بعد از این که فرآیند نصب نرم‌افزار تمام شد، حالا زمان ساختن فریمورک فرا رسیده تا اپ واقعیت افزوده بتواند بر روی دستگاه‌های اندروید کار کند. این آموزش را می توانید از اینجا بخوانید

گویا آی تی: سفری که برای فراگیری نحوه‌ی توسعه‌ی نرم‌افزارها داریم می‌تواند طولانی و سخت باشد. خوشبختانه توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، با روش‌هایی بی‌شباهت به سایر جنبه‌های فنی و خلاقانه‌ی کار، معمولاً مسیرهای پیش رو را فوق العاده راحت می‌سازند تا دنبال کردنشان ساده باشد. این موضوع به احتمال زیاد متأثر از فلسفه‌ی متن باز است که در طول ۲۰ سال گذشته سلطه‌ی خود را در حوزه‌ی توسعه‌ی نرم‌افزار گسترده‌تر کرده است.

صرف نظر از استدلال‌های مختلف، هزینه‌ی ورود به این عرصه در سالیان اخیر به شکل چشم‌گیری کاهش یافته است.

 

نکته‌ی دیگری که در کنار این کاهش هزینه معرفی شده این است که دستیابی به قابلیت‌های پیشرفته‌تر آسان شده است. اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که شخص با دانشی اندک درباره‌ی کدنویسی می‌تواند کار بر روی واقعیت افزوده را شروع کند، در حالی که این سیستم مجموعه‌ی پیچیده‌ای از اجزای مختلف است که در کنار یکدیگر کار می‌کنند. در ادامه این موضوع را بهتر متوجه می‌شوید.

 

Scenes و Prefabs

 

در این مقاله می‌خواهیم دو حوزه‌ی اصلی یونیتی که برای ساختن فریمورک لازم است را به شما معرفی کنیم: Scenes و Prefabs. یونیتی از یک فایل محتوانگه‌دار به نام صحنه (Scene) استفاده می‌کند که همه‌ی جزءهایی را که در یک لحظه از آن‌ها استفاده می‌کنیم نگهداری می‌کند. یک اپلیکیشن بسته به ساختار مدنظر شما می‌تواند فقط با یک صحنه یا با هر تعداد صحنه که شما بخواهید کار کند.

 

برای درک بهتر موضوع می‌توانید صحنه‌ها را مثل مراحل مختلف یک بازی در نظر بگیرید که می‌توانید به تشکیل ساختار اپلیکیشن ما کمک کند. اما فکر نکنید یونیتی فقط یک موتور بازی‌سازی است. هرچند این پلتفرم به عنوان یک موتور بازی‌سازی طراحی شد، اما حالا که واقعیت افزوده و مجازی وارد جریان اصلی بازار شده‌اند، بهتر است یونیتی را هم به عنوان یک موتور سه‌بعدی در نظر بگیرید.

 

مرحله ۱ – ایجاد صحنه‌ی جدید

 

برای ساختن یک صحنه‌ی جدید باید جایی برای ذخیره‌سازی آن داشته باشید. پس ابتدا بگذارید یک پوشه‌ی جدید برای صحنه‌هایمان بسازیم. در پنجره‌ی Project، روی Assets کلیک راست کرده و از بخش Create گزینه‌ی Folder را انتخاب کنید. سپس اسم پوشه را Scenes بگذارید.

 

 

حالا از منوی File گزینه‌ی Save Scene as را انتخاب کنید. آنگاه به پوشه‌ی Scenes بروید. عبارت NRARCore (یا هر چیزی که آن صحنه را به یاد شما می‌آورد) را در فیلد File name وارد کنید و روی دکمه‌ی Save کلیک نمایید.

