مصطفی رجبی مشهدی، از معاونان شرکت برق ایران گفته: "شناسایی این مراکز از طریق مقایسه مصارف با دوره‌های قبل و سایر راهکارها انجام می‌شود."
 
او همچنین گفته: "تاکنون ۱۴ مرکز استخراج رمز ارز به ظرفیت ۳۰۰ مگاوات مجوز گرفته‌اند."
 
هفته پیش مدیرعامل توانیر از پاداش ۱۰ میلیون تومانی به کسانی خبر داد که مزارع "غیرمجاز" رمز ارز را شناسایی و معرفی کنند.
 
در ایران از دو سال و نیم پیش همزمان با اوج گرفتن بهای بیت‌کوین، تب و تاب استخراج رمز ارزها آغاز شد که بعدا با فروکش قیمت‌ها و همچنین مشکلات کاربران ایرانی در کارگزاری‌های معاملات بین‌المللی از شدت آن کاسته شد.
 
در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی قیمت بیت کوین تا نزدیک ۲۰ هزار دلار پیش رفت؛ قیمت این ارز دیجیتال هم اکنون بالای ۹ هزار دلار است.
 
علیرضا هادی، مدیرکل دفتر طرح‌ها و تامین مالی وزارت صمت به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفته است: "پیش‌بینی‌ها این است که سالانه بین ۲۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلار در واحدهای استخراج رمز ارز تولید شده باشد که برای تامین ارز مورد نیاز کشور عدد قابل اعتنایی است و پتانسیل رشد در این حوزه وجود دارد."
 
وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) گفته است حدود ۷۹۰ فرد حقیقی و حقوقی برای کسب مجوز در این زمینه درخواست ارائه کرده‌اند و "حدود ۵۸۴ بنگاه نیز جواز تاسیس خود را دریافت کرده‌اند".
 
هفته پیش، اسحاق جهانگیری، معان اول رئیس جمهوری ایران مصوبه تعیین تکلیف تجهیزات استخراج رمز ارزهای موجود در این کشور را ابلاغ کرد.
 
بر اساس این مصوبه دارندگان دستگاه‌های استخراج رمز ارزها (ماینر) مکلف شدند حداکثر ظرف مدت یک ماه از زمان اعلام وزارت صمت نسبت به ثبت مشخصات هویتی خود به همراه تعداد و نوع دستگاه‌هایی که در مالکیت آنها است، در سامانه‌ای دولتی اقدام کنند.
'>

شناسایی بیش از هزار مزرعه غیرمجاز استخراج بیت‌کوین در ایران

بنابر اعلام شرکت توانیر، بیش از هزار مزرعه 'غیرقانونی ' استخراج رمز ارز دیجیتال در سراسر ایران شناسایی شده است.
 
مصطفی رجبی مشهدی، از معاونان شرکت برق ایران گفته: "شناسایی این مراکز از طریق مقایسه مصارف با دوره‌های قبل و سایر راهکارها انجام می‌شود."
 
او همچنین گفته: "تاکنون ۱۴ مرکز استخراج رمز ارز به ظرفیت ۳۰۰ مگاوات مجوز گرفته‌اند."
 
هفته پیش مدیرعامل توانیر از پاداش ۱۰ میلیون تومانی به کسانی خبر داد که مزارع "غیرمجاز" رمز ارز را شناسایی و معرفی کنند.
 
در ایران از دو سال و نیم پیش همزمان با اوج گرفتن بهای بیت‌کوین، تب و تاب استخراج رمز ارزها آغاز شد که بعدا با فروکش قیمت‌ها و همچنین مشکلات کاربران ایرانی در کارگزاری‌های معاملات بین‌المللی از شدت آن کاسته شد.
 
در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی قیمت بیت کوین تا نزدیک ۲۰ هزار دلار پیش رفت؛ قیمت این ارز دیجیتال هم اکنون بالای ۹ هزار دلار است.
 
علیرضا هادی، مدیرکل دفتر طرح‌ها و تامین مالی وزارت صمت به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفته است: "پیش‌بینی‌ها این است که سالانه بین ۲۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلار در واحدهای استخراج رمز ارز تولید شده باشد که برای تامین ارز مورد نیاز کشور عدد قابل اعتنایی است و پتانسیل رشد در این حوزه وجود دارد."
 
وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) گفته است حدود ۷۹۰ فرد حقیقی و حقوقی برای کسب مجوز در این زمینه درخواست ارائه کرده‌اند و "حدود ۵۸۴ بنگاه نیز جواز تاسیس خود را دریافت کرده‌اند".
 
هفته پیش، اسحاق جهانگیری، معان اول رئیس جمهوری ایران مصوبه تعیین تکلیف تجهیزات استخراج رمز ارزهای موجود در این کشور را ابلاغ کرد.
 
بر اساس این مصوبه دارندگان دستگاه‌های استخراج رمز ارزها (ماینر) مکلف شدند حداکثر ظرف مدت یک ماه از زمان اعلام وزارت صمت نسبت به ثبت مشخصات هویتی خود به همراه تعداد و نوع دستگاه‌هایی که در مالکیت آنها است، در سامانه‌ای دولتی اقدام کنند.

