آموزش فرمت کردن USB فلش مموری و انواع فرمت فلش در ویندوز و مک

/در , , , /توسط
فرمت کردن فلش USB

فرمت کردن یک USB فلش مموری، نیاز اکثر کاربران سیستم‌های کامپیوتری بوده و هست. در این مطلب به آموزش فرمت کردن یک فلش مموری در ویندوز و توضیحاتی درباره انواع فرمت‌های آن می‌پردازیم.

در گذشته همیشه پیشنهاد می‌شد که اگر فلش یا هاردی به تازگی خریداری کرده‌اید، پس از باز کردن از بسته‌بندی آن را فرمت کنید. اما طی گذر زمان به این قضیه کم‌تر عمل شد و کم‌کم همه متوجه شدند که نیاز به این کار نیست. انواع حافظه‌هایی که به تازگی خریداری می‌کنید، فرمت‌شده هستند، یعنی نیازی به فرمت آن‌ها پیش از اولین استفاده نیست.

از سویی دیگر، مواقعی پیش می‌آید که یک فلش مموری USB را دست دوم خریده‌اید یا می‌خواهید از حافظه خارجی فرد دیگری استفاده کنید همچنین ممکن است برای ویروس‌کشی یا پاک کردن فایل‌های غیرقابل حذف، نیاز به فرمت کردن یک فلش دارید. برخی مواقع که فلش مموری شما کار نکند هم فرمت کردن آن می‌تواند باعث رفع مشکل آن شود.

فرمت کردن درواقع پروسه آماده کردن یک حافظه خارجی مثل مموری USB یا هارد درایو، برای ذخیره‌سازی اطلاعات است؛ ولی برای این کار، تمام محتوای موجود روی آن پاک می‌شود. ابتدا بهتر است با انواع روش‌های فرمت کردن و فرمت‌ها آشنا شوید؛ چرا که دانستن آن‌ها برای آن‌که بهترین گزینه مناسب با کارتان را هنگام فرمت کردن فلش مموری انتخاب کنید، ضروری است.

انواع روش‌های فرمت کردن فلش یا هرگونه USB درایو

به طور کل، دو مدل فرمت کردن برای یک حافظه USB وجود دارد که آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

  • Quick format (فرمت سریع): آپشن «Quick format»، ناجی کاربرانی که می‌خواهند به سرعت فلش خود را فرمت کنند و رایج‌ترین حالت فرمت کردن فلش به شمار می‌رود. این گزینه تمام فایل‌ها و فولدرهای داخل فلش را به سرعت پاک می‌کند؛ اما امن‌ترین راه فرمت کردن فلش نیست و ممکن است فایل‌هایی که به این وسیله پاک می‌شوند، در آینده از طریق ابزارهای ریکاوری، قابل بازیابی باشند.
  • Full format (فرمت کامل): راه امن‌تر، ولی طولانی‌تر فرمت کردن یک حافظه USB، استفاده از «Full format» است. این گزینه، تمام قسمت‌های قابل خواندن فلش را اسکن می‌کند و تمام فایل‌ها و فولدرها را به طور کامل و برای همیشه از روی فلش USB شما، پاک می‌کند. فرمت کامل، بسته به ظرفیت حافظه خارجی، ممکن است مدت زیادی به طول انجامد.

قابلیت‌های مختلف بخش File system

هنگامی که می‌خواهید فلش خود را فرمت کنید، با آپشن‌های مختلفی برای فرمت آن روبه‌رو می‌شوید. از مهم‌ترین این آپشن‌ها، بخش File system است که بهتر است کاربرد هر یک را بدانید؛ چرا که برخی مواقع انتخاب گزینه اشتباه می‌تواند دچار اختلال در کارتان شود. در ادامه رایج‌ترین file systemها در فلش مموری‌ها را توضیح می‌دهیم:

  • FAT32: شاید نام این گزینه را زیاد شنیده باشد؛ یکی از رایج‌ترین گزینه‌ها برای فرمت کردن یک فلش که هم روی ویندوز و هم روی مک به خوبی کار می‌کند. مشکل این روش، عدم امنیت زیاد آن و محدودسازی فایل‌های شما به حجم 4 گیگابایت است. یعنی اگر بخواهید فایل‌های بزرگ‌تر از 4 گیگابایت (حجم تنها یک فایل، نه مجموع چند فایل یا یک فولدر) را با فلش USB خود انتقال دهید، نباید با استفاده از این گزینه آن را فرمت کنید.
  • exFAT: فایل سیستم ایده‌آل برای فرمت کردن یک فلش مموری که با ویندوز و مک هم کاملاً سازگار است. exFAT محدودیت 4 گیگابایتی هم ندارد و برای استفاده‌های کاربرانی که با فایل‌های سنگین سر و کار دارند، مناسب است.
  • NTFS: از فرمت NTFS، برای آن‌که یک درایو USB را به حافظه ذخیره‌سازی ثانوی برای دستگاهی تبدیل کنید، استفاده می‌شود؛ چرا که فایل‌ها را فشرده و سرعت انتقال فایل را بیش‌تر می‌کند. NTFS روی مک فقط قابل خواندن است، مگر این‌که از یک اپلیکیشن جانبی برای نوشتن و ویرایش اطالاعات روی آن استفاده کنید.
    برای کاربران مک، به جای این گزینه، آپشن «Mac OS Extended» که فقط روی مک هم قابل شناسایی است را پیشنهاد می‌کنیم.
برای استفاده از مموری USB خود بر روی کنسول‌های بازی مانند PS4 و ایکس‌باکس وان نباید از فرمت NTFS استفاده کنید. فرمت‌های FAT32 و exFAT مناسب هستند.

