۸/۳ میلیون گیگابایت عکس شخصی کاربران در اختیار گوگل

/در , , , /توسط
گوگل بزرگترین شرکت اینترنتی جهان محسوب می‌شود و پس از گذشت یک دهه همچنان توانسته است به عنوان محبوب‌ترین و پرمخاطب‌ترین سایت اینترنتی خدمات خود را در اختیار مردم بگذارد. برخی کارشناسان می‌گویند اینترنت امروزی را نمی‌توان بدون گوگل تصور کرد و به عبارت دیگر اگر گوگل از دنیای مجازی حذف شود، زندگی روزمره مردم مختل می‌شود. شاید به همین دلیل است که ما اطمینان زیادی به گوگل داریم و حتی اطلاعات شخصی خود را هم به آن می‌سپاریم. گوگل هفته گذشته در آخرین گزارش آماری خود توضیح داد که در مجموع 3/8 میلیون گیگابایت از عکس‌های ما را در اختیار دارد که البته روز به‌روز به حجم آنها اضافه می‌شود.
 
 بزرگترین دایرئ‌المعارف تصویری
غول اینترنتی جهان در ماه مه سال‌جاری میلادی سرویس موبایلی ویژه‌ای را با نام Google Photo عرضه کرد تا کاربران بتوانند یک ابزار کارآمد برای ذخیره‌سازی اطلاعات خود در اختیار داشته باشند. از زمان راه‌اندازی این سرویس حدود 6 ماه می‌گذرد و در این دوره زمانی کوتاه بیش از 3720 ترابایت از عکس‌ها و ویدئوهای شخصی ما روی سرویس مذکور قرار گرفته است. هر کدام از این عکس‌ها یادآور خاطرات و اتفاقات شخصی در زندگی مردم جهان هستند و گوگل آنها را از چندین میلیون گیگابایت عکسی که سرویس Google Images ذخیره شده است، مجزا می‌کند.
 
برای آنکه درک بهتری از عدد مذکور داشته باشید، گوگل در گزارش خود مقایسه جالبی انجام داده است. به عنوان مثال، برای ذخیره‌سازی این عکس‌ها به سه میلیون و 809 هزار و 280 دستگاه حافظه فلش یک گیگابایتی نیاز دارید. اگر قرار باشد هر یک از این حافظه‌های فلش به قیمت 2 دلار خریداری شوند، در مجموع باید 6/7میلیون دلار بپردازید تا این عکس‌ها را ذخیره کنید.
 
علاوه بر این شما به 238 هزار و 80 دستگاه گوشی هوشمند آیفون 6S با حافظه داخلی 16 گیگابایت نیاز دارید. اگر قرار باشد برای خرید این تعداد آیفون هیچ مالیاتی پرداخت نشود، باید هزینه‌ای بالغ بر 4/154 میلیون دلار را بپردازید. در صورتی که این تعداد گوشی هوشمند آیفون در امتداد یکدیگر قرار بگیرند، مسیری به طول 21 مایل ایجاد می‌شود. همچنین اگر این تعداد آیفون را روی یکدیگر قرار دهید وزن آنها 75 هزار پوند خواهد بود. این رقم 16 درصد وزن یک هواپیمای مسافربری بوئینگ 747-8 است.
 
البته توجه داشته باشید اینها فقط مربوط به حجم عکس‌هایی می‌شود که در سرویس Google Photos ذخیره‌سازی شده است و کاربران برای آنکه تصاویر خود را به آن انتقال دهند، حافظه مجازی نامحدود در اختیار دارند. توجه داشته باشید که چندین برابر این حجم در جی‌میل و دیگر سرویس‌های گوگل موجود است.
 
 اطلاعات غیرقابل کنترل
گوگل این گزارش را مدت کوتاهی پس از تبدیل شدن به یکی از زیرمجموعه‌های شرکت بزرگ آلفابت منتشر کرد. در این گزارش گفته شد حجم اطلاعاتی که هر روز مردم جهان تولید می‌کنند به قدری زیاد است که امکان ذخیره‌سازی آنها وجود ندارد و روزانه مقدار زیادی از اطلاعات مردم جهان از بین می‌رود.
 
تا چند سال قبل مردم جهان نیازهای اطلاعاتی خود را با رایانه‌هایی که تنها چند گیگابایت حافظه داخلی داشتند، برطرف می‌کردند و حافظه یک ترابایتی (1000 گیگابایتی) مخصوص ابررایانه و فعالیت‌های علمی بود ولی این روزها قالب رایانه‌های شخصی حافظه یک ترابایتی دارند و انواع مختلف سیستم‌های ذخیره‌سازی فیزیکی و مجازی در اختیار کاربران قرار گرفته است.
 
بزرگترین عدد قابل شناسایی کشف بشر یوتا (Yotta) نام دارد که برای محاسبه دقیق آن باید 24 صفر را در مقابل عدد یک قرار داد. این عدد در نوزدهمین همایش سالانه کمیته بین‌المللی وزن و اندازه‌گیری مورد تأیید قرار گرفت ولی چند ماه قبل گروهی از دانشمندان اعلام کردند عدد جدیدی به نام Hella را مورد محاسبه قرار دادند که بزرگی آن معادل عدد یک و 27 صفر در مقابل آن است. به هر حال، گوگل در گزارش جدید خود اعلام کرد تا سال 2020 میلادی حتی عدد Hella هم نمی‌تواند حجم اطلاعاتی را که در سراسر جهان تولید می‌شود محاسبه کند و بشر امروز به قدری به داده‌ها وابسته شده است که همه بخش‌های زندگی روزانه را مبتنی بر آنها پیش می‌برد.
 
