نام برند یکی از عناصر برند است که به مشتری کمک می کند تا محصولات یا خدمات منحصر به فرد شما را شناسایی کند. از آنجایی که اسم برند شما تم اصلی محصولات را به یک روش اقتصادی و کارآمد تداعی می کند، انتخاب آن باید با دقت هر چه تمام تر انجام شود. نام برند شما می تواند توجه مخاطب را به خود جلب کند و در ذهن او ماندگار شود. انتخاب یک نام برای برند به تحقیقات فراوانی نیاز دارد. اسامی برندها لزوما به خودی خود تداعی کننده محصول نیستند. به عنوان نمونه، نام برند می تواند بر اساس نام منطقه جغرافیایی (ایران اِیر، راه آهن ایران، هواپیمایی هند)، حیوانات یا پرندگان (صابون داو، پوما) یا نام افراد (پوشاک دایی، فورد، بنیاد ملیندا و بیل گیتس) انتخاب شود. در برخی از موارد، از نام شرکت برای همه محصولات استفاده می شود (الجی، سامسونگ).

یک نام برند خوب چه ویژگیهایی دارد؟

یک نام خوب برای برند باید ویژگیهای زیر را داشته باشد:

1. باید منحصر به فرد و متمایز باشد (مثلا کُداک، ماستَنگ)
2. باید توسعه پذیر باشد
3. تلفظ، شناسایی و به خاطر سپردن آن باید آسان باشد
4. باید ایده ای را درباره کیفیت یا مزایای محصول در ذهن تداعی کند (مثلا سوییفت، بانک رفاه، دلپذیر)
5. استفاده آن در زبان های دیگر باید آسان باشد
6. از نظر قانونی باید قابل ثبت و حفاظت باشد
7. بهتر است طبقه بندی محصولات یا خدمات را تداعی کند (مثلا پاکسان، ایران خودرو، دامداران)
8. بهتر است ویژگیهای ملموسی در خود داشته باشد (مثلا شیرین عسل، زرماکارون)
9. نباید در زبان ها یا طبقه بندی های مختلف معنی بد یا نامناسبی داشته باشد (مثلا نُوا برند مناسبی برای خودرو نیست، چرا که در زبان اسپانیولی به معنی «راه نمی رود» است.)

فرآیند انتخاب یک نام مناسب برای برند

1. اهداف برندسازی خود را تعریف کنید. توجه داشته باشید که درک نقش برند در کل برنامه بازاریابی ضروری است و باید از بازار تخصصی برند، تعریف همراه با جزئیات کاملی را در اختیار داشته باشید.
2. تولید چند نام: در این راستا از هر منبعی می توان استفاده کرد؛ مراتب بالای سازمان، مدیریت و کارکنان، مشتریان فعلی یا بالقوه، موسسات و مشاوران حرفه ای.
3. بررسی نام ها بر اساس اهداف برندسازی، ملاحظات بازاریابی و ویژگیهایی که قبلا به آنها اشاره شد.
4. جمع آوری اطلاعات جامع درباره هر یک از نام هایی که تایید می شوند: در همین راستا، باید در رابطه با قوانین داخلی و بین المللی تحقیقات گسترده ای انجام شود.
5. اجرای تحقیق مصرف کننده: در بیشتر موارد تحقیق مصرف کننده به منظور تایید انتظارات مدیریت درباره معنی دار بودن و امکان به خاطر سپردن نام برند انجام می شود. می توان ویژگیها، قیمت و تبلیغات محصول را به مصرف کنندگان نشان داد تا اهداف نام برند و روش کاربرد آن را کاملا درک کنند. به علاوه، می توانید بسته بندی سه بعدی واقعی و همچنین تبلیغات پویانمایی شده یا بیلبوردهایی که طراحی کرده اید را در اختیار آنها قرار دهید. نظرسنجی باید از نمونه های مختلف و متنوعی از مصرف کنندگان انجام بگیرد.
6. مدیریت می تواند بر اساس مراحل بالا اسمی که بیش از همه با اهداف برندسازی و بازاریابی سازمان تطابق دارد را تایید نهایی کرده و سپس نام برند را رسما ثبت کند.

