فعال کردن HDR در ویندوز ۱۰ چگونه انجام میشود؟

HDR مخفف High Dynamic Range یا همان گستره پویای وسیع است. فعال کردن HDR در ویندوز 10 بهمعنای این است که اپلیکیشنها، بازیها و حتی فیلمها، خروجی واضحتر و بهتری خواهند داشت. جهت استفاده از این حالت، باید آن را فعال کرده و همچنین نمایشگر موردنیاز آن را نیز در اختیار داشته باشید.
فعال کردن HDR در ویندوز 10 کار سختی نیست. ما در این مقاله آموزشی، دستورالعمل گامبهگام این کار را در اختیار شما قرار خواهیم داد. همچنین در این مطلب قصد داریم تا اطلاعاتی را نیز پیرامون استفاده از این قابلیت در نمایشگرهای خارجی، به شما ارائه دهیم.
قدم اول: نمایشگر موردنیاز را متصل کنید
قابلیت HDR زمانی مفید خواهد بود که شما نمایشگر سازگار با این ویژگی را نیز در اختیار داشته باشید. بنابراین اولین قدم، تهیه یک مانیتور سازگار با این فناوری و سپس اتصال آن به رایانه (لپتاپ یا دسکتاپ) شما است. هر چه کیفیت اتصال بالاتر باشد، آنگاه خروجی HDR بهتری نیز خواهید داشت. DisplayPort 1.4 و اتصالات بهتر، میتوانند یکی از بهترین گزینههای انجام این کار باشند. اگر هم این درگاه و یا کابل آن را در اختیار ندارید، آنگاه استفاده از HDMI 2.0 و یا USB-C کافی خواهد بود.
اگر قصد دارید تا حالت HDR را بر روی یک لپتاپ مجهز به ویندوز 10 و بر روی نمایشگر داخلی آن اجرا کنید، آنگاه نباید نگران نحوه اتصال یک نمایشگر خارجی باشید، بلکه باید ببینید که آیا نمایشگر لپتاپ شما از این فناوری پشتیبانی میکند یا خیر؟ شرایط احراز این ویژگی، دو مورد هستند: یکی حداقل وضوح تصویر 1080p و دیگری نیز حداکثر روشنایی 300 نیت و یا بالاتر.
جدا از مانیتور مورد استفاده شما (داخلی یا خارجی)، در هر صورت کارت گرافیک رایانه شما باید از PlayReady 3.0 و نیز توانایی رمزگشایی 10 بیتی پشتیبانی به عمل آورد. اگر سختافزار رایانه شما مربوط به سال 2017 و یا جدیدتر باشد، آنگاه احتمالا این ویژگیها را نیز خواهد داشت، در غیر این صورت قادر به تجربه حالت HDR نخواهید بود.
سرانجام اگر لپتاپ شما از این قابلیت پشتیبانی میکند، آنگاه باید آن را به برق متصل کنید. تنظیمات حالت HDR ویندوز 10 بهگونهای طراحی شده که فقط در هنگام اتصال شارژر (برای لپتاپ) فعال شود، زیرا این حالت مصرف باتری را بالا خواهد برد. البته میتوانید با تغییر تنظیمات انرژی (power)، حالت HDR را بر روی باتری نیز به اجرا درآورید. در هر صورت بهتر است که ابتدا لپتاپ خود را به برق متصل کرده و سپس از این حالت تصویر بهره ببرید.
قدم دوم: به تنظیمات نمایشگر ویندوز رفته و گزینه مناسب را انتخاب کنید
منوی تنظیمات ویندوز 10 را باز کنید (در منوی استارت و یا با وارد کردن عبارت «Settings» در کادر جستوجو، میتوانید به این قسمت وارد شوید).
یکی از اولین آیکونهایی که در بخش تنظیمات مشاهده خواهید کرد، «System» خواهد بود. آن را انتخاب کنید.
در بخش System، اولین گزینه، منوی Display است. سیستمعامل بهصورت خودکار این منو را برای شما باز خواهد کرد، بنابراین اکنون در مکان موردنظر هستید. اگر چندین مانیتور داشته باشید، آنگاه اولین گزینهای که به شما نمایش داده میشود، «Select and rearrange displays» خواهد بود. از کلیدهای «Identify» و «Detect» استفاده کرده و بدین ترتیب نمایشگر سازگار با HDR را انتخاب کنید.
اگر قصد دارید تا بر روی نمایشگر داخلی یک لپتاپ، حالت HDR را فعال کنید، آنگاه نباید نگران انتخاب مانیتور مناسب باشید. البته همزمان باید از اتصال به برق، بهروز بودن و نیز سازگاری با حالت HDR، اطمینان حاصل کنید.
قدم سوم: تمامی گزینههای HDR موردنیاز خود را فعال کنید
بخش موجود در پایین «Select and rearrange displays» باید «Windows HD color settings» باشد. بر روی این بخش کلیک کرده تا وارد پنجره «Windows HD color» شوید.
اولین بخش از این منو، «Choose display» است. در صورت نیاز از انتخاب مانیتور صحیح اطمینان حاصل کنید. بخش بعدی نیز «Display capabilities» است. در اینجا باید هر دو گزینه «Stream HDR» و «Play HDR games and apps» را فعال کنید.
البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که شاید نام گزینههای بالا در نسخههای مختلف ویندوز تا حدودی متفاوت باشد، اما در هر صورت شیوه عمومی انجام این کار، یکسان خواهد بود.
قدم چهارم: از فعال بودن HDR در سایر دستگاهها نیز مطمئن شوید
حال، قابلیت HDR ویندوز 10 شما فعال است، اما بهتر است که از فعال بودن این گزینه در دستگاههای دیگر خود نیز اطمینان حاصل کنید. اگر از یک نمایشگر خارجی استفاده میکنید، بهتر است که به تنظیمات آن مراجعه کرده و از فعال بودن حالت HDR اطمینان حاصل نمایید. اگر هم مشغول اجرای بازیهای ویدیویی هستید، آنگاه باید به تنظیمات نمایشگر (و گاهی اوقات تنظیمات گرافیک) بازی موردنظر مراجعه کرده و سپس قابلیت HDR را در آنجا نیز فعال کنید. اکنون همه چیز جهت لذت بردن شما، آماده است.
نوشته فعال کردن HDR در ویندوز 10 چگونه انجام میشود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
دوربین دیپ فیوژن در آیفون ۱۱ چیست، چه میکند و چگونه از آن استفاده کنیم؟

اپل، تکنولوژی دوربین دیپ فیوژن (Deep Fusin) را به لطف iOS 13.2 ارایه کرده است. اگر شما یک آیفون 11 یا آیفون 11 پرو دارید، اکنون میتوانید از این فناوری پردازش تصویر برای افزایش کیفیت عکاسی خود بهره ببرید.