بر اساس اطلاعات مندرج در این گزارش، مقدار اطلاعاتی که ما در هر روز تولید می‌کنیم با تمام اطلاعاتی که از ابتدای تاریخ تا سال 2003 میلادی ذخیره شده بود برابری می‌کند. این رقم معادل 50 پتابایت محاسبه می‌شود و به عبارت دیگر ساکنان کره خاکی هر روز این حجم وسیع اطلاعات را از خود به‌جا می‌گذارند.
 
 مصرف اطلاعاتی گوگل
اگر هر ترابایت را معادل 1024 گیگابایت بدانیم، جست‌وجوگر اینترنتی گوگل در هر روز بیش از 1000 ترابایت اطلاعات را پردازش می‌کند تا بهترین و دقیق‌ترین پاسخ‌ها به کلیدواژه‌های ما داده شود. گوگل برای پردازش این میزان اطلاعات بیش از یک میلیون سرور را در سراسر جهان در اختیار گرفته و آنها را در کشورهای مختلف پخش کرده است تا ساکنان مناطق مختلف بهترین نتایج را در اختیار بگیرند.
 
غول اینترنتی جهان همچنین توضیح داد سرویس Google Analytics روزانه 220 ترابایت اطلاعات را مورد تحلیل قرار می‌دهد که از بین آنها 200 ترابایت اطلاعات خام و 20 ترابیت هم نتایج به دست آمده هستند. سرویس Google Earth که نقشه مجازی کره زمین را ارائه می‌دهد نیز هر در روز 70 ترابایت اطلاعات را پردازش می‌کند. این حجم مربوط به اطلاعات خام تصویری می‌شود که لحظه به لحظه از ماهواره‌ها به سرورهای گوگل انتقال پیدا می‌کنند و در نهایت سرویس نقشه مجازی گوگل 500 گیگابایت اطلاعات پردازش شده جدید را هر روز در اختیار کاربران می‌گذارد. لازم به ذکر است 500 گیگابایت اطلاعات نهایی در این بخش هر لحظه ده‌ها هزار بار به‌روز می‌شوند تا دقیق‌ترین نتایج برای کاربران ارائه شود.
 
با وجود این جست‌وجوهای شخصی اطلاعات چندانی را در سایت اینترنتی گوگل مصرف نمی‌کند و گفته می‌شود که برای این نوع جست‌وجو تنها 4 ترابایت اطلاعات مورد تحلیل قرار می‌گیرد. این نوع جست‌وجوها مبتنی بر سرویس Personalized Search انجام می‌شوند که البته بخش اعظم آنها را داده‌های خام تشکیل می‌دهند. این حجم به جست‌وجوی انجام شده توسط هر یک از کاربران مربوط می‌شود. گوگل در سرورهای مخصوص شبکه اجتماعی Google Plus هم روزانه بیش از 50 ترابایت اطلاعات را پردازش می‌کند.
 
 همه اطلاعات روی کره زمین
هیچ کس بدرستی نمی‌داند چه میزان اطلاعات در سراسر جهان ذخیره شده است، زیرا همین لحظه که در حال خواندن این گزارش هستید میلیون‌ها گیگابایت اطلاعات جدید به سرورهای جهان اضافه می‌شود و شما نیز به عنوان یک کاربر عمومی نقش مؤثری در افزایش این میزان اطلاعات دارید.
 
گوگل در گزارش خود توضیح داد 90 درصد اطلاعاتی که هم‌اکنون در سراسر جهان موجود است، مربوط به داده‌هایی می‌شود که از ابتدا تاکنون روی سرورها ذخیره شده است. تا سال 2012 میلادی روزانه 5/2 اگزابایت معادل5/2میلیارد گیگابایت اطلاعات در جهان تولید می‌شود که این رقم هم‌اکنون دو برابر افزایش یافته است. توجه داشته باشید بیش از 75 درصد این اطلاعات طبقه‌بندی نشده هستند و به هیچ وجه نمی‌توان از آنها استفاده کرد. این نوع اطلاعات طبقه‌بندی شده از طریق منابعی مانند متن، صوت، ویدئو و... ایجاد می‌شوند.  با توجه به افزایش قابل ملاحظه علاقه‌مندی مردم جهان برای استفاده از دستگاه‌های موبایلی، گوگل پیش‌بینی کرده است در سال 2017 میلادی بیش از 70 درصد مردم جهان از خدمات تلفن همراه استفاده کنند که این اتفاق می‌تواند حجم داده‌ها را نسبت به سال 2015 تا دو برابر افزایش دهد.
 
