در تمامی گوشی های همراه، از ساده گرفته تا هوشمند، یک حالت به نام حالت هواپیما یا همان Airplane mode وجود دارد. این حالت صرفاً برای داخل هواپیما نیست و در مکان ها و زمان های دیگری نیز می توان از آن استفاده کرد. ما در اینجا به مواردی که می توان از حالت هواپیما استفاده کرد خواهیم پرداخت. اما ابتدا بهتر است بدانیم که اصلاً چرا باید در هواپیما از حالت هواپیما استفاده کرد؟

گویا آی تی – در تمامی گوشی های همراه، از ساده گرفته تا هوشمند، یک حالت به نام حالت هواپیما یا همان Airplane mode وجود دارد. این حالت صرفاً برای داخل هواپیما نیست و در مکان ها و زمان های دیگری نیز می توان از آن استفاده کرد. ما در اینجا به مواردی که می توان از حالت هواپیما استفاده کرد خواهیم پرداخت. اما ابتدا بهتر است بدانیم که اصلاً چرا باید در هواپیما از حالت هواپیما استفاده کرد؟

با روشن کردن حالت هواپیما، بلوتوث، وای فای و اینترنت همراه خاموش می شوند. این موارد قادر هستند که عملکرد بعضی از سنسورها و تجهیزات هواپیما را مختل کنند. به همین سبب، در داخل هواپیما، چه از نوع مسافربری و چه از نوع تجاری، باید از حالت هواپیما در گوشی های همراه استفاده شود. بنابراین مسافران می توانند با فعال کردن حالت هواپیما، همچنان از گوشی خود به عنوان پخش کننده موسیقی، دوربین و … استفاده کنند.
با این احوال، در سال ۲۰۱۳، سازمان هوانوردی آمریکا، با به روز کردن آیین نامه های خود، حق استفاده از بلوتوث و همچنین وای فای را در داخل هواپیما به مسافران بخشید. بنابراین در بعضی از کشورها و خطوط هوایی، می توان در داخل هواپیما از وای فای و یا بلوتوث استفاده کرد. این امر به قوانین داخلی پرواز مورد نظر بستگی دارد.

کاربردهای حالت هواپیما در خارج از هواپیما
گفتیم که قصد ما در اینجا معرفی کاربردهای حالت هواپیما در خارج از هواپیما است. از این حالت می توان در موارد زیر استفاده کرد:
۱٫ گاهی رفع اختلالات دریافت سیگنال و یا اتصالات گوشی همراه
۲٫ کاهش مصرف باتری (در زمان هایی که منتظر تماس و یا پیام نیستید)
۳٫ از بین بردن اعلان ها و هشدارها (مثلا زمان به خواب رفتن)

در این نوشته به مقایسه ی دو گوشی شیائومی Mi6 و گلکسی S8 می پردازیم. در حال حاضر شیائومی Mi6 با دارا بودن سخت افزاری مناسب از قیمتی مناسب نیز برخوردار است و می تواند رقیب گلکسی S8 باشد.

گویا آی تی – در این مطلب به مقایسه دو گوشی شیائومی Mi6 و گلکسی S8 می پردازیم. در حال حاضر شیائومی Mi6 با دارا بودن سخت افزاری مناسب از قیمتی مناسب نیز برخوردار است و می تواند رقیب گلکسی S8 باشد.

الف) قیمت:
مدل ۶۴ گیگی شیائومی Mi6 قیمتی حدود ۴۲۵ دلار دارد، اما چون هنوز در آمریکا فروش رسمی آن شروع نشده، هزینه ی حمل و نقل را نیز باید بر این قیمت بیفزایید. فروشگاه آمازون این گوشی را با ۵۲۵ دلار به فروش می رساند که می توان گفت ۵۰ دلار از S8 ارزان تر است.

ب) طراحی و کیفیت ساخت:
شیائومی تقریباً یک گوشی لغزنده است، و علت این امر جنسی ترکیبی/ شیشه ای این گوشی است. بنابراین استفاده از این گوشی بدون قالب شیشه ای ممکن است باعث سر خوردن و آسیب دیدن آن شود. علاوه بر این، سطح رویی و پشتی شیائومی Mi6 مجهز به محافظ گوریلا گلس نیست، و این در حالی است که گلکسی اس۸ این قابلیت را داراست.
علاوه بر این، صفحه نمایشگر اس۸، ۵٫۸ اینچ است و صفحه نمایشگر Mi6، ۵٫۱۵ اینچ. از لحاظ هماهنگی نیز طراحی اس۸ بهتر از Mi6 است. ناگفته نماند که مکان حسگر اثر انگشت اس۸ مکان مناسبی نیست، ولی می توان از آن چشم پوشید.

