حفاظت از اطلاعات کاربران به کمک قوانین جدید

اتحادیه اروپا به‌تازگی با وضع قوانین جدیدی که به GDPR یا قوانین جامع حفاظت از اطلاعات شهرت دارد، دنیای مجازی و مقوله حفاظت از اطلاعات کاربران را با تغییراتی جدی روبه‌رو کرده است. بسیاری از شرکت‌ها با اجرای این قوانین به چالش کشیده خواهند شد.
طی چند هفته گذشته بارها بحث حفظ اطلاعات کاربران و شیوه‌های جمع‌آوری اطلاعات از سوی شرکت‌های بزرگ دنیای اینترنت مطرح‌شده و میلیون‌ها نفر درگیر آن شدند. در این میان صحبت از نام‌های بسیار بزرگی به میان آمده و بار دیگر دغدغه حریم خصوصی و حفاظت از اطلاعات محرمانه کاربران سایت‌ها به میان آمد.
 
یکی از مواردی که صحبت از اجرای باهدف حفاظت از اطلاعات کاربران مطرح‌شده، مجموعه قوانین GDPR  نام دارد که توسط اتحادیه اروپا طراحی‌شده و قرار است در روز 25 ماه می به‌طور رسمی از آن استفاده شود. GDPR  مخفف General Data Protection Regulation به معنای «قوانین جامع حفاظت از اطلاعات» است.
 
به نظر می‌رسد طی ماه‌های آینده این شرکت‌ها به دنبال راه‌حلی جدید برای حفاظت از اطلاعات کاربران خود هستند که در آن حفاظت از حریم خصوصی با فرصت‌های مثبت ارائه‌شده برای مشتریان و کسب‌وکار منطبق است. یکی از مواردی که صحبت از اجرای آن در میان است، مجموعه قوانین GDPR  نام دارد که توسط اتحادیه اروپا طراحی‌شده و قرار است در روز 25   به‌طور رسمی از آن استفاده شود. GDPR  مخفف General Data Protection Regulation به معنای «قوانین جامع حفاظت از اطلاعات» است.
 
رویکرد منفی نتایج منفی تولید می‌کند
 
بیشتر واکنش‌های منفی که در رابطه با  GDPR ارائه‌شده، ناشی از تصورات غلطی است که تأثیر مخربی بر کسب‌وکار دارد. منتقدان مهم‌ترین ایرادات وارده به این سیستم را زمان و هزینه مربوط به انطباق و بازسازی برای اطمینان از پیوستن به قوانین، اختلال در مدل‌های کسب‌وکار مدرن و روش‌های کار، و آموزش مجدد کارکنان، ذکر می‌کنند.  برخی از سازمان‌ها در این زمینه کاملاً معترضانه عمل کرده‌اند و حتی  بنیاد فناوری اطلاعات و نوآوری (ITIF) ادعا می‌کنند که GDPR می‌تواند اقتصاد دیجیتال را به‌طور قابل‌توجهی به عقب بازگردانده و برای این حوزه مشکلاتی جدی ایجاد کند.
 
برخی از کارشناسان ازجمله نویسنده این مقاله در وب‌سایت techradar  با این مسئله موافق نیستند. به باور این افراد، واقعیت این است که مقررات جدید همیشه می‌تواند موجب ایجاد فشار بر کسانی شود که به‌اندازه کافی انعطاف‌پذیر نیستند اما سازمان‌هایی که به‌اندازه کافی سریع و چابک بوده و می‌توانند به‌سرعت نسبت به تغییرات در محیط‌های فنّاورانه و قانونی  واکنش ، شرایطی بهتر را تجربه کرده و فرصتی برای شکوفایی پیدا می‌کنند.
 