در ادامه این مطلب با ما باشید تا بدانید دوربین دیپ فیوژن در آیفون 11 چیست و چگونه این تکنولوژی باعث افزایش کیفیت عکسها میشود.
دیپ فیوژن چیست؟
اسمارتفونها هنوز نتوانستهاند جای دوربینهای عکاسی را بگیرند اما اپل هرساله کیفیت دوربین آیفون را افزایش میدهد.
آیفون 11، آیفون 11 پرو و آیفون 11 پرو مکس اکنون از قابلیت دیپ فیوژن بهره میبرند. این گوشیها با نسخه iOS 13 عرضه شدهاند؛ در iOS 13 دوربین گوشی بهبود چشمگیری پیدا کرد که از جمله این پیشرفتها میتوان به بهبود سنسورها، لنز اولترا واید، حالت شب (night mode) و سلفی اسلوموشن اشاره کرد. بااینحال یکی از پیشرفتهایی که همراه با جدیدترین پرچمداران اپل منتشر نشد، دوربین دیپ فیوژن بود که با آپدیت iOS 13.2 در تاریخ 28 اکتبر 2019 منتشر شد.
فیل شیلر -نایب رئیس ارشد بخش بازاریابی جهانی شرکت اپل- تکنولوژی دوربین دیپ فیوژن را با عنوان “علم دیوانه عکاسی محاسباتی” معرفی کرده است.
در حالیکه بیشتر شرکتها موفق به افزایش کیفیت عکس در مکانهای بسیار تاریک با حالت شب و مکانهای بسیار روشن با HDR شدهاند، بیشتر عکسهایی که ما میگیریم جایی در میان این دو حالت قرار میگیرد.
دوربین دیپ فیوژن قرار است نویز را کاهش دهد و جزئیات عکسهای گرفته شده در نور کم و متوسط (به طور عمده عکسهایی که در محیط بسته گرفته میشوند) را بهبود بخشد.
برای نشان دادن این موضوع، اپل از افرادی با پوشش سوییشرت استفاده کرد؛ زیرا سوییشرت از نمونه پوششهایی است که در عکاسی جزئیات و بافت آن بهخوبی نشان داده نمیشود. در عکسهایی که با دوربین دیپ فیوژن گرفته شده بود، جزئیات سوییشرت و دیگر آیتمهای موجود در عکس بیشتر قابل رویت بود و بافت طبیعی آنها در عکس نشان داده شده بود.
دوربین دیپ فیوژن چگونه کار میکند؟
بنابر گفته اپل، این حالت جدید از تراشه A13 Bionic آیفون 11 برای انجام پردازش پیکسل به پیکسل عکسها، بهینهسازی بافت، نشان دادن جزئیات و کاهش نویز در هر قسمت از عکس استفاده میکند.
در اصل دوربین دیپ فیوژن شبیه به دوربین اسمارت HDR آیفون (که در نور متفاوت چندین عکس میگیرد و سپس آنها را باهم ترکیب میکند تا وضوح تصویر نهایی را به حداکثر برساند) عمل میکند. اما تفاوت دوربین دیپ فیوژن با اسمارت HDR در مقدار اطلاعاتی است که باید پردازش شود.
کاری که دیپ فیوژن در پسزمینه انجام میدهد بسیار پیچیده است. هنگامی که کاربر دکمه شاتر را در نور متوسط فشار میدهد، دوربین بلافاصله نه عکس میگیرد: چهار تصویر کوتاه، چهار تصویر ثانویه و یک عکس لانگ اکسپوژر (با نوردهی طولانی). سپس عکس لانگ اکسپوژر با بهترین عکس از میان چهار تصویر کوتاه آمیخته میشود. درنهایت پردازنده پیکسل به پیکسل، بهترین عناصر را از هر دو عکس انتخاب میکند تا دقیقترین عکس ممکن ایجاد شود. تمام این روند تنها در یک ثانیه اتفاق میافتد.
وقتی در ابتدا عکسی میگیرید، بلافاصله پردازش تصویر در آلبوم شما شروع میشود. بنابراین هنگامیکه شکا کمرا رول (camera roll) را برای مشاهده عکس باز میکنید، تصویر پردازش شده و آماده است. این کار توسط تراشه A13 Bionic امکانپذیر شده است؛ این تراشه قویترین پردازندهای است که تاکنون در یک گوشی هوشمند تجاری قرار گرفته است.
چگونه از دیپ فیوژن در آیفون استفاده کنیم؟
برای استفاده از دیپ فیوژن به آیفون 11، آیفون 11 پرو یا آیفون 11 پرو مکس نیاز دارید. خوشبختانه این ویژگی با آیفونهای آینده نیز سازگار خواهد بود اما دیپ فیوژن با سختافزار آیفونهای پیشین، سازگار نیست.
همچنین آیفون شما باید به iOS 13.2 آپدیت شده باشد. بنابراین نسخههای پیشین iOS نمیتوانند از این ویژگی بهره ببرند. برای آپدیت کردن گوشی خود به Settings > General > Software Update بروید. بهتر است برای دانلود آپدیت از وایفای استفاده کنید.
پس از اینکه گوشی شما آپدیت شد به Settings > Camera بروید و “Photos Capture Outside the Frame” را خاموش کنید. متاسفانه این ویژگی کاربردی با حالت دیپ فیوژن سازگار نیست.
چگونه با دوربین دیپ فیوژن عکس بگیریم؟
یکی از ویژگیهای دیگری که اپل امسال معرفی کرد، حالت شب یا night mode است. در حالت شب از بین چندین عکس گرفتهشده، بهترین عکس از لحاظ روشنایی و نور انتخاب میشود. این حالت از طریق یک تاگل در نرمافزار دوربین قابل دسترسی است و نیز بهصورت خودکار در شرایط روشنایی بسیار کم فعال میشود.
برخلاف حالت شب، هیچ راهی برای کاربران وجود ندارد که بتوانند حالت دیپ فیوژن را بهصورت دستی فعال کنند. هوش مصنوعی اپل بهطور خودکار تصویری که مناسب دیپ فیوژن است را تشخیص میدهد و به روشی که برای کاربر نهایی مرئی و یا قابل تشخیص نیست، عکسبرداری میکند.
دلیل این امر این است که اپل میخواهد کاربران در شرایط نورپردازی عادی بهترین عکسها را بدون نگرانی در مورد انتخاب حالت عکاسی، بگیرند.
