«کرونا» بی اعتمادی سرمایه‌گذاران به استارتاپ های زنانه را افزایش داد

تحقیقات مؤسسه مکنزی نشان می‌دهد زنان بیش از مردان تحت تأثیر کرونا قرار گرفته‌اند و علاوه بر فشارهای روحی ناشی از پاندمی کووید 19 و مشکلات آن، ازنظر اقتصادی نیز بیش از مردان ضربه دیده‌اند. در طول بحران کرونا، زنان در زمینه از دست دادن شغل خود، 1.8بار آسیب‌پذیرتر از مردان بوده‌اند و در راستای تعدیل نیرو از محیط‌های کار اخراج شده‌اند. اما شاید یکی از حوزه‌هایی را که فعالان آن با بیشترین مشکلات مواجه شده‌اند، بتوان فناوری دانست چراکه پاندمی کووید 19 فضا را برای فعالیت زنان در محیط نسبتاً مردانه فناوری، سخت‌تر از گذشته کرده است.
افزایش تعداد استارتاپ‌ها با مدیریت زنان
هر چند طی 5سال گذشته، نسبت استارتاپ‌هایی که توسط زنان پایه‌گذاری شده یا رهبری می‌شود نسبت به استارتاپ‌های مردانه از 0.62 به 0.73 افزایش یافته ولی هنوز هم کسر کوچکی از اکوسیستم استارتاپی جهان را به خود اختصاص داده‌اند و چالش‌های فراوانی بر سر راه بنیانگذاران زن باقی است. البته مناطق مختلف جهان نیز به گونه‌ای متفاوت عمل کرده‌اند به عنوان مثال اروپای مرکزی و شرقی بیش از سایر مناطق اروپا دارای استارتاپ و شرکت‌های نوپا با مدیریت زنان هستند یا توسط زنان بنیانگذاری شده است. همچنین در بیشتر نقاط جهان از جمله غرب آفریقا، سوئد یا حتی امریکا تعداد بنیانگذاران مرد استارتاپ‌ها از زنان بسیار بیشتر است. گفته می‌شود که سهم استارتاپ‌هایی با حداقل یک بنیانگذار زن در جهان حداقل 20درصد است و ارزش سرمایه خطرپذیر جذب شده توسط بنیانگذاران زن در جهان نیز به 5میلیارد دلار رسیده است.
تبعیض جنسیتی در اختصاص سرمایه
درجهان پیشرفت‌هایی درزمینه جذب بیشتر مهندسان زن به مشاغل فناوری دیده می‌شود، اما وقتی صحبت از سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر(VC) می‌شود، شرایط تغییر می‌کند. استارتاپ‌هایی که توسط زنان حوزه فناوری پایه گذاری شده یا مدیریت آن را به عهده دارند به بن بست رسیده‌اند و اعتماد چندانی از سوی سرمایه‌گذاران دیده نمی‌شود.
 آمار نشان می‌دهد تعداد کارآفرینان زن در امریکا از سال 2007 تاکنون افزایش 30درصدی داشته اما به نظر می‌رسد جامعه سرمایه‌گذاران برای پذیرش این حجم از موفقیت زنان آمادگی ندارند چرا که امسال استارتاپ‌های امریکایی با مدیریت زنان یا استارتاپ‌هایی که توسط زنان بنا شده‌اند، کمترین میزان سرمایه‌گذاری را درمقایسه با دوره پنج ساله گذشته دریافت کردند.
همچنین مطالعه‌ای که توسط Crunchbase (مؤسسه‌ای که میزان سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌های مختلف را رصد کرده و مورد بررسی قرار می‌دهد) انجام شده است، نشان می‌دهد در 7ماهه سال 2021 استارتاپ‌هایی با رهبری زنان تنها موفق به جذب 2.2درصد از کل سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر شده‌اند که این رقم از سال 2016 تاکنون، کمترین میزان است، درحالی که این رقم برای استارتاپ‌های مردانه به 14درصد می‌رسد. این بدان معناست که استارتاپ‌های زنانه امریکا درسال جاری موفق به جذب سرمایه‌ای درحدود3.7میلیارد دلار شده‌اند در حالی که این رقم برای همتایان مرد آنها به 160میلیارد دلار می‌رسد.
 در استارتاپ‌هایی با رهبران مشترک زن و مرد هم میزان جذب سرمایه به حدود 11.7درصد از مجموع این سرمایه‌گذاری‌ها می‌رسد که کمتر از استارتاپ‌هایی با مدیریت مردان است. این موضوع تنها مختص امریکا نیست و برای سایر اکوسیستم‌های استارتاپی جهان نیز مصداق دارد. آنچه مسلم است اینکه جامعه زنان در این حوزه مورد بی‌مهری سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند و رغبت چندانی برای کمک به توسعه مشاغل و شرکت‌های نوپا که توسط زنان برپا شده است دیده نمی‌شود. این موضوع نه تنها برای بنیانگذاران و زنان کارآفرین مشکل ساز شده است بلکه اقتصاد امریکا و جهان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
یک صندوق سرمایه‌گذاری مردانه
در گزارش Crunchbase به پروژه Something Ventured نیز که میزان پیشرفت در برقراری توازن جنسیتی در سرمایه‌گذاری‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد، اشاره شده است. تازه ترین اعداد نشان می‌دهد که وضعیت سرمایه‌گذاری برای کمپانی‌هایی با مدیریت و رهبری زنان اصلاً مطلوب نیست و حتی می‌توان گفت در چند سال گذشته با شیب ملایم منفی مواجه بوده‌ایم. بهترین سال برای زنان فعال در حوزه و اکوسیستم استارتاپی، سال 2019 بوده است که 3.3درصد از مجموع سرمایه‌های خطرپذیر به استارتاپ‌هایی با محوریت زنان اختصاص داشته اما همین رقم در سال 2020 کاهش یک درصدی داشته و به 2.3درصد رسیده که مبلغ قابل توجهی را تشکیل می‌دهد. این بدان معناست که استارتاپ‌هایی با مدیریت زنان که حتی همکارهای مرد برای بنیانگذاری داشته‌اند باز هم موفق به فرار از تله عدم توازن جنسیتی نشده‌اند.
همچنین طبق گزارش All Raise، تنها 12درصد از تصمیم سازان در بنیادهای سرمایه‌گذاری‌های VC، زن هستند و همین موضوع بر اعمال سلیقه 88درصد باقیمانده، تأثیر فراوانی دارد و نشان می‌دهد که چرا سرمایه‌گذارها با اعمال تبعیض جنسیتی، به استارتاپ‌های مردانه بهای بیشتری می‌دهند و آنها را لایق دریافت سرمایه بیشتری می‌دانند. به هرحال غالب بودن مردان دردنیای سرمایه‌گذاری، زمینه ساز بی‌توجهی به زنان کارآفرین در امریکا و سایر نقاط جهان شده است.
رشد 5برابری یونیکورن‌های زنانه
 گزارش Pitch Book هم نشان می‌دهد که متوسط اختصاص سرمایه به تیم‌های زنانه در سال 2020 به 6.8میلیون دلار رسیده است در حالی که این رقم در سال 2019 و پیش از شیوع کرونا18.7میلیون دلار بوده است و این مؤسسه انتظار دارد میزان سرمایه در سال 2021 بازهم روند نزولی طی کند.
جالب اینجاست که استارتاپ‌های به رهبری زنان از هر یک دلار سرمایهVC که جذب می‌کنند 78سنت تولید می‌کنند درحالی که این رقم برای استارتاپ‌های مردانه به 31 سنت می‌رسد. همچنین استارتاپ‌هایی با مدیران زن، 2.5بار بیشتر کارمندان زن را استخدام می‌کنند که می‌تواند نقشی شگرف در کاهش شکاف دیجیتال جهان بازی کند. با وجود همه محدودیت‌هایی که برای فعالان استارتاپی زن وجود دارد تعداد یونیکورن‌هایی با مدیریت زنان 5 برابر شده است هر چند این تعداد هنوز نسبت به دنیای مردانه فناوری، بسیار کوچک است (یونیکورن‌ها استارتاپ‌هایی هستند که حداقل یک میلیارد دلار ارزش دارند). در سال 2021 از 327 یونیکورن، حدود 39 مورد استارتاپ‌هایی با بنیانگذاران زن یا همکاران زن و مرد بوده‌اند.
سرمایه‌گذاری هوشمند «یونیسف»
توجه به زنان در حوزه استارتاپ و فناوری، یکی از موضوع‌های مورد توجه سازمان‌هایی همچون یونیسف است. فعالان یونیسف معتقدند که کووید 19 بیشترین تأثیر را بر فرصت‌های اقتصادی زنان گذاشته و بیش از 64میلیون زن در سال 2020 شغل خود را از دست دادند که درمیان آنها کارآفرینان زن هم دیده می‌شوند. به گفته این فعالان، شکاف دیجیتال موجود در جهان و جوامع مختلف، وضعیت زنان را در میانه بحران کرونا بغرنج تر کرده است.
این فعالان، سرمایه‌گذاری و حمایت از رشد کمپانی‌هایی به رهبری زنان را یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه می‌دانند و اعتقاد دارند که حمایت از زنان کارآفرین جهان، امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. در همین راستا و به منظور کاهش آسیب‌های ناشی از کرونا و همچنین ترغیب زنان جهان به مقابله با دنیای نسبتاً مردانه فناوری، حالا دیگر 40درصد از سرمایه‌گذاری بنیاد نوآوری یونیسف به استارتاپ‌هایی در دنیا تعلق می‌گیرد که با مدیریت زنان اداره می‌شود یا اینکه از ابتدا توسط زنان راه‌اندازی شده‌اند.
یکی دیگر از تلاش‌هایی که برای حمایت از زنان فعال در اکوسیستم استارتاپی دنیا انجام شده، ارائه یک برنامه کارآفرینی است که به زنان جهان کمک می‌کند تا در دوران شیوع کووید 19بتوانند کسب و کار خود را راه بیندازند. فعالیت آکادمی زنان کارآفرین(The Academy for Women Entrepreneurs)در سال 2019 و با فعالیت 2هزار زن کارآفرین از 26 کشور دنیا آغاز شد و حالا این رقم به 5هزار زن در 53 کشور جهان رسیده که رقم قابل توجهی است. این آکادمی به زنان کارآفرین و فعال استارتاپی کمک می‌کند تا از درآمد خود برای کمک به رشد زنان بهره بگیرند و درواقع یک سرمایه‌گذاری مناسب برای قدرتمندتر شدن زنان از جنبه اقتصادی محسوب می‌شود.به این ترتیب زنان کارآفرین به زنان جهان کمک می‌کنند تا آنها هم به چرخه استارتاپ‌ها بپیوندند. همچنین آموزش هم در دستور کار این آکادمی قرار دارد تا زنان در این مسیر نسبتاً ناهموار با مشکلات کمتری مواجه شوند.

