طبق گزارشات مالی جدید اپراتورهای تلفن همراه کشور، قطع اینترنت و بسته شدن پلتفرم‌های خارجی موجب شده تا درآمد این شرکت‌ها با افت شدیدی مواجه شود.

در این روزها که اکثر کاربران با استفاده از اینترنت دیتا به فضای مجازی و سایت‌های مختلف متصل می‌شوند، عدم دسترسی به پلتفرم‌های مشهور باعث شده تا میزان استفاده کاربران از اینترنت و میزان بسته‌های استفاده شده توسط آن‌ها کاهش پیدا کند.

بر اساس گزارش مالی همراه اول در ماه مهر، درآمد این اپراتور در ماه مهر نسبت به ماه شهریور بیش از 740 میلیارد تومان کاهش داشته است.

همراه اول به طور میانگین در سه ماه تابستان بیش از 3 هزار میلیارد تومان از کارکرد مشترکین خطوط دائمی و اعتباری درآمد داشت، این رقم در ماه گذشته به 2 هزار و 500 میلیارد تومان کاهش پیدا کرد.

در مجمع سالانه همراه اول که در ماه خرداد سال جاری برگزار شد، مدیرعامل این اپراتور اعلام کرد که 53 درصد درآمدهای عملیاتی همراه اول از محل مصرف دیتا است.

تاکنون ایرانسل گزارش مالی مربوط به ماه مهر را منتشر نکرده ولی پیش‌بینی می‌شود این شرکت نیز به کاهش جدی درآمد از محل اینترنت دیتا مواجه شده باشد.

ناگفته نماند که بر اساس گزارش‌های مالی شرکت آسیاتک، این شرکت نیز با افت 16 درصدی درآمد مواجه شده که در صورت ادامه دار شدن فیلترینگ در کشور ممکن است افزایش پیدا کند.

بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی کردند که درآمد اپراتورها باعث کاهش ارزش سهام بخش تلکام در بورس و مشکلات جدی نقدینگی این شرکت‌ها خواهد شد. حتی این امکان وجود دارد که اپراتورها برای جبران خسارت از راهکارهایی مانند تغییر قیمت بسته‌ها یا کاهش کیفیت خدمات روی بیاورند.

نوشته کاهش شدید درآمد اپراتورهای تلفن همراه در پی محدودیت‌های اینترنتی اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

جنگ ترابردپذیری در میان اپراتورهای تلفن همراه از سال 95 آغاز شد، در آن زمان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با ارسال نامه‌ای، اپراتورها را ملزم به فعال کردن سرویس ترابرد پذیری کرد. در طرح ترابردپذیری، مشترک با سیمکارت خود و با حفظ شماره می‌تواند از خدمات یک اپراتور دیگر استفاده نماید. در واقع شما با حفظ شماره خود، می‌توانید اپراتوری را که از آن خدمات دریافت می‌کنید، تغییر دهید.

حالا نزدیک به هفت سال است که مشترکین سه اپراتور برتر ایران یعنی همراه اول، ایرانسل و رایتل می‌توانند با هر شماره تلفن همراهی که دارند، به یک اپراتور دیگر ترابرد کنند و از خدمات آن بهره‌مند شوند و در این بین طبیعتا اپراتوری که خدمات بهتری را ارائه دهد، به عنوان مقصد اکثریت مشترکان شناخته خواهد شد.

آمارهای طرح ترابردپذیری که به طور سالیانه از طرف رگولاتوری و پیمانکار اجرای آن عرضه می‌شود، آمارهای متفاوتی را نشان می‌دهد. طی چند سال اخیر، در هر دوره، یک اپراتور بوده که آمار ترابردپذیری بیشتری داشته، یعنی توانسته بیش از همه، مشترکین اپراتورهای دیگر را به خود جذب کند.

برای بررسی دقیق‌تر این موضوع آمار ترابرد پذیری سه اپراتو همراه اول، ایرانسل و رایتل را در هر سال بررسی خواهیم کرد. با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

آمارهای ترابرد پذیری در سال 95 – برتری رایتل

در ماه‌های ابتدایی اجرایی شدن این طرح، میزان خروج مشترکین از اپراتورهای همراه اول و ایرانسل و ترابرد آن‌ها به رایتل بیشتر بود. در واقع با آغاز طرح ترابرد پذیری مردم به دنبال این بودند که از اپراتورهای قدیمی مانند همراه اول به اپراتوری جدید با خدمات نوین مانند رایتل کوچ کنند.

