موسسه بین‌المللی داده (IDC) گزارش فصلی مربوط به فروش گجت‌های پوشیدنی در بازار هندوستان طی 3 ماهه چهارم سال 2019 را منتشر کرد. این داده‌ها نشان می‌دهند که طی سال گذشته در مجموع 14.9 میلیون دستگاه پوشیدنی در بازار هندوستان فروخته شده است؛ پدیده‌ای که از رشد 168.3 درصدی فروش نسبت به سال گذشته حکایت دارد.

این گزارش نشان می‌دهد که گجت‌های پوشیدنی شامل دستبندهای هوشمند و اسمارت‌واچ‌های فاقد قابلیت پشتیبانی از اپلیکیشن‌های متفرقه با سهم 96.2 درصدی بر بازار گجت‌های پوشیدنی سیطره پیدا کردند و فروش سالیانه آن‌ها طی سال 2019 حدودا 177 درصد افزایش یافت. طی 3 ماهه چهارم سال 2019 بیش از 5.3 میلیون دستگاه دستبند هوشمند به فروش رفت؛ رقمی که در مقایسه با سال گذشته رشد 52.6 درصدی را نشان می‌دهد.

دستگاه‌های پوشیدنی شیائومی با کسب سهم 48 درصدی از بازار و ثبت رشد سالیانه 54.7 درصدی در سال 2019 باعث شدند تا این کمپانی به بزرگ‌ترین فروشنده دستبندهای تناسب اندام در هندوستان تبدیل شود. کمپانی Titan با کسب سهم 14.5 درصدی از بازار و افزایش 24.1 درصدی فروش خود طی سال گذشته موفق به کسب عنوان دومین فروشنده بزرگ بازار هندوستان شد. به گفته موسسه IDC پنج تولیدکننده برتر دستبندهای هوشمند در سال 2019 موفق به کسب سهم 86.6 درصدی از بازار شدند.

اسمارت‌واچ‌ها نیز کماکان به روند رشد خیره‌کننده خود ادامه دادند و در سال 2019 مجموعا 933 هزار واحد ساعت هوشمند در سراسر جهان به فروش رفت. بر اساس رتبه‌بندی موسسه IDC، شرکت Fossil با سهم 30.3 درصدی از بازار اسمارت‌واچ به بزرگ‌ترین تولیدکننده این گجت‌ها تبدیل شد و اپل با کسب سهم 26.6 درصدی از بازار در جایگاه دوم ایستاد. به‌طور کلی شرکت Huami عنوان دومین فروشنده بزرگ ساعت را از آن خود کرد.

علیرغم فروش بالای گجت‌های پوشیدنی، رشد کلی بازار مدیون گروه پوشاک بود. بر اساس برآورد موسسه IDC در سال 2019 فروش بخش پوشاک با رشد نجومی 443.6 درصدی مواجه شد. شرکت هندی BoAT Lifestyle با سهم 27.3 درصدی از بازار این حوزه طی سال 2019 به برند پیشتاز صنعت پوشاک تبدیل شد. شرکت اپل نیز با تصاحب سهم 43.1 درصدی از بازار ایربادهای بی‌سیم، عنوان بزرگ‌ترین فروشنده این گجت‌ها را به خود اختصاص داد.

نوشته شیائومی عنوان بزرگ‌ترین فروشنده گجت‌های پوشیدنی را به خود اختصاص داد اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

ساعت هوشمند و دست‌بندهای سلامتی و یا هر ابزار دیگری که سلامتی شما را پیگیری می‌کند می‌تواند رمز عبور بانکی شما را در اختیار هکرها قرار دهد. در تحقیقات جدید دانشمندان در دانشگاه بینگام‌تون و انستیتو فناوری استیونز در آمریکا توانستند از سنسورهای موجود در ابزارهای پوشیدنی اطلاعاتی را جمع‌آوری کنند و الگوربتمی را استفاده کردند که رمز عبور وارد شده توسط کاربران را بیابد.

اطلاعات سنسورهای شتاب سنج، ژیروسکوپ و مغناطیس گجت می‌توانند برای ردیابی حرکت مچ دست شما در هنگام زدن هر یک از کلیدها برای وارد کردن رمز کارت بانکی، حساب شبکه‌های اجتماعی و یا گوشی شما، استفاده شوند. راه‌های زیادی برای سو استفاده از ابزارهای پوشیدنی شما و به خطر افتادن اطلاعات شخصی وجود دارد. محققین برای بار اول توانستند ۸۰ درصد به موفقیت برسند و پس از سه بار تلاش ۹۰ درصد موفق شدند.

یان وانگ، استادیار رشته علوم کامپیوتر در دانشگاه بینگام‌تون می‌گوید:

تهدید جدی است، اگرچه مسیر و روش پیچیده است. دو سناریو برای حمله موجود است: حمله داخلی و Sniffing.

در حمله داخلی یک بد افزار در گجت پوشیدنی نصب می‌شود و اطلاعات را برای هکر می‌فرستد تا پین یا رمز عبور را بدست آورد. در سوی دیگر روش Sniffing قرار دارد که در آن از یک سنسور وایرلس نصب شده در محل استفاده می‌شود که اطلاعات را از طریق بلوتوث بین ابزار روی مچ شما و یک گوشی هوشمند منتقل می‌کند.

