کنسول جدید نینتندو سوییچ با نمایشگر OLED معرفی شد
کنسول جدید نینتندو سوییچ با نمایشگر OLED معرفی شد
کنسول جدید نینتندو سوییچ با نمایشگر OLED معرفی شد
مدل جدید کنسول نینتندو سوییچ با نمایشگر OLED معرفی شد
منظور از Peak Brightness یک نمایشگر چیست؟
فناوری HDR در حال تبدیل شدن به یک استاندارد رایج در تلویزیونهای جدید است. در این رابطه احتمالا شما نیز اصطلاح نهایت روشنایی (Peak Brightness) را که جهت توصیف کارایی و کیفیت نمایشگرها به کار میرود، شنیدهاید. در ادامه توضیحاتی را درباره این مفهوم به شما ارائه میدهیم.
سنجش نهایت روشنایی یک نمایشگر
نهایت روشنایی در واحد نیت و یا شمع در هر متر مربع (cd/m²) سنجیده شده و در واقع راهکاری جهت اندازهگیری مقدار درخشندگی (کل روشنایی ساطع شده از نمایشگر) است.
جهت سنجش نهایت روشنایی، دو مقیاس وجود دارند. یکی صحنه واقعی (Real Scene) و دیگری نیز پنجرهای (Window) است. اولی مربوط به نهایت روشنایی یک نمایشگر در حین تماشای یک ویدیو است (روشنایی کلی). معمولا جهت مقایسه عملکرد دو نمایشگر در این زمینه، از یک فایل ویدیویی واحد استفاده میشود.
در سنجش روشنایی پنجرهای نیز نهایت روشنایی تولید شده در بخشی از نمایشگر را در نظر میگیرند؛ مثلا در 2 درصد از کل سطح تلویزیون. این کار معمولا با نمایش دادن یک شکل سفید رنگ کوچک بر روی نمایشگر صورت میپذیرد.
تستهای پنجرهای زمانی بیشتر مفید هستند که بخواهیم عملکرد یک نمایشگر را در زمینه هایلایتهای HDR روشن، بسنجیم (مثلا یک چراغقوه). گاهی اوقات نیز از تستهای طولانیتری استفاده میشود، زیرا در بسیاری از نمایشگرها هر چه یک هایلایت روشن بیشتر بر روی صفحه باقی بماند، آنگاه نمایشگر نیز بیشتر به تیرهتر شدن ادامه خواهد داد. اصطلاح نهایت روشنایی برای هر دو محتوای HDR و SDR کاربرد دارد، هر چند که بیشتر در زمینه مقایسه هایلایتهای روشنتر در محتواهای HDR کاربرد دارد.
این مطلب را نیز بخوانید: پنلهای مانیتور چه تفاوتی با یکدیگر داشته و کدام یک برای شما مناسب هستند؟
فناوری نمایشگر تفاوت بزرگی ایجاد میکند
برخی از نمایشگرها نسبت به سایرین، روشنایی بیشتری تولید میکنند و این به دلیل فناوری ساخت آنها است. البته این قضیه لزوما به کیفیت تصویر بهتر ختم نمیشود. مثلا LCDهایی که از LEDها جهت تأمین نور خود استفاده میکنند، نسبت به رقبای OLED خود، روشنایی بیشتری تولید کرده و بنابراین بیشتر برای محیطهای پرنور مناسب هستند.
در نمایشگرهای OLED از یک محدود کننده خودکار نور پسزمینه (ABL) استفاده شده تا از آسیب رسیدن به تلویزیون و یا مانیتور، جلوگیری شود. این قضیه بیشتر خود را در صحنههای تمام سفید نشان میدهد. در نمایشگرهای OLED، هنوز هم بخشهای کوچکتر هایلایتهای پرنور میتوانند سطوح روشنایی HDR خوبی را به نمایش بگذارند.
فضایی را که قرار است تلویزیون خود را در آنجا قرار دهید، در نظر داشته باشید، اما بیشازحد به فاکتور نهایت روشنایی توجه نکنید. بسیاری از LCDهای دارای نور زیاد، از نسبت کنتراست، سطح سیاهی و همچنین شبحزنی (Ghosting) چندان مناسبی برخوردار نیستند.
از طرفی هم شاید نمایشگرهای OLED روشنایی زیادی نداشته و به همین دلیل چندان برای محیطهای پرنور مناسب نباشند، اما از سطح سیاهی و همچنین نسبت کنتراست بینهایت برخوردار هستند.