به همین ترتیب، آمار ترابردپذیری در ماه‌های ابتدایی اجرای این طرح کاملا به نفع رایتل است. اگر بخواهیم برتری یک اپراتور در طرح ترابرد را محاسبه کنیم، می‌توانیم میزان مشترکان خارج شده از یک اپراتور را از میزان مشترکان وارد شده به همان اپراتور کسر کنیم، رقم نهایی، میزان مثبت یا منفی بودن تعداد ورودی‌های به آن اپراتور را نشان می‌دهد.

بر همین اساس در ماه‌های ابتدایی اجرای این طرح تراز رایتل در جذب مشترکان جدید مثبت 2739 بوده، یعنی تعداد مشترکانی که به این اپراتور ترابرد داشتند، 2739 نفر بیشتر از تعداد مشترکینی بودند که از این اپراتور خارج شدند. در همان زمان ایرانسل تراز منفی 2597 را ثبت کرد که در واقع نشان دهده میزان خروجی‌های متعدد این اپراتور بود. در عین حال همراه اول تراز منفی 142 داشت که در واقع نشان دهده یکسان بودن تعداد مشترکان خروجی و ورودی به این اپراتور است.

آمارهای ترابردپذیری در سال 96 – برتری همراه اول

البته تراز مثبت رایتل پابرجا نماند و به علت مشکلاتی که این اپراتور داشت، تراز آن در عرض چند ماه منفی شد. در خرداد سال 96 تراز همراه اول رشد چشمگیری پیدا کرد. در واقع برخلاف تفکر اولیه که مشترکان، رایتل را اپراتور نوین می‌پنداشتند، خدمات بهتر همراه اول باعث شد تا این تفکر به زودی تغییر کند. در جدول زیر میزان ترابرد اپراتورها در سال 96 را مشاهده می‌کنید

آمارهای ترابرد پذیری در سال 97 – برتری جزئی همراه اول

آمارهای ترابرد پذیری در سال 97 – برتری جزئی همراه اول

پس از موج اولیه مشترکانی که به رایتل ترابرد کردند، تعداد زیادی از آن‌ها به دو اپراتور همراه اول و ایرانسل بازگشتند. اما این همراه اول بود که توانست با خدمات مناسبی که ارائه می‌داد در زمینه جذب مشترکان جدید همواره برتر باشد و تقریبا تمامی سال‌ها در رتبه نخست ترابردپذیری اپراتورها قرار بگیرد. طبق آمار سال 97 میزان ترابرد پذیری همراه اول و ایرانسل تقریبا یکسان بود ولی همراه اول برتری بسیار جزئی در این سال داشت. از این سال ترابرد پذیری میان همراه اول و ایرانسل، اختلاف فراوانی با تعداد ترابردپذیری رایتل پیدا کرد

آمارهای ترابردپذیری در سال 98 – برتری خفیف ایرانسل

در سال 98 این ایرانسل بود که در آمار ترابردپذیری توانست برتری جزئی نسبت به همراه اول پیدا کند، در این سال بر اساس آماری که سازمان تنظیم مقررات منتشر کرد، ایرانسل با تعداد 96 هزار و 112 درخواست ترابرد، توانست در طرح ترابردپذیری موفق‌تر عمل کند. همراه اول با تعداد 94 هزار و 205 درخواست ترابرد، با اختلاف حدود هزار ترابرد کمتر در مقام دوم ایستاد، همچنین اپراتور رایتل با تعداد 8 هزار و 92 درخواست ترابرد، در رتبه سوم قرار گرفت.

آمارهای ترابردپذیری در سال 99 – برتری همراه اول

براساس آمار اعلامی از طرف سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در سال 99 و در زمان شیوع کرونا به دلیل پاندمی و غیر حضوری شدن کلاس‌های درسی، مدارس و حتی اداره‌ها و نیاز به دریافت خدمات بهتر، میزان ترابرد به همراه اول افزایش چشمگیری پیدا کرد. بر اساس آمار رگولاتوری در سال 99 بیش از 106 هزار ترابرد تکمیل شده بود. بیشترین آمار ترابرد میان مشترکین ایرانسل و همراه اول صورت گرفت و ایرانسل با افزایش تعداد کاربران خروجی، با اختلاف قابل توجهی از همراه اول عقب افتاد. در این سال سهم همراه اول از کل ترابردهای صورت گرفته 49 درصد و سهم ایرانسل 43 درصد بود.