ترکیب ۵G و بلاک چین: افزایش قدرت تمرکززدایی

 
بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مبحثی که طی چند سال اخیر در صنعت تلفن همراه وجود داشته است، فناوری اینترنت 5G است. صنعت تلفن همراه در فاصله بین دو تحول بزرگ، یکی راه‌اندازی آیفون و دیگری ادغام همه‌جانبه نسل بعدی فناوری‌ها از جمله واقعیت افزوده، هوش مصنوعی و بلاک چین، به شدت نیازمند تحولی جدید است. شبکه 5G همان تحول همه‌جانبه‌ای است که شرکت‌های سازنده و ارائه خدمات تلفن همراه، آن را نویدبخش آینده نوآوری می‌دانند؛ آینده‌ای که چندان هم دور نیست. این ویژگی ارزش آن را دارد که به خاطر داشتن آن تلفن همراه‌تان را عوض کنید یا ارتقا دهید، حتی اگر همین یکی دو سال پیش آن را خریده‌اید.
 
اما اگر بلاک چین با 5G ترکیب شود، در کنار هم چه تحولی ایجاد خواهند کرد و این تغییرات به نفع چه کسانی خواهد بود؟ کوین تلگراف در مقاله اخیری که منتشر کرده است، به بررسی این پرسش‌ها می‌پردازد.
 
کریستیانو آمون (Cristiano Amon)، رئیس شرکت کوالکام (Qualcomm)، که یک شرکت آمریکایی در حوزه مخابرات است، به تازگی اعلام کرد که فناوری 5G در سال جاری میلادی به صورت گسترده راهی بازار خواهد شد و پیش‌بینی کرد که تا سال آینده چیزی حدود ۲۰۰ میلیون تلفن هوشمند مجهز به 5G خواهیم داشت. وی به نحوه گسترش این فناوری هم اشاره کرد و گفت:
 
5G در سال ۲۰۲۰ ابتدا به شکل گسترده‌ای در کلان‌شهرها در دسترس خواهد بود و سپس تا سال ۲۰۲۱ به طور کامل به کشورهای در حال توسعه خواهد رسید.
 
درست است که سال جاری ممکن است برای شرکت‌های خدمات تلفن همراه و فروشندگان آخرین مدل‌های آیفون یا سامسونگ گلکسی سال مهمی باشد، اما برای 5G، سال ۲۰۲۱ یعنی زمانی که این شرکت‌ها باید محصولاتشان را در دنیای در حال توسعه عرضه کنند، بسیار مهم‌تر خواهد بود.
 
آمون در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت که انتظار دارد 5G با سرعت متوسط در کشورهایی مانند پرو، نیجریه، کشورهای کوچک اروپایی و کشورهای در حال توسعه آسیا از کامبوج گرفته تا سریلانکا گسترش یابد. زمانی می‌توانیم از کارآمدی این فناوری در دنیای واقعی صحبت کنیم که عملا وارد بازار شده باشد.
 
اولین نسخه آزمایشی پرداخت از طریق تلفن همراه
شاید تمام وعده‌هایی که تحولاتی مانند اتومبیل‌های بدون راننده یا بینایی تقویت‌شده با هوش مصنوعی به ما داده‌اند، بیشتر شبیه فیلم‌های علمی- تخیلی باشد. اما وعده‌های فناوری 5G کاملا مشهود و بدیهی هستند. بارزترین وعده آن این است که از فناوری‌ای که در حال حاضر داریم از آن استفاده می‌کنیم، یعنی از تلفن همراه‌مان، پشتیبانی خواهد کرد. جدا از طرح‌های بلندپروازانه در زمینه اتوماسیون یا هوش مصنوعی یا حتی موارد کاربردی‌تر مانند بهتر کردن توان پردازش آنی المان‌های گرافیکی در کامپیوتر و پردازش ویدئو، بزرگترین مزیت 5G بهبود سریع قابلیت‌های تلفن همراه، تبلت و سایر مینی کامپیوترهایی است که از آنها استفاده می‌کنیم و اینکه چطور این دستگاه‌ها در آن شبکه‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مخصوصا در دنیای در حال توسعه، 5G می‌تواند زمینه‌ساز تغییراتی اساسی باشد. سرعت 5G حدود چهارده برابر 4G است و دیگر شاهد اختلالات متعدد نخواهیم بود.
 
صنعت تلفن‌های هوشمند تا به امروز نتوانسته آن‌طور که باید و شاید از فرصت‌های موجود در کشورهای در حال توسعه استفاده کند. این در حالی است که این کشورها هنوز هم بخش مهمی از بازار جهانی تلفن همراه (موبایل‌های معمولی) را تشکیل می‌دهند. میزان استفاده از تلفن هوشمند در جهانِ در حال توسعه، از ۵۰% تجاوز نمی‌کند. به عنوان مثال در هند فقط ۲۴% و در برزیل حدود ۵۰% از تلفن هوشمند استفاده می‌کنند، در حالی‌ که میلیون‌ها نفر در این کشورها بیشتر از برق به تلفن همراه ساده دسترسی دارند. بنابراین می‌توان گفت تلفن هوشمند بازار جهان در حال توسعه را از دست داده است.
 
