انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟

قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده انتظارات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم.


کمتر از یک روز به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور باقی مانده و گمانه‌زنی‌های متفاوتی در خصوص رییس جمهور بعدی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد. کاندیدهای انتخاباتی از روزها پیش از طریق مناظرات، برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، جراید، برنامه‌های اینترنتی، فضای مجازی و دیدارهای حضوری، برنامه‌های خود برای دولت آینده را مطرح ساختند.

تاکنون در میان سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، مسائل اقتصادی و معیشتی نقش برجسته‌ای داشته و متاسفانه توجه کمتری به حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات شد. سخنان نامزدها در خصوص حوزه فناوری اطلاعات در کشور تنها به مساله فیلترینگ و کیفیت خدمات اینترنتی محدود بود و نقشه راه نامزدهای انتخاباتی برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مشخص نیست.

به طور واضح در کشورمان عقب‌ماندگی‌های بسیاری در حوزه ICT، سیاست‌گذاری فضای مجازی، توسعه زیرساخت‌ها و… وجود دارد و وزیر ارتباطات بعدی نیز باید وظایف سنگینی را به دوش بکشد، اما سیاست کلی دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دارای بیشترین اهمیت است. در نقش راه آینده وزارت ارتباطات باید نواقص بسیاری برطرف و پایه رشد و پیشرفت برای آینده فناوری کشور نیز مستحکم‌تر شود.

بخش‌های مختلف جامعه انتظارات زیادی از دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دارند و باید به دغدغه آنها توجه کرد، این دغدغه‌ها می‌تواند برای یک فرد روستایی اتصال پایدار اینترنت و برای یک مدیر جوان استارتاپ، تامین مالی برای ایجاد زیرساخت‌های بستر رشد و توسعه ایده‌ها در فضای استارتاپی کشور باشد، البته این تفاوت سطح دغدغه خود نشان دهنده بی‌عدالتی و نابرابری در توسعه زیرساخت‌های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در مناطق مختلف کشور است.

اما به هر شکل با توجه به نفوذ اینترنت و خدمات الکترونیک به تمام سطوح زندگی مردم، دیدگاه‌های متفاوتی در خصوص سیاست‌های کلی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در دولت آینده وجود دارد و ما قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده توقعات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم و نظر شما را در خصوص انتظارات خود از دولت و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات آینده جویا شویدم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

انتظارات از دولت آینده : توسعه زیرساخت ارتباطی

شاید یکی از مهم‌ترین مواردی که در زندگی بخش اعظمی از مردم جامعه تاثیر دارد و عقب‌ماندگی بسیاری نیز در این حوزه احساس می‌شود، توسعه زیرساخت ارتباطی و شبکه ملی اطلاعات است. دولت فعلی در خصوص اتصال شهرستان‌ها و روستا‌های دورافتاده به شبکه ملی اطلاعات، تلاش‌های زیادی انجام داد، البته شیوع ویروس کرونا و تحصیل از راه دور، موجب سرعت گرفتن این اتفاق شد اما هنوز هم 100 درصد شهرها و روستا‌های بالای 20 خانوار به شبکه ملی اطلاعات متصل نشده‌اند.

انتظارات از دولت آینده

این مشکل یکی از بزرگ‌ترین بی‌عدالتی‌هایی است که در حق جوانان و نوجوانان و حتی کودکان مناطق دورافتاده و روستاها رخ داده است. عقب ماندگی کشور در زمینه توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب شد تا بسیاری از کودکان طی دوران کرونا نتوانند از بسترهای آموزشی مجازی بهره‌مند شوند.

می‌توان گفت اولین و مهم‌ترین وظیفه دولت آینده توسعه زیرساخت ارتباطی و به پایان رساندن تمامی لایه‌های شبکه ملی ارتباطات است. مردم در ‌شهرهای بزرگ نیز مشکلات متعددی برای برقراری ارتباطات پر سرعت و پایدار دارند، بدون توسعه ارتباطی، رشد و شکوفایی در تمامی مباحث ICT غیرممکن است.

انتظارات از دولت آینده : شبکه ملی اطلاعات

توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب تکمیل لایه اول شبکه ملی اطلاعات می‌شود و این درحالی است ما در لایه‌های دیگر این شبکه حتی به سطح مطلوب نزدیک هم نشده‌ایم. به عقیده کارشناسان عقب ماندگی در لایه انتقال و دسترسی در کنار بی‌توجهی به لایه محتوا از مهم‌ترین حفره‌های به وجود آمده در توسعه شبکه ملی اطلاعات است.

البته در خصوص محتوا اقداماتی بدون حمایت دولت توسط بخش خصوصی صورت گرفته که اگر با سنگ‌اندازی‌های بخش دولتی مواجه نشود، تا حدودی موتور محرک این لایه خواهد بود.

انتظار می‌رود تمامی لایه‌های شبکه ملی اطلاعات برای دسترسی سریع و پایدار با خدمات و سرویس‌های متنوع و امن برای عموم مردم توسط دولت آینده راه‌اندازی شود.

افزایش ظرفیت شبکه ملی اطلاعات

انتظارات از دولت آینده : رفع انحصار اینترنت

می‌توان یکی از بزرگ‌ترین دلایل عقب ماندگی در شبکه ملی اطلاعات و توسعه زیرساخت مناسب ارتباطات را انحصار توسعه و ارائه اینترنت در وزارت ارتباطات و مخابرات دانست. البته به طور مشخص هر دو دستگاه، یکدیگر را به انحصارگرایی در توسعه خدمات اینترنت متهم می‌کنند، دعوایی که دودش در چشم مردم می‌رود.

شرکت ارتباطات زیر ساخت ‌سالهاست که در بخش واردات اینترنت انحصار دارد، اما حالا در پایان دولت دوازدهم وزارت ارتباطات خبر داد که قصد دارد انحصار در واردات اینترنت را شکسته و از این پس خود اپراتورها می‌توانند مستقیما با شرکت‌های تامین کننده وارد مذاکره شوند و سود و عواید واردات اینترنت را کسب کنند.

مورد دیگر انحصار مخابرات در ارائه سرویس‌های ثابت مبنی بر فیبر نوری یا VDSL است که سرعت و پایداری چندین برابر ADSL دارند و طبق برنامه دولت باید تا پایان سال 99 بیش از 5 میلیون پورت VDSL در اختیار مردم قرار می‌گرفت. اما این اتفاق رخ نداد و به یک مجادله بزرگ میان وزارت ارتباطات و مخابرات در ماه‌های اخیر تبدیل شد.

در این خصوص نیز اعلام شده که انحصار از مخابرات برداشته شده و شرکت‌های دیگر نیز می‌توانند سرویس VDSL به مشترکان خود ارائه دهند اما تاکنون در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است.

نگاه سیاسی جدا از نگاه تخصصی

نگاه سیاسی در تصمیم‌گیری‌ها و تعیین خط مشی‌ها نه تنها در وزارت ارتباطات بلکه در اکثر ارگان‌های حکومتی دیده می‌شود. متاسفانه خط استراتژی‌های مربوط به توسعه آینده کشور، بیش از نگاه تخصصی بر اساس اهداف سیاسی تعیین می‌شود و همین موضوع موجب شده تا به جای استفاده از مدیران متخصص و مجرب برای عناوین مختلف، به یارکشی‌های سیاسی و جناحی روی بیاوریم.

در مورد قبلی به دعوای میان وزارت ارتباطات و مخابرات اشاره کردیم، این نوع جدال‌ها رنگ و بوی سیاسی دارد و هدف آن قطعا رشد و پیشرفت زندگی مردم نیست، در عین حالا هیچ پیشرفتی در این گونه نگاه‌ها و دعواهای سیاسی وجود ندارد و تنها موجب از بین رفتن سرمایه‌های کشور می‌شود.

فیلترینگ تلگرام و حمایت از پیام‌رسان‌های ایرانی نیز یکی از آن تصمیمات بدون کارشناسی و سیاسی بود که موجب شد تا فیلترشکن در میان مردم رواج پیدا کند و سرمایه‌های مردم نیز از بین برود.

عدم نگاه سیاسی به موضوعات مختلف، استفاده از نیروهای متخصص برای تعیین خط مشی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از بزرگ‌ترین خواسته‌های مردم از دولت آینده است.

بومی‌سازی‌های بی‌حاصل و نتیجه

بومی‌سازی تمامی پلتفرم‌های مطرح و مشهور خارجی یکی دیگر از جنبه‌های نگاه سیاسی در حوزه فناوری ارتباطات است که تنها به از بین رفتن ده‌ها میلیارد تومان سرمایه مردم سرانجام شده است. بومی‌سازی در کشور به نمادی برای تلاش بیهوده به جهت ساخت نمونه مشابه پلتفرم‌های خارجی است، تلاشی که به سایت یک نمونه ناقص از یک سرویس یا پلتفرم خارجی می‌شود و در نهایت نه مردم از آن استقبال می‌کنند و نه به سرانجام خاصی می‌رسد.

انتظارات از دولت آینده

طی این سال‌ها تلاش‌های پرهزینه مسئولان برای بومی‌سازی موتور جستجو، پست الکترونیک، شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و غیره هیچ موفقیتی در پی نداشته است، در واقع نه از این بومی‌سازی به شکل درستی حمایت می‌شود و نه زیرساخت‌های آن فراهم است.

بومی‌سازی در ایران تنها پروژه‌های ناقص با نگاه سیاسی است که موجب شده حتی اعتماد عمومی نسبت به پلتفرم‌های دولتی و مورد حمایت دولت نیز از بین برود.

بزرگ‌ترین آزمون بومی‌سازی در کشور مربوط به آبان سال 98 است که اینترنت بین‌الملل به مدت دو هفته در کشور قطع بود و هیچکدام از پلتفرم‌های بومی‌سازی ایرانی مانند موتورهای جستجو، پیام‌رسان‌ها و… نتوانستند حتی برای چندین ساعت بدون مشکل به مردم خدمت‌رسانی کنند.

عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده

یکی دیگر از مشکلاتی که باید دولت آینده به دنبال رفع آن باشد، عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده است. این اتفاق متاسفانه به یک روند عادی برای شوآف مدیران تبدیل شده، شاید همه ماها بتوانیم ده‌ها پروژه بزرگ و مهم دولتی را به یاد بیاوریم که با کلی تبلیغات و سر و صدا آغاز شدند ولی هرگز به سرانجام نرسیدند و نظارتی هم بر روی آن‌ها وجود ندارد.

به عنوان مثال طرح حمایت از 7 پیام‌رسان ایرانی که یک پروژه کاملا شکست خورده محسوب می‌شود و با وجود فیلترینگ تلگرام و حمایت‌های میلیاردی صورت گرفته از پیام‌رسان‌های ایرانی هیچ‌کدام نتوانستند حتی برای ذره‌ای به محبوبت تلگرام برسند و حالا یکی یکی بسته می‌شوند.

تصمیم‌گیری کارشناسی، عدم نگاه سیاسی به مسائل حوزه فناوری و نظارت بر روی پروژه و منابع مصرف شده از مواردی هستند که امید داریم تا در دولت آینده دیگر شاهد آن‌ها نباشیم.

در حال حاضر این حس برای پروژه پهپادهای پستی نیز وجود دارد، طرحی که هزینه‌های زیای برای دولت خواهد داشت و باید دید آیا به سرانجامی می‌رسد یا خیر.

نوآوری و توقف دنباله‌رو بودن در حوزه فناوری

تقریبا تمامی طرح‌های بزرگ و کوچک حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور یک کپی از نمونه‌های موفق جهانی است. متاسفانه مسئولان دولتی ما هرگز به دنبال نوآوری و ایجاد پلتفرم‌های نوین نبوده و نیستند، ما منتظر می‌نشینیم تا یک ایده در جهان بدرخشد و سپس نمونه بومی آن را تولید کنیم.

به عنوان نمونه چندی پیش بود که معاون حقوقی و امور مجلس مرکز ملی فضای مجازی با اشاره به توان داخلی از بخش خصوصی دعوت کرد تا اپلیکیشنی مشابه با کلاب هاوس را ایجاد کند.

تمام سرویس‌های بزرگ و مهمی که در طول روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم یک کپی از نسخه‌های خارجی هستند، ساخت نمونه داخلی و نداشتن خلاقیت هم در دولت و هم در بخش خصوصی به یک اصل تبدیل شده و متاسفانه قرار نیست گروهی این زنجیره را تغییر دهد.

حتی در تصمیمات کلان و بالادستی نیز برای رفع نیازهای اساسی به دنبال پیروی از سیاست‌های موفق اجرا شده در کشورهای دیگر هستیم و البته با تغییر و بومی‌سازی آن طرح نه به موفقیت کشور مرجع دست می‌یابیم و نه می‌توانیم نیاز موجود را برطرف سازیم.

انتظارات از دولت آینده : کپی خوب بهتر از نوآوری بد

البته در این حوزه نیز باید در نظر داشته باشیم تا به شکست‌های پی‌در‌پی و طرح‌های بلند پروازانه، غیر اصولی و با نگاه سیاسی دچار نشویم. در هر صورت کپی خوب بسیار بهتر از طرح نوآورانه بد است، در میان طرح‌های بومی‌سازی شده به ویژه در بخش خصوصی نمونه‌های بسیار موفقی وجود دارد.

البته یکی از دلایل موفقیت این سرویس‌ها، مسدودسازی پلتفرم‌های خارجی است اما به هر شکل یک سرویس ویدیویی، فروشگاه اینترنتی خوب، سرویس تاکسی اینترنتی و دیگر موارد مشابه در کشور به خوبی اجرا شدند و شاید نوآوری در این مدل سرویس‌ها به شکست آن سرویس منجر می‌شد.

با این وجود اگر به دنبال دنباله‌روی از ایده‌های موفق موجود هستیم، بهتر است به بهترین شکل این اتفاق رخ دهد.

انتظارات از دولت آینده : شفاف‌سازی قوانین

از بزرگ‌ترین معضلات بخش خصوصی و حتی بخش دولتی برای تولید یک پلتفرم یا سرویس جدید، عدم شفافیت قوانین و تصمیمات ناگهانی و عموما غیرکارشناسی در حوزه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات است. تولیدکنندگان پلتفرم‌های آنلاین، انواع بازی ویدیویی، اپلیکیشن‌های مالی و سرویس‌های تولید و انتشار محتوا همواره نسبت به شفاف نبودن و تغییرات لحظه‌ای قوانین منتقد هستند.

در چند ماه اخیر نیز شاهد دادگاهی شدن و اعلام جرم بر علیه چندین چهره شناخته در حوزه سرویس‌های انتشار ویدیو و پلتفرم‌های مالی نیز بودیم، اتفاقی که موجب دلسری و ناامیدی نیروهای جوان برای کار و تلاش و تولید ظرفیت برای ایران اسلامی می‌شود.

یکی دیگر از مشکلات عمده کشور در حوزه قانون‌گذاری، تغییر کلی خط مشی با تغییر دولت و روی کار آمدن نیروهای جدید است. قوانین باید شفاف و واضح و البته اصولی و کارشناسی باشند، همچنین قانون‌های سفارشی و لحظه‌ای برای حمایت یا مخالفت از برخی فناوری‌ها هرگز ما را به سمت پیشرفت سوق نمی‌دهد.

انتظارات از دولت آینده : فیلترینگ

فیلترینگ در کشور چهارچوب مشخصی ندارد، تعدادی از مسئولین گردهم می‌آیند و بر اساس مصلحت تصمیم می‌گیرند که چه پلتفرمی فیلتر و چه پلتفرمی فیلتر نشود، در آخر نیز هیچکدام مسئولیت فیلترینگ را بر گردن نمی‌گیرند. در موارد زیادی شاهد بودیم که یک سرویس خارجی یا داخلی در کشور فیلترشده اما سرویس مشابه آن بدون مشکل در حال کارکردن است!

قوانین فیلترینگ باید شفاف باشد، همچنین نامزدهایی که همگی در صحبت‌هایشان مخالف فیلترینگ هستند باید در عمل نیز این موضوع را نشان دهند. آزادی بیان، دسترسی آزاد به اطلاعات و منابع داخلی و خارجی از مهم‌ترین مواردی است که توسط فیلترینگ نقض می‌شود.

در خصوص فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی می‌توان همچون کشورهای پیشرفته با شرکت مرجع وارد مذاکره شد تا پیام‌هایی که مخالف قوانین کشور است از نسخه فارسی این پلتفرم‌ها حذف شود، این روش توسط بسیاری از کشورهای همسایه و نزدیک به کشور مانند روسیه و ترکیه اجرایی شده و این کشورها برای تعیین قوانین شبکه‌های اجتماعی با شرکت‌های مرجع مانند توییتر در ارتباط هستند.

انتظارات از دولت آینده

حمایت از ارزهای دیجیتال

رمزارزها به گفته خود مسئولین یکی از بهترین ابزارها برای دور زدن تحریم در معاملات بین‌المللی محسوب می‌شوند، اما متاسفانه این بازار با ظرفیت، توسط همان تصمیم‌گیری‌های ناگهانی و غیر کارشناسی که صحبتش را کردیم تهدید می‌شود. در چند وقت اخیر، سخنان زیاد در خصوص بسته شدن یا مسدود‌سازی صرافی‌های آنلاین ارزهای دیجیتال مطرح شده، اتفاقی که حاصلی جز ضررهای مالی سنگین بخش خصوصی، از بین رفتن پول و سرمایه مردم و سرمایه‌گذاران در این بخش نخواهد داشت.

