چندی پیش مطلبی منتشر کردیم که در آن به تعریف کلود پرداخته و تاریخچه ای مختصر از محیط های محاسبات ابری ارائه دادیم. حال که کمی با این محیط های محاسباتی آشنا شدید قصد داریم تا به یکی از ترندترین مباحث دنیای فناوری اطلاعات یعنی مهاجرت ابری یا مهاجرت به ابر بپردازیم، با تکرا همراه باشید.
.
تعریف مهاجرت ابری
مهاجرت ابری یا مهاجرت به ابر فرایند استقرار دارایی های دیجیتال، خدمات، منابع فناوری اطلاعات یا برنامه های کاربردی سازمان، به طور جزئی یا کلی، به ابر است. فرایند مهاجرت به ابر ممکن است باعث حفظ برخی از زیرساخت های فناوری اطلاعات در محل شود. چنین سناریویی بدین گونه است که احتمالاً سیستم موجود با یک راه حل ابری جزئی که می‌تواند توسط یک شرکت ثالث، میزبانی و از طریق اینترنت با پرداخت هزینه ای مشخص بهره برداری شود، ترکیب شده است. اجزای ابری این سیستم ترکیبی می توانند بین چندین ارائه کننده خدمات ابری مختلف انتقال یابند که از این رو باعث می‌شود کسب و کارها بتوانند مقرون به صرفه ترین راه حل را انتخاب کنند. فرایند مهاجرت به ابر می تواند کسب وکارها را در معرض خطر افشای اطلاعات حساس و بحرانی شان قرار دهد، بنابراین مهاجرت به ابر نیازمند تحلیل، برنامه‌ریزی و اجرای دقیق است تا از سازگاریِ راه حل ابری با نیازمندی های سازمانی، اطمینان حاصل شده و در دسترس بودن و یکپارچگی سیستم های فناوری اطلاعات سازمان حفظ شود.
اگر بخواهیم مهاجرت به ابر را به زبان ساده تر توضیح دهیم، به فرایند انتقال برنامه های کاربردی و سامانه های موروثی شرکت ها، سازمان ها، SME ها و …، از محیط های سنتی (on-premise) به محیط های ابری، مهاجرت به ابر، مهاجرت ابری یا Cloud Migration می گویند.
.
چالش‌های مهاجرت ابری
فرایند مهاجرت به ابر چندان هم کار آسانی نیست؛ به زبان دیگر، مهاجرت ابری کار بسیار سختی نیز هست! پیاده سازی مهاجرت به ابر می تواند چالش هایی نیز به همراه داشته باشد و برخی از نگرانی های امنیتی را افزایش دهد، اما به دلیل مزایای بیشماری که محیط های ابری در اختیار کاربران قرار می دهند، این مهاجرت، امری اجتناب ناپذیر است. چالش های اصلی در بحث مهاجرت به ابر زمانی بیشتر خود را نشان می دهند که صحبت از مهاجرت سامانه های موروثی (Legacy Systems) به ابر باشد.
البته لازم به ذکر است که همه برنامه های کاربردی برای مهاجرت به ابر مناسب نیستند. در هنگام ارزیابی مناسب بودن یک برنامه کاربردی برای مهاجرت به ابر باید به دو عامل تجاری و فنی توجه داشت. به طور کلی، چالش های رایج مهاجرت ابری به سه دسته عوامل تجاری، عوامل فنی و سهولت پیاده سازی تقسیم می‌شوند که در شکل زیر قابل ملاحظه است. در ادامه این چالش‌ها را به تفصیل بیان خواهیم کرد.
.
عوامل تجاری
کلیدی ترین عوامل تجاری که در هنگام مهاجرت به ابر باید آن ها را در نظر گرفت در ادامه بیان شده اند:
سرمایه گذاری های فعلی در بخش فناوری اطلاعات: هنگا‌می‌که صحبت از مهاجرت به ابر می شود، سازمان های کوچک و متوسط (SME) نسبت به سازمان های بزرگ از مزایای بیشتری برخوردارند. با توجه محدودیت قابل ملاحظه شرکت های کوچک و متوسط در بخش فناوری اطلاعات، آن ها قادرند که مستقیماً به ابر مهاجرت کنند اما اکثر شرکت ها و سازمان های بزرگ، سرمایه گذاری های قابل توجهی در زیرساخت فناوری اطلاعات خود داشته اند. سرمایه گذاری های سنگین و پیچیدگی سخت افزارهای مورد استفاده آن ها، شبکه، پشتیبانی، مدیریت، سفارشی سازی و یکپارچه سازی، همه و همه این موارد می تواند کار را برای سازمان های بزرگ سخت کند تا از محیط فناوری اطلاعات موجود دست کشیده و به محیط ابری مهاجرت کنند.