فرابورس: ضوابط پذیرش استارتاپ‌ها در بازار سرمایه هنوز نهایی نشده است

 
طلسم ورود استارتاپ‌ها به بازار سرمایه تا به امروز نشکسته است. اگرچه تابستان سال ۱۳۹۹ عزمی جدی برای آغاز ورود استارتاپ‌ها به بازار سرمایه از سوی دولت دوازدهم دیده شد اما نهایتا از بین اسامی اعلامی، فقط شرکت تپسی بود که در نیمه دوم سال گذشته پذیرش گرفت اما روی تابلو نرفت؛ اتفاقی که هنوز هم رخ نداده است.
 
هیچکس به طور دقیق نمی‌داند چه چیزی مانع ورود استارتاپ‌ها به بورس می‌شود و با اینکه اکثر دولتمردان به این موضوع تاکید دارند که این اتفاق باید رخ بدهد و مدیران عامل برخی از این کسب و کارهای آنلاین نیز به شدت از این موضوع استقبال می‌کنند؛ اما سدهای نامریی در این بین وجود دارد که مانع از تحقق این امر می‌شود.
 
«محمد جواد آذری جهرمی» وزیر ارتباطات دولت دوازدهم در مصاحبه‌ای رسانه‌ای گفته بود «کسی که می‌خواهد بزرگ باشد طبیعتا باید به جایی وصل باشد.» این شاید نزدیک‌ترین حدسی باشد که برخی کارشناسان درباره عدم ورود استارتاپ‌ها به بورس به آن ایمان دارند. او نهایتا در هفته آخر کاری خود به عنوان وزیر ارتباطات، در مصاحبه‌ای با دیجیاتو گفت که مطمئن است این مشکل در دولت بعدی حل می‌شود؛ جمله‌ای که باز هم به شکل غیر مستقیم وجود برخی سدهای نامرئی را تایید می‌کرد.
 
اکنون «حجت اسماعیل‌زاده» معاون پذیرش فرابورس ایران در گفتگو با دیجیاتو ابعاد بیشتری از این موضوع را باز می‌کند. او باور دارد وقفه طولانی در این مورد رخ داده موضوع عجیبی در بازار بورس نیست و بخشی از این مشکلات را متوجه خود استارتاپ‌ها می‌داند که موضوع را پیگیری نکرده و اطلاعات خود را بروزرسانی نمی‌کنند. اما خبر مهمی که اسماعیل‌زاده می‌دهد مربوط به نهایی نبودن ضوابط پذیرش استارتاپ‌ها است. به گفته او البته، «در حال حاضر پیش‌نویس ضوابط تهیه شده است و به منظور طی فرآیند تصویب، در اختیار سازمان بورس قرار دارد.»
 
 
اسماعیل زاده در نهایت تاکید دارد که برای ورود استارتاپ‌ها به بورس نیازمند همکاری چندین نهاد و دستگاه دولتی با یکدیگر هستیم. مشروح مصاحبه کوتاه دیجیاتو با اسماعیل‌زاده را در ادامه بخوانید.
 
آرش پارساپور- دیجیاتو: از تابستان پارسال عزم جدی برای ورود استارتاپ‌ها به بازار سرمایه در دولت ایجاد شد. با توجه به اینکه برخی استارتاپ‌ها آمادگی ورود و شرایط آن را دارند، علت اصلی محقق نشدن ورود آن‌ها به بازار دوم یا حتی بازار هدف چیست؟
 
 درخواست شرکت‌­ها برای ورود به بازار سرمایه از مسیر بررسی گزارش­‌ها و طرح در هیئت پذیرش می­‌گذرد. اولین شرکت در این صنعت، در دی ماه ۱۳۹۹ به صورت مشروط پذیرش شده است که در حال طی کردن فرآیند درج است. شرکت‌­ها بین فاصله پذیرش تا درج، شش ماه فرصت دارند که این زمان تا سه ماه قابل تمدید است. پس از درج نیز به مدت ۶ ماه فرصت برای عرضه شرکت وجود دارد که این فرصت نیز به مدت ۲ ماه قابل تمدید است.
 
بنابراین از لحظه‌­ای که شرکت‌­ها درخواست پذیرش ارسال می­‌کنند تا زمانی که اصطلاحا ورود آن­ها به بازار محقق می‌­شود، اغلب حدود یکسال زمان لازم است که با توجه به شرایط و میزان آمادگی شرکت‌ها و شرایط بازار ممکن است بیشتر یا کمتر از این زمان نیز محقق شود. بخشی از علت عدم ورود این شرکت­‌ها به بازار منطقا عدم پیگیری و به‌روزرسانی اطلاعات توسط خود شرکت­‌هاست.
 
بخشی نیز به عدم نهایی بودن ضوابط پذیرش این نوع از شرکت­‌ها برمی‌گردد. در حال حاضر پیش‌نویس ضوابط تهیه شده است و به منظور طی فرآیند تصویب، در اختیار سازمان بورس قرار دارد.
 
همچنین ضروری است شرکت‌­های این صنعت که قبلا درخواست داده بودند، مجدد درخواست داده و اطلاعات مالی و سایر اطلاعات را به‌روزرسانی کنند تا همزمان با تصویب ضوابط مزبور، فرآیند تکمیل اطلاعات و بررسی این شرکت­‌ها نیز انجام شود.
 
سال گذشته شرکت تپسی به عنوان اولین استارتاپ، پذیرش برای ورود به بازار دوم فرابورس را دریافت کرد. ظاهرا چندین شرط برای این شرکت گذاشته شده و همه آن‌ها محقق شده است. دلیل عدم ورود تپسی به بازار، چندین ماه پس از پذیرش اولیه و مشروط چه بوده است؟  
 
برای تمامی شرکت­‌های این صنعت بر اساس مصوبات بالادستی، باید تأییدیه معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری دریافت شود. در حال حاضر برای این شرکت نیز منتظر دریافت این تأییدیه هستیم. همچنین بر اساس مصوبات هیئت پذیرش قبل از درج باید گزارش آخرین وضعیت شرکت نیز در هیئت پذیرش مطرح شود تا موضوع درج شرکت نهایی شود.
 
شرکت دیجی‌کالا در سال گذشته اعلام کرد که همه مدارک را ارائه داده و شروط را نیز محقق کرده و منتظر هیات پذیرش است. وضعیت پذیرش این شرکت اکنون به چه صورت است؟
 
این شرکت باید اطلاعات خود را به‌روزرسانی کند. آخرین اطلاعاتی که از این شرکت در سامانه فراسا -سامانه درخواست پذیرش- بارگذاری شده، مربوط به دوره شش‌ماهه ۱۳۹۹ است. بنابراین شرکت دیجی کالا باید صورت­‌های مالی سالیانه خود و سایر به‌روزرسانی­‌ها در اطلاعات مربوطه را انجام دهد تا در فرآیند بررسی قرار گیرد.
 
از سوی دیگر شروط هیئت پذیرش، بعد از تشکیل هیئت و ابلاغ‌نامه پذیرش مشروط تعیین می‌شود که برای این شرکت تاکنون، هیئت پذیرش تشکیل نشده و ضروری است در صورتی که علاقه‌مند به ورود به بازار سرمایه هستند نسبت به تکمیل و به‌روزرسانی اطلاعات اقدام کنند.
 
آیا عوامل بیرونی در ورود یا عدم ورود این نوع شرکت‌ها به بازارهای مختلف فرابورس اثر گذاشته‌اند؟ در حال حاضر برای تحقق ورود استارتاپ‌ها به بازار سرمایه چه پیش‌نیاز دیگری وجود دارد و چرا این اتفاق رخ نداده است؟
 
این شرکت‌­ها در صنعت اقتصاد دیجیتال قرار می­‌گیرند که این حوزه به طور عام یک موضوع ملی است و با توجه به تصمیم‌هایی که در سطح ملی در ارتباط با اکوسیستم این کسب‌وکارها گرفته شده، ورود این کسب‌وکارها به بازار سرمایه منوط به تدوین ضوابط خاص پذیرش این شرکت‌ها در بازار سرمایه است.
 
طبیعی است در طراحی و تدوین این ضوابط، همکاری و هماهنگی میان نهادهای مختلف ضروری بوده است. این نهادها شامل نهادهای بازار سرمایه همچون سازمان بورس و اوراق بهادار و شرکت فرابورس ایران و همچنین معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و وزارت ارتباطات می‌شوند.
 
در حال حاضر این ضوابط در اختیار سازمان بورس برای تصویب قرار دارد که امیدواریم به زودی شاهد تصویب ضوابط پذیرش این شرکت‌­ها باشیم و با این ضوابط و تکمیل و به‌روزرسانی مدارک توسط خود شرکت‌­ها، مانعی برای ورود به بازار سرمایه وجود ندارد.