 

مرحله ۲ – آوردن ARCore Prefabs به Scene

 

Prefabs نوع داده است که به ما اجازه می‌دهد مجموعه‌ای از آبجکت‌های بازی (GameObjects) و اجزای مرتبط با آن را در آن ذخیره کنیم و در صورت نیاز بتوانیم بلافاصله آن‌ها را در موتور توسعه اجرا نماییم. همه‌ی تنظیماتی که در هنگام ساخت یک Prefab ذخیره می‌شود، همراه با خود اجزا نگهداری می‌شود. در این‌جا می‌خواهیم دو Prefab-ای را که بخشی از فریمورک ARCore هستند به پروژه‌مان اضافه کنیم. در ادامه Prefab خودمان را می‌سازیم.

 

در پنجره‌ی Hierarchy یونیتی، هر دو گزینه‌ی Main Camera و Directional Light را انتخاب کنید. سپس روی آن‌ها کلیک راست کرده و Delete را انتخاب نمایید.

 

 

در پنجره‌ی Project، از بخش GoogleARCore وارد پوشه‌ی Prefabs شوید. ARCore Device و Environmental Light را انتخاب کرده (فلش قرمز تصویر زیر را ببینید)، سپس این جفت Prefabs را از پنجره‌ی Project بکشید و به داخل پنجره‌ی Hierarchy ببرید (فلش سبز تصویر زیر را ببینید).

 

سپس از پنجره‌ی Hierarchy روی دکمه‌ی Create کلیک و از بخش UI، Event System را انتخاب کنید.

 

 

مرحله ۳ – ایمپورت کردنBillboard  و  Texture

 

همان طور که قبلاً گفتیم، خودمان هم می‌توانیم Prefab بسازیم. برای انجام این کار می‌خواهیم از داده‌هایی که در درس‌های قبلی دانلود کرده بودیم استفاده کنیم. به محلی که قبلاً بیلبورد را دانلود کردیم بروید. برای دسترسی راحت‌تر آن را اکسترکت کنید.

 

 

فایل Next Reality texture را که از درس قبلی دانلود کرده بودید در همین پوشه کپی نمایید.

 

 

پنجره‌ی Windows Explorer را روی پنجره‌ی یونیتی قرار دهید تا بتوانید پوشه‌ی Assets را در پنجره‌ی Project ببینید. سپس از درون پنجره‌ی Windows Explorer، پوشه‌ای که حاوی مدل بیلبورد و فایل Texture است را انتخاب کنید. حالا آن را بکشید و در پوشه‌ی Assets یونیتی رها کنید. در آخر نام فایل را به Billboard تغییر دهید.

 

 

مرحله ۴ – تخصیص Texture به Billboard

 

آبجکت‌های سه‌بعدی ما نیازمند Texture یا فایل تصویری است. این تصاویر به نحوی در اطراف آبجکت‌های سه‌بعدی قرار می‌گیرند که می‌توانند رنگ آن آبجکت را تغییر دهند یا (همان‌طور که از نام Texture بر می‌آید) به آبجکت مذکور یک نوع طرح زمخت یا لطیف بدهند. در فرآیند ایمپورت کردن، پوشه‌ای به نام Materials ساخته می‌شود. آن را باز کنید.

 

 

وقتی باز شد، روی ad کلیک نمایید.

 

 

به پنجره‌ی Inspector نگاه کنید تا جزئیات مربوط به متریال‌ها را ببینید. سپس روی علامت دونات کوچکی که کنار Albedo قرار دارد کلیک کنید.

 

 

وقتی پنجره‌ی Select Texture باز شد، روی فایل nextreality.color-bg(2).png دو بار کلیک کنید.

 

 

بافت مذکور آن طور که انتظار داشتم بشود نشد، بنابراین باید آن را کمی تغییر بدهیم. از بخش Tiling دو مقدار X و Y را روی ۰٫۸۸ تنظیم کنید. سپس، در قسمت Offset مقدار X را به ۰٫۰۳ تغییر دهید ولی بگذارید Y صفر بماند.

 

 

مرحله ۵ – ایجاد Billboard Prefab

 

حالا بگذارید هر چه داریم را کنار هم قرار دهیم تا بیلبوردمان را بسازیم و آن را به یک Prefab تبدیل کنیم. در پنجره‌ی Project، از بخش Assets > Billboard، خود مدل Billboard  را انتخاب کنید. و همان طور که قبلاً هم گفتیم، آن را بکشید و درون پنجره‌ی Hierarchy رها کنید.

