آیا دفاتر کاری تعطیل می‌شوند؟

دنیای‌‌اقتصاد : عصر یک روز تابستانی است و مایکل هوآکو نمی‌تواند احساس غرورش از تماشای ساختمان مقر اصلی جدید شرکت اوبر را پنهان کند. مدیر بخش «ادارات و املاک» اوبر بدون اینکه از این ساختمان چشم بردارد، می‌گوید: «این یکی از سالم‌ترین ساختمان‌های سانفرانسیسکو است.» کارمندان از طریق یک راه‌پله چوبی به بخش‌های کاری خودشان می‌رسند و بعد از یک تالار مرکزی شیشه‌ای عبور می‌کنند که در واقع وظیفه تهویه طبیعی ساختمان را هم برعهده دارد. اتاق‌های جلسات و فضاهای کنجی که برای استراحت در نظر گرفته شده‌اند، همه پر از کاناپه‌های راحتی هستند و خبری از میزهای کار نیست. اینجا دفتر یک شرکت بزرگ تکنولوژی است که به‌خاطر ماهیت فعال و پویای آن- و مانند بسیاری از دفاتر شرکت‌های تکنولوژی- یک بخش تهیه و ارائه آب‌میوه طبیعی و البته یک کارگاه یوگا هم دارد.
 
 
تنها یک مشکل وجود دارد؛ ممکن است بسیاری از کارمندان اوبر ترجیح‌ دهند کارشان را در خانه انجام داده و فقط دو روز در هفته به محل کارشان بیایند یا حتی این دو روز را هم نیایند. هوآکو این موضوع را تایید می‌کند و می‌گوید: «هیچ‌کس واقعا نمی‌داند.» البته شرکت او در این جریان، تنها نیست. این روزها در بالا و پایین سیلیکون‌ولی دغدغه بسیاری از شرکت‌های تکنولوژی این است که بعد از تعطیلات تابستانی و بازگشایی کامل دفاتر کاری‌شان چه اتفاقی خواهد افتاد. مدیران این شرکت‌ها خوب می‌‌دانند که بسیاری پیگیر هستند تا ببینند آنها چه تصمیمی می‌گیرند و به کجا می‌روند. چارلتون هاتون، یکی از کارشناسان آژانس طراحی M Moser Associates در این مورد می‌گوید: «روشی که شرکت‌های تکنولوژی به‌واسطه آن معمای دفاتر اصلی‌شان را حل می‌کنند، احتمالا بار دیگر باعث تحریک صنایع دیگر می‌شود تا آنها هم به فضاهای کاری جدید فکر کنند و حتی برای تغییر دفاتر کاری قدیمی‌شان اقداماتی انجام دهند.»
 
وقتی بحث دفاتر کاری به میان می‌آید، سیلیکون‌ولی یک مورد عجیب و حتی مضحک به‌نظر می‌رسد. در صنعتی که مدعی است هدفش دیجیتالی‌کردن همه جنبه‌های زندگی افراد است تا بتوانند به کمک یک نرم‌افزار جهان را ببلعند، فضاهای کاری بیشتر شرکت‌های بزرگ همچنان آنالوگ و قدیمی هستند. تا پیش از همه‌گیری کووید-۱۹، حضور روزانه در دفاتر کاری امری طبیعی و رایج بود. بسیاری از شرکت‌های بزرگ، صدها میلیون دلار برای دفاتر مرکزی هزینه می‌کردند تا بتوانند پذیرای بخش بزرگی از نیروهای کاری‌شان باشند. گزارش‌ها نشان می‌دهند که برای ساخت مقر اصلی و جدید شرکت اوبر در سانفرانسیسکو ۱۳۰میلیون دلار هزینه شده و این شرکت به سرمایه‌گذارانش اعلام کرده است که تا ۲۰سال آینده برای پرداخت اجاره ساختمانش در این شهر، یک میلیارد دلار خواهد پرداخت. شرکت بزرگ نرم‌افزاری سیلزفورس (Salesforce) هم برای اجاره ۳۰طبقه از ۶۱طبقه برج سیلزفورس در طول ۱۵سال به مالک آن حدود ۵۶۰میلیون دلار می‌پردازد. هزینه ساخت ساختمان سفینه‌ای شرکت اپل در کوپرتینو که گنجایش بیش از ۱۳هزار نفر را دارد، برابر ۵میلیارد دلار بوده است؛ یعنی ۳۸۵هزار دلار به‌ازای هر کارمند.
 
تکنولوژی اولین صنعتی نیست که درگیر چنین مشکلات ساختمانی است؛ از ساختمان کرایسلر و برج سیرز گرفته تا دفتر مرکزی نمادین بانک چین در هنگ‌کنگ، شرکت‌ها همیشه برای نشان‌دادن موفقیت‌شان ساختمان‌هایی می‌سازند.
 
داشتن دفاتر مرکزی مجلل برای شرکت‌های تکنولوژی دلایل دیگری به‌جز نشان‌دادن میزان موفقیت‌شان دارد. فضاهای کاری شیک و فانتزی به چنین کسب‌وکارهایی که مرگ و زندگی‌شان به کیفیت سرمایه انسانی‌شان بستگی دارد، کمک می‌کند تا بتوانند کارمندان بهتری جذب کنند و از فضای کاری‌شان به‌عنوان بخش کلیدی در کنار مزایای دیگر بهره بگیرند. فضاهای کاری به بهبود کیفیت کار تیمی کمک می‌کنند؛ چیزی که اغلب موسسان این شرکت‌ها، درست یا غلط، اعتقاد دارند برای نوآوری ضروری است. از آنجا که بسیاری از استارت‌آپ‌ها قدمت زیادی ندارند، دفاتر کاری می‌توانند نقش ویترین آنها را بازی کرده و کمک کنند که کارمندان احساس بهتری نسبت به انجام مسوولیت‌شان در آن شرکت داشته باشند. با این اوصاف اصلا اتفاقی نیست که دفتر اصلی ایر‌بی‌ان‌بی (Airbnb) شبیه محل اقامت مجلل و دلنشین به نظر می‌رسد.
 
حتی پیش از اینکه موج شیوع کووید-۱۹ سواحل کالیفرنیا را بگیرد هم ساختمان‌های دفاتر اصلی شرکت‌های تکنولوژی، قدیمی به‌نظر می‌رسیدند. ترافیک شدید این شهر، رفت‌وآمد روزانه را شبیه عبور از هفت‌خوان رستم کرده بود. اغلب برنامه‌نویسان کامپیوتر درحالی به دفاتر کاری‌شان می‌آمدند که در جای دیگری مشغول انجام کارهایشان بودند؛ در فضاهای کاری مجازی مبتنی بر کلاد مانند ترلو (Trello)، زوم (Zoom) و اسلاک (Slack). با اینکه دفاتر کاری شرکت‌های تکنولوژی طوری طراحی شده بودند که فضای کاری زنده‌ای داشته باشند، اغلب به‌طرز عجیب و وهم‌آوری ساکت بودند. تشخیص این موضوع باعث شد که این شرکت‌ها کم‌کم فضای کاری‌شان را به جایی ورای سیلیکون‌ولی و در فضای مجازی منتقل کنند. همه‌گیری کرونا باعث شد که این موازنه کمی به هم بخورد. پیش‌بینی اینکه تمام این بایت‌ها کجا آرام و قرار می‌گیرند کار سختی است، اما نمای بیرونی دفاتر اصلی شرکت‌های تکنولوژی آینده به‌تدریج دارد مشخص می‌شود.
 
شرکت‌های تکنولوژی هم درست مثل بسیاری از بخش‌های دیگر، دورکاری و کار در دفاتر را ترکیب کرده‌اند. شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر آندرِسِن هوروویتز (Andreessen Horowitz) اخیرا از ۲۲۶شرکت زیرمجموعه خودش خواست تا توضیح دهند که فضای کاری آنها در آینده چطور خواهد بود. دو سوم این شرکت‌ها اعلام کردند که فضای کاری‌شان «ترکیبی» خواهد بود. در تایید این موضوع گزارش‌هایی منتشر شده‌اند که نشان می‌دهند شرکت اوبر سعی دارد یک‌سوم دفاتر کاری‌اش را اجاره دهد.
 
کم‌کم شکل و شمایل دفاتر کاری هم تغییر می‌کنند. شرکت‌ها درحال بیرون‌انداختن میزهای کار هستند تا فضای مناسبی برای تعامل کارمندان‌شان جهت همکاری بیشتر و بهتر فراهم کنند. شرکت مدیریت هویت دیجیتالی اوکتا (Okta) نمونه جالبی در این مورد است که فضای کاری پویا و قابل تغییری را طراحی کرده است تا کارمندانش هر زمان و در صورت لزوم بتوانند آن را براساس نیازشان و برای تعامل راحت‌تر، تغییر دهند. آژانس طراحی M Moser Associates پیش‌بینی کرده است که بعد از پایان همه‌گیری کرونا، نیمی از فضاهای کاری برای انجام کارهای شخصی و فردی رزرو شود و کمتر از یک‌سوم جلسات به صورت فیزیکی برگزار شوند. به این ترتیب جدال روزانه در اتاق‌های جلسه- که روندی رایج در اغلب شرکت‌های تکنولوژی بود- دیگر کمتر می‌شود.
 