 برای درک بهتر از این اعداد و ارقام بد نیست با مقیاس‌های سنجش اطلاعات بیشتر آشنا شوید. این مقیاس‌ها به قرار زیر معرفی شده‌اند: 1000 بایت برابر با یک کیلوبایت (KB)، 1000 کیلوبایت برابر با یک مگابایت (MB)، 1000 مگابایت برابر با یک گیگابایت (GB)، هزار گیگابایت برابر با یک ترابایت (TB) ، 1000ترابایت برابر با یک پِتابایت (PB)، هزار پتابایت برابر با یک اگزابایت (EB)، هزار اگزابایت برابر با یک زتابایت (ZB)، هزار زتابایت برابر با یک یوتابایت (YB)، هزار یوتابایت برابر با یک هِلابایت (HB). با این توضیحات، آیا ما واقعاً به این میزان اطلاعات نیاز داریم؟

گوگل واقعیت مجازی را به مدارس می‌آورد

/در , , , , /توسط
واقعیت مجازی یک تکنولوژی همگانی است و به همین دلیل است که گوگل سعی دارد نسل‌های جدید را از طریق مدارس سراسر جهان با این تکنولوژی آشنا کند.
 
این پروژه تحت‌عنوان Expeditions در حال اجراست که در واقع یک پلت‌فرم واقعیت مجازی ایجاد شده برای کلاس درس است. گوگل اعلام کرده است که با معلمان و تولیدکنندگان محتوا از سراسر جهان برای تولید بیش از 100 سفر مجازی همکاری می‌کند تا به این ترتیب به دانش‌آموزان برای کسب تجربه‌های جدید کمک کند. این شرکت اعلام کرده است که در حال حاضر این پروژه را در 15 شهر شامل شهرهایی در آمریکا، دانمارک، سنگاپور و کانادا اجرا می‌کند. پروژه Expedition kit گوگل شامل موبایل‌های هوشمند ASUS، یک تبلت برای معلم، یک روتر و کیت‌های نمایش‌دهنده است که موبایل هوشمند را به یک کیت واقعیت مجازی تبدیل می‌کند.

گوگل قصد دارد یک تراشه اندرویدی طراحی کند

/در , , , , , /توسط
 

processor-CPU-types

حرکت گوگل به سمت سخت‌افزار بسیار کند است، اولین بار این نکسوس Q بود که توسط گوگل ساخته شد، سپس نوبت به کروم‌بوک Pixel، کروم‌کست و تبلت Pixel C رسید. حال گزارش‌ها حاکی از آن هستند که این غول تکنولوژی قصد دارد برای دستگاه‌های اندرویدی خود چیپست طراحی کند، درست همانند کاری که اپل برای iOS انجام می‌دهد.

با توجه به اطلاعات، گوگل کار بر روی این پروژه را از پاییز شروع کرده است، البته مشخص نیست این پروژه نسخه‌ای جدید از روتر OnHub است و یا حتی می‌تواند وسیله‌ای مربوط به تبلت Pixel C باشد. اما گوگل ایده‌هایی نیز برای تولید تراشه‌های اسمارت‌فون دارد که به منظور ایجاد هماهنگی بهتر بین ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است.

البته گوگل باید برای تولید این تراشه‌ها به دنبال شریک تجاری باشد و یا بتواند کمپانی‌های تجاری مانند سامسونگ را برای استفاده از این پردازنده‌ها متقاعد کند، در غیر این‌صورت کار گوگل برای ساخت این پردازنده اصلا آسان نیست، هرچند گوگل با ساخت این پردازنده به‌صورت open designs، به سامسونگ و Qualcomm اجازه افزودن این طراحی در پردازنده‌های ساخت خود را داده‌ است.

نوشته گوگل قصد دارد یک تراشه اندرویدی طراحی کند اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

پرواز بالن‌های «لون» بر فراز آسمان اندونزی

/در , , , /توسط
در سال ٢٠١١ پروژه‌ای به عنوان بخشی از پروژه‌های گوگل ایکس در آزمایشگاه Moonshots شروع به گسترش کرد. پروژه «لون» یک پروژه تحقیق و توسعه تحت گسترش بود که هدف از آن فراهم‌آوردن دسترسی به اینترنت در محدوده‌های روستایی و دوردست به وسیله بالن‌هایی بی‌سرنشین است.
 
در این پروژه بالن‌های مرتفع در استراتوسفر در ارتفاعی نزدیک به ۲۰ کیلومتر از سطح زمین استفاده می‌شود که به وسیله آنها یک شبکه بی‌سیم با سرعتی در حد سرعت نسل سوم شبکه تلفن همراه فراهم می‌آید. کاربرانی که می‌خواهند به شبکه لون متصل شوند از آنتنی که روی ساختمان‌هایشان نصب می‌شود، استفاده می‌کنند. سیگنال‌ها بین بالن‌ها دست‌به‌دست می‌شوند تا اینکه در نهایت به یک ایستگاه زمینی که متصل به رساننده خدمات اینترنتی است، می‌رسند و به اینترنت جهانی راه می‌یابند.
 