هزینه ها: مدل هزینه فعلی برای بخش فناوری اطلاعات، ترکیب هزینه های سرمایه ای و هزینه های عملیاتی است. سازمان ها به طور کلی هزینه های خود را بالا در نظر گرفته و بودجه بندی می کنند که همین امر باعث افزایش هزینه های سرمایه ای می‌شود، البته همین هزینه هایی که بالا در نظر گرفته می شوند نیز بودجه بندی شده و قابل پیش بینی است. اما حرکت به سمت مدل هزینه ای عملیاتی از طریق مهاجرت به ابر به این معنی است که سازمان بسته به استفاده ای که از منابع دارد، برای آن ها متقبلِ هزینه می شود. این مدل، هزینه های عملیاتی غیر قابل پیش بینی، خصوصاً برای برنامه های کاربردی با تقاضای متغیر مثل وب سایت هایی که در معرض عموم قرار دارند را نشان می دهد. بنابراین، این امر برای سازمان ها بسیار مهم است که بتوانند مقدار استفاده از برنامه های کاربردی و هزینه های عملیاتی را قبل از مهاجرت به ابر تخمین بزنند. علاوه بر این، هزینه های مهاجرت نیز باید از قبل درک شده و در تصمیم گیری برای مهاجرت به ابر تاثیر گذار باشد. اگر این موارد رعایت نشود می‌تواند یکی از اهداف اصلی مهاجرت به ابر یعنی صرفه جویی در هزینه ها را نفی کند.
امنیت داده: هنگام تصمیم گیری برای مهاجرت به ابر، امنیت داده یکی از اصلی ترین نگرانی ها به شمار می آید. برنامه های کاربردی که داده و اطلاعات به شدت حساس و امنیتی دارند بهتر است که در پشت دیوار آتش سازمان به کار گرفته شوند اما داده هایی که تحمل پذیریِ امنیتی آن ها بالاتر است می‌توانند به ابر مهاجرت داده شوند. مکانیزم های فنی برای امنیت داده در ابر هنوز در حال تحول می‌باشند و امنیت داده هنوز هم یکی از اصلی ترین موانع اتخاذ ابر است.
آیین نامه ها و مقررات: مسائل جغرافیای سیاسی، به خصوص برای دولت ها و موسسات مالی قبل از تصمیم برای مهاجرت به ابر، باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرند. به طور مثال در ایران، هند، روسیه و اکثر کشورهای دنیا، مراکز داده ابری باید در داخل کشور قرار داشته باشند. همچنین مهم است که آیین نامه های محلی مربوط به هر سازمان نیز قبل از تصمیم گیری برای مهاجرت به ابر باید در نظر گرفته شود.
تامین منابع: یکی از کلیدی ترین مزایای ابر تامین سریع منابع است. برنامه های کاربردی که بسته به تقاضا، نیاز به دسترس‌پذیری و افزایش مقیاس دارند، گزینه های مناسبی برای ابر دارند. اکثر سازمان ها نیازمندی های تجاری داشته که توسط تامین سریع داده های فناوری اطلاعات، نیاز به پشتیبانی دارند، به طور مثال می توان به سازمانی اشاره کرد که یک دوره محدود کمپین بازاریابی آنلاین اجرا می‌کند. برخی از برنامه های کاربردی مختلف، ماهیت فصلی دارند؛ این گونه برنامه های کاربردی نیاز است که تنها در طول دوران خاصی مورد پردازش واقع شوند، به عنوان مثال می توان برنامه های کاربردی منابع انسانی و یا حقوق و دستمزد را نام برد. این نوع از برنامه های کاربردی می توانند از توانایی ابر برای تامین سریع منابع استفاده کنند.
.
عوامل فنی
برخی از کلیدی ترین عوامل فنی که در حین مهاجرت به ابر باید در نظر گرفته شوند نیز در ادامه مطرح شده اند:
زیرساخت فعلی: معماری فناوری اطلاعات سنتیِ فعلی سازمان ها به گونه ای بهینه شده تا بتواند تقاضای فعلی این بخش را فراهم نماید و مهاجرت به ابر مستلزم این است که تغییری در معماری فناوری اطلاعات ایجاد شود. با مهاجرت برنامه کاربردی به ابر، طریقه دستیابی کاربران نهایی به فناوری اطلاعات می‌تواند دستخوش تغییرات ریشه ای و اساسی گردد.
