برخی از امکانات نسخه جدید اپ جی‌بورد در iOS برای کاربران اندروید تازگی دارد

gboard-2-ios

نسخه اندروید و iOS اپلیکیشن Gboard گوگل معمولا با هم یکسان هستند، ولی گویا هر از گاهی پیش می‌آید که یکی از دیگری پیشی بگیرد. درست مثل حالا که نسخه iOS اپ جی‌بورد گوگل امکاناتی را دارا شده است که در نسخه اندروید آن هنوز دیده نمی‌شود.

اگر بخواهیم عادلانه به ماجرا نگاه کنیم، بسیاری از امکانات جدیدی که در نسخه جدید جی‌بورد ۲.۰ به iOS افزوده شده است، برای کاربران اندروید خاطره محسوب می‌شود. مثلا در جی‌بورد ۲.۰ برای iOS، اکنون می‌توانید رنگ یا تصویر پس زمینه کیبورد را به دلخواه‌تان تغییر بدهید، حاشیه بین کلیدها را شخصی‌سازی نمایید، ارتفاع کلیدها را عوض کنید و پاپ‌آپ شدن کلیدها را فعال یا غیرفعال نمایید. این ویژگی‌هایی است که کاربران اندروید از خیلی وقت پیش در اختیار داشته‌اند.

gboard-2-ios

با این حال، برخی از ویژگی‌های نسخه جدید جی‌بورد در iOS برای کاربران اندروید تازگی دارند. مثلا حالا در جی‌بورد نسخه iOS می‌توانید رنگ خط سوایپ روی کلیدهای کیبورد را تغییر دهید یا ضخامت این خط را عوض کنید، یا می‌توانید پس‌زمینه کلیدها را جدا از پس‌زمینه کلی کیبورد شخصی‌سازی کنید.

اگر شما هم دوست دارید که همه این توانایی‌ها را در اندروید نیز تجربه کنید، نگران نباشید؛ چون به احتمال خیلی زیاد تمام این امکانات به نسخه اندروید این اپ هم افزوده خواهند شد، گرچه هنوز نمی‌دانیم دقیقا چه زمانی این اتفاق رخ خواهد داد.

gboard-2-ios

بد نیست یادآور بشویم که جی‌بورد در iOS هنوز هم برخی از امکانات نسخه اندروید را ندارد. مثلا کاربران iOS جی‌بورد نمی‌توانند صدای فشار دادن دکمه‌ها را تنظیم کنند، یا میزان لرزش در هنگام زدن کلیدها را تغییر دهند، و همین‌طور نمی‌توانند مدت زمان تاخیر فشار دادن طولانی کلیدها برای دسترسی به علائم پنهان در پس هر کلید را مطابق سلیقه خود افزایش یا کاهش بدهند.

اگر کاربر سیستم عامل اندروید هستید می‌توانید از طریق این لینک کیبورد مجازی گوگل را روی دیوایس خود نصب نمایید و اگر اهل iOS هستید و دوست دارید امکانات جدیدی که پیش‌تر ذکر کردم را بیازمایید، پس حتما از این لینک برای نصب جی‌بورد استفاده کنید.

نوشته برخی از امکانات نسخه جدید اپ جی‌بورد در iOS برای کاربران اندروید تازگی دارد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

جزئیات دستگاه هوشمند Nest Hub Max در وب‌سایت گوگل منتشر شد

گوگل به‌صورت بسیار تصادفی و ناخواسته، تصاویر و جزئیاتی از محصول معرفی نشده خود با نام Nest Hub Max را منتشر کرد. گویا تصاویری شامل اطلاعات مربوط به این محصول، برای لحظاتی در فروشگاه اینترنتی این شرکت درز پیدا کرده بود و گوگل سریعاً اقدام به حذف آن‌ها کرد ولی خوشبختانه سایت Android Police، قبل از حذف این تصاویر، موفق به ثبت اسکرین‌شات از آن‌ها شد.

طبق جزئیات منتشر شده، Nest Hub Max مجهز به نمایشگر 10 اینچی با کیفیت HD، بلندگوهای استریو و یک دوربین امنیتی داخلی است. همچنین به کمک این دستگاه شما قادر به برقراری تماس تصویری با آشنایانتان از طریق Google Duo خواهید بود.

هم‌اکنون وب‌سایت گوگل هیچ‌گونه تصویری از این دستگاه منتشر نکرده است؛ درنتیجه هنوز شکل واقعی این دستگاه نامعلوم است.

اگر چنین خبری صحت داشته باشد، احتمالاً شاهد انتشار اطلاعات بیشتری از آن در روزهای آتی خواهیم بود.

نوشته جزئیات دستگاه هوشمند Nest Hub Max در وب‌سایت گوگل منتشر شد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

رویداد اخیر اپل ثابت کرد که آینده اینترنت در اختیار سرویس‌های اشتراکی است!

pay-subscription

اگر رویداد اخیر اپل که همین چند روز پیش برگزار شد را دیده باشید، می‌دانید که اپل در این رویداد گرچه سخت‌افزار جدیدی را معرفی نکرد (البته اگر اپل کارت یا همان کارت بانکی فیزیکی اپل را سخت‌افزار حساب نکنیم)؛ در عوض آن‌چه اپل معرفی نمود، مجموعه‌ای از سرویس‌های مبتنی بر حق اشتراک بود که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خودشان را دارند.

یکی از این سرویس‌ها اپل TV پلاس بود که در کنار داشتن تمامی امکانات اپل TV، در قبال پرداخت یک اشتراک ماهیانه برنامه‌های اختصاصی و منحصر به فردی را در اختیار کاربران می‌گذارد. البته اپل برای این سرویس با بازیگرها و کارگردان‌ها و اشخاص مهم و حرفه‌ای فراوانی در حیطه برنامه‌های تلویزیونی قرارداد بسته است که از بین آن‌ها می‌توان به اپرا وینفری، کریس ایوانز، استیون اسپیلبرگ، جنیفر آنیستن و استیو کرل اشاره کرد، ولی با این حال نمی‌توان گفت با وجود نت‌فلیکس، در این مسیر اپل راه ساده‌ای را در پیش خواهد داشت.

pay-subscription

به جز این، اپل از سرویس اپل آرکید هم رونمایی کرد که در اصل یک پلتفرم اشتراکی بازی برای آیفون، آیپد و مک است و کاربر می‌تواند با پرداخت اشتراکی ماهیانه، به مجموعه‌ای متنوع از بازی‌های کامپیوتری دسترسی پیدا کند. البته این با سرویس جدید گوگل یا همان استادیا متفاوت است چون استادیا در اصل یک پلتفرم استریم بازی است که کاربر از طریق آن نیازی به دانلود بازی‌ها نخواهد داشت و این امکان را دارد که به طور همزمان بازی را از سرورهای گوگل بر روی دیوایس خود استریم کند (که پیش از این در موردش توضیح دادم).