اما چیزی که در این کشورها از همه مهم‌تر است، آینده پرداخت‌ها است. هنگامی که سرانجام 5G وارد دنیای در حال توسعه شود، بیشتر از هر چیز در امور مربوط به پرداخت‌ها که احتمالا همچنان به عنوان یک زیرساخت محدود باقی خواهد ماند، مفید واقع خواهد شد.
 
برای روشن شدن موضوع کافی است به تأثیر شگرفی که شرکت ام‌پسا (M-Pesa) در کنیا داشته است توجه کنید. ام‌پسا که شرکتی در زمینه خدمات انتقال پول از طریق تلفن همراه است، در سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی شد. ام‌پسا یک سرویس قدرتمند با خدماتی متنوع است که به کاربران امکان می‌دهد با پرداخت پول از انواع خدماتی که این فناوری سازگار با تلفن‌های همراه ساده یا تلفن‌های همراهی که از حداقل امکانات برخوردارند، ارائه می‌کند، بهره‌مند شوند. ام‌پسا در همه جای کنیا حضور دارد. شاید باورتان نشود، اما ۹۶% از خانوارهای این کشور حداقل یک حساب کاربری در ام‌پسا دارند. این فناوری به بسیاری از ساکنان کنیا که زیر خط فقر به سر می‌برند، کمک کرده است تا از این وضعیت خارج شوند. خانواده‌های روستایی با استفاده از این فناوری توانسته‌اند تا ۳۰% درآمد بیشتری داشته باشند، چرا که اعضای خانواده آنها که در خارج از کشور کار می‌کنند با این کار به راحتی می‌توانند برای آنها پول ارسال کنند.
 
چندین عامل در موفقیت و گسترش ام‌پسا در کنیا نقش داشته‌اند که برخی از مهم‌ترین آنها بازاریابی قوی، مقررات نه چندان سخت و نبود گزینه‌های مناسب دیگر بوده است. شاید مهم‌ترین این عوامل، چیزی باشد که از حالت ویروسی ام‌پسا سرچشمه می‌گرفت: هر چه ام‌پسا محبوب‌تر می‌شد، این محبوبیت باز هم بر محبوبیتش می‌افزود.
 
دلیلی ندارد که فکر کنیم در دهه ۲۰۲۰ دیگر چنین روندی تکرار نخواهد شد. امکانش وجود دارد، اما برای این کار قطعا به 5G نیاز خواهیم داشت. بهره‌گیری از این فناوری برای اداره شبکه‌های قدرتمند محلی، بهبود رابط‌های کاربری فرانت اند و بهره‌گیری از انواع مختلف تلفن همراه برای پشتیبانی از آن شبکه‌ها لازم است.
 
ترکیب 5G و بلاک چین تا چه حد قدرتمند خواهد بود؟
در فرانت اند (Front end) یا بخشی که کاربر با آن سر و کار دارد، شاید گفتن اینکه در دنیای در حال توسعه باید از پیامک و پیام متنی به عنوان رابط کاربری استفاده کرد عجیب به نظر بیاید، مخصوصا حالا که محبوبیت اپلیکیشن‌های پیام‌رسان مانند واتس‌اپ روز به روز بیشتر می‌شود. اما سال‌هاست که میلیاردها کاربر با پیامک آشنا هستند. پیامک‌ها جزو قابلیت‌های اولین تلفن‌های همراه بودند، با این حال هنوز هم بدون نیاز به بارگذاری حجم عظیمی از داده‌ها در شبکه‌های پیشرفته خوب و سریع کار می‌کنند. با پیامک می‌توان انواع امور بانکی از جمله پرداخت، خرید کالاها و خدمات و نیز ارسال وجه را به آسانی، با سرعت و به شکل ایمن انجام داد. پیامک مزیتی را ارائه می‌کند که بانکداری دیجیتال همچنان در تلاش برای رسیدن به آن است: اینکه هویت و شماره تلفن ما می‌تواند هم نقش بانک و هم نقش مؤسسات واسطه که مسئولیت تسویه مبالغ و اوراق مالی را بر عهده دراند، را ایفا کند. چه چیزی بهتر از این، برای قریب به دو میلیارد نفری که از خدمات بانکی در جهان محرومند؟
 
در بک اند یا بخشی که سرور با آن سر و کار دارد، 5G و بلاک چین نوید قدرتمند را می‌دهند. بلاک چین می‌تواند امنیت شبکه‌های بانکی تلفن همراه را که به نوبه خود امنیت تراکنش‌ها را در سطح خرد تأمین خواهند کرد تضمین کند؛ در حالی‌که 5G اطمینان خواهد داد که این شبکه‌های پیچیده تحت فشار حجم سنگین بلاک چین‌ها مشکلی از لحاظ سرعت پیدا نخواهند کرد.
 
اگر شبکه‌های رمزنگاری بتوانند روش‌های بهتری در زمینه امور پرداخت به این جمعیت بزرگ ارائه دهند، گامی بزرگ به سود همه افراد اعم از کسانی که از خدمات بانکی بهره‌مند هستند و نیز افراد محروم از خدمات بانکی برداشته خواهد شد. این تحول در صنعت بانکداری می‌تواند اولین گام در ایجاد تغییرات موردنیاز برای دنیای در حال توسعه، از جمله ارائه دسترسی بهتر و مطمئن‌تر به برق، اینترنت پرسرعت، کاهش کارمزدهای بالا در تراکنش‌ها، نقل و انتقال پول و محدود کردن فساد دولتی و نیز بی‌ثباتی اقتصادی باشد.
 