همان‌طور که فضاهای کاری فیزیکی کمتر می‌شوند، در مقابل فضاهای کاری مجازی رایج‌تر و گسترده‌تر می‌شوند. شرکت‌های بزرگی مانند مایکروسافت و سیلزفورس هم سعی دارند با عرضه پلت‌فرم‌هایی برای کار آنلاین، حاکمیت این بازار نوظهور را در دست بگیرند. حتی بعضی از شرکت‌های کمتر شناخته‌‌شده هم که چنین سرویس‌هایی ارائه می‌دهند، حالا شاهد رشد انفجاری تعداد کاربران خود هستند. این روند آن‌قدر جدی است که بسیاری از شرکت‌ها برای آنکه کارمندان دورکار احساس نکنند شهروند درجه۲ هستند، سیاست «اولویت دیجیتالی» را برای جلسات‌شان در پیش گرفته‌اند. برنت هیدر، مدیر منابع انسانی شرکت بزرگ نرم‌افزاری سیلزفورس در این مورد می‌گوید: «وقتی کارمندان شرکت ما می‌توانند به‌صورت دیجیتالی در جلسات شرکت کنند، باید این کار را انجام دهند. ما به‌طور مساوی و عادلانه‌ در فضای پلت‌فرم زوم حضور داریم.»
 
بسیاری از شرکت‌ها برگزاری جلسات آنلاین را برای کاهش هزینه‌های جاری، مفید و حتی لازم می‌بینند و معتقدند که با صرف هزینه کمتر برای اجازه دفاتر کاری و منابع انرژی مربوط به آنها، بودجه بیشتری برای انجام کارهای دیگر و به‌خصوص تحقیقات و نوآوری در اختیار خواهند داشت.

کرونا، موتور محرکه استارتاپ های افریقایی

پاندمی کرونا عملاً یک شوک اقتصادی بزرگ برای جهان بود و علاوه بر نظام سلامت، اقتصاد و زندگی روزمره مردم دنیا را تحت تأثیر قرار داد. یکی از بخش‌هایی که اهمیت آن در دوران شیوع کووید19 بیش از قبل مشخص شد، اکوسیستم‌های استارتاپی بودند که این موضوع در آفریقا به طور ویژه مورد توجه قرار گرفت.همزمان با ضربه شدید کووید19 به اقتصاد آفریقا، کارآفرینان جوان این قاره تصمیم گرفتند این تهدید را به فرصت تبدیل کنند و استارتاپ‌ها راه حل‌های خلاقانه‌ای برای مقابله با چالش‌های ناشی از این پاندمی ارائه دادند. روند روبه رشد این اکوسیستم، سرمایه‌گذاران را به این قاره علاقه‌مند کرد و به این ترتیب تعداد استارتاپ‌های موفق این قاره در جذب سرمایه، حدود 6 برابر میانگین جهانی این شاخص، رشد داشته و در این  میان، نیجریه گوی سبقت را از سایر کشورهای آفریقایی ربوده است.
سرزمین فرصت‌ها
گروه مشاوره بوستون (BCG) در گزارش اخیر خود میزان بلوغ استارتاپ‌های آفریقایی را بررسی کرده است. محققان این گزارش معتقدند آفریقا به‌دلیل جمعیت جوان و همچنین روند رو به رشد جمعیت این قاره، افزایش نفوذ اینترنت و همچنین علاقه فراوان به استفاده از فناوری‌های نوظهور برای بهبود دسترسی به خدمات بهداشتی، خدمات مالی، آموزش و انرژی، یک محیط مناسب برای کارآفرینان حوزه فناوری محسوب می‌شود. این قاره با بیش از 1.2میلیارد جمعیت ساکن در 54 کشور که با 1500 تا 2 هزار زبان مختلف صحبت می‌کنند، قاره‌ای جذاب محسوب می‌شود و برخی آن را سرزمین فرصت‌ها می‌دانند. از این رو بسیاری از سرمایه‌گذاران می‌خواهند از اکوسیستم‌های استارتاپی آن بهره بگیرند. هرچند بسیاری از سرمایه‌ها از امریکا و اروپا به استارتاپ‌های این قاره سرازیر شده اما همچنان سرمایه گذاری‌های بومی در این قاره در رده نخست قرار دارد و گفته می‌شود 43درصد از سرمایه گذاری‌ها از درون این قاره صورت گرفته است.
در این مطالعه، BCG دریافت تعداد استارتاپ‌های آفریقایی که این گام را با موفقیت برداشته و در بازه زمانی 2015 تا 2020 موفق به جذب سرمایه شده‌اند، رشد قابل توجهی داشته است. گفته می‌شود سرعت رشد تعداد شرکت‌های نوپای فناوری آفریقایی که از حمایت مالی سرمایه‌گذار برخوردار شده‌اند، تقریباً 6 برابر میانگین جهانی بوده است.
در بازه زمانی 2015 تا 2020 تعداد استارتاپ‌هایی که موفق به جذب سرمایه شده اند، 359 عدد بوده است در حالی که این رقم درسال 2015 تنها 55 عدد بود. این آمار نشان می‌دهد درحالی که میانگین جهانی رشد این شاخص 8 درصد بوده و آفریقا رشد 48 درصدی داشته، بنابراین سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌های آفریقایی، سرعتی حدود 6 برابر جهان داشته است. گفتنی است استارتاپ‌های آفریقایی در سال 2020 موفق به جذب سرمایه 1.31میلیارد دلاری شدند که نشان از رشد سالانه 29 درصدی نسبت به سال 2019 دارد.AfricArena دیگر مؤسسه فعال در زمینه استارتاپ‌ها نیز پیش‌بینی کرده است که سرمایه‌گذاری در قاره آفریقا در سال 2021 رقمی معادل 2.25تا 2.8میلیارد دلار خواهد بود که این، یک رکورد به شمار می‌رود.
گفتنی است نیجریه، کنیا، مصر و آفریقای جنوبی 4 مقصد بزرگ سرمایه‌گذاری استارتاپی در آفریقا به شمار می‌روند و رواندا، غنا، اوگاندا، سنگال، مراکش و کامرون هم در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. در سال 2020 درمجموع 89.2درصد از استارتاپ‌های این چهار کشور با سرمایه گذاری‌های خطرپذیر(VC) تغذیه شدند. البته بازنده‌هایی نیز وجود داشتند و بسیاری از استارتاپ‌ها اصولاً کار خود را آغاز نکردند یا در همان اوایل راه مجبور شدند عقب نشینی کنند.
موانع سرمایه‌گذاری در آفریقا
در گزارش BCGعلاوه بر توجه به روند
رو به رشد شرکت‌های نوپا در سراسر قاره، چالش‌های مداوم و موانع ساختاری متوقف کننده این رشد و همچنین سیاست‌هایی برای غلبه بر موانع و تسریع در توسعه مراکز نوآوری آفریقا مورد بررسی قرار گرفته است.
باید گفت با وجود رشد سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌های آفریقایی، بسیاری از استارتاپ‌ها در مراحل بعدی از فعالیت بازمی مانند و متأسفانه پایدار بودن فعالیت استارتاپ‌ها در این قاره، داستان دیگری است. تاکنون میزان بازگشت سرمایه استارتاپ‌ها در آفریقا     2.7درصد بوده درحالی که این رقم در آسیا - اقیانوسیه 11.1درصد، در امریکا 12.1درصد و در اروپا 15.6درصد بوده است. این موضوع ناشی از وجود موانعی است که مؤسسه BCG به این موارد نیز پرداخته است.
کل قاره آفریقا تنها دارای 3 استارتاپ یونیکورن (با سرمایه‌ای بیش از یک میلیارد دلار) است که از جدیدترین آن می‌توان به فین تک Flutterwave در نیجریه اشاره کرد. اگر بخواهیم متوجه وخامت اوضاع آفریقا از نظر این شاخص شویم تنها کافی است نگاهی به سایر کشورهای جهان داشته باشیم. به‌عنوان مثال اتحادیه اروپا بیش از 50 یونیکورن، چین حدود 100 یونیکورن و امریکا هم 200 یونیکورن دارد. همچنین آفریقا حدود 20 استارتاپ zebra(استارتاپ‌هایی با ارزش حداقل 200میلیون دلار) دارد که این رقم در امریکا و... بسیار بیشتر است. از سوی دیگر کمتر از 3 درصد از استارتاپ‌های این قاره بیش از 5سال عمر می‌کنند درحالی که این رقم به طور متوسط برای آسیا -اقیانوسیه 11درصد و برای اروپا 16درصد است.
بخشی از ناکامی‌های استارتاپ‌های آفریقا به موانع ساختاری در این قاره، درآمد پایین مردم، قانونگذاری‌های پیچیده، ناکافی بودن زیرساخت‌های ارتباطی دیتا، بازار چندپاره 54کشور این قاره و نیز سرمایه‌گذاری اندک بازمی گردد که حالا با افزایش سرمایه‌گذاری به‌دنبال پاندمی کووید19 به‌نظر می‌رسد وضعیت استارتاپ‌ها در این قاره بهبودی چشمگیر یابد.
صدرنشینی فین تک‌ها
اما کدام استارتاپ‌ها در آفریقا بیشترین جذب سرمایه را داشته اند؟ آفریقا که پیش از این هم از رکود اقتصادی جهانی رنج می‌برد در نتیجه شیوع کووید19 با مشکلات بیشتری مواجه شد. طبق محاسبات اولیه بانک جهانی، در سال 2020 فعالیت اقتصادی در کشورهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا کاهش 3.3 درصدی داشته است. با این حال بسیاری از استارتاپ‌های آفریقایی در حال رونق هستند و سرمایه‌گذاران بین‌المللی به خوبی متوجه این موضوع شده‌اند به‌همین دلیل هم شاهد افزایش سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی در قاره آفریقا هستیم. طبق گزارش مؤسسه Briter Bridges، کل سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های نوپای آفریقایی در سال 2020 به 1.31 میلیارد دلار (1.08 میلیارد یورو) رسید در حالی که این رقم در سال 2019 حدود 1.27 میلیارد دلار بود و البته برنده این میدان تاکنون، «فین تک ها» یا همان استارتاپ‌های فعال در حوزه‌های مالی بوده‌اند تا جمعیت بدون حساب بانکی این قاره را در کانون توجه قرار دهند. گفتنی است از هر سه آفریقایی دو نفر حساب بانکی ندارند و همین امر بازار بزرگی برای سرویس‌های مالی دیجیتال رقم زده است. پس از شیوع کرونا 20 درصد از بزرگسالان در بورکینافاسو، گابون، کنیا، سنگال، تانزانیا و زیمبابوه تنها از فین تک‌ها استفاده می‌کنند و عملیات نقل و انتقال پول را با کمک گوشی خود انجام می‌دهند. بیشتر جمعیت روستایی و کشاورز این قاره همچنان از دسترسی به بانک محروم هستند که این خود فرصتی مناسب برای استارتاپ‌ها به‌شمار می‌روند.
«نیکلاس کندال» از سرمایه‌گذاران متخصص در استارتاپ‌های آفریقایی دراین باره گفت: با وجود مشکلات ناشی از شیوع کووید 19، استارتاپ‌های آفریقایی همچنان برای سرمایه‌گذاران بین‌المللی بسیار جذاب هستند و آفریقا در حال رشد است. وی ادامه داد: هرچند پیشتازان این راه استارتاپ‌هایی با راهکارهای مالی فناورانه و ابتکاری هستند ولی درنهایت همه بخش‌هایی که به نوعی به سوی دنیای دیجیتال گام گذاشته‌اند موفق خواهند بود. در سال 2020 فین تک‌ها در آفریقا 31درصد از کل سرمایه‌ها را به خود اختصاص دادند.
«انرژی‌های پاک» دومین بخشی است که سرمایه‌گذاران به آن توجه داشته‌اند. دولت و بخش خصوصی در شرق و غرب آفریقا بر استارتاپ‌های فعال در زمینه انرژی‌های خورشیدی تمرکزی ویژه دارند تا برق مورد نیاز مناطق دورافتاده تأمین شود.
ازسوی دیگر به‌دلیل کرونا  میزان سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌های فعال در بخش سلامت هم در حال رشد است. سازمان جهانی بهداشت عنوان کرده است که پاندمی کووید19 زمینه ساز توسعه بیش از 120 فعالیت نوآورانه و فناورانه در بخش سلامت در این قاره شده و یک هشتم از تکنولوژی‌های حوزه سلامت در جهان از این قاره نشأت گرفته است.
آموزش از راه دور نیز از دیگر بخش‌هایی بوده که استارتاپ‌های آفریقا در آن تلاش داشته و موفق به جذب سرمایه مورد نیاز شده‌اند. کشاورزی فناورانه (Agritech) هم بخش دیگری بوده که در آفریقا به آن توجه ویژه شده است.
 

