مقایسه سرعت اینترنت در شهرهای ایران

وضعیت اینترنت وای فای در شهرهای بزرگ و همچنین اینترنت موبایل در این شهرها توسط کافه بازار بررسی شده است. در ادمه نتایج این بررسی‌ها را می‌بینیم.
 
بیشتر شهرهای یزرگ کشورمان امروز تحت پوشش اینترنت 4G هستند و از اینترنت وای فای با سرعت مناسب نیز بهره می‌برند. اما می‌دانیم کیفیت اینترنت در شهرهای مختلف و حتی در بخش‌های مختلف یک شهر متفاوت است. در داده‌های منتشر شده توسط کافه بازار تحلیل کیفیت و سرعت اینترنت در ده شهر بزرگ تهران، اصفهان، مشهد، شیراز، تبریز، رشت، اهواز، قم، کرمانشاه و کرج صورت گرفته است.
 
در نمودارهای زیر سرعت اینترنت وای فای و دیتای شهرهای بزرگ را می‌بینیم. کاربران اینترنت وای فای در شهرهای اصفهان، قم و مشهد بیشتری سرعت و در شهرهای تبریز، اهواز و کرمانشاه کمترین سرعت اینترنت را تجربه می‌کنند. همچنین کاربران در شهرهای اصفحان، تبریز و کرج بیشترین سرعت شبکه 4G و شهرهای اهواز، کرمانشاه و شیراز به ترتیب کمترین سرعت شبکه 4G را دارند.
 
سرعت متوسط اینترنت وای فای در شهرها
 
 
سرعت متوسط اینترنت موبایل در شهرها
 
 
اما بیشترین سرعت اینترنت در کلان‌شهرهای کشورمان از طریق اینترنت 4G فراهم می شود و در این میان اینترنت 4G رایتل در 7 شهر حداکثر سرعت اینترنت را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و در سه شهر حداکثر سرعت اینترنت از طریق 4G ایرانسل فراهم می‌شود.
 
حداکثر سرعت اینترنت در هر شهر
 
 

رزولوشن تلویزیون و تلفن همراه ۳ برابر می شود

فناوری جدیدی ابداع شده که با استفاده از آن می توان رزولوشن تصویر در تلفنهای همراه و تلوزیون را به سه برابر افزایش داد.
محققان موفق به ارایه سطح تغییر رنگ دهنده جدیدی شده اند که از طریق ولتاژ الکتریکی می توان آن را تنظیم کرد.
 
این نوآوری می تواند به سه برابر شدن رزولوشن تصاویر در تلویزیون، تلفن همراه و سایر سیستمهای مشابه منجر شود.
 
به طور کلی نمایشگر این نوع دستگاهها از صدها هزار پیکسل تشکیل شده اند که رنگهای مختلفی را برای ارایه تصویر نهایی نمایش می دهند.
 
با استفاده از فناوریهای فعلی، هر یک از این پیکسها شامل سه زیرپیکسل (قرمز، سبز و آبی) است. اما حالا محققان دانشگاه فلوریدای مرکزی این فناوری را هم قدیمی کرده اند. کاری که آنها ارایه کرده اند چیزی نیست جز تنظیم این رنگها که در نهایت می تواند به سه برابر شدن رزولوشن تصاویر نهایی منجر شود.
 
آنها نشان داده اند که می توان رنگ هر زیرپیکسلی را با به کارگیری ولتاژهای متغیر به رنگهای دیگری تغییر داد. در واقع اکنون امکان تغییر یک زیرپیکسل قرمز به آبی فراهم شده است.
 
نکته مهم دیگر این است که حالا این امکان مهیا شده که با حدف سه زیرپیکسل استاتیک (ثابت) که هم اکنون در نمایشگرها به کار گرفته می شوند، اندازه پیکسلها را تا سه برابر کاهش داد.
 
محققان پیش بینی می کنند این فناوری جدید نه تنها بر صنعت ساخت تلویزیون و تلفن همراه اثر داشته باشد بلکه هدستهای واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را هم دگرگون کند. در این دستگاهها به رزولوشن بسیار بالا نیاز است زیرا آنها فاصله بسیار اندکی با چشم دارند.

مدل‌های کسب‌و‌کاری پلت‌فرمی راهکاری برای موفقیت شرکت‌های ICT

در سال 2007، پنج سازنده‌ گوشی‌های موبایل – نوکیا، سامسونگ، موتورولا، سونی-اریکسون و ال.جی – جمعا 90 درصد سود جهانی صنعت (بازار) را ایجاد می‌کردند. در آن سال، با ورود یک باره آی‌فون، اپل شروع به تصاحب بازار کرد. با گذشت 8 سال بعد یعنی سال 2015، آی‌فون به تنهایی 92 درصد سود جهانی را ایجاد می‌کرد در حالی که تمامی پنج شرکت به جز یکی از آنها (سامسونگ) هیچ سودی به دست نمی‌آوردند. چگونه می‌توان تسلط سریع آی‌فون بر صنعت موبایل را توضیح داد ؟ و چگونه می‌توان سقوط هولناک (آزاد) رقبای آن را توضیح داد؟ نوکیا و سایر رقبا از مزیت‌های رقابتی کلاسیکی برخوردار بودند که می‌توانست جایگاه آنها را در بازار حفظ کند. مزیت‌هایی چون تفاوت‌های قابل ملاحظه در محصولات، برند مورد اعتماد، سیستم‌های عامل پیشرو، پشتیبانی عالی، بودجه‌ عظیم تحقیق و توسعه و مقیاسی عظیم. از این‌رو، از جهات بسیاری، جایگاه این شرکت‌ها ثابت و سودآور به‌نظر می‌رسید.
 