کارگروه قضایی می‌تواند به تدوین قوانین حوزه استارتاپ‌ها کمک کند

«بتازگی عیسی زارع پور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از تشکیل کارگروه حمایت قضایی برای رفع مشکلات قضایی استارتاپ‌ها خبر داد و گفت: براساس تجربه‌ حضور در قوه قضائیه، مشکلات قضایی استارتاپ‌ها را با تعامل حل می‌کنیم.» روزنامه ایران نظر فعالان و کارشناسان حوزه کسب و کارهای آنلاین درباره تشکیل چنین کارگروهی را جویا شده است.
ضرورتی اجتناب‌ناپذیر
فرشاد وکیل زاده دبیر اتحادیه کسب و کارهای مجازی اعتقاد دارد چون وزیر ارتباطات از قوه قضائیه به وزارت ارتباطات آمده و تعاملات خوبی با قوه قضائیه دارد بنابراین به نظر می‌رسد تشکیل کارگروه حمایت قضایی بتواند مشکلات قضایی استارتاپ‌ها را حل کرده و مؤثر واقع شود.
وکیل زاده گفت: قوانین حوزه کسب و کارهای استارتاپی قدیمی است و با شرایط حال حاضر کسب و کارها تطابق ندارد و از سوی دیگر در خیلی از بخش‌ها خلأ قانونی وجود دارد پس  پتانسیل بالایی برای شکل‌گیری مشکلات قضایی و قانونی وجود دارد.
وی افزود: بسیاری از قضات کشور شناخت مناسبی از ساختار کسب و کارهای اینترنتی ندارند و حتی ذهنیت منفی نسبت به این دسته از کسب و کارها دارند به همین دلیل هرگونه حمایت و پیگیری در این حوزه بسیار ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.
این فعال کسب و کارهای آنلاین با بیان اینکه 3 گروه باید در این کارگروه حضور فعال داشته باشند، گفت: گروه اول افراد مؤثر در قوه قضائیه هستند تا بتوانند خروجی‌های کارگروه را در آن قوه پیاده‌سازی کنند؛ در این بخش با توجه به بحث استقلال قضات در کشور، راهکارهای استخراجی کارگروه باید به نحوی باشد که صرفاً در حد دستورالعمل باقی نماند پس برگزاری جلسات تعاملی بین کسب و کارها، قضات و مسئولان قضایی، حداقل در سطح دادسراهای تخصصی می‌تواند اقدام عملی مثبتی باشد.
به اعتقاد وی، گروه دوم خود استارتاپ‌ها یا کسب و کارهای اینترنتی هستند. افرادی که سال‌ها مشکلات و دغدغه‌ها را از نزدیک لمس کرده و می‌توانند آنها را در کارگروه بدرستی بیان کنند.
به گفته وکیل زاده، گروه سوم باید نمایندگانی از قوای مجریه و مقننه باشند تا در نهایت بتوانند با درک کاملی از مشکلات، راهکارهای اصولی و اساسی را استخراج و از طریق لایحه یا طرح در مجلس، به قانون تبدیل کنند.
مدیرعامل فروشگاه آنلاین زنبیل مهم‌ترین چالش کسب و کارهای آنلاین را برخوردهای قضایی نامتناسب با اتهام وارد شده شامل فیلترشدن وب سایت، بستن حساب‌های بانکی و حتی بازداشت مدیران و مؤسسان کسب و کارهای اینترنتی عنوان کرد.
وی گفت: ساختار کسب و کارهای اینترنتی متشکل از جوانان نوآور و خلاقی است که لزوماً شناخت خوبی در حوزه قوانین بخصوص قوانین جزایی و کیفری ندارند و این نبود آگاهی در پیگیری‌های قضایی برای آنها تا حد زیادی دردسرساز است و اینکه قضات نیز فرقی بین یک کسب وکار شناخته شده در کشور با یک کلاهبردار اینترنتی قائل نمی‌شوند از این‌رو این مسائل نیز باید حل شود.
یک اقدام رو به جلو
محمدجواد شکوری مدیرعامل هلدینگ صباایده نیز معتقد است تشکیل کارگروه تخصصی قضایی در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات یک اتفاق مثبت و رو به جلویی است و باید از تشکیل آن حمایت کرد، چرا که کارگروه در کنار نهاد قضایی می‌تواند میزان خسارت و آسیب‌های پلتفرم‌ها را کم کند.
شکوری گفت: باید تعاملات کسب‌وکارها و کارآفرینان استارتاپی با تصمیم‌گیرندگان نهاد قضایی بیشتر شود تا تصمیمات منصفانه‌تر و درست‌تری در این فضا گرفته و فعالیت اکوسیستم نوآوری کشور کمتر تضعیف شود.
به گفته وی نیز ذی‌نفعان مختلف اکوسیستم نوآوری و استارتاپی ایران از جمله نهادهای صنفی مانند سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، اتحادیه کسب و کارهای مجازی، انجمن وی‌سی، کمیسیون‌های مرتبط با تجارت الکترونیک اتاق بازرگانی که آشنایی خوبی با ظرفیت‌های این فضا و ماهیت کسب و کارهای مجازی دارند، باید نماینده‌ای در این کارگروه داشته باشند تا به خروجی‌های بهتر منجر شود.
شکوری مهم‌ترین چالش کسب و کارهای حوزه تکنولوژی را عقب ماندن قانون از سرعت تحولات فناوری عنوان کرد و گفت: قوانینی که به روز نیستند و کارایی لازم را در موارد مهم ندارند، می‌توانند آسیب زیادی به کسب‌وکارهای نوآور وارد کنند بنابراین تفسیر از قوانین نیز باعث شده تاکنون شاهد تصمیم‌های قضایی غیرمتعارفی در حوزه کسب و کارهای آنلاین باشیم که کمتر در اکوسیستم‌های استارتاپی جهان مشاهده می‌شود.
به اعتقاد وی نزدیک شدن دیدگاه‌ها و برداشت‌های حقوقی و قضایی از ماهیت و سازوکار جدید کسب و کارها در قوه قضائیه می‌تواند یک دستاورد برای این کارگروه باشد.
به باور وی، بزرگترین مشکلی که کسب‌وکارهای آنلاین و استارتاپ‌ها با آن رو به رو هستند رویکردها و قوانینی هستند که پیش از به وجود آمدن این کسب‌وکارها و نوآوری‌ها شکل گرفته‌اند و هنوز مرجع قضاوت عملکرد یا خطاهای استارتاپ‌ها محسوب می‌شوند.
 شکوری  معتقد است اگرچه بعضی از قوانین را می‌توان با تفاسیر جدید بر کسب و کارها اعمال کرد اما لازم است قضات کشور با تحولات کسب و کارهای آنلاین بیشتر آشنا شوند بنابراین این کارگروه می‌تواند با همفکری ذی نفعان استارتاپی کشور به شکل‌گیری این شناخت و تدوین قوانین برای نسخه‌های جدیدتر کسب و کار‌ها کمک کند. وی در ادامه گفت: این کارگروه می‌تواند مواجهه نظام قضایی ما را با جامعه استارتاپی نیز بهتر و مهربانانه‌تر کند و موجب هم‌افزایی بیشتر آنها در اقتصاد کشور شود، چرا که در حال حاضر سرعت‌گیرهای زیادی پیش پای استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوآور ایران و کارآفرینان قرار دارد و همین موانع باعث شده تا کسب‌وکارها نتوانند در تولید، اشتغال و تحول اقتصاد دیجیتال کشور به اهداف موردنظر خود برسند بنابراین رفع این موانع می‌تواند یک دستاورد بزرگ برای چنین کارگروهی باشد.
مشکلی به نام عدم درک فناوری
 محمد جعفر نعناکار کارشناس حقوقی معتقد است هر وزارتخانه‌ای دارای قانون و تشکیلات مربوط به خود است و باید براساس آن ورود کند؛ و ورود
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به بخش قضایی ذاتاً جزو تشکیلات آنها نیست و این موضوع وظیفه ذاتی قوه قضائیه و شورا و اصناف و مرکز رقابت، معاونت حقوقی ریاست جمهوری، وزارت کار  یا وزارت صمت و... است.
نعناکار گفت: تشکیل کارگروه قضایی برای حمایت از استارتاپ‌ها به شرط مشورتی و آن هم با حضور قضات، وکلا و کارشناسان رسمی، مشاوران حقوقی و نمایندگان آنها می‌تواند مفید باشد تا مشکلات استارتاپ‌ها را بررسی کرده و راه حل پیشنهاد دهند و موضوع را پیگیری کنند.
این کارشناس حقوقی مهم‌ترین چالش را نبود درک درست سیستم قضایی از فناوری نوین عنوان کرد و گفت: باید ادبیاتی در این زمینه شکل بگیرد؛ ادبیاتی که مبتنی بر مسائل نوآوری فناوری و مسائل زیرساختی و نرم‌افزاری باشد و این با آموزش مدام و بازآموزی امکانپذیر است.
بهداد عباسی جرم شناس سایبری نیز معتقد است نظام قضایی دارای استقلال است و طبق این اصل قاضی موظف است (به غیر از استثناهای تصریح شده در اصل 167 قانون اساسی) حکم هر قضیه را براساس قوانین صادر کند و طبعاً قاضی تحت تأثیر نهاد یا کارگروه‌ها قرار نمی‌گیرد چون حتی قوانینی که بر اساس بخشنامه صادر شد در عمل قضات دادسراها و محاکم به علت مغایرت بخشنامه‌ها با قوانین از اجرای آن سر باز زدند، چرا که خود را بحق و مبتنی بر نظام قضایی مکلف به اجرای قوانین می‌دانند. به باور وی، وزیر فاوا در زمینه تشکیل کارگروه و حمایت قضایی از استارتاپ‌ها را می‌توان به فال نیک گرفت ولی اصولاً مقامات اجرایی از اختیار زیادی برخوردار نیستند مگر اختیاراتی که قوانین به آنها بدهد.
به اعتقاد عباسی اگر «فاوا»، قصد تشکیل کارگروه قضایی را هم داشته باشند باید با محوریت بخش خصوصی و استارتاپ‌ها که بزرگترین دغدغه‌ها را دارند انجام شود تا نقش مؤثری در بهبود فضای کسب و کار ایجاد شود تا آنها با گسترش فناوری‌ها در کشور، بتوانند قدمی رو به جلو بردارند.
رضا ایازی پژوهشگر حقوق سایبری نیز معتقد است که تشکیل کارگروه قضایی اقدام خوبی است و می‌تواند برای استارتاپ‌ها مفید واقع شود.
ایازی گفت: استارتاپ‌ها با مباحث قضایی و حقوقی درگیر هستند از آنجایی که کارشان جدید است و مابه‌ازای فیزیکی ندارند معمولاً به صورت ساختارشکنانه رفتار می‌کنند و این شائبه به‌وجود می‌آید که در حال نقض قوانین هستند، بنابراین احتمال اینکه برخورد قضایی با کسب وکارهای نوین صورت بگیرد، زیاد است، از این‌رو باید مورد حمایت قرار گیرند. وی افزود: تا استارتاپ‌ها مراحل کار خود را نگذرانند و شرکتی تأسیس نکنند به علت نداشتن مدیرعامل و... مشخص نیست مسئولیت با کیست بنابراین تشکیل کارگروه قضایی می‌تواند به این بخش کمک کند. به گفته ایازی در این کارگروه باید نمایندگانی از معاونت دادستانی فضای مجازی کشور، مرکز ملی فضای مجازی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت صمت، پلیس فتا، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای و اتحادیه کسب وکارهای مجازی حضور داشته باشند تا برای مشکلات قضایی و حقوقی استارتاپ را احصا کرده و برای آنها راه حل‌هایی ارائه دهند.
به اعتقاد وی، استارتاپ نیز ابتدا باید مشکل خود را به این کارگروه ارجاع داده تا این کارگروه بتواند با حضور همه اعضای آن اعلام نظر حقوقی کند بعد در صورت لزوم مراحل قضایی طی شود.
 

