روزانه بیش از ۳۰ دقیقه از زمان دورکاران به دلیل اینترنت نامناسب تلف می‌شود

 
استفاده از اینترنت در دوره دورکاری به اوج خود رسیده است اما اختلال در آن نیز زمان کاری بسیاری از دورکاران را تلف می‌کند به‌گونه‌ای که طبق بررسی‌های شرکت شرکت ارائه خدمات اینترنتی زِن (Zen Internet) روزانه بیش از ۳۰ دقیقه از زمان دورکاران به دلیل اختلال در اینترنت و سرعت نامناسب آن تلف می‌شود.
 
 طبق یافته‌های شرکت اینترنتی زِن  ۸۹ درصد از دورکاران روزانه ۳۰ دقیقه از زمان خود را به دلیل اینترنت ضعیف هدر می‌دهند، رقمی که به ۱۳۰ ساعت در سال منتهی خواهد شد. در عین حال یک مورد از هر هشت نمونه بررسی شده از سوی این شرکت نشان می‌دهد که بیش از یک ساعت یا حتی بیشتر را در روز به دلیل اینترنت ضعیف هدر می‌دهدند که برابر با  ۲۶۰ ساعت در سال است.
 
افزایش مصرف اینترنت در دوره همه‌گیری کرونا در انگلستان به اوج خود رسیده است از همین رو خدمات اینترنتی در انگلستان دچار مشکل شدند. براساس داده‌هایی که شرکت ThousandEyes مصرف اینترنت در آمریکای شمالی و آسیای شرقی در ماه مارس ۲۰۲۰ به بیشترین میزان در تاریخ خود رسید و به همین ترتیب قطعی اینترنت هم نسبت به دوران پیش از کرونا ۶۳ درصد افزایش یافت.
 
این روند افزایش مصرف و به تناسب آن افزایش قطعی به ماه‌های اولیه شیوع کرونا ختم نشد ؛ در ماه ژوئن ۲۰۲۰ نیز قطعی اینترنت نسبت به ژانویه  ۴۴ درصد افزایش یافت.
 
 
سرعت پایین اینترنت موجب می‌شود در دوره دورکاری بیش از یک ساعت از زمان کاری به صورت روزانه از بین برود.
 
شاید از نگاه یک کاربر معمولی قطعی و اختلال در اینترنت آنچنان هم مشکل ساز نباشد و با اینکه قطعی و اختلال هنگام بررسی شبکه‌های اجتماعی برای هیچکس خوشایند نیست اما زمانی این مسئله مشکل ساز خواهد شد که قطعی یا اختلال در اینترنت به روند کاری لطمه وارد کند، پدیده ای که با افزایش دورکاری در دوران کرونا بسیار حائز اهمیت است.
 
به طور کلی ۸۴ درصد از دورکاران از اتصال ضعیف اینترنتی رنج می برند و ۸۶ درصد از آنها از سرعت اینترنت راضی نیستند. بیش از نیمی از دورکاران (۵۷ درصد) افزایش تقاضای پهن‌باند در خانوار را دلیل این موضوع می‌دانند . طبق گفته آنان زمانی که دیگر اعضای خانواده یا هم‌خانه‌هایشان از اینترنت استفاده می‌کنند سرعت به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند.
 
رهبران و مدیران نگران این موضوع هستند که در شرایط فعلی که استفاده از اینترنت اجتناب ناپذیر است، چنین مشکلاتی در طولانی مدت باعث پریشانی و کاهش خلاقیت کارکنان شود.
 
مارتین او دانل مدیر بخش تجاری شرکت زِن (Zen) می‌گوید «به عنوان یک رهبر تجاری باید مطمئن شوید که کارکنان از تمامی توانایی خود برای انجام وظیفه استفاده می‌کنند. با متصل کردن کارکنان به شبکه شرکتی و ارائه چند گزینه اتصال به اینترنت برای کسانی که اتصال ضعیف دارند، کارکنان در خانه‌های خود از مزایای ارتباط اداری برخوردار می‌شوند. به این طریق مسئله خلاقیت و بسیاری از مشکلات مربوط قابل حل خواهند بود.»

۹ درسی که سیاست دورکاری گوگل به ما می‌دهد

 با داغ شدن بحث بازگشایی ادارات در شرکت‌ها دیگر توجه چندانی به سیاست‌های دورکاری نمی‌شود، اما یکی از شرکت‌هایی که باید در زمینه دورکاری از آن درس گرفت گوگل است.
 
ساندار پیچای مدیر عامل گوگل به تازگی اعلام کرده است که به دلیل بحران کوئید۱۹، این شرکت سیاست دورکاری خود را حداقل تا جولای ۲۰۲۱ تمدید می‌کند. از آنجایی که گوگل یکی از غنی‌ترین پایگاه داده‌های جهان را در اختیار دارد این تصمیمش بسیار حائز اهمیت است.
 
یکی از این داده‌ها تحقیق سال گذشته گوگل است. تیم تحقیقاتی این شرکت تحقیقی را روی ۵ هزار کارمند گوگل انجام داد و یک گروه صد نفره هم برای درک بهتر تاثیر کار اشتراکی مورد تمرکز قرار گرفتند. آنها برای سنجش افراد روی موارد زیر تمرکز کردند:
 
سلامت
عملکرد
ارتباط
خلاقیت
نتایج این تحقیق منجر به نتایجی در زمینه دورکاری شد که در زیر به آنها می‌پردازیم:
 
جلسات تیمی را در اولویت قرار دهید
گوگل می‌گوید جلسات تیمی «معمولا تنها روابطی است که شما دارد، پس آنها را زمان‌بندی کنید و حتی زمانی که جلسات ضرورتی ندارند نیز آنها را در اولویت قرار دهید و حاضر باشید».
 
با اینکه ارتباط نوشتاری درون مایه محیط دورکاری محسوب می‌شود اما شاید این واسطه شما را فریب دهد. برداشت اشتباه از شوخی و لحن صحبت بسیار رایج است و دیگر امکان شنیدن صدا، مشاهده حالت چهره و زبان بدن را ندارید.
 
اما جلسات مجازی به شما این فرصت را می‌دهد که نشانه‌های احساسی را دریافت کنید و با هم تیمی‌هایتان سازگار شوید.
 
البته باید توجه داشت منظور جلساتی که موجب می‌شود تیم بیش از حد زمان کافی برای کار واقعی نداشته باشد نیست.
 
علاقه شخصی خود را نشان دهید
گوگل پیشنهاد می‌کند که از زمان جلسات خود برای شناخت هم تیمی‌هایتان استفاده کنید. حتی با هم تیمی‌هایتان قرار صبحانه یا ناهار مجازی بگذارید.
 
در مکالمه‌های فردی سوالات واقعی بپرسید. برای مثال به جای «آخر هفته‌ات چطور بود؟» بگویید «آخر هفته چه کارهایی کردی؟».
 
حاضر باشید
گوگل می گوید «در فعالیت مجازی معمولا نشانه‌های مشارکت از دست می‌روند. به ویژه زمانی که میکروفن خاموش است یا تنها روی لپتاب تمرکز داریم».
 
پیشنهادات زیر به بهبود این شرایط کمک می کند:
 
دوربین خود را روشن کنید تا دیگران شما را ببینند.
در هنگام کار میکروفن خود را از حالت بی صدا خارج کنید.
از نشانه‌های زبانی و غیرزبانی استفاده کنید، مثلا سرتکان دادن، یک «همممم» یا حتی «بله، ایده خوبیه»
گوشی را رو به چهره نگه دارید و تماس چشمی را حفظ کنید (مگر زمانی که مشغول نکته برداری هستید).
سرکشی کنید
گوگل پیشنهاد می‌کند که با سلامی کوتاه یا پیغامی انگیزشی، مقاله‌ای خبری یا عکسی جالب از حال همکارانتان خبردار شوید، البته مراقب باشید که این مسئله لطمه‌ای به کار آنها وارد نکند و فضا و زمان کافی برای کار داشته باشند.
 
«استراحت و خوردن قهوه» را به صورت مجازی با همکاران خود انجام دهید، درست مثل زمانی که در اداره بودید. به این شکل فرصتی برای صحبت درمورد روز، برنامه‌های آخر هفته یا موضوعات دیگر خواهید داشت.
 