یک مدل کسب‌وکار بهتر
 
به باور کارشناسان، شرکت‌ها باید به دنبال تحول در نحوه استفاده از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و ارزیابی نحوه جمع‌آوری داده‌ها برای استفاده از مشتریان خود و نیز کسب‌وکار باشند. با شروع به کار  GDPR، زمان مناسب برای ارزیابی مجدد محصول و خدمات شرکت و ایجاد آن در بازار فراهم می‌شود. به اعتقاد کارشناسان اگر یک کسب‌وکار مبتنی بر اطلاعات شکل‌گرفته که به‌صورت آزاد به آن داده نشده است، یا دلیل قانونی برای جمع‌آوری یا استفاده از آن وجود ندارد - تحت تأثیر GDPR قرار خواهند گرفت و با مشکل روبه‌رو می‌شوند.  اما اگر شما برای تحقق بخشیدن به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با مطابقت با مقررات جدید تلاش می‌کنید، روش‌های دیگری نیز برای پاسخگویی به نیازهای مشتری وجود دارد. شرکت‌ها می‌توانند فرایند تجزیه‌وتحلیل داده‌ها خود را به شخص ثالثی واگذار کنند که می‌تواند از آخرین ابزار تحلیلی برای به دست آوردن بیشترین ارزش استفاده کند.  این کار مزایای قابل‌توجهی دارد، مزایایی همچون بهره‌برداری از تخصص و تجربه خود و سایر مشتریان که منجر به ایجاد اعتماد بیشتر در مخاطبان و مصرف‌کنندگان خواهد شد.
 
بازگرداندن اعتماد
 
با توجه به تغییر و تحولات جدید، سازمان‌ها باید روی ایجاد و حفظ اعتماد مشتریان خود تمرکز کنند. در حقیقت، شرکت آی بی ام  اخیراً دریافت که 75 درصد از مصرف‌کنندگان در سراسر جهان (82 درصد در انگلستان) یک محصول خاص را از یک شرکت خریداری نمی‌کنند.
 
یک نکته کلیدی در اینجا وجود دارد که بر اساس آن سازمان‌ها باید اطمینان حاصل کنند که تمام کارکنانشان قوانین  و مقررات GDPR  کاملاً درک کرده و آن را اجرا کنند.
 
چالش‌های پیش رو
 
قطعاً مجموعه قوانین GDPR   با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد شد در این میان شرکت‌ها و سازمان‌ها باید نسبت به این قوانین جدید انعطاف داشته و  با درک حسی قوی از مسئولیت که بازسازی اعتماد مشتریان را تشویق می‌کند، با شرایط جدید تطبیق حاصل کنند. به باور کارشناسان، GDPR  هرگز عاملی بازدارنده برای محدود کردن سازمان‌ها نیست و  این قوانین برای بهبود رابطه بین کسب‌وکار و مصرف‌کننده طراحی‌شده است. در خاتمه باید اذعان داشت که در حقیقت   GDPR پایه‌های نوآوری جدیدی را در پیش‌گرفته است  که  آینده دنیای دیجیتال را شکل می‌دهد.

گوگل آینده را می‌فروشد!

هفته گذشته ساندار پیچای، مدیرعامل شرکت گوگل در کنفرانس سالانه توسعه‌دهندگان این شرکت روی صحنه رفت و بعضی از پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های جدیدشان را رونمایی کرد؛ یک دستیار صوتی هوشمند قرارهای ملاقات‌تان را به‌صورت تلفنی هماهنگ می‌کند، امکانات جدید شخصی‌سازی در سرویس نقشه گوگل و حتی قابلیت جدیدی که هنگام نوشتن یک ایمیل به شما کمک می‌کند تا جمله‌هایتان را تمام کنید.
 
همه اینها یک پایه اصلی دارند: گنجینه عظیمی از اطلاعاتی که گوگل هر روز از میلیاردها نفر جمع‌آوری می‌کند. تا ماه‌های اخیر اغلب کاربران نه‌تنها نمی‌دانستند که اطلاعاتشان به این شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد، بلکه نمی‌دانستند که این اطلاعات مبادله هم می‌شوند. گوگل هفت محصول دارد که هر کدام از آنها دست‌کم ماهانه یک میلیون نفر کاربر فعال دارند و این محصولات بدون دسترسی به اطلاعات کاربران نمی‌توانند به این خوبی کار کنند. در واقع همین اطلاعات به گوگل کمک کرده‌اند تا بر اساس اعلام موسسه نظرسنجی Morning Consult به یکی از بهترین و معتبرترین برندهای جهانی تبدیل شود. این موضوع حالا و بعد از ماجراهای مربوط به سوءاستفاده موسسه Cambridge Analytica از اطلاعات خصوصی بیش از ۸۷ میلیون کاربر فیس‌بوک، جدی‌تر هم شده است و کارشناسان را به بررسی روند رو به رشد تمایل شرکت‌های بزرگ تکنولوژی به دنبال کردن رفتار افراد و کاربران در شبکه‌های اجتماعی و مجازی و جمع‌آوری اطلاعات کاربران واداشته است.
 