 

 

در پنجره‌ی Project، از بخش Assets یک پوشه‌ی Prefabs بسازید. آنگاه آبجکت Billboard را بکشید و در پنجره‌ی Hierarchy رها کنید.

 

 

وقتی Billboard Prefab به وجود آمد – مثل نمونه‌ای که در تصویر زیر در پوشه‌ی Prefabs می‌بینید– می‌توانید آبجکت Billboard را از پنجره‌ی Hierarchy حذف کنید.

 

 

کار تقریباً تمام شده است. در بخش بعدی، عملاً اپلیکیشن را تست می‌کنیم و می‌بینیم که برای اولین بار بر روی یک دستگاه چطور اجرا می‌شود. از آن مرحله به بعد، کار بر روی بخش تعاملی را آغاز می‌کنیم.

 

منبع

وقتی برای اولین بار اسم Nokia X را شنیدم با خودم فکر کردم که شرکت سازنده قصد رقابت با آیفون ایکس را دارد اما مگر می شود؟ این را گفتم که شما هم مثل من به اشتباه نیفتید و از گوشی جدید نوکیا انتظار رقابت با آیفون ایکس اپل را نداشته باشید.

بعد از معرفی چند گوشی جدید در MWC 2018 – از جمله نوکیا ۶ (۲۰۱۸) و نوکیا ۸ Sirocco (تصویر زیر) – HMD Global هم اکنون آماده ارائه یک گوشی دیگر است، و آن را نوکیا X نام گذاری کرده است.

برخی تبلیغات گویای این هستند که این گوشی قرار است توسط شرکتی چینی، ساخته و پرداخته بشود و در تاریخ ۲۷ آوریل رونمایی بشود. اما تبلیغات نشان گر این نیستند که این گوشی واقعا نوکیا ایکس است و حتی از ظاهر آن هم چیزی نمی توان فهمید.

شایعه این است که نوکیا X دارای انواع ۴ گیگابایتی و ۶ گیگابایت رم و پردازنده های Qualcomm Snapdragon یا MediaTek خواهد بود. همچنین گفته می شود این می تواند یک گوشی هوشمند میان رده باشد، اما این گفته هاهنوز تایید نشده است و بیش ازاین هم از نوکیا ایکس، اطلاعاتی در دست نیست.

در خبرهایی که کما بیش از این گوشی به گوش می رسد، خبری از این نیست که آیا این گوشی یک گوشی جهانی است یا قرار است مردم آمریکا فقط آن را داشته باشند یا فقط برای آسیایی ها ساخته شده است.

نکته جالب این است که از زمانی که مایکروسافت نوکیا را خریداری کرده، چندین گوشی مبتنی بر اندروید را با برند نوکیا طراحی و ساخته و روانه بازار کرده اما هیچ کدام تا کنون نتوانسته اند در رده ی رقابت های بالا قرار بگیرند و توجه عمومی را به خود جلب کنند.

شاید اینگونه باشد که نوکیا ایکس هیچ ارتباطی با سایر گوشی های نوکیا و حتی شباهتی به آن ها نداشته باشد. البته نام ایکس، شاید به معنی ماحصل دستاورد های نوکیا ( مایکروسافت ) در توسعه و ساخت گوشی های هوشمند باشد و شاید هم قرار است در صورت موفق شدن، هر ساله یک نوکیا ایکس داشته باشیم! مثلا نوکیا ایکس ۱، نوکیا ایکس ۲ و غیره.

منبع | منبع عکس:  nokiamob.net

همه طرفداران اندرویدی قطعا ژست های فشاری یا Squeeze gestures ها را که با HTC U11 معرفی شدند را به خاطر دارند. گوگل با آوردن این قابلیت ها به Pixel 2  و Pixel 2 XL این گرایش را ادامه داد. به لطف یک اپلیکیشن جدید حالا می توانید از همین قابلیت ها در گوشی Galaxy S9  و S9+ و حتی گوشی های قدیمی تر سامسونگ استفاده کنید.