هم تیمی‌های خود را بشناسید
گوگل می‌گوید «در محیط دورکاری از کار هم‌تیمی خود تشکر یا تقدیر کنید. حتما با ارسال پیغامی از همکارتان تشکر و قدردانی کنید، قدردانی خود را در جلسات تیمی بیان کنید و از برنامه شناخت شرکتی استفاده کنید.»
 
همکاران خود را به مشارکت دعوت کنید
شاید شرکت در جلسات گروهی برای همکاران درون گرا دشوار باشد و در محیط مجازی این مسئله از این هم سخت‌تر است. رهبران برای حل این مسئله می‌توانند از این افراد مستقیما برای شرکت در جلسات درخواست کنند.
 
در همین حال به نشانه‌ها و زبان بدن در حین جلسه دقت کنید. اگر حس کردید که این افراد سعی دارند وارد مکالمه شوند، این فرصت را در اختیار آنها قرار دهید.
 
هنجارهای تیمی را مشخص کنید
گوگل می‌گوید «هنجارها یک سری انتظارات مشخص را برای نحوه کار تیمی ایجاد می‌کنند. اما اگر این هنجارها به شکل مشخص بیان نشوند گاهی اوقات موجب سردرگمی خواهند شد.»
 
به عقیده محققان گوگل کارکنان یک تیم باید درمورد هنجارهای تیمی خود بحث کنند. موضوعات بحث ممکن است شامل موارد زیرباشند:
 
ساعت و محدوده زمانی که انتظار می‌رود صرف پاسخ به ایمیل‌ها شود.
انتظارات و مسئولیت‌های تیمی را مشخص کنید، برای مثال چه کارهایی حتی با عدم دسترسی به یک فرد می‌توانند ادامه پیدا کنند و چه زمانی بهتر است که فرد پاسخگو باشد؛
بهترین راه برای اشتراک‌گذاری اطلاعات؛
چند وقت یک بار باید در تماس باشید؛ و
چشم‌اندازی بزرگ که هم تیمی‌ها را به هدفی بزرگتر مرتبط کند.
وقتی که این هنجارها را مشخص کردید، آنها را مستند کرده و به دست تمامی اعضای تیم برسانید. با این کار همه از شرایط آگاه می‌شوند و استرس کارکنان کاهش پیدا می‌کند و مسئله کاهش خلاقیت هم برطرف می‌شود، زیرا شاید یکی از اعضای تیم منتظر چیزی از طرف دیگر اعضا باشد.
 
بهترین واسطه را استفاده کنید
بر چه اساس تصمیم می‌گیرید که پیغام ارسال کنید یا تماس بگیرید؟
 
گوگل می‌گوید «ویدیو برای مکالمات دقیق مناسب‌ترین گزینه است. با این حال ارسال پیغام برای سرکشی یا روشن کردن موضوعات ساده مناسب است.»
 
مهم است که تفاوت این واسطه‌ها را درک کنید. اگر تماس‌های تلفنی از حد بگذر، تیم تحت فشار قرار می‌گیرد. اما اگر به جای یک تماس کوتاه چندین پیغام رد و بدل شود زمان زیادی هدر خواهد رفت.
 
سلامت را در اولویت قرار دهید
بحران کرونا باعث شده مسئله سلامت بیش از پیش اهمیت پیدا کند.
 
گوگل با توجه به این نکته پیشنهاد می‌کند:
 
ایجاد یک فضای کاری راحت تا کار و زندگی روزانه از هم جدا شوند؛
مشخص کردن محدودیت برای روز کاری به گونه‌ای که ساعت‌های کاری از حد فراتر نرود؛
در طول هر ساعت استراحتی کوتاه داشته باشید.
علاوه بر پیشنهادات گوگل به عقیده من زمان‌هایی را برای احیای تمرکز خود مشخص کنید، به ویژه در بین جلسات یا کارهایی که به تمرکز زیادی نیاز دارند. در این زمان می‌توانید قدم بزنید، گشتی در اینترنت بزنید یا هرکار دیگری که خودتان ترجیح می‌دهید.
 
با به کار بستن این پیشنهادات پایه احساسی شما برای استراتژی مدیریت کار فراهم می شود و احساسات کاری به جای ضدیت به نفع شما عمل خواهند کرد.

کتاب «ارتباط با مشتریان از راه دور» برای کمک به دورکاری سازمان ها

کتاب «ارتباط با مشتریان از راه دور»، با هدف کمک به سازمان‌ها و کارمندانی که به سبب شیوع کرونا، دورکاری را برگزیده‌اند، منتشر شد.
 
 به نقل از شرکت ارتباطات هوشمند تبیان، این مجموعه کتابی الکترونیکی با عنوان «ارتباط با مشتریان از راه دور» برای کمک به سازمان‌ها و کارمندانی که به سبب شیوع کرونا، دورکاری را برگزیده‌اند، منتشر کرده است.  
 
همزمان با شیوع گسترده بیماری کووید ۱۹ در جهان و ایران و دستور دولت مبنی بر حفظ فاصله اجتماعی، سیاست دورکاری به عنوان راهکاری برای برون رفت از وضع موجود در سطح کشور درحال اجرا است.
 
در همین راستا، مجموعه هوشمند تبیان با همکاری مجموعه نویسش، کتابی با عنوان « ارتباط با مشتریان از راه دور» منتشر کرده است که در آن اصول ارتباط بهینه و موثر با مشتریان و ارباب‌رجوع در ایام دورکاری و ضرورت بهره‌گیری از ارتباطات مجازی تشریح شده است. علاوه براین، این کتاب می‌تواند راهنمای مناسبی برای کسب و کارهای کوچک آنلاین که امکان مواجهه حضوری با مشتریان و شرکای خود را ندارند، باشد.
 
این کتاب در پنج فصل و ۱۰۴ صفحه، توسط تیم محتوایی نویسش ترجمه شده و به موضوعاتی چون ضرورت و چگونگی راه‌اندازی زیرساخت‌های لازم برای برقراری ارتباط با مشتریان، جذب آنها، معرفی کسب‌وکار و سازمان به مشتریان تازه، چگونگی برگزاری جلسات آنلاین و جلب رضایت مشتریان پرداخته است. در هر فصل از این کتاب، مصاحبه‌ای مرتبط، با چهره‌های بنام و باتجربه در عرصه روابط‌عمومی نیز گنجانده شده است.
 
در راستای حمایت از محیط زیست و رفاه حال خوانندگان، این کتاب در قالب الکترونیکی و فایل پی.دی.اف منتشر شده و روی سایت شرکت ارتباطات هوشمند تبیان در دسترس است.

دورکاری کارمندان مایکروسافت تا سال ۲۰۲۱ ادامه می یابد

مایکروسافت از بازگشایی دفاتر و ادارات خود تا پایان سال 2020 خودداری کرده و این کار را در ماه های آغازین سال 2021 هم ادامه می دهد.
 
 
 
 به نقل از دیجیتال ترندز، با توجه به تداوم شیوع ویروس کرونا در نقاط مختلف آمریکا و ابتلای میلیون ها آمریکایی به این بیماری مایکروسافت نیز مانند دیگر شرکت های فناوری بزرگ در این کشور قصد ندارد مراکز کاری خود را باز کند و روند دورکاری در آن ادامه می یابد.
 
مایکروسافت طرحی شش مرحله ای را برای بازگشایی ادارات و دفاتر خود تدوین کرده که بر اساس آن در بهترین حالت و در صورت کاهش سریع ابتلا به کرونا دفاتر مایکروسافت در ۱۹ ژانویه سال ۲۰۲۱ بازگشایی می شوند.
 
اما با توجه به شیوع گسترده کرونا در آمریکا و تداوم محدودیت ها در این کشور بعید به نظر می رسد مایکروسافت بتواند در این تاریخ دفاتر و ادارات خود را بازگشایی کند.
 
مایکروسافت تنها شرکتی نیست که مجبور به اعمال سیاست های دورکاری شده است. پیش از این اپل، گوگل و فیس بوک نیز سیاست های مشابهی را اعمال کرده اند. در این بین توئیتر دورکاری کارمندانش را دائمی کرده است.
 