نحوه فرمت کردن فلش مموری در ویندوز

حالا که با انواع فرمت‌ها و آپشن‌ها آشنا شده‌اید، به سراغ آموزش نحوه فرمت کردن فلش USB در ویندوز برویم. برای این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

فرمت کردن فلش در ویندوز

  1. فلش مموری خود را در داخل پورت USB قرار دهید.
  2. فایل‌های خود را باز کنید و در قسمتی که فلش مموری یا هر حافظه خارجی دیگری نشان داده شده است، فلش خود را پیدا کنید.
  3. روی آیکون آن، کلیک راست کنید و سپس گزینه «Format» را انتخاب کنید.
  4. از قسمت «File system»، هر کدام از مواردی را که در بخش بالا توضیح دادیم، می‌توانید انتخاب کنید.
  5. در قسمت «Volume label» می‌توانید نامی که می‌خواهید برای فلش USB خود انتخاب کنید را وارد کنید. این نام در برنامه مدیریت فایل‌ها و فولدرها به نمایش در خواهد آمد.
  6. زیر قسمت «Format options»، می‌توانید تیک گزینه «Quick format» را در صورت تمایل بزنید. از قسمت اول مطلب، تفاوت آن با فرمت کامل و معمولی را بخوانید.
  7. سپس «Start» کنید و بعد از آن، گزینه «Yes» را بزنید.
  8. صبر کنید تا پروسه فرمت کردن درایو USB تمام شود. پس از آن، فلش شما فرمت شده و آماده است.

شیوه فرمت کردن فلش مموری در مک

فرمت کردن فلش USB هم مانند تمام کارهای دیگر، در مک مقداری با ویندوز تفاوت دارد. در ادامه نحوه فرمت کردن فلش مموی در Mac OS را بررسی می‌کنیم:

فرمت کردن فلش USB در مک بوک

  1. ابتدا فلش را از طریق پورت USB وارد کنید.
  2. از بخش اپلیکیشن‌ها و قسمت Utilities، برنامه «Disk Utility» را اجرا کنید.
  3. از لیستی که در سمت چپ برای شما باز شده است، درایو USB مورد نظر خود را انتخاب کنید.
  4. گزینه «Erase» در بالای صفحه را بزنید.
  5. در قسمت «Name»، می‌توانید نامی برای فلش خود بگذارید تا در برنامه‌های مدیریت فایل‌ها، به آن اسم نمایش داده شود.
  6. حالا از بخش «Format»، فرمت (فایل سیستم‌هایی که درمورد آن‌ها صحبت کردیم) مورد نظر خود را انتخاب کنید.
  7. گزینه «Erase» را بزنید تا پروسه فرمت در مک، شروع شود.
  8. پس از اتمام پروسه، نهایتاً گزینه «Done» را بزنید. حالا درایو USB فرمت شده و آماده استفاده و ذخیره‌سازی فایل‌های شماست.

در این مطلب، به آموزش نحوه فرمت کردن یک USB فلش مموری در ویندوز و مک پرداختیم. اگر به سوال یا مشکلی پیرو این پروسه برخوردید، در بخش نظرات با ما درمیان بگذارید تا در کم‌ترین زمان به شما پاسخ داده شود یا مطلب آموزش کامل رفع مشکل فرمت نشدن فلش به زبان ساده را بخوانید.

نوشته آموزش فرمت کردن USB فلش مموری و انواع فرمت فلش در ویندوز و مک اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

اتحادیه اروپا ادعای اپل پیرامون تعارض به‌کارگیری پورت USB-C با نوآوری را رد کرد

/در , , , /توسط

اتحادیه اروپا مصمم است تا کمپانی‌های تولیدکننده دستگاه‌های الکترونیکی را به استفاده از پورت USB-C به‌عنوان یک درگاه استاندارد شارژ متقاعد نماید. با این‌حال بدیهی است که این تصمیم برای تولیدکنندگان گجت‌های اندرویدی، مشکل چندانی را ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا پورت USB-C در میان این شرکت‌ها به‌عنوان یک مشخصه استاندارد مورد پذیرش قرار گرفته است. با این‌حال شرکت اپل با محدودیت بیش‌تری مواجه بوده و ادعا می‌کند که حرکت به‌سوی استفاده از یک درگاه شارژ مشترک موجب سرکوب شدن نوآوری می‌شود. اکنون اتحادیه اروپا نسبت به این ادعا واکنش نشان داده و خاطرنشان می‌کند که این تصمیم امکان ادامه روند توسعه مداوم را فراهم خواهد کرد.

آنا کاوازینی؛ نماینده پارلمان اروپا و رئیس کمیته حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان اعلام کرد که این پیشنهاد به قانون‌گذاران امکان می‌دهد تا در صورت ارائه یک استاندارد کارآمدتر، از آن به‌عنوان جایگزین استاندارد کنونی استفاده نمایند. در حال حاضر دقیقا روشن نیست که فرآیند حرکت به سوی استاندارد آینده به چه ترتیبی اجرا خواهد شد؛ اما نکته مهم این است که طرح کمیسیون اروپا امکان توسعه هرچه بیش‌تر استانداردها را فراهم می‌کند.

در حال حاضر تنها شرکت اپل از درگاه اختصاصی لایتنینگ برای گوشی‌های آی‌فون خود استفاده می‌کند. امروزه اکثر آی‌پدها و مک‌بوک‌های این شرکت از طریق پورت USB-C شارژ می‌شوند. اکنون احتمالا زمان آن فرا رسیده تا اپل نیز در کلیه محصولات تولیدی خود از درگاه برتر USB-C استفاده کند.

نوشته اتحادیه اروپا ادعای اپل پیرامون تعارض به‌کارگیری پورت USB-C با نوآوری را رد کرد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اتحادیه اروپا ادعای اپل پیرامون تعارض به‌کارگیری پورت USB-C با نوآوری را رد کرد

/در , , , /توسط

اتحادیه اروپا مصمم است تا کمپانی‌های تولیدکننده دستگاه‌های الکترونیکی را به استفاده از پورت USB-C به‌عنوان یک درگاه استاندارد شارژ متقاعد نماید. با این‌حال بدیهی است که این تصمیم برای تولیدکنندگان گجت‌های اندرویدی، مشکل چندانی را ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا پورت USB-C در میان این شرکت‌ها به‌عنوان یک مشخصه استاندارد مورد پذیرش قرار گرفته است. با این‌حال شرکت اپل با محدودیت بیش‌تری مواجه بوده و ادعا می‌کند که حرکت به‌سوی استفاده از یک درگاه شارژ مشترک موجب سرکوب شدن نوآوری می‌شود. اکنون اتحادیه اروپا نسبت به این ادعا واکنش نشان داده و خاطرنشان می‌کند که این تصمیم امکان ادامه روند توسعه مداوم را فراهم خواهد کرد.