گویا آی تی: هم HTC U11 و هم پیکسل ۲ سنسور های خاصی داشتند که اجازه تشخیص فشار وارده ناشی از فشاردن گوشه های تلفن همراه را می داد. خوشبختانه می توان از سنسوری دیگر در گوشی نیز برای همین هدف استفاده کرد. همانطور که برای نخستین بار از سوی XDA گزارش شد، اپلیکیشنی جدید به نام SideSqueeze از سنسور فشار سنج بارومتریک گوشی برای تشخیص ژست های فشاری استفاده می کند. برای اینکار گوشی شما باید مقاومت در برابر آب را داشته باشد تا به خوبی محکم کاری شده باشد.

سازگاری

به طور فرضی، این آموزش باید بر روی تمام گوشی هایی که حسگر فشار بارومتری و قابلیت ضد آبی دارند جواب دهد اما ما تمرکزمان بر روی Galaxy S9 خواهد بود. شایان ذکر است که توسعه دهندگان SideSqueeze تنها اپلیکیشن شان را بر روی S8 و Note 8 با اندروید نوقا تست کرده اند. ما به طور مستقل تایید می کنیم که این اپلیکیشن به خوبی بر روی هر دو نسخه اسنپ دراگون و اکسینوس Galaxy S9 و S9+ کار می کند.

SideSqueeze را نصب کنید

برای شروع کار برنامه SideSqueeze را از لینک زیر دانلود کنید. پس از نصب برنامه آن را باز کنید و اجازه های لازمه را به آن بدهید. در این مرحله نصب اولیه چندین قدم مهم وجود دارد به همین خاطر بدون خواندن به سرعت همه چیز را قبول نکنید و سریع از آن نگذرید.

دریافت SideSqueeze از پلی استور

SideSqueeze را در Accessibility Services فعال کنید

پس از صدور اجازه های دسترسی یک پاپ آپ به شما داده می شود که نشان دهنده درخواست SideSqueeze برای دسترسی به سرویس های Accessibility گوشی است. با زدن OK شما به صفحه Accessibility Services تنظیمات برده خواهید شد.

به سمت پایین اسکرول کنید تا لیبل SideSqueeze را مشاهده کنید و بر روی آن زده و مطابق شکل زیر سوییچ زیر را فعال کنید. این کار به برنامه اجازه می دهد که از سنسور فشار بارومتریک برای اجرای اپلیکیشن های خاص یا انجام کار های خاص استفاده کند. پس از فعال سازی چند بار بر روی کلید بازگشت بزنید تا به اپلیکیشن برگردید

SideSqueeze را از بخش Battery Optimization حذف کنید

در مرحله بعد برای شما یک پاپ آپ بالا می آید که می گوید می بایست اپلیکیشن را از Battery Optimization سامسونگ حذف کنید تا عملکرد درست داشته باشد. با زدن OK به تنظیمات مربوطه هدایت می شوید.

در بالای صفحه تنظیمات، گزینه “All apps” را از منو دراپه انتخاب کنید و سپس به سمت پایین اسکرول کنید و مطمئن شوید که SideSqueeze بر روی حالت خاموش قرار دارد. پس از تمام کردن این مرحله چند بار کلید بازگشت را بزنید تا به اپلیکیشن برگردید. اگر نگران مصرف باتری اپلیکیشن هستید باید بگوییم که ما با چند روز کار متوجه مصرف باتری ناچیز آن (کمتر از۰٫۵% در ساعت) شدیم.

پاپ آپ نهایی که برایتان بالا می آید به شما در مورد اعمال فشار بیش از حد هشدار می دهد. این بدیهیست اما حین وارد کردن فشار به گوشه های گوشی حواستان باشد. اگر قابلیت فشاری به خوبی کار نکرد مطابق توضیحات بعدی آستانه فشار را تنظیم کنید.