و البته اپل News پلاس را هم فراموش نکنیم که در اصل همان اپل News است با این تفاوت که کاربران در قبال پرداخت یک اشتراک ماهیانه عضو سرویس اپل News پلاس می‌شوند و در کنار در اختیار داشتن تمام امکانات اپل News، به مجموعه‌ای از مجلات و روزنامه‌های ویژه هم دسترسی پیدا می‌کنند و می‌توانند به صورت آفلاین نیز به مطالعه آن‌ها بپردازند.

pay-subscription

همه این‌ها را گفتم تا به یک نکته برسم و آن هم این‌که سرویس‌های اشتراکی در حال گسترش هستند. اکثر کاربران دنیا همین حالا برای ذخیره اطلاعات خود در حافظه‌های ابری، با پرداخت اشتراک ماهیانه فضای بیشتری برای خودشان خریداری می‌کنند. آن‌ها برای استریم فیلم از سرویس اشتراکی نت‌فلیکس (و امثالش) و برای موسیقی از سرویس اشتراکی اسپاتیفای (و امثالش) استفاده می‌کنند. برخی برای مدیریت پسوردهای خود اشتراک وان پسورد (و امثالش) را خریداری می‌نمایند.

بعید نیست اگر به زودی شبکه‌های اجتماعی هم به این روال بپیوندند. همان‌طور که احتمالا می‌دانید، فیسبوک و برخی دیگر از شبکه‌های اجتماعی محبوب دنیا، این روزها به خاطر مسائلی در رابطه با تبلیغات و حفظ امنیت اطلاعات کاربران با مشکلات فراوانی رو‌به‌رو هستند. این در حالی است که اگر فیسبوک یا توییتر یک سرویس اشتراکی هم در کنار اکانت رایگان خود راه‌اندازی کنند نه تنها می‌توانند با در اختیار گذاشتن امکانات ویژه به مشترکان خود به جذابیت پلتفرم‌شان بیافزایند، بلکه قادر خواهند بود که تا حد زیادی با این مشکلات مقابله کنند و از شیوه کسب درآمد تبلیغاتی تقریبا بی‌نیاز بشوند.

در نهایت این سرویس‌های اشتراکی هستند که به مرور دنیای اینترنت را تحت اختیار خود در می‌آورند، چون هم برای کاربران جذاب‌تر هستند و هم برای شرکت‌های فعال در حیطه وب و فناوری. برای کاربران جذاب هستند چون از این طریق دیگر شرکت‌ها مجبور نیستند اطلاعات کاربران را به شرکت‌های تبلیغاتی بفروشند و از این طریق به کسب درآمد بپردازند، در عوض این پول در قالب حق اشتراک از کاربر اخذ می‌شود و کاربر می‌تواند خیالش راحت باشد که امنیت اطلاعاتش حفظ می‌شود و خبری هم از تبلیغات مزاحم نیست. برای شرکت‌ها هم جذاب هستند چون از کسب درآمد خیال‌شان راحت است و فقط باید به فکر جذب مخاطب اشتراکی بیشتر باشند.

پس تعجبی ندارد اگر در آینده‌ای نزدیک همه چیز در اینترنت اشتراکی بشود. حتی وبلاگ‌ها هم می‌توانند برای خلاص کردن مخاطبان خود از شر تبلیغات فراوان به روند دریافت حق اشتراک روی بیاورند، همان‌طور که همین حالا هم برخی از آن‌ها دست به چنین کاری زده‌اند. شما چطور فکر می‌کنید؟ آیا پرداخت حق اشتراک را به تبلیغات ترجیح می‌دهید؟

نوشته رویداد اخیر اپل ثابت کرد که آینده اینترنت در اختیار سرویس‌های اشتراکی است! اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چرا گوگل استادیا از همین حالا شکست خورده است؟

why-stadia-is-loser-already

اگر اخبار مربوط به GDC سال ۲۰۱۹ را دنبال کرده باشید می‌دانید که گوگل از یک پلتفرم اسریم آنلاین بازی‌های ویدیویی به نام استادیا (یا با تلفظ صحیح‌تر، استیدیا) سخن به میان آورد. گرچه برای من عجیب است که چرا نامش را گوگل Games نگذاشته‌اند، اما آن‌چه در مراسم معرفی این پلتفرم دیدیم واقعا جذاب به نظر می‌رسید. این‌که بدون نیاز به کنسول یا فارغ از دانلود کردن بازی‌های سنگین، در یوتیوب بتوانید با یک کلیک وارد یک بازی بشوید و در عرض چند ثانیه مشغول به بازی کردن شوید واقعا هیجان‌انگیز و خارق‌العاده به نظر می‌رسد، این‌طور نیست؟

اصل ایده استادیا دقیقا همین است؛ این‌که بازی‌باز دیگر به فکر سخت‌افزار خودش نباشد، چون گوگل این امکان را فراهم ساخته است که کمپانی‌های سازنده بازی‌های ویدویی، بازی‌های خودشان را روی سرورهای اطلاعات قدرتمند گوگل بارگذاری نمایند و بازی‌باز هم به صورت زنده این بازی‌ها را از این سرورها دریافت کند و از طریق اینترنت به گیم دست یابد. اما من می‌گویم که این پروژه از همین حالا شکست خورده است. می‌پرسید چرا؟ پاسخ واضح است.