برای کارآفرینی هیچگاه زمان کافی وجود ندارد. در واقع، کارآفرینان و صاحبان کسب و کار همیشه از نظر وقت در مضیقه هستند. اما چیزی که در اینجا مهم تر است این است که چه میزان از این مشکل در تمرکز روی موارد غیرضروری ریشه دارد.

بسیاری از رهبران وقت خود را برای مسائل کم اهمیتی صرف می کنند که با هزینه کمتر و کیفیت بهتری توسط دیگران قابل انجام هستند. همانطور که وِین ریورز در وال استریت جورنال می گوید: «اگر هر هفته فقط چند ساعت بیشتر وقت خود را برای توسعه کسب و کار، برنامه ریزی بلندمدت، انتقال ایده ها و ارزشهای خود به اعضای تیم، ارزیابی سختگیرانه استعدادها و استخدام کارکنان فوق شایسته و بهبود عملکرد سازمانی صرف کنند، فورا منافع و تاثیر قابل توجهی را شاهد خواهند بود.»

ما هم موافقیم. اما چگونه می توانید این ساعتهای اضافی گم شده را برای رشد کسب و کارتان پیدا کنید؟ اجازه بدهید برای پیداکردن یک راه حل، یک روش عملی برای احیای حداقل یک هفته اضافی از سال را مورد بررسی قرار دهیم. حساب و کتاب این قضیه آسان است و تنها به چند دقیقه وقت نیاز دارد:

۵۲ هفته × حدود ۴۰ ساعت کاری در هفته، با ۲۰۸۰ ساعت کاری در سال برابر است. بیشتر سازمان ها این را به عنوان یک سال کاری استاندارد در نظر می گیرند. با احتساب ایام تعطیل و روزهای جمعه تعداد روزهای کاری تقریبا به ۲۸۰ می رسد. با احتساب مرخصی های سالانه چیزی حدود ۲۵۰ روز کاری خواهیم داشت.

اگر ۲۵۰ روز را به عنوان معیار در نظر بگیریم، چنانچه روزانه فقط دو دقیقه از وقت خود را تلف کنیم؛ دو دقیقه وقت تلف شده × ۲۵۰ روز کاری با ۵۰۰ دقیقه تلف شده در سال برابر خواهد بود.

این ۵۰۰ دقیقه تقریبا بیش از یک روز کاری است. حال اگر هر روز ۱۰ دقیقه تلف شود، در پایان سال یک هفته کامل وقت تلف کرده ایم. این یعنی اگر هر روز فقط ۱۰ دقیقه ثمربخش را به روزتان اضافه کنید، انگار یک هفته را به سال کاری خود افزوده اید. چند دقیقه اینجا و آنجا واقعا اهمیت دارد.

مطالعات نشان می دهند که کارکنان تقریبا سه ساعت از وقت خود را در روز هدر می دهند. البته تصور می کنیم که این زمان برای صاحبان کسب و کار و کارآفرینان باید کمتر باشد. ایمیل، جلسات و عوامل مزاحم بزرگترین سارقان زمان از موضوعات مهم تر هستند.

با این وجود، بی نظمی و جستجو برای وسایل و اطلاعات به یک اندازه برای کارکنان و مدیران هزینه زمانی دارد. البته نمی توانید همه عوامل اتلاف وقت را حذف کنید، اما می توانید تغییراتی را به وجود بیاورید. این را به خاطر بسپارید که فقط ۱۰ دقیقه در روز می تواند یک هفته را به سال شما اضافه و یا از آن کم کند.

ایمیل های خود را کمتر چک کنید

توصیه ما این است که بیش از ۶ بار در روز این کار را انجام ندهید. اگر بیشتر ایمیل خود را چک می کنید، احتمالا زنگ اخطاری تنظیم کرده اید که دریافت ایمیل جدید را به اطلاع شما می رساند. این اعلانات را غیرفعال کنید. سپس ایمیل خود را در آغاز روز، اواسط صبح، قبل و بعد از ناهار، اواسط بعدازظهر و پیش از پایان وقت چک کنید. همین! در ایمیل، فوریت معنایی ندارد.

