بررسی رویداد های آسمان شب یکم تا چهارم دیماه ۹۵

بسیاری از افراد، با تجهیزاتی که دارند، دوست دارند رویداد های آسمان را کم و بیش دنبال کنند. از این رو، گویا آی تی بر آن است تا در صورت بروز رخدادی جدی در آسمان آن را در اختیار کاربران خود قرار دهد. به تناسب رویداد این هفته از ۲۱ تا ۲۴ دسامبر را امروز در این بخش در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آسمان شب

چهارشنبه ۲۱ دسامبر برابر با ۱ دیماه ۹۵

کوتاه ترین روز سال. همانطور که می دانید دیشب، شب یلدا بود و امروز هم به عنوان کوتاه ترین روز سال به شمار خواهد رفت. در ساعت ۵:۴۴ پیش از ظهر به وقت شرقی به به نقطه میانی سال می رسیم که پس از آن روز ها شروع به بلندتر شدن می کنند. این زمانیست که خورشید در جنوبی ترین نقطه کره زمین قرار دارد و حرکت شش ماهه اش به سمت شمال را بار دیگر آغاز خواهد کرد. زمستان در نیم کره شمالی آغاز و در نیم کره جنوبی تابستان شروع می شود.

زبان آلگول در این روز می بایست کمترین روشنایی را داشته باشد، یعنی دارای میزان روشنایی ۳٫۴ است که از میزان همیشگی اش ۲٫۱ کمتر است و در دو ساعت که مرکز این زمان ۷:۳۵ دقیقه به وقت شرق است در آسمان باقی خواهد ماند. آلگول چندین ساعت بعد محو شده و بار دیگر درخشان خواهد شد.

پنج شنبه در صبحگاه ۲۲ ام دسامبر می توانید در نقطه بالای جنوبی مشتری را ببینید و در دور تر از آن اسپیکا (درخشان ترین ستاره صورت فلکی ویرگو) و هلال پایانی ماه همراه آن قابل مشاهده هستند. برای رصد کردن به تلسکوپ نیاز خواهید داشت.

رویداد اسمان

پنجشنبه، ۲۲ دسامبر برابر با ۲ دیماه ۹۵

این روز از سال زمانیست که جبار در شرق شمال شرقی، شب هنگام می درخشد. در این زمان جبار به خوبی در آسمان قرار گرفته و مشخص است اما کمربند سه ستاره ای آن همچنان تقریبا به صورت عمودی قرار دارد. کمربند ستاره ای به سمت بالا و رو به دباران و حتی بالا تر از آن رو به هفت دختر اطلس (پلیداس) می باشد. در طرف دیگر، از پایین به سمت نقطه ایست که ستاره درخشان  سیف الجبار در آن جا طلوع می کند.

جمعه، ۲۳ دسامبر برابر با ۳ دیماه ۹۵

رویداد اسمان

سیف الجبار و پروسیون (هشتمین ستاره درخشان در آسمان) در توازن هستند. سیف الجبار یا سگ ستاره، پس از شب هنگام در شرق جنوب شرقی با نور کمی سو سو می زند. پروسیون، سگ ستاره کوچک، در فاصله تقریبی دو عرض دست انسان به سمت چپ سیف الجبار در سمت شرق می درخشد. اگر شما در محلی زندگی می کنید که عرض جغرافیایی ۳۰ درجه دارد،  این دو ستاره هنگام نمایان شدن در ارتفاعی برابر در افق شما قرار خواهند گرفت. اگر شما در شمال آن عرض جغرافیایی قرار دارید، پروسیون کمی بالاتر از سیف الجبار خواهد بود و اگر در جنوب هستید وضعیت برعکس خواهد بود.

شنبه، ۲۴ دسامبر برابر با ۴ دیماه ۹۵

در این زمان از سال کهکشان M31 یا آندرومدا پس از تاریکی از سمت الراس شما عبور خواهد کرد (اگر در عرض های نیمه شمالی زندگی می کند اینگونه خواهد بود. اگر شما در عرض ۴۱ درجه شمالی زندگی می کنید آندرومدا دقیقا از میان سمت الراس شما عبور خواهد کرد.) با دوربین های دو چشمی می توانید M31 را کمی پس از زانوی شکل فلکی آندرومدا در صورت فلکی آن ببینید.

