معاون دادستانی در امور فضای مجازی: استفاده از «امتا» معاونت پلتفرم‌ها در ارتکاب جرم را منتفی می‌کند

 
 
معاون دادستانی در امور فضای مجازی با حضور در یک برنامه رادیویی به تمام انتقاد‌های کسب‌وکارها نسبت به استفاده از سامانه امتا برای احراز هویت کاربرانشان پاسخ داد. جواد بابایی در این گفت‌وگو اعلام کرد که درصورت استفاده کسب‌وکارهای آنلاین از سامانه امتا برای احراز هویت، بحث تکراری معاونت یا شریک بودن آنها در جرمی که از سمت کاربرانشان اتفاق افتاده منتفی می‌شود. همچنین او تاکید کرد که در صورتی که کسب‌وکارها در شرایط فعلی از امتا برای احراز هویت استفاده نکنند باید به نهاد قضایی و مردم پاسخگو باشند و دیگر حمایتی که این معاونت از کسب‌وکارهای فضای مجازی می‌کند را دریافت نخواهند کرد.
 
اواسط شهریور ماه دادستانی طی نامه‌ای کسب و کارهای اینترنتی فعال در حوزه نیازمندی خودرو و مسکن را موظف کرد تا کاربران خود را از اول مهر از طریق سامانه امتا احراز هویت کنند. بعد از این الزام بسیاری از نهادهای صنفی نسبت به این دستور اعتراض کردند و اجبار در این زمینه برای کسب‌وکارها را غیر منطقی دانستند. از سمت دیگر کسب‌وکارهای آنلاین این نگرانی را مطرح کردند که ‌ انحصار احراز هویت به یک سامانه و خارج شدن کاربر از پلتفرم برای هویت‌سنجی در یک سایت دیگر، ضربه بزرگی به کسب‌وکارها می‌زند. حالا اما جواد بابایی، معاون دادستانی در امور فضای مجازی تاکید می‌کند که کسب‌وکارها برای استفاده از امتا نباید هیچ نگرانی داشته باشند.
 
او در مورد دلیل ورود دادستانی به احراز هویت کاربران در فضای مجازی گفت:‌ «در رسیدگی به پرونده‌های مالی مرتبط با فضای مجازی با یک چالش جدی مواجه هستیم و آن گمنامی در فضای مجازی. در واقع مجرم به دلیل احساس امنیتی که در فضای مجازی به دلیل ناشناخته بودن دارد اقدام به کلاهبرداری و عرضه کالای غیر واقعی می‌کند.» او ادامه داد: «بخشی  از جرائم که روی پلتفرم‌های آگهی خودرو و مسکن اتفاق می‌افتد و بررسی‌های ما هم به دلیل ناشناخته بودن مجرم در فضای مجازی به نتیجه نمی‌رسد. در نتیجه در مرحله اول در بحث احراز هویت خواستیم که کسب وکارهای حوزه خودرو و مسکن کار احراز هویت کاربرانشان با کمک سامانه امتا که توسط وزات صنعت و معدن توسعه داده شده را انجام دهند.»
 
بابایی در واکنش به انتقاد برخی کسب‌وکارها که احراز هویت پیچیده از طریق امتا باعث ریزش کاربرانشان می‌شود گفت: «احراز هویت در امتا پیچیده نیست. احراز هویت به کمک این سامانه در یک مرحله اتفاق می‌افتد. در واقع کاربر یک بار با مراجعه به این سامانه به صورت غیر حضوری ثبت‌نام می‌کند و فرایند شناسایی هویت او اتفاق می‌افتد. در مرحله بعدی نام کاربری و رمز عبور یکتایی به او تعلق می‌گیرد که می‌تواند در فضای مجازی فعالیت کند.»
 
از جمله انتقادات دیگری که تا کنون از سمت صنف‌های خصوصی فعال در حوزه IT به امتا وارد شده، الزام و اجبار کسب‌وکارها به استفاده از امتا است، آنهم در شرایطی که براساس ادعای برخی از این کسب‌وکارها راه‌های راحت‌تری برای احراز هویت مانند استفاده از شماره تلفن همراه وجود دارد. از سوی دیگر اعلام می‌شود که استفاده از امتا به عنوان تنها سامانه احراز هویت مبنای قانونی ندارد. دربرابر این انتقاد‌ها اما جواد بابایی می‌گوید که الزام به استفاده از سامانه امتا برای احراز هویت کاملا مبنای قانونی دارد. به گفته او امتا برای این انتخاب شده که می‌تواند پاسخگوی احراز هویت چند وجهی باشد.
 
بابایی در این مورد گفت:‌ «من به عنوان نماینده قوه‌قضاییه در جلسات مرکز ملی فضای مجازی برای اجرای سند هویت معتبر بوده‌ام. در فرایند تصویب سند به این موضوع اشاره شده که وزارت ارتباطات مسئول ایجاد یک پنجره واحد برای احراز هویت است. در همین سند گفته شده که تا زمان استقرار این پنجره واحد ۴ مرجع از جمله وزارت صمت و قوه‌قضاییه می‌توانند روند احراز هویت را با تایید مرکز ملی فضای مجازی پیش ببرند.» او تاکید می‌کند که مرکز ملی فضای مجازی استفاده از امتا برای احراز هویت، تا زمان راه‌اندازی پنجره واحد در این زمینه از سمت وزارت ارتباطات تایید کرده است.
 
بابایی در پاسخ به این سوال که با وجود سامانه‌هایی مانند شاهکار یا احراز هویت توسط شماره موبایل چرا کسب‌وکارها ملزم به استفاده از امتا شده‌اند توضیح داد: «الزام برای استفاده از امتا به این دلیل بوده که امتا امکان احراز هویت چند وجهی را می‌دهد. یعنی علاوه بر اینکه می‌تواند کاربر درج کننده یک آگهی را احراز هویت کند، می‌تواند در مورد موجودیت کالایی مانند خودرو و مسکن که برایش آگهی ثبت شده نیز احراز هویت کند.» به باور او با این روش امکان قیمت‌سازی و التهاب در بازار هم از بین خواهد رفت.» بابایی می‌گوید که آنها قبل از انتخاب امتا سامانه‌ای شاهکار متعلق به وزارت ارتباطات و سامانه‌ها ثبت احوال را نیز بررسی کرده‌اند؛ اما این سامانه‌ها تنها از طریق شماره موبایل یا اطلاعات شناسنامه‌ای کار احراز هویت را انجام‌ می‌دهند.
 
یکی دیگر از انتقاد‌های وارد شده کسب‌وکارها نسبت به امتا نداشتن زیرساخت فنی قدرتمند است. همچنین برخی از کسب‌وکارها اعلام می‌کنند که به دلیل بسته نشدن هیچ قراردادی، مشخص نیست اگر اطلاعات کاربران آنها از طریق امتا درز کرد چه نهادی پاسخگو خواهد بود. بابایی اما معتقد است تا زمانی که کسب‌وکارها از این سامانه استفاده نکنند چنین نگرانی‌هایی محلی برای بحث نیست. او در این مورد گفت:‌ «چطور است که کسب‌وکاری هنوز به امتا نیامده و کار اجرایی انجام نداده چنین موضوعی را اعلام می‌کنند. سامانه امتا یک بار تجربه خوبی برای احراز هویت را در ثبت‌نام خودرو بدون مشکل پشت سر گذاشته است.» او تجربه امتا در احراز هویت ثبت‌نام  خودرو را موفقیت آمیز می‌داند و ادامه می‌دهد: «در آن زمان امتا در کمتر از ۱۰ روز ۷ میلیون احراز هویت انجام داد و در یک روز بیش از ۱ میلیون احراز هویت توسط این سامانه بدون مشکل انجام شد. پس این سامانه برای احراز هویت کسب‌وکارهایی که حجم احراز هویتشان کمتر از اینهاست جوابگو خواهد بود.»
 
براساس دستور معاونت دادستانی کل کشور در امور فضای مجازی در گام اول  احراز هویت کاربران پلتفرم‌های آگهی آنلاین خودرو و مسکن را از ابتدای مهر ماه اجباری بود هرچند که با وجود بیش از ۱۷ روز از این تاریخ اعلام می‌شود کسب‌وکارهای فعال در حوزه مسکن و خودرو به امتا متصل نشده‌اند. بابایی در  گفت‌وگویی رادیویی خود در پاسخ به این سوال که تکلیف کسب‌وکارهایی که به امتا متصل نشد‌ه‌اند چه خواهد بود و آیا فیلتر می‌شوند گفت:‌ «قوه قضاییه حامی کسب‌وکارهاست همانطور که حامی مردم است. ما پیوسته برنامه مشخصی برای حمایت از کسب‌وکارهای فضای مجازی داریم، داشتیم و خواهیم داشت. استفاه از امتا به آسایش خود کسب‌وکارها کمک می‌کند و باعث نمی‌شود که به دلیل هر جرمی به نهادهای مختلف پاسخگو باشند.» او ادامه داد: «بهترین ضمانت برای هر کسب‌وکاری این است که از سامانه امتا استفاده کند؛ اما اگر این اتفاق رخ ندهد در کنار اینکه دیگر از سمت ما هیچ حمایتی دریافت نمی‌کند، باید در مقابل شکایت که از آنها به دلیل اینکه بستری برای ایجاد جرم فراهم کرده‌اند به مردم و شکایت‌هایشان پاسخگو باشند.»
 
آنطور که بابایی می‌گوید یکی دیگر از نکات اتصال کسب‌وکارها به سامانه امتا این است که بحث شریک‌ بودن آنها در جرمی که روی پلتفرم‌شان اتفاق می‌افتد از بین می‌رود. بابایی در این مورد گفت: «با احراز هویت کاربران کسب‌وکارهای فضای مجازی به کمک امتا بحث تکراری معاونت آنها در ارتکاب جرم از بین می‌رود. در واقع وقتی کسب‌وکاری وارد بحث احراز هویت می‌شود دیگر عنصر عمد منتفی و می‌توان از آن کسب‌وکار حمایت کرد.»

بازگشت قیمت‌ خودرو و ملک به پلتفرم‌های آنلاین

`
 
 
به گفته رییس کمیسیون فاوای اتاق ایران احراز هویت مسئله‌ای است که همواره در کسب‌وکارهای فیزیکی وجود داشته و با دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی قرار است که مسئله دستورالعمل در کسب‌وکارهای آنلاین هم وارد شود.
 
 دادستانی کل کشور در امور فضای مجازی اواسط شهریور ماه، در نامه‌ای پلتفرم‌های فعال در حوزه نیازمندی خودرو و مسکن را موظف کرد تا کاربران خود را از اول مهر از طریق سامانه امتا احراز هویت کنند. از آن‌ زمان نهادهای بسیاری چون سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور و انجمن صنفی کارفرمایی فروشگاه‌های اینترنتی شهر تهران نسبت به احراز هویت کاربران کسب‌وکارها از طریق سامانه امتا اعتراض داشتند.
 
 کمیسیون تجارت الکترونیکی در اعتراض به الزام کسب‌وکارهای اینترنتی به احراز هویت کاربران از طریق سامانه امتا (احراز مشتریان تجارت الکترونیکی) اعلام کرد مراجع و دلایل تصمیم‌گیری برای سطوح احراز هویت حوزه‌های مختلف کسب‌وکاری باید مشخص بوده و اجباری برای نحوه اجرای آن وجود نداشته باشد. ضمن اینکه، در صورت اجرای سطح احراز مورد نظر، باید تضمینی وجود داشته باشد که این احرازها توسط نهادهای نظارتی و قضایی مورد پذیرش واقع شده و مسوولیت را از سمت کسب‌وکارها متوجه افراد خاطی احراز شده کند.
 
 در این راستا به نقل از فدراسیون فاوا، کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی ایران نشستی را با محور بررسی «دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی» برگزار کرد.
 
ورود احراز هویت به کسب‌وکارهای آنلاین
 
محمدرضا طلایی - رئیس کمیسیون فاوای اتاق بازرگانی ایران درباره دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی گفت: احراز هویت مسئله‌ای است که همواره در کسب‌وکارهای فیزیکی وجود داشته و امروز با این دستورالعمل قرار است که مسئله دستورالعمل در کسب‌وکارهای آنلاین هم وارد شود. با توجه به شیوع بیماری کرونا، فرهنگ استفاده از فضای مجازی در حال تغییر است و این تغییرات مسلماً حتی بعد از فروکش کردن موج کرونا هم در میان مردم پابرجا خواهد ماند.
 
وی ادامه داد: یک‌سری از کسب‌وکارهای خرد وجود دارند که بخشی از آن‌ها کسب‌وکارهای خانگی هستند که امیدواریم آن‌ها از این دستورالعمل دچار آسیب نشوند. چراکه انتظار عضویت یک کسب‌وکار با ابعاد بسیار محدود در یک تشکل صنفی باعث مشکلاتی برای این کسب‌وکارها می‌شود.
 
رئیس کمیسیون فاوای اتاق ایران، تأکید کرد که بهترین راهکار برای اجرای این مصوبه این است که تلاش شود تا با همکاری همه‌جانبه با مجریان، ناظران و سیاست‌گذاران، به‌نوعی رفتار شود که بتوان مشکلات این مصوبه برطرف و به‌گونه‌ای اجرا شود که مانع توسعه و درآمد کسب‌وکارهای اینترنتی نشود.
 
