حضور پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در رویداد “معرفی فعالیت‌های حوزه فضایی”

پژوهشگاه ict در رویداد اول از مجموعه رویدادهای “ایده تا جذب سرمایه” ستکس (Satellite-based Talents Exploration) یا Satex با عنوان “معرفی فعالیت‌های حوزه فضایی” ، که توسط سازمان فضایی ایران در ایستگاه نوآوری شریف برگزار گردید، حضوری فعال داشت.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، اعظم عیدی مدیر گروه ارتباطات ماهواره‌ای پژوهشکده ارتباطات و فناوری اطلاعات پژوهشگاه، با مرور فعالیت‌های انجام شده دراین پژوهشگاه به معرفی پروژه‌ها و دستاوردهای اخیر کسب شده در این حوزه پرداخت. وی در این سخنرانی، با اشاره به پتانسیل ها، توانمندی و ظرفیت ایجاد شده در پژوهشگاه ICT و بویژه دانش فنی کسب شده در حوزه فضایی و ارتباطات ماهواره­ای، پیشنهاداتی جهت ادامه همکاری های مشترک با سازمان فضایی ایران ارائه نمود.
 
بنابر این گزارش هدف از این مجموعه رویدادها معرفی فعالیت‌های حوزه فضایی و زیست‌بوم کسب و کاری آن و همچنین شناسایی و توانمندسازی ایده‌پردازان این حوزه در قالب برگزاری کارگاه‌های آموزشی و مشاوره و راهبری طرح‌ها تا مرحله ارائه به سرمایه‌گذاران و جذب سرمایه عنوان شده است.
 
گفتنی است در این رویداد که با حضور فعالان حوزه فضایی کشور برگزار گردید، نسبت به ارائه برنامه‌های فضایی، اقدامات انجام گرفته طی سالهای اخیر، دستاوردهای حاصل شده، اقدامات آتی و معرفی محورهای نیازمند حمایت فکری و مالی از سوی بازیگران بخش غیر خصوصی این حوزه اقدام شد.
 
لازم به ذکر است این رویداد از ۸ بهمن سال جاری شروع و تا ۱۴۰۰/۰۴/۳۱ ادامه داشته و این امکان را برای دانشجویان و فعالان حوزه فضایی کشور فراهم می‌کند تا به بیان ایده‌های نوآورانه خود بپردازند و ایده‌ها و طرح های خود را جهت ارائه به سرمایه‌گذاران آماده نمایند.

هموار شدن مسیر اوبر فضایی با پرتاب اولین راکت جهان با سوخت زیستی

 
استارتاپ «bluShift Aerospace» به تازگی توانسته اولین نمونه اولیه راکت خود به نام «Stardust 1.0» را پرتاب کند که اولین راکت جهان با سوخت زیستی محسوب می‌شود. bluShift می‌خواهد به یک اوبر فضایی تبدیل شود.
 
این راکت به تازگی در ایالت «مین» آمریکا مورد آزمایش قرار گرفته و با وجود سردی هوا و همچنین دو شروع اشتباه، در نهایت پرتاب شده است. این راکت به فضا نرسید و حتی نتوانست به ارتفاع بالایی دست پیدا کند، اما یک دستاورد مهم برای این استارتاپ و صنعت هوا و فضا محسوب می‌شود.
 
مدیرعامل bluShift به نام «ساشا دری» پرتاب این نمونه اولیه راکت را موفقیت‌آمیز اعلام کرده:
 
«کار درست پیش رفت و دقیقا در همان‌جایی که انتظار داشتیم و برنامه‌ریزی کرده بودیم، فرود آمد. نمی‌توانست بهتر از این باشد.»
 
Stardust 1.0 یک راکت کوچک است که قدرتش را از یک سوخت زیستی جامد تامین می‌کند. این راکت به عنوان بستری برای راکت‌های آینده bluShift با امکان ارسال نانوماهواره‌ها عمل می‌کند. این راکت آزمایشی ارتفاعی برابر ۶ متر دارد و می‌تواند محموله با وزن ۸ کیلوگرم حمل کند.
 
bluShift پیش از پرتاب اخیر، چندین بار دیگر برای اینکار تلاش کرده بود که البته تمام آن‌ها ناموفق بودند. برای مثال نزدیک به دو هفته پیش به علت نامناسب بودن هوا، این پرتاب انجام نشد و در پرتاب اخیر هم دوبار خطا رخ داد و راکت از زمین بلند نشد.
 
۹۰ دقیقه پس از اولین خطا، سیستم اشتعال کار نکرد و راکت نتوانست طبق برنامه‌ریزی عمل کند. پس از این مشکلات، تیم این استارتاپ با سردی هوا و همچنین مشکلات در شبکه دست و پنجه نرم کرد. با این وجود در سومین تلاش، این راکت از زمین بلند شد و در هنگام فرود، چتر نجاتش باز شد.
 