با فرض این‌که استادیا خودش هیچ نقصی نداشته باشد و کار از طرف گوگل کاملا بی‌نقص انجام بشود، اما مهم‌ترین مرحله تجربه بازی‌ها با استادیا همچنان می‌لنگد و آن مرحله چیزی نیست جز انتقال بازی‌ها از سرورهای گوگل به دیوایس من و شما. بله، منظورم همان اینترنت است. با این‌که استادیا در ابتدا بناست در آمریکا و کانادا و اروپا عرضه بشود، ولی حتی در همان کشورها هم در خیلی از نقاط سرعت و پهنای باند اینترنت هنوز به آن حد نرسیده است که بتواند از پس استریم بازی‌های سنگین ویدیویی بربیاید. بگذریم که در کشورهایی مثل ژاپن که گیم یکی از پرطرفدارترین صنایع در آن محسوب می‌شود، این مشکل بسیار حساس‌تر است.

why-stadia-is-loser-already

شاید استادیا برای گوگل و ما بازی‌بازها به نظر جالب برسد، ولی این وسط ISPها هم در استریم گیم نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. تصور نمی‌کنم حداقل تا چندین سال یا حتی یکی دو دهه دیگر، دسترسی به اینترنت بسیار پرسرعت در سطح جهانی چنان عملی بشود که بتوان روی استریم بازی‌های سنگین حساب کرد. خود گوگل عنوان کرده است که برای استریم بازی‌هایی مثل Assassins Creed با وضوح 4K و با سرعت ۶۰ فریم در ثانیه، به اینترنتی با سرعت ۲۵ تا ۳۰ مگابیت بر ثانیه احتیاج هست که خوب مسلما این عدد برای اکثر گیمرها در بسیاری از نقاط جهان شبیه یک رویاست، و برای آن عده‌ای هم که شاید ممکن باشد قطعا گران قیمت است. بگذریم از عدم ثبات سرعت اینترنت یا محدودیت حجمی که قطعا در استریم بازی‌های ویدیویی می‌توانند مشکلات فراوانی را ایجاد کنند.

به قول یکی از یوتیوبرها که همین چند ساعت پیش داشتم ویدیوی او را در مورد استادیا می‌دیدم، می‌گفت استادیا مثل یک خودوری آخرین سیستم و فوق‌العاده است که هیچ جاده‌ مناسبی برای حرکت کردنش هنوز ساخته نشده است. اینترنت برای سرویس استریم بازی‌های ویدویی حکم همان جاده را دارد که در حال حاضر شرایط مساعدی ندارد؛ آن هم نه در سطح محدود، بلکه در حد جهانی.

اگر می‌پرسید پس چرا نت‌فلیکس در زمینه استریم فیلم و سریال و همین‌طور اسپاتیفای در زمینه استریم موسیقی موفق بوده‌اند، باید بگویم که استریم محتوایی مثل فیلم و موسیقی با گیم خیلی تفاوت دارد. در فیلم یا موزیک شما هیچ نقش مقابلی در اصل محتوا ندارید. فیلم و موزیک مثل یک اتوبان یک طرفه هستند که در محتوای خود نیازی به شما ندارند. محتوا از پیش ساخته شده و صرفا از طریق اینترنت به سمت شما منتقل می‌شود. اما بازی‌های ویدیویی کاملا به تعامل گیمر وابسته هستند. این فقط خود گیم نیست که برای شما باید استریم شود، بلکه دستورات شما هم در خود گیم یا همان محتوای اصلی نقش دارد و همین کار استریم را مشکل می‌سازد. دقیقا به همین خاطر است تا کنون هیچ سرویس استریم بازی آنلاینی مثل PSNow یا دیگر موارد مشابه نتوانسته‌اند موفقیت چشم‌گیری داشته باشند.

برای همین است که حداقل تا آینده‌ای نه چندان نزدیک، شما همچنان به کنسول‌های بازی یا فرآیند دانلود بازی‌های احتیاج خواهید داشت و گوگل استادیا یا هر پلتفرم استریم بازی دیگری نمی‌تواند این نیاز را از میان بردارد. بماند که هنوز مشخص نیست گوگل چطور می‌خواهد کمپانی‌های سازنده بازی‌های کلیدی را به سوی خود جذب کند چون کنسول‌های سونی و نینتندو و مایکروسافت برای آن‌ها بسیار سودآور بوده‌ و هستند و از قبل بارها امتحان خودشان را پس داده‌اند و مسلما این سه غول دنیای کنسول‌ها هم ساکت نمی‌نشینند تا گوگل بیاید و دنیای گیمینگ را از آن‌ها بگیرد و برود.

why-stadia-is-loser-already

نکته نهایی و البته بسیار مهم، قیمت استادیا است. گرچه گوگل حرفی از قیمت سرویس استریم استادیا به میان نیاورد، اما واضح است که گوگل چنین امکانی را به طور رایگان در اختیار گیمرها قرار نخواهد داد. پیش‌بینی می‌شود که استادیا بر مبانی اشتراک ماهیانه عرضه بشود. حال پرسش اساسی این است که هزینه عضویت در استادیا چقدر خواهد بود و آیا برای گیمرها می‌صرفد که خرید بازی به شیوه معمول را کنار بگذارند و استادیا را جایگزین آن کنند؟ و مهم‌تر از آن، کمپانی‌های سازنده بازی‌ها چقدر از استادیا سود به جیب می‌زنند و آیا این سود به قدری هست که ریسک احتمالی به مشکل خوردن با سونی و مایکروسافت و نینتندو را به جان بخرند یا نه؟

شما در مورد استادیا چه فکر می‌کنید؟ آیا گوگل می‌تواند سلطان دنیای گیمینگ بشود، یا این عرصه همچنان در اختیار شرکت‌های سازنده کنسول‌های بازی و همین‌طور PCها باقی خواهد ماند؟

نوشته چرا گوگل استادیا از همین حالا شکست خورده است؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

نگاهی جامع به ویژگی‌های اندروید Q در اولین نسخه بتا

نسخه بتای اندروید Q اکنون در دسترس است و بعد از پیدا کردن تمام تفاوت‌ها و تحولات، می‌خواهیم شما را با آن‌چه در این نسخه از اندروید انتظارتان را می‌کشد آشنا کنیم. برای این اولین عرضه بتا، اندروید Q مملو است از جزئیات جدید کوچک برای کاربران و APIهای جدید برای توسعه‌ دهندگان.

بسیاری از بخش‌ها هنوز ناقص، بی‌ثبات یا ناسازگار هستند، اما با توجه به بتا بودنش می‌توان این مشکلات را نادیده گرفت. امید است که در آینده نزدیک تمامی این مشکلات مرتفع شوند، گرچه در هر صورت ما در این مقاله به تمامی این نواقص خواهیم پرداخت. برخلاف بیلدهایی که پیش از انتشار این نسخه بتا به بیرون درز کردند، در برخی موارد ویژگی‌ها و امکانات کمتری گنجانده شده است؛ گویی گوگل قصد نداشته است که با به واقعیت رساندن تمام آن قابلیت‌ها ما را خوشحال کند.

پیش از هر چیز بگذارید در مورد لوگو صحبت کنیم. آن Q که می‌بینید کمی عجیب به نظر می‌رسد، این‌طور نیست؟ علتش این است که فقط یک Q نیست، بلکه نشانی از عدد ۱۰ هم در آن دیده می‌شود (دایره حرف Q نقش عدد صفر و زبانه Q نقش عدد یک را ایفا می‌کند). نسخه اصلی پیشین اندروید یعنی اندروید ۹ پای نام داشت، ولی هنوز مشخص نیست که گوگل برای اندروید Q چه نامی را که با حرف Q آغاز می‌شود، انتخاب خواهد کرد.