حفظ سلامت روانی موقع دورکاری در این نیمه‌قرنطینه نیمه‌دائمی!

WhatsApp Image 2020-08-01 at 13.30.22.jpeg
 
 
 
بهار –همان موقع که بیشترِ دنیا در قرنطینه به سر می‌برد – با خود فکر می‌کردیم بعد از یکی دو ماه خانه نشستن همه‌چیز به حالت نرمال برخواهد گشت. یکی دو ماه گذشت و بعد، ماه سوم و چهارم آمد و همچنان همان نقطه‌ی اولیم. البته که خیلی از کسب و کارها اکنون دوباره باز شدند؛ اما هنوز هم باید از اماکن پرجمعیت ترسید. خیلی از دفاتر و سازمان‌ها همچنان بسته‌اند و افراد کمی این خطر را به جان می‌خرند که با هواپیما یا قطار سفر کنند. برخی دورکاری می‌کنند و برخی متأسفانه باید به صورت حضوری در شرکت‌ها فعالیت کنند.
به گزارش روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیع کننده محصولات کسپرسکی در ایران)؛ هنوز هم در اوج ناامیدی امید داریم روزی این ابرها کنار رود و باری دیگر بشود خورشید را دید. واکسنی اثربخش، ایمنی جمعی، پیشرفت در بخش درمان به طور حتم شرایط را خیلی بهتر خواهد کرد. علاوه بر اینها، بشر قبل از اینها هم با چنین مشکلات و سختی‌هایی دست و پنجه نرم کرده بود. اما قاب زمانی مشخصی برای تحقق این رویای شیرین نمی‌توان متصور شد. «یکی دو ماه» دارد کم‌کم به یکی دو سال یا بیشتر کش پیدا می‌کند و این نیازمند تغییرِ نگرش ذهنی است. افراد می‌بایست زندگی‌ خود را بر پایه واقعیت جدیدِ شکل‌گرفته سازگار کنند؛ در غیر این صورت بی‌تعارف بگوییم که دیر یا زود همه دیوانه خواهیم شد!
برای امن‌تر بودن، شاید نیاز باشد فعالیت ادارات، خدمات حمل و نقل عمومی و رویدادهایی که تجمع‌پذیرند و البته محافل غیررسمی کاهش پیدا کند و اوقات، بیشتر در خانه، ماشین یا فضای آزاد سپری شود. مدیریت فضاهایی که غالباً از آن‌ها استفاده می‌شود در تضمین بیشترین سطح راحتی و بهره‌وری اهمیت بالایی دارد. پیش از این ممکن بود نقایص و کم و کاستی‌های داخل خانه چندان هم فکرمان را درگیر نکند (تازه، زندگی واقعی تا قبل از این پاندمی در اداره، بار، باشگاه و هر جا که اوقات فراغت خود را سپری می‌کردید جریان داشت) اما در این برهه‌ی خاص زمانی که هم زندگی کاری و هم زندگی اجتماعی به خانه گره خورده است، اوضاع دیگر مانند سابق نخواهد بود.
آیا اعضای خانه می‌توانند در نهایت آرامش در اتاق نشیمن کنار هم کار کنند؟ اصلاً آیا وای‌فای آشپزخانه مطمئن است؟ آیا کامپیوتر شما قدیمی است یا مدام آن را به روز می‌کنید؟ اوضاع و احوال وب‌کم‌تان چطور است؟ آیا فرزندانتان که حالا مدرسه‌شان هم تق و لق شده است بست نشسته‌اند پای ویدیوهای یوتیوب؟ با این تفاسیر اصلاً می‌شود روی کار متمرکز شد؟ با توجه به همه‌ی مواردی که در فوق اشاره کردیم آیا باید نگران از دست دادن شغلمان باشیم‌؟
شاید اینکه بدانیم در چنین مخمصه‌ای تنها نیستیم کمی از آلاممان کم کند. حقیقت این است که همه گیر افتاده‌ایم و باید برای حل این مشکل دست به کار شویم. خریدن یک عمارت با چندتایی دفتر اداری و باشگاه خانگی شاید فقط بتواند بخشی از کار را حل و فصل کند (البته اصلاً اگر پولش در جیب باشد!). با این حال اقداماتی وجود دارد که گرچه ممکن است از اهمیت کمتری برخوردار باشد اما می‌تواند در این نیمه‌قرنطینه‌ی نیمه‌دائمی روحیه و انرژی‌مان را بالا برده و کاری کند تا عقل سلیم‌مان از بین نرود. آماده‌اید؟ با ما همراه باشید:
زمان و مکان
شاید اعصاب‌خردکن‌ترین چیز برای دورکاران، مرز مبهم بین زمان و مکان شخصی و کاری باشد. اگر هنوز قلمروی خاص خود را در خانه مشخص نکرده‌اید الان دیگر وقتش است! برای مثال ممکن است کسی بخواهد با صدای بلند در آشپزخانه تلفن کاری داشته باشد اما یکی دیگر از اعضای خانواده بخواهد شام یا ناهار بخورد و یا شاید کسی کارش طوریست که باید در خانه سکوت کامل رعایت شود اما بقیه اعضای خانواده دوست دارند کنار هم فیلم تماشا کنند و تازه آن را تحلیل هم بکنند. اگر به طور کلی اعضای یک خانواده نمی‌توانند به طور مسالمت‌آمیز و هماهنگی در کنار هم دورکاری کنند؛ شاید بهتر باشد روزهای شلوغ کاری‌تان را به فکر اجاره فضای کاری در یک هتل ارزان‌قیمت باشید. خیلی‌ها این روزها این کار را انجام می‌دهند (البته رعایت پروتکل‌های بهداشتی را آنجا هم نباید فراموش کرد).
آرام و ساکت
وقتی خانه‌تان می‌شود اداره، به حداقل رساندن نویز اطلاعاتی بسیار حیاتی است. این یعنی خاموش کردن پوش نوتیفیکیشن‌های غیرضروری در مرورگرها و مات کردن یا غیرفعالسازی نوتیفیکیشن‌ها از ایمیل، مسنجرها و سایر اپ‌ها و سرویس‌هایی که حواس شما را پرت می‌کنند. همچنین شبکه‌های اجتماعی را طوری تنظیم کنید که حداقل اطلاعات ممکن از آن‌ها نشت شود. برای کمک به شما در این راستا، وبسایت تخصصی حریم‌خصوصی ‌ارائه داده‌ایم. همچنین توصیه می‌کنیم برای کنفرانس‌ها و فعالیت‌های ویدیویی –محض آرامش اعصاب سایر اعضای خانه هم که شده- از هدفون استفاده کنید.
اینترنت
داشتن اینترنت با کیفیت در سال 2020 –این سال کذایی!- مسئله‌ی مرگ و زندگیست. در نتیجه، به ارائه‌دهنده‌ی مطمئن، گزینه‌ی بک‌آپ –اگر احیاناً ارتباط قطع شد- و پوشش خوب وای‌فای در خانه نیاز دارید. در این مقاله نمی‌توانیم ارائه‌دهندگان سرویس اینترنتی پیشنهاد دهیم (چون تبلیغ می‌شود) اما شما می‌توانید با جستجوی ساده در اینترنت معیارهای یک اینترنت خوب خانگی را سنجیده و در حسب آن اقدام به دریافت کنید. همچنین پیشنهادمان این است که روی همان روتر، وای‌فای مهمان را هم راه‌اندازی کنید. با وجود اینکه اسمش وای‌فای مهمان است اما بیشتر مخصوص تعداد روز به رشد دستگاه‌های هوشمند خود آن خانه می‌باشد. به دلایل امنیتی، بهتر آن است که باغ‌وحش دیجیتال خود را به شبکه‌ی اینترنتی مجزایی انتقال دهید.
سخت‌افزار و نرم‌افزار
شاید برخی از سرمایه‌گذاری‌ها لازم باشد؛ خانه‌ای که حالا حالاها باید نقش محیط کار را بازی کند به صندلی راحت، میزی با ابعاد مناسب و نمایشگری با کیفیت عالی نیاز دارد. اگر این سرمایه‌گذاری را نکنید مدتی بعد باید ده برابر آن را خرج کمردرد، چشم‌درد و سندرون تونل کارپال کنید. محض تمدد اعصاب خودتان هم که شده لگ‌های آزاردهنده‌ی کامپیوتر خود را برطرف کنید. اگر سخت‌افزارتان در وضعیت مساعد و معقولی قرار دارد، پس می‌شود گفت به طور حتم روزی از مزیت آپگرید بهره‌مند خواهد شد؛ بدین‌ترتیب اجالتاً می‌توانید آن را به تعویق انداخته و به جایش کمی نرم‌افزار را دستکاری کنید.
به منظور افزایش منابع موجود، هر چه وسیله برقی دارید از کمد بیرون آورده دستی به سر و رویشان کشیده و ازشان کار بکشید (هر چیز که خوار آید روزی به کار آید!). برای مثال، از اسمارت‌فونی قدیمی می‌شود یک وب‌کم جمع و جور درآورد و یک آیپد شاید بتواند کتابخوان الکترونیک خوبی برایتان باشد یا اگر خیلی اصطلاحاً اسقاطی شده دست‌کم از آن می‌شود به عنوان نمایشگر کمکی استفاده کرد.
امنیت
سخت می‌شود این مقوله را در یک مقاله‌ی مختصر جمع کرد، اینطور نیست؟ به هر حال توصیه‌های ما می‌تواند در همین حد باشد که اکانت‌های آنلاین خود را به دقت بررسی کرده و آن‌هایی را که ازشان استفاده نمی‌کنید حذف نمایید. همچنین رمزعبورهای خود را نیز مرتب کنید.