انتظار می‌رود تا در دولت آینده نسبت به بازار ارزهای دیجیتال تجدید نظر شود و با شفاف‌سازی قوانین، راه ادامه فعالیت صرافی‌های ارز دیجیتال به صورت قانونی و رسمی باز شود.

کپی‌رایت و مالکیت معنوی

یکی دیگر از بخش‌هایی که قوانین مشخصی ندارد و تاکنون اقدامی مسنجم برای سر و سامان دادن به آن صورت نگرفته، قانون کپی‌رایت و رعایت حق مالکیت معنوی است. اتفاقی که می‌تواند با اعمال محدودیت‌های اصولی و رعایت حق تولید کننده محتوا با استفاده از بستر فضای مجازی فرهنگ‌سازی شود. در حال حاضر بیشتر نمونه نقض قانون کپی‌رایت و مالکیت معنوی اثر در فضای مجازی رخ می‌دهد. با سامان بخشیدن به این بخش و اعمال قوانین جدید برای پلتفرم‌های آنلاین می‌توان به قانونی جامع در خصوص مالکیت معنوی در کشور دست پیدا کرد.

انتظارات از دولت آینده

انتظارات از دولت آینده : رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت فضایی

متاسفانه در دولت یازدهم و دوازدهم به شکلی که باید بر روی رشد و توسعه ماهواره‌های ایرانی سرمایه‌گذاری نشد، همچنین طرح‌های ملی برای ارسال انسان به فضا به تاخیر افتاد و اتفاقی که قرار بود در سال 1404 رخ دهد به سال 1410 موکول شد، البته اگر این طرح مجددا با تاخیر همراه نشود.

رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت هوا و فضا می‌تواند از موضوعات اصلی برای دولت آینده باشد، رشد در این حوزه منجر به خودکفایی و بی‌نیازی از دیگر کشورها و حتی صادرات این فناوری به کشورهای دیگر می‌شود.

هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و اینترنت نسل پنجم

آینده در اختیار هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء است، طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تا سال 1405 باید 200 میلیون دستگاه به اینترنت اشیاء متصل شوند، این طرحی است که اجرای آن بر گردن دولت آینده خواهد بود. هوش مصنوعی نیروی محرکی برای اینترنت اشیاء است که به بستر ارتباطی سریع و پایدار مانند اینترنت نسل پنجم وابسته است.

انتظارات از دولت آینده

اینترنت نسل پنجم در تعدادی از نقاط برخی از کلانشهرها راه‌اندازی شده اما برای دستیابی به زیست بوم 5G دولت آینده باید برای توسعه اینترنت نسل پنجم برنامه‌ای معین و جامع داشته باشد. درعین حال از امکانات موجود مانند ابررایانه ایرانی سیمرغ در حوزه هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء مورد استفاده قرار گیرد و تا هرچه سریع‌تر و بدون عقب ماندگی از کشورهای در حال توسعه به زیست بوم اینترنت نسل پنجم و اینترنت اشیاء در حوزه‌هایی مانند خودرو خودران و مدیریت هوشمند حمل و نقل شهری دست پیدا کنیم.

نظر شما چیست؟ به نظر شما دولت آینده باید به کدام یک از مباحث مطرح شده توجه بیشتری داشته باشد؟ به نظر شما چه موارد دیگری وجود دارند که باید در دولت آینده به آن‌‌ها توجه شود؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید.

نوشته انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟

قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده انتظارات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم.


کمتر از یک روز به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور باقی مانده و گمانه‌زنی‌های متفاوتی در خصوص رییس جمهور بعدی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد. کاندیدهای انتخاباتی از روزها پیش از طریق مناظرات، برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، جراید، برنامه‌های اینترنتی، فضای مجازی و دیدارهای حضوری، برنامه‌های خود برای دولت آینده را مطرح ساختند.

تاکنون در میان سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، مسائل اقتصادی و معیشتی نقش برجسته‌ای داشته و متاسفانه توجه کمتری به حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات شد. سخنان نامزدها در خصوص حوزه فناوری اطلاعات در کشور تنها به مساله فیلترینگ و کیفیت خدمات اینترنتی محدود بود و نقشه راه نامزدهای انتخاباتی برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مشخص نیست.

به طور واضح در کشورمان عقب‌ماندگی‌های بسیاری در حوزه ICT، سیاست‌گذاری فضای مجازی، توسعه زیرساخت‌ها و… وجود دارد و وزیر ارتباطات بعدی نیز باید وظایف سنگینی را به دوش بکشد، اما سیاست کلی دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دارای بیشترین اهمیت است. در نقش راه آینده وزارت ارتباطات باید نواقص بسیاری برطرف و پایه رشد و پیشرفت برای آینده فناوری کشور نیز مستحکم‌تر شود.

بخش‌های مختلف جامعه انتظارات زیادی از دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دارند و باید به دغدغه آنها توجه کرد، این دغدغه‌ها می‌تواند برای یک فرد روستایی اتصال پایدار اینترنت و برای یک مدیر جوان استارتاپ، تامین مالی برای ایجاد زیرساخت‌های بستر رشد و توسعه ایده‌ها در فضای استارتاپی کشور باشد، البته این تفاوت سطح دغدغه خود نشان دهنده بی‌عدالتی و نابرابری در توسعه زیرساخت‌های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در مناطق مختلف کشور است.

اما به هر شکل با توجه به نفوذ اینترنت و خدمات الکترونیک به تمام سطوح زندگی مردم، دیدگاه‌های متفاوتی در خصوص سیاست‌های کلی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در دولت آینده وجود دارد و ما قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده توقعات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم و نظر شما را در خصوص انتظارات خود از دولت و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات آینده جویا شویدم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

انتظارات از دولت آینده : توسعه زیرساخت ارتباطی

شاید یکی از مهم‌ترین مواردی که در زندگی بخش اعظمی از مردم جامعه تاثیر دارد و عقب‌ماندگی بسیاری نیز در این حوزه احساس می‌شود، توسعه زیرساخت ارتباطی و شبکه ملی اطلاعات است. دولت فعلی در خصوص اتصال شهرستان‌ها و روستا‌های دورافتاده به شبکه ملی اطلاعات، تلاش‌های زیادی انجام داد، البته شیوع ویروس کرونا و تحصیل از راه دور، موجب سرعت گرفتن این اتفاق شد اما هنوز هم 100 درصد شهرها و روستا‌های بالای 20 خانوار به شبکه ملی اطلاعات متصل نشده‌اند.

انتظارات از دولت آینده

این مشکل یکی از بزرگ‌ترین بی‌عدالتی‌هایی است که در حق جوانان و نوجوانان و حتی کودکان مناطق دورافتاده و روستاها رخ داده است. عقب ماندگی کشور در زمینه توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب شد تا بسیاری از کودکان طی دوران کرونا نتوانند از بسترهای آموزشی مجازی بهره‌مند شوند.

می‌توان گفت اولین و مهم‌ترین وظیفه دولت آینده توسعه زیرساخت ارتباطی و به پایان رساندن تمامی لایه‌های شبکه ملی ارتباطات است. مردم در ‌شهرهای بزرگ نیز مشکلات متعددی برای برقراری ارتباطات پر سرعت و پایدار دارند، بدون توسعه ارتباطی، رشد و شکوفایی در تمامی مباحث ICT غیرممکن است.

انتظارات از دولت آینده : شبکه ملی اطلاعات

توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب تکمیل لایه اول شبکه ملی اطلاعات می‌شود و این درحالی است ما در لایه‌های دیگر این شبکه حتی به سطح مطلوب نزدیک هم نشده‌ایم. به عقیده کارشناسان عقب ماندگی در لایه انتقال و دسترسی در کنار بی‌توجهی به لایه محتوا از مهم‌ترین حفره‌های به وجود آمده در توسعه شبکه ملی اطلاعات است.

البته در خصوص محتوا اقداماتی بدون حمایت دولت توسط بخش خصوصی صورت گرفته که اگر با سنگ‌اندازی‌های بخش دولتی مواجه نشود، تا حدودی موتور محرک این لایه خواهد بود.

انتظار می‌رود تمامی لایه‌های شبکه ملی اطلاعات برای دسترسی سریع و پایدار با خدمات و سرویس‌های متنوع و امن برای عموم مردم توسط دولت آینده راه‌اندازی شود.

افزایش ظرفیت شبکه ملی اطلاعات

انتظارات از دولت آینده : رفع انحصار اینترنت

می‌توان یکی از بزرگ‌ترین دلایل عقب ماندگی در شبکه ملی اطلاعات و توسعه زیرساخت مناسب ارتباطات را انحصار توسعه و ارائه اینترنت در وزارت ارتباطات و مخابرات دانست. البته به طور مشخص هر دو دستگاه، یکدیگر را به انحصارگرایی در توسعه خدمات اینترنت متهم می‌کنند، دعوایی که دودش در چشم مردم می‌رود.

شرکت ارتباطات زیر ساخت ‌سالهاست که در بخش واردات اینترنت انحصار دارد، اما حالا در پایان دولت دوازدهم وزارت ارتباطات خبر داد که قصد دارد انحصار در واردات اینترنت را شکسته و از این پس خود اپراتورها می‌توانند مستقیما با شرکت‌های تامین کننده وارد مذاکره شوند و سود و عواید واردات اینترنت را کسب کنند.

مورد دیگر انحصار مخابرات در ارائه سرویس‌های ثابت مبنی بر فیبر نوری یا VDSL است که سرعت و پایداری چندین برابر ADSL دارند و طبق برنامه دولت باید تا پایان سال 99 بیش از 5 میلیون پورت VDSL در اختیار مردم قرار می‌گرفت. اما این اتفاق رخ نداد و به یک مجادله بزرگ میان وزارت ارتباطات و مخابرات در ماه‌های اخیر تبدیل شد.

در این خصوص نیز اعلام شده که انحصار از مخابرات برداشته شده و شرکت‌های دیگر نیز می‌توانند سرویس VDSL به مشترکان خود ارائه دهند اما تاکنون در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است.

نگاه سیاسی جدا از نگاه تخصصی

نگاه سیاسی در تصمیم‌گیری‌ها و تعیین خط مشی‌ها نه تنها در وزارت ارتباطات بلکه در اکثر ارگان‌های حکومتی دیده می‌شود. متاسفانه خط استراتژی‌های مربوط به توسعه آینده کشور، بیش از نگاه تخصصی بر اساس اهداف سیاسی تعیین می‌شود و همین موضوع موجب شده تا به جای استفاده از مدیران متخصص و مجرب برای عناوین مختلف، به یارکشی‌های سیاسی و جناحی روی بیاوریم.

در مورد قبلی به دعوای میان وزارت ارتباطات و مخابرات اشاره کردیم، این نوع جدال‌ها رنگ و بوی سیاسی دارد و هدف آن قطعا رشد و پیشرفت زندگی مردم نیست، در عین حالا هیچ پیشرفتی در این گونه نگاه‌ها و دعواهای سیاسی وجود ندارد و تنها موجب از بین رفتن سرمایه‌های کشور می‌شود.

فیلترینگ تلگرام و حمایت از پیام‌رسان‌های ایرانی نیز یکی از آن تصمیمات بدون کارشناسی و سیاسی بود که موجب شد تا فیلترشکن در میان مردم رواج پیدا کند و سرمایه‌های مردم نیز از بین برود.

عدم نگاه سیاسی به موضوعات مختلف، استفاده از نیروهای متخصص برای تعیین خط مشی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از بزرگ‌ترین خواسته‌های مردم از دولت آینده است.

بومی‌سازی‌های بی‌حاصل و نتیجه

بومی‌سازی تمامی پلتفرم‌های مطرح و مشهور خارجی یکی دیگر از جنبه‌های نگاه سیاسی در حوزه فناوری ارتباطات است که تنها به از بین رفتن ده‌ها میلیارد تومان سرمایه مردم سرانجام شده است. بومی‌سازی در کشور به نمادی برای تلاش بیهوده به جهت ساخت نمونه مشابه پلتفرم‌های خارجی است، تلاشی که به سایت یک نمونه ناقص از یک سرویس یا پلتفرم خارجی می‌شود و در نهایت نه مردم از آن استقبال می‌کنند و نه به سرانجام خاصی می‌رسد.

انتظارات از دولت آینده

طی این سال‌ها تلاش‌های پرهزینه مسئولان برای بومی‌سازی موتور جستجو، پست الکترونیک، شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و غیره هیچ موفقیتی در پی نداشته است، در واقع نه از این بومی‌سازی به شکل درستی حمایت می‌شود و نه زیرساخت‌های آن فراهم است.

بومی‌سازی در ایران تنها پروژه‌های ناقص با نگاه سیاسی است که موجب شده حتی اعتماد عمومی نسبت به پلتفرم‌های دولتی و مورد حمایت دولت نیز از بین برود.

بزرگ‌ترین آزمون بومی‌سازی در کشور مربوط به آبان سال 98 است که اینترنت بین‌الملل به مدت دو هفته در کشور قطع بود و هیچکدام از پلتفرم‌های بومی‌سازی ایرانی مانند موتورهای جستجو، پیام‌رسان‌ها و… نتوانستند حتی برای چندین ساعت بدون مشکل به مردم خدمت‌رسانی کنند.

عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده

یکی دیگر از مشکلاتی که باید دولت آینده به دنبال رفع آن باشد، عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده است. این اتفاق متاسفانه به یک روند عادی برای شوآف مدیران تبدیل شده، شاید همه ماها بتوانیم ده‌ها پروژه بزرگ و مهم دولتی را به یاد بیاوریم که با کلی تبلیغات و سر و صدا آغاز شدند ولی هرگز به سرانجام نرسیدند و نظارتی هم بر روی آن‌ها وجود ندارد.

به عنوان مثال طرح حمایت از 7 پیام‌رسان ایرانی که یک پروژه کاملا شکست خورده محسوب می‌شود و با وجود فیلترینگ تلگرام و حمایت‌های میلیاردی صورت گرفته از پیام‌رسان‌های ایرانی هیچ‌کدام نتوانستند حتی برای ذره‌ای به محبوبت تلگرام برسند و حالا یکی یکی بسته می‌شوند.

تصمیم‌گیری کارشناسی، عدم نگاه سیاسی به مسائل حوزه فناوری و نظارت بر روی پروژه و منابع مصرف شده از مواردی هستند که امید داریم تا در دولت آینده دیگر شاهد آن‌ها نباشیم.

در حال حاضر این حس برای پروژه پهپادهای پستی نیز وجود دارد، طرحی که هزینه‌های زیای برای دولت خواهد داشت و باید دید آیا به سرانجامی می‌رسد یا خیر.

نوآوری و توقف دنباله‌رو بودن در حوزه فناوری

تقریبا تمامی طرح‌های بزرگ و کوچک حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور یک کپی از نمونه‌های موفق جهانی است. متاسفانه مسئولان دولتی ما هرگز به دنبال نوآوری و ایجاد پلتفرم‌های نوین نبوده و نیستند، ما منتظر می‌نشینیم تا یک ایده در جهان بدرخشد و سپس نمونه بومی آن را تولید کنیم.

به عنوان نمونه چندی پیش بود که معاون حقوقی و امور مجلس مرکز ملی فضای مجازی با اشاره به توان داخلی از بخش خصوصی دعوت کرد تا اپلیکیشنی مشابه با کلاب هاوس را ایجاد کند.

تمام سرویس‌های بزرگ و مهمی که در طول روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم یک کپی از نسخه‌های خارجی هستند، ساخت نمونه داخلی و نداشتن خلاقیت هم در دولت و هم در بخش خصوصی به یک اصل تبدیل شده و متاسفانه قرار نیست گروهی این زنجیره را تغییر دهد.

حتی در تصمیمات کلان و بالادستی نیز برای رفع نیازهای اساسی به دنبال پیروی از سیاست‌های موفق اجرا شده در کشورهای دیگر هستیم و البته با تغییر و بومی‌سازی آن طرح نه به موفقیت کشور مرجع دست می‌یابیم و نه می‌توانیم نیاز موجود را برطرف سازیم.

انتظارات از دولت آینده : کپی خوب بهتر از نوآوری بد

البته در این حوزه نیز باید در نظر داشته باشیم تا به شکست‌های پی‌در‌پی و طرح‌های بلند پروازانه، غیر اصولی و با نگاه سیاسی دچار نشویم. در هر صورت کپی خوب بسیار بهتر از طرح نوآورانه بد است، در میان طرح‌های بومی‌سازی شده به ویژه در بخش خصوصی نمونه‌های بسیار موفقی وجود دارد.

البته یکی از دلایل موفقیت این سرویس‌ها، مسدودسازی پلتفرم‌های خارجی است اما به هر شکل یک سرویس ویدیویی، فروشگاه اینترنتی خوب، سرویس تاکسی اینترنتی و دیگر موارد مشابه در کشور به خوبی اجرا شدند و شاید نوآوری در این مدل سرویس‌ها به شکست آن سرویس منجر می‌شد.

با این وجود اگر به دنبال دنباله‌روی از ایده‌های موفق موجود هستیم، بهتر است به بهترین شکل این اتفاق رخ دهد.

انتظارات از دولت آینده : شفاف‌سازی قوانین

از بزرگ‌ترین معضلات بخش خصوصی و حتی بخش دولتی برای تولید یک پلتفرم یا سرویس جدید، عدم شفافیت قوانین و تصمیمات ناگهانی و عموما غیرکارشناسی در حوزه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات است. تولیدکنندگان پلتفرم‌های آنلاین، انواع بازی ویدیویی، اپلیکیشن‌های مالی و سرویس‌های تولید و انتشار محتوا همواره نسبت به شفاف نبودن و تغییرات لحظه‌ای قوانین منتقد هستند.