اجرای گام اول برای معاملات املاک و خودرو
 
اما محمدجواد هادی -معاون تسهیل تجارت مرکز توسعه تجارت الکترونیکی وزارت صنعت، معدن و تجارت- درباره ضرورت تصویب این مصوبه توضیحاتی را به کمیسیون ارائه داد. هادی تأکید کرد: «سابقه این مصوبه به رویدادهای شهریورماه سال گذشته بازمی‌گردد که ‌موج قیمت‌سازی‌ها در فضای مجازی باعث افزایش ناگهانی قیمت‌ها و اخلال در نظام اقتصادی کشور شد. همان زمان مصوبه‌ای به کسب‌وکارهای اینترنتی ابلاغ شد که پلتفرم‌ها و بسترهای فروش و آگهی خواستار فرصت بیشتری برای اجرای آن شدند.
 
وی ادامه داد: با تکرار این مسئله در سال جاری مسئله ساماندهی به وضعیت بسترهای فروش جدی‌تر از گذشته مورد توجه قرار گرفت. به دلیل پیچیدگی و گستردگی اجرای این مصوبه، اجرای آن به‌صورت گام به گام آغاز شده است و از ابتدای مهرماه فقط معاملات مسکن و خودرو مشمول این مصوبه هستند.
 
قیمت‌گذاری کالاها باید مطابق با قیمت‌گذاری تأییدشده توسط اصناف باشد
 
علی شمیرانی -کارشناس مسائل فناوری اطلاعات و ارتباطات- نیز تأکید کرد: در این دستورالعمل نکات بسیار مهمی مورد تأکید قرارگرفته است، اولاً که برای بسترهای فروش اینترنتی بحث داشتن نماد اجباری شده است. دیگر اینکه فروشندگان اینترنتی نمی‌توانند بدون داشتن مجوز کسب‌وکار و عضویت در صنف مربوطه اقدام به فروش کالا کنند. از سوی دیگر قیمت‌گذاری کالاها هم باید مطابق با قیمت‌گذاری مصوب در سامانه ۱۲۴ یا قیمت‌گذاری تأییدشده توسط اصناف باشد. درعین‌حال افرادی که ماهانه بیش از سه بار برای فروش یک کالای واحد آگهی در بسترهای آگهی آنلاین منتشر می‌کنند باید مجوز کسب‌وکار در حوزه مربوط دریافت کنند. 
 
به گفته شمیرانی در حال حاضر مقرر شده است که احراز هویت فروشندگان و خریداران از طریق سامانه امتا و دیگر مفاد این دستورالعمل از اول مهرماه سال جاری در حوزه خودرو و مسکن به‌صورت آزمایشی اجرا شود و در ادامه به بقیه کالاهای و فروشگاه‌های اینترنتی تسری پیدا کند.
 
این کارشناس مسائل فناوری اطلاعات و ارتباطات به اعتراض سازمان نظام صنفی رایانه استان تهران به اجرای این دستورالعمل اشاره و تأکید کرد: انتقادهایی از اجرای این دستورالعمل از سوی برخی نهادها و کارشناسان مطرح‌شده است. منتقدان نکات مختلفی را در مورد این دستورالعمل بیان کرده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها برداشته شدن مسئولیت حقوق و کیفری از پلتفرم در صورت اثبات تخلف کاربران، منافات این دستورالعمل با سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و انحصاری بودن سامانه امتا بود.
 
شمیرانی در ادامه تأکید کرد که شورای اجرایی فناوری اطلاعات دولت هم نسبت به ابلاغ این مصوبه اعتراض کرده است. در برابر انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی از این مصوبه حمایت کرده با این‌حال خواسته است که اصلاحاتی در این مصوبه ایجاد شود، ازجمله اینکه احراز هویت برای همه کاربران اجباری نباشد، بلکه این فرصت ایجاد شود که آگهی‌دهندگان و فروشندگان احراز هویت‌شده نسبت به دیگران با برچسب‌هایی متمایز شوند.
 
برخورد دادستانی با متخلفان درصورت عدم اجرای دستورالعمل
 
قیطرانی - نماینده معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور در پاسخ به برخی از انتقادها در مورد این مصوبه تأکید کرد: در مورد انتخاب سامانه امتا برای احراز هویت، کار کارشناسی گسترده‌ای انجام شد. با بررسی تمام سامانه‌های موجود ازجمله سامانه سازمان بورس، سامانه ثنای قوه قضایی، سامانه وزارت کشور و سامانه‌های موجود، به این جمع‌بندی رسیدیم که هیچ‌یک از سامانه‌های موجود توانایی پاسخگویی به حجم درخواست‌های موردنیاز برای این خدمات را ندارند.
 
وی همچنین در مورد تداخل این دستورالعمل با قوانین بالادستی و سیاست‌های کلی اصل ۴۴ تأکید کرد: ما بحث تطابق این مصوبه را کامل کارشناسی کرده‌ایم و بر اساس قانون پیشگیری از وقوع جرم و دوم بحث حقوق عامه و صیانت از حقوق مردم، موظف هستیم که در چنین موارد دستورالعمل‌های لازم را اعلام کنیم. مرکز ملی فضای مجازی چه در مصوبات خود حق این اقدام را در اختیار نهادهای قضایی قرار داده‌است و درعین ‌حال مرکز ملی فضای مجازی هم از این موضوع حمایت می‌کند.
 
قیطرانی تأکید کرد که با توجه به مقاومت‌هایی که صورت گرفته است، اجرای این مصوبه به حد مطلوبی انجام ‌نشده و قطعاً به کسب‌وکارهایی که این دستورالعمل را رعایت نکنند هشدار می‌دهیم که دادستانی کل کشور حمایت‌هایی را که از کسب‌وکارهای مجازی داشته‌ایم، کم خواهیم کرد و جرائم و تخلف‌هایی که ذیل بسترهای انتشار رایگان آگهی اتفاق می‌افتد که منتج به کلاه‌برداری، فروش مال غیر، سوداگری در قیمت و قیمت‌سازی می‌شود، با شدت پیگیری می‌کنیم.
 
انتقاد از در نظر نگرفتن نظرات بخش خصوصی
 
محمد رحمانی -نماینده اتحادیه کسب‌وکارهای اینترنتی- نیز تأکید کرد: جلسات در مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با موضوع مسئولیت کسب‌وکارها و بسترهای اینترنتی برگزار شد. هدف این جلسات اجرای قانون توسعه کسب‌وکار و قانون رفع موانع تولید بود. اما متأسفانه این جلسات ناگهان متوقف شد و بعد از مدتی ما شاهد نامه‌ای بودیم که طی آن سامانه امتا به ما معرفی شد و دستور داده شد که استفاده از این سامانه الزامی است و دادستانی کل کشور هم بر آن مهر تأیید زدند.
 
وی ادامه داد: درست است که مسئله کنترل و نظارت بر قیمت‌ها و همچنین پیشگیری از وقوع جرم مسائل مهم و کلیدی هستند. ولی آیا قدم برداشتن در این موضوع اگر باعث از بین رفتن کسب‌وکارها و اخلال جدی در درآمد یک کسب‌وکار بشود تا چه اندازه مورد توجه شده است؟ انتقادهای جدی به این طرح وارد است. همین‌که چرا امتا، اینکه چقدر در موضوع صیانت از داده‌ها توسط این سامانه فکر شده است؟ اینکه چرا بسترها و پلتفرم‌ها خودشان موظف به احراز هویت نمی‌شوند؟
 
رحمانی خاطرنشان کرد: مگر بانک‌ها نیستند که با سخت‌گیرانه‌ترین شرایط قانون مبارزه با پول‌شویی، بانک‌ها خودشان مسئولیت احراز هویت را انجام می‌دهند و سامانه‌های احراز هویت مشتری الکترونیکی (eKYC) یا Electronic Know Your Customer را یک‌به‌یک فعال می‌کنند. این کار اضافه کردن تکلیف به دوش کسب‌وکارها و موظف کردن آن‌ها به استفاده از یک پلتفرم مجزا به اسم امتا است. داده‌هایی که پلتفرم‌های اینترنتی از کاربران دریافت می‌کنند برای آن‌ها ارزش اقتصادی دارد و اما این دستورالعمل داده‌ها را به یک پلتفرم دیگر می‌دهد.
 
تمرکز دستورالعمل جدید بر حوزه اعتماد است
 
شاهین نوروزی -نایب‌رئیس انجمن امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات (افتا)- نیز در این مورد توضیح داد: موضوع امنیت فضای مجازی به سه حوزه مطرح می‌شود که بحث‌های امنیت (Security)، اعتماد (Trust) و کلاهبرداری (Fraud) است. هدف این مصوبه مبارزه با جرائم است، اما درواقع مدلی که در پیش گرفته‌اند در خصوص اعتماد (Trust) است، اما هدف آن مبارزه با کلاهبرداری و جرم. در تمام دنیا، دستورالعمل‌ها و پروتکل‌ها توسط حاکمیت ابلاغ می‌شود و سامانه‌ها توسط کسب‌وکارها ایجاد می‌شود.
 
وی تأکید کرد: با تمرکز در حوزه امنیت و حوزه اعتماد، مسائل و مشکلات در حوزه کلاهبرداری و جرائم حل نمی‌شود. من اطمینان می‌دهم که هیچ تغییر در میزان جرائم و کاهش جرائم با اجرای این دستورالعمل پیش نمی‌آید، چراکه جرائم در حوزه کلاهبرداری روی می‌دهند، اما تمرکز سامانه و دستورالعمل جدید بر حوزه اعتماد است.
 
همفکری و همکاری نهادهای مختلف و بخش خصوصی
 
قاسم خداوردی‌لو -مدیر ارتباط با بخش خصوصی معاونت محتوای مرکز ملی فضای مجازی- نیز در این ارتباط گفت: چند بعد وجود  دارد که باید همه ابعاد آن را در نظر گفت. بخش حاکمیت، بخش خصوصی، بخش نحوه اجرای پروژه و نهایتاً پیگیری حقوق تخلفات توسط قوه قضاییه است. در پروژه امتا تلاش شد که ملاحظات همه چهار حوزه در نظر گرفته شود. قطعاً اصل وجود چنین سامانه احراز هویتی مورد تردید هیچ‌کس نیست و همه چهار گروه بر ضرورت آن تأکید دارند.
 
وی ادامه داد: باید اجازه داد که این پروژه که به تازگی آغازشده است مسیر خود را طی کند، قطعاً ایرادات و مشکلات آن به تدریج قابل حل هستند و نگرانی‌های بخش خصوصی چه در حوزه بیگ‌دیتا و چه در حوزه پشتیبانی فنی، در مدت کوتاهی حل خواهد شد. نماینده مرکز ملی فضای مجازی تأکید کرد که دستورالعمل موجود محصول مشاوره و همکاری همه نهادها از دادستانی کل کشور، وزارت صمت، مرکز ملی فضای مجازی، اتاق بازرگانی و اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای اینترنتی و کسب‌وکارهای بزرگ این حوزه است.
 
بازگشت قیمت‌های خودرو و ملک در صورت پذیرش احراز هویت اجباری
 
سیدصدرالدین نورالدینی -مدیر سامانه ملی احراز مشتریان تجارت الکترونیکی (امتا)- نیز در این نشست تأکید کرد: ما در مورد این سامانه با بخش خصوصی ارتباطات زیادی داشته‌ایم، ازجمله اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی و نمایندگان کسب‌وکارهای مطرح در جریان این جلسات حضور داشتند. بحث سامانه امتا با هماهنگی مرکز ملی فضای مجازی و ذیل شورای عالی فضای مجازی بود.
 
وی ادامه داد: قبل از تهیه شدن سند نظام هویت معتبر توسط شورای عالی فضای مجازی، مراحل مرتبط با طراحی این دستورالعمل طی شده بود، اما زمانی که سامانه امتا رونمایی شد هنوز سند بالادستی ابلاغ نشده بود که دوستان شورای عالی فضای مجازی تلاش کردند تا با فوریت این سند را ابلاغ بکنند تا امتا با پشتوانه سند بالادستی فعالیت کند.
 
نورالدینی با اشاره به نمونه‌هایی از اقدام‌های خلاف قانون در این بسترها گفت: مثلاً در یک مورد شاهد بودیم که یک فرد در عرض ۲۰ روز ۵۰۰۰ آگهی فروش خودرو در یک پلتفرم منتشر کرد. به بسیاری از موارد برخوردیم که اصولاً خودروها و املاکی که آگهی می‌شوند، وجود خارجی ندارند. دست‌کم شش جلسه با نمایندگان اتاق ایران و اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی برگزار و در آن‌ها نتیجه‌گیری شد وقتی یک فرد سه بار در ماه یک کالا را آگهی می‌کند، او را باید یک کسب‌وکار دانست و ملزم کرد که مجوزهای لازم را برای کسب‌وکارش دریافت کند.
 
مدیر سامانه ملی احراز مشتریان تجارت الکترونیکی (امتا) تأکید کرد: بسیاری از کسب‌وکارها به الزام حذف قیمت‌های اعتراض داشتند و به ما می‌گفتند که کسب‌وکار ما را دچار اخلال کرده است، ما هم با آن‌ها مذاکره کردیم که در صورت پذیرش این دستورالعمل و پذیرش احراز هویت اجباری، ما هم می‌توانیم از بازگشت قیمت‌های خودرو و ملک به بسترهای آگهی حمایت کنیم و به کسب‌وکار آن‌ها کمک کنیم.
 

بازگشت قیمت‌ خودرو و ملک به پلتفرم‌های آنلاین

`
 
 
به گفته رییس کمیسیون فاوای اتاق ایران احراز هویت مسئله‌ای است که همواره در کسب‌وکارهای فیزیکی وجود داشته و با دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی قرار است که مسئله دستورالعمل در کسب‌وکارهای آنلاین هم وارد شود.
 