کنگره جهانی موبایل از امروز آغاز به کار می کند

 
کنگره جهانی موبایل از امروز در بارسلونا اسپانیا برگزار می شود و بیش از ۳۰ هزار نفر از ۱۴۳ کشور جهان از آن بازدید می کنند.
 
 به نقل از رویترز، امروز کنگره جهانی موبایل در بارسلونا اسپانیا بطور حضوری برگزاری می‌شود. در این میان شرکت‌های کوچک و بزرگ صنعت ارتباطات موبایل در نمایشگاه حاضر شده‌اند. البته شرکت کنندگان باید تست منفی کووید ۱۹ را ارائه کنند، از ماسک طبی FFP۲ استفاده کنند و یک نشان دیجیتالی برای ردیابی تماس نیز همراه داشته باشند.
 
بیش از ۳۰ هزار بازدیدکننده از ۱۴۳ کشور جهان در این رویداد ۳ روزه شرکت می‌کنند. آنها برای ورود به نمایشگاه باید از یک منطقه عظیم تست کرونا مجهز به ۸۰ اتاقک عبور کنند.
 
هرچند میزان حاضران در نمایشگاه امسال بسیار کمتر از بازدیدکنندگان سال‌های گذشته (بیش از ۱۰۰ هزار نفر) است، اما همین تعداد نیز مشوقی برای برگزارکنندگان آن به حساب می‌آید. سازمان برگزار کننده این رویداد یا GSMA مجبور شد کنگره جهانی موبایل در ۲۰۲۰ میلادی را به دلیل شیوع فراگیر کووید ۱۹ تعطیل کند و حتی بیم آن داشت که برای مراسم امسال نیز عده کمی حضور یابند.
 
متز گرنیرد مدیر عامل GSMA در این باره می‌گوید: بزرگترین نگرانی ام آن بود که شرکت کنندگان در نمایشگاه اعلام کنند «ما شرکت نمی کنیم»، اما این اتفاق نیفتاد.
 
این درحالی است که GSMA به دلیل لغو مراسم در ۲۰۲۰ میلادی با خسارت سنگینی روبرو شد و ۴۰ درصد کارمندانش را اخراج کرد.
 
شرکت‌های بزرگی مانند تلفونیکا، اورنج، لنوو و ودافون در کنگره جهانی موبایل امسال شرکت کرده‌اند. اما از سوی دیگر شرکت‌هایی مانند اریکسون، نوکیا و سامسونگ در آن حضور ندارند.
 
دست اندرکاران صنعت موبایل امیدوارند این رویداد که اکنون بخشی از آن فیزیکی، بخشی مجازی است، طرحی برای گردهمایی‌های تجاری در آینده فراهم کند.

حق قانونی قطع اتصال شاید به هنجار اروپا تبدیل شود

 
کار بیش از حد و استرس کاری یکی از مشکلات اصلی جهان امروز است. کارکنان در سراسر جهان برای بازدهی بیشتر تلاش می‌کنند و خیلی از مواقع استراحت یا رهایی کامل از کار فراموش می‌شود. در گذشته که تلفن همراه، ایمیل و پیام‌رسان‌ها وجود نداشتند وقتی ساعت کاری به پایان می‌رسید کار شما هم تا فردا تمام شده محسوب می‌شد. اما امروزه شرایط به گونه‌ای شده که کار در ساعات غیراداری و حتی تعطیلات هم ما را رها نمی‌کند و ساعاتی که باید استراحت کنیم هم در دسترس رئیس و همکاران قرار داریم و یک ایمیل و زنگ کافی است تا استرس کار به ما منتقل شود.
 
 به نقل از CNBC، حالا که افراد بیشتری به دورکاری مشغول هستند وقت آن رسیده که یک قانون «حق قطع اتصال» در اتحادیه اروپا معرفی شود.
 
این گفته الکس آگیوس سالیبا، قانون‌گذار اهل مالت در پارلمان اروپا است که تلاش در این رابطه را رهبری می‌کند.
 
 حق قطع اتصال به قوانینی اشاره دارد که براساس آن نباید از کارمند انتظار داشت خارج از وقت اداری به تماس‌ها و ایمیل‌ها، یا حتی ارتباطات با رئیس پایبند باشد.
 
ماه ژانویه اکثر سیاستمداران اتحادیه اروپا از یک طرح قانونی حمایت کردند که از کمیسیون اروپا، بازوی اجرایی اتحادیه اروپا، درخواست کرد تا دستورالعملی سراسری در این باره تنظیم کند.
 
آگیس سالیبا در مصاحبه با CNBC گفت: «به دلیل کار بیش از حد و از بین رفتن مرز بین زمان کاری و زمان خصوصی در دوران پاندمی و افزایش تعداد دورکاران، کارکنان هوشمند و کارکنان انعطاف‌پذیر یک عظم سیاسی ایجاد شده و باید اقدامی در این زمینه صورت گیرد.»
 
از ابتدای پاندمی و انتقال کار از ادارات به خانه‌ها، ایده حق قطع اتصال طرفداران زیادی پیدا کرد. علاوه بر این، فرهنگ همیشه فعال با گوشی‌های هوشمند و دسترسی دائم به ایمیل‌های کاری تا حدی جدایی کار و زندگی خصوصی را خدشته‌دار کرده و مدیران می‌توانند حتی در ساعت غیرکاری نیز با ایمیل به کارکنان دسترسی داشته باشند.
 
شرکت‌ها و کشور‌های مختلف در سال‌های گذشته برای حل این مسئله تلاش کرده‌اند.
 
شرکت خودروسازی فولکس‌واگن در سال ۲۰۱۲ در اقدامی، دسترسی یک سری از کارکنان به ایمیل کاری را از سر شب تا صبح ممنوع کرد.
 
سال ۲۰۱۷ فرانسه نیز مقرراتی را معرفی کرد که حد و حدود بیشتری را برای شروع و پایان تعهدات دورکاران مشخص می‌کرد. در سال ۲۰۱۸، شرکت کنترل آفات رنتوکیل به دلیل نقض این قوانین به پرداخت ۶۰ هزار یورو (۷۱ هزار دلار) جریمه محکوم شد.
 