مدیرعامل شنوتو از سرمایه‌گذاری «شهر کتاب» در این استارتاپ خبر داد؛ بزودی فعالیت در ابعاد جهانی

 
بنیاد فیروزان که متعلق به «مهدی فیروزان» موسس شهر کتاب است در استارتاپ شنوتو سرمایه‌گذاری کرده است. مدیرعامل شنوتو تاکید دارد که این سرمایه‌گذاری منجر به رشد و توسعه این استارتاپ خواهد شد و آنها قصد دارند در اولین قدم به فکر ارائه نسخه‌ای چند زبانه برای ورود به بازار جهانی هستند؛ او تاکید کرد که یا مستقیما وارد مارکت زبان انگلیسی خواهند شد یا روی زبان کشورهای منطقه تمرکز خواهند کرد.
 
صبح امروز نشست خبری سرمایه‌گذاری شهر کتاب روی شنوتو در محل شهر کتاب مرکزی با حضور اصحاب رسانه برگزار شد و در این نشست «مهدی فیروزان» موسس شهر کتاب اعلام کرد که شنوتو را یک پدیده می‌داند و معتقد است که در آینده می‌توان با آن اقداماتی برای اعتلای فرهنگ در کشور انجام داد: «همیشه منزلت فرهنگ را در کشورمان آنقدر بالا می‌دانستم و از خانواده‌ای بودم که فرهنگ و اقتصاد توامان در آن مهم بوده و به نظرم کارهای فرهنگی باید از نظر اقتصادی بتوانند به استقلال برسند.» فیروزان با ذکر این نکته که این اولین سرمایه‌گذاری شهر کتاب روی یک محصول از پیش آماده شده است تاکید کرد که دولت نتوانسته در راستای اعتلای فرهنگ اقدام درستی انجام بدهد:
 
«عرضه را نباید فربه کرد بله باید تقاضا را زیاد کرد. ما در بازار کتاب هنوز هم تیراژی معادل بیست و پنج کتاب در ازای یک نفر داریم، ما کتابخوان درست نکردیم و برعکس آن عمل کردیم. دولت سعی کرده به تولید فرهنگ چنگ بزند و از بخش تقاضا مغفول باقی مانده است.»
 
«امیر مددی» مدیرعامل و موسس شنوتو نیز در این نشست اعلام کرد که آنها تنها پادکست نتورک فارسی در دنیا هستند و بیش از ۶۵۰۰ کانال در خودشان دارند: «شنوتو هم‌اکنون در بیش از ۵۰ سرویس جهانی در دسترس است.» او با ذکر این نکته که یک میلیون و ۷۴۶ هزار و ۸۶۹ دقیقه پادکست در شنوتو وجود دارد اعلام کرد که برخلاف تصور خیلی از افراد، کاربران مصرف کننده زبان فارسی در دنیا زیاد هستند: «شنوتو در آنسوی مرزها بیشتر از داخل مرزها شناخته شده است.»
 
 
مددی در پاسخ به این پرسش دیجیاتو مبنی بر اینکه این تزریق سرمایه قصد دارد چگونه روی توسعه و رشد آنها تاثیر بگذارد گفت که آنها قصد دارند تا سعی کنند نسخه‌های بعدی شنوتو یک نسخه چند زبانه باشد و وارد بازار فراتر از مرزهای ایران بشوند: «هنوز تصمیم نگرفتیم که مستقیم وارد مارکت زبان انگلیسی شویم یا به عنوان مثال روی مارکت زبان عربی و کشورهای منطقه تمرکز کنیم اما بی شک زمان این فرارسیده که شنوتو به خارج از ایران هم برود.» مددی همچنینن می‌گوید اعطای پول به تولیدکنندگان محتوا در شنوتو و سهیم کردن آنها در این مساله مالی، از دیگر نکاتی است که قصد دارند بتوانند به طور گسترده به آن ورود پیدا کنند.
 
مددی در پاسخ به پرسش دیگر دیجیاتو مبنی بر اینکه آیا قصد دارند روزی به ساخت یک شبکه اجتماعی مبتنی بر صدا روی بیاورند یا خیر می‌گوید که آنها فعلا قصد ورود به این مساله را ندارند و نهادهای مختلفی نیز از آنها این موضوع را پرسیدند: «ما می‌خواهیم روی کاری که هستیم تمرکز کنیم و آن را بهبود ببخشیم.»
 
مددی به دیجیاتو می‌گوید که شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر صدا که این روزها ترند شدند خطری برای پلتفرم‌های پادکست ایجاد نکرده‌اند و بازوی کمکی هم به حساب می‌آیند: «در حال حاضر این شبکه‌های اجتماعی نقش کمکی هم برای ما ایفا می‌کنند و بازنشر برخی گفتگوهای جذاب آنها در شنوتو باعث بیشتر شنیده شدن هم می‌شود. در حال حاضر این شبکه‌های اجتماعی تهدیدی برای پلتفرم‌های پادکست نیستند و باور دارم صحبت‌های لایو نمی‌تواند جای یک برنامه از پیش تعیین شده را بگیرد.»
 
 
مددی در پاسخ به دیگر پرسش دیجیاتو مبنی بر اینکه آیا مساله درآمدزایی از طریق پادکست در ایران هنوز یک چالش باقی مانده است یا خیر می‌گوید که آنها وظیفه خودشان می‌دانند که بتوانند این فرهنگ را اعتلا ببخشند: «زمانی که ما کارمان را شروع کردیم بجز ما و چنل بی چیز دیگری نبود و وظیفه خودمان می‌دانیم که بتوانیم فرهنگ پادکست و زوایای مختلف آن از جمله درآمدزایی را در کشور نهادینه سازی کنیم.» او به دیجیاتو می‌گوید آنها در برنامه‌های آینده خود فعلا قصد ندارند که روی موضوعی چون «انحصاری پخش شدن یک سری پادکست‌ها فقط در شنوتو» تمرکز کنند و سیاست‌های متفاوتی اتخاذ کرده‌اند.
 
مددی در این نشست تاکید کرد که ارزش تجاری شنوتو در حال حاضر رقمی معادل ۴۰ میلیارد تومان برآورد شده و ابراز امیدواری کرد که با این سرمایه‌گذاری و مسیر راه آینده آنها این رقم تا سال آینده به بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان برسد.

مرحله نهایی دومین رویداد صبانو ۲ با رویکرد سلامت دیجیتال و سالمندان برگزار می‌شود

 
مرحله نهایی دومین رویداد استارت‌آپی صبانو ۲ با رویکرد سلامت دیجیتال و سالمندان جمعه ۹ مهرماه ۱۴۰۰ هم‌زمان با روز جهانی سالمندان در مرکز نوآوری صبا برگزار می‌شود.
 
به گزارش روابط عمومی مرکز نوآوری صبا، عادل دهدشتی، مدیرعامل مرکز نوآوری صبا با اعلام این خبر، گفت: «از ۳۰ طرح و ایده دریافتی، تعداد ۱۴ تیم به منظور داوری به مرحله دوم رویداد صبانو ۲ دعوت شدند که به صورت حضوری توسط چهار داور متخصص در حوزه کسب و کار، سلامت و… مورد ارزیابی قرار گرفتند.»
 
او ادامه داد: «۹ تیم برگزیده و راه یافته به مرحله نهایی با حضور در جلسات توانمندسازی و کارگاه آموزشی برای ارائه استاندارد و منطبق با ماموریت‌های مرکز نوآوری صبا، در مرحله نهایی رویداد صبانو با حضور داوران تخصصی و بازنشستگان مورد ارزیابی نهایی قرار خواهند گرفت.»
 
 
پوستر رویداد صبانو
مدیرعامل مرکز نوآوری صبا گفت: «در مرحله اول رویداد صبانو، نیازهای بازنشستگان را به صورت باز مورد توجه قرار دادیم، اما در دومین رویداد صبانو با بررسی‌های تیم تحقیق و توسعه، محورهای تخصصی مورد توجه قرار گرفت و با توجه به اهمیت «سلامت دیجیتال» در شرایط فعلی، به ویژه پاندومی کرونا، شعار جهانی «بهره مندی عادلانه همه سنین از فناوری دیجیتال» مورد تاکید قرار گرفت.»
 
به گفته دهدشتی در این دوره بیشترین تیم‌های شرکت‌کننده به ترتیب از استان‌های تهران، اصفهان، شیراز، مشهد، کرمانشاه و بجنورد بوده‌اند. همچنین ۷۸ درصد شرکت‌کنندگان مرد و ۲۲ درصد زن با میانگین تحصیلاتی کارشناسی هستند.
 
مدیرعامل مرکز نوآوری صبا با اشاره به محور این دوره از رویداد صبانو افزود: «با توجه به محور این دوره از رویداد که روی «سلامت دیجیتال» تمرکز داشت، حوزه فعالیت تیم‌های شرکت‌کننده، حوزه‌های مراقبت شخصی‌سازی شده، پیشگیری از بیماری‌ها، تشخیص زودهنگام بیماری‌ها، نظارت بر تغذیه و فعالیت بدنی را شامل می‌شد.»
 
دهدشتی گفت: «تیم‌های بادی آنلایزر، پابان، داناطب، شکربان، دکتر لینک، Heal wear، آسانیسم و هوش سبز در مرحله نهایی رویداد صبانو حضور داشته و تیم‌های برتر مورد تقدیر و حمایت قرار خواهند گرفت.»
 
او ادامه داد: «با توجه به اینکه رویداد به صورت حضوری مورد داوری قرار خواهد گرفت، پروتکل‌های بهداشتی به صورت ویژه مورد توجه بوده و براساس غربالگری انجام شده همه داوران، تیم اجرایی و شرکت‌کنندگان حداقل یک دوز از واکسن کویید-۱۹ را تزریق و بخش قابل توجهی نیز تا پیش از رویداد دوز دوم را نیز تزریق خواهند کرد.»
 
این رویداد با حمایت و مشارکت صندوق بازنشستگی کشوری، گروه سرمایه‌گذاری آتیه صبا، معاونت علمی ریاست جمهوری و مرکز شتابدهی نوآوری برگزار خواهد شد.

قصه تلخ مدیران و دادگاه‌ها؛ اظهارهای قضایی کارآفرینان با اکوسیستم استارتاپی چه خواهد کرد؟

 
ضلع سوم مثلث برمودای کسب‌وکارهای حوزه فناوری‌های نوآورانه مدت‌هاست تکمیل شده و گویا قرار هم نیست به این زودی‌ها صاحبان این کسب‌وکارها را خلاص کند. اظهارهای متعدد به مراجع قضایی همچنان دردسر می‌آفریند و این روند چنان ادامه دارد تا بنیان‌گذاران استارتاپ‌های ایرانی هر روز بیشتر مطمئن شوند که برای بقای کسب‌وکارشان علاوه بر کفش آهنین باید زره آهنین بپوشند و اعصابشان هم از فولاد باشد. کارآفرینانی که یک به یک بابت مسائل مختلف به دادگاه اظهار می‌شوند و تجربیات تلخی از این شرایط برایشان رقم خورده به طوری که ناامیدی را برای آنها ایجاد کرده است؛ آن هم در سالی که شعار مانع‌زدایی‌ها را به دوش می‌کشد.
 