هیچ فردی منکر طراحی نوآورانه و قابلیت‌های جدید گوشی آی‌فون نبود. ولی در سال 2007، اپل بازیگر ضعیفی بود که دائم از سوی رقبای عظیمی چون موتورولا، نوکیا و ... تهدید می‌شد. اپل کمتر از 4 درصد سهم بازار سیستم‌های عامل دسکتاپ را در اختیار داشت و در بازار موبایل هیچ چیزی برای گفتن نداشت. اما آنچه در موفقیت اپل نقش اساسی را بازی کرد ریشه در مدل‌کسب وکاری اپل داشت. مدیران اپل به مدد تفکر پلت‌فرمی که داشتند موفق شده‌بودند مدل‌کسب و‌کاری متفاوت از شرکت‌های رقیب ایجاد کنند.
 
شرکت‌های مطرح بازار از مدل‌ کسب وکاری پایپ استفاده می‌کردند که براساس آن، از یکسو تولیدکننده ارزشی ایجاد می‌کرد و از سوی دیگر مصرف‌کننده‌ آن را مصرف می‌کرد (زنجیره‌ای از تولید به مصرف). ولی، آنچه اپل ایجاد کرد مدل‌ کسب وکار پلت‌فرمی بود که از طریق آن، تولید‌کنندگان و مصرف‌کنندگان امکان تغییر نقش را می‌یافتند و در ارزش‌آفرینی در کسب وکار سهیم می‌شدند. در این مدل ارزش در اکوسیستمی از کاربران و تعامل مستمر آنها ایجاد می‌شد. به‌عبارتی، مدل‌های پلت‌فرمی با بهره‌گیری از قدرت پلت‌فرم‌ها توانسته بودند تولید‌کنندگان و مصرف‌کنندگان را در اکوسیستم وسیعی از ارزش به‌هم پیوند دهند.
 
مدل‌های پلت‌فرمی، تولید‌کنندگان را به مصرف‌کنندگان وصل می‌کنند و مهم‌ترین دارایی این دو، اطلاعات و تعاملات مستمری است که با هم دارند. این دو با هم منبع ارزش و مزیت رقابتی هستند که تولید می‌کنند. اپل به خوبی این نکته را القا کرد که گوشی آی‌فون و سیستم عامل آن چیزی بیش از یک محصول معمولی است. اپل نشان داد که آی‌فون می‌تواند تمامی مشارکت‌کنندگان (تولیدکننده و مصرف‌کننده) را به بازارهای دوسویه‌ای وصل کند- توسعه‌دهندگان اپلیکیشن از یکسو و کاربران آنها از سوی دیگر- و به این طریق برای هر دو ارزش زیادی خلق کند.
 
به موازات افزایش تعداد مشارکت‌کنندگان از هر طرف، حجم آن ارزش نیز بیشتر می‌شد – پدیده‌ای که از آن به‌عنوان «اثرشبکه‌ای» یاد می‌شود و محور اصلی راهبرد پلت‌فرمی است. تا ژانویه‌ 2015، 4/ 1 میلیارد اپلیکیشن موبایل اپ استور عرضه شد که به نحوی تجمعی 25 میلیارد دلاری برای توسعه‌دهندگان آنها ارزش آفرینی کرد. موفقیت اپل در ایجاد یک مدل پلت‌فرمی و آن هم در بازاری که سایه‌ شرکت‌های عظیمی چون موتورولا و سونی- اریکسون و ... بر آن سنگینی می‌کرد حائز درس‌های بسیار مهمی برای کسب‌ و کارهای امروزی است. بنابراین، پر واضح است شرکت‌هایی که موفق به ایجاد مدل‌های پلت‌فرمی کسب و کار نمی‌شوند و قواعد نوین استراتژی پلت‌فرمی را فرا نمی‌گیرند مدت زیادی دوام نمی‌آورند و از صحنه‌ رقابت حذف می‌شوند.

گسترش کارت‌خوان‌های موبایلی در کسب‌وکارهای خرد ایران

استفاده از موبایل‌بانک و کارت‌خوان موبایلی با سرعت رو به گسترش است و در شرایطی که استفاده از کارت‌های اعتباری به‌جای استفاده از پول نقد مزایایی مانند کاهش مصرف کاغذ و مراجعات مالی به بانک‌ها را دارد، استفاده از کارت‌خوان‌های موبایلی به‌شدت رشد کرده تا حتی افراد و شرکت‌های تحویل‌دهنده غذا و کالا در منزل هم بتوانند با کارت‌خوان‌های خود که متصل به تلفن همراه آن‌هاست، به بانک وصل شده و تراکنش بانکی انجام دهند و درنتیجه استفاده از کارت‌خوان‌های متصل به موبایل به‌شدت افزایش یافته است و نیازی به استفاده از خط تلفن ثابت نیست و از موبایل و کارت‌خوان‌های موبایلی می‌توان برای پرداخت‌های الکترونیکی استفاده کرد.
 
علاوه بر کارت‌خوان‌های موبایلی که در ایران نیز به‌شدت رشد کرده است، استفاده از تلفن همراه به‌جای کارت‌های بانکی نیز در جهان رو به گسترش است و در آینده به‌جای استفاده از کارت الکترونیکی، از تلفن همراه متصل به بانک می‌توان به‌جای کارت ‌بانکی استفاده کرد و مشتری با تلفن همراه خود به دستگاه فروشنده یا تلفن همراه او یک حواله بانکی ارسال می‌کند و از طریق ارتباط با بانک خود و دریافت کد مربوطه و تأیید آن، دستور پرداخت را صادر و بانک مربوطه به دستگاه فروشنده یک حواله بانکی ارسال می‌کند و فروشنده از واریز پول و وجه کالا یا خدمات خود مطلع شده و معامله با مشتری را تأیید می‌کند.
 