 دادستانی کل کشور در امور فضای مجازی اواسط شهریور ماه، در نامه‌ای پلتفرم‌های فعال در حوزه نیازمندی خودرو و مسکن را موظف کرد تا کاربران خود را از اول مهر از طریق سامانه امتا احراز هویت کنند. از آن‌ زمان نهادهای بسیاری چون سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور و انجمن صنفی کارفرمایی فروشگاه‌های اینترنتی شهر تهران نسبت به احراز هویت کاربران کسب‌وکارها از طریق سامانه امتا اعتراض داشتند.
 
 کمیسیون تجارت الکترونیکی در اعتراض به الزام کسب‌وکارهای اینترنتی به احراز هویت کاربران از طریق سامانه امتا (احراز مشتریان تجارت الکترونیکی) اعلام کرد مراجع و دلایل تصمیم‌گیری برای سطوح احراز هویت حوزه‌های مختلف کسب‌وکاری باید مشخص بوده و اجباری برای نحوه اجرای آن وجود نداشته باشد. ضمن اینکه، در صورت اجرای سطح احراز مورد نظر، باید تضمینی وجود داشته باشد که این احرازها توسط نهادهای نظارتی و قضایی مورد پذیرش واقع شده و مسوولیت را از سمت کسب‌وکارها متوجه افراد خاطی احراز شده کند.
 
 در این راستا به نقل از فدراسیون فاوا، کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی ایران نشستی را با محور بررسی «دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی» برگزار کرد.
 
ورود احراز هویت به کسب‌وکارهای آنلاین
 
محمدرضا طلایی - رئیس کمیسیون فاوای اتاق بازرگانی ایران درباره دستورالعمل ساماندهی بسترها و فروشگاه‌های اینترنتی گفت: احراز هویت مسئله‌ای است که همواره در کسب‌وکارهای فیزیکی وجود داشته و امروز با این دستورالعمل قرار است که مسئله دستورالعمل در کسب‌وکارهای آنلاین هم وارد شود. با توجه به شیوع بیماری کرونا، فرهنگ استفاده از فضای مجازی در حال تغییر است و این تغییرات مسلماً حتی بعد از فروکش کردن موج کرونا هم در میان مردم پابرجا خواهد ماند.
 
وی ادامه داد: یک‌سری از کسب‌وکارهای خرد وجود دارند که بخشی از آن‌ها کسب‌وکارهای خانگی هستند که امیدواریم آن‌ها از این دستورالعمل دچار آسیب نشوند. چراکه انتظار عضویت یک کسب‌وکار با ابعاد بسیار محدود در یک تشکل صنفی باعث مشکلاتی برای این کسب‌وکارها می‌شود.
 
رئیس کمیسیون فاوای اتاق ایران، تأکید کرد که بهترین راهکار برای اجرای این مصوبه این است که تلاش شود تا با همکاری همه‌جانبه با مجریان، ناظران و سیاست‌گذاران، به‌نوعی رفتار شود که بتوان مشکلات این مصوبه برطرف و به‌گونه‌ای اجرا شود که مانع توسعه و درآمد کسب‌وکارهای اینترنتی نشود.
 
اجرای گام اول برای معاملات املاک و خودرو
 
اما محمدجواد هادی -معاون تسهیل تجارت مرکز توسعه تجارت الکترونیکی وزارت صنعت، معدن و تجارت- درباره ضرورت تصویب این مصوبه توضیحاتی را به کمیسیون ارائه داد. هادی تأکید کرد: «سابقه این مصوبه به رویدادهای شهریورماه سال گذشته بازمی‌گردد که ‌موج قیمت‌سازی‌ها در فضای مجازی باعث افزایش ناگهانی قیمت‌ها و اخلال در نظام اقتصادی کشور شد. همان زمان مصوبه‌ای به کسب‌وکارهای اینترنتی ابلاغ شد که پلتفرم‌ها و بسترهای فروش و آگهی خواستار فرصت بیشتری برای اجرای آن شدند.
 
وی ادامه داد: با تکرار این مسئله در سال جاری مسئله ساماندهی به وضعیت بسترهای فروش جدی‌تر از گذشته مورد توجه قرار گرفت. به دلیل پیچیدگی و گستردگی اجرای این مصوبه، اجرای آن به‌صورت گام به گام آغاز شده است و از ابتدای مهرماه فقط معاملات مسکن و خودرو مشمول این مصوبه هستند.
 
قیمت‌گذاری کالاها باید مطابق با قیمت‌گذاری تأییدشده توسط اصناف باشد
 
علی شمیرانی -کارشناس مسائل فناوری اطلاعات و ارتباطات- نیز تأکید کرد: در این دستورالعمل نکات بسیار مهمی مورد تأکید قرارگرفته است، اولاً که برای بسترهای فروش اینترنتی بحث داشتن نماد اجباری شده است. دیگر اینکه فروشندگان اینترنتی نمی‌توانند بدون داشتن مجوز کسب‌وکار و عضویت در صنف مربوطه اقدام به فروش کالا کنند. از سوی دیگر قیمت‌گذاری کالاها هم باید مطابق با قیمت‌گذاری مصوب در سامانه ۱۲۴ یا قیمت‌گذاری تأییدشده توسط اصناف باشد. درعین‌حال افرادی که ماهانه بیش از سه بار برای فروش یک کالای واحد آگهی در بسترهای آگهی آنلاین منتشر می‌کنند باید مجوز کسب‌وکار در حوزه مربوط دریافت کنند. 
 
به گفته شمیرانی در حال حاضر مقرر شده است که احراز هویت فروشندگان و خریداران از طریق سامانه امتا و دیگر مفاد این دستورالعمل از اول مهرماه سال جاری در حوزه خودرو و مسکن به‌صورت آزمایشی اجرا شود و در ادامه به بقیه کالاهای و فروشگاه‌های اینترنتی تسری پیدا کند.
 
این کارشناس مسائل فناوری اطلاعات و ارتباطات به اعتراض سازمان نظام صنفی رایانه استان تهران به اجرای این دستورالعمل اشاره و تأکید کرد: انتقادهایی از اجرای این دستورالعمل از سوی برخی نهادها و کارشناسان مطرح‌شده است. منتقدان نکات مختلفی را در مورد این دستورالعمل بیان کرده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها برداشته شدن مسئولیت حقوق و کیفری از پلتفرم در صورت اثبات تخلف کاربران، منافات این دستورالعمل با سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و انحصاری بودن سامانه امتا بود.
 
شمیرانی در ادامه تأکید کرد که شورای اجرایی فناوری اطلاعات دولت هم نسبت به ابلاغ این مصوبه اعتراض کرده است. در برابر انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی از این مصوبه حمایت کرده با این‌حال خواسته است که اصلاحاتی در این مصوبه ایجاد شود، ازجمله اینکه احراز هویت برای همه کاربران اجباری نباشد، بلکه این فرصت ایجاد شود که آگهی‌دهندگان و فروشندگان احراز هویت‌شده نسبت به دیگران با برچسب‌هایی متمایز شوند.
 
برخورد دادستانی با متخلفان درصورت عدم اجرای دستورالعمل
 
قیطرانی - نماینده معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور در پاسخ به برخی از انتقادها در مورد این مصوبه تأکید کرد: در مورد انتخاب سامانه امتا برای احراز هویت، کار کارشناسی گسترده‌ای انجام شد. با بررسی تمام سامانه‌های موجود ازجمله سامانه سازمان بورس، سامانه ثنای قوه قضایی، سامانه وزارت کشور و سامانه‌های موجود، به این جمع‌بندی رسیدیم که هیچ‌یک از سامانه‌های موجود توانایی پاسخگویی به حجم درخواست‌های موردنیاز برای این خدمات را ندارند.
 
وی همچنین در مورد تداخل این دستورالعمل با قوانین بالادستی و سیاست‌های کلی اصل ۴۴ تأکید کرد: ما بحث تطابق این مصوبه را کامل کارشناسی کرده‌ایم و بر اساس قانون پیشگیری از وقوع جرم و دوم بحث حقوق عامه و صیانت از حقوق مردم، موظف هستیم که در چنین موارد دستورالعمل‌های لازم را اعلام کنیم. مرکز ملی فضای مجازی چه در مصوبات خود حق این اقدام را در اختیار نهادهای قضایی قرار داده‌است و درعین ‌حال مرکز ملی فضای مجازی هم از این موضوع حمایت می‌کند.
 
قیطرانی تأکید کرد که با توجه به مقاومت‌هایی که صورت گرفته است، اجرای این مصوبه به حد مطلوبی انجام ‌نشده و قطعاً به کسب‌وکارهایی که این دستورالعمل را رعایت نکنند هشدار می‌دهیم که دادستانی کل کشور حمایت‌هایی را که از کسب‌وکارهای مجازی داشته‌ایم، کم خواهیم کرد و جرائم و تخلف‌هایی که ذیل بسترهای انتشار رایگان آگهی اتفاق می‌افتد که منتج به کلاه‌برداری، فروش مال غیر، سوداگری در قیمت و قیمت‌سازی می‌شود، با شدت پیگیری می‌کنیم.
 
انتقاد از در نظر نگرفتن نظرات بخش خصوصی
 
محمد رحمانی -نماینده اتحادیه کسب‌وکارهای اینترنتی- نیز تأکید کرد: جلسات در مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با موضوع مسئولیت کسب‌وکارها و بسترهای اینترنتی برگزار شد. هدف این جلسات اجرای قانون توسعه کسب‌وکار و قانون رفع موانع تولید بود. اما متأسفانه این جلسات ناگهان متوقف شد و بعد از مدتی ما شاهد نامه‌ای بودیم که طی آن سامانه امتا به ما معرفی شد و دستور داده شد که استفاده از این سامانه الزامی است و دادستانی کل کشور هم بر آن مهر تأیید زدند.
 
وی ادامه داد: درست است که مسئله کنترل و نظارت بر قیمت‌ها و همچنین پیشگیری از وقوع جرم مسائل مهم و کلیدی هستند. ولی آیا قدم برداشتن در این موضوع اگر باعث از بین رفتن کسب‌وکارها و اخلال جدی در درآمد یک کسب‌وکار بشود تا چه اندازه مورد توجه شده است؟ انتقادهای جدی به این طرح وارد است. همین‌که چرا امتا، اینکه چقدر در موضوع صیانت از داده‌ها توسط این سامانه فکر شده است؟ اینکه چرا بسترها و پلتفرم‌ها خودشان موظف به احراز هویت نمی‌شوند؟
 
رحمانی خاطرنشان کرد: مگر بانک‌ها نیستند که با سخت‌گیرانه‌ترین شرایط قانون مبارزه با پول‌شویی، بانک‌ها خودشان مسئولیت احراز هویت را انجام می‌دهند و سامانه‌های احراز هویت مشتری الکترونیکی (eKYC) یا Electronic Know Your Customer را یک‌به‌یک فعال می‌کنند. این کار اضافه کردن تکلیف به دوش کسب‌وکارها و موظف کردن آن‌ها به استفاده از یک پلتفرم مجزا به اسم امتا است. داده‌هایی که پلتفرم‌های اینترنتی از کاربران دریافت می‌کنند برای آن‌ها ارزش اقتصادی دارد و اما این دستورالعمل داده‌ها را به یک پلتفرم دیگر می‌دهد.
 
تمرکز دستورالعمل جدید بر حوزه اعتماد است
 
شاهین نوروزی -نایب‌رئیس انجمن امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات (افتا)- نیز در این مورد توضیح داد: موضوع امنیت فضای مجازی به سه حوزه مطرح می‌شود که بحث‌های امنیت (Security)، اعتماد (Trust) و کلاهبرداری (Fraud) است. هدف این مصوبه مبارزه با جرائم است، اما درواقع مدلی که در پیش گرفته‌اند در خصوص اعتماد (Trust) است، اما هدف آن مبارزه با کلاهبرداری و جرم. در تمام دنیا، دستورالعمل‌ها و پروتکل‌ها توسط حاکمیت ابلاغ می‌شود و سامانه‌ها توسط کسب‌وکارها ایجاد می‌شود.
 
وی تأکید کرد: با تمرکز در حوزه امنیت و حوزه اعتماد، مسائل و مشکلات در حوزه کلاهبرداری و جرائم حل نمی‌شود. من اطمینان می‌دهم که هیچ تغییر در میزان جرائم و کاهش جرائم با اجرای این دستورالعمل پیش نمی‌آید، چراکه جرائم در حوزه کلاهبرداری روی می‌دهند، اما تمرکز سامانه و دستورالعمل جدید بر حوزه اعتماد است.
 
همفکری و همکاری نهادهای مختلف و بخش خصوصی
 
قاسم خداوردی‌لو -مدیر ارتباط با بخش خصوصی معاونت محتوای مرکز ملی فضای مجازی- نیز در این ارتباط گفت: چند بعد وجود  دارد که باید همه ابعاد آن را در نظر گفت. بخش حاکمیت، بخش خصوصی، بخش نحوه اجرای پروژه و نهایتاً پیگیری حقوق تخلفات توسط قوه قضاییه است. در پروژه امتا تلاش شد که ملاحظات همه چهار حوزه در نظر گرفته شود. قطعاً اصل وجود چنین سامانه احراز هویتی مورد تردید هیچ‌کس نیست و همه چهار گروه بر ضرورت آن تأکید دارند.
 
وی ادامه داد: باید اجازه داد که این پروژه که به تازگی آغازشده است مسیر خود را طی کند، قطعاً ایرادات و مشکلات آن به تدریج قابل حل هستند و نگرانی‌های بخش خصوصی چه در حوزه بیگ‌دیتا و چه در حوزه پشتیبانی فنی، در مدت کوتاهی حل خواهد شد. نماینده مرکز ملی فضای مجازی تأکید کرد که دستورالعمل موجود محصول مشاوره و همکاری همه نهادها از دادستانی کل کشور، وزارت صمت، مرکز ملی فضای مجازی، اتاق بازرگانی و اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای اینترنتی و کسب‌وکارهای بزرگ این حوزه است.
 