«دیوید یوفی» استاد دانشکده تجارت دانشگاه هاروارد در این مورد می‌گوید: «گوگل روی خط بسیار باریکی راه می‌رود. سرویس جست‌وجوی اینترنتی به‌علاوه سیستم‌عامل اندروید دیدگاه جالبی نسبت به رفتار افراد در فضای مجازی به این شرکت می‌دهد. به نظر می‌رسد سیاست‌های اعلام شده گوگل برای حفاظت از حریم خصوصی کافی و مناسب باشند، اما سوالی که نمی‌توانم پاسخ آن را پیدا کنم آن است که آیا سیاست‌های اعلام شده گوگل و رفتار واقعا آن هم‌جهت و یک‌سو هستند؟ فیس‌بوک هم سیاست‌های خودش برای حفاظت از حریم خصوصی کاربرانش را در طول سه سال گذشته اعلام کرده است و از نظر بسیاری از ما این سیاست‌ها قابل‌قبول بوده‌اند، البته تا زمانی که افشاگری‌های مربوط به موسسه Cambridge Analytica منتشر شدند.»
 
اطلاعات از کجا می‌آیند؟
هرچه محصولات بیشتری از گوگل را استفاده کنید، گوگل اطلاعات بیشتری درباره شما به‌دست می‌آورد. جی‌میل، سیستم‌عامل موبایل‌های هوشمند اندروید، یوتیوب، گوگل درایو، نقشه گوگل و البته سرویس جست‌وجوی اینترنت گوگل همه و همه به این شرکت کمک می‌کنند تا تمام بایت‌های اطلاعات شما را جمع‌آوری کند. گوگل اما در سیاست‌های حفظ حریم شخصی‌اش اعلام کرده است که: «ما از تمام اطلاعاتی که از طریق سرویس‌ها و محصولات‌مان جمع‌آوری کرده‌ایم، تنها برای نگهداری، حفاظت و بهبود این سرویس‌ها و توسعه سرویس‌ها و محصولات جدید برای ایمنی بیشتر گوگل و کاربرانش استفاده می‌کنیم. ما همچنین از این اطلاعات برای ارائه محتوای متناسب، نتایج جست‌وجو و آگهی‌های مرتبط‌تر به کاربران بهره می‌گیریم.»
 
گوگل امکان دسترسی رایگان به این ابزارها و سرویس‌ها را ارائه می‌دهد و در مقابل تبلیغات کاملا مرتبط و هدفمند را برای شما نمایش می‌دهد، کاری که در فصل اول سال‌جاری میلادی درآمد ۲/ ۳۱ میلیارد دلاری را برای این شرکت به همراه داشته است. «آرون استین» سخنگوی گوگل در پاسخ به شبکه خبری NBC تایید کرده است که این شرکت در جریان عملیات جمع‌آوری اطلاعات به مرور و بررسی ایمیل شما برای استخراج اطلاعات کلیدی و استفاده از آنها در دیگر محصولات و سرویس‌های گوگل می‌پردازد تا در نهایت قابلیت‌های یادگیری ماشینی‌اش را بهبود و توسعه بدهد. او همچنین با اشاره به اینکه گوگل سرویس جست‌وجوی خودش را از سال ۲۰۱۲ به همین منظور شخصی‌سازی کرده است، می‌افزاید: «ما ممکن است محتوای ایمیل‌ها را برای شخصی‌سازی کردن نتایج جست‌وجو و تشخیص و شناسایی بهتر اسپم‌ها و بدافزارها تحلیل کنیم.»
 
شیوه گوگل در جمع‌آوری اطلاعات از کاربران جی‌میل و اینکه از این اطلاعات چه استفاده‌ای می‌کنند، به موضوع حساسی تبدیل شده است. در ماه ژوئن سال میلادی گذشته گوگل اعلام کرد که مرور و بررسی پیام‌های جی‌میل را برای فروش تبلیغات هدفمند، متوقف می‌کند. بعد از انتشار این خبر، گوگل تایید کرد که همچنان اطلاعات را از ایمیل و جی‌میل کاربران جمع‌آوری می‌کند؛ موضوعی که توجه بسیاری از روزنامه‌نگاران حوزه تکنولوژی را به خودش جلب کرد. گوگل اما به NBC اعلام کرد که صحبت‌های سخنگوی این شرکت مربوط به تعداد بسیار کمی از کاربران جی‌میل بوده است.
 