در ادامه جدول ترابردپذیری در سال 99 را مشاهده می‌کنید:

آمارهای ترابرد پذیری در سال 1400 – برتری همراه اول

طبق آمار منتشر شده از طرح ترابردپذیری در سال 1400، همراه اول میزبان 37 هزار و 408 مشترک جدید از سمت ایرانسل و رایتل بود در حالی که 32 هزارو 205 مشترک به ایرانسل کوچ کردند تا باز هم شاهد برتری همراه اول باشیم.

در ادامه جدول ترابرد پذیری در سال 1400 را مشاهده می‌کنید:

آمار کل ترابردپذیری از سال 95 تاکنون

بر اساس آماری که به تازگی توسط سازمان تنظیم مقررات منتشر شده، از ابتدای سال 95 تاکنون بیش از یک میلیون و چهارصد و هفتاد هزار ترابرد میان مشتریکن سه اپراتور برتر ایران یعنی همراه اول، ایرانسل و رایتل ثبت شده است.

از این میان، 713 هزار و 834 مورد از ترابرد‌های ثبت شده مشترکان به مقصد همراه اول بوده و این اپراتور میزبان 49 درصد از کل ترابردهای صورت گرفته بوده است. در عین حال 686 هزار و 140 مشترک نیز سیمکارت خود را به ایرانسل ترابرد کردند تا این اپراتور سهم 47 درصدی از کل ترابردهای صورت گرفته داشته باشد.

تنها 68 هزار و 996 مشترک سیمکارت به رایتل ترابرد داشتند و این اپراتور سهم 5 درصدی از بازار مشترکان ترابرد شده را در اختیار دارد.

برتری مطلق همراه اول در آمار ترابردپذیری

همانطور که گفتیم طبق نتایج آمار ترابرد پذیری در ماه‌‌های ابتدایی اجرای این طرح، پیش‌بینی می‌شد که رایتل به عنوان یک اپراتور نوین بتواند مشترکان بیشتری را به خود جذب کند، همچنین به طور معمول در نمونه‌های جهانی نیز اپراتورهای قدیمی‌تر خروجی‌های بیشتری داشتند و مشترکان تمایل دارند تا از اپراتور قدیمی و با سابقه به اپراتورهای جدید‌تر کوچ کنند.

اما کیفیت ارائه خدمات و درصد پوشش‌دهی شبکه همراه اول موجب شد تا این اپراتور برخلاف انتظارها بتواند به سرعت خود را به اپراتور برتر در طرح ترابردپذیری اثبات کند و به عنوان اپراتور میزبان، بالاترین میزان ترابرد پذیری را داشته باشد. در واقع دیگر اپراتورهای برجسته کشور نتوانستند از این نظر با همراه اول مقابله کنند و علی‌رغم استقبال اولیه مشترکان از رایتل، اما آمارها به زودی به نفع همراه اول تغییر کرد و حالا این اپراتور طی سال‌های متوالی، رتبه یک ترابرد پذیری در کشور را در اختیار دارد.

به ویژه در تایم پاندمی کرونا که به یک باره بخش اعظمی از جامعه به ارتباط با کیفیت شبکه برای انجام کارهای روزمره، اتصال به سامانه‌های آموزشی دانشگاهی و مدارس، انجام دورکاری، ارتباط با دیگران و به طور کلی رسیدن به امور مورد نیاز در شرایط قرنطینه، آمار ترابرد به همراه اول افزایش قابل توجهی داشت که به دلیل برتری این اپراتور در میزان پوشش شبکه و کیفیت خدمات آن بود.

برخلاف پیش‌بینی‌ها و مشاهده تجربه نمونه‌های خارجی طرح ترابرد که معمولا نشان دهنده موفقیت اپراتورهای جدید در جذب حداکثری مشترکان است، اما در ایران این همراه اول بود که توانست با ارائه خدمات بهتر و پوشش منطقه‌ای بیشتر در جنگ ترابردپذیری موفق باشد.

نوشته بررسی آمار ترابردپذیری اپراتورها، از ابتدای اجرای این طرح تا به امروز اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به تازگی گزارش جامعی از وضعیت توسعه تلفن همراه تا پایان سال 1400 را منتشر کرد که بر اساس آن ضریب نفوذ تلفن همراه در کشور به بیش از 114 درصد رسیده است.