استارتاپ bluShift که در سال ۲۰۱۴ تاسیس شده، یک تیم ۸ نفره است که می‌خواهد ماهواره‌های کوچک را روانه مدار کند. مدیرعامل bluShift می‌خواهد کنترل بیشتری در اختیار مشتریان با نانوماهواره‌ها قرار دهد و آن را به یک اوبر فضایی تبدیل کند:
 
«ما می‌خواهیم به اوبر در فضا تبدیل شویم و سرویس پرتاب برای نانوماهواره‌ها ارائه کنیم.»
 
این استارتاپ برای دستیابی به هدفش می‌خواهد دو راکت بزرگتر زیر مداری به نام‌های «Stardust 2.0» و «Starless Rogue» را آزمایش کند. در ادامه یک راکت مداری به نام «Red Dwarf» با نانوماهواره‌ها به وزن ۳۰ کیلوگرم پرتاب می‌شود که هزینه هر کیلوگرم آن به ۶۰ هزار دلار می‌رسد.
 
موتور راکت bluShift که هیبریدی است، «موتور راکت ماژولار سازگار برای پرتابگر» (MARVEL) نام دارد و از سوخت زیستی جامد استفاده می‌کند که طبق سازنده، غیرسمی و بدون کربن است.

هموار شدن مسیر اوبر فضایی با پرتاب اولین راکت جهان با سوخت زیستی

 
استارتاپ «bluShift Aerospace» به تازگی توانسته اولین نمونه اولیه راکت خود به نام «Stardust 1.0» را پرتاب کند که اولین راکت جهان با سوخت زیستی محسوب می‌شود. bluShift می‌خواهد به یک اوبر فضایی تبدیل شود.
 
این راکت به تازگی در ایالت «مین» آمریکا مورد آزمایش قرار گرفته و با وجود سردی هوا و همچنین دو شروع اشتباه، در نهایت پرتاب شده است. این راکت به فضا نرسید و حتی نتوانست به ارتفاع بالایی دست پیدا کند، اما یک دستاورد مهم برای این استارتاپ و صنعت هوا و فضا محسوب می‌شود.
 
مدیرعامل bluShift به نام «ساشا دری» پرتاب این نمونه اولیه راکت را موفقیت‌آمیز اعلام کرده:
 
«کار درست پیش رفت و دقیقا در همان‌جایی که انتظار داشتیم و برنامه‌ریزی کرده بودیم، فرود آمد. نمی‌توانست بهتر از این باشد.»
 
Stardust 1.0 یک راکت کوچک است که قدرتش را از یک سوخت زیستی جامد تامین می‌کند. این راکت به عنوان بستری برای راکت‌های آینده bluShift با امکان ارسال نانوماهواره‌ها عمل می‌کند. این راکت آزمایشی ارتفاعی برابر ۶ متر دارد و می‌تواند محموله با وزن ۸ کیلوگرم حمل کند.
 
bluShift پیش از پرتاب اخیر، چندین بار دیگر برای اینکار تلاش کرده بود که البته تمام آن‌ها ناموفق بودند. برای مثال نزدیک به دو هفته پیش به علت نامناسب بودن هوا، این پرتاب انجام نشد و در پرتاب اخیر هم دوبار خطا رخ داد و راکت از زمین بلند نشد.
 
۹۰ دقیقه پس از اولین خطا، سیستم اشتعال کار نکرد و راکت نتوانست طبق برنامه‌ریزی عمل کند. پس از این مشکلات، تیم این استارتاپ با سردی هوا و همچنین مشکلات در شبکه دست و پنجه نرم کرد. با این وجود در سومین تلاش، این راکت از زمین بلند شد و در هنگام فرود، چتر نجاتش باز شد.
 
استارتاپ bluShift که در سال ۲۰۱۴ تاسیس شده، یک تیم ۸ نفره است که می‌خواهد ماهواره‌های کوچک را روانه مدار کند. مدیرعامل bluShift می‌خواهد کنترل بیشتری در اختیار مشتریان با نانوماهواره‌ها قرار دهد و آن را به یک اوبر فضایی تبدیل کند:
 
«ما می‌خواهیم به اوبر در فضا تبدیل شویم و سرویس پرتاب برای نانوماهواره‌ها ارائه کنیم.»
 
این استارتاپ برای دستیابی به هدفش می‌خواهد دو راکت بزرگتر زیر مداری به نام‌های «Stardust 2.0» و «Starless Rogue» را آزمایش کند. در ادامه یک راکت مداری به نام «Red Dwarf» با نانوماهواره‌ها به وزن ۳۰ کیلوگرم پرتاب می‌شود که هزینه هر کیلوگرم آن به ۶۰ هزار دلار می‌رسد.
 