استین سخنگوی گوگل در ایمیلی به NBC نوشت: «ما از سال ۲۰۱۲ این امکان را به افراد دادیم تا با استفاده از سرویس جست‌وجوی گوگل، اطلاعات مربوط به حساب‌های کاربری جی‌میل خودشان را به کمک پاسخگویی به بعضی سوالات امنیتی، به‌دست بیاورند. ما نتایج جست‌وجوی شخصی‌سازی شده را که شامل این اطلاعات بودند، در صورتی که شخصی وارد حساب کاربری‌اش می‌شد و به دنبال آنها بود، به او ارائه می‌کردیم. سپس مانند دیگر ارائه‌دهندگان سرویس ایمیل، سیستم ما به‌صورت خودکار پیام‌های ایمیل را برای شناسایی اسپم، بدافزار و یا الگوهای فیشینگ پردازش می‌کند تا به ما برای متوقف کردن آنها و حفاظت از اطلاعات کاربران، کمک کند. ما به خاطر این سیستم‌ها، ایمن‌ترین سرویس ایمیل را داریم؛ سیستم‌هایی که به کمک تکنولوژی یادگیری ماشینی کار می‌کنند.»
 
با این حال این روند در اینجا متوقف نشد. گوگل می‌گوید که این شرکت از بعضی از بسته‌های اطلاعاتی‌اش استفاده بهینه کرده است تا به ساخت نسل بعدی راهکارهای انقلابی هوش مصنوعی، کمک کند. در کنفرانس سالانه توسعه‌دهندگان گوگل که هفته گذشته برگزار شد، این شرکت از قابلیت «پاسخگویی هوشمند» رونمایی کرد که در آن هوش مصنوعی به کاربران کمک می‌کند تا جمله‌هایشان را به پایان برسانند. با این حال میزان اطلاعاتی که گوگل برای ارائه راهکارهای جدیدش استفاده می‌کند، حتی از نظر کارشناسان و متخصصان هم عجیب است. «دیلان کوران» یک مشاور IT اخیرا تمام اطلاعاتی را که فیس‌بوک درباره او داشت، دانلود کرده و این اطلاعات به یک فایل ۶۰ مگابایتی تبدیل شده‌اند. وقتی که او همین کار را برای اطلاعاتش در گوگل انجام داد، متوجه شد که حجم اطلاعات شخصی‌اش که گوگل از آنها استفاده می‌کند برابر ۵/ ۵ گیگابایت است که این میزان حدود ۹ برابر اطلاعاتی است که فیس‌بوک از او در اختیار دارد. او در این مورد می‌گوید: «این یکی از بدترین اتفاقات عصر مدرن است. ما هرگز نباید به دولت یا یک شرکت اجازه بدهیم که در خانه‌هایمان دوربین و میکروفن بگذارند یا مسیر رفت و آمدمان را کنترل کنند.»
 
گوگل چه ضمانتی می‌دهد؟
این شرکت راهکارهای محافظتی مختلفی برای جلوگیری از سوءاستفاده از این اطلاعات دارد. این شرکت می‌گوید که اطلاعات شخصی کاربران را نمی‌فروشد، بعد از هجده ماه اطلاعات کاربران را ناشناس می‌کند و به کاربران ابزارهایی برای پاک کردن اطلاعات ثبت شده‌شان می‌دهد و همچنین محدود کردن راه‌های قابل پیگیری آن‌ها در مقابل تبلیغات هدفمند، می‌دهد. گوگل همچنین اعلام کرده است که به صاحبان کسب و کار اجازه نمی‌دهد تا کاربران را بر اساس مسائل حساسی مانند عقاید مذهبی، جنسیت و یا مشکلات شخصی‌شان مورد هدف قرار بدهند. با این حال این شرکت از میان دیگر اطلاعات کاربران، اطلاعات مورد نیازش را در اختیار آگهی‌دهندگان قرار می‌دهد تا بتوانند تبلیغات هدفمند داشته باشند. «اسکات سلاند» رئیس هیات‌مدیره شرکت ارائه‌دهنده خدمات حقوقی NetCompetition که مشتریانی مانند Comcast دارد، در این مورد گفته است: «شرکت‌های بزرگ تکنولوژی هر اطلاعاتی را که بتوانند، جمع‌آوری می‌کنند. آنها به‌خوبی می‌دانند که چطور باید از این اطلاعات استفاده کنند.»
 