اولین آزمایش لون با ٣٠ بالن در سال ٢٠١٣ و در کشور نیوزیلند انجام شد. پس از آن استرالیا و برزیل نیز این فناوری را آزمودند و حالا نوبت به اندونزی رسیده است تا بالن‌ها بر فراز آسمان این کشور قرار بگیرد؛ بنابراین رؤیای دسترسی به اینترنت پرسرعت در دورافتاده‌ترین نقاط زمین با ابتکار گوگل در اندونزی آغاز شد. در این پروژه از بالن‌های مملو از گاز هلیوم که با دکل‌های مخابراتی و زمینی اندونزی در ارتباط هستند، برای دسترسی مردم این کشور در دورافتاده‌ترین نقاط استفاده می‌شود.
 
بالون‌های گوگل یا به عبارتی آلفابت، قرار است در فاصله ١٢مایلی از زمین قرار بگیرند و اینترنت پرسرعت را به هر تلفن همراهی که از قابلیت LTE پشتیبانی می‌کند، ارسال کنند. گفته می‌شود که صرفا یکی از سه جزیره بزرگ قابل سکونت اندونزی به اینترنت دسترسی دارد و سرعت اینترنت در همان منطقه هم بسیار از سطح استاندارد جهانی پایین‌تر است؛ درست همانند ایران.
 
به وسیله بالن‌هایی که سرتاسر اقیانوس و مناطق خشکی را پوشش داده‌اند، سیگنال‌ها جابه‌جا شده و سرعت اینترنتی معادل ١٠ مگابیت‌برثانیه را حتی به کور‌ترین مناطق ممکن نیز ارائه می‌دهند. متوسط سرعت اینترنت در آمریکا ١١ مگابیت‌برثانیه است و اندونزیایی‌ها باید خوشحال باشند که از سرعتی کند، حالا به این حد رسیده‌اند. اندونزی از ١٧‌ هزار جزیره کوچک و بزرگ تشکیل شده که مساحت ٧٤٠‌ هزار مایل را اشغال کرده‌ است؛ بنابراین پروژه لون می‌تواند اینترنت آزاد را در اختیار کاربران بسیاری قرار دهد که ممکن است پیش از آن حتی با اینترنت کار نکرده باشند.
 
گوگل از به‌هوافرستادن ۳۰۰ بالن هلیومی در سراسر زمین در آینده نزدیک خبر داده است. این بالن‌ها تا ارتفاع ۲۰کیلومتری زمین یعنی جایی که به آن «لایه استراتوسفر» گفته می‌شود و تحولات جوی، نظیر بارش باران و برف در آن دیده نمی‌شود اوج می‌گیرند. هریک از این بالن‌ها محدوده‌ای به قطر ۴۰ کیلومتر را پوشش می‌دهد و در سایه عملکرد آنها، مردم نواحی دورافتاده به اینترنت پرسرعت نسل چهار - -٤G دسترسی خواهند داشت.

انتقاد از سمانتک به دلیل صدور گواهی‌های جعلی امنیتی

/در , , , , /توسط
پس از افشای صدور گواهی‌های امنیتی جعلی توسط تعدادی از کارمندان خاطی شرکت امنیتی سمانتک، این شرکت با انتقادهای گسترده مواجه شده است.
 
از جمله این منتقدان گوگل است که به سمانتک هشدار داده از این به بعد هیچ یک از گواهی های امنیتی این شرکت که با سیاست های شفاف سازی عملکرد گوگل سازگار نباشد به درستی بر روی محصولات گوگل عمل نخواهد کرد و به طور قطع با مشکل مواجه خواهد شد.
 
گوگل همچنین از سمانتک خواسته توضیح دهد چرا نتوانسته جلوی توزیع گواهی های امنیتی جعلی خود را بگیرد و اقداماتی در این زمینه صورت نداده است. این شرکت نگران است که اقداماتی از این دست اجرای حملات پیشینگ یا انتقال بدافزار را به رایانه‌های کاربران ممکن کند.
 
سمانتک می گوید تعدادی از آزمایشات انجام شده بر روی گواهی‌های امنیتی اشکال داشته اند و در این مورد از قبل اطلاع رسانی کرده است. همچنین این شرکت تعدادی از کارکنان خود را که از دستورالعمل های مربوطه تبعیت نکرده اند اخراج کرده است. ظاهرا مجموعه این گواهی ها بالغ بر 2600 مورد بوده که رقم اندکی محسوب نمی شود.
 
پروژه لون هنوز در حال آزمایش فناوری آن است و بنا بر این هنوز هیچ براوردی در خصوص زمان فروش خدمات اینترنتی به شخصیت های حقیقی و حقوقی که در برد بالون ها قرار دارند، وجود ندارد.
در صورت اجرای پروژه گوگل در اندونزی، فروش خدمات دسترسی به اینترنت در این کشور که حدود 319 میلیون شماره تلفن همراه در آن وجود دارد، از طریق ارائه دهندگان خدمات بی سیم انجام می شود و صدها بالون گوگل به عنوان برج های تلفن همراه در آسمان عمل می کنند. 
 
این پروژه تاکنون در نیوزیلند، استرالیا و مناطق دور افتاده در کالیفرنیا و برزیل آزمایش شده است و اندونزی به واسطه گستردگی و موقعیت جغرافیایی آن، گام مهمی در این پروژه محسوب می شود. 
پروژه عرضه اینترنت جهانی شرکت گوگل به گونه ای است که با استفاده از یک فرآیند خودکار، در هر 15 دقیقه امکان ارسال یک بالن به هوا را دارد.
 
