ناسا تصاویر اولین رصد هابل پس از راه‌اندازی مجدد را منتشر کرد

 
تلسکوپ فضایی هابل چند روز پیش پس از هفته‌ها خرابی بالاخره دوباره فعال شد و حالا اولین رصد خود را انجام داده است. ناسا به‌تازگی دو تصویر از رصد جدید هابل منتشر کرده که یکی شامل دو کهکشان در حال برخورد با یکدیگر و دیگری شامل یک کهکشان مارپیچی بزرگ است.
 
تصویری که از سوی ناسا منتشر شده، در واقع یک تصویر دو تکه است که در سمت راست آن کهکشانی مارپیچی به نام ARP-MADORE0002-503 دیده می‌شود که دارای بازوهای کشیده و غیرعادی است. این کهکشان حدود ۴۹۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد و طول بازوهای آن به ۱۶۳ هزار سال نوری می‌رسد. ناسا می‌گوید این کهکشان به خاطر داشتن سه بازوی مارپیچی مورد توجه قرار گرفته، در حالی که تعداد بازوهای اکثر کهکشان‌های دیسکی معمولا یک عدد زوج است.
 
در سمت چپ تصویر نمایی از برخورد دو کهکشان را می‌بینیم که هر دوی آن‌ها به‌صورت مشترک با نام ARP-MADORE2115-273 شناخته می‌شوند. ناسا می‌گوید این صحنه نمونه‌ای نادر از یک جفت کهکشان در حال تعامل در نیم‌کره جنوبی است.
 
 
ناسا در بیانیه‌ای می‌گوید: «رصد جدید هابل اولین نمای پروضوح از این سامانه جذاب در فاصله ۲۹۷ میلیون سال نوری زمین را نشان می‌دهد.» اخترشناسان ابتدا باور داشتند که این سامانه یک سامانه «تصادم حلقوی» است، ولی داده‌های هابل نشان داد که تعامل پیوسته میان این کهکشان‌ها بسیار پیچیده‌تر است. در نتیجه، حالا ناسا از این سامانه به عنوان شبکه‌ای از ستارگان و گازهای غبارآلود نام می‌برد.
 
هابل تلکسوپی به اندازه یک اتوبوس کوچک است که در فاصله ۵۴۷ کیلومتری زمین گردش می‌کند. این تلسکوپ در ماه ژوئن دچار مشکل ناشناخته‌ای شد که قابلیت‌های آن را از کار انداخت. دانشمندان ناسا هفته گذشته اصلاحی روی سیستم هابل انجام دادند تا سیستم رصد دوباره فعال شود و تلسکوپ بتواند به فعالیت خود ادامه دهد. هابل آخرین بار در سال ۲۰۰۹ توسط فضانوردان تعمیر شده بود و حالا پس از ۳۱ سال همچنان تصاویر جذاب کیهانی را به دستمان می‌رساند.

هلیکوپتر نبوغ در هشتمین پرواز خود ۱۶۰ متر مسافت را با موفقیت در مریخ طی کرد

 
هلیکوپتر «نبوغ» ناسا هشتمین پرواز خود را بر فراز آسمان مریخ انجام داد تا محققان به ارزیابی شرایط برای استفاده از هواپیما در ماموریت‌های آتی سیاره سرخ ادامه دهند. نبوغ در جدیدترین پرواز خود یک مسافت ۱۶۰ متری را طی کرد.
 
آزمایشگاه پیشران جت ناسا که وظیفه نظارت بر ماموریت فعلی مریخ را برعهده دارد، در توییتی اعلام کرد که نبوغ پرواز موفق دیگری را به سرانجام رسانده است. در این توییت تصویری هم به اشتراک گذاشته شده که سایه هلیکوپتر ناسا را بر سطح سیاره سرخ نشان می‌دهد.
 
ناسا می‌گوید نبوغ در آخرین پرواز خود ۷۷.۴ ثانیه پرواز کرده و پیش از فرود در نقطه‌ای که حدود ۱۳۳ متر با مریخ‌نورد «استقامت» فاصله دارد، ۱۶۰ متر جابه‌جا شده است. البته این پرواز طولانی‌ترین عملیات نبوغ نبود، چون این هلیکوپتر قبلا در تاریخ ۹ اردیبهشت در چهارمین پرواز خود مسافتی ۲۶۶ متری را طی کرد. همچنین، نبوغ از نظر زمانی در ششمین پرواز خود ۱۳۹.۹ ثانیه در هوا معلق ماند تا رکورد بزند.
 