کاربران چه می‌توانند بکنند؟
کاربران می‌توانند از طریق یک داشبورد آنلاین ببینند که گوگل چه اطلاعاتی را از آنها جمع‌آوری می‌کند و با تغییر اولویت‌های تبلیغاتی‌شان، دسترسی به این اطلاعات را محدود کنند. این غول تکنولوژی ابزارهای کنترلی دقیق و تنظیم‌کننده‌ای دارد که به کمک آنها کوکی‌های تبلیغاتی را دنبال می‌کند و بر اساس علایق و رفتارهای مجازی شما می‌تواند مشخص کند که چه تبلیغات هدفمندی را ببینید. شما هم می‌توانید بسیاری از ابزارهای جمع‌آوری اطلاعاتتان را شناسایی کرده و دسترسی به آنها را محدود کنید. پاک کردن تاریخچه جست‌وجوهایتان و همچنین هر اطلاعات مربوط به مکان‌های مورد جست‌وجوی‌تان در سرویس‌های نقشه گوگل که ممکن است امکان دسترسی به اطلاعات شخصی شما را فراهم بیاورد، یکی از بهترین راهکارهای حفاظت از اطلاعات شخصی‌تان است. سخنگوی گوگل می‌گوید: «ما ابزارهای کنترلی مختلفی را به کاربران می‌دهیم که بتوانند اطلاعات شخصی‌شان را از تمام حساب‌های کاربری‌شان پاک کنند. وقتی یک کاربر تصمیم می‌گیرد که اطلاعاتش را پاک کند، ما در طول زمان وارد فرآیندی می‌شویم که این اطلاعات را به‌صورت کامل و ایمن از روی سیستم‌هایمان پاک کنیم. ما بعضی از این اطلاعات را با یک حساب کاربری گوگل حفظ می‌کنیم؛ مثل زمان و چگونگی استفاده آنها از بعضی قابلیت‌های ویژه، البته تا زمانی که آن حساب کاربری پاک نشود.»
 
قوانین جدید اتحادیه اروپا برای حفاظت از حریم خصوصی کاربران که با نام GDPR شناخته می‌شود، قرار است از روز بیست و پنجم ماه می‌اجرا شود. این قوانین جدید قرار است دسترسی به اطلاعاتی را که می‌توانند جمع‌آوری شوند، محدود کرده، به کاربران امکان پاک کردن تمام اطلاعاتشان از سیستم‌ها را داده و همچنین امکان جابه‌جایی اطلاعاتشان از یک سرویس به سرویسی دیگر را فراهم بیاورد. به این ترتیب شرکت‌هایی مانند گوگل مجبور خواهند بود تا به شکلی شفاف‌تر برای مشتریانشان توضیح بدهند که چه نوع اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کنند و دیگر نتوانند چیزی را از کاربرانشان پنهان کنند.
 
گوگل در آینده چه می‌کند؟
تمام اطلاعاتی که در حال‌حاضر برای گوگل ارزشمند هستند، زمانی قرار است در اختیار سیستم‌های پیشرفته هوش مصنوعی قرار بگیرند تا به این ترتیب این شرکت بتواند سرویس‌های بسیار شخصی‌سازی شده مانند دستیار صوتی هوشمند گوگل را ارائه دهد. «اورن اتزیونی» مدیرعامل موسسه هوش مصنوعی Allen که یک گروه تحقیقاتی تاسیس شده توسط پل آلن یکی از موسسان شرکت مایکروسافت است، در این مورد می‌گوید: «هوش مصنوعی در کنار تمام امکانات و تسهیلاتی که در آینده برای ما فراهم می‌کند، می‌تواند بستر مناسبی برای وقوع جرم یا سوءاستفاده‌های احتمالی از اطلاعات کاربران هم باشد. با این اوصاف باید با دقت و وسواس بیشتری درباره اطلاعاتی که در اختیار سیستم‌های پیشرفته هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی قرار می‌گیرند، فکر کنیم.»