پروژه لون سال 2011 توسط یکی از بخش های نسبتا مخفی شرکت گوگل آغاز شد. این شرکت نخستین بار در ژوئن 2013 در پی ارسال 30 بالن پلاستیکی به هوا در نیوزیلند، از این پروژه پرده برداری کرد. هر یک از این بالن های پرفشار سبک تر از هوا، اقلامی را به شرح زیر، با خود به جو زمین می برند:
 
• دو دستگاه گیرنده و فرستنده رادیویی فعال برای تبادل اطلاعات و یک دستگاه اضافی برای پشتیبانی
• یک کامپیوتر برای پرواز و یک مسیریاب GPS
• یک سیستم کنترل ارتفاع به منظور جابه جایی عمودی و قرار گرفتن در مسیر باد
• پنل های خورشیدی برای تامین توان مورد نیاز تجهیزات
 
نمونه های اولیه این بالن ها امکان برقراری ارتباط با سرعت 3G را فراهم می کردند؛ اما اکنون نمونه های جدید بالن ها قادر به حمل تجهیزاتی هستند که امکان تبادل 10 مگابیت اطلاعات را در هر ثانیه فراهم می کنند. این در حالی است که سرعت میانگین اتصال 4G فرضا در انگلیس در حدود 15 مگابیت در ثانیه است.
 
بالن های اولیه تنها 5 تا 10 روز در هوا باقی می ماندند؛ اما بالن های جدید قادرند تا 187 روز به حرکت خود در آسمان ادامه دهند. همچنین در ابتدا برای ارسال هر بالن به هوا، 14 نفر/ساعت نیرو لازم بود، اما اکنون با استفاده از یک فرآیند خودکار در هر 15 دقیقه یک بالن به هوا ارسال می شود. 
 
بر اساس اعلام گوگل، لازم است حداقل 300 بالن در یک ساختار حلقه ای دور کره زمین قرار گیرند تا در منطقه زیرین آن ها روی زمین امکان دسترسی مستمر و پایدار به اینترنت فراهم باشد؛ چراکه هر بالن در حدود 40 کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار می دهد.
 
یک بالن پرفشار در واقع کیسه ای از جنس پلاستیک است که قابلیت نگهداری گازهای سبک تر از هوا را تحت فشار بسیار زیاد و بدون هرگونه تغییرشکل دارد. ایده اولیه استفاده از این بالن ها برای اولین بار توسط نیروی هوایی آمریکا در دهه 1950 میلادی با استفاده از صفحه ای از جنس پلی استر موسوم به Mylar مطرح شد.
 
چندی پیش اولین مرحله کاربردی این پروژه موفق به پوشش اینترنت پرسرعت برای ساکنان کشور سریلانکا شد. 
تاکنون سه شبکه موبایل از کشور اندونزی و همچنین کشور سریلانکا برای مشارکت در این پروژه با گوگل وارد قرارداد شدند.
 
اخیرا ناسا نیز تحقیقاتی را در رابطه با بالن های پرفشار انجام داد و اعلام کرد که این بالن ها روزی در اتمسفر مریخ به کار گرفته خواهند شد.
به گفته گوگل، تامین دسترسی جهانی به اینترنت از طریق پروژه Loon بسیار ارزان تر از کابل های فیبرنوری تمام می شود.
'>

اندونزی، هدف جدید گوگل در پروژه اینترنت جهانی

/در , , , /توسط
اندونزی به عنوان مرحله جدید آزمایش و سپس اجرای پروژه اینترنتی گوگل اعلام شده است، پروژه ای که هدف از آن تامین پوشش جهانی اینترنت عنوان می شود.
 
قرار است بالون های اینترنتی گوگل مرحله دیگر برنامه این شرکت را با قرار گرفتن در استراتسفر جو زمین برفراز اندونزی آغاز کنند.
براساس اعلام سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا)، حدود 250 میلیون نفر در کشور اندونزی که از حدود 17 هزار جزیره تشکیل شده است، زندگی می کنند و از این تعداد، تنها 42 میلیون نفر به اینترنت دسترسی دارند. 
گوگل قصد دارد پروژه دو ساله خود را موسوم به 'لون' Loon برای عرضه اینترنت جهانی، از طریق ارسال سیگنال های اینترنتی پرسرعت از مجموعه ای از بالون های هلیومی عملی کند که در فاصله 60 هزار فوتی زمین قرار می گیرند. گفته می شود درآمدهای حاصل از تبلیغات دیجیتالی گوگل منبع اصلی تامین مالی این پروژه هستند. 
 
پروژه لون هنوز در حال آزمایش فناوری آن است و بنا بر این هنوز هیچ براوردی در خصوص زمان فروش خدمات اینترنتی به شخصیت های حقیقی و حقوقی که در برد بالون ها قرار دارند، وجود ندارد.
در صورت اجرای پروژه گوگل در اندونزی، فروش خدمات دسترسی به اینترنت در این کشور که حدود 319 میلیون شماره تلفن همراه در آن وجود دارد، از طریق ارائه دهندگان خدمات بی سیم انجام می شود و صدها بالون گوگل به عنوان برج های تلفن همراه در آسمان عمل می کنند. 
 