ابتدای امسال، ایرلند آیین‌نامه‌ای را برای حق قطع اتصال تمام کارکنان معرفی کرد و کارکنان براساس این آیین‌نامه می‌توانند شکایت‌های خود را به یک هیات حل اختلاف محل کار اطلاع دهند.
 
همچنین در انگلستان نیز کنگره اتحادیه معاملات (TUC) به دنبال قوانین این چنین در انگلستان است.
 
فرانسس او گرادی، دبیرکل TUC، در مصاحبه با CNBC گفت: «همه ما باید برای تعادل کار زندگی و با زمان مناسب برای استراحت تلاش کنیم؛ اما تکنولوژی خیلی راحت مرز بین کار و خانه را تار می‌کند و هیچ رهایی از استرس‌های کاری وجود ندارد.»
 
«اتحادیه‌های فرانسه، آلمان و ایرلند تا همین حالا حقوقی را برای قطع اتصال کارکنان بدست آورده‌اند. زمان آن رسیده که کارکنان انگلستان نیز با یک حق قانونی برای قطع اتصال از کار محافظت شوند.»
 
مشکلات اجرایی
نتیجه نهایی هرچه که باشد از آیین نامه گرفته تا مقررات کامل و مستحکم، سوالات مهمی وجود دارد که کارفرما‌ها بر اجرا قوانین و احترام به این حقوق باید به آن پاسخ دهند.
 
بی کالر پیلگریم، بنیان‌گذار آژانس استخدام فیوچرهدز(Futureheads)، در مصاحبه با CNBC گفت که راه‌حل‌های فنی مثل محدود کردن ایمیل‌ها به تنهایی مساله را حل نمی‌کند.
 
ساختن فرهنگی که برای تعادل کار و زندگی اهمیت قائل باشد موضوع دشوار‌تری است. فیوچرهدز بیشتر از اینکه روی ارسال ایمیل در ساعت‌های اداری تمرکز کند کارکنان را تشویق می‌کند که ایمیل‌ها را طوری تنظیم کنند که در ساعات کاری به همکاران برسند.
 
او می‌گوید: «جا انداختن این زبان فرهنگی که خاموش کردن مشکلی ندارد، سخت‌تر است. مساله ثبات است و باید مشخص کنیم که افراد چه زمانی دچار استرس می‌شوند، استراحت نمی‌کنند و سعی می‌کنند کار خیلی زیادی را در روز خود جای دهند.»
 
به گفته جان لامفیر، نماینده منطقه‌ای EMEA (اروپا، خاورمیانه و آفریقا) و APAC (آسیا اقیانوسیه) برای شرکت نرم‌افزاری اکتیوکمپین (ActiveCampaign) می‌گوید اجرای چنین طرح‌هایی برای شرکت‌های بین‌المللی که در چند محدوده زمانی فعالیت می‌کنند دشوار تر است.
 
کسانی در نیروی کار اروپایی اکتیوکمپین حضور دارند که دائما با همکاران خود در آمریکا و آسیا همکاری می‌کنند و باید آخر شب و اول صبح مشغول کار باشند.
 
لامفیر می‌گوید حق قطع اتصال باید روی آزادی عمل کارکنان تمرکز کند تا بتوانند به صورتی کار کنند که برایشان مناسب است.
 
اکتیوکمپین در حال تنظیم یک سیاست شرکتی است تا بهترین عملکرد‌ها را مشخص کند اما لامفیر می‌گوید هدف از این سیاست‌ها قوانین سختگیرانه نیست و «عنصر اعتماد نیز اهمیت دارد.»
 
«اگر قوانین سختگیرانه داشته باشیم، انعطاف پذیری نادیده می‌شود و هردوی اینها امکان‌پذیر نیستند.»
 
قوانین همه جانبه
راسل، سخنران حوزه کار و روانشناسی سازمانی در دانشگاه ساسکس انگلستان، در مصاحبه با CNBC گفت که مقررات سختگیرانه مشکلات خاص خود را دارند.
 
راسل اوایل سال ۲۰۲۰ مقاله‌ای نوشت که تاثیرات متعدد سیاست‌های حق قطع اتصال بر کارکنان را بررسی می‌کرد.
 
او می‌گوید: «برخی از اولین تلاش‌ها برای اجرای سیاست‌های حق قطع اتصال بسیار سخت گیرانه بودند و سازمان‌ها باید دسترسی به سرورهای ایمیلی را قطع می‌کردند.»
 
«با اینکه مشخصا انگیزه خوبی بود و می‌خواستند ارتباط با کار را قطع کنند اما این مکانیزم برای گروه‌های خاصی مناسب نیست.»
 
یک سیاست تک سایز به ویژه سیاستی که دسترسی به حساب‌های ایمیلی را قطع می‌کند در واقع انعطاف‌پذیری مورد نیاز یک سری افراد را نادیده می‌گیرد.
 
راسل برای مثال به کارکنانی اشاره می‌کند که با توجه مسئولیت‌های خاص باید روز کاری را به شکل خاصی تنظیم کنند.
 
راسل می‌گوید: «ایده سیاست تک سایز که می‌گوید ساعت ۶ بعدظهر ایمیل را خاموش کنید، برای کسانی که زندگی متفاوتی دارند، مسئولیت‌های متفاوتی دارند و باید کار انعطاف پذیرتری داشته باشند امیدوار کنند نیست. اگر می‌خواهیم نیروی کاری فراگیر و متنوع داشته باشیم پس باید سعی کنیم به نیاز‌های گروه‌های مختلف احترام بگذاریم.»
 
آگیس سالیبا می‌گوید قانون اروپایی که قانون‌گذاران پیشنهاد کرده‌اند یک سری پیش نیاز‌های پایه و حداقلی را مشخص کرده و نسبت به نیاز‌های صنایع و بخش‌های مخلتف انعطاف‌پذیر است.
 
او افزود: «پیش از پاندمی هم مسئله کار بیش از حد و فرهنگ کاری همیشه فعال وجود داشته و این مشکل در فضای کار پسا کرونا برای دورکاران یا کارکنان معمولی ادارات تشدید می‌شود.»
 
او می‌گوید: «من باور دارم که دورکاری واقعیتی خواهد بود که حتی پس از پاندمی هم نسبت به ارقام پیش از پاندمی رشد می‌کند و درنتیجه ما به عنوان اتحادیه اروپا باید در زمینه قوانین مربوط به دورکاران، ایجاد یک تعادل بین شرایط کارکنان حاضر در اداره و شرایط دورکاری آمادگی لازم را داشته باشیم. تمامی کارکنان باید از حقوق ابتدایی کار برخوردار باشند.»

گسترش فعالیت‌های Work.com سلزفورس پس از همه‌گیری کرونا

شرکت سلزفورس بیش از یک سال پس از راه‌اندازی سرویس Work.com برای برنامه‌‌ریزی‌های مربوط به پس از همه‌گیری ویروس کرونا تصمیم گرفته که این پلتفرم را به حوزه خدمات منابع انسانی و بازار تجربیات کارمندان انتقال دهد.
 
شرکت سلزفورس در آخرین اقدام خود برای پلتفرم مذکور آن را به صورت مستقیم در رقابت با سایر فروشندگان نرم‌افزارهای-به‌عنوان-خدمات (SaaS) به بازار معرفی کرد و در این زمینه با پلتفرم‌های شرکت‌های مشابه از جمله ورکدی و اوراکل وارد رقابت شد.
 
تمامی این شرکت‌ها با این خانواده از محصولات خود به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا برای فعالیت‌های کاری جدید و ترکیبی مدل‌های تازه در اختیار داشته باشند.
 
محصولات جدید مربوط به پلتفرم Work.com روی دو حوزه اصلی رشد و رفاه کارمندان و همچنین ابزارهای خدمات کارمندان متمرکز شده‌اند. «جودی اینرفیلد»  مدیر بازاریابی محصولات سلزفورس در این خصوص گفت این محصولات برای پاسخگویی به نیاز سازمان‌های سازگار با اتفاقات جهانی پس از همه‌گیری ویروس کرونا ارائه شده‌اند.
 
او در ادامه توضیح داد این نیازها «از بازگشایی دفاتر کاری در هر نقطه تا کار در خانه و فعالیت‌های ترکیبی کارمندان را تحت پوشش قرار می‌دهد. آنچه که سلزفورس می‌شنود این است که فناوری که مشتریان برای تجربه کارمندان مورد استفاده قرار می‌دهند، به گونه‌ای دنبال می‌شود که تغییر محل فعالیت کارمندان از دفاتر کار به خانه اختلالی در روند کاری آنها ایجاد نکند».
 