موتور راکت bluShift که هیبریدی است، «موتور راکت ماژولار سازگار برای پرتابگر» (MARVEL) نام دارد و از سوخت زیستی جامد استفاده می‌کند که طبق سازنده، غیرسمی و بدون کربن است.

هموار شدن مسیر اوبر فضایی با پرتاب اولین راکت جهان با سوخت زیستی

 
استارتاپ «bluShift Aerospace» به تازگی توانسته اولین نمونه اولیه راکت خود به نام «Stardust 1.0» را پرتاب کند که اولین راکت جهان با سوخت زیستی محسوب می‌شود. bluShift می‌خواهد به یک اوبر فضایی تبدیل شود.
 
این راکت به تازگی در ایالت «مین» آمریکا مورد آزمایش قرار گرفته و با وجود سردی هوا و همچنین دو شروع اشتباه، در نهایت پرتاب شده است. این راکت به فضا نرسید و حتی نتوانست به ارتفاع بالایی دست پیدا کند، اما یک دستاورد مهم برای این استارتاپ و صنعت هوا و فضا محسوب می‌شود.
 
مدیرعامل bluShift به نام «ساشا دری» پرتاب این نمونه اولیه راکت را موفقیت‌آمیز اعلام کرده:
 
«کار درست پیش رفت و دقیقا در همان‌جایی که انتظار داشتیم و برنامه‌ریزی کرده بودیم، فرود آمد. نمی‌توانست بهتر از این باشد.»
 
Stardust 1.0 یک راکت کوچک است که قدرتش را از یک سوخت زیستی جامد تامین می‌کند. این راکت به عنوان بستری برای راکت‌های آینده bluShift با امکان ارسال نانوماهواره‌ها عمل می‌کند. این راکت آزمایشی ارتفاعی برابر ۶ متر دارد و می‌تواند محموله با وزن ۸ کیلوگرم حمل کند.
 
bluShift پیش از پرتاب اخیر، چندین بار دیگر برای اینکار تلاش کرده بود که البته تمام آن‌ها ناموفق بودند. برای مثال نزدیک به دو هفته پیش به علت نامناسب بودن هوا، این پرتاب انجام نشد و در پرتاب اخیر هم دوبار خطا رخ داد و راکت از زمین بلند نشد.
 
۹۰ دقیقه پس از اولین خطا، سیستم اشتعال کار نکرد و راکت نتوانست طبق برنامه‌ریزی عمل کند. پس از این مشکلات، تیم این استارتاپ با سردی هوا و همچنین مشکلات در شبکه دست و پنجه نرم کرد. با این وجود در سومین تلاش، این راکت از زمین بلند شد و در هنگام فرود، چتر نجاتش باز شد.
 
استارتاپ bluShift که در سال ۲۰۱۴ تاسیس شده، یک تیم ۸ نفره است که می‌خواهد ماهواره‌های کوچک را روانه مدار کند. مدیرعامل bluShift می‌خواهد کنترل بیشتری در اختیار مشتریان با نانوماهواره‌ها قرار دهد و آن را به یک اوبر فضایی تبدیل کند:
 
«ما می‌خواهیم به اوبر در فضا تبدیل شویم و سرویس پرتاب برای نانوماهواره‌ها ارائه کنیم.»
 
این استارتاپ برای دستیابی به هدفش می‌خواهد دو راکت بزرگتر زیر مداری به نام‌های «Stardust 2.0» و «Starless Rogue» را آزمایش کند. در ادامه یک راکت مداری به نام «Red Dwarf» با نانوماهواره‌ها به وزن ۳۰ کیلوگرم پرتاب می‌شود که هزینه هر کیلوگرم آن به ۶۰ هزار دلار می‌رسد.
 
موتور راکت bluShift که هیبریدی است، «موتور راکت ماژولار سازگار برای پرتابگر» (MARVEL) نام دارد و از سوخت زیستی جامد استفاده می‌کند که طبق سازنده، غیرسمی و بدون کربن است.

هموار شدن مسیر اوبر فضایی با پرتاب اولین راکت جهان با سوخت زیستی

 
استارتاپ «bluShift Aerospace» به تازگی توانسته اولین نمونه اولیه راکت خود به نام «Stardust 1.0» را پرتاب کند که اولین راکت جهان با سوخت زیستی محسوب می‌شود. bluShift می‌خواهد به یک اوبر فضایی تبدیل شود.
 
این راکت به تازگی در ایالت «مین» آمریکا مورد آزمایش قرار گرفته و با وجود سردی هوا و همچنین دو شروع اشتباه، در نهایت پرتاب شده است. این راکت به فضا نرسید و حتی نتوانست به ارتفاع بالایی دست پیدا کند، اما یک دستاورد مهم برای این استارتاپ و صنعت هوا و فضا محسوب می‌شود.
 