این پروژه تاکنون در نیوزیلند، استرالیا و مناطق دور افتاده در کالیفرنیا و برزیل آزمایش شده است و اندونزی به واسطه گستردگی و موقعیت جغرافیایی آن، گام مهمی در این پروژه محسوب می شود. 
پروژه عرضه اینترنت جهانی شرکت گوگل به گونه ای است که با استفاده از یک فرآیند خودکار، در هر 15 دقیقه امکان ارسال یک بالن به هوا را دارد.
 
پروژه لون سال 2011 توسط یکی از بخش های نسبتا مخفی شرکت گوگل آغاز شد. این شرکت نخستین بار در ژوئن 2013 در پی ارسال 30 بالن پلاستیکی به هوا در نیوزیلند، از این پروژه پرده برداری کرد. هر یک از این بالن های پرفشار سبک تر از هوا، اقلامی را به شرح زیر، با خود به جو زمین می برند:
 
• دو دستگاه گیرنده و فرستنده رادیویی فعال برای تبادل اطلاعات و یک دستگاه اضافی برای پشتیبانی
• یک کامپیوتر برای پرواز و یک مسیریاب GPS
• یک سیستم کنترل ارتفاع به منظور جابه جایی عمودی و قرار گرفتن در مسیر باد
• پنل های خورشیدی برای تامین توان مورد نیاز تجهیزات
 
نمونه های اولیه این بالن ها امکان برقراری ارتباط با سرعت 3G را فراهم می کردند؛ اما اکنون نمونه های جدید بالن ها قادر به حمل تجهیزاتی هستند که امکان تبادل 10 مگابیت اطلاعات را در هر ثانیه فراهم می کنند. این در حالی است که سرعت میانگین اتصال 4G فرضا در انگلیس در حدود 15 مگابیت در ثانیه است.
 
بالن های اولیه تنها 5 تا 10 روز در هوا باقی می ماندند؛ اما بالن های جدید قادرند تا 187 روز به حرکت خود در آسمان ادامه دهند. همچنین در ابتدا برای ارسال هر بالن به هوا، 14 نفر/ساعت نیرو لازم بود، اما اکنون با استفاده از یک فرآیند خودکار در هر 15 دقیقه یک بالن به هوا ارسال می شود. 
 
بر اساس اعلام گوگل، لازم است حداقل 300 بالن در یک ساختار حلقه ای دور کره زمین قرار گیرند تا در منطقه زیرین آن ها روی زمین امکان دسترسی مستمر و پایدار به اینترنت فراهم باشد؛ چراکه هر بالن در حدود 40 کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار می دهد.
 
یک بالن پرفشار در واقع کیسه ای از جنس پلاستیک است که قابلیت نگهداری گازهای سبک تر از هوا را تحت فشار بسیار زیاد و بدون هرگونه تغییرشکل دارد. ایده اولیه استفاده از این بالن ها برای اولین بار توسط نیروی هوایی آمریکا در دهه 1950 میلادی با استفاده از صفحه ای از جنس پلی استر موسوم به Mylar مطرح شد.
 
چندی پیش اولین مرحله کاربردی این پروژه موفق به پوشش اینترنت پرسرعت برای ساکنان کشور سریلانکا شد. 
تاکنون سه شبکه موبایل از کشور اندونزی و همچنین کشور سریلانکا برای مشارکت در این پروژه با گوگل وارد قرارداد شدند.
 
اخیرا ناسا نیز تحقیقاتی را در رابطه با بالن های پرفشار انجام داد و اعلام کرد که این بالن ها روزی در اتمسفر مریخ به کار گرفته خواهند شد.
به گفته گوگل، تامین دسترسی جهانی به اینترنت از طریق پروژه Loon بسیار ارزان تر از کابل های فیبرنوری تمام می شود.

پروژه Loon شرکت آلفابت در اندونزی شروع به کار کرد

/در , , , , , , /توسط
 

tپیش از تاسیس هلدینگ آلفابت، گوگل بخشی را با نام Google X توسعه می‌داد. در این بخش پروژه‌هایی در حال انجام بودند که تا قبل از شروع رسمی آن، خبری از آن‌ها به بیرون درز نمی‌کرد.

یکی از این پروژه‌ها، Project Loon نام دارد که توسط بالون‌هایی در جو زمین اینترنت را به نواحی محروم و کشورهای در حال توسعه می‌رساند. این پروژه از سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد و پس از تاسیس آلفابت و تغییر نام Google X به X، زیر مجموعه آلفابت شد. پروژه Loon بخشی از تلاش آلفابت برای فراهم کردن اینترنت رایگان و دسترسی به آن در سراسر کره زمین است. این شرکت این پروژه را در کشورهایی مثل شیلی، آرژانتین و سریلانکا انجام داده و در نیوزلند کاملا موفق بوده، همچنین در حال اجرای آن در برزیل و استرالیاست. پروژه Loon رقیب دیگری هم دارد. شرکت فیسبوک در حال توسعه تعدادی پهپاد خورشیدی برای رساندن اینترنت به مناطق مختلف زمین است که تا سه ماه دور زمین می‌‌‌‌چرخند.