از شیوع کرونا و تمرین توسعه کسب‌وکارها در فضای اینترنتی تا نبود قوانین بیمه‌ای

از سال ۱۳۹۱ وارد شدن به فضای اینترنتی تبدیل به الزام شده است، اما بسیاری از کسب‌وکارهای سنتی در برابر آن مقاومت کردند ولی حالا که ویروس کرونا به کشور وارد و بحث دورکاری مطرح شده است، توسعه آن جدی‌تر دنبال می‌شود، این در حالی است که به اعتقاد متخصصان کسب‌وکارهای اینترنتی ما در این زمینه در حال تمرین هستیم، ضمن آنکه با چالش‌های متعددی مواجهیم که مهمترین آن نبود قوانین کافی در زمینه دورکاری و بیمه است.
 
عادل طالبی، دبیر انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی تهران  با اشاره به وضعیت توسعه کسب و کارهای اینترنتی کشور، با تاکید بر اینکه ایران در این حوزه عقب مانده است، اظهار کرد: بر اساس آمارهای موجود تقریبا ۵ درصد از گردش مالی در این حوزه به خرید و فروش و معاملات خرد مربوط می‌شود که این عدد باید به بالغ بر ۱۵ درصد برسد.
 
وی ادامه داد: شیوع کرونا با همه تاسف‌های ناشی از ازدست دادن هموطنان، مصائب و دشواری‌هایی که ایجاد کرد، ولی سیگنال مهمی برای  کسب و کارهای سنتی داشت.
 
طالبی در این باره خاطر نشان کرد: سال‌ها است که حضور در فضای مجازی از یک "انتخاب" به یک "الزام" تبدیل شده بود و شاید در سال‌های ۸۰ تا ۸۲ یک انتخاب داشتیم که در فضای مجازی حضور داشته باشیم یا خیر؛ ولی از سال ۱۳۹۱ به بعد حضور در فضای مجازی تبدیل به "الزام" شد و البته کسب و کارهای سنتی به این سمت حرکت نکردند و تمایلی به حضور در فضای مجازی نداشتند.
 
دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی تهران دلیل بی‌رغبتی کسب و کارهای سنتی به حضور در فضای مجازی را هزینه‌های بالای راه‌اندازی کسب و کارها در فضای مجازی دانست و یادآور شد: ولی شیوع ویروس کرونا به آنها نشان داد که مجبورند تغییر را بپذیرند و وارد فاز تغییر شوند.
 
وی اضافه کرد: متاسفانه اگر چه کرونا ویروس وارد کشور شد، اما به‌عنوان کاتالیزوری برای رشد و توسعه کسب و کارهای اینترنتی عمل کرد و می‌توان امیدوار بود که در سال ۱۴۰۰ اثرات این تغییرات را ببینیم و با محرکی که ایجاد شده، شاهد رشد خوبی خواهیم بود.
 
به گفته وی بسیاری از پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که حداقل ۵ سال طول می‌کشد که رشد گردش مالی در حوزه معاملات اینترنتی از ۵ درصد به ۱۵ درصد برسد، همانطور که ۲ تا ۳  سال طول کشید که این میزان از ۳ درصد به ۵ درصد برسد.
 
وی یادآور شد: ولی با شرایط موجود ظرف دو سال آینده به راحتی به گردش مالی ۱۵ درصد در کسب و کارهای اینترنتی خواهیم رسید.
 
چالش‌های دورکاری
 
دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی تهران به بیان چالش‌های موجود در دور کاری شرکت‌ها و سازمان‌ها پرداخت و یادآور شد: خود من به عنوان کسی که از سال ۱۳۷۲ برنامه نویس بودم و از سال ۱۳۷۸ در زمینه کسب و کار آنلاین شرکتی راه‌اندازی کرده و صاحب چندین اثر در زمینه کسب و کارهای آنلاین هستم، تاکنون نتوانستم موضوع دور کاری را مدیریت کنم که دلیل آن وجود چالش‌های متعدد در حوزه‌های مختلف است.
 
وی تاکید کرد: ما نیاز به آموزش و یادگیری داریم چون در گذشته نه آموزش دیدیم و نه تمرین کردیم و این عدم تمرین و تداوم برنامه‌ها، ما را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.
 
طالبی با تاکید بر اینکه این چالش‌های دورکاری مختص ایران نیست٫ بلکه تمام دنیا با آن مشکل دارد، گفت: ولی می‌توانیم با این تمرین‌ها به تدریج یاد بگیریم که چگونه به سمت آنلاین بودن و دورکاری حرکت کنیم.
 
این فعال حوزه کسب و کارهای آنلاین درباره مشکلات موجود در زمینه دور کاری و توسعه کسب و کارها بر فضای اینترنتی، توضیح داد: این چالش‌ها شامل جنبه‌های اخلاق حرفه‌ای، مسوولیت پذیری، کنترل و بهره برداری قانونی می‌شود.
 
طالبی یکی از مهمترین چالش‌ها را در حوزه بیمه و تامین اجتماعی دانست و خاطر نشان کرد: یکی از این مشکلات این است که ما در زمینه دور کاری و بیمه قوانین نداریم. ۳ ماه است که بازرس بیمه به سراغ ما نیامده است، ولی در شرکت من هنوز از ۲۰ کارمند، ۳ کارمند به دلیل مشکلاتی که دارند دور کار هستند و اگر بازرس بیمه به شرکت بیاید و این وضعیت را ببیند و شرکت را جریمه کند، چه کار می‌توان انجام داد.
 
وی اضافه کرد: همه این مشکلات را به کناری بگذاریم خودمان هم در اجرای دور کاری مناسب مشکل داریم.
 
غلوهایی که در دورکاری صورت می‌گیرد
 
طالبی با بیان اینکه در زمینه دور کاری غلو می‌شود، توضیح داد: الزاما همه مشاغل مانند نانوایی، کشاورزی، تعمیرکار خودرو، اپراتور پمپ بنزین مشمول دور کاری نمی‌شوند. دور کاری حد و حدودی دارد و در این زمینه غلو می‌شود.
 
وی با تاکید بر اینکه قرار نیست همه دور کار شوند، تاکید کرد: قرار است برای همه کسب و کارهایی که امکان انجام آن‌ها از راه دور وجود دارد، دور کاری اجرایی شود؛ ولی ما در تعریف این حد و حدود مشکل داریم.
 

دورکاری در شرکت فوجیتسو دائمی می شود

 
 
فوجیتسو اعلام کرده فضای اداری خود در ژاپن را نصف می کند و طی برنامه ای جدید ساعات کاری انعطاف پذیر و دورکاری از خانه را برای کارمندان فراهم می کند.
 