اگر 5G چنین پیشرفت‌هایی را رقم بزند، ممکن است شاهد جهشی بسیار بزرگ‌تر نسبت به هر آنچه تا کنون افراد در صنعت تلفن همراه پیش‌بینی کرده و وعده داده بودند باشیم.

ترکیب ۵G و بلاک چین: افزایش قدرت تمرکززدایی

 
بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مبحثی که طی چند سال اخیر در صنعت تلفن همراه وجود داشته است، فناوری اینترنت 5G است. صنعت تلفن همراه در فاصله بین دو تحول بزرگ، یکی راه‌اندازی آیفون و دیگری ادغام همه‌جانبه نسل بعدی فناوری‌ها از جمله واقعیت افزوده، هوش مصنوعی و بلاک چین، به شدت نیازمند تحولی جدید است. شبکه 5G همان تحول همه‌جانبه‌ای است که شرکت‌های سازنده و ارائه خدمات تلفن همراه، آن را نویدبخش آینده نوآوری می‌دانند؛ آینده‌ای که چندان هم دور نیست. این ویژگی ارزش آن را دارد که به خاطر داشتن آن تلفن همراه‌تان را عوض کنید یا ارتقا دهید، حتی اگر همین یکی دو سال پیش آن را خریده‌اید.
 
اما اگر بلاک چین با 5G ترکیب شود، در کنار هم چه تحولی ایجاد خواهند کرد و این تغییرات به نفع چه کسانی خواهد بود؟ کوین تلگراف در مقاله اخیری که منتشر کرده است، به بررسی این پرسش‌ها می‌پردازد.
 
کریستیانو آمون (Cristiano Amon)، رئیس شرکت کوالکام (Qualcomm)، که یک شرکت آمریکایی در حوزه مخابرات است، به تازگی اعلام کرد که فناوری 5G در سال جاری میلادی به صورت گسترده راهی بازار خواهد شد و پیش‌بینی کرد که تا سال آینده چیزی حدود ۲۰۰ میلیون تلفن هوشمند مجهز به 5G خواهیم داشت. وی به نحوه گسترش این فناوری هم اشاره کرد و گفت:
 
5G در سال ۲۰۲۰ ابتدا به شکل گسترده‌ای در کلان‌شهرها در دسترس خواهد بود و سپس تا سال ۲۰۲۱ به طور کامل به کشورهای در حال توسعه خواهد رسید.
 
درست است که سال جاری ممکن است برای شرکت‌های خدمات تلفن همراه و فروشندگان آخرین مدل‌های آیفون یا سامسونگ گلکسی سال مهمی باشد، اما برای 5G، سال ۲۰۲۱ یعنی زمانی که این شرکت‌ها باید محصولاتشان را در دنیای در حال توسعه عرضه کنند، بسیار مهم‌تر خواهد بود.
 
آمون در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت که انتظار دارد 5G با سرعت متوسط در کشورهایی مانند پرو، نیجریه، کشورهای کوچک اروپایی و کشورهای در حال توسعه آسیا از کامبوج گرفته تا سریلانکا گسترش یابد. زمانی می‌توانیم از کارآمدی این فناوری در دنیای واقعی صحبت کنیم که عملا وارد بازار شده باشد.
 
اولین نسخه آزمایشی پرداخت از طریق تلفن همراه
شاید تمام وعده‌هایی که تحولاتی مانند اتومبیل‌های بدون راننده یا بینایی تقویت‌شده با هوش مصنوعی به ما داده‌اند، بیشتر شبیه فیلم‌های علمی- تخیلی باشد. اما وعده‌های فناوری 5G کاملا مشهود و بدیهی هستند. بارزترین وعده آن این است که از فناوری‌ای که در حال حاضر داریم از آن استفاده می‌کنیم، یعنی از تلفن همراه‌مان، پشتیبانی خواهد کرد. جدا از طرح‌های بلندپروازانه در زمینه اتوماسیون یا هوش مصنوعی یا حتی موارد کاربردی‌تر مانند بهتر کردن توان پردازش آنی المان‌های گرافیکی در کامپیوتر و پردازش ویدئو، بزرگترین مزیت 5G بهبود سریع قابلیت‌های تلفن همراه، تبلت و سایر مینی کامپیوترهایی است که از آنها استفاده می‌کنیم و اینکه چطور این دستگاه‌ها در آن شبکه‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مخصوصا در دنیای در حال توسعه، 5G می‌تواند زمینه‌ساز تغییراتی اساسی باشد. سرعت 5G حدود چهارده برابر 4G است و دیگر شاهد اختلالات متعدد نخواهیم بود.
 
صنعت تلفن‌های هوشمند تا به امروز نتوانسته آن‌طور که باید و شاید از فرصت‌های موجود در کشورهای در حال توسعه استفاده کند. این در حالی است که این کشورها هنوز هم بخش مهمی از بازار جهانی تلفن همراه (موبایل‌های معمولی) را تشکیل می‌دهند. میزان استفاده از تلفن هوشمند در جهانِ در حال توسعه، از ۵۰% تجاوز نمی‌کند. به عنوان مثال در هند فقط ۲۴% و در برزیل حدود ۵۰% از تلفن هوشمند استفاده می‌کنند، در حالی‌ که میلیون‌ها نفر در این کشورها بیشتر از برق به تلفن همراه ساده دسترسی دارند. بنابراین می‌توان گفت تلفن هوشمند بازار جهان در حال توسعه را از دست داده است.
 