نظرتان در مورد رویداد های این هفته چیست؟ اگر به طور جدی این بخش را دنبال می کنید، حاصل دیده های خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را برای اطلاع نجوم دوستان در شبکه های اجتماعی share کنید.

منبع: skyandtelescope.com

شاید سرنوشت ما نابودی به وسیله یک ستاره سیاره خوار باشد!

شاید سرنوشت ما نابودی به وسیله یک ستاره سیاره خوار باشد!

در فاصله ای حدود ۳۰۰ سال نوری از زمین، ستاره ای سیاره خوار بسیار شبیه به خورشید ما وجود دارد که نشان می دهد، ممکن است که خورشید سیارات مدار خود را ببلعد. گروهی از ستاره شناسان که مدت هاست در حال نظارت بر ستاره HIP68468 هستند، در مطالعه جدید خود نشان داده اند که این ستاره سیاره خوار ، سیارات مدار خود را بلعیده است.

محققان از بررسی لیتیوم موجود در ستاره HIP68468 به این نتیجه رسیده اند؛ چرا که لیتیوم موجود در این ستاره، بیش از چهار برابر آن چیزی است که از ستاره ای با عمر شش میلیارد سال انتظار می رود. ستارگان معمولا در خلال زمان، لیتیوم خود را می سوزانند؛ اما فراوانی فلزات مقاوم در برابر حرارت که معمولا در سیارات صخره ای یافت می شوند، می تواند بهترین توضیح برای بلعیدن سیارات دیگر توسط این ستاره باشد.

به گفته دبرا فیشر از دانشگاه ییل (او در این مطالعه شرکت نداشته): “این مثل این است که گربه ای را نشسته در کنار قفس پرنده ای مشاهده کنیم! اگر پرهای زرد به دهان گربه چسبیده باشند، به احتمال زیاد گربه قناری را خورده است.”

محققان می گویند، لیتیوم و مواد سنگی موجود در ستاره HIP68468 به اندازه ای است که می توان از آن، شش کره زمین ساخت. دانشمندان بر این باورند که هنوز سیارات زیادی در مدار این ستاره باقی مانده اند از جمله یک سیاره که اصطلاحا نپتون بزرگ نامیده می شوند و همچنین یک سوپر زمین.

از آنجایی که این ستاره سیاره خوار شباهت بسیاری به خورشید ما دارد، این مطالعه جدید نحوه تغییر و تحول منظومه شمسی را نشان می دهد. قبل از اینکه وحشت کنید، این نکته را بیاد داشته باشید که سیاره ما در زمانی نزدیک، توسط گوی عظیم آتشی مکیده نمی شود. در واقع بر اساس شبیه سازی های کامپیوتری محققان، خورشید برای بلعیدن سیارات مدار خود نیاز به میلیاردها سال کشش گرانشی دارد. علاوه بر این، در پنج میلیارد سال آینده یعنی زمانی که خورشید تبدیل به یک غول سرخ شود، عطارد و زهره در صدر فهرست هستند!

.

منبع: engadget

 

نوشته شاید سرنوشت ما نابودی به وسیله یک ستاره سیاره خوار باشد! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

HIP68468؛ ستاره ای که سیاره‌ های مجاور خود را بلعیده است

HIP68468؛ ستاره ای که سیاره‌ های مجاور خود را بلعیده است

ستاره‌شناسان ستاره‌ای را در فاصله‌ی ۳۰۰ سال نوری زمین شناسایی کرده‌اند که احتمالا سیاره‌های مجاور خود را بلعیده است.

زهره و تمدن مایا: محاسبه حرکات ونوس در هزار سال پیش

زهره و تمدن مایا: محاسبه حرکات ونوس در هزار سال پیش

کد درسدن، از متون باستانی مایا، اطلاعات شگفت‌انگیزی از محاسبات ستاره‌شناسی دارد. محاسبات دقیق آن‌ها از حرکات زهره، نقش بسیار مهمی در جامعه‌ی مایا و تاریخ علم آمریکا داشته است.

دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند

دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند

دانشمندان پیش از این با توجه به مشاهدات از راه دور، دریافته بودند، سیاره کوتوله سرس دارای مقادیری آب است. حال، مشاهدات جدید کاوشگر داون ناسا نشان می دهد، نواحی قطبی این سیاره از ۳۰ درصد آب تشکیل شده است، چیزی که می تواند، توضیح منطقی برای مشاهده نقاط روشن مرموز یا همان آتشفشان یخی در این سیارک بزرگ باشد. کشف آب در سیاره کوتوله سرس می تواند موفقیت بزرگی باشد.

به گفته توماس پرتیمن از موسسه علوم سیاره ای: ” این تنها بخشی از آب موجود در سرس است، تنها با دنبال کردن این شواهد، می توان به یخ های قطب سرس رسید.”

کاوشگر داون پس از ورود به مدار ۳۸۶ کیلومتری سرس، ابزار آشکارساز اشعه گاما و نوترون (GRaND) خود را به کار انداخت. به این ترتیب با استفاده از سنجش فروپاشی اشعه گاما و نوترون قادر به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شد. این آب در عمق ۱۰ متری سطح سرس پیدا شد. در واقع داده های کاوشگر داون شواهدی از وجود هیدروژن در سطح سیاره کوتوله سرس را در اختیار دانشمندان قرار داده، چیزی که نشان از حضور یخ و یا آب زیر سطحی، در این سیارک دارد.

به طور کلی، تخمین زده می شود، بین ۱۷ تا ۳۰ درصد از وزن سیاره کوتوله را آب تشکیل داده باشد، چیزی که مقادیر زیادی آب محسوب می شود؛ چرا که وزن شبه سیاره سرس در حدود یک میلیون تریلیون تن است.

بنابراین در سرس، حدود ۰.۲ تا ۰.۳ تن آب وجود دارد، مقادیری که در مقایسه با آب کره زمین، چندان هم کم نیست. سیاره ما دارای حدود ۱۸ تریلیون تن آب در اقیانوس ها است، البته قطر زمین هم ۱۰ برابر بزرگتر از سیارک سرس است.

دانشمندان گمان می کنند، آب مایع در دوران اولیه شکل گیری منظومه شمسی در سرس جریان داشته است؛ اما با سردتر شدن سیاره کوتوله، یخ سطحی موجود در نواحی استوایی سرس، تصعید (مستقیما از حالت جامد به حالت گاز تبدیل شده) شده و یا به بخش فوقانی سیارک رفته و اتمسفر ظریفی را شکل داده است. با این حال چنانچه در مطالعه این محققان می خوانیم: “در نواحی مرتفع، یک متر از آب می توانسته در طول حیات ۴.۵ میلیارد ساله سرس در سطح باقی بماند.”

این شواهد با توجه به مشاهده آتشفشان یخی در سرس، نشان می دهند، مقادیری آب زیر سطحی هنوز در سرس موجود است.

گفتنی است، دانشمندان در ماه سپتامبر سال جاری، با توجه به داده های کاوشگر داون موفق به مشاهده آتشفشانی یخی در سرس شده بودند. یکی از نقاط روشن مرموز یا همان آتشفشان یخی آهونا مونز نام دارد که به عقیده دانشمندان در دوران اولیه تشکیل سیاره کوتوله سرس دارای آبی مایع و شور بوده است.

آهونا مونز کوه یخی هرمی شکل و عظیمی در سرس است که حدود ۳۹۶۲ متر ارتفاع دارد. چگونگی ایجاد این کوه عظیم در سیاره کوتوله همیشه مورد بحث دانشمندان بوده است، حال وجود یک آتشفشان یخی عظیم در این کوه، می تواند توضیح مناسبی برای حضور این کوه یخی بر روی سیاره‌ کوتوله سرس باشد.

.

منبع: engadget

نوشته دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند

دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند

دانشمندان پیش از این با توجه به مشاهدات از راه دور، دریافته بودند، سیاره کوتوله سرس دارای مقادیری آب است. حال، مشاهدات جدید کاوشگر داون ناسا نشان می دهد، نواحی قطبی این سیاره از ۳۰ درصد آب تشکیل شده است، چیزی که می تواند، توضیح منطقی برای مشاهده نقاط روشن مرموز یا همان آتشفشان یخی در این سیارک بزرگ باشد. کشف آب در سیاره کوتوله سرس می تواند موفقیت بزرگی باشد.

