌ حل اختلاف: ایجاد اختلاف یک امر اجتناب‌ناپذیر است. تصور کنید میان سهامداران اختلافی ایجاد شده و برای حل آن بخواهند به محاکم رجوع کنند. بدون شک با توجه به زمان‌بر بودن رسیدگی‌های محاکم، کسب و کار با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراین شایسته است در قرارداد از شرط داوری استفاده و شخص مورد اعتماد طرفین به عنوان داور انتخاب شود.
 
قرارداد کارکنان
 
در هر کسب و کار استفاده از افراد متخصص مورد نیاز است. در بسیاری موارد شرکت‌ها اقدام به انعقاد قرارداد کار می‌کنند که مستلزم رعایت مقررات مندرج در قانون کار شامل پرداخت عیدی، سنوات، حق بیمه و حداقل حقوق می‌شود.
 
می‌دانیم که این موارد در کسب و کارهای نوپا منجر به افزایش ریسک می‌شود؛ بنابراین می‌توان با توجه به تخصص شخص از قالب‌های قراردادی مانند پیمانکاری تک نفره و مشارکت استفاده کرد. البته برای برخی اشخاص استفاده از قرارداد کار اجتناب‌ناپذیر است.
 
در پایان باید گفت در تنظیم قراردادهای مربوط به استارتاپ، تنظیم کننده‌ قرارداد باید به دنبال کاهش ریسک باشد تا موسسین یا سهامداران بتوانند با خیالی آسوده تنها به دنبال پیشرفت و توسعه‌ کسب و کار خود باشند.

آمازون و اپل پرچمدار باارزش‌ترین برندهای جهان

 
طبق رتبه بندی جهانی کانتار برند زی، آمازون و اپل باارزش‌ترین برندهای جهان هستند اما برندهای چینی هم در حال صعود به رتبه های بالاتر فهرست بوده و از بزرگترین برندهای اروپایی باارزش‌تر شده اند.
 
 شرکت کانتار اعلام کرد آمازون که در سال ۱۹۹۴ توسط جف بزوس تاسیس شد، با ارزش ۶۸۴ میلیارد دلار، باارزش‌ترین برند جهان مانده است و پس از آن اپل با ۶۱۲ میلیارد دلار در رتبه دوم و گوگل با ۴۵۸ میلیارد دلار در رتبه سوم و مایکروسافت با ۴۱۰ میلیارد دلار در رتبه چهارم قرار دارد.
 
تنسنت که بزرگترین شرکت رسانه اجتماعی و بازی ویدیویی چین است، در رتبه پنجم و علی بابا در رتبه هفتم قرار گرفت. فیس بوک با ارزش ۲۲۶ میلیارد دلار میان این دو برند چینی در رتبه ششم جای گرفت.
 
گراهام استپل هرست، مدیر استراتژی جهانی کانتار برند زی اظهار کرد: برندهای چینی به طور پیوسته و به تدریج در حال پیشرفت هستند و پیشرفت قابل توجهی داشته اند.
 
ارزش پنج برند بیش از دو برابر شده که در صدر آنها برندهای چینی Pinduoduo، میتوآن، موتای، تیک تاک و برند آمریکایی تسلا قرار دارند. تسلا در سال ۲۰۰۳ تاسیس شد و سریعترین رشد را داشته و به باارزش‌ترین برند خودرو تبدیل شده است. ارزش تسلا بر مبنای سالانه ۲۷۵ درصد افزایش یافته و به ۴۲.۶ میلیارد دلار رسیده است.
 
برندهای چینی برتری خود را نسبت به برندهای اروپایی تحکیم کرده اند. چین در ۱۰۰ برند برتر جهان سهم ۱۴ درصدی دارد که بالاتر از ۱۱ درصد در یک دهه پیش است در حالی که سهم برندهای اروپایی هشت درصد است که کمتر از ۲۰ درصد در یک دهه پیش است. برند اروپایی برتر لوییس ویتون در رتبه بیست و یکم قرار دارد و پس از از آن گروه نرم افزاری SAP آلمان در رتبه بیست و ششم قرار دارد. تنها برند بریتانیایی این فهرست ودافون است که در رتبه شصتم ایستاده است.
 
