در دهه جدید، دو ماموریت سیارکی جدید، ۸ جهان نجومی جدید را بررسی خواهند کرد.
هفته گذشته ناسا از دو ماموریت جدید که هدف شان بررسی بازمانده های تاریخی هنگام تشکیل منظومه شمسی است پرده برداری کرد. این سیارک ها شامل ۱۶ Psyche و سیارک های تروجان مشتری می باشند. این دو ماموریت بخشی از برنامه Discovery ناسا هستند و از میان ۵ ماموریت نهایی برگزیده شدند که شامل موارد زیر می شود:
برنامه بررسی عمیق اتمسفر ناهید برای گاز های نجیب (Deep Atmosphere Venus Investigation of Noble gases) شیمی و تصویر برداری (DAVINCI) و تشعشات ناهید، علم رادیویی، InSAR، نقشه برداری و فضا پیمای ماموریت اسپکتروسکوپی (VERITAS).
ماموریت لوسی در سال ۲۰۲۱ آغاز خواهد شد و به سمت سیارک های تروجان مشتری خواهد و ماموریت سایک برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است. هم چنان راکت حامل این فضاپیما ها مشخص نشده است. لوسی و سایک انتخاب های نهایی از میان ۲۷ ماموریت جانبی ای هستند که در سال ۲۰۱۴ به ناسا الحاق شده بودند.
فضاپیمای سایک در سال ۲۰۲۸ به مقصد خود خواهد رسید و ماموریت اصلی دو ساله اش را آغاز خواهد کرد. همچنان باری که سایک می بایست حمل کند مورد بحث است اما به احتمال زیاد بار های آن شامل یک مگنتومتر، طیف سنج نوترونی و اشعه گاما، تصویر بردار چند طیفی و یک ابزار رادیویی که میدان گرانشی سیارک را بررسی می کند. با نزدیک شدن به زمان پرتاب احتمالا این ماموریت نامی رسمی دریافت خواهد کرد.
سایک : جهانی “بسیار فلزی”
مدت هاست که نجوم شناسان با خبر اند که ۱۶ سایک جهانی بسی عجیب است. این سیارک که توسط منجم ایتالیایی آنیبال ده گاسپاریس در ۱۷ مارچ سال ۱۸۵۲ کشف شد، پس از مشاهدات راداری بر روی اختلالات گرانشی آن مشخص شد که این سیارک ۲۵۴ کیلومتری در واقع یک هسته فلزی است که احتمالا بازمانده یک سیاره از بین رفته است. به احتمال زیاد بر روی سطح ۱۶ سایک تکه های بیرون زده ای از فلزات خالص وجود خواهد داشت.
محققان مدت هاست در پی ماموریتی نظیر ۱۶ سایک بوده اند و انتظار دارند پس از فرود بر روی آن چیز های غیر قابل انتظاری را مشاهده کنند. آیا این سیارک فلزی هسته ای از سیاره ای تاریخی است که حین تشکیل منظومه شمسی به شدت خرد شده است و پوسته سنگی اش را از دست داده است؟ آیا از درون یخ زده و به این شکل در آمده یا از بیرون به درون؟ آیا تا به حال میدان مغناطیسی ای همچون هسته زمین تولید کرده است؟
لیندی الکینز تانتون (محقق ارشد لوسی در دانشگاه آریزونا) گفته است “ما خواهیم فهمید که هسته های نخستین چه عناصری را در رشد سیارات به کار برده اند. این تنها راهیست که بشریت توسط آن یک هسته را این چنین بازدید خواهد کرد و مرز بین هسته و گوشته را خواهد دید.” اگر اثری از میدان مغناطیسی یخ زده مشاهده شود، این کشف همچنین اولین محاسبه میدان مغناطیسی یک سیارک به صورت مستقیم توسط یک فضاپیما محسوب خواهد شد.
لوسی: ماجراجویی در سیارک ها
این ماموریت که از روی فسیل انسانی ای که ۳٫۲ میلیون سال پیش در آفریقای شرقی می زیسته است نام گزاری شده است قرار است ماموریت لوسی چندین سیارک تروجان را در سال ۲۰۲۷ مورد کاوش قرار دهد.
سیارک های تروجان که در دو نقطه پایدار لاگرانژ در ۶۰ درجه ای جلو و عقب سیاره مشتری واقع شده اند که در این مورد بخصوص در مدار سیاره جای گرفته اند. حین حرکت به سمت مدار مشتری در آپریل سال ۲۰۲۵، لوسی همچنین از سیارک کمربندی ۵۲۲۴۶ دونالدجانسون(فردی که فسیل لوسی را کشف کرد) نیز بازدید خواهد کرد. سپس لوسی به نقطه L4 مشتری رفته و سه جهان دیگر را نیز پیش از رسیدن به مقصد نهایی اش مورد کاوش قرار خواهد داد مقصد نهایی آن تروجان دوتایی ۶۱۷ پاتروکلوس/منوتیوس در سال ۲۰۳۳ که در نقطه L5 (پشت مشتری) واقع شده است خواهد بود. ( سیارک هایی که در نقاط لاگرانژ مشتری واقع شده اند از روی اسم قهرمانان جنگ تروی (تروجان) نام گذاری شده اند که سیارک های L4 به نام اعضای یونانی جنگ و سیارک های L5 به نام اعضای تروی هستند.)
طبق گفته های هال لویسون، لوسی از سیستم پیشرانه سنتی شیمیایی استفاده خواهد کرد و همانند کاوش گر ژونو از پنل های خورشیدی برای تامین نیرو بهره خواهد برد.
لوسی نخستین ماموریت به سیارکی تروجانی خواهد بود. هارولد ال لویسون گفته است که “این فرصتی استثنایی خواهد بود. زیرا سیارک های تروجان بازمانده های موادی بسیار کهن هستند که دیگر سیاره ها را ساخته اند، آن ها مدارکی مهم اند که کلید رمزگشایی تاریخچه منظومه شمسی هستند.”
هال لویسون از انستیتو تحقیقاتی جنوب غربی همچنین اذعان کرد که “تروجان ها کلید تکامل و تشکیل سیاره های غول پیکر را در دست دارند. آن ها هم حاوی مدارکی از محیط فیزیکی ای که آن ها در آن جا تشکیل شده اند هستند و هم تکامل پویای سیاره ای که منجر شده آن ها تبدیل به تروجان های فعلی شوند.” هیچ عضو دیگری از منظومه شمسی نمی تواند بینش های این چنین ژرفی از تشکیل نخستین سیاره ها به دست ما دهد.
لوسی همچنین مجهز به نسخه جدید تری از طیف سنج تشعشات حرارتی OSIRIS-Rex خواهد شد و همچنین ابزار های RALPH و LORRI که در فضا پیمای افق های نو وجود داشتند نیز همراه خود حمل خواهد کرد.
به نظر شما حاصل این تحقیقات چگونه اطلاعاتی خواهد بود؟ دیدگاه های خود را در این باره با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.
منبع: skyandtelescope.com