بازگشت قیمت‌های خودرو و ملک در صورت پذیرش احراز هویت اجباری
 
سیدصدرالدین نورالدینی -مدیر سامانه ملی احراز مشتریان تجارت الکترونیکی (امتا)- نیز در این نشست تأکید کرد: ما در مورد این سامانه با بخش خصوصی ارتباطات زیادی داشته‌ایم، ازجمله اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی و نمایندگان کسب‌وکارهای مطرح در جریان این جلسات حضور داشتند. بحث سامانه امتا با هماهنگی مرکز ملی فضای مجازی و ذیل شورای عالی فضای مجازی بود.
 
وی ادامه داد: قبل از تهیه شدن سند نظام هویت معتبر توسط شورای عالی فضای مجازی، مراحل مرتبط با طراحی این دستورالعمل طی شده بود، اما زمانی که سامانه امتا رونمایی شد هنوز سند بالادستی ابلاغ نشده بود که دوستان شورای عالی فضای مجازی تلاش کردند تا با فوریت این سند را ابلاغ بکنند تا امتا با پشتوانه سند بالادستی فعالیت کند.
 
نورالدینی با اشاره به نمونه‌هایی از اقدام‌های خلاف قانون در این بسترها گفت: مثلاً در یک مورد شاهد بودیم که یک فرد در عرض ۲۰ روز ۵۰۰۰ آگهی فروش خودرو در یک پلتفرم منتشر کرد. به بسیاری از موارد برخوردیم که اصولاً خودروها و املاکی که آگهی می‌شوند، وجود خارجی ندارند. دست‌کم شش جلسه با نمایندگان اتاق ایران و اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی برگزار و در آن‌ها نتیجه‌گیری شد وقتی یک فرد سه بار در ماه یک کالا را آگهی می‌کند، او را باید یک کسب‌وکار دانست و ملزم کرد که مجوزهای لازم را برای کسب‌وکارش دریافت کند.
 
مدیر سامانه ملی احراز مشتریان تجارت الکترونیکی (امتا) تأکید کرد: بسیاری از کسب‌وکارها به الزام حذف قیمت‌های اعتراض داشتند و به ما می‌گفتند که کسب‌وکار ما را دچار اخلال کرده است، ما هم با آن‌ها مذاکره کردیم که در صورت پذیرش این دستورالعمل و پذیرش احراز هویت اجباری، ما هم می‌توانیم از بازگشت قیمت‌های خودرو و ملک به بسترهای آگهی حمایت کنیم و به کسب‌وکار آن‌ها کمک کنیم.
 

«کنسرسیوم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی» آغاز به کار می کند

«کنسرسیوم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی» با همکاری فعالان بخش خصوصی ایجاد می‌شود. این خبر به‌تازگی از قول محمدرضا بهمنی، رئیس مرکز فناوری اطلاعات و رسانه‌های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسانه‌ای شد. وی گفت که اساسنامه این کنسرسیوم از سوی تشکل‌های فضای مجازی و نمایندگان تولیدکنندگان محتوا و پلتفرم‌های اشتراک‌گذاری و نشر محتوا تهیه شده و باعنوان اساسنامه «کنسرسیوم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی» ثبت شده و فعالیت خود را بزودی آغاز خواهد کرد. از آنجایی که یکی از لایه‌های شبکه ملی اطلاعات لایه محتواست و دیگر لایه‌ها متوازن رشد نکرده است از این‌رو به سراغ کارشناسان حوزه تولید محتوا رفتیم تا ببینیم ایجاد این کنسرسیوم، چه میزان لایه محتوا بر بستر شبکه ملی اطلاعات را رشد خواهد داد.
راهی برای بهبود اکوسیستم تولید محتوا
مسعود نظری منش، نایب رئیس مجمع ناشران دیجیتال کودک و نوجوان معتقد است باید دید با ایجاد کنسرسیوم یا تشکل تولید و نشر محتوا در فضای مجازی به‌دنبال بهبود اکوسیستم تولید محتوا هستند یا می‌خواهند این کنسرسیوم بازوی وزارت ارشاد در انجام مأموریت‌هایش باشد.
نظری منش به «ایران» گفت: هم اکنون بخش خصوصی درگیر تولید و نشر محتوا در فضای مجازی است و آنچه در این فضای اکوسیستمی کمرنگ است فرهنگ همکاری و داشتن یک هدف مشترک و ایفای نقش در زمینه آن هدف است. اکوسیستم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی نیاز به توانی برای فضاسازی دارد از این‌رو این کنسرسیوم باید بتواند این فضا را برای بخش خصوصی ایجاد کند تا حرف خود را قانونی پیش ببرد. این فعال حوزه تولید و نشر محتوا افزود: کنسرسیومی در زمینه تولید محتوا در فضای مجازی موفق خواهد بود که یک صندلی در کمیسیون‌های مجلس و یک عضومؤثر باتجربه در کنار گوش مدیران رده اول مانند مرکز ملی فضای مجازی داشته باشد تا بتواند درد خود را درست منتقل و ظرفیت‌سازی کرده و دغدغه شرکت‌ها را بداند و اقدام کند.
این فعال حوزه تولید و نشر محتوا در فضای مجازی اعتقاد دارد برای بهبود اکوسیستم تولید محتوا در فضای مجازی دولت باید راه را برای فعالیت فعالان بخش خصوصی بیش از پیش باز کرده و فضای تبلیغاتی مهیا کند. باید قوانین دست و پاگیر در این حوزه را حذف کند. این فضا نیاز دارد تا مانند ناشران مکتوب،  معاف از مالیات باشد تا کاربران مجبور نباشد 9 درصد ارزش افزوده برای محتوا بپردازند. نظری منش با بیان اینکه بخش خصوصی برخلاف بخش دولتی بااینکه محتوای فاخر تولید می‌کند اما نمی‌تواند از تبلیغات استفاده کنند گفت: بهتر است تولید محتوا را کامل به بخش خصوصی بسپارند و بر آن نظارت کرده و حمایت کنند چون برخلاف بخش دولتی این بخش خصوصی است که برای مقرون به صرفه شدن و کسب درآمد، محتوای فاخر تولید می‌کند و در صورت حمایت می‌تواند بیشتر از قبل در این حوزه حرفی برای گفتن داشته باشد.
وی درباره افزایش تولید محتوا بر بستر شبکه ملی اطلاعات نیز گفت: شبکه ملی اطلاعات در حوزه تولید محتوا نیاز به یک بیزنس پلن دارد تا به بخش خصوصی بگوید طرح کسب و کارت چیست؟ فروش محتوای محصول شما چگونه روی شبکه ملی اطلاعات تبدیل به پول می‌شود؟ از سوی دیگر باید برای شرکت ضمانت پرداختی و قوانین مرتبط آن و... را لحاظ کرد تا بتوان در این حوزه موفق شد. نظری منش افزود: شبکه ملی اطلاعات برای افزایش محتوای فاخر باید تعهد مالکیت معنوی بدهد و جذابیت ایجاد کند تا محتوا روی آن بستر ارائه شود، چرا که بدون اینها جذابیتی ندارد و نمی‌توان یکطرفه قانون اعمال کرد و بخش خصوصی را وارد معامله کرد چون به این شیوه بخش خصوصی وارد معامله برای تولید محتوا روی بستر شبکه ملی اطلاعات نمی‌شود. وی معتقد است محتوای فاخر در دست تولیدکننده قوی است و افتخار می‌دهد با صاحب محتوا همنشین شود و قرارداد متوازن ببندد ولی اگر رانتی برخورد شود، اینجاست که باز شرکت‌های درجه سه تولید محتوا وارد میدان شده و قرارداد بسته و در این فضا محتوای غیرجذاب تولید خواهند کرد که مورد استقبال کاربران هم واقع نخواهد شد.
نگاه حمایتی نه رقابتی
مسعود چنگیزی، مدیرعامل نماشا نیز معتقد است تشکیل کنسرسیوم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی از سوی بخش خصوصی و با نظارت وزارت ارشاد به نظر می‌رسد که اقدام خوب و مناسبی باشد.
چنگیزی به «ایران» گفت: به نظرم برای اینکه کنسرسیوم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی نتیجه بخش باشد باید نهادهای مربوطه از جمله دادستانی، مرکز ملی فضای مجازی، وزارت ارشاد و سازمان صداوسیما از این تشکل حمایت کنند و به دید رقابتی به آن نگاه نکنند. اگر به دید حمایتی به این موضوع نگاه کرده و اقدام کنند به نقطه و نتیجه مثبتی دست خواهیم یافت. این فعال به موانع تولید و نشر محتوا در فضای مجازی و بستر شبکه ملی اطلاعات نیز اشاره کرد و گفت: سختگیری های سازمان ها و نهادها در این حوزه زیاد است وقتی سختگیری‌ها روی پلتفرم‌ها زیاد شود، پلتفرم‌ها نیز مجبور هستند این سختگیری‌ها را روی کاربران خود اعمال کنند وقتی این اتفاق بیفتد کاربر تا یک حدی مقاومت می‌کند و بعد از آن از پلتفرم‌های داخلی خارج شده و به سمت پلتفرم‌های خارجی می‌رود. چنگیزی در ادامه گفت: پیشرفت در هر بخش و صنعتی نیاز به تسهیلات دارد و تولید و نشر محتوا در فضای مجازی و بر بستر شبکه ملی اطلاعات از این امر مستثنی نیست و نباید بخش خصوصی حوزه تولید و نشر محتوا را تنها گذاشت چون بواقع برای تولید محتوای فاخر روی بستر شبکه ملی اطلاعات نیاز به حمایت بخش دولتی است. وی افزود: باید بودجه‌ای برای پلتفرم‌ها در نظر گرفته شود تا پلتفرم‌ها هم این بودجه را برای تولید و نشر محتوا هزینه کنند و این بخش را درگیر تولید محتوا کرده و برای بخش کاربران هم درآمدزایی ایجاد کنند تا برای تولید محتوا رغبت داشته باشند. یوتیوب هم اکنون روی سرویس گوگل خود در حال همین کار است به‌طوری که کاربر محتوا تولید می‌کند و بر اساس بازدیدی که از این محتوا صورت می‌گیرد، پول دریافت می‌کند. چنگیزی اعتقاد دارد ما نیز می‌توانیم چنین الگوهایی را روی پلتفرم‌های داخلی خود و بر بستر شبکه ملی اطلاعات پیاده‌سازی کنیم هم تولید محتوای فاخر خواهیم داشت و هم اشتغالزایی ایجاد کرده‌ایم و به این طریق تولید محتوای فاخر را افزایش داده‌ایم.
کنسرسیومی برای هم‌افزایی
علی علوی، مدیر پلتفرم اطلاع‌رسانی آخرین خبر نیز معتقد است: هدف از ایجاد این کنسرسیوم هم‌افزایی و ایجاد هماهنگی بین ناشران و تولیدکنندگان است و این خود اتفاق خوبی محسوب می‌شود، چرا که اراده‌ای ایجاد شده است تا سهم و حق ناشران و تولیدکنندگان تولید محتوای فضای مجازی از اپراتورها دریافت شود و این را اتفاق مبارکی می‌دانم که در حال طی کردن مسیر خود است.
علوی به «ایران» گفت: کنسرسیوم یک مجموعه انتفاعی از تولیدکنندگان و ناشران فضای مجازی است که قرار است در کنار هم قرار گیرند تا مشابه یک اتحادیه شده و بتوانند از حقوق خود در این حوزه دفاع کنند. اگر تاکنون این بخش نتوانسته به جایی برسد، نداشتن صدای واحد بوده است. فعالان در این حوزه به‌صورت جزیره‌ای در حال تولید و نشر محتوا و خلق درآمد به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم که بیشتر مبنی بر تبلیغات است، هستند. وی افزود: اکوسیستم تولید و نشر محتوا در فضای مجازی شامل تولید کننده محتوا، ناشران دارای پلتفرم‌ها و سرویس دهنده‌های اینترنت هستند ولی در این اکوسیستم عملاً اپراتورها و خدمات دهندگان حوزه زیرساخت نفع می‌برند. یعنی تولیدکنندگان، ناشران و پلتفرم‌ها عموماً مدل درآمدی آنها مجزا از حوزه محتوا و تولید و محتوایی بوده است.
علوی در ادامه گفت: تولیدکنندگان، تولید محتوا کرده و آن را در فضای مجازی منتشر می‌کنند اما درآمدی که از ترافیک اینترنتی ایجاد می‌شود، در اختیار اپراتور‌ها قرار می‌گیرد و تولیدکنندگان و ناشران از سرمایه و تولید درآمدها بی‌بهره هستند. این فعال تولید محتوا در فضای مجازی افزود: یکی از دلایل نحیف و ضعیف بودن و آسیب پذیر بودن تولیدکنندگان و ناشران محتوای فضای مجازی چرخه اقتصادی آنهاست که به حوزه ایجاد درآمد ترافیک گره نخورده است پس باید اپراتورهای اینترنتی حق و سهم تولیدکنندگان و ناشران پلتفرم‌ها را از محتوایی که ایجاد می‌شود، پرداخت کنند.
 این فعال ابراز امیدواری کرد تا نهادهای مربوطه و مجلس نیز این بحث را برای رشد و توسعه محتوا در فضای مجازی با تصویب قانون کپی رایت (حق مالکیت معنوی) و دیگر قوانین لازم پیگیری کنند تا به نتیجه برسد.
 

بخشی از سند پیشگیری و مقابله با نشر اطلاعات خلاف واقع در فضای مجازی تصویب شد

 
 
اعضای شورای‌عالی فضای مجازی بخشی از سند پیشگیری و مقابله با نشر اطلاعات و اخبار خلاف واقع در فضای مجازی را تصویب کردند.
 