گفتگوهای غیر مرتبط را کاهش دهید

وجود روابط اجتماعی در محل کار اهمیت دارد. اما یک «صبح بخیر» ساده نباید به مکالمه ای درباره اینکه فرد مقابل آخر هفته خود را چگونه گذرانده تبدیل شود. به مدت زمانی که برای گفتگو صرف می کنید توجه کنید. کم خوب است، زیاد وقت کشی است.

وقت کمتری را در رسانه های اجتماعی بگذرانید

وقت خود را صرف رسانه های اجتماعی نکنید، مگر آنکه استفاده از آنها بخشی از استراتژی رسانه های اجتماعی شرکت باشد. در یک چشم به هم زدن ۱۵ یا ۳۰ دقیقه و حتی بیش از آن را برای خواندن، لایک کردن و نظر دادن صرف می کنید. این زمانها قطره قطره جمع گردند و وانگهی دریا می شوند. خودتان را عادت بدهید که در ساعات کاری از پلتفورم های مورد علاقه تان فاصله بگیرید. این خودداری به سرعت طبیعی می شود و شما ساعتها وقت به چنگ می آورید.

مسئولیت سپردن به دیگران را بیاموزید

شما به عنوان صاحب کسب و کار، ارزشمندترین سرمایه شرکت هستید. با خودتان رفتاری متناسب با همین صفت داشته باشید. وقت خود را با کارهای جزئی روزمره، تمیزکاری، تعمیر دستگاه کپی، قهوه درست کردن و کارهایی از این قبیل هدر ندهید. زمان شما گرانبها است؛ آن را برای موضوعات بااهمیت صرف کنید. اینگونه فعالیت ها را به کارکنان خود محول کنید.

ده دقیقه در روز، در پایان سال به یک هفته تبدیل می شود. اگر روی روشهایی برای صرفه جویی چند دقیقه از زمان خود تمرکز کنید، چندین و چند ساعت و چه بسا روزها و هفته ها را به وقت مفید خود اضافه خواهید کرد. حذف عادتهای هدردهنده وقت در کنار هدایت زمان و استعدادها به سمت مسائل و فرصت های مهم تر، زمان کافی برای رشد کسب و کارتان را در اختیار شما قرار خواهد داد.

در روز پنجم اکتبر سال ۲۰۱۱، استیو جابز در جدال خود با سرطان مغلوب شد، اما میراثی بر جای گذاشت که هنوز زنده است. اپل تاثیر بزرگی بر دنیا گذاشت، و بدون افکار، ایده ها و طرز فکر او جهان شکل دیگری داشت.

جابز اثبات کرد که هر چیزی امکانپذیر است. او به شدت به پیروی از علاقه ها، داشتن رویاهای بزرگ و ایجاد تحول در دنیا اعتقاد داشت. از نظر جابز، هیچ ایده ای آنقدر بزرگ نبود که قابل تحقق نباشد.

آنچه در ادامه می آید برخی از بهترین سخنان الهام بخش این مرد بزرگ است. با ما همراه باشید.

1. درباره رهبری

«کار من این نیست که به مردم آسان بگیرم. وظیفه من بهبود بخشیدن و تقویت آنها است.»

2. درباره شروع

«شما باید به چیزی اعتماد کنید؛ به حس درونی، سرنوشت، زندگی، آخرت و یا هر چیزی، زیرا اعتقاد به اینکه در ادامه دلایل همه چیز را درک خواهید کرد، اعتماد به نفس لازم برای دنبال کردن تمایلات قلبی تان را به شما ارزانی می کند.»

3. درباره تمرکز

«مردم تصور می کنند که تمرکز، بله گفتن به چیزی است که باید روی آن تمرکز کنید. اما تمرکز اصلا به این معنی نیست، بلکه به معنی نه گفتن به صدها ایده خوب دیگر است.»