بر اساس گزارش رویترز، برندهای آمریکایی صدرنشین این فهرست بوده اند و سریعترین رشد را در یک سال گذشته نشان داده اند و سهم آنها از ۱۰۰ برند برتر جهان ۷۴ درصد بوده است.
 

بیمه مرکزی: همکاری شرکت‌های بیمه با استارت‌آپ‌های بیمه‌ای بدون مجوز ممنوع است

 
بیمه مرکزی در نامه‌ای به مدیران شرکت‌های بیمه‌ای اعلام کرده که از تاریخ اول تیر ماه سال ۱۴۰۰ هرگونه همکاری مستقیم و غیر مستقیم شرکت‌های بیمه و شبکه فروش با بازاریابان بیمه‌ای برخط یا همان استارت‌آپ‌های فاقد مجوز، از بیمه مرکزی در کلیه رشته‌های بیمه‌ای ممنوع است.
 
این نامه براساس الزامات مقرر در آئین نامه شماره ۹۲ شورای عالی بیمه و مکمل‌های آن و همچنین ارائه مهلت کافی به استارت‌آپ‌های بیمه‌ای برای دریافت مجوز‌های مرتبط با فعالیت در صنعت بیمه تنظیم شده است. در این نامه تاکید شده که در صورت رعایت نشدن دستور داده شده، نام شرکت‌های بیمه در سایت‌ها و اپلیکیشن‌های مربوطه، برخوردهای نظارتی لازم طبق مفاد ماده ۲۶ آئین نامه شماره ۷۵ شورای عالی در دستور کاری بیمه مرکزی قرار خواهد گرفت .
 
همچنین تاکید شده چنانچه شرکت بیمه‌ای به صورت مستقیم یا غیر مستقیم ( غالبا از طریق شرکت‌های خدمات بیمه‌ای ) خارج از چارچوب ضوابط و مقررات بیمه‌ای اقدام به انعقاد قرارداد با استارت‌آپ‌ها کرده باشند، سریعا نسبت به ابطال قرارداد مربوطه و دریافت کامل حق بیمه متعلقه اقدام و نتیجه را به بیمه مرکزی منعکس کنند.
 
از سوی دیگر در این نامه آمده است که اعمال هرگونه تخفیف مازاد بر حد مقرر در تبصره ۴ ماده ۱۸ قانون بیمه شخص ثالث (مصوب ۱۳۹۵) در حق بیمه تعهدات اجباری بیمه نامه شخص ثالث و حوادث راننده که منجر به کاهش خالص پرداختی بیمه‌گذار شود، و همچنین اعطای ترفیعات فروش و امتیازات شبه نقدی غیرمتعارف (از جمله ارائه بن‌های خرید، کارت‌های اعتباری، تخفیف در حق بیمه سایر بیمه‌نامه‌ها)، توسط کلیه عرضه‌کنندگان مجاز بیمه‌ای از جمله کارگزاران بر خط تخلف محسوب می‌شود. در این نامه تاکید شده که تخفیف‌های مجاز مقرر در آئین نامه موضوع ماده ۱۸ قانون بیمه شخص ثالث، شامل تخفیف‌های عدم خسارت، خودروهای نوشماره و … از این قاعده مستثنی است. از سوی دیگر تخفیف در حق بیمه مازاد مالی شخص ثالث و سایر رشته‌های مشمول آئین‌نامه شماره ۹۴ شورای عالی بیمه ، صرفا در چارچوب نرخ‌نامه مصوب شرکت‌ موضوع مواد ۲ و ۳ آئین نامه اخیر مجاز خواهد بود.
 
در پایان این نامه تاکید شده که مسئولیت حسن اجرای این بخشنامه بر عهده کلیه مدیران ذیربط در شرکت‌های بیمه است و در صورت عدم رعایت مراتب، طبق مقررات مربوطه برخورد لازم اعمال خواهد شد. این نامه به امضاء مدیر کل نظارت بر شبکه خدمات بیمه‌ای و مدیل کل نظارت فنی بر بیمه‌های غیر زندگی درآمده است.
 