آنا کاوازینی؛ نماینده پارلمان اروپا و رئیس کمیته حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان اعلام کرد که این پیشنهاد به قانون‌گذاران امکان می‌دهد تا در صورت ارائه یک استاندارد کارآمدتر، از آن به‌عنوان جایگزین استاندارد کنونی استفاده نمایند. در حال حاضر دقیقا روشن نیست که فرآیند حرکت به سوی استاندارد آینده به چه ترتیبی اجرا خواهد شد؛ اما نکته مهم این است که طرح کمیسیون اروپا امکان توسعه هرچه بیش‌تر استانداردها را فراهم می‌کند.

در حال حاضر تنها شرکت اپل از درگاه اختصاصی لایتنینگ برای گوشی‌های آی‌فون خود استفاده می‌کند. امروزه اکثر آی‌پدها و مک‌بوک‌های این شرکت از طریق پورت USB-C شارژ می‌شوند. اکنون احتمالا زمان آن فرا رسیده تا اپل نیز در کلیه محصولات تولیدی خود از درگاه برتر USB-C استفاده کند.

نوشته اتحادیه اروپا ادعای اپل پیرامون تعارض به‌کارگیری پورت USB-C با نوآوری را رد کرد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

استاندارد USB C 2.1 با پهنای باند ۴۰ گیگابیت برثانیه و توان ۲۴۰ وات معرفی شد

/در , , /توسط

موسسه USB-IF چند روز قبل از جدیدترین نسخه رابط USB Type-C و پروتکل استاندارد کابل ورژن v2.1 رونمایی کرد. استاندارد جدید تحت‌عنوان USBC 2.1 شناخته می‌شود. همان‌طور که موسسه USB-IF ثابت کرده و نشان داده است؛ ظرفیت منبع تغذیه از 100 به 240 وات افزایش یافته است. به بیان ساده نوت‌بوک‌های گیمینگ که از این استاندارد جدید پشتیبانی می‌کنند؛ در آینده از وجود آداپتور برق مجزا بی‌نیاز خواهند بود.

جف راون‌کرافت؛ رئیس و معاون ارشد عملیاتی موسسه USB-IF گفت:

“استاندارد جدید به لطف وجود فناوری USB Power Delivery 3.1 از توانایی‌های توانی بالاتری برخوردار است. این موضوع امکان دستیابی به توان حداکثر 240 واتی در بستر کابل و کانکتور USB Type-C را فراهم می‌کند. USB-IF به فرصتی جهت تقویت و ساده‌سازی پروژه Certified Logo Program برای کاربران نهایی دست یافته است. با وجود لوگوهای به‌روزرسانی شده ما، کاربران می‌توانند عملکرد USB4 و USB Power Delivery در کابل‌های دارای تائیدیه USB-C را به آسانی تشخیص دهند. پشتیبانی اکوسیستم تجهیزات الکترونیکی مصرفی از این استاندارد همواره در حال گسترش بوده و اکنون محصولات متعددی از لپ‌تاپ‌ها و اسمارت‌فون‌ها گرفته تا نمایشگرها و شارژرها از پورت USB-C استفاده می‌کنند.”

نمایش اطلاعات مختلف رویکرد جدید استاندارد USBC 2.1 محسوب می‌شود

هنگام معرفی یک استاندارد جدید، موسسه روی لوگوهای کابل USB Type-C جدید مورد تائید تمرکز بیش‌تری پیدا می‌کند. این لوگوها ظرفیت‌های توانی کابل را بر حسب وات نمایش داده و به پشتیبانی کابل از توان 60 یا 240 وات صریحا اشاره دارند؛ همان‌طور که این موضوع در فهرست مشخصات فناوری USB Power Delivery 3.1 نیز اعلام شده است.

دلیل اهمیت این موضوع چیست؟ موسسه USB-IF از زمان معرفی استاندارد USB 3.1 از الگوی نامگذاری بسیار پیچیده و آشفته‌ای بهره گرفته است. USB 3.1 به 2 شاخه Gen1 و Gen2 تقسیم‌بندی می‌شود. وضعیت نامگذاری برای استاندارد USB 3.2 به‌مراتب آشفتگی بیش‌تری دارد. نام کامل این استاندارد USB 3.2 Gen2x2 است. در ادامه استانداردهای پیشین USB 3.1 و USB 3.0 به‌ترتیب به USB 3.2 Gen2 و USB 3.2 Gen1 تغییر نام دادند. استاندارد USB 3.0 با پهنای باند 5 گیگابیت برثانیه نیز می‌تواند به یک اینترفیس جدید نظیر USB 3.2 تبدیل شود. این پدیده موجب می‌شود تا کاربران قادر به تشخیص سرعت اینترفیس‌های مختلف از یکدیگر نباشند.

در گذشته تلاش برای یافتن کابل USB-C مناسب برای دستگاه‌های مختلف امری کاملا سردرگم‌کننده بود. بعلاوه اگرچه این کانکتورها از طراحی ظاهری یکسانی برخوردار هستند؛ اما کابل‌های USB-C همگی به لحاظ سرعت انتقال توان، نرخ تبادل داده و سایر موارد دارای استانداردهای متفاوتی هستند.

استانداردهای جدید کماکان نیازمند شفاف‌سازی هستند

تعریف استانداردهای جدید به حل مشکل تولیدکنندگان لوازم جانبی که از استانداردهای کامل موسسه USB-IF آگاهی ندارند؛ کمکی نکرده و این موضوع کاملا قابل درک است. به همین دلیل موسسه همواره به کاربران توصیه می‌کند تا محصولات معتبر را از منابع قابل اعتماد خریداری نمایند. این محصولات دارای لوگوهای مورد تائید USB-IF بر روی بسته‌بندی، دفترچه راهنمای دستگاه، شارژر و خود کابل هستند.