در چند ماه اخیر نیز شاهد دادگاهی شدن و اعلام جرم بر علیه چندین چهره شناخته در حوزه سرویس‌های انتشار ویدیو و پلتفرم‌های مالی نیز بودیم، اتفاقی که موجب دلسری و ناامیدی نیروهای جوان برای کار و تلاش و تولید ظرفیت برای ایران اسلامی می‌شود.

یکی دیگر از مشکلات عمده کشور در حوزه قانون‌گذاری، تغییر کلی خط مشی با تغییر دولت و روی کار آمدن نیروهای جدید است. قوانین باید شفاف و واضح و البته اصولی و کارشناسی باشند، همچنین قانون‌های سفارشی و لحظه‌ای برای حمایت یا مخالفت از برخی فناوری‌ها هرگز ما را به سمت پیشرفت سوق نمی‌دهد.

انتظارات از دولت آینده : فیلترینگ

فیلترینگ در کشور چهارچوب مشخصی ندارد، تعدادی از مسئولین گردهم می‌آیند و بر اساس مصلحت تصمیم می‌گیرند که چه پلتفرمی فیلتر و چه پلتفرمی فیلتر نشود، در آخر نیز هیچکدام مسئولیت فیلترینگ را بر گردن نمی‌گیرند. در موارد زیادی شاهد بودیم که یک سرویس خارجی یا داخلی در کشور فیلترشده اما سرویس مشابه آن بدون مشکل در حال کارکردن است!

قوانین فیلترینگ باید شفاف باشد، همچنین نامزدهایی که همگی در صحبت‌هایشان مخالف فیلترینگ هستند باید در عمل نیز این موضوع را نشان دهند. آزادی بیان، دسترسی آزاد به اطلاعات و منابع داخلی و خارجی از مهم‌ترین مواردی است که توسط فیلترینگ نقض می‌شود.

در خصوص فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی می‌توان همچون کشورهای پیشرفته با شرکت مرجع وارد مذاکره شد تا پیام‌هایی که مخالف قوانین کشور است از نسخه فارسی این پلتفرم‌ها حذف شود، این روش توسط بسیاری از کشورهای همسایه و نزدیک به کشور مانند روسیه و ترکیه اجرایی شده و این کشورها برای تعیین قوانین شبکه‌های اجتماعی با شرکت‌های مرجع مانند توییتر در ارتباط هستند.

انتظارات از دولت آینده

حمایت از ارزهای دیجیتال

رمزارزها به گفته خود مسئولین یکی از بهترین ابزارها برای دور زدن تحریم در معاملات بین‌المللی محسوب می‌شوند، اما متاسفانه این بازار با ظرفیت، توسط همان تصمیم‌گیری‌های ناگهانی و غیر کارشناسی که صحبتش را کردیم تهدید می‌شود. در چند وقت اخیر، سخنان زیاد در خصوص بسته شدن یا مسدود‌سازی صرافی‌های آنلاین ارزهای دیجیتال مطرح شده، اتفاقی که حاصلی جز ضررهای مالی سنگین بخش خصوصی، از بین رفتن پول و سرمایه مردم و سرمایه‌گذاران در این بخش نخواهد داشت.

انتظار می‌رود تا در دولت آینده نسبت به بازار ارزهای دیجیتال تجدید نظر شود و با شفاف‌سازی قوانین، راه ادامه فعالیت صرافی‌های ارز دیجیتال به صورت قانونی و رسمی باز شود.

کپی‌رایت و مالکیت معنوی

یکی دیگر از بخش‌هایی که قوانین مشخصی ندارد و تاکنون اقدامی مسنجم برای سر و سامان دادن به آن صورت نگرفته، قانون کپی‌رایت و رعایت حق مالکیت معنوی است. اتفاقی که می‌تواند با اعمال محدودیت‌های اصولی و رعایت حق تولید کننده محتوا با استفاده از بستر فضای مجازی فرهنگ‌سازی شود. در حال حاضر بیشتر نمونه نقض قانون کپی‌رایت و مالکیت معنوی اثر در فضای مجازی رخ می‌دهد. با سامان بخشیدن به این بخش و اعمال قوانین جدید برای پلتفرم‌های آنلاین می‌توان به قانونی جامع در خصوص مالکیت معنوی در کشور دست پیدا کرد.

انتظارات از دولت آینده

انتظارات از دولت آینده : رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت فضایی

متاسفانه در دولت یازدهم و دوازدهم به شکلی که باید بر روی رشد و توسعه ماهواره‌های ایرانی سرمایه‌گذاری نشد، همچنین طرح‌های ملی برای ارسال انسان به فضا به تاخیر افتاد و اتفاقی که قرار بود در سال 1404 رخ دهد به سال 1410 موکول شد، البته اگر این طرح مجددا با تاخیر همراه نشود.

رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت هوا و فضا می‌تواند از موضوعات اصلی برای دولت آینده باشد، رشد در این حوزه منجر به خودکفایی و بی‌نیازی از دیگر کشورها و حتی صادرات این فناوری به کشورهای دیگر می‌شود.

هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و اینترنت نسل پنجم

آینده در اختیار هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء است، طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تا سال 1405 باید 200 میلیون دستگاه به اینترنت اشیاء متصل شوند، این طرحی است که اجرای آن بر گردن دولت آینده خواهد بود. هوش مصنوعی نیروی محرکی برای اینترنت اشیاء است که به بستر ارتباطی سریع و پایدار مانند اینترنت نسل پنجم وابسته است.

انتظارات از دولت آینده

اینترنت نسل پنجم در تعدادی از نقاط برخی از کلانشهرها راه‌اندازی شده اما برای دستیابی به زیست بوم 5G دولت آینده باید برای توسعه اینترنت نسل پنجم برنامه‌ای معین و جامع داشته باشد. درعین حال از امکانات موجود مانند ابررایانه ایرانی سیمرغ در حوزه هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء مورد استفاده قرار گیرد و تا هرچه سریع‌تر و بدون عقب ماندگی از کشورهای در حال توسعه به زیست بوم اینترنت نسل پنجم و اینترنت اشیاء در حوزه‌هایی مانند خودرو خودران و مدیریت هوشمند حمل و نقل شهری دست پیدا کنیم.

نظر شما چیست؟ به نظر شما دولت آینده باید به کدام یک از مباحث مطرح شده توجه بیشتری داشته باشد؟ به نظر شما چه موارد دیگری وجود دارند که باید در دولت آینده به آن‌‌ها توجه شود؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید.

نوشته انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟

قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده انتظارات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم.


کمتر از یک روز به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور باقی مانده و گمانه‌زنی‌های متفاوتی در خصوص رییس جمهور بعدی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد. کاندیدهای انتخاباتی از روزها پیش از طریق مناظرات، برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، جراید، برنامه‌های اینترنتی، فضای مجازی و دیدارهای حضوری، برنامه‌های خود برای دولت آینده را مطرح ساختند.

تاکنون در میان سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، مسائل اقتصادی و معیشتی نقش برجسته‌ای داشته و متاسفانه توجه کمتری به حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات شد. سخنان نامزدها در خصوص حوزه فناوری اطلاعات در کشور تنها به مساله فیلترینگ و کیفیت خدمات اینترنتی محدود بود و نقشه راه نامزدهای انتخاباتی برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مشخص نیست.

به طور واضح در کشورمان عقب‌ماندگی‌های بسیاری در حوزه ICT، سیاست‌گذاری فضای مجازی، توسعه زیرساخت‌ها و… وجود دارد و وزیر ارتباطات بعدی نیز باید وظایف سنگینی را به دوش بکشد، اما سیاست کلی دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دارای بیشترین اهمیت است. در نقش راه آینده وزارت ارتباطات باید نواقص بسیاری برطرف و پایه رشد و پیشرفت برای آینده فناوری کشور نیز مستحکم‌تر شود.

بخش‌های مختلف جامعه انتظارات زیادی از دولت آینده در خصوص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دارند و باید به دغدغه آنها توجه کرد، این دغدغه‌ها می‌تواند برای یک فرد روستایی اتصال پایدار اینترنت و برای یک مدیر جوان استارتاپ، تامین مالی برای ایجاد زیرساخت‌های بستر رشد و توسعه ایده‌ها در فضای استارتاپی کشور باشد، البته این تفاوت سطح دغدغه خود نشان دهنده بی‌عدالتی و نابرابری در توسعه زیرساخت‌های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در مناطق مختلف کشور است.

اما به هر شکل با توجه به نفوذ اینترنت و خدمات الکترونیک به تمام سطوح زندگی مردم، دیدگاه‌های متفاوتی در خصوص سیاست‌های کلی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در دولت آینده وجود دارد و ما قصد داریم تا در این مقاله به طور مختصر نگاهی به عمده توقعات و دغدغه‌هایی که امید داریم در دولت آینده به آن‌ها پرداخته شود، داشته باشیم و نظر شما را در خصوص انتظارات خود از دولت و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات آینده جویا شویدم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

انتظارات از دولت آینده : توسعه زیرساخت ارتباطی

شاید یکی از مهم‌ترین مواردی که در زندگی بخش اعظمی از مردم جامعه تاثیر دارد و عقب‌ماندگی بسیاری نیز در این حوزه احساس می‌شود، توسعه زیرساخت ارتباطی و شبکه ملی اطلاعات است. دولت فعلی در خصوص اتصال شهرستان‌ها و روستا‌های دورافتاده به شبکه ملی اطلاعات، تلاش‌های زیادی انجام داد، البته شیوع ویروس کرونا و تحصیل از راه دور، موجب سرعت گرفتن این اتفاق شد اما هنوز هم 100 درصد شهرها و روستا‌های بالای 20 خانوار به شبکه ملی اطلاعات متصل نشده‌اند.

انتظارات از دولت آینده

این مشکل یکی از بزرگ‌ترین بی‌عدالتی‌هایی است که در حق جوانان و نوجوانان و حتی کودکان مناطق دورافتاده و روستاها رخ داده است. عقب ماندگی کشور در زمینه توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب شد تا بسیاری از کودکان طی دوران کرونا نتوانند از بسترهای آموزشی مجازی بهره‌مند شوند.

می‌توان گفت اولین و مهم‌ترین وظیفه دولت آینده توسعه زیرساخت ارتباطی و به پایان رساندن تمامی لایه‌های شبکه ملی ارتباطات است. مردم در ‌شهرهای بزرگ نیز مشکلات متعددی برای برقراری ارتباطات پر سرعت و پایدار دارند، بدون توسعه ارتباطی، رشد و شکوفایی در تمامی مباحث ICT غیرممکن است.

انتظارات از دولت آینده : شبکه ملی اطلاعات

توسعه زیرساخت‌های ارتباطی موجب تکمیل لایه اول شبکه ملی اطلاعات می‌شود و این درحالی است ما در لایه‌های دیگر این شبکه حتی به سطح مطلوب نزدیک هم نشده‌ایم. به عقیده کارشناسان عقب ماندگی در لایه انتقال و دسترسی در کنار بی‌توجهی به لایه محتوا از مهم‌ترین حفره‌های به وجود آمده در توسعه شبکه ملی اطلاعات است.

البته در خصوص محتوا اقداماتی بدون حمایت دولت توسط بخش خصوصی صورت گرفته که اگر با سنگ‌اندازی‌های بخش دولتی مواجه نشود، تا حدودی موتور محرک این لایه خواهد بود.

انتظار می‌رود تمامی لایه‌های شبکه ملی اطلاعات برای دسترسی سریع و پایدار با خدمات و سرویس‌های متنوع و امن برای عموم مردم توسط دولت آینده راه‌اندازی شود.

افزایش ظرفیت شبکه ملی اطلاعات

انتظارات از دولت آینده : رفع انحصار اینترنت

می‌توان یکی از بزرگ‌ترین دلایل عقب ماندگی در شبکه ملی اطلاعات و توسعه زیرساخت مناسب ارتباطات را انحصار توسعه و ارائه اینترنت در وزارت ارتباطات و مخابرات دانست. البته به طور مشخص هر دو دستگاه، یکدیگر را به انحصارگرایی در توسعه خدمات اینترنت متهم می‌کنند، دعوایی که دودش در چشم مردم می‌رود.

شرکت ارتباطات زیر ساخت ‌سالهاست که در بخش واردات اینترنت انحصار دارد، اما حالا در پایان دولت دوازدهم وزارت ارتباطات خبر داد که قصد دارد انحصار در واردات اینترنت را شکسته و از این پس خود اپراتورها می‌توانند مستقیما با شرکت‌های تامین کننده وارد مذاکره شوند و سود و عواید واردات اینترنت را کسب کنند.

مورد دیگر انحصار مخابرات در ارائه سرویس‌های ثابت مبنی بر فیبر نوری یا VDSL است که سرعت و پایداری چندین برابر ADSL دارند و طبق برنامه دولت باید تا پایان سال 99 بیش از 5 میلیون پورت VDSL در اختیار مردم قرار می‌گرفت. اما این اتفاق رخ نداد و به یک مجادله بزرگ میان وزارت ارتباطات و مخابرات در ماه‌های اخیر تبدیل شد.

در این خصوص نیز اعلام شده که انحصار از مخابرات برداشته شده و شرکت‌های دیگر نیز می‌توانند سرویس VDSL به مشترکان خود ارائه دهند اما تاکنون در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است.

نگاه سیاسی جدا از نگاه تخصصی

نگاه سیاسی در تصمیم‌گیری‌ها و تعیین خط مشی‌ها نه تنها در وزارت ارتباطات بلکه در اکثر ارگان‌های حکومتی دیده می‌شود. متاسفانه خط استراتژی‌های مربوط به توسعه آینده کشور، بیش از نگاه تخصصی بر اساس اهداف سیاسی تعیین می‌شود و همین موضوع موجب شده تا به جای استفاده از مدیران متخصص و مجرب برای عناوین مختلف، به یارکشی‌های سیاسی و جناحی روی بیاوریم.

در مورد قبلی به دعوای میان وزارت ارتباطات و مخابرات اشاره کردیم، این نوع جدال‌ها رنگ و بوی سیاسی دارد و هدف آن قطعا رشد و پیشرفت زندگی مردم نیست، در عین حالا هیچ پیشرفتی در این گونه نگاه‌ها و دعواهای سیاسی وجود ندارد و تنها موجب از بین رفتن سرمایه‌های کشور می‌شود.

فیلترینگ تلگرام و حمایت از پیام‌رسان‌های ایرانی نیز یکی از آن تصمیمات بدون کارشناسی و سیاسی بود که موجب شد تا فیلترشکن در میان مردم رواج پیدا کند و سرمایه‌های مردم نیز از بین برود.

عدم نگاه سیاسی به موضوعات مختلف، استفاده از نیروهای متخصص برای تعیین خط مشی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از بزرگ‌ترین خواسته‌های مردم از دولت آینده است.

بومی‌سازی‌های بی‌حاصل و نتیجه

بومی‌سازی تمامی پلتفرم‌های مطرح و مشهور خارجی یکی دیگر از جنبه‌های نگاه سیاسی در حوزه فناوری ارتباطات است که تنها به از بین رفتن ده‌ها میلیارد تومان سرمایه مردم سرانجام شده است. بومی‌سازی در کشور به نمادی برای تلاش بیهوده به جهت ساخت نمونه مشابه پلتفرم‌های خارجی است، تلاشی که به سایت یک نمونه ناقص از یک سرویس یا پلتفرم خارجی می‌شود و در نهایت نه مردم از آن استقبال می‌کنند و نه به سرانجام خاصی می‌رسد.

انتظارات از دولت آینده

طی این سال‌ها تلاش‌های پرهزینه مسئولان برای بومی‌سازی موتور جستجو، پست الکترونیک، شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و غیره هیچ موفقیتی در پی نداشته است، در واقع نه از این بومی‌سازی به شکل درستی حمایت می‌شود و نه زیرساخت‌های آن فراهم است.

بومی‌سازی در ایران تنها پروژه‌های ناقص با نگاه سیاسی است که موجب شده حتی اعتماد عمومی نسبت به پلتفرم‌های دولتی و مورد حمایت دولت نیز از بین برود.

بزرگ‌ترین آزمون بومی‌سازی در کشور مربوط به آبان سال 98 است که اینترنت بین‌الملل به مدت دو هفته در کشور قطع بود و هیچکدام از پلتفرم‌های بومی‌سازی ایرانی مانند موتورهای جستجو، پیام‌رسان‌ها و… نتوانستند حتی برای چندین ساعت بدون مشکل به مردم خدمت‌رسانی کنند.

عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده

یکی دیگر از مشکلاتی که باید دولت آینده به دنبال رفع آن باشد، عدم نظارت بر روی پروژه‌های برنامه‌ریزی شده است. این اتفاق متاسفانه به یک روند عادی برای شوآف مدیران تبدیل شده، شاید همه ماها بتوانیم ده‌ها پروژه بزرگ و مهم دولتی را به یاد بیاوریم که با کلی تبلیغات و سر و صدا آغاز شدند ولی هرگز به سرانجام نرسیدند و نظارتی هم بر روی آن‌ها وجود ندارد.

به عنوان مثال طرح حمایت از 7 پیام‌رسان ایرانی که یک پروژه کاملا شکست خورده محسوب می‌شود و با وجود فیلترینگ تلگرام و حمایت‌های میلیاردی صورت گرفته از پیام‌رسان‌های ایرانی هیچ‌کدام نتوانستند حتی برای ذره‌ای به محبوبت تلگرام برسند و حالا یکی یکی بسته می‌شوند.