از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، در جلسه روز سه‌شنبه شورای‌عالی فضای مجازی به ریاست حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی رییس جمهوری مقرر شد لایحه قانونی لازم برای مواجهه با نشر اطلاعات و اخبار خلاف واقع از سوی قوه قضائیه و با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مدت ۳ ماه تهیه و برای تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه شود.
 
همچنین بر اساس این مصوبه، سکوهای نشر موظف خواهند بود مکانیسم‌ها و ساز و کارهای لازم و رویه‌های اجرایی مؤثر را برای شناسایی، حذف و یا اصلاح اطلاعات و اخبار خلاف واقع، فراهم کنند.

قوانین مقابله با انحصار فضای مجازی در ایران و آمریکا

11.PNG
 
 
قوانین مقابله با انحصار توسط دولت‌ها تدوین می‌شوند تا از مصرف‌کنندگان در برابر تمامیت‌خواهی کسب‌وکارها محافظت کنند و فضای رقابت را سالم نگه دارند. این قوانین گستره وسیعی از فعالیت‌های پرسش‌برانگیز در تجارت و کسب‌وکار را (مثل سهم بازار، تخلف در مزایده، تبانی در قیمت‌گذاری و انحصار در صنعت) در بر می‌گیرد.
به گزارش روابط عمومی دیوار، برای اولین بار این قوانین به طور جدی در آمریکا در دهه پایانی قرن نوزدهم قوانین ضدانحصار برای مقابله با انحصارگرایی کارتل‌های اقتصادی تدوین شد. بعدتر با تصویب قانون کمیسیون تجارت فدرال و قانون ضدانحصار کلایتون قوانین مقابله با انحصار ایالات متحده تکمیل شد. هدف از تدوین این قوانین جلوگیری از تمامیت‌خواهی شرکت‌ها و ایجاد رقابت سالم در اقتصاد آزاد بود که به مرور تکامل یافت و موارد دیگری چون انحصار در بازار، ایجاد اختلال در تولید و… را در بر گرفت.
هسته این قوانین را همان قانون ضدانحصار جان شرمن تشکیل می‌داد که از آن به عنوان اولین قانون مقابله با انحصار یاد می‌شود. امروزه پرونده‌های شرکت‌های بزرگ حوزه فناوری مثل مایکروسافت و فیسبوک را نیز با استناد به همان قوانین که در قرن نوزدهم با دقت فراوان تهیه و تدوین شده بررسی می‌کنند و به همین دلیل حقوق‌دانان از قوانین ضدانحصار ایالات متحده به عنوان یکی از موفق‌ترین قوانین که منشا اثر قوانین مشابه در اروپا و سایر کشورها شده یاد می‌کنند.
در ایران هم علاوه بر فصل ۹ قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی با تشکیل شورای رقابت بسیاری از پرونده‌های نقض‌کننده رقابت سالم از طریق مصوبات این شورا و با استناد به همان بندها در اصل ۴۴ بررسی می‌شود. اما در حوزه پلتفرم‌های مجازی اخیرا «سند الزامات کلان حمایت از رقابت و مقابله با انحصار سکوهای فضای مجازی» توسط شورای عالی فضای مجازی تصویب شده و در دست بررسی برای اجرایی شدن است. در این مقاله قصد نداریم به طور جامع این قوانین را بررسی کنیم و فقط می‌خواهیم برخی از مهم‌ترین موارد پرسش‌برانگیز و دارای شبهه را که باعث نگرانی کاربران می‌شود با نظایر مشابه آنها در آمریکا به عنوان اولین کشور تدوین کننده قوانین ضدانحصار مقایسه و در سه محور «حریم خصوصی»، «چالش قیمت‌گذاری» و «انحصار دولتی» مورد بررسی قرار دهیم.
نگرانی از نقض حریم خصوصی کاربران
در قسمت ۴-۳ این سند به موضوع صیانت از داده‌ها و فراهم آوردن امکان انتقال داده‌های مرتبط با آنها در قالبی استاندارد اشاره شده است. اولین پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا با وجود مورد تاکید بودن حریم خصوصی کاربران  در سایر قوانین، در این سند به این موضوع اشاره شده است. در قانون ضدانحصار آمریکا هیچ اثری از موضوع «حریم خصوصی کاربران» نیست و اساسا حریم خصوصی موضوع اصلی قانونی دیگر با نام «قانون حریم خصوصی مصرف‌کننده» است که به تفصیل به آن پرداخته شده است. از طرفی استانداردهایی که سند مقابله با انحصار سکوهای مجازی در خصوص انتقال داده‌ها به کاربران از آنها یاد کرده وجود ندارد و مشخص نیست سازوکار اجرای این الزامات چگونه است؟
 
22.PNG
 
اشاره به موضوعی مرتبط با حریم خصوصی کاربران در جایی که به آن مرتبط نیست، آن هم با کلی‌گویی و نامشخص بودن استانداردها باعث ایجاد شبهه شده است. در بند ۷-۱ نیز سکوها موظف شده‌اند در راستای تحقق ماده ۶۰ قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴، داده‌های مورد درخواست در جهت تسهیل رویه‌های تحقیق و تفحص را به شورای رقابت ارائه کنند. برخی حقوقدانان نگران آن هستند که دولت با استناد به این بند که که در آن به هیچ جزئیاتی اشاره نشده بتواند به اطلاعات کاربران شرکت‌ها دسترسی پیدا کنند که در این صورت تضمین صیانت از اطلاعات مردم از کنترل شرکت صاحب اطلاعات خارج می‌شود.
 
مداخله غیرمستقیم در قیمت‌گذاری و تاثیر آن بر کاربران
به موجب بند ۹-۴ این سند، مرکز ملی رقابت موظف شده به صورت سالانه و در صورت نیاز در خصوص مواردی چون «تدوین سازوکار قیمت‌گذاری متناسب با کیفیت برای کالاها یا خدمات فروخته شده در معاملات با قیمت صفر و تصمیم‌گیری در خصوص مواردی چون قیمت‌گذاری غارتگرانه» اقدام کند. این بخش نیز بسیار شبهه‌برانگیز است و مشخص نیست که استانداردها و دستورالعمل تشخیص قیمت‌گذاری عادلانه در آن چیست؟
قانون ضدانحصار آمریکا در مساله قیمت و قیمت‌گذاری از چندین جنبه مهم ورود می‌کند. از آنجا که هدف اولیه این قانون مقابله با کارتل‌های اقتصادی بوده موضوع «تبانی در قیمت‌گذاری» در آن حرف اول را می زند و تاکید ویژه ای بر مقابله با تبانی شرکت‌های بزرگ برای قیمت‌گذاری شده است که منجر می‌شود کسب‌وکارهای کوچک‌تر امکان رشد نداشته باشند. این در حالی است که از لحن بند ۹-۴ سند شورای عالی فضای مجازی بر می‌آید که خود قصد دارد در قیمت‌گذاری سهیم باشد و قیمت ها نه بر اساس رقابت در بازار که از طریق مصوبات شورای نظارت تعیین شود! موضوع دیگر در قوانین ضدانحصار ایالات متحده مساله «تبعیض قیمت‌گذاری» است که به موجب آن نباید تبعیضی بین نقاط مختلف کشور برای قیمت‌گذاری محصولات وجود داشته باشد. البته این بدان معنی نیست که نباید همه جا قیمت یکسان باشد و برای تشخیص این تبعیض نیز دستورالعمل‌های مشخصی ارائه شده است. در مورد مقابله با قیمت‌گذاری غارتگرانه نیز به شکلی محدود بحث شده که بیشتر برای حفظ فضای سالم رقابتی است. هر چند مصداق‌های مشخصی برای تشخیص اعمال قیمت‌گذاری غارتگرانه مشخص شده که یکی از آنها این است که هزینه‌ها به شکل چشمگیری از درآمد بیشتر باشد. البته منتقدان این بند معتقدند که تجربه نشان داده قیمت‌گذاری غارتگرانه در عمل موفقیت‌آمیز نخواهد بود و خود بازار آزاد برای شرکت‌هایی با این استراتژی شکست به دنبال خواهد آورد و بهتر است از طریق قوانین به آن ورود نشود (این جزو معدود انتقادهایی است که توسط برخی حقوقدانان و اقتصاددانان به قوانین ضدانحصار آمریکا وارد شده است).
پرسشی که درباره بند ۹-۴ سند مقابله با انحصار سکوهای مجازی مطرح می‌شود این است که متر و معیار برای تشخیص «قیمت متناسب با کیفیت» و «قیمت‌گذاری غارتگرانه» و سازوکار تعیین تخلف کسب‌وکارهای مجازی از این بند چیست؟ آیا ممکن نیست در بسیاری از موارد با اجرای این قانون قیمت خدمات برخی شرکت ها افزایش یافته و در این شرایط اقتصادی کاربران را با مشکلات دیگری مواجه کند؟ آیا مداخله دولت در قیمت‌گذاری منجر به خارج شدن رقابت از مسیر طبیعی و سرازیر شدن کاربران از سکوهای مجازی به سمت شبکه‌های اجتماعی و ایجاد بازار سیاه نمی‌شود؟
انحصار دولتی و شبه‌دولتی
در بخش‌های مختلفی از سند و در حوزه‌هایی چون قراردادهای شرکت‌های بزرگ، اعطای امتیاز به کسب‌وکارهای وابسته و ورود کسب‌وکارهای به حوزه‌های دیگر با توجه به شبهات فراوانی که در آنها وجود دارد و به جای ارائه راهکار و مشخص کردن معیارهای تخلف به کلی‌گویی بسنده شده، این نگرانی وجود دارد که آیا ممکن است این سند به ابزاری برای تحدید کسب‌وکارهای خصوصی و ایجاد انحصار برای شرکت‌های دولتی و خصولتی تبدیل شود؟ فرض کنید یک سکوی مجازی بخواهد شرکتی در حوزه‌ای دیگر راه‌اندازی کند. این کار طبیعتا منجر به افزایش رقابت می‌شود که در درازمدت نفع آن را کاربر خواهد برد اما ممکن است این تصمیم یک کسب‌وکار مجازی به خاطر انحصارطلبی یک شرکت دولتی یا نیمه‌دولتی مورد موافقت شورا قرار نگیرد. اینجا است که این پرسش مطرح می‌شود که آیا این قانون ضدانحصار پتانسیل تبدیل شدن به ابزاری برای گسترش انحصار و نقض اصل ۴۴ را ندارد؟
 
33.PNG
 
در قانون ضدانحصار آمریکا هر نوع قراردادی که منجر به انحصار شود با ارائه مصداق‌ها و جزئیات کامل منع شده است. هیچ اشاره‌ای به قراردادهایی که بین یک شرکت و و کسب‌وکارهای کوچک‌تر وابسته به آن شرکت یا هولدینگ بسته می‌شود، نشده و مشخصا تعریف شده که یک واحد اقتصادی شامل تمام شرکت‌های زیرمجموعه نیز می‌شود و قراردادهای فی‌مابین آنها شامل قوانین ضدانحصار نمی‌شود. بر اساس این قوانین آنجایی ممکن است انحصار صورت بگیرد که دو شرکت مثلا برای تبانی در قیمت گذاری یا اشتراک‌گذاری بازار و… قراردادی امضا کنند که بر اساس معیارها بتوان تشخیص داد دلیل امضای این قرارداد توطئه برای ایجاد انحصار در بازار بوده است.
در سند شورای عالی فضای مجازی در قسمت ۷-۳ مقرر می‌کند که گسترش ابعاد فعالیت سکوها راسا یا به واسطه انعقاد قرارداد با سایر کسب‌وکارها در هر زمان به تشخیص شورای رقابت می‌تواند رویه ضدرقابتی تشخیص داده شده و ملغی شود. اصل ورود به حوزه‌های کسب‌وکارهای دیگر در هیچ نظام رقابتی ممنوع نیست و امری عادی است. اما ظاهر این ماده به نوعی است که گویی گسترش فعالیت ممکن است با چالش رقابتی مواجه شود. ضمن آن که متر و معیار تشخیص نقض رقابت و ایجاد انحصار در آن روشن نیست.
یک نگرانی کلی دیگر درباره این سند این است که شاید انتشار آن فراهم کردن تدریجی بستری برای واگذاری نظارت رقابتی بر کسب‌وکار سکوها یا حتی فراتر از آن، کلیه کسب‌وکارهای مجازی از شورای رقابت به کارگروه تخصصی باشد. مطابق ماده ۵۹ قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴، شورای رقابت می‌تواند با رعایت الزامات و تشریفات قانونی قسمتی از اختیارات خود در نظارت بر بازارهای انحصاری طبیعی را به عهده نهاد تنظیم‌کننده بخشی قرار دهد. اگر چه شرط این امر وجود انحصار است که در مورد بیشتر سکوهای مجازی صدق نمی‌کند، اما با توسعه در تفسیر و توسل به مصالح بعید نیست که در آینده نقش نظارت انحصاری کارگروه مذکور اعلام و تثبیت شود که با توجه به محتوای سند کنونی (خصوصا در شرایطی که شبهات فراوان است و بسیاری از جزئیات مشخص نشده) نمی‌توان به نحوه عملکرد آن خوش‌بین بود.
 

عضو شورای عالی فضای مجازی: نظارت مرکز ملی فضای مجازی بر شبکه ملی اطلاعات اعمال نمی‌شود

 
 
عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی با اشاره به سرعت پیشرفت پایین شبکه ملی اطلاعات گفت: نظارت مرکز ملی فضای مجازی بر این پروژه اعمال نمی‌شود.
 