مثلث تحریم‌های خارجی، طرح صیانت از فضای مجازی و البته اظهار شدن به مراجع قضایی به دلایل نامعلوم شرایطی را پیش آورده که امید ادامه کار در اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه را هر روز کمتر از روز گذشته می‌کند. این شرایط را تصور کنید که قرار است یک روز صبح بدون هیچ پیش‌فرضی ایمیلی از یک غول فناوری ارتباطات جهانی دریافت کنید. این ایمیل نه حاوی پیامی برای افزایش همکاری‌هاست و نه خبری معمولی؛ بر اساس آن فقط این غول دیگر قادر به ارائه سرویس و خدمات به اپلیکیشن شما نیست و آن را از بستر پلتفرم خود حذف کرده است.
 
شاید ظهر نشده هم اظهاریه دادگاه به دستتان برسد که فلان سازمان و نهاد سرگرمی داخلی از شما شکایت کرده و باید در دادگاه نسبت به حقوق تضییع شده آن پاسخگو باشید. این در حالی است که تمام روز و شب هم نگران بندها و تبصره‌های طرحی می‌گذرد که مدتی است در مجلس شورای اسلامی اصل هشتاد و پنجی شده و معلوم نیست چه زمانی و چطور به تصویب خواهد رسید.
 
این داستان استارتاپ‌های اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه در کشور است. استارتاپ‌هایی که صاحبان آنها افرادی خلاق، باهوش و به روز شده بر اساس نیازها و مطالبات دنیای احاطه شده در فناوری هستند. از طرفی قرار است بر اساس شعار حمایت از تولید داخل تلاش‌ها برای توسعه صنایع داخلی افزایش پیدا کند و از طرفی گویی صنایع و تولید دنیای امروز را همچنان آنطور که باید نشناخته‌ایم یا شاید همچنان باور نکرده‌ایم که صنعت و تولید دیگر فقط صنعت فولاد و دیگر صنایع سخت نیست.
 
آزادی با قرار کفالت
«شاهین اکبریان طبری»، بنیان‌گذار شرکت مهندسی چهارگون و مدیرعامل پدیدار به تازگی در اکانت توییتر خود خبر داد که فعلا با قرار کفالت دادگاه جرایم رایانه‌ای حکم آزادی او را تایید کرده است. طبری با دریافت اظهاریه‌ای به دادگاه جرایم رسانه‌ای فراخوانده شده بود. همان طور که او در توییتر خود نوشته هیچ توضیحی درباره چرایی اظهارش ارائه نشده و پرونده‌ای که بیش از ۷۰ صفحه دارد در توضیح این موضوع به او ارائه  شده است. اما به نظر می‌رسد این پرونده هیچ دلیل روشنی را درباره اظهار او به دادگاه جرایم رایانه‌ای اعلام نکرده است.
 
چند روز قبل از اظهار طبری به دادگاه جرایم رسانه‌ای، «محمدجواد شکوری مقدم»، مدیرعامل فیلیمو و آپارات هم از سوی صدا و سما مورد شکایت قرار گرفت و در نهایت هم شکوری مقدم به اتهام نشر و پخش آثار متعلق به سازمان صدا‌و‌سیما در فضای مجازی محکوم به پرداخت جزای نقدی شد؛ موضوعی که به زعم او از پاک شدن فیلیمو و آپارات از گوگل‌پلی هم تلخ‌تر بوده است. ناگفته نماند شکوری در آبان سال ۱۳۹۹ هم توسط شعبه ۲۷ دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی ایران به دلیل پخش ویدیویی در پلتفرم آپارت مجرم شناخته شده بود.
 
«مصطفی امیری»، مدیرعامل زرین‌پال هم از دیگر سابقه داران اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه است. او نیز چندی پیش به بعد از تبرئه شدن از شکایتی که در دادگاه‌های تهران ثبت شده بود، بر اساس حکم شعبه ۱۰۰ دادگاه کیفری شهرستان همدان به یک سال حبس محکوم شد. ماجرای محکومیت او اما در شرایطی بود که درگاه پرداخت زرین‌پال رقم نزدیک به ۳۹ میلیون تومان را به دلیل مشکوک بودن مسدود کرده بود.
 
تلاش برای بقا
آنچه امروز در پی این اظهاریه‌ها، مدام نگرانی بیشتری را در بین استارتاپ‌های رواج داده چگونگی مواجهه قانون با آنها است. به نظر می‌رسد قانون‌گذاری و رگولاتوری فعالیت‌های استارتاپی به درستی انجام نشده و همین موضوع هر بار سد جدیدی در مسیر فعالیت آنها ایجاد می‌کند. این موضوع در حالی است که توسعه کسب‌وکارها امروز بیشتر از همیشه در حوزه‌های مبتنی بر فناوری‌های نوآورانه است. حالا سوال اینجاست که آیا صاحبان این کسب‌وکارها با وجود همه موانع موجود، همچنان توان، حوصله و قدرت ادامه فعالیت را دارند؟
 
توییت طبری اما انگار زخم کهنه فعالان اکوسیستم را دوباره باز کرد. هر یک از فعالان اکوسیستم نوآوری کشور از تجربه خود گفتند و این نشان‌دهنده عمر تلاش قانون برای مواجهه با نوآوری است. «حسام آرماندهی» بنیان‌گذار کافه بازار هم با یادآوری توییت ۵ سال قبل خود نوشت: «۵ سال گذشت و در روی همون پاشنه میچرخه.»
 
«علی آجودانیان»، مدیرعامل ویرگول هم خبر داد که سال گذشته اظهار شده و با قید وثیقه آزاد شده است. «مهدی فاطمیان»، هم‌بنیان‌گذار زیبال هم در توییتی دیگر نوشت: « من یه دوره انقدر اینجا میرفتم و پله ها رو بالا پایین میکردم پرونده ها رو بین بخش های مختلف میدادن جابه جا کنم. پیک داخلی شده بودم.»
 
اما «سامان فائق»، توسعه دهنده کسب و کار با نقد شرایطی که در روند کارآفرینی کشور جاری شده است در توییت دیگری نوشت: «با این منطقِ محکومیتِ امثال شاهین طبری و جواد شکوری و حسام آرماندهی، چرا وقتی یکی فیشینگ می‌کنه، رئیس بانک مرکزی یا یکی از بانک‌ها که اونجا سوء استفاده اتفاق افتاده رو محکوم نمی‌کنید؟ اونجا قبلاً اسمش عدلیه نبود؟»
 
 
توسعه استارتاپ‌ها ادامه دارد؟
وضعیت توسعه کسب‌وکارهای حوزه فناوری تا جایی دچار پیچیدگی شده که نشستن پای درد دل بنیان‌گذارانشان هیچ دلیلی برای ادامه فعالیت در این حوزه به دست نمی‌دهد، مگر تلاش برای کارآفرینی، خلاقیت و عاشق این حوزه بودن. اما اگر واقع‌بین باشیم همه این عوامل برای ادامه کار و توسعه این حوزه کافی نیست. حقیقت آما قابل توجه مهاجرت جوانانی است که خلاقیت و انگیزه خود را برداشته‌اند و در محیطی دیگر به دنبال توسعه آن هستند.
 
بحران کبود نیروی انسانی خبره و توانمند هم اتفاقا یکی دیگر از بحران‌هایی است که کسب‌وکارهای اوکسیستم فناوری‌های نوآورانه با آن مواجه هستند. این خود بیانگر زنجیره معیوبی است که هرقدر ادامه پیدا کند وضعیت استارتاپ‌ها در کشور پیچیده‌تر می‌شود و بن‌بست ادامه کار و فعالیت نزدیک‌تر. این در حالی است که تغییر و تحول در دنیای نوین با بیشترین سرعت ممکن در حال پیشروی است و اگر در مسیر آن پیش نرویم بزرگترین سرمایه ملی کشور، که همان نیروی انسانی است را هر روز بیشتر از دست خواهیم داد.
 
آگاهی و سکوت در مقابل فرار سرمایه
این موضوع در حالی مورد بی‌توجهی مدام مسئولان و نهادهای مرتبط قرار گرفته که نمایندگان مجلس نیز نسبت به آن هشدار داده بودند. خرداد ماه امسال بود که «مصطفی میرسلیم»،  نماینده تهران در صحن علنی مجلس شورای اسلامی با بیان این‌که ایران رتبه اول مهاجرت نیروی انسانی متخصص به خارج از کشور را دارد، گفت: «به جای استفاده از سرمایه‌های‌مان برای چاره‌ جویی مشکلات کشور آنها را در اختیار رقبا می‌گذاریم.»
 
این عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی در حالی که هنوز آمار ۵۴ درصدی انصراف از انتخاب رشته دانشگاه اعلام نشده بود؛ با بیان این‌که حدود ۳۰ درصد، تحصیل دانشگاهی را رها کرده‌اند، گفت: «این نشان دهنده شکست از نظر سرمایه گذاری دولت برای آموزش عالی است. در واقع ما وقت و بودجه می‌گذاریم اما نتیجه مناسب نمی‌گیریم. چه تعداد از این فارغ التحصیلان به کشورهایی که رقیب ما هستند مهاجرت می‌کنند. در واقع ما نه تنها از سرمایه‌هایمان برای چاره‌جویی کشورمان نمی‌توانیم استفاده کنیم بلکه آنها را در اختیار رقبا می‌گذاریم که از ما جلو بیفتند.»
 
مهاجرت سرمایه
 مهاجرت نیروی انسانی با استعداد فقط از دست دادن نیروی کار ماهر برای کشورهای جهان سوم نیست، بلکه آینده و فرایند پیشرفت کشور است که با خروج هر متخصص به تأخیر می‌افتد. به هر روی خروج افراد نخبه و متخصص از کشور سبب میدان‌­داری افراد ناکارآمد می­‌شود که نتیجه آن هم چیزی نیست مگر تداوم چرخه‌­ی توسعه­‌نیافتگی در کشور مبدا می­‌شود.
 
مهاجرت حالا بیشتر از مثلث برمودایی که برای کسب‌وکارهای حوزه فناری خطر آفرینی می‌کند، بلای جان اقتصاد و مخصوصا اقتصاد دیجیتال کشور شده است. این روند در حالی هر روز سرعت بیشتری به خود گرفته است که نهادهای مسئول از بحران اشتغال کشور آگاه هستند. علاوه بر آن شعار مانع زدایی برای توسعه کسب‌وکارها همچنان مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.