بر همین اساس در جدول توسعه ارتباطات پهن باند سیار تا پایان سال 1400، همراه اول بیش از 8 میلیون و 700 هزار اشتراک 3G و بیش از 42 میلیون و 700 هزار اشتراک 4G دارد که در مجموع تعداد اشتراک‌های این اپراتور را به عدد 51 میلیون و 482 هزار و 287 می‌رساند.

اما ایرانسل تا پایان سال 1400 بیش از 4 میلیون و 400 هزار اشتراک 3G و بیش از 35 میلیون و 700 هزار اشتراک 4G را ثبت کرد که به این ترتیب مجموع اشتراک‌های این اپراتور تا پایان سال گذشته به عدد 40 میلیون و 218 هزار و 357 رسیده است.

رایتل طبق معمول سهم کوچکتری از توسعه تلفن همراه در کشور دارد، طبق گزارش رگولاتوری، رایتل تا پایان سال 1400 بیش از 625 هزار اشتراک 3G و بیش از 3 میلیون و 500 هزار اشتراک 4G داشت که در مجموع تعداد اشتراک‌های این اپراتور به عدد 4 میلیون و 168 هزار و 608 رسید.

به این ترتیب تا پایان سه ماهه چهارم سال گذشته، در مجموع 95 میلیون و 869 هزار و 252 اشتراک تلفن همراه از هر سه اپراتور به ثبت رسید تا ضریب نفوذ تلفن همراه در کشور به 114 درصد برسد.

این درحالی است که در گزارش سال گذشته رگولاتوری، تعداد اشتراک تا پایان سه ماهه سوم سال 99 به عدد 84 میلیون و 196 هزار و 828 رسید تا ضریب نفوذ تلفن همراه در این سال به 100 درصد برسد و حالا رشدی حدود 14 درصدی را تجربه کند.

لازم به ذکر است که تا پایان سه ماهه سوم سال 1400 یعنی تا پایان پاییز، تعداد اشتراک تلفن همراه نزدیک به 92 میلیون و ضریب اشتراک حدود 109 درصد بود.

نوشته ضریب نفوذ و سهم هر اپراتور تلفن همراه در “تعداد مشترکان اینترنت” مشخص شد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

پس از گرانی قیمت اینترنت در کشور، قصد داریم تا نگاهی به میانگین هزینه اینترنت در ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای دنیا داشته باشیم.

به تازگی خبر افزایش قیمت بسته‌های اینترنت و حذف برخی از بسته‌های خوش قیمت و محبوب از طرف اپراتورهای تلفن همراه و شرکت‌های ارائه خدمات اینترنتی یا همان ISPها، غوغایی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی به پا کرده است. مردم ما آنقدر تجربه‌ تلخ از گرانی داشتند و همچنان دارند که به هر گرانی واکنش سریع نشان می‌دهند، انگار قرار نیست خبر گرانی در ایران پایان یابد.

اما به هر شکل در ابتدای سال 1401 کسی انتظار نداشت تا خبر گرانی بسته‌های اینترنت را بشنود، به ویژه آنکه به طور کلی مردم بر روی اخبار مربوط به اینترنت، حساس هم شده‌اند و اخبار ناخوشایندی مانند بسته شدن پلتفرم‌های محبوب و یا اجرای طرح صیانت، بارها کام آن‌ها را تلخ کرده است.

اما قرار شد تا اینترنت گران شود و هر چند تعدادی از مسئولین اعلام کردند که جلوی این کار را خواهند گرفت و با افزایش قیمت غیرقانونی برخورد خواهند کرد اما واقعیت آن است که گرانی بسته‌های اینترنت غیرقانونی نیست.

دلیل گران شدن تعرفه‌های اینترنت

بر اساس مصوبه رگولاتوری در سال 95، یک بازه قیمتی برای تعیین هزینه بسته‌های اینترنت تعیین شده است که از همان زمان تا حالا، اپراتورها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی بر اساس قیمت نزدیک به کف این بازه در حال ارائه اینترنت بودند، شرایط اقتصادی چندسال پیش و رقابت جدی اپراتورها باعث شد تا همراه اول و ایرانسل و از طرفی ISPها همواره به دنبال ارائه قیمت ارزان‌تر باشند تا بتوانند مشترکان بیشتری را به سمت خود جذب کنند.