 به نقل از بی بی سی، شرکت فوجیتسو اعلام کرده فضای اداری خود در ژاپن را ۵۰ درصد کاهش می دهد و خود را با هنجار جدید همه گیری ویروس کرونا وفق می دهد.
 
این شرکت اعلام کرده برنامه «تغییر کاری زندگی» انعطاف پذیری بی سابقه ای برای ۸۰ هزار کارمندش در ژاپن فراهم می کند. طی این برنامه ساعات کاری انعطاف پذیر و دورکاری از خانه به استانداردهای جدید تبدیل می شوند.
 
فوجیتسو در بیانیه ای اعلام کرد روشی نوین برای کار کردن را معرفی می کند که تجربه ای ثمربخش تر و خلاق تر برای کارمندان فراهم می کند و از سوی دیگر نوآوری و ارزش های نوینی برای جامعه و مشتریان دربر خواهد داشت.
 
 تحت طرح جدید این شرکت، کارمندان برای همیشه به طور دورکار به فعالیت خود ادامه می دهند تا به استایل کاری دست یابند که به آنها اجازه می دهد با توجه به محتوای شغلی، نقش کسب وکاری و سبک زندگی شان، به طور انعطاف پذیری از وقت خود استفاده کنند.
 
همچنین به گفته فوجیتسو این شرکت به کارمندان اجازه می دهد مکان فعالیت خود(خانه یا مقر شرکت) را  انتخاب کنند. این شرکت فناوری معتقد است افزایش اختیار کارمندان به آنها کمک می کند تا عملکردشان در گروه ها را بهبود دهند و در نتیجه بهره وری رشد می کند.

سامانه بیمه شاغلان دورکار کسب‌وکارهای مجازی رونمایی شد

سامانه بیمه تامین اجتماعی برای شاغلان دورکار کسب و کارهای مجازی راه اندازی شد. با استفاده از این سامانه، افرادی که دارای شرایط استخدامی‌نیستند می‌توانند خودشان را بیمه کرده و از مزایا استفاده کنند.
 
 
 
 در مراسم رونمایی از سامانه بیمه تامین اجتماعی شاغلان دورکار کسب و کارهای مجازی که شنبه گذشته برگزار شد، رضا الفت‌نسب، عضو هیات مدیره اتحادیه کسب و کارهای مجازی گفت: بخشنامه دورکاری به سال ۱۳۹۷ بازمی‌گردد. این سامانه چند سال زمان برد چون از سمت اتحادیه و از سمت سازمان تامین اجتماعی نیاز به آمادگی داشت و کرونا هم آن را به تعویق انداخت.
 
به گفته وی، افرادی که در فضای دورکاری فعالیت می‌کنند مثل فریلنسرها، راننده‌ها و هر کسی که فاقد شرایط استخدامی‌است، می‌تواند در این سامانه درخواست بدهد.
 
الفت نسب افزود: نکته مهم این است که فعلا تنها افراد شاغل در کسب و کارهای عضو اتحادیه می‌توانند از این سامانه استفاده کنند. بر این اساس، افراد دورکار فعال در ۱۷۰۰ کسب و کار عضور اتحادیه به این سامانه دسترسی دارند و در ادامه هم قرار است کسب و کارهای غیرعضو  نیز از این خدمت بهره‌مند شوند.
 
 در ادامه ابراهیم شهابی، رییس اداره تعمیم بیمه‌های اجتماعی سازمان تامین اجتماعی در خصوص این سامانه گفت: بعد از اینکه افراد از طریق سامانه به سازمان معرفی شوند، پروسه‌ای در سازمان باید انجام شود تا از تعهدات سازمان بهره‌مند شوند. با معرفی‌نامه‌ای که همکاران ما دریافت می‌کنند، یک احراز هویت اولیه انجام می‌گیرد.
 
به گفته شهابی، پس از انجام معاینات پزشکی برای بحث ازکارافتادگی و همچنین انجام پروسه احراز هویت، سازمان تامین اجتماعی برای پرداخت حق بیمه و بهره‌مندی افراد از مزایا، با اتحادیه مکاتبات لازم را انجام خواهد داد.  پرداخت حق بیمه برای این بیمه که از نوع بیمه‌های غیر اجباری است ماهانه خواهد بود و متقاضیان می‌توانند در پیش پرداخت حق بیمه خود را تا پایان سال نیز وایز کنند. نرخ حق بیمه طبق ماده ۲۸ قانونی تامین اجتماعی ۲۷ درصد خواهد بود.
 
شرایط و مزایای استفاده از بیمه شاغلان دورکار
به گفته رییس اداره تعمیم بیمه‌های اجتماعی سازمان تامین اجتماعی، نرخ این بیمه برای افراد ۲۷ درصد است و مبنای پرداختی آن برای سال جاری، ۱.۲ حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است. افرادی که با عنوان بیمه اجباری وارد این سیستم می‌شوند، حداکثر سن مجاز برای آنها ۵۰ سال است. البته اگر افراد سابقه پرداخت بیمه قبلی نزد سازمان داشته باشند، این سابقه به سن آنها اضافه می‌شود.
 
به عنوان مثال کسی که ۳ سال سابقه پرداخت بیمه داشته باشد، با حداکثر سن ۵۳ سال می‌تواند وارد این سامانه شود.
 
ضمن اینکه حق بیمه نیز ماهانه پرداخت می‌شود و افراد می‌توانند دستمزد مبنای حق بیمه را خودشان انتخاب کنند. بر این اساس افراد می‌توانند نرخ دستمزد را بین ۱.۲ دستمزد تا حداکثر دستمزد پرداخت کنند. افراد با پرداخت حق بیمه بیشتر به همان اندازه از مزایای حق بیمه تامین اجتماعی استفاده می‌کنند.
 
به گفته سازمان تامین اجتماعی، این نوع از بیمه شدگان چون فاقد رابطه مزد بگیری از طرف کارفرما هستند و مرجع مربوطه صرفا به عنوان کارگزار وظیفه معرفی افراد را بر عهده دارد، این افراد مشمول قانون کار نیستند و از مزایای بیمه بیکاری برخورداد نیستند.
 
همچنین سازمان برای این دسته از افراد مطابق بیمه‌های اجباری، مزایای درمانی در نظر گرفته و افراد هزینه کمتری برای امکانات درمانی پرداخت کنند.
گفتنی است که متقاضیان برای ثبت درخواست خود می‌توانند به سایت ecunion.ir/insurance_applicant مراجعه کنند.
 
مشکل کافه بازار و تامین اجتماعی
شهابی در این مراسم در رابطه با مشکلی که به لحاظ بیمه‌ برای کافه بازار پیش آمده بود و این اپ‌استور به دلیل بیمه‌نکردن توسعه دهندگان خود جریمه شده بود، گفت: این موضوع به اداره کل وصول حق بیمه ارتباط دارد. اگر رابطه کافه بازار با توسعه‌دهندگان از نوع مزدبگیری نبوده این جریمه اشتباه بوده است. کافه بازار مشکل خود را به طور مکتوب به تامین اجتماعی ارجاع دهد تا این موضوع بررسی شود.
 
قوانین بیمه استارتاپ‌ها نیازمند بروزرسانی
شهابی در واکنش به بحث مطرح شده مبنی بر اینکه سازمان تامین اجتماعی در خصوص قوانین بیمه برای استارتاپ‌ها، از قوانین مربوط به کسب‌و‌کارهای سنتی استفاده می‌کند و اینکه بسیاری از استارتاپ‌ها همواره در بحث بیمه با سازمان تامین اجتماعی با مشکل مواجه هستند، عنوان کرد: «قانون تامین اجتماعی زمانی تصویب شده که ما بحث کسب‌و‌کارهای مجازی را نداشتیم و می‌بایست قوانین تامین اجتماعی به نسبت شرایط روز بروزرسانی شده و تفسیر آن تغییر کند. محل این تغییر نیز اداره کل وصول حق بیمه اداره کل تامین اجتماعی است که طبق شرایط کسب و کارهای جدید، باید قوانین را همسان‌سازی کند. ما در سازمان تامین اجتماعی این آمادگی را داریم که درخواست‌هایی را که به این شکل مطرح می‌شوند و گروه‌هایی که فکر می‌کنند حق آنها تضییع شده‌اند، در چارچوب قانون دوباره بررسی کنیم و پاسخی قانع کننده به آنها دهیم.
 
