سیستم خودران تسلا منجر به کاهش توجه رانندگان شده است

تسلا که پیشتر نسخه پیشرفته قابلیت آتوپایلوت خود موسوم به Full Self-Driving را تنها در اختیار تعدادی محدودی از رانندگان قرار داده بود، اخیرا اعلام کرد که به زودی امکان استفاده از این ویژگی را برای دارندگان بیشتری از خودروهای خود فراهم خواهد کرد.
 
به گفته تسلا، این قابلیت در قالب به‌روزرسانی FSD Beta v10.0.1 عرضه خواهد شد و اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود، از تاریخ 24 سپتامبر یعنی کمتر از دو روز دیگر قابل دریافت خواهد بود و رانندگان ‌می‌توانند از این ویژگی رانندگی خودران در خیابان‌های عمو‌می‌ استفاده کنند.
 
طبق اعلام این شرکت، روی نمایشگر خودروی افرادی که هزینه دریافت حالت Full Self-Driving را پرداخت کرده‌اند، دکمه جدیدی اضافه خواهد شد که با لمس آن، ‌می‌توان قابلیت مذکور را دانلود و سپس فعال کرد. اما استفاده از قابلیت رانندگی خودران، نگرانی‌هایی را نیز به وجود ‌می‌آورد.
 
اخیرا نتایج تحقیقی که توسط موسسه فناوری ماساچوست (MIT) صورت گرفته، نشان ‌می‌دهد که فعال شدن ویژگی آتوپایلوت یا رانندگی خودران منجر به بی‌توجهی راننده نسبت به مسیر خواهد شد.
 
در این پژوهش، عملکرد 290 راننده خودروی تسلا مدل اس و مدل ایکس بررسی شد به طوری که توجه و نگاه آنها به مسیر و دیگر موارد مرتبط با رانندگی مورد ارزیابی قرار گرفت.
 
نتایج نشان داد که رفتار بصری رانندگان که شامل توجه به جلو و دیگر عوامل دخیل در رانندگی ‌می‌شود، قبل و بعد از فعال شدن قابلیت آتوپایلوت تغییر ‌می‌کند. بدین معنی که وقتی این ویژگی فعال ‌می‌شود، میزان توجه و نگاه راننده به مسیر کم ‌می‌شود و احساس راحتی بیشتری ‌می‌کنند.
 
این در حالی است که فعال شدن حالت‌های رانندگی آتوپایلوت یا Full Self-Driving، به معنی حرکت کاملا خودران خودرو نیست و راننده ‌می‌بایست نسبت به حرکت خودرو آگاه بوده تا بتواند در مواقع نیاز، از بروز اتفاقات پیش‌بینی نشده جلوگیری کند.
 
حتی به این موضوع در صفحه پشتیبانی وب‌سایت تسلا نیز اشاره شده است: در حین استفاده از قابلیت‌های آتوپایلوت و Full Self-Driving، راننده ‌می‌بایست دستان خود را روی فرمان قرار دهد و آماده باشد تا در هر لحظه، خودرو را تحت کنترل درآورد. رسیدن به نقطه رانندگی کاملا خودران، به اطمینان بیشتر از عملکرد این ویژگی و میلیاردها مایل تجربه رانندگی و همچنین تایید نهادهای رگولاتوری نیاز دارد که ممکن است چند وقتی به طول بینجامد.
 
اگرچه در گزارش اخیر تسلا به استفاده ایمن و بی‌خطر از قابلیت Full Self-Driving توسط رانندگان خودروهای این شرکت اشاره شده، اما محققان MIT معتقدند که قبل از عرضه این قابلیت، ‌می‌بایست سیستم‌های نظارتی و کنترل توجه راننده را در خودروهای تسلا تعبیه کرد تا عملکرد و میزان توجه رانندگان به صورت لحظه‌ای رصد شود.
 
