شناخته شدن اولین ویروس به عنوان عامل درمان سرطان مغز که می تواند از راه خون وارد سلول های بدن و مغز شود، خبری است که بسیاری از متخصصان و بیماران مبتلا به سرطان مغز را برای درمان قطعی این بیماری امیدوار کرده است.

گویا آی تی – نتایج مطالعاتی که اخیرا توسط دانشمندان انجام شده است نشان می دهند که نوعی ویروس وجود دارد که با انتقال آن به مغز می توان از آن در درمان سرطان مغز استفاده کرد.

این ویروس نه تنها قادر به شناسایی هدف خود است بلکه می تواند با شبیه سازی سیستم ایمنی بدن فرد گیرنده این ویروس به تومور مغزی حمله کند و آن را نابود نماید.

نتایج آزمایشات بالینی انجام شده بر روی موش ها و همجنین ۹ بیمار مبتلا به سرطان مغز نشان می دهند که نه تنها می توان از این ویروس برای درمان تومورهای مغزی استفاده کرد بلکه می توان از آن در درمان سایر تومورها نیز استفاده کرد.

البته تعداد ویروس هایی که قابلیت استفاده در درمان سرطان و تومورها به خصوص تومورهای مغزی را دارند بیشتر از یک نمونه است. یکی از ویروس هایی که اخیرا قابلیت در مان سرطان را در خود نشان داده است ویروسی با نام ویروس آنکولیتیک است.

این ویروس که با نام ویروس پستانداران ارتو نوع ۳ شناخته می شود که از خانواده ویروس های ری اُ است. این ویروس با شناسایی سلول های سالم از سلول های توموری از سلول های سالم عبور می کند به سلول های تومور حمله می کند.

در مطالعات قبلی انجام شده نیز چنینی مکانیزمی در درمان تومور برای برخی از ویروس ها شناسایی شده بود اما محققان دانشگاه لیدز اولین افرادی هستند که توانسته اند این ویروس را به طور مستقیم به مغز تزریق کنند و از آن در درمان تومورهای مغزی استفاده کنند.

در واقع تا قبل از این دانشمندان تصور می کردند ویروس ری اُ قابلیت گذر کردن از مانع خون مغزی را ندارد. مانع خون مغزی در واقع عضوی است که از مغز در برابر پاتوزن ها محافظت می نماید.

این اولین مطالعه ای است که در آن نشان داده شده است که ویروس هایی که قابلیت استفاده شدن در درمان تومورهای سرطانی را دارند قادر به عبور از مانع خون مغزی هستند. از آنجایی که این ویروس های قادر به عبور از مانع خون مغزی هستند بنابراین می توان از آن ها برای درمان تومورهای مغزی استفاده کرد. این ویروس ها همچنین برای درمان تومورهای بد خیم مغزی نیز بسیار موثر و کاربردی هستند.

بر اساس گفته های مسئول و سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه لیدز، اَدل سامسون، در این پژوهش به ۹ بیمار مبتلا به سرطان مغز که به صورت داوطلب برای شرکت در این پزوهش اعلام آمادگی کرده بودند، از طریق تزریق وریدی یک دوز از این ویروس به خون آن ها تزریق شده است. تمام این بیماران از جمله بیمارانی بوده اند که تومور آن ها به غیر از مغز به برخی بخش های بدن آن ها نیز سرایت کرده بود و یا اینکه احتمال نفوذ این ویروس ها به سرعت در سایر بخش های بدن آن بمارن به شدت زیاد بوده است. نوع تومور مغزی که این ۹ بیمار داوطلب به آن مبتلا بوده اند از نوعی بوده است که درمان آن بسیار سخت و در عین حال احتمال پیش تشخیص آن نیز به شدت کم بوده است.

تمامی این بیماران قرار بوده است که در طول درمان با ویروس  تحت عمل جراحی برای برداشتن سلول های سرطانی مغز قرار گیرند. محققان از تومور این بیماران بعد از اینکه مورد عمل جراحی قرار گرفتند نمونه برداری کردند. این نمونه ها با نمونه های دریافت شده از بیماران مبتلا به تمور مغزی که با جراحی تومور آن ها برداشته شده بود اما به هیچ عنوان تحت درمان با تزریق ویروس قرار نگرفته بودند، مقایسه شد.

با مقایسه نمونه ها محققان به این نتیجه رسیدند که ویروس تزریق شده به تومور مغزی بیمارن قابلیت رسیدن به تومورهای مغزی و مبارزه با آن ها را از خود نشان داده است و می تواند برای درمان تومور مورد استفاده قرار گیرد.

در عین حال با بررسی این نمونه هاف یعنی نمونه هایی که ویروس به آن ها تزریق شده بود، دانشمندان در سول های این تومور ها مقدار قابل توجهی اینترفرون پیدا کرده اند. اینترفرون ها نوعی پروتئین هستن که قابلیت فعال مردن سیستم ایمنی بدن ما را دارند. بر اساس یافته های دانشمندان این اینترفرون های می توانند مقدار زیادی گلبول سفید به محل قرار گیری تومور جذب کنند و از آن برای از بین بردن تومور استفاده نمایند.

طبق گفته های آلن ملشر یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی سیستم ایمنی بدن ما متاسفانه توانایی چندانی در شناسایی سرطان ندارد. زیرا عموما سلول های سرطانی شبیه به سلول های بدن است و از طرفی سلول های سرطای به راحتی می توانند سیستم ایمنی بدن را گول بزنند. اما خوشبختانه سیستم ایمنی بدن در تشخیص ویروس بسیار خبره است.

وی در ادامه توضیح داده است که در این مطالعه ویروس ری اُ توانایی تاثیر گذاری بر روی تومور قرار گرفت بر روی مغز را دارد. از همه مهم تر اینکه تمورهای مغزی ک تحت تاثیر این ویروس ها از طریق تزریق به خود قرار گرفته اند بیشتر و بهتر برای سیستم ایمنی بدن قابل شناسایی هستند.

این یافته ها پیش از این به صورتی بالینی بر روی بیماران مبتلا به تومور مغزی که تحت درمان های دارویی و پرتو درمانی قرار گرفته بودن نیز اعمال شده است. یکی از بیماران تحت درمان کفته است که او در طول درمان برای از بین بردن گلیوبلاستوما، ۱۶ دوز از این ویذوس را دریافت کرده است.

طبق گفته های سوزان اسنورت یکی دیگر از اعضای این تیم تحقیقاتی که به عنوان سرپرست تیم درمانی نیز در این تحقیق فعالیت داشته است، یکی از دلایلی که باعث شده است این بیمار بیش از یک دوز از این ویروس را دریافت کند این است که نوع فعال سازی سیستم ایمنی توسط این ویروس متفاوت در بدن این فرد متفاوت بوده است. این درمان های بالینی همچنین می توانند بیانگر این موضوع باشند که افراد مبتلا به سرطان تا چه میزان می توانند نسبت به این نوع درمان از خود مقاوت نشان دهند. زیرا این ویروس می تواند در بدن بیمار به نوعی عوارض جانبی شبیه به سرما خوردگی ایجاد نماید و بنابراین در برخی از این بیماران می بایست درمان های جانبی برای رفع این عوارض میز انجام شود که این امر می تواند بر روی نحوه فعالسازی سیستم ایمنی بدن توسط این ویروس تاثیر گذار باشد.

او در ادامه به این نکته اشاره کرده است که به دلیل تاثیرات بیشتر این ویروس بر روی افزایش کارآیی سیستم ایمنی بدن، مقابله این سیستم با سلول های سرطانی بسیار بهینه تر، ساده تر و آسان تر خواهد شد.