مدیرعامل bluShift به نام «ساشا دری» پرتاب این نمونه اولیه راکت را موفقیت‌آمیز اعلام کرده:
 
«کار درست پیش رفت و دقیقا در همان‌جایی که انتظار داشتیم و برنامه‌ریزی کرده بودیم، فرود آمد. نمی‌توانست بهتر از این باشد.»
 
Stardust 1.0 یک راکت کوچک است که قدرتش را از یک سوخت زیستی جامد تامین می‌کند. این راکت به عنوان بستری برای راکت‌های آینده bluShift با امکان ارسال نانوماهواره‌ها عمل می‌کند. این راکت آزمایشی ارتفاعی برابر ۶ متر دارد و می‌تواند محموله با وزن ۸ کیلوگرم حمل کند.
 
bluShift پیش از پرتاب اخیر، چندین بار دیگر برای اینکار تلاش کرده بود که البته تمام آن‌ها ناموفق بودند. برای مثال نزدیک به دو هفته پیش به علت نامناسب بودن هوا، این پرتاب انجام نشد و در پرتاب اخیر هم دوبار خطا رخ داد و راکت از زمین بلند نشد.
 
۹۰ دقیقه پس از اولین خطا، سیستم اشتعال کار نکرد و راکت نتوانست طبق برنامه‌ریزی عمل کند. پس از این مشکلات، تیم این استارتاپ با سردی هوا و همچنین مشکلات در شبکه دست و پنجه نرم کرد. با این وجود در سومین تلاش، این راکت از زمین بلند شد و در هنگام فرود، چتر نجاتش باز شد.
 
استارتاپ bluShift که در سال ۲۰۱۴ تاسیس شده، یک تیم ۸ نفره است که می‌خواهد ماهواره‌های کوچک را روانه مدار کند. مدیرعامل bluShift می‌خواهد کنترل بیشتری در اختیار مشتریان با نانوماهواره‌ها قرار دهد و آن را به یک اوبر فضایی تبدیل کند:
 
«ما می‌خواهیم به اوبر در فضا تبدیل شویم و سرویس پرتاب برای نانوماهواره‌ها ارائه کنیم.»
 
این استارتاپ برای دستیابی به هدفش می‌خواهد دو راکت بزرگتر زیر مداری به نام‌های «Stardust 2.0» و «Starless Rogue» را آزمایش کند. در ادامه یک راکت مداری به نام «Red Dwarf» با نانوماهواره‌ها به وزن ۳۰ کیلوگرم پرتاب می‌شود که هزینه هر کیلوگرم آن به ۶۰ هزار دلار می‌رسد.
 
موتور راکت bluShift که هیبریدی است، «موتور راکت ماژولار سازگار برای پرتابگر» (MARVEL) نام دارد و از سوخت زیستی جامد استفاده می‌کند که طبق سازنده، غیرسمی و بدون کربن است.

آماده شدن کپسول زیستی برای پرتاب زیرمداری تا خرداد ۱۴۰۰

 
 
مدل مهندسی کپسول زیستی محققان پژوهشگاه هوافضا تا آخر بهمن ماه به سازمان فضایی تحویل داده می‌شود.
 
مرتضی براری، رئیس سازمان فضایی ایران در صفحه اینستاگرام نوشت: پژوهشگاه هوافضا در راستای اجرای سند جامع توسعه هوافضای کشور، موفق به ساخت مدل مهندسی کپسول زیستی شده که تا آخر بهمن ماه تحویل سازمان فضایی می‌شود و نمونه پروازی آن نیز تا خرداد سال آینده برای پرتاب زیرمداری آماده خواهد شد.
 
رئیس سازمان فضایی ایران همچنین از ایجاد ۳ مرکز شتابدهی فضایی "امید فضا"، "کیهان" و "فضای نو" ⁧با مشارکت بخش خصوصی برای ⁧‫توسعه کسب و کارهای فضاپایه خبر داد و گفت: ‏در آینده نزدیک در استان مازندران و برخی استان‌های دیگر نیز شاهد راه‌اندازی این مراکز خواهیم بود.
 

آماده شدن کپسول زیستی برای پرتاب زیرمداری تا خرداد ۱۴۰۰

 
 
مدل مهندسی کپسول زیستی محققان پژوهشگاه هوافضا تا آخر بهمن ماه به سازمان فضایی تحویل داده می‌شود.
 
مرتضی براری، رئیس سازمان فضایی ایران در صفحه اینستاگرام نوشت: پژوهشگاه هوافضا در راستای اجرای سند جامع توسعه هوافضای کشور، موفق به ساخت مدل مهندسی کپسول زیستی شده که تا آخر بهمن ماه تحویل سازمان فضایی می‌شود و نمونه پروازی آن نیز تا خرداد سال آینده برای پرتاب زیرمداری آماده خواهد شد.
 