تصمیم‌گیری کارشناسی، عدم نگاه سیاسی به مسائل حوزه فناوری و نظارت بر روی پروژه و منابع مصرف شده از مواردی هستند که امید داریم تا در دولت آینده دیگر شاهد آن‌ها نباشیم.

در حال حاضر این حس برای پروژه پهپادهای پستی نیز وجود دارد، طرحی که هزینه‌های زیای برای دولت خواهد داشت و باید دید آیا به سرانجامی می‌رسد یا خیر.

نوآوری و توقف دنباله‌رو بودن در حوزه فناوری

تقریبا تمامی طرح‌های بزرگ و کوچک حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور یک کپی از نمونه‌های موفق جهانی است. متاسفانه مسئولان دولتی ما هرگز به دنبال نوآوری و ایجاد پلتفرم‌های نوین نبوده و نیستند، ما منتظر می‌نشینیم تا یک ایده در جهان بدرخشد و سپس نمونه بومی آن را تولید کنیم.

به عنوان نمونه چندی پیش بود که معاون حقوقی و امور مجلس مرکز ملی فضای مجازی با اشاره به توان داخلی از بخش خصوصی دعوت کرد تا اپلیکیشنی مشابه با کلاب هاوس را ایجاد کند.

تمام سرویس‌های بزرگ و مهمی که در طول روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم یک کپی از نسخه‌های خارجی هستند، ساخت نمونه داخلی و نداشتن خلاقیت هم در دولت و هم در بخش خصوصی به یک اصل تبدیل شده و متاسفانه قرار نیست گروهی این زنجیره را تغییر دهد.

حتی در تصمیمات کلان و بالادستی نیز برای رفع نیازهای اساسی به دنبال پیروی از سیاست‌های موفق اجرا شده در کشورهای دیگر هستیم و البته با تغییر و بومی‌سازی آن طرح نه به موفقیت کشور مرجع دست می‌یابیم و نه می‌توانیم نیاز موجود را برطرف سازیم.

انتظارات از دولت آینده : کپی خوب بهتر از نوآوری بد

البته در این حوزه نیز باید در نظر داشته باشیم تا به شکست‌های پی‌در‌پی و طرح‌های بلند پروازانه، غیر اصولی و با نگاه سیاسی دچار نشویم. در هر صورت کپی خوب بسیار بهتر از طرح نوآورانه بد است، در میان طرح‌های بومی‌سازی شده به ویژه در بخش خصوصی نمونه‌های بسیار موفقی وجود دارد.

البته یکی از دلایل موفقیت این سرویس‌ها، مسدودسازی پلتفرم‌های خارجی است اما به هر شکل یک سرویس ویدیویی، فروشگاه اینترنتی خوب، سرویس تاکسی اینترنتی و دیگر موارد مشابه در کشور به خوبی اجرا شدند و شاید نوآوری در این مدل سرویس‌ها به شکست آن سرویس منجر می‌شد.

با این وجود اگر به دنبال دنباله‌روی از ایده‌های موفق موجود هستیم، بهتر است به بهترین شکل این اتفاق رخ دهد.

انتظارات از دولت آینده : شفاف‌سازی قوانین

از بزرگ‌ترین معضلات بخش خصوصی و حتی بخش دولتی برای تولید یک پلتفرم یا سرویس جدید، عدم شفافیت قوانین و تصمیمات ناگهانی و عموما غیرکارشناسی در حوزه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات است. تولیدکنندگان پلتفرم‌های آنلاین، انواع بازی ویدیویی، اپلیکیشن‌های مالی و سرویس‌های تولید و انتشار محتوا همواره نسبت به شفاف نبودن و تغییرات لحظه‌ای قوانین منتقد هستند.

در چند ماه اخیر نیز شاهد دادگاهی شدن و اعلام جرم بر علیه چندین چهره شناخته در حوزه سرویس‌های انتشار ویدیو و پلتفرم‌های مالی نیز بودیم، اتفاقی که موجب دلسری و ناامیدی نیروهای جوان برای کار و تلاش و تولید ظرفیت برای ایران اسلامی می‌شود.

یکی دیگر از مشکلات عمده کشور در حوزه قانون‌گذاری، تغییر کلی خط مشی با تغییر دولت و روی کار آمدن نیروهای جدید است. قوانین باید شفاف و واضح و البته اصولی و کارشناسی باشند، همچنین قانون‌های سفارشی و لحظه‌ای برای حمایت یا مخالفت از برخی فناوری‌ها هرگز ما را به سمت پیشرفت سوق نمی‌دهد.

انتظارات از دولت آینده : فیلترینگ

فیلترینگ در کشور چهارچوب مشخصی ندارد، تعدادی از مسئولین گردهم می‌آیند و بر اساس مصلحت تصمیم می‌گیرند که چه پلتفرمی فیلتر و چه پلتفرمی فیلتر نشود، در آخر نیز هیچکدام مسئولیت فیلترینگ را بر گردن نمی‌گیرند. در موارد زیادی شاهد بودیم که یک سرویس خارجی یا داخلی در کشور فیلترشده اما سرویس مشابه آن بدون مشکل در حال کارکردن است!

قوانین فیلترینگ باید شفاف باشد، همچنین نامزدهایی که همگی در صحبت‌هایشان مخالف فیلترینگ هستند باید در عمل نیز این موضوع را نشان دهند. آزادی بیان، دسترسی آزاد به اطلاعات و منابع داخلی و خارجی از مهم‌ترین مواردی است که توسط فیلترینگ نقض می‌شود.

در خصوص فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی می‌توان همچون کشورهای پیشرفته با شرکت مرجع وارد مذاکره شد تا پیام‌هایی که مخالف قوانین کشور است از نسخه فارسی این پلتفرم‌ها حذف شود، این روش توسط بسیاری از کشورهای همسایه و نزدیک به کشور مانند روسیه و ترکیه اجرایی شده و این کشورها برای تعیین قوانین شبکه‌های اجتماعی با شرکت‌های مرجع مانند توییتر در ارتباط هستند.

انتظارات از دولت آینده

حمایت از ارزهای دیجیتال

رمزارزها به گفته خود مسئولین یکی از بهترین ابزارها برای دور زدن تحریم در معاملات بین‌المللی محسوب می‌شوند، اما متاسفانه این بازار با ظرفیت، توسط همان تصمیم‌گیری‌های ناگهانی و غیر کارشناسی که صحبتش را کردیم تهدید می‌شود. در چند وقت اخیر، سخنان زیاد در خصوص بسته شدن یا مسدود‌سازی صرافی‌های آنلاین ارزهای دیجیتال مطرح شده، اتفاقی که حاصلی جز ضررهای مالی سنگین بخش خصوصی، از بین رفتن پول و سرمایه مردم و سرمایه‌گذاران در این بخش نخواهد داشت.

انتظار می‌رود تا در دولت آینده نسبت به بازار ارزهای دیجیتال تجدید نظر شود و با شفاف‌سازی قوانین، راه ادامه فعالیت صرافی‌های ارز دیجیتال به صورت قانونی و رسمی باز شود.

کپی‌رایت و مالکیت معنوی

یکی دیگر از بخش‌هایی که قوانین مشخصی ندارد و تاکنون اقدامی مسنجم برای سر و سامان دادن به آن صورت نگرفته، قانون کپی‌رایت و رعایت حق مالکیت معنوی است. اتفاقی که می‌تواند با اعمال محدودیت‌های اصولی و رعایت حق تولید کننده محتوا با استفاده از بستر فضای مجازی فرهنگ‌سازی شود. در حال حاضر بیشتر نمونه نقض قانون کپی‌رایت و مالکیت معنوی اثر در فضای مجازی رخ می‌دهد. با سامان بخشیدن به این بخش و اعمال قوانین جدید برای پلتفرم‌های آنلاین می‌توان به قانونی جامع در خصوص مالکیت معنوی در کشور دست پیدا کرد.

انتظارات از دولت آینده

انتظارات از دولت آینده : رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت فضایی

متاسفانه در دولت یازدهم و دوازدهم به شکلی که باید بر روی رشد و توسعه ماهواره‌های ایرانی سرمایه‌گذاری نشد، همچنین طرح‌های ملی برای ارسال انسان به فضا به تاخیر افتاد و اتفاقی که قرار بود در سال 1404 رخ دهد به سال 1410 موکول شد، البته اگر این طرح مجددا با تاخیر همراه نشود.

رشد و توسعه ماهواره‌ها و صنعت هوا و فضا می‌تواند از موضوعات اصلی برای دولت آینده باشد، رشد در این حوزه منجر به خودکفایی و بی‌نیازی از دیگر کشورها و حتی صادرات این فناوری به کشورهای دیگر می‌شود.

هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و اینترنت نسل پنجم

آینده در اختیار هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء است، طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تا سال 1405 باید 200 میلیون دستگاه به اینترنت اشیاء متصل شوند، این طرحی است که اجرای آن بر گردن دولت آینده خواهد بود. هوش مصنوعی نیروی محرکی برای اینترنت اشیاء است که به بستر ارتباطی سریع و پایدار مانند اینترنت نسل پنجم وابسته است.

انتظارات از دولت آینده

اینترنت نسل پنجم در تعدادی از نقاط برخی از کلانشهرها راه‌اندازی شده اما برای دستیابی به زیست بوم 5G دولت آینده باید برای توسعه اینترنت نسل پنجم برنامه‌ای معین و جامع داشته باشد. درعین حال از امکانات موجود مانند ابررایانه ایرانی سیمرغ در حوزه هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء مورد استفاده قرار گیرد و تا هرچه سریع‌تر و بدون عقب ماندگی از کشورهای در حال توسعه به زیست بوم اینترنت نسل پنجم و اینترنت اشیاء در حوزه‌هایی مانند خودرو خودران و مدیریت هوشمند حمل و نقل شهری دست پیدا کنیم.

نظر شما چیست؟ به نظر شما دولت آینده باید به کدام یک از مباحث مطرح شده توجه بیشتری داشته باشد؟ به نظر شما چه موارد دیگری وجود دارند که باید در دولت آینده به آن‌‌ها توجه شود؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید.

نوشته انتظارات شما از دولت بعدی در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟!

در این مطلب با نقدی بر فرایند فیلترینگ محتوا در کشور، قصد داریم از کاربران بپرسیم که آیا با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقند؟!

فیلترینگ از جمله واژه‌هایی است که زندگی هر ایرانی با آن عجین شده است. این روزها، اینترنت به بخش گسترده‌ای از زندگی مردم در سراسر دنیا تبدیل شده و همه ابعاد زندگی انسان‌ها با اینترنت گره خورده است.

به اینترنت می‌گویند فضای مجازی، واقعا هم همین است، اینترنت مانند یک فضا یا یک جامعه مجازی است که در آن آدم‌ها کار می‌کنند، می‌خندند، گریه می‌کنند، احساسی می‌شوند، آموزش می‌بینند، خدمات روزانه خود را در آن دریافت می‌کنند، کلاهبرداری می‌کنند، راست می‌گویند، دروغ می‌گویند، با یکدیگر دیدار می‌کنند، با هم دعوا می‌کنند، عاشق می‌شوند و شاید به زودی در اینترنت بچه‌دار هم شدند!

اما این جامعه مجازی قوانین خاص خود را دارد، به طور کلی، قوانین پایه‌ای اینترنت را افرادی تعیین می‌کنند که آن را تولید کرده‌‌اند. اما هر مملکتی برای شهروندان خود یک دیوار نامرئی در اینترنت کشیده که آن‌ها را محدود می‌کند.

هر سرزمینی برای خود خط قرمزهایی دارد، این طبیعی است و به همین دلیل خط قرمزهای اینترنت نیز در کشورهای مختلف، متفاوت است. این خط قرمز‌ها تحت اعمال فیلترینگ تعیین و اجرایی می‌شود، به همین دلیل شاید یک سایت در یک کشور فیلتر و در کشور دیگر فیلتر نباشد.

اما ایران قضیه‌اش کمی فرق می‌کند، ایران در دسته کشورهایی قرار می‌گیرد که فیلترینگ اینترنت در آن فراگیر است، در اکثر آمارها، ایران جزو 10 کشور اول با بالاترین میزان فیلترینگ است، معمولا کشورهایی مانند کره شمالی، چین، عربستان و سوریه، جایگاه‌های برتر این فهرست‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

طبق آمار بیش از 35 درصد سایت‌های پربازدید در ایران فیلتر هستند. از نظر موضوعی، سایت‌های خبری و تحلیلی، شبکه‌های اجتماعی و فناوری، محتوای ویژه بزرگسالان، محتوای هنری و سرگرمی، بیش از دیگر سایت‌ها در کشور ما فیلتر شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد خط قرمزهای ما در ایران بیشتر معطوف به چه نوع محتوایی است و بر روی چه مطالبی حساسیت بیشتری داریم.

آیا فیلترینگ لازم است؟

فیلترینگ به معنای محدود کردن است، انسان نشان داده آنقدر موجود با شعوری نیست که بدون محدود کردن بتواند با آسایش زندگی کند، در تمامی کشورهای دنیا مجموعه قوانین فرهنگی، مدنی، اجتماعی و… وجود دارد که به زندگی انسان‌ها شکل و جهت می‌دهد و آن‌ها را محدود می‌کند.

در واقع بسیاری از انسان‌ها از ترس محاکمه، زندان و جریمه شدن، از انجام اعمال خلاف منصرف می‌شوند. قوانین، عامل بازدارنده‌ای بر بسیاری از اعمال ما هستند، اما اگر قانون بازدارنده و محدود کننده نبود، شاید همه ما دزدی می‌کردیم یا به جهت منفعت خودمان به دیگران آسیب می‌زدیم. کسی چه می‌داند اگر محدودیت‌ها نبود الان چه اوضاعی داشتیم…!

انسان‌ها همانطور که در زندگی واقعی محدودیت دارند، باید در زندگی مجازی نیز محدودیت داشته باشند، بسیاری از ناهنجاری‌های فضای مجازی از آزادی بیش از حد سرچشمه می‌گیرد. آدم‌ها در این فضا می‌توانند عکس، اسم و اطلاعات جعلی داشته باشند، این هویت جعلی به شما آزادی می‌دهد، زیرا دیگر خودتان نیستید و هر کاری کنید به نام هویت جعلی شما ثبت ‌می‌شود.

این یک آزادی است، همین آزادی باعث می‌شود با هویت جعلی خود توهین کنید، دروغ بگویید، کلاهبرداری کنید و… وقتی کسی نمی‌تواند شما را به خاطر رفتارتان محاکمه کند، این یعنی آزاد هستید، حتی می‌توانید با حساب کاربری واقعی خودتان این رفتارها را انجام دهید، مگر چه می‌شود؟ اصلا با اسم واقعی خودتان بروید و به دیگران فحش دهید، طرف مقابل چه کار می‌تواند انجام دهد؟ هیچی.

دنیای مجازی و آزادی بیش از حد

اگر در دنیای واقعی به کسی فحش دادید او یقه شما را گرفته و شما را مورد عنایت قرار می‌دهد، پس کاری که انجام می‌دهید، عواقب دارد. اما در دنیای مجازی چه؟ فحش می‌دهید و بلاک می‌کنید، هیچ عواقبی ندارد، این آزادی شماست و به همین دلیل رفتار آدم‌ها در دنیای واقعی با دنیای مجازی بسیار متفاوت است. شما در دنیای آزاد، خود واقعی‌تان را نشان می‌دهید و باید اعتراف کرد که خود واقعی انسان‌ها آنقدر جذاب نیست. پس شاید بهتر است قوانین باشند، محدودیت‌ها باشند، خط قرمزها باشند تا دنیای مجازی نیز مانند دنیای واقعی سر و سامان پیدا کند.

این مقدمه نسبتا طولانی بیان شد تا به جواب سوالی برسیم، آیا اصل فیلترینگ یا محدود کردن انسان‌ها کاری لازم و ضروری است؟ اگر شما با این مقدمه موافق باشید، پس بله، فیلترینگ تا حد مورد نیازش لازم است.

اما فیلترینگ در ایران به چه شکل است، آیا مسئولین ما را تا حد مورد نیاز فیلتر کرده‌اند؟ اصلا چه کسی مسئول فیلترینگ است؟ چه کسی دستش بر روی دکمه فیلترینگ می‌رود؟ آیا روند فیلترینگ در ایران از نظر شما قابل قبول است؟!

ساختار فیلترینگ سایت‌ها در کشور

بیایید از اول بررسی کنیم که چه کسی حکم به دستور فیلترینگ می‌دهد. بر اساس قوانین فعلی کشور، مرجع اصلی فیلترینگ، کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه است. این کمیته اعضایی از دولت، مجلس، قوه‌قضاییه و دیگر نهاد‌های حکومتی دارد. به طور کلی 6 عضو این کمیته مربوط به دولت و وزارتخانه‌هاست و نیم دیگر آن را سایر نهادهای حکومتی تشکیل می‌دهند.

اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه به صورت شفاف از افراد زیر تشکیل می‌شود:

  1. دادستان کل کشور (رئیس کارگروه)
  2. وزیر یا نماینده وزیر اطلاعات
  3. وزیر یا نماینده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
  4. وزیر یا نماینده وزیر دادگستری
  5. وزیر یا نماینده وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
  6. وزیر یا نماینده وزیر علوم تحقیقات و فناوری
  7. وزیر یا نماینده وزیر آموزش و پرورش
  8. فرمانده نیروی انتظامی
  9. یک نفر خبره در فناوری اطلاعات و ارتباطات به انتخاب کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
  10. یک نفر از نمایندگان عضو کمیسیون قضایی و حقوقی به انتخاب این کمیسیون به تایید مجلس شورای اسلامی
  11. رئیس سازمان تبلیغات اسلامی
  12. رئیس سازمان صدا و سیما

به این ترتیب در جلسات تشکیل شده در کارگروه مصادیق، افراد حاضر رای به فیلترینگ یا عدم فیلترینگ یک سایت یا سرویس می‌دهند، طبیعتا اگر اکثر اعضا به فیلترینگ یک سایت یا اپلیکیشن رای بدهند، آن درگاه، بسته خواهد شد.

به جز کارگروه تعیین مصادیق، نهاد دیگری قدرت صدور دستور فیلترینگ دارد؟

در کنار کارگروه مصادیق، چند مرجع دیگر برای فیلترینگ وجود دارد که در اغلب موارد برای موضوعات کلان وارد میدان می‌شوند. یکی از مراجعی که توان تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارد، شورای عالی امنیت ملی است، در دولت فعلی مصوبه‎‌ای مبنی بر فیلترینگ از طرف شورای عالی امنیت ملی صادر نشده است.

آیا اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه صلاحیت تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارند؟

تقریبا اکثر افراد حاضر در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه، از دستگاه‌های قضایی، امنیتی و فرهنگی کشور هستند، در این کارگروه جای افرادی که به حوزه فناوری شناخت بیشتری دارند و می‌توانند نظرات کارشناسانه‌تری در خصوص امنیت سرویس‌های داخلی و خارجی، قوانین شبکه‌های اجتماعی و روند فعالیت سایت‌های مختلف بدهند، بسیار خالیست.

در موارد بسیاری شاهد آن بودیم که یک سایت یا پیام‌رسان به دلیل وجود نگرانی‌های بی‌مورد یا غیرمنطقی مانند جریان پیام‌رسان سیگنال، فیلتر شده است و این درحالی است که حضور کارشناسان وارد به این مسائل در کارگروه مصادیق می‌تواند از رخ دادن چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.

یک خاطره تلخ…

حال که بحث صلاحیت شد، بگذارید به موضوعی که محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات، دو روز پیش از برگزاری جلسات کارگروه مصادیق روایت کرد، بپردازیم.

جهرمی گفت: کمیته تعیین مصادیق مجرمانه 12 عضو دارد که 6 عضو آن دولتی و 6 عضو دیگر غیردولتی هستند. این کمیته هر دو هفته یک بار تشکیل می‎شود، اما از سال 88 طبق آیین‌نامه قرار شد تا برای تصمیم‌گیری سریع‌تر در موارد اخلاقی و فساد، جلسات به صورت آنلاین برگزار شود.

وزیر ارتباطات ادامه داد: در جلسات آنلاین تنها 5 عضو از 12 عضو شرکت داشتند و این 5 عضو دادستانی کل کشور، نیروی انتظامی، سازمان تبلیغات، وزارت ارتباطات و سازمان فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. یعنی دو نماینده دولتی و 3 نماینده از بیرون دولت، البته قرار شد در این جلسات برای فیلترینگ سایت‌ها و اپلیکیشن‌های پرمخاطب تصمیم‌گیری نشود.

فیلترینگ در ایران

این موضوع به خودی خود نشان می‌دهد که فیلترینگ سایت‌ها خیلی هم برای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه با اهمیت نیست، زیرا اکثر جلسات این کارگروه به صورت آنلاین و با حضور کمتر از نیمی از اعضا برگزار می‌شود.

اما در سخنان روز گذشته آذری جهرمی، موضوعی مطرح شد که بیش از هر چیزی جای تامل دارد، وزیر ارتباطات گفت: یک بار در این جلسات به شوخی درخواست فیلتر سایت پیوندها را دادم که 4 دستگاه با فیلترینگ این سایت موافقت کردند و یک دستگاه هم با کلیک بر روی سایت پیوندها و مشاهده صفحه پیوندها، فکر کرد که این سایت از قبل فیلتر شده است، به همین دلیل در توضیحات نوشت که این سایت فیلتر است!

صلاحیتی که زیر سوال می‌رود

این مقدار سطح دانش پایین نسبت به سایت‌های فارسی زبان موجود در کشور در نوع خود بی‌سابقه است. سایت پیوندها یک تارنمای فارسی و کاملا مجاز بدون هیچ محتوای غیرقانونی است که هنگام سرچ کردن سایت‌های فیلتر شده، نمایان می‌شود. فکر کنم همه این موضوع را می‌دانیم و حداقل چندین بار در طول عمر با آن روبه‌رو شده‌ایم!

طبق گفته جهرمی، او به شوخی در جلسه آنلاین کارگروه مصادیق، آدرس سایت پیوندها را اعلام کرده و نظر دیگران را در خصوص فیلتر شدن این سایت جویا شده است. ابتدا آنکه هیچکس متوجه آدرس اینترنتی سایت پیوندها نشده، خود جای تعجب دارد، اما فرض می‌گیریم از اعضای حاضر کسی به آدرس سایت توجه نداشته و تنها بر روی آن کلیک کردند تا صفحه باز شود و ببینند که آذری جهرمی چه سایتی را برای فیلترینگ پیشنهاد داده است.

با وجود آنکه سایت پیوندها یک سایت قانونی و دولتی است، 4 عضو حاضر در جلسه رای به فیلترینگ آن دادند، به نظر می‌رسد اصلا محتوای سایت مهم نیست یا آنکه مسئولین مرتبط حوصله بررسی نداشتند و فقط رای صادر کردند. عضو دیگر این کارگروه هم که به اشتباه اعلام کرد این سایت فیلتر است!

این روایت یک طنز تلخ از صلاحیت افرادی است که محدود کردن دیگر شهروندان در دستان آنان است، مسئولینی که می‌توانند بر روی زندگی و کسب‌و‌کار دیگران تاثیر بگذارند و با یک تصمیم اشتباه، همه تلاش‌های یک گروه را نابود کنند.

فیلترینگ در ایران

سیاست‌های کلی در حوزه فیلترینگ

به جز صلاحیت این افراد، مورد دیگر که در تصمیم‌گیری‌های کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه نقشی اساسی را بازی می‌کند، سیاست‌های کلانی است که بسیاری از آن‌ها به اشتباه تعیین شده و شاهد آن هستیم که بارها و بارها تصمیمات مختلف بر اساس این سیاست‌های کلان گرفته شده و اکثرا هم به شکست منجر شده‌اند.

یکی از سیاست‌های کلان ایران، به خودکفایی رسیدن در هر زمینه‌ای است، کلا علاقه داریم تا از اپلیکیشن‌های موبایلی تا سرویس‌های خدماتی، موتورهای جستجو، ایمیل، پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و هر چیزی که فکرش را بکنید، نسخه داخلی داشته باشیم.

برای ساخت سرویس‌های مشابه داخلی هم به سراغ افراد کارشناس و با تجربه در بخش خصوصی نمی‌رویم، به سراغ افرادی می‌رویم که صلاحیت آن‌ها در مواردی به جز دانش فنی تایید می‌شود و صرفا به دلیل داشتن نگاهی همسو با مسئولین، برای انجام کارهای بزرگ انتخاب می‌شوند.

نتیجه این سیاست، می‌شود تعدادی پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و موتور جستجو بومی که هیچکدام در جذب مخاطب موفق نبودند و کلی هزینه و بودجه بدون برنامه صرف آن‌ها شده است. برای نمونه پیام‌رسان‌های داخلی حتی از تلگرام فیلتر شده نیز شکست خوردند و هنوز هم تلگرام در کنار واتساپ به عنوان یکی از دو پیام‌رسان محبوب در ایران شناخته می‌شود.

تصمیمات غیرکاشناسی، آزمون و خطا، تاکید بر انحصار، نبود درک صحیح از مسئله و خط مشی‌های اشتباه، از جمله مواردی است که در بیشتر تصمیمات دولتی دیده می‌شود.

موافقان رویه فعلی فیلترینگ در ایران چه می‌گویند؟

اما نگاهی دیگر در زمینه فیلترینگ در ایران وجود دارد، نگاهی که به موضوع فیلترینگ دید مثبتی دارد و حتی تصمیمات اشتباه در این زمینه را بهتر از عدم توجه به این بخش می‌دانند.

در موضوع فیلترینگ همه تقصیرها متوجه تصمیم‌گیران داخلی نیست. طبیعتا سیاست‌های کلی شبکه‌های اجتماعی و قوانینی که برای میلیون‌ها کاربر مخاطب این شبکه‌ها گرفته می‌شود نیز در وضع فعلی دخیل است. گاهی نمی‌توان از فیلترینگ صرف نظر کرد، آزادی‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی، فضای سالم این شبکه‌ها را از بین برده و نتیجه‌اش می‌شود لایو یک پسر نوجوان ایرانی با یکی از دختران به اصطلاح شاخ‌ مجازی که در آن به موضوعات جنسی و زننده پرداخته شد.

فیلترینگ در ایران

ضمن اینکه در بسیار از موارد، سرویس خارجی، کاربران ایرانی را تحریم می‌کند و در این شرایط اگر نمونه داخلی آن سرویس را نداشته باشیم، با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم خواهیم کرد. بنابراین بسیاری با این نوع دیدگاه و تصمیم‌گیری‌ها موافق هستند و اعتقاد دارند اگر به شکل صحیح و با برنامه ریزی مناسب از شرکت‌های ایرانی حمایت شود، قادر به ساخت نمونه‌های بومی سرویس‌های خارجی هستیم.

موافقان فیلترینگ برای نمونه چین را مثال می‌زنند که تقریبا تمامی سرویس‌های گوگل و اکثر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی آمریکایی در آن فیلتر است و تماما از سرویس‌های بومی استفاده می‌کند.

راهکار دیگر کشورها چیست؟

همانطور که گفتیم، همه کشورهای دنیا برای خود قوانین و خط قرمزهایی دارند، اما از طرفی اکثر سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشهور دنیا در آمریکا تولید می‌شود و با قوانین مخصوص به خود مدیریت می‌شوند. در این میان کشورهای دیگر چگونه می‌توانند خط قرمزهای خود را بر روی شبکه‌های اجتماعی اعمال کنند؟

برای این کار راهکارهای متفاوتی وجود دارد که به نوع تعامل یک کشور با یک سرویس یا شبکه اجتماعی باز می‌گردد. به طور مثال روسیه با توییتر همکاری دارد و محتواهای مد نظر روسیه از شبکه اجتماعی توییتر در این کشور حذف می‌شود.

همچنین ترکیه به تازگی قانونی را ثبت کرده که همه شبکه‌های اجتماعی با بیش از یک میلیون بازدیدکننده در ترکیه، باید یک نماینده در این کشور داشته باشند و دستورات دادگاه ترکیه مبنی بر حذف محتواهای زننده را طی 48 ساعت اجرایی کنند. اینستاگرام نیز این موضوع را قبول کرده و همکاری خوبی میان فیسبوک و دولت ترکیه برقرار است.

چرا چنین همکاری توسط ایران با سرویس‌های مطرح خارجی صورت نمی‌گیرد؟

به چند دلیل مشخص و واضح، ابتدا باید اقرار کرد که ایران در دنیا کشور محبوبی نیست و شرکت‌های خارجی خیلی تمایل به همکاری با ما ندارند، ضمن این که ما از نظر دیپلماسی قدرت و نفوذ بالایی نداریم و دراین زمینه تقریبا همیشه متضرر هستیم.

در واقع قوانین و شرایط ایران برای همکاری با سرویس‌های خارجی دشوار است. هم خط قرمزهای ایران متعدد است و هم ضریب نفوذ مسائل سیاسی در فیلترینگ بسیار بالاست و به همین دلیل شرکت‌های خارجی حاضر به همکاری با ما نیستند.

فیلترینگ در ایران

اگر یادتان باشد زمانی که تلگرام در ایران فعالیت داشت، حتی CDNهای این پیام‌رسان وارد کشور شده بود اما پس از اغتشاشات سال 96، زمانی که ایران اطلاعات کانال‌های معاند با جمهوری اسلامی را از تلگرام درخواست کرد و خواستار بسته شدن آن‌ها در این شبکه اجتماعی شد. پاول دوروف با این درخواست موافقت نکرد و پس از آن جریان، در اردیبهشت 97 تلگرام در ایران فیلتر شد.

متاسفانه در ایران به اکثر موضوعات نگاه سیاسی می‌شود و سیاست بیش از حد در موضوعات دخیل است، به همین دلیل تفاوت دیدگاه عمده بین ایران و شرکت‌های مشهور خارجی موجب می‌شود هرگز توافقی در این میان صورت نگیرد.

نظر شما چیست؟ شما با فیلترینگ در ایران موافق هستید؟ به نظر شما رویه فیلترینگ در کشور صحیح است یا باید تغییر کند؟ شما چه نوع سیاستی را در زمینه فیلترینگ می‌پسندید؟

نوشته ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟!

در این مطلب با نقدی بر فرایند فیلترینگ محتوا در کشور، قصد داریم از کاربران بپرسیم که آیا با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقند؟!

فیلترینگ از جمله واژه‌هایی است که زندگی هر ایرانی با آن عجین شده است. این روزها، اینترنت به بخش گسترده‌ای از زندگی مردم در سراسر دنیا تبدیل شده و همه ابعاد زندگی انسان‌ها با اینترنت گره خورده است.

به اینترنت می‌گویند فضای مجازی، واقعا هم همین است، اینترنت مانند یک فضا یا یک جامعه مجازی است که در آن آدم‌ها کار می‌کنند، می‌خندند، گریه می‌کنند، احساسی می‌شوند، آموزش می‌بینند، خدمات روزانه خود را در آن دریافت می‌کنند، کلاهبرداری می‌کنند، راست می‌گویند، دروغ می‌گویند، با یکدیگر دیدار می‌کنند، با هم دعوا می‌کنند، عاشق می‌شوند و شاید به زودی در اینترنت بچه‌دار هم شدند!

اما این جامعه مجازی قوانین خاص خود را دارد، به طور کلی، قوانین پایه‌ای اینترنت را افرادی تعیین می‌کنند که آن را تولید کرده‌‌اند. اما هر مملکتی برای شهروندان خود یک دیوار نامرئی در اینترنت کشیده که آن‌ها را محدود می‌کند.

هر سرزمینی برای خود خط قرمزهایی دارد، این طبیعی است و به همین دلیل خط قرمزهای اینترنت نیز در کشورهای مختلف، متفاوت است. این خط قرمز‌ها تحت اعمال فیلترینگ تعیین و اجرایی می‌شود، به همین دلیل شاید یک سایت در یک کشور فیلتر و در کشور دیگر فیلتر نباشد.

اما ایران قضیه‌اش کمی فرق می‌کند، ایران در دسته کشورهایی قرار می‌گیرد که فیلترینگ اینترنت در آن فراگیر است، در اکثر آمارها، ایران جزو 10 کشور اول با بالاترین میزان فیلترینگ است، معمولا کشورهایی مانند کره شمالی، چین، عربستان و سوریه، جایگاه‌های برتر این فهرست‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

طبق آمار بیش از 35 درصد سایت‌های پربازدید در ایران فیلتر هستند. از نظر موضوعی، سایت‌های خبری و تحلیلی، شبکه‌های اجتماعی و فناوری، محتوای ویژه بزرگسالان، محتوای هنری و سرگرمی، بیش از دیگر سایت‌ها در کشور ما فیلتر شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد خط قرمزهای ما در ایران بیشتر معطوف به چه نوع محتوایی است و بر روی چه مطالبی حساسیت بیشتری داریم.

آیا فیلترینگ لازم است؟

فیلترینگ به معنای محدود کردن است، انسان نشان داده آنقدر موجود با شعوری نیست که بدون محدود کردن بتواند با آسایش زندگی کند، در تمامی کشورهای دنیا مجموعه قوانین فرهنگی، مدنی، اجتماعی و… وجود دارد که به زندگی انسان‌ها شکل و جهت می‌دهد و آن‌ها را محدود می‌کند.

در واقع بسیاری از انسان‌ها از ترس محاکمه، زندان و جریمه شدن، از انجام اعمال خلاف منصرف می‌شوند. قوانین، عامل بازدارنده‌ای بر بسیاری از اعمال ما هستند، اما اگر قانون بازدارنده و محدود کننده نبود، شاید همه ما دزدی می‌کردیم یا به جهت منفعت خودمان به دیگران آسیب می‌زدیم. کسی چه می‌داند اگر محدودیت‌ها نبود الان چه اوضاعی داشتیم…!

انسان‌ها همانطور که در زندگی واقعی محدودیت دارند، باید در زندگی مجازی نیز محدودیت داشته باشند، بسیاری از ناهنجاری‌های فضای مجازی از آزادی بیش از حد سرچشمه می‌گیرد. آدم‌ها در این فضا می‌توانند عکس، اسم و اطلاعات جعلی داشته باشند، این هویت جعلی به شما آزادی می‌دهد، زیرا دیگر خودتان نیستید و هر کاری کنید به نام هویت جعلی شما ثبت ‌می‌شود.

این یک آزادی است، همین آزادی باعث می‌شود با هویت جعلی خود توهین کنید، دروغ بگویید، کلاهبرداری کنید و… وقتی کسی نمی‌تواند شما را به خاطر رفتارتان محاکمه کند، این یعنی آزاد هستید، حتی می‌توانید با حساب کاربری واقعی خودتان این رفتارها را انجام دهید، مگر چه می‌شود؟ اصلا با اسم واقعی خودتان بروید و به دیگران فحش دهید، طرف مقابل چه کار می‌تواند انجام دهد؟ هیچی.