در حال حاضر محققین مشغول روی این پروژه، تنها راه پیشنهادی برای مقابله با این مشکل را رمز نگاری بهتر ابزارهای پوشیدنی می‌دانند. البته شاید بد نباشد هنگام وارد کردن کدها و رمزهای خود از دست دیگری که این ابزارها دور آن بسته نشده استفاده نمایید تا احتمال این حملات کاهش یابد.

نوشته ابزارهای پوشیدنی می‌توانند رمز بانکی شما را افشا کنند! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

آیا گجت‌ها ما را سالم‌تر نگه می‌دارند؟ تقریبا از دهه ۵۰ میلادی که کمربندهای لرزنده به بازار آمده‌اند، گجت‌های الکتریکی وعده داده‌اند که معجزه سلامتی باشند. اما در اکثر مواقع، کارکرد آنها، مانند این بوده است که به روغن مار باتری متصل کنیم!

البته برخی از گجت‌ها در سلامتی ما مفید بوده‌اند. تفاوت این است که این گجت‌ها همه کار را انجام نمی‌دهند. آنها قول می‌دهند که برخی از اعمال را کنترل کنند، تا ما با بتوانیم با استفاده از داده‌های بدست‌ آمده، اعمال خود مانند خواب یا رژیم غذایی را تغییر دهیم و بدین گونه زندگی سالم‌تری داشته باشیم. برخی از تحقیقات نیز فواید کنترل رفتار بر سلامتی را تایید کرده‌اند. اما آیا واقعا گجت‌های خوبی وجود دارند، که نتایجی به خوبی نتایج تحقیقات داشته باشند؟ بگذارید فقط یک دسته را در نظر بگیریم: خواب.

در چند سال گذشته، محصولاتی به بازار آمده‌اند که وعده می‌دهند به شما کمک می‌کنند که کیفیت خواب خود را اندازه بگیرید، بدانید که چه زمانی خواب شما بد می‌شود و حتی می‌توانند شما را در زمان بهینه بیدار کنند. این محصولات، حاصل دو روند هستند: روند اول، بهترشدن تحقیقات درباره خواب و روند دوم، به بازار آمدن سنسورهایی ارزان و بهتر که هر کسی قادر به خرید آنها است و استفاده از آنها برای همگان به آسانی میسر است.

اما آیا واقعا می‌توان کیفیت خواب را اندازه گرفت؟ البته اندازه‌گیری خواب کمی پیچیده است، چون ما به هرحال خواب هستیم! به همین دلیل قاطع!، باید از سنسورهایی برای اندازه‌گیری جنبه‌های مختلف خواب استفاده کرد. از نظر روش‌شناختی، دو روش برای اندازه‌گیری خواب وجود دارد که تفاوت این دو روش به ما کمک می‌کند که جواب سوال خود را پیدا کنیم.

روش سنتی اندازه‌گیری خواب، پلی‌سامنوگرافی (Polysomnography) نامیده می‌شود. در این روش، بیش از ۲۰ سیم به سر انسان متصل می‌شود. این سیم‌ها و سنسورها، هر چیزی از حرکت چشم و پا تا نفس کشیدن و ضربان قلب را اندازه‌گیری می‌کنند. این روش بیشتر در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شود و با اینکه بسیار دقیق و کامل است، اما یک عیب بزرگ دارد و آن این است که شخص باید در آزمایشگاه بخوابد، پس محیط او به طور کامل عوض شده است. بنابراین نمی‌توان دقیقا خواب عادی شخص را اندازه گرفت.

روش دوم، اکتیوگرافی (actigraphy) نامیده می‌شود. این روش برعکس روش پیش است و تنها یک متغیر یعنی حرکت بدن را با استفاده از یک سنسور یعنی شتاب‌سنج اندازه می‌گیرد. در این روش جزییات زیادی از دست می‌رود، اما خوبی این روش این است که محیط تغییر نمی‌کند. کافی است که شخص یک دستبند را ببندد و بخوابد.

مشکل از همین جا آغاز می‌شود. گجت‌های پوشیدنی مانند دستبندها از روش اکتیوگرافی استفاده می‌کنند، که ممکن است چندان دقیق نباشد. مطالعات نشان می‌دهد که این گجت‌ها، زمان خواب را کم یا زیاد اندازه می‌گیرند. بعلاوه، این گجت‌ها، نمی‌توانند مشکلات ناشی از خواب مانند قطع تنفس هنگام خواب را در نظر بگیرند. در نتیجه باعث می‌شوند که شما خواب خود را بیش از اندازه، آنالیز کنید و این ممکن است شما را آشفته‌تر سازد و بیشتر به خواب شما صدمه بزند. در حقیقت، حتی می‌توان گفت که برای افرادی که از نارسایی‌های خواب رنج می‌برند، این محصولات ممکن است نارسایی‌ها را شدیدتر کند.

به طور خلاصه می‌توان گفت که گجت‌های پوشیدنی چندان به خواب شما کمک نمی‌کنند. این محصولات ممکن است آمار و ارقام بهتری از خواب در اختیار کاربران قرار دهند، اما به بهبود خواب آنها هیچ کمکی نمی‌کنند.

نوشته آیا گجت‌های پوشیدنی واقعا به خواب بهتر کمک می‌کنند؟! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.