موبایل بانک‌ها و کارت‌خوان‌های موبایلی می‌توانند ضمن کنترل و نظارت بیشتر مشتریان، امنیت بیشتری را برای مشتریان و حساب‌های بانکی فراهم کنند و ایجاد کد یا شماره بین بانک و تلفن همراه مشتری باعث ایجاد امنیت و اطمینان بیشتر در پرداخت‌های بانکی و تراکنش‌ها خواهد شد و سوءاستفاده کنندگان از کارت‌های اعتباری و رمز دوم یا رمز اینترنتی نمی‌توانند موفق به برداشت‌های غیرقانونی از کارت‌های بانکی شوند.
 
در برخی کشورها، استفاده از کارت‌خوان‌های موبایلی در خریدها و کسب‌وکارهای کوچک به دلیل افزایش فرهنگ پرداخت الکترونیک به‌شدت در حال رشد است و به‌تدریج موبایل بانک‌ها نیز ارتباط بین مشتری و فروشنده را از طریق تلفن‌های همراه و بدون نیاز به کارت‌خوان‌ها فراهم خواهد کرد و فروشنده با ارسال صورت‌حساب به تلفن همراه مشتری، مبلغ خرید را اعلام و مشتری با تأیید آن، دستور پرداخت را به بانک اعلام و بین بانک و مشتری نیز یک کد ردوبدل شده و با اطمینان رقم پرداخت به حساب فروشنده وارد می‌شود.

تنوع شیوه‌های پرداخت موبایلی، لازمه بهبود فضای کسب و کار

تلفن همراه امروزه نقش فراتر و گسترده تری از یک ابزار ارتباطی برای ارتباطات تلفنی و متنی بازی می کند. این وسیله که در گذشته ای نه چندان دور یک ابزار لوکس و فانتزی در زندگی شمرده می شد...
 
تلفن همراه امروزه نقش فراتر و گسترده تری از یک ابزار ارتباطی برای ارتباطات تلفنی و متنی بازی می کند. این وسیله که در گذشته ای نه چندان دور یک ابزار لوکس و فانتزی در زندگی شمرده می شد، در حال حاضر به گونه ای خود را در چرخه فعالیت های روزمره جای داده است که بعضا جایگزین مطمئنی برای کامپیوترهای شخصی، لپ تاپ و تبلتها شده است. بدیهی است که صاحبان کسب و کار نیز به دلیل استقبال گسترده عموم مردم از این وسیله، سعی بر آن خواهند داشت که خدمات خود را جهت سهولت دسترسی و افزایش کارآیی مجهز به راهکارهای استفاده از موبایل نمایند.
 
یکی از مهم ترین خدماتی که نیاز توسعه ای آن به شدت احساس می شود، ارائه خدمات حوزه بانک و پرداخت بر روی این بستر است. با یک بررسی ساده در روندهای جهانی این راهکار دارندگان برندهای گوشی تلفن همراه مانند اپل و سامسونگ از یک طرف، اپراتورهای تلفن همراه از طرف دیگر، در کنار توسعه دهندگان خدمات پرداخت و راهکارهای نوین کسب وکار، اقدام به ایجاد و ارائه خدمات، مدل ها و شیوه های مختلفی نموده اند. برخی از این راهکارها صرفا از زیرساخت مخابراتی و در ساده ترین حالت آن از طریق اینترنت و بر روی Cloud  اقدام به توسعه خدمت نموده اند و برخی با استفاده از استفاده از فضای امن (Secure Element) روی سیم، انواع حافظه ها و حتی نرم افزارهای مختلف روی گوشی و با امکان بهره گیری از قابلیت های NFC در تعامل با پذیرندگان و ارتباطات دوطرفه. هر یک ازاین متدها، راهکارها و مدل ها در مقایسه با یکدیگر برای هدفی، جامعه مخاطبی و نوع رفتاری خاص بسیار مناسب و قطعا دارای مزیت ها و معایبی مقایسه ای فراوانی در حوزه قیاس می باشند.
 
طی هفته های گذشته اخبار متنوعی و نویدهای مستمری از توسعه راهکارهای قابل ارائه در این صنعت از طرف شرکتهای فین تک، شرکتهای خدمات پرداخت الکترونیک و بانک مرکزی بر روی صفحات روزنامه ها  و فضای مجازی منتشر گردید. مهم ترین آنها اعلام بانک مرکزی برای توسعه مدل پرداخت با استفاده از راهکار HCE و ارائه مستندات اجرایی و فنی آن در حوزه پرداخت بود.
 
شیوه مورد نظر بانک مرکزی در مقایسه با شیوه‌های دیگری که برای خدمات پرداخت و توسعه آن در حوزه خدمات دولت همراه در ایران وجود دارد مانند قیاس در هر یک از راهکارهای اشاره شده، از مزیت ها و کاستی هایی برخوردار است؛ به عنوان مثال در شیوه مبتنی بر حافظه امن یا همان Secure Element(SE) انواع رمزنگاری و احراز هویت دوطرفه وSecure Messaging مبتنی بر کارت‌های هوشمند وجود دارد که از لحاظ امنیتی بسیار بالاتر از روش های ایمن سازی تراکنش بر مبنای توکنیزیشن است که در مدل HCE مورد استفاده قرار می گیرد.
 