بااینحال شرایطی وجود دارد که شما نمیتوانید از دوربین دیپ فیوژن استفاده نمایید. درحال حاضر دیپ فیوژن تنها با لنزهای واید و لنزهای تلهفتو سازگار است.
در حالتی که روشنایی مناسب باشد، لنز اولترا واید عکسها را با حالت پیشفرض HDR ثبت میکند.
همچنین از آنجاکه هر تصویر برای پردازش به 1 ثانیه زمان نیاز دارد، این حالت برای عکاسی پیاپی (burst photography) مناسب نیست.
از کجا بفهمیم دیپ فیوژن فعال است؟
در بیشتر موارد نمیتوانید متوجه وجود دیپ فیوژن شوید. بر روی کاغذ، این فناوری جهشی بزرگ در عکاسی موبایل است اما در عمل ممکن است تشخیص تفاوتها برای بیشتر افراد کمی دشوار باشد. این موضوع بهخصوص هنگامیکه دو تصویر در کنار هم مقایسه نمیشوند، ملموستر است.
دیپ فیوژن بیشتر در اشیایی که بافت زیادی دارند قابل توجه است. مواردی مانند مو، پارچههای کارشده و پرجزئیات، دیوارهای بافتی، خز و برخی از مواد غذایی با دیپ فیوژن کیفیت و جزئیات بیشتری خواهند داشت مخصوصا اگر روی آنها زوم کنید.
آیا گوشی شما هم به دیپ فیوژن مجهز خواهد شد؟
دیپ فیوژن تنها بر روی آیفون 11، آیفون 11 پرو یا آیفون 11 پرو مکس وجود دارد. دستگاههای قبلی اپل ازجمله آیفون X و آیفون XS فاقد تراشه A13 Bionic (که باعث وجود بسیاری از ویژگیهای جدید پردازش دوربین در جدیدترین مدلهای آیفون است) هستند؛ بنابراین دیپ فیوژن در آپدیتهای بعدی امکان اضافه شدن به گوشیهای قدیمیتر از آیفون 11 را ندارد.
با این اوصاف اگر شما از کاربران آیفون نیستید هم باید بدانید این ویژگی به گوشی شما نیز اضافه نخواهد شد. بااینحال دیگر تولیدکنندگان گوشی های هوشمند مانند خط پیکسل گوگل، احتمالاً این مسئله را به عنوان یک چالش تلقی میکنند و ابزارهای پردازشی خود را برای رقابت با این حالت جدید اپل توسعه میدهند.
نوشته دوربین دیپ فیوژن در آیفون 11 چیست، چه میکند و چگونه از آن استفاده کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
فناوری HDR چیست و چه کاربردهایی دارد؟

بهنظر میرسد که با عرضه هر فناوری نوپا بایستی با مفهوم چندین واژه جدید آشنا شویم. اکنون مدتی است که بحث پیرامون فناوری HDR (محدوده دینامیکی بالا) داغ شده و کاربران جهت فهم کاربردهای آن بایستی ابتدا با مفهوم HDR آشنا شوند.
محدوده دینامیکی (Dynamic Range)
بهطور کلی، محدوده دینامیکی بهعنوان نسبت بالاترین به پایینترین فرکانس قابل انتقال یا بازتولید تعریف میشود. در دستگاههایی نظیر تلویزیونها، تبلتها، اسمارتفونها و پروژکتورها، محدوده دینامیکی به فرکانس طیف رنگی اشاره دارد؛ چرا که هر سایه با طول موج خاصی در طیف خود مطابقت خواهد داشت. بنابراین میتوان محدوده دینامیکی را بهعنوان دامنه رنگهای قابل بازتولید تعریف کرد.
محدوده دینامیکی استاندارد (SDR)
پیش از عرضه فناوری HDR، واژه SDR وارد فرهنگ اصطلاحات فنی نشده بود. اما استاندارد SDR به نمایشگرهایی اشاره دارد که از فناوری HDR پشتیبانی نمیکنند.
محدوده دینامیکی بالا (HDR)
HDR همانطور که از نام آن نیز پیداست؛ به محدوده دینامیکی بالاتر از SDR اشاره دارد. یک نمایشگر HDR قادر به تولید طیف گستردهتری از رنگها نسبت به انواع SDR خواهد بود. این پدیده بهمعنای افزایش درجه غنای رنگها و نمایش دقیقتر جزئیات آنها است. دستیابی به محدوده دینامیکی بالا مستلزم تامین برخی ملزومات فنی خواهد بود. هنگام توصیف فناوری HDR بایستی به 2 مفهوم اساسی شامل کنتراست و شدت رنگ اشاره کرد. کنتراست بهمعنای نسبت روشنایی حداکثر شدت رنگ سفید به بیشترین میزان رنگ سیاه نمایشگر است و بر حسب واحد نیت توصیف میشود. تلویزیونهای HDR قادر به نمایش تصاویر با حداکثر کنتراست 10 هزار نیتی هستند؛ در حالیکه این رقم در تلویزیونهای معمولی بین 300 تا 500 نیت است.
البته بایستی خاطرنشان کرد که تعریف تکنیک HDR در عکسها با فناوری مورد استفاده در تلویزیونها متفاوت است. بهکارگیری فناوری HDR در عکسها بهمعنای ترکیب چندین عکس با نورپردازیهای مختلف و تولید تصویری با پویایی منحصربهفرد است؛ در حالیکه این تکنیک در تلویزیونها معادل گسترش طیف کنتراست و پالت رنگ جهت نمایش طبیعیتر و چشمنوازتر رنگها خواهد بود.
فناوری HDR در دوربینهای عکاسی و هنگام عکسبرداری در نور کم یا فضاهای بسیار روشن نیز مفید واقع میشود. چرا که با ترکیب فریمهای دارای نورپردازیهای متفاوت و استفاده از الگوریتمهای پردازش تصویر، بهترین نتیجه در خروجی ارایه خواهد شد.
HDR10
این تکنولوژی در سال 2015 توسط اتحادیه فناوریهای مصرفی (CTA) توسعه پیدا کرد و نخستین تکنولوژی HDR عرضه شده با نمایشگرها بهشمار میرفت. این فناوری عموما در دیسکهای بلوری بهکار گرفته شده و به منظور انتقال اطلاعات رنگی به نمایشگر از ابرداده (metadata) استاتیکی استفاده میکند. تکنیک فوق از عمق رنگ 10 بیتی استفاده میکند؛ در حالیکه تلویزیونهای میانرده معمولا از عمق رنگ 8 بیتی پشتیبانی میکنند. با قرار دادن دیسک بلوری HDR10 در پخشکننده سازگار با این فناوری، سیگنالی از جانب پلیر به نمایشگر HDR10 ارسال میشود که تاریکترین سطوح رنگ مشکی و روشنترین سطوح رنگ سفید محتوای موجود در دیسک را نمایش میدهد. در ادامه تلویزیون از این اطلاعات بهعنوان یک شاخص اندازهگیری جهت تعیین تون رنگ در کلیه فریمها بهره خواهد برد.