هلیکوپتر ۱.۸ کیلوگرمی ناسا در بهترین حالت به سرعت ۴ متر بر ثانیه رسیده و تا ارتفاع ۱۰ متری بالا رفته است. ناسا باور دارد که با تجهیز دوربین‌های باکیفیت به یک نسخه پیشرفته‌تر از نبوغ می‌توان از این هلیکوپتر در ماموریت‌های آینده مریخ و سایر سیارات استفاده کرد.
 
چنین هلیکوپترهایی می‌توانند برای جستجوی مسیرهای امن و بی‌مانع استفاده شوند و به سطح‌نوردهایی نظیر استقامت اجازه دهند تا با سرعت بالاتری در سیارات حرکت کنند. نبوغ و پرنده‌های مشابه آن قادرند از ورود سطح‌نوردها به مناطق خطرناک و پرفراز و نشیب جلوگیری کرده و به انجام آسان‌تر ماموریت‌ها کمک کنند.
 
هلیکوپتر نبوغ همین حالا هم فراتر از انتظارات عمل کرده است. آزمایشگاه پیشران جت ناسا در مرحله بعدی می‌خواهد دستورالعمل‌های جدیدی را برای نبوغ ارسال کند تا این هلیکوپتر را به ماموریت‌های خطرناک‌تری بفرستد. ناسا می‌خواهد ببیند که نهایت توان و محدودیت‌های نبوغ چقدر است.

مشکل رایانه‌ای در تلسکوپ فضایی هابل و تلاش‌های بی‌نتیجه ناسا

 
 
تلسکوپ فضایی هابل با مشکل رایانه‌ای روبرو شده و در حال حاضر تمام مشاهدات نجومی به گفته ناسا متوقف شده‌اند. ناسا به مدت یک هفته برای رفع اشکال رایانه‌ای به وجود آمده در تلسکوپ خود تلاش کرده است.
 
از تاریخ ۲۳ خرداد سیستم تلسکوپ فضایی هابل با مشکل مواجه شده و تیم عملیاتی ناسا موفق به تنظیم مجدد یا بازگشت به حافظه پشتیبان آن نشده‌ است. همچنین تلاش‌های مکرر آن‌ها در روز پنجشنبه ۲۷ خرداد بدون نتیجه باقی مانده‌اند.
 
البته ناسا اعلام کرده که این تلسکوپ و ابزارهای علمی آن هنوز از سلامت خوبی برخوردارند، اگرچه اپراتورها برای احتیاط بیشتر، ابزارها را در حالت ایمن قرار داده‌اند.
 
از طرفی دیگر این اولین مشکل تلسکوپ هابل در سال جاری نیست. در ماه مارس نیز ناسا چندین روز را به دنبال خطای نرم‌افزاری به وجود آمده در رایانه اصلی هابل بود که در نهایت موفق شد آن را برطرف کند. همچنین کشف شد که سطح ولتاژ دوربین Wide Field Camera 3 این تلسکوپ طی دهه‌ها کاهش یافته است، تا جایی که اعضای تیم برای جلوگیری از مشکلات آینده مجبور به کاهش میزان ولتاژ آن شدند.
 
از عمر تلسکوپ فضایی هابل حدود ۳۰ سال می‌گذرد، به همین دلیل می‌توان گفت سن این تلسکوپ نیز ممکن است در آخرین اشکال به وجود آمده نقش داشته باشد. این تلسکوپ از کامپیوتر استاندارد فضاپیمای ناسا (NSSC-1) متعلق به دهه ۱۹۸۰ که شامل دو کامپیوتر و چهار ماژول حافظه CMOS 64K می‌‌شود، استفاده می‌کند.
 