از مهم ترین تفاوت های NFC Solutions در مدل مبتنی بر حافظه امن (سیم کارت)، امکان تراکنش های برون خط (Offline)  با بهره مندی از بالاترین لایه های امنیتی است. این در حالی است که اکثر تراکنش هایی مبتنی بر HCE، آنلاین بوده و تنها با شرایط خاص امکان انجام تراکنش های آفلاین دارند. همینطور در مدل مبتنی بر حافظه امن امکان انجام تراکنش حتی هنگامی که گوشی خاموش است وجود دارد در حالی که در مدل HCE گوشی حتما باید روشن  و دارای ارتباط مطمئن با مرکز صادرکننده باشد.
 
از طرف دیگر، در مدل های تجاری که نیازی به حافظه امن وجود ندارد، مانند شبیه سازی کارتهای شتابی بانک ها، پیاده سازی NFC بر مبنای HCE از آنجا که با تبیق پذیری بیشتر ومتنوع‎تری با گوشی ها و سیستم های عامل دارد، براحتی امکان پذیر است.
 
علاوه بر این، شاید مهم ترین مزیت استفاده از بستر تلفن همراه و تکنولوژی های SWP مربوط به سیم کارتهای نوین، در هنگام تعویض گوشی نمود پیدا می کند که تنها با جا به جا کردن سیم کارت به گوشی جدید، تمام قابلیت ها، تعریف و امکانات قبل به سادگی در دسترس است. تمامی مزایای قبلی قابل استفاده است همچنین اگر گوشی دزدیده شود بدون اتصال به اینترنت از طریق OTA امکان قفل کردن اپلیکیشن روی سیمکارت و ممانعت از استفاده از آن وجود دارد.
 
با این حال تردیدی نیست که در مقام مقایسه میان راهکار HCE  که اکنون مجوز استفاده از آن با رمز دوم  و با شیوه توکنایز ارائه شده است،  ضمن در نظر داشتن ملاحظات بانک مرکزی به عنوان نهاد حاکمیتی ارشد در حوزه پرداخت الکترونیک برای انتخاب راهکار HCE ،نمی‌توان به معنای نادیده گرفتن نقاط قوت سایر روش‌ها از جمله روش مبتنی بر حافظه امن باشد.
 
واقعیت این است که هر کدام از این شیوه‌ها، قابلیت‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارند و بسته به مورد استفاده می‌توان هر کدام از آنها را به خدمت گرفت. محدود کردن شیوه ارائه NFC به یک روش خاص اگرچه از اختیارات رگولاتور به حساب می‌آید اما همواره اتکا به یک روش مناسب نیست و توجه ویژه داشتن به سایر شیوه هایی با امنیت بالاتر، بدون نیاز به افشای رمز دوم، کارکردها ی گسترده تر و جامع تری از ضرورویات می باشد. شکی نیست که تنوع بخشی به شیوه‌های ارائه یک سرویس علاوه بر اینکه امکان رقابت میان سرمایه‌گذاران بخش خصوصی را فراهم می‌آورد، روش مناسبی برای استفاده از مدل مناسب پرداخت مبتنی بر NFC با هر کسب و کاری خواهد بود که به بهره‌وری بیشتر و صرفه جویی در هزینه‌های عمومی منجر می‌شود.
 
*شهرام رشتی، کارشناس پرداخت و بانکداری الکترونیک

تنوع شیوه‌های پرداخت موبایلی، لازمه بهبود فضای کسب و کار

تلفن همراه امروزه نقش فراتر و گسترده تری از یک ابزار ارتباطی برای ارتباطات تلفنی و متنی بازی می کند. این وسیله که در گذشته ای نه چندان دور یک ابزار لوکس و فانتزی در زندگی شمرده می شد...
 
تلفن همراه امروزه نقش فراتر و گسترده تری از یک ابزار ارتباطی برای ارتباطات تلفنی و متنی بازی می کند. این وسیله که در گذشته ای نه چندان دور یک ابزار لوکس و فانتزی در زندگی شمرده می شد، در حال حاضر به گونه ای خود را در چرخه فعالیت های روزمره جای داده است که بعضا جایگزین مطمئنی برای کامپیوترهای شخصی، لپ تاپ و تبلتها شده است. بدیهی است که صاحبان کسب و کار نیز به دلیل استقبال گسترده عموم مردم از این وسیله، سعی بر آن خواهند داشت که خدمات خود را جهت سهولت دسترسی و افزایش کارآیی مجهز به راهکارهای استفاده از موبایل نمایند. یکی از مهم ترین خدماتی که نیاز توسعه ای آن به شدت احساس می شود، ارائه خدمات حوزه بانک و پرداخت بر روی این بستر است.
 
با یک بررسی ساده در روندهای جهانی این راهکار دارندگان برندهای گوشی تلفن همراه مانند اپل و سامسونگ از یک طرف، اپراتورهای تلفن همراه از طرف دیگر، در کنار توسعه دهندگان خدمات پرداخت و راهکارهای نوین کسب وکار، اقدام به ایجاد و ارائه خدمات، مدل ها و شیوه های مختلفی نموده اند. برخی از این راهکارها صرفا از زیرساخت مخابراتی و در ساده ترین حالت آن از طریق اینترنت و بر روی Cloud  اقدام به توسعه خدمت نموده اند و برخی با استفاده از استفاده از فضای امن (Secure Element) روی سیم، انواع حافظه ها و حتی نرم افزارهای مختلف روی گوشی و با امکان بهره گیری از قابلیت های NFC در تعامل با پذیرندگان و ارتباطات دوطرفه. هر یک ازاین متدها، راهکارها و مدل ها در مقایسه با یکدیگر برای هدفی، جامعه مخاطبی و نوع رفتاری خاص بسیار مناسب و قطعا دارای مزیت ها و معایبی مقایسه ای فراوانی در حوزه قیاس می باشند.
 