موسسه USB-IF با معرفی استاندارد USB4 به‌دنبال ایجاد یک استاندارد یکپارچه است. با این‌حال متاسفانه کماکان از 2 نام USB4 20 و USB4 40 استفاده خواهد شد. این اسامی به اندازه نسخه‌های پیشین پیچیده نیستند؛ اما کاربران کماکان به اسامی ساده‌تری احتیاج دارند. از سوی دیگر اختلاف در سرعت‌ها به وضوح قابل رویت است.

در خصوص استاندارد USBC 2.1 نیز تولیدکنندگان نهایتا با استفاده از علائم مکمل می‌توانند میان سرعت‌ها و ظرفیت‌های مختلف توانی در کابل‌ها تمایز قائل شوند. بدین‌ترتیب کلیه افراد با بررسی اینترفیس و لوگوهای کابل‌ها می‌توانند آن‌ها را از یکدیگر متمایز نمایند.

نوشته استاندارد USB C 2.1 با پهنای باند 40 گیگابیت برثانیه و توان 240 وات معرفی شد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

USB 4.0 چه تفاوتی با USB-C دارد؟

/در , , /توسط
تفاوت USB-C با USB 4.0

USB از زمان عرضه رسمی خود در سال 1996، راحتی‌های بسیاری را برای کاربران به‌ وجود آورده است. از آن زمان تاکنون، نسخه‌های مختلفی از این درگاه معرفی شده که همین موضوع تاحدودی کاربران را دچار سردرگمی کرده است. حال USB 4.0 آمده تا این سردرگمی را کاهش دهد، اما شاید از خود بپرسید که تفاوت آن با USB-C در چیست؟ در ادامه بیشتر به تفاوت USB-C با USB 4.0 می‌پردازیم.

USB مخفف Universal Serial Bus بوده و از طریق آن می‌توان وسایل جانبی را به‌‎صورت سریع و آسان به کامپیوترها متصل کرد.

USB-C چیست؟

USB-C یکی از انواع اصلی USBها بوده (Type B ،Type A و Type C) و یکی از تفاوت‌های بزرگ آن با سایرین این است که می‌توانید آن را از هر دو جهت به دستگاه‌ها متصل کنید (برخلاف نوع‌های پیشین). همچنین USB-C می‌تواند جریان الکتریکی بیشتری را نیز ارائه دهد (تا 3 آمپر به ازای هر پورت).

USB 4.0 چیست؟

USB 4.0 نسل بعدی USBها بوده که در سال 2019 معرفی شد و نوید سرعت، استفاده بهتر از درگاه و همچنین امکان اتصال درگاه‌های نمایشگر و PCIe به دستگاه‌های خارجی را می‌دهد.

USB 4.0 از کانکتور USB-C استفاده کرده و چندین استاندارد اتصال را با یکدیگر ترکیب می‌کند. USB 4.0 همچنین با اکثر ورودی‌های استاندارد از جمله USB 3.0 و USB 2.0 سازگار است (از لحاظ فناوری‌های داخلی نه شکل کانکتور). اولین کامپیوتر مجهز به USB 4.0 در اواخر 2020 معرفی شد و در سال 2021 نیز امید می‌رود که این روند گسترده‌تر شود.

این مطلب را نیز بخوانید: با انواع کابل‌های کامپیوتر و ویژگی‌های هرکدام آشنا شوید

تفاوت USB-C با USB 4.0

USB 4.0 جدیدترین نسخه USB بوده که در قالب یک کابل USB-C طراحی شده است؛ یعنی اینکه USB 4.0 ظاهری همانند USB-C داشته، اما توانایی‌های آن بیشتر هستند. کانکتورهای فیزیکی USB-C با درگاه‌های قبلی سازگار نیستند، اما خود استاندارد USB از این لحاظ مشکلی ندارد. مثلا شما نمی‌توانید USBهای پیشین را به درگاه‌های جدید USB-C وصل کنید.

کانکتورهای USB-C با نسخه‌های قبلی خود سازگار نیستند، اما از طرفی خود استاندارد USB 4.0 محدودیت‌های کمتری داشته و با نسخه‌های قدیمی‌تر، سازگاری دارد. به بیانی دیگر، در USB 4.0 ظاهر کانکتور نسبت به USB-C تغییری نکرده، بلکه فقط توانایی‌هایی همانند سرعت انتقال اطلاعات، تغییراتی را به خود دیده‌اند.

USB 4.0 امکان انتقال اطلاعات را با نرخ 20 و 40 گیگابیت بر ثانیه فراهم می‌آورد که این مقدار، بسیار بیشتر از USB-C است. همچنین کابل دو طرفه USB 4.0 نیز نسبت به نسخه‌های قبلی، پهنای باند بیشتری دارد که این نیز به نوبه خود، سرعت انتقال را افزایش می‌دهد.

USB PD چیست؟

USB PD یا همان USB Power Delivery می‌تواند انرژی الکتریکی بسیاری را جهت شارژ کردن سریع دستگاه‌ها از طریق اتصال USB، فراهم آورد. USB-C لزوما همیشه با ویژگی‌های USB PD سازگار نیست، اما اتصال USB 4.0 چنین مشکلی را نخواهد داشت. در نهایت با این اوصاف می‌توان گفت که در آینده USB 4.0 و USB-C بیشترین تسلط را بر این بازار خواهند داشت.

نوشته USB 4.0 چه تفاوتی با USB-C دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

USB 4.0 چه تفاوتی با USB-C دارد؟

/در , , /توسط
تفاوت USB-C با USB 4.0

USB از زمان عرضه رسمی خود در سال 1996، راحتی‌های بسیاری را برای کاربران به‌ وجود آورده است. از آن زمان تاکنون، نسخه‌های مختلفی از این درگاه معرفی شده که همین موضوع تاحدودی کاربران را دچار سردرگمی کرده است. حال USB 4.0 آمده تا این سردرگمی را کاهش دهد، اما شاید از خود بپرسید که تفاوت آن با USB-C در چیست؟ در ادامه بیشتر به تفاوت USB-C با USB 4.0 می‌پردازیم.