ج) دوربین:
دیافراگم شیائومی می۶، f/1.7 است که دقیقاً با دیافراگم اس۸ برابر است. اما این برابری صرفاً در عدد است. یعنی شیائومی می۶ در عمل آن‌چنان توانایی بالایی، به نسبت اس۸، در ارائه ی عکس های با کیفیت در نور کم را ندارد. عکس این دو در نور مناسب نیز برابر نیست و می توان گفت کیفیت عکس اس۸ یک سروگردن بالاتر از می۶ است. به طور کلی می توان گفت سطح دوربین دوگانه ی شیائومی می۶ از اس۸ پایین تر است.
شیائومی می۶، برخلاف هوای P9،قادر نبوده است که از دوربین دوگانه ی خود جهت جبران ضعف دیافراگم استفاده کند. با این حال اس۸ با آن که تنها یک لنز دارد، عکس های بسیار با کیفیت تری به نسبت شیائومی می۶ ارائه می دهد.

نکات مثبت دوربین S8 عبارتند از:
• فوکوس سریع
• جزئیات بالا در تصاویر HDR در نور کم
• امکان ذخیره تصاویر به صورت خام (RAW)
• ثبت جزئیات بالای تصاویر

د) سخت افزار و نرم افزار:
سخت افزار شیائومی قوی است، و تنها یک مشکل دارد و آن این است که از ۴G و LTE پشتیبانی ضعیفی دارد. در نرم افزار از زبان های کمی پشتیبانی می کند و حتی قادر به ارائه ی سرویس های گوگل نیست. البته این موارد را می توان هنگام خرید برطرف نمود. اما مواردی دیگر وجود دارند. مثلا شیائومی بعضی از مواردی که در منوها و تنظیمات باید وجود می داشت را ندارد. همچنین برنامه ی Sparkasse گاهی در هنگام اجرا کرش می کند. اما اس۸ با وجود آن که از مقدار رم کمتری برخوردار است، این مشکلات را ندارد.

ه) مشخصات فنی:

و) جمع بندی:
با وجود آن که شیائومی از امکانات بسیار زیادی برخوردار است، اما این اس۸ است که با ۵۰ دلار قیمت بیشتر می تواند یک انتخاب بهتر باشد.

گفته ها حکایت از آن دارند که LG V30 نمونه ای پیشرفته از LG G6 خواهد بود. از منابع نزدیک شنیده شده که ال جی نه تنها دوربین دوگانه را در V30 نیز استفاده خواهد کرد، بلکه قرار بر آن است که از بزرگترین دریچه ی دیافراگم برای گوشی های هوشمند خود استفاده کند.

گویا آی تی – برای توضیح بیشتر باید گفت هنگامی که دوربین یک گوشی را معرفی می کنند، علاوه بر مگاپیکسل از یک عدد دیگر با نام ضریب f و یا همان میزان گشادگی دریچه ی دیافراگم نیز استفاده می کنند. این ضریب f نشان دهنده ی کیفیت تصویربرداری دوربین است و هرچه میزان آن کمتر باشد، به معنی بزرگتر بودن دریچه و در نتیجه به معنی آن است که نور بیشتر قادر است وارد دیافراگم شود. هرچه نور بیشتری وارد دیافراگم شود، تصویربرداری در محیط های کم نور نیز با کیفیت تر خواهد بود. مثلاً f1/6 به نسبت f1/8 دریچه ی بزرگتری دارد.

منابع نزدیک به ال جی می گویند اندازه ی دریچه ی دیافراگم LG V30، f1/6 است که می توان گفت بزرگترین دریچه در میان تمامی گوشی های هوشمند می باشد. تا پیش از این سامسونگ گلکسی S8 با دریچه ی دیافراگم f1/7 بزرگترین دریچه ی دیافراگم را دارا بود.
افزون بر آن چه که گفته آمد، LG V30 در صورت عرضه دارای نمایشگر OLED و Always-On با نسبت ۱۸:۹است. احتمالاً این گوشی نیز نمایشگر ثانویه را داشته باشد. باتری غیرقابل تعویض خواهد بود و طراحی ماژولار نیز نخواهد داشت.

به عنوان کاربران گوشی‌های همراه، تنها خواسته‌ی ما آن است که باتری گوشی تا پایان روز دوام بیاورد.اما هرچه دستگاه ها قدیمی تر می شود، باتری آن ضعیف تر می شود. چه کار کنیم تا باتری گوشی ما دوام بیشتری داشته باشد؟ برای آگاهی از چند ترفند موثر در این زمینه، با ادامه مطلب همراه ما باشید.