تنظیم آستانه فشار

پیش از تنظیم کردن اپلیکیشن ها و تنظیمات فشاری مخصوص خودتان می بایست فشار ایده آل برای خودتان و گوشی تان را تنظیم کنید. شایان ذکر است که هر گوشی نوع دست گرفتن مخصوص خود را حین انجام ژست های فشاری دارد.

اگر از Galaxy S9 یا Note 8 استفاده می کنید، حلقه کردن انگشتانتان دور گوشه های گوشی حین فشار دادن گوشی بهتر است اما از طرف دیگر برای S8 و S8+ فشار مربعی شکل و بدون حلقه کردن انگشتان مناسب تر است.

با رعایت این قواعد از اندازه گیر بالای صفحه اپلیکیشن برای سنجیدن آستانه فشار استفاده کنید. ما متوجه شدیم که برای گوشی های Galaxy S9 فشار بین ۱۰ تا ۱۲ ایده آل ترین است.

فعال سازی اکشن های Home Screen شخصی سازی شده به وسیلهADB ( مخصوص نسخه Pro)

یکی از پرکاربرد ترین قابلیت های SideSqueeze فعال سازی اعمال شخصی سازی شده از صفحه هوم گوشی شماست که جدا از اعمال فعال شده در دیگر اپلیکیشن ها می باشد. برای انجام ای کار شما باید در بخش Command در PC یک فرمان ADB اجرا کنید.

اگر با ADB یا Command Line آشنا نیستید این مقاله را مطالعه کنید. پس از نصب ADB tools، صفحه Command را بالا بیاورید و این متن را تایپ کنید: adb shell sh /sdcard/grant.. پس از اتمام شما باید قادر به تنظیم اعمال شخصی سازی شده در صفحه هوم و استفاده از قابلیت immersive در SideSqueeze باشید.

تنظیمات برای عملکرد بهتر

تنظیمات مفیدی در SideSqueeze وجود دارد که باعث بهبود عملکرد خواهد شد. بر روی منو در بخش چپ فوقانی بزنید و سپس بر روی “Setting” بزنید. مطمئن شوید که هر دو گزینه “Disable SideSqueeze while in a call” و “Disable SideSqueeze while in a call” انتخاب شده باشند.

علاوه بر این تنظیمات بد نیست که  “Hold a wakelock for screen-off actions (uses battery).” را نیز فعال کنید. این تنظیم آخر ممکن است مصرف باتری داشته باشد اما باعث بهبود تشخیص ژست های حرکتی در صفحه لاک اسکرین خواهد شد. البته بهتر است که بررسی کنید که آیا Wakelock در گوشی شما باتری زیادی مصرف می کند یا خیر.

اکشن های فشاری خودتان را فعال کنید

حالا این قسمت جالب کار است. به صفحه اصلی SideSqueeze رفته و اکشن های شخصی تان را برای هم “Normal Squeeze” و هم “Long Squeeze” فعال کنید. هر یک از این ها را می توان برای صحه روشن، صفحه هوم (نسخه پرو)، لاک اسکرین و صحفه خاموش تنظیم کرد.

ما متوجه شدیم که اکشن های صفحه لاک اسکرین حین فعال بودن قابلیت Always on Display نمایان نمی شوند. اکشن های زیادی برای هر یک از این دسته ها وجود دارد که می توانید با خریدن نسخه پرو تعداد بیشتری از آن ها را پیدا کنید. در آزمایش ما اکشن های Google Assistant و Recent Apps بسیار کاربری جلوه کردند.

 

استفاده از ژست های فشاری نیاز به کمی عادت دارد اما اگر اعمالی را چندین بار در طول روز انجام می دهید می تواند برایتان خیلی مفید باشد. در حالی که این قابلیت شاید برای خیلی ها چندان جالب نباشد ولی همین که توسعه دهندگان توانسته اند با استفاده از نرم افزار به آن دست پیدا کنند خود فوق العاده است.