در پایان این رونمایی الفت نسب گفت: شاید خود شرکت‌ها بتوانند به نیروهایی که با آنها همکاری بهتری دارند در این زمینه کمک کنند و درصدی از پرداختی حق بیمه آنها را تقبل کنند. مبلغ حق بیمه برای افراد تقریبا رقمی‌معادل ۶۳۰ هزار تومان خواهد بود که در این شرایط کمی ‌بالا به نظر می‌رسد و با مساعدت شرکت‌ها می‌توان پرداخت این رقم را آسان‌تر کرد.
 
مقررات بیمه شاغلان دورکار
 بر اساس بخشنامه صادر شده از سوی سازمان تامین اجتماعی مشمولین این بخشنامه آن دسته از شاغلان کسب و کار فضای مجازی فاقد رابطه مزدبگیری هستند که دارای تاییدیه از اتحادیه کشوری صنف کسب و کار مجازی بوده و تحت پوشش مقررات حمایتی خاصی قرار نداشته باشند.
 
 سایر کارکنان که رابطه استخدامی ‌و مزدبگیری با کارگاه‌های ذیربط دارند مشمول بند الف ماده ۴ قانون تأمین اجتماعی بوده و کارفرمایان مطابق مواد ۲۸، ۳۶ و ۳۹ قانون تأمین اجتماعی نسبت به ارسال لیست و پرداخت حق بیمه آنان اقدام می‌کنند.
 
مشمولین یادشده می‌بایست از سوی اتحادیه کشوری صنف کسب و کار مجازی و یا نمایندگی آن در استانها به سازمان تأمین اجتماعی معرفی و سن متقاضی در تاریخ شروع بیمه (ثبت معرفی نامه در واحدهای اجرائی سازمان ) حداکثر50 سال تمام باشد. درصورتیکه متقاضی دارای سابقه پرداخت حق بیمه قابل قبول نزد سازمان تأمین اجتماعی باشد، معادل مدت سابقه پرداخت حق بیمه قبلی جهت ورود به دایره شمول به سقف سنی مجاز (۵۰ سال ) وی اضافه و در صورت احراز شرایط، بعنوان مشمول پذیرفته می‌شود.
 
نرخ حق بیمه معادل ۲۷ درصد مبنای پرداخت حق بیمه است و مبنای پرداخت حق بیمه متقاضیانی که ۵ سال و یا کمتر از ۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند به انتخاب متقاضی بین حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار و حداکثر دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه در زمان ثبت معرفی نامه در واحد اجرائی مربوطه خواهد بود.
 
مبنای پرداخت حق بیمه متقاضیانی که بیش از ۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند بین حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار تا حداکثر میانگین دستمزد آخرین ۳۶۰ روز قبل از ثبت معرفی نامه در واحد اجرائی به انتخاب متقاضی خواهد بود.
 
با توجه به اینکه این گروه از بیمه شدگان، فاقد رابطه مزدبگیری با اتحادیه کشوری صنف کسب و کار مجازی و یا نمایندگی‌های مربوطه می‌باشند، لذا از شمول قانون بیمه بیکاری خارج بوده و بر این اساس حق بیمه مربوطه (۳ درصد مبنای کسر حق بیمه) نیز وصول نخواهد شد.
 
کلیه حمایت‌های مقرر در قانون تأمین اجتماعی به استثنای بند “ج” (غرامت دستمزد ایام بیماری و بارداری) با رعایت مقررات مربوطه و تغییرات بعدی به این گروه از متقاضیان ارائه خواهد شد.
شرایط برقراری و میزان تعهدات کوتاه مدت، مستمریهای بازنشستگی، بازماندگان، ازکارافتادگی کلی و همچنین استفاده از خدمات درمانی و بهداشتی با توجه به مفاد این بخشنامه و درچارچوب قانون تأمین اجتماعی و تغییرات بعدی آن خواهد بود.
 
متقاضیانی که مشمول بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد یا ادامه بیمه به طور اختیاری هستند، در صورت عدم انقطاع در پرداخت حق بیمه می‌توانند پس از پایان دوره پیش پرداخت بدون در نظر گرفتن شرایط سن و سابقه مقرر در بندهای “۱” و “۲” این بخشنامه با ارائه معرفی نامه از مرجع معرفی کننده ویا نمایندگی‌های مربوطه و رعایت سایر شرایط مقرر، از جمله انجام معاینات پزشکی موضوع بند۷ (در صورت عدم انجام معاینات پزشکی قبل از قرارداد) صرفاً در مرحله تغییر نوع بیمه، بدون انجام معاینات مجدد پزشکی در زمره مشمولین قرار گیرند. بدیهی است درصورتیکه این افراد پرداخت حق بیمه را بعد از شروع بیمه قطع کنند، ورود مجدد آنان منوط به رعایت مقررات مربوطه مطابق سایر مشمولین خواهد بود.
 
بیمه شدگان مربوطه در صورت تمایل می‌توانند درهر مرحله نسبت به قطع بیمه پردازی بیمه‌های توافقی و ادامه پرداخت حق بیمه حسب ضوابط مقرر در چارچوب بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد، ادامه بیمه به طور اختیاری و … اقدام کنند.

نظارت بر کارکنان با چشم پنهان

 طی چند ماه گذشته، میلیون‌ها نفر از رفتن به محل‌ کار خودداری کرده و کار خود را از داخل خانه انجام می‌دهند. این کارمندان شاید دیگر جلوی چشم مدیران خود نباشند، اما این به این معنی نیست که تحت نظارت نیز نباشند.
براساس گزارش‌ها، استفاده از نرم‌افزارهای نظارتی طی چند ماه گذشته افزایش چشمگیری یافته که ثابت می‌کند کارفرمایان تلاش دارند تا فعالیت‌های کارمندان خود را طی دورکاری، تحت‌نظر داشته باشند. طیف وسیعی از نرم‌افزارها و ابزارها وجود دارند که کارفرمایان آنها را برای دانلود به کارمندان خود معرفی کرده‌اند. مثلا Hubstaff یکی از این نرم‌افزارهاست که کلمات تایپ شده با کیبورد، حرکات موس و وب‌سایت‌های مشاهده شده کاربر را نشان می‌دهد. سرویس Time Doctor، از این هم فراتر می‌رود و ویدئویی از صفحه نمایش کاربر ضبط می‌کند. این نرم‌افزار همچنین از طریق وب‌کم سیستم کاربر، هر ۱۰ دقیقه یک بار از شخص وی نیز عکس می‌اندازد تا کارفرما بتواند مطمئن شود که کارمند پشت سیستم خود حضور دارد. نرم‌افزار Isaak نیز ابزاری است که توسط شرکت انگلیسی Status Today توسعه یافته و ارتباطات بین کارمندان را نظارت می‌کند تا مشخص کند کدام کارمند بیشتر از دیگران فعالیت می‌کند. این سرویس با جمع‌آوری داده‌ها از کارمندان، مشخص می‌کند که کدام شخص تاثیر بیشتری در پیشروی کار و پروژه دارد. اما شرکت دیگری، پا را از این هم فراتر گذاشته است. این شرکت یک نرم‌افزار با کمک تکنولوژی یادگیری ماشینی توسعه داده که می‌تواند تشخیص دهد کدام کارمند وظایف خود را سریع‌تر انجام می‌دهد. این ابزار به هر کارمند، نمره بهره‌وری می‌دهد و به همین ترتیب کار مدیریت کارمندان برای کارفرما راحت‌تر می‌شود. البته میزان نتیجه بخش بودن این شیوه، به کیفیت ارتباط بین کارفرما و کارمندان ارتباط زیادی دارد.
 