طی هفته های گذشته اخبار متنوعی و نویدهای مستمری از توسعه راهکارهای قابل ارائه در این صنعت از طرف شرکتهای فین تک، شرکتهای خدمات پرداخت الکترونیک و بانک مرکزی بر روی صفحات روزنامه ها  و فضای مجازی منتشر گردید. مهم ترین آنها اعلام بانک مرکزی برای توسعه مدل پرداخت با استفاده از راهکار HCE و ارائه مستندات اجرایی و فنی آن در حوزه پرداخت بود.
 
شیوه مورد نظر بانک مرکزی در مقایسه با شیوه‌های دیگری که برای خدمات پرداخت و توسعه آن در حوزه خدمات دولت همراه در ایران وجود دارد مانند قیاس در هر یک از راهکارهای اشاره شده، از مزیت ها و کاستی هایی برخوردار است؛ به عنوان مثال در شیوه مبتنی بر حافظه امن یا همان Secure Element(SE) انواع رمزنگاری و احراز هویت دوطرفه وSecure Messaging مبتنی بر کارت‌های هوشمند وجود دارد که از لحاظ امنیتی بسیار بالاتر از روش های ایمن سازی تراکنش بر مبنای توکنیزیشن است که در مدل HCE مورد استفاده قرار می گیرد.
 
از مهم ترین تفاوت های NFC Solutions در مدل مبتنی بر حافظه امن (سیم کارت)، امکان تراکنش های برون خط (Offline)  با بهره مندی از بالاترین لایه های امنیتی است. این در حالی است که اکثر تراکنش هایی مبتنی بر HCE، آنلاین بوده و تنها با شرایط خاص امکان انجام تراکنش های آفلاین دارند. همینطور در مدل مبتنی بر حافظه امن امکان انجام تراکنش حتی هنگامی که گوشی خاموش است وجود دارد در حالی که در مدل HCE گوشی حتما باید روشن  و دارای ارتباط مطمئن با مرکز صادرکننده باشد.
 
از طرف دیگر، در مدل های تجاری که نیازی به حافظه امن وجود ندارد، مانند شبیه سازی کارتهای شتابی بانک ها، پیاده سازی NFC بر مبنای HCE از آنجا که با تبیق پذیری بیشتر ومتنوع‎تری با گوشی ها و سیستم های عامل دارد، براحتی امکان پذیر است.
 
علاوه بر این، شاید مهم ترین مزیت استفاده از بستر تلفن همراه و تکنولوژی های SWP مربوط به سیم کارتهای نوین، در هنگام تعویض گوشی نمود پیدا می کند که تنها با جا به جا کردن سیم کارت به گوشی جدید، تمام قابلیت ها، تعریف و امکانات قبل به سادگی در دسترس است. تمامی مزایای قبلی قابل استفاده است همچنین اگر گوشی دزدیده شود بدون اتصال به اینترنت از طریق OTA امکان قفل کردن اپلیکیشن روی سیمکارت و ممانعت از استفاده از آن وجود دارد.
 
با این حال تردیدی نیست که در مقام مقایسه میان راهکار HCE  که اکنون مجوز استفاده از آن با رمز دوم  و با شیوه توکنایز ارائه شده است،  ضمن در نظر داشتن ملاحظات بانک مرکزی به عنوان نهاد حاکمیتی ارشد در حوزه پرداخت الکترونیک برای انتخاب راهکار HCE ،نمی‌توان به معنای نادیده گرفتن نقاط قوت سایر روش‌ها از جمله روش مبتنی بر حافظه امن باشد.
 
واقعیت این است که هر کدام از این شیوه‌ها، قابلیت‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارند و بسته به مورد استفاده می‌توان هر کدام از آنها را به خدمت گرفت. محدود کردن شیوه ارائه NFC به یک روش خاص اگرچه از اختیارات رگولاتور به حساب می‌آید اما همواره اتکا به یک روش مناسب نیست و توجه ویژه داشتن به سایر شیوه هایی با امنیت بالاتر، بدون نیاز به افشای رمز دوم، کارکردها ی گسترده تر و جامع تری از ضرورویات می باشد. شکی نیست که تنوع بخشی به شیوه‌های ارائه یک سرویس علاوه بر اینکه امکان رقابت میان سرمایه‌گذاران بخش خصوصی را فراهم می‌آورد، روش مناسبی برای استفاده از مدل مناسب پرداخت مبتنی بر NFC با هر کسب و کاری خواهد بود که به بهره‌وری بیشتر و صرفه جویی در هزینه‌های عمومی منجر می‌شود.
 
*شهرام رشتی، کارشناس پرداخت و بانکداری الکترونیک

اینترنت روی موبایل یا اپلیکیشن‌ها

این روزها دیگر موبایل‌های هوشمند همه جا و تقریبا در دست همه افراد هستند. چنان که میزان استفاده از این محصولات و امکانات و خدمات مختلف‌شان به حداکثر خودش رسیده است. بررسی‌های موسسه Deloitte در این زمینه نشان می‌دهد نفوذ موبایل هوشمند تنها در انگلستان 81 درصد است و حالا این ابزارهای کاربردی به بخشی جدانشدنی از تجربه خرید افراد در این کشور تبدیل شده است.
 
کارشناسان موسسه تحقیقات بازار GfK به این نتیجه رسیده‌اند که 45 درصد از تمام خریدها شامل یکی از فرم‌های فعالیت‌های موبایلی مانند بررسی، مقایسه قیمت‌ها و انجام خرید است. این درصد اما در میان کاربران 18 تا 24 ساله بیشتر بوده و تا 57 درصد هم می‌رسد. درست به همین دلیل هم هست که فروشندگان و ارائه‌دهندگان خدمات در این سال‌ها به سرمایه‌گذاری روی راهکارهای موبایلی خرید روی آورده‌اند تا به این ترتیب به نیازهای جدید مشتریان خودشان پاسخ بگویند.
 