قصه تلخ مدیران و دادگاه‌ها؛ اظهارهای قضایی کارآفرینان با اکوسیستم استارتاپی چه خواهد کرد؟

 
ضلع سوم مثلث برمودای کسب‌وکارهای حوزه فناوری‌های نوآورانه مدت‌هاست تکمیل شده و گویا قرار هم نیست به این زودی‌ها صاحبان این کسب‌وکارها را خلاص کند. اظهارهای متعدد به مراجع قضایی همچنان دردسر می‌آفریند و این روند چنان ادامه دارد تا بنیان‌گذاران استارتاپ‌های ایرانی هر روز بیشتر مطمئن شوند که برای بقای کسب‌وکارشان علاوه بر کفش آهنین باید زره آهنین بپوشند و اعصابشان هم از فولاد باشد. کارآفرینانی که یک به یک بابت مسائل مختلف به دادگاه اظهار می‌شوند و تجربیات تلخی از این شرایط برایشان رقم خورده به طوری که ناامیدی را برای آنها ایجاد کرده است؛ آن هم در سالی که شعار مانع‌زدایی‌ها را به دوش می‌کشد.
 
مثلث تحریم‌های خارجی، طرح صیانت از فضای مجازی و البته اظهار شدن به مراجع قضایی به دلایل نامعلوم شرایطی را پیش آورده که امید ادامه کار در اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه را هر روز کمتر از روز گذشته می‌کند. این شرایط را تصور کنید که قرار است یک روز صبح بدون هیچ پیش‌فرضی ایمیلی از یک غول فناوری ارتباطات جهانی دریافت کنید. این ایمیل نه حاوی پیامی برای افزایش همکاری‌هاست و نه خبری معمولی؛ بر اساس آن فقط این غول دیگر قادر به ارائه سرویس و خدمات به اپلیکیشن شما نیست و آن را از بستر پلتفرم خود حذف کرده است.
 
شاید ظهر نشده هم اظهاریه دادگاه به دستتان برسد که فلان سازمان و نهاد سرگرمی داخلی از شما شکایت کرده و باید در دادگاه نسبت به حقوق تضییع شده آن پاسخگو باشید. این در حالی است که تمام روز و شب هم نگران بندها و تبصره‌های طرحی می‌گذرد که مدتی است در مجلس شورای اسلامی اصل هشتاد و پنجی شده و معلوم نیست چه زمانی و چطور به تصویب خواهد رسید.
 
این داستان استارتاپ‌های اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه در کشور است. استارتاپ‌هایی که صاحبان آنها افرادی خلاق، باهوش و به روز شده بر اساس نیازها و مطالبات دنیای احاطه شده در فناوری هستند. از طرفی قرار است بر اساس شعار حمایت از تولید داخل تلاش‌ها برای توسعه صنایع داخلی افزایش پیدا کند و از طرفی گویی صنایع و تولید دنیای امروز را همچنان آنطور که باید نشناخته‌ایم یا شاید همچنان باور نکرده‌ایم که صنعت و تولید دیگر فقط صنعت فولاد و دیگر صنایع سخت نیست.
 
آزادی با قرار کفالت
«شاهین اکبریان طبری»، بنیان‌گذار شرکت مهندسی چهارگون و مدیرعامل پدیدار به تازگی در اکانت توییتر خود خبر داد که فعلا با قرار کفالت دادگاه جرایم رایانه‌ای حکم آزادی او را تایید کرده است. طبری با دریافت اظهاریه‌ای به دادگاه جرایم رسانه‌ای فراخوانده شده بود. همان طور که او در توییتر خود نوشته هیچ توضیحی درباره چرایی اظهارش ارائه نشده و پرونده‌ای که بیش از ۷۰ صفحه دارد در توضیح این موضوع به او ارائه  شده است. اما به نظر می‌رسد این پرونده هیچ دلیل روشنی را درباره اظهار او به دادگاه جرایم رایانه‌ای اعلام نکرده است.
 
چند روز قبل از اظهار طبری به دادگاه جرایم رسانه‌ای، «محمدجواد شکوری مقدم»، مدیرعامل فیلیمو و آپارات هم از سوی صدا و سما مورد شکایت قرار گرفت و در نهایت هم شکوری مقدم به اتهام نشر و پخش آثار متعلق به سازمان صدا‌و‌سیما در فضای مجازی محکوم به پرداخت جزای نقدی شد؛ موضوعی که به زعم او از پاک شدن فیلیمو و آپارات از گوگل‌پلی هم تلخ‌تر بوده است. ناگفته نماند شکوری در آبان سال ۱۳۹۹ هم توسط شعبه ۲۷ دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی ایران به دلیل پخش ویدیویی در پلتفرم آپارت مجرم شناخته شده بود.
 
«مصطفی امیری»، مدیرعامل زرین‌پال هم از دیگر سابقه داران اکوسیستم فناوری‌های نوآورانه است. او نیز چندی پیش به بعد از تبرئه شدن از شکایتی که در دادگاه‌های تهران ثبت شده بود، بر اساس حکم شعبه ۱۰۰ دادگاه کیفری شهرستان همدان به یک سال حبس محکوم شد. ماجرای محکومیت او اما در شرایطی بود که درگاه پرداخت زرین‌پال رقم نزدیک به ۳۹ میلیون تومان را به دلیل مشکوک بودن مسدود کرده بود.
 
تلاش برای بقا
آنچه امروز در پی این اظهاریه‌ها، مدام نگرانی بیشتری را در بین استارتاپ‌های رواج داده چگونگی مواجهه قانون با آنها است. به نظر می‌رسد قانون‌گذاری و رگولاتوری فعالیت‌های استارتاپی به درستی انجام نشده و همین موضوع هر بار سد جدیدی در مسیر فعالیت آنها ایجاد می‌کند. این موضوع در حالی است که توسعه کسب‌وکارها امروز بیشتر از همیشه در حوزه‌های مبتنی بر فناوری‌های نوآورانه است. حالا سوال اینجاست که آیا صاحبان این کسب‌وکارها با وجود همه موانع موجود، همچنان توان، حوصله و قدرت ادامه فعالیت را دارند؟
 
توییت طبری اما انگار زخم کهنه فعالان اکوسیستم را دوباره باز کرد. هر یک از فعالان اکوسیستم نوآوری کشور از تجربه خود گفتند و این نشان‌دهنده عمر تلاش قانون برای مواجهه با نوآوری است. «حسام آرماندهی» بنیان‌گذار کافه بازار هم با یادآوری توییت ۵ سال قبل خود نوشت: «۵ سال گذشت و در روی همون پاشنه میچرخه.»
 
«علی آجودانیان»، مدیرعامل ویرگول هم خبر داد که سال گذشته اظهار شده و با قید وثیقه آزاد شده است. «مهدی فاطمیان»، هم‌بنیان‌گذار زیبال هم در توییتی دیگر نوشت: « من یه دوره انقدر اینجا میرفتم و پله ها رو بالا پایین میکردم پرونده ها رو بین بخش های مختلف میدادن جابه جا کنم. پیک داخلی شده بودم.»
 
اما «سامان فائق»، توسعه دهنده کسب و کار با نقد شرایطی که در روند کارآفرینی کشور جاری شده است در توییت دیگری نوشت: «با این منطقِ محکومیتِ امثال شاهین طبری و جواد شکوری و حسام آرماندهی، چرا وقتی یکی فیشینگ می‌کنه، رئیس بانک مرکزی یا یکی از بانک‌ها که اونجا سوء استفاده اتفاق افتاده رو محکوم نمی‌کنید؟ اونجا قبلاً اسمش عدلیه نبود؟»
 
 
توسعه استارتاپ‌ها ادامه دارد؟
وضعیت توسعه کسب‌وکارهای حوزه فناوری تا جایی دچار پیچیدگی شده که نشستن پای درد دل بنیان‌گذارانشان هیچ دلیلی برای ادامه فعالیت در این حوزه به دست نمی‌دهد، مگر تلاش برای کارآفرینی، خلاقیت و عاشق این حوزه بودن. اما اگر واقع‌بین باشیم همه این عوامل برای ادامه کار و توسعه این حوزه کافی نیست. حقیقت آما قابل توجه مهاجرت جوانانی است که خلاقیت و انگیزه خود را برداشته‌اند و در محیطی دیگر به دنبال توسعه آن هستند.
 
بحران کبود نیروی انسانی خبره و توانمند هم اتفاقا یکی دیگر از بحران‌هایی است که کسب‌وکارهای اوکسیستم فناوری‌های نوآورانه با آن مواجه هستند. این خود بیانگر زنجیره معیوبی است که هرقدر ادامه پیدا کند وضعیت استارتاپ‌ها در کشور پیچیده‌تر می‌شود و بن‌بست ادامه کار و فعالیت نزدیک‌تر. این در حالی است که تغییر و تحول در دنیای نوین با بیشترین سرعت ممکن در حال پیشروی است و اگر در مسیر آن پیش نرویم بزرگترین سرمایه ملی کشور، که همان نیروی انسانی است را هر روز بیشتر از دست خواهیم داد.
 
آگاهی و سکوت در مقابل فرار سرمایه
این موضوع در حالی مورد بی‌توجهی مدام مسئولان و نهادهای مرتبط قرار گرفته که نمایندگان مجلس نیز نسبت به آن هشدار داده بودند. خرداد ماه امسال بود که «مصطفی میرسلیم»،  نماینده تهران در صحن علنی مجلس شورای اسلامی با بیان این‌که ایران رتبه اول مهاجرت نیروی انسانی متخصص به خارج از کشور را دارد، گفت: «به جای استفاده از سرمایه‌های‌مان برای چاره‌ جویی مشکلات کشور آنها را در اختیار رقبا می‌گذاریم.»
 
این عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی در حالی که هنوز آمار ۵۴ درصدی انصراف از انتخاب رشته دانشگاه اعلام نشده بود؛ با بیان این‌که حدود ۳۰ درصد، تحصیل دانشگاهی را رها کرده‌اند، گفت: «این نشان دهنده شکست از نظر سرمایه گذاری دولت برای آموزش عالی است. در واقع ما وقت و بودجه می‌گذاریم اما نتیجه مناسب نمی‌گیریم. چه تعداد از این فارغ التحصیلان به کشورهایی که رقیب ما هستند مهاجرت می‌کنند. در واقع ما نه تنها از سرمایه‌هایمان برای چاره‌جویی کشورمان نمی‌توانیم استفاده کنیم بلکه آنها را در اختیار رقبا می‌گذاریم که از ما جلو بیفتند.»
 