مروری بر بحران جهانی حریم خصوصی کاربران/ جنگ اطلاعات

امروز در دنیا بیش از 4 میلیارد کاربر اینترنت وجود دارد. از این جمعیت حدود 3 میلیارد کاربر از رسانه های اجتماعی به عنوان یکی از ابزارهای روزمره زندگی استفاده می کنند؛ با پیام رسان ها با دوستان شان در ارتباط هستند، از طریق شبکه های اجتماعی به کسب خبر و به اشتراک گذاری اطلاعات با دوستان و پیدا کردن اطلاعات مورد علاقه شان می پردازند و با استفاده از سرویس های آنلاین کارهای اداری، مالی و کسب و کارشان را انجام می دهند. با توجه به این آمار باید گفت فضای آنلاین، گنجینه اطلاعاتی است که دستیابی به آن برای بازاریابان، سیاستمداران، اقتصاددانان، محققان، تروریست ها و بسیاری دیگر یک رویاست. در حالی که مسوولان این روزها در ایران تلاش می کنند کاربران را نسبت به تامین امنیت اطلاعات شان در پیام رسان های داخلی مطمین کنند، آن سوی دنیا در آمریکا مسوولان تلاش می کنند بنیانگذار و مدیر بزرگ ترین شبکه اجتماعی دنیا را به خاطر سو استفاده از اطلاعات میلیون ها کاربر تحت فشار قرار دهند و از او بازخواست می کنند.
 
اسلحه طلایی به نام اطلاعات
اطلاعات در عصر حاضر طلاست؛ طلایی که برنده ترین اسلحه قرن بیست و یکم شناخته می شود. بخشی از کاربران با رعایت نکاتی تلاش می کنند از خودشان در دنیای آنلاین محافظت کنند. بخشی دیگر اما بی توجه نسبت به خطراتی که می تواند امنیت شان را به خطر بیندازد، لحظه به لحظه زندگی خود را در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارند. در این میان برخی هم کسب و کار پر سود و اثرگذاری به نام خرید و فروش اطلاعات راه انداخته اند؛ شبکه های اجتماعی، پیام رسان های و اپراتورهای تلفن همراه و ارایه دهندگان خدمات آنلاین در هر کشوری قابلیت سو استفاده از اطلاعات کاربران را دارند. اطلاعاتی که از کاربران آنلاین سرقت می شود می تواند بازی های سیاسی را عوض کند، تبلیغات را دگرگون کند یا زمینه جاسوسی در کشورها را فراهم کند.
 
 رسانه های اجتماعی یا دام کاسبان
تعدادی از کاربران تمام تصمیمات، اتفاقات و جریانات زندگی خود را در رسانه های اجتماعی با دیگران به اشتراک می گذارند. در بسیاری موارد اگر توییت های عده ای از کاربران را دنبال کنید بعد از چند روز می توانید بفهمید چه ساعتی در محل کارشان هستند، محل کارشان چطور جایی است، چه کاری انجام می دهند، رابطه عاطفی دارند یا خیر، محدوده رفت و آمدهای روزانه شان کجاست، سفر می روند یا خیر، دوستان صمیمی شان چه کسانی هستند، چه کسانی و چه موضوعاتی را دنبال می کنند، به ادبیات، فیلم و هنر علاقه دارند یا خیر اگر دارند چه سبک هایی را دنبال می کنند، چه نظری درباره حکومت شان دارند، سطح تعامل شان با دیگران در چه سطحی است، چقدر باید تلاش کرد تا به آنها نزدیک شد، وضعیت روحی شان چطور است و غیره. اگر آنها یا دیگر کاربران را در اینستاگرام دنبال کنید حتی می توانید متوجه شوید چطور لباس می پوشند، چه غذاهایی می خورند، در سفر کجا اقامت می کنند، خانه شان چه شکلی است؛ اتاق شان، سالن خانه شان، آشپزخانه شان، کتابخانه دارند یا خیر وغیره. اگر بتوانید سوآرم شان را دنبال کنید حتی می توانید متوجه شوید آدرس دقیقی که در آن لحظه هستند یا طی آن روز یا روزها و شب های قبل حضور داشتند چه بوده. کافی است کمی دقیق و صبور باشید و با دقت فرد یا افراد مورد نظرتان را دنبال کنید. کافی است از آن دسته کاربران بی خیالی باشند که هر لحظه آنلاین است؛ در حال اظهار نظر بی پروا درباره همه مسایل، به اشتراک گذاشتن متن و تصویر هر آنچه در زندگی اش می گذرد، هر چه حس می کند و تصمیمات و افکارش باشد. اگر صفحاتش در رسانه های اجتماعی عمومی باشد هم که دیگر همه چیز برای کاوش شما آماده خواهد بود. 
 