«کرونا» بازار «ورزش الکترونیک» را رونق داد

هرچند کرونا بسیاری از صنایع جهان را دستخوش چالش‌های فراوان و زیان‌های اقتصادی کرد ولی در این میان، صنعت گیم نه تنها از این تندباد جان سالم به در برد بلکه ره صدساله را یک شبه پیمود. یکی از بخش‌های صنعت گیم که در نتیجه کرونا و خانه نشینی مردم به درآمدزایی بالایی دست یافته، Esports (ورزش الکترونیک)است که مؤسسه پژوهشی Newzoo پیش‌بینی می‌کند تا پایان 2021 میزان درآمد جهانی این صنعت از مرز یک میلیارد دلار نیز عبور کند؛ صنعتی که بسیاری معتقدند فناوری G5می‌تواند ناجی آن باشد و انقلابی عظیم در آن ایجاد کند و البته با اینکه چین در این زمینه پیشتاز است اما عربستان و امارات بیشترین رشد را در این صنعت خواهند داشت.
ورزش الکترونیک در یک نگاه
مسابقات ورزش الکترونیک یا همان Esoprts  حالادیگر به یکی از سرگرم کننده‌ترین ورزش‌ها در جهان تبدیل شده است و گیمرها آن را به‌عنوان یک شغل درنظر گرفته و می‌توانند در این میدان درآمدزایی کنند. همچنین این بازی‌ها را میلیون‌ها هوادار در استادیوم‌های استاندارد گیم و شبکه‌های اجتماعی مانند توئیچ (Twitch) و یوتیوب گیمینگ (YouTube Gaming) به‌صورت آنلاین دنبال می‌کنند.
در این مسابقات، بازی‌های پرطرفدار جهان که می‌توان آنها را به‌صورت تیمی و رقابتی برگزار کرد ازجمله فورتنایت، Legends و Counter-Strike و Call of Duty و Overwatch و Madden NFL جایگاه مناسبی دارند. یکی از پولسازترین سبک‌های این مسابقه، «استراتژی» است که از بازی‌های آن می‌توان به dota 2 وleague of legends اشاره کرد به گونه‌ای که در سال 2019 تیم برنده موفق شد 34میلیون دلار را با خود به خانه ببرد.«شوتر» هم سبک دیگری در این مسابقات است که گیم‌هایی همچون csgo، rainbow6، overwatch و valorant را در برمی گیرد و حداکثر جایزه دریافتی در این سبک حدود 5میلیون دلار است.بازی‌های «ورزشی» مانند fifa و pes هم در این صنعت بسیار پرطرفدار هستند و بازی‌های «بتل رویال» همچون فورتنایت، pubg و apex legendsهم در این مسابقات جای می‌گیرند.
این بازار یک میلیارد دلاری
طبق گزارش Newzoo در سال 2021، ارزش بازار جهانی ESports کمی بیش از 1.08 میلیارد دلار امریکا خواهد شد که افزایشی 50 درصدی نسبت به سال قبل نشان می‌دهد. علاوه بر این، پیش‌بینی می‌شود درآمد صنعت جهانی ESports در سال 2024 به 1.62 میلیارد دلار برسد. آمار نشان می‌دهد در حال حاضر آسیا و امریکای شمالی بزرگ‌ترین بازار درآمد ورزش‌های الکترونیکی را به خود اختصاص داده‌اند و تنها چین تقریباً یک پنجم بازار را در دست دارد. این کشور با حدود 360.1میلیون دلار بالاترین درآمد این صنعت را در 2021 به خود اختصاص خواهد داد درحالی که سهم امریکا از این بازار، 243میلیون دلار است و برای اروپای غربی هم این رقم حدود 205.8میلیون دلار خواهد بود.
با توجه به افزایش تجربه کاربران در استفاده از پلتفرم‌های استریم از زمان آغاز شیوع کرونا، این کمپانی همچنین پیش‌بینی کرده است که تعداد مخاطبان پخش زنده و مستقیم این مسابقات در جهان تا پایان سال 2021 به 728.8 میلیون نفر می‌رسد که 10 درصد بیشتر از 662.6 میلیون نفر سال 2020 است. همچنین انتظار می‌رود تعداد کل مخاطبان پخش مستقیم این بازی‌ها تا سال 2024 به 920.3میلیون نفر برسد.
در این گزارش همچنین آمده است که این رشد با افزایش محبوبیت بازی‌های موبایلی در امریکای لاتین، خاورمیانه و آفریقا و جنوب آسیا صورت خواهد گرفت. وجود کشوری همچون چین در این منطقه، رؤیای رسیدن تعداد مخاطبان پخش زنده این مسابقات به یک میلیارد نفر را نزدیکتر می‌کند؛ رقمی که 5سال قبل چندان دست یافتنی به نظر نمی‌رسید.
مزایای5G برای صنعت گیم
برخی کارشناسان، یکی از دلایل رشد سریع بازی‌های موبایلی و Esports را تحقق نسبی فناوریG5 در جهان و تحولات ناشی از آن می‌دانند. انتظار می‌رود با افزایش تعداد گیمرها و افزایش علاقه به مسابقات الکترونیکی، صنعت ESports در سال‌های آینده با سرعت بیشتری رشد کند و البته زیربنای همه این موارد، یک نقش آفرین کلیدی با نام5Gاست که عصر جدید گیم و ورزش‌های الکترونیک را رقم زده است. برای متخصصان و بازیکنان ESports، محیط شبکه و ارتباط پایدار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است که 5G این موضوع را مدنظر قرار داده است. شبکه‌های 5G امکان بارگیری سریع‌تر بازی‌ها نسبت به شبکه‌های فعلی 4G را فراهم می‌کنند و به توسعه خدمات بازی ابری مبتنی بر تلفن همراه و بازی‌های واقعیت افزوده (AR) کمک می‌کنند.
5G با قابلیت پشتیبانی از یک میلیون دستگاه در یک کیلومتر مربع، کاربران بیشتری را به‌سمت بازی‌های موبایلی بویژه نمونه‌های چند نفره سوق می‌دهد که این به نوبه خود باعث رشد ورزش Esports موبایل می‌شود. ازسوی دیگر G5 می‌تواند اینترنت 10 برابر سریع‌تر از 4G را فراهم کند که چنین سرعت اینترنتی می‌تواند تجربه‌ای جالب برای گیمر رقم بزند. علاوه بر این گفته می‌شود که به‌لطف فناوری 5G، مدت زمان مورد نیاز برای انتقال داده‌ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر به‌طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. داشتن زمان پاسخ سریع‌تر و رسیدن به تأخیر 5 میلی ثانیه حیرت انگیز است چراکه چنین پیشرفت‌هایی می‌تواند مرز بین برنده و بازنده بازی‌های Esports را مشخص کند. پخش مستقیم و استریم بازی‌ها نیز از فناوری5G تأثیر گرفته است. پخش بازی‌ها با کمک تکنولوژی‌های واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) با زیرساخت‌های 5G امکان پذیر می‌شود و می‌تواند تجربه‌ای باورنکردنی را برای مخاطبان رقم بزند. همچنین با کمک فناوری 5G، دیگر بازی به یک دستگاه یا مکان خاص محدود نمی‌شود و کاربر در هر کجا می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد چراکه قدرت پردازش به ابر منتقل می‌شود و نیاز به دستگاه‌های با کارایی بالا و تخصصی را از بین می‌برد.
طبـــــق گــــــــــــــــزارش Ericsson Mobility، قابلیت‌های ترکیبی ارائه شده توسط شبکه‌های 5G و فناوری‌های edge compute خدمات پخش بازی را در تلفن‌های هوشمند با کیفیت تجربه (QoE) همزمان با کامپیوتر یا کنسول امکان پذیر می‌کند که باعث می‌شود بازی در دسترس طیف گسترده‌ای از مخاطبان قرار گیرد و تقریباً هر کسی که به اتصال G5دسترسی داشته باشد می‌تواند به انجمن بازی بپیوندد. این امر با ایجاد ارتباطات G5 و پهنای باند بالاتر، انقلابی بزرگ در صنعت گیم محسوب می‌شود.
پیشتازی GCC
اما بازی‌های Esports در کدام منطقه از جهان تحت تأثیر 5G رشد بیشتری خواهد داشت؟ انتظار می‌رود با افزایش تعداد گیمرها، صنعت ESports با سرعت بیشتری رشد کند. این صنعت یک حرکت طوفانی را آغاز کرده و طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد، درحال حاضر بیش از 300 میلیون مخاطب جهانی و بیش از یک میلیارد دلار درآمد دارد.
 مطالعات کمپانی اریکسون نشان می‌دهد در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس(GCC) شامل عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی، قطر، عمان و کویت اشتهای زیادی برای 5G وجود دارد و البته GCC دارای بالاترین میزان نفوذ اینترنت و تلفن همراه در جهان است. ازسوی دیگر کاربران در امارات و عربستان سعودی بیشترین درصد تمایل را به 5G دارند که این موضوع در کنار علاقه مفرط به گیم در منطقه، توانایی‌ها و مزایای بی‌نظیری را برای صنعت بازی به همراه دارد.
در GCC با برنامه‌هایی که برای بزرگترین مراکز ESports و مسابقات اعلام شده است به‌طور خاص شاهد افزایش توجه سازمان‌ها و دولت‌ها به صنعت بازی هستیم. دولت‌های این منطقه، در راستای چشم اندازهای متنوع در اقتصاد خود و ایجاد مراکز دیجیتال، سرمایه‌گذاری مناسبی در ورزش‌های الکترونیکی به منظور نوآوری، بازی و سرگرمی دارند و انتظار می‌رود به‌دلیل وجود مکان‌هایی در منطقه مانند مجموعه Pixel در ابوظبی و استادیوم X دوبی، این منطقه به‌عنوان یک بازیکن اصلی در میزبانی بازی‌های ESports معرفی شود.
 