اما شرایط اقتصادی حالا مانند 4 یا 5 سال پیش نیست، قیمت‌ها به شدت افزایش پیدا کرده و تحریم‌ها هم کار توسعه پوشش اینترنت، افزایش کیفیت و توسعه شرکت‌ها را سخت کرده است. به این ترتیب سال گذشته اپراتورها در حرکتی متحد تصمیم گرفتند تا قیمت بسته‌های اینترنت خود را افزایش داده و بسته‌های ارزان قیمت محبوب خود را حذف کنند.

این اتفاق در حالی رخ داد که مردم بیش از پیش به اینترنت نیاز داشتند و کلاس‌های درسی و دانشگاهی و کار بسیاری از شرکت‌ها به صورت غیرحضوری و اینترنتی پیگیری می‌شد. در آن زمان مجلس اجازه افزایش قیمت را به اپراتورها نداد و قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن هیچ اپراتوری تا پایان سال 1400 اجازه افزایش قیمت‌های خود را نداشت، هرچند که این افزایش قیمت همچنان بر اساس بازه تعیین شده رگولاتوری در سال 95 بود.

اما باید از سوی دیگر نگاهی به این ماجرا داشت، در عین حالی که اپراتورها و ISPها حق دارند تا قیمت‌های خود را افزایش دهند اما باید توجه داشت که کیفیت خدمات این شرکت‌ها طی چند سال اخیر هیچ رشد و پیشرفتی نداشته است. به ویژه در زمینه اینترنت ثابت که دچار عقب‌ماندگی شدیدی شده‌ایم و عدم تامین زیرساخت مناسب و عدم افزایش کیفیت اینترنت موجب نارضایتی مردم از سطح خدمات ارائه شده است.

چرا نباید اینترنت گران شود

در خصوص پایین ماندن کیفیت خدمات اینترنتی باید به سه مورد اشاره کرد، ابتدا آنکه در زمینه اینترنت ثابت هیچ پیشرفت موثری طی 5 سال اخیر دیده نمی‌شود و توسعه فیبرنوری به طور کامل رها شده و در این زمینه مخابرات متهم ردیف اول است. در این خصوص نارضایتی مردم از کیفیت اینترنت ثابت مشهود است زیرا طی 5 سال اخیر درصد نفوذ اینترنت ثابت زیر 20 مانده و هیچ تغییری نکرده است.

نکته دوم در خصوص پوشش اینترنت همراه دو اپراتور همراه اول و ایرانسل است که طبق وعده وعیدهای وزیر ارتباطات پیشین، رشد پیش‌بینی شده اتفاق نیفتاد و شاهد آن بودیم که در دوران شیوع کرونا مناطق بسیاری از شهرهای کوچک و روستاها به اینترنت پرسرعت دسترسی نداشتند.

اما نکته سوم آن است که بر اساس گفته معاون وزیر ارتباطات پیشین، درآمد ISPها از هر خط ADSL از سال 96 تا 1400 سه برابر شده است و طبیعتا با افزایش درآمد باید هزینه اینترنت کاهش پیدا کند، البته باید دید که این افزایش درآمد در مقایسه با تورم چه نسبتی دارد اما به هر شکل با افزایش مشترکان اینترنت و افزایش مصرف آن‌ها در دوسال اخیر، طبیعتا اپراتورها و ISPها با افزایش درآمد مواجه شدند، موضوعی که در گرانی اخیر به آن توجه نمی‌شود.

به هر شکل با وجود ایرادات اساسی وارد به کیفیت خدمات اینترنت همراه و ثابت، قیمت بسته‌های اینترنت افزایش پیدا کرد. اما مورد دیگری که باید به آن پرداخت، سهم هزینه اینترنت در سبد مخارج مردم ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای جهان است.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای داخلی

در این خصوص باید میانگین هزینه اینترنت مردم ایران در سال 99 و 1400 و همچنین سهم اینترنت این هزینه را محاسبه کنیم. طبق آمارهای رسمی، میانگین هزینه مردم ایران در سال 99 حدود 4 تا 5 میلیون تومان بود. البته باید دقت داشت که میزان درآمد با هزینه تفاوت دارد و در واقع میزان هزینه همواره کمتر از درآمد فرد است.

اما طبق آمارهای رسمی داخلی، میزان هزینه هر فرد برای اینترنت در سال 99 مبلغی حدود 25 تا 35 هزار تومان بود، این رقم با توجه به هزینه اینترنت بین همه مردم (از جمله افرادی که در روستا زندگی می‌کنند تا افرادی که کارشان با اینترنت است و شاید ماهی چند صد گیگابایت اینترنت نیاز داشته باشند) در نظر گرفته شده است. بر اساس این آمار، میزان هزینه اینترنت برای هر فرد در کشور به طور میانگین کمتر از یک درصد هزینه است که رقم بسیار پایینی محسوب می‌شود.