محمدحسن انتظاری در خصوص سرعت پایین پیشرفت شبکه ملی اطلاعات که مورد مطالبه رهبر انقلاب در دیدار هیئت دولت قرار گرفت، گفت: بله درست است، یکی از دلایلی که اجرای پروژه شبکه ملی اطلاعات نتوانست خوب جلو برود، این است که روی آن نظارت مرکز ملی فضای مجازی اعمال نشد و الان هم اعمال نمی‌شود. این مسئله تا الان هم ادامه دارد. هیچ کارش هم نمی‌شود کرد، مگر اینکه بر اساس قانون، تخصیص بودجه به وزارت ارتباطات منوط به تأیید مرکز ملی فضای مجازی شود. اگر قانون نمی‌شود، لااقل رئیس‌جمهور به‌عنوان مقام بالاتر دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه به آن دستگاه دستور دهد که بودجه شبکه ملی اطلاعات را بعد از تأیید مرکز ملی فضای مجازی تخصیص بدهید که در اینجا مرکز ملی بتواند طرح‌هایشان را کنترل کند.
 
وی با بیان اینکه زیربنای اصلی فضای مجازی شبکه ملی اطلاعات است، ادامه داد: اگر ما این زیربنای اصلی را نداشته باشیم، کاربردهایی که در حوزه‌های مختلف باید به جامعه خدمت بدهد یا اعمال حاکمیت کند، روی زیرساخت خارجی شکل خواهد گرفت. یعنی حاکمیت ما در فضای مجازی روی زیرساخت خارجی قرار می‌گیرد که چیز نامربوطی است. این اصلی‌ترین دلیل برای ایجاد شبکه ملی اطلاعات است. اگر این شبکه تشکیل شود حاکمیت ما در حوزه فضای مجازی، مستقل و در داخل کشور ایجاد می‌شود و اگر تشکیل نشود این حاکمیت از دست ما می‌رود و در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی به دست خارجی‌ها می‌افتد.
 
عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی در خصوص نگرانی افکار عمومی مبنی بر اینکه راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات ارتباط مردم و کشور را با اینترنت بین‌المللی قطع می‌کند، گفت: این شبهه را کسانی که می‌خواستند این شبکه شکل نگیرد در افکار عمومی وارد کردند. این فرضیه ۱۰۰ درصد غلط است. اینترنت به‌عنوان یک سرویس لازم در شبکه ملی اطلاعات و جزو شبکه است؛ این تصور که سرویس اینترنت قطع می‌شود، گزاره‌ای ساختگی از آن‌هایی است که می‌خواهند این کار انجام نشود. به همین جهت این تصور اشتباه را در ذهن مردم ایجاد می‌کنند. سواد فضای مجازی در بسیاری از کسانی که اظهارنظر می‌کنند به عینه پایین است.
 
وی با بیان اینکه هم اکنون بحث ایجاد شبکه ملی در سایر کشورها به طرق مختلف پیش می‌رود، خاطرنشان کرد: کره جنوبی بیشتر اطلاعاتش را محلی کرده است، یعنی حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد اطلاعات مورد نیاز مردم کره در داخل کشور تولید می‌شود. در اروپا همین فرآیند جلو می‌رود. هم اکنون هر کشوری سازوکارهای متناسب خودش را در خصوص شبکه ملی دارد و علاوه بر اروپا، چین و روسیه نیز طبق این فرآیند جلو می‌روند. سال گذشته در مجمع جهانی آی جی اف اینترنت گاورننس فروم که در اروپا تشکیل شد، ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه رسماً این را مطرح کرد که الان دو جور اینترنت داریم، یکی اینترنت آمریکایی و یکی اینترنت چینی؛ ما باید در اروپا اینترنت اروپایی داشته باشیم و از بند اینترنت امریکایی رها شویم.
 
انتظاری ادامه داد: چرا اروپا این را می‌گوید؟ علتش این است که پلتفرم غول‌های سرویس‌دهنده آمریکایی مثل گوگل، فیس‌بوک و غیره تمام زمام و اختیار اروپایی‌ها را در همه چیز گرفته‌اند. مثلاً در انتخابات برگزیت، فیس‌بوک عملاً نظر خودش را به انگلیسی‌ها تحمیل کرد. بعداً هم مارک زاکربرگ را آوردند در پارلمان اروپا و همین‌طور مجلس انگلیس، گفتند شما چرا و چگونه این کار را انجام دادید. فیس‌بوک حتی در انتخابات ترامپ هم نقش بازی کرد. اطلاعات ۸۰ میلیون کاربر را به یک شرکت تحلیلگر داد و فکر مردم را ساماندهی کرد. این تأثیرات در حوزه اقتصادی و اجتماعی هم وجود دارد. به همین دلیل اروپایی‌ها به‌فکر افتادند که خودشان زمام کار خودشان را به‌دست بگیرند وگرنه اقتصادشان به دست پلت‌فرم‌های خارجی می‌افتد.
 
عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی با اشاره به نقش شبکه ملی اطلاعات در پدافند غیرعامل کشور، گفت: فضای مجازی تمام عرصه‌های کشور را در برگرفته و یکپارچه کرده است. هرچه هم ما در این یکپارچگی دیر اقدام کنیم عقب می‌افتیم و مجبوریم صحنه را به خارجی‌ها بسپاریم. ما ۱۶ یا ۱۷ زیرساخت حیاتی داریم. زیرساخت‌های بانکی، حمل‌ونقل، نفت، آب‌وبرق، سلامت، آموزش و غیره. این‌ها در حوزه فضای مجازی دارند شکل می‌گیرند.
 
وی گفت: وقتی کرونا آمد مجبور شدیم آموزش‌ها را در حوزه فضای مجازی ببریم، حالا موفق بود یا نبود را کاری ندارم. ولی عملاً دیدیم بعضی زیرساخت‌ها آماده نیست و مشکلاتی نیز وجود دارد. در حوزه بانکی و حوزه انرژی نیز به همین شکل است. سال گذشته در جریان تحریم ونزوئلا، آمریکایی‌ها نیروگاه برق اصلی ونزوئلا که ۷۰ درصد برق این کشور را تامین می‌کند، از کار انداختند و یک بخش بزرگی از آنجا ۶ ماه برق نداشت. در ایران از این طریق روی سایت نطنز ویروس استاکس نت را پیاده کردند. به عبارت دیگر با این کار یک بخش از انرژی شما را از کار می‌اندازند. اینجاست که بحث‌های سایبری خودش را نشان می‌دهد. هم اکنون در حوزه بانکی بخش بزرگی از خدمات این حوزه در فضای مجازی ارائه می‌شود. البته شبکه خاص خودشان را دارند و هنوز در شبکه ملی اطلاعات وارد نشدند. فرض کنید که یک بخشی از زیرساخت بانکی ما مثل دستگاه‌های عابر بانک در عرض یک ربع از کار بیفتد ببینید چه می‌شود. یا مثلاً فرض کنید پمپ‌بنزین‌ها از کار بیفتد.
 
انتظاری تاکید کرد: اگر شبکه‌های ما دست خارجی‌ها باشد اصلاً شک نکنید این اتفاق می‌افتد. سال گذشته وزارت ارتباطات در جریان تلگرام یک تئوری داشت که «بک اند» داخلی بگذاریم، یعنی پوسته‌های داخلی با ما، اما اصل مسئله دست تلگرام باشد. یعنی همه بیایند در داخل ایران و مردم ما در پوسته‌های داخلی تلگرام کار کنند. این اتفاق افتاد و داشتند کارشان را می‌کردند. اما تلگرام با کمک گوگل تمام پوسته‌های ایرانی تلگرام را خواباند و کسب‌وکارهایی که روی آن بودند همه از کار افتادند! مثال از این واقعی‌تر؟
 
دبیر سابق شورای عالی فضای مجازی خاطرنشان کرد: من نمی‌دانم دوستان روی این مسئله چه جوابی دارند بدهند، صدایش را هم درنیاوردند. بحث شبکه ملی یعنی همین دیگر، یعنی اختیار دست خودمان باشد. یک موضوع مهمی در اینجا وجود دارد و آن خدمات پایه کاربردی شبکه ملی اطلاعات است. یعنی شبکه‌های اجتماعی، موتور جستجو و ایمیل، سرویس‌های سیستم عامل همه این‌ها باید داخلی باشند. اگر داخلی بودند ما قوه پدافند غیرعاملمان دست خودمان است. اگر نبودند ما هر لحظه باید تنمان بلرزد که چه اتفاقی ممکن است بیفتد.
 
وی افزود: شبکه ملی اطلاعات حتماً باید مدل مفهومی علمی داشته باشد، برنامه زمان‌بندی شده عملیاتی داشته باشد که به تصویب شورای عالی رسیده باشد. اگر همه مسائل بخواهد داخل وزارت ارتباطات جلو برود می‌شود همین آش و همین کاسه!
 
وی با بیان اینکه حکمرانی کشور که تا الان در حوزه حقیقی تعریف شده، باید به حوزه فضای مجازی امتداد پیدا کند. اعمال حاکمیت و سیاست‌های نظام که در حوزه واقعی تعریف شده بود، حالا باید به حوزه فضای مجازی امتداد پیدا کند. این موضوع خودش یک بحث مفصلی است. حاکمیت و حکمرانی که دو لفظ مختلف‌اند در عصر امروز که مبتنی بر فضای مجازی است، در حال شکل‌گیری است. کشورهای متعددی نیز با ورود به این حوزه، سیاستگذاری‌ها و فرآیندهای کاری خودشان را تدوین کردند.
 
انتظاری با اشاره به حکم اول مقام معظم رهبری در ۱۷ اسفند ۱۳۹۰ برای تشکیل شورای عالی فضای مجازی گفت: ایشان در این حکم فرمودند که برای استفاده از فرصت‌ها و صیانت ناشی از آسیب‌های فضای مجازی تشکیلاتی به نام شورای عالی فضای مجازی برای هماهنگی و تصمیم‌گیری در این حوزه ایجاد شود. این به نوعی ایجاد نظام حکمرانی در کشور بود. در حکم شهریور سال ۱۳۹۴ هم ایشان این موضوع را تقویت کردند. رهبر انقلاب ضمن تأکید بر اهمیت کار شورای عالی فضای مجازی و مرکز ملی فضای مجازی فرمودند که باید در شورا به نحوی برنامه‌ریزی کنیم که کشور قدرت سایبری‌اش در حد قدرت‌های تأثیرگذار جهانی شود.

مهم‌ترین موانع تولید محتوا در فضای مجازی چیست؟

کارشناسان رسانه و تولید محتوا معتقدند بلاتکلیفی و نگاه سلبی نهادهای بالادستی نظارت و سیاست‌گذاری تولید محتوا از جمله موانع شکل‌گیری جدی تولید محتوا در فضای مجازی است.
 
 یکی از لازمه‌های رشد اقتصادی، ضرورت تولید است. تولید محتوای بومی که شاید نتوان نمونه آن را در منابع بین‌المللی یافت و علت آن هم محدود بودن برخی اطلاعات به زبان و جغرافیای خاص هر کشور است را می‌توان زیر مجموعه‌ای از این تولید دانست. تولید محتوای بومی به زبان فارسی در حوزه فضای مجازی همواره از دغدغه‌های مسوولان فناوری اطلاعات و همچنین بخش فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است.
 
البته چاره‌هایی نیز برای آن اندیشیده شده که توسعه میزان استفاده مصرف‌کنندگان اینترنت از محتوای داخلی تا انتهای برنامه ششم، افزایش حجم تولید محتوای بومی دیجیتال با افزایش منابع حقیقی و حقوقی تولید محتوا و تسهیل فعالیت‌های آن‌ها از جمله آنهاست، اما هنوز هم راه زیادی برای طی کردن دارد. همچنین در حالی که زنگ آغاز شبکه ملی اطلاعات چند سالی است که زده شده، یکی از تکه‌های اصل این پازل، موضوع محتوای بومی است که مسوولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز همواره به آن تاکید داشتند.
 
در این راستا به نقل از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، پنجاه و ششمین نشست‌ نقد و اندیشه با موضوع «تولید محتوا در فضای مجازی» با حضور حافظ حکمی، عضو هیئت‌مدیره تلویزیون اینترنتی تیوا و جلال سمیعی، کارشناس و مشاور تولید محتوا و رسانه برگزار شد.
 
تولید محتوا در فضای مجازی چند لایه
 
حکمی در تعریف تولید محتوا در فضای مجازی گفت: تولید محتوا در فضای مجازی چند لایه متفاوت دارد. کسانی که ایده‌پردازی و تولید می‌کنند، کسانی که محتوا را در بسترهایی توزیع می‌کنند و نهادهایی که نظارت می‌کنند. بنابراین نمی‌شود به مسئله تولید محتوا در فضای مجازی تک‌بعدی نگاه کرد. این‌ها زنجیره‌ای هستند که مجموعه این زنجیره چیزی است که ما در سند معماری شبکه ملی اطلاعات از آن به‌عنوان «لایه محتوا» یاد می‌کنیم.
 
وی افزود: بنابراین اگر قرار است به موضوع تولید محتوا بپردازیم باید همه این کنشگران در این حوزه را در یک زنجیره ببینیم. فکر می‌کنیم که اگر به سمتی برویم که این زنجیره درست کنار هم قرار گیرد حتماً در لایه پایینی هرم که ایده‌پردازان و تولیدکنندگان قرار دارند، فرصت‌های کلان و جدی ایجاد می‌شود.
 