بایستی بهخاطر داشت که تماشای محتوای HDR10 بر روی نمایشگر مستلزم پشتیبانی محتوا، دستگاه منبع، کابل HDMI، نمایشگر و کلیه ابزارهای متصل به سیستم (رسیور، ساندبار و …) از فناوری HDR10 خواهد بود. امروزه پلتفرمهای سرگرمی کمپانیهای سونی، مایکروسافت و اپل شامل پلیاستیشن 4، ایکسباکس وان ایکس و اپل تیوی از فناوری فوق پشتیبانی میکنند.
+HDR10
+HDR10 ورژن ارتقایافته فناوری HDR10 است که ابردادههای دینامیکی طراحی شده جهت تنظیم سطوح روشنایی بهصورت صحنه به صحنه یا فریم به فریم را فراهم میکند. این استاندارد متنباز در آوریل سال 2017 توسط شرکت سامسونگ ارایه شد و کلیه تلویزیونهای سال 2017 و مدلهای جدیدتر کمپانی از آن بهرهمند شدند. نمایشگرهای HDR10 از طریق دریافت بهروزرسانی فریمور قادر به پشتیبانی از فناوری +HDR10 خواهند بود.
اینکار بایستی توسط هر تولیدکننده و بهصورت مورد به مورد انجام شود. سال گذشته کمپانی پاناسونیک اعلام کرد که مدلهای منتخب پخشکنندههای بلوری و تلویزیونهای اولد این برند از +HDR10 پشتیبانی خواهند کرد. استاندارد +HDR10 نیز از عمق رنگ 10 بیتی پشتیبانی میکند.
Advanced HDR
Advanced HDR فناوری نسبتا جدید دیگری است که امکان انتقال محتوای SDR و HDR از طریق یک گذرگاه مشترک را فراهم میکند. این فناوری در کلیه نمایشگرها قابل استفاده بوده و حداکثر سطوح روشنایی را در هر یک از فریمها ارایه خواهد داد. بدینترتیب تصاویر با جزئیات بیشتر و غنای رنگ بالاتر نمایش داده میشوند.
نوشته فناوری HDR چیست و چه کاربردهایی دارد؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
HDR چیست و چگونه باید از آن در گوشیهای هوشمند استفاده کرد؟

در اصطلاحات عکاسی، محدوده دینامیکی (Dynamic range) به تفاوت روشنترین و تاریکترین المانهای (نقاط) یک عکس گفته میشود. HDR (High Dynamic Range) پروسهای است که این محدوده را از آنچیزی که توسط اسمارتفون شما به ثبت میرسد، فراتر میبرد. HDR میتواند بازنمایهای دقیقی از چیزهایی که با چشمان خود میبینید در اختیارتان قرار دهد، یا اینکه میتواند به شما در عکسهای هنری برای گرفتن تصاویر با رزولوشن بالا کمک نماید.
هرچند هدف نهایی HDR، خلق عکسهای با کیفیت است، با اینحال قرار نیست توسط همه افراد مورد استفاده قرار گیرد، بلکه بستگی به سوژه یا منظرهای دارد که میخواهید از آن عکاسی کنید. در اینجا به بهترین کاربردهای HDR و نحوه کار آن میپردازیم. با ما همراه باشید.
HDR چگونه کار میکند؟
وقتی شما عکسی با قابلیت HDR میگیرید، دوربین در توالیهای سریع تصاویر متعددی با اکسپوزهای مختلف ثبت میکند. سپس نرمافزار دوربین اسمارتفون، این عکسها را با یک تصویر واحد ترکیب میکند که جزییات تاریکترین و روشنترین نواحی را در خود حفظ کند.
قبل از آنکه این ویژگی، راه خود را به دوربین گوشیهای هوشمند پیدا کند، شما مجبور بودید که سه عکس بگیرید و آنها را به کامپیوتر خود منتقل کرده و با استفاده از امکان HDR فتوشاپ یا هر برنامه مشابه دیگری، این سه تصویر را باهم ترکیب نمایید.
خوشبختانه، سازندگان اسماتفونها، HDR را در برنامه دوربین دستگاهها بهکار گرفتهاند و در صورت فعال بودن آن، همه این کارها بهطور اتوماتیک انجام میگیرد. از آنجاییکه اساس کار برنامه، ترکیب و ادغام چندین تصویر برای ایجاد یک تصویر نهایی است، ویژگی HDR با عکاسیهای استاتیک و بدون حرکت دست، بهترین عملکرد را دارد.
چه زمانی باید از HDR استفاده کنیم؟
مواقع زیادی پیش میآید که میتوان از HDR استفاده کرد؛ این موضوع بستگی به شما دارد که چه چیزی از عکس بخواهید. در ادامه به مواردی که بهکارگیری HDR بسیار رایج بوده و منجر به تصاویر بهتری میشود، اشاره میکنیم.
مناظر
نور، یکی از مهمترین جنبههای یک عکس خوب است، اما در محیطهای بیرونی نور خورشید میتواند باعث کنتراستهای بسیار بالایی گردد. HDR میتواند این اختلافها را بالانس کرده و باعث شود بخشهای سفید روشن و سیاه تاریک بر روی عکس کمتر وجود داشته باشد. به این دو تصویر نگاه کنید که چگونه جزییات آسمان، با ویژگی HDR وضوح بیشتری پیدا کردهاند.


صحنههای کمنور
اگر کل عکس شما یا برخی از نواحی آن خیلی تاریک است، میتوان از HDR برای افزایش سطح کلی روشنایی استفاده نمود. البته نباید انتظار معجزه داشت: اگر هیچ نوری در جایی که میخواهید عکاسی کنید وجود ندارد، HDR نمیتواند آن را ایجاد کند. اما از آنجاییکه که این فناوری براساس ترکیب تاریکترین و روشنترین بخشهای یک تصویر عمل میکند، تاحدودی میتواند کمکتان کند.
چه مواقعی نباید از HDR استفاده کرد؟
هنگامی که شما در حال حرکت بوده یا سوژه متحرک است
بهخاطر اینکه HDR، سه عکس میگیرد، اگر چیزی بین شاتها حرکت کند، تصویر نهایی ممکن است تار به نظر برسد: این موضوع یکی از دلایلی است که پردازش عکسها را کمی طولانیتر میکند. به همین منظور بدون حرکت بایستید و از سوژههای ثابت عکاسی نمایید.