رئیس سازمان فضایی ایران همچنین از ایجاد ۳ مرکز شتابدهی فضایی "امید فضا"، "کیهان" و "فضای نو" ⁧با مشارکت بخش خصوصی برای ⁧‫توسعه کسب و کارهای فضاپایه خبر داد و گفت: ‏در آینده نزدیک در استان مازندران و برخی استان‌های دیگر نیز شاهد راه‌اندازی این مراکز خواهیم بود.
 

نگاهی به مهم‌ترین اکتشافات فضایی در سال ۲۰۲۰

 
در سال ۲۰۲۰ در حالی که اکتشافات پزشکی و اخبار مربوط به کرونا در صدر اخبار بود، ستاره‌شناسان به کار خود ادامه می‌دادند. آن‌ها از طریق امواج رادیویی به‌دنبال یافتن سیگنال‌های پر رمز و ‌راز بودند، کهکشان‌های جدیدی کشف کردند و حتی ‌فهمیدند که کدام سیستم در سیارات دیگر ممکن است زمین ما را تحت نظر بگیرد.
 
در این گزارش با ۹ کشف شگفت‌انگیز در سال گذشته میلادی آشنا می‌شوید.
 
۱- انتشار امواج رادیویی از دنیایی بیگانه
 
سیارات منظومۀ شمسی امواجی رادیویی با میدان مغناطیسی مخصوص به خود ساطع می‌کنند. این امواج از جانب مشتری بیش از دیگر سیارات است. تا کنون از سیارات بیرون از منظومۀ شمسی امواج رادیویی دریافت نشده بود. محققان در سال ۲۰۲۰ امواجی از یک غولِ گازی در صور فلکی «تاو گاوران» دریافت کردند که ۵۱ سال نوری از زمین فاصله دارد. این امواج می‌تواند سرنخ‌هایی دربارۀ دیگر منظومه‌ها به ما ارائه کنند.
 
۲- لکه‌های اشعه ایکس در کهکشان راه شیری
 
میلیون‌ها سال پیش، انفجاری در مرکز راه شیری باعث انفجار مواد پرانرژی در بالا و پایین دیسک کهکشانی شد. این مواد هنوز هم قابل مشاهده هستند و در طیفی از  اشعه گاما می‌درخشند. این توده‌ها که به حباب‌های Fermi  معروفند، برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۰ مشاهده شدند. در سال ۲۰۲۰ ، محققان یک جفت حباب دیگر را در همان منطقه یافتند که در طیف اشعه ایکس قابل مشاهده‌اند. این اشعه‌ها احتمالاً مربوط به حباب‌هایی هستند که به "حباب‌های eROSITA"  معروفند و حدود ۲۵۰۰۰ سال نوری با ما فاصله دارند.  
 
۳- پیدا شدن قطعه گم‌شده موشک!
 
زمین در سال ۲۰۲۰ یک  ماهِ کوچک جدید پیدا کرد. منجمان یک شیء را در مدار ماه تشخیص دادند که در نوع خودش جالب توجه بود. اما بررسی دقیق توسط ناظران فضایی نشان داد که این یک جسم طبیعی نیست، بلکه یک تقویت کنندۀ موشک است که ناسا در دهه ۱۹۶۰ پرتاب کرده است و بقایای آن در مدار ماه به دور زمین می‌چرخد.
 
۴- چرخه‌های رادیویی شبح‌وار
 
دانشمندان اغلب چیزهایی را در فضا پیدا می‌کنند که شبیه حباب های فازی هستند، اما چرخه‌های رادیویی عجیب و غریبی (ORC) که در سال ۲۰۱۹ کشف شد و در سال ۲۰۲۰ گزارش آن ارائه شد ویژگی‌های خاصی دارند. لکه های گرد، که در تلسکوپ رادیویی قابل مشاهده هستند، شبیه هیچ چیز دیگری که تا کنون کشف شده است نیستند. آنها بقایای ابرنواختر یا اثرات نوری شناخته شده هم نیستند. حتی برخی از دانشمندان گفته‌اند که ممکن است گلوگاه‌های یک کرم‌چاله باشند. اما هیچ کس واقعاً نمی‌داند این چیزهای تازه کشف شده چیست.
 
۵- یک میلیون کهکشان جدید
 
یک تلسکوپ رادیویی در استرالیا طی ۳۰۰ ساعت رصد فضایی از حدود ۸۳٪ جهان قابل مشاهده نقشه برداری کرد. این داده‌های انبوه حدود ۳ میلیون کهکشان را نشان دادند که ۱میلیون آن تا کنون دیده نشده بود. تلسکوپ ASKAP برای رصد آسمان از ۳۶ آنتن استفاده می‌کند اما این اولین باری بود که از همه ۳۶ آنتن به‌صورت همزمان برای یک پروژه استفاده می شد.
 
