مسعود شنتیایی: سو مدیریت منابع عامل بی‌نتیجه ماندن طرح‌های حمایت از تولید است
در کنار کارشکنی‌های بین‌المللی، بخش بزرگی از بی‌نتیجه بودن حمایت‌ها از تولید داخلی ناشی از سو مدیریت منابع است.
به گزارش روابط عمومی مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان، مسعود شنتیایی با بیان این مطلب از شعارزدگی که در حوزه حمایت از تولید داخل رخ‌داده است، گلایه کرد و گفت: بااینکه شاهد هستیم مقام معظم رهبری هرسال با توجه به وضعیت کشور یک عنوان اقتصادی را اعلام می‌کنند ولی ازنظر اجرایی و عملیاتی وضعیت بنگاه‌های تولیدی بهتر نشده است. درواقع بلافاصله بعد از اعلام نام هرسال توسط مقام معظم رهبری و ابلاغ به قوای سه‌گانه کمیسیون‌ها، کمیته‌ها و کارگروه‌هایی شکل می‌گیرند حتی منجر به تشکیل کمیسیون‌ها و کارگروه‌هایی می‌شود، در برخی مواقع قوانینی نیز در مجلس شورای اسلامی تصویب می‌شود ولی به اقدام اجرایی و عملیاتی منجر نمی‌شود.
به گفته شنتیایی باوجودی که نمی‌توان نقش دشمنان خارجی و کارشکنی‌ها در عرصه بین‌المللی را نادیده گرفت ولی بخش بزرگی از بی‌نتیجه بودن حمایت‌ها از تولید داخلی ناشی از سو مدیریت منابع است.
او با بیان این مطلب افزود: یک مشکل اساسی در کشور داریم که هر سیاست و هر مدل کاری که برای توسعه اقتصاد اتخاذ می‌شود و منابعی تخصیص می‌یابد؛ به دنبال آن افراد سوءاستفاده گر که دست بر قضا از بخش خصوصی یا خصولتی هستند، از طریق ارتباطات خاص خود نفوذ کرده و منابع را در اختیار می‌گیرند و مانع رسیدن آن به دست تولیدکننده اصلی که تجربه، تخصص و پتانسیل چرخاندن چرخ اقتصاد را دارد، می‌شوند.
رئیس اتحادیه سراسری تاکید کرد: نکته مهم اینجاست که هیچ‌کدام از این سوءاستفاده گران در زمره قدما و پیشکسوتان صنعت نبوده و نیستند اغلب گروهی تازه‌وارد و سودجو هستند که از ارتباطات و موقعیت خود به ضرر اقتصاد کشور سوءاستفاده می‌کنند.
راهکارهایی برای رونق تولید
او در ادامه بهترین راهکار را نزدیک کردن این دو گروه از فعالان پیشکسوت و باسابقه در کنار کسب‌وکارهای نوپا و دانش‌بنیان دانست و گفت: اینجا به مبحث ارتباط دانشگاه و صنعت برمی‌خوریم که همیشه مطرح بوده و هیچ‌وقت هم به نتیجه نرسیده است. در این میان تصمیمات اشتباهی مانند تزریق منابع مالی به دانشگاهیان هم رخ‌داده است که از دلایل عدم موفقیت حمایت‌ها و تسهیلات ارائه‌شده برای رونق تولید محسوب می‌شود.
شنتیایی افزود: روحیات و تفکر یک محقق با یک تاجر متفاوت است. تاجر می‌داند چطور مشتری پیدا کند، به مراودات تجاری، اصول ارتباطات اعتباری و روش‌های وصول مطالبات آگاه است. درحالی‌که یک دانشگاهی چنین روحیاتی ندارد و وقتی پول و منابع مالی در اختیار یک فرد دانشگاهی که دارای علم و دانش است، قرار می‌گیرد دیگر امکان همکاری میان دانشگاهی و دارنده کسب‌وکار مهیا نمی‌شود و در این میان فاکتوری به اسم آشنایی با اصول تجارت گم می‌شود. از سوی دیگر تاجر پیشکسوت نیز بدون دانش فنی نمی‌تواند به‌روز باشد و سهم بازار خود را حفظ کند.
رئیس اتحادیه سراسری با پیشنهاد اینکه منابع را به‌صورت مشروط به دو گروه نوآورها و پیشکسوتان تخصیص دهیم ادامه داد: این دو گروه اگر حاضر به همکاری با یکدیگر شوند امکان دریافت تسهیلات و حمایت‌ها را خواهند داشت. یعنی شرکت‌های قدیمی، باتجربه و دارای سرمایه که اینجا به‌عنوان شتاب‌دهنده‌ها و سرمایه‌گذاران می‌شناسیم در مقابل ارائه حمایت‌های مالی و مشاوره‌های مدیریتی، می‌توانند از دانش تخصصی، خلاقیت و نوآوری شرکت‌های نوپا و دانش‌بنیان بهره‌مند شوند. از دولت هم انتظار داریم بستر و زیرساخت‌های لازم برای این تعامل و همچنین نظارت را مهیا سازد.
او افزود: در سال رونق تولید علاوه بر دانش‌بنیان‌ها باید به سرمایه‌گذاران قدیمی و صاحب‌تجربه که سال‌هاست فعالیت می‌کنند توجه ویژه‌ای معطوف داشت.
تکیه بر آمارهای کمی و تاکید برای رسیدن به اهداف برنامه ششم توسعه
او با تقدیر از اقدامات معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به‌عنوان متولی شرکت‌های دانش‌بنیان، گفت: باید توجه داشت در شرایط اقتصادی ویژه‌ای به سر می‌بریم که مشابه آن در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. در کشور ما هنوز ارائه آمارهای کمی اهمیت دارد اینکه چند هزار شرکت دانش‌بنیان ایجادشده مهم‌تر است تا اینکه اعلام شود چند تا از این شرکت‌ها به موفقیت رسیده‌اند. در این جنگ اقتصادی سنگرهای دفاعی ما صنایع، دانشمندان و نخبگان هستند؛ باید آن را تقویت کنیم. بااین‌وجود شاهد هستیم، بانک‌ها برای ارائه تسهیلات، وثیقه‌های سنگین با بهره بالا درخواست می‌کنند یا نوسانات نرخ ارز نیز امکان فعالیت اعتباری را دشوار کرده است تا شرایط بیش‌ازپیش برای فعالیت دشوار شود.