ناسا قصد دارد جانشین هابل یعنی تلسکوپ فضایی جیمز وب را در ماه نوامبر (آبان - آذر) به فضا ارسال کند. این تلسکوپ از زمین بسیار دور خواهد بود و حدود ۱.۵ میلیون کیلومتر در مدار خورشید با زمین فاصله خواهد داشت. پرتاب آن طی تاخیرهای مکرر با استفاده از موشک‌های اروپایی «آریان» از «گویان فرانسه» انجام خواهد شد.
 
از تلسکوپ فضایی جیمز وب به عنوان جانشین هابل یاد می‌شود و اگر تلسکوپ فضایی قدیمی ناسا با همین سرعت با مشکل مواجه شود، جیمز وب تبدیل به تنها گزینه بشر خواهد شد.

تلاش‌های ناسا برای ورود به نیمه تاریک ماه

ناسا قصد دارد تا برای اولین بار، تجهیزاتی تحقیقاتی را به نیمه تاریک یا پنهان قمر ماه بفرستد. تصمیمی‌ که در راستای تحقق برنامه آرتمیس برای بازگشت دوباره انسان‌ها به ماه اتخاذ شده است.
 
طبق گفته ناسا، به زودی سه محموله به ماه ارسال خواهند شد تا بتوانند اطلاعات بیشتری را از این قمر نزدیک به زمین گردآوری کنند. ناسا این پروژه خود را PRISM نامگذار کرده که مخفف عبارت Payloads and Research Investigations on the Surface of the Moon است.
 
بر اساس گفته‌ها ناسا، این پروژه به گونه‌ای طرح‌ریزی شده تا بتوان در سال ۲۰۲۴، مقدمات بازگشت انسان به کره ماه را فراهم کرد. اما طبق گفته بسیاری از کارشناسان، دستیابی به این هدف در تاریخ مذکور، کمی‌دور از ذهن است و احتمالا شاهد به تعویق افتادن آن خواهیم بود و گفته می‌شود که تا سال ۲۰۲۸ به طول خواهد انجامید.
 
دو محموله‌ای که به نیمه تاریک ماه ارسال خواهند شد، شامل Farside Seismic Suite و Lunar Interior Temperature and Materials Suite می‌شوند. محموله نخست از دو لرزه سنج تشکیل شده که برای ثبت فعالیت‌های لرزه‌ای ماه طراحی شده و محموله دوم، شامل دو ابزار تحقیقاتی به منظور گردآوری اطلاعات از جریان دمایی و محیط داخلی ماه می‌شود.
 
هر دو محموله به دهانه شرودینگر ارسال خواهند شد که نزدیکی قطب جنوب نیمه تاریک ماه واقع شده است. ناسا تاکنون هیچ محموله تحقیقاتی را به نیمه تاریک ماه ارسال نکرده است اما چینی‌ها در سال ۲۰۱۹، به این مهم دست یافته‌اند.
 
اما هنوز ناشناخته‌های زیادی در خصوص این قسمت از قمر از ماه وجود دارد که درک و کشف دقیق آن، سال‌ها زمان می‌برد. در خصوص محموله سوم نیز باید گفت که ناسا از عنوان Lunar Vertex برای آن انتخاب کرده است.
 
این تجهیزات در منطقه‌ای به نام Reiner Gamma مستقر خواهند شد و اطلاعاتی را از نگاره‌های مارپیچ سطح ماه یا همان lunar swirls که گفته می‌شود به دلیل میدان مغناطیسی ماه به وجود می‌آیند، گردآوری خواهند کرد.
 
طبق گفته ناسا، هر سه محموله تحقیقاتی در قالب برنامه CLPS، توسط شرکت‌های خصوصی به ماه ارسال خواهند شد. لوری گالزه، مدیر بخش علوم سیاره‌ای ناسا در این باره می‌گوید: زمانی که دانشمندان، اطلاعات گردآوری شده را به همراه نمونه‌های سطح ماه مورد بررسی و تجزیه‌وتحلیل قرار دهند، می‌توانند به ارتقای دانش ما از قمر ماه کمک کنند.

هلیکوپتر «نبوغ» ناسا هفتمین پرواز موفق خود را در مریخ انجام داد

 
 
هلیکوپتر «نبوغ» ناسا به‌تازگی هفتمین پرواز خود را با موفقیت در سیاره سرخ به سرانجام رسانده است. در حال حاضر دقیقا مشخص نیست که این پرواز چه زمانی انجام شده اما ناسا از موفقیت‌آمیز بودن آن خبر داده است.
 