به‌طور کلی اما بحث درباره استفاده از موبایل برای اهداف تجاری معمولا روی یک دوراهی کلیدی متمرکز می‌شود؛ اپلیکیشن‌ها یا اینترنت روی موبایل؟ در طول چند سال گذشته تکنولوژی و تعامل کاربران با ابزارهای آن بیشتر و بیشتر شده و به این ترتیب محصولات و امکانات بیشتری شکل گرفته است. اپلیکیشن‌های هیبریدی یکی از این ابزارها هستند که معمولا مبتنی بر سیستم‌عامل‌های رایج و تحت وب هستند. این اپلیکیشن‌ها حالا تجربه کاربری دارند که تقریبا بین این دو حالت غیرقابل تشخیص هستند و معمولا قیمت منطقی‌تری دارند.
 
شواهد نشان می‌دهد که اپلیکیشن‌هایی با ترکیب و ساخت خوب هنوز هم در میان نیمی از کاربران مقبولیت بیشتری دارند. با این حال اما این اپلیکیشن‌ها کمی عادی و تکراری شده‌اند و تازگی اپلیکیشن‌های تحت وب را ندارند. شاید به این دلیل است که بعضی از اپلیکیشن‌های ساده‌ای که مربوط به برندهاست، به پایان عمر خودشان رسیده و باید به‌زودی با اپلیکیشن‌های تازه جایگزین شوند.
 
جالب اینکه ترافیک اینترنت روی موبایل با 3/ 51 درصد از ترافیک اینترنت روی کامپیوترهای شخصی با 7/ 48 درصد برای اولین بار در سال گذشته میلادی پیشی گرفت. این نشان می‌دهد که استفاده از اپلیکیشن‌های تحت وب به‌طور معناداری در میان کاربران مختلف افزایش پیدا کرده و در این میان تمایل به خرید از طریق اپلیکیشن‌ها بیشتر و بیشتر شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد جست‌وجوی اینترنتی از روی موبایل اولین و بیشترین فعالیتی است که کاربران موبایل در اینترنت انجام می‌دهند. بر اساس اعلام گوگل میزان جست‌وجوی اینترنتی از روی موبایل در سال گذشته 48 درصد بوده و این میزان برای کامپیوترها 26 درصد است.
 
اپلیکیشن‌های موبایل در این میان سهم زیادی از تمایل کاربران به جست‌وجوی اینترنتی دارند. در واقع اپلیکیشن‌ها می‌توانند جست‌وجوی کاربران را هدفدار کرده و آن را سریع‌تر و دقیق‌تر به نتیجه برسانند. بررسی‌های موسسه تحقیقاتی Morgan Stanley در این مورد نشان می‌دهد که جست‌وجو و بررسی برای یافتن محصول یا خدمات روی اپلیکیشن‌های تحت وب تا دو برابر بیشتر از کامپیوترها و جست‌وجو از طریق اینترنت موبایل بوده است.
 
بد نیست بدانید که بررسی‌های انجام شده درباره مقایسه زمان صرف شده روی اپلیکیشن‌ها در برابر اینترنت روی موبایل نشان می‌دهد که همچنان اپلیکیشن‌ها سهم بیشتری را در اختیار دارند. در حقیقت صرف‌نظر از هر تفاوتی، همچنان یک شکاف تکنولوژیک میان اپلیکیشن‌ها و اینترنت روی موبایل وجود دارد. این موضوعی است که حالا به دغدغه مهم کارشناسان و البته صاحبان مشاغل و برندها تبدیل شده است.
 
حتی برندهای بزرگ که امکان دسترسی مشتریان از هر دو شیوه را به خدمات و محصولاتشان فراهم می‌آورند در سال‌های اخیر شاهد رشد میزان مراجعات از طریق اپلیکیشن‌های اختصاصی‌شان بوده‌اند. در حقیقت حالا اپلیکیشن‌ها به پلی ساده و هموار میان کاربران موبایل در سراسر جهان و طیف وسیعی از خدمات و امکانات ارائه شده از سوی صاحبان کسب‌وکارها تبدیل شده‌اند.

بازار پرداخت همراه چین ۵۰ برابر بزرگ‌تر از همین بازار در ایالات متحده است

بازار پرداخت همراه چین با مبلغ ۵.۵ هزار میلیارد دلار، بیش از ۵۰ برابر بزرگ‌تر از بازار پرداخت همراه ایالات‌متحده است.
 
و حالا این بازار با ورود شرکت هلدینگ اینترنتی چینی تِنسِنت (Tencent)، که قصد دارد سهم بازار را از چنگ علی‌بابا بیرون آورد، دستخوش تغییراتی شده است.
 
علی‌پی را علی‌بابا در سال ۲۰۰۴ در چین راه‌اندازی کرد که تا امروز پرداخت همراه چین را در دست داشت. اما سهم بازار این شرکت در روزهای پایانی سال گذشته تقریباً به نصف رسید درحالی‌که سهم بازار شرکت رقیب یعنی تنسنت به بیش از یک‌سوم افزایش یافت.
 
به گزارش آخرین اطلاعات از مرکز Analysys، سهم بازار علی‌بابا در سه‌ماهه چهارم سال ۲۰۱۶، ۵۴ درصد بود که این مقدار در سال ۲۰۱۵، ۷۱ درصد بوده است. درحالی‌که در همین بازه زمانی، سهم بازار تنسنت از ۱۶ درصد به ۳۷ درصد رشد داشت.
 