دنیای مجازی و آزادی بیش از حد

اگر در دنیای واقعی به کسی فحش دادید او یقه شما را گرفته و شما را مورد عنایت قرار می‌دهد، پس کاری که انجام می‌دهید، عواقب دارد. اما در دنیای مجازی چه؟ فحش می‌دهید و بلاک می‌کنید، هیچ عواقبی ندارد، این آزادی شماست و به همین دلیل رفتار آدم‌ها در دنیای واقعی با دنیای مجازی بسیار متفاوت است. شما در دنیای آزاد، خود واقعی‌تان را نشان می‌دهید و باید اعتراف کرد که خود واقعی انسان‌ها آنقدر جذاب نیست. پس شاید بهتر است قوانین باشند، محدودیت‌ها باشند، خط قرمزها باشند تا دنیای مجازی نیز مانند دنیای واقعی سر و سامان پیدا کند.

این مقدمه نسبتا طولانی بیان شد تا به جواب سوالی برسیم، آیا اصل فیلترینگ یا محدود کردن انسان‌ها کاری لازم و ضروری است؟ اگر شما با این مقدمه موافق باشید، پس بله، فیلترینگ تا حد مورد نیازش لازم است.

اما فیلترینگ در ایران به چه شکل است، آیا مسئولین ما را تا حد مورد نیاز فیلتر کرده‌اند؟ اصلا چه کسی مسئول فیلترینگ است؟ چه کسی دستش بر روی دکمه فیلترینگ می‌رود؟ آیا روند فیلترینگ در ایران از نظر شما قابل قبول است؟!

ساختار فیلترینگ سایت‌ها در کشور

بیایید از اول بررسی کنیم که چه کسی حکم به دستور فیلترینگ می‌دهد. بر اساس قوانین فعلی کشور، مرجع اصلی فیلترینگ، کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه است. این کمیته اعضایی از دولت، مجلس، قوه‌قضاییه و دیگر نهاد‌های حکومتی دارد. به طور کلی 6 عضو این کمیته مربوط به دولت و وزارتخانه‌هاست و نیم دیگر آن را سایر نهادهای حکومتی تشکیل می‌دهند.

اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه به صورت شفاف از افراد زیر تشکیل می‌شود:

  1. دادستان کل کشور (رئیس کارگروه)
  2. وزیر یا نماینده وزیر اطلاعات
  3. وزیر یا نماینده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
  4. وزیر یا نماینده وزیر دادگستری
  5. وزیر یا نماینده وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
  6. وزیر یا نماینده وزیر علوم تحقیقات و فناوری
  7. وزیر یا نماینده وزیر آموزش و پرورش
  8. فرمانده نیروی انتظامی
  9. یک نفر خبره در فناوری اطلاعات و ارتباطات به انتخاب کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
  10. یک نفر از نمایندگان عضو کمیسیون قضایی و حقوقی به انتخاب این کمیسیون به تایید مجلس شورای اسلامی
  11. رئیس سازمان تبلیغات اسلامی
  12. رئیس سازمان صدا و سیما

به این ترتیب در جلسات تشکیل شده در کارگروه مصادیق، افراد حاضر رای به فیلترینگ یا عدم فیلترینگ یک سایت یا سرویس می‌دهند، طبیعتا اگر اکثر اعضا به فیلترینگ یک سایت یا اپلیکیشن رای بدهند، آن درگاه، بسته خواهد شد.

به جز کارگروه تعیین مصادیق، نهاد دیگری قدرت صدور دستور فیلترینگ دارد؟

در کنار کارگروه مصادیق، چند مرجع دیگر برای فیلترینگ وجود دارد که در اغلب موارد برای موضوعات کلان وارد میدان می‌شوند. یکی از مراجعی که توان تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارد، شورای عالی امنیت ملی است، در دولت فعلی مصوبه‎‌ای مبنی بر فیلترینگ از طرف شورای عالی امنیت ملی صادر نشده است.

آیا اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه صلاحیت تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارند؟

تقریبا اکثر افراد حاضر در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه، از دستگاه‌های قضایی، امنیتی و فرهنگی کشور هستند، در این کارگروه جای افرادی که به حوزه فناوری شناخت بیشتری دارند و می‌توانند نظرات کارشناسانه‌تری در خصوص امنیت سرویس‌های داخلی و خارجی، قوانین شبکه‌های اجتماعی و روند فعالیت سایت‌های مختلف بدهند، بسیار خالیست.

در موارد بسیاری شاهد آن بودیم که یک سایت یا پیام‌رسان به دلیل وجود نگرانی‌های بی‌مورد یا غیرمنطقی مانند جریان پیام‌رسان سیگنال، فیلتر شده است و این درحالی است که حضور کارشناسان وارد به این مسائل در کارگروه مصادیق می‌تواند از رخ دادن چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.

یک خاطره تلخ…

حال که بحث صلاحیت شد، بگذارید به موضوعی که محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات، دو روز پیش از برگزاری جلسات کارگروه مصادیق روایت کرد، بپردازیم.

جهرمی گفت: کمیته تعیین مصادیق مجرمانه 12 عضو دارد که 6 عضو آن دولتی و 6 عضو دیگر غیردولتی هستند. این کمیته هر دو هفته یک بار تشکیل می‎شود، اما از سال 88 طبق آیین‌نامه قرار شد تا برای تصمیم‌گیری سریع‌تر در موارد اخلاقی و فساد، جلسات به صورت آنلاین برگزار شود.

وزیر ارتباطات ادامه داد: در جلسات آنلاین تنها 5 عضو از 12 عضو شرکت داشتند و این 5 عضو دادستانی کل کشور، نیروی انتظامی، سازمان تبلیغات، وزارت ارتباطات و سازمان فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. یعنی دو نماینده دولتی و 3 نماینده از بیرون دولت، البته قرار شد در این جلسات برای فیلترینگ سایت‌ها و اپلیکیشن‌های پرمخاطب تصمیم‌گیری نشود.

فیلترینگ در ایران

این موضوع به خودی خود نشان می‌دهد که فیلترینگ سایت‌ها خیلی هم برای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه با اهمیت نیست، زیرا اکثر جلسات این کارگروه به صورت آنلاین و با حضور کمتر از نیمی از اعضا برگزار می‌شود.

اما در سخنان روز گذشته آذری جهرمی، موضوعی مطرح شد که بیش از هر چیزی جای تامل دارد، وزیر ارتباطات گفت: یک بار در این جلسات به شوخی درخواست فیلتر سایت پیوندها را دادم که 4 دستگاه با فیلترینگ این سایت موافقت کردند و یک دستگاه هم با کلیک بر روی سایت پیوندها و مشاهده صفحه پیوندها، فکر کرد که این سایت از قبل فیلتر شده است، به همین دلیل در توضیحات نوشت که این سایت فیلتر است!

صلاحیتی که زیر سوال می‌رود

این مقدار سطح دانش پایین نسبت به سایت‌های فارسی زبان موجود در کشور در نوع خود بی‌سابقه است. سایت پیوندها یک تارنمای فارسی و کاملا مجاز بدون هیچ محتوای غیرقانونی است که هنگام سرچ کردن سایت‌های فیلتر شده، نمایان می‌شود. فکر کنم همه این موضوع را می‌دانیم و حداقل چندین بار در طول عمر با آن روبه‌رو شده‌ایم!

طبق گفته جهرمی، او به شوخی در جلسه آنلاین کارگروه مصادیق، آدرس سایت پیوندها را اعلام کرده و نظر دیگران را در خصوص فیلتر شدن این سایت جویا شده است. ابتدا آنکه هیچکس متوجه آدرس اینترنتی سایت پیوندها نشده، خود جای تعجب دارد، اما فرض می‌گیریم از اعضای حاضر کسی به آدرس سایت توجه نداشته و تنها بر روی آن کلیک کردند تا صفحه باز شود و ببینند که آذری جهرمی چه سایتی را برای فیلترینگ پیشنهاد داده است.

با وجود آنکه سایت پیوندها یک سایت قانونی و دولتی است، 4 عضو حاضر در جلسه رای به فیلترینگ آن دادند، به نظر می‌رسد اصلا محتوای سایت مهم نیست یا آنکه مسئولین مرتبط حوصله بررسی نداشتند و فقط رای صادر کردند. عضو دیگر این کارگروه هم که به اشتباه اعلام کرد این سایت فیلتر است!

این روایت یک طنز تلخ از صلاحیت افرادی است که محدود کردن دیگر شهروندان در دستان آنان است، مسئولینی که می‌توانند بر روی زندگی و کسب‌و‌کار دیگران تاثیر بگذارند و با یک تصمیم اشتباه، همه تلاش‌های یک گروه را نابود کنند.

فیلترینگ در ایران

سیاست‌های کلی در حوزه فیلترینگ

به جز صلاحیت این افراد، مورد دیگر که در تصمیم‌گیری‌های کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه نقشی اساسی را بازی می‌کند، سیاست‌های کلانی است که بسیاری از آن‌ها به اشتباه تعیین شده و شاهد آن هستیم که بارها و بارها تصمیمات مختلف بر اساس این سیاست‌های کلان گرفته شده و اکثرا هم به شکست منجر شده‌اند.

یکی از سیاست‌های کلان ایران، به خودکفایی رسیدن در هر زمینه‌ای است، کلا علاقه داریم تا از اپلیکیشن‌های موبایلی تا سرویس‌های خدماتی، موتورهای جستجو، ایمیل، پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و هر چیزی که فکرش را بکنید، نسخه داخلی داشته باشیم.

برای ساخت سرویس‌های مشابه داخلی هم به سراغ افراد کارشناس و با تجربه در بخش خصوصی نمی‌رویم، به سراغ افرادی می‌رویم که صلاحیت آن‌ها در مواردی به جز دانش فنی تایید می‌شود و صرفا به دلیل داشتن نگاهی همسو با مسئولین، برای انجام کارهای بزرگ انتخاب می‌شوند.

نتیجه این سیاست، می‌شود تعدادی پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و موتور جستجو بومی که هیچکدام در جذب مخاطب موفق نبودند و کلی هزینه و بودجه بدون برنامه صرف آن‌ها شده است. برای نمونه پیام‌رسان‌های داخلی حتی از تلگرام فیلتر شده نیز شکست خوردند و هنوز هم تلگرام در کنار واتساپ به عنوان یکی از دو پیام‌رسان محبوب در ایران شناخته می‌شود.

تصمیمات غیرکاشناسی، آزمون و خطا، تاکید بر انحصار، نبود درک صحیح از مسئله و خط مشی‌های اشتباه، از جمله مواردی است که در بیشتر تصمیمات دولتی دیده می‌شود.

موافقان رویه فعلی فیلترینگ در ایران چه می‌گویند؟

اما نگاهی دیگر در زمینه فیلترینگ در ایران وجود دارد، نگاهی که به موضوع فیلترینگ دید مثبتی دارد و حتی تصمیمات اشتباه در این زمینه را بهتر از عدم توجه به این بخش می‌دانند.

در موضوع فیلترینگ همه تقصیرها متوجه تصمیم‌گیران داخلی نیست. طبیعتا سیاست‌های کلی شبکه‌های اجتماعی و قوانینی که برای میلیون‌ها کاربر مخاطب این شبکه‌ها گرفته می‌شود نیز در وضع فعلی دخیل است. گاهی نمی‌توان از فیلترینگ صرف نظر کرد، آزادی‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی، فضای سالم این شبکه‌ها را از بین برده و نتیجه‌اش می‌شود لایو یک پسر نوجوان ایرانی با یکی از دختران به اصطلاح شاخ‌ مجازی که در آن به موضوعات جنسی و زننده پرداخته شد.

فیلترینگ در ایران

ضمن اینکه در بسیار از موارد، سرویس خارجی، کاربران ایرانی را تحریم می‌کند و در این شرایط اگر نمونه داخلی آن سرویس را نداشته باشیم، با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم خواهیم کرد. بنابراین بسیاری با این نوع دیدگاه و تصمیم‌گیری‌ها موافق هستند و اعتقاد دارند اگر به شکل صحیح و با برنامه ریزی مناسب از شرکت‌های ایرانی حمایت شود، قادر به ساخت نمونه‌های بومی سرویس‌های خارجی هستیم.

موافقان فیلترینگ برای نمونه چین را مثال می‌زنند که تقریبا تمامی سرویس‌های گوگل و اکثر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی آمریکایی در آن فیلتر است و تماما از سرویس‌های بومی استفاده می‌کند.

راهکار دیگر کشورها چیست؟

همانطور که گفتیم، همه کشورهای دنیا برای خود قوانین و خط قرمزهایی دارند، اما از طرفی اکثر سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشهور دنیا در آمریکا تولید می‌شود و با قوانین مخصوص به خود مدیریت می‌شوند. در این میان کشورهای دیگر چگونه می‌توانند خط قرمزهای خود را بر روی شبکه‌های اجتماعی اعمال کنند؟

برای این کار راهکارهای متفاوتی وجود دارد که به نوع تعامل یک کشور با یک سرویس یا شبکه اجتماعی باز می‌گردد. به طور مثال روسیه با توییتر همکاری دارد و محتواهای مد نظر روسیه از شبکه اجتماعی توییتر در این کشور حذف می‌شود.

همچنین ترکیه به تازگی قانونی را ثبت کرده که همه شبکه‌های اجتماعی با بیش از یک میلیون بازدیدکننده در ترکیه، باید یک نماینده در این کشور داشته باشند و دستورات دادگاه ترکیه مبنی بر حذف محتواهای زننده را طی 48 ساعت اجرایی کنند. اینستاگرام نیز این موضوع را قبول کرده و همکاری خوبی میان فیسبوک و دولت ترکیه برقرار است.

چرا چنین همکاری توسط ایران با سرویس‌های مطرح خارجی صورت نمی‌گیرد؟

به چند دلیل مشخص و واضح، ابتدا باید اقرار کرد که ایران در دنیا کشور محبوبی نیست و شرکت‌های خارجی خیلی تمایل به همکاری با ما ندارند، ضمن این که ما از نظر دیپلماسی قدرت و نفوذ بالایی نداریم و دراین زمینه تقریبا همیشه متضرر هستیم.

در واقع قوانین و شرایط ایران برای همکاری با سرویس‌های خارجی دشوار است. هم خط قرمزهای ایران متعدد است و هم ضریب نفوذ مسائل سیاسی در فیلترینگ بسیار بالاست و به همین دلیل شرکت‌های خارجی حاضر به همکاری با ما نیستند.

فیلترینگ در ایران

اگر یادتان باشد زمانی که تلگرام در ایران فعالیت داشت، حتی CDNهای این پیام‌رسان وارد کشور شده بود اما پس از اغتشاشات سال 96، زمانی که ایران اطلاعات کانال‌های معاند با جمهوری اسلامی را از تلگرام درخواست کرد و خواستار بسته شدن آن‌ها در این شبکه اجتماعی شد. پاول دوروف با این درخواست موافقت نکرد و پس از آن جریان، در اردیبهشت 97 تلگرام در ایران فیلتر شد.

متاسفانه در ایران به اکثر موضوعات نگاه سیاسی می‌شود و سیاست بیش از حد در موضوعات دخیل است، به همین دلیل تفاوت دیدگاه عمده بین ایران و شرکت‌های مشهور خارجی موجب می‌شود هرگز توافقی در این میان صورت نگیرد.

نظر شما چیست؟ شما با فیلترینگ در ایران موافق هستید؟ به نظر شما رویه فیلترینگ در کشور صحیح است یا باید تغییر کند؟ شما چه نوع سیاستی را در زمینه فیلترینگ می‌پسندید؟

نوشته ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟!

در این مطلب با نقدی بر فرایند فیلترینگ محتوا در کشور، قصد داریم از کاربران بپرسیم که آیا با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقند؟!

فیلترینگ از جمله واژه‌هایی است که زندگی هر ایرانی با آن عجین شده است. این روزها، اینترنت به بخش گسترده‌ای از زندگی مردم در سراسر دنیا تبدیل شده و همه ابعاد زندگی انسان‌ها با اینترنت گره خورده است.

به اینترنت می‌گویند فضای مجازی، واقعا هم همین است، اینترنت مانند یک فضا یا یک جامعه مجازی است که در آن آدم‌ها کار می‌کنند، می‌خندند، گریه می‌کنند، احساسی می‌شوند، آموزش می‌بینند، خدمات روزانه خود را در آن دریافت می‌کنند، کلاهبرداری می‌کنند، راست می‌گویند، دروغ می‌گویند، با یکدیگر دیدار می‌کنند، با هم دعوا می‌کنند، عاشق می‌شوند و شاید به زودی در اینترنت بچه‌دار هم شدند!

اما این جامعه مجازی قوانین خاص خود را دارد، به طور کلی، قوانین پایه‌ای اینترنت را افرادی تعیین می‌کنند که آن را تولید کرده‌‌اند. اما هر مملکتی برای شهروندان خود یک دیوار نامرئی در اینترنت کشیده که آن‌ها را محدود می‌کند.

هر سرزمینی برای خود خط قرمزهایی دارد، این طبیعی است و به همین دلیل خط قرمزهای اینترنت نیز در کشورهای مختلف، متفاوت است. این خط قرمز‌ها تحت اعمال فیلترینگ تعیین و اجرایی می‌شود، به همین دلیل شاید یک سایت در یک کشور فیلتر و در کشور دیگر فیلتر نباشد.