الزامات حقوقی استارتاپ‌ها؛ قوانین و راه‌اندازی


 
 در دنیای امروز با توجه به افزایش تعاملات انسانی در حوزه‌ کسب‌وکار، راه‌اندازی و ایجاد هر فعالیت اقتصادی فارغ از گستره‌ آن مستلزم رعایت الزامات حقوقی متعددی است. ریسک بالا، رشد سریع، تاثیر مضاعف شخصیت شرکا، مالکیت معنوی اهمیت نقش الزامات حقوقی را در چنین کسب‌وکارهایی دوچندان می‌کند.
 
استارتاپ‌ها مانند بقیه کسب‌وکارها نیاز به آگاهی و رعایت الزامات حقوق متعدد دارند. به همین منظور در نوشتار حاضر تحت سه عنوان، به دنبال شناخت و معرفی الزامات و بایدهای حقوقی مورد نیاز استارتاپ‌ها هستیم. قوانین و مقررات مختلف بر موارد تحت شمول خود تعهدات و محدودیت‌های متنوعی را اعمال کرده و حقوق و مزایایی را نیز در نظر گرفته‌اند.
 
برای شروع موفق یک فعالیت اقتصادی، آشنایی با قوانین و مقررات حاکم بر آن ضروری است؛ امری که در بین عموم مردم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. قوانین حاکم بر کسب‌وکارهای نوپا، با توجه به کثرت قوانین موجود در کشور و تنوع موضوع استارتاپ‌ها قابل احصاء نیستند؛ اما می‌توان از قوانین ذیل به عنوان مهم‌ترین و پرکاربردترین مقررات در کسب و کارهای نوپا نام برد.
 
شناخت قوانین و مقررات مرتبط
 
الف- قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم‌افزارهای رایانه‌ای: در موارد چشمگیری ابزار استارتاپ‌ها نرم‌افزارهای نوینی هستند که به عنوان وسیله ارائه دهنده‌ خدمات یا کالاها مورد استفاده قرار می‌گیرند. پدیدآورندگان این نرم‌افزارها برای حفظ حقوقشان نیازمند حمایت قانونی هستند. قانون مزبور حقوق و الزاماتی را برای پدیدآورندگان نرم‌افزارهای نوین شناسایی و در ماده سیزده همان قانون ضمانت اجرای نقض حقوق یاد شده را ذکر کرده است.
 
ب- قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری: در موارد بسیاری کسب و کارهای نوپا اقدام به تولید و انبوه‌سازی یک کالای نوین می‌کنند. ماده ۱ و ۲ قانون فوق‌الذکر اختراعات را تعریف می‌کند و ماده پانزده به تشریح حقوق ناشی از اختراع ثبت شده می‌پردازد. ماده ۳۰ همان قانون به تعریف علامت و نام تجاری می‌پردازد و در مواد ذیل آن، این موارد را تحت شرایطی قابل ثبت می‌داند.
 
لازم به ذکر است که قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم‌افزار و قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مواردی را تحت شمول حمایت خود قرار می‌دهند که مطابق مفاد آن‌ها به ثبت رسیده باشند؛ بنابراین ثبت اختراعات، علائم تجاری و… برای استارتاپ‌ها اجتناب‌ناپذیر است.
 
ج- قانون تجارت الکترونیکی: این قانون مجموعه اصول و قواعد حاکم بر مبادلاتی را بیان می‌کند که در واسط‌های الکترونیکی و با استفاده از سیستم‌های ارتباطی جدید صورت می‌گیرد. با توجه به این که استارتاپ‌ها به طور عمده خدمات و کالاهای خود را در محیط الکترونیکی عرضه می‌کنند، آشنایی و توجه به قانون تجارت الکترونیکی برای بنیان‌گذاران ضروری است.
 