امروز آلفابت راه اندازی این پروژه را در اندونزی، طی مراسمی در مقر اصلی خود در کالیفرنیا اعلام کرد. سرگی برین، از بنیان گذاران گوگل، برای اجرای این پروژه با سه شرکت مخابراتی در اندونزی وارد مذاکره شده است.

آلفابت این کار را با فرستادن بالون‌هایی به فاصله ۱۰ مایل از هم، در اتمسفر زمین انجام می‌دهد. در این محل از جو، بالون‌ها به راحتی می‌توانند سیگنال را به مناطق روی زمین برسانند. در کشور اندونزی، گوگل برای اطمینان از کافی بودن سرعت و میزان دسترسی، تعداد ۱۰۰ بالون را به هوا می‌فرستد. تمام این ۱۰۰ بالون به سه شرکت اندونزیایی وصل می‌شوند و این سه شرکت سیگنال را بین خود به اشتراک می‌گذارند.

کاربران در زمین می‌توانند به یک شبکه وای‌فای استاندارد دسترسی داشته باشند که سرعت دانلود آن ۱۰ مگابایت بر ثانیه است. این پروژه یک جهش بزرگ در ارتباطات اندونزی خواهد بود. این کشور از ۱۷ هزار جزیره تشکیل شده که از نظر جغرافیای شرایط مناسبی برای دسترسی به شبکه جهانی ندارند و فقط یک سوم از جمعیت این کشور به اینترنت متصل هستند.

نوشته پروژه Loon شرکت آلفابت در اندونزی شروع به کار کرد اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

۱۱‌ میلیارد دلار به ثروت بنیان‌گذاران افزوده شد

/در , , , , , , , /توسط
چهار شرکت آمازون، گوگل، فیس‌بوک و مایکروسافت، در ساعات اداری آخرین روز هفته،‌ اقدام به انتشار گزارش مالی مربوط به سه‌ماهه‌ سوم سال ۲۰۱۵ میلادی کردند. پس از انتشار گزارش‌های مالی هر چهار شرکت، که نشان از عملکرد روبه‌رشد آنها بود، ارزش سهام آنها افزایش یافت و این به معنی افزایش دارایی سهام‌داران بزرگ این شرکت‌هاست.
 
جف بزوس، مدیرعامل آمازون، لری پیج و سرگی برین مؤسسان شرکت گوگل و رهبران آلفابت، بیل گیتس مؤسس مایکروسافت و مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار فیس‌بوک شاهد افزایش ۱۱‌ میلیارد دلاری دارایی‌های خود به علت افزایش ارزش سهام شرکت‌هایی بودند که روزی سنگ بنای آنها را گذاشته‌اند. مجموع افزایش عرضه‌ بازار سهام هر چهار شرکت موردنظر، ۹۵‌ میلیارد دلار برآورد شده که ۱۱‌ میلیارد دلار تعلق گرفته به پنج نفر، بخش بزرگی از سهم این سود یک‌روزه را نشان می‌دهد.
 
بزرگ‌ترین برنده‌ امروز، لری پیج، مدیرعامل آلفابت است. سهام گوگل پس از انتشار گزارش مالی این شرکت، افزایشی ٧,٢ درصدی به خود دیده و ارزش آن به ٧٣٠.٣٨ دلار به ازای هر سهم رسید. براساس اطلاعات ارائه‌شده از سوی متخصصان، میزان سود خالصی که عاید سهام‌داران شده ٧.٣٥ دلار به ازای هر سهم است، که نشان از افزایش ۱۶ درصدی در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته دارد.با احتساب میزان سهم لری پیج، او موفق شده در چند ساعت، سودی ٣.٢ ‌میلیارد دلاری را به جیب بزند.
 
سرگی برین، بنیان‌گذار دیگر آلفابت شاهد سودی ٣.١ ‌میلیارد دلاری بوده است. درمجموع، مؤسسان گوگل با دراختیارگرفتن ٦.٣ ‌میلیارد دلاری، بیشترین سهم را از سود پنج متخصص موردنظر به خود اختصاص داده‌اند.
 
پس‌ازاین، بنیان‌گذاران گوگل، جف بزوس، مدیرعامل آمازون، قرار دارد که موفق شده وب‌سایت خود را از یک فروشنده‌ کتاب، به یک فروشگاه عرضه‌ کالا و خدمات تبدیل کند. جف بزوس، به‌واسطه‌ افزایش ۶.۶ درصدی سهام آمازون و رسیدن آن به ٦٠١.٤٠ دلار، سودی ٣.١ ‌میلیارد دلاری را در یک روز به جیب زده است.
 
بیل گیتس نیز در جایگاه بعدی قرار دارد. بنیان‌گذار امپراتوری ردموند در سالیان اخیر، برای تأمین هزینه‌های بنیاد خیرخواهانه‌ خود، بخشی از سهام خود را به فروش رسانده، اما همچنان در حدود ٢٢٣.٤ میلیون قطعه سهم از شرکت را در اختیار دارد. بیل گیتس موفق شده تا به‌واسطه‌ افزایش ۱۰ درصدی سهام مایکروسافت و رسیدن ارزش هر سهم به ٥٢.٩١ دلار، سودی ۱.۱‌میلیارد دلاری را از آنِ خود کند.
 