USB مخفف Universal Serial Bus بوده و از طریق آن می‌توان وسایل جانبی را به‌‎صورت سریع و آسان به کامپیوترها متصل کرد.

USB-C چیست؟

USB-C یکی از انواع اصلی USBها بوده (Type B ،Type A و Type C) و یکی از تفاوت‌های بزرگ آن با سایرین این است که می‌توانید آن را از هر دو جهت به دستگاه‌ها متصل کنید (برخلاف نوع‌های پیشین). همچنین USB-C می‌تواند جریان الکتریکی بیشتری را نیز ارائه دهد (تا 3 آمپر به ازای هر پورت).

USB 4.0 چیست؟

USB 4.0 نسل بعدی USBها بوده که در سال 2019 معرفی شد و نوید سرعت، استفاده بهتر از درگاه و همچنین امکان اتصال درگاه‌های نمایشگر و PCIe به دستگاه‌های خارجی را می‌دهد.

USB 4.0 از کانکتور USB-C استفاده کرده و چندین استاندارد اتصال را با یکدیگر ترکیب می‌کند. USB 4.0 همچنین با اکثر ورودی‌های استاندارد از جمله USB 3.0 و USB 2.0 سازگار است (از لحاظ فناوری‌های داخلی نه شکل کانکتور). اولین کامپیوتر مجهز به USB 4.0 در اواخر 2020 معرفی شد و در سال 2021 نیز امید می‌رود که این روند گسترده‌تر شود.

این مطلب را نیز بخوانید: با انواع کابل‌های کامپیوتر و ویژگی‌های هرکدام آشنا شوید

تفاوت USB-C با USB 4.0

USB 4.0 جدیدترین نسخه USB بوده که در قالب یک کابل USB-C طراحی شده است؛ یعنی اینکه USB 4.0 ظاهری همانند USB-C داشته، اما توانایی‌های آن بیشتر هستند. کانکتورهای فیزیکی USB-C با درگاه‌های قبلی سازگار نیستند، اما خود استاندارد USB از این لحاظ مشکلی ندارد. مثلا شما نمی‌توانید USBهای پیشین را به درگاه‌های جدید USB-C وصل کنید.

کانکتورهای USB-C با نسخه‌های قبلی خود سازگار نیستند، اما از طرفی خود استاندارد USB 4.0 محدودیت‌های کمتری داشته و با نسخه‌های قدیمی‌تر، سازگاری دارد. به بیانی دیگر، در USB 4.0 ظاهر کانکتور نسبت به USB-C تغییری نکرده، بلکه فقط توانایی‌هایی همانند سرعت انتقال اطلاعات، تغییراتی را به خود دیده‌اند.

USB 4.0 امکان انتقال اطلاعات را با نرخ 20 و 40 گیگابیت بر ثانیه فراهم می‌آورد که این مقدار، بسیار بیشتر از USB-C است. همچنین کابل دو طرفه USB 4.0 نیز نسبت به نسخه‌های قبلی، پهنای باند بیشتری دارد که این نیز به نوبه خود، سرعت انتقال را افزایش می‌دهد.

USB PD چیست؟

USB PD یا همان USB Power Delivery می‌تواند انرژی الکتریکی بسیاری را جهت شارژ کردن سریع دستگاه‌ها از طریق اتصال USB، فراهم آورد. USB-C لزوما همیشه با ویژگی‌های USB PD سازگار نیست، اما اتصال USB 4.0 چنین مشکلی را نخواهد داشت. در نهایت با این اوصاف می‌توان گفت که در آینده USB 4.0 و USB-C بیشترین تسلط را بر این بازار خواهند داشت.

نوشته USB 4.0 چه تفاوتی با USB-C دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

با انواع کابل‌های کامپیوتر و ویژگی‌های هرکدام آشنا شوید

/در , , , , , , , , /توسط

انواع و اقسام کابل‌ها، جهت استفاده در تجهیزات کامپیوتری وجود دارند که هرکدام ویژگی‌ها و کلمات اختصاری مختص به خود را دارند. آیا هارد درایو شما، کابل SATA نیاز دارد یا IDE؟ تفاوت بین USB Type A USB Type B و USB Type C در چیست؟ آیا DisplayPort و Thunderbolt هر دو به یک مفهوم اشاره می‌کنند؟ در ادامه قصد داریم که به‌صورت مفصل، انواع کابل های کامپیوتر را برای شما توضیح دهیم.

در نهایت کاربران باید بتوانند که کابل‌های کامپیوترها را شناخته و بدانند که کدام کابل مخصوص کدام سخت‌افزار است. در این رابطه اگر بتوانید به یک منبع کامل در رابطه با ویژگی‌های مهم انواع کابل‌ها دست پیدا کنید، آنگاه کارتان بسیار آسان خواهد شد. به همین دلیل بر آن شدیم تا در این مطلب نگاهی به انواع کابل های کامپیوتر انداخته و شما را با ویژگی‌های هرکدام، آشنا کنیم.