 مدعیان ناآگاه از خطرات
اگر از بسیاری از همین کاربرانی که هر لحظه از زندگی شان را پشت ویترین رسانه های اجتماعی می گذارند بپرسید امنیت اطلاعات شما در ابزارهای آنلاین چقدر مهم است؟ خواهند گفت بسیار مهم است. آنها به هیچ عنوان حاضر نیستند از ابزاری استفاده کنند اطلاعات شان در آنها ممکن است شنود شود. البته که باید هم همینطور باشد. انتشار اطلاعات از سوی کاربر هرچند ممکن است از سر تفریح و ناآگاهی باشد اما کاربران حق دارند در بستری فعالیت کنند که نسبت به حفط اطلاعات آنها متعهد شده است. اما ای کاش کاربران همان اندازه که حساسیت دارند در بستری امن فعالیت آنلاین داشته باشند، فعالیت های خودشان را نیز مورد توجه قرار دهند و اطلاعات شخصی شان را منتشر نکنند. 
 
 درسی از رسوایی بزرگ
زاکربرگ هفته گذشته طی دو روز، چندین ساعت روبه روی سناتورهای کنگره آمریکا نشست و به سوالات آنها درباره حفاظت از اطلاعات کاربران این شبکه اجتماعی که از مرز 2 میلیارد کاربر نیز گذشتند پاسخ داد. پس از رسوایی فیس بوک که از زمان افشای اسناد پارادایز در سراشیبی افتاد، زاکربرگ روزهای سختی را گذرانده است. او ضمن پذیرش اشتباه و غفلتش در نگهداری و حفاظت از اطلاعات کاربرانش طی ماه های اخیر تلاش کرد سطح امنیتی فیس بوک را افزایش دهد و نظارت بیشتری بر محتوایی که در این شبکه اجتماعی منتشر می شود داشته باشد. 
او در مقابل سناتورها اعلام کرد فرآیند ممیزی اپلیکیشن هایی که اطلاعات کاربران این شبکه را به طور قانونی جمع آوری می کنند آغاز شده و با سخت گیری دنبال خواهد شد. زاکربرگ گفت در صورت پیدا کردن هرگونه سواستفاده ای از این اطلاعات مانند پرونده کمبریج آنالتیکا، متخلفان از ادامه همکاری با فیس بوک منع خواهند شد. زاکربرگ درمقابل سناتورهای کنگره آمریکا گفت: ما دریافتیم که مرتبط کردن مردم با یکدیگر کافی نیست و باید مطمئن شویم که ارتباط مثبت است. کافی نیست که به مردم مکانی برای رساندن صدایشان بدهیم بله باید مطمئن شویم که از این جایگاه برای آسیب رساندن به دیگران استفاده نشود.
وی اعلام کرد: ذکر گزینه هایی از اطلاعات کاربران که با دیگران به اشتراک گذاشته می شود، نکته مهمی است و حق آنهاست که از این موضوع اطلاع پیدا کنند.
اما شاید حالا که بحث حفاظت از اطلاعات کاربران در ایران نیز داغ است و به نظر می رسد پیام رسان ها در جلب اعتماد کاربران برای استفاده از برنامه هایشان ضعیفند، به پرونده زاکربرگ به عنوان یک درس بزرگ نگاه کنیم و حتی از آن الگوبرداری کنیم.
رفتار مدیر فیس بوک در مقابل افشاگری ها چه بود؟ پذیرش، عذرخواهی، ابزار پشیمانی، توضیح، تلاش. زاکربرگ اعلام کرده بنیانگذار و مدیر فیس بوک است و به همین علت مسوولیت اشتباهات صورت گرفته در این شبکه را نیز می پذیرد. وی حتی متن شهادت نامه خود را نیز پیش از حضور در کنگره منتشر کرد. از جمله راهکارهایی که زاکربرگ برای اصلاح فیس بوک در نظر گرفته بررسی صفحاتی که دنبال کننده زیادی دارد است و اعلام کرده در صورتی که در بازرسی پذیرفته نشوند اجازه انتشار محتوای جدید نخواهند داشت. وی همچنین از نظام مند شدن فرایند انتشار تبلیغات سیاسی در این شبکه اجتماعی خبر داده است.
رفتار دولتمردان آمریکایی چه بوده؟ بازخواست از مدیر فیس بوک، تحت فشار قرار دادن وی برای پیدا کردن راهکار حفظ اطلاعات کاربران و تدوین قوانین نظارتی و تنبیهی برای رسانه های اجتماعی؛ همزمان با حضور زاکربرگ در کنگره آمریکا، دو سناتور طرح جدیدی جهت حفاظت از اطلاعات کاربران به کنگره تقدیم کردند.
کاربران چه کردند؟ تعدادی با پیروی از کمپین #Deletefacebook این شبکه اجتماعی را ترک کردند، عده دیگری با انتقاد به مدیران فیس بوک خواستار تغییر قوانین امنیتی این شبکه اجتماعی شدند، بعضی هم فعالیت خود را در این شبکه متوقف کردند.
 
