سیستم سرعت بخشی به پروژه‌های Area 120 گوگل اوایل سال جاری میلادی پلتفرم توسعه دهنده مصاحبه‌های کاری را با نام «بایتبرد» معرفی کرد تا به مسئولان بخش استخدام کارمندان جدید در سازمان‌ها به صورت عینی و کارآمد کمک کند و بهترین نامزدها را از طریق مصاحبه‌های آنلاین مبتنی بر پروژه‌های کاری در اختیار آنها بگذارد.

«بایتبرد» که ژوئیه امسال به صورت رسمی معرفی شد در مرحله نخست از مصاحبه‌های کاری برای مشاغل حوزه مهندسی پشتیبانی می‌کرد و به کسب و کارها امکان می‌داد تا توانایی‌ حل مسئله را به هفت زبان برنامه‌ نویسی مختلف شامل جاوا، پایتون، Ruby، ++C، #C، و پلتفرم‌های node.js و Go مبتنی بر موتور جاوا در اختیار داشته باشند.

گروه توسعه دهنده «بایتبرد» در شرکت گوگل این هفته پشتیبانی خود گسترش دادند تا مهندسان نرم‌افزار که سیستم‌های مبتنی بر وب دستگاه‌های موبایلی را توسعه می‌دهند هم تحت پوشش قرار دهند.

این پلتفرم در نسخه جدید خود از هفت زبان برنامه نویسی مذکور پشتیبانی می‌کند و همچنین زبان برنامه‌نویسی محبوب برای سیستم عامل اندروید که با نام Kotlin شناخته می‌شود، و زبان برنامه‌نویسی Swift را هم تحت پوشش قرار داده است و در کنار آن مصاحبه‌های کاری دسترسی به پلتفرم‌های جاوااسکریپت، HTML و CSS را هم فراهم می‌کند.

ایده اصلی برای توسعه «بایتبرد» ایجاد یک تجربه متفاوت در جریان مصاحبه‌های فنی منصفانه بوده است و متقاضیان حل مسئله‌های مرتبط با برنامه نویسی را در دنیای واقعی به چالش می‌کشد. این سیستم کمک می‌کند تا کسب و کارها از آزمون‌های نظری با فشار بالا صرف نظر کنند، زیرا این قبیل آزمون‌ها به واسطه استرسی که به وجود می‌آورند معمولا فرآیند حل مسئله را در متقاضیان تحت تاثیر قرار می‌دهند.

زبان پایتون (Python) در سال ۱۹۹۱ توسط یک برنامه‌نویس هلندی به نام گیدو ون روسوم (Guido van Rossum) ابداع شد و از آن زمان تا کنون رشد قابل ملاحظه‌ای را شاهد بوده است.

 

اگر چه وی در آن زمان گفته بود: «من به هیچ وجه قصد ندارم زبانی بسازم که به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرد» ولی اکنون و با گذشت نزدیک به سه دهه از آن تاریخ، پایتون تقریباً تمام رقبای خود را کنار زده و به اندازه‌ای محبوبیت یافته که حتی افراد مبتدی نیز کدنویسی را با آن شروع می‌کنند.

 

در یک سال گذشته، «Pytho» یکی از کلماتی بود که شهروندان آمریکایی بسیار زیاد در گوگل جستجو کرده‌اند، حتی بیشتر از نام ستاره‌های تلویزیونی.

 

به گزارش وب‌سایت اکونومیست، سادگی و انعطاف‌پذیری، دو مزیت اصلی این زبان به شمار می‌رود. علاوه بر این، دستورات ساده و قابل فهم پایتون و نیز قابلیت آن در استفاده از فضاهای خالی و (Indentation) باعث شده یادگیری، خواندن و به اشتراک‌گذاری آن به آسانی انجام شود.

 

طرفداران پایتون که معمولاً Pythonistas نامیده می‌شوند، تا کنون ۱۴۵ هزار بسته نرم‌افزاری سفارشی در یک کتابخانه نرم‌افزاری آنلاین بارگزاری کرده‌اند. این نرم‌افزارها که موضوعات بسیار مختلفی از توسعه بازی گرفته تا نجوم را شامل می‌شود، به گونه‌ای است که می‌توان در عرض چند ثانیه آنها را در یک برنامه پایتونی وارد و نصب کرد.

 

به همین دلیل سازمان‌ها و شرکت‌های بسیاری به سراغ پایتون رفته اند. مثلاً سازمان سیا برای هک کردن، گوگل برای کراول صفحات وب، پیکسار برای تولید فیلم و اسپاتیفای برای توصیه آهنگ‌ها از قابلیت‌های پایتون استفاده می‌کنند.

 

یکی از محبوب‌ترین بسته‌های پایتون، بسته «یادگیری ماشین» است که با بررسی مقادیر انبوه داده می‌کوشد به الگوهای مخفی و پنهان دست یابد.

 

گریدی بوچ (Grady Booch) یکی از شناخته شده‌ترین افراد دنیای نرم‌افزار، زبان‌های برنامه‌نویسی را به امپراطوری‌ها تشبیه می‌کند. این دانشمند آی‌بی‌ام می‌گوید اگر چه یک امپراطوری ممکن است به حدی رشد کند که در یک دوره زمانی، به سلطان مطلق جهان تبدیل شود ولی معمولاً رقبای آن نیز زنده می‌مانند و فرهنگ و فناوری خود را حفظ می‌کنند.

 

همین قضیه در مورد پایتون نیز صادق است: پایتون جایگزین زبان سی یا سی پلاس پلاس که «گزینه‌های سطح پایین‌تر» به شمار می‌آیند نشده است. کاربران با این دو زبان می‌توانند کنترل بیشتری بر رویدادهایی که در یک پردازنده رایانه‌ای اتفاق می‌افتد داشته باشند.

 

همچنین پایتون نمی‌تواند جاوا را به طور کامل از میدان به در کند زیرا این برنامه برای ساخت اپلیکیشن‌های پیچیده کاربر دارد؛ و نیز تا کنون نتوانسته جاوااسکریپت را که موتور محرکه بسیاری از صفحات وب است حذف کند.