اما هرچند آمارهای دقیق از میانگین درآمد و هزینه‌کرد مردم در سال 1400 منتشر نشده اما براساس میزان تورم و نظرسنجی‌ها، برخی از بنگاه‌های اقتصادی اعلام کردند که در سال 1400 میانگین درآمد مردم حدود 9 میلیون تومان و میزان هزینه آن‌ها حدود 7 میلیون تومان بوده است.

به این ترتیب میزان هزینه ماهانه مردم حدود 40 درصد رشد داشته و اگر همین نسبت را در خصوص اینترنت در نظر بگیریم، رقم تقریبی 50 هزار تومان به دست می‌آید که همچنان کمتر از یک درصد هزینه مردم است. اما هر دو آمار به نظر با واقعیت تفاوت زیادی دارد.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای بین‌المللی

اما آمارهای بین المللی براساس درآمد و هزینه دلاری و مقایسه آن با دیگر کشورها نسبت به آمارهایی که در داخل کشور ارائه شده، تفاوت چشمگیری دارد.

براساس آمارهایی که سایت‌هایی مانند World Data و Numbeo ارائه داده‌اند، مردم ایران به طور میانگین حدود 8 درصد از درآمد خود را صرف هزینه اینترنت می‌کنند. بر اساس این آمارها، درآمد مردم ایران به طور ماهیانه حدود 250 دلار است و از این درآمد حدود 20 دلار صرف هزینه‌های مربوط به اینترنت می‌شود.

اگر بخواهیم نسبت 8 درصد را محاسبه کنیم، مردم ایران به طور میانگین در سال 99 حدود 400 هزار تومان و در سال 1400 حدود 560 هزار تومان خرج اینترنت کردند. آماری که به نظر می‌رسید کمی بیشتر از میانگین صرف هزینه مردم در طول ماه است اما از آمار زیر یک درصدی که در ایران ارائه شده به واقعیت نزدیک‌تر است.

اگر بخواهیم هزینه اینترنت در کشور را با دیگر کشورهای دنیا مقایسه کنیم باید میزان درآمد مردم در این کشورها را نیز در نظر بگیریم. به عنوان مثال مردم امارات به طور میانگین ماهانه 100 دلار پول اینترنت می‌دهند ولی میانگین درآمد در این کشور 3 هزار و 200 دلار است که بر همین اساس آن‌ها ماهانه 3 درصد از حقوق خود را برای اینترنت می‌دهند.

مردم آمریکا ماهانه 5 هزار و 300 دلار درآمد دارند و 65 دلار پول اینترنت می‌دهند که در واقع 1.2 درصد حقوقشان است. در ادامه میانگین درآمد و هزینه اینترنت در کشورهای مختلف با ایران را مقایسه کرده‌ایم.

بر همین اساس مردم ایران نسبت به خیلی از کشورهای دنیا، درصد زیادی از حقوقشان را برای اینترنت می‌دهند و این نشان می‌دهد که اینترنت در ایران به آن شکلی که بیان می‌شود ارزان نیست. مردم ایران ماهانه مجبور هستند تا علاوه بر دیگر هزینه‌هایشان، پول قابل توجهی برای اینترنت دهند و در عوض کیفیت خدمات بالایی نیز دریافت نمی‌کنند و این موضوعی است که مسئولین باید به آن اشراف داشته تا در مقابل افزایش قیمت، به دنبال افزایش کیفیت و پوشش‌دهی آن نیز باشند.

نوشته نگاهی به گرانی اینترنت در کشور؛ میانگین هزینه اینترنت مردم ایران چقدر است؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به تازگی گزارشی از وضعیت آماری تعداد مکالمات رومینگ ملی به تفکیک اپراتورهای مختلف در کشور منتشر کرده که با مقایسه این آمار نسبت به زمان مشابه سال قبل، شاهد افزایش استفاده از این نوع خدمت در میان کاربران هستیم. اما بهتر است پیش از آن که به سراغ گزارش جدید رگولاتوری برویم، ابتدا توضیحاتی را در خصوص خدمت رومینگ ملی ارائه کنیم.