مالک یا کارفرما؟
اما آیا نظارت سیستم‌های کارمندان توسط کارفرما، تا به این سطح، منطقی به‌نظر می‌رسد؟ آن هم تنها به این دلیل که کارفرما به کارمند پول می‌دهد؟ موضوع حریم خصوصی کاربران و اندازه آن کجاست و کارفرمایان تا چه حد می‌توانند حریم شخصی کاربران را که در دوره دورکاری از منزل مشغول به کارند نقض کنند؟
 
منتقدان معتقدند که نظارت‌های موجود در محل کار، به اعتماد بین طرفین خدشه وارد کرده و خلاف اخلاقیات است. گروه‌های حامی حقوق کارگران نیز می‌گویند که چنین سیستم‌هایی باید صرفا بعد از رضایت کارمندان مورد استفاده قرار بگیرد. خانم Cori Crider یکی از موسسان یک شرکت غیرانتفاعی فعال در حوزه قانون به نام Foxglove است. این شرکت در زمینه مبارزه با سوءاستفاده از تکنولوژی در محیط‌های کاری فعالیت دارد. کرایدر می‌گوید: «چنین فضایی می‌تواند توازن قدرت را بین کارفرما و کارمند، بر هم زده و به حس مسوولیت‌پذیری کارمند خدشه وارد کند.»‌ نظرها در این باره مختلف است اما در هر صورت، چنین سیستم‌هایی وجود دارند و افراد زیادی نیز از آنها استفاده می‌کنند به‌خصوص با وجود شرایط کنونی دنیا که کار کردن از خانه بیشتر از قبل افزایش یافته است. نرم‌افزار جدیدی که در این حوزه توسعه پیدا کرده، Enaible نام دارد و مدیرعامل آن تامی‌ویر است. این استارت‌آپ آمریکایی نوعی نرم‌افزار جدید نظارتی طراحی کرده که به گفته ویر، طی 6 تا 12 ماه آینده بسیار فراگیر خواهد شد. ویر معتقد است اکثر ابزارهایی که در بازار وجود دارند، کافی نیستند. ویر می‌گوید: «تصور کنید می‌خواهید کار کسی را مدیریت کنید، شما می‌توانید تمام روز بایستید و او را تماشا کنید و مدام به او پیشنهاد کنید که کارش را چطور بهتر انجام دهد. این کاری است که سیستم ما انجام می‌دهد.» ویر با 20 سال سابقه مدیریت‌عاملی، در سال 2018 شرکت Enaible را پایه‌ریزی کرد. این شرکت همین حالا نیز سیستم خود را برای چند شرکت بزرگ در سراسر دنیا عرضه کرده است از جمله آژانس گمرک دبی-Dubai customs agency و Omnicom Media Group(یک شرکت ارتباطات و بازاریابی چند ملیتی). ویر می‌گوید که بعد از شیوع ویروس کرونا در دنیا، میزان تقاضا برای استفاده از سیستم توسعه یافته توسط این شرکت، بیش از 4 برابر شده که حجم بی‌سابقه‌ای برای شرکت محسوب می‌شود.
 
نرم‌افزار Enaible که به‌عنوان «پلت‌فرم هوشمند بهره‌وری» نیز شهرت دارد، کاری فراتر از دنبال کردن ایمیل‌ها و اکانت‌های اسلک و زوم کاربر یا جست‌وجوی‌های وب او را انجام می‌دهد. به عقیده وی هیچ‌کدام از این سرویس‌ها نمی‌تواند میزان دقیق کیفیت کار کردن کارمند را مشخص کند و تنها نشان می‌دهد که آیا کسی کار می‌کند یا خیر. این نرم‌افزار بعد از راه‌اندازی، تمام‌مدت در پس‌زمینه - بک گراند- سیستم کاربر فعال می‌ماند و تمام داده‌هایی که شرکت برای نظارت کارمندان خود مشخص کرده را دنبال می‌کند. این سیستم، با استفاده از الگوریتم‌ها، جریان کار معمول هر کارمند را مشخص می‌کند: چه چیزی- مثلا یک ایمیل یا یک تماس صوتی- می‌تواند کارمند را ترغیب کند که وظیفه مدنظر را سریع‌تر انجام دهد یا اینکه انجام یک کار چقدر زمان می‌برد.
 
نمره بهره‌وری
بعد از یادگیری الگوی معمول و رفتار کاری کاربر، سیستم به هر کارمند امتیازی تحت‌عنوان «نمره بهره‌وری» از صفر تا 100، اطلاق می‌کند. نمره بهره‌وری هر فرد همچنین مشخص می‌کند که رفتار یک کارمند تا چه میزان روی فعالیت دیگر هم‌تیمی‌هایش نیز تاثیرگذار بوده است. البته این سیستم محدودیت‌های خودش را دارد. مثلا اینکه این سیستم بهترین جواب را زمانی می‌دهد که کارمندان دائما وظایف تکرار شونده انجام دهند مثلا در یک مرکز جوابگویی تلفن یا دپارتمان پشتیبانی فروش کالا. به عبارت دیگر چنین سیستمی برای کارهای پیچیده‌تر و خلاقانه‌تر، مناسب نیست.
 
Enaible کاربرد دیگری نیز دارد. با افزایش سرسام‌آور هزینه‌ها و تمایل بیشتر کارآفرینان به صرفه‌جویی در وقت، نرم‌افزار Enaible می‌تواند به کمک کارفرما آمده و مشخص کند که وجود کدام کارمند برای تداوم رشد و توسعه شرکت کلیدی است و وجود کدام کارمند بی‌تاثیر است. به این ترتیب رئیس یک شرکت می‌تواند برای تعدیل نیرو، انتخاب‌های بهتری داشته باشد. علاوه بر این، تاکتیک‌های انگیزشی و افزایش تمرکز نیز به کارمندان ارائه می‌شود. اما مشکل چنین سیستم‌هایی این است که می‌تواند شامل الگوریتم‌هایی شود که در آنها تبعیض‌ها و جانبداری‌های پنهان اعمال می‌شود. این واقعیت، با وجود غیراخلاقی و غیرمنصفانه بودن، غیرقابل پیگیری قضایی است و در اینجا بحث حقوق کارمندان مطرح می‌شود. کرایدر معتقد است که راه‌های بهتری برای انگیزه دادن به کارمندان وجود دارد. وی می‌گوید:«چیزی که شاهد آن هستیم، تلاش برای تبدیل انسان به ماشین و به مرور، جایگزین شدن جایگاه‌های شغلی انسان‌ها توسط ماشین‌هاست. یک کارآفرین باید محیطی ایجاد کند که کارمندانش در آن احساس امنیت و اعتماد داشته و با خیال راحت کار خود را انجام دهند.»

هنوز هم برای دورکاری دیر نیست

به گفته مدیرعامل یک شرکت در حوزه منابع انسانی، کسب‌وکارها و سازمان‌هایی که در بحران کرونا به معنای واقعی دورکاری کردند، به شرایط قبلی برنمی‌گردند، زیرا لذت هزینه کمتر و کارآیی بالاتر را چشیدند و با توجه به ادامه بحران کرونا، اگر شرکت‌ها بخواهند در راستای حفظ سلامت پرسنل خود گامی بردارند، کماکان می­توانند دورکاری با کیفیت بالا را تجربه کنند.
 
 کارکنان در دورکاری، می‌توانند وظایفی که به آن‌ها محول ‌شده را بدون حضور فیزیکی در محل کار و سازمان خود و با رعایت ضوابط انجام دهند. البته این امکان برای تمامی مشاغل وجود ندارد ولی در شرایطی که در تراکم جمعیت احتمال شیوع ویروس کرونا بیش‌تر است، همین‌که برای دوره‌ای کوتاه هم کارمندان بتوانند به‌صورت حداقلی در محل کار خود حاضر شده و تراکم جمعیت را کاهش دهند، می‌تواند در ممانعت از گسترش کرونا موثر باشد.
 
به همین دلیل در این مدت در بسیاری از شرکت‌های اینترنتی یا اپراتورها اعلام شده که وظایف کارمندان خود را به‌صورت دورکاری به آن‌ها محول کردند. هرچند شرکت‌های فناوری در راه تبدیل شدن فرایند کاری‌شان به یک فرایند دورکاری دستشان بازتر است و می‌توانند با استفاده از زیرساخت‌هایی که دارند و استفاده از ماهیت فناوری، راحت‌تر به این کار اقدام کنند، اما شرکت‌ها و ادارات سنتی برای مقابله با این چالش‌ کار سخت‌تری دارند. البته که در همین شرکت‌ها هم مشکلاتی برای فراهم کردن امکان دورکاری برای کارکنان وجود دارد، چراکه فرهنگ دورکاری چندان در کشور جا نیفتاده است.
 