منبع

 

 

یکی از مهم ترین ویژگی های گوشی گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس این است که دوربین در این گوشی به صورت کاملا بازنگری شده، دوباره طراحی شده است. به همین خاطر شاید لازم باشد در اولین بار استفاده از این گوشی، کمی تنظیمات دوربین را دست کاری کنید و از اطلاعاتی سر در بیاورید. 

گویا آی تی: البته در این سیستم دوربین جدید  DxOMark  نیز بهبود پیدا کرده است. برای تنظیمات دوربین وارد اپلیکیشن دوربین بشوید و از آن جا در سمت چپ و پایین روی آیکون تنظیمات که شبیه چرخ دنده است کلیک کنید. در این جا گزینه هایی برای تنظیمات دوربین وجود دارد که به شرح زیرند:

دوربین اصلی

Picture Size: همان طور که از نامش پیداست اندازه تصویر را در این بخش تنظیم می کنید. بهترین پیشنهاد تنظیم این بخش روی  ۴:۳ (۱۲ MP)  است که بتوانید با کیفیت ترین عکس ها را بگیرید.

Video Size: اندازه ویدیو نیز در این بخش نمایانگر کیفیت بالای ویدیو است. بهترین انتخاب در این بخش UHD (60 fps) است. دقت کنید که برای گزینه High efficiency video تاگل آن را خاموش نگه دارید تا بهترین سازگاری دوربین با آن چه که می خواهید در خروجی داشته باشید فراهم شود.

Timer: بهتر است که این گزینه را خاموش نگهدارید مگر اینکه بخواهید عکس های گروهی بگیرید.

HDR  Rich Tone : برای گرفتن بهترین خروجی بهتر است که این گزینه را روی حالت اتوماتیک یا AUTO قرار دهید.

Tracking AF: بهتر است که برای گرفتن عکس از منظره یا دور نما این گزینه را آف یا خاموش کنید. بهترین حالت استفاده از Tracking AF و روشن کردن آن برای وقتی است که می خواهید نمایی کلوز آپ داشته باشید و از کسی یا چیزی عکس بگیرید.

Super Slow-Mo: اگر می خواهید از یک چیز متحرک عکس بگیرید به طوری که از این پروسه بخواهید یک صحنه اساسی شکار کنید توصیه می شود که این قابلیت را روشن بگذارید چرا که شانس شکار آن صحنه را برایتان فراهم می کند.

دوربین جلو

Picture Size: این قابلیت را برای دوربین جلو نیز روی ۴:۳ تنظیم کنید تا یک عکس ۸ مگاپیکسلی با بالاترین قابلیت و کیفیت برایتان بگیرد. 

Video Size: برای اینکه ویدیو های با کیفیت و با دقت و جزییات بگیرید این گزینه را روی QHD 2560 x 1440  تنظیم کنید و تاگل عبارت High efficiency video را خاموش نگهدارید.

Timer: بهتر است که این گزینه را خاموش نگهدارید مگر اینکه بخواهید عکس های گروهی بگیرید.

HDR  Rich Tone : برای گرفتن بهترین خروجی بهتر است که این گزینه را روی حالت اتوماتیک یا AUTO قرار دهید.

Save Pictures as Previewed: اگر می خواهید چهره شما دقیقا همانطوری که هست در عکس بفتد این گزینه را خاموش کنید در غیر این صورت اگر می خواهید همان چیزی که در دوربین مشاهده می کنید ثبت کنید این قابلیت را روشن کنید.

Shooting Methods:  این گزینه به شما کمک می کند تا حالت های مختلف گرفتن عکس را تنظیم کنید. بدین صورت می توانید هر سه تاگل را روشن نگهدارید تا با تکان دادن دست، یا با لمس سنسور فشار خون پشت گوشی و حتی با ضربه زدن روی صفحه نمایش عکس بگیرید.

Face Shape Correction: برای گرفتن سلفی های طبیعی تر این گزینه را آف کنید.