۶- نشانۀ زندگی در زهره
 
اگرچه زهره پر از ابرهای اسیدی است اما تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است نشانه‌های از حیات در آنجا باشد. محققان گاز فسفین، که گازی بدبو است و نشانۀ زندگی محسوب می‌شود، را در ابرهای زهره پیدا کرده‌اند. این کشف کاملاً اتفاقی بود. محققان تلسکوپ را تنظیم کرده بودند که گاز فسفین را تشخیص دهد. آن‌ها که انگار از قبل مطمئن بودند زهره دنیایی مرده است و اثری از فسفین روی آن پیدا نمی‌شود، از زهره عکس‌برداری کردند اما یافته‌ها چیز دیگری را نشان داد.
 
۷-یک موج مغناطیسی تازه
 
در تاریخ ۱۲ نوامبر، محققان یک کیلونوای درخشان را کشف کردند این پدیده وقتی اتفاق می‌افتد که دو ستارۀ نوترونی با هم ادغام شوند. پدیدۀ کیلونوا پدیده‌ای نادر است. آنچه کشف شد خیلی خاص بود چون سیگنال‌های عجیب و غریبی در نور آن وجود داشت. این احتمال وجود دارد که این موج مغناطیسی تازه متولد شده محصول یک ستارۀ بزرگ و بسیار مغناطیسی نوترونی و محصول برخورد آن‌ها باشد.
 
۸- منبع  انفجارهای سریع رادیویی
 
انفجارهای رادیویی سریع، پدیده‌ای است که سال‌ها ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است. این انفجارها در زمانی به کوتاهی هزارم ثانیه رخ می دهند و به سرعت خاموش می‌شوند. به نظر می‌رسد این انفجارهای رادیویی از منابعی فراتر از کهشان راه شیری ناشی شده باشند. محققان در سال ۲۰۲۰ گزارش دادند که یک انفجار رادیویی سریع از کهکشان راه شیری منشا گرفته و ۳۰ هزار سال نوری با زمین فاصله دارد و یک مبدأ شناخته شده داشت: یک مغناطیس. اما اینکه همۀ انفجارها از یک مغناطیس ناشی می‌شوند قابل تشخیص نیست.
 
۹- موجودات فضایی ما را می‌بینند؟
 
ستاره شناسان عبور سیارات بیگانه از زمین را ردیابی می‌کنند. روزی حتی ممکن است با مشاهده چگونگی تابش نور ستاره در جو، فضای آنها را هم بتوانند مطالعه کنند. اما این فقط برای آن دسته از سیاره‌هایی ممکن است که مدارهایی دارند که می‌توانند بین زمین و ستاره‌ای که به دورش می‌چرخند تراز شوند. سیاراتی که چنین مداری ندارند قابل مشاهده نیستند.  
 
در سال ۲۰۲۰ ، محققان اعلام کردند که برخی از منظومه‌ها نقاط دید مناسبی روی زمین دارند و این موقعیت به آن‌ها اجازه می‌دهد که سیاره ما را ببینند. البته اگر کسی در آنجا باشد! برخی از این منظومه‌ها جوی دارند که برای حیات مناسب است. حدود ۱۰۰۴ منظومه شناسایی شده است که می‌توانند زمین را در فاصلۀ ۳۲۶ سال نوری ببیینند. یک ستاره که حدود ۳۲۶ سال نوری از زمین فاصله دارد سیاراتی را دارد که در سال ۲۰۴۴ موقعیت مناسبی را برای دیدن زمین دارند.

نگاهی به مهمترین دستاوردهای فضایی سال ۲۰۲۰

 
 
سال 2020 با مسائلی که به دلیل بیماری همه گیر ویروس کرونا ایجاد شده بود ، سال دشواری در سراسر جهان محسوب می شود،اما حتی در این سال دشوار و تلخ نیز مطالعات و کاوش های فضایی ادامه داشته و دستاوردهای زیادی در این حوزه به دست آمد.
 
سال ۲۰۲۰ را می توان سالی موفق در حوزه مطالعات فضایی به شمار آورد. برای مثال  در این سال ، دو فضاپیما نمونه های گرانبهایی از سیارک ها را به دست آوردند ، یک فضاپیمای جدید با قابلیت حمل انسان ساخته شده و کریستینا کوچ فضانورد ناسا رکورد جدیدی را برای انجام طولانی ترین پرواز فضایی صورت گرفته توسط یک زن ثبت کرد و اسپیس ایکس نیز با انجام اولین پرتاب تجاری خود،  گام بزرگی را در ماموریت های فضایی  برداشت .
 