آزمایشگاه پیشران جت ناسا (JPL) در توییتی نوشت: «یک پرواز موفق دیگر. هلیکوپتر مریخ هفتمین پرواز و دومین عملیات در فاز دمو را به انجام رساند. این هلیکوپتر به مدت ۶۲.۸ ثانیه پرواز و مسافتی تقریبا ۱۰۶ متری را به جنوب به سمت محل فرود جدیدش طی کرد. نبوغ این تصویر سیاه و سفید را هم در طول پرواز به ثبت رساند.»
 
اطلاعات بیشتر درباره پرواز هفتم احتمالا به‌زودی اعلام خواهد شد. با این حال، اطلاعات منتشر شده در این توییت تایید می‌کند که جدیدترین پرواز «نبوغ» از نظر زمان یا مسافت طولانی‌ترین پرواز آن نبوده است. این هلیکوپتر در ششمین پروازش ۱۳۰ ثانیه در آسمان مریخ معلق بود و در چهارمین پروازش یک مسافت ۲۶۶ متری را طی کرد.
 
بر اساس پیش‌نمایش پروازی که هفته پیش از سوی JPL منتشر شد، نبوغ باید در محلی متفاوت با محلی که قبلا در آن حضور داشت فرود آمده باشد. این دومین باری است که هلیکوپتر ناسا پس از پرواز به محل اولیه خود برنمی‌گردد. تیم JPL با کمک اطلاعات به دست آمده از دوربین ماهواره HiRISE محل فرود را پیدا کرد و اطمینان یافت که منطقه‌ای مسطح و بدون مانع را برای فرود نبوغ انتخاب کرده است.
 
هلیکوپتر ناسا چند هفته پیش در یکی از پروازهای خود دچار نوسانی غیرقابل کنترل شد. تیم JPL بعدا اعلام کرد که این مشکل مربوط به خطایی در سیستم‌های حرکت و پایداری بوده است. ناسا هنوز اعلام نکرده که موفق به رفع این اشکال شده یا نه، ولی با توجه به انجام موفق پرواز هفتم به نظر نمی‌رسد که دیگر مشکلی در عملکرد نبوغ وجود داشته باشد.
 
آزمایشگاه پیشران جت حالا در حال آزمایش سناریوهای پروازی مختلف برای نبوغ است و سعی دارد دریابد که چگونه می‌توان از این هلیکوپتر یا نمونه‌های پیشرفته‌تر آن در ماموریت‌های آتی مریخ یا سایر سیاره‌ها استفاده کرد.

بازوی رباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی در برخورد با یک زباله فضایی آسیب دید

 
 
یک تکه زباله فضایی با ابعادی کوچک‌تر از آن که قابل ردیابی باشد، با ایستگاه فضایی بین‌المللی برخورد کرده و به بازوی رباتیک آن موسوم به «Canadarm2» آسیب رسانده است. این بازو هنوز قابل استفاده است، اما برخورد این زباله فضایی پوشش حرارتی آن را سوراخ کرده. این حادثه یک بار دیگر نشان می‌دهد که وجود زباله‌های فضایی در مدار پایینی زمین چقدر خطرناک است و چرا باید به شکل جدی‌تر به آن رسیدگی کرد.
 
بازوی رباتیک Canadarm2 با طول ۱۸ متر یکی از مهم‌ترین پروژه‌های کانادا در ایستگاه فضایی بین‌الملی است که به تعمیر ایستگاه و ورود فضاپیماهای خارجی کمک می‌کند. فضانوردان ۲۲ اردیبهشت حین بررسی‌های روتین ایستگاه متوجه شدند که یک زباله فضایی با این بازوی رباتیک برخورد داشته و به آن صدمه رسانده است.
 
اگر زباله بزرگی در نزدیکی مسیر حرکت ایستگاه فضایی قرار بگیرد، فضانوردان مسیر حرکت خود را تغییر خواهند داد تا از برخورد جلوگیری کنند. سازمان فضایی کانادا (CSA) می‌گوید: «نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که عملکرد بازو به‌رغم برخورد بدون مشکل ادامه دارد.» بنابراین Canadarm2 به فعالیت خود ادامه می‌دهد و در عین حال سازمان‌های فضایی اطلاعات بیشتری درباره صدمات احتمالی گردآوری خواهند کرد.
 