گستردگی پوشش شبکه هر اپراتور در سراسر کشور به عوامل زیادی وابسته است اما در حال حاضر دو اپراتور همراه اول و ایرانسل دارای بیشترین و گسترده‌ترین میزان پوشش شبکه در کشور هستند. به طور طبیعی بخش‌هایی از کشور به ویژه مناطق محروم، دور افتاده و کم جمعیت، کمتر تحت پوشش شبکه مخابراتی اپراتورها قرار می‌گیرند و آنتن‌ها و دکل‌های ارتباطی اپراتورها دیرتر به این مناطق می‌رسد.

در این حالت زمانی که به طور مثال یک فرد سیمکارت ایرانسل داشته باشد و در منطقه‌ای قرار داشته باشد که تحت پوشش شبکه ایرانسل نیست، نمی‌تواند از خدمات ارتباطی و شبکه این اپراتور بهره‌مند شود. خدمت رومینگ ملی برای رفع همین مشکل راه‌اندازی شده است.

طرح رومینگ ملی چیست؟

در کشور مناطقی وجود دارد که تحت پوشش شبکه حداقل یکی از اپراتورهای تلفن همراه نیست؛ در این طرح، زمانی که مشترک وارد این مناطق می‌شود، می‌تواند از خدمات یک اپراتور دیگر استفاده نماید. در واقع هنگامی که مشترک از منطقه پوشش‌دهی اپراتور خود خارج می‌شود، اپراتور دیگر، خدمات خود را در اختیار مشترک قرار می‌دهد و مشترک به عنوان مهمان از خدمات اپراتور دیگر استفاده می‌کند.

در این حالت اپراتوری که سیمکارت مشترک متعلق به آن است به عنوان اپراتور مهمان و اپراتور سرویس‌دهنده به عنوان اپراتور میزبان شناخته می‌شود. طرح رومینگ ملی مربوط به مناطق داخل کشور و اپراتورهای ایرانی است و با طرح رومینگ بین‌الملل تفاوت دارد.

تفاوت طرح رومینگ ملی و رومینگ بین‌الملل

همانطور که گفته شد طرح رومینگ ملی مربوط به پوشش خدمات ارتباطی در مناطق داخلی کشور است و در آن هر دو اپراتور میزبان و مهمان، ایرانی هستند. اما طرح رومینگ بین‌الملل مربوط به خارج از کشور می‌شود. در طرح رومینگ بین‌الملل مشترک ایرانی از سیمکارت خود به عنوان مهمان، از خدمات اپراتور کشور مقصد به عنوان میزبان بهره‌مند می‌شود.

کیفیت خدمات و هزینه‌ها در طرح رومینگ ملی

به گفته سید محمد امامی مدیرکل دفتر نظارت بر خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات رگولاتوری، کیفیت خدمات دریافتی و طرح رومینگ ملی برای مشترکان مهمان مشابه با کیفیت خدماتی است که مشترکین اپراتور میزبان دریافت می‌کنند. از طرفی تعرفه خدمات بر اساس تعرفه خدمات اپراتور مهمان تعیین می‌شود و هیچ هزینه ‌دیگری بابت استفاده از این خدمت پرداخت نمی‌شود.

این طرح موجب گسترش پوشش خدمت دهی به کاربران و مشترکان می‌شود، همچنین از مزایای این طرح می‌توان به افزایش سرعت توسعه کیفی خدمات ارتباطی تلفن همراه، صرفه‌جویی در منابع شبکه و سرمایه‌گذاری و مدیریت بهتر منابع ملی اشاره کرد.

گزارش رگولاتوری از تعداد مکالمات رومینگ ملی

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی گزارشی از تعداد مکالمات برقرار شده از طریق رومینگ ملی به تفکیک اپراتورهای مختلف را در بازه سه ماهه سوم سال 1399 و سه ماه سوم سال 1400 منتشر کرده است.

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، در سه ماهه سوم سال 99 بیش از 8 میلیون و 600 هزار مشترک ایرانسل به عنوان مهمان از خدمات رومینگ ملی همراه اول استفاده کرده‌اند، همچنین این آمار برای مشترکان رایتل به بیش از 3 میلیون و 600 هزار نفر می‌رسد. به این ترتیب در سه ماهه سوم سال 99 بیش از 12 میلیون مشترک ایرانسل و رایتل از خدمات رومینگ ملی همراه اول بهره‌مند شده‌اند.

از طرفی یک میلیون و 515 هزار و 864 مشترک همراه اول و یک میلیون و 832 هزار و 323 مشترک رایتل نیز در مناطق خارج از پوشش شبکه این اپراتور، به عنوان مهمان از خدمات رومینگ ملی ایرانسل استفاده کردند.