اما چیزی که در این کشورها از همه مهم‌تر است، آینده پرداخت‌ها است. هنگامی که سرانجام 5G وارد دنیای در حال توسعه شود، بیشتر از هر چیز در امور مربوط به پرداخت‌ها که احتمالا همچنان به عنوان یک زیرساخت محدود باقی خواهد ماند، مفید واقع خواهد شد.
 
برای روشن شدن موضوع کافی است به تأثیر شگرفی که شرکت ام‌پسا (M-Pesa) در کنیا داشته است توجه کنید. ام‌پسا که شرکتی در زمینه خدمات انتقال پول از طریق تلفن همراه است، در سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی شد. ام‌پسا یک سرویس قدرتمند با خدماتی متنوع است که به کاربران امکان می‌دهد با پرداخت پول از انواع خدماتی که این فناوری سازگار با تلفن‌های همراه ساده یا تلفن‌های همراهی که از حداقل امکانات برخوردارند، ارائه می‌کند، بهره‌مند شوند. ام‌پسا در همه جای کنیا حضور دارد. شاید باورتان نشود، اما ۹۶% از خانوارهای این کشور حداقل یک حساب کاربری در ام‌پسا دارند. این فناوری به بسیاری از ساکنان کنیا که زیر خط فقر به سر می‌برند، کمک کرده است تا از این وضعیت خارج شوند. خانواده‌های روستایی با استفاده از این فناوری توانسته‌اند تا ۳۰% درآمد بیشتری داشته باشند، چرا که اعضای خانواده آنها که در خارج از کشور کار می‌کنند با این کار به راحتی می‌توانند برای آنها پول ارسال کنند.
 
چندین عامل در موفقیت و گسترش ام‌پسا در کنیا نقش داشته‌اند که برخی از مهم‌ترین آنها بازاریابی قوی، مقررات نه چندان سخت و نبود گزینه‌های مناسب دیگر بوده است. شاید مهم‌ترین این عوامل، چیزی باشد که از حالت ویروسی ام‌پسا سرچشمه می‌گرفت: هر چه ام‌پسا محبوب‌تر می‌شد، این محبوبیت باز هم بر محبوبیتش می‌افزود.
 
دلیلی ندارد که فکر کنیم در دهه ۲۰۲۰ دیگر چنین روندی تکرار نخواهد شد. امکانش وجود دارد، اما برای این کار قطعا به 5G نیاز خواهیم داشت. بهره‌گیری از این فناوری برای اداره شبکه‌های قدرتمند محلی، بهبود رابط‌های کاربری فرانت اند و بهره‌گیری از انواع مختلف تلفن همراه برای پشتیبانی از آن شبکه‌ها لازم است.
 
ترکیب 5G و بلاک چین تا چه حد قدرتمند خواهد بود؟
در فرانت اند (Front end) یا بخشی که کاربر با آن سر و کار دارد، شاید گفتن اینکه در دنیای در حال توسعه باید از پیامک و پیام متنی به عنوان رابط کاربری استفاده کرد عجیب به نظر بیاید، مخصوصا حالا که محبوبیت اپلیکیشن‌های پیام‌رسان مانند واتس‌اپ روز به روز بیشتر می‌شود. اما سال‌هاست که میلیاردها کاربر با پیامک آشنا هستند. پیامک‌ها جزو قابلیت‌های اولین تلفن‌های همراه بودند، با این حال هنوز هم بدون نیاز به بارگذاری حجم عظیمی از داده‌ها در شبکه‌های پیشرفته خوب و سریع کار می‌کنند. با پیامک می‌توان انواع امور بانکی از جمله پرداخت، خرید کالاها و خدمات و نیز ارسال وجه را به آسانی، با سرعت و به شکل ایمن انجام داد. پیامک مزیتی را ارائه می‌کند که بانکداری دیجیتال همچنان در تلاش برای رسیدن به آن است: اینکه هویت و شماره تلفن ما می‌تواند هم نقش بانک و هم نقش مؤسسات واسطه که مسئولیت تسویه مبالغ و اوراق مالی را بر عهده دراند، را ایفا کند. چه چیزی بهتر از این، برای قریب به دو میلیارد نفری که از خدمات بانکی در جهان محرومند؟
 
در بک اند یا بخشی که سرور با آن سر و کار دارد، 5G و بلاک چین نوید قدرتمند را می‌دهند. بلاک چین می‌تواند امنیت شبکه‌های بانکی تلفن همراه را که به نوبه خود امنیت تراکنش‌ها را در سطح خرد تأمین خواهند کرد تضمین کند؛ در حالی‌که 5G اطمینان خواهد داد که این شبکه‌های پیچیده تحت فشار حجم سنگین بلاک چین‌ها مشکلی از لحاظ سرعت پیدا نخواهند کرد.
 