به گفته توماس پرتیمن از موسسه علوم سیاره ای: ” این تنها بخشی از آب موجود در سرس است، تنها با دنبال کردن این شواهد، می توان به یخ های قطب سرس رسید.”

کاوشگر داون پس از ورود به مدار ۳۸۶ کیلومتری سرس، ابزار آشکارساز اشعه گاما و نوترون (GRaND) خود را به کار انداخت. به این ترتیب با استفاده از سنجش فروپاشی اشعه گاما و نوترون قادر به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شد. این آب در عمق ۱۰ متری سطح سرس پیدا شد. در واقع داده های کاوشگر داون شواهدی از وجود هیدروژن در سطح سیاره کوتوله سرس را در اختیار دانشمندان قرار داده، چیزی که نشان از حضور یخ و یا آب زیر سطحی، در این سیارک دارد.

به طور کلی، تخمین زده می شود، بین ۱۷ تا ۳۰ درصد از وزن سیاره کوتوله را آب تشکیل داده باشد، چیزی که مقادیر زیادی آب محسوب می شود؛ چرا که وزن شبه سیاره سرس در حدود یک میلیون تریلیون تن است.

بنابراین در سرس، حدود ۰.۲ تا ۰.۳ تن آب وجود دارد، مقادیری که در مقایسه با آب کره زمین، چندان هم کم نیست. سیاره ما دارای حدود ۱۸ تریلیون تن آب در اقیانوس ها است، البته قطر زمین هم ۱۰ برابر بزرگتر از سیارک سرس است.

دانشمندان گمان می کنند، آب مایع در دوران اولیه شکل گیری منظومه شمسی در سرس جریان داشته است؛ اما با سردتر شدن سیاره کوتوله، یخ سطحی موجود در نواحی استوایی سرس، تصعید (مستقیما از حالت جامد به حالت گاز تبدیل شده) شده و یا به بخش فوقانی سیارک رفته و اتمسفر ظریفی را شکل داده است. با این حال چنانچه در مطالعه این محققان می خوانیم: “در نواحی مرتفع، یک متر از آب می توانسته در طول حیات ۴.۵ میلیارد ساله سرس در سطح باقی بماند.”

این شواهد با توجه به مشاهده آتشفشان یخی در سرس، نشان می دهند، مقادیری آب زیر سطحی هنوز در سرس موجود است.

گفتنی است، دانشمندان در ماه سپتامبر سال جاری، با توجه به داده های کاوشگر داون موفق به مشاهده آتشفشانی یخی در سرس شده بودند. یکی از نقاط روشن مرموز یا همان آتشفشان یخی آهونا مونز نام دارد که به عقیده دانشمندان در دوران اولیه تشکیل سیاره کوتوله سرس دارای آبی مایع و شور بوده است.

آهونا مونز کوه یخی هرمی شکل و عظیمی در سرس است که حدود ۳۹۶۲ متر ارتفاع دارد. چگونگی ایجاد این کوه عظیم در سیاره کوتوله همیشه مورد بحث دانشمندان بوده است، حال وجود یک آتشفشان یخی عظیم در این کوه، می تواند توضیح مناسبی برای حضور این کوه یخی بر روی سیاره‌ کوتوله سرس باشد.

.

منبع: engadget

نوشته دانشمندان می گویند، موفق به کشف آب در سیاره کوتوله سرس شده اند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

درخشان ترین ابرنواختر تاریخ ؛ ۵۷۰ میلیارد برابر درخشان تر از خورشید!

درخشان ترین ابرنواختر تاریخ ؛ 570 میلیارد برابر درخشان تر از خورشید!

۳.۸ میلیارد سال پیش، یک ستاره در آسمان جنوبی منفجر شد و نوری منتشر کرد که ۵۷۰ میلیارد برابر بیشتر از نور خورشید و بیش از دو برابر تمامی ابرنواخترهایی (و یا سوپرنوا) بود که تا به حال رصد شده اند. این ستاره، ASASSN-15lh، نام داشت که درخشان ترین ابرنواختر تاریخ بوده که تا به حال مشاهده شده است.

