آیا اینتل صنعت خانه‌های هوشمند را متحول خواهد کرد؟
ایده‌ی Smarthome یا ”خانه‌ی هوشمند“ در دهه ۷۰ میلادی مطرح شد و اوایل با عنوان اتوماسیون منزل از آن یاد می‌شد. آن سال‌ها از پروتکل X-10 برای ارتباط از راه دور میان ابزارهای منزل استفاده می‌شد.
گویا آی تی – در طی این سال‌ها ایده‌ی خانه‌ی هوشمند گاهی اوقات در مرکز توجه بوده و با ارائه طرح‌های پیشنهادی و ساخت سیستم‌های مختلف همواره امید بوده که استفاده از آن فراگیر شود اما هرگز شاهد عملی شدن این آرزو نبوده‌ایم. شرکت‌هایی مثل فیلیپس، آی‌بی‌ام، سونی، مایکروسافت و جنرال الکتریک وارد این گوی شده و از آن خارج شده‌اند اما ظاهرا قرار نیست این ایده از مرحله تکنیکی، فراتر رود. در حال حاضر در بسیاری از خانه‌ها از تجهیزات هوشمندسازی مختلفی استفاده می‌شود. برای مثال از محصولات شرکت Insteon برای کنترل چراغ‌ها، انواع یخچال‌های هوشمند، جاروبرقی‌ها هوشمند Wi-Fi، هاب‌های Smart Thins، محصولات شرکت ADT برای قفل‌ها و هشدارها، محصولات NEST برای سیستم متصل به وب اعلان آتش؛ تجهیزات شرکت Blossom برای کنترل آبپاش‌های داخل ساختمان؛ محصولات خانواده‌ی Echo آمازون برای کنترل صوتی تجهیزات و … ظاهرا از میان همه‌ی این محصولات، Insteon و Echo عملکرد پایدار و قابل قبول‌تری دارند. Insteon یکپارچگی خوبی با محصولاتش دارد (اگر چه گاهی اوقات اتصال به کلیدهای برق خارج ساختمان با مشکل مواجه می‌شود)؛ سیستم صوتی Echo هم علی‌رغم نقص‌های کوچکی که دارد اما در زمینه‌ی اتصال به سایر تجهیزات، عملکرد بسیار خوبی دارد.
همواره هدف اصلی در سیستم‌های مختلف ”خانه‌ی هوشمند“ ساخت تجهیزاتی است که بتوانند کار تعریف شده را بدون نقص انجام دهند. حال «گرگوری بریانت» که عهده‌دار ریاست گروه مشتریان تجاری اینتل است وارد میدان شده و با ارائه‌ی سیستم Connected Home ادعای حل تمام مشکلات خانه‌های هوشمند را مطرح می‌کند.
چرا هوشمندی خانه‌ها تنها یک ادعاست؟
مشکل اصلی در سیستم‌های هوشمندسازی خانه‌ها قابلیت همکاری تجهیزات مختلف و هوشمندی پایدار متصل آنها با یکدیگر است. اکثر محصولات به اصطلاح هوشمند موجود در بازار، در اصل هوشمند نبوده و باید به یک هاب یا یک ابزار کنترل‌کننده متصل شوند. متاسفانه ابزارهای کنترل‌کننده متعددی عرضه شده و به همین خاطر شما با یک سری حسگرها و ابزارها که دقیقا نمی‌دانند در تعامل با یکدیگر باید چه کاری انجام دهند، مواجه هستید. برای مثال، در ایده‌آل‌ترین حالت، اگر هشدار آتش‌سوزی پخش شود، چراغ‌های خانه روشن خواهند شد و زبانه‌های درها باز شده تا بتوان به سرعت از ساختمان خارج شد. اما ترکیب تکنولوژی‌های مختلف باعث شده که مثلا در مواقع بروز آتش‌سوزی احتمالا سناریوی فوق اتفاق نخواهد افتاد زیرا این سیستم‌ها به یکدیگر متصل نبوده یا احتمالا از تکنولوژی‌های مثل بلوتوث استفاده می‌کنند که دامنه‌ی فاصله‌ی محدودی داشته و در زمینه‌ی نوبت‌دهی اتصال تجهیزات عملکرد فوق‌العاده ناپایداری دارد. فناوری وای-فای بهتر است اما مصرف انرژی بسیار زیادی داشته و اگر به هر دلیلی برق قطع شود، هاب‌ها و روترها غیرفعال شده و ارزش سیستم هشداردهی به طور کلی به زیر سوال خواهد رفت.