بازار تکنولوژی «تشخیص چهره» به ۸٫۵ میلیارد دلار خواهد رسید

فناوری تشخیص چهره(FRT) یکی از تکنولوژی‌هایی است که این روزها در جهان توسعه یافته و البته در دوران کرونا هم با توجه به ضرورت تماس حداقلی، این فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. تازه‌ترین گزارش مؤسسه پژوهشی Comparitech نشان می‌دهد ارزش بازار تکنولوژی تشخیص چهره در جهان که در سال 2020 حدود 3.8میلیارد دلار بوده تا سال 2025 دوبرابر شده و به 8.5میلیارد دلار خواهد رسید.
معایب یک فناوری
با وجود موفقیت‌های این تکنولوژی بویژه در دوران کرونا، نام فناوری تشخیص چهره با نگرانی‌هایی بابت نقض احتمالی حریم خصوصی گره خورده و بسیاری معتقدند تنها در صورتی می‌توان این فناوری را پذیرفت که این تکنولوژی با روش اخلاقی و تحت یک نظارت صحیح توسعه یابد و حقوق شهروندی کاملاً رعایت شود. از بزرگترین کمپانی‌های جهان که در حال توسعه نرم افزار اسکن چهره هستند می‌توان به آلفابت شرکت مادرتخصصی گوگل، اپل، کمپانی چینی تنسنت، آمازون و هلدینگ علی بابا اشاره کرد که البته این شرکت‌ها تاکنون در این مسیر با مشکلاتی هم مواجه بوده‌اند.
به‌عنوان مثال پس از قتل جورج فلوید در مینه سوتا و به راه افتادن موج اعتراضات علیه خشونت پلیس در مقابل افراد رنگین پوست، شرکت آمازون زیر فشار مدافعان حقوق مدنی، مجبور شد استفاده از نرم افزار تشخیص چهره خود را به مدت یک سال متوقف کند. این مدافعان معتقد بودند تطبیق نادرست چهره می‌تواند منجر به دستگیری‌های اشتباه و سرکوب آزادی بیان شود.گفتنی است آمازون این تعلیق را برای مدتی نامعلوم تمدید کرده است.
اشتباهات سیستم شناسایی چهره برای متقاضیان بیمه بیکاری هم دردسرساز شده است. به‌عنوان مثال ازآنجاکه هویت متقاضیان در امریکا با سیستم ID.me تأیید می‌شود، مشکلات این سیستم سبب شده است تا گاه برخی از این شهروندان شانس دریافت این کمک مالی را از دست بدهند. علاوه بر اشتباهات احتمالی، این فناوری تاکنون متهم شده که کاملاً جنسیتی و نژادی عمل می‌کند چراکه سیاه پوستان بویژه زنان، بیشترین میزان خطای شناسایی را در این فناوری داشته‌اند و گاه به‌دلیل تشخیص غلط برای آنها دردسرهایی درست شده است.درامریکا علاوه بر این موارد، نگرانی‌های دیگری هم وجود دارد و آن هم نفوذ چین است و درنهایت کمیسیون ارتباطات فدرال، ممنوعیت دوربین‌های نظارتی ساخته شده توسط پنج شرکت چینی از جمله هایک ویژن و هوآوی را پیشنهاد داد.
کرونا و فناوری تشخیص چهره
اما این فناوری در چه مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد؟ برای بررسی این موضوع، تیم محققان مؤسسه Comparitechحدود 100 کشور پرجمعیت جهان را برای استفاده از فناوری تشخیص چهره در دولت، پلیس، فرودگاه‌ها، مدارس، بانک‌ها، محل کار و اتوبوس‌ها و قطارها و... مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و به طور مشخص عنوان شد که بیش از 40 درصد کشورها به نوعی برای شناسایی، ردیابی یا کاهش انتقال کووید19 از فناوری تشخیص چهره استفاده می‌کنند.
از مزایای این فناوری می‌توان به استفاده کمپانی‌های بزرگ هم از آن در تبلیغاتشان اشاره کرد. برخی کشورها ازجمله مکزیک نیز تاکنون از این تکنولوژی برای جلوگیری از تقلب در انتخابات بهره گرفته‌اند.
استفاده از FRT تنها به این موارد محدود نمی‌شود و یکی از بزرگترین جایگاه استفاده از آن، مرزها هستند. به‌عنوان مثال ایسلند از سال 2020 همه تلاش خود را به کار گرفته تا در مرزهایش از این تکنولوژی بهره بگیرد و در کل می‌توان گفت 20 درصد از کشورهایی که توسط مؤسسه Comparitech مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند، از فناوری تشخیص چهره به طور گسترده در مرزهای ملی و بین‌المللی استفاده می‌کنند.
همچنین استفاده از تشخیص چهره در انواع بانکداری در بیشتر کشورهای امریکایی، اقیانوسیه، آسیا و اروپا رواج دارد و کاربران برای پرداخت پول، باز کردن حساب و... از این تکنولوژی استفاده می‌کنند. این درحالی است که Comparitech شواهدی برای استفاده روزافزون از این تکنولوژی در کشورهای آفریقای شمالی پیدا نکرده است. در این میان بلژیک تنها کشور مورد مطالعه در این گزارش به شمار می‌رود که استفاده از فناوری تشخیص چهره در آن ممنوع شده است. با این که 70درصد نیروهای پلیس جهان به این تکنولوژی دسترسی دارند اما قوانینی بسیار سختگیرانه برای نیروی پلیس این کشور به منظور استفاده از فناوری تشخیص چهره وجود دارد. همچنین بیشتر کشورهایی که نیروی پلیس آنها به این فناوری دسترسی ندارد در آفریقا واقع شده‌اند.
همچنین نتایج تحقیق مؤسسه Comparitechنشان می‌دهد60 درصد کشورها در برخی از فرودگاه‌ها دارای فناوری تشخیص چهره هستند و این رقم برای مدارس به 20درصد می‌رسد. تقریباً 80 درصد کشورها از FRT در برخی از مؤسسات بانکی استفاده می‌کنند وحدود 40 درصد کشورها هم FRT را در برخی از محل‌های کار اجرا کرده‌اند.20 درصد کشورها در اتوبوس‌ها FRT دارند در حالی که 30 درصد آنها در برخی از قطارها و متروها از آن بهره می‌گیرند.
10 کشور نخست
اما کدام کشورها بیشترین میزان استفاده از فناوری تشخیص چهره را داشته اند؟ در گزارش مؤسسه Comparitech امتیاز کشورها با شاخص عدد 40 مشخص شده است و هرچه عدد اختصاص یافته به کشور مورد نظر بالاتر باشد به این معناست که نشانه کمتری از استفاده گسترده ازفناوری FRT در این کشور دیده می‌شود. بالطبع هرچه هم نمره اختصاص یافته به یک کشور پایین‌تر باشد بدین معناست که شواهدی مبنی بر استفاده گسترده‌تر و گاه تهاجمی‌تر از این فناوری در چنین کشورهایی بیشتر دیده می‌شود. چین کشوری است که امتیاز 5 را از 40 دریافت کرده و در جایگاه نخست قرار گرفته است. چین به‌عنوان بزرگ‌ترین تأمین کننده فناوری تشخیص چهره شناخته می‌شود و دولت و پلیس این کشور به‌طور گسترده و غالباً با تاکتیک‌های نظارتی از این فناوری استفاده می‌کنند.
دومین کشور این لیست روسیه است که امتیاز 9 را از 40 کسب کرده است. این کشور مدت زمان زیادی است که از فناوری تشخیص چهره بهره می‌برد و حتی شایعاتی مبنی بر شناسایی و بازداشت معترضان از طریق FRT در تظاهرات مربوط به زندانی کردن الکسی ناوالنی، رهبر مخالفان روسیه وجود دارد.
امارات متحده عربی هم امتیاز 10 را در این گزارش دریافت کرده است. در این کشور از خدمات دولتی گرفته تا ثبت‌نام در مدارس از این فناوری استفاده می‌شود و همچنین خودروهای گشتی پلیس در ابوظبی برای شناسایی افراد مشکوک و تحت تعقیب به FRT مجهز هستند.
ژاپن، هند و شیلی هم امتیاز 12 را کسب کرده‌اند. بیشترین استفاده ژاپن از این فناوری، ردیابی مجرمان است. در شیلی هم بیشتر شهروندان تا سال 2022 کارت ‌های شناسایی الکترونیک خواهند داشت که در ساختار آن از فناوری شناسایی چهره استفاده می‌شود. در هند نیز حدود 16 سیستم FRT مختلف در دولت‌های مرکزی و ایالتی استفاده می‌شود و 17 مورد دیگر نیز در حال توسعه است.
در این گزارش به استرالیا و برزیل هم امتیاز 13 داده شده است. پلیس استرالیا از فناوری بحث برانگیز تشخیص چهره Clearview که مشخص شد از تصاویر شبکه‌های اجتماعی برای ایجاد پایگاه داده خود استفاده کرده است، بهره می‌گیرد. در برزیل هم استفاده از FRT توسط دولت و پلیس، مدارس و حمل‌ونقل عمومی در حال افزایش است.
آرژانتین با امتیاز 16 در رده بعدی جای گرفته و البته FRT به یک پایگاه داده که شامل مظنونان نوجوان است، پیوند داده شده است. در این کشور بازداشت غیرقانونی افراد پس از شناسایی نادرست از طریق سیستم تشخیص چهره دیده می‌شود و بسیاری مخالف آن هستند.
امتیاز 17 هم ازآن فرانسه، مجارستان، مالزی و انگلستان شده است. هرچهار کشور در دولت، پلیس، بانکداری و در فرودگاه‌ها از این فناوری استفاده می‌کنند اما  فرانسه، انگلیس و مجارستان هیچ FRT شناخته شده‌ای در مدارس ندارند و مالزی هم FRT را روی اتوبوس‌ها نصب نکرده است. گفتنی است مکزیک و ایالات متحده هم امتیاز 18را کسب کرده‌اند.
 