در این گزارش به معرفی خلاصه ای از پنج دستاورد برتر فضایی در سال ۲۰۲۰ می پردازیم:
 
1) اعزام نخستین فضانورد به فضا توسط اسپیس ایکس
سرانجام پس از بیش از یک دهه مطالعه و توسعه فناوری های فضایی، برنامه خدمه تجاری ناسا اولین فضانورد خود را با یک فضاپیمای تجاری آمریکایی به ماموریت فرستاد. طی این عملیات در ماه می ، نسخه ی نمایشی اسپیس ایکس ۲  با استفاده از فضاپیمای دراگون این شرکت ، دو فضانورد را با موفقیت به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاد.
 
اهمیت عملیات فوق به این دلیل بود که آمریکا به کمک مأموریت  اسپیس ایکس توانست پس از ۴۵ سال و بعد از ماموریت مشهور آپولو، مجددا و بدون کمک روسیه، فضانوردانش را به ماموریت فضایی اعزام کند. 
 
 
2) بازگشت ماهنورد چانگ ۵ به همراه نمونه هایی از سنگ های ماه
در آخرین ماه سال ۲۰۲۰ میلادی ، فضاپیمای چانگ 5 که توسط چین به ماموریت اعزام شده بود، اولین نمونه های برداشته شده از سنگ و خاک سطح ماه را پس از ۴۴ سال به زمین آورد. این مأموریت پس از عملیات موسوم به لونا ۲۴ که توسط اتحاد جماهیر شوروی انجام شده بود، پس از چهار دهه دانشمندان را قادر به مطالعه نمونه های جدیدی از ماه کرد . در ماموریت لونا ۲۴ تنها ۱۷۰ گرم از سنگ های ماه به زمین آورده شده بود اما برنامه ریزی ماه نورد چینی به نوعی صورت گرفته است که طی آن جمع آوری ۲ کیلوگرم سنگ و خاک سطح قمر زمین امکان پذیر می شود. مأموریت اخیر چین ماحصل مجموعه فعالیت های مستمر و طولانی محسوب می شد که از سال های گذشته آغاز شده و نخستین قدم جدی آن مرتبط با سال ۲۰۱۳ بود.
 
 
3) ماموریت های موفقیت آمیز نمونه برداری از سطح  سیارک ها
در ماه اکتبر ، اولین ماموریت ناسا برای نمونه برداری از سطح سیارک بنو انجام شد. در عملیات OSIRIS-REx ، از سطح سیارک مورد نظر نمونه برداری شده و پیش بینی می شود این نمونه ها تا سال ۲۰۲۳ به زمین منتقل شوند. بررسی این نمونه ها، دانشمندان را قادر به شناسایی بخش های ناشناخته از فضا و روند شکل گیری جهان هستی خواهد کرد. این ماموریت ، تنها ماموریت موفقیت آمیز نمونه برداری از سطح سیارک ها در سال ۲۰۲۰ نبوده و در سال جاری که در آخرین روزهای آن به سر می بریم، فضاپیمای ژاپنی موسوم به Hayabusa2 توانست نمونه هایی از سیارک ریوگو را به زمین بیاورد.
 
۴) پیشرفت ماموریت اکتشاف مریخ
در حالی که اروپا و روسیه پرتاب مریخ نورد ExoMars Rosalind Franklin را به دلیل مشکلات فنی چتر فرود و تأخیرهای ناشی از بیماری همه گیرکرونا، به تعویق انداختند، سه عملیات دیگر به مقصد مریخ با موفقیت در جولای 2020  که سیاره سرخ نزدیک به زمین بود ، انجام شد.
 
در این سال ناسا عملیات بهره برداری و آماده سازی مریخ نورد Perseverance را راه اندازی کرده و چین نیز مأموریت بلند پروازانه مریخ خود را که به عنوان یک مدارگرد ، عملیات فرود  و شناسایی و حرکت روی مریخ طراحی شده را کلید زد.
 
مریخ نورد تیانوان - 1 را می توان گامی بلند در برنامه های فضایی اکتشاف مریخ محسوب کرد. البته در سال ۲۰۲۰  امارات متحده عربی نیز مدارگرد خود را به نام Hope راه اندازی کرد که  به این کشور امکان می دهد در کنار سایر قدرت های فضایی که قصد کاوش در مریخ را دارند، قرار گیرد.
 
 
 
۵) پیشرفت خارق العاده پروژه استار شیپ اسپیس ایکس
نمونه اولیه فضاپیمای استار شیپ  SN8 که توسط اسپیس ایکس طراحی و ساخته شده است در اوایل ماه جاری میلادی در یک پرواز آزمایشی در مراحل پرتاب و انتقال به طور موفق عمل کرد اما در هنگام فرود دچار مشکل شده و منفجر شد. علی رغم پایان ناخوشایند این عملیات، الون ماسک مدیر عامل شرکت اسپیس ایکس عملیات صورت گرفته را بسیار موفقیت امیز محسوب کرده و اعلام کرد با کمک این آزمایش،  پیشرفت چشمگیر و هیجان انگیزی در عملیات پرتاب فضاپیما به مریخ صورت گرفته است.
 