صحنههای با کنتراست بالا
برخی از عکسها در صورتی که کنتراست بالاتری داشته باشند، بهتر به نظر میرسند. استفاده از HDR این کنتراست را کاهش خواهد داد و تاثیرگذاری صحنه کمتر مشخص خواهد شد. بنابراین اگر نمیخواهید تصویر نهایی دستکاری شود از HDR استفاده نکنید.
صحنههای با رنگهای روشن
ویژگی HDR، مطمئنا باعث سرزندگی رنگهای مرده خواهد شد. اما اگر با رنگهایی سروکار دارید که خیلی زنده و روشن هستند، HDR میتواند باعث روشنتر شدن آنها گردد. بنابراین مراقب باشید که اشباع رنگی را بیش از حد انجام ندهید.


چگونه بفهمیم گوشی ما قابلیت HDR دارد؟
اکثر گوشیهای جدید تنظیمات HDR دارند، اما برای استفاده از آن شاید نیاز باشد که آن را فعال کنید. شاید گاهی اوقات لازم باشد که اپلیکیشن دوربین دستگاه خود را نه در حالت اتوماتیک که در وضعیت تنظیم دستی قرار دهید.
اگر گوشی شما فاقد چنین ویژگیای بود، راهکارهای مختلفی در گوگل پلی استور قابل دسترس است که هر کدام از آنها میتوانند نتایج متفاوتی داشته باشند.
HDR+ چیست و چگونه میتوان آن را داشت؟
گوگل پیکسل ۲ از زمان معرفی در اکتبر ۲۰۱۷، بهعنوان پادشاه دوربینها در دنیای گوشیهای اندرویدی شناخته شده است. اما چه چیزی این دستگاه را تا این اندازه فوقالعاده میکند؟ راز این برتری، در نرمافزار و بهویژه تکنولوژی HDR+ آن قرار دارد. این فناوری نهتنها محدوده دینامیکی را افزایش میدهد بلکه همچنین میتواند نویزها را کاهش داده و همزمان رنگها را بهبود ببخشد. از آنجاییکه این قابلیت پیکسل ۲ متکی به نرمافزار است و نه سختافزار، این امکان وجود دارد که از HDR+ بر روی اسمارتفونهای اندرویدی که توسط گوگل ساخته نشدهاند، استفاده نمود. اگر میخواهید تصاویری مانند این گوشی بر روی دستگاههای سامسونگ، وانپلاس یا شیائومی بگیرید، این راهنما را بخوانید.
نتیجهگیری
بهترین راهنمایی برای استفاده از HDR در عکسها این است که بهسادگی تصویری از صحنه موردنظر خود با و بدون این ویژگی بگیرید و سپس هر کدام که برایتان جذاب بود، انتخاب نمایید. این روش، سریع و ساده بوده و میتواند ایدهای درباره نحوه کار این ویژگی در اختیارتان قرار دهد. فقط یادتان باشد که دستانتان را ثابت نگه دارید. با گذشت زمان یاد خواهید گرفت که کدام صحنهها برای استفاده از HDR مناسب هستند و کدامیک نه.
نوشته HDR چیست و چگونه باید از آن در گوشیهای هوشمند استفاده کرد؟ اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
آشنایی با ویژگیهای دوستداشتنی اندروید P: ویدئو و تصاویر بهبودیافته

اندروید P تنها یک سیستمعامل برای کارایی گوشی و برنامههای آن نیست؛ در این سیستمعامل چند تغییر وجود دارند که تنها برای استفاده از برنامهها در گوشی نیستند، بلکه زیبایی و کیفیت را به ارمغان آوردهاند.
دو ویژگی جدید وجود دارد که تازه اضافه شدهاند و البته به سختافزار و قطعات گوشی نیز ربط پیدا میکنند، اما قطعا هر گوشی پرچمداری که از اندروید استفاده کند، این ویژگی را خواهد داشت. این خصوصیات جدید میتوانند در ساخت و دیدن ویدئوها و تصاویر شما تغییرات بزرگی ایجاد کنند، بنابراین نگاهی به آنها در این مقاله خواهیم داشت.
ویژگی اول: فرمت تصویر با بهره بالا (HEIF)
HEIF (که همان تصویر با حجم کم، کیفیت و دقت بالاست و “هیف” تلفظ میشود)، یک ویژگی جدید برای فشردهسازی باکیفیت عکس است که در نسخه اندروید P وجود دارد.
قطعا شما نیز متوجه شدهاید که بعضی از فرمتهای عکس، مانند عکس تصویربرداری شده (با فرمت bmp) از یک عکس معمولی ساده (با فرمت jpg) حجم و اندازه بهمراتب بزرگتری دارد. تمام این اندازهها مربوط به فشردهسازی و ساخت عکس است. قطعا تمامی عکسها حداقل یک بار میتوانند فشردهسازی شوند؛ این عمل یک الگوریتم است که در داخل دادههای یک فایل عکس جستجو میکند. فشردهسازی مثلا دادههایی را پاک میکند که دو بار تکرار شدهاند یا عمق رنگ و وضوح کمی دارند و گاهی ممکن است بعضی از پیکسلهای مشابه در یک عکس را به یک رنگ تغییر دهد. با این عمل میتوان یک فایل ۵۰ مگابایتی را به یک فایل در حدود ۲ مگابایت تبدیل و فشردهسازی کرد. اگر این فشردهسازی دقیق و کامل انجام شود چشم ما قادر به دیدن تغییرات آن نخواهد بود.
دو دلیل عمده وجود دارد که چشم انسان قادر به دیدن این تغییرات نیست (یا حتی اگر ببیند بسیار جزئی است). اولین دلیل آن است که چشم ما قادر به دیدن میلیونها میلیون رنگ است، اما اصلا نمیتواند تفاوت رنگها را تشخیص دهد، مثلا نمیتواند چند قرمز را از هم متمایز کند. دومین دلیل این است که نمایشگری که برای دیدن این عکسها استفاده میشود، عموما تمام دادهها را رندر نمیکند. در بهترین حالت نمایشگر ۱۶ میلیون رنگ و در بدترین حالت ۸ رنگ را نمایش میدهد. هرچه باشد از این امر مطمئن هستیم که گوشی شما ۸ رنگی نیست، ولی گوشیهای ۲۴ بیتی (یا همانکه میتواند ۱۶ میلیون رنگ را نمایش دهند) وجود دارند. بهاحتمال بسیار زیاد گوشی شما بین ۱۶ تا ۲۴ بیتی است، بنابراین واضح است که تفاوت تغییر چند رنگ را متوجه نخواهید شد.