کشور چین پیشرو در صنعت پرداخت‌های همراه در دنیا است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که سال گذشته، پرداخت همراه چین به ۵.۵ هزار میلیارد دلار رسید که در مقایسه با بازار ۱۱۲ میلیارد دلاری ایالت متحده، حدود ۵۰ برابر بزرگ‌تر است.
 
وی‌چت که همان پلتفرم بازی و رسانه اجتماعی تنسنت است، یک دهه بعد از علی‌بابا و با ۸۹۰ میلیون کاربر وارد عرصه شد و به مدت دو سال، این دو شرکت رقابت بسیار پرهزینه‌ای با یکدیگر برای جذب مشتری داشتند.
 
به گفته مشاوران، دلیل رشد تنسنت استفاده فراگیر افراد از اپلیکیشن وی‌چت و همین‌طور خواسته فروشندگان برای برخورداری از ارائه‌دهندگان بیشتر است.
 
شرکت تنسنت امسال با فروشگاه‌های فیزیکی مانند استارباکس وارد همکاری شد و حالا دیگر تمامی ۲۶۰۰ کافه استارباکس در چین Weixin Pay، که همان پرداخت همراه وی‌چت است، را پذیرش می‌کنند.
 
علی‌بابا هم دست‌به‌کار شد و شبکه فیزیکی خودش را، حتی در خارج از کشور، راه‌اندازی کرد که طی آن ۱۱۰ هزار فروشگاه سرویس علی‌پی را پذیرش می‌کردند
 
Ant Financial که از شرکت‌های وابسته علی‌بابا است و علی‌پی را در اختیار دارد هم خدمات مالی مانند صندوق بازار پول Yu’e Bao ارائه کرده است. این صندوق در حال حاضر ۱.۱۴ هزار میلیارد رنمینبی (۱۶۵.۶ میلیارد دلار) سرمایه دارد.

موبایل جایگزین کارت‌های بانکی می‌شود

فرآیند به این صورت است که متقاضی برنامه و اپلیکیشن مربوطه را در گوشی موبایل خود نصب کرده و از این نرم‌افزار برای خرید استفاده می‌کند به‌طوری که وقتی کارت بانکی را در این نرم‌افزار تعریف می‌کند آنگاه توسط بانک مربوطه رمزگذاری شده و شماره کارت وی شبیه‌سازی می‌شود.
 
با فناوری جدید بانک مرکزی کارت‌های بانکی شبیه‌سازی شده و از طریق نشانه‌گذاری، مشتریان بانکی می‌توانند به جای استفاده از عابربانک‌ها و سایر کارت‌های بانکی از ابزارهایی مانند موبایل و یا ساعت برای پرداخت‌ها استفاده کنند.
 
حکیمی – مدیرکل فناوری اطلاعات بانک مرکزی – امروز در نشستی خبری به تشریح جزئیات فناوری جدیدی که از این پس در شبکه بانکی عملیاتی خواهد شد پرداخت.
 
بر اساس توضیحات وی، با توجه به سیستمی که طراحی شده وقتی صاحب کارت‌های بانکی برای خرید به فروشگاه‌ها و یا خودپردازها مراجعه می‌کنند دیگر نیازی نیست از کارت بانکی برای انجام عملیات بانکی استفاده کند. فرآیند به این صورت است که متقاضی برنامه و اپلیکیشن مربوطه را در گوشی موبایل خود نصب کرده و از این نرم‌افزار برای خرید استفاده می‌کند به‌طوری که وقتی کارت بانکی را در این نرم‌افزار تعریف می‌کند آنگاه توسط بانک مربوطه رمزگذاری شده و شماره کارت وی شبیه‌سازی می‌شود. بنابراین هنگامی که برای پرداخت دستگاه‌های پز مراجعه می‌کند با فعال شدن این نرم‌افزار گوشی موبایل را به دستگاه نزدیک کرده و از طریق نشانه‌گذاری که کرده پرداخت در پایانه فروش انجام خواهد شد و دیگر نیازی به استفاده از کارت نیست از سویی دیگر در مورد دستگاه‌های خودپرداز نیز همین اتفاق رخ می‌دهد.
 
این در حالی است که این فناوری از امنیت بسیار بالایی نسبت به کارت‌های بانکی برخوردار است. به‌طوری که اگر کارت‌های بانکی دارای یک رمز هستند استفاده از این فناوری سه لایه امنیتی را به همراه خواهند داشت به‌طوری که در جریان نشانه‌گذاری که براساس این نرم‌افزار انجام می‌شود اول باید طرف استفاده‌کننده رمز گوشی موبایل را باز کند، دوم رمز برنامه نشانه‌گذاری و سوم رمز کارت خواهد بود که خود امنیت آن را به شدت افزایش می‌دهد و حتی در هنگامی که گوشی موبایل مفقود شود نگرانی چندانی از بابت دسترسی به این نرم‌افزار و خالی شدن حساب بانکی وجود ندارد.
 
در عین حال در هنگام مفقودی گوشی و جایگزینی موبایل جدید نرم‌افزار مجدد قابلیت تعریف داشته و برنامه‌های قبلی بر می‌گردد.
 
سقف پرداخت‌ها و زمان اجرا
 
طبق آنچه که حکیمی توضیح داده این برنامه در حال حاضر قابلیت اجرا داشته و از اولین روز نمایشگاه کتاب در این محل به‌طور رسمی اجرایی خواهد شد و دستگاه‌های پزی که مورد استفاده قرار می‌گیرند از این قابلیت برخوردار خواهند بود. در ابتدا سقف قابل پرداخت با نرم‌افزاری نشانه‌گذاری ۲۰۰ هزار تومان است که تا شش ماه آینده این سقف تا ۵۰ میلیون تومان یعنی میزان خریدهای روزانه کارت‌های بانکی افزایش خواهد یافت.
 