حال یک سال پس از رصد این ابرنواختر (در سال ۲۰۱۵) ستاره شناسان معتقدند، دلیل درخشان بودن این ستاره را کشف کرده اند. در واقع یک سیاه چاله عظیم که یک میلیارد برابر خورشید است، این ستاره را متلاشی کرده است.

ستاره ASASSN-15lh به قدری درخشان بوده که محققان این سوال را مطرح کرده اند که، آیا این ستاره، یک ابرنواختر فوق درخشان به معنای متعارف بوده یا خیر؟

برای مثال، به گفته جورجیوس لیلوداس، نویسنده ارشد این مطالعه و متخصص فیزیک نجومی از موسسه علوم وایزمن، انفجار درخشان ترین ابرنواختر تاریخ در کهکشانی قرمز رخ داده، جایی که چنین پدیده هایی معمولا در آن رخ نمی دهند. چیز دیگر اینکه، مشاهدات بیشتر نشان داد، رفتار این ابرنواختر مشابه با رفتار دیگر ابرنواخترها نیست.

ابرنواخترها معمولا سرد هستند و پس از انفحار منبسط می شوند. اما ستاره ASASSN-15lh داغ تر شده است. همچنین این ستاره در نزدیکی مرکز کهکشان خود واقع شده است. در واقع در جایی که به طور معمول یک سیاه چاله در آن قرار دارد.

این نشان می دهد که ASASSN-15lh یک ستاره عظیم نبوده که انفجار آن باعث ایجاد این نور مهیب شده است، بلکه ستاره کوچک تری بوده که به دام یک سیاه چاله افتاده و در رویدادی که به “گسست کشندی” معروف است، متلاشی شده است. تا به حال تنها ۱۰ مورد از این گسست های کشندی مشاهده شده است.

لیلوداس در این مورد به سایتفیک آمریکن گفت: “گسست های کشندی مانند این، نشان دهنده تنوعی بسیار بیشتر از چیزی هستند که پیش از این شاهد بوده ایم. رویدادهایی از این دست، می توانند به نهایت تابش دست یابند.”

.

منبع: engadget

نوشته درخشان ترین ابرنواختر تاریخ ؛ ۵۷۰ میلیارد برابر درخشان تر از خورشید! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

تلاش سوم ناسا برای راه اندازی سیستم ماهواره ای CYGNSS

تلاش سوم ناسا برای راه اندازی سیستم ماهواره ای CYGNSS

ناسا تا به حال دوبار برای راه اندازی هشت میکرو ماهواره هواشناسی در فضا تلاش کرده است. حال ناسا ماموریت جدیدش را چند روز قبل انجام داد. ماموریت CYGNSS (ماهواره ناوبری جهانی گردباد) قرار بود، یک هفته قبل و همچنین در یک تلاش مجدد، پنج روز قبل به مدار زمین پرتاب شود؛ اما با توجه به مشکلاتی که برای پمپ هیدرولیک موشک به وجود آمد، این ماموریت انجام نشد.

بر خلاف موشک های معمولی که از زمین راه اندازی می شود، موشک پگاسوس ATK اوربیتال از یک هواپیما به مدار زمین پرتاب می شود. تلاش دوم ناسا هم برای راه اندازی این ماهواره با توجه به مشکلاتی که برای نرم افزار این ماهواره به وجود آمد انجام نشده بود.

هنگامی که در نهایت میکرو ماهواره های CYGNSS در مدار زمین قرار گیرند، در فاصله ۵۰۸ کیلومتری سطح سیاره گردش خواهند کرد. این ماهواره ها وظیفه سنجش سرعت باد را بر فراز اقیانوس ها انجام خواهند داد. داده هایی که می تواند به دانشمندان امکان پیش بینی بهتر طوفان ها را بدهد. البته این ماموریت وظایف دیگری را هم در دستور کار خواهد داشت، از جمله بررسی رطوبت خاک و پدیده نوسانی مادن- جولیان که بر بارش‌ ها در اقیانوس هند اثر می‌گذارد.

.