 
اثر به جا مانده از برخورد زباله فضایی بر آنتن تلسکوپ هابل مربوط به سال ۱۹۹۷
مدار پیرامون زمین با افزایش شمار ماهواره‌ها، سخت‌افزارهای قدیمی و زباله‌های فضایی روزبه‌روز شلوغ‌تر می‌شود. در حال حاضر بیش از ۲۳ هزار تکه زباله در مدار پایینی زمین وجود دارد، ولی اکثر آن‌ها بسیار کوچک‌ هستند. ایستگاه فضایی بین‌المللی گهگاه با برخورد این زباله‌های کوچک درگیر بوده و از آن‌ها صدمه دیده است. سازمان فضایی کانادا می‌گوید ایستگاه فضایی خوش‌شانس بوده که این زباله آسیب بیشتری به آن‌ها نرسانده است.
 
دفتر زباله‌های فضایی سازمان فضایی اروپا پارسال در گزارشی گفته بود: «برای تداوم بهره‌گیری از علم، فناوری و داده‌هایی که از فعالیت در فضا در اختیارمان قرار می‌گیرد، ضروری است که از دستورالعمل‌هایی در زمینه طراحی فضاپیماها و فعالیت‌های فضایی پیروی کنیم تا شمار زباله‌های فضایی کاهش یابد. هرچه در این باره بگوییم کم است. استفاده پایدار از فضا فقط با پیروی از این چارچوب ممکن می‌شود.»

موج گسترده حملات سایبری پیچیده به ناسا

براساس گزارش جدید بازرس کل ناسا، حملات سایبری علیه این سازمان فضایی از نظر تعداد و پیچیدگی در حال افزایش است و این مرکز برای محافظت هرچه بهتر از شبکه‌های رایانه‌ای خود نیاز به مراقبت‌های گسترده‌تر و وسیع‌تر دارد.
 
گروه مدیریت ناسا با یافته‌های بازرس کل این سازمان فضایی موافق است و براین اساس اجرای توصیه‌های گزارش شده برای ارتقا امنیت سایبری در این مرکز آغاز شده است.
 
اگرچه تهیه چنین نتایجی ماه‌ها به طول می‌انجامد، ولی گزارش نهایی بازرس کل ناسا همزمان با افزایش آگاهی از تهدیدهای سایبری پس از حمله اخیر باج‌افزاری به خط لوله اصلی انتقال سوخت ساحل شرقی آمریکا صورت گرفته که در نتیجه آن فعالیت نفتی بخش عظیمی از ایالات متحده مختل شد.
 
در این گزارش آمده است: «با توجه به ماموریت برجسته و ارتباطات گسترده ناسا با عموم مردم، موسسات آموزشی و مراکز تحقیقاتی خارجی، مجرمان سایری برای حمله به این مرکز اهداف بالقوه بیشتری نسبت به دیگر سازمان‌های آمریکایی دارند. فعالیت گسترده ناسا در فضای آنلاین شامل پوشش دهی بیش از ۳ هزار وبسایت و ۴۲ هزار مجموعه داده قابل دسترسی برای عموم نیز آن را در مقابل حملات سایبری آسیب‌پذیرتر کرده است».
 
براساس گزارش بازرس کل ناسا، این سازمان فضایی در سال ۲۰۲۰ میلادی حدود ۷۴ میلیون دلار صرف تلاش‌های امنیتی سایبری کرد. با این وجود گفته می‌شود تنها در چهار سال گذشته ناسا بیش از ۶ هزار حمله سایبری را تجربه کرده که از جمله آنها می‌توان به کلاهبرداری‌های فیشینگ و ورود بدافزارها به سیستم مرکزی اشاره کرد.
 

ماه‌نورد «وایپر» ناسا می‌تواند منابع آبی ماه را با دقت بررسی کند

 
 
ناسا در نظر دارد تا ماه‌نورد تحقیقات بخارات قطبی یا وایپر (VIPER) را در اواخر سال ۲۰۲۲ به ماه بفرستند. این ماه‌نورد در قطب جنوب ماه فرود خواهد آمد تا بتواند برای اولین بار نگاه نزدیک‌تری به یخ موجود در این ناحیه بیندازد.
 