دلیل اظهار نظر قابل تامل مدیر اسپیس ایکس این است که به دلیل پیچیدگی SN8 نسبت به نمونه های اولیه ، گام بلندی در تکمیل پروژه برداشته شد زیرا این فضاپیما شامل فلپ های تثبیت کننده بدنه و سه موتور رپتور بود که در مقایسه با یک موتور استفاده شده در نمونه های قبلی، پیشرفت قابل توجهی به شمار می رفت.
 
گفتنی است  هدف نهایی این شرکت استفاده از فضاپیمای استارشیپ  برای ارسال افراد و حمل بار به ماه ، مریخ و دیگر مقاصد دور دست فضایی است. اسپیس ایکس امیدوار است که تا سال 2024 یا 2026 مأموریت اکتشاف مریخ را آغاز کند.

سازمان فضایی بیشترین بودجه را در زیرمجموعه‌های وزارت ارتباطات دارد

سازمان فضایی براساس بودجه سال آینده، بیشترین بودجه تملک دارایی‌های سرمایه‌ای را در میان دستگاه‌های زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به خود اختصاص داده است.
 
 بررسی ردیف‌های هزینه‌ای دستگاه‌های زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نشان می‌دهد از نظر بودجه هزینه‌ای، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بیش از دیگران بودجه می‌گیرد. برای این سازمان در بخش هزینه‌ای ۱۵۸ میلیارد و ۴۴۸ میلیون تومان بودجه پیش‌بینی شده است. پس از آن نیز پژوهشگاه فضایی قرار داد که اندکی بیش از ۱۱۲ میلیارد و ۳۰۵ میلیون تومان بودجه هزینه‌ای خواهد داشت. در همین حال آن دسته از شرکت‌های زیرمجموعه وزارت ارتباطات که در سال آینده سودده خواهند بود، بودجه هزینه‌ای‌شان را از دولت نمی‌گیرند.
 
شرکت‌های پست بانک، فرودگاه پیام و سازمان فناوری اطلاعات هیچ بودجه‌ای دریافت نخواهند کرد و تنها دو شرکت زیرساخت و پست، سال آینده ردیف بودجه سرمایه‌ای دارند. شرکت پست همچنین یک ردیف در ذیل تبصره ۱۹ لایحه بودجه دارد که براساس آن ۶۰ میلیارد تومان دریافت خواهد کرد.
 
در تبصره ۱۹ آمده است که «دستگاه‌های اجرائی مکلفند از محل منابع بودجه کل کشور و دارایی‌های خود تمهیدات لازم را برای اجرای طرح‌های جدید، نیمهتمام و آماده بهره‌برداری و در حال بهره‌برداری اعم از طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایهای با منابع عمومی و اختصاصی و طرح‌های شرکت‌های دولتی با منابع داخلی از طریق انعقاد قرارداد در قالب ماده فوق با بخش‌های خصوصی، تعاونی و شهرداری‌ها و دهیاری‌ها با اولویت بخش‌های خصوصی و تعاونی فراهم کنند.» با استناد به این تبصره در لایحه بودجه پیش‌بینی شده سازمان فضایی برای «ایجاد، توسعه و تأمین بسترهای ارائه خدمات فضایی» مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان اعتبار دریافت کند. این پروژه که پیش از این آغاز شده تا پایان نیمه اول سال جاری ۱۳ درصد پیشرفت داشته است.
 
 
بودجه دستگاه‌های زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات/ارقام به میلیون ریال
همچنین شرکت پست به منظور «ایجاد و توسعه سامانه‌های ارائه خدمات نوین و بسترهای ارتقاء ظرفیت ترانزیت پستی» در ۵ استان تهران، اصفهان، مشهد، شیراز و تبریز در مجموع ۶۰ میلیارد تومان اعتبار دریافت خواهد کرد.
 
با توجه ارقامی این تبصره، بودجه سازمان فضایی از دیگر زیرمجموعه‌های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بیشتر است. همچنین اگر بودجه پژوهشگاه فضایی را در نظر بگیریم، می‌توان گفت سال آینده برنامه فضایی ایران بودجه مناسبی خواهد داشت.
 
سازمان فضایی در سال آینده اندکی بیش از ۲۸ میلیارد و ۹۲۷ میلیون تومان بودجه سرمایه‌ای و حدود ۳۹ میلیارد و ۳۸۵ میلیون تومان بودجه هزینه‌ای خواهد داشت. برای پژوهشگاه فضایی نیز ۱۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بودجه سرمایه‌ای در نظر گرفته شده است.