مهاجرت سرمایه
 مهاجرت نیروی انسانی با استعداد فقط از دست دادن نیروی کار ماهر برای کشورهای جهان سوم نیست، بلکه آینده و فرایند پیشرفت کشور است که با خروج هر متخصص به تأخیر می‌افتد. به هر روی خروج افراد نخبه و متخصص از کشور سبب میدان‌­داری افراد ناکارآمد می­‌شود که نتیجه آن هم چیزی نیست مگر تداوم چرخه‌­ی توسعه­‌نیافتگی در کشور مبدا می­‌شود.
 
مهاجرت حالا بیشتر از مثلث برمودایی که برای کسب‌وکارهای حوزه فناری خطر آفرینی می‌کند، بلای جان اقتصاد و مخصوصا اقتصاد دیجیتال کشور شده است. این روند در حالی هر روز سرعت بیشتری به خود گرفته است که نهادهای مسئول از بحران اشتغال کشور آگاه هستند. علاوه بر آن شعار مانع زدایی برای توسعه کسب‌وکارها همچنان مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.

دبیر انجمن فین‌تک ایران: موضع بانک مرکزی در عقب نشینی از کاهش تعداد تراکنش‌ها موقت است

 
دبیر انجمن فین‌تک ایران، با بیان اینکه عقب نشینی بانک مرکزی از موضع اولیه خود درباره کاهش تعداد تراکنش‌های کارت به کارت موقت است، رفتار، عملکرد و سلوک بانک مرکزی در چنین تصمیمات خلق‌الساعه‌ای را مشکل‌آفرین عنوان کرد.
 
«مصطفی نقی‌پور فر» در گفت‌وگو با دیجیاتو با تاکید بر اینکه برای حرکت به سمت اقتصاد دیجیتال نیازمند رگولاتور هوشمند هستیم گفت: « نمی‌توان هر لحظه تصمیمی را بیان کرد و با توجه به واکنش‌ها درباره آن تغییر موضع داد. مشکل اصلی کماکان تعریف و ارائه ابزار پرداخت نادرست به کاربران است. کارت به کارت سرویسی برای استفاده از خدمات پرداخت نیست و اتفاقا به دلیل تصمیمات ناگهانی و اشتباه بانک مرکزی به عنوان یک ابزار پرداخت مورد استفاد قرار گرفته است.»
 
به گفته او اثرگذاری و بار روانی حاصل از اعلام محدودیت‌های ناگهانی اکوسیستم نوآوری کشور را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد، از طرفی دیگر تغییر رویه با عقب نشینی ظاهری نیز ممکن نیست. ناامیدی و کم رمق شدن انگیزه سرمایه‌گذاران و کارآفرینان در پی انتشار چنین اخباری را مهم ترین حاصل این تصمیمات در اکوسیستم نوآوری دانست.
 
نقی‌پور‌فر با تاکید بر اینکه انتظار انجمن فین‌تک گشایش و بهبود شرایط این حوزه بعد از روی کار آمدن دولت جدید بود، به دیجیاتو گفت: «نه تنها شرایط بهبود پیدا نکرده و شفاف نشده است، بلکه در فاصله نقل‌وانتقال بین دولت دوازدهم و سیزدهم شاهد پرحاشیه‌ترین تصمیمات بانک مرکزی و نهادهای مرتبط در حوزه فین‌تک بوده‌ایم.»
 
دبیر انجمن فین‌تک ایران، در واکنش به تغییر موضع بانک مرکزی یک روز بعد از اعلام خبر محدودیت تراکنش کارت به کارت گفت: «در حال حاضر با مشکل محدودیت کارت به کارت مواجه شده‌ایم، اما اصل مشکلی که بانک مرکزی برای استارتاپ‌ها ایجاد کرده، ای‌نماد اجباری است.محدودیت کارت به کارت تصمیمی نسنجیده است. این تصمیم در حقیقت راه حلی اشتباه برای یک صورت مسئله جدی است. حتی هدف از ایجاد چنین محدودیت‌هایی هم از طرف نهاد مرتبط به روشنی بیان نشده است.»
 
محدودیت راهکار نیست
به گفته نقی‌پور‌فر، زمانی که همتی سکان بانک مرکزی را در دست داشت، شاهد محدودیت تراکنش‌ها بودیم. در آن دوران این موضوع، روشی برای حل مشکل تورم عنوان شد، هرچند این تصمیم همه به صورت ناگهانی و بدون مشورت با فعالان این حوزه اعلام شد: «این در حالی است که ایجاد سقف تراکنش، مشکلات قابل توجهی برای کسب‌وکارها ایجاد کرد و در نهایت هیچ گره‌ای هم از جریان تورم کشور باز نکرد.»
 
او در ادامه با تاکید بر اینکه انجمن فین‌تک انتظار دارد، معاونت فناوری‌های نوین بانک مرکزی به جای استفاده از ابزارهای قدیمی و سنتی ایجاد محدودیت، از روش‌های جدید مدیریت استفاده کرده و از اعلام نظر ناگهانی بپرهیزد گفت: «تجربه‌های قبلی نشان داده مانع زایی و ایجاد محدودیت همواره کسب‌وکارها را دچار مشکل کرده و هیچ گره‌ای هم باز نشده است.»
 
نقی‌پور‌فر با بیان اینکه معاونت فناوری‌های نوین بانک مرکزی ارائه چنین راهکارهایی را، روشی برای مبارزه با پولشویی و شبکه قمار عنوان کرده، گفت: «راهکار ثمربخش و قابل‌اعتماد در دنیای امروز، استفاده فناوری‌های نوین، کمک گرفتن از ظرفیت‌های فین‌تک‌ها و همچنین رگ‌تک‌ها به منظور کنترل شرایط است.»
 
نادیده گرفتن بخش خصوصی
دبیر انجمن فین‌تک ایران با تاکید بر اینکه هیچ مشورتی با انجمن فین‌تک یا دیگر فعالان این حوزه پیش از اعلام خبر کاهش سقف تعداد کارت به کار انجام نشده، گفت: «راهکارهای فناورانه همواره بهترین نتیجه را می‌دهند. اگر پیش از اعلام ناگهانی چنین خبری، با بخش خصوصی مشورت می‌شد؛ به طور قطع روش‌های کم‌حاشیه‌تری به واسطه بهره‌وری از فناوری‌های نوآورانه خلق می‌شدند.»
 
نقی‌پورفر با تاکید بر اینکه رفتارها و تصمیمات معاونت فناوری‌های نوین بانک مرکزی در چند وقت اخیر، همواره ابلاغی بوده است، گفت: «ارتباط بانک مرکزی با استارتاپ‌ها و فین‌تک‌ها، تعاملی نبوده و همواره تصمیم نهایی ابلاغ شده است. انجمن فین‌تک بارها اعتراض خود نسبت به این موضوع را عنوان کرده و همچنان هیچ خبری از مشارکت و مشورت در تصمیم گیری‌ها وجود ندارد.»
 
او با اشاره به اجباری شدن ای‌نماد به عنوان یکی دیگر از عملکردهای صلبی و ناگهانی معاونت فناوری‌های نوین بانک مرکزی گفت: «پیشتر شاهد کلاه‌برداری توسط سایت‌هایی که دارای ای‌نماد هستند، هم بوده‌ایم، این در حالی است که نه تنها ای‌نماد مانعی برای جلوگیری از کلاه‌برداری نبود، بلکه حالا تبدیل به مانعی برای توسعه کسب‌وکارها هم شده است.»
 
تصمیمات بازدارنده و فرش قرمز مهاجرت نیروی انسانی
دبیر انجمن فین‌تک ایران درباره اثرگذاری چنین تصمیماتی بر اکوسیستم نوآوری کشور، با تاکید بر افزایش روزافزون مهاجرت و از دست رفتن سرمایه‌های انسانی گفت: «همان طور که پیش‌تر هم اشاره شد، کلاه‌برداری و دور زدن قوانین از طرف افرادی که مشغول فعالیت‌های غیرقانونی هستند، خیلی سریع‌تر از پیدا کردن راهکاری قانونی توسط استارتاپ‌هایی که در فضایی شفاف مشغول کسب‌وکار خود بودند شکل می‌گیرد.»
 
او این تصمیمات ناگهانی را یکی از مهم‌ترین دلایلی عنوان کرد که منجر به مهاجرت نیروی انسانی تحصیل‌کرده و با تجربه کشور عنوان کرد و گفت: «کشورهای همسایه برنامه‌نویسان و استارتاپ‌های ایرانی را با بیشترین سرعت ممکن جذب می‌کنند. نه تنها ویزای کاری به فرد می‌دهند، بلکه روی طرح او سرمایه‌گذاری می‌کنند و به تعدادی از اعضای خانواده نیز ویزای کاری می‌دهند. شرایط تا جایی نگران‌کننده شده و مهاجرت‌ها به قدری بیشترین سرعت را به خود گرفته که قطعا تا پایان سال بالغ بر میلیون‌ها دلار سرمایه انسانی را از دست خواهیم داد.»
 
نقی‌پورفر، همچنین با انتقاد از عملکرد معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، خواستار رسیدگی به تصمیمات ناگهانی و پرحاشیه بانک مرکزی و مرکز توسعه تجارت الکترونیکی شد و گفت: «متاسفانه هیچ نهادی از جمله وزارت صمت، بانک مرکزی، مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، معاونت علمی فناوری‌های نوین ریاست جمهوری و همه نهادهای زیرمجموعه آنها پاسخی برای مشکلات پیش آمده ارائه نمی‌دهند.»

بزرگ‌ترین اکوسیستم‌های استارت‌آپی در سال ۲۰۲۱

سال ۲۰۲۰ سال تاریکی برای استارت‌آپ‌ها بود. هجوم ناگهانی ویروس‌کرونا باعث افت کلی اقتصاد و تقاضا در حوزه‌های مختلف شد. میزان سرمایه‌گذرای جسورانه در فصل نخست آن سال تا ۱۷‌درصد نسبت به‌سال قبلش افت کرد و تعداد راندهای سرمایه‌‌گذاری هم ۵‌درصد کاهش یافت. تنها در چین که یک قطب بزرگ استارت‌آپی محسوب می‌شود ویروس‌کرونا به‌افت ۷۴‌درصدی تعداد راندهای سرمایه‌‌گذاری در کمتر از دو‌ماه منجر شد. جهان پررنگ استارت‌آپ‌ها جای خود را به‌فضای تیره و تاری می‌داد که کسی از آینده آن خبر نداشت.
 