پنل نوتیفیکیشن‌ها

anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson

یکی از ویژگی‌های جذاب اندروید Q نشان‌گر جدید باتری دیوایس است که در پنل نوتیفیکیشن‌ها نمایان می‌شود. طبق معمول، درصد باتری در منوی استتوس نشان داده می‌شود، اما وقتی پنل نوتیفیکیشن‌ها را باز کنید، مدت زمان باقی‌مانده از شارژ دیوایس به نمایش گذاشته می‌شود؛ مثلا به شما می‌گوید که “یک روز و سه ساعت” از باتری دیوایس باقی مانده است یا گجت شما با این مقدار شارژ و با مصرف معمول، “تا ۸ شب” روشن می‌ماند. البته این فقط یک پیش‌بینی است و مسلما اگر میزان مصرف شما از دیوایس تغییر کند، این پیش‌بینی هم مطابق آن تغییر می‌کند. داشتن اطلاعات بیشتر در مورد میزان شارژ باتری همیشه مورد استقبال کاربران قرار می‌گیرد.

یکی دیگر از تغییرات بزرگ در عملکرد پنل نوتیفیکیشن‌ها، در رابطه با مرخص کردن (یا همان Dismiss کردن) نوتیفیکیشن‌هاست. در اندروید ۹ پای، می‌توانستید برای مرخص کردن نوتیفیکیشن‌ها، آن‌ها را به چپ یا راست بکشید تا حذف شوند، در حالی که اگر کمی آرام‌تر آن‌ها را به چپ یا راست می‌کشاندید، گزینه‌هایی همچون به تاخیر انداختن نوتیفیکیشن‌ها یا تنظیمات مربوط به آن‌ها (به شکل یک چرخ‌دنده) نمایان می‌شد. در اندروید Q، تنها کشیدن نوتیفیکیشن از سمت چپ به راست است که به مرخص کردن نوتیفیکیشن منجر می‌شود، در حالی که با کشاندن نوتیفیکیشن از راست به چپ گزینه‌های مربوط به همان نوتیفیکیشن در دسترس قرار می‌گیرد.

جالب این‌که در اندروید Q وقتی یک نوتیفیکیشن‌ را به سمت چپ بکشید باز هم متوجه تغییراتی می‌شوید. با این‌که هنوز هم با دو گزینه به تاخیر انداختن نوتیفیکیشن و تنظیمات مربوط به آن مواجه هستید، اما اکنون آیکون تنظیمات از شکل چرخ‌دنده به شکل یک زنگ تغییر یافته است. وقتی روی این زنگ تپ می‌کنید به جای دو تا با سه انتخاب مواجه خواهید شد: علاوه بر امکان مسدود کردن یک نوتیفیکیشن یا سنجاق کردن آن، حالا می‌توانید گزینه نمایش نوتیفیکیشن به شکل بی‌صدا را هم انتخاب کنید. در گذشته، برای نمایش نوتیفیکیشن‌های یک اپ به صورت بی‌صدا، باید در بخش تنظیمات حسابی جست‌وجو می‌کردید، اما حالا این گزینه دم دست‌تان است.

اندروید ۹ پای با خودش متریال دیزاین ۲ و تم متریال گوگل برای پیکسل و اپ‌های گوگل را به همراه آورد. در کنار استایل طراحی سفید روی سفید، بسیاری از رابط‌های کاربری به جای روبوتو از فونت گوگل سنس بهره جستند؛ همان فونتی که در لوگوی گوگل از آن استفاده می‌شود. این فونت در اندروید ۹ پای همه‌گیر نبود. مثلا در پنل نوتیفیکیشن‌های اندروید ۹، برای دکمه‌های عمل‌گرا از فونت گوگل سنس استفاده شده بود ولی برای متن پیام‌ها فونت روبوتو به چشم می‌خورد. در اندروید Q، گوگل سنس در اکثر جنبه‌های رابط کاربری تبدیل به فونت اصلی شده است. پنل نوتیفیکیشن‌ها اکنون تقریبا به طور کامل گوگل سنس است، همین‌طور بخش تنظیمات. با این حال هنوز این‌جا و آن‌جا فونت روبوتو در اندروید Q دیده می‌شود که احتمالا تا نسخه نهایی آن‌ها هم به گوگل سنس تغییر می‌یابند.

وقتی نوتیفیکیشنی به دست‌تان می‌رسد و صدایی هم شنیده می‌شود، اندروید با نمایش دادن آیکون یک زنگ کوچک در کنار نام اپلیکیشن مربوطه به شما اطلاع می‌دهد که آن نوتیفیکیشن برای کدام اپ بوده است. اگر لیست طویلی از نوتیفیکیشن‌ها داشته باشید و ندانید که دیوایس‌تان برای چه زنگ زده است، این آیکون می‌تواند خیلی به کارتان بیاید.

اگر شخصی پیامی برای شما ارسال کند که لینکی در آن گنجانده شده باشد، یک دکمه عمل‌گرا هم در کنار نوتیفیکیشن پیام مشاهده می‌شود (درست در کنار دکمه پاسخ به پیام ) که به وسیله آن می‌توانید لینک مربوطه را از طریق همان پنل نوتیفیکیشن‌ها بارگذاری کنید. حال این می‌تواند باز کردن یک صفحه اینترنتی در مرورگر باشد یا باز کردن یک توییت در اپ توییتر. قابل ذکر است که این ویژگی ثبات چندانی در آزمایش‌ها نداشت و پس از یک ساعت استفاده از اندروید Q دیگر نمایان نگردید که احتمالا این هم مشکلی است که در نسخه نهایی اندروید Q رفع خواهد شد.

بخش تنظیمات

anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson

در وهله اول باید خاطرنشان کرد که اندروید Q اسکرین شات‌ها را با شکل فیزیکی صفحه نمایش دیوایس شما تطبیق می‌دهد. این یعنی اگر صفحه نمایش دیوایس شما لبه‌های گرد داشته باشد، اسکرین‌شات‌های شما هم لبه‌های گردی خواهد داشت و فضای خالی هم با پیکسل‌های سیاه پر می‌شود. اگر گجت شما ناچ داشته باشد، هر بار که اسکرین‌شاتی را به اشتراک بگذارید اثری از ناچ خجالت‌آور دیوایس‌تان هم برای دیگران نمایان خواهد شد. این اصلا خبر خوبی نیست، به خصوص برای کسانی که دیوایس‌شان ناچ یا پانچ برای دوربین جلویی دارد، ولی می‌توان امیدوار بود این موضوع تا نسخه نهایی تغییر کند.