USB یا همان Universal Serial Bus

اتصال USB را می‌توان رایج‌ترین درگاه موجود در دنیای کامپیوترها دانست. تقریبا تمامی دستگاه‌های جانبی همانند صفحه‌کلیدها، موس، هدست‌، درایوهای فلش، آداپتورهای بی‌سیم و … را می‌توان از طریق درگاه و کابل USB، به کامپیوتر متصل کرد. طبیعتا این فناوری نیز پیشرفت‌هایی را حاصل کرده که همین موضوع منجر به به وجود آمدن نسخه‌های مختلفی از آن شده است:

  • USB 1.0: می‌تواند داده‌ها را با سرعت 1.5 مگابایت بر ثانیه، انتقال دهد.
  • USB 2.0: می‌تواند داده‌ها را با سرعت 60 مگابایت بر ثانیه انتقال داده و همچنین با نسخه‌های قدیمی‌تر USB نیز سازگار است.
  • USB 3.0: می‌تواند داده‌ها را با سرعت 625 مگابایت بر ثانیه انتقال داده و همچنین با نسخه‌های قدیمی‌تر USB نیز سازگاری دارد.
  • USB 3.1: می‌تواند اطلاعات را با سرعت 1.25 گیگابایت بر ثانیه انتقال دهد. همچنین با استانداردهای قدیمی‌تر USB نیز سازگار است.
  • USB 3.2: می‌تواند داده‌ها را با سرعت 2.5 گیگابایت بر ثانیه انتقال دهد، البته فقط در صورتی که از یک اتصال USB-C استفاده شود. این استاندارد نیز با استانداردهای قدیمی‌تر USB، سازگار است.
  • USB 4: از استانداردهای جدید بوده که در صورت استفاده از USB-C، می‌تواند داده‌ها را با سرعت 5 گیگابایت بر ثانیه، منتقل کند. این نوع از USB نیز با USB 3.2 و USB 2.0 سازگاری دارد.انواع کابل های کامپیوتر

در زیر نیز به اشکال مختلف اتصال‌های USB می‌پردازیم:

  • Type A: از USB 1.0 ،USB 2.0 ،USB 3.0 و USB 3.1 پشتیبانی می‌کند.
  • Type B: از USB 1.0 ،USB 2.0 ،USB 3.0 و USB 3.1 پشتیبانی می‌کند.
  • Type C یا همان USB-C: از USB 3.1 ،USB 3.2 و USB 4 پشتیبانی می‌کند.
  • Mini: از USB 2.0 پشتیبانی می‌کند.
  • Micro: از USB 2.0 پشتیبانی می‌کند.

نکته: اگر یک کابل تهیه کرده که در دو سر آن، دو استاندارد USB متفاوت وجود داشته باشند، آنگاه سرعت انتقال اطلاعات به سرعت درگاه کندتر، محدود خواهد شد.

نکته: Mini-USB و Micro-USB معمولا در دستگاه‌های کوچک‌تر و قابل حمل همانند PDAها، گوشی‌ها و دوربین‌های دیجیتال به کار می‌روند. درگاه‌های استاندارد USB معمولا در دستگاه‌هایی به کار می‌روند که اکثر اوقات به برق متصل هستند، همانند هارد درایوهای اکسترنال، صفحه‌‌کلیدها و موس.

این مطلب را نیز بخوانید: پرینتر حرارتی چیست و چگونه کار می‌کند؟

HDMI یا همان High-Definition Multimedia Interface

انواع کابل های کامپیوتر

بررسی انواع کابل های کامپیوتر را با درگاه HDMI ادامه می‌دهیم. پخش‌ با کیفیت بالا، اکنون تبدیل به استانداردی برای ویدیوها شده است. برخلاف DVI و VGA که فقط می‌توانند سیگنال‌های ویدیویی را انتقال دهند، کابل HDMI قادر است که به‌صورت همزمان، صدا و ویدیو را انتقال دهد. این سیگنال‌ها، دیجیتال هستند. بنابراین کابل‌های HDMI فقط با دستگاه‌های جدیدتر سازگاری دارند. اتصال HDMI در 5 نوع عرضه می‌شود:

  • Type A: محبوب‌ترین نوع است. این کانکتور را می‌توان به‌وسیله 19 پین موجود در اتصال دهنده نری آن، تشخیص داد. Type A با اتصال‌های Single-Link DVI-D، سازگار است.
  • Type B: از Type A بزرگ‌تر بوده و در سمت اتصال دهنده نری آن نیز، 29 پین وجود دارند. Type B با اتصال‌های Dual-Link DVI-D، سازگاری دارد.
  • Type C یا همان Mini: یک کانکتور 19 پینی بوده که معمولا در دستگاه‌های قابل حمل همانند دوربین‌های فیلم‌برداری و دوربین‌های دیجیتال مشاهده می‌شود.
  • Type D یا Micro: این کانکتور نیز 19 پین داشته و مشابه استاندارد Micro-USB است. این درگاه بیشتر در دستگاه‌های موبایلی از جمله گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، مشاهده می‌شود.
  • Type E: نسبت به سایرین، اندازه بسیار بزرگ‌تری داشته و همچنین به مکانیسم قفل نیز مجهز است. معمولا در مواردی همچون وسایل نقلیه، کاربرد دارد.

DisplayPort

انواع کابل های کامپیوتر

همانند HDMI، درگاه DisplayPort نیز می‌تواند صدا و ویدیو را به‌صورت همزمان انتقال داده و علاوه بر این، این درگاه طراحی شده تا جایگزینی برای VGA و DVI باشد. این روزها درگاه DisplayPort بیشتر جهت اتصال دستگاه‌هایی همانند کامپیوتر به مانیتورها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انواع مختلفی از کابل‌های DisplayPort وجود دارند، اما همگی آن‌ها با تمامی دستگاه‌های مجهز به DisplayPort سازگاری دارند. طبیعتا اگر کانکتورهای دو سر یک کابل با یکدیگر متفاوت باشند، آنگاه سرعت انتقال نیز به سرعت ضعیف‌ترین آن‌ها، محدود خواهد شد. در زیر به شرح انواع کابل‌های DisplayPort می‌پردازیم:

  • RBR یا همان Reduced Bit Rate: سرعت انتقال آن، 810 مگابایت بر ثانیه است.
  • HBR یا همان High Bit Rate: سرعت انتقال آن، 1350 مگابایت بر ثانیه است.
  • HBR2 یا همان High Bit Rate 2: سرعت انتقال آن، 2700 مگابایت بر ثانیه است.
  • HBR3 یا همان High Bit Rate 3: سرعت انتقال آن، 4050 مگابایت بر ثانیه است.

با استفاده از آداپتور می‌توانید کانکتور DisplayPort را به درگاه‌های HDMI و USB، متصل کنید. همچنین کانکتور Mini DisplayPort نیز وجود داشته که بیشتر در دستگاه‌های اپل متعلق به سال‌های پیش از 2011، وجود دارد.