معماری امنیتی: کنترل ها و امنیت برنامه های کاربردی برای مطابقت با اکوسیستم ابری، نیاز به تغییر دارند و برای امنیت داده به انواع جدیدی از مکانیزم ها نیاز خواهد بود. نیاز است تا مکانیزم های مدیریت هویت و دسترسی با مدل های استقرار ابر وفق داده شوند. علاوه بر این، مکانیزم های رمزگذاری داده ها و مدیریت کلیدی ابر هنوز راه زیادی برای رسیدن به بلوغ دارند.
پیچیدگی: برنامه های کاربردی ساده می توانند به راحتی به ابر مهاجرت داده شوند و مقدار تلاشی که برای انجام این کار مورد نیاز است چندان قابل توجه نخواهد بود. این برنامه های کاربردی می توانند مستقیماً به مدل خدماتیِ نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) که آن را ارائه دهندگان خدمات ابری مختلفی فراهم می کنند، مهاجرت داده شوند، به عنوان مثال برنامه های کاربردی پست الکترونیک می توانند مستقیماً به ارائه دهندگان خدمات ابری مختلف مثل آفیس۳۶۵، گوگل اپس یا لوتوس لایو مهاجرت کنند. به طور مشابه، مهاجرت یک وب سرور ساده به مدل خدماتی زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS) نیازمند تلاش قابل توجهی نخواهد بود. اما مهاجرت برنامه های کاربردی پیچیده نیازمند برنامه ریزی دقیق و تست قبل از پیاده سازی است. برنامه های کاربردی قدیمی (سامانه های موروثی) و برنامه های کاربردی سازمانی موجود به احتمال بسیار زیاد نیازمند تغییراتی در کدهایشان هستند تا بتوانند به خوبی بر روی ابر نیز عمل نمایند.
شبکه و پشتیبانی: با مهاجرت برنامه های کاربردی به ابر، یک ریسک واقعی وجود دارد و آن تبدیل شدنِ شبکه به یک نقطه شکست است. علاوه بر این، به دلیل اتصالات بسیار زیاد به ابر خارجی، نیاز است تا پهنای باند شبکه نیز ارتقا یابد. از این رو احتمالا سازمان ها باید برای اتصال به شبکه بهتر و قابل اطمینان به ابر برنامه ریزی کنند. این بدان معنی است که سازمان ها هزینه های بیشتری برای اتصالات شبکه ای سنتی خود و افزایش ظرفیت آن متحمل می شوند. علاوه بر این، سطح بالاتری از پشتیبانی برای ارائه دهندگان خدمات مخابراتی نیاز است تا مطمئن باشند که زمان از کار افتادگی احتمالی به حداقل خود خواهد رسید.
مهارت های فناوری اطلاعات: اگرچه ابر بر پایه فناوری های موجود است اما نیاز است که مهارت های تیم فناوری به‌روز شود، به خصوص در زمینه های معماری، پیاده سازی، توسعه و اجرا. برای سازمان هایی که هنوز با فناوری های جدیدتر مثل مجازی سازی، وب ۲.۰ و غیره آشنایی ندارند، باید نمودار یادگیری شان سریع تر باشد. علاوه بر این، تیم های فناوری اطلاعات احتمالاً مهاجرت به ابر را از دست دادن کنترل بر روی کار برداشت می کنند. بنابراین نیاز است که قبل از تصمیم گیری برای مهاجرت به ابر، به این گونه چالش های فرهنگی رسیدگی شود.
موافقت نامه های سطح خدمات (SLA): یکی دیگر از جنبه هایی که باید قبل از مهاجرت به ابر در نظر گرفته شود این است که آیا ارائه دهندگان خدمات ابری قادر خواهند بود تا موافقت نامه های سطح خدمات را برای نیازهای کسب و کار فراهم کنند یا خیر. این امر با توجه به کنترل محدود سازمان ها بر روی برنامه های کاربردی که روی ابر قرار دارند، بسیار ضروری است. موافقت نامه های سطح خدمات باید پاسخگوی نگرانی های در دسترس بودن، محرمانه بودن و یکپارچگی برنامه کاربردی باشند. علاوه بر این، مسئولیت های ارائه دهنده خدمات ابری و همچنین جریمه های احتمالی برای هنگا‌می که سطح خدمات با آنچه که به توافق طرفین رسیده مطابقت نداشته باشد، باید به وضوح مشخص گردد.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
تهیه و گردآوری: تکرا
عصر تکنولوژی، تکرا
نوشته مهاجرت ابری یا مهاجرت به ابر چیست و چالش های پیش روی آن کدامند؟ اولین بار در عصر تکنولوژی - تکرا پدیدار شد.