4. درباره اشتباه

«گاهی به هنگام نوآوری اشتباه می کنید. بهترین کار این است که فورا خطای خود را بپذیرید و به بهبود نوآوری های دیگر خود ادامه دهید.»

5. درباره همکاری

«در دنیای کسب و کار، هیچگاه کارهای فوق العاده توسط یک نفر انجام نمی شوند، بلکه حاصل تلاش گروهی از انسانها هستند.»

6. درباره بازگشت

«گاهی در مسیری که در آن حرکت می کنید، زندگی ناگهان پاره آجری را به سوی شما پرتاب می کند. باور خود را از دست ندهید.»

7. درباره انگیزه

«تنها راه انجام کارهای خارق العاده این است که به آنچه که انجام می دهید عشق بورزید. اگر هنوز عشق خود را پیدا نکرده اید به جستجو ادامه بدهید، کوتاه نیایید.»

8. درباره نگرش و طرز فکر

«همیشه تشنه تلاش بیشتر باشید، بگذارید مردم تصور کنند که کارتان احمقانه است.»

9. درباره علاقه

«شهامت پیروی از ندای قلب و حس درونی خود را داشته باشید. آنها از قبل و به طریقی می دانند که حقیقتا می خواهید به کجا برسید. همه چیزهای دیگر از نظر اهمیت در جایگاه دوم قرار می گیرند.»

10. درباره بهبود زندگی

«زندگی شما محدود است، با زندگی بر طبق خواسته های دیگران آن را هدر ندهید.»

11. درباره آینده

«شما نمی توانید با نگاه به آینده همه کارهایی که امروز باید انجام دهید را درک کنید؛ بلکه فقط می توانید کارهایی که در گذشته انجام داده اید و سود آنها در زندگی امروز خود را مشاهده کنید. بنابراین، باید به اینکه کارهای امروزتان در آینده برای شما قابل درک خواهند بود اعتماد داشته باشید.»

اگر زندگی به عقب بازمی گشت، به دانشگاه نمی رفتم و در عوض، سه یا چهار سال از وقتم را روی یک پروژه هدفمند و خارق العاده می گذاشتم که عملا تاثیری روی دنیا می گذاشت.

من مخالف دانشگاه نیستم. در واقع، اگر می خواهید وارد یک حرفه تخصصی، مثلا پزشکی، وکالت یا زیست شناسی شوید آن را پیشنهاد هم می کنم. اما اگر در حال مطالعه این مطلب هستید، احتمالا به دنبال هیچ یک از این حرفه ها نیستید.

به نظر من، هر کارآفرین بلندپروازی در آغاز به یک «پروژه بزرگ» نیاز دارد. ترجیحا نباید روی این پروژه به عنوان یک کار درآمدزا حساب باز کرد. درواقع بهترین حالت این است که کاری باشد که خودتان انتخاب و طراحی می کنید و بودجه اش هم به عهده خودتان است. هنگامی که خود را عمیقا غرق چیزهایی می کنید که برایتان اهمیت دارند، به تدریج دانش واقعی و تجربی کسب می کنید. این گونه ای از دانش است که از هیچ کلاس درسی به دست نمی آید و یک «ماده خام» به حساب می آید که می توانید آن را به سرمایه ای (مهارت یا محصول) تبدیل کنید که در نهایت قابل فروش خواهد بود.

من ضد دانشگاه و تحصیلات عالیه نیستم، بلکه طرفدار گزینه های بیشتر هستم. بسیاری از ما اصلا توجه نمی کنیم که به غیر از کسب مدرک و نشستن در کلاس راه های دیگری هم برای پیداکردن کار وجود دارد. حتی اگر در حال مطالعه این مطلب هستید و می خواهید به دانشگاه بروید (یا قبلا رفته اید)، باز هم باید فعالانه به دنبال بهبود زندگی خود باشید و هوشیارانه با کسب تجربه و انجام کارهای پرچالشی که به آنها علاقمند هستید خودتان را پرورش دهید.