او با بیان اینکه محتوا اساساً در دنیای امروز انحصاربردار نیست گفت: جهان دیگر، جهان منولوگ نیست بلکه جهان ارتباط دوسویه، تعاملی و دوطرفه است. این فضایی است که اتفاقاً در کشور ما همه به سمت آن حرکت کرده‌اند. قطعا انحصار در حوزه صدا و تصویر شکسته شده است؛ اما باید مراقب باشیم این شکستن انحصار به سمت هرج‌ومرج نرود، زیرا دود آن به چشم همه می‌رود. اگر حقوق مادی و معنوی یک تولیدکننده با پخش غیرقانونی فیلم در حال اکرانش تضییع شود هم یک نوع شکستن انحصار است اما از نوع هرج‌ومرج؛ بنابراین باید مراقب باشیم خیلی هم برای شکستن انحصار درجایی که توان تنظیم‌گری نداریم، هورا نکشیم.
 
حکمی با بیان اینکه اولین کسانی که از بی‌نظمی و هرج‌ومرج متضرر خواهند شد، تولیدکنندگان محتوا هستند، افزود: حتماً پلتفرم‌ها برای توزیع محتوا مزیت هستند و اگر در لایه تولید محتوا زنجیره‌ها به هم وصل شود، بستر تولید محتوا گسترده‌تر خواهد شد. یکی از لایه‌های مهم تولید محتوا در کشور لایه سینمای مستند است که اگر با فضای کرونایی حاکم بر کشور، متولیان این حوزه با پلتفرم‌ها تشریک مساعی نکنند و در توزیع تولیدات خود از آن‌ها کمک نگیرند، امسال یا سال آینده سینما مستند ما یا از بین می‌رود و یا دستکم ضربه جدی خواهد خورد.
 
وی با ذکر نکاتی برای هرکدام از اجزای زنجیره تولید محتوا بیان کرد: در لایه اول به دوستانمان در حوزه‌های حاکمیتی بگوییم که در سیاست‌گذاری به‌طور عام، در حوزه فرهنگ به‌طور خاص و در حوزه فضای مجازی به‌طور ویژه دست از نگاه سلبی بردارید، برویم به سمت ایجاب و استفاده از ابزار نرم برای ایجاد سلیقه مناسب. برای مخاطبان با ایجاب سلیقه سازی و ذائقه سازی کنیم. هیچ جایی سلب جواب نخواهد داد به‌خصوص در حوزه فضای مجازی.
 
پلتفرم‌ها ذائقه مخاطب را بهتر می‌شناسند
 
وی افزود: لایه دوم نهادهایی هستند که از حوزه تولید محتوا حمایت می‌کنند. آقایان وزارت ارشاد، صداوسیما، صنایع خلاق، وزارت ارتباطات و... زنجیره ارزش را پاره نکنید. حمایت‌هایتان را هدفمند کنید و یک جاهایی دست از تولی‌گری بردارید. تولی‌گری را بسپارید به پلتفرم‌ها، چراکه ذائقه مخاطب را بهتر می‌شناسند. آن‌ها می‌توانند به تولیدکننده محتوا راهنمایی بهتری کنند و در ضمن انحراف منابعی که شما تخصیص می‌دهید به صفر می‌رسد.
 
حکمی خطاب به ایده‌پردازان و تولیدکنندگان محتوا اظهار کرد: وایرال شدن و لایک گرفتن ملاک نیست. آنچه برای تولیدکنندگان باید ملاک باشد خلاقیت و استمرار است. نکته دیگر اینکه در باب مسائل اقتصادی حریص نباشید. باور کنید بالا رفتن قیمت محتوا به ضرر تولیدکنندگان است و اقتصاد فیلم، سریال و محتوا هم جدا از اقتصاد سیب‌زمینی، دلار و سکه نیست.
 
وی تصریح کرد: یک‌لایه دیگر هم در کنار همه این‌ها وجود دارد و آن بستر ارتباطی کشور است که متولی آن اپراتورها هستند. اپراتورها خودشان و سازوکارشان را آماده تسهیم درآمد با تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان محتوا کنند. درک کنند که این حوزه دارای چه اقتصاد عظیمی است و چه کمک بزرگی به شبکه ملی اطلاعات با درون‌زا کردن محتوای می‌کند. اگر همه بپذیریم یک‌قدم از منافعمان، شامل منافع اقتصادی یا قدرت حاکمیتی و یا اعمال اختیاراتمان عقب‌نشینی کنیم تا زنجیره تولید محتوا به‌طور کامل شکل بگیرد، بستری ایجاد می‌شود که همه برنده خواهیم بود.
 
بلاتکلیفی در نهادهای بالادستی نظارت و سیاست‌گذاری
 
همچنین جلال سمیعی گفت: با وجود اتفاقات خیلی مهمی که در حوزه تولید محتوا افتاده، بسیاری از نهادهای بالادستی نظارت و سیاست‌گذاری در این حوزه با یک نوع بلاتکلیفی روبرو هستند. یک نکته بسیار مهم در عرصه تولید محتوا به‌ویژه در فضای مجازی این است که عموماً کسانی که منابع سازمانی را برای تولید محتوا اختصاص می‌دهند، بیشتر حواشی را مدنظر قرار می‌دهند و درنهایت سهم و توجه کمتری به تولیدکننده دارند.
 
وی در ادامه در تعریف تولید محتوا در فضای مجازی و نقطه شروع آن گفت: نقطه شروع تولید محتوا در هر نوع رسانه‌ای را چند سؤال استاندارد می‌دانم. اینکه چه می‌خواهیم بگوییم؟ برای چه کسانی می‌خواهیم بگوییم؟ و برای آن مخاطبان چه رسانه‌ای مناسب‌تر است؟ تولید محتوا در فضای مجازی وابسته به نوع پیام و نوع مخاطب و شناخت مدل مصرف محتوا می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد. البته از آن قالب مهم‌تر ایده‌ای است که به مخاطب و یا مشتری ارائه می‌شود.
 
این کارشناس و مشاور تولید محتوا و رسانه با اشاره به حلقه گمشده تولید محتوا در فضای مجازی گفت: حلقه گمشده‌ای که بین نظام حاکمیتی و سیاست‌گذاران ما در حوزه محتوا با رسانه و اجتماعی که کسب‌وکارها هم بخشی از آن هستند دیده می‌شود، مسئله تجاری‌سازی و یا کاربردی سازی تولید محتوا است. به نظر می‌رسد چیزی که این دو را به هم وصل نمی‌کند، رویکردها و نگرانی‌های بعضاً اشتباه است. تا زمانی که نگاه حاکمیتی و دولتی به مسئله تولید محتوا سلبی باشد این شکاف هرروز بزرگ‌تر هم می‌شود. خیلی وقت‌ها به نظر می‌رسد تولید محتوا در فضای مجازی ایران مبتنی بر نگرانی‌هاست.
 
سمیعی ادامه داد: از سوی دیگر سختی تولید محتوا در ایران عموماً این است که شما با تنوع عجیب و ناشناخته‌ای از قومیت‌ها، مذاهب و فرهنگ‌ها روبرو هستید. وقتی در رادیو جوان کار می‌کردیم به ما تذکر داده می‌شد که فلان کلمه عادی را به کار نبرید چراکه در بخشی از ایران معنای بدی دارد؛ بنابراین خود این تنوع و همچنین دسترسی گسترده تولیدکنندگان حتی خانگی محتوا به ابزارهای تولید و انتشار، رقابت را هرروز برای حوزه‌های رسمی سخت‌تر می‌کند.
 
وی با بیان اینکه فاکتور تعیین‌کننده در تولید محتوا مسئله ایجاد تعامل یا دادوستد پیام بین مخاطب پیام و تولیدکننده است، گفت: خیلی وقت‌ها نظام‌های حاکمیتی تمایل داشتند و دارند که با مخاطب ارتباط یک‌سویه‌ای داشته باشند. خیلی از سازمان و شرکت‌ها نیز چنین تمایلی دارند؛ این در حالی است که ارتباط احساسی و عقلانی دوسویه بسیار مسئله مهمی است. ابتکار عمل داشتن در تولید محتوا یعنی شما قصه‌تان را جوری که می‌خواهید تعریف می‌کنید وگرنه در بحران‌ها، رقابت و اتفاقات دیگران قصه شمارا جوری که می‌خواهند تعریف می‌کنند. اگر در تولید محتوا بازی خودتان را درست انجام ندهید دیگران جوری که دلشان می‌خواهد در زمین شما بازی می‌کنند.
 

قطعاً انحصار در حوزه صدا و تصویر شکسته شده است /تجاری‌سازی حلقه گمشده تولید محتوا در فضای مجازی است

مهمانان پنجاه و ششمین جلسه از سلسله نشست‌های نقد و اندیشه، بلاتکلیفی و نگاه سلبی نهادهای بالادستی نظارت و سیاست‌گذاری تولید محتوا را ازجمله موانع شکل‌گیری جدی تولید محتوا در فضای مجازی عنوان کردند.
 پنجاه و ششمین جلسه از سلسله نشست‌های نقد و اندیشه با موضوع «تولید محتوا در فضای مجازی» با حضور حافظ حکمی، عضو هیئت‌مدیره تلویزیون اینترنتی تیوا و جلال سمیعی، کارشناس و مشاور تولید محتوا و رسانه برگزار شد.
 
در ابتدای این جلسه حکمی در تعریف تولید محتوا در فضای مجازی گفت: تولید محتوا در فضای مجازی چندلایه متفاوت دارد. کسانی که ایده پردازی و تولید می‌کنند، کسانی که محتوا را در بسترهایی توزیع می‌کنند و نهادهایی که نظارت می‌کنند. لذا نمی‌شود به مسئله تولید محتوا در فضای مجازی تک‌بعدی نگاه کرد. این‌ها یک زنجیره‌ای هستند که مجموعه این زنجیره آن چیزی است که ما در سند معماری شبکه ملی اطلاعات از آن به‌عنوان «لایه محتوا» یاد می‌کنیم.
 
وی افزود: بنابراین اگر قرار است به موضوع تولید محتوا بپردازیم باید همه این کنشگران در این حوزه را در یک زنجیره ببینیم. فکر می‌کنیم که اگر به سمتی برویم که این زنجیره درست کنار هم قرار گیرد حتماً در لایه پایینی هرم که ایده پردازان و تولیدکنندگان قرار دارند، فرصت‌های کلان و جدی ایجاد می‌شود.
 
در ادامه سمیعی گفت: من تصورم می‌کنم باوجود اتفاقات خیلی مهمی که در حوزه تولید محتوا افتاده، بسیاری از نهادهای بالادستی نظارت و سیاست‌گذاری در این حوزه با یک نوع بلاتکلیفی روبرو هستند.
 
این کارشناس حوزه تولید محتوا ادامه داد: یک نکته خیلی مهم در عرصه تولید محتوا به‌ویژه در فضای مجازی این است که عموماً کسانی که منابع سازمانی را برای تولید محتوا اختصاص می‌دهند، بیشتر حواشی را مدنظر قرار می‌دهند و درنهایت سهم و توجه کمتری به تولیدکننده دارند.
 
سمیعی در ادامه در تعریف تولید محتوا در فضای مجازی و نقطه شروع آن گفت: نقطه شروع تولید محتوا در هر نوع رسانه‌ای را چند سؤال استاندارد می‌دانم. اینکه چه می‌خواهیم بگوییم؟ برای چه کسانی می‌خواهیم بگوییم؟ و برای آن مخاطبان چه رسانه‌ای مناسب‌تر است؟
 
وی افزود: به نظر من تولید محتوا در فضای مجازی وابسته به نوع پیام و نوع مخاطب و شناخت مدل مصرف محتوا می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد. البته از آن قالب مهم‌تر ایده‌ای است که به مخاطب و یا مشتری ارائه می‌شود.
 
در ادامه حکمی با تأکید بر اینکه محتوا اساساً در دنیای امروز انحصار بردار نیست گفت: جهان دیگر، جهان منولوگ نیست بلکه جهان ارتباط دوسویه، تعاملی و دوطرفه است. این فضایی است که اتفاقاً در کشور ما همه به سمت آن حرکت کرده‌اند.
 
وی افزود: قطعا انحصار در حوزه صدا و تصویر شکسته شده است؛ اما باید مراقب باشیم این شکستن انحصار به سمت هرج‌ومرج نرود چراکه دود آن به چشم همه می‌رود. اگر حقوق مادی و معنوی یک تولیدکننده با پخش غیرقانونی فیلم در حال اکرانش تضییع شود هم یک نوع شکستن انحصار است اما از نوع هرج‌ومرج؛ بنابراین باید مراقب باشیم خیلی هم برای شکستن انحصار درجایی که توان تنظیم‌گری نداریم هورا نکشیم. اولین کسانی که از بی‌نظمی و هرج‌ومرج متضرر خواهند شد هم همین تولیدکنندگان محتوا هستند.
 
عضو هیئت‌مدیره تلویزیون اینترنتی تیوا با تأکید بر اینکه حتماً پلتفرم‌ها برای توزیع محتوا مزیت هستند و اگر در لایه تولید محتوا زنجیره‌ها به هم وصل شود، بستر تولید محتوا گسترده‌تر خواهد شد گفت: یکی از لایه‌های مهم تولید محتوا در کشور لایه سینمای مستند است که اگر با فضای کرونایی حاکم بر کشور، متولیان این حوزه با پلتفرم‌ها تشریک مساعی نکنند و در توزیع تولیدات خود از آن‌ها کمک نگیرند، امسال یا سال آینده سینما مستند ما یا از بین می‌رود و یا دستکم ضربه جدی خواهد خورد.
 
سمیعی در ادامه با اشاره به حلقه گمشده تولید محتوا در فضای مجازی گفت: حلقه گمشده‌ای که بین نظام حاکمیتی و سیاست‌گذاران ما در حوزه محتوا با رسانه و اجتماعی که کسب‌وکارها هم بخشی از آن هستند دیده می‌شود، مسئله تجاری‌سازی و یا کاربردی سازی تولید محتوا است.
 