پروژه‌ی سنترینو و بلوتوث
در اوایل دهه‌ی ۸۰ میلادی این مشکل را با وای-فای داشتیم و این فناوری به هیچ عنوان عملکرد قابل قبولی نداشت. در حقیقت در آن برهه‌ی زمانی وای-فای بیشتر شبیه یک شوخی بی‌مزه بود تا راهکاری مشکل‌گشا. اینتل از آن اوضاع کلافه شد و پروژه‌ی سنترینو (ساخت آداپتورهای بی‌سیم وای-فای و وای‌مکس) را کلید زد؛ تلاش اینتل ثابت کرد که وای-فای اگر به درستی پیاده‌سازی و اجرا شود، عملکرد خوبی خواهد داشت. نهایتا صنعت فناوری اطلاعات از قابلیت همکاری و تعامل تجهیزات مختلف با یکدیگر از طریق وای-فای استقبال کرد و امروزه تصور دنیایی بدون آن غیرممکن به نظر می‌رسد. اینتل این کار را در مورد بلوتوث هم انجام داد و زمانی که کارگروه اصلی توسعه‌ی بلوتوث قادر به ارتقا فناوری نبود، اینتل تهدید به کناره‌گیری یا ادامه‌ی کار به تنهایی کرد. کارگروه توسعه‌ی بلوتوث در برابر اینتل کوتاه آمد و اینتل هم با تلاش‌های خود، آبروی بلوتوث را خرید.
اینتل سابقه‌ی درخشانی در زمینه‌ی ساخت و ارتقا فناوری‌های گوناگون دارد. این شرکت دستاوردهای زیادی در زمینه ارتقا تلفن‌های هوشمند داشته و اکنون قرار است پا در کفش بازیگران سیستم‌های خانه‌های هوشمند کند.
اینتل خانه‌های هوشمند را واقعا ”باهوش“ خواهد کرد؟
تلاش برای ساخت و عرضه تجاری یک خانه‌ی هوشمند چندین دهه است که ادامه داشته و البته حاصل دندان‌گیری برای علاقه‌مندان هم نداشته است اما اینتل سوابق درخشانی در زمینه‌ی ساخت محصولات و فناوری‌های موفق از پروژه‌های شکست خورده دارد. احتمالا از پیشتازی این شرکت در فناوری اینترنت اشیاء (IoT) اطلاع داشته باشید؛ ضمنا اینتل یک هاب بسیار عالی طراحی کرده که در حال حاضر شرکت دل بازاریابی بسیار خوبی برای آن انجام داده است. رویکرد اینتل تمرکز روی کنترل است و این امر باعث شده فناوری این شرکت عملکردی شبیه یک مترجم جهانی بین ابزارهای گوناگون داشته باشد. از این رویکرد می‌توان در سیستم‌های خانه‌های هوشمند استفاده کرد و با توجه به این که اینتل تنها عرضه کننده‌ی بستره‌ی Connected Home خواهد بود (و نه سازنده‌ی محصولات مرتبط با آن)، احتمالا این شرکت در مقایسه با محصول مشابه سامسونگ یعنی هاب Smart Things که انتظارها را برآورده نکرده، موفقیت گسترد‌ه‌ای کسب خواهد کرد.
باید به انتظار نتیجه نشست اما این بازار نیازمند مشارکت تمام شرکت‌های علاقه‌مند است و خوشبختانه با ورود اینتل رفته‌رفته می‌توان به موفقیت ایده‌ی خانه‌های هوشمند بیش از هر زمان دیگری امیدوار بود.