ماه‌نورد وایپر (Volatiles Investigating Polar Exploration) در واقع ۴ ابزار علمی که شامل دریل یک متری می‌شود با خود به همراه خواهد داشت و نمونه‌های متفاوتی از این ناحیه جمع‌آوری می‌کند. وایپر تا صد روز داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کند که با آن‌ها می‌توان نقشه‌ای از منابع آبی ماه را  تهیه کرد.
 
یکی از اساسی‌ترین نیازهای زندگی روی ماه، وجود آب است. از حدود ده سال پیش که آب و یخ روی ماه کشف شد سوال اصلی دانشمندان این بود که آیا با مقدار آب موجود در این کره می‌توان در جایی جز زمین به زندگی ادامه داد یا خیر. این ماه‌نورد می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا پاسخ این سوال و بسیاری از سوالات اساسی دیگر را به دست آورند.
 
دانشمندان مدت‌هاست که قطب‌های ماه را منابع خوبی برای آب و یخ می‌دانند و از این منابع می‌توانند برای استخراج اکسیژن برای تنفس فضانوردان و اکسیژن و هیدروژن مورد نیاز سوخت راکت‌ها استفاده کنند.
 
به دلیل انحراف مداری کمی که ماه دارد درون گودال‌های قطبین ماه هیچگاه نور خورشید نفوذ نمی‌کند و تاریکی همیشگی در این نواحی وجود دارد و به همین علت آب و یخ موجود در این گودال‌ها هیچگاه ذوب یا تبخیر نمی‌شوند. ناسا با تحقیقاتی که در گذشته روی این نواحی انجام داد متوجه شد که ماه دارای ذخایر آبی بسیاری است که می‌تواند تا میلیون‌ها تن آب را شامل شود. این ماه‌نورد نمونه‌های آب و یخ را از نواحی مختلف تاریک و روشن ماه جمع‌آوری می‌کند تا دانشمندان بتوانند تاثیرات متفاوت دما و نور خورشید در این نواحی را مشخص کنند.

مریخ نورد چین اولین عکس‌های گرفته شده از سیاره سرخ را ارسال کرد

 
بعد از آمریکا، چین دومین کشور جهان است که موفق شد اولین کاوشگر خود را به سیاره سرخ بفرستد. بعد از فرود موفقیت آمیز، اکنون مریخ نورد «ژورونگ» ( Zhurong) اولین تصاویر گرفته شده از سیاره سرخ را ارسال کرده است.
 
سازمان ملی امور فضایی چین(CNSA) تصاویر گرفته شده توسط ژورونگ را در وب‌سایت خود منتشر کرده است. یکی از عکس‌ها که سیاه و سفید است، با کمک دوربین‌های متصل شده در قسمت جلویی ژورونگ گرفته شده است.
 
عکس دیگری نیز توسط دوربین متصل شده به قسمت عقب ژورونگ گرفته شده است که صفحات خورشیدی این مریخ نورد چینی را به همراه خاک سرخ و سنگ‌های روی سطح این سیاره نشان می‌دهد. صفحات خورشیدی برای تامین انرژی مورد نیاز ژورونگ طراحی شده‌اند.
 
این کاوشگر چند روز قبل بر سطح مریخ فرود آمد. با این فرود موفقیت آمیز چین توانست به دومین کشور بعد ا زآمریکا تبدیل شود که کاوشگری را به موفقیت به سطح سیاره سرخ ارسال می‌کند. البته اتحاد جماهیر شوروی نیز پیشتر و در سال ۱۹۷۳ توانسته بود فضاپیمای «مارس ۳» را با موفقیت روی مریخ فرود بیاورد اما این کاوشگر تنها توانسته ۲۰ ثانیه با آن ارتباط برقرار کند، بنابراین نمی‌توان ماموریت این کشور را موفقیت آمیز تلقی کرد.
 