نقش کارگردانها را فراموش نکنید
برخی از کارگردانها تمایل دارند که بیشازحد از مواردی همچون HDR استفاده کرده و به همین دلیل فیلمهای آنها هایلایتهای چندان جذابی ندارند. مثلا اگر روشنایی یک فیلم، 300 نیت در نظر گرفته شده باشد و شما آن را بر روی یک تلویزیون 1000 نیتی پخش کنید، آنگاه روشنایی آن فیلم همچنان از 300 نیت تجاوز نخواهد کرد.
نوشته منظور از Peak Brightness یک نمایشگر چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.
DxOMark: نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجب خستگی چشم میشوند
حالت سوسو زدن (Flickering) به خاموش و روشن شدن متناوب صفحهنمایش اشاره دارد. این پدیده اگرچه احتمالا محسوس بهنظر نمیرسد؛ اما چشم انسان به لحاظ فیزیولوژیکی کماکان نسبت به سوسو زدن نمایشگر واکنش نشان داده و با تغییر سطح روشنایی، عنبیه چشم نیز منبسط و منقبض میشود. این واکنش فیزیولوژیکی غیرارادی احتمالا علت بروز برخی سردردها خصوصا پس از تماشای طولانیمدت نمایشگر را توضیح میدهد. در چنین وضعیتی چشمها بهدلیل فعالیت شدید احساس خستگی خواهند کرد. این سناریو مشخصا هنگام مشاهده صفحهنمایش در فضاهای تاریک بیشتر صدق میکند.
دلیل پدیده سوسو زدن نمایشگر
متاسفانه سوسو زدن نمایشگر در گوشیهای موبایلی خصوصا مدلهای مجهز به پنلهای اولد کماکان یک مشکل اساسی برای بسیاری از کاربران محسوب میشود. اما دلیل سوسو زدن نمایشگر اسمارتفون چیست؟ سختافزار نمایشگر در یک گوشی هوشمند بر پایه فناوریهای LCD (نمایشگر کریستال مایع) یا اولد (دیود ساطعکننده نور ارگانیک) طراحی میشود. پنل LCD بهصورت مستقل از خود نور ساطع نمیکند؛ اما از یک LED با روشنایی بسیار بالا بهعنوان منبع نور پسزمینه بهره میگیرد. این مشخصه مشکل ضعف نور ناشی از نرخ گذردهی پایین پنل LCD را جبران میکند (مشکلی که اساسا بهدلیل وجود فیلتر رنگی RGB ایجاد میشود). از سوی دیگر در پنلهای اولد هر پیکسل به خودیخود یک اولد بهشمار رفته و قادر به تولید روشنایی بهصورت مستقل خواهد بود.
همانطور که همگی میدانیم؛ نمایشگرهای اسمارتفونی از دیودها (اولد یا LEDهای مورد استفاده در پنلهای LCD) تشکیل میشوند. خصوصیات فیزیکی ذاتی دیود موجب میشوند تا میزان روشنایی LED با تغییرات جریان نوسان نموده و این پدیده قطعا بر رنگ LED نیز تاثیر میگذارد. بنابراین تولیدکنندگان اسمارتفون به منظور تغییر سطح روشنایی نمایشگر از تکنیکی موسوم به (Pulse Width Modulation (PWM استفاده میکنند.
در این روش به منظور خاموش و روشن کردن LEDها از پالس با فرکانسهای متفاوت استفاده میشود. با اینحال تغییر وضعیت LED میان حالات روشن و خاموش (یا بهعبارت دیگر همان سوسو زدن) معمولا به لحاظ بصری قابل رویت نیست. به بیان دیگر ما صرفا تغییر روشنایی نمایشگر را تشخیص میدهیم. میزان تغییرات روشنایی پنل به مدت زمان خاموش یا روشن ماندن LEDها بستگی دارد. با طولانیتر شدن زمان خاموشی، نمایشگر نیز تاریکتر بهنظر خواهد رسید.
بنابراین اگرچه نمایشگرهای LCD و اولد از روشهای تغذیه متفاوتی برای منابع نوری بهره میگیرند؛ اما حالت سوسو زدگی در هر 2 فناوری به چشم میخورد. با اینحال مشکل سوسو زدن در نمایشگرهای اولد معمولا شدیدتر از پنلهای LCD است. در وهله نخست دامنه فرکانسی PWM در نمایشگر اولد با پنل LCD متفاوت است. محدوده فرکانس PWM در نمایشگرهای اولد تقریبا بین 50 تا 500 هرتز است؛ در حالیکه در نمایشگرهای LCD این بازه از 1000 هرتز یا بالاتر آغاز میشود. ثانیا از آنجا که چشم انسان (حداقل چشم اکثر افراد) به حالت سوسو زدگی تا سقف 250 هرتز حساس است؛ لذا تعجبآور نیست که اعلام کنیم نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجی خستگی چشم کاربران خواهند شد.