وی افزود: به نظر می‌رسد چیزی که این دو را به هم وصل نمی‌کند، رویکردها و نگرانی‌های بعضاً اشتباه است. تا زمانی که نگاه حاکمیتی و دولتی به مسئله تولید محتوا سلبی باشد این شکاف هرروز بزرگ‌تر هم می‌شود. خیلی وقت‌ها به نظر می‌رسد تولید محتوا در فضای مجازی ایران مبتنی بر نگرانی‌هاست.
 
این کارشناس حوزه تولید محتوا ادامه داد: از سوی دیگر سختی تولید محتوا در ایران عموماً این است که شما با تنوع عجیب و ناشناخته‌ای از قومیت‌ها، مذاهب و فرهنگ‌ها روبرو هستید. وقتی در رادیو جوان کار می‌کردیم به ما تذکر داده می‌شد که شما فلان کلمه عادی را به کار نبرید چراکه در بخشی از ایران معنای بدی دارد؛ بنابراین خود این تنوع و همچنین دسترسی گسترده تولیدکنندگان حتی خانگی محتوا به ابزارهای تولید و انتشار، رقابت را هرروز برای حوزه‌های رسمی سخت‌تر می‌کند.
 
حکمی در ادامه بابیان اینکه می‌خواهد برای هرکدام از اجزای زنجیره تولید محتوا نکاتی را گوش زد کند گفت: در لایه اول به دوستانمان در حوزه‌های حاکمیتی بگوییم که در سیاست‌گذاری به‌طور عام، در حوزه فرهنگ به‌طور خاص و در حوزه فضای مجازی به‌طور ویژه دست از نگاه سلبی بردارید، برویم به سمت ایجاب و استفاده از ابزار نرم برای ایجاد سلیقه مناسب. برای مخاطبان با ایجاب سلیقه سازی و ذائقه سازی کنیم. هیچ جایی سلب جواب نخواهد داد به‌خصوص در حوزه فضای مجازی.
 
وی افزود: لایه دوم نهادهایی هستند که از حوزه تولید محتوا حمایت می‌کنند. آقایان وزارت ارشاد، صداوسیما، صنایع خلاق، وزارت ارتباطات و... زنجیره ارزش را پاره نکنید. حمایت‌هایتان را هدفمند کنید و یکجاهایی دست از تولی گری بردارید. تولی گری را بسپارید به پلتفرم‌ها چراکه ذائقه مخاطب را بهتر می‌شناسند. آن‌ها می‌توانند به تولیدکننده محتوا راهنمایی بهتری کنند و در ضمن انحراف منابعی که شما تخصیص می‌دهید به صفر می‌رسد.
 
عضو هیئت‌مدیره تلویزیون اینترنتی تیوا ادامه داد: در لایه دیگر هم می‌خواهم با خود ایده پردازان و تولیدکنندگان محتوا صحبت کنم. وایرال شدن و لایک گرفتن ملاک نیست. آنچه برای تولیدکنندگان باید ملاک باشد خلاقیت و استمرار است. نکته دیگر اینکه در باب مسائل اقتصادی حریص نباشید. باور کنید بالا رفتن قیمت محتوا به ضرر تولیدکنندگان است و اقتصاد فیلم، سریال و محتوا هم جدا از اقتصاد سیب‌زمینی، دلار و سکه نیست.
 
حکمی تصریح کرد: یک‌لایه دیگر هم در کنار همه این‌ها وجود دارد و آن بستر ارتباطی کشور است که متولی آن اپراتورها هستند. اپراتورها خودشان و سازوکارشان را آماده تسهیم درآمد با تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان محتوا کنند. درک کنند که این حوزه دارای چه اقتصاد عظیمی است و چه کمک بزرگی به شبکه ملی اطلاعات با درون‌زا کردن محتوای می‌کند.
 
در ادامه سمیعی با تأکید بر اینکه فاکتور تعیین‌کننده در تولید محتوا مسئله ایجاد تعامل یا دادوستد پیام بین مخاطب پیام و تولیدکننده است گفت: خیلی وقت‌ها نظام‌های حاکمیتی تمایل داشتند و دارند که با مخاطب ارتباط یک‌سویه‌ای داشته باشند. خیلی از سازمان و شرکت‌ها نیز چنین تمایلی دارند؛ این در حالی است که ارتباط احساسی و عقلانی دوسویه بسیار مسئله مهمی است.
 
وی در جمع‌بندی سخنانش گفت: ابتکار عمل داشتن در تولید محتوا یعنی شما قصه‌تان را جوری که می‌خواهید تعریف می‌کنید وگرنه در بحران‌ها، رقابت و اتفاقات دیگران قصه شمارا جوری که می‌خواهند تعریف می‌کنند. اگر در تولید محتوا بازی خودتان را درست انجام ندهید دیگران جوری که دلشان می‌خواهد در زمین شما بازی می‌کنند.
 
حکمی هم در خاتمه گفت: اگر همه بپذیریم یک‌قدم از منافعمان، شامل منافع اقتصادی یا قدرت حاکمیتی و یا اعمال اختیاراتمان عقب‌نشینی کنیم تا زنجیره تولید محتوا به‌طور کامل شکل بگیرد، بستری ایجاد می‌شود که همه برنده خواهیم بود.

چراغ قرمز ‌رو‌به‌روی ‌استارتاپ‌ها

 
 
یک: شورای‌عالی فضای مجازی چندی پیش سندی را تصویب کرد موسوم به« سیاست‌ها و الزامات کلان حمایت از رقابت و مقابله با سکوهای فضای مجازی.» به گفته ابوالحسن فیروز‌آبادی، دبیر شورای‌عالی فضای مجازی این مصوبه ۱۳ ماده‌ای کمیسیون عالی تنظیم مقررات ابلاغ هم شده.
 
با این حال در سند نکاتی وجود دارد که می‌تواند روی سمت‌‌وسوی فعالیت‌ شرکت‌های نوپا در آینده تاثیر مستقیم داشته باشد یعنی ایده اصلی که مقابله با انحصارگرایی و باز کردن فضای رقابتی بوده، خیلی هم اتفاق خوبی برای اکوسیستم استارتاپی کشور است اما در جزئیات همچنان بحث‌هایی وجود دارد که منصفانه اگر نگاه کنیم ممکن است نتیجه معکوس بدهد.
 
یا اینطور بگوییم اگر این سند باعث شود جلوی بعضی منازعات و تعارض منافع بین شرکت‌های استارتاپی گرفته شود اتفاق خوبی است. مثل ماجرایی که سه سال قبل پیش آمد و دو شرکت تاکسی اینترنتی درگیر یک دعوای حقوقی شدند. قصه این بود که شرکت اسنپ اجازه نمی‌داد رانندگان تپسی و الوپیک نرم‌افزار این شرکت‌ها را همزمان با اسنپ روی گوشی خود نصب کنند.
 
مشکلاتی از این جنس اگر با این سند حل شود به سود مصرف‌کنندگان است اما موضوعات دیگری هم در این سند شورای عالی فضای مجازی سراغ داریم که محل شبهه است که جلوتر به آن می‌رسیم. منظور کلی اینکه از بعضی بند و ماده‌های این سند حمایت از فضای رقابتی و مقابله با انحصارگرایی در نمی‌آید و شاید بتوانیم اینطور تفسیر کنیم که طوری سیاستگذاری شده که استارتاپ‌ها از حد مشخصی بیشتر رشد نکنند.
 
* دو: در بند سوم ماده۷ این سند دقیقا عین این عبارت آمده که:«گسترش ابعاد فعالیت سکوهای دارای وضعیت اقتصادی مسلط به بازارهای دیگر در فضای مجازی، راسا به واسطه انعقاد قرارداد با سایر کسب‌وکارها در هر زمان به تشخیص شورای رقابت می‌تواند رویه ضد رقابتی تشخیص داده شده و ملغی شود» آیا از این بند می‌توانیم اینطور برداشت کنیم که قرار است مانعی بر سر راه رشد و تنومند شدن شرکت‌های موفق قرار بگیرد؟
 
چون در همین سال‌های اخیر نمونه‌های زیادی داشتیم از همین ادغام‌ها و بده‌بستان‌ها بین شرکت‌های استارتاپی که تجربه موفقی بود و شاید این قانون اگر زودتر وضع شده بود هرگز رخ نمی‌داد. مثل چند سال پیش که دیجی‌کالا سهام فیدیبو را خرید. یا هلدینگی که با ترکیب کافه‌بازار و دیوار و بلد شکل گرفت و همینطور اتفاقی که با ترکیب اسنپ‌فود و زودفود شاهد بودیم و اسنپ‌فود متولد شد.
 
در کل باید بگوییم اصل گسترش فعالیت کسب‌وکارها به حوزه‌های دیگر در هیچ‌ نظام رقابتی‌ای ممنوع نیست و یک اتفاق عادی تلقی می‌شود. مگر اینکه در فرآیند توسعه قلمرو کسب‌وکار اقدامی ضد رقابتی رخ بدهد. در غیر این صورت ورود شرکت‌های نوپا به کسب‌و‌کارهای جدید می‌تواند اتفاقا باعث تشدید رقابت بین فعالان آن بازار بشود و نتیجه آن ارائه خدمات ارزشمند با بهای کمتر و فراهم شدن فرصت‌های شغلی بیشتر است.
 
این اتفاق هم که به سود کاربران و مصرف‌کنندگان در یک فضای رقابتی است. پلتفرم‌های بزرگ سرمایه و زیرساخت ارزشمندی دارند که تزریق آن به بازار رونق بیشتری به همراه دارد. حالا هرچقدر این پلتفرم‌های بزرگ را محدود کنیم انگار مصرف‌کنندگان را از خدمات بهتر و ارزان‌تر محروم کرده‌ایم. ضمن اینکه تجربه نشان داده توسعه پلتفرم‌های بزرگ می‌تواند با کسب درآمد بیشتر برای آن‌ها، جلوی ضرر‌های هنگفت فعالیت در یک بازار ایستا و محدود را بگیرد.
 
یعنی اگر پلتفرم‌های با این طرح‌های توسعه‌ای منابع مالی جدید کسب نکنند خب می‌روند سراغ افزایش بهای خدمات خود در همان بازار محدود اولیه و این هم به ضرر خودشان است و هم کاربران. پس اجازه بدهید به این بند فعلا زیاد خوشبین نباشیم.
 
* سه: در بند چهارم ماده ۷ این سند هم باز نکته عجیبی وجود دارد. «استفاده سکوهای دارای وضعیت اقتصادی مسلط از خدمات حمایتی دولتی مثل امکان استفاده از تبلیغات تلویزیونی منوط به مجوز شورای رقابت است» اینجا هم باز شاهد یک محدودیت دست و پاگیر دیگر هستیم که نتیجه آن نمی‌دانیم چه می‌شود.
 
چندی پیش استارتاپ‌ها درگیر یک مجادله سنگین با صداوسیما بر سر همین موضوع شده بودند. ماجرا این بود که صداوسیما در حین پخش بازی رئال مادرید و مایورکا تبلیغات دور زمین استارتاپ‌های ایرانی را سانسور کرد. این شرکت‌ها با کمک یک تکنولوژی جدید دیجیتال و انعقاد قرارداد با شرکت اصلی پخش‌کننده برای دور زمین تبلیغات در نظر گرفته بودند که ظاهرا این چندان به مذاق تلویزیون خوش نیامد. ریشه این مشکل را هم باید در این مسئله جست‌وجو کنیم که صداوسیما طی قراردادی اختیار تبلیغات حوزه دیجیتال را به شرکت توسکا سپرده.
 
حتی در یکی از جلسات امسال ستاد ملی مقابله با کرونا که رئیس جمهور از رئیس سازمان صداوسیما خواست برای کسب‌وکارها تبلیغات رایگان در نظر بگیرند، علی عسگری مخالفت کرد و گفت اگر این کار را بکنیم ممکن است با شکایت توسکا مواجه بشویم. لب مطلب اینکه استارتاپ‌ها همینطوری هم برای تبلیغات تلویزیونی با موانعی روبه‌رو هستند و باز با یک شرط جدید فقط نفس کشیدن را برای استارتاپ‌ها سخت‌تر نمی‌کنیم؟
 
* چهار: به ماده نهم این سند اگر نگاه کنیم باز استارتاپ‌ها در یک تنگنای جدید قرار گرفته‌اند. در این ماده مرکز ملی رقابت موظف شده که به صورت سالانه در شش مورد اقداماتی انجام بدهد که مورد چهارم این عبارت است: «تدوین سازوکار قیمت‌گذاری متناسب با کیفیت برای کالاها یا خدمات فروخته شده در معاملات با قیمت صفر و تصمیم‌گیری در خصوص مواردی چون قیمت‌گذاری غارتگرانه» مسئله مداخله نهادهای بالادستی در مسئله قیمت‌گذاری از آن دعواهای قدیمی بین اقتصاددانان است که حالا می‌بینیم نوبت به استارتاپ‌ها هم رسیده.
 
گروهی از کارشناسان به طور مطلق مخالف هرگونه مداخله در مسئله قیمت‌گذاری هستند چون می‌گویند حتی اگر با هدف تنظیم بازار هم انجام شود معمولا در نهایت نتیجه عکس می‌دهد و موجب ورشکستگی کسب‌وکارها می‌شود. حالا در مواردی که بازار به طور انحصاری در اختیار تعداد انگشت شماری شرکت است مثل خودروسازان بعضی این مسئله را توجیه می‌کنند اما در فضای استارتاپ‌ها که فضا برای همه فراهم است و روز‌به‌روز رقبای جدید اضافه می‌شوند چطور می‌توانیم این مسئله را توجیه کنیم؟ برآیند این اتفاقات است که می‌گوییم شاید اراده‌ای وجود دارد که کسب‌وکارها نباید از حد مشخصی بیشتر رشد کنند.