بررسی ماهیت و ویژگی شغل برای دورکاری
 
در این راستا مهدیس پرپنچی -مدیرعامل یک شرکت در حوزه منابع انسانی- در گفت‌وگو با ایسنا، درباره دورکاری اظهار کرد: از منظر منابع انسانی زمانی که از دورکاری صحبت می‌کنیم، دو شاخص اصلی داریم، ماهیت شغل و ویژگی‌های شاغل. برای بررسی امکان دورکاری ابتدا باید بررسی کرد که آیا خود شغل به لحاظ ماهیتی امکان دورکاری را دارد؟ و اگر به لحاظ ماهیتی امکان دورکاری دارد، روحیه شاغل با دورکاری سازگار است یا خیر.
 
وی ادامه داد: گاهی اوقات زمانی که فرد در محیط شغلی حاضر می‌شود، به دلیل ویژگی‌های شخصی، کارایی‌اش بالا می‌رود و ممکن است همان فرد اگر هر روز دورکار باشد، نتواند به همان اندازه کارایی داشته باشد، مثال واضحش این است که افراد با حضور در محیط‌های کاری و در تعامل با همکاران خود انرژی بیشتری برای کار کردن داشته باشند که عموما ویژگی افراد برون‌گراست.
 
این کارشناس در حوزه منابع انسانی با بیان اینکه با رعایت این دو عامل، دورکاری بسیار خوب عمل می‌کند، افزود: سازمان‌ها اگر بتوانند اول مشاغلی را انتخاب کنند که خود شغل امکان دورکاری را داشته باشد و بعد افرادی را تخصیص دهند که فرد هم ویژگی شخصیتی‌اش برای دورکاری سازگار است، قطعا بهره‌وری بالاتری خواهند داشت. بدین‌ترتیب تنها افرادی به‌صورت حضوری در کار حاضر می‌شوند که یا شغلشان یا ویژگی‌های شخصیتی‌­شان و یا هردو با دورکاری سازگار نیست.
 
پرپنچی ادامه داد: در یک سازمان نمی‌توانیم حکم قطعی بدهیم که دورکاری خوب است یا بد. و قرار هم نیست این کار را بکنیم. بهترین کار این است که مشاغل قابل دورکاری را شناسایی کنیم. در این طبقه‌بندی افرادی که هم شغلشان قابلیت دورکاری دارد و هم خودشان تمایل دارند که در یک محیط آرام و راحت‌تر مانند منزل کار کنند، از دورکاری لذت می‌برند و کارایی‌ هم بالا می‌رود.
 
نباید افراد دورکار را به حال خود رها کنیم
 
این کارشناس در حوزه منابع انسانی با بیان اینکه نباید افراد دورکار را به حال خود رها کنیم، اظهار کرد: اگر ما فرد دورکار را هرچقدر هم که کارش را دوست داشته باشد و بتواند به صورت دورکاری کارش را انجام دهد، رها کنیم و فرآیندی برایش تعریف نکنیم، گزارش نگیریم و فرآیندها تحت کنترل و نظارت مدیر نباشد، فرد بعد از یک مدت انگیزه‌اش را از دست می‌دهد.
 
وی با بیان اینکه بحران کرونا فرصتی بود که سازمان‌ها می­توانستند برای امکان دورکاری استفاده کنند، افزود: در سطح ملی دورکاری می‌تواند در خیلی از عوامل موثر باشد. باید در فرصتی که بحران کرونا ایجاد کرده، فرآیندهای این موضوع تدوین و دستورالعمل اجرایی آن تهیه شود و با شناسایی مشاغلی که امکان دورکاری را دارد و افرادی که می‌توانیم به این مشاغل تخصیص دهیم، موضوع را مدیریت کنیم.
 
دورکاری بدون زیرساخت آی‌تی امکان‌پذیر نیست
 
این کارشناس در خصوص نقش آی‌تی در دورکاری بیان کرد: در شرایط امروزی، دورکاری عملا بدون زیرساخت آی‌تی امکان‌پذیر نیست و ساده‌ترین شکلش استفاده از شبکه‌های اجتماعی است، زمانی که سیستم‌های سازمانی قابل استفاده نباشد، از شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان زیرساخت استفاده می‌کنند. البته ما در این حوزه خوب عمل کردیم. زمانی که حضور مردم در اجتماع، مدرسه و محیط کار متوقف شد، خیلی سریع زیرساخت‌های وب‌پایه سازمان‌ها در اختیار قرار گرفت و در حوزه‌های دانشگاهی lms ها راه افتادند.
 
پرپنچی با بیان اینکه ما زیرساخت‌های خوبی داشتیم و در این مدت هم زیرساخت‌ها بهتر تقویت شد و یاد گرفتیم از سیستم‌های جدیدتر استفاده کنیم، گفت: اما با وجود این سیستم‌ها، ما چه استفاده‌ای کردیم؟ ما نیاز به مدیریت متمرکز داریم که بتواند ماهیت شغل و ویژگی‌های افراد را تشخیص دهد و با بررسی نقاط کنترلی و نقاط گزارش‌گری، برایش فرآیندسازی کند. اما به نظر می‌رسد در این مدت، فرصت خوبی از دست رفته است.
 
اهمیت مدیریت متمرکز در دورکاری
 
وی ادامه داد: ما نمی‌توانیم از فرد انتظار داشته باشیم که در زمان دورکاری کارایی بالا داشته  باشد، اگر عملکردش را پایش نکنیم و بازخورد ندهیم. ممکن است شغل فرد به‌صورتی تعریف شده که بخشی از کار را می‌تواند به شکل دورکار انجام دهد و برای بخش دیگر آن نیاز به حضور در محل کار دارد. اینجاست که مدیریت متمرکز مهم است، مغز متفکری که فرآیندهای اجرایی را تهیه و اجرای آن را پایش کند.
 
این کارشناس در حوزه منابع انسانی با بیان اینکه اگر کاری را برای مدتی با کیفیت پایین‌تر انجام دهید، طبیعی است که بخواهید همه چیز به روال عادی و کیفیت خوب برگردد، افزود: ما سه ماه فرصت داشتیم که برای افراد عادت ایجاد کنیم. عادت با تکرار رفتار شکل می‌گیرد و اگر یک رفتار درست تعریف شده باشد، تبدیل به عادت می‌شود. اگر احساس می‌کنیم افراد همین حالا هم دورکار نیستند، بلکه بخشی از یک وظیفه را از راه دور انجام می‌دادند، به این دلیل است که این فرآیند به‌درستی تعریف و انجام نشده و همه منتظرند که همه چیز سرجایش برگردد.
 
پرپنچی افزود: ما در این مدت چاره‌ای جز دورکاری نداشتیم و در این شرایط اگر این کار با کیفیت مناسب انجام می‌شد، قطعا تبدیل به عادت خوشایندی می‌شد که دیگر به حالت قبل برنمی­گشت. اگر در ایران کسب‌وکارها به شرایط قبلی خود برمی‌گردند، به این دلیل است که فرآیند دورکاری به‌درستی انجام نشده و دورکاری با آن مفهوم که مد نظر است، اتفاق نیفتاده. وقتی ما به کاری که به‌شکل ناقص و با کیفیت پایین انجام می‌شد، دورکاری می‌گفتیم، طبیعی است که بخواهیم به کیفیت اول برگردیم.
 
وی خاطرنشان کرد: کسانی که فرآیندسازی و به معنای واقعی دورکاری کردند، به شرایط قبلی برنمی‌گردند، زیرا لذت هزینه کمتر و کارآیی بالاتر را چشیدند. هرچند ما از این فرصت استفاده نکردیم، اما هنوز هم دیر نشده و اگر شرکت‌ها بخواهند در راستای حفظ سلامت پرسنل خود گامی بردارند، با توجه به اینکه بحران کرونا هم هنوز تمام نشده، کماکان می­توانند فرآیندسازی را انجام دهند و دورکاری با کیفیت بالا را تجربه کنند.