اگر شبکه‌های رمزنگاری بتوانند روش‌های بهتری در زمینه امور پرداخت به این جمعیت بزرگ ارائه دهند، گامی بزرگ به سود همه افراد اعم از کسانی که از خدمات بانکی بهره‌مند هستند و نیز افراد محروم از خدمات بانکی برداشته خواهد شد. این تحول در صنعت بانکداری می‌تواند اولین گام در ایجاد تغییرات موردنیاز برای دنیای در حال توسعه، از جمله ارائه دسترسی بهتر و مطمئن‌تر به برق، اینترنت پرسرعت، کاهش کارمزدهای بالا در تراکنش‌ها، نقل و انتقال پول و محدود کردن فساد دولتی و نیز بی‌ثباتی اقتصادی باشد.
 
اگر 5G چنین پیشرفت‌هایی را رقم بزند، ممکن است شاهد جهشی بسیار بزرگ‌تر نسبت به هر آنچه تا کنون افراد در صنعت تلفن همراه پیش‌بینی کرده و وعده داده بودند باشیم.

دارایی‌های مجازی؛ نزدیک‌تر از همیشه

بلاک‌چین (زنجیره بلوکی) و ذیل آن رمزارزها از فناوری‌هایی هستند که اخیرا مورد توجه بسیاری از افراد و سازمان‌ها قرار گرفته‌اند. بسیاری از موسسات بزرگ تحقیقاتی دنیا مانند گارتنر هر سال در گزارش‌های خود از این فناوری به‌عنوان یکی از چند فناوری موردتوجه و درآمدزای دنیا یاد می‌کنند. به تازگی در آخرین گزارش گارتنر، این فناوری در بین ۱۰ فناوری استراتژیک سال ۲۰۲۰ قرار گرفته استاین روند در کشور ما ایران نیز وجود داشته است. چندسالی است که در کشور سرمایه‌گذاری و خریدوفروش رمزارزها جاافتاده و در سطح کلان نیز قانون‌هایی توسط وزارت صنعت، معدن تجارت و دولت در زمینه ماینینگ تدوین شده است. همچنین کارگروه‌های مختلفی در دستگاه‌های گوناگون دولتی جهت قانون‌گذاری و تدوین سیاست‌های دست بالا این فناوری تشکیل شده است. این فعالیت‌ها در کشور نشان می‌دهد این مساله به‌عنوان یک دغدغه در کشور مطرح است.مهم‌ترین خبری که اخیرا منتشر شد، توجه کارگروه ویژه اقدام مالی (FATF) به این مساله در آخرین ویرایش سند قانونی خود است. توجه یک کارگروه بین‌المللی در این سطح نشان از آن دارد که مساله از حالت فناوری و حباب گذشته و به یک واقعیت اقتصادی در دنیا تبدیل شده است. در این سند دو مفهوم جدید به نام‌های «دارایی‌های مجازی» و «تامین‌کنندگان خدمات دارایی‌های مجازی» معرفی و قوانین حول آنها جهت جلوگیری از پولشویی مقرر شده است. توجه کارگروه به این موضوع نشان از آن دارد که این دارایی‌ها توهم نیستند و مورد اقدامات عملی قرار گرفته‌اند. این مساله بهانه‌ای برای شناخت بهتر این دارایی‌ها و ابعاد آن شد.
 دارایی‌های مجازی
دارایی‌های مجازی، ترجمانِ دیجیتالِ ارزشی است که به‌صورت دیجیتالی قابلیت تجارت یا انتقال دارد و برای فعالیت‌های پرداختی یا سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارایی‌ها از پول‌های دیجیتالی معمولی (مانند ارزهای معمولی که دیجیتالی شده‌اند)، اوراق دیجیتال یا سایر این دست دارایی‌ها متفاوت هستند. یکی از مهم‌ترین این دارایی‌های مجازی، دارایی‌های تحت عنوان «دارایی‌های رمزنگاری‌شده» یا «رمزدارایی» است. با ظهور بیت‌کوین و به تبع آن فناوری بلاک‌چین، دریچه جدیدی در دارایی‌های مجازی باز شد. سیستمی که با ظهور بیت‌کوین به دنیا ارائه شد، منجر به ایجاد دارایی‌ها مختلف در اقتصاد تحت‌عنوان دارایی‌های رمزنگاری‌شده یا رمزدارایی‌ها شد. درواقع بیت‌کوین انقلاب دارایی‌های رمزنگاری‌شده را شروع کرد و به‌دنبال آن تعداد زیاد دیگری از این دارایی‌ها متولد شدند. تابه کنون، تعداد ۴۹۹۳ نوع رمزارز با حجم بازار حدود ۲۰۰ میلیارد دلار شناسایی شده است. این درحالی است که بیت‌کوین با ۱۳۶ میلیارد دلار حجم بازار، بزرگ‌ترین بازیگر این میدان است. همان‌طوری که مشاهده می‌شود، حجم بازار این دارایی‌ها در حال افزایش است؛ بنابراین شناسایی این رمزارزها و در نگاه بالاتر، رمزدارایی‌ها به‌طور کلی برای سرمایه‌گذاران و اقتصاددانان حیاتی است. بنابراین در اینجا به بررسی دسته‌بندی این رمزدارایی‌ها و شناخت آنها می‌پردازیم.ابتدا باید بدانیم که دارایی‌های رمزنگاری‌شده یا رمزدارایی‌ها صرفا «رمزارزها» نیستند. به غیر از رمزارزها، دو دسته اصلی دیگر در این دارایی‌ها وجود دارد؛ کالاهای اولیه دیجیتال یا «کالاهای اولیه رمزنگاری‌شده» که حکم منابع خام دیجیتال را دارند و توکن‌های دیجیتال یا «توکن‌های رمزنگاری‌شده» که حکم محصول یا خدمت نهایی را دارا هستند.
 