منبع: engadget

نوشته تلاش سوم ناسا برای راه اندازی سیستم ماهواره ای CYGNSS اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند تا یک فضاپیمای انگشتی را به آلفا قنطورس بفرستد

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند، فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس بفرستد
ناسا می خواهد به استیون هاوکینگ، کیهان شناس و فیزیکدان شهیر و همچنین سرمایه گذار و کارآفرین روسی، یوری میلنر کمک کند فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس ارسال کنند. آلفا قنطورس (Alpha Centauri) نزدیکترین سیستم دو ستاره ای به زمین است. این پروژه Starshot نام دارد.

پروژه استار شات، پیشنهادی شامل استفاده از یک “نانو فضاپیما“ به نام StarChip است که می‌تواند بین دو انگشت جا گیرد و به یک بادبان متصل می‌ شود. آرایه ‌ای از لیزرها در زمین که به‌ طور مستقیم از یک لیزر قدرتمند ۱۰۰ گیگاواتی در این بادبان استفاده می ‌کنند، شتاب آن را به ۲۰ درصد سرعت نور در عرض چند دقیقه خواهند رساند.

فضاپیماهای معمول نیازمند ۳۰ هزار سال زمان هستند تا مسافت ۴٫۳۷ سال نوری (۲۵ تریلیون مایل) به ستاره دوتایی آلفا قنطورس را طی کنند؛ ولی این نانو فضاپیما می ‌تواند این سفر را در عرض ۲۰ سال به اتمام برساند و داده ‌ها و تصاویری را به زمین ارسال نماید.

برای سرعت بخشیدن از تراشه های لیزری در این فضا استفاده شده که سرعت فضاپیما را به ۱۳۴ هزار مایل در ساعت، هزار برابر سریع تر فضاپیماهای معمولی می رساند. به اینت ترتیب فضاپیما حتی امکان حمل بار اضافی را هم خواهد داشت. ناسا همچنین معتقد است، یکی دیگر از گزینه های پیش روی، تغییر مسیر تراشه به سمت آلفا قنطورس است تا از تابش اشعه جلوگیری کند، در این حالت بازهم زمان سفر فضاپیما، کمتر می شود.

ناسا و محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره (KAIST) فکر می کنند، بهترین گزینه ممکن بهره بردن از ترانزیستور خود ترمیم گر است. این تیم، به همین منظور ترانزیستور نانویی را در آزمایش مورد بررسی قرار دادند تا میزان مقاومت آن در برابر تشعشات را اندازه گیری کنند.

از این تراشه ها می توان برای هر دوی حافظه فلش و منطق ترانزیستورها بهره برد. محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره می گویند، این تراشه ها برای پروژه ایده آل خواهند بود. چرا که این تراشه ها تنها ۲۰ نانومتر اندازه دارند، سبک هستند و نسبتا در مقابل پرتوهای کیهانی غیرقابل نفوذ هستند. البته برای اثبات این تراشه ها باید آزمایش های بیشتری انجام پذیرد؛ اما آن طور که به نظر می رسد، پروژه در مسیر درستی قرار دارد.

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند، فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس بفرستد

در این پروژه بلند پروازانه به جز یوری میلنر و پروفسور استیون هاوکینگ، مجموعه‌ای از دانشمندان و متخصصان حضور دارند. این پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری به دنبال اثبات مفهوم پیشنهادی برای سفر بین ستاره ‌ای با استفاده از ماهواره‌ای کوچک با بادبان‌ های لیزری بزرگ است. پرفسور هاوکینگ در کنفرانس خبری مربوط به معرفی این پروژه، گفته بود: “امروز، ما این جهش عظیم را متعهد شده‌ایم، چرا که ما انسانیم و سرشتمان پرواز است.”

این پروژه به‌ جز میلنر و پرفسور هاوکینگ دارای حامیان مشهور دیگری هم هست، از جمله مارک زاکربرگ و ان درایان نویسنده و همسر کارل سیگن، اخترشناس و اخترشیمی ‌دان مشهوری که در سال ۱۹۷۶، پیشنهاد بادبان ‌های خورشیدی را مطرح کرده بود.

.