مواردی که در ادامه می آیند چند پروژه تحول آفرین هستند که می توانید به جای رفتن به دانشگاه آنها را امتحان کنید.

به جای جای کشور سفر کنید

مسافرت یک دیدگاه و چشم انداز کاملا جدید نسبت به زندگی و فرهنگ های مختلف را به شما ارزانی می کند. به علاوه، همیشه مطلب جالبی برای ارائه در گفتگوهای خود با دیگران خواهید داشت. به جاهایی سفر کنید که بکرتر هستند، غذاهای جدیدی را امتحان کنید و با مردمی بنای دوستی بریزید که به لطف پروژه بزرگ خود با آنها ملاقات کرده اید. همه این ها به نفع شما است.

یک کسب و کار راه بیندازید

اولین چیزی که راه انداختن یک کسب و کار به شما می آموزد این است که شکست غیرقابل اجتناب است، و به محض اینکه با این حقیقت کنار بیایید، شانس موفقیت شما در کارهای بعدی افزایش پیدا می کند. این یک روش سنتی برای ساختن شخصیت شما نیز به حساب می آید. راه اندازی یک کسب و کار به شما روش مذاکره در هنگامی که طرف مقابل نسبت به شما نظر مساعدی ندارد و متقاعدکردن مردم برای کمک به شما را یاد می دهد.

به فعالیت های داوطلبانه مشغول شوید

آرمان و هدفی را پیدا کنید که واقعا برایتان اهمیت دارد و خود را وقف آن کنید. به ساختن خانه در مناطق محروم کمک کنید. برای کودکان کلاس های آموزشی فوق برنامه بگذارید. اما فعالیت های خود را سرسری نگیرید، این را مثل یک شغل در نظر بگیرید. هر چه دارید را در طبق اخلاص بگذارید. بدون هیچ دلیلی انسان خوبی باشید. این حال شما را خوب می کند و دانسته های شما نسبت به خودتان و دیگران را افزایش می دهد.

یک زبان جدید یاد بگیرید

ابدا منظور من آن اشتیاق و شور و حرارت و علاقه و عشقی که به کلاس های زبان مدرسه داشتید نیست! منظورم این است که یک زبان جدید را واقعا یاد بگیرید. این زبان می تواند حتی زبانهایی مانند ترکی، کردی و عربی و هر زبانی که در داخل کشور رایج است نیز باشد. تلاش کنید تا چنان زبان جدیدتان روان شود که بتوانید از آثار فرهنگی که معمولا محدود به گویشوران محلی است استفاده کنید. سپس سری به مکانهایی بزنید که زبان جدید شما در آن استفاده می شود و با مردم، روزگار بگذرانید.

به خلق آثار هنری مشغول شوید

نقاشی، موسیقی، مجسمه سازی …؛ چیزی را پیدا کنید که واقعا با آن ارتباط برقرار می کنید و هرروز آن را انجام دهید. چیز زیبایی را خلق کنید که بتوانید بابت آن به خود افتخار کنید.

ورزش کنید و وارد رقابت های ورزشی شوید

یک هنر رزمی یاد بگیرید. اگر می توانید وارد مسابقات نیمه حرفه ای فوتبال شوید یا شطرنج یاد بگیرید. یک فعالیت ورزشی انجام دهید و تلاش کنید که در آن بهتر و بهتر شوید. روی پیشرفت خود نظارت داشته باشید. در مسابقات شرکت کنید. این راه بسیار خوبی است که حال فیزیکی و روحی شما را بهتر می کند. من به شخصه می توانم بدنسازی و جوجیتسو (توضیح ویکیپدیا) را تایید و تضمین کنم. این دو زندگی من را تغییر داده اند.