نوشته DxOMark: نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجب خستگی چشم میشوند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.
DxOMark: نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجب خستگی چشم میشوند
حالت سوسو زدن (Flickering) به خاموش و روشن شدن متناوب صفحهنمایش اشاره دارد. این پدیده اگرچه احتمالا محسوس بهنظر نمیرسد؛ اما چشم انسان به لحاظ فیزیولوژیکی کماکان نسبت به سوسو زدن نمایشگر واکنش نشان داده و با تغییر سطح روشنایی، عنبیه چشم نیز منبسط و منقبض میشود. این واکنش فیزیولوژیکی غیرارادی احتمالا علت بروز برخی سردردها خصوصا پس از تماشای طولانیمدت نمایشگر را توضیح میدهد. در چنین وضعیتی چشمها بهدلیل فعالیت شدید احساس خستگی خواهند کرد. این سناریو مشخصا هنگام مشاهده صفحهنمایش در فضاهای تاریک بیشتر صدق میکند.
دلیل پدیده سوسو زدن نمایشگر
متاسفانه سوسو زدن نمایشگر در گوشیهای موبایلی خصوصا مدلهای مجهز به پنلهای اولد کماکان یک مشکل اساسی برای بسیاری از کاربران محسوب میشود. اما دلیل سوسو زدن نمایشگر اسمارتفون چیست؟ سختافزار نمایشگر در یک گوشی هوشمند بر پایه فناوریهای LCD (نمایشگر کریستال مایع) یا اولد (دیود ساطعکننده نور ارگانیک) طراحی میشود. پنل LCD بهصورت مستقل از خود نور ساطع نمیکند؛ اما از یک LED با روشنایی بسیار بالا بهعنوان منبع نور پسزمینه بهره میگیرد. این مشخصه مشکل ضعف نور ناشی از نرخ گذردهی پایین پنل LCD را جبران میکند (مشکلی که اساسا بهدلیل وجود فیلتر رنگی RGB ایجاد میشود). از سوی دیگر در پنلهای اولد هر پیکسل به خودیخود یک اولد بهشمار رفته و قادر به تولید روشنایی بهصورت مستقل خواهد بود.
همانطور که همگی میدانیم؛ نمایشگرهای اسمارتفونی از دیودها (اولد یا LEDهای مورد استفاده در پنلهای LCD) تشکیل میشوند. خصوصیات فیزیکی ذاتی دیود موجب میشوند تا میزان روشنایی LED با تغییرات جریان نوسان نموده و این پدیده قطعا بر رنگ LED نیز تاثیر میگذارد. بنابراین تولیدکنندگان اسمارتفون به منظور تغییر سطح روشنایی نمایشگر از تکنیکی موسوم به (Pulse Width Modulation (PWM استفاده میکنند.
در این روش به منظور خاموش و روشن کردن LEDها از پالس با فرکانسهای متفاوت استفاده میشود. با اینحال تغییر وضعیت LED میان حالات روشن و خاموش (یا بهعبارت دیگر همان سوسو زدن) معمولا به لحاظ بصری قابل رویت نیست. به بیان دیگر ما صرفا تغییر روشنایی نمایشگر را تشخیص میدهیم. میزان تغییرات روشنایی پنل به مدت زمان خاموش یا روشن ماندن LEDها بستگی دارد. با طولانیتر شدن زمان خاموشی، نمایشگر نیز تاریکتر بهنظر خواهد رسید.
بنابراین اگرچه نمایشگرهای LCD و اولد از روشهای تغذیه متفاوتی برای منابع نوری بهره میگیرند؛ اما حالت سوسو زدگی در هر 2 فناوری به چشم میخورد. با اینحال مشکل سوسو زدن در نمایشگرهای اولد معمولا شدیدتر از پنلهای LCD است. در وهله نخست دامنه فرکانسی PWM در نمایشگر اولد با پنل LCD متفاوت است. محدوده فرکانس PWM در نمایشگرهای اولد تقریبا بین 50 تا 500 هرتز است؛ در حالیکه در نمایشگرهای LCD این بازه از 1000 هرتز یا بالاتر آغاز میشود. ثانیا از آنجا که چشم انسان (حداقل چشم اکثر افراد) به حالت سوسو زدگی تا سقف 250 هرتز حساس است؛ لذا تعجبآور نیست که اعلام کنیم نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجی خستگی چشم کاربران خواهند شد.