Thunderbolt

انواع کابل های کامپیوتر

Thunderbolt طراحی شده تا بتواند دستگاه‌های اکسترنال را به کامپیوتر متصل کند. این درگاه معمولا در دستگاه‌ها اپلی که در سال 2011 و بعد آن عرضه شده‌اند، وجود دارد. Thunderbolt 1 و Thunderbolt 2 از همان کانکتور Mini DisplayPort استفاده می‌کند و همچنین تمامی کانکتورهای Thunderbolt 1 و Thunderbolt 2 با درگاه‌های Mini DisplayPort نیز سازگاری دارند.

Thunderbolt از همان کانکتور USB-C استفاده کرده و همچنین تمامی اتصال‌های Thunderbolt 3 نیز با اتصال‌‌های USB-C، سازگار هستند. علاوه بر این، Thunderbolt 3 از طریق آداپتور با Thunderbolt 1 و 2 نیز سازگاری دارد.

این مطلب را نیز بخوانید: DAC اکسترنال چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

VGA یا همان Video Graphics Array

کابل VGA در دهه 1980 به بازار عرضه شده و از این لحاظ می‌توان آن را یکی از قدیمی‌ترین کابل‌های مانیتور به حساب آورد. این اتصال فقط می‌تواند که سیگنال‌های آنالوگ را انتقال دهد، بنابراین از آنجایی که جهان به سمت سیگنال‌های ویدیویی دیجیتال حرکت می‌کند، پس محبوبیت این کابل نیز روزبه‌روز در حال کاهش است. امروزه همچنان در بسیاری از کارت گرافیک‌ها و یا نمایشگرها، شاهد حضور این درگاه هستیم. اتصال‌های VGA را می‌توان با 15 پین موجود بر روی آن‌ها، تشخیص داد (در هر ردیف، 5 پین وجود دارند). هر ردیف مربوط به 3 کانال رنگی مورد استفاده در نمایشگرها است (قرمز، سبز و آبی).

DVI یا همان Digital Visual Interface

بحث در مورد انواع کابل های کامپیوتر را با اتصال DVI ادامه می‌دهیم. اتصال DVI در دهه 2000 میلادی و به دنبال تغییر سیگنال‌های ویدیویی از آنالوگ به دیجیتال، به وجود آمد. نمایشگرهای دیجیتال همانند LCDها، توانستند که کیفیت بهتری را به نمایش گذاشته و در نتیجه تبدیل به استانداردی برای دستگاه‌های ویدیویی شوند (در آن زمان). اتصال‌های DVI در 3 نوع عرضه می‌شوند:

  • DVI-A: می‌تواند سیگنال‌های آنالوگ را انتقال دهد. بدین ترتیب این اتصال با استاندارد VGA که در مانیتورهای CRT و LCD قدیمی‌تر وجود داشت، سازگاری دارد.
  • DVI-D: می‌تواند سیگنال‌های جدیدتر دیجیتال را منتقل کند.
  • DVI-I: قابلیت انتقال سیگنال‌های آنالوگ و دیجیتال را دارد. در مواردی خاص، شاید به کابل مبدل VGA-به-DVI و یا DVI-به-VGA نیاز داشته باشید.

امروزه از محبوبیت DVI کم شده و کاربران بیشتر سعی دارند که از درگاه‌های جدیدتری همانند HDMI ،DisplayPort و Thunderbolt استفاده کنند.

IDE یا همان Integrated Drive Electronics

کابل‌های IDE جهت اتصال حافظه‌های ذخیره‌سازی به مادربوردها، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اگر با هارد درایوهای قدیمی کار کرده باشید، احتمالا این درگاه را نیز می‌شناسید. کابل IDE پهنای زیادی داشته و همانند روبان است. علاوه بر این، بیش از دو درگاه بر روی این کابل وجود دارند. کانکتورهای موجود بر روی این کابل‌ها، 40 پین دارند. انواع کوچک‌تر درایوهای 2.5 اینچی از نسخه‌ای از IDE استفاده می‌کنند که 44 پین دارد.

این مطلب را نیز بخوانید: عکاسی محاسباتی چیست و چه تاثیری بر دوربین گوشی‌های هوشمند دارد؟!

SATA یا همان Serial Advanced Technology Attachment

در هارد درایوهای جدید، درگاه‌های SATA جایگزین پورت‌های IDE شده‌اند. در حقیقت، SATA جهت جایگزین شدن با IDE طراحی شده بود که البته این قضیه نیز رخ داد. در قیاس با IDE، کابل‌های SATA می‌توانند با سرعت بیشتری اطلاعات را انتقال دهند. طبیعتا کامپیوتر شما نیز باید با درگاه SATA سازگاری داشته باشد. یک کابل SATA استاندارد، به وسیله دو کانکتور قابل شناسایی است. هر کدام از این کانکتورها دارای 7 پین و یک حفره خالی هستند. در واقع ظاهر کانکتورهای SATA شبیه به حرف “L” انگلیسی است.

نکته: اگر قصد خرید یک حافظه ذخیره‌سازی را دارید، آنگاه اتصال PCIe را نیز در اختیار خواهید داشت.

eSATA یا همان External SATA

فناوری eSATA را می‌توان به‌نوعی یکی از بهبودهای کابل‌ SATA به حساب آورد. این کابل در واقع باعث می‌شود که بتوانید فناوری SATA را در دستگاه‌های اکسترنال نیز مورد استفاده قرار دهید. در واقع، eSATA زیاد با SATA متفاوت نیست، اما باعث می‌شود که بتوانید با استفاده از تکنولوژی SATA، از هارد درایوها و درایوهای نوری اکسترنال نیز استفاده کنید. به هر حال به دلیل افزایش سرعت کابل‌های USB، محبوبیت کابل‌های eSATA نیز روزبه‌روز در حال کاهش است.