مریخ نورد چینی مجهز به دوربین‌ها، حسگرها و رادارهای مختلفی است و با کمک شش چرخ خود روی سیاره سرخ در منطقه‌ای به نام  Utopia Planitia کاوش خواهد کرد. چینی‌ها کاوشگر خود را به ابزارهایی برای کانی شناسی، بررسی ماهیت محیطی و همچنین هواشناسی آن منطقه مجهز کرده‌اند. همچنین این کاوشگر نیز مانند نمونه‌های آمریکایی مجهز به ابزار لیزری برای ارزیابی ترکیبات شیمیایی سنگ‌ها است و از ابزار دیگری نیز برای جستجوی یخ در عمق خاک بهره می‌برد. وزن این کاوشگر حدود ۲۴۰ کیلوگرم است.
 
رقابت در صنعت فضایی روزبه‌روز شدیدتر می‌شود و حالا باید دید این مریخ نور قرار است چه ماموریت‌هایی را به سیاره سرخ به انجام برساند.

ناسا سیستم ارتباطی لیزری خود را تابستان امسال تست می‌کند

 
پرتاب انبوه تجهیزات و ابزارهای پیشرفته به فضا برای گردآوری اطلاعات، نیازمند روش‌هایی برای ارسال این اطلاعات به زمین است.
 
در حال حاضر، سیستم ارتباطات فضایی مبتنی بر ارتباط رادیویی است و سازمان‌هایی همانند ناسا در طی سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا با بهره‌گیری از ظرفیت فرکانس‌های بالا، اطلاعات بیشتری را در فرآیند انتقال اطلاعات دریافت کنند.
 
اما برای عصر حاضر و سال‌های پیش رو، محققان نیازمند سیستم‌های ارتباطی پیشرفته‌تری هستند تا بتوانند حجم زیادی از اطلاعات را که از طریق انواع تجهیزات ارسالی به فضا به زمین ارسال می‌شود، بی‌دردسر و با سرعت بالا دریافت کنند.
 
اینجاست که می‌توان از لیزر کمک گرفت. ارتباطات لیزری که تحت عنوان ارتباطات اپتیکال نیز شناخته می‌شود، به تجهیزات این امکان را می‌دهد تا حجم زیادی از اطلاعات همانند ویدیوهای 4K و یا اطلاعات ناشی از ماه‌های بررسی‌های علمی‌را به زمین بفرستند.
 
همچنین با این روش، سرعت انتقال اطلاعات در مقایسه به روش فعلی بین 10 تا 100 برابر افزایش خواهد یافت. ناسا برای درک بهتر قابلیت‌های ارتباط لیزری توضیح می‌دهد: برای انتقال نقشه کامل مریخ به زمین از طریق سیستم‌های فرکانس رادیویی، حدود 9 هفته طول خواهد کشید اما با استفاده از سیستم‌های لیزری این مدت زمان به 9 روز کاهش خواهد یافت.
 
ناسا به‌تازگی اعلام کرد که نمونه‌ اولیه‌ای از عملکرد سیستم ارتباطی لیزری خود در اواخر فصل تابستان تست خواهد کرد. ناسا این فناوری Laser Communications Relay Demonstration یا همان LCRD نام‌گذاری کرده است.
 
ناسا اعلام کرد که در طی چند ماه آینده، نحوه عملکرد سیستم LCRD را تبیین خواهد کرد و قصد دارد تا در آینده نزدیک، از این فناوری در ماموریت‌های جدید برای ارسال و دریافت اطلاعات استفاده کند.
 
برای تست فناوری ارتباطی لیزری، LCRD در ماه ژوئدن به مدار ژئوسنکرون که در فاصله 22 هزار مایلی قرار دارد، ارسال خواهد شد. قرار است در دو سال نخست ماموریت این سیستم لیزری،  فرآیندهای ارسال و دریافت اطلاعات با چند ایستگاه زمینی مورد تست و بررسی قرار خواهد گرفت.
 
طبق گفته ناسا، کیفیت ارتباط این سیستم لیزری تحت تاثیر ابرها نیز قرار خواهد گرفت و اختلالات جوی بر این ارتباط تاثیرگذار خواهد بود. با این حال، ناسا اعلام کرد که بعد از این تست تقریبا دو ساله، از LCRD برای ارسال و دریافت اطلاعات در ماموریت‌های فضایی استفاده خواهد شد.