در بخش تنظیمات وای-فای، در کنار دکمه Add Network یک گزینه کد QR هم دیده می‌شود. اگر بخواهید یکی از شبکه‌های وای-فای ذخیره شده در دیوایس خود را با دیگران به اشتراک بگذارید، این گزینه در واقع تنظیمات شبکه مورد نظر را در قالب یک کد QR ثبت می‌شود و شما می‌تواند آن کد را در اختیار دیگران بگذارید.

اکنون در بخش تنظیمات گزینه‌های جدید Privacy و Location دیده می‌شود، ولی در حال حاضر این دو بخش پر از امکانات قدیمی هستند. در یکی از بیلدهای لو رفته اندروید Q در چند ماه گذشته، یک بخش جدید Privacy Dashbord وجود داشت که می‌توانستید از طریق آن مجوزهایی که به اپ‌های مختلف برای دسترسی به اطلاعات خود داده‌اید را با گراف و آمار مشاهده و مدیریت نمایید. گویا این بخش به هر دلیلی به نسخه بتای اندروید Q راه نیافته است ولی احتمال دارد در نسخه‌های بتای بعدی شاهد بازگشت این صفحه باشیم.

از دیگر امکانات اندروید Q پنل تنظیمات اپ‌هاست که به صورت پاپ آپ نمایان می‌شوند. اپلیکیشن‌ها اجازه ندارند تغییرات زیادی در تنظیمات سیستم عامل ایجاد کنند، برای همین باید از خود کاربر برای اعمال این تغییرات اجازه بخواهند. برای همین به جای این‌که اپ‌ها از کاربر بخواهند وارد بخش تنظیمات بشوند و تغییرات مورد نظر را انجام بدهند، حالا برای برخی تنظیمات ساده مثل اینترنت، NFC و میزان صدا، پنل‌هایی در داخل خود اپ پاپ آپ می‌شوند. دیدن این پاپ آپ‌ها در نسخه بتا کمی دشوار است چون تقریبا هیچ اپلیکیشنی هنوز از این امکان استفاده نمی‌کند.

صفحه اطلاعات اپ یا همان App Info هم تغییرات زیادی داشته است، درست مثل باقی صفحات بخش تنظیمات. نسخه‌های قبلی اندروید بین اپ‌های قابل حذف در پارتیشین‌های داده‌ها و اپ‌های دائمی که در پارتیشن خود سیستم ثبت شده بودند تفاوت قائل بودند. اپ‌های پارتیشن داده‌ها که اغلب از پلی استور دانلود می‌شوند، می‌توانند آنینستال شده و کاملا حذف گردند. اپ‌های سیستم به خاطر این‌که در پارتیشن اصلی سیستم هستند امکان حذف شدن ندارند، ولی در نسخه‌های گذشته اندروید شما می‌توانستید این اپ‌ها را غیرفعال کنید؛ کاری که این اپ‌ها را حذف نمی‌کرد اما از اجرای آن‌ها هم جلوگیری به عمل می‌آورد. اندروید Q نیز همین‌طور عمل می‌کند، با این تفاوت که گزینه “غیرفعال” به آنینستال تغییر نام داده است.

توضیح این‌که کاربر می‌تواند همه اپ‌ها را آنینستال کند برای کاربران تازه‌کار خیلی ساده‌تر است، ولی برای کاربران حرفه‌ای می‌تواند کمی گیج کننده باشد — چون آن‌ها می‌دانند اپ‌های اصلی را نمی‌توان آنینستال کرد. برای این‌که همه چیز کمی عجیب‌تر هم بشود، وقتی یکی از این اپ‌ها را “آنینستال” کنید، دکمه آنینستال به دکمه “اینستال” تغییر می‌یابد، و شما می‌توانید از همان صفحه اطلاعات اپلیکیشن، اپ‌های اصلی را دوباره “اینستال” کنید!

کار کردن با تم سیستم

anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson

اگر Developer Options را فعال کنید و تا پایین صفحه بروید، یک گزینه Theme خواهید دید. در این صفحه می‌توانید رنگ اصلی تم را انتخاب کنید و خیلی از بخش‌های سیاه سیستم را با رنگ‌هایی مثل آبی، بنفش یا سبز عوض کنید. یا این‌که می‌توانید فونت کل سیستم را تغییر بدهید. حتی می‌توانید شکل آیکون‌ها را عوض کنید یا خیلی از کارهای دیگری که با لانچرهای متفرقه قادر به انجام‌شان بودید.

گوگل در اندروید Q هم به بهبود تم تاریک اندروید ادامه داده است. گرچه تقریبا تمام سیستم در اندروید Q با تم دارک همخوانی پیدا کرده است، اما گوگل تا کنون هرگز عنوان نکرده که تم دارک یکی از امکانات اصلی اندروید Q بوده است.

در اندروید ۹ پای، اگر یک تصویر پس‌زمینه نسبتا تیره برای دیوایس خود انتخاب می‌کردید، سیستم خودش به طور اتوماتیک تم را به دارک تغییر می‌داد، ولی گویا این امکان در اندروید Q حداقل فعلا موجود نیست. در عوض تم دارک با روشن کردن حالت ذخیره انرژی باتری به صورت خودکار فعال می‌گردد. همان‌طور که ذکر شد، تم دارک بخش‌های بیشتر از اندروید Q را در بر می‌گیرد، به خصوص در بخش‌ها و اپ‌های اصلی سیستم عامل. ضمنا تم دارک در اندروید Q خیلی تاریک‌تر از اندروید ۹ است و به جای سیاه متمایل به خاکستری از رنگ کاملا سیاه برای تم دارک استفاده شده است.

متصل کردن تم دارک به حالت ذخیره انرژی باتری فکر خوبی به نظر نمی‌رسد چون کسی که ویژگی ذخیره انرژی باتری را فعال می‌کند فقط می‌خواهد دیوایسش باتری کمتری مصرف کند، آن هم با اقداماتی همچون کاهش نور صفحه یا به حداقل رساندن پردازش‌های پنهان سیستم و اموری از این قبیل، نه این‌که تم موبایل‌شان سیاه بشود. بعلاوه، سوالی که همیشه در نسخه‌های بتا در مورد تم دارک وجود دارد این است که آیا این تم در نسخه نهایی هم به همین شکل باقی خواهد ماند؟ گوگل چندین بار در نسخه‌های بتای اندروید انواع مختلف تم دارک را قرار داده است ولی برای نسخه نهایی آن‌ها را از میان برداشته است. بهتر است برای این یکی آرزو کنیم که باقی بماند.