Ethernet

از کابل‌های Ethernet جهت راه‌اندازی شبکه‌های محلی استفاده می‌شود. در اکثر موارد، از این کابل‌ها جهت اتصال روتر به مودم و همچنین کامپیوترها، بهره گرفته می‌شود. البته با استفاده از همین کابل نیز می‌توانید مستقیما دو دستگاه را به یکدیگر متصل کنید. اگر تا به حال سعی کرده باشید که مشکلات اتصال مودم وای‌فای خود را حل کنید، آنگاه به احتمال زیاد با کابل‌های Ethernet نیز سروکار داشته‌اید. ظاهر کانکتور این کابل با سایرین بسیار متفاوت بوده و بنابراین می‌توانید آن را به‌راحتی از سایر کانکتورها تمییز دهید. امروزه کابل‌های Ethernet در انواع زیر عرضه می‌شوند:

  • 10BASE-T Ethernet: قدیمی‌ترین و پایه‌ای‌ترین کابل Ethernet بوده و سرعت انتقال داده‌ها در آن، تا 1.25 مگابایت بر ثانیه است.
  • 100BASE-TX Ethernet یا همان Fast Ethernet: این نوع نیز یکی از قدیمی‌ها بوده که سرعت آن تا 12.5 مگابایت بر ثانیه است.
  • 1000BASE-T Ethernet یا همان Gigabit Ethernet: یکی از رایج‌ترین کابل‌های Ethernet مورد استفاده در خانه‌ها است. سرعت آن نیز به 125 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.
  • 10GBASE-T Ethernet یا همان 10 Gigabit Ethernet: از فناوری سیم‌کشی Cat6 استفاده کرده (در نسخه‌های قدیمی‌تر از Cat5 و Cat5e پشتیبانی می‌شود) و سرعت انتقال داده‌ها در آن نیز تا 1.25 گیگابایت بر ثانیه است.
  • نکته: به غیر از موارد بالا، کابل‌های Ethernet سریع‌تری نیز تا Terabit Ethernet وجود دارند، اما از آنجایی که در خانه‌ها کاربرد چندانی ندارند، پس شما نیز با آن‌ها سروکار نخواهید داشت.

کابل‌های کامپیوتری که در بالا به آن‌ها اشاره کردیم، حدود 99 درصد از انواع کابل های کامپیوتر را پوشش می‌دهند. به احتمال زیاد، شما نیز با مواردی به غیر از این کابل‌ها، مواجه نشوید.

نوشته با انواع کابل‌های کامپیوتر و ویژگی‌های هرکدام آشنا شوید اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

یو اس بی ۴ در راه است

/در , , , , /توسط
با نهایی شدن استانداردها و جزئیات فنی استفاده از پرت یو اس بی 4 انتظار می رود استفاده از این استاندارد پرسرعت تا سال 2020 ممکن شود.
 
 
به نقل از انگجت، با نهایی شدن استانداردها و جزئیات فنی استفاده از پرت یو اس بی 4 انتظار می رود استفاده از این استاندارد پرسرعت تا سال 2020 ممکن شود. این استانداردها توسط مجمع مجریان یو اس بی موسوم به USB-IF ابداع شده است.
 
 
با مشخص شدن این استانداردها انتظار می رود مهندسان،طراحان و شرکت های سخت افزاری بتوانند به سرعت کار طراحی محصولات جدیدی را که مجهز به پرت یو اس بی 4 هستند، آغاز کنند.
 
سرعت تبادل داده با استفاده از این استاندارد جدید به 40گیگابیت در ثانیه می رسد. این رقم دو برابر سرعت تبادل داده با استفاده از استاندارد یو اس بی 3.2 است. کابل استفاده از یو اس بی های جدید تفاوتی با USB type-C نخواهد داشت و سازگاری آن با استانداردهای یو اس بی 2 و تاندربلت 3 نیز ادامه می یابد.

مخترع USB تایید کرد: طراحی‌مان آزاردهنده است

/در , , /توسط
آجای بهات (Ajay Bhatt) رهبر تیمی در اینتل که در سال 1996 فناوری USB یا Universal Serial Bus را معرفی کرد، قبول دارد که طراحی این درگاه به نحوی که یو‌اس‌بی فقط را می‌شد فقط از یک طرف وارد کرد، آزار دهنده است.
 
آجای بهات البته همچنان از طراحی‌اش دفاع می‌کند و می‌گوید: مهم‌ترین وجه آزاردهنده USB نبود امکان پشت و رو وصل کردن آن است؛ اما این طراحی دلیل موجهی داشته است. به گفته وی، اگر قرار بود یو‌اس‌بی از هر دو جهت قابل استفاده باشد، باید میزان مدارات و سیم‌کشی آن را دوبرابر می‌کردیم و به این ترتیب هزینه آن هم دوبرابر می‌شد.
 
به گفته وی، تیمی که در اینتل روی USB کار می‌کرد بین دو طراحی چهارگوش و دایره‌ای مردد بود و در لحظات آخر طراحی کنونی انتخاب شد.

مخترع USB تایید کرد: طراحی‌مان آزاردهنده است

/در , , /توسط
آجای بهات (Ajay Bhatt) رهبر تیمی در اینتل که در سال 1996 فناوری USB یا Universal Serial Bus را معرفی کرد، قبول دارد که طراحی این درگاه به نحوی که یو‌اس‌بی فقط را می‌شد فقط از یک طرف وارد کرد، آزار دهنده است.
 
آجای بهات البته همچنان از طراحی‌اش دفاع می‌کند و می‌گوید: مهم‌ترین وجه آزاردهنده USB نبود امکان پشت و رو وصل کردن آن است؛ اما این طراحی دلیل موجهی داشته است. به گفته وی، اگر قرار بود یو‌اس‌بی از هر دو جهت قابل استفاده باشد، باید میزان مدارات و سیم‌کشی آن را دوبرابر می‌کردیم و به این ترتیب هزینه آن هم دوبرابر می‌شد.
 
به گفته وی، تیمی که در اینتل روی USB کار می‌کرد بین دو طراحی چهارگوش و دایره‌ای مردد بود و در لحظات آخر طراحی کنونی انتخاب شد.