نوشته DxOMark: نمایشگرهای اولد احتمالا بیش از پنلهای LCD موجب خستگی چشم میشوند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.
نسبت کنتراست یا همان Contrast Ratio چیست و چه تأثیری بر کیفیت نمایشگر دارد؟
در هنگام خرید یک تلویزیون و یا مانیتور جدید به احتمال زیاد با واژه نسبت کنتراست یا همان Contrast Ratio برخورد کردهاید. در این مطلب قصد داریم که توضیحاتی را در رابطه با این اصطلاح، به شما ارائه دهیم.
چرا باید به نسبت تصویر اهمیت دهیم؟
با نمایش تصویری شطرنجی همانند تصویر زیر و محاسبه تفاوت بین روشنترین نقاط (سفید) و تاریکترین نقاط (سیاه)، کنتراست آن نمایشگر به دست میآید.
نسبت کنتراست با اعدادی مثل 1000:1 نشان داده شده و چنین عددی بدین معنا است که یک تصویر تمام صفحه سفید رنگ در چنین نمایشگری، 1000 برابر روشنتر از یک تصویر سیاه نشان داده شده و در نتیجه تصاویر نیز طبیعیتر به نظر خواهند رسید.
نسبت کنتراست تا حد زیادی به فناوریهای پایهای نمایشگر همانند OLED و یا LCD بودن آن نیز وابسته است. مثلا اولی دارای نسبت کنتراست “بینهایت” بوده و دومی نیز در بهترین حالت دارای کنتراستی در حدود 7000:1 است. نسبت کنتراست یکی از فاکتورهای مهم کیفیت تصویر بوده و هر چه بالاتر باشد، بهتر است. با استفاده از وبسایتی همانند RTING میتوانید نسبت کنتراست تلویزیون و مانیتورها را با یکدیگر مقایسه کنید.
این مطلب را نیز بخوانید: پنلهای مانیتور چه تفاوتی با یکدیگر داشته و کدام یک برای شما مناسب هستند؟
هر چه بیشتر، بهتر
Contrast Ratio اطلاعات زیادی را در رابطه با سطح سیاهی یک نمایشگر در اختیار ما قرار میدهد. البته این موضوع بیشتر به نوع نمایشگر مورد استفاده شما بستگی دارد. نمایشگرهای LCD که دارای نور پسزمینه LED هستند، باید یک نور روشن را بر روی لایه TFT نمایشگر تابانده تا بدین ترتیب تصویر را نمایش دهند. حال در زمان نمایش رنگ سیاه، نمایشگر تمام تلاش خود را میکند تا جلو تابش نور را بگیرد. در فناوری قدیمیتر LCD این قضیه باعث تولید نامناسب رنگ سیاه شده و در واقع این رنگ بهصورت خاکستری کم رنگ نشان داده میشود. البته در برخی از مناطق نیز نور راحتتر عبور کرده و همین باعث برهم خوردن یکنواختی تصویر میشود.
حال بیایید و چنین مواردی را با فناوریهایی همانند OLED مقایسه کنیم که در آنها جهت تولید رنگ سیاه، پیکسلها خاموش شده و بنابراین نهتنها رنگ مشکی واقعی را نمایش میدهند، بلکه از لحاظ تئوری نیز میتوانند دارای نسبت کنتراست بینهایت باشند.
البته اکنون نور نمایشگرهای جدیدتر Mini-LED توسط الگوریتمهایی کنترل شده و همین میتوان کیفیت رنگ مشکی چنین تلویزیون و یا مانیتورهایی را افزایش دهد. این کار نیز با تغییر دادن سطح روشنایی در قسمتهای گوناگون نمایشگر انجام میشود. البته نمایشگرهای Mini-LED از مشکلاتی همانند شبحزنی (Ghosting) و نمایش ناهماهنگ پیکسلها (Black Crush) نیز رنج میبرند. در نهایت این را در نظر داشته باشید که نمایشگرهای دارای نسبت کنتراست بالا برای محیطهای تاریک و نمایشگرهای دارای نسبت کنتراست پایین نیز برای محیطهای روشن بهینه شدهاند.
نوشته نسبت کنتراست یا همان Contrast Ratio چیست و چه تأثیری بر کیفیت نمایشگر دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.