اما ایران قضیه‌اش کمی فرق می‌کند، ایران در دسته کشورهایی قرار می‌گیرد که فیلترینگ اینترنت در آن فراگیر است، در اکثر آمارها، ایران جزو 10 کشور اول با بالاترین میزان فیلترینگ است، معمولا کشورهایی مانند کره شمالی، چین، عربستان و سوریه، جایگاه‌های برتر این فهرست‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

طبق آمار بیش از 35 درصد سایت‌های پربازدید در ایران فیلتر هستند. از نظر موضوعی، سایت‌های خبری و تحلیلی، شبکه‌های اجتماعی و فناوری، محتوای ویژه بزرگسالان، محتوای هنری و سرگرمی، بیش از دیگر سایت‌ها در کشور ما فیلتر شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد خط قرمزهای ما در ایران بیشتر معطوف به چه نوع محتوایی است و بر روی چه مطالبی حساسیت بیشتری داریم.

آیا فیلترینگ لازم است؟

فیلترینگ به معنای محدود کردن است، انسان نشان داده آنقدر موجود با شعوری نیست که بدون محدود کردن بتواند با آسایش زندگی کند، در تمامی کشورهای دنیا مجموعه قوانین فرهنگی، مدنی، اجتماعی و… وجود دارد که به زندگی انسان‌ها شکل و جهت می‌دهد و آن‌ها را محدود می‌کند.

در واقع بسیاری از انسان‌ها از ترس محاکمه، زندان و جریمه شدن، از انجام اعمال خلاف منصرف می‌شوند. قوانین، عامل بازدارنده‌ای بر بسیاری از اعمال ما هستند، اما اگر قانون بازدارنده و محدود کننده نبود، شاید همه ما دزدی می‌کردیم یا به جهت منفعت خودمان به دیگران آسیب می‌زدیم. کسی چه می‌داند اگر محدودیت‌ها نبود الان چه اوضاعی داشتیم…!

انسان‌ها همانطور که در زندگی واقعی محدودیت دارند، باید در زندگی مجازی نیز محدودیت داشته باشند، بسیاری از ناهنجاری‌های فضای مجازی از آزادی بیش از حد سرچشمه می‌گیرد. آدم‌ها در این فضا می‌توانند عکس، اسم و اطلاعات جعلی داشته باشند، این هویت جعلی به شما آزادی می‌دهد، زیرا دیگر خودتان نیستید و هر کاری کنید به نام هویت جعلی شما ثبت ‌می‌شود.

این یک آزادی است، همین آزادی باعث می‌شود با هویت جعلی خود توهین کنید، دروغ بگویید، کلاهبرداری کنید و… وقتی کسی نمی‌تواند شما را به خاطر رفتارتان محاکمه کند، این یعنی آزاد هستید، حتی می‌توانید با حساب کاربری واقعی خودتان این رفتارها را انجام دهید، مگر چه می‌شود؟ اصلا با اسم واقعی خودتان بروید و به دیگران فحش دهید، طرف مقابل چه کار می‌تواند انجام دهد؟ هیچی.

دنیای مجازی و آزادی بیش از حد

اگر در دنیای واقعی به کسی فحش دادید او یقه شما را گرفته و شما را مورد عنایت قرار می‌دهد، پس کاری که انجام می‌دهید، عواقب دارد. اما در دنیای مجازی چه؟ فحش می‌دهید و بلاک می‌کنید، هیچ عواقبی ندارد، این آزادی شماست و به همین دلیل رفتار آدم‌ها در دنیای واقعی با دنیای مجازی بسیار متفاوت است. شما در دنیای آزاد، خود واقعی‌تان را نشان می‌دهید و باید اعتراف کرد که خود واقعی انسان‌ها آنقدر جذاب نیست. پس شاید بهتر است قوانین باشند، محدودیت‌ها باشند، خط قرمزها باشند تا دنیای مجازی نیز مانند دنیای واقعی سر و سامان پیدا کند.

این مقدمه نسبتا طولانی بیان شد تا به جواب سوالی برسیم، آیا اصل فیلترینگ یا محدود کردن انسان‌ها کاری لازم و ضروری است؟ اگر شما با این مقدمه موافق باشید، پس بله، فیلترینگ تا حد مورد نیازش لازم است.

اما فیلترینگ در ایران به چه شکل است، آیا مسئولین ما را تا حد مورد نیاز فیلتر کرده‌اند؟ اصلا چه کسی مسئول فیلترینگ است؟ چه کسی دستش بر روی دکمه فیلترینگ می‌رود؟ آیا روند فیلترینگ در ایران از نظر شما قابل قبول است؟!

ساختار فیلترینگ سایت‌ها در کشور

بیایید از اول بررسی کنیم که چه کسی حکم به دستور فیلترینگ می‌دهد. بر اساس قوانین فعلی کشور، مرجع اصلی فیلترینگ، کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه است. این کمیته اعضایی از دولت، مجلس، قوه‌قضاییه و دیگر نهاد‌های حکومتی دارد. به طور کلی 6 عضو این کمیته مربوط به دولت و وزارتخانه‌هاست و نیم دیگر آن را سایر نهادهای حکومتی تشکیل می‌دهند.

اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه به صورت شفاف از افراد زیر تشکیل می‌شود:

  1. دادستان کل کشور (رئیس کارگروه)
  2. وزیر یا نماینده وزیر اطلاعات
  3. وزیر یا نماینده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
  4. وزیر یا نماینده وزیر دادگستری
  5. وزیر یا نماینده وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
  6. وزیر یا نماینده وزیر علوم تحقیقات و فناوری
  7. وزیر یا نماینده وزیر آموزش و پرورش
  8. فرمانده نیروی انتظامی
  9. یک نفر خبره در فناوری اطلاعات و ارتباطات به انتخاب کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
  10. یک نفر از نمایندگان عضو کمیسیون قضایی و حقوقی به انتخاب این کمیسیون به تایید مجلس شورای اسلامی
  11. رئیس سازمان تبلیغات اسلامی
  12. رئیس سازمان صدا و سیما

به این ترتیب در جلسات تشکیل شده در کارگروه مصادیق، افراد حاضر رای به فیلترینگ یا عدم فیلترینگ یک سایت یا سرویس می‌دهند، طبیعتا اگر اکثر اعضا به فیلترینگ یک سایت یا اپلیکیشن رای بدهند، آن درگاه، بسته خواهد شد.

به جز کارگروه تعیین مصادیق، نهاد دیگری قدرت صدور دستور فیلترینگ دارد؟

در کنار کارگروه مصادیق، چند مرجع دیگر برای فیلترینگ وجود دارد که در اغلب موارد برای موضوعات کلان وارد میدان می‌شوند. یکی از مراجعی که توان تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارد، شورای عالی امنیت ملی است، در دولت فعلی مصوبه‎‌ای مبنی بر فیلترینگ از طرف شورای عالی امنیت ملی صادر نشده است.

آیا اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه صلاحیت تصمیم‌گیری در خصوص فیلترینگ را دارند؟

تقریبا اکثر افراد حاضر در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه، از دستگاه‌های قضایی، امنیتی و فرهنگی کشور هستند، در این کارگروه جای افرادی که به حوزه فناوری شناخت بیشتری دارند و می‌توانند نظرات کارشناسانه‌تری در خصوص امنیت سرویس‌های داخلی و خارجی، قوانین شبکه‌های اجتماعی و روند فعالیت سایت‌های مختلف بدهند، بسیار خالیست.

در موارد بسیاری شاهد آن بودیم که یک سایت یا پیام‌رسان به دلیل وجود نگرانی‌های بی‌مورد یا غیرمنطقی مانند جریان پیام‌رسان سیگنال، فیلتر شده است و این درحالی است که حضور کارشناسان وارد به این مسائل در کارگروه مصادیق می‌تواند از رخ دادن چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.

یک خاطره تلخ…

حال که بحث صلاحیت شد، بگذارید به موضوعی که محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات، دو روز پیش از برگزاری جلسات کارگروه مصادیق روایت کرد، بپردازیم.

جهرمی گفت: کمیته تعیین مصادیق مجرمانه 12 عضو دارد که 6 عضو آن دولتی و 6 عضو دیگر غیردولتی هستند. این کمیته هر دو هفته یک بار تشکیل می‎شود، اما از سال 88 طبق آیین‌نامه قرار شد تا برای تصمیم‌گیری سریع‌تر در موارد اخلاقی و فساد، جلسات به صورت آنلاین برگزار شود.

وزیر ارتباطات ادامه داد: در جلسات آنلاین تنها 5 عضو از 12 عضو شرکت داشتند و این 5 عضو دادستانی کل کشور، نیروی انتظامی، سازمان تبلیغات، وزارت ارتباطات و سازمان فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. یعنی دو نماینده دولتی و 3 نماینده از بیرون دولت، البته قرار شد در این جلسات برای فیلترینگ سایت‌ها و اپلیکیشن‌های پرمخاطب تصمیم‌گیری نشود.

فیلترینگ در ایران

این موضوع به خودی خود نشان می‌دهد که فیلترینگ سایت‌ها خیلی هم برای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه با اهمیت نیست، زیرا اکثر جلسات این کارگروه به صورت آنلاین و با حضور کمتر از نیمی از اعضا برگزار می‌شود.

اما در سخنان روز گذشته آذری جهرمی، موضوعی مطرح شد که بیش از هر چیزی جای تامل دارد، وزیر ارتباطات گفت: یک بار در این جلسات به شوخی درخواست فیلتر سایت پیوندها را دادم که 4 دستگاه با فیلترینگ این سایت موافقت کردند و یک دستگاه هم با کلیک بر روی سایت پیوندها و مشاهده صفحه پیوندها، فکر کرد که این سایت از قبل فیلتر شده است، به همین دلیل در توضیحات نوشت که این سایت فیلتر است!

صلاحیتی که زیر سوال می‌رود

این مقدار سطح دانش پایین نسبت به سایت‌های فارسی زبان موجود در کشور در نوع خود بی‌سابقه است. سایت پیوندها یک تارنمای فارسی و کاملا مجاز بدون هیچ محتوای غیرقانونی است که هنگام سرچ کردن سایت‌های فیلتر شده، نمایان می‌شود. فکر کنم همه این موضوع را می‌دانیم و حداقل چندین بار در طول عمر با آن روبه‌رو شده‌ایم!

طبق گفته جهرمی، او به شوخی در جلسه آنلاین کارگروه مصادیق، آدرس سایت پیوندها را اعلام کرده و نظر دیگران را در خصوص فیلتر شدن این سایت جویا شده است. ابتدا آنکه هیچکس متوجه آدرس اینترنتی سایت پیوندها نشده، خود جای تعجب دارد، اما فرض می‌گیریم از اعضای حاضر کسی به آدرس سایت توجه نداشته و تنها بر روی آن کلیک کردند تا صفحه باز شود و ببینند که آذری جهرمی چه سایتی را برای فیلترینگ پیشنهاد داده است.

با وجود آنکه سایت پیوندها یک سایت قانونی و دولتی است، 4 عضو حاضر در جلسه رای به فیلترینگ آن دادند، به نظر می‌رسد اصلا محتوای سایت مهم نیست یا آنکه مسئولین مرتبط حوصله بررسی نداشتند و فقط رای صادر کردند. عضو دیگر این کارگروه هم که به اشتباه اعلام کرد این سایت فیلتر است!

این روایت یک طنز تلخ از صلاحیت افرادی است که محدود کردن دیگر شهروندان در دستان آنان است، مسئولینی که می‌توانند بر روی زندگی و کسب‌و‌کار دیگران تاثیر بگذارند و با یک تصمیم اشتباه، همه تلاش‌های یک گروه را نابود کنند.

فیلترینگ در ایران

سیاست‌های کلی در حوزه فیلترینگ

به جز صلاحیت این افراد، مورد دیگر که در تصمیم‌گیری‌های کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه نقشی اساسی را بازی می‌کند، سیاست‌های کلانی است که بسیاری از آن‌ها به اشتباه تعیین شده و شاهد آن هستیم که بارها و بارها تصمیمات مختلف بر اساس این سیاست‌های کلان گرفته شده و اکثرا هم به شکست منجر شده‌اند.

یکی از سیاست‌های کلان ایران، به خودکفایی رسیدن در هر زمینه‌ای است، کلا علاقه داریم تا از اپلیکیشن‌های موبایلی تا سرویس‌های خدماتی، موتورهای جستجو، ایمیل، پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و هر چیزی که فکرش را بکنید، نسخه داخلی داشته باشیم.

برای ساخت سرویس‌های مشابه داخلی هم به سراغ افراد کارشناس و با تجربه در بخش خصوصی نمی‌رویم، به سراغ افرادی می‌رویم که صلاحیت آن‌ها در مواردی به جز دانش فنی تایید می‌شود و صرفا به دلیل داشتن نگاهی همسو با مسئولین، برای انجام کارهای بزرگ انتخاب می‌شوند.

نتیجه این سیاست، می‌شود تعدادی پیام‌رسان، شبکه اجتماعی و موتور جستجو بومی که هیچکدام در جذب مخاطب موفق نبودند و کلی هزینه و بودجه بدون برنامه صرف آن‌ها شده است. برای نمونه پیام‌رسان‌های داخلی حتی از تلگرام فیلتر شده نیز شکست خوردند و هنوز هم تلگرام در کنار واتساپ به عنوان یکی از دو پیام‌رسان محبوب در ایران شناخته می‌شود.

تصمیمات غیرکاشناسی، آزمون و خطا، تاکید بر انحصار، نبود درک صحیح از مسئله و خط مشی‌های اشتباه، از جمله مواردی است که در بیشتر تصمیمات دولتی دیده می‌شود.

موافقان رویه فعلی فیلترینگ در ایران چه می‌گویند؟

اما نگاهی دیگر در زمینه فیلترینگ در ایران وجود دارد، نگاهی که به موضوع فیلترینگ دید مثبتی دارد و حتی تصمیمات اشتباه در این زمینه را بهتر از عدم توجه به این بخش می‌دانند.

در موضوع فیلترینگ همه تقصیرها متوجه تصمیم‌گیران داخلی نیست. طبیعتا سیاست‌های کلی شبکه‌های اجتماعی و قوانینی که برای میلیون‌ها کاربر مخاطب این شبکه‌ها گرفته می‌شود نیز در وضع فعلی دخیل است. گاهی نمی‌توان از فیلترینگ صرف نظر کرد، آزادی‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی، فضای سالم این شبکه‌ها را از بین برده و نتیجه‌اش می‌شود لایو یک پسر نوجوان ایرانی با یکی از دختران به اصطلاح شاخ‌ مجازی که در آن به موضوعات جنسی و زننده پرداخته شد.

فیلترینگ در ایران

ضمن اینکه در بسیار از موارد، سرویس خارجی، کاربران ایرانی را تحریم می‌کند و در این شرایط اگر نمونه داخلی آن سرویس را نداشته باشیم، با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم خواهیم کرد. بنابراین بسیاری با این نوع دیدگاه و تصمیم‌گیری‌ها موافق هستند و اعتقاد دارند اگر به شکل صحیح و با برنامه ریزی مناسب از شرکت‌های ایرانی حمایت شود، قادر به ساخت نمونه‌های بومی سرویس‌های خارجی هستیم.

موافقان فیلترینگ برای نمونه چین را مثال می‌زنند که تقریبا تمامی سرویس‌های گوگل و اکثر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی آمریکایی در آن فیلتر است و تماما از سرویس‌های بومی استفاده می‌کند.

راهکار دیگر کشورها چیست؟

همانطور که گفتیم، همه کشورهای دنیا برای خود قوانین و خط قرمزهایی دارند، اما از طرفی اکثر سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشهور دنیا در آمریکا تولید می‌شود و با قوانین مخصوص به خود مدیریت می‌شوند. در این میان کشورهای دیگر چگونه می‌توانند خط قرمزهای خود را بر روی شبکه‌های اجتماعی اعمال کنند؟

برای این کار راهکارهای متفاوتی وجود دارد که به نوع تعامل یک کشور با یک سرویس یا شبکه اجتماعی باز می‌گردد. به طور مثال روسیه با توییتر همکاری دارد و محتواهای مد نظر روسیه از شبکه اجتماعی توییتر در این کشور حذف می‌شود.

همچنین ترکیه به تازگی قانونی را ثبت کرده که همه شبکه‌های اجتماعی با بیش از یک میلیون بازدیدکننده در ترکیه، باید یک نماینده در این کشور داشته باشند و دستورات دادگاه ترکیه مبنی بر حذف محتواهای زننده را طی 48 ساعت اجرایی کنند. اینستاگرام نیز این موضوع را قبول کرده و همکاری خوبی میان فیسبوک و دولت ترکیه برقرار است.

چرا چنین همکاری توسط ایران با سرویس‌های مطرح خارجی صورت نمی‌گیرد؟

به چند دلیل مشخص و واضح، ابتدا باید اقرار کرد که ایران در دنیا کشور محبوبی نیست و شرکت‌های خارجی خیلی تمایل به همکاری با ما ندارند، ضمن این که ما از نظر دیپلماسی قدرت و نفوذ بالایی نداریم و دراین زمینه تقریبا همیشه متضرر هستیم.

در واقع قوانین و شرایط ایران برای همکاری با سرویس‌های خارجی دشوار است. هم خط قرمزهای ایران متعدد است و هم ضریب نفوذ مسائل سیاسی در فیلترینگ بسیار بالاست و به همین دلیل شرکت‌های خارجی حاضر به همکاری با ما نیستند.