بخش مجوزها و امنیت هنوز کامل نشده‌اند

anroid q handson anroid q handson anroid q handson anroid q handson

گوگل در مورد ویژگی‌های امنیتی اندروید Q وعده‌های زیادی داده است، ولی گویا خیلی از این وعده‌ها هنوز به نسخه بتا راه نیافته‌اند. یکی از برترین ویژگی‌های امنیتی که در بیلدهای لو رفته از اندروید Q دیده شد این بود که هرگاه یکی از اپ‌ها به اطلاعات حساس کاربر دسترسی پیدا می‌کرد به کاربر اطلاع داده می‌شد، ولی این ویژگی هم در این نسخه بتا وجود ندارد. مثلا در یکی از این بیلدها وقتی آیکون موقعیت جغرافیایی نمایان می‌شد، کاربر می‌توانست با تپ کردن روی این آیکون ببیند که کدام اپ به این اطلاعات دسترسی پیدا کرده است. ویژگی خیلی جالبی است و امید می‌رود در نسخه‌های بتای آتی به سیستم اضافه شود. یک داشبورد امنیتی هم در بیلدها وجود داشت که باز هم در نسخه بتا دیده نمی‌شود.

کنترل‌های امنیتی با یک گزینه جدید در اندروید Q به شکل پاپ آپ نمایان می‌شوند. طبق معمول، شما می‌توانید یک درخواست دسترسی را مسدود کنید یا نادیده بگیرید، ولی حالا برای برخی موارد این امکان را دارید که فقط زمانی به یک اپ اجازه دسترسی به اطلاعات را بدهید که اپ در پیش‌زمینه در حال اجرا باشد. این یعنی اپ‌هایی مثل گوگل مپ یا فیسبوک نمی‌توانند بدون اطلاع شما موقعیت جغرافیایی شما را در پس‌زمینه دریافت کنند.

صحبت از محدودسازی اپ‌های پس‌زمینه شد، بد نیست این را هم ذکر کنیم که در اندروید Q اپ‌ها دیگر نمی‌توانند در پس‌زمینه کنش‌های عملیاتی داشته باشند — به بیان دیگر مثلا اپ‌ها نمی‌توانند خودشان از پس‌زمینه به پیش‌زمینه سیستم بیایند. این ویژگی در این نسخه از بتا هنوز به خوبی عمل نمی‌کند اما بناست که در نسخه‌های بعدی این موضوع تکمیل بشود. کارایی این ویژگی بیشتر برای اپ‌های ساعت و تماس و همین‌طور بدافزارها قابل توجه است.

اجازه دسترسی به حافظه دیوایس هم حالا خیلی مفصل‌تر است چون اکنون می‌توانید به اپ‌ها اجازه بدهید فقط به عکس‌های‌تان دسترسی پیدا کنند یا فقط اجازه دسترسی به موزیک‌های‌تان را داشته باشند. در نسخه‌های قبلی این مجوز کلی بود و نمی‌شد اجازه دسترسی فقط به بخشی از حافظه داخلی را داد. گوگل با ساختن صفحه‌ای به نام Roles در اندروید Q به کاربران اجازه می‌دهد که اپ‌های پیش‌فرض خود را معین کنند که این صفحه Roles در اصل همان صفحه Default Apps را باز می‌کند، بنابراین گوگل باید این دو صفحه را با هم ادعام کند.

منوی به اشتراک گذاری

anroid q handson

منوی به اشتراک گذاری اندروید تقریبا همیشه ملال‌آور بوده است. وقتی منوی اشتراک گذاری را باز کنید تا مثلا عکسی را از طریق یک نرم‌افزار پیام‌رسان به اشتراک بگذارید، اندروید تقریبا تمام اپ‌های موجود در دیوایس شما که می‌توانند عکسی دریافت کنند را در این منو لیست می‌کند و بارگذاری این گزینه‌ها را همزمان با نشان دادن‌شان به کاربر انجام می‌دهد و همین سبب می‌شود که لیست مدام بالا و پایین بپرد و انتخاب گزینه مناسب را برای کاربر سخت کند. در اندروید Q این شرایط بهتر شده است، گرچه هنوز بی‌نقص نیست.

گزینه‌های این لیست حالا پیش از باز شدن منو کامپایل می‌شوند و به همین خاطر بدون تاخیر بالا می‌آیند که این در نوع خودش پیشرفت قابل توجهی است. با این حال هنوز هم کمی تاخیر در این لیست احساس می‌شود که احتمالا تا نسخه نهایی این تاخیر هم رفع خواهد شد.

هنوز راه درازی در پیش است

anroid q handson

گوگل یک تایم‌لاین رسمی برای انتشار اندروید Q ارایه کرده است، بنابراین ما می‌دانیم که این نسخه بتا اولین نسخه از مجموع شش نسخه بتاست. نسخه نهایی هم قرار است در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۹ عرضه گردد.

بنابر تجربه‌ای که از گوگل سراغ داریم، هنوز راه طول و درازی در پیش روی اندروید Q قرار دارد؛ راهی پر از تغییرات و اصلاحات. آن‌چه خواندید فقط یک بررسی کامل از اولین نسخه بتا بود که ممکن است در آینده خیلی از امکانات عوض شده یا حذف شوند.

نوشته نگاهی جامع به ویژگی‌های اندروید Q در اولین نسخه بتا اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

کمیسیون اروپا گوگل را به دلیل انحصار در بازار آگهی‌های آنلاین، ۱٫۵ میلیارد یورو جریمه کرد

کمیسسون اروپا به علت نقض قوانین تبلیغات اینترنتی و انحصارطلبی گوگل در حوزه تبلیغات، این شرکت را به پرداخت 1 میلیارد و 490 میلیارد یورو جریمه محکوم کرد. مارگارت وستاگر، کمیسر مسئول در حوزه رقابت این کمیسیون گفته که گوگل با ایجاد محدودیت‌های شدید برای قرارداد با سایر شرکت‌های تبلیغاتی، مانع حضور این شرکت‌ها و ایجاد فضای رقابتی شده است و این حرکت گوگل به نوعی نقض قوانین و مقررات اتحادیه اروپا در حوزه مبارزه با انحصارطلبی است.

طبق اعلام این کمیسر در نشت مطبوعاتی خود با خبرنگاران، گوگل گردش آزاد اطلاعات سایر شرکت‌های تبلیغاتی را در بخش AdSense for Search محدود و حتی مسدود کرده است.