د- قانون جرایم رایانه‌ای: این قانون از دو جنبه‌ متفاوت برای استارتاپ‌ها حائز اهمیت است. از یک سو کسب و کارهای نوپا اطلاعات حفاظت شده‌ای دارند که برای کسب و کار و یا کاربران آن‌ها جنبه‌ محرمانه دارد. قانون جرایم رایانه‌ای هرگونه حمله به این داده‌ها را جرم‌انگاری و برای آن ضمانت اجرا پیش‌بینی کرده است. از سوی دیگر استارتاپ‌ها در بسیاری موارد از طریق تولید محتوا در فضای مجازی به توسعه‌ کسب‌وکار خود می‌پردازند؛ بنابراین ضروری است تولیدکنندگان محتوا با آگاهی از مفاد قانون مذکور به فعالیت بپردازند.
 
تنظیم قرارداد
 
در نظام حقوقی کشور اصل بر غیرتشریفاتی بودن عقود است؛ بدین معنا که برای انعقاد یک عقد، تنظیم قرارداد کتبی شرط وقوع آن نیست و می‌توان به طور شفاهی آن را منعقد کرد؛ اما قراردادهای شفاهی هرچند میان معتمدین منعقد شده باشد، زمینه‌ ایجاد اختلاف را فراهم می‌آورد؛ بنابراین تنظیم قرارداد کتبی توسط متخصص از ایجاد اختلافات احتمالی جلوگیری می‌کند و شریان اصلی یک پروژه محسوب می‌شود.
 
استارتاپ به دلیل ماهیت خاص، به ویژه ریسک‌پذیری بالا نیازمند تنظیم قراردادهای تخصصی است تا اطمینان خاطر لازم برای بنیان‌گذاران ایجاد شود. هر پروژه‌ استارتاپی مستلزم تنظیم قراردادهای متعدد نظیر مشارکت‌نامه‌ هم‌بنیان‌گذاران، قرارداد حفظ محرمانگی دو جانبه و یک جانبه (NDA)، قراردادهای ساخت نرم‌افزار و قرارداد کارکنان است.
 
ارزش این امر زمانی بیشتر می‌شود که به اهمیت شخصیت افراد در پروژه‌های استارتاپی توجه کنیم. در این کسب و کارها افراد به طور عمده به دلیل تخصص خود جذب پروژه می‌شوند و تعهدات آن‌ها قائم به شخص است؛ بنابراین قرارداد باید به گونه‌ای تنظیم شود که از خروج جلوگیری کرده و شخص را ملزم به انجام به موقع و باکیفیت تعهدات کند.
 
ثبت شخصیت حقوقی (شرکت)
 
سوالی که ممکن است بسیاری از بنیان‌گذاران کسب‌وکارهای نوپا با آن مواجه شوند این است که آیا استارتاپ خود را تحت عنوان شخصیت شرکت به ثبت برسانند یا خیر؟ بدون شک ثبت شرکت مشکلاتی از قبیل تنظیم اساس‌نامه، انجام روند اداری ثبت، انتخاب اعضا مانند بازرسین و… را به همراه دارد؛ اما واقعیت این است که مزایای ثبت شخصیت حقوقی مستقل برای کسب و کار بیشتر از معایب آن است که از جمله آن‌ها می‌توان به این موارد توجه کرد.
 
الف- ایجاد شخصیت حقوقی مستقل: ثبت شرکت منجر به استقلال استارتاپ از نظر مالی، اقامتگاه قانونی و دریافت تسهیلات می‌شود و از ایجاد اختلافات احتمالی در خصوص میزان مشارکت و صلاحیت محلی مراجع قضایی جلوگیری می‌کند.
 
ب- محدود شدن مسئولیت بنیان‌گذاران در مقابل بدهی‌های پروژه: ثبت شخصیت حقوقی مستقل تحت عناوینی غیر از شرکت تضامنی، مسئولیت بنیان‌گذاران را محدود به سهام آن‌ها می‌کند. به نظر می‌رسد بهترین قالب برای استارتاپ‌ها شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود است.
 
ج- معافیت مالیاتی و بیمه‌ای: مطابق آیین‌نامه‌ حمایت از شرکت‌های نوپا (مصوب هیئت وزیران-۱۳۹۸) شرکت‌های استارتاپی در سه سال ابتدایی تاسیس می‌توانند با داشتن شرایط یاد شده در این آیین‌نامه‌ از پرداخت مالیات و بیمه معاف شوند.