تنظیمات مشترک برای هر دو دوربین

Edit Camera Modes: با کمک این قابلیت می توانید از حالت های موجود در هر کدام از دو دوربین استفاده کنید و آن هارا حذف یا اضافه کنید.

Motion Photos: اگر این گزینه را آف کنید فضای ذخیره سازی بیشتری روی گوشی خود حفظ خواهید کرد و خواهید داشت. اگر می خواهید تصاویر لایو دو ثانیه ای بگیرید این قابلیت را فعال نگهدارید.

Video Stabilization: اگر این قابلیت را روشن نگهدارید خروجی ویدیو دارای صحنه های صاف و خوبی خواهد بود.

Grid Lines: این قابلیت را برای کنترل بهتر عکس برداری روی ۳ در ۳ تنظیم کنید.

Location Tags: اگر می خواهید هنگام گرفتن عکس یا فیلم محل عکس برداری یا فیلم برداری را مشخص کنید بهتر است که این قابلیت روشن باشد در غیر اینصورت اگر می خواهید حریم خصوصی تان حفظ شود آن را آف کنید.

Review Pictures: اگر این قابلیت را روشن نگهدارید به محض گرفتن هر عکس شما را به گالری می برد تا عکس را ببینید و برای گرفتن عکس بعدی به ناچار باید به سمت دوربین اصلی بازگشت کنید که کمی آزار دهنده است.

Quick Launch: اگر بخواهید از طریق  lock screen  و با فشردن دو بار دکمه پاور دوربین را راه اندازی کنید و سریع عکس بگیرید این گزینه را روشن نگهدارید. برای این حالت نیازی به قفل گشایی گوشی نیست. 

Voice Control: اگر می خواهید از فرمان های صوتی برای گرفتن عکس استفاده کنید از این قابلیت استفاده کنید اما این ویژگی در محیط های پر سر و صدا دچار نویز می شود و ممکن است به خوبی عمل نکند.

Floating Camera Button: این ویژگی به شما کمک می کند که با افزودن یک دکمه شات دیگر، بتوانید هر جایی از اسکرین که بخواهید راحت تر عکس بگیرید. در حقیقت اگر دست شما کوچک است این قابلیت فوق العاده برای تان مفید است و عکس گرفتن را تسهیل می کند.

Press Volume Keys to: با کمک دکمه های تنظیم صد در این بخش می توانید برای زوم کردن و کوچک کردن روی عکس استفاده کنید. البته اگر می خواهید به کمک این دکمه ها شات کنید و عکس بگیرید باید تنظیمات را برای این عکس العمل تنظیم کنید.

این چند نکته آموزش هایی بود که شاید شما نیاز داشته باشید برای تنظیمات گوشی گلکسی اس ۹ خود، از آن استفاده کنید. برای تنظیم دوربین به بهترین حالت آیا توصیه ای خاص دارید که ذکر نشده است؟ در بخش نظرات تجربیات خود را بنویسید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

منبع

 

Nokia 8 Sirocco یکی از گوشی های جدیدی است که نام آن را در لیست جدیدترین گوشی های هوشمند دیده ایم. با یک بررسی ظاهری که برای این گوشی داشته ام به جدیت می توانم بگویم که این گوشی در حقیقت چیزی نیست جز یک رقیب سر سخت برای گلکسی اس ۹ پلاس سامسونگ!گویا آی تی: برای اینکه به این ادعای ما پی ببرید توصیه می کنم ویژگی های این گوشی را از این مقاله بخوانید و با ویژگی گوشی گلگسی اس ۹ پلاس مقایسه کنید.

بررسی ویژگی های ظاهری و طراحی Nokia 8 Sirocco

گوشی Nokia 8 Sirocco گوشی جدیدی از نوکیا است که با قدمت خوبی که این برند دارد، دوباره روی کار امده تا بتواند کمی از بازار را در دست بگیرد که البته اگر خیلی خوب پیش برود شاید بتواند در صدر رقابت ها ظاهر شود چرا که نوکیا سر شار از تجربه هایی است که خیلی از برند های روی کار امده بعد از آن، از ان بهره مند نیستند.