گوگل بر آگهی‌های اینترنتی تسلط یافته و با اعمال محدودیت علیه وب‌سایت‌هایی که به این شرکت وابسته نیستند، خود را از فضای رقابتی رها کرده و به یک فضای انحصاری منتقل شده است.

مبلغ دقیق این جریمه 1.464.459.000 یورو تعیین شده که حدود 2 درصد از این مبلغ، درآمد گوگل در سال 2018 است. این سومین جریمه گوگل پس از جریمه‌ 2.42 میلیارد یورویی به دلیل دستکاری نتایج جستجو، توسط همین کمیسیون است. این غول جستجوی آمریکایی در تابستان 2018 هم به دلیل اجبار تولید‌کنندگان محصولات اندرویدی برای استفاده از مرورگر کروم در محصولاتشان، مبلغ 4.3 میلیارد یورو جریمه شد.

در همین‌حال گوگل اعلام کرد که تولید‌کنندگان دستگاه‌های اندرویدی در سراسر اروپا، امکان انتخاب و استفاده آزادانه از مرورگرها و برنامه‌های کاربردی مورد‌علاقه خود را دارند. ما از کمیسیون اروپا بابت وضع قوانین و مقررات مربوط به فضای رقابتی در بین شرکت‌ها تشکر می‌کنیم و درحال اصلاح اشتباهات خود و موتور جستجوی گوگل هستیم.

نوشته کمیسیون اروپا گوگل را به دلیل انحصار در بازار آگهی‌های آنلاین، 1.5 میلیارد یورو جریمه کرد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

کمیسیون اروپا گوگل را به دلیل انحصار در بازار آگهی‌های آنلاین، ۱٫۵ میلیارد یورو جریمه کرد

کمیسسون اروپا به علت نقض قوانین تبلیغات اینترنتی و انحصارطلبی گوگل در حوزه تبلیغات، این شرکت را به پرداخت 1 میلیارد و 490 میلیارد یورو جریمه محکوم کرد. مارگارت وستاگر، کمیسر مسئول در حوزه رقابت این کمیسیون گفته که گوگل با ایجاد محدودیت‌های شدید برای قرارداد با سایر شرکت‌های تبلیغاتی، مانع حضور این شرکت‌ها و ایجاد فضای رقابتی شده است و این حرکت گوگل به نوعی نقض قوانین و مقررات اتحادیه اروپا در حوزه مبارزه با انحصارطلبی است.

طبق اعلام این کمیسر در نشت مطبوعاتی خود با خبرنگاران، گوگل گردش آزاد اطلاعات سایر شرکت‌های تبلیغاتی را در بخش AdSense for Search محدود و حتی مسدود کرده است.

گوگل بر آگهی‌های اینترنتی تسلط یافته و با اعمال محدودیت علیه وب‌سایت‌هایی که به این شرکت وابسته نیستند، خود را از فضای رقابتی رها کرده و به یک فضای انحصاری منتقل شده است.

مبلغ دقیق این جریمه 1.464.459.000 یورو تعیین شده که حدود 2 درصد از این مبلغ، درآمد گوگل در سال 2018 است. این سومین جریمه گوگل پس از جریمه‌ 2.42 میلیارد یورویی به دلیل دستکاری نتایج جستجو، توسط همین کمیسیون است. این غول جستجوی آمریکایی در تابستان 2018 هم به دلیل اجبار تولید‌کنندگان محصولات اندرویدی برای استفاده از مرورگر کروم در محصولاتشان، مبلغ 4.3 میلیارد یورو جریمه شد.

در همین‌حال گوگل اعلام کرد که تولید‌کنندگان دستگاه‌های اندرویدی در سراسر اروپا، امکان انتخاب و استفاده آزادانه از مرورگرها و برنامه‌های کاربردی مورد‌علاقه خود را دارند. ما از کمیسیون اروپا بابت وضع قوانین و مقررات مربوط به فضای رقابتی در بین شرکت‌ها تشکر می‌کنیم و درحال اصلاح اشتباهات خود و موتور جستجوی گوگل هستیم.

نوشته کمیسیون اروپا گوگل را به دلیل انحصار در بازار آگهی‌های آنلاین، 1.5 میلیارد یورو جریمه کرد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چیپ‌های جدید کوالکام به تقویت امکانات اسپیکرهای هوشمند کمک می‌کنند

Qualcomms-new-line-of-chips

کوالکام، شرکت سازنده چیپ‌های معروف اسنپ‌دراگون که در حال حاضر میلیاردها دیوایس را نیرو می‌بخشند، در تلاش است تا بخش دیگری از محصولات مصرفی هوشمند را تحت تسلط خودش در بیاورد: اسپیکرها و صفحه نمایش‌های مجهز به دستیار صوتی هوشمند. برای نیل به این هدف، این شرکت اخیرا خانواده جدیدی از چیپ‌های خودش را معرفی کرد؛ خانواده‌ای به نام سری QCS400.

این سری از چیپ‌ها اختصاصا برای رفع نیازهای سخت‌افزاری اسپیکرهای هوشمندی همچون گوگل هوم و گوگل هوم مینی، آمازون اکو و دیگر محصولات مشابه طراحی و ساخته شده است. به همین خاطر کوالکام در طراحی این چیپ‌ها روی دو ویژگی کلیدی تمرکز داشته است: تکثیر صوت و تشخیص صدا.

سری QCS400 وعده “عملکرد صوتی برتر” را داده است؛ عملکردی که نه تنها به خاطر قدرت فناوری‌های خود کوالکام ممکن می‌شود، بلکه پشتیبانی از دالبی اتموس و DTS:X نیز به عملی شدن این وعده کمک می‌کنند. این چیپ‌ها می‌توانند تا ۳۲ کانال صوتی را تحت پوشش قرار بدهند.

برای بهبود ارتباط شما با دستیارهای هوشمند مجازی، کوالکام یک بار دیگر از توانایی‌های هوش مصنوعی خود کمک گرفته است. این سیستم هوش مصنوعی سبب می‌شود که در آینده، دستیارهای هوشمند با ارتقا توانایی‌های تشخیص صدا، کلمات و جملات شما را بهتر و کامل‌تر و با درصد خطای کمتر بشنوند و متوجه بشوند. این چیپ‌ها همچنین به دستیارهای هوشمند اجازه می‌دهند تا با دقت بیشتری بین صدای شما و محیط اطراف‌تان تفاوت قائل شوند.

در کنار تمام این توانایی‌های اساسی، کوالکام تلاش دارد تا در بهبود چند جنبه مهم دیگر از این حیطه فعال باشد.