نکته دیگر در رابطه با این فناوری این خواهد بود که در مراحل بعد سرویس‌های دیگری به آن اضافه می‌شوند که از آن به عنوان متحول کننده صنعت پرداخت یاد می‌شود. مرحله اول این‌که در قالب پرداخت‌هایی که از آن به عنوان پرداخت‌های "بزن و برو" در دنیا یاد می‌شود دیگر نیازی به حتی وارد کردن رمز نیست، یعنی کاربر گوشی موبایل خود را نزدیک دستگاه پز قرار داده و در کمتر از چند ثانیه پول برداشت می‌شود. فعلا قرار است سقف پرداختی برای این رقم نیز تا حدود ۲۰۰ هزار تومان تعریف شود و در آینده امکان استفاده خواهد داشت. در واقع این نوع حالتی شبیه کیف پول‌های الکترونیکی دارد.
 
اما در فرآیند دیگر پرداخت مربوط به فضای مجازی است. این در حالی است که در حال حاضر بخش قابل توجهی از فروشندگان ترجیح می‌دهند در قالب کانال‌ها و یا فروشگاه‌های مجازی اجناس خود را عرضه کنند که البته اکنون برای پرداخت مبلغ فرآیندی که تا حدی پیچیده است انجام می‌شود. اما در قالب نشانه‌گذاری این امکان وجود دارد که بخشی از اطلاعات مشتری که محرمانه هستند برداشت شده و مابقی در اختیار فروشندگان قرار می‌گیرد که در این حالت با شرایط امنیتی که برای آن پیش‌بینی شده پرداخت‌ها به راحتی انجام خواهد شد.
 
 کمک دو سامانه برای اجرای فناوری نشانه‌گذاری
 
در راستای اجرای این برنامه بانکی دو سامانه سهند (سامانه هدایت نشانه دیجیتال) و همچنین مانا (مرکز ارائه نشانه الکترونیکی) فرآیندی را انجام می‌دهند به‌طوری که مانا شماره رمز را به نشانه و نشانه را به شماره رمز تبدیل می‌کند و بانک‌ها از طریق این شرکت‌ها می‌توانند به مشتریان خود خدمات دهند که البته ماناها می‌توانند به صورت مستقل و یا وابسته به بانک فعالیت کنند.
 
از سوی دیگر سامانه سهند به گونه‌ای عمل می‌کند که وقتی در پرداخت نشانه‌گذاری انجام شود آن را به مانا هدایت کرده و از آن شماره کارت را دریافت می‌کند. سهند سامانه‌ای است که به شبکه شتاب متصل است.

فروشگاه وال‌‌مارت پلتفرم ارسال پول موبایلی راه‌اندازی کرد

درست سه سال پیش، فروشگاه وال‌مارت سرویس انتقال پول Walmart2Walmart را معرفی کرد که با استفاده از این سرویس، مشتریان وال‌مارت توانستند چیزی نزدیک به نیم میلیارد دلار پس‌انداز کنند.
 
اکنون خبر از ارائه سرویس‌های بیشتر توسط این سرویس شده است. Walmart2Walmart که توسط شرکت ریا (Ria) طراحی شده است، امکان ارسال سریع و امن پول را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.
 
کاربر می‌تواند در نزدیک‌ترین فروشگاه وال‌مارت به خودش مبلغ موردنظرش را با استفاده از این سرویس برای خانواده و دوستانش در هر شعبه دیگر از فروشگاه وال‌مارت بفرستد و شخص موردنظر پول را در کمتر از ده دقیقه دریافت کند.
 
درواقع هدف این سرویس کاهش هزینه‌ها و تجربه انتقال پول آسان و راحت برای مشتریان است.
 
وال‌مارت با همکاری ریا و امریکن اکسپرس (American Express) در تلاش است تا با اضافه کردن قابلیت‌های بیشتری به این سرویس، امکان پس‌انداز پول بیشتر برای مشتریانش فراهم کند.
 
این فروشگاه بازهم هزینه‌های مرتبط با خدمت انتقال پول Walmart2Walmart را کاهش داد و اکنون مشتریان می‌توانند با استفاده از این سرویس، بین ۲۰ تا ۹۰ درصد صرفه‌جویی انجام دهند.
 
انتقال پول همراه توسط Bluebird
از ماه بعد یعنی ماه می، وال‌مارت با همکاری امریکن اکسپرس، سرویس انتقال پول Bluebird2Walmart را هم به مشتریانش ارائه می‌دهد. به کمک این سرویس دارندگان حساب‌های Bluebird می‌توانند در این فروشگاه‌ها به‌صورت دیجیتالی برای دوستان و آشنایانشان پول بفرستند.
 
کریستی وارد معاون بخش خدمات فروشگاه‌ وال‌مارت هم از اینکه سرویس Walmart2Walmart طی سه سال توانسته نقش چشمگیری در پس‌انداز مشتریانش داشته باشد بسیار خوشحال است و گفت:
 
«ما می‌دانیم که امکان پس‌انداز با کم کردن هزینه کارمزدها می‌تواند برای مشتریان بسیار اثربخش باشد. اکنون با درنظر گرفتن پایین‌ترین نرخ کارمزد برای سرویس Walmart2Walmart و همینطور امکان ارسال دیجیتالی پول از طریق Bluebird، به هدف اصلی خود که همان امکان پس‌انداز بیشتر برای مشتریان است نزدیک‌تر می‌شویم.»