فیلترینگ در ایران

اگر یادتان باشد زمانی که تلگرام در ایران فعالیت داشت، حتی CDNهای این پیام‌رسان وارد کشور شده بود اما پس از اغتشاشات سال 96، زمانی که ایران اطلاعات کانال‌های معاند با جمهوری اسلامی را از تلگرام درخواست کرد و خواستار بسته شدن آن‌ها در این شبکه اجتماعی شد. پاول دوروف با این درخواست موافقت نکرد و پس از آن جریان، در اردیبهشت 97 تلگرام در ایران فیلتر شد.

متاسفانه در ایران به اکثر موضوعات نگاه سیاسی می‌شود و سیاست بیش از حد در موضوعات دخیل است، به همین دلیل تفاوت دیدگاه عمده بین ایران و شرکت‌های مشهور خارجی موجب می‌شود هرگز توافقی در این میان صورت نگیرد.

نظر شما چیست؟ شما با فیلترینگ در ایران موافق هستید؟ به نظر شما رویه فیلترینگ در کشور صحیح است یا باید تغییر کند؟ شما چه نوع سیاستی را در زمینه فیلترینگ می‌پسندید؟

نوشته ساعت به وقت فیلترینگ: شما با رویه فیلترینگ سرویس‌های خارجی در ایران موافقید؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

مشارکت ایران و چین در توسعه زیرساخت شبکه اطلاعات، اینترنت ۵G و تولید تلفن‌همراه و لپ‌تاپ

در سال 94 و پس از اجرایی شدن قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد، شی‌جین‌پینگ رییس جمهور چین به کشور ما سفر کرد و دیداری با رهبر و رییس جمهور ایران داشت. از همان زمان با پیشنهاد تهران و موافقت پکن، همکاری دو کشور به سطح مشارکت جامع راهبردی ارتقاء پیدا کرد و هر دو کشور با تنظیم روابط راهبردی بلند مدت 25 ساله موافقت کردند.

چین در این سال‌ها از معدود کشورهایی بوده که همکاری خود با ایران را ادامه داد و از ایران نفت می‌خرید، این اتفاق باعث افزایش سطح همکاری دو کشور و اعتماد ایران به چین شد. مسئولین ارشد حکومت ایران همواره از چین به علت همراه بودن با ملت ایران در دوران سخت تحریم قدردانی کردند و به دنبال افزایش همکاری‌های استراتژی میان دو کشور بودند.

سرانجام در تیر ماه سال گذشته، دولت مجوز رسمی آغاز مذاکرات ایران و چین بر سر همکاری جامع بلند مدت بر اساس منافع متقابل را صادر کرد و در روز 7 فروردین سند همکاری دو کشور در تهران به امضای وزاری خارجه ایران و چین رسید. در این سند راهبردهای سیاسی، دفاعی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی در حوزه‌های مختلف پیش‌بینی شده، اما بخشی از همکاری ایران و چین به بخش تکنولوژی و توسعه ارتباطات اشاره دارد.

در این بخش ایران و چین برای توسعه و تقویت شبکه زیرساخت اطلاعاتی و ارتباطی، توسعه نسل پنجم ارتباطات راه دور، توسعه خدمات اساسی مانند موتور جستجوگر و پیام‌رسان‌ اجتماعی، تجهیزات از راه دور مانند GPS، سرور و ذخیره‌سازی اطلاعات، توسعه نرم‌افزارهای پایه مانند سیستم‌عامل‌ها، مرورگر، آنتی‌ویروس و نرم‌افزار تلفن همراه و همچنین تجهیزات تجاری مانند تلفن هوشمند، تبلت و لپ‌تاپ همکاری خواهند داشت.

بر اساس این سند، ایران و چین پروژه‌های مشترک و آزمایشی در زمینه‌ فناوری‌های هوشمند و هوش مصنوعی را تعریف خواهند کرد، همچنین دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپ‌های دو کشور، پروژه‌ها و تحقیقات مشترک خواهند داشت. ایران و چین به دنبال همکاری در زمینه فرکانس رادیویی و هماهنگی در فرکانس‌های ماهواره‌ای در صحنه بین‌المللی نیز هستند و این مورد نیز در سند جامع همکاری ذکر شده است.

نوشته مشارکت ایران و چین در توسعه زیرساخت شبکه اطلاعات، اینترنت 5G و تولید تلفن‌همراه و لپ‌تاپ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تصویب نرخ ترافیک اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی / اینترنت شاد دیگر رایگان نیست!

عصر روز گذشته در ادامه بررسی جزئیات لایحه بودجه سال 1400، با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی نرخ تعرفه اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی 20 درصد قیمت تعرفه پیام‌رسان‌های خارجی خواهد بود. پیشنهاد این مصوبه توسط جعفر قادری، نماینده مردم شهر شیراز مطرح شد و بر اساس آن تعرفه پیام‌رسان‌های ایرانی باید 20 درصد پیام‌رسان‌های خارجی باشد.

پس از انتشار این خبر مجتبی رضاخواه نماینده مجلس در توییتر خود نوشت: تصویب اینترنت بسیار ارزان در مجلس، مجلس امروز مصوب کرد که قیمت اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی 20 درصد پیام‌رسان‌های خارجی باشد، مجلس هفته پیش تصویب کرده بود که اینترنت گران نشود، امروز تصویب کرد که اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی به یک پینجم قیمت برسد.

اما همانند دیگر مصوبات مجلس در بررسی لایحه بودجه 1400، این قانون نیز با مخالفت تیم وزارت ارتباطات همراه شد، به اعتقاد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات این مصوبه نه تنها به ارزان شدن اینترنت کمک نمی‌کند، بلکه تعدادی از پیام‌رسان‌های فعلی مانند شاد که تعرفه اینترنت رایگان داشتند از سال آینده پولی خواهند شد.

جهرمی در همین مورد در اینستاگرام خود نوشت: بر اساس مصوبه مجلس، دولت موظف است نرخ تعرفه اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی را 20 درصد تعرفه پیام‌رسان‌های خارجی وصول کند. اما این مصوبه چه اثراتی دارد؟ اول آنکه مدت زیادی است که دولت تعرفه اینترنت شاد را رایگان کرده، اما در مصوبه جدید چون قیمت پیام‌رسان داخلی 20 درصد پیام‌رسان خارجی است، عملا دولت دیگر اجازه رایگان کردن شاد را ندارد. از سال بعد استفاده از شادی همراه با هزینه است، این مصوبه ضد عدالت اجتماعی و به ضرر مناطق محروم خواهد بود.

در همین رابطه حسین فلاح جوشانی، رئیس رگولاتوری نیز در توییتر خود نوشت: با مصوبه دولت هم‌اکنون شاد رایگان است، همچنین برخی دیگر از پیام‌رسان‌ها نیز با توافق با اپراتورها، اینترنت خود را رایگان کرده‌اند. مصوبه شما ضد رایگان بودن پیام‌رسان‌های داخلی است.

نوشته تصویب نرخ ترافیک اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی / اینترنت شاد دیگر رایگان نیست! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تصویب نرخ ترافیک اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی / اینترنت شاد دیگر رایگان نیست!

عصر روز گذشته در ادامه بررسی جزئیات لایحه بودجه سال 1400، با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی نرخ تعرفه اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی 20 درصد قیمت تعرفه پیام‌رسان‌های خارجی خواهد بود. پیشنهاد این مصوبه توسط جعفر قادری، نماینده مردم شهر شیراز مطرح شد و بر اساس آن تعرفه پیام‌رسان‌های ایرانی باید 20 درصد پیام‌رسان‌های خارجی باشد.

پس از انتشار این خبر مجتبی رضاخواه نماینده مجلس در توییتر خود نوشت: تصویب اینترنت بسیار ارزان در مجلس، مجلس امروز مصوب کرد که قیمت اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی 20 درصد پیام‌رسان‌های خارجی باشد، مجلس هفته پیش تصویب کرده بود که اینترنت گران نشود، امروز تصویب کرد که اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی به یک پینجم قیمت برسد.

اما همانند دیگر مصوبات مجلس در بررسی لایحه بودجه 1400، این قانون نیز با مخالفت تیم وزارت ارتباطات همراه شد، به اعتقاد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات این مصوبه نه تنها به ارزان شدن اینترنت کمک نمی‌کند، بلکه تعدادی از پیام‌رسان‌های فعلی مانند شاد که تعرفه اینترنت رایگان داشتند از سال آینده پولی خواهند شد.

جهرمی در همین مورد در اینستاگرام خود نوشت: بر اساس مصوبه مجلس، دولت موظف است نرخ تعرفه اینترنت برای پیام‌رسان‌های داخلی را 20 درصد تعرفه پیام‌رسان‌های خارجی وصول کند. اما این مصوبه چه اثراتی دارد؟ اول آنکه مدت زیادی است که دولت تعرفه اینترنت شاد را رایگان کرده، اما در مصوبه جدید چون قیمت پیام‌رسان داخلی 20 درصد پیام‌رسان خارجی است، عملا دولت دیگر اجازه رایگان کردن شاد را ندارد. از سال بعد استفاده از شادی همراه با هزینه است، این مصوبه ضد عدالت اجتماعی و به ضرر مناطق محروم خواهد بود.

در همین رابطه حسین فلاح جوشانی، رئیس رگولاتوری نیز در توییتر خود نوشت: با مصوبه دولت هم‌اکنون شاد رایگان است، همچنین برخی دیگر از پیام‌رسان‌ها نیز با توافق با اپراتورها، اینترنت خود را رایگان کرده‌اند. مصوبه شما ضد رایگان بودن پیام‌رسان‌های داخلی است.

نوشته تصویب نرخ ترافیک اینترنت پیام‌رسان‌های داخلی / اینترنت شاد دیگر رایگان نیست! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

مروری بر اخبار جنجالی هفته: از اتمام کار بیسفون تا بسته اینترنت ۶۰ گیگابایتی برای دانشجویان

با رسیدن به روز پایانی هفته، قصد داریم تا مروری بر اخبار مهم، جنجالی و پربازدید داخلی طی هفته گذشته داشته باشیم. در هفته گذشته اخبار مربوط به ورود دومین مرحله واکسن روسی به ایران، اتمام کار پیام‌رسان بیسفون، اختصاص بسته اینترنت 60 گیگابایتی برای دانشجویان و افزایش تعداد گیمرها در دوران قرنطینه، جزو پر بازدیدترین اخبار بودند.

در ادامه اخبار پربازدید و جنجالی هفته را مشاهده می‌کنید که با کلیک بر روی هر یک، می‌توانید متن کامل خبر را بخوانید:

شب گذشته دومین محموله واکسن کرونا روسی وارد کشور شد

کیانوش جهان‌پور، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت از ورود دومین محموله واکسن کرونا روسی به ایران خبر داد. شب گذشته دومین محموله واکسن کرونا اسپوتنیک وی زودتر از موعد مقرر وارد کشور شد، این محموله شامل 100 هزار دوز واکسن کرونا می‌شود، این درحالیست که در محموله قبلی 20 هزار دوز واکسن کرونا وارد کشور شد. واکسن‌های جدید پس از برچسب‌گذاری و کدگذاری در سامانه TTAC برای واکسیناسیون کادر درمانی در کشور توزیع خواهد شد. واکسیناسیون سراسری در ایران از 21 بهمن آغاز شده و بر اساس توافق میان ایران روسیه، در مجموع یک میلیون دوز واکسن کرونا اسپوتنیک وی وارد کشور می‌شود.


برنامه ایران برای رشد اینترنت نسل پنجم و اینترنت اشیا تا سال 1405

به گفته مهدی روحانی‌نژاد، مدیر گروه علمی تحلیلی طیف و مدیر فروم اینترنت اشیاء ایران، تا سال 1403 حداقل 10 درصد ارتباطات در سطح کشور بر روی بستر اینترنت نسل پنجم 5G خواهد بود، همچنین تا سال 1405 نیز 200 میلیون دستگاه به اینترنت اشیاء متصل می‌شوند. روحانی نژاد در رویداد هفته دیجیتال ایران و ششمین نمایشگاه اینترنت اشیاء اعلام کرد: بر اساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی، باید تا سال 1403 حداقل 10 درصد از ارتباطات و اتصالات کشور بر روی فناوری‌های جدید مانند اینترنت نسل پنجم 5G منتقل شود.


پیام‌رسان بیسفون به فعالیت خود پایان می‌دهد

پیام رسان ایرانی بیسفون پس از 8 سال فعالیت به کار خود پایان می‌دهد، این پیام‌رسان در سال 92 توسط شرکت Bistalk عرضه شد.


انتقاد صریح وزیر ارتباطات از مخابرات: اگر انحصار طلبی را کنار نگذارد، جریمه خواهد شد!

محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات روز گذشته در حاشیه بازدید از سومین رویداد هفته ایران دیجیتال و ششمین نمایشگاه اینترنت اشیاء ایران در جمع خبرنگاران حاضر شد، وی در پاسخ به سوالی در مورد کاهش تعرفه اینترنت با افزایش رشد ترافیک گفت: پیش‌تر اعلام کردم که با افزایش ترافیک، قیمت‌ها کاهش پیدا خواهد کرد، در همین جهت 25 تا 30 درصد هزینه زیرساخت اپراتورها را نیز کاهش دادیم، اما در مورد تعرفه نهایی که مصرف کننده پرداخت می‌کند، باید تا سال آینده صبر کنیم، بر اساس مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات تاثیرش را در سال آینده مشاهده خواهیم کرد.


تشدید قوانین مقابله با انتشار اطلاعات و اخبار کذب در فضای مجازی

شورای عالی فضای مجازی در مصوبه اخیر خود قوانین جدیدی را برای مبارزه با نشر اخبار دروغ، کذب و غیر واقع در فضای مجازی وضع کرده است. این مصوبه در 8 ماده وضع شده و با توجه به آن همزمان انجام اقدامات موثر در جهت مقابله با نشر اخبار کذب، برخی سازمان‌ها به فرهنگ‌سازی در این حوزه موظف شده‌اند، همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید بر اساس وظایف تعیین شده به شناسایی و سازماندهی درگاه‌ها و سکو‌های نشر اخبار بپردازد.


افزایش چشمگیر گیمرهای موبایلی در دوران قرنطینه

کرونا، خانه‌نشینی و قرنطینه تحولات عظیمی را در کشورمان به همراه داشت، از آموزش مجازی تمام دروس در تمامی پایه‌های تحصیلی تا رشد دورکاری و فریلنسری، ایجاد سامانه‌های دولتی برای غیر حضوری شدن خدمات، اکران فیلم‌های سینمایی به صورت آنلاین و البته توسعه چشمگیر صنعت بازی‌های ویدیویی به ویژه بازی‌های موبایلی، همگی به لطف قرنطینه خانگی رخ داده و موجب شده در حوزه‌های مختلف از ظرفیت‌های پنهان استفاده شود و بسیاری از برنامه‌هایی که شاید تا چند سال آینده به سراغ آن‌ها نمی‌رفتیم طی یک سال به سرانجام و بهره برداری برسد.


بسته اینترنت 60 گیگابایتی به جای سامانه آموزشی رایگان برای دانشجو|یان

از زمان شیوع ویروس کرونا، زیرساخت‌ها و تامین هزینه‌ها برای مبحث آموزش مجازی به یکی از چالش‌های اصلی وزارت ارتباطات تبدیل شد، عرضه اپلیکیشن شاد با مصرف اینترنت رایگان، اولین اقدامی بود که با همکاری وزارت ارتباطات و آموزش و پرورش شکل گرفت و بسیاری از کلاس‌های درسی در این اپلیکیشن برگزار شد، در ادامه یک بسته 100 گیگابایتی به مصرف کنندگان اینترنت خانگی تعلق گرفت تا در اسفند و ایام عید بتوانند جهت آموزش مجازی یا استفاده‌های عمومی و تفریحی از آن استفاده کنند.


وزیر امور خارجه: آماده ارائه دستاوردهای علمی و فناوری کشور در هر نقطه‌ای از جهان هستیم

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در دیدار با معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، با اشاره به قدرت علمی و فناوری کشور اعلام کرد: ما آمادگی این را داریم تا در هر نقطه از جهان، دستاوردهای علمی و فناوری کشور را ارائه کنیم. وی ادامه داد: دانشجویان ما به خوبی در دانشگاه‌های معتبر خارجی جذب می‌شوند، باید بتوانیم محیطی برای کارآفرینی و رشد آنها در درون کشور ایجاد کنیم، به این ترتیب قطعا ترجیح خواهند داد که در داخل ایران به تحصیل و فعالیت خود ادامه دهند.


کم‌کاری وزارت ارتباطات یا ورود غیر قانونی ساترا به موضوع اپراتورها در محاسبه ترافیک داخلی؟

پس از صحبت‌های روز سه‌شنبه وزیر ارتباطات مبنی بر عدم لزوم دخالت ساترا در موضوع محاسبه غیرقانونی ترافیک اپراتورها در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر، ساترا بیانیه‌ای را منتشر کرد و به صحبت‌های وزیر واکنش نشان داد. در بیانیه ساترا بیش از همه چیز به اقدامات دیرهنگام وزارت ارتباطات در موضوع تخلف اپراتورها اشاره شده و در واقع عدم انجام وظایف توسط وزارت ارتباطات، اصلی‌ترین دلیل برای ورود ساترا به این حوزه است.

 

نوشته مروری بر اخبار جنجالی هفته: از اتمام کار بیسفون تا بسته اینترنت 60 گیگابایتی برای دانشجویان اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.