یکی از این موضوعات، بهبود مصرف نیرو است که برای اسپیکرهای بلوتوثی قابل حمل و دیگر دیوایس‌های مجهز به باتری بسیار حیاتی محسوب می‌شود. انتظار می‌رود دیوایس‌هایی که به چیپ‌های جدید کوالکام تجهیز شده‌اند در مصرف باتری در هر حالتی بهینه‌تر باشند.

چیپ‌های QCS400 در مجموع متشکل از چهار پردازنده هستند که دو پردازنده فقط مخصوص به صوت هستند. ضعیف‌ترین آن‌ها پردازنده دو هسته‌ای QCS403 است و در کنار آن هم پردازنده چهار هسته‌ای QCS404 قرار دارد. دو پردازنده دیگر که قابلیت‌های تصویری نیز دارند، دارای پردازنده گرافیکی آدرنو ۳۰۶ بوده و از HDMI هم پشتیبانی می‌کنند. تنها قوی‌ترین پردازنده این چیپ‌ها، یعنی پردازنده QCS407 می‌تواند ۳۲ کانال صوتی را پوشش بدهد، در حالی که باقی پردازنده‌ها صرفا ۱۲ کانال را تحت پوشش قرار می‌دهند.

اگر از اسپیکرهای هوشمند استفاده می‌کنید این خبر از کوالکام می‌تواند برای شما خوشحال کننده باشد. اگر هم اهل این دیوایس‌ها نیستید، باز هم بهتر است بدانید که دستیارهای هوشمند قرار است به زودی صدای ما را بیشتر و بهتر بشنوند. چه دوست‌شان داشته باشید و چه نه، این همراهان مجازی قرار نیست به این راحتی ما را کنار بگذارند.

نوشته چیپ‌های جدید کوالکام به تقویت امکانات اسپیکرهای هوشمند کمک می‌کنند اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

گوگل از استودیو جدید ساخت بازی و برنامه برای استادیا رونمایی کرد

گوگل سیستم ‌عامل گیمینگ جدید خود به نام “استادیا” را معرفی نمود. این شرکت اعلام کرد که یک استودیوی بازی‌سازی اختصاصی را نیز به همین اسم ایجاد نموده که تمرکز آن تنها بر روی ساخت و تکمیل بازی‌های مبتنی بر سیستم‌ عامل استادیا خواهد بود. به علاوه برای یکپارچه کردن فناوری استادیا با بازی‌های سایر توسعه‌دهندگان نیز همکاری‌های زیادی انجام گرفته است.

استادیا

با این حال متاسفانه اخبار منتشر شده حاکی از آن است که در مراسم رونمایی سیستم‌ عامل استادیا، جزئیات اصلی در مورد این محصول جدید از جمله اندازه یا مکان و یا حتی برنامه‌هایی که در حال حاضر برروی آنها کار می‌کنند، اعلام نشده است.

تنها خبری که در رابطه با آن تایید شده این است که استودیوی جدید، تحت نظر جید ریموند اداره خواهد شد که پیش‌تر بعنوان تولید‌کننده و بازی‌ساز در غول‌های بازی‌سازی همچون الکترونیک آرتز و یوبیسافت مشغول به کار بوده است. او از اواخر سال 2018 به جمع نخبگان گوگل افزوده شده و بر روی یک پروژه محرمانه که به احتمال زیاد همین پروژه استادیا است، فعالیت می‌کند.

گوگل همواره صنعت بازی‌سازی را از طریق پلی استورِ خود مورد تشویق و حمایت قرار می‌دهد ولی این اولین بار است که شرکت به دنبال ایجاد ساخت بازی‌های اختصاصی مربوط به خود است و پروژه استادیا گام مهمی برای تحقق این هدف به شمار می‌رود. همچنین تخصص و تجارب بیست ساله ریموند در صنعت بازی‌سازی، می‌تواند تضمین خوبی برای اطمینان از موفقیت استادیا و رسیدن گوگل به اهداف جاه‌طلبانه‌اش باشد. شما می‌توانید اطلاعات بیشتر در رابطه با پروژه استادیا را از این لینک کسب کنید.

نوشته گوگل از استودیو جدید ساخت بازی و برنامه برای استادیا رونمایی کرد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

گوگل از استودیو جدید ساخت بازی و برنامه برای استادیا رونمایی کرد

گوگل سیستم ‌عامل گیمینگ جدید خود به نام “استادیا” را معرفی نمود. این شرکت اعلام کرد که یک استودیوی بازی‌سازی اختصاصی را نیز به همین اسم ایجاد نموده که تمرکز آن تنها بر روی ساخت و تکمیل بازی‌های مبتنی بر سیستم‌ عامل استادیا خواهد بود. به علاوه برای یکپارچه کردن فناوری استادیا با بازی‌های سایر توسعه‌دهندگان نیز همکاری‌های زیادی انجام گرفته است.

استادیا

با این حال متاسفانه اخبار منتشر شده حاکی از آن است که در مراسم رونمایی سیستم‌ عامل استادیا، جزئیات اصلی در مورد این محصول جدید از جمله اندازه یا مکان و یا حتی برنامه‌هایی که در حال حاضر برروی آنها کار می‌کنند، اعلام نشده است.

تنها خبری که در رابطه با آن تایید شده این است که استودیوی جدید، تحت نظر جید ریموند اداره خواهد شد که پیش‌تر بعنوان تولید‌کننده و بازی‌ساز در غول‌های بازی‌سازی همچون الکترونیک آرتز و یوبیسافت مشغول به کار بوده است. او از اواخر سال 2018 به جمع نخبگان گوگل افزوده شده و بر روی یک پروژه محرمانه که به احتمال زیاد همین پروژه استادیا است، فعالیت می‌کند.

گوگل همواره صنعت بازی‌سازی را از طریق پلی استورِ خود مورد تشویق و حمایت قرار می‌دهد ولی این اولین بار است که شرکت به دنبال ایجاد ساخت بازی‌های اختصاصی مربوط به خود است و پروژه استادیا گام مهمی برای تحقق این هدف به شمار می‌رود. همچنین تخصص و تجارب بیست ساله ریموند در صنعت بازی‌سازی، می‌تواند تضمین خوبی برای اطمینان از موفقیت استادیا و رسیدن گوگل به اهداف جاه‌طلبانه‌اش باشد. شما می‌توانید اطلاعات بیشتر در رابطه با پروژه استادیا را از این لینک کسب کنید.

نوشته گوگل از استودیو جدید ساخت بازی و برنامه برای استادیا رونمایی کرد اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.