HEIF چند گامی جلوتر از بقیه فشردهسازیها مثل JPEG است و تصاویر را در حجم کوچکتر بدون تغییر کیفیت، فشردهسازی میکند. این امر بسیار جالب است که بدانید حتی قسمت اعظم دادههای عکس را حفظ میکند. شرکت اپل HEIF را برای سیستمعامل iOS 11 قرار داده و تعداد بسیار کمی از کاربران میتوانند تفاوت فرمت نهایی و اولیه را تشخصی دهند. این امر نشان میدهد که HEIF یک فشردهسازی مناسب و کارآمد است. دادههای دیگری نیز در این فشردهسازی قرار میگیرند که شامل موارد زیر هستند:
- “تامپنیل با رزولوشن کم” (تامپنیل به تصویر پیشنمایش عکس یا ویدئو گفته میشود) ازاینرو گالری گوشی شما نیازی به ساخت تامپنیل برای تصاویر ندارد.
- تصاویر پیوسته پشت سرهم (Burst-mode) میتوانند در داخل یک عکس قرار گیرند.
- حالت چرخشی نیز وجود دارد، بنابراین تصویر میتواند در زوایای چرخشی صفر، ۹۰، ۱۸۰ و ۲۷۰ درجه نمایش داده شود.
- موارد کمکی، مانند آلفای تصویر یا تصویر اصلی در داخل فایل ذخیره میشوند.
اندروید این موارد را بهصورت رایگان در داخل سیستمعامل خود قرار داده است. یعنی از تمام ویژگیهای بالا از تامپنیل با رزولوشن کم تا ویژگی ذخیره تصاویر پشت سر هم در یک فایل با فشردهسازی HEIF بهصورت رایگان (حداقل برای آغاز این کار) بهره میبریم.
اندروید P از تصاویر با فرمت HEIC پشتیبانی میکند. ویژگی سختافزاری که گوشی شما برای این فرمت لازم دارد، ISP (پردازنده سیگنال عکس) است که بتواند این مدل عکس را در داخل خود بسازد، البته نگران نباشید، چراکه تقریبا هر گوشی که از اندروید P پشتیبانی کند، بهاحتمالزیاد این ویژگی را نیز دارد.
ویژگی دوم: ویدئوی HDR VP9
VP9 یک کد رایگان و باز برای فرمت ویدئوهاست که توسط گوگل توسعه یافته است. اگر از کروم یا اندروید استفاده کرده باشید، قطعا تاکنون حتی اگر نمیدانستید ویدئو VP9 چیست، آن را مشاهده کردهاید. VP9 یک فرمتی است که فشردهسازی زیادی را شامل میشود و تقریبا کیفیت قابلتوجهی را از دست نمیدهد. وبسایتهایی مانند یوتیوب و گوگلپلی برای ویدئوهای استریم خود در اندروید و کروم از این فرمت استفاده میکنند.
در سیستمعامل اندروید P فرمت VP9 کاملا پشتیبانی شده تا با استفاده از HDR نمایش داده شوند (تصویربرداری دامنه دینامیک بالا یا HDR، در پردازش تصویر، گرافیک دستگاه مجموعهای از روشهاست که نسبت به روشهای معمولی در بین نقاط تاریک و روشن دینامیک روشنایی بیشتری را فراهم میکنند.). احتمالا تاکنون ندیده باشید که یک نمایشگر HDR محتوایی از این دسته را نمایش دهد. البته ممکن است که این ویژگی جدید نباشد، اما قطعا به این اندازه جدید است که خیلی از ما ویدئوهای یوتیوب یا نتفلیکس را HDR نمیبینیم. اگر تاکنون یک ویدئو HDR را در یک نمایشگر باکیفیت مشاهده نکردهاید، واقعا نمیدانید که چقدر جذاب و زیباست؛ قطعا از تفاوت بین ۱۰۸۰p با ۴K بیشتر خواهد بود، بهخصوص اگر نمایشگر شما بزرگ نیز باشد.
برای این ویژگی لازم است که صفحهنمایش گوشی شما قابلیت نمایش HDR را داشته باشد. هرچند که این ویژگی مدتی است که در گوشیها ایجاد شده است و مثلا گوشی LG V30 با نمایشگر ۶ اینچی P-OLED قطعا ویدئوهای HDR را به زیبایی نمایش میدهد. بنابراین گوشیهای مشابه نیز این امکان را فراهم کردهاند.
نوشته آشنایی با ویژگیهای دوستداشتنی اندروید P: ویدئو و تصاویر بهبودیافته اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
اولین نمایشگر فوق دقیق اچ دی آر تولید شد
مقایسه فرمت Dolby Vision با HDR10 در تلویزیونها
اگر شما در سال ۲۰۱۷ یک تلویزیون را خریداری میکردید، میتوانستید مدل (HDR (High Dynamic Range را به دست آورید. این ویژگی در حال حاضر موجود است اما در داخل آن دو فرمت وجود دارد: Dolby Vision و HDR10.
قبل از اینکه کارت اعتباری خود را بیرون بیاورید بهتر است تفاوت میان این دو فرمت را درک کنید و سپس آنچه برای شما مناسب است را بخرید.
تعریفی کوتاه از Dolby Vision و HDR۱۰
Dolby Vision و HDR10 هر دو نوعی HDR برای تلویزیون هستند. این تکنولوژی، تلویزیون را قادر میسازد تا تصاویر روشنتر، رنگهای دقیق تر و نقاط قوت و ضخامت بیشتری را نشان دهد. Dolby Vision نیاز به تراشه خاصی دارد و تنها در چند تلویزیون موجود است، در حالی که HDR10 توسط همه تلویزیونهای HDR پشتیبانی میشود.
Dolby Vision از لحاظ فنی بهتر از HDR۱۰ است
اگر شما بهتنهایی به دنبال مشخصات خاصی هستید، Dolby Vision دارای لبه بیشتری نسبت به HDR10 است. از طرف دیگر دو جنبه وجود دارد که بر اساس آن HDR کیفیت تصویر را بهبود میبخشد و عبارتند از روشنایی و دقت رنگ. Dolby Vision، با عمق رنگ ۱۲ بیتی، یعنی در مجموع از ۶۸ میلیارد رنگ پشتیبانی میکند در حالی که HDR10 از عمق رنگ ۱۰ بیتی، بهعنوان مثال مجموع ۱ میلیارد رنگ پشتیبانی میکند.