ضرورت نوآوری در تولید صنایع‌دستی/ سِرمه‌دوزی فقط رومیزی یا بقچه نیست

 
مدرس دوخت‌های سنتی و کارآفرین صنایع‌دستی با تاکید بر ضرورت نوآوری در تولید صنایع‌دستی گفت: سرمه‌دوزی صرفا رومیزی مربع یا بقچه نیست و تولیدکنندگان آن فقط مادربزرگ ها نیستند. بسیاری دختران جوان علاقه‌مند نیز وارد این رشته شده‌اند.
 
 تنوع و کیفیت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی ایران همواره مورد توجه و زبان‌زد علاقه‌مندان، هنردوستان بوده و مشتریان خاص خود را در بازارهای جهانی دارد؛ ۲۹۵ رشته صنایع‌دستی ثبت‌شده و فعال، باززنده سازی ۱۱۵ رشته منسوخ و فراموش شده، جامعه بزرگ بیش از ۲ میلیون نفری در زنجیره کسب و کار در این حوزه ایجاب می‌کند دولت‌ها و مجلس‌ها، قانون‌گذاران و مجریان با تصویب قوانین حمایتی و اجرای اقدامات و طرح های زیربنایی، پشتیبان همیشگی فعالان این بخش فرهنگی اقتصادی باشند.
 
اما هنوز برخی رویکرد و نگاه‌های قدیمی به تولید صنایع‌دستی مانند تولید آن در یک شکل و شمایل و مانند گذشته، همچنین برداشت‌های نادرست مبنی بر اقبال نکردن جوانان به یادگیری و تولید صنایع‌دستی در این زمینه وجود دارد که البته هنرمندان و کارآفرینان حوزه صنایع خلاق فرهنگی بر اساس خلاقیت و نوآوری در هنرهای‌سنتی، می‌توانند علاوه بر حفظ اصول و ساختار سنتی هنر و افزایش گرایش همه سلیقه‌ها و نسل‌ها، بازارهای داخلی و خارجی جدیدی برای صنایع دستی ایران بر مبنای سلیقه و سبک جدید و مدرن زندگی مشتریان ایجاد کند.
 
از طرف دیگر تحریم‌ها و شیوع کرونا آثار زیان بار بسیاری در اقتصادی و بازار صنایع‌دستی گذاشته، اما بازار فروش اینترنتی و آموزش‌های آنلاین در این دوران رونق گرفت. اکنون که زیرساخت‌های ارتباطی تا دورترین روستاهای کشور گسترش پیدا کرده و دسترسی به اینترنت در دوران شیوع کرونا فرصت و ظرفیت‌های جدیدی را پیش روی فعالان و کارآفرینان این حوزه قرار داده و آموزش‌ها، فروشگاه‌ها و بازارچه‌های آنلاین (برخط) به زندگی و معیشت این جامعه رونق و حیات بخشیده، کوچکترین خلل و محدودیت در این زیرساخت مهم اشتغال و درآمد، زندگی بخش مهمی از زنان سرپرست خانوار و عمدتا روستانشین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
 
راه‌اندازی آموزش و کسب‌وکار آنلاین صنایع‌دستی میراث دوران کرونا
 
مژگان خوشبخت هنرمند دوخت و رودوزی‌های سنتی و کارآفرین صنایع‌دستی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، آموزش را در توسعه هنر مهم دانست و گفت: جدا از آموزش هنرهای‌سنتی که هنرورزان باید برای ورود به بازار و عرضه محصول خود فرا بگیرد؛ باید در ابعاد مختلف برای شناخت بازار، بازاریابی و روش‌های ورود به بازار توانمند شوند تا بتوانند خودشان کارآفرین باشند و درآمدزایی کنند. ما در تمام دوره‌هایی که آنلاین برگزار کردیم این موارد را آموزش می دهیم.
 
هنرمند کارآفرین، تامین مواد اولیه را مهمترین و اصلی‌ترین مشکل رشته رودوزی‌های سنتی عنوان کرد و افزود: به جز پارچه، سایر مواد اولیه مورد نیاز این گروه رشته هنری، وارداتی و نوسان ارز  مستقیم روی آن تاثیرگذار است؛ البته در برنامه‌های توانمندسازی و آموزش گروه‌هایی مانند اتباع خارجی و مهاجر که با سازمان ملل متحد در ارتباط هستند مشکل چندانی وجود ندارد، زیرا تامین هزینه‌های آنها آسان‌تر است.
 
وی با اشاره به مشکلاتی که تحریم در چهار سال گذشته برای فعالان صنایع‌دستی ایجاد کرده گفت: تولیدکنندگان داخلی صنایع‌دستی با کمترین نوسان ارز در بازار با مشکلات فراوان روبه‌رو می‌شوند، در شرایط تحریم اقتصادی و پس از آن شیوع کرونا بیشتر هنرمندان و تولیدکنندگان صنایع‌دستی دچار خسارت‌های زیادی شده، یا بیکار شدند یا بازارها و مشتریان خود را از دست دادند.
 
هنرمند کارآفرین صنایع‌دستی خاطرنشان کرد: البته کرونا در حوزه آموزش و بازاریابی تاثیرات مثبت هم داشت؛ هنرمندان و اساتیدی که کسب‌وکار آنلاین راه‌اندازی کردند به بازارهای خوبی دسترسی پیدا کردند و کارشان رونق یافت، از طرفی آموزش آنلاین در این حوزه جایگاه خود را به سرعت پیدا کرد.
 
کمک به هنرآموزان برای راه‌اندازی کسب‌وکارهای آنلاین
 
خوشبخت گفت: فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بستر مناسبی برای بسیاری هنرمندان و تولیدکنندگان صنایع‌دستی ایجاد کرد؛ به رغم آنکه همواره بر شیوه آموزش حضوری استاد-شاگردی تاکید داشتم و دارم، با شیوع کرونا این شیوه و برگزاری کارگاه های حضوری با مشکل مواجه شد. ما هم با آغاز و تداوم شرایط کرونا شیوه آموزش برخط (آنلاین) را توسعه دادیم که با استقبال علاقه‌مندان از نقاط مختلف کشور مواجه شد.
 
مدرس صنایع‌دستی گفت: با شیوع کرونا در اسفند ٩٨ آموزش آنلاین رودوزی را شروع کردم، با اولین فراخوان بیش از ۵٠ نفر از سراسر کشور ثبت نام کردند. حتی یک نفر هم از تهران تقاضا نداشتیم؛ با مطالب درسی و تجارب اندوخته ۲۲ سال گذشته که به هنرآموزان ارائه کردم در انتهای دوره همه آنها، تولید محصولات رودوزی را برای کسب درآمد آغاز کردند.
 
این هنرمند کارآفرین افزود: بیشتر هنرمندان که در دوره‌های آنلاین شرکت کرده‌اند اکنون کسب‌وکارهای خود را در فضای مجازی راه‌اندازی و برای خود و خانواده‌شان درآمدزایی کردند. حتی یکی از آنها در یزد در حال حاضر هنرجو جذب می‌کند آموزش می‌دهد و کارآفرینی هم کرده است و من اکنون فقط نقش مشاورش را دارم. یکی دیگر از هنرجوهای اصفهانی که در این دوره‌های آموزشی آنلاین سرمه‌دوزی شرکت کرده بود، در حال حاضر این هنر را آموزش می‌دهد و با ۴ کارآموز یک کسب و کار محلی راه‌اندازی کرده از خود اصفهان سفارش می‌گیرد و وارد بازار کار شده‌ است.
 
 
فضای مجازی بستر مناسب آموزش، اشتغال‌زایی و درآمدزایی صنایع‌دستی
 
خوشبخت بیان کرد: فضای مجازی بستر مناسبی برای آموزش، اشتغال‌زایی و درآمدزایی به ویژه برای زنان سرپرست خانوار زنان روستایی شده است. محدودسازی اینترنت و فیلترینگ فضای مجازی که بستر کسب و کارهای آنلاین بسیاری کارآفرینان و اساتید و صنعتگران هنرهای‌سنتی و صنایع‌دستی شده، قطعا به زندگی و معیشت آنها آسیب می‌زند.
 
هنرمند سِرمه‌دوز به تاثیرات حضور هنرمندان و معرفی محصولات در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی اشاره کرد و اظهار داشت: جدا از کسب درآمد، هنرمندی که آثار و محصولاتش دیده می‌شود حس اعتماد به نفس و عزت نفسش پیدا می کند. آن هم در شرایطی که کرونا باعث تنهایی، فاصله اجتماعی و  افسردگی عمومی بیشتر در میان زنان خانه‌دار شده، این ارتباطات و شبکه‌سازی‌ها هنرمندان صنایع‌دستی را از رکود و رخوت بیرون می‌آورد و حس خودباوری را افزیش می‌دهد. خانواده‌ای که زن یا مادر حس خودباوری بهتری داشته باشد امنیت روانی و آرامش بیشتری هم احساس می‌کند.
 