این گوشی در رده اسمارت فون های اندرویدی طبقه بندی شده که به محض ورود به بازار و خرید آن از اندروید ۸ پشتیبانی می کند. ابعاد در نظر گرفته شده برای این گوشی به میزان ۱۴۰٫۹۳ در ۷۲٫۹۷ در ۷٫۵ میلی متر گزارش شده که این ابعاد در حقیقت امر، موجب می شود که براحتی بتوان تصور کرد که اندازه ابعاد این گوشی در رده بزرگ می باشد.

نوکیا به خوبی دانسته که بدنه و حفاظ این گوشی باید از آلومینیم و شیشه باشد تا کاربران برای خرید آن استقبال بهتری داشته باشند و دقیقا همین کار را انجام داده است. این گوشی هوشمند اندرویدی نوکیا، دارای نمایشگری ضد گرد و غبار و ضد رطوبت است که تحت گواهی IP 67 ارائه شده است.

نوکیا معمولا در تولید گوشی چنان که باید روی رنگ حساسیت به خرج نمی دهد و شاهکار رنگ ها یعنی مشکی را برای این گوشی خود انتخاب کرده است.

بررسی ویژگی های نمایشگر Nokia 8 Sirocco

با خرید یک دستگاه گوشی Nokia 8 Sirocc شما دارای اسمارت فونی اندرویدی با نمایشگر ۵٫۵ اینچ خواهید شد که شدت رزلوشن آن به میزان ۱۴۴۰ در ۲۵۶۰  پیکسل خواهد بود که واقعا عالی است. تکنولوژی بکار رفته در تولید نمایشگر گوشی P-OLED می باشد که تکنولوژی جدید در عصر کنونی می باشد. تقریبا ۸۱ درصد از ظاهر این گوشی به نمایشگر آن اختصاص دارد و این موجب شده که گوشی مورد نظر جذابیت خاصی داشته باشد.

بررسی ویژگی های دوربین Nokia 8 Sirocco

برای بررسی و معرفی دوربین این گوشی کافی است به کیفیت دوربین عقب و جلو اشاره کنیم. دوربین عقب یک دوربین ۱۲ مگاپیکسلی است که به کمک فلش دوگانه ال ای دی تجهیز شده است. اما دوربین سلفی گیر آن در حد یک دوربین ۵ مگاپیکسلی تعبیه شده است! نظر شما در این باره چیست؟

بررسی ویژگی های سخت افزاری Nokia 8 Sirocco

از نظر سخت افزاری این گوشی دارای سیستم چیپ Qualcomm Snapdragon 835 MSM8998 می باشد که از یک پردازنده ۸ هسته ای با قدرت پردازش ۲۴۵۰ MHz پشتیبانی می کند. این پردازنده تحت سیستم ۶۴ بیتی تولید و توسعه یافته است.

در همین حال گفته شده که پردازنده گرافیکی نیز از نوع Adreno 540 انتخاب شده است. چیزی که بیش از این ها برای ما اهمیت دارد حافظه رم ۶ گیگابایتی است که فوق العاده است اما این گوشی دارای حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایت است و می توان به کمک اسلات های توسعه دهنده حافظه ای ان را تا ۲۵۶ گیگابایت ارتقا داد.

بررسی ویژگی های باتری Nokia 8 Sirocco

باتری این گوشی با ظرفیت ۳۲۶۰ تعبیه شده و از نوع داخلی Built-in (Qi) می باشد. با این ظرفیت شما می توانید ۲۲ ساعت صحبت کنید و به مدت ۲۰ روز به حالت استند بای ان را روشن بگذارید. برای پخش فیلم هم می توانید به میزان ۱۱ ساعت آن را روشن نگهدارید. نظر شما در رابطه با این میزان ظرفیت و عملکرد چیست؟

دیدگاه های خود را در رابطه با گوشی جدید نوکیا با ما در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

منبع