 رمزارز، کالای اولیه رمزنگاری شده و توکن رمزنگاری شده
به‌طور کلی ارزها سه ویژگی کلی دارند: ابزار مبادله، ذخیره‌کننده ارزش و واحد سنجش و شمارش. باید در نظر داشت که ارزها به خودی خود دارای ارزش نیستند و با یک برگه معمولی کاغذی سفید تفاوتی ندارند؛ بلکه نسبت به آنها توهم ارزش وجود دارد. این توهم ارزش در اثر تایید جامعه، دولت‌ها و سازمان‌ها صورت می‌گیرد و منجر به این می‌شود که این ارزها قدرت خرید و فروش کالا یا خدمات را داشته باشند و توانمندی ذخیره ارزش و قیمت‌گذاری روی اشیا را داشته باشند. ارزهای دیجیتال نیز در حال حاضر از این ویژگی‌ها برخوردارند. کالاهای اولیه در اقتصاد درواقع مواد خامی هستند که به‌عنوان ورودی جهت ساخت محصول نهایی استفاده می‌شوند؛ نفت، گاز، مس و... از جمله معروف‌ترین آنها هستند. در دنیای دیجیتال این کالاهای اولیه متفاوت هستند. نمونه‌هایی از آنها در دنیای دیجیتال شامل قدرت محاسباتی، ظرفیت ذخیره‌سازی و پهنای باند شبکه می‌شود. درواقع اینها مواد خام ایجاد محصولات نهایی در دنیای دیجیتال‌اند. زمانی که این کالاهای اولیه از طریق فناوری بلاک‌چین ارائه می‌شوند، به آنها کالاهای اولیه رمزنگاری‌شده (Cryptocommodities) گفته می‌شود. پلت‌فرم اتریوم مهم‌ترین کالای اولیه رمزنگاری‌شده در دنیا است. این پلت‌فرم درواقع مانند کالای خامی می‌ماند که کاربران در سراسر دنیا می‌توانند در بستر آن محصولات نهایی تولید کنند.با استفاده از دو زیرساخت رمزارز و کالای اولیه رمزنگاری‌شده و بستر بلاک‌چین، محصولات نهایی دیجیتال مانند شبکه‌های اجتماعی، بازی‌ها، رسانه‌ و نرم‌افزارهای مبتنی بر بلاک‌چین و... به‌وجود می‌آیند و چرخ آنها توسط دارایی به نام توکن‌های رمزنگاری‌شده (Cryptotokens) می‌چرخد. درواقع یکسری دارایی‌های واقعی‌ پشتوانه توکن‌های رمزنگاری‌شده قرار می‌گیرند. به‌عنوان مثال یک توکن رمزنگاری‌شده می‌تواند معادل با تماشای یک ساعت فیلم در یک پلت‌فرم پخش ویدئو در بستر بلاک‌چین باشد. یا به‌عنوان مثال دیگر، ارزش چند متر از یک ساختمان تجاری می‌تواند پشتوانه یک توکن رمزنگاری شده باشد. حتی رمزارزها می‌توانند پشتوانه توکن‌های رمزنگاری‌شده باشند. به‌عنوان مثال یک توکن رمزنگاری‌شده می‌تواند معادل ۱۵ بیت‌کوین باشد. همان‌طوری که مشاهده می‌شود، این نوع دارایی‌ها در دنیا نزدیک به مرز بلوغ هستند. قانون‌گذاری و توجه به آنها در سطح جهانی و کارگروه ویژه اقدام مالی، نشان‌دهنده آن است که این دارایی‌ها نزدیک‌تر از همیشه به چرخه اقتصاد واقعی هستند.

اولین توکن دیجیتالی ققنوس منتشر شد

 
 
اولین توکن دیجیتال شبکه ققنوس با عنوان توکن «آب‌پارس» به‌صورت خصوصی رونمایی شد. شرکت تعاونی آب‌رسانی فلات مرکزی پارس، ناشر توکن آب‌پارس از بستر ققنوس و فناوری بلاک‌چین برای عرضه سهام خود و همچنین افزایش سرمایه این شرکت تعاونی بهره می‌برد.
 
دبیر بنیاد ققنوس در مراسم رونمایی از این توکن اعلام کرد: «هم‌اکنون این توکن‌ها به منظور افزایش سرمایه شرکت تعاونی آب‌رسانی فلات مرکزی پارس استفاده می‌شود و پس از تولید محصول آب شیرین امکان تبدیل توکن به آب‌شیرین نیز وجود خواهد داشت.»
 
ولی‌ الله فاطمی ادامه داد: «تصمیم‌گیری جمعی و اشتراک متقارن اطلاعات دو مزیت اصلی فناوری بلاک‌چین است و این فناوری می‌تواند به تعاونی‌ها در جلب اعتماد از دست‌رفته مردم کمک کند.»
 