وی گفت: محصولات رودوزی و دوخت‌های‌سنتی خلق یک اثر هنری به واسطه همزمانی ایده‌پردازی ذهنی و مهارت انگشتان هنرمند خلق می‌شوند، این آثار علاوه بر زیبایی هنری، منابع پایدار درآمدی بخش زیادی از زنان هنرمند سرپرست خانوار شده است و چرخ اقتصاد زندگی آنها را می‌چرخاند؛ حتی این نوع هنرها برای چالش‌ها و بیماری‌هایی مانند آلزایمر به عنوان راه پیشگیری توصیه می‌شود.
 
خوشبخت درباره کارآفرینی در بخش صنایع‌دستی گفت: در رشته رودوزی برای یادگیری و راه‌اندازی شغل و کارآفرینی سرمایه زیادی لازم نیست؛ بعد از مهارت‌آموزی که اکنون در فضای مجازی هم امکان‌پذیر شده، با سرمایه ۵٠٠ هزار تومان می‌توان به راحتی کار را شروع کرد.
 
 
یزد خاستگاه رشته سِرمه‌دوزی
 
خوشبخت گفت: حدود ١٢٠ نوع رودوزی شناسایی شده است که با زیرمجموعه آن به ١۵٠٠ نوع دوخت می‌رسد. سِرمه‌دوزی یکی از همین رشته‌های هنری است. این رشته مانند ترمه در یزد بیشتر شناخته شده و دارای خاستگاه است. البته تا اصفهان که شهر صنایع دستی ایران است هم امتداد دارد، اما اکنون زنان استان کهگیلویه و بویراحمد هم در تولید محصولات این رشته بسیار قوی فعالیت می‌کنند.
 
مدرس هنر سِرمه‌دوزی با تاکید بر اینکه هنر و هنرمند در رشته‌های سنتی باید به روز شود، اظهار داشت: جا ماندن در گذشته هنرهای‌سنتی مهمترین مانع بروز خلاقیت و نوآوری در تولیدات صنایع‌دستی است. کشورهای توسعه یافته مانند ژاپن و چین که در هنر سنتی و صنایع‌دستی هم سابقه و قدمت دارند اگر محصولات جدید هنری و فرهنگی تولید می‌کنند خیلی ظریف هنر سنتی خود را حفظ می‌کنند و با ظرافت در همان تولیدات به مخاطب و مشتری نمایش می‌دهند.
 
وی اضافه کرد: تجلی نرم هنر سنتی در یک محصول مدرن باعث می‌شود حتی مخاطب اگر اثر جدید و مدرن هنری یا محصول کاربردی فرهنگی را در یک نمایشگاه می‌بیند ناخودآگاه حدس بزند آن محصول متعلق به کدام کشور و کدام فرهنگ است و متوجه شود آن ملت ها همچنان پایبند به اصول و سنت‌هایشان هستند. اما محصولات خود در قالب یک اثر مدرن و کاربردی تولید و به بازار عرضه می کنند و فروش خوبی هم دارند.
 
بانوی هنرمند کارآفرین گفت: مفهوم هنر سنتی این نیست که باید به هزاران سال پیش برگردیم و همان آثار را تکرار کنیم///. یکی از نقاط ضعف هنرهای سنتی ما تکرار آثار گذشته و نبود نوآوری است خلاقیت و ایده‌پردازی در محصول باید ساری و جاری باشد، اصول و مبانی هنر سنتی باید حفظ شود، اما باید آثار جدید با ذوق و خلاقیت معاصر در شرایط زمانی و مکانی مطابق با سلیقه مشتری به روز و منطبق شود.
 
 
 
سِرمه‌دوزی صرفا رومیزی مربع یا بقچه نیست
 
خوشبخت گفت: البته مفهوم به‌روز رسانی و خلاقیت، فراموشی و پاگذاشتن روی همه اصول و مبانی هنر سنتی نیست. شرایط و سبک زندگی امروز تغییر کرده و اقتضا نمی‌کند یک خانم خانه‌دار در طراحی مینی‌مالیستی منزل یک رومیزی یک‌دریک مترمربع استفاده کند. نماها و نمادهای کوچکی در وسایل و تزیینات و دکور و حتی لباس‌ها و زیورآلات هم می‌تواند همان حس سنت را القا کند.
 
مدرس هنر رودوزی گفت: صنایع‌دستی ایران می‌تواند در بازارهای جهانی از اروپا تا آمریکا نفوذ داشته باشد و جای خود را پیدا کند هر چند اگر سبک زندگی مردم در آن کشورها متفاوت با سبک هنری ما باشد، اما با کمی خلاقیت و نوآوری می‌توان محصولاتی بر مبنای هنرهای‌سنتی و صنایع‌دستی مطابق با سلیقه و ذایقه آنها طراحی کرد، سفارش گرفت و فروخت. 
 
وی توضیح داد: در دوره‌های آموزشی آنلاین همواره به هنر آموزان تاکید می‌کنم دنبال آنچه همه می‌روند نباشید، بلکه با خلاقیت، سلیقه مشتری را در نظر بگیرید، علاوه بر آموزش مهارت‌های هنری در این دوره‌ها مهارت شناخت بازار و فروش آنلاین را هم آموززش می دهم؛ گاهی با تلفیق برخی هنرها با هنر سرمه‌دوزی می‌توان محصولی جدید و کاربردی مثل زیورآلات و گوشواره تولید کرد، تعدادی از هنرمندان برای همین نوع محصول بازاریابی آنلاین کردند و مشتریان زیادی هم دارند.
 
خوشبخت گفت: تلاش می‌کنم این باور اشتباه را اصلاح کنم که سرمه‌دوزی صرفا رومیزی مربع یا بقچه نیست و تولیدکنندگان آن فقط مادربزرگ های مسن نیستند. در صورتی که بسیاری دختران جوان هم وارد این رشته شده اند؛ مضاف بر آن تلاش می کنم در هنرآموزان شجاعت و اعتماد به نفس برای ورود به بازار را ایجاد و تقویت کنم، اعتماد به‌نفس رمز اول ورود به بازار صنایع دستی است.
 
 
خودباوری رمز اول ورود به بازار صنایع‌دستی است
 
مدرس سِرمه‌دوزی به فعالیت مجموعه آموزشی و کارآفرینی خوشبخت سرمه اشاره کرد و افزود: در حال حاضر حدود ۲۵ هنرمند فعال در مجموعه مشغول به کار هستند و به طور موردی و افزایش تعداد سفارش کار، گاهی به ۶۰ نفر هم می‌رسند. بیشتر همکاران ما در مجموعه کارآفرینی خوشبخت سرمه زنان هنرمند سرپرست خانوار هستند و همه تلاشم این است آنها را توانمند کنم؛ البته تعداد هنرآموزان ما زیاد است و باید پس از مهارت‌آموزی تمرین کنند تا به کیفیت مطلوب برسند سپس با توجه به کیفیت مهارت در تولید، سفارش‌ها را به آنها واگذار می‌کنیم. البته بقیه را هم رها نمی‌کنیم و کارهای دیگر را به آنها می‌سپارم.
 
خوشبخت کیفیت و مرغوبیت محصول و رضایت مشتری را اصل اول کار در صنایع‌دستی عنوان کرد و گفت: رشته سرمه‌دوزی جذابیت و مشتری و بازار خاص خود را دارد، تا امروز که در این زمینه چه در بخش آموزش چه در بخش تولید و فروش دغدغه مالی نداشتم حتی در بدترین شرایط مانند کرونا هر بار فراخوان دادم در بخش آموزش همیشه استقبال شده و محصولاتی هم که تولید می‌کنیم بازار فروش خود را دارد. گاهی از فروشگاه‌ها و سایت‌های مختلف که بازار خارجی دارند به اندازه‌ای سفارش داریم که تعدادی از آنها را رد می‌کنیم؛ اما در کل خوشحالم برای جمعی هنرمندان این رشته به ویژه زنان سرپرست خانوار توانستم شغل و درآمد ایجاد کنم.

با توجه به مصوبه وزارت ارتباطات/ استفاده از سامانه شاد از اول تیرماه رایگان نیست

بر اساس مصوبه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مبنی بر ارائه سیم کارت دانش آموزی، به اطلاع می رساند سامانه شاد از اول تیر رایگان نیست و دانش آموزان می توانند از سیم کارت های دانش آموزی جایگزین دارای بسته های رایگان استفاده کنند.
 
به گزارش اداره کل ارتباطات و امور بین الملل شرکت مخابرات ایران ، با توجه به مصوبه وزارت ارتباطات مبنی بر ارائه
سیم کارت دانش آموزی به جای بسته های رایگان سامانه شاد از اول تیرماه، به اطلاع تمام مشتریان می رساند که از اول تیرماه 1400، دسترسی و استفاده از سامانه دانش آموزی شاد برای مشتریان تمام اپراتورها و ارائه دهندگان خدمات ارتباطی رایگان نیست.
 
بر اساس این گزارش، به جای استفاده رایگان از سامانه شاد، بسته های رایگان ویژه سیم کارت دانش آموزی تعریف شده است که دانش آموزان می توانند با طی مراحل لازم، این سیم کارت ها را دریافت و از بسته های رایگان آن جهت انجام امور تحصیلی و استفاده از سامانه شاد بهره مند شوند.
 

شوخی آذری جهرمی با خبرنگاران درباره ابتلایش به کرونا

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در حیاط پاستور به شوخی به خبرنگاران گفت دو بار کرونا گرفته‌ اما تاکنون واکسن نزده است.