مایکروسافت بیشترین افزایش ارزش سهام را در بین چهار شرکت موردنظر به خود اختصاص داده است؛ ازجمله‌ مواردی که باعث شده تا مایکروسافت فصل موفقی را پشت‌سر بگذارد، باید به عرضه‌ ویندوز ۱۰ و همچنین سوددهی سرویس جست‌وجوی بینگ برای اولین‌بار اشاره کرد. البته نباید عرضه‌ سرویس‌های ذخیره‌ ابری این شرکت را نیز در سوددهی ردموندی‌ها نادیده گرفت.
 
سهام فیس‌بوک نیز با افزایشی ١.٥ درصدی به ١٠١.٥٥ دلار به ازای هر سهم رسید و برای اولین‌بار از سد صد دلار گذشته است. این افزایش، سودی ٤٢٦.٣ ‌میلیون دلاری را عاید زاکربرگ کرده است.

درآمد نامطلوب، یاهو را وادار به همکاری با گوگل کرد

/در , , , /توسط
کاهش درآمد یاهو در سه ماهه سوم سال 2015 ، این شرکت را به عقد قرارداد همکاری جدید با گوگل مجبور کرده است.
 
مریسا میر مدیر عامل یاهو که قبلا کارمند گوگل بوده امیدوار است از این طریق بتواند تا حدی بر مشکلات فعلی غلبه کند. میر تا قبل از حضور در یاهو در سال 2012 از مدیران ارشد گوگل بوده است.
 
بر اساس توافقنامه سه ساله منعقد شده، گوگل و یاهو در حوزه های تبلیغات و جستجوی اینترنتی با یکدیگر همکاری می کنند. گزارش منتشر شده توسط یاهو نشان می دهد که درآمد این شرکت در مقایسه با سه ماهه سوم سال 2014 هشت درصد کاهش یافته و به یک میلیارد دلار رسیده است.
 
در ن9 مورد از یازده بازه زمانی سه ماهه اخیر درآمد یاهو یا کاهش یافته و یا تغییری نکرده است. این نزول دائمی باعث شده تا مدیران ارشد یاهو در مورد آینده این شرکت به طور جدی احساس نگرانی کنند. این دومین تلاش یاهو برای استفاده از دانش و تخصص گوگل به منظور نجات خود است. دو طرف قبلا هم در زمینه خدمات جستجوی اینترنتی و تبلیغات با یکدیگر همکار کرده بودند.
 
هدف از همکاری قبلی در سال 2008 جلوگیری از خرید یاهو توسط مایکروسافت بود. ارزش سهام یاهو هم در هفت سال گذشته مرتبا روند نزولی طی کرده است.

گوگل قابلیت Ok Google را در کروم غیر فعال می‌کند!

/در , , , , , , /توسط
 

همان طور که می‌دانید، کمپانی گوگل بعد از دستیار صوتی اپل با نام سیری، دستیار خود را به سیستم عامل اندروید تحت عنوان گوگل Now افزود که در آن کاربران می‌توانستند با گفتن Ok Google دستیار صوتی را برای دریافت دستورات خود آماده کنند. مدتی بعد این قابلیت به مرورگر کروم در دسکتاپ آمد و از طریق آن کاربران می‌توانستند در صفحه اصلی گوگل با گفتن برای مثال Ok Google … cats wearing party hats، گربه‌هایی را جستجو کنند که کلاه مجلسی بر سر خود گذاشته‌اند.

Chrome

اما گویا کمپانی گوگل تصمیم دارد این قابلیت را از مرورگر کروم در دسکتاپ‌ها حذف کند. کاری نمی‌شود کرد، این سیاست گوگل است که هر وقت قابلیتی به اندازه کافی محبوب نشد، آن را غیر فعال کرده و بر روی پروژه دیگری متمرکز می‌شود. بر این اساس کمپانی گوگل تصمیم دارد در یکی از نسخه‌های 46 کروم، قابلیت Ok Google را از ویندوز، OS X و لینوکس غیر فعال کند.

OK-Google

گوگل اغلب سرویس‌های بسیار خوبی را برای کاربران خود به صورت رایگان ارایه می‌دهد اما در مقابل اگر بازخورد مناسب را نداشته باشند، بعد از مدتی غیر فعال می‌شوند. اکنون گویا در خصوص Ok Google نیز چنین شرایطی برقرار بوده است.

البته باید بدین نکته نیز توجه کرد که قابلیت مذکور به صورت کامل در کروم غیر فعال نشده است و کاربران قادر خواهند بود تا با رفتن به صفحه اصلی گوگل از آن استفاده کنند اما دیگر راحتی دستیاری نظیر کورتانا در مایکروسافت و گوگل Now در اندروید را ندارد. البته شایعات حاکی از آن هستند که قابلیت مذکور در آینده به صورت یک افزونه دوباره به کروم باز خواهد گشت.

نوشته گوگل قابلیت Ok Google را در کروم غیر فعال می‌کند! اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.