اما همه چیز تغییر کرد و پاندمی باعث شد که آرام آرام بسیاری از کسب وکارهای کوچک و نوآور هم خودشان را با این فضا تطبیق دهند. با این حال پاندمی خیلی زود تاثیرات مثبتش را روی جهان استارت‌آپ‌ها نشان داد. در واقع همین اوضاع پاندمیک، سوخت جدیدی به‌سوی برخی حوزه‌های کسب‌و‌کار به‌ویژه درعرصه آنلاین تزریق کرد که به‌ جهش بزرگ‌تر آنها نسبت به ‌قبل منجر شد. میزان تجارت الکترونیکی در جهان به‌گفته سازمان ملل به‌ 7/ 26تریلیون دلار رسید، تعداد مشترکان سرویس‌های اشتراک ویدئو و موسیقی به‌طرز بی‌سابقه‌ای افزایش یافت و میزان سفارش آنلاین غذا در جهان هم 30‌درصد رشد کرد.
 
همین جهش اینترنتی در دوران کرونا باعث رشد جریان سرمایه در این عرصه هم شد به‌طوری که در نیمه اول سال 2021  میزان سرمایه‌‌گذاری جسورانه با 95‌درصد افزایش نسبت به‌سال قبل به ‌288میلیارد دلار رسید. حتی گفته می‌شود که واژه یونیکورن هم که برای استارت‌آپ‌های با ارزش بیش از یک میلیارد دلار به‌کار می‌رود، دیگر بی‌اهمیت شد چراکه در‌ماه آگوست سال 2021 بیش از 800استارت‌آپ بالای یک‌میلیارد دلار ارزش داشتند. ارزش استارت‌آپ‌ها در سراسر جهان از 6/ 2تریلیون دلار هم فزونی گرفت. در واقع سال 2021 برای کارآفرینان و  اکوسیستم استارت‌آپی جهان به‌یکی از فراموش نشدنی‌ترین سال‌ها تبدیل شد.
 
  رشد اکوسیستم استارت‌آپی در نقاط مختلف
هر سال «استارت‌آپ ژنوم» با نظرخواهی از کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و تصمیم‌گیران حوزه استارت‌آپی بهترین اکوسیستم‌های استارت‌آپی جهان را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و آنها را درجه‌بندی می‌کند و نتایج رده‌بندی نهایی تحت‌عنوان گزارشی در هر سال منتشر می‌شود. استارت‌آپ ژنوم تعداد آنالیز اکوسیستم‌های استارت‌آپی‌ش را از 60 اکوسیستم در سال 2018 تا نزدیک به‌300 اکوسیستم در سال 2020 افزایش داده است.
 
در سال 2021 پنج اکوسیستم نخست جهان نسبت به‌سال قبل تغییر نکرد. سیلیکون‌ولی همچنان در رتبه اول و نیویورک، لندن، پکن و بوستون در رده‌های بعدی قرار دارند. آمریکای‌شمالی همچنان بیشترین اکوسیستم‌های استارت‌آپی را در اختیار دارد. نیمی از 30 اکوسیستم بزرگ استارت‌آپی جهان در این منطقه قرار دارد. آسیا با 27 و اروپا با 17‌درصد مناطق استارت‌آپ خیز بعدی را تشکیل می‌دهند.  اکوسیستم پدیده امسال بی‌شک توکیوست که توانسته با 6 پله صعود به‌رتبه نهم جدول اکوسیستم‌ها برسد. توکیو اوضاع پرفراز و نشیبی در لیست استارت‌آپ ژنوم داشته است. در سال 2019 توکیو دومین اکوسیستم برتر جهان بود. در سال 2020 اما تا رتبه 30 عقب رفت و امسال به‌رتبه 9 جدول برگشته است. شنزن در رده 19 ‌و فیلادلفیا هم در رده 28 بیشترین رشد را داشته‌اند. شنزن امسال 28 رتبه بالاتر آمده است.سئول هم دیگر اکوسیستم روبه رشد است. در سال 2020 این شهر در رتبه 20 جدول قرار داشت و امسال به‌رتبه 16 رسیده است. هفت اکوسیستم اول جهان طی سه سال اخیر تغییری نکرده‌اند. از سیلیکون‌ولی که بگذریم لندن و نیویورک رقابت تنگاتنگی برای به‌دست‌آوردن رتبه دوم داشته‌اند و لندن در این میان موفق‌تر بوده است.
 
  شاخص‌های کلیدی
آنچه باعث محبوبیت استارت‌آپ‌ها نزد کارآفرینان و سرمایه‌گذاران می‌شود شاخص‌های کلیدی هر منطقه یا شهر است. بسیاری از استارت‌آپ‌ها شهرهایی را برای اسکان استارت‌آپ خود انتخاب می‌کنند که دسترسی آنها به‌دیگر منابع مورد نیاز اعم از سرمایه‌گذار و نیروی انسانی متخصص راحت‌تر باشد. استارت‌آپ ژنوم با امتیاز دادن هرکدام از این شاخص‌ها اکوسیستم‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. یک شاخص مهم برای اکوسیستم عملکرد آن است که شامل ارزش کلی اکوسیستم،  تعداد EXIT استارت‌آپی (به معنی ورود به‌بازار سرمایه یا خرید و ادغام یک استارت‌آپ) یا تعداد استارت‌آپ‌های موفق در اکوسیستم است. در این زمینه سیلیکون‌ولی تقریبا بالاترین عملکرد را دارد؛ هم از جهت ارزش استارت‌آپ‌ها و هم ورود به‌بازار سرمایه (IPO) این منطقه بالاتر از دیگر اکوسیستم‌ها قرار دارد. به‌رغم این سایر اکوسیستم‌ها از جمله شانگهای، نیویورک، بوستون و لندن هم نسبت به‌سال قبل رشد قابل‌توجهی در این شاخص داشته‌اند.
 
دسترسی به ‌سرمایه و سرمایه‌گذار شاخص دیگر موفقیت یک اکوسیستم است. پاریس‌، سنگاپور و دلتا – آمستردام در این زمینه بسیار عملکرد بهتری نسبت به‌دیگران داشته‌اند. در این میان فیلادلفیا، سالت لیک‌پروو و شارجه هم کم‌کم دارای سرمایه‌گذاران با تجربه‌ای شده‌اند.
 
دسترسی به ‌بازار دیگر شاخص‌کلیدی عملکرد یک اکوسیستم است. داشتن یونیکورن‌های بیشتر و سهم بیشتر این یونیکورن‌ها از درآمد ناخالص ملی ‌GDP و همچنین داشتن مقرراتی برای تسهیل تجاری‌سازی حقوق معنوی از دیگر شاخص‌های یک اکوسیستم موفق محسوب می‌شود. در این زمینه هنگ‌کنگ، استونی و سنگاپور رشد بسیار خوبی امسال داشته‌اند. نیویورک، فیلادلفیا و پیتسبورگ هم در این زمینه با رشد روبه‌رو بوده‌اند. شاخص دیگر یکپارچگی (Connectedness) است. داشتن زیرساخت‌های شتابدهی و تحقیق و توسعه و همچنین تعداد رویدادهای استارت‌آپی در این شاخص قرار می‌گیرند. در این زمینه برلین، دلتا- آمستردام و پاریس در رتبه بالایی قرار می‌گیرند. در آسیا سئول و بنگلور- کارناتاکا هم عملکرد مطلوبی امسال نشان داده‌اند. نیوزیلند و زوریخ هم عملکرد محلی خوبی بر اساس ‌این شاخص از خود نشان داده‌اند.
 
شاخص مهم دیگری که در تعیین رتبه‌بندی اکوسیستم استارت‌آپی در این گزارش مورد توجه قرار گرفته «استعداد» است. منظور از استعداد دسترسی استارت‌آپ‌ها به‌ نیروی فنی متخصص و آموزش‌دیده یا فارغ‌التحصیل و همچنین نیروی انسانی با‌کیفیت است. چهار اکوسیستم از پنج اکوسیستم اول یعنی لندن، نیویورک، بوستون و پکن در زمینه این شاخص امتیاز بالایی را کسب کرده‌اند. در این میان نوع دسترسی به‌نیروی انسانی در هر اکوسیستم هم متفاوت است؛ مثلا در سیلیکون‌ولی دسترسی به ‌نیروی متخصص ‌آی‌تی بسیار بیشتر از نیروی متخصص علمی است. فیلادلفیا، شنزن و کپنهاگ در این زمینه رشد قابل‌توجهی را در گزارش امسال داشته‌اند. همچنین برخی از شهرهای آسیایی مثل بمبئی، بنگلور- کارناتاکا و دهلی هم در این زمینه از رتبه بالایی برخوردارند و در آمریکای‌جنوبی هم سائوپائولو رشد قابل‌توجهی در این زمینه داشته است.
 
شاخص «دانش» هم دیگر عنصر کلیدی در غنی‌شدن یک اکوسیستم است که به‌تعداد حقوق انحصاری یا مقالات علمی موجود در یک اکوسیستم برمی‌گردد. اکوسیستم چین در زمینه در بالای جدول قرار می‌گیرد و به‌دنبال آن سئول، توکیو، بنگلور – کارناتاکا و سیلیکون‌ولی قرار دارند.
 
  اکوسیستم‌های نوظهور  
شهر بمبئی یک‌بار دیگر به‌واسطه عملکرد، دسترسی به‌سرمایه و نیروی متخصص و باتجربه در این زمینه رتبه نخست جدول  را به ‌خود اختصاص داده است. بارسلونا از مادرید در این زمینه جلوتر است و میامی هم حالا در جمع 10شهر اول قرار گرفته است.
 
نکته قابل‌توجه اینکه شهرهای اروپایی و آسیایی 10رتبه اول رابه خود اختصاص داده‌اند. 100اکوسیستم نوظهور نخست ارزشی بالغ بر‌ 540میلیارد دلار دارند که نسبت به‌سال قبل 55‌درصد رشد نشان می‌دهد. در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا هم چهار اکوسیستم در حال رشد وجود دارد که شامل دبی، مصر، ریاض و ابوظبی است. دبی در این میان در مکان یازدهم و استانبول در مکان 15 است.
 
موضوع دیگری که در این گزارش به‌آن اشاره شده رشد روزافزون یونیکورن‌ها در سراسر جهان است. حالا برخلاف گذشته یونیکورن‌ها متعلق به‌یک اکوسیستم خاص (مثلا سیلیکون‌ولی) نیست. امروزه بیش از 2‌هزار یونیکورن در سراسر جهان وجود دارند و در سال 2021 هر روز دو یونیکورن به‌جمع قبلی‌ها افزوده است.