گویا آی تی – در واقع، عمر باتری موبایل های ما در یک روز مشخص به دو فاکتور اصلی وابسته است: اینکه در آن روز چگونه از آن استفاده کرده ایم، و اینکه درگذشته چگونه آن را به کار برده ایم.
گوشی‌های همراه برای ذخیره‌ کردن انرژی از باتری‌های لیتیوم-یونی استفاده می کنند. در این نوع از باتری‌ها، فلز لیتیوم و یون های لیتیوم به الکترودها وارد شده و از آن خارج می شوند، و این موضوع باعث می شود که باتری ها از نظر فیزیکی منبسط و منقبض شوند.
متأسفانه، این فرآیندها به طور کامل قابل معکوس پذیر نیستند و باتری‌ها با افزایش تعداد سیکل های شارژ و تخلیه (دشارژ)، ظرفیت و ولتاژ خود را از دست می دهند.
بعلاوه، الکترولیتی (محل رسانای الکتریکی) که الکترودها را به یکدیگر متصل می کند به مرور خاصیت خود را از دست می‌دهد.
توانایی باتری های لیتیم-یونی برای نگهداری شارژ به میزان تخریب شدن باتری بستگی دارد، یعنی بین نحوه‌ی استفاده ی ما از دستگاه در زمان حال و ظرفیت ذخیره شارژ آن در آینده ارتباطی وجود دارد.

کاربران تنها با چند گام ساده می توانند این شدت تخریب تدریجی را به حداقل برسانند و عمل باتری دستگاه خود را افزایش بدهند.

کنترل کردن تخلیه‌ی باتری
باتری های لیتیوم-یونی معمولی که در گوشی های موبایل نصب می شوند باید پس از ۳۰۰-۵۰۰ سیکل شارژ و تخلیه، ۸۰ درصد از ظرفیت شارژ خود را حفظ کرده باشند. اما در عمل باتری ها به ندرت چنین عملکردی دارند و گاهی کاهش ظرفیت ذخیره‌ی شارژ به ۸۰ درصد تنها پس از ۱۰۰ سیکل شارژ و تخلیه رخ می دهد.
خوشبختانه ما می توانیم با محدود کردن تخلیه شارژ باتری، ظرفیت باتری را در آینده افزایش دهیم.
با توجه به آن که بیشتر روند تخریب باتری در طول سیکل های عمیق تخلیه/شارژ اتفق می افتد، بهتر است تخلیه ی باتری را در هر سیکل و پیش از شارژ مجدد محدود کنیم.
بر همین اساس دستگاه ها معمولا دارای سیستم های مدیریت باتری هستند که از آسیب رسیدن به باتری در صورت شارژ بیش از حد جلوگیری کرده و اگر شارژ باتری به حد بسیار پایینی برسد خود به خود غیر فعال می شوند.
با این وجود، برای به حداکثر رساندن ظرفیت باتری در آینده باید از رسیدن باتری به صفر درصد جلوگیری کنیم و در عین حال اگر یک باتری را به مدت طولانی نگهداری می کنیم، حداقل تا حدی آن را شارژ کنیم تا کاملا تخلیه نشود.

طولانی کردن مدت شارژ کردن
بسیاری از موبایل های امروزی از امکان شارژ سریع برخوردار هستند که به کاربران اجازه می دهد به جای چند ساعت تنها در چند دقیقه آن ها را شارژ کنند. زمان هایی که عجله داریم این گزینه بسیار سودمند خواهد بود، اما در غیر این صورت باید از آن اجتناب شود.
چرا؟ چون شارژ کردن سریع یک باتری هم ظرفیت ذخیره شارژ آن را کاهش می دهد.
از نظر فیزیکی حرکت اتم ها و یون های لیتیوم بین الکترودها در باتری‌های لیتیوم یونی، فرآیندی بسیار آهسته است. بنابراین شارژ کردن آهسته باتری موجب می شود که باتری بهتر شارژ شود و این کار ظرفیت نگهداری شارژ باتری را بیشتر می کند.
برای مثال شارژ کردن یک گوشی در مدت ۵ دقیقه در مقایسه با زمان استاندارد دو ساعت می تواند ظرفیت ذخیره شارژ را برای این سیکل از شارژ، در حدود ۲۰ درصد کاهش دهد.
دما را در محدوده مناسب نگه دارید.