به اعتقاد این پژوهشگران، بهره‌گیری از فناوری‌های ردیابی چشم و سر در خودروهای تسلا ‌می‌تواند تا حد زیادی از بی‌توجهی رانندگان جلوگیری و حواس آنها را معطوف رانندگی کند.

برنده جایزه نوبل به دنبال توسعه باتری با استفاده از نوشابه

 
 
"جان بی گودیناف"(John Goodenough) به دلیل توسعه باتری‌های لیتیم یونی که قدرت خودروهای الکتریکی را تامین می‌کند به همراه دو دانشمند دیگر برنده جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۱۹ شد اخیرا در حال کار بر روی تولید باتری‌هایی بر پایه سودا یا همان نوشیدنی گازدار است.
 
 به قل از آی او، "جان.بی گودایناف" به توسعه باتری‌های لیتیوم یونی کمک بسیاری کرده‌ است. جان بی. گودایناف دانشمند زمینه فیزیک حالت جامد اهل ایالات متحده آمریکا است که پتانسیل باتری‌های لیتیومی را دو برابر کرده است و شرایط مناسبی را برای توسعه باتری‌های بسیار قدرتمندتر و کاربردی‌تر مهیا کند. جایزه نوبل ۲۰۱۹ در رشته شیمی به طور مشترک به جان بی گودیناف، ام. استنلی ویتینگهام و آکیرا یوشینو به خاطر توسعه باتری‌های لیتیوم-یونی اهدا شد.
 
گودیناف اکنون در حال کار بر روی تولید باتری‌هایی بر پایه سودا است. در این کار عمدتا از مواد اولیه ارزان استفاده می‌شود در حالی که برای توسعه باتری لیتیوم یون به مواد اولیه گرانقیمت و کمیابی مانند منگنز ، نیکل و کبالت (علاوه بر لیتیوم) نیاز است. یک استارت آپ سوئدی به نام"Altris" قصد دارد این فناوری را که در "دانشگاه اوپسالا" در حال ساخته شدن است سال آینده به بازار عرضه کند.
 
"آدام دالکوئیست"(Adam Dahlquist) مدیر عامل این استارت آپ گفت: تولید یک باتری سودا با استفاده از مواد اولیه سدیم، کربن، آهن و نیتروژن می‌تواند در کارخانه‌های موجود برای توسعه باتری‌های لیتیومی مورد استفاده قرار گیرد. به گفته دالکوئیست آنها فقط می‌بایست فرمول شیمیایی توسعه اینگونه باتری‌ها را تغییر دهند و در صورت آموزش توسعه این باتری‌ها با فرمول شیمیایی جدید به کارکنان کارخانه آنها می‌توانند این فناوری را در مقیاس وسیع تولید کنند.
 
باتری دیگری که تولید آن نیز ارزان است توسط استارت آپی به نام "Silbat" در مادرید تولید می‌شود و عملکرد آن استارت آپ به گونه‌ای است که باتری‌ها را از سیلیکون تولید می‌کند. هنگام شارژ، سیلیکون ذوب می‌شود و  هنگام تخلیه نیز یخ می‌زند.
 
به گفته "ایگناسیو لاک هریدیا"(Ignacio Luque-Heredia) مدیرعامل این استارت آپ این باتری‌ها نه تنها ارزان هستند، بلکه عمر آن نیز چند برابر بیشتر از باتری لیتیوم یون است که به گفته وی عمر متوسط آن تا پنج سال است. او انتظار دارد که عمر باتری سیلیکونی ۳۰ سال باشد که اگر واقعا چنین باشد این امر می‌تواند یک تغییر دهنده واقعی در بازار اتومبیل‌های الکتریکی باشد.
 
به گفته "میسلاو جاور"(Mislav Javor) مدیرعامل شرکت آلمانی AMPnet، توسعه باتری‌های ارزان قیمت و با دوام اتومبیل که کیفیت آنها پس از هزاران بار شارژ و تخلیه کاهش نمی‌یابد، فرصت‌هایی را برای استفاده از آنها در شبکه‌های انرژی محلی نیز فراهم می‌کند.
 