فاطمی معتقد است عرضه سهام تعاونی‌ها بر منبای اقتصاد مشارکتی، انتقال سهام تعاونی‌ها به‌صورت فرد به فرد، ایجاد دسترسی عادلانه برای همه نقاط کشور و شفافیت عملکرد تعاونی‌ها از ارزش افزوده‌های پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک‌چین در بخش تعاونی‌هاست.
 
توکن آب‌پارس به مدت ۱۰۰ سال حق اختیار استفاده یک مترمکعب آب شیرین معادل هزار بطری یک لیتری را خواهد داشت
بنیاد ققنوس بهمن ماه سال ۹۷ به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد این بنیاد هدف خود را علاوه بر عرضه توکنی با پشتوانه طلا، ارائه توکن احراز هویت و همچنین توکنایز کردن دارایی‌های منجمد بانک‌ها عنوان کرد.
 
طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته دارنده توکن آب‌پارس به مدت ۱۰۰ سال حق اختیار استفاده یک مترمکعب آب شیرین معادل هزار بطری یک لیتری را خواهد داشت. این میزان آب قابل تحویل به در منازل، تحویل به محرومان منطقه یا قابل معامله در شبکه ققنوس خواهد بود. همچنین با بالاتر رفتن ارزش شرکت تعاونی ارزش سهام نیز افزایش می‌یابد و سود سالیانه‌ای که از تعاونی حاصل می‌شود به دارنده توکن می‌رسد. امکان تبادل توکن آب‌پارس از طریق بستر ققنوس فراهم است و کارمزدهای این شبکه از طریق توکن پیمان پرداخت می‌شود.
 
توکن آب‌پارس، سهام شرکت تعاونی آب‌رسانی فلات مرکزی پارس است. این تعاونی در زمینه نمک‌زدایی (شیرین‌سازی) آب دریای عمان و فروش آب تولیدی به‌ دو صورت بسته‌بندی و حجمی فعالیت می‌کند.
 
قیمت هر سهم یا توکن آب‌پارس ۳۰ هزارتومان است که در مرحله اول توزیع این توکن‌ها ۳ میلیون و ۳۰ هزار و ۳۰۳ توکن عرضه می‌شود و جمعا ۱۰۰ میلیارد تومان تامین مالی صورت می‌گیرد
عرضه اولیه این توکن به‌صورت خصوصی در دو مرحله انجام خواهد شد که هر کدام از این مراحل طبق مصوبات مجمع شرکت تعاونی به منظور افزایش و جذب سرمایه در راستای رسیدن به اهداف تعیین شده خواهد بود.
 
محمد باقر صمدی، معاون فنی شرکت ققنوس در خصوص نوع عرضه توکن دیجیتالی آب‌پارس از طریق بستر ققنوس به پیوست گفت: «این توکن به نوعی برگ سهام دیجیتالی تعاونی فلات قاره آب‌پارس به شمار می‌آید که از سوی ناشر آن که تعاونی فلات قاره است در بستر ققنوس منتشر شده است.»
 
او ادامه داد: «این توکن‌ها در قالب سهام، حق تقدم سهام و همچنین حق تقدم یک متر مکعب آب در ققنوس با یک سپیدنامه و طرح تجاری مستقل از طریق بستر ققنوس منتشر می‌شود.»
 
ققنوس هیچگاه نمی‌خواهد از پیمان به عنوان ابزار پرداخت بهره برد بلکه در نظر دارد تا از پیمان به عنوان یک native asset یا یک دارایی درون شبکه استفاده کند.
 
محمد باقر صمدی معاون فنی شرکت ققنوس
 
صمدی در پاسخ به این سوال که در شرایطی که هنوز امکان خرید پیمان به عنوان یک دارایی (asset) به صورت عمومی منتشر نشده است، توکن‌های منتشر شده از طریق ققنوس چگونه خرید و فروش می‌شوند یا کارمزد این معاملات چگونه پرداخت می‌شود گفت:« هم‌اکنون ما پیمان مورد نیاز برای انجام فرایندها در ققنوس را هدیه می‌دهیم تا شرایط رگولاتوری در این فضا شفاف شود.»
 
او در توضیح این مطلب گفت:« ققنوس هیچگاه نمی‌خواست از پیمان به عنوان ابزار پرداخت بهره برد بلکه در نظر داشت تا از پیمان به عنوان یک native asset یا یک دارایی درون شبکه مورد استفاده قرار گیرد.»
 
علیرضا صادقی مدیر سرمایه‌گذاری تکوست نیز در این مراسم در خصوص جزئیات چگونگی توزیع توکن‌ها گفت: « در مرحله اول توزیع، ۳ میلیون و ۳۰ هزار و ۳۰۳ توکن عرضه می‌شود و جمعا ۱۰۰ میلیارد تومان تامین مالی صورت می‌گیرد.»
او ادامه داد:« قیمت هر سهم  هم‌اکنون ۳۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است و در مرحله دوم که عرضه خصوصی خواهد بود، مابقی این توکن‌ها تا سقف ۱۰ میلیون توکن عرضه می‌شود.‌»
 
صادقی پیش‌بینی کرد که جذب پولی که در این دو مرحله صورت خواهد گرفت ۳۵۰ میلیارد تومان خواهد بود.