منبع: engadget

نوشته ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند تا یک فضاپیمای انگشتی را به آلفا قنطورس بفرستد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند تا یک فضاپیمای انگشتی را به آلفا قنطورس بفرستد

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند، فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس بفرستد
ناسا می خواهد به استیون هاوکینگ، کیهان شناس و فیزیکدان شهیر و همچنین سرمایه گذار و کارآفرین روسی، یوری میلنر کمک کند فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس ارسال کنند. آلفا قنطورس (Alpha Centauri) نزدیکترین سیستم دو ستاره ای به زمین است. این پروژه Starshot نام دارد.

پروژه استار شات، پیشنهادی شامل استفاده از یک “نانو فضاپیما“ به نام StarChip است که می‌تواند بین دو انگشت جا گیرد و به یک بادبان متصل می‌ شود. آرایه ‌ای از لیزرها در زمین که به‌ طور مستقیم از یک لیزر قدرتمند ۱۰۰ گیگاواتی در این بادبان استفاده می ‌کنند، شتاب آن را به ۲۰ درصد سرعت نور در عرض چند دقیقه خواهند رساند.

فضاپیماهای معمول نیازمند ۳۰ هزار سال زمان هستند تا مسافت ۴٫۳۷ سال نوری (۲۵ تریلیون مایل) به ستاره دوتایی آلفا قنطورس را طی کنند؛ ولی این نانو فضاپیما می ‌تواند این سفر را در عرض ۲۰ سال به اتمام برساند و داده ‌ها و تصاویری را به زمین ارسال نماید.

برای سرعت بخشیدن از تراشه های لیزری در این فضا استفاده شده که سرعت فضاپیما را به ۱۳۴ هزار مایل در ساعت، هزار برابر سریع تر فضاپیماهای معمولی می رساند. به اینت ترتیب فضاپیما حتی امکان حمل بار اضافی را هم خواهد داشت. ناسا همچنین معتقد است، یکی دیگر از گزینه های پیش روی، تغییر مسیر تراشه به سمت آلفا قنطورس است تا از تابش اشعه جلوگیری کند، در این حالت بازهم زمان سفر فضاپیما، کمتر می شود.

ناسا و محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره (KAIST) فکر می کنند، بهترین گزینه ممکن بهره بردن از ترانزیستور خود ترمیم گر است. این تیم، به همین منظور ترانزیستور نانویی را در آزمایش مورد بررسی قرار دادند تا میزان مقاومت آن در برابر تشعشات را اندازه گیری کنند.

از این تراشه ها می توان برای هر دوی حافظه فلش و منطق ترانزیستورها بهره برد. محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره می گویند، این تراشه ها برای پروژه ایده آل خواهند بود. چرا که این تراشه ها تنها ۲۰ نانومتر اندازه دارند، سبک هستند و نسبتا در مقابل پرتوهای کیهانی غیرقابل نفوذ هستند. البته برای اثبات این تراشه ها باید آزمایش های بیشتری انجام پذیرد؛ اما آن طور که به نظر می رسد، پروژه در مسیر درستی قرار دارد.

ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند، فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس بفرستد

در این پروژه بلند پروازانه به جز یوری میلنر و پروفسور استیون هاوکینگ، مجموعه‌ای از دانشمندان و متخصصان حضور دارند. این پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری به دنبال اثبات مفهوم پیشنهادی برای سفر بین ستاره ‌ای با استفاده از ماهواره‌ای کوچک با بادبان‌ های لیزری بزرگ است. پرفسور هاوکینگ در کنفرانس خبری مربوط به معرفی این پروژه، گفته بود: “امروز، ما این جهش عظیم را متعهد شده‌ایم، چرا که ما انسانیم و سرشتمان پرواز است.”

این پروژه به‌ جز میلنر و پرفسور هاوکینگ دارای حامیان مشهور دیگری هم هست، از جمله مارک زاکربرگ و ان درایان نویسنده و همسر کارل سیگن، اخترشناس و اخترشیمی ‌دان مشهوری که در سال ۱۹۷۶، پیشنهاد بادبان ‌های خورشیدی را مطرح کرده بود.

.

منبع: engadget

نوشته ناسا به استیون هاوکینگ کمک می کند تا یک فضاپیمای انگشتی را به آلفا قنطورس بفرستد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.