برنده جایزه نوبل به دنبال توسعه باتری با استفاده از نوشابه

 
 
"جان بی گودیناف"(John Goodenough) به دلیل توسعه باتری‌های لیتیم یونی که قدرت خودروهای الکتریکی را تامین می‌کند به همراه دو دانشمند دیگر برنده جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۱۹ شد اخیرا در حال کار بر روی تولید باتری‌هایی بر پایه سودا یا همان نوشیدنی گازدار است.
 
 به قل از آی او، "جان.بی گودایناف" به توسعه باتری‌های لیتیوم یونی کمک بسیاری کرده‌ است. جان بی. گودایناف دانشمند زمینه فیزیک حالت جامد اهل ایالات متحده آمریکا است که پتانسیل باتری‌های لیتیومی را دو برابر کرده است و شرایط مناسبی را برای توسعه باتری‌های بسیار قدرتمندتر و کاربردی‌تر مهیا کند. جایزه نوبل ۲۰۱۹ در رشته شیمی به طور مشترک به جان بی گودیناف، ام. استنلی ویتینگهام و آکیرا یوشینو به خاطر توسعه باتری‌های لیتیوم-یونی اهدا شد.
 
گودیناف اکنون در حال کار بر روی تولید باتری‌هایی بر پایه سودا است. در این کار عمدتا از مواد اولیه ارزان استفاده می‌شود در حالی که برای توسعه باتری لیتیوم یون به مواد اولیه گرانقیمت و کمیابی مانند منگنز ، نیکل و کبالت (علاوه بر لیتیوم) نیاز است. یک استارت آپ سوئدی به نام"Altris" قصد دارد این فناوری را که در "دانشگاه اوپسالا" در حال ساخته شدن است سال آینده به بازار عرضه کند.
 
"آدام دالکوئیست"(Adam Dahlquist) مدیر عامل این استارت آپ گفت: تولید یک باتری سودا با استفاده از مواد اولیه سدیم، کربن، آهن و نیتروژن می‌تواند در کارخانه‌های موجود برای توسعه باتری‌های لیتیومی مورد استفاده قرار گیرد. به گفته دالکوئیست آنها فقط می‌بایست فرمول شیمیایی توسعه اینگونه باتری‌ها را تغییر دهند و در صورت آموزش توسعه این باتری‌ها با فرمول شیمیایی جدید به کارکنان کارخانه آنها می‌توانند این فناوری را در مقیاس وسیع تولید کنند.
 
باتری دیگری که تولید آن نیز ارزان است توسط استارت آپی به نام "Silbat" در مادرید تولید می‌شود و عملکرد آن استارت آپ به گونه‌ای است که باتری‌ها را از سیلیکون تولید می‌کند. هنگام شارژ، سیلیکون ذوب می‌شود و  هنگام تخلیه نیز یخ می‌زند.
 
به گفته "ایگناسیو لاک هریدیا"(Ignacio Luque-Heredia) مدیرعامل این استارت آپ این باتری‌ها نه تنها ارزان هستند، بلکه عمر آن نیز چند برابر بیشتر از باتری لیتیوم یون است که به گفته وی عمر متوسط آن تا پنج سال است. او انتظار دارد که عمر باتری سیلیکونی ۳۰ سال باشد که اگر واقعا چنین باشد این امر می‌تواند یک تغییر دهنده واقعی در بازار اتومبیل‌های الکتریکی باشد.
 
به گفته "میسلاو جاور"(Mislav Javor) مدیرعامل شرکت آلمانی AMPnet، توسعه باتری‌های ارزان قیمت و با دوام اتومبیل که کیفیت آنها پس از هزاران بار شارژ و تخلیه کاهش نمی‌یابد، فرصت‌هایی را برای استفاده از آنها در شبکه‌های انرژی محلی نیز فراهم می‌کند.