بهطور مشابه، Dolby Vision با پشتیبانی از ۱۰،۰۰۰ نیت (درخشندگی و تراکم نور) روشنایی، HDR10 از ۴۰۰۰ نیت روشنایی پشتیبانی میکند؛ اما در حالیکه این محدوده فوقالعاده عالیست، از لحاظ نظری دارای محدودیتهایی است. در حال حاضر هیچ فیلم یا ویدئو بازی از رنگهای نظری یا روشنایی بهره نمیبرد. جالب است بدانید که سامسونگ در آخرین تلویزیون HDR خود، حدود ۱۰۰۰ نیت روشنایی را در نظر گرفته است. بنابراین میتوان گفت در حالیکه Dolby Vision از لحاظ فنی برتر است، اما در حال حاضر این برتری به تصاویر بهتر در دنیای واقعی تعبیر نمیشود. با این حال، این وضعیت میتواند در آینده تغییر کند، به همین دلیل Dolby Vision شرطی بهتر برای خریداران طولانی مدت است.
برتری Dolby Vision در زمان نمایش فیلمها
در حالی که محدودیتهای فنی یک فاکتور است، Dolby Vision هنوز یک ویژگی دارد که موجب برتری آن میشود و آن کنترل پویایی ابردادههاست.
ابرداده پویا به یک فیلمساز اجازه میدهد که هر یک از فریمهای رنگی و میزان روشنایی HDR را کنترل کند. به عبارت ساده، به این معناست که یک فیلمساز میتواند بگوید: ” من میخواهم این صحنه را به سطح X از روشنایی برسانم.”
هنگامیکه فیلم دارای خاصیت Dolby Vision باشد، تلویزیون در زمان پخش صحنهها این پیشرفتها را اعمال میکند؛ در حالیکه HDR10، تنها دارای ویژگی کنترل متاداده استاتیک است و این به این معنی است که تنها یک تنظیم HDR از رنگ و روشنایی برای کل فیلم وجود دارد و این تنظیمات بر اساس صحنه تغییر نمیکنند.
نکته جالب دیگر این است که اگر شما در حال تماشای یک فیلم Dolby Vision در یک تلویزیون Dolby Vision هستید، دقیقا همان چیزی را که کارگردان در نظر گرفته است را خواهید.
چرا HDR۱۰ مرسومتر است؟
با وجود اینکه Dolby Vision بسیار جالب به نظر میرسد و اگر یک کارگردان بهطور کامل روی هر یک از صحنهها کنترل داشته باشد، این بدیهی است که نتایج بهتری ارایه میشود، سوال اینجاست که چرا HDR10 بیشتر شایع است؟ پاسخ به این سوال بسیار ساده است؛ تنها دلیل مرسوم بودن HDR10 پول است!
Dolby Vision یک سیستم اختصاصی است و سازندگان تلویزیون نیاز به قرار دادن یک تراشه Dolby Vision و یا پخشکننده ۴K Blu-ray، در تلویزیون دارند که تولید کنندگان هزینه آن را برای Dolby پرداخت میکنند. Dolby، به نوبه خود از این هزینهها برای اعتصاب معاملات با استودیوهای فیلم بهره میبرد بهطوریکه مدیران از Dolby Vision در هنگام ساخت فیلم استفاده کنند. در واقع این یک سیستم کنترل شده است که به منظور ارتقا کیفیت و همراه با قیمت اضافی ارایه میشود.
از سوی دیگر، HDR10 یک استاندارد باز است و همه تولید کنندگان تلویزیون و همچنین فیلمسازان میتوانند بدون صرف هزینههای اضافی و یا استفاده از تراشههای اضافی برای آن، به صورت رایگان از آن استفاده کنند. بهطور طبیعی، این ویژگی باعث میشود HDR10 بیشتر برای تولید کنندگان تلویزیون، استودیوهای فیلم و توزیع کنندگان محتوا جذاب باشد و به همین دلیل است که بهطور پیشفرض و بر اساس استاندارد زمانی که هر تلویزیون دارد، از HDR10 پشتیبانی میکند.
Dolby Vision برای بازی مهم نیست
در حال حاضر، توسعه دهندگان بازیهای ویدئویی از رقابت میان فرمتهای موجود ناراحت نیستند چراکه اکثر بازیهای موجود در فرمت HDR از HDR10 پشتیبانی میکنند.
تاکنون تنها تعداد انگشت شماری از فناوری پیشرفته Dolby Vision برای HDR استفاده شده است. حتی با این وجود شما تنها در مورد پشتیبانی کارتهای گرافیکی کامپیوتر خود صحبت میکنید، نه کنسول بازیهای ویدئویی. توجه داشته باشید که اگر شما تنها برای انجام بازی قصد دارید تا یک تلویزیون ۴K HDR را خریداری کنید بهتر است بحث Dolby Vision و HDR10 و نیز تفاوتهای آنها را فراموش کنید و فقط یک تلویزیون HDR10 را خریداری کنید.
HDR۱۰ در مقابل Dolby Vision بدون در نظر گرفتن برند
در این مطلب بهطور خلاصه به تفاوتهای اصلی بین HDR10 و Dolby Vision پرداختیم که لازم بود شما بهعنوان یک خریدار از آنها مطلع باشید.
قطعا از این موضوع نیز اطلاع دارید که تمام تلویزیونهای Dolby Vision میتوانند از HDR10 پشتیبانی کنند اما یک تلویزیون HDR10 نمیتواند از Dolby Vision پشتیبانی کند. این گزینه درست در مورد تجهیزات ویدیویی غیر تلویزیون نیز صادق هست. Dolby Vision، از نظر فنی برتر از HDR10 است، اما برای استفاده از آن بهتر است از کیت کامل Dolby Vision، یعنی صفحه نمایش و منبع ویدیو استفاده کنید.
بهترین انتخاب برای خرید
با توجه به آنچه شما انتظار دارید با تلویزیون خود انجام دهید، در حال حاضر انتخاب برای انجام این کار بسیار آسان است. یک تلویزیون با Dolby Vision دریافت کنید تلویزیونهای ارزان قیمت با Dolby Vision وجود دارد، پس چرا نمیتوان آینده را اثبات کرد؟ با مرور بهترین ارزان قیمتهای ۴K HDR، ما شاهد آن هستیم که TCL 55P607 کاملا با این لایحه سازگار است و از هر دو فرمت پشتیبانی میکند، همچنین این انتخاب اصلا گران نیست و دارای نور پسزمینه LED تمام عیار است.
آینده: +HDR۱۰ در مقابل HLG
در حالیکه هنوز رقابت میان Dolby Vision و HDR10 به پایان نرسیده است و این دو فرمت سر و صدای زیادی به پا کردهاند، شاهد موج بعدی فرمتهای HDR هستیم. +HDR10 فرمت بعدی خواهد بود که جانشین HDR10 است. با این حال، +HDR10 کنترل متادیتای پویا را اضافه خواهد کرد تا صحنههایی که کارگردان در نظر گرفته است را به شما ارایه بدهد.
(HLG (Hybrid Log Gamma، یک فرمت HDR جدید است که برای کار با تلویزیونهای غیر HDR طراحی شده است. ممکن است تلویزیون استاندارد شما در حال حاضر برخی از ویژگیهای صفحه نمایش مانند HDR را داشته باشد، اما نمیتواند ابردادهها را از یک فایل ویدئویی HDR بخواند. HLG این شکاف را به هم متصل میکند تا تلویزیونهای موجود بتوانند بعضی از مزایای تلویزیون HDR را به شما نشان دهند.
کدام تلویزیون را انتخاب کنیم؟
پس چه باید بکنید، کسی که فقط میخواهد یک تلویزیون بخرد آیا باید امروز اقدام کند؟ آیا شما باید با HLG بجنگید، برای HDR10 بروید و یا آن را به Dolby Vision ارتقا دهید؟ در اینجا یک راهکار ساده را برای تصمیمگیری بهتر به شما ارائه میدهیم:
اگر شما تلویزیون ندارید یا آن را بدون توجه به برخی نکات خریداری میکنید، بهتر است یک تلویزیون HDR با پشتیبانی Dolby Vision خریداری کنید.
اگر شما یک تلویزیون غیر HDR دارید و به آن اهمیتی نمیدهید، تا زمانیکه میتوانید آن را نگه دارید.
اگر شما یک تلویزیون HDR10 دارید، بهتر است با آن مدارا کنید و در حال حاضر لازم نیست آن را به Dolby Vision ارتقا دهید. عوامل دیگر، مانند کیفیت پنل تلویزیون، مهمتر است.
اگر شما در حال حاضر یک تلویزیون Dolby Vision دارید، به شما تبریک میگوییم. اقدام به خرید یک دستگاه پخش ۴K Blu-ray با پشتیبانی از Dolby Vision کنید.
شما کدام تلویزیون را دارید؟ آیا قصد دارید آن را به HDR یا Dolby Vision ارتقا دهید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
نوشته مقایسه فرمت Dolby Vision با HDR10 در تلویزیونها اولین بار در پدیدار شد.
مرورگر گوگل کروم از ویدیوهای HDR در ویندوز ۱۰ پشتیبانی خواهد کرد
غول جستجوی اینترنتی رسما در وبلاگ اطلاعرسانی خود اعلام نموده که بهزودی مرورگر گوگل کروم در ویندوز ۱۰ از ویدیوهای HDR پشتیبانی خواهد کرد.
در حقیقت فیلمهای HDR رنگهای جذاب و شادابتری را برای تماشاگران به ارمغان میآورند که در این ویدیوها رنگهای مشکی تیرهتر و رنگهای سفید روشنتر از دیگر نمونههای موجود به نمایش گذاشته میشوند. البته لازم به ذکر است که برای بهرهمندی از این قابلیت باید نمایشگر و کارت گرافیک کاربر از ویژگی مذکور برخوردار باشد، علاوهبر این باید از محتوایی استفاده نمایید که به صورت HDR تهیه شده است.
سال گذشته در یک بهروزرسانی، مرورگر گوگل کروم پشتیبانی از محتواهای این چنینی را برای نسخه قابل نصب روی گوشیهای اندرویدی دریافت نمود و به نظر میرسد اکنون گوگل تصمیم گرفته تا مرورگر دسکتاپ خود را نیز به این قابلیت مجهز کند. باید افزود که اگر در حال حاضر از آخرین نسخه مرورگر کروم استفاده میکنید، این ویژگی برای شما قابل دسترس است. این ویژگی منحصر به مرورگر کروم نیست چراکه چندی پیش شبکه نتفلیکس امکان پشتیبانی از ویدیوهای HDR منتشر شده را به مرورگر اج مایکروسافت اضافه کرد.
نوشته مرورگر گوگل کروم از ویدیوهای HDR در ویندوز ۱۰ پشتیبانی خواهد کرد اولین بار در پدیدار شد.
پشتیبانی از رزولوشن ۱۰K و نمایش ۱۲۰ فریم بر ثانیهای محتوا توسط HDMI 2.1
انجمن بینالمللی HDMI، مشخصات نسخه 2.1 این رابط اتصال گرافیکی را منتشر کرده که کلیه موارد مورد نیاز گیمرها و فعالین کمالگرای حوزه چندرسانهای را برای سالهای متمادی در اختیار آنها قرار میدهد. از طریق این رابط، پخش ویدیوها با رزولوشن 4K و 8K یا حتی رزولوشن 10K و با سرعت 120 فریم بر ثانیه (با استفاده از الگوهای جدید فشردهسازی نمایشی)، امکانپذیر خواهد بود.
بدون استفاده از فشردهسازی، حداکثر میتوان ویدیوهایی با رزولوشنهای 4K و 8K را به ترتیب با سرعتهای 60 و 120 فریم بر ثانیه نمایش داد. با توجه به اینکه پیشتر سیستمهای پخش تلویزیونی و یا حتی استودیوهای فیلم، با رزولوشن 8K تطبیق پیدا کردهاند، لذا این مسئله پدیده چندان جدیدی بهشمار نمیآید. این ویژگی در زمینه گیمینگ واقعیت مجازی، بسیار جذاب و پر ابهت خواهد بود؛ اگرچه نیازمند پردازندههای گرافیکی بسیار قدرتمندی است.
ویژگی جذاب دیگر برای گیمرها، نرخ رفرش (Refresh) متغیری است که به باور ما، توسط فناوری FreeSync شرکت AMD یا G-Sync کمپانی انویدیا محقق میشود. انتقال سریع فریمها، نوید کاهش تاخیر در پخش ویدیوها را میدهند که برای بازیهای سریع و واقعیتمجازی، بسیار مهم و حیاتی است.
ویژگی دیگر این رابط، قابلیت HDR دینامیکی است که امکان نمایش ویدیوها را با کنتراست و طیف رنگی ایدهآل فراهم میکند. بهرهگیری از رنگهای 10، 12 و 16 بیتی، امکانپذیر است و میتوانید از نمونهبرداری رنگی 4:4:4 استفاده کنید. این کابل، دارای پهنای باند اسمی 48 گیگابیت بر ثانیه خواهد بود که بیش از 4 برابر پهنای باند رابط HDMI 1.4 است. نتایج تست کارکرد رابط HDMI 2.1، پیش از پایان سال 2018 اعلام خواهد شد.
نوشته پشتیبانی از رزولوشن ۱۰K و نمایش ۱۲۰ فریم بر ثانیهای محتوا توسط HDMI 2.1 اولین بار در پدیدار شد.