 هیچ چیز رایگان نیست
برخی از فعالان رسانه های اجتماعی با طرح سوالاتی به این موضوع می پردازند که رسانه های اجتماعی اساسا با هدف کسب درآمد از تبلیغ و فروش اطلاعات کاربران راه اندازی می شوند؛ آیا به راستی شبکه های اجتماعی راه اندازی شده اند تا ما آزادی بیان داشته باشیم؟ از دولت هایمان انتقاد کنیم؟ دوستان قدیمی مان را پیدا کنیم؟ برخی معتقدند کاربران در مقابل شبکه های اجتماعی که عضویت در آنها رایگان است و انواع ابزارها و خدمات را در اختیار کاربران قرار می دهد تا آنها تشویق شوند بیشتر از آن شبکه اجتماعی استفاده کنند، دایم به روز می شوند و با استخدام صدها کارمند به دنبال خلاقیت و جذابیت بیشترند در حقیقت یک کار انجام می دهند: خود را می فروشند. آنها معتقدند کاربران هر روز اطلاعات خود را منتشر می کنند و شبکه های اجتماعی از اطلاعات کاربران کسب درآمد می کنند. این درآمد می تواند ناشی از تاثیرگذاری بر سیاست باشد یا اقتصاد یا حتی یک کسب و کار. 
واضح است که محتوا، لایک ها و نظراتی که کاربران در شبکه های اجتماعی منتشر می کنند ذخیره می شود. بنابراین بی شک این گنجینه قابل طبقه بندی و پردازش است. و نتیجه این پردازش حتما ارزشمند است. 
 
 فراموش نکنیم
رسانه های اجتماعی امروز نیاز به قوانین درست در حوزه نظارت دارند. آنها باید متعهد شوند ضمن حفاظت از اطلاعات کاربران با ترویج خشونت و اخبار جعلی نیز مبارزه کنند. انتشار اطلاعات نادرست در شبکه های اجتماعی امروز یکی از معضلات جدی است. شاید وجود قوانین صحیح یکی از ابزارهای جلب اعتماد کاربران برای استفاده از رسانه های اجتماعی باشد. 
اما فراموش نکنیم در کنار راهکارهایی که فیس بوک یا سایر شبکه های اجتماعی ممکن است در ظاهر ارایه بدهند کاربران نیز باید مراقب اطلاعات خود باشند و بر تنظیمات مربوط به حریم خصوصی خود نظارت کنند. منظور از ارایه راهکار در ظاهر این است که برای مثال تا امروز فیس بوک مدعی بود کاربران می توانند اطلاعات خود را کنترل کنند؛ مشخص کنند کدام پست ها و عکس ها را چه کاربرانی ببینند و چه کاربرانی نبینند یا چه میزان از اطلاعات پروفایل شان به صورت عمومی قابل رویت باشد. اما می بینیم که حالا اطلاعات 87 میلیون کاربرش به سرقت رفته است. بنابراین پیش از صاحبان رسانه های اجتماعی، کاربران باید مراقب اطلاعات خود باشند.
کاربران فیس بوک می توانند با تغییر تنظیماتی که در اپلیکیشن و نسخه دسکتاپ فیس بوک در دسترس است مطمئن شوند اطلاعاتشان منتشر نمی شود.