در چیزی که برایتان جذاب است تخصص پیدا کنید

برای متخصص بودن داشتن مدرک دانشگاهی لازم نیست. به فیزیک کوانتوم علاقه دارید؟ یک سال کامل را صرف کنید تا هر چه می توانید درباره نظریه ریسمان مطلب بیاموزید و معلومات خود درباره فضازمان (باز هم ویکیپدیا) را به سقف بچسبانید. مطالعات تحقیقی خودتان را انجام دهید و آنها را در مجلات معتبر منتشر کنید. آدم های «معمولی» چنین کاری را انجام نمی دهند. استثنایی باشید. از محدودیت های ادراکی خود فراتر بروید و تلاش کنید تا مفاهیم دشواری که ترسناک به نظر می رسند را یاد بگیرید.

کتاب بنویسید

به احتمال زیاد هنگامی که ۲۰ سال بعد مطالب خود را بخوانید چیز زیادی از آنها را به یاد نخواهید آورد، به علاوه درآمد آنچنانی هم نصیب شما نمی شود، اما اینها مهم نیست. مزایای اصلی نوشتن، آرامش، تعمق و ایجاد عادت است. شما یاد می گیرید که ذهن خود را کنترل کنید و خود را عادت می دهید تا هر روز بخشی از زمان خود را به یک کار معین اختصاص دهید.

«پروژه بزرگ» تاثیر خود بر زندگی شما را نشان خواهد داد و به شما نشان می دهد که می توانید ایده ای را در سر بپرورانید و سپس تا به انتها آن را پیش ببرید. به علاوه، به شما اجازه می دهد تا در یک محیط نسبتا کم ریسک به خلاقیت بپردازید. اگر این پروژه بزرگ آنطور که باید پیش نرفت، واقعا همه چیز را از دست نخواهید داد (این هم دلیل دیگری برای اینکه بهتر است به شغل خود به عنوان یک پروژه نگاه نکنید و برعکس.) پروژه بزرگ به شما یاد می دهد که چگونه می توانید با استفاده از خلاقیت خود منابعی که برای انجام آن نیاز دارید را پیدا کنید، مخصوصا از آنجایی که احتمالا هنوز آنقدرها سرمایه ندارید. به علاوه به شما کمک می کند تا راه اصلی خود را پیدا کنید و با سایر افرادی که به دنبال پیدا کردن مسیر زندگی خود هستند و راه شان با شما مشابه است ارتباط برقرار کنید (اولین مرحله شبکه سازی).

اگر در حال مطالعه این مطلب هستید، احتمالا قبلا تحصیلات خود را تمام کرده اید یا اکنون در حال تحصیل هستید. این هیچ ایرادی ندارد. لازم نیست همین فردا درس را رها کنید یا مدرک خود را پاره کنید. اما فارغ از جایگاهی که فعلا در آن قرار دارید، باید فرآیند یافتن کاری که به آن عشق می ورزید را آغاز کنید. می خواهید با زندگی خود چه تاثیری بر دنیا بگذارید؟ چه کار هدفمندی را می توانید انجام دهید که هنگامی که این دنیا را ترک می کنید کمی بهتر از زمانی شده باشد که به آن پا گذاشتید؟

نویسنده این مطلب آقای دانیل دیپیازا است. او بنیانگذار سایتی است که در آن به جوانان روش آغاز کسب و کاری که برایشان اهمیت داشته باشد و به واسطه انجام آن بتوانند زندگی شادتری را تجربه کنند آموزش می دهد. این متن با اندکی جرح و تعدیل ترجمه شده است.

چه تفاوتی بین کارآفرین با کسی که صرفا صاحب یک کسب و کار است وجود دارد؟ آیا واقعا تفاوتی بین کارآفرینی و اداره کسب و کار وجود دارد؟