خوشبختانه در بیشتر بخش های کشور استرالیا، دما در طول سال بین ۰ تا ۴۵ درجه سلسیوس (۳۲-۱۱۳ فارنهایت) متغیر است. این محدوده دمایی، دقیقا بازه ای است که می توان در آن برای حفظ ظرفیت بهینه ذخیره شارژ در دراز مدت از باتری نگه داری کرد.
در دمای کمتر از صفر درجه، میزان توان سیستم باتری به دلیل محدودیت حرکتی فلز و یون های لیتیوم بین الکترودها و در داخل الکترولیت کاهش می یابد.
در دمای بالای ۴۵ درجه نیز، توان در مقایسه با دماهای پایین تر افزایش می یابد، بنابراین می توانید کارایی بهتری از باتری انتظار داشته باشید.
اما در این دماها تخریب وو زوال باتری هم سرعت می گیرد، و بر این اساس در دراز مدت، توانایی آن برای ذخیره شارژ کاهش پیدا می کند.
در نتیجه اگر به مدت طولانی از گوشی استفاده می کنید، باید آن را دور از تابش مستقیم نور خورشید نگاه دارید، به ویژه در فصل تابستان که دمای سطح آن می تواند تا ۷۰ درجه سلسیوس (۱۵۸ درجه فارنهایت) افزایش پیدا کند.

استفاده از گزینه های صرفه جویی در باتری
آرون کارول و گرنوت هازر از گروه Data61 مصرف باتری گوشی های مختلف را از جنبه های مختلف مورد مطالعه قرار داده اند.
آن ها نتیجه گیری کردند که می توان با استفاده از چند نرم افزار و راهبرد سخت افزاری برای حفظ عمر باتری استفاده کرد:
• کاهش نور صفحه: آسان ترین روش برای حفظ عمر باتری همزمان با کاربری کامل از دستگاه، کاهش نور صفحه است. برای دستگاه هایی مانند گوشی های همراه که صفحه نمایش اولد (OLED) دارند، شما می توانید از گزینه ی “نور در تاریکی” هم برای نمایش استفاده کنید.
• شبکه سلولی را خاموش کرده یا مدت زمان گفت و گو از این طریق را کاهش دهید. اتصال به شبکه های سلولی از سیستم جهانی برای ماژول ارتباطات همراه (GSM) استفاده می کند. GSM پر مصرف ترین مولفه از گوشی موبایل است، بنابراین بهتر است آن را به طور کامل غیر فعال کرده یا حداقل زمان تماس را به حداقل برسانیم.
• استفاده از وای-فای به جای شبکه ی ۴G. با توجه به آنکه وای- فای نسبت به شبکه ی ۴G، ۴۰ درصد انرژی کمتری مصرف می کند، خاموش کردن شبکه سلولی و استفاده از وای-فای می تواند به عمر باتری شما کمک کند.
• محتوای ویدئویی را محدود کنید. پردازش ویدئوها یکی از پر مصرف ترین عملیات هایی است که یک گوشی می تواند انجام دهد.
• فعال سازی حالت های باتری هوشمند. تمامی موبایل های هوشمند مدرن دارای یک حالت صرفه جویی هوشمند باتری هستند (برای مثال سیستم اندروید دارای گزینه ی Power Saving Mode، و سیستم iOS دارای امکان Low Power Mode است). این کاربردهای نرم افزاری، مصرف انرژی واحد پردازش مرکزی (CPU) را برای برنامه های مختلف، میزان نور صفحه، هشدارها، و سایر گزینه های سخت افزاری ، کاهش می دهد تا مصرف کل انرژی هم کمتر شود.
• استفاده از حالت پرواز یا Airplane mode. این گزینه معمولا GSM، وای-فای، بلوتوث و GPS را روی دستگاه شما غیر فعال می کند. با غیر فعال کردن تمامی این کاربردهای کمکی، دستگاه در صورت خاموش بودن صفحه، تنها ۵ درصد از انرژی را مصرف می کند. برای مقایسه شرایط می توان گفت حتی در زمانی که دستگاه در حال استفاده شدن نباشد، بیش از ۱۵ درصد مصرف انرژی دارد.

افزایش کارایی باتری گوشی نیازمند ترکیبی از محدود کردن بخش های پر مصرف سخت افزاری و نرم افزاری و مدیریت دستگاه های موبایل است، به طوری که بتوانید ظرفیت شارژ را به حداکثر و روند تخریب تدریجی باتری را به حداقل برسانید.
با استفاده از این راهبردهای ساده، کاربران می توانند عمر باتری های خود را تا بیش از ۴۰ درصد طولانی تر کنند، و در عین حال ظرفیت ذخیره شارژ باتری را در طول عمر آن ثابت نگاه دارند.