اما در سال جاری شاهد افزایش چشمگیر استفاده مشترکان از خدمات رومینگ ملی با میزبانی همراه اول بودیم، به طوری که در سه ماهه سوم سال 1400 بیش از 12 میلیون مشترک ایرانسل در مناطقی که تحت پوشش شبکه این اپراتور نیست، از خدمات همراه اول استفاده کرده‌اند، این آمار برای مشترکان رایتل رقم بیش از 3 میلیون و 800 هزار مشترک را نشان می‌دهد.

در نقطه مقابل حدود 2 میلیون و 210 هزار مشترک همراه اول و حدود 2 میلیون و 700 هزار مشترک رایتل از خدمات رومینگ ملی با میزبانی ایرانسل استفاده کردند. در نگاه کلی در پاییز سال 1400 نزدیک به 16 میلیون مشترک در طرح رومینگ ملی در شبکه تحت پوشش همراه اول به این اپراتور متصل شدند و نزدیک به 5 میلیون نفر نیز از خدمات ایرانسل بهره‌مند شدند.

با مقایسه آمارهای منتشر شده از طرف رگولاتوری، شاهد تفاوت چشمگیر میزان مشترکین استفاده کننده از شبکه تحت پوشش همراه اول و ایرانسل خواهیم شد، اما این تفاوت چگونه به وجود آمده است؟

مقایسه تعداد سایت‌های فعال همراه اول و ایرانسل

با نگاهی به جدول زیر می‌توان تعداد سایت‌های فعال شبکه تلفن همراه سه اپراتور همراه اول، ایرانسل و رایتل را مقایسه کرد. اختلاف سایت‌های فعال دو اپراتور همراه اول و ایرانسل نشان دهنده اختلاف قابل توجه در مناطق تحت پوشش این دو اپراتور است که در نهایت موجب می‌شود تا مشترکین ایرانسل در مناطقی که تحت پوشش این اپراتور نیست، از خدمات همراه اول استفاده کنند.

تعداد سایت‌های فعال همراه اول در شبکه 2G حدود دوبرابر تعداد سایت‌های ایرانسل است، همچنین در شبکه‌های 3G و 4G نیز اختلاف چند هزارتایی میان تعداد سایت‌های فعال تلفن همراه میان دو اپراتور همراه اول و ایرانسل وجود دارد که خبر از گستردگی تعداد سایت‌های شبکه همراه اول دارد.

مقایسه مناطق تحت پوشش همراه اول و ایرانسل

به طبع سایت‌های بیشتر، همراه اول توانسته مناطق بیشتری را تحت پوشش خود قرار دهد که موجب می‌شود تا مشترکان این اپراتور نیازی به استفاده از رومینگ ملی با میزبانی ایرانسل نداشته باشند.

طبق آمار منتشر شده توسط سازمان تنظیم مقررات از وضعیت پوشش شهرها، روستا‌ها و جاده‌ها به تفکیک اپراتورها، همراه اول و ایرانسل از نظر تعداد شهر تحت پوشش وضعیتی مشابه دارند که در جدول زیر قابل مشاهده است.

اما تعداد روستاهای تحت پوشش همراه اول بیش از دو برابر ایرانسل است، همراه اول نزدیک به 45 هزار روستا را تحت پوشش شبکه خود قرار داده که این آمار برای ایرانسل حدود 19 هزار روستاست. به این ترتیب 96.5 درصد مردم ایران تحت پوشش شبکه ارتباطی همراه اول هستند ولی این آمار برای ایرانسل 87.21 درصد جمعیت کشور است.

بر همین اساس مشترکین همراه اول با توجه به تعداد سایت‌های تلفن همراه و گستردگی مناطق تحت پوشش این اپراتور نیاز کمتری به استفاده از خدمات رومینگ ملی سایر اپراتورها دارند، ولی این نیاز در مشترکان ایرانسل بیشتر احساس می‌شود.

به همین دلیل است که تعداد مشترکین ایرانسلی که به استفاده از خدمات طرح رومینگ ملی نیاز پیدا می‌کنند، نسبت به همراه اول بیشتر است و این مشترکین در برخی از مناطق با اتصال به شبکه همراه اول نیاز ارتباطی خود را برطرف می‌سازند.

نوشته رومینگ ملی چیست؟ بررسی عوامل برتری همراه اول در طرح رومینگ ملی اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.