ما اغلب می شنویم و می بینیم که این دو عبارت به جای یکدیگر استفاده می شوند، و چه بسا تصور می کنیم که این دو در واقع یک معنی دارند. هنگامی که کسب و کاری را راه اندازی می کنیم و اداره آن را بر عهده می گیریم، می توانیم خودمان را مدیر کسب و کار بنامیم. گاهی از خودمان با عنوان کارآفرین نیز یاد می کنیم، چرا که باور داریم که در حوزه پرمخاطره کارآفرینی گام نهاده ایم. اما چه موقع واقعا می توانیم از عنوان صاحب یا مدیر کسب و کار استفاده کنیم و در چه شرایطی می توانیم عنوان کارآفرین را به کسی اطلاق کنیم؟ به واقع، ممکن است به نظر برسد که صاحب کسب و کار با کارآفرین تفاوتی ندارد، چرا که هر دوی این عناوین مالک یک کسب و کار هستند. با ما همراه باشید تا با درک درست این دو عبارت بتوانیم از آنها به فراخور استفاده کنیم.

یک کسب و کار می تواند بر طبق ساختار مالکیت طبقه بندی شود؛ به عنوان نمونه، مالکیت، مشارکت یا سهامی عام. بنابراین می توانیم برای یک صاحب کسب و کار از عناوین مالک، شریک یا سهامدار استفاده کنیم. به علاوه، کسب و کارها را می توان بر اساس حوزه فعالیت شان نیز طبقه بندی کرد، به عنوان مثال، بازرگانی، خدمات و تولید. از طرف دیگر، کارآفرینی نیز در قالب های متفاوتی قرار می گیرد. کارآفرینی را می توان در قالب های نوینی همچون کارآفرینی اجتماعی (social entrepreneurship)، کارآفرینی زیست محیطی (ecopreneurship)، کارآفرینی فناورانه (technopreneurship) و کارآفرینی اطلاعاتی (infopreneurship) قرار داد. بنابراین، می توان از عناوین کارآفرین اجتماعی، کارآفرین زیست محیطی، فن آفرین (technopreneur) یا کارآفرین اطلاعاتی برای اشاره به کارآفرینان مختلف استفاده کرد.

فقط طبقه بندی صاحبان کسب و کار و کارآفرینان، ایده ای از تمایز بین این دو در ذهن شما به وجود می آورد. درست متوجه شدید؛ یک کارآفرین نسبت به صاحب یک کسب و کار سنتی خلاق تر و تحول آفرین تر است. اما این اختلاف تنها یکی از تفاوت های بین یک صاحب کسب و کار با یک کارآفرین به حساب می آید. آنچه در ادامه می آید فهرستی از تفاوت های موجود بین فردی که فقط یک کسب و کار را راه اندازی و اداره می کند با یک کارآفرین است.

با توجه به آنچه که در جدول بالا مشاهده می کنیم، در می یابیم که کارآفرینی در مقایسه با اداره کسب و کار، کار آسانی محسوب نمی شود. علاوه بر این، متوجه می شویم که یک کارآفرین، صاحب کسب و کاری است که تکامل بیشتری پیدا کرده است. او فردی است که فقط به کسب و کار نمی پردازد، بلکه به ابعاد انسانی کار نیز توجه دارد. فعالیت به عنوان یک مالک کسب و کارِ صِرف خوب است. منفعت محور بودن، بازیگری در بازار، رقابت در کسب و کار، سنتی بودن، پرمشغله بودن و داشتن درآمد فعال بد نیست، چرا که همه افرادی که اکنون در هر منصبی صاحب کسب و کار هستند این مرحله را طی کرده اند. حتی کارآفرینان موفق نیز پیش از آنکه به موفقیت برسند چنین بوده اند. اما کاری که این کارآفرینان انجام داده اند این است که حرکت درست را انجام داده و به صاحبان کسب و کار بهتر و حتی بهترین صاحبان کسب و کار تبدیل شده اند. به همین دلیل، آنها دیگر فقط مالک یک کسب و کار نیستند، بلکه به حق شایسته عنوان کارآفرین نیز هستند.

شما چطور؟ با توجه به توضیحات بالا آیا شما یک کارآفرین محسوب می شوید یا تنها صاحب یک کسب و کار هستید؟ آیا فقط مشغول به انجام کسب و کار خود هستید یا کسب و کار خود را به مرحله بعد، که کارآفرینی است برده اید؟