تصویر شعله‌های آتش در ایستگاه فضایی بین‌المللی!

 
ناسا تصویری از شعله‌های آتش را منتشر کرده که توسط فضانوردان ایستگاه بین‌المللی ایجاد شده‌ است.
 
ناسا تصویری را منتشر کرده که در نگاه نخست، مانند یک آتش‌فشان به نظر می‌رسد اما در حقیقت، تصویری از شعله‌های درخشان آتش و همچنین دوده‌ای است که بیرون از "ایستگاه فضایی بین‌المللی" (ISS) ایجاد شده‌ است. دوده‌ها، بیش از اندازه معمول خود روی زمین هستند زیرا در شرایط ریزگرانش، مدت بیشتری در شعله باقی می‌مانند.
 
فضانوردان ایستگاه بین‌المللی برای بررسی نحوه واکنش شعله‌های آتش نسبت به ریزگرانش و تولید سوخت‌های پاک‌تر، آتش‌هایی را در فضا ایجاد کرده‌اند.  آنها برای این کار، از تجهیزات آزمایشی مخصوصی موسوم به "CIR" استفاده کردند تا بتوانند آتش را با روشی ایمن و کنترل شده ایجاد کنند.
 
شعله‌ای که در این تصویر می‌بینیم، یکی از نمونه اشتعالاتی است که برای بررسی میزان دوده‌ای که در شرایط متفاوت تولید می‌شود، در یک مرکز پژوهشی احتراق صورت می‌گیرد.
 
بر اساس گزارش‌های ناسا، شرایط ریزگرانش در ایستگاه فضایی بین‌المللی، تاثیر قابل توجهی بر آتش‌های ایجاد شده داشته است. شعله‌های آتش در این شرایط برخلاف زمین، به سمت بالا حرکت نمی‌کنند و مثلث شکل نیستند بلکه شکل کروی دارند. آتشی که فضانوردان ایجاد کرده‌اند، به گروهی از کرم شب‌تاب شباهت دارد که به شکل دایره حرکت می‌کنند. فضانوردان در توضیحات خود گفتند: با گسترش گاز گرم در اثر کمبود جاذبه، آتش از منبع یا مرکز خود دور می شود.
 
 
فضانوردان با کمک این آزمایش موفق شدند نحوه واکنش آتش را در فضا درک کنند. آنها علاوه بر دیدن شکل غیرمعمول آتش، دریافتند که بقایای کربن شعله‌ها، در فضا بیش از زمین باقی می‌مانند. آنها با استفاده از تجهیزات آزمایشی CIR توانستند به شرایط محیطی موثر بر تولید دوده آتش نیز پی ببرند.
 
 دوده، باقیمانده‌های کربنی است که در اثر کامل نسوختن یک ماده آلی یا هر مادی حاوی کربن باقی می‌ماند. این بقایای کربن، مشکلات بسیاری برای محیط و سلامت ایجاد می‌کنند اما در برخی موارد هم می‌توانند مضر باشند.
 
چنین آزمایش‌هایی می‌توانند امکان تولید شعله‌هایی را فراهم کنند که حاوی دوده یا بدون آن هستند. شاید نتایج این آزمایش‌ها، به تولید سوخت‌هایی منجر شوند که کارآیی بیشتری دارند و آلودگی کمتری تولید می‌کنند.

ایستگاه فضایی بین‌المللی در اولین روزهای سال نو میلادی به یک باتری جدید مجهز می‌شود

ایستگاه فضایی بین‌المللی

همانند هر گجتی که از آن استفاده می‌کنید، ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز گاهی نیازمند باتری جدید است. وقتی شما در یک ایستگاه فضایی مشغول به کار باشید، حتی بروزرسانی‌های خیلی معمولی نیز می‌توانند خارق‌العاده باشند. در ماه ژانویه، شش باتری لیتیوم-یونی جدید علاوه بر صفحات آداپتور جدید، بر روی ایستگاه فضایی نصب خواهد شد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی (International Space Station)، این باتری‌ها را در ماه دسامبر دریافت کرده و قرار است در ششم و سیزدهم ژانویه، آن‌ها را جایگزین ۱۲ باتری قدیمی نیکل-هیدروژن کند. امکان دارد باتری‌های قدیمی پس از ترک ایستگاه فضایی، در کشتی باربری انبار شوند.

دوران باتری‌های نیکل-هیدروژن که از زمان طراحی ایستگاه فضایی در سال ۱۹۸۸، به دو شکل مختلف به این ایستگاه خدمت می‌کردند، به پایان رسیده است. از سیستم قدرت ایستگاه فضایی بین‌المللی که در سال ۲۰۰۱ مورد توجه مهندسان ناسا و بوئینگ بود، به عنوان “اولین مورد استفاده از حجم زیاد باتری‌های نیکل-هیدروژن برای ایستگاه در حال گردش مداری”، یاد می‌شود. این باتری‌ها پیش از قرارگیری در ایستگاه فضایی، بر روی زمین تست شدند.

اما نیکل و هیدروژن، هیچکدام در ذخیره انرژی به پای لیتیوم که عنصری به شدت واکنش‌گراست، نمی‌رسند. چگالی بالای انرژی لیتیوم (انرژی قابل ذخیره در پیوندهای اتمی عنصر لیتیوم)، انتخاب آن را راحت می‌کند. شارژ مجدد باتری‌های لیتیوم-یونی آسان‌تر است. همچنین از باتری‌های مشابه، در خودروهای هیبریدی نیز استفاده می‌شود.

نصب ‌باتری‌های جدید، هفتمین راهپیمایی فضایی یکی از کارکنان ناسا به نام Peggy Whitson را کلید می‌زند. این دومین باری است که خانم ویتسون به عنوان اولین زن، سکان ایستگاه فضایی را در دست می‌گیرد. در صورت موفقیت آمیز بودن راهپیمایی فضایی، او با خانم Suni Williams، به لیست زنانی از ناسا می‌پیوندد که بیشترین وظایف تکمیل شده را در کارنامه خود دارند.

طبق اعلام وب‌سایت Spaceflight Now، باتری‌های لیتیوم-یونی جدید تا ۱۰ سال عمر می‌کنند که بیشتر از عمر پیش‌بینی شده برای ایستگاه فضایی بین‌المللی است. در هر صورت، این آخرین نسل از باتری‌هایی است که ایستگاه فضایی به چشم خود خواهد دید.

نوشته ایستگاه فضایی بین‌المللی در اولین روزهای سال نو میلادی به یک باتری